(1)

Komisja jest zobowiązana na mocy art. 12 ust. 1 dyrektywy 2008/90/WE do podejmowania decyzji, czy materiał rozmnożeniowy i rośliny sadownicze wytwarzane w państwie trzecim oraz spełniające te same wymogi odnoszące się do obowiązków dostawcy, tożsamości, cech, zdrowia roślin, podłoża uprawowego, pakowania, przeprowadzonych inspekcji, oznaczania i plombowania odpowiadają pod każdym z wyżej wymienionych względów materiałowi rozmnożeniowemu i roślinom sadowniczym produkowanym w Unii i spełniającym wymogi wspomnianej dyrektywy. W art. 12 ust. 2 dyrektywy 2008/90/WE przewidziano odstępstwo umożliwiające państwom członkowskim, w oczekiwaniu na taką decyzję, stosowanie do przywozu materiału rozmnożeniowego i roślin sadowniczych warunków odpowiadających co najmniej warunkom, które mają zastosowanie do materiału rozmnożeniowego roślin sadowniczych oraz roślin sadowniczych produkowanych w Unii.

(2)

Odstępstwo to przyznano do dnia 31 grudnia 2022 r. Państwa członkowskie mogą zatem stosować warunki równoważne warunkom określonym w dyrektywach wykonawczych Komisji 2014/96/UE (2), 2014/97/UE (3) i 2014/98/UE (4).

(3)

W przygotowaniu jest decyzja wykonawcza Komisji dotycząca równoważności materiału rozmnożeniowego roślin sadowniczych i roślin sadowniczych przeznaczonych do produkcji owoców, produkowanych w niektórych państwach trzecich. Komisja musi zbadać odpowiednie przepisy tych państw trzecich i zdecydować, czy materiał rozmnożeniowy i rośliny sadownicze przeznaczone do produkcji owoców produkowane w tych państwach są równoważne materiałowi rozmnożeniowemu i roślinom sadowniczym przeznaczonym do produkcji owoców, produkowanym w Unii i zgodnym z dyrektywą 2008/90/WE. Komisja musi również zbadać, czy materiał rozmnożeniowy i rośliny sadownicze produkowane w tych państwach trzecich dają takie same gwarancje, jeśli chodzi o obowiązki dostawcy, tożsamość, cechy, zdrowie roślin, podłoże uprawowe, pakowanie, przeprowadzone inspekcje, oznaczanie i plombowanie, jak odpowiedni materiał produkowany w Unii zgodnie z tą dyrektywą.

(4)

Z uwagi czas niezbędny do przeprowadzenia takich ocen oraz dużą liczbę wniosków otrzymanych od państw trzecich, uznaje się, że przyjęcie wyżej wymienionej decyzji wykonawczej do dnia 31 grudnia 2022 r. nie jest wykonalne. Do momentu przyjęcia tej decyzji wykonawczej oraz aby zapobiec zakłóceniom w handlu, państwa członkowskie powinny nadal korzystać z odstępstwa przewidzianego w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2008/90/WE.

(5)

Okres stosowania odstępstwa ustanowionego w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2008/90/WE należy zatem przedłużyć do dnia 31 grudnia 2025 r.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2008/90/WE.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,