KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2008/90/WE z dnia 29 września 2008 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin sadowniczych oraz roślinami sadowniczymi przeznaczonymi do produkcji owoców (¹), w szczególności jej art. 5 ust. 3 oraz art. 7 ust. 5 i 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Konieczne jest ustanowienie przepisów dotyczących rejestru dostawców przewidzianego w dyrektywie 2008/90/WE oraz obowiązków dostawców w zakresie powiadamiania.

(2) W trosce o przejrzystość państwa członkowskie powinny w stosownych przypadkach udostępniać ten rejestr. Decyzję o ewentualnym opublikowaniu rejestru lub jego części pozostawia się państwom członkowskim.

(3) Należy przewidzieć rejestr odmian. Rejestr ten, oprócz odmian zarejestrowanych zgodnie z dyrektywą 2008/90/WE, powinien obejmować odmiany zarejestrowane zgodnie z dyrektywą Rady 92/34/EWG (²). W rejestrze tym należy oznaczyć, czy odmiany posiadają urzędowy opis lub urzędowo uznany opis.

(4) Odmiany genetycznie zmodyfikowane należy rejestrować tylko wtedy, gdy organizm zmodyfikowany genetycznie, z którego dana odmiana się składa, został dopuszczony do uprawy na podstawie dyrektywy 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (³) lub rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁴).

(5) Należy określić warunki, zgodnie z którymi odmiany mają być rejestrowane jako odmiany z urzędowym opisem, oraz procedurę ich rejestracji. Jak przewidziano w dyrektywie 2008/90/WE, państwa członkowskie mogą ustanowić warunki dotyczące rejestracji odmiany z urzędowo uznanym opisem.

(6) W celu zarejestrowania odmiany jako odmiany z urzędowym opisem właściwy organ powinien stworzyć taki opis.

(7) Należy przewidzieć okres ważności rejestracji, przedłużenie rejestracji oraz wykreślenie odmiany z rejestru odmian.

(8) Państwa członkowskie powinny przekazywać sobie nawzajem i Komisji niektóre informacje dotyczące zarejestrowanych odmian oraz powiadamiać się nawzajem i powiadamiać Komisję o wnioskach o rejestrację odmian. W oparciu o te informacje Komisja powinna publikować wspólny wykaz odmian, aby stworzyć przejrzystą i łatwo dostępną bazę danych w celu zwiększenia zaufania na rynku.

(9) Należy uchylić dyrektywę Komisji 93/79/EWG (⁵).

(10) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Materiału Rozmnożenio-wego oraz Roślin Rodzajów i Gatunków Owocowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Rejestr dostawców

1. Państwa członkowskie prowadzą i aktualizują rejestr dostawców, o którym mowa w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2008/90/WE. Rejestr ten jest zwany dalej „rejestrem dostawców".

Oprócz dostawców zarejestrowanych zgodnie z niniejszą dyrektywą rejestr ten obejmuje dostawców akredytowanych zgodnie z przepisami krajowymi stanowiącymi transpozycję art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/34/EWG.

W stosownych przypadkach państwa członkowskie udostępniają rejestr dostawców.

2. Rejestr dostawców zawiera następujące informacje:

a) nazwę/imię i nazwisko, adres i dane kontaktowe dostawcy;

b) formy działalności w rozumieniu art. 2 pkt 9 dyrektywy 2008/90/WE wykonywane przez dostawcę w danym państwie członkowskim, adres uczestniczącego przedsiębiorstwa i główne rodzaje lub gatunki, których działalność dotyczy; oraz

c) numer lub kod rejestracyjny.

3. Państwa członkowskie zapewniają wykreślenie przez właściwy organ danej osoby fizycznej lub prawnej z rejestru dostawców, jeżeli ustalono, że osoba ta nie wykonuje już żadnej z form działalności w rozumieniu art. 2 pkt 9 dyrektywy 2008/90/WE.

Artykuł 2

Obowiązki dostawców w zakresie powiadamiania

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby dostawcy przekazywali informacje, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) i b).

Od dostawców akredytowanych zgodnie z art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/34/EWG nie wymaga się jednak żadnych powiadomień.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby dostawcy powiadamiali o wszelkich zmianach w ich sytuacji dotyczących informacji, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) i b).

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby dostawcy byli informowani o ich rejestracji i o wszelkich zmianach w tejże rejestracji w terminie ustalonym w przepisach krajowych.

Artykuł 3

Rejestr odmian

1. Państwa członkowskie prowadzą, aktualizują i publikują rejestr odmian (zwany dalej „rejestrem odmian").

Oprócz odmian zarejestrowanych zgodnie z niniejszą dyrektywą rejestr odmian obejmuje odmiany zarejestrowane przed dniem 30 września 2012 r. zgodnie z art. 9 ust. 3 dyrektywy 92/34/EWG oraz odmiany zarejestrowane zgodnie z art. 7 ust. 4 akapit pierwszy zdanie drugie dyrektywy 2008/90/WE.

