(1)

W wyniku dochodzenia („pierwotne dochodzenie") Rada nałożyła, rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 457/2011 (2), ostateczny środek antydumpingowy na przywóz melaminy pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL" lub „Chiny").

(2)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/1171 (3) Komisja Europejska ponownie nałożyła ostateczne środki antydumpingowe na przywóz melaminy pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia („poprzedni przegląd wygaśnięcia").

(3)

Obecnie obowiązujące środki przyjęły formę stałej stawki cła w wysokości 415 EUR/tonę na cały przywóz z ChRL z wyjątkiem trzech współpracujących chińskich producentów eksportujących, których wywóz podlega minimalnej cenie importowej w wysokości 1 153 EUR/tonę.

(4)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu obowiązujących środków (4) Komisja otrzymała wniosek o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(5)

Wniosek został złożony 31 marca 2022 r. przez Borealis Agrolinz Melamine GmbH, OCI Nitrogen BV i Grupę Azoty Zakłady Azotowe Puławy SA („wnioskodawcy") w imieniu unijnego przemysłu melaminy w rozumieniu art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(6)

Po konsultacji z komitetem ustanowionym w art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, 1 lipca 2022 r. Komisja wszczęła przegląd wygaśnięcia środków antydumpingowych dotyczących przywozu melaminy pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu przeglądu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (5) („zawiadomienie o wszczęciu").

(7)

Dochodzenie w sprawie kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu objęło okres od 1 lipca 2021 r. do 30 czerwca 2022 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym" lub „ODP"). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany").

(8)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała wnioskodawców, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących w ChRL, władze ChRL, znanych importerów, użytkowników, przedsiębiorstwa handlowe, a także stowarzyszenia, o których wiadomo, że są zainteresowane, o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia i zaprosiła te podmioty do wzięcia w nim udziału.

(9)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia przeglądu wygaśnięcia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Żadna z zainteresowanych stron nie złożyła wniosku o posiedzenie wyjaśniające.

(10)

Chińska Izba Handlowa Importerów i Eksporterów Metali, Minerałów i Substancji Chemicznych („CCCMC") przedstawiła uwagi w związku z wnioskiem o dokonanie przeglądu wygaśnięcia lub uwagi dotyczące aspektów w odniesieniu do wszczęcia niniejszego dochodzenia, jak określono w pkt 5.2 zawiadomienia o wszczęciu.

(11)

CCCMC przedstawiła uwagi dotyczące stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, istnienia znaczących zakłóceń w ChRL oraz wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju. Do uwag tych odniesiono się poniżej w sekcjach 3.2.2, 3.2.2.1 i 3.2.2.2.

(12)

Ponadto CCCMC argumentowała, że wniosek zawierał nieprawidłowo obliczony margines dumpingu. W tym względzie CCCMC twierdziła, że chociaż wnioskodawcy skonstruowali wartość normalną dla dwóch różnych technologii produkcyjnych stosowanych w ChRL, nie uwzględnili różnych procesów produkcji (np. w pełni zintegrowanych producentów melaminy w porównaniu z producentami wykorzystującymi zakupiony mocznik) i różnych surowców (melaminy produkowanej z gazu ziemnego lub węgla jako dwóch potencjalnych surowców końcowych). Jeżeli chodzi o cenę eksportową, zdaniem CCCMC wnioskodawcy niesłusznie zastosowali ceny melaminy pochodzącej z ChRL stosowane przy wywozie do państw trzecich, ponieważ na ceny te miała wpływ sytuacja na odpowiednich rynkach lokalnych, a zatem nie były one reprezentatywne dla decyzji dotyczących cen stosowanych w przypadku wywozu do Unii.

(13)

Komisja zauważyła, że CCCMC nie wskazała żadnych faktycznych błędów w obliczeniach marginesu dumpingu. Twierdziła jedynie, że informacje wykorzystane do skonstruowania wartości normalnej były niewystarczające, ponieważ nie uwzględniały wszystkich potencjalnych procesów produkcji oraz surowców wykorzystywanych w produkcji. W tym względzie Komisja zbadała wniosek zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego i uznała, że przesłanki do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia zostały spełnione, tj. że istnieją dowody wystarczające do wszczęcia postępowania. Zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego analogicznie wniosek zawiera dostępne wnioskodawcy informacje. Normy prawne dowodów wymaganych w celu wszczęcia przeglądu („wystarczające" dowody) są inne od tych, które są wymagane do wstępnego lub ostatecznego stwierdzenia istnienia dumpingu. W konsekwencji dowody, których ilość lub jakość jest niewystarczająca do uzasadnienia wstępnego lub ostatecznego stwierdzenia istnienia dumpingu, mogą być jednak wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia (6).

(14)

Ponadto w odniesieniu do ceny eksportowej Komisja zauważyła, że w świetle rozważań wyjaśnionych w motywie 13 wnioskodawcy nie popełnili błędu, opierając się na cenach eksportowych stosowanych w wywozie do państw trzecich w celu ustalenia ponownego wystąpienia dumpingu w sytuacji, w której cena eksportowa do Unii opiera się na minimalnej cenie importowej.

(15)

W związku z tym Komisja odrzuciła twierdzenie CCCMC, że we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia nieprawidłowo obliczono margines dumpingu.

(16)

CCCMC stwierdziła ponadto, że zarzuty dotyczące prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu przedstawione we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia były bezpodstawne. CCCMC odniosła się w szczególności do kwestii istnienia wolnych mocy produkcyjnych w ChRL oraz do poziomu cen eksportowych stosowanych w wywozie do państw trzecich.

(17)

W tym względzie CCCMC argumentowała, że wnioskodawcy błędnie założyli, że w przypadku wygaśnięcia środka chińscy producenci zmobilizują swoje duże wolne moce produkcyjne. Według CCCMC wymagałoby to wieloletniego okresu przejściowego, aby dodatkowi producenci spełnili wymogi techniczne klientów unijnych i zdobyli doświadczenie w zakresie praktyk handlowych w Unii. Ponadto CCCMC twierdziła, że jedno z chińskich przedsiębiorstw, o których mowa we wniosku, budowało nowy zakład wyłącznie w celu zastąpienia swoich istniejących mocy produkcyjnych. W związku z tym CCCMC zwróciła się do Komisji o zweryfikowanie dokładności, wiarygodności i prawdopodobieństwa planowanego wzrostu mocy produkcyjnych wskazanego we wniosku (7).

(18)

Ponadto CCCMC skrytykowała założenie wnioskodawców, że w przypadku wygaśnięcia środków chińscy producenci przekierowaliby swój wywóz po niskich cenach z państw trzecich na rynek unijny po tej samej cenie. Zdaniem CCCMC wnioskodawcy nie wyjaśnili, dlaczego chińskie ceny eksportowe stosowane w wywozie do państw trzecich stanowiły wiarygodny wskaźnik przyszłych cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii. Stowarzyszenie twierdziło ponadto, że chińscy producenci sprzedawaliby do Unii po obecnej wysokiej cenie eksportowej, nawet gdyby doszło do wygaśnięcia środków, i że nie zrezygnowaliby oni z już rozwiniętych, wiarygodnych rynków eksportowych państw trzecich.

(19)

Komisja zauważyła, że CCCMC nie przedstawiła żadnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń dotyczących wolnych mocy produkcyjnych albo ceny eksportowej stosowanej przy wywozie do państw trzecich. Przeciwnie, zmiany w przywozie pochodzącym z ChRL w latach 2018-2021, jak wynika z tabeli 9 wniosku, wskazują na fakt, że chińscy producenci zdecydowanie są w stanie i chcą - w zależności od ceny na rynku unijnym - zmobilizować wolne moce produkcyjne albo przekierować wywóz z państw trzecich do Unii. Ponadto Komisja zauważyła, że analizę przedstawioną przez wnioskodawców we wniosku należy również zbadać w świetle określonych w art. 11 ust. 2 i art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego wymogów dotyczących wystarczających dowodów. Podczas badania wniosku Komisja stwierdziła, że analiza wolnych mocy produkcyjnych w ChRL i cen eksportowych stosowanych w wywozie do państw trzecich stanowi wystarczający dowód prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu do celów wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia.

(20)

W związku z tym Komisja odrzuciła argumenty CCCMC dotyczące analizy prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu przedstawionej we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia.

(21)

CCCMC przedstawiła ponadto uwagi dotyczące prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody. W tym względzie CCCMC odniosła się do argumentów przedstawionych przez wnioskodawców we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia. W pierwszej kolejności CCCMC próbowała podważyć znaczenie wzrostu udziału w rynku przywozu z Chin z 5 % do 6 % w latach 2018-2021, jak podsumowano w tabeli 14 wniosku. Następnie CCCMC stwierdziła, że wszelkie różnice między cenami sprzedaży przemysłu Unii a chińskimi cenami importowymi wynikały z różnicy w poniesionych kosztach produkcji. Trzecim elementem zakwestionowanym przez CCCMC był fakt, że stopy zysku producentów unijnych mogłyby osiągnąć wartość ujemną, jeżeli ceny przemysłu Unii spadłyby do tego samego poziomu co chińskie ceny importowe.

(22)

Komisja zauważyła, że wnioskodawca ograniczył się do wskazania na fakt, że przywóz z Chin wzrastał, co rzeczywiście miało miejsce w latach 2018-2021, nie podkreślając znaczenia tego wzrostu. Komisja zauważyła jednak również, że z tej samej tabeli wynika, iż wzrost byłby znacznie wyraźniejszy, gdyby jako punkt wyjścia przyjęto by rok 2019 lub 2020. W związku z tym argument CCCMC został odrzucony. Jeżeli chodzi o argument dotyczący wszelkich różnic między cenami sprzedaży stosowanymi przez przemysł Unii a chińskimi cenami importowymi, Komisja zauważyła, że po pierwsze, twierdzenie CCCMC nie zostało poparte żadnymi dowodami dotyczącymi kosztów produkcji ponoszonych przez chińskich producentów eksportujących, a po drugie, koszty produkcji melaminy wynikają głównie z kosztu mocznika, który z kolei jest uzależniony głównie od kosztów gazu ziemnego. Zarówno mocznik, jak i gaz ziemny to towary, których ceny - przy braku zakłóceń ze strony państwa - są na rynkach światowych w dużej mierze zbliżone. W związku z tym argument ten odrzucono. Jeżeli chodzi o trzeci argument, Komisja zauważyła, że ponieważ koszty produkcji ponoszone przez producentów unijnych były mniej więcej na tym samym poziomie co chińskie ceny importowe lub wyższe od tych cen, stopy zysku producentów unijnych mogłyby rzeczywiście osiągnąć wartość ujemną lub w najlepszym przypadku oscylować na granicy wokół progu rentowności, gdyby ceny przemysłu Unii spadły do tego samego poziomu co chińskie ceny importowe.

(23)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(24)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę trzech producentów unijnych zlokalizowanych w trzech różnych państwach członkowskich. Komisja wybrała próbę na podstawie wielkości produkcji i sprzedaży produktów podobnych w Unii w okresie od 1 lipca 2021 r. do 30 czerwca 2022 r. zgłoszonej przez producentów unijnych w kontekście analizy stałej oceny poprzedzającej wszczęcie dochodzenia. Próba odpowiadała za 82 % szacowanej produkcji produktu podobnego w Unii. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat jej wstępnego doboru próby. Nie otrzymano uwag i próbę uznano za reprezentatywną dla przemysłu Unii.

(25)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Zgłosił się tylko jeden importer niepowiązany, a mianowicie Borghi SpA, Grandate/Włochy. W związku z tym Komisja zdecydowała, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna, i zwróciła się do Borghi SpA o wypełnienie kwestionariusza dla importerów niepowiązanych. Przedsiębiorstwo Borghi SpA nie dostarczyło jednak żadnych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(26)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w ChRL do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(27)

Jeden producent w państwie, którego dotyczy postępowanie - przedsiębiorstwo Xinjiang Xinlianxin Energy Chemical Co., Ltd. („Xinjiang XLX") - dostarczył wymagane informacje i wyraził zgodę na włączenie go do próby. Producent odpowiadał za mniej niż 3 % łącznego przywozu melaminy pochodzącej z ChRL w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(28)

Biorąc pod uwagę niski poziom współpracy, Komisja uznała za właściwe zastosowanie art. 18 rozporządzenia podstawowego do niewspółpracujących producentów eksportujących w ChRL oraz oparcie swoich ustaleń ogólnokrajowych dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody na dostępnych faktach.

(29)

Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w kwestii ustaleń Komisji zasięgnięto opinii wszystkich znanych producentów eksportujących, których dotyczy postępowanie, oraz władz państwa, którego dotyczy postępowanie. Ponadto Komisja poinformowała przedsiębiorstwo Xinjiang XLX, że ze względu na oszczędności administracyjne Komisja może nie przeprowadzić procesu uzupełniania braków oraz weryfikacji odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. W stosownych przypadkach wszelkie informacje dostarczone przez przedsiębiorstwo mogą być jednak wykorzystane jako dostępne fakty. Nie otrzymano żadnych uwag.

(30)

Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL") kwestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(31)

Komisja przesłała kwestionariusze jednemu współpracującemu producentowi eksportującemu, producentom unijnym objętym próbą, jednemu importerowi niepowiązanemu, który zgłosił się w trakcie procedury kontroli wyrywkowej, oraz wszystkim znanym użytkownikom melaminy. Wszystkie stosowne kwestionariusze udostępniono również na stronie internetowej DG ds. Handlu (8) w dniu wszczęcia postępowania. W trakcie dochodzenia Komisja wysłała kwestionariusz wnioskodawcom i zwróciła się o przekazanie danych makroekonomicznych dotyczących przemysłu Unii.

(32)

Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od jednego współpracującego producenta eksportującego, trzech producentów unijnych objętych próbą, wnioskodawców, jednego importera niepowiązanego i trzech użytkowników.

(33)

Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację wszystkich informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz interesu Unii.

(34)

Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

Producenci unijni:

(35)

Zdalną kontrolę krzyżową informacji wykorzystanych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia w celu skonstruowania wartości normalnej przeprowadzono online z następującym producentem unijnym:

(36)

14 czerwca 2023 r. Komisja ujawniła istotne fakty i ustalenia, na podstawie których zamierza utrzymać obowiązujące cła antydumpingowe. Wszystkim stronom wyznaczono termin, w którym mogły zgłaszać uwagi dotyczące ujawnionych faktów i ustaleń oraz złożyć wniosek o posiedzenie wyjaśniające.

(37)

Otrzymano uwagi od przedsiębiorstwa Xinjiang XLX i od CCCMC. Komisja rozpatrzyła i w stosownych przypadkach uwzględniła uwagi. Producenci unijni objęci próbą z zadowoleniem przyjęli wniosek Komisji i nie przedstawili dalszych uwag. Żadna ze stron nie wystąpiła z wnioskiem o posiedzenie wyjaśniające.

(38)

Produktem objętym niniejszym przeglądem jest melamina („produkt objęty przeglądem"), obecnie objęta kodem CN 2933 61 00.

(39)

Melamina to biały krystaliczny proszek produkowany głównie z mocznika i wykorzystywany przede wszystkim w produkcji laminatów, żywicy, klejów do drewna, mieszanek do formowania oraz w obróbce papieru/materiałów włókienniczych.

(40)

Produkt objęty niniejszym dochodzeniem jest produktem objętym przeglądem (zob. motyw 38) pochodzącym z Chin.

(41)

Jak wykazano w toku dochodzenia, w wyniku którego wprowadzono obowiązujące środki (9), takie same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne, a także takie same podstawowe zastosowania mają następujące produkty:

Produkty te uznano zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(42)

W okresie badanym kontynuowano przywóz melaminy z ChRL. W pierwszej połowie okresu badanego wielkość tego przywozu była niższa niż w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem (tj. od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r.). W drugiej połowie okresu badanego wielkość przywozu jednak znacznie wzrosła i zdecydowanie przekroczyła wielkości odnotowane w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz melaminy z ChRL był niemal czterokrotnie wyższy niż w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. Jednocześnie były one ośmiokrotne większe niż w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym w ramach poprzedniego przeglądu wygaśnięcia.

(43)

Według danych Eurostatu (bazy danych COMEXT) przywóz melaminy z ChRL stanowił około 15 % rynku unijnego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (zob. tabela 3) w porównaniu z udziałem w rynku na poziomie 6,5 % w pierwotnym dochodzeniu i 2 % w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia. W ujęciu bezwzględnym najpierw odnotowano spadek wielkości przywozu melaminy pochodzącej z ChRL z 17 434 ton w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem do 7 938 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym w ramach pierwszego przeglądu wygaśnięcia, a następnie ponowny wzrost do 64 673 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym w ramach obecnego przeglądu wygaśnięcia.

(44)

Jak wspomniano w motywie 27, w dochodzeniu współpracował tylko jeden producent z ChRL, który odpowiadał za mniej niż 3 % przywozu produktu objętego postępowaniem w ODP. W związku z tym Komisja poinformowała władze ChRL, że ze względu na ten bardzo ograniczony poziom współpracy Komisja może zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ustaleń dotyczących określenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu. W tym zakresie Komisja nie otrzymała żadnych uwag ani wniosków o interwencję rzecznika praw stron.

(45)

Zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego ustalenia w odniesieniu do prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oparto zatem na dostępnych faktach, w szczególności na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, łatwo dostępnych informacjach od tureckich producentów produktów w łańcuchu wartości amoniaku, informacjach z Tureckiego Instytutu Statystycznego, Miejskiej Dyrekcji Generalnej Wodociągów i Kanalizacji miasta Kocaeli oraz Global Trade Atlas.

(46)

W związku z wystarczającymi dowodami dostępnymi w chwili wszczęcia dochodzenia, które wskazują, w odniesieniu do ChRL, na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie na podstawie na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(47)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kwestionariusz rządowi ChRL. Ponadto w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Nie otrzymano żadnej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od rządu ChRL. Następnie Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia znaczących zakłóceń w ChRL wykorzysta dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(48)

Uwagi przedstawione przez CCCMC omówiono w sekcji 3.2.2.1.

(49)

W pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów może zaistnieć potrzeba wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia. Komisja stwierdziła ponadto, że potencjalnym reprezentatywnym państwem trzecim w odniesieniu do ChRL jest w tym przypadku Turcja, ale zbada inne potencjalnie odpowiednie kraje zgodnie z kryteriami określonymi w art. 2 ust. 6a tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

(50)

24 lutego 2023 r. Komisja wydała notę dotyczącą źródeł do celów ustalenia wartości normalnej („nota dotycząca źródeł").

(51)

W nocie dotyczącej źródeł Komisja poinformowała zainteresowane strony, że z uwagi na brak współpracy będzie musiała oprzeć się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym Komisja zamierzała wykorzystać informacje zawarte we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia w połączeniu z innymi źródłami informacji uznanymi za właściwe według odpowiednich kryteriów ustanowionych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego zgodnie z art. 18 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(52)

Za pomocą noty dotyczącej źródeł Komisja poinformowała również zainteresowane strony o tym, że ma zamiar wykorzystać Turcję jako reprezentatywny kraj oraz o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do ustalenia wartości normalnej, z wykorzystaniem Turcji jako reprezentatywnego kraju.

(53)

W nocie dotyczącej źródeł Komisja poinformowała zainteresowane strony, że wobec braku współpracy za podstawę innych kosztów bezpośrednich i pośrednich kosztów produkcji przyjmie informacje dotyczące przemysłu Unii przedstawione we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia.

(54)

Poinformowała także zainteresowane strony, że ustali koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk w oparciu o publicznie dostępne informacje dotyczące trzech tureckich producentów produktów w łańcuchu wartości amoniaku, a mianowicie Ege Gübre Sanayii A.Ş., Tekfen Holding A.Ş. i Bagfaş Bandirma Gübre Fabrikalari A.Ş.

(55)

Ponadto w drodze noty dotyczącej źródeł Komisja zaprosiła zainteresowane strony do przedstawienia uwag na temat źródeł i stosowności wyboru Turcji jako reprezentatywnego kraju, a także do zaproponowania innych krajów, pod warunkiem że przedłożą one wystarczające informacje na temat odpowiednich kryteriów.

