(1)

System Informacyjny Schengen ("SIS") w dziedzinie odpraw granicznych i powrotów zawiera wpisy dotyczące osób do celów odmowy wjazdu i pobytu na terytorium państw członkowskich lub zweryfikowania zgodności z decyzją nakazującą powrót; wzmacnia tym samym unijną politykę migracyjną i przyczynia się do utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.

(2)

Zgodnie z art. 20 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1861 oraz art. 4 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1860 (2) kategorie danych, jakie można wprowadzić do wpisu w SIS, obejmują fotografie, wizerunki twarzy i dane daktyloskopijne (te ostatnie obejmują odbitki linii papilarnych palców oraz odbitki linii papilarnych dłoni). Zgodnie z art. 22 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1861 oraz art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1860 takie dane powinno wprowadzać się do SIS, jeśli są dostępne.

(3)

Art. 32 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1861, który ma zastosowanie również do funkcjonowania SIS w dziedzinie powrotów na podstawie art. 19 rozporządzenia (UE) 2018/1860, stanowi, że fotografie, wizerunki twarzy i dane daktyloskopijne wprowadzane do wpisu w SIS podlegają kontroli jakości w celu ustalenia, czy spełnione są minimalne normy jakości danych i specyfikacje techniczne.

(4)

Niezbędne jest ustanowienie środków wykonawczych określających minimalne normy jakości danych i specyfikacje techniczne dotyczące wprowadzania i przechowywania takich danych w SIS.

(5)

Specyfikacje powinny określać jedynie poziom jakości wymagany przy wprowadzaniu do SIS i przechowywaniu w SIS fotografii wykorzystywanych do potwierdzenia tożsamości osoby zgodnie z art. 33 ust. 1 tego rozporządzenia. Poziom jakości wymagany przy wprowadzaniu do SIS i przechowywaniu w SIS fotografii i wizerunków twarzy wykorzystywanych do identyfikacji osoby zgodnie z art. 33 ust. 4 powinien zostać określony na późniejszym etapie, gdy spełnione zostaną warunki określone w tym artykule.

(6)

Agencja eu-LISA powinna, w porozumieniu z grupą doradczą ds. SIS II, opracować i udokumentować szczegóły techniczne norm i specyfikacji określonych w niniejszej decyzji, w dokumencie kontroli interfejsu SIS i szczegółowych specyfikacjach technicznych. Państwa członkowskie, Agencja Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania ("Europol") i Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej powinny opracować swoje systemy zgodnie ze specyfikacjami określonymi w tych dokumentach.

(7)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczyła w przyjęciu rozporządzenia (UE) 2018/1861 i nie jest nim związana ani go nie stosuje. Jednak ze względu na to, że rozporządzenie (UE) 2018/1861 opiera się na dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania powiadomiła w dniu 26 kwietnia 2019 r. o swojej decyzji w sprawie wdrożenia rozporządzenia (UE) 2018/1861 do swojego prawa krajowego. W związku z powyższym na mocy prawa międzynarodowego Dania ma obowiązek wprowadzenia w życie przepisów niniejszej decyzji.

(8)

Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE (3); Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(9)

Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE (4); Zjednoczone Królestwo nie jest zatem związane niniejszą decyzją ani nie ma ona do niego zastosowania.

(10)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (5), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. G decyzji Rady 1999/437/WE (6).

(11)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (7), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. G decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (8).

(12)

W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (9), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. G decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE (10).

(13)

W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii niniejsza decyzja jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r. i należy ją odczytywać w związku z decyzjami Rady 2010/365/UE (11) i (UE) 2018/934 (12).

(14)

W odniesieniu do Chorwacji, niniejsza decyzja jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2011 r. i należy ją odczytywać w związku z decyzją Rady (UE) 2017/733 (13).

(15)

W odniesieniu do Cypru niniejsza decyzja jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r.

(16)

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (14) skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych; swoją opinię wydał on w dniu 26 sierpnia 2020 r.

(17)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu SIS-SIRENE ds. Granic,

1)

Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Republiki Czeskiej, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Chorwacji, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Węgier, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji;

2)

Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania oraz Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej.

a)

płaskie odbitki linii papilarnych palców, w tym przyłożone płaskie odbitki kciuka i przyłożone płaskie odbitki czterech palców;

b)

przetoczone odbitki linii papilarnych palców;

c)

odbitki linii papilarnych dłoni.

a)

dane pobrane przy użyciu urządzeń do bezpośredniego skanowania (live-scan), z jakich korzysta się na szczeblu krajowym i które są w stanie zapisać maksymalnie do dziesięciu pojedynczych odbitek linii papilarnych palców i dokonać ich segmentacji; odbitki przetoczone, płaskie bądź obu rodzajów;

b)

odbitki linii papilarnych palców lub odbitki linii papilarnych dłoni pobierane z wykorzystaniem tuszu; odbitki przetoczone, płaskie bądź obu rodzajów, które są cyfrowo zeskanowane przy zachowaniu odpowiedniej jakości i rozdzielczości.