KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (¹), w szczególności jego art. 6, 7, 131, 153, 156 oraz 279,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Kodeks zgodnie z art. 290 Traktatu powierza Komisji uprawnienia do uzupełnienia innych niż istotne elementów tego kodeksu.

(2) W kodeksie promuje się wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych, zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE (²), które mają istotne znaczenie dla ułatwienia wymiany handlowej i równocześnie umożliwiają zapewnienie skuteczności kontroli celnych. W szczególności zgodnie z art. 6 ust. 1 kodeksu wszelka wymiana informacji pomiędzy organami celnymi oraz pomiędzy przedsiębiorcami i organami celnymi, a także przechowywanie tych informacji odbywać się będą przy użyciu technik elektronicznego przetwarzania danych. Zasadniczo systemy informacyjno-komunikacyjne powinny oferować te same możliwości dla przedsiębiorców we wszystkich państwach członkowskich.

(3) W oparciu o istniejący dokument programowy odnoszący się do wszystkich przyszłych projektów celnych w dziedzinie technologii informacyjnej sporządzony zgodnie z decyzją 