2. Rejestr odmian zawiera następujące informacje:

a) nazwę odmiany i jej synonimy;

b) nazwę gatunku, do którego należy odmiana;

c) w stosownych przypadkach oznaczenie „urzędowy opis" lub „urzędowo uznany opis"

d) datę rejestracji lub, w stosownych przypadkach, przedłużenia rejestracji;

e) datę końca ważności rejestracji.

3. Państwa członkowskie prowadzą dokumentację dla każdej zarejestrowanej przez nie odmiany. Dokumentacja ta zawiera opis odmiany oraz podsumowanie wszystkich faktów istotnych dla rejestracji odmiany.

Artykuł 4

Warunki rejestracji odmian

1. Państwa członkowskie zapewniają rejestrację odmiany jako odmiany z urzędowym opisem, jeżeli spełnia ona następujące wymagania:

a) jest odrębna, wyrównana i trwała w rozumieniu ust. 2;

b) dostępna jest próba odmiany; oraz

c) w odniesieniu do odmian genetycznie zmodyfikowanych, organizm zmodyfikowany genetycznie, z którego dana odmiana się składa, został dopuszczony do uprawy na podstawie dyrektywy 2001/18/WE lub rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.

2. Odmianę uznaje się za:

a) „odrębną", jeżeli różni się ona w sposób wyraźny, poprzez odniesienie do ekspresji cech wynikających z określonego genotypu lub kombinacji genotypów, od wszelkich innych odmian powszechnie znanych w dniu złożenia wniosku, o którym mowa w art. 5;

b) „wyrównaną", jeżeli przy uwzględnieniu odchyleń, jakich można się spodziewać na podstawie sposobu rozmnażania właściwego dla tej odmiany, jest ona wystarczająco jednolita w ekspresji tych cech, które bierze się pod uwagę przy badaniach odrębności, jak również wszelkich innych cech użytych do opisu tej odmiany;

c) „trwałą", jeżeli ekspresja cech uwzględnionych przy badaniu jej odrębności, jak również wszelkich innych cech użytych do opisu odmiany, pozostaje niezmienna po powtórnym rozmnożeniu lub, w przypadku mikrorozmnażania, pod koniec każdego cyklu.

Artykuł 5

Wniosek o rejestrację odmiany

1. W celu rejestracji odmiany jako odmiany z urzędowym opisem państwa członkowskie wymagają przedłożenia pisemnego wniosku właściwemu organowi danego państwa członkowskiego.

2. Do wniosku dołącza się:

a) informacje wymagane w kwestionariuszach technicznych określonych w chwili składania wniosku:

(i) w załączniku II do „Protokołów w sprawie badań odrębności, wyrównania i trwałości" Rady Administracyjnej Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin (CPVO) w odniesieniu do odpowiednich gatunków, dla których taki protokół został opublikowany; lub, jeżeli takie protokoły nie zostały opublikowane;

(ii) w sekcji X „Wytycznych w zakresie przeprowadzania badań odrębności, wyrównania i trwałości" Międzynarodowego Związku Ochrony Nowych Odmian Roślin (UPOV) oraz w załączniku do danych wytycznych w zakresie badań dotyczących odpowiednich gatunków, dla których takie wytyczne zostały opublikowane; lub, jeżeli takie wytyczne nie zostały opublikowane;

(iii) w przepisach krajowych;

b) informacje, czy dana odmiana jest urzędowo zarejestrowana w innym państwie członkowskim, lub czy jest przedmiotem wniosku o taką rejestrację w innym państwie członkowskim;

c) proponowaną nazwę;

d) w przypadku odmian genetycznie zmodyfikowanych, dowody na to, że organizm zmodyfikowany genetycznie, z którego dana odmiana się składa, został dopuszczony do uprawy na podstawie dyrektywy 2001/18/WE lub rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.

3. Wnioskodawca może przedłożyć wraz z wnioskiem:

a) urzędowy opis sporządzony zgodnie z art. 6 ust. 5 przez właściwy organ innego państwa członkowskiego;

b) wszelkie inne istotne informacje.

Artykuł 6

Rozpatrywanie wniosków

1. W przypadku gdy właściwy organ otrzyma wniosek o rejestrację odmiany jako odmiany z urzędowym opisem, państwa członkowskie zapewniają przeprowadzenie badania tej odmiany zgodnie z ust. 2, 3 i 4.

2. Przeprowadza się doświadczenia polowe w celu sporządzenia urzędowego opisu odmiany.

Nie przeprowadza się jednak doświadczeń polowych, jeżeli wnioskodawca przedłoży informacje zgodnie z art. 5 ust. 3 lit. a), a właściwy organ uzna, że z informacji tych wynika, iż spełnione są warunki rejestracji przewidziane w art. 4.

Jeżeli mają być przeprowadzone doświadczenia polowe, właściwy organ zwraca się o próbę materiału odmiany.

3. Doświadczenia polowe, o których mowa w ust. 2, przeprowadza:

a) właściwy organ, który otrzymał wniosek; lub

b) właściwy organ w innym państwie członkowskim, który zgodził się na przeprowadzenie tych doświadczeń; lub

c) dowolna osoba prawna, zgodnie z art. 13 ust. 2 dyrektywy 2008/90/WE.