(56)

Komisja otrzymała uwagi od CCCMC. Stowarzyszenie utrzymywało, że do konstruowania wartości normalnej Komisja powinna wykorzystać odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez Xinjiang XLX jako fakty dostępne, uwzględnić poszczególne procesy produkcji i surowce stosowane, a ponadto skrytykowało niezniekształcone wartości niektórych materiałów do produkcji, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku. Uwagi te omówiono w sekcjach 3.2.2.2, 3.2.2.3.1, 3.2.2.3.2 i 3.2.2.3.5 niniejszego rozporządzenia.

(57)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu".

(58)

Zgodnie jednak z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia" oraz „[wartość normalna] obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski".

(59)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL i znaczącej współpracy ze strony producentów eksportujących zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(60)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego skonstruowano wartość normalną. We wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia wnioskodawcy skonstruowali wartość normalną dla dwóch technologii produkcyjnych: technologii Tsinghua stosowanej wyłącznie w ChRL oraz technologii Eurotecnica stosowanej w ChRL, ale również przez producentów w Unii. Do celów niniejszego dochodzenia Komisja ograniczyła swoje ustalenia do technologii Eurotecnica, w odniesieniu do której możliwe było odpowiednie skontrolowanie krzyżowo wykazu czynników produkcji i ilości ich konsumpcji z informacjami dostarczonymi przez wnioskodawców na potrzeby wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia. Komisja uznała, że wartość normalna skonstruowana na podstawie średnich ilości zużycia, którą zaczerpnięto z przedstawionej w ramach wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia broszury producenta urządzeń wykorzystywanych w procesie produkcji, była bardziej reprezentatywna pod względem wskaźników wykorzystania do celów ustaleń ogólnokrajowych niż indywidualna konsumpcja jednego współpracującego producenta eksportującego osiągnięta w jego szczególnych warunkach działalności.

(61)

Art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego stanowi, że „znaczące zakłócenia to te zakłócenia, które występują wówczas, gdy podane ceny lub koszty, w tym koszty surowców i energii, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa. Przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się m.in. potencjalny wpływ jednego z następujących elementów lub kilku z nich:

(62)

W związku z tym, że wykaz w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego nie ma charakteru kumulatywnego, nie wszystkie wymienione w nim elementy muszą zostać wzięte pod uwagę, aby ustalić istnienie znaczących zakłóceń. Ponadto te same okoliczności faktyczne mogą posłużyć do wykazania istnienia jednego elementu z wykazu lub większej ich liczby. Wszelkie wnioski dotyczące znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego muszą jednak zostać wyciągnięte na podstawie wszystkich dostępnych dowodów. Ogólna ocena istnienia zakłóceń może również obejmować ogólny kontekst i sytuację w kraju wywozu, w szczególności w sytuacji, w której system gospodarczy i administracyjny kraju wywozu jest fundamentalnie skonstruowany w sposób, który daje rządowi znaczące uprawnienia do ingerencji w gospodarkę, w konsekwencji czego ceny i koszty nie są wynikiem swobodnego rozwoju mechanizmów rynkowych.

(63)

Art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego stanowi, że „jeśli Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń, o których mowa w lit. b), w jakimś kraju lub w jakimś sektorze w tym kraju, oraz jeśli jest to stosowne dla skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia, Komisja przygotowuje, udostępnia publicznie i regularnie aktualizuje sprawozdanie opisujące okoliczności rynkowe, o których mowa w lit. b), panujące w tym kraju lub sektorze".

(64)

Zgodnie z tym przepisem Komisja wydała sprawozdanie krajowe dotyczące ChRL („sprawozdanie") (10), w którym wykazano istnienie istotnej interwencji rządowej na wielu poziomach gospodarki, w tym konkretne zakłócenia w zakresie wielu kluczowych czynników produkcji (takich jak grunty, energia, kapitał, surowce i siła robocza), a także w określonych sektorach (takich jak przemysł stalowy i chemiczny). W momencie wszczęcia przeglądu zainteresowane strony zostały wezwane do odrzucenia dowodów zawartych w aktach dochodzenia, przedstawienia uwag w ich sprawie lub ich uzupełnienia. Sprawozdanie umieszczono w aktach dochodzenia na etapie wszczęcia postępowania. Wniosek zawierał również pewne istotne dowody uzupełniające sprawozdanie.

(65)

W szczególności we wniosku wskazano w odniesieniu do sprawozdania, że zakłócenia strukturalne w wielu chińskich sektorach przemysłowych przyczyniły się do szczególnie niskich kosztów gazu ziemnego i ingerencji państwa w rynek mocznika, który jest jednym z głównych składników melaminy. Niska cena gazu ziemnego umożliwiła producentom melaminy wytwarzanie produktu objętego przeglądem po sztucznie zaniżonych kosztach. We wniosku przedstawiono ponadto różne rodzaje interwencji państwa na rynku mocznika, takie jak stosowanie rygorystycznych kontyngentów przywozowych na mocznik, wysokie podatki wywozowe w szczycie sezonu, zwolnienie krajowej sprzedaży mocznika z VAT oraz gromadzenie zapasów strategicznych mocznika przez rząd chiński za pośrednictwem państwowego systemu dotyczącego nawozów. Ponadto we wniosku zwrócono uwagę na różne ustalenia Stanów Zjednoczonych dotyczące interwencji rządu ChRL sprzyjających chińskiemu przemysłowi melaminy, takich jak pożyczki preferencyjne, programy dotyczące podatku dochodowego, programy podatkowe dotyczące zwolnień celnych, obniżki VAT, zwolnienia z opłat administracyjnych, przepisy rządowe i kilka dotacji, a także programy subsydiów eksportowych dla rynku melaminy zidentyfikowane przez władze Stanów Zjednoczonych. Ponadto we wniosku wskazano, że polityka rządu ChRL, np. polityka wyszczególniona w 14. planie pięcioletnim i we wcześniejszych planach, stanowi potwierdzenie nieprzerwanego zaangażowania państwa w sektory petrochemiczny i chemiczny, które są klasyfikowane jako „filar przemysłu gospodarki narodowej"; przykładem mogą być również wytyczne dotyczące wspierania wysokiej jakości rozwoju przemysłu petrochemicznego i chemicznego w ramach 14. planu pięcioletniego, które odnoszą się do socjalistycznej gospodarki rynkowej jako nadrzędnej zasady i nadrzędnego celu służącego tworzeniu chińskich liderów krajowych. Ponadto, odnosząc się ponownie do sprawozdania, we wniosku zwrócono uwagę na znaczące zakłócenia wynikające z niewłaściwego stosowania przepisów prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego, a także dostępu do kapitału za pośrednictwem systemu finansowego. Jak stwierdzono we wniosku, tego rodzaju polityka może wywierać zakłócający wpływ na przemysł melaminy.

(66)

Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w ChRL. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych w sprawozdaniu, które opierają się na publicznie dostępnych źródłach. Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w gospodarce ChRL ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty przeglądem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia występowania znaczących zakłóceń w ChRL.

(67)

Chiński system gospodarczy bazuje na koncepcji „socjalistycznej gospodarki rynkowej". Koncepcja ta jest zapisana w chińskiej konstytucji i determinuje sposób zarządzania gospodarką ChRL. Podstawową zasadą jest „socjalistyczna własność publiczna środków produkcji, a mianowicie własność środków produkcji w rękach całego ludu i zbiorowa własność środków produkcji w rękach osób pracujących". Gospodarka państwowa stanowi „wiodącą siłę gospodarki narodowej", a państwo posiada mandat „do zapewnienia poprawy sytuacji gospodarczej i wzrostu gospodarczego" (11). W związku z tym ogólna struktura chińskiej gospodarki nie tylko umożliwia znaczące interwencje rządowe w gospodarkę, ale wyraźnie sankcjonuje takie interwencje. Idea nadrzędności własności publicznej nad własnością prywatną przenika cały system prawny i stanowi ogólną zasadę podkreślaną we wszystkich głównych aktach prawnych. Doskonałym przykładem jest chińskie prawo rzeczowe: odnosi się ono do podstawowego etapu socjalizmu i powierza państwu utrzymanie podstawowego systemu gospodarczego, w ramach którego własność publiczna odgrywa dominującą rolę. Inne formy własności są tolerowane, a prawo zezwala na ich rozwój obok własności państwowej (12).

(68)

Ponadto zgodnie z prawem chińskim socjalistyczna gospodarka rynkowa jest rozwijana pod przywództwem Komunistycznej Partii Chin („KPCh"). Struktury państwa chińskiego i KPCh są ze sobą powiązane na każdym poziomie (prawnym, instytucjonalnym, osobowym), tworząc podstawową strukturę, w której nie można odróżnić ról KPCh i państwa. W wyniku zmiany chińskiej konstytucji w marcu 2018 r. jeszcze bardziej podkreślono wiodącą rolę KPCh, potwierdzając ją w tekście art. 1 konstytucji. Po już istniejącym pierwszym zdaniu przepisu: „[s]ystem socjalistyczny jest podstawowym systemem Chińskiej Republiki Ludowej" dodano nowe zdanie w brzmieniu: „[p]odstawową cechą socjalizmu o chińskiej specyfice jest przywództwo Komunistycznej Partii Chin" (13). Świadczy to o niekwestionowanej i coraz większej kontroli KPCh nad systemem gospodarczym ChRL. To przywództwo rządowe i kontrola rządowa nierozerwalnie wiążą się z ustrojem chińskim, a ich zakres jest znacznie większy niż w innych państwach, w których ogólna kontrola makroekonomiczna sprawowana przez rządy jest ograniczona działaniem mechanizmów rynkowych.

(69)

Państwo chińskie stosuje interwencjonizm gospodarczy, dążąc do osiągnięcia celów, które nie odzwierciedlają przeważających warunków ekonomicznych na wolnym rynku, tylko pokrywają się z programem politycznym określonym przez KPCh (14). Stosowane przez władze chińskie narzędzia interwencjonizmu gospodarczego obejmują różne obszary, w tym system planowania przemysłowego, system finansowy oraz poziom otoczenia regulacyjnego.

(70)

Po pierwsze, na poziomie ogólnej kontroli administracyjnej kierunek chińskiej gospodarki wyznacza się w ramach złożonego systemu planowania przemysłowego, który ma wpływ na wszystkie rodzaje działalności gospodarczej w państwie. Wszystkie te plany obejmują kompleksowy i złożony model sektorów i przekrojowych strategii obejmujący wszystkie szczeble administracji. Plany na szczeblu prowincji są szczegółowe, natomiast w planach krajowych wyznacza się szersze cele. W planach określa się również środki służące wspieraniu odpowiednich branż/sektorów, a także ramy czasowe, w jakich cele muszą zostać osiągnięte. Niektóre plany nadal zawierają wyraźne cele w zakresie produkcji. Zgodnie z planami poszczególne sektory lub projekty przemysłowe są traktowane jako (pozytywne lub negatywne) priorytety zgodnie z priorytetami rządu i przypisuje się im konkretne cele w zakresie rozwoju (modernizacja przemysłu, ekspansja międzynarodowa itp.). Podmioty gospodarcze, zarówno prywatne, jak i państwowe, muszą skutecznie dostosowywać swoją działalność do realiów narzuconych w ramach systemu planowania. Jest to spowodowane nie tylko wiążącym charakterem planów, ale również faktem, że odpowiednie władze chińskie na wszystkich szczeblach administracji stosują się do systemu planów i odpowiednio wykorzystują przyznane im uprawnienia, skłaniając tym samym podmioty gospodarcze do przestrzegania priorytetów określonych w planach (zob. również sekcja 3.2.2.1.5 poniżej) (15).

(71)

Po drugie, na poziomie przydziału środków finansowych system finansowy ChRL jest zdominowany przez będące własnością państwa banki komercyjne i banki realizujące politykę rządu. Ustanawiając i wdrażając swoją politykę kredytową, banki te muszą raczej dostosować się do celów polityki przemysłowej rządu, a nie oceniać przede wszystkim korzyści gospodarcze danego projektu (zob. również sekcja 3.2.2.1.8 poniżej) (16). To samo dotyczy pozostałych elementów chińskiego systemu finansowego, takich jak rynki akcji, rynki obligacji, rynki niepublicznych instrumentów kapitałowych itp. Ponadto instytucjonalna i operacyjna struktura tych obszarów sektora finansowego nie jest nastawiona na maksymalizację skutecznego funkcjonowania rynków finansowych, lecz na zapewnienie kontroli i umożliwienie interwencji państwa i KPCh (17).

(72)

Po trzecie, na poziomie otoczenia regulacyjnego interwencje państwa w zakresie gospodarki przyjmują różne formy. Na przykład przepisy dotyczące zamówień publicznych są regularnie wykorzystywane do osiągania celów politycznych innych niż efektywność gospodarcza, co podważa zasady rynkowe w tym obszarze. Mające zastosowanie ustawodawstwo przewiduje w szczególności, że zamówienia publiczne są udzielane w celu ułatwienia osiągnięcia celów wyznaczonych w ramach polityki państwa. Charakter tych celów pozostaje jednak niezdefiniowany, co pozostawia organom decyzyjnym szeroki margines swobody (18). Podobnie w obszarze inwestycji rząd ChRL utrzymuje znaczącą kontrolę i wpływ, jeżeli chodzi o miejsce przeznaczenia oraz wielkość inwestycji zarówno państwowych, jak i prywatnych. Kontrola inwestycji oraz różne zachęty, ograniczenia i zakazy dotyczące inwestycji są wykorzystywane przez władze jako ważne narzędzie wspierania celów polityki przemysłowej, takich jak utrzymanie kontroli państwa nad kluczowymi sektorami lub wzmocnienie przemysłu krajowego (19).

(73)

Podsumowując, model ekonomiczny Chin opiera się na szeregu podstawowych aksjomatów, które przewidują wiele różnych form interwencji rządowej i zachęcają do ich stosowania. Tak duża skala interwencji rządowych jest sprzeczna z zasadą swobodnego działania mechanizmów rynkowych, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (20).

(74)

Przedsiębiorstwa będące własnością państwa, przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo lub przedsiębiorstwa działające pod nadzorem politycznym państwa lub zgodnie z jego wytycznymi stanowią istotną część gospodarki ChRL.

(75)

Analiza największych chińskich producentów melaminy, a mianowicie Henan Zhongyuan Dahua Co., Ltd. (21), Henan Haohua Junhua Co., Ltd. (22), Sichuan Golden-Elephant Sincerity Chemical Co., Ltd. (23) oraz Xinjiang Xinlianxin Chemical Energy Co., Ltd. (24), wykazuje znaczną ingerencję państwa. Podczas gdy Henan Zhongyuan Dahua Co., Ltd. jest przedsiębiorstwem państwowym należącym w całości do Henan Energy and Chemical Industry Group (przedsiębiorstwo państwowe w ramach SASAC (25)), rząd ChRL utrzymuje 35 % udziałów w przedsiębiorstwie Henan Haohua Junhua Co., Ltd. (26), które jest własnością Sinochem Holding i przedsiębiorstwa państwowego pod nadzorem SASAC, za pośrednictwem jego spółki zależnej Haohua Chemical Co. Sinochem Holding (27). Poza formalną własnością władze państwowe mogą kontrolować i nadzorować przedsiębiorstwa za pośrednictwem nieformalnych kanałów, czego przykładem jest prywatne przedsiębiorstwo produkujące melaminę: Sichuan Golden-Elephant Sincerity Co., Ltd. (28), które według źródeł publicznych otrzymało wsparcie finansowe w formie pożyczki preferencyjnej od Meishan City Market Surveillance Administration i centralnego pododdziału Ludowego Banku Chin w Meishan (29)„w celu wspierania rozwoju jakości, ustabilizowania gospodarki i ustabilizowania uczestników rynku" (30). Współpracujący producent eksportujący, Xinjiang XLX (31), podkreśla również na swojej stronie internetowej, że „dzięki wytycznym politycznym i silnemu wsparciu ze strony regionu autonomicznego, państwa, komitetu partyjnego okręgu oraz rządu przedsiębiorstwo Xinlianxin poczyniło skokowe postępy, a także było świadkiem znaczących osiągnięć rozwojowych naszego okręgu […] pod silnym przywództwem komitetu centralnego Partii dowodzonej przez towarzysza Xi Jinping, przy pełnym wsparciu ze strony regionu autonomicznego, okręgu, komitetu okręgowego oraz rządu" (32). Ponadto, biorąc pod uwagę, że interwencje KPCh w proces podejmowania decyzji operacyjnych stały się normą także w przedsiębiorstwach prywatnych (33), a KPCh rości sobie prawo do zarządzania praktycznie każdym aspektem gospodarki kraju, wpływ wywierany przez państwo za pomocą struktur KPCh w przedsiębiorstwach skutkuje tym, że podmioty gospodarcze znajdują się pod kontrolą i nadzorem politycznym rządu, zważywszy jak bardzo struktury państwa i partii w ChRL zostały ze sobą powiązane.

(76)

Jest to widoczne również na poziomie chińskiej federacji przemysłu petrochemicznego i chemicznego („CPCIF"), sektorowego stowarzyszenia przemysłowego. Zgodnie z art. 3 statutu CPCIF organizacja ta „przyjmuje profesjonalne doradztwo, nadzór i zarządzanie ze strony podmiotów odpowiedzialnych za rejestrację i zarządzanie, podmiotów odpowiedzialnych za budowanie partii, a także odpowiednich departamentów administracji odpowiedzialnych za zarządzanie przemysłem" (34).

(77)

W konsekwencji nawet prywatni producenci w sektorze produktu objętego przeglądem nie mogą prowadzić działalności na warunkach rynkowych. Zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i przedsiębiorstwa prywatne działające w tym sektorze są objęte nadzorem politycznym i otrzymują wytyczne polityczne - zob. również sekcja 3.2.2.1.5 poniżej.

(78)

Poza sprawowaniem kontroli nad gospodarką z racji bycia właścicielem przedsiębiorstw państwowych i korzystania z innych narzędzi rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach. Choć przewidziane w ustawodawstwie chińskim prawo do powoływania i odwoływania kluczowych członków kierownictwa przedsiębiorstw państwowych przez właściwe organy państwowe można uznać za przejaw korzystania przez te organy z przysługujących im praw własności (35), komórki KPCh tworzone zarówno w przedsiębiorstwach państwowych, jak i w przedsiębiorstwach prywatnych stanowią kolejny istotny kanał umożliwiający państwu ingerowanie w proces podejmowania decyzji biznesowych. Zgodnie z prawem spółek ChRL w każdej spółce należy ustanowić organizację partyjną KPCh (składającą się z co najmniej trzech członków KPCh, jak określono w statucie KPCh (36)), a spółka zapewnia warunki konieczne do prowadzenia działalności przez organizację partyjną. W przeszłości wymóg ten nie zawsze był spełniany lub nie był egzekwowany w rygorystyczny sposób. Począwszy od co najmniej 2016 r. KPCh zaczęła jednak w coraz większym stopniu rościć sobie prawo do kontrolowania procesu podejmowania decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, traktując to prawo jako jedną z wiodących zasad jej polityki (37), w tym wywierając presję na przedsiębiorstwa prywatne, nakłaniając je do kierowania się „patriotyzmem" i postępowania zgodnie z polityką partii (38). Informacje z 2017 r. wskazują, że komórki partyjne istniały w 70 % spośród około 1,86 mln przedsiębiorstw prywatnych, a organizacje KPCh wywierały coraz większą presję, aby zapewniono im możliwość podejmowania ostatecznych decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, w których je utworzono (39). Wspomniane przepisy mają ogólne zastosowanie w całej chińskiej gospodarce, we wszystkich sektorach, w tym do producentów produktu objętego przeglądem i ich dostawców materiałów.

(79)

Ponadto w dniu 15 września 2020 r. opublikowano dokument zatytułowany „Wytyczne Biura Generalnego Komitetu Centralnego KPCh w sprawie intensyfikacji prac Zjednoczonego Frontu w sektorze prywatnym w nowej erze" („wytyczne") (40), który jeszcze bardziej zwiększył rolę komitetów partyjnych w przedsiębiorstwach prywatnych. Sekcja II.4 wytycznych stanowi: „[m]usimy zwiększyć ogólną zdolność Partii do przewodzenia pracom Zjednoczonego Frontu w sektorze prywatnym i skutecznie zintensyfikować prace w tym obszarze", a sekcja III.6 stanowi: „[m]usimy jeszcze bardziej zintensyfikować budowanie Partii w przedsiębiorstwach prywatnych i umożliwić komórkom Partii skuteczne odgrywanie roli twierdzy, a członkom Partii odegranie roli awangardowych liderów i pionierów". W wytycznych podkreśla się zatem rolę KPCh w przedsiębiorstwach i innych podmiotach sektora prywatnego oraz dąży się do zwiększenia tej roli (41).

(80)

Dochodzenie potwierdziło, że pokrywanie się stanowisk kierowniczych z członkostwem w KPCh lub z funkcjami partyjnymi jest rozpowszechnionym zjawiskiem w sektorze melaminy. Istotnie poszczególni przewodniczący zarządów Henan Zhongyuan Dahua Co., Ltd., Henan Haohua Junhua Co., Ltd., Sichuan Golden Elephant Sincerity Co., Ltd. i Xinjiang Xin Lian Xin Chemical Energy Co., Ltd. są również sekretarzami komitetów partyjnych w swoich przedsiębiorstwach.

(81)

Obecność i ingerencja przedstawicieli państwa na rynkach finansowych (zob. również sekcja 3.2.2.1.8 poniżej), a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowe zakłócenia działania rynku (42). W związku z tym obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach prowadzących działalność w sektorze melaminy i innych sektorach (takich jak sektor finansowy i sektor materiałów do produkcji) zapewnia rządowi ChRL możliwość ingerowania w ceny i koszty.

(82)

Złożony system planowania, w ramach którego wytycza się priorytety i określa się cele dla organów rządowych na szczeblu centralnym, prowincjonalnym i lokalnym, w dużej mierze wyznacza kierunek chińskiej gospodarki. Odpowiednie plany istnieją na wszystkich szczeblach administracji rządowej i obejmują praktycznie wszystkie sektory gospodarki. Cele wyznaczone w instrumentach planowania mają wiążący charakter, a organy na wszystkich szczeblach administracji monitorują wdrażanie planów przez odpowiednie organy administracji rządowej niższego szczebla. Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są przesuwane do sektorów uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (43).

(83)

Władze chińskie wprowadziły szereg strategii politycznych dotyczących funkcjonowania sektora produktu objętego przeglądem.

(84)

Po pierwsze, w 14. planie pięcioletnim dotyczącym surowców (44) stwierdzono, że „intensywny rozwój kompleksów przemysłu chemicznego zostanie znacznie usprawniony, co przyczyni się do powstania grupy petrochemicznych baz przemysłowych" (45). Ponadto w planie wzywa się przemysł do „ścisłej kontroli nowych mocy produkcyjnych w odniesieniu do mocznika", jednego z głównych składników melaminy, a także do „podwyższenia standardów w celu wyeliminowania przestarzałych mocy produkcyjnych oraz stosowania kompleksowych norm, aby wspierać wycofywanie przestarzałych mocy produkcyjnych zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi" (46). Ponadto „wszystkie miejscowości muszą zapewnić większą zgodność z niniejszym planem i uwzględnić jego główną treść oraz duże projekty w swoich kluczowych zadaniach lokalnych. Przemysł petrochemiczny i chemiczny […] sformułują szczegółowe opinie dotyczące wdrażania niniejszego planu, koncentrujące się na jego celach i zadaniach oraz biorąc pod uwagę rzeczywiste warunki panujące w wyżej wymienionych sektorach" (47). Co więcej, w 14. planie pięcioletnim na rzecz ekologicznego rozwoju przemysłu stwierdzono, (48) że „należy ściśle kontrolować nowe moce produkcyjne w takich branżach jak sektor mocznika" (49). Jest to zgodne z katalogiem wytycznych dotyczących dostosowania struktury przemysłowej z 2019 r. (50), w którym wśród zakładów, które „należy wyeliminować", a tym samym utrzymać pod kontrolą, wymieniono zakłady produkcyjne mocznika (51). Na szczeblu prowincji w 14. planie pięcioletnim Jiangsu dotyczącym wysokiej jakości rozwoju przemysłu chemicznego (52) przedstawiono zamiar władz lokalnych, by „w dalszym ciągu kontrolować nowe moce produkcyjne w nadwyżkowych gałęziach przemysłu, takich jak rafinacja ropy naftowej, mocznik, fosforan amonu, soda kaustyczna, polichlorek winylu, węglan sodu, acetylek wapnia i fosfor żółty" (53). W 14. planie pięcioletnim prowincji Szantung dotyczącym rozwoju przemysłu chemicznego (54) określono, że należy „zwiększyć wartość dodaną i rafinację produktów oraz przyspieszyć tworzenie systemu przemysłu chemicznego opartego na węglu obejmującego trzy główne kategorie: chemikalia na bazie węgla zawierające tlen, półprodukty chemiczne na bazie węgla oraz nowe materiały chemiczne na bazie węgla", a także „skoncentrować się na rozwoju łańcucha przemysłowego chemikaliów wysokowartościowych opartych na węglu" (55).

(85)

Co więcej, w wytycznych dotyczących wspierania wysokiej jakości rozwoju przemysłu petrochemicznego i chemicznego w ramach 14. planu pięcioletniego (56) określono dalsze parametry planowanego rozwoju sektora: „Do 2025 r. przemysł petrochemiczny i chemiczny będzie zasadniczo tworzył wysokiej jakości wzorce rozwoju z silnymi lokalnymi zdolnościami innowacyjnymi, racjonalnym układem strukturalnym, a także ekologicznym, bezpiecznym i niskoemisyjnym rozwojem. Przyczyni się to również do znacznej poprawy zdolności do zapewnienia wysokiej jakości produktu, istotnego zwiększenia podstawowej konkurencyjności oraz podjęcia zdecydowanych kroków w kierunku osiągnięcia wysokiego poziomu samodzielności i samodoskonalenia" (57), a także szereg celów dla sektora chemicznego: „poziom koncentracji produkcji chemikaliów luzem zostanie dodatkowo podniesiony, a wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych osiągnie ponad 80 %, […] powstanie około 70 kompleksów przemysłu chemicznego zapewniających przewagę konkurencyjną" (58). Podkreślono w nich również potrzebę: „wzmocnienia koordynacji polityki fiskalnej, finansowej, regionalnej, inwestycyjnej, przywozowej i wywozowej, energetycznej, środowiska ekologicznego oraz polityki cenowej i innych polityk z polityką przemysłową", a także konieczność, aby „w pełni wykorzystać rolę krajowej platformy współpracy między przemysłem a sektorem finansowym oraz promować połączenia między bankami a przedsiębiorstwami oraz współpracę między przemysłem a sektorem finansowym" (59).

(86)

Obwieszczenie Krajowej Komisji Rozwoju i Reform w sprawie dobrego wywiązywania się z zadań w zakresie podpisywania i wykonywania średnio- i długoterminowych umów węglowych w 2021 r. (60) zawiera ponadto wymóg, aby odpowiednie podmioty rynkowe: „wzmocniły mechanizm tworzenia samodyscypliny w przemyśle. Wszystkie odpowiednie organizacje branżowe powinny pokierować przedsiębiorstwa w taki sposób, aby wzmocniły samodyscyplinę, należycie realizowały warunki umów średnio- i długoterminowych oraz nie mogą podpisywać nieuczciwych umów, wykorzystując sytuację w zakresie podaży i popytu na rynku oraz dominującą pozycję branży. Duże przedsiębiorstwa powinny dawać przykład i świadomie regulować swoje decyzje dotyczące podpisywania umów" (61). Za pomocą tych i innych instrumentów rząd ChRL steruje zatem praktycznie wszystkimi aspektami rozwoju i funkcjonowania tego sektora i rynków wyższego szczebla oraz je kontroluje.

(87)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej dotyczących sektora melaminy. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(88)

Z informacji zawartych w aktach wynika, że chiński system prawa upadłościowego nie zapewnia możliwości odpowiedniego osiągnięcia najistotniejszych postawionych przed nim celów, tj. sprawiedliwego rozliczania wierzytelności i długów oraz ochrony uzasadnionych praw i interesów wierzycieli i dłużników. Wydaje się, że jest to spowodowane faktem, iż - mimo że chińskie prawo upadłościowe opiera się formalnie na zasadach podobnych do tych, które stosuje się w analogicznym prawie obowiązującym w państwach innych niż ChRL - system funkcjonujący w Chinach charakteryzuje się systematycznym niedostatecznie rygorystycznym egzekwowaniem przepisów. Liczba upadłości nadal jest uderzająco niska w stosunku do wielkości gospodarki tego kraju, zwłaszcza dlatego, że postępowania upadłościowe borykają się z szeregiem niedociągnięć, które skutecznie zniechęcają do składania wniosków o ogłoszenie upadłości. Ponadto organy państwowe nadal pełnią istotną i aktywną rolę w postępowaniach upadłościowych, niejednokrotnie wywierając bezpośredni wpływ na ich rezultat (62).

(89)

Dodatkowo w systemie praw własności ChRL można zaobserwować rażące braki, zwłaszcza jeżeli chodzi o prawo własności gruntów oraz prawo do użytkowania gruntów (63). Wszystkie grunty są własnością państwa (grunty rolne stanowiące własność wspólną i grunty miejskie będące własnością państwa), a ich przydział stanowi wyłączną prerogatywę państwa. W Chinach przyjęto przepisy prawne służące zagwarantowaniu, aby proces przydziału gruntów przebiegał w przejrzysty sposób i był przeprowadzany po cenach rynkowych - w tym celu wprowadzono np. postępowania przetargowe. Przepisy te są jednak nagminnie naruszane i w rezultacie niektórzy nabywcy otrzymują grunty nieodpłatnie lub po cenach znacznie niższych od stawek rynkowych (64). Decydując o przydziale gruntów, organy państwa niejednokrotnie dążą do osiągnięcia konkretnych celów politycznych, w tym realizacji określonych planów gospodarczych (65).

(90)

Producenci produktu objętego przeglądem - podobnie jak inne sektory chińskiej gospodarki - podlegają powszechnym przepisom chińskiego prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego. Z tego powodu przedsiębiorstwa te podlegają także odgórnym zakłóceniom wynikającym z dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów prawa upadłościowego i prawa rzeczowego. Na podstawie dostępnych dowodów można stwierdzić, że powyższe ustalenia odnoszą się również w pełni do sektora melaminy. W obecnym dochodzeniu nie ujawniono żadnych informacji, które mogłyby podważyć te ustalenia.

(91)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że w sektorze produktu objętego przeglądem dochodziło do przypadków dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów dotyczących upadłości i prawa rzeczowego.

(92)

W ChRL nie ma warunków dla pełnego rozwoju systemu wynagrodzeń bazującego na zasadach rynkowych, ponieważ pracownicy i pracodawcy nie mogą swobodnie korzystać z praw do tworzenia związków zawodowych. ChRL nie ratyfikowała szeregu kluczowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) w tej dziedzinie, w szczególności konwencji dotyczących wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych (66). Zgodnie z chińskim prawem krajowym w Chinach funkcjonuje tylko jeden związek zawodowy. Organizacja ta nie jest jednak niezależna od organów państwowych, a jej zaangażowanie w prowadzenie rokowań zbiorowych i ochronę praw pracowników jest minimalne (67). Ponadto system rejestracji gospodarstw domowych, który ogranicza możliwość korzystania z pełnego spektrum usług w zakresie zabezpieczenia społecznego oraz innych świadczeń do mieszkańców danego obszaru administracyjnego, zmniejsza mobilność chińskiej siły roboczej. W rezultacie pracownicy niezarejestrowani jako mieszkańcy danego obszaru znajdują się zazwyczaj w mniej korzystnej sytuacji pod względem pewności zatrudnienia i otrzymują niższe wynagrodzenie niż osoby zameldowane jako mieszkańcy tego obszaru (68). Z ustaleń tych wynika, że koszty wynagrodzeń w ChRL są zniekształcone.

(93)

Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że sektor melaminy nie podlega opisanemu chińskiemu systemowi prawa pracy. W sektorze występują zatem zniekształcenia kosztów wynagrodzeń zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego postępowaniem lub głównych surowców do jego produkcji), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w ChRL).

(94)

Dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w ChRL podlega różnym zakłóceniom.

(95)

Po pierwsze, chiński system finansowy charakteryzuje się silną pozycją banków będących własnością państwa (69), które przy przyznawaniu dostępu do finansowania biorą pod uwagę inne kryteria niż rentowność projektu. Podobnie jak w przypadku niefinansowych przedsiębiorstw państwowych banki pozostają powiązane z państwem nie tylko poprzez własność, ale również poprzez osobiste relacje (kadrę zarządzającą najwyższego szczebla dużych instytucji finansowych będących własnością państwa ostatecznie wyznacza KPCh) (70), a także, podobnie jak niefinansowe przedsiębiorstwa państwowe, banki regularnie wdrażają politykę publiczną opracowaną przez rząd ChRL. W ten sposób banki wypełniają wyraźny obowiązek prawny prowadzenia swojej działalności stosownie do potrzeb krajowego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zgodnie z programem polityki przemysłowej państwa (71). Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (72).

(96)

Chociaż uznaje się, że różne przepisy prawne odnoszą się do potrzeby przestrzegania normalnych zachowań bankowych i zasad ostrożnościowych, takich jak konieczność zbadania zdolności kredytowej kredytobiorcy, przytłaczające dowody, w tym ustalenia poczynione w dochodzeniach w sprawie ochrony handlu, sugerują, że przepisy te odgrywają jedynie drugorzędną rolę w stosowaniu różnych instrumentów prawnych.

(97)

Na przykład rząd ChRL wyjaśnił, że nawet decyzje dotyczące prywatnej bankowości komercyjnej muszą być nadzorowane przez KPCh i pozostawać w zgodzie z polityką krajową. Jednym z trzech nadrzędnych celów państwa w odniesieniu do zarządzania bankowością jest obecnie wzmocnienie przywództwa Partii w sektorze bankowym i sektorze ubezpieczeń, w tym w odniesieniu do kwestii operacyjnych i dotyczących zarządzania (73). Ponadto w kryteriach oceny wyników banków komercyjnych należy obecnie uwzględnić, w jaki sposób podmioty „służą krajowym celom rozwoju i gospodarki realnej", a w szczególności, w jaki sposób „obsługują strategiczne i nowo powstające gałęzie przemysłu" (74).

(98)

Ponadto ratingi obligacji i kredytowe są często zniekształcone z różnych powodów, w tym w związku z faktem, że na ocenę ryzyka wpływ ma strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla rządu ChRL oraz moc każdej domniemanej gwarancji rządowej. Z szacunków zdecydowanie wynika, że chińskie ratingi kredytowe systematycznie odpowiadają niższym ratingom międzynarodowym (75).

(99)

Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (76). Prowadzi to do preferencyjnego udzielania kredytów przedsiębiorstwom państwowym, dużym dobrze powiązanym przedsiębiorstwom prywatnym oraz przedsiębiorstwom w kluczowych sektorach przemysłu, co oznacza, że dostępność i koszt kapitału nie są równe dla wszystkich podmiotów na rynku.

(100)

Po drugie, koszty finansowania zewnętrznego były sztucznie utrzymywane na niskim poziomie w celu stymulowania wzrostu inwestycji. Doprowadziło to do nadmiernego wykorzystania inwestycji kapitałowych o coraz niższych zwrotach z inwestycji. Świadczy o tym wzrost stosunku zadłużenia do aktywów przedsiębiorstw w sektorze państwowym pomimo gwałtownego spadku rentowności, co sugeruje, że mechanizmy funkcjonujące w systemie bankowym nie odpowiadają normalnym działaniom handlowym.

(101)

Po trzecie, chociaż w październiku 2015 r. osiągnięto liberalizację nominalnych stóp procentowych, sygnały cenowe nadal nie są wynikiem działania mechanizmów rynkowych, ale wpływają na nie zakłócenia powodowane przez działanie rządu. Odsetek kredytów udzielanych na poziomie stopy referencyjnej lub poniżej tego poziomu nadal stanowił co najmniej jedną trzecią wszystkich kredytów na koniec 2018 r. (77) Media państwowe w ChRL podały ostatnio, że KPCh wezwała do „obniżenia rynkowej stopy procentowej kredytów" (78). Sztucznie niskie stopy procentowe prowadzą do zaniżania cen, a co za tym idzie do nadmiernego wykorzystywania kapitału.

(102)

Ogólny wzrost akcji kredytowej w ChRL wskazuje na pogarszającą się skuteczność alokacji kapitału bez żadnych oznak ograniczenia akcji kredytowej, jakiego można by oczekiwać w niezniekształconym otoczeniu rynkowym. W rezultacie gwałtownie wzrosła liczba kredytów zagrożonych, przy czym rząd ChRL kilkakrotnie decydował się podjąć działania albo w celu uniknięcia niewykonania zobowiązań, tworząc tym samym tzw. przedsiębiorstwa zombie, albo w celu przeniesienia prawa własności do długu (np. w drodze połączeń lub zamiany długu na udziały w kapitale własnym), co niekoniecznie prowadziło do rozwiązania ogólnego problemu zadłużenia lub usunięcia jego pierwotnych przyczyn.

(103)

Zasadniczo, pomimo kroków podjętych w celu liberalizacji rynku, w systemie kredytów dla przedsiębiorstw w ChRL występują znaczące zakłócenia wynikające z utrzymującej się dominującej roli państwa na rynkach kapitałowych. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(104)

W toku obecnego dochodzenia nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, że sektor produktu objętego przeglądem nie pozostaje pod wpływem interwencji rządowej w system finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(105)

Komisja zauważyła, że zakłócenia opisane w sprawozdaniu są charakterystyczne dla chińskiej gospodarki. Z dostępnych dowodów wynika, że fakty i cechy chińskiego systemu opisane powyżej w sekcjach 3.2.2.1.2-3.2.2.1.5 oraz w części I sprawozdania dotyczą całego państwa i wszystkich sektorów gospodarki. To samo odnosi się do opisu czynników produkcji określonych w sekcjach 3.2.2.1.6-3.2.2.1.8 i w części II sprawozdania.

(106)

Komisja przypomina, że wytwarzanie produktu objętego przeglądem wymaga określonych materiałów do produkcji. W przypadku gdy producenci melaminy kupują/zamawiają te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Podlegają również systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(107)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej produktu objętego przeglądem nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach I i II sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej. W obecnym dochodzeniu rząd ChRL ani producenci eksportujący nie przedstawili żadnych przeciwnych dowodów ani argumentów.

(108)

Komisja otrzymała uwagi od CCCMC, reprezentującej trzech chińskich producentów melaminy: Sichuan Golden-Elephant Sincerity Chemicals Co., Ltd., Shandong Holitech Chemical Industry Co., Ltd. i Henan Junhua Development Ltd. (79)

(109)

Po pierwsze CCCME stwierdziła, że w art. 2.2 porozumienia antydumpingowego WTO nie uznaje się pojęcia „znaczących zakłóceń". Ponadto, nawet gdyby pojęcie „znaczących zakłóceń" wchodziło w zakres art. 2.2 porozumienia antydumpingowego, co zdaniem CCCMC nie ma miejsca, obliczona przez UE konstruowana wartość normalna musiałaby być również zgodna z art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego oraz z wykładnią przepisów tego artykułu przedstawioną przez Organ Apelacyjny w sprawie UE - Biodiesel (Argentyna) (DS473). W związku z tym zdaniem CCCMC konstruowanie wartości normalnej byłoby dozwolone jedynie w przypadku braku sprzedaży produktu podobnego w „zwykłym obrocie handlowym" lub w przypadku „szczególnej sytuacji rynkowej". Aby Komisja mogła przystąpić do przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, domniemane znaczące zakłócenia w kraju wywozu musiałyby zatem należeć do jednej z tych kategorii. Zdaniem CCCMC taka sytuacja nie ma miejsca, ponieważ metodyka na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego dopuszcza konstruowanie wartości normalnej po stwierdzeniu znaczących zakłóceń, a nie zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 2 ust. 2 porozumienia antydumpingowego. Ponadto CCCMC stwierdziła, że w porozumieniu antydumpingowym nie ma artykułu zezwalającego na wykorzystanie, do celów określenia wartości normalnej, danych z państwa trzeciego, które nie odzwierciedlają odpowiednio cen lub poziomu kosztów w kraju pochodzenia. Wartość normalną w dochodzeniu antydumpingowym należy określić na podstawie cen lub kosztów sprzedaży po stronie przedsiębiorstw w kraju pochodzenia lub przynajmniej na podstawie cen lub kosztów, które mogą odzwierciedlać poziom cen lub kosztów w kraju pochodzenia. W tym względzie CCCMC wskazała w szczególności sprawozdanie zespołu orzekającego WTO w sprawie UE - Metody dostosowania kosztów II (Rosja) (DS494) jako przykład udanego zaskarżenia zgodności metodyki na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego z zasadami WTO. Z wszystkich powodów wskazanych powyżej CCCME uznała, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest sprzeczny z porozumieniem antydumpingowym i nie powinien mieć zastosowania w tym przypadku.

(110)

W odniesieniu do argumentów CCCMC dotyczących zgodności metodyki na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego z WTO Komisja uznaje, że przepisy art. 2 ust. 6a są w pełni zgodne ze zobowiązaniami Unii Europejskiej w ramach WTO i z orzecznictwem przywoływanym przez CCCMC. Na wstępie Komisja zauważa, że istnienie znaczących zakłóceń sprawia, że koszty i ceny w państwie wywozu nie są właściwe do celów konstrukcji wartości normalnej. W tych okolicznościach w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego przewidziano konstrukcję kosztów produkcji i sprzedaży na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia, uwzględniając te w odpowiednim reprezentatywnym kraju o podobnym poziomie rozwoju co kraj wywozu. Co więcej, sprawozdanie WTO w sprawie UE - Biodiesel nie dotyczyło stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, lecz przepisu szczegółowego art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. W każdym razie prawo WTO, zgodnie z wykładnią Organu Apelacyjnego w sprawie UE - Biodiesel, zezwala na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, odpowiednio dostosowanych, jeżeli takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. Ponadto w odniesieniu do sporu UE - Metody dostosowania kosztów II w sprawozdaniu zespołu orzekającego wyraźnie uznano, że przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie wchodzą w zakres sporu. Ponadto Komisja przypomina, że zarówno UE, jak i Federacja Rosyjska odwołały się od ustaleń zespołu orzekającego, które nie są zatem prawomocne, a co za tym idzie - zgodnie z utrwalonym orzecznictwem WTO - nie mają statusu prawnego w systemie WTO, ponieważ nie zostały zatwierdzone przez Organ Rozstrzygania Sporów w drodze decyzji przez członków WTO. W związku z tym nie można było przyjąć argumentów CCCMC.

(111)

Po drugie, jeżeli chodzi o dowody wykazujące istnienie znaczących zakłóceń, CCCMC twierdziła, że wnioskodawcy przedstawili niewystarczające dowody uzasadniające jakiekolwiek ustalenia dotyczące „znaczących zakłóceń" w chińskim przemyśle melaminy oraz że w związku z tym analiza przeprowadzona przez Komisję w toku dochodzenia wymagałaby znacznie obszerniejszego uzasadnienia, zwłaszcza w celu uzupełnienia zarzutów dotyczących zakłóceń ze strony przemysłu Unii, których zdaniem CCCMC nie można było zweryfikować ze względu na ich ogólny charakter i brak odpowiedniego wskazania źródeł stanowiących podstawę tych zarzutów. Na przykład CCCMC przywołuje fakt, że odniesienie przemysłu Unii do 14. planu pięcioletniego ogranicza się do stwierdzenia, że „ma na celu utworzenie chińskich liderów krajowych". Podobnie CCCMC krytykuje odniesienie przemysłu Unii do wytycznych dotyczących wspierania wysokiej jakości rozwoju przemysłu petrochemicznego i chemicznego w ramach 14. planu pięcioletniego. Według CCCMC wytyczne stanowią jedynie dokument, który zawiera wskazówki a nie wiążące zasady i w którym ponadto określono szereg celów, które nie zostały wymienione przez przemysł Unii, w tym cele dotyczące „pełnego uwzględnienia decydującej roli rynku w alokacji zasobów, lepszego wypełniania roli rządu" oraz „utworzenia zorientowanego na rynek, zalegalizowanego i umiędzynarodowionego otoczenia biznesowego […], wspierania skutecznej globalnej alokacji zasobów czynników produkcji oraz wzmocnienia koordynacji na wyższym i niższym szczeblu łańcucha przemysłowego w połączeniu z jej rozwojem między powiązanymi gałęziami przemysłu". W tym kontekście CCCMC porównała omawiane wytyczne z obecnymi inicjatywami UE w zakresie polityki przemysłowej.

(112)

W związku z tym CCCMC podkreśliła również, że sprawozdanie nie jest już aktualne, w szczególności biorąc pod uwagę istotne zmiany gospodarcze, jakie od czasu jego publikacji miały miejsce zarówno w UE, jak i w Chinach. CCCMC zwróciła uwagę na spoczywający na Komisji na podstawie art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego obowiązek regularnego aktualizowania sprawozdania i stwierdziła, że ciągłe bezrefleksyjne odwoływanie się do sprawozdania - czy to przez przemysł UE, czy też w ustaleniach Komisji - nie byłoby odpowiednie. CCCME odniosła się w tym względzie do orzeczenia Organu Apelacyjnego WTO w sprawie Stany Zjednoczone - Środki wyrównawcze (DS437), zgodnie z którym twierdzenie dotyczące zniekształcenia cen musi być rozpatrywane indywidualnie dla każdego przypadku oraz musi zostać ustalone i odpowiednio wyjaśnione w sprawozdaniu organu dochodzeniowego.

(113)

Jeżeli chodzi o argumenty CCCMC dotyczące analizy wystarczającego charakteru dowodów, Komisja nie zgodziła się z tym stanowiskiem. Po pierwsze, jeżeli chodzi o domniemany niewystarczający charakter dowodów zawartych w uwagach przedstawionych przez przemysł Unii w toku obecnego dochodzenia, Komisja w istocie gromadziła dodatkowe informacje w celu uzupełnienia dostępnych źródeł, w tym wniosku oraz sprawozdania, aby zweryfikować zarzuty przedstawione na etapie wszczęcia dochodzenia i ostatecznie ustalić, czy w sektorze melaminy występują znaczące zakłócenia w rozumieniu art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Wyniki dochodzenia Komisji przedstawiono w motywach 67-104, a zainteresowane strony mają możliwość przedstawienia dalszych uwag. W każdym razie, jeżeli chodzi o wystarczający charakter dowodów na etapie wszczęcia postępowania, Komisja przypomina, że w sekcji 4.1 zawiadomienia o wszczęciu odniesiono się do szeregu elementów na chińskim rynku melaminy, aby uzasadnić, że na rynek ten wpływają zakłócenia. Komisja stwierdza, że dowody przedstawione w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania dawały wystarczające podstawy do wszczęcia dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. O ile bowiem stwierdzenie rzeczywistego istnienia znaczących zakłóceń oraz związane z tym zastosowanie metody opisanej w art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego następuje dopiero w chwili ostatecznego ujawnienia informacji, w art. 2 ust. 6a lit. e) rozporządzenia podstawowego przewidziano obowiązek zbierania danych niezbędnych do zastosowania wspomnianej metody, gdy dochodzenie wszczęto na tej właśnie podstawie. W tym przypadku Komisja uznała dowód przekazany we wniosku za w pełni wystarczający do wszczęcia dochodzenia na tej podstawie. W związku z tym Komisja podjęła niezbędne działania w celu umożliwienia zastosowania metodyki na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przypadku potwierdzenia istnienia znaczących zakłóceń w trakcie dochodzenia.

(114)

Po drugie, jeśli chodzi o argument dotyczący chińskich dokumentów programowych, Komisja podkreśla, że chińska gospodarka opiera się na złożonym systemie planów pięcioletnich, które wyznaczają kierunek decyzji organów publicznych na wszystkich szczeblach. Wbrew temu, co twierdzi CCCMC, Komisja uważa, że plany pięcioletnie są wiążące, ponieważ na przykład w 14. krajowym planie pięcioletnim poświęcono całą sekcję „ulepszeniu mechanizmu wdrażania planowania" i stwierdzono, że: „jeżeli chodzi o wiążące wskaźniki, duże projekty inżynieryjne i zadania w zakresie usług publicznych, ochrony środowiska, bezpieczeństwa i innych dziedzin określonych w niniejszym planie, konieczne jest sprecyzowanie odpowiedzialnych stron i wymogów dotyczących harmonogramu, przyznanie zasobów publicznych, kierowanie zasobami społecznymi i ich kontrolowanie, a także zapewnienie realizacji takich wskaźników, projektów i zadań zgodnie z planem. Jeżeli chodzi o określone w niniejszym planie oczekiwane wskaźniki i zadania w dziedzinie rozwoju przemysłowego i dostosowania strukturalnego, należy uznać, że za ich realizację będą odpowiadać głównie podmioty rynkowe. Rządy na wszystkich szczeblach muszą stworzyć korzystne otoczenie polityczne, środowisko instytucjonalne i otoczenie prawne" (80). Ponadto - na potwierdzenie argumentu przedstawionego we wniosku - w wytycznych dotyczących wspierania wysokiej jakości rozwoju przemysłu petrochemicznego i chemicznego w ramach 14. planu pięcioletniego wskazano również na konkretną interwencję państwa i podkreślono, że zadaniem chińskich przedsiębiorstw jest „przyspieszenie transformacji i modernizacji tradycyjnych gałęzi przemysłu oraz energiczne rozwijanie nowych materiałów chemicznych i chemikaliów wysokowartościowych. Przyspieszenie transformacji cyfrowej przemysłu, podniesienie poziomu nieodłącznego bezpieczeństwa i czystej produkcji, przyspieszenie transformacji pod względem jakości, wydajności i energii w przemyśle petrochemicznym oraz wspieranie transformacji Chin z dużego kraju petrochemicznego na silne państwo petrochemiczne" (81).

(115)

Po trzecie, jeżeli chodzi o domniemane podobieństwa między obecną polityką przemysłową UE a polityką w Chinach, Komisja nie dostrzega znaczenia tego punktu w kontekście oceny istnienia znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(116)

Po czwarte, w odniesieniu do argumentu, że zawarte w sprawozdaniu dowody były nieaktualne, Komisja zauważyła, że sprawozdanie jest kompleksowym dokumentem opartym na obszernych obiektywnych dowodach, w tym przepisach ustawowych i wykonawczych oraz innych oficjalnych dokumentach programowych opublikowanych przez władze chińskie, sprawozdaniach osób trzecich sporządzonych przez organizacje międzynarodowe, badaniach akademickich i artykułach naukowców oraz innych wiarygodnych niezależnych źródłach. Ponieważ sprawozdanie to zostało udostępnione publicznie już w grudniu 2017 r., każda zainteresowana strona miała wystarczającą możliwość obalenia, uzupełnienia lub przedstawienia uwag do niego i do dowodów, na których je oparto, ale żadne strony nie przedstawiły argumentów ani dowodów obalających źródła i informacje zawarte w sprawozdaniu.

(117)

Po piąte, jeżeli chodzi o sprawę Stany Zjednoczone - Środki Wyrównawcze (Chiny), Komisja przypomina, że nie dotyczyła ona stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, który stanowi właściwą podstawę prawną w odniesieniu do określania wartości normalnej w tym dochodzeniu. Spór ten dotyczył innego stanu faktycznego i dotyczył wykładni Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.

(118)

Ponadto Komisja przypomniała, że rząd ChRL miał możliwość przedstawienia uwag na temat domniemanych zakłóceń opisanych w sprawozdaniu i w przeglądzie wygaśnięcia oraz przedstawienia dowodów w celu odparcia tych zarzutów. Jak wyjaśniono w motywie 47, rząd ChRL nie udzielił odpowiedzi na stosowny kwestionariusz, a zatem Komisja oparła swoje ustalenia dotyczące istnienia znaczących zakłóceń na chińskim rynku na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(119)

Po ujawnieniu ustaleń CCCMC powtórzyła swoje argumenty, podając wyraźne odniesienia do swoich wcześniejszych uwag. Co więcej, przedsiębiorstwo Xinjiang XLX przedstawiło argumenty identyczne z argumentami CCCMC.

(120)

Po pierwsze, CCCMC i Xinjiang XLX podkreśliły, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest niezgodny z prawem WTO, a w szczególności z art. 2.2 porozumienia antydumpingowego, i skrytykowały Komisję za to, że nie wyjaśniła, w jaki sposób jej praktyka w zakresie stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest zgodna z argumentacją przedstawioną w kilku spójnych ustaleniach Organu Apelacyjnego WTO, w których stwierdzono, że podobne praktyki UE i innych członków przy konstruowaniu wartości normalnej są niezgodne ze zobowiązaniami przewidzianymi w art. 2.2 porozumienia antydumpingowego. Ponadto CCCMC i Xinjiang XLX zwróciły się do Komisji, aby nie odrzuciła ich argumentu, stwierdzając jedynie, że WTO zezwala na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, lecz aby zamiast tego Komisja wyjaśniła, w jaki sposób przeprowadziła dostosowanie wymagane na mocy art. 2.2 porozumienia antydumpingowego w celu ustalenia kosztów produkcji „w kraju pochodzenia". CCCMC i Xinjiang XLX odniosły się w tym względzie do ustaleń Organu Apelacyjnego w sporach UE - Biodiesel (Argentyna) (DS473) oraz Ukraina - Środki antydumpingowe dotyczące azotanu amonu (DS493). W związku z tym CCCMC i Xinjiang XLX argumentują, że jeżeli Komisja konstruuje wartość normalną na podstawie kosztów produkcji w Turcji bez żadnego dostosowania lub wyjaśnienia, w jaki sposób dane te zostały ostatecznie dostosowane w celu odzwierciedlenia kosztów produkcji w kraju pochodzenia - Chinach - metodyka zastosowana przez Komisję w obecnym dochodzeniu jest niezgodna ze zobowiązaniami UE wynikającymi z art. 2.2 porozumienia antydumpingowego. Według CCCMC i Xinjiang XLX na Komisji spoczywa zatem obowiązek gruntownego przeglądu metodyki dotyczącej wartości normalnej i powiązanych z nią wniosków.

(121)

Nie można przyjąć tych argumentów. Jak Komisja przypomniała już w motywie 110 powyżej, orzecznictwo Organu Apelacyjnego przywołane przez CCCMC i Xinjiang XLX nie odnosi się do stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. W związku z tym argument, zgodnie z którym metodyka Komisji dotycząca konstruowania wartości normalnej na podstawie tego artykułu nie byłaby zgodna z prawem WTO w świetle rozumowania Organu Apelacyjnego, jest niewłaściwy. W tym względzie Komisja nie ogranicza się do odrzucenia argumentów stron, lecz wyraża swoje stanowisko prawne, zgodnie z którym przepisy art. 2 ust. 6a są w pełni zgodne ze zobowiązaniami Unii w ramach WTO. W związku z tym Komisja nie może zgodzić się z CCCMC i Xinjiang XLX, jeżeli chodzi o ich wniosek o zmianę metodyki obowiązującej na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(122)

Po drugie, CCCMC i Xinjiang XLX uznały argumentację Komisji dotyczącą znaczących zakłóceń i powiązane dowody, na które powołuje się Komisja, za niewystarczające. W szczególności CCCMC i Xinjiang XLX wyraziły zaniepokojenie faktem, że Komisja nadal w znacznym stopniu opiera się na sprawozdaniu opublikowanym w grudniu 2017 r., które w związku z tym jest obecnie dość przestarzałe, ponieważ gospodarka światowa, w tym w szczególności gospodarka UE i chińska gospodarka, doświadczyła znacznych wstrząsów gospodarczych i już teraz wdraża się w ich ramach ważne zmiany polityczne i strukturalne mające na celu dostosowanie się do nowych warunków w kraju i na świecie. CCCMC i Xinjiang XLX wskazały w związku z tym, że nawet swoją strategię przemysłową, przyjętą w marcu 2020 r., UE musiała zaktualizować już w maju 2021 r., aby uwzględnić nowe okoliczności związane z kryzysem. W opinii CCCMC i Xinjiang XLX elementy opisane w sprawozdaniu jako istotne dla ustalenia znaczących zakłóceń należy teraz zatem ponownie przeanalizować i zaktualizować o konkretne nowe wnioski dotyczące tego, czy są one nadal ważne. CCCMC i Xinjiang XLX odniosły się w tym kontekście również do art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego, zgodnie z którym Komisja jest między innymi zobowiązana do regularnego aktualizowania sprawozdania.

(123)

Ponadto w odniesieniu do „Wytycznych dotyczących wspierania wysokiej jakości rozwoju przemysłu petrochemicznego i chemicznego w ramach 14. planu pięcioletniego" CCCMC i Xinjiang XLX stwierdziły, że Komisja nie wzięła pod uwagę, że (i) dokument ten jest dokumentem zawierającym wskazówki, a nie wiążące przepisy prawa określające szczegółowe obowiązki lub zasady dla odnośnych sektorów, a także że (ii) zawiera on cele lub założenia, takie jak „pełne uwzględnienie decydującej roli rynku w alokacji zasobów, lepsze wypełnianie roli rządu" czy „utworzenie zorientowanego na rynek, zalegalizowanego i umiędzynarodowionego otoczenia biznesowego" - a elementy te stoją w sprzeczności z wnioskami Komisji dotyczącymi zakłóceń. Podobnie w odniesieniu do planów pięcioletnich cytowanych przez Komisję, CCCMC i Xinjiang XLX zakwestionowały dokonaną przez Komisję interpretację istniejącego w Chinach systemu planów, wskazując, że z planów tych nie wynika, iż organy publiczne będą podejmować wiążące decyzje, lecz że plany te mają na celu określenie poszczególnych odpowiedzialnych stron, podczas gdy rolę rządów zdefiniowano oddzielnie jako „tworzenie korzystnego otoczenia politycznego, środowiska instytucjonalnego i otoczenia prawnego", co jest rolą rządów na całym świecie, w tym w UE. W tym samym duchu CCCMC i Xinjiang powtórzyły argument, że w wytycznych dotyczących wspierania wysokiej jakości rozwoju przemysłu petrochemicznego i chemicznego w ramach 14. planu pięcioletniego kwestię podjęcia odpowiednich działań w celu przekształcenia i modernizacji sektora pozostawia się chińskim przedsiębiorstwom, podobnie jak ma to miejsce w przypadku polityki przemysłowej UE. Ponadto CCCMC i Xinjiang XLX stwierdziły, że Komisja nie odniosła się do argumentu podniesionego wcześniej, a mianowicie, że zgodnie z ustaleniami poczynionym przez Organ Apelacyjny w sprawie Stany Zjednoczone - Środki wyrównawcze organ dochodzeniowy musi w swoim sprawozdaniu ustalić i odpowiednio wyjaśnić istnienie zakłóceń cen wynikających z interwencji rządowej. W rozumieniu CCCMC i Xinjiang XLX oznacza to wymóg przedstawienia przez Komisję aktualnych danych faktycznych i szczegółowej analizy domniemanej interwencji rządowej Chin, która prowadzi do skutków rynkowych i wpływa na zachowanie na poziomie producenta. Ponadto CCCMC i Xinjiang XLX podkreśliły swoje stanowisko, że Komisja jest zobowiązana do przedstawienia dowodów na szczególne wykonywanie przez rząd wszelkich domniemanych uprawnień do interweniowania na rynku melaminy, które doprowadziło do faktycznego i możliwego do wykazania zniekształcenia cen poszczególnych producentów melaminy, oraz że odniesień Komisji do chińskich planów rządowych, wytycznych lub innych inicjatyw politycznych rządu chińskiego nie można utożsamiać z faktyczną interwencją rządową.

(124)

Nie można przyjąć tych argumentów. Jeżeli chodzi o opieranie się przez Komisję na sprawozdaniu oraz fakt, że zostało ono opublikowane w 2017 r., Komisja podtrzymuje swoje stanowisko wyjaśnione w motywie 116. Ponadto Komisja przypomina, że ustalenie dotyczące istnienia znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie jest uzależnione od istnienia sprawozdania, a tym bardziej od daty jego publikacji. Komisja zauważa ponadto, że podstawowe aksjomaty chińskiej gospodarki, takie jak paradygmat socjalistycznej gospodarki rynkowej, system planowania czy przywództwo KPCh nad gospodarką - w połączeniu z obecnością Partii w ramach poszczególnych uczestników rynku, co wiąże się z możliwością ingerowania w decyzje zarządcze - nie uległy zmianie od czasu publikacji sprawozdania, poza tym, że są prawdopodobnie jeszcze wydatniejsze. Chociaż zatem ustalenia zawarte w sprawozdaniu pozostają w dużej mierze aktualne, Komisja w każdym razie uzupełniła je w obecnym dochodzeniu o dalsze dowody, jak szczegółowo opisano na przykład w motywach 76, 77, 79, 80 i 84-86 powyżej. W związku z tym również argument CCCMC i Xinjiang XLX dotyczący spoczywającego na Komisji obowiązku aktualizacji sprawozdania zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego jest bezpodstawny, ponieważ Komisja w rzeczywistości zbadała istotne okoliczności dotyczące występowania znaczących zakłóceń konkretnie do celów niniejszego dochodzenia, biorąc pod uwagę najnowsze dostępne dowody (82).

(125)

Jeżeli chodzi o podobieństwa, jakie CCCMC i Xinjiang XLX dostrzegają między chińskimi dokumentami programowymi a strategiami przemysłowymi UE, Komisja zauważa, że strony nie przedstawiają żadnych dodatkowych argumentów poza podkreślaniem domniemanego znaczenia polityki przemysłowej UE w kontekście oceny znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w Chinach. W związku z tym Komisja podtrzymuje swoje stanowisko wyrażone już w motywie 115.

(126)

Jeżeli chodzi o zestaw argumentów dotyczących tego, w jakim stopniu chińskie dokumenty programowe, do których odnosi się Komisja, takie jak dokumenty przytoczone w motywach 84-86 powyżej, są wytycznymi, w jakim stopniu charakter chińskiego systemu planowania i struktury gospodarczej skutkuje wiążącymi decyzjami organów publicznych i w jakim stopniu odpowiedni dokument programowy pozostawia kwestię podjęcia odpowiednich działań poszczególnym przedsiębiorstwom, Komisja zauważa, że CCCMC i Xinjiang XLX nie uwzględniają jednoznacznych wymogów zawartych w odpowiednich chińskich dokumentach dotyczących polityki, które mają zostać wdrożone przez organy będące odbiorcami, jak opisano na przykład w motywie 84 powyżej. W połączeniu z istnieniem konkretnych celów liczbowych dotyczących tego, jak sektor powinien się rozwijać (83), pozostaje w dużej mierze bez znaczenia, czy poszczególni uczestnicy rynku, aby osiągnąć wyznaczone cele polityki i cele w zakresie rozwoju, mogą wybrać metody operacyjne i w związku z tym realizować te cele polityki w sposób skuteczny i oparty na zasadach rynkowych. Komisja przypomina ponadto o istniejących w Chinach strukturach zapewniających kompleksowe środowisko interwencji rządowych w gospodarkę, opisanych szczegółowo w sekcjach 3.2.2.1.1-13.2.2.1.9 powyżej. W tym kontekście poszczególni uczestnicy rynku, tacy jak Xinjiang XLX, a także organizacje branżowe deklarują lojalność wobec KPCh i wobec realizacji celów rozwoju wyznaczonych przez partię/państwo (84), a w zamian mogą oczekiwać wsparcia ich działalności gospodarczej, w tym poprzez politykę fiskalną, finansową, inwestycyjną, podział na strefy i inne polityki organów rządowych, banków kontrolowanych przez państwo itp. W związku z tym władze państwowe wykonują swoje uprawnienia w odniesieniu do kształtowania rynku melaminy, w tym w ramach poszczególnych podmiotów gospodarczych. Wniosek ten ma zastosowanie niezależnie od szczególnego charakteru prawnego konkretnych dokumentów programowych takich jak wytyczne dotyczące wspierania wysokiej jakości rozwoju przemysłu petrochemicznego i chemicznego w ramach 14. planu pięcioletniego.

(127)

Jeżeli chodzi o odniesienie się przez CCCMC i Xinjiang XLX do ustalenia Organu Apelacyjnego w sprawie USA - Środki wyrównawcze, Komisja zauważa, że argument ten został już omówiony w motywie 117.

(128)

W związku z powyższym argumenty CCCMC i Xinjiang XLX zostały odrzucone.

(129)

Analiza przedstawiona w sekcjach 3.2.2.1.2-3.2.2.1.9, która obejmuje badanie wszystkich dostępnych dowodów odnoszących się do interwencji ChRL w jej gospodarce, zarówno w ujęciu ogólnym, jak i w sektorze produktu objętego przeglądem, wykazała, że ceny lub koszty produktu objętego przeglądem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych.

(130)

W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

(131)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(132)

Jak wyjaśniono w motywie 50, Komisja opublikowała notę dotyczącą źródeł, w której opisano fakty i dowody leżące u podstaw odpowiednich kryteriów, poinformowano zainteresowane strony o tym, że Komisja zamierza rozważyć wykorzystanie Turcji jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w przedmiotowej sprawie, jeżeli zostanie potwierdzone istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(133)

W nocie dotyczącej źródeł Komisja wyjaśniła, że z uwagi na brak znaczącej współpracy będzie opierać się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie informacji zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia w połączeniu z innymi źródłami informacji uznanymi za właściwe według odpowiednich kryteriów ustanowionych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego zgodnie z art. 18 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w tym statystykami dotyczącymi przywozu, statystykami krajowymi reprezentatywnego kraju, źródłami badań rynkowych, opłatami pobieranymi przez dostawców usług użyteczności publicznej w reprezentatywnym kraju oraz informacjami finansowymi producentów w reprezentatywnym kraju.

(134)

Jeżeli chodzi o produkcję produktu objętego przeglądem, we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia wnioskodawcy zbadali siedem państw (Indie, Iran, Japonia, Katar, Rosja, Trynidad i Tobago oraz Stany Zjednoczone Ameryki), w których odbywała się produkcja melaminy (87).

(135)

Pod względem poziomu rozwoju gospodarczego jedynie Rosja kwalifikowała się jako kraj o poziomie rozwoju podobnym do poziomu ChRL w ODP. Biorąc jednak pod uwagę ostatnie wydarzenia geopolityczne i gospodarcze w Rosji oraz obowiązujące sankcje, a także fakt, że Rosja postanowiła nie publikować szczegółowych danych dotyczących przywozu i wywozu od kwietnia 2022 r., Komisja uznała, że Rosja nie będzie odpowiednim reprezentatywnym krajem.

(136)

W tym względzie wnioskodawcy wskazali Turcję jako państwo o poziomie rozwoju gospodarczego podobnym do poziomu ChRL, ponieważ produkcja w Turcji obejmuje tę samą ogólną kategorię produktów, a mianowicie produkty w łańcuchu wartości amoniaku, którego częścią jest również melamina (88).

(137)

Jeżeli chodzi o dostępność odpowiednich danych publicznych w reprezentatywnym kraju, zgodnie z wnioskiem dane dotyczące istotnych czynników produkcji w odniesieniu do Turcji były łatwo dostępne. Ponadto odpowiednie dane dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku były publicznie dostępne w odniesieniu do tej samej ogólnej kategorii produktów. Wnioskodawcy zidentyfikowali jednego producenta produktów należących do tej samej ogólnej kategorii produktów, tj. przedsiębiorstwo Ege Gübre Sanayii A.Ş. („Ege Gübre"). W nocie dotyczącej źródeł Komisja zidentyfikowała dwóch innych producentów produktów należących do tej samej ogólnej kategorii produktów, tj. przedsiębiorstwa Tekfen Holding A.Ş. („Tekfen") i Bagfaş Bandirma Gübre Fabrikalari A.Ş. („Bagfaş"). Wszystkie trzy przedsiębiorstwa były producentami nawozów azotowych (89), ich informacje finansowe za okres objęty dochodzeniem przeglądowym były publicznie dostępne, a same przedsiębiorstwa były w tym okresie rentowne.

(138)

W swoich uwagach do noty dotyczącej źródeł CCCMC stwierdziła, że Komisja powinna uwzględnić różne procesy produkcji i surowce wykorzystywane w produkcji melaminy. Ponadto CCCMC argumentowała, że Komisja powinna wykorzystać odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez Xinjiang XLX jako dostępne fakty.

(139)

Komisja zauważyła, że ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów melaminy stosujących różne procesy produkcji i surowce, o których wspomina CCCMC, oparła swoje ustalenia na dostępnych faktach. Jak wyjaśniono w motywie 60, w niniejszej sprawie Komisja uznała za bardziej właściwe oparcie swoich ustaleń na informacjach zawartych we wniosku, a nie na danych dotyczących jednego chińskiego przedsiębiorstwa. Ponadto Komisja w istocie wykorzystała niektóre elementy odpowiedzi chińskiego producenta na pytania zawarte w kwestionariuszu jako dostępne fakty. Dlatego też twierdzenia te zostały oddalone.

(140)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje zawarte we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia oraz po przeanalizowaniu uwag przedstawionych przez zainteresowane strony, w celu określenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zidentyfikowano następujące czynniki produkcji, ich źródła i niezniekształcone wartości:

Tabela 1

Czynniki produkcji melaminy

(141)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną ceny importowej stosowanej przy przywozie do reprezentatywnego kraju podanej w GTA, do której dodano należności celne przywozowe (91) i koszty transportu (92). Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cen jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL i państw, które nie są członkami WTO („państwa niebędące członkami WTO"), wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (93).

(142)

Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z ChRL do reprezentatywnego kraju, ponieważ uznała w sekcji 3.2.2.1, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w ChRL nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe. Po wykluczeniu przywozu z ChRL i państw niebędących członkami WTO do reprezentatywnego kraju wielkość przywozu z innych państw trzecich pozostała reprezentatywna.

(143)

Komisja zbadała, czy materiały do produkcji, w odniesieniu do których wykorzystano statystyki dotyczące przywozu jako źródło niezniekształconych kosztów, podlegały w Turcji ograniczeniom wywozowym, które mogłyby potencjalnie zniekształcić ceny krajowe, a zatem również ceny importowe (94). Komisja ustaliła, że Turcja nie stosowała żadnych ograniczeń wywozowych w odniesieniu do wywozu mocznika i amoniaku w ODP.

(144)

Komisja zbadała ponadto, czy przywóz z ChRL i państw niebędących członkami WTO mógł zniekształcić ceny importowe (95). Komisja ustaliła, że w ODP mniej niż 14,5 % przywozu mocznika pochodziło z ChRL i państw niebędących członkami WTO. W odniesieniu do amoniaku udział przywozu pochodzącego z ChRL i państw niebędących członkami WTO nie przekroczył w ODP 0,01 %. Komisja stwierdziła zatem, że przywóz z ChRL i państw niebędących członkami WTO prawdopodobnie nie miał wpływu na ceny importowe.

(145)

W swoich uwagach dotyczących noty dotyczącej źródeł CCCMC argumentowała, że Komisja nie powinna wykorzystywać cen importowych do ustalenia niezniekształconych kosztów surowców w Turcji, ponieważ na ceny te miały wpływ różne czynniki, np. wielkość przywozu czy odległość od kraju pochodzenia, a zatem nie odzwierciedlały one krajowych cen surowców w Turcji.

(146)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Przywożone surowce konkurują pod względem ceny z surowcami krajowymi na rynku tureckim. W związku z tym Komisja uznała, że średnia ważona cena importowa w wystarczającym stopniu odzwierciedla krajową cenę surowców w Turcji.

(147)

Ponadto w swoich uwagach do noty dotyczącej źródeł CCCMC stwierdziła, że jeżeli Komisja będzie nadal stosować ceny importowe jako wskaźnik zastępczy dla krajowych cen surowców w reprezentatywnym kraju, powinna zmniejszyć ich wartość o wartość frachtu morskiego i ubezpieczenia uwzględnionych w statystykach dotyczących przywozu zarejestrowanych na poziomie CIF.

(148)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Jak ustalono w motywie 146, ceny importowe odzwierciedlają poziom cen przeważający na rynku krajowym reprezentatywnego kraju. Niemniej jednak całkowity koszt surowca ponoszony przez producenta w reprezentatywnym kraju obejmuje wszystkie koszty poniesione w związku z nabyciem surowca i jego transportem aż do momentu dostarczenia do zakładu. Pod względem tego właśnie aspektu konkurują ze sobą ceny surowców przywożonych i krajowych. W związku z tym, jak wspomniano w motywie 141, cena importowa surowców na poziomie CIF została dodatkowo zwiększona o mające zastosowanie należności celne przywozowe i koszty transportu w reprezentatywnym kraju.

(149)

W swoich uwagach do noty dotyczącej źródeł CCCMC stwierdziła również, że ważona średnia cena importowa mocznika nie jest odpowiednią wartością odniesienia i należy ją dostosować z następujących trzech powodów:

(150)

W odniesieniu do zmian ceny importowej mocznika w Turcji Komisja stwierdziła, że doskonale odzwierciedlała ona zmiany ceny importowej mocznika na pięciu największych rynkach importowych mocznika (Indie, Brazylia, Stany Zjednoczone, Unia, Australia), stanowiących 60 % światowego przywozu mocznika (99). Cena importowa mocznika na tych pięciu rynkach najpierw nieznacznie spadła w 2020 r., a następnie stale rosła w 2021 r. i w ODP. W ODP wartość ta osiągnęła ponad dwukrotność wartości z 2019 r.

(151)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że cena importowa mocznika w Turcji nie była zniekształcona. Była ona raczej zgodna z globalnymi trendami cenowymi dotyczącymi mocznika.

(152)

W odniesieniu do ceny importowej mocznika pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Komisja zauważyła, że nadmiernie wysoka cena jednostkowa dotyczyła jedynie 8 kg z prawie 2 mln ton mocznika przywożonego do Turcji w ODP. Nie miała ona zatem wpływu na średnią ważoną cenę importową stosowaną jako wartość odniesienia dla niezniekształconej wartości mocznika.

(153)

Jeżeli chodzi o przywóz pochodzący z Kataru, który podlega cłom antydumpingowym w Indiach, Komisja odnotowała, że po pierwsze, CCCMC nie przedstawiła żadnych dowodów potwierdzających, że ustalenia dotyczące dumpingu dokonane przez władze indyjskie powinny zostać rozszerzone na wywóz z Kataru do Turcji. Po drugie, środki wprowadzone przez Indie dotyczyły melaminy, a nie mocznika - surowca, o którym tu mowa.

(154)

W związku z ustaleniami przytoczonymi w motywach 150-153 Komisja odrzuciła argumenty CCCMC opisane w motywie 149.

(155)

Po ostatecznym ujawnieniu CCCMC powtórzyła, że należy wyłączyć przywóz z Kataru z obliczenia niezniekształconego kosztu mocznika, ponieważ wywóz z Kataru podlegał środkom antydumpingowym w Indiach. Strona odniosła się do przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych dotyczących przywozu niektórych spawanych doczołowo łączników rur i przewodów rurowych ze stali nierdzewnej pochodzących z ChRL, w którym Komisja odrzuciła Malezję jako potencjalny reprezentatywny kraj, uzasadniając to tym, że Stany Zjednoczone wprowadziły środki antydumpingowe na przywóz takich łączników pochodzących z Malezji (100).

(156)

Po pierwsze, Komisja zauważyła, że każde dochodzenie należy oceniać odrębnie, a decyzja podjęta w ramach jednego dochodzenia nie tworzy precedensu powszechnie obowiązującego dla żadnego innego późniejszego dochodzenia. Po drugie, w sprawie, do której odnosiła się CCCMC, Malezja została uznana za jeden z potencjalnych reprezentatywnych krajów. Ustalenia dotyczące dumpingu dokonane przez inną jurysdykcję były istotne, ponieważ decyzje cenowe producentów łączników w Malezji, na które to decyzje miały wpływ praktyki dumpingowe tych producentów, mogły zniekształcić ich koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz poziomy rentowności. W przedmiotowej sprawie Katar nie został wykorzystany jako źródło informacji finansowych, tj. dotyczących kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz niezniekształconego zysku. Był on tylko jednym z krajów pochodzenia mocznika przywożonego do Turcji i jako taki przyczynił się do wartości niezniekształconych kosztów mocznika. Wynika z tego, że te dwie sytuacje nie były w ogóle analogiczne. Nic nie wskazywało (i wnioskodawcy nie przedstawili żadnych argumentów w tym względzie) na to, że domniemane praktyki dumpingowe na rynku trzecim miałby zakłócający wpływ na ceny wywozu mocznika z Kataru do Turcji. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(157)

Po ostatecznym ujawnieniu CCCMC powtórzyła ponadto, że od ceny importowej surowców Komisja powinna odliczyć koszty frachtu morskiego i koszty ubezpieczenia. Zdaniem CCCMC Komisja nie wyjaśniła, dlaczego ceny importowe odzwierciedlają poziom cen przeważający na rynku krajowym reprezentatywnego kraju. W tym względzie CCCMC twierdziła, że koszt ponoszony przez przedsiębiorstwo w reprezentatywnym kraju obejmuje jedynie koszt surowca i frachtu krajowego.

(158)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Gdy producent produktu objętego przeglądem w reprezentatywnym kraju analizuje, czy powinien pozyskiwać surowiec od dostawcy krajowego czy zagranicznego, porównuje całkowity koszt surowca w momencie jego dostarczenia do zakładu. W przypadku surowca dostarczonego przez dostawcę krajowego w reprezentatywnym kraju taki całkowity koszt zwykle obejmuje cenę surowca i fracht krajowy. Jeżeli surowiec jest dostarczany przez zagranicznego dostawcę, całkowity koszt obejmuje zazwyczaj cenę surowca, fracht krajowy w kraju wywozu, przeładunek i załadunek (tj. cenę na poziomie FOB), fracht morski i ubezpieczenie (tj. cenę na poziomie CIF dostępną w statystykach dotyczących przywozu), należności celne przywozowe (tj. cenę wraz z kosztami wyładunku) oraz fracht krajowy. Producent w reprezentatywnym kraju zasadniczo zdecyduje się na pozyskiwanie z zagranicy tylko wtedy, gdy cena importowa po dostarczeniu do jego zakładu jest konkurencyjna w stosunku do ceny dostawcy krajowego. Komisja uznała zatem, że ceny importowe surowców na poziomie CIF, tj. obejmujące fracht morski i ubezpieczenie, stanowią odpowiedni wskaźnik zastępczy dla cen krajowych (na poziomie EXW) tych surowców w reprezentatywnym kraju. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument.

(159)

Komisja zamierzała wykorzystać średnie ceny energii elektrycznej mające zastosowanie do użytkowników przemysłowych w drugiej połowie 2021 r. i pierwszej połowie 2022 r., opublikowane przez turecki urząd statystyczny (101). Komisja zastosowała taryfy mające zastosowanie do zakresu zużycia od 70 000 do 150 000 MWh. Aby określić mający zastosowanie zakres zużycia, Komisja wykorzystała zużycie energii elektrycznej zgłoszone przez Xinjiang XLX jako dostępne fakty.

(160)

Ceny energii elektrycznej zgłoszone przez turecki urząd statystyczny uwzględniały wszystkie podatki. W związku z tym od ceny energii elektrycznej zgłoszonej w statystykach krajowych Komisja odliczyła VAT w wysokości 18 %.

(161)

Komisja zamierzała wykorzystać średnie ceny gazu ziemnego mające zastosowanie do użytkowników przemysłowych w drugiej połowie 2021 r. i pierwszej połowie 2022 r., opublikowane przez turecki urząd statystyczny (102). Komisja zastosowała taryfy mające zastosowanie do zakresu zużycia od 26 100 000 do 104 000 000 m3. Aby określić mający zastosowanie zakres zużycia, Komisja wykorzystała zużycie gazu ziemnego zgłoszone przez Xinjiang XLX jako dostępne fakty.

(162)

Jednostką miary stosowaną w tureckich statystykach był metr sześcienny. Konsumpcja zgłoszona we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia była jednak mierzona w gigadżulach (GJ). Komisja zastosowała współczynnik konwersji w wysokości 0,0373 GJ/m3, aby uzyskać niezniekształcony koszt jednego gigadżula w Turcji.

(163)

Ceny gazu ziemnego zgłoszone przez turecki urząd statystyczny uwzględniały wszystkie podatki. W związku z tym od ceny gazu ziemnego zgłoszonej w statystykach krajowych Komisja odliczyła VAT w wysokości 18 %.

(164)

Aby ustalić niezniekształcony koszt pary wodnej, Komisja przyjęła podejście zastosowane we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia. Wnioskodawcy określili niezniekształcony koszt pary wodnej, mnożąc niezniekształcony koszt gazu ziemnego przez współczynnik oparty na zaobserwowanej przez wnioskodawców empirycznej zależności między kosztem gazu ziemnego a kosztem pary wodnej.

(165)

Komisja wykorzystała ceny wody mające zastosowanie w Turcji i pobierane od użytkowników przemysłowych przez Miejską Dyrekcję Generalną Wodociągów i Kanalizacji miasta Kocaeli (103), która jest odpowiedzialna za zaopatrzenie w wodę, odprowadzanie i oczyszczanie ścieków w prowincji Kocaeli. Informacje na temat mających zastosowanie cen były łatwo dostępne na stronie internetowej tureckiego organu.

(166)

W swoich uwagach do noty dotyczącej źródeł CCCMC argumentowała, że koszty energii elektrycznej i gazu ziemnego w Turcji były zniekształcone, ponieważ odnotowano ich znaczny wzrost w ciągu całego okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. CCCMC twierdziła, że wzrost cen energii był spowodowany presją cenową gazu ziemnego w następstwie niczym niesprowokowanej i nieuzasadnionej wojny napastniczej Rosji przeciwko Ukrainie, powołując się na sprawozdanie Melaminy (Europa) opublikowane przez niezależną agencję ICIS (ang. Independent Commodity Intelligence Services) (104)23 marca 2022 r.

(167)

Na wstępie Komisja zauważyła, że w sprawozdaniu przytoczonym przez CCCMC nie przedstawiono żadnej kompleksowej analizy zmian cen energii w Europie, w szczególności w porównaniu z ChRL. Wspomniano jedynie o rosnących cenach gazu ziemnego w kontekście negocjacji dotyczących cen melaminy w drugim kwartale 2022 r., tj. w ostatnim kwartale ODP.

(168)

Ponadto niczym niesprowokowana i nieuzasadniona wojna napastnicza Rosji przeciwko Ukrainie spowodowała zakłócenia na rynkach energii na całym świecie (105). W związku z tym tendencji wzrostu cen energii w Turcji nie można uznać za odosobnione zjawisko mające zastosowanie wyłącznie do rynku tureckiego.

(169)

Chociaż pierwotnie ustalony niezniekształcony koszt energii elektrycznej i gazu ziemnego stanowił jedynie 5 % konstruowanej wartości normalnej, z kosztem gazu ziemnego powiązany był niezniekształcony koszt pary wodnej, który wynosił 15 % konstruowanej wartości normalnej.

(170)

W związku z tym Komisja zbadała następnie zmiany cen energii płaconych przez użytkowników przemysłowych w Turcji. Pierwotnie ustalony niezniekształcony koszt energii elektrycznej kształtował się na poziomie 0,65 CNY/kWh, a gazu ziemnego - na poziomie 80,91 CNY/GJ.

(171)

Komisja ustaliła, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym ceny energii elektrycznej i gazu ziemnego rosły w tempie znacznie przewyższającym i tak już wysoką stopę inflacji (78,6 % (106)) w Turcji. Ceny energii wzrosły w szczególności w pierwszej połowie 2022 r., kiedy to energia elektryczna kosztowała 3,5 razy, a gaz sześć razy więcej niż w pierwszej połowie 2021 r.

(172)

W związku z tym, biorąc pod uwagę znaczny udział energii elektrycznej, gazu ziemnego i pary wodnej w konstruowanej wartości normalnej, Komisja uznała za właściwe dostosowanie pierwotnie ustalonych niezniekształconych kosztów energii elektrycznej i gazu ziemnego. Komisja wykorzystała jako punkt wyjścia cenę energii elektrycznej i gazu ziemnego mającą zastosowanie do tureckich użytkowników przemysłowych w drugiej połowie 2021 r. i zwiększyła te taryfy zgodnie ze wzrostem cen energii stwierdzonym w Xinjiang XLX (107), aby określić wartość odniesienia dla pierwszej połowy 2022 r. Następnie Komisja obliczyła średni niezniekształcony koszt energii elektrycznej, gazu i pary wodnej, wykorzystując ceny rzeczywiste mające zastosowanie w Turcji w drugiej połowie 2021 r. oraz skorygowane wartości za pierwszą połowę 2022 r. Po tych dostosowaniach udział energii elektrycznej, gazu ziemnego i pary wodnej w konstruowanej wartości normalnej spadł do 15 %.

(173)

We wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia wnioskodawcy wykorzystali informacje na temat wynagrodzeń pracowników wykwalifikowanych (inżyniera w sektorze przemysłowym) i niewykwalifikowanych (pracownik fabryki) w Turcji, opublikowane przez Instytut Badań Ekonomicznych (108). Informacje dostępne w jawnej wersji wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia lub na odpowiedniej stronie internetowej nie pozwoliły jednak na potwierdzenie okresu, którego dotyczyły dane. Ponadto wartość odniesienia stosowana przez wnioskodawców zawierała jedynie wynagrodzenia, ale nie zawierała żadnych dodatkowych kosztów pracy, np. składek na ubezpieczenia społeczne.

(174)

W związku z tym Komisja postanowiła wykorzystać informacje na temat kosztów pracy w odpowiednim sektorze przemysłu dostępne w tureckim urzędzie statystycznym (109). Komisja wykorzystała najnowsze godzinowe koszty pracy (110) zarejestrowane w dziale 20 - Produkcja chemikaliów i wyrobów chemicznych statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej w Unii Europejskiej (NACE Rev. 2) (111). Z uwagi na fakt, że najnowsze dane obejmowały jedynie rok 2020, Komisja skorygowała koszty pracy na podstawie wskaźnika kosztów pracy mającego zastosowanie do produkcji w trzecim i czwartym kwartale 2021 r. oraz w pierwszym i drugim kwartale 2022 r. (112), zgodnie z danymi opublikowanymi przez turecki urząd statystyczny.

(175)

Z informacji zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia wynika, że w produkcji melaminy uzyskuje się tylko jeden produkt uboczny: amoniak. Aby ustalić jego niezniekształconą cenę, Komisja dodała również do średniej ceny importowej w ramach przywozu do Turcji należności celne przywozowe i koszty transportu wewnętrznego, stosując tę samą metodykę, co w przypadku surowców.

(176)

Amoniak uzyskany jako produkt uboczny jest ponownie wprowadzany do procesu produkcji w zakładzie do produkcji mocznika. Zgodnie z wnioskiem o dokonanie przeglądu wygaśnięcia wydajność takiego amoniaku w zakładzie do produkcji mocznika jest niższa niż wydajność amoniaku wyprodukowanego pierwotnie do wykorzystania w takim zakładzie. W związku z tym wnioskodawcy zmniejszyli niezniekształconą wartość produktu ubocznego o wartość procentową w oparciu o ich wcześniejsze doświadczenia. Komisja zastosowała ten sam współczynnik korygujący.

(177)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „skonstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski". Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(178)

We wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia wnioskodawcy oszacowali koszty stałe na podstawie kosztów stałych poniesionych przez jednego z wnioskodawców przy produkcji jednej tony melaminy. Szacowane koszty stałe skorygowano w dół, aby odzwierciedlić różnicę w poziomie rozwoju między Turcją a państwem członkowskim, w którym wnioskodawca ma siedzibę.

(179)

Komisja uwzględniła te koszty stałe przy obliczaniu niezniekształconych kosztów produkcji jako pośrednie koszty produkcji zgodnie z metodyką zastosowaną przez wnioskodawców. Rzeczywistą wartość kosztów stałych zaktualizowano na podstawie zweryfikowanej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu przedłożonej przez wnioskodawcę, o której mowa w motywie 178, i skorygowano o różnicę w poziomie rozwoju gospodarczego.

(180)

Jak wyjaśniono w motywie 137, w Turcji nie było producentów melaminy. W związku z tym koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk ustalono na podstawie informacji finansowych trzech tureckich producentów w tej samej ogólnej kategorii produktów. W obecnym dochodzeniu odnosi się to do producentów produktów w łańcuchu wartości amoniaku, którego częścią jest również melamina, a mianowicie nawozów azotowych.

(181)

Komisja wykorzystała informacje finansowe dotyczące ODP opublikowane przez przedsiębiorstwa Ege Gübre (113), Tekfen (114) i Bagfaş (115) na ich stronach internetowych lub za pośrednictwem internetowej platformy służącej do publicznego ujawniania informacji. W przypadkach, w których były one dostępne, Komisja opierała się na danych zgłoszonych w odniesieniu do segmentu najbardziej zbliżonego do produktu objętego przeglądem. Pominięto przychody i koszty z działalności inwestycyjnej.

(182)

Wszystkie trzy przedsiębiorstwa dysponowały informacjami finansowymi za okresy obejmujące ODP. Co więcej, wszystkie trzy przedsiębiorstwa były rentowne w ODP. Komisja obliczyła zatem średnią ważoną kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, aby określić niezniekształcone koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk w reprezentatywnym kraju.

(183)

Mającą zastosowanie średnią ważoną kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku ustalono jako odsetek kosztów sprzedanych towarów na poziomie odpowiednio 16,5 % i 21,6 %.

(184)

W swoich uwagach w odniesieniu do noty dotyczącej źródeł CCCMC argumentowała, że nawozy azotowe stanowią produkty o odmiennych właściwościach fizycznych i chemicznych niż melamina, o innym zastosowaniu końcowym i klientach docelowych. W związku z tym należy wykorzystać dane finansowe producentów melaminy w Turcji. Jeżeli takie dane nie są dostępne, Komisja powinna powrócić do kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku wnioskodawców jako faktycznych producentów melaminy. I wreszcie, gdyby Komisja nalegała na wykorzystanie informacji finansowych tureckich przedsiębiorstw, należy uwzględnić jedynie koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk Tekfen, ponieważ pozostałe dwa przedsiębiorstwa nie posiadały informacji finansowych poddanych audytowi.

(185)

Komisja zauważyła, że nawozy azotowe produkowane w łańcuchu wartości amoniaku można bez wahania uznać za należące do tej samej ogólnej kategorii produktów. Kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku producentów unijnych nie można było wykorzystać w niniejszej sprawie, biorąc pod uwagę różny poziom rozwoju gospodarczego ChRL i Unii. Wreszcie ani Komisja, ani CCCMC nie były w stanie ustalić, czy informacje finansowe Ege Gübre i Bagfaş były przedmiotem audytu, czy też nie. Ponieważ w obecnym dochodzeniu Komisja oparła się na informacjach finansowych przedsiębiorstw, które w rzeczywistości nie wytwarzały produktu objętego przeglądem, średnią ważoną wszystkich trzech producentów uznano za bardziej odpowiednią i reprezentatywną.

(186)

W związku z tym Komisja odrzuciła argumenty CCCMC dotyczące niezniekształconych kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku.

(187)

Po ostatecznym ujawnieniu Xinjiang XLX i CCCMC ponownie podkreśliły, że Komisja powinna wyłączyć przedsiębiorstwa Ege Gübre i Bagfaş z ustalania kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, ponieważ nie było jasne, czy sprawozdania finansowe obu przedsiębiorstw zostały poddane audytowi.

(188)

W tym względzie Komisja przeprowadziła dalsze badania i udało jej się potwierdzić, że informacje finansowe obu przedsiębiorstw, Ege Gübre (116) i Bagfaş (117), zostały poddane audytowi w okresach wykorzystanych do ustalenia kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku. W związku z tym argument ten zostaje odrzucony.

(189)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(190)

Z uwagi na fakt, że melamina jest towarem bez dalszych rodzajów produktu, wartość normalna została skonstruowana tylko dla jednego (rodzaju) produktu.

(191)

Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Wobec braku znaczącej współpracy ze strony producentów eksportujących Komisja oparła się na dostarczonych przez wnioskodawców we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia informacjach dotyczących zużycia w odniesieniu do każdego czynnika produkcji przy wytwarzaniu melaminy z wykorzystaniem technologii Eurotecnica.

(192)

Niezniekształcone koszty produkcji pomniejszono o niezniekształconą wartość produktu ubocznego skorygowaną w dół ze względu na utratę efektywności (zob. motywy 175 i 176).

(193)

Aby uzyskać ogólne niezniekształcone koszty produkcji, Komisja dodała pośrednie koszty produkcji do niezniekształconych kosztów produkcji. We wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia wnioskodawcy zgłosili pośrednie koszty produkcji jako koszty stałe. Wartość kosztów stałych zaktualizowano zgodnie z odpowiedziami odpowiedniego wnioskodawcy na pytania zawarte w kwestionariuszu dotyczącym szkody i skorygowano w dół ze względu na różnicę w poziomie rozwoju gospodarczego.

(194)

Ponadto do niezniekształconych kosztów produkcji Komisja dodała niezniekształcone koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk odpowiednio na poziomie 16,5 % i 21,6 % (zob. motywy 180-183).

(195)

Komisja ustaliła również, że w ChRL podatek od wartości dodanej („VAT") stosowany w odniesieniu do wywozu melaminy (13 %) został jedynie częściowo zwrócony (10 %). Różnica między VAT zapłaconym lub należnym a zwrotem zwiększyła koszty ponoszone przez producentów w ChRL przy produkcji melaminy przeznaczonej na wywóz. W związku z tym Komisja dodała kolejne 3 % do niezniekształconej wartości melaminy określonej zgodnie z motywami 191-194.

(196)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(197)

Wobec braku znaczącej współpracy ze strony producentów eksportujących z ChRL cenę eksportową w odniesieniu do całości przywozu melaminy ustalono w oparciu o dane Eurostatu dotyczące przywozu, zarejestrowane na poziomie CIF, i skorygowano do poziomu cen ex-works w drodze odliczenia frachtu morskiego, ubezpieczenia i kosztów transportu krajowego w ChRL.

(198)

Średni koszt frachtu morskiego i ubezpieczenia z Chin oparto na analizie statystyk dotyczących przywozu dostępnych w GTA (118). Komisja ustaliła wartość frachtu morskiego i ubezpieczenia jako różnicę między jednostkową ceną importową melaminy pochodzącej z ChRL w Unii (zarejestrowaną na poziomie CIF) a jednostkową ceną eksportową melaminy wywożoną z ChRL do Unii (zarejestrowaną na poziomie FOB) w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(199)

Koszt transportu krajowego w Chinach opierał się na sprawozdaniu krajowym dotyczącym Chin zawartym w raporcie Doing Business (119).

(200)

Komisja porównała konstruowaną wartość normalną ustaloną zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego z ceną eksportową na podstawie ceny ex-works, jak ustalono powyżej. Na tej podstawie średni ważony margines dumpingu, wyrażony jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, wyniósł ponad 40 %.

(201)

Dlatego też Komisja stwierdziła, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping nadal miał miejsce.

(202)

Oprócz ustalenia, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym miał miejsce dumping, Komisja zbadała, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków. Przeanalizowano następujące czynniki dodatkowe: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL oraz atrakcyjność rynku unijnego.

(203)

Wobec braku współpracy Komisja ustaliła moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL na podstawie informacji przedstawionych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia (120). Roczne moce produkcyjne oszacowano na podstawie mocy produkcyjnych w 2020 r. oraz realizowanych w 2021 r. projektów dotyczących zwiększenia mocy produkcyjnych, zgodnie z informacjami przekazanymi przez wnioskodawców (121). Ponadto na podstawie informacji opublikowanych przez Eurotecnica Komisja zidentyfikowała dalsze projekty dotyczące zwiększenia mocy produkcyjnych (nieuwzględnione w sprawozdaniu CEH) (122). W związku z tym roczne moce produkcyjne dostępne już w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym i wynoszące [2 600 000-2 800 000] ton w nadchodzących latach prawdopodobnie wzrosną do [3 000 000-3 200 000] ton.

(204)

Zgodnie z oszacowaniami wykorzystanie mocy produkcyjnych znajdowało się na poziomie [40-45] % w ODP i oczekuje się, że do 2025 r. wzrośnie ono do [45-55] % (123). W związku z tym wielkość produkcji wyniosła [1 040 000-1 260 000] ton w ODP i prawdopodobnie wzrośnie do [1 350 000-1 760 000] ton do 2025 r.

(205)

Wolne moce produkcyjne w ChRL wyniosły zatem ponad 1 500 000 ton w ODP i mogą wahać się od 1 400 000 do 1 600 000 ton w najbliższej przyszłości. Jest to prawie czterokrotność konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(206)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że chińscy producenci eksportujący posiadają znaczące wolne moce produkcyjne, które mogliby wykorzystać na potrzeby wywozu do Unii, co sprawia, że - w przypadku wygaśnięcia środków - istnieje duże prawdopodobieństwo wzrostu wywozu po cenach dumpingowych.

(207)

Aby określić atrakcyjność rynku Unii, Komisja przeanalizowała chińskie ceny eksportowe stosowane w wywozie do Unii w porównaniu z cenami eksportowymi stosowanymi na rynkach państw trzecich, rozmiar rynku unijnego oraz obowiązujące środki wprowadzone przez państwa trzecie zamykające swoje rynki przed melaminą z Chin.

(208)

Wobec braku znaczącej współpracy Komisja wykorzystała GTA (124) dotyczące chińskiego wywozu objętego podpozycją HS 2933 61 (melamina) w celu porównania chińskich cen eksportowych w wywozie do Unii z cenami stosowanymi w wywozie na rynki trzecie, a także ze średnią ceną sprzedaży stosowaną przez producentów unijnych na rynku unijnym.

(209)

W ODP chińscy producenci wywieźli 588 tys. ton melaminy, co stanowi około połowy szacowanej produkcji. Najważniejszymi rynkami eksportowymi państw trzecich były Indie (14 %), Turcja (12 %), Rosja (8 %), Brazylia (8 %), Wietnam (6 %) i Tajlandia (6 %).

(210)

Średnia ważona chińska cena eksportowa do Unii (na poziomie FOB) w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym była o 10 % wyższa od średniej ważonej ceny eksportowej stosowanej w sześciu głównych miejscach przeznaczenia wywozu, o których mowa w motywie 209. Ponadto cena eksportowa do Unii była nawet o 12 % wyższa niż cena eksportowa do Indii, drugiego co do wielkości rynku eksportowego (po Unii z udziałem wynoszącym 15 %).

(211)

Komisja dostosowała następnie chińskie ceny eksportowe stosowane na rynki państw trzecich wymienione w motywie 209 (na poziomie FOB) do poziomu CIF na granicy Unii poprzez dodanie średniego kosztu frachtu morskiego i ubezpieczenia z ChRL do Unii (zob. motyw 198). Takie ceny eksportowe stosowane w wywozie do państw trzecich były o 27 % niższe niż średnia cena sprzedaży stosowana przez producentów unijnych na rynku unijnym. W przypadku uchylenia środków chiński producent eksportujący miałby motywację do wywozu do Unii po cenach wyższych niż ceny stosowane wobec klientów w państwach trzecich, ale niższych niż cena sprzedaży stosowana przez producentów unijnych, co wywierałoby dodatkową presję na cenę w Unii.

(212)

Ponadto konsumpcja w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wyniosła około 430 tys. ton, a zatem stanowiła [35-40] % szacowanej produkcji melaminy w ChRL.

(213)

Przywóz pochodzący z ChRL miał znaczny udział w rynku unijnym w drugiej połowie okresu badanego. W 2021 r. odnotowano wzrost udziału w rynku (6,4 %), a w szczególności w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (14,9 %). Zmiany te były skorelowane z gwałtownym wzrostem cen melaminy na rynku unijnym, co pokazuje, że połączenie wielkości rynku unijnego z jego cenami przyciąga napływ chińskiej melaminy, którą uznano za wywożoną po cenach dumpingowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(214)

Ponadto dwa rynki państw trzecich - Stany Zjednoczone i Eurazjatycka Unia Gospodarcza („EUG") - utrzymały środki ochrony handlu częściowo lub całkowicie zamykające swoje ich na przywóz z ChRL. W 2015 r. Stany Zjednoczone nałożyły środki antydumpingowe i wyrównawcze na przywóz melaminy pochodzącej z ChRL, a w 2021 r. przedłużyły ich stosowanie o kolejne pięć lat (125). Chiński wywóz melaminy do Stanów Zjednoczonych podlega ogólnokrajowemu cłu antydumpingowemu w wysokości 363,31 % oraz rezydualnemu cłu antysubsydyjnemu w wysokości 154,58 %. W kwietniu 2022 r. EUG nałożyła ostateczne cła antydumpingowe na melaminę z ChRL w wysokości od 15,22 % do 19,08 % (126).

(215)

W 2020 r. zarówno Stany Zjednoczone, jak Rosja (jako największy członek EUG) odpowiadały za [3-5] % światowej konsumpcji melaminy (127). Biorąc pod uwagę wysoki poziom środków, chińscy producenci melaminy prawie całkowicie zaprzestali wywozu do Stanów Zjednoczonych; wywóz wyniósł jedynie 80 ton w ODP i nawet mniej niż 50 ton we wcześniejszych latach okresu badanego. Po wprowadzeniu środków przez EUG średnia miesięczna wielkość chińskiego wywozu melaminy do regionu spadła z 3 900 ton w ODP (3 360 ton w 2021 r., 2 200 ton w 2020 r., 2 950 ton w 2019 r.) do około 230 ton w drugiej połowie 2022 r.

(216)

Jak wykazano w motywach 214 i 215, środki ochrony handlu miały efekt odstraszający w stosunku do chińskiego wywozu melaminy do Stanów Zjednoczonych i Rosji. Prawdopodobne jest, że gdyby środki będące obecnie przedmiotem przeglądu zostały zniesione, chińscy producenci spróbowaliby zrekompensować utratę dwóch rynków eksportowych, poszukując nowych możliwości wywozu w Unii.

(217)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że rynek unijny prawdopodobnie przyciągnie zwiększoną wielkość przywozu melaminy pochodzącej z ChRL po cenach dumpingowych z następujących powodów:

(218)

Po ostatecznym ujawnieniu Xinjiang XLX i CCCMC wskazały, że ustalenie dotyczące wyższej chińskiej ceny eksportowej do Unii w porównaniu z państwami trzecimi było zgodne z faktami, ale nie było związane wyłącznie z wywozem melaminy. Twierdziły one, że wyższe ceny eksportowe stosowane w wywozie do Unii odzwierciedlają ogólnie wyższe ceny sprzedaży w Unii wynikające z wyższych kosztów produkcji związanych z kosztami pracy i energii oraz kosztami środowiskowymi. Ponadto niższy poziom rozwoju gospodarczego państwa trzeciego nie pozwoliłby na wysoką cenę eksportową.

(219)

Komisja zauważyła, że - niezależnie od powodów wyższej ceny eksportowej do Unii - faktem jest, że chińscy producenci melaminy byli w stanie naliczać wyższe ceny na rynku unijnym w porównaniu z innymi głównymi rynkami eksportowymi, a tym samym osiągnąć wyższą rentowność sprzedaży. Komisja stwierdziła, że strony nie przedstawiły żadnych argumentów, które mogłyby zmienić jej ustalenia, zgodnie z którymi wyższa chińska cena eksportowa do Unii świadczy o atrakcyjności rynku unijnego. Co więcej, uwagi stron potwierdziły ustalenia Komisji w tym zakresie.

(220)

Po ostatecznym ujawnieniu Xinjiang XLX i CCCMC stwierdziły ponadto, że chińscy producenci melaminy nie byli zainteresowani przekierowywaniem swojego wywozu z państw trzecich do Unii. Według stron na przestrzeni lat chińscy producenci rozwinęli solidne rynki eksportowe w wielu państwach trzecich i nie zrezygnowaliby z obecnych klientów na tych rynkach, między innymi w celu dywersyfikacji ryzyka. Nawet gdyby część wywozu została przekierowana do Unii, producenci nie mieliby motywacji, aby obniżyć ceny eksportowe stosowane w wywozie do Unii.

(221)

Komisja zauważyła, że strony nie przedstawiły żadnych dowodów na poparcie swoich argumentów. Uznała, że ukierunkowanie na rynek o wyższych cenach byłoby rozsądną decyzją gospodarczą. Chińscy producenci mogliby w istocie podnieść swoje ceny eksportowe (w porównaniu z cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich), utrzymując się poniżej cen w Unii, co dałoby im przewagę konkurencyjną. Komisja odrzuciła ten argument.

(222)

Ponadto po ostatecznym ujawnieniu Xinjiang XLX i CCCMC potwierdziły, że rynek unijny jest atrakcyjny dla chińskich producentów melaminy pod względem wielkości.

(223)

Strony nie zgodziły się natomiast ze stwierdzeniem, że zamknięcie rynków Stanów Zjednoczonych i EUG/Rosji w następstwie wprowadzenia środków antydumpingowych przez odpowiednie jurysdykcje doprowadziłoby do zwiększenia wywozu do Unii. Odniosły się one do faktu, że po przyjęciu środków przez Stany Zjednoczone w 2015 r. wielkość chińskiego wywozu do Unii utrzymywała się na dość niskim poziomie.

(224)

Komisja zauważyła, że w momencie wprowadzenia środków przez Stany Zjednoczone rynek unijny był już chroniony dzięki zastosowaniu minimalnej ceny importowej lub stałego cła rezydualnego. Co więcej, ze względu na dominujące międzynarodowe ceny melaminy w tym okresie (128) chińscy producenci nie mieli możliwości wejścia na rynek unijny w celu zrekompensowania utraty rynku Stanów Zjednoczonych. Gdy tylko cena melaminy wzrosła w skali międzynarodowej znacznie powyżej poziomu minimalnej ceny importowej (2021 r. i ODP), odnotowano wzrost chińskiego wywozu melaminy do Unii. Okres 2021 r. i ODP w skuteczny sposób symulują sytuację, w której nie stosuje się środków antydumpingowych wobec przywozu melaminy pochodzącej z ChRL w odniesieniu do trzech głównych producentów eksportujących objętych minimalną ceną importową.

(225)

W związku z tym Komisja uznała, że wprowadzenie środków przez Stany Zjednoczone nie doprowadziło do natychmiastowego wzrostu wywozu do Unii ze względu na niską międzynarodową cenę melaminy w tym okresie, co umożliwiło ochronę rynku unijnego dzięki stosowaniu minimalnej ceny importowej lub stałego cła rezydualnego. Komisja potwierdziła zatem swoje ustalenia dotyczące atrakcyjności rynku unijnego po zamknięciu rynków Stanów Zjednoczonych i EUG/Rosji.

(226)

Biorąc pod uwagę ustalenia dotyczące dalszego trwania dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, jak wskazano w motywie 201, oraz prawdopodobnych zmian wielkości wywozu w przypadku wygaśnięcia środków, jak wyjaśniono w motywach 202-217, Komisja stwierdziła, że występuje duże prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie środków antydumpingowych na przywóz z ChRL doprowadzi do kontynuacji dumpingu.

(227)

Na podstawie informacji dostępnych we wniosku produkt podobny był wytwarzany w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez trzech wnioskodawców i dwóch innych producentów. Producenci ci reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Dwoje innych producentów unijnych - BASF AG, Ludwigshafen/Niemcy oraz S.C. Azomures S.A., Targu Mures/Rumunia - nie zabrało głosu.

(228)

Zgodnie z ustaleniami całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wyniosła 382 186 ton. Wielkość tę obliczono na podstawie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez trzech producentów unijnych objętych próbą oraz na podstawie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu dotyczącym wskaźników makroekonomicznych przedłożonej przez wnioskodawców.

(229)

Jak wspomniano w motywie 24, do zbadania ewentualnej kontynuacji szkody poniesionej przez przemysł Unii zastosowano kontrolę wyrywkową. Producenci unijni objęci próbą reprezentowali ok. 82 % całkowitej szacowanej produkcji produktu podobnego w Unii. Trzema producentami objętymi próbą są wnioskodawcy.

(230)

Komisja ustaliła wielkość konsumpcji w Unii na podstawie: a) danych wnioskodawców dotyczących sprzedaży produktu podobnego przez przemysł Unii, częściowo sprawdzonych przez porównanie z wielkością sprzedaży zgłoszoną przez objętych próbą producentów unijnych; oraz b) przywozu produktu objętego dochodzeniem do Unii z wszystkich państw trzecich, według danych zawartych w bazie danych COMEXT (Eurostat).

(231)

Na tej podstawie sporządzono następujące zestawienie, obrazujące konsumpcję w Unii:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii (w tonach)

(232)

Przegląd wykazał, że konsumpcja w Unii wzrosła w okresie badanym o 11 %. Pandemia COVID-19 wywarła negatywny wpływ na konsumpcję w Unii w 2020 r., która jednak w 2021 r. oraz w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym znacznie wzrosła.

(233)

Komisja określiła wielkość przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, na podstawie danych statystycznych Eurostatu, jak należycie wyjaśniono w motywie 229 powyżej. Udział Chin w rynku ustalono, porównując przywóz do konsumpcji w Unii, jak określono w tabeli 2.

(234)

Przywóz z ChRL kształtował się następująco:

Tabela 3

Wielkość przywozu i udział w rynku

(235)

W latach 2019-2020 odnotowano znaczny spadek - o 82 % - wielkości przywozu z Chin, co można wyjaśnić wstrzymaniem produkcji w Chinach w następstwie wybuchu pandemii COVID-19 i gwałtownego spadku konsumpcji w Unii. W 2021 r. wielkość przywozu z Chin gwałtownie wzrosła do ilości ponad czterokrotnie większej niż ilość przywożona w 2019 r. Wielkość przywozu ponownie znacznie wzrosła w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym do ilości ponad dwukrotnie większej niż ilość przywożona w 2021 r.

(236)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia Xinjiang XLX i CCCMC twierdziły, że wzrost chińskiego przywozu do Unii był spowodowany niedoborami dostaw na poziomie przemysłu Unii w połączeniu z silnym popytem ze strony użytkowników po pandemii COVID-19, tj. w 2021 r. i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W związku z tym przemysł Unii nie był w stanie zaspokoić tego popytu, a użytkownicy musieli przejść na przywóz z Chin. Xinjiang XLX dodało, że dodatkowo w tym okresie przemysł Unii znacznie zwiększył ceny i że w związku z tym użytkownicy muszą szukać alternatywnych źródeł dostaw.

(237)

Komisja zauważyła, że wolne moce produkcyjne producentów unijnych objętych próbą wynosiły w każdym roku okresu badanego co najmniej 80 000 ton (zob. tabela 6), wyraźnie przekraczając całkowitą wielkość chińskiego przywozu do Unii (zob. tabela 3). Wynika z tego, że przemysł Unii z pewnością był w stanie zastąpić całkowity odnotowany przywóz z Chin, a następnie był w stanie zaspokoić w tym zakresie popyt na rynku unijnym w okresie badanym. W odniesieniu do cen stosowanych przez przemysł Unii Komisja zauważyła, że te podwyżki cen zastosowane przez przemysł Unii były w pełni zgodne z sygnałami rynkowymi w kontekście silnego popytu i znacznego wzrostu kosztów, jaki zaobserwowano w 2021 r. i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W związku z powyższym argumenty te zostały odrzucone.

(238)

Komisja określiła średnie ceny przywozu z Chin na podstawie danych statystycznych Eurostatu.

(239)

Średnia ważona cena przywozu z Chin kształtowała się następująco:

Tabela 4

Ceny importowe (w EUR/tonę)

(240)

Średnie ceny przywozu melaminy z Chin wzrosły w okresie badanym o 93 %, co pokazuje, że chińscy producenci częściowo podążali za ogólnym wzrostowym trendem cenowym na rynku unijnym, jak przedstawiono w tabeli 8.

(241)

Ponieważ cen eksportowych jedynego współpracującego producenta eksportującego nie można było uznać za reprezentatywne, biorąc pod uwagę, że podstawowe ilości wywozu stanowiły mniej niż 3 % całkowitego wywozu z Chin do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (zob. motyw 27), Komisja ustaliła podcięcie cenowe w drodze porównania a) średnich ważonych cen statystycznych przywozu z ChRL w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, jak wyjaśniono w motywie 196, ustalonych na podstawie CIF z odpowiednimi dostosowaniami uwzględniającymi konwencjonalną stawkę cła, cło antydumpingowe (129) i koszty ponoszone po przywozie, oraz b) średnich ważonych cen sprzedaży trzech producentów unijnych stosowanych wobec klientów niepowiązanych na rynku unijnym, dostosowanych do poziomu ex-works. Obliczony w ten sposób margines podcięcia cenowego wyniósł 12,6 %.

(242)

Komisja ustaliła wielkość i ceny przywozu z państw trzecich, stosując tę samą metodykę, co w przypadku ChRL (zob. sekcja 4.3.1).

(243)

Wielkość przywozu z państw trzecich w okresie badanym kształtowała się następująco:

Tabela 5

Przywóz z państw trzecich

(244)

Do najważniejszych źródeł przywozu poza Chinami należały Katar, Trynidad i Tobago oraz Japonia. Przywóz z każdego z tych państw zmniejszył się w okresie badanym o co najmniej 7 % i do 45 %, podczas gdy całkowity przywóz z państw trzecich, z wyłączeniem Chin, zmniejszył się o 26 %.

(245)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym średnie ceny importowe w przypadku dwóch państw innych niż Chiny o indywidualnym udziale w rynku przekraczającym 2 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, tj. Kataru (7,3 %) oraz Trynidadu i Tobago (3 %), były o ponad 200 EUR za tonę wyższe od średnich cen importowych z ChRL.

(246)

Xinjiang XLX i CCCMC twierdziły, że z powyższej tabeli wynika, iż Komisja nie oceniła roli przywozu melaminy z Rosji do Unii. Przywóz z Rosji był znaczny do czasu niczym niesprowokowanej i nieuzasadnionej wojny napastniczej Rosji przeciwko Ukrainie, a następnie - jak utrzymywały Xinjiang XLX i CCCMC - przywóz z Rosji został zastąpiony przywozem z Chin, co również wyjaśnia wzrost przywozu z Chin od tego czasu.

(247)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Zdecydowanie Komisja oceniła indywidualnie przywóz z Rosji jako część przywozu dokonywanego przez „inne państwa trzecie" (zob. tabela 5). W powyższej tabeli nie wskazano jednak indywidualnie przywozu z Rosji, ponieważ w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym Katar, Trynidad i Tobago oraz Japonia były trzema państwami wywozu o największej wielkości wywozu do Unii poza państwem, którego dotyczy postępowanie. Udział Rosji w rynku wynosił w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym 1,4 %, a najwyższy w okresie badanym - w 2020 r., kiedy to osiągnął udział w rynku na poziomie 4,3 %. Utrata udziału Rosji w rynku od tego roku szczytowego (pomniejszona o 2,9 punktu procentowego) jest zatem znacznie mniejsza niż wzrost udziału Chin w rynku (plus 14,6 punktu procentowego). Argument, że utrata udziału w rynku przywozu z Rosji w znacznym stopniu przyczyniła się do wzrostu udziału w rynku przywozu z Chin, został zatem odrzucony.

(248)

Po ostatecznym ujawnieniu Xinjiang XLX i CCCMC wskazały, że średnie ceny przywozu z Chin w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym utrzymywały się na poziomie wyższym od odpowiednich cen z Japonii i Rosji oraz że wszystkie państwa wywozu w dużej mierze podążały za trendem wzrostowym cen w 2021 r. i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(249)

Komisja przyznała, że średnie ceny przywozu z Japonii i Rosji były rzeczywiście niższe od średnich cen przywozu z Chin w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zgodnie z danymi Eurostatu. Ich łączny udział w rynku wynoszący 3,2 % był jednak znacznie niższy niż udział przywozu z Chin. Ponadto Komisja zauważyła, że zainteresowane strony nie przedstawiły żadnych argumentów w związku z tymi faktami. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(250)

Na podstawie powyższego, tj. zmian wielkości przywozu z państw trzecich i cen przywozu z najważniejszych źródeł innych niż Chiny, Komisja stwierdziła, że przywóz z państw trzecich nie miał szkodliwego skutku dla przemysłu Unii.

(251)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ocena wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł Unii obejmowała ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

(252)

W celu dokonania oceny szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych i informacji zawartych w odpowiedziach wnioskodawców na pytania zawarte w kwestionariuszu, należycie zweryfikowanych w zestawieniu z informacjami zawartymi we wniosku i odpowiedziami na pytania zawarte w kwestionariuszu przekazanymi przez producentów unijnych objętych próbą, oraz statystykami Eurostatu. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych.

(253)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(254)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe sprzedaży, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

(255)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(256)

Produkcja przemysłu Unii spadła w okresie badanym o 5 %. W okresie badanym moce produkcyjne przemysłu Unii utrzymywały się na niemal stałym poziomie, z nieznacznym spadkiem o 2 %. W rezultacie wykorzystanie mocy produkcyjnych spadło o 4 %.

(257)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(258)

Wielkość sprzedaży przemysłu Unii na rzecz klientów niepowiązanych wzrosła o 12 % w latach 2019-2021, ale między 2021 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym spadła o 9 punktów procentowych do poziomu o 3 % powyżej poziomu z 2019 r.

(259)

W latach 2019-2020 przemysł Unii mógł zwiększyć swój udział w rynku o 10 %, wypełniając lukę, jaką pozostawiły niższe ilości przywozu z Chin na skutek pandemii COVID-19 (zob. motyw 234 i tabela 3). Między 2020 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym przemysł Unii odnotował znaczne straty pod względem udziału w rynku - blisko 12 punktów procentowych - a w porównaniu z 2019 r. przemysł Unii stracił 4,8 punktu procentowego udziału w rynku w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(260)

W okresie badanym konsumpcja w Unii wzrosła o 11 % (zob. tabela 2), podczas gdy wielkość sprzedaży przemysłu Unii do klientów niepowiązanych w Unii wzrosła o 8 % (zob. tabela 7). W związku z tym przemysł Unii odnotował wzrost w ujęciu bezwzględnym, ale odnotował spadek w ujęciu względnym. Innymi słowy, przemysł Unii nie mógł odnieść korzyści ze wzrostu rynku w takim samym stopniu jak przywóz z Chin.

(261)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów w Unii i jednostkowe koszty produkcji kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Ceny sprzedaży w Unii i koszty produkcji

(262)

Po spadku o 8 % w latach 2019-2020 jednostkowy koszt produkcji rósł wykładniczo do poziomu, który w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym był o 130 % wyższy niż w 2019 r. Ten gwałtowny wzrost kosztów produkcji był spowodowany bardzo silnym wzrostem cen gazu, który rozpoczął się w 2021 r.

(263)

Ceny sprzedaży wykazywały podobny trend. W latach 2019-2020 jednostkowe ceny sprzedaży spadły o 19 % w następstwie pogorszenia koniunktury gospodarczej w związku z pandemią COVID-19. Od 2020 r. do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym jednostkowe ceny sprzedaży wzrosły jednak trzykrotnie.

(264)

Zatrudnienie, wydajność i średnie koszty pracy producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Zatrudnienie i wydajność

(265)

Średnie koszty pracy zwiększyły się w całym okresie badanym o 7 %. Liczba pracowników i wydajność pracy utrzymywały się w okresie badanym na stałym poziomie. W całym okresie badanym przemysł Unii zatrudniał około 650 pracowników, a produkcja na jednego pracownika wynosiła około 500 ton.

(266)

Poziom zapasów producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Zapasy

(267)

Poziom zapasów znacznie się różnił w okresie badanym. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym poziom ten był o 19 % wyższy od poziomu w 2019 r. Jest to dodatkowa oznaka, że pod koniec okresu badanego przemysł Unii miał coraz większe trudności ze sprzedażą swojej produkcji w obliczu dramatycznie rosnącego przywozu z Chin.

(268)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(269)

Komisja określiła zysk producentów unijnych objętych próbą, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży melaminy klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży podstawowej. Ustalona w ten sposób rentowność wzrosła z 8 % w 2019 r. do 17,3 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W 2020 r. ze względu na pogorszenie koniunktury gospodarczej spowodowane pandemią COVID-19 przemysł Unii przynosił znaczne straty, ale następnie szybko i zdecydowanie powrócił do rentowności.

(270)

Przepływy środków pieniężnych netto to zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. Zmiany w przepływach pieniężnych w okresie badanym były dodatnie, przy czym przepływy pieniężne wygenerowane z działalności przemysłu Unii były o 155 % wyższe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym w porównaniu z 2019 r.

(271)

W okresie badanym poziom inwestycji przemysłu Unii wykazywał tendencję spadkową (-13 % między 2019 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym). Jak zauważono powyżej w odniesieniu do wykorzystania mocy produkcyjnych (tabela 6), przemysł Unii nie ma natychmiastowej potrzeby inwestowania w nowe moce produkcyjne.

(272)

Zwrot z inwestycji jest procentowym stosunkiem zysku do wartości księgowej netto inwestycji, a tendencja ta jest taka sama jak w przypadku analizowanej stopy rentowności.

(273)

Żaden z objętych próbą producentów unijnych nie zgłosił żadnych trudności w zakresie zdolności do pozyskania kapitału. Jak przedstawiono w tabeli 11, dostępne przepływy pieniężne znacznie przekroczyły poziom poczynionych inwestycji, przy czym jedynym wyjątkiem był rok 2020.

(274)

W kontekście rosnącej konsumpcji przemysł Unii zwiększył wielkość sprzedaży w okresie badanym. W 2021 r. i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przemysł Unii stracił jednak znaczne udziały w rynku na rzecz ChRL, w wyniku czego jego udział w rynku pod koniec okresu badanego był o blisko 5 punktów procentowych niższy od poziomu na początku tego okresu. W związku z wyjątkowo korzystnymi warunkami rynkowymi w Unii, spowodowanymi efektem „nadrabiania zaległości" po pandemii COVID-19 w związku z powolnym popytem w 2020 r., ceny w Unii były znacznie wyższe od minimalnych cen importowych, którym podlegają producenci eksportujący współpracujący w pierwotnym dochodzeniu. Spowodowało to natychmiast powrót dużej wielkości przywozu od tych producentów eksportujących. Przywóz ten podcinał znacząco ceny przemysłu Unii.

(275)

Chociaż przemysł Unii stracił w ten sposób znaczne udziały w rynku na rzecz Chin, jego wskaźniki finansowe nie ucierpiały z powodu tego gwałtownego wzrostu przywozu z Chin, ponieważ nadal mógł uzyskać wyjątkowo dobre ceny w 2021 r. i w pierwszej połowie 2022 r. Zyski przemysłu Unii utrzymywały się na dobrym poziomie i osiągnęły najwyższy poziom w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, co pokazuje, że producenci unijni byli w stanie przenieść wzrost kosztów na swoje ceny sprzedaży. W tych okolicznościach obowiązujące środki zapewniły dolny próg, gdy ceny były nadal niższe (w 2019 r. i 2020 r.), a tym samym zapewniały równe warunki działania na unijnym rynku melaminy. Kiedy następnie ceny osiągnęły niespotykanie wysokie poziomy, których nie zaobserwowano od czasu pierwotnego dochodzenia, przemysł Unii stracił znaczne udziały w rynku, ale nadal osiągał niemałe zyski. W istocie środki nie wykluczały chińskich producentów z rynku unijnego, w szczególności w przypadku gwałtownego wzrostu cen, co oznaczało, że wspomniani producenci nadal byli obecne na tym rynku i odnosili korzyści z rosnącej konsumpcji.

(276)

Ogólnie rzecz biorąc, większość wskaźników szkody, takich jak produkcja, sprzedaż, zatrudnienie, rentowność i przepływy środków pieniężnych, kształtowała się jednak dodatnio lub osiągała zadowalające poziomy. Niektóre wskaźniki wskazują jednak na mniej korzystną sytuację przemysłu Unii. W szczególności przemysł Unii stracił udziały w rynku na korzyść przywozu z Chin. Podobnie w okresie badanym spadła całkowita produkcja i wskaźniki wykorzystania mocy produkcyjnych, a poziom zapasów wzrósł.

(277)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że zasadniczo przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego w okresie badanym.

(278)

Ponieważ Komisja stwierdziła, że przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (zob. motyw 276), Komisja oceniła, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, czy istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody wyrządzonej pierwotnie przywozem towarów po cenach dumpingowych z Chin w przypadku wygaśnięcia środków.

(279)

W tym zakresie Komisja oparła się na informacjach udostępnionych przez współpracujące strony oraz na wszelkich innych informacjach zawartych w aktach dotyczących mocy produkcyjnych i wolnych mocy produkcyjnych w Chinach, w celu zbadania atrakcyjności rynku unijnego oraz prawdopodobnego wpływu przywozu z Chin w przypadku wygaśnięcia środków.

(280)

Jak stwierdzono w motywach 204 i 205, wolne moce produkcyjne w Chinach są znaczne i stanowią w przybliżeniu czterokrotność rocznej konsumpcji w Unii. Ponadto, jak stwierdzono w motywie 216, rynek unijny jest atrakcyjny dla chińskich producentów ze względu na obowiązujące na nim ceny i z uwagi na jego wielkość. W związku z tym istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie środków antydumpingowych skutkowałoby wzrostem chińskiego wywozu do Unii.

(281)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia Xinjiang XLX i CCCMC twierdziły, że Komisja nie przeprowadziła analizy prawdopodobnej skali ewentualnego wzrostu chińskiej sprzedaży eksportowej do Unii ani nie przedstawiła prawdopodobnych ram czasowych, w których ma nastąpić ten wzrost, chociaż oba czynniki miałyby bezpośredni wpływ na wielkość wynikającej z tego szkody.

(282)

Komisja przypomniała, że zgodnie z art. 11 ust. 2 nie jest konieczne ustalanie wielkości utrzymującej się lub powtarzającej się szkody. Wystarczy ustalić, że na podstawie takiego przeglądu istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody.

(283)

CCCMC dodała, że Komisja nie odniosła się do uwag przedstawionych wcześniej przez CCCMC i dotyczących bezpośrednio braku prawdopodobieństwa, że chińscy producenci posiadający nowe lub zwiększone moce produkcyjne są w stanie szybko lub łatwo wykorzystać te moce produkcyjne i rozpocząć wywóz na rynek unijny. CCCMC odniosła się również do swoich uwag dotyczących prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu, które zdaniem CCCMC rozwiałoby również obawy dotyczące pojawienia się nowego przywozu z Chin z powodu przekierowania takiego przywozu przez Chiny z innych istniejących rynków eksportowych lub na skutek zamknięcia innych rynków ze względu na wprowadzenie środków antydumpingowych.

(284)

Komisja wyjaśniła, że odniosła się do wszystkich zgłoszonych uwag. W przypadku gdy uwagi dotyczyły zarówno prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu, jak i ponownego wystąpienia szkody, zostały one rozpatrzone w sekcji 3.3 powyżej i stosuje się je odpowiednio w odniesieniu do ponownego wystąpienia szkody. Jeżeli chodzi o uwagi przedstawione przez CCCMC w związku ze wszczęciem postępowania, Komisja odsyła do kontrargumentów przedstawionych w motywie 22 powyżej.

(285)

Niezależnie od tego Komisja potwierdziła, że całkowite wolne moce produkcyjne w Chinach, jak określono w motywach 202-204, są na tyle duże, że ponowne wystąpienie szkody w przypadku wygaśnięcia środków jest prawdopodobne.

(286)

Jeżeli chodzi o argument CCCMC, w którym rozwiewa się obawy dotyczące pojawienia się nowego przywozu z Chin, Komisja odniosła się do jego obalenia w sekcji 3.3, motyw 220.

(287)

Komisja przeanalizowała prawdopodobne skutki takiego zwiększenia przywozu, badając prawdopodobny poziom jego cen w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków. Komisja uznała w tym względzie, w odniesieniu do Chin, że poziomy cen importowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym stanowią rozsądną podstawę, ponieważ chiński przywóz posiadał w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym znaczny udział w rynku wynoszący 14,9 %. Na tej podstawie i zgodnie z wyjaśnieniami przedstawionymi w motywie 240 Komisja ustaliła znaczne podcięcie cenowe przemysłu Unii o 12,6 %. To podcięcie cenowe byłoby jeszcze wyższe - tj. w wysokości 15,6 % - gdyby do ceny eksportowej nie dodano obowiązującego cła antydumpingowego.

(288)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia przedsiębiorstwo Xinjiang XLX stwierdziło, że do celów uzasadnienia prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody Komisja nie powinna była opierać się na poziomie podcięcia cenowego obliczonym dla okresu badanego, ponieważ ceny przemysłu Unii były wyjątkowo wysokie od 2021 r., co z kolei sprawiło, że podcięcie cenowe było wyższe niż miałoby to miejsce bez tak wysokiego poziomu cen.

(289)

Komisja przypomniała, że pojęcie podcięcia cenowego - w znaczeniu, w jakim jest ono stale stosowane w dochodzeniach antydumpingowych na podstawie rozporządzenia podstawowego - ma charakter obiektywny i polega na prostym porównaniu rzeczywistych cen przemysłu Unii z cenami eksportowymi z państwa, którego dotyczy postępowanie, odpowiednio skorygowanymi w uzasadnionych przypadkach. Ponadto argument Xinjiang XLX nie został ani poparty dowodami, ani określony ilościowo, w związku z czym został odrzucony.

(290)

Jeżeli chodzi o wielkość i ceny przywozu z Chin, Komisja zauważyła ponadto, że zgodnie z najnowszymi danymi statystycznymi dostępnymi w Eurostacie wielkość przywozu z Chin nadal znacznie rosła, podczas gdy ceny tego przywozu zaczęły znacznie spadać (130). W ciągu dziewięciu miesięcy po okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, tj. od dnia 1 lipca 2022 r. do dnia 31 marca 2023 r., wielkość wywozu z Chin do Unii osiągnęła poziom 93 345 ton, co przy ekstrapolacji do okresu 12 miesięcy oznacza wzrost o 92,4 % w porównaniu z okresem objętym dochodzeniem przeglądowym (131), przy średniej cenie wynoszącej 1 585 EUR, czyli o 28,8 % mniej niż w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(291)

Ponadto w odniesieniu do tych samych okresów Komisja przeanalizowała zmiany w przywozie z państw trzecich innych niż Chiny. Przywóz z państw innych niż Chiny wyniósł 61 668 ton w ciągu dziewięciu miesięcy po okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, co przy ekstrapolacji do okresu 12 miesięcy, stanowi wzrost o 12,2 % w porównaniu z okresem objętym dochodzeniem przeglądowym (132). Średnie ceny przywozu z państw trzecich spadły o 20,4 % do 1 931 EUR/tonę w porównaniu z okresem objętym dochodzeniem przeglądowym, co nadal stanowi wartość znacznie wyższą niż średnia cena z Chin.

(292)

W związku z tym w ciągu dziewięciu miesięcy po okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz z ChRL gwałtownie wzrósł, a jego ceny znacznie spadły, w zdecydowanie większym stopniu niż przywóz z państw trzecich.

(293)

Po ostatecznym ujawnieniu Xinjiang XLX stwierdziło, że przeprowadzona przez Komisję analiza czynników po okresie badanym była niewystarczająca, ponieważ nie uwzględniała wpływu utrzymującego się kryzysu energetycznego w Unii oraz skutków rynkowych niczym niesprowokowanej i nieuzasadnionej wojny napastniczej Rosji przeciwko Ukrainie.

(294)

Komisja przypomniała, że przede wszystkim nie ma obowiązku przeprowadzania jakiejkolwiek analizy czynników szkody, które wystąpiły po okresie badanym. W obecnym dochodzeniu Komisja zdecydowała się to zrobić w odniesieniu do wielkości i cen przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, w celu uzupełnienia wniosków wyciągniętych w odniesieniu do analizy wszystkich istotnych czynników szkody w okresie badanym. W każdym razie Komisja zauważyła, że źródła energii są towarami sprzedawanymi na poziomie cen na rynku światowym. Ceny energii, w zakresie, w jakim producenci melaminy płacą niezniekształcone ceny na rynku światowym, miałyby zatem taki sam wpływ na tych producentów na całym świecie.

(295)

W dniu 23 maja 2023 r. wnioskodawcy przedstawili szczegółowe informacje dotyczące zmian wskaźników szkody po okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (133). Dostarczone dane wskazują na bezpośredni znaczący negatywny wpływ, jaki na sytuację przemysłu Unii wywiera dalszy znaczny wzrost przywozu z ChRL i jego udziału w rynku przy szybko spadających cenach. W szczególności ze wspomnianych danych wynika, że ten wzrost doprowadził do bardzo wyraźnego spadku wielkości sprzedaży i znacznego zaniżania cen, co spowodowało utratę udziału w rynku i rentowności przemysłu Unii.

(296)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że brak środków najprawdopodobniej doprowadziłby do dalszego znacznego wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych z Chin po wyrządzających szkodę cenach, a istotna szkoda najpewniej wystąpiłaby ponownie.

(297)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie obowiązujących środków nie zaszkodzi interesowi Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie oceny różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, a mianowicie interesu przemysłu Unii, importerów i użytkowników.

(298)

Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwiono zgłoszenie uwag zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(299)

Na tej podstawie Komisja zbadała, czy mimo wniosków dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu i prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody istnieją istotne powody pozwalające na stwierdzenie, że utrzymanie obowiązujących środków nie leży w interesie Unii.

(300)

Jak stwierdzono w motywie 276, przemysł Unii nie ponosi już istotnej szkody. Jak jednak stwierdzono w motywie 295, przemysł Unii nie mógłby poradzić sobie z usunięciem środków, jako że prawdopodobnie spowodowałoby to duży wzrost przywozu z Chin, który podcinałby ceny przemysłu Unii. Uchylenie środków zagroziłoby zatem długoterminowej rentowności finansowej przemysłu. Kontynuacja obowiązujących środków leży zatem w interesie przemysłu Unii.

(301)

Wszystkich znanych importerów niepowiązanych i użytkowników poinformowano o wszczęciu przeglądu.

(302)

Jeden importer niepowiązany we Włoszech odpowiedział na formularz dotyczący kontroli wyrywkowej, ale nie udzielił pełnej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(303)

Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzieliło trzech użytkowników. Łączne zakupy tych użytkowników, w tym zakupy od producentów unijnych, w ramach przywozu z Chin i przywozu z innych państw, stanowiły jedynie około 3 % całkowitej konsumpcji. Tylko jeden ze wspomnianych użytkowników kupował melaminę z Chin i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz ten stanowił jedynie 1-4 % (zakres podany ze względu na poufność) całkowitego przywozu unijnego z ChRL. Na podstawie tych wielkości zakupów współpracy ze strony użytkowników nie można było uznać za reprezentatywną dla wszystkich użytkowników.

(304)

Niemniej jednak ich odpowiedzi zostały przeanalizowane. Odpowiedź użytkownika, który również nabywał niewielkie ilości w Chinach, nie zawierała kluczowych potrzebnych danych, takich jak ceny zakupu z Chin, ceny sprzedaży produktów zawierających melaminę czy nazwy klientów. Na tej podstawie nie można było wyciągnąć żadnego znaczącego wniosku poza tym, że przedsiębiorstwo osiągało bardzo wysoki poziom zysku oraz że zakup melaminy, zarówno z Unii (hurtowy), jak i z innych państw, stanowił jedynie niewielką część ponoszonych przez niego kosztów surowców (< 5 %). Odpowiedzi dwóch pozostałych użytkowników na pytania zawarte w kwestionariuszu nie można było przeanalizować w sposób miarodajny, ponieważ przedłożyli oni jedynie wymagane tabele i nie udzielili odpowiedzi na pozostałe pytania.

(305)

Jeden z tych użytkowników wezwał do nieprzedłużania środków antydumpingowych, ponieważ moce produkcyjne w Unii były ograniczone, obecny poziom cen melaminy zagrażał sektorowi płyt wiórowych, a zatem przywóz mógłby przyczynić się do ustabilizowania sytuacji cenowej i zabezpieczenia dostaw. Komisja odrzuciła ten argument. Obowiązujące środki nie wykluczają przywozu z Chin, o czym świadczy chiński udział w rynku w 2021 r. i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(306)

Komisja stwierdziła zatem, iż nie było przesłanek wskazujących, że utrzymanie środków będzie miało negatywne skutki dla użytkowników lub importerów, które przewyższą pozytywne skutki środków.

(307)

Na podstawie powyższego Komisja stwierdziła, że nie ma przekonujących powodów wskazujących, że utrzymanie środków w odniesieniu do przywozu melaminy pochodzącej z Chin nie leży w interesie Unii.

(308)

Na podstawie wniosków Komisji dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu, prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody oraz interesu Unii, należy utrzymać środki antydumpingowe dotyczące melaminy z Chińskiej Republiki Ludowej.

(309)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące stosowanie indywidualnych minimalnych cen importowych. Przedsiębiorstwa, do których mają zastosowanie minimalne ceny importowe, muszą przedstawić ważną fakturę handlową organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 4 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, powinien zostać objęty cłem antydumpingowym obowiązującym wobec „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw".

(310)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały minimalne ceny importowe, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez te organy. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniającą wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania minimalnych cen importowych zgodnie z prawem celnym.

(311)

W przypadku gdy wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z minimalnych cen importowych wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu wspomnianych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę struktury handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań, może zostać wszczęte dochodzenie w sprawie obchodzenia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia minimalnych cen importowych i nałożenia w związku z tym ogólnokrajowego cła.

(312)

Minimalne ceny importowe określone w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego przeglądem pochodzącego z Chin i wytworzonego przez wymienione osoby prawne. Przywożony produkt objęty przeglądem, wytworzony przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, podlega stawce cła stosowanej względem „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw".

(313)

Przedsiębiorstwo może zwrócić się o zastosowanie indywidualnych stawek cła antydumpingowego w przypadku zmiany jego nazwy. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji (134). Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które wykazują, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki należności celnej, która ma do niego zastosowanie, rozporządzenie dotyczące zmiany nazwy zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(314)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wszystkim stronom wyznaczono również termin składania uwag dotyczących ujawnionych informacji oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Przedstawione uwagi i komentarze zostały należycie uwzględnione.

(315)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (135), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek wykorzystuje się stopę stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(316)

Komitet ustanowiony na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036 przedstawił pozytywną opinię,