Jeżeli ma zastosowanie lit. c), a doświadczenia są przeprowadzane na terenie przedsiębiorstw prywatnych, właściwy organ zapewnia, aby nie były stosowane żadne środki, które mogłyby zakłócać urzędowe badanie.

4. Doświadczenia polowe przeprowadza się zgodnie z następującymi przepisami w odniesieniu do co najmniej do planu doświadczenia, warunków uprawy i cech odmiany:

a) „Protokołami w sprawie badań odrębności, wyrównania i trwałości" Rady Administracyjnej Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin (CPVO) obowiązującymi na początku badania technicznego; lub, jeżeli protokoły nie zostały opublikowane dla odpowiednich gatunków;

b) „Wytycznymi w zakresie przeprowadzania badań odrębności, wyrównania i trwałości" Międzynarodowego Związku Ochrony Nowych Odmian Roślin (UPOV) obowiązującymi na początku badania technicznego; lub, jeżeli wytyczne nie zostały opublikowane dla odpowiednich gatunków;

c) przepisami krajowymi.

5. Jeżeli na podstawie badania, o którym mowa w ust. 1, właściwy organ uzna, że dana odmiana spełnia warunki określone w art. 5, sporządza on urzędowy opis i włącza tę odmianę do rejestru odmian.

Artykuł 7

Okres ważności rejestracji odmiany

Maksymalny okres ważności rejestracji odmiany wynosi 30 lat.

W przypadku odmian genetycznie zmodyfikowanych ważność rejestracji jest ograniczona do okresu, w którym organizm zmodyfikowany genetycznie, z którego dana odmiana się składa, jest dopuszczony do uprawy na podstawie dyrektywy 2001/18/WE lub rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.

Artykuł 8

Przedłużenie rejestracji odmiany

1. Państwa członkowskie zapewniają możliwość przedłużenia rejestracji odmiany na kolejne okresy wynoszące maksymalnie 30 lat, pod warunkiem że materiał tej odmiany jest wciąż dostępny.

W przypadku odmiany genetycznie zmodyfikowanej przedłużenie uzależnione jest dodatkowo od spełnienia warunku, aby odpowiedni organizm zmodyfikowany genetycznie był nadal dopuszczony do uprawy na podstawie dyrektywy 2001/18/WE lub rozporządzenia (WE) nr 1829/2003. Okres przedłużenia jest ograniczony do okresu dopuszczenia danego organizmu zmodyfikowanego genetycznie.

2. W celu przedłużenia rejestracji państwa członkowskie wymagają przedłożenia pisemnego wniosku właściwemu organowi danego państwa członkowskiego. Do wniosku dołącza się dowody spełnienia warunków określonych w ust. 1.

Państwo członkowskie może jednak przedłużyć rejestrację odmiany, w odniesieniu do której nie złożono pisemnego wniosku, jeżeli uzna, że przedłużenie służy zachowaniu różnorodności genetycznej i zrównoważonej produkcji lub że służy ono innemu ogólnemu interesowi.

Artykuł 9

Wykreślenie odmiany z rejestru odmian

Państwa członkowskie zapewniają wykreślenie odmiany z rejestru odmian, jeżeli:

a) warunki rejestracji określone w art. 4 nie są już spełnione;

b) w chwili składania wniosku o rejestrację lub podczas badania przedstawiono fałszywe lub niezgodne z prawdą dane szczegółowe dotyczące faktów, na podstawie których zarejestrowano odmianę.

Artykuł 10

Powiadomienia

1. Każde państwo członkowskie przekazuje właściwym organom pozostałych państw członkowskich oraz Komisji informacje wymagane do uzyskania dostępu do rejestru odmian danego państwa członkowskiego.

Każde państwo członkowskie powiadamia jak najszybciej Komisję o włączeniu danej odmiany do jego rejestru odmian oraz o wszelkich innych zmianach w jego rejestrze odmian.

2. Każde państwo członkowskie udostępnia na wniosek innemu państwu członkowskiemu lub Komisji:

a) urzędowe lub urzędowo uznane opisy odmian zarejestrowanych w rejestrze odmian danego państwa członkowskiego;

b) wyniki rozpatrywania wniosków o rejestrację odmian, przeprowadzanego przez dane państwo członkowskie na podstawie art. 6;

c) wszelkie inne dostępne informacje odnoszące się do odmian włączonych do rejestru odmian danego państwa członkowskiego lub wykreślonych z tego rejestru;

d) wykaz odmian, w odniesieniu do których wnioski o rejestrację oczekują na rozpatrzenie w danym państwie członkowskim.

Artykuł 11

Wspólny wykaz

W oparciu o informacje otrzymane na podstawie art. 10 ust. 1 akapit drugi Komisja sporządza, regularnie aktualizuje i publikuje w formie elektronicznej wspólny wykaz odmian włączonych do rejestrów odmian w państwach członkowskich.

Artykuł 12

Transpozycja

1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2016 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 stycznia 2017 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 13

Uchylenie

Dyrektywa 93/79/EWG traci moc z dniem 1 stycznia 2017 r.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 15

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 października 2014 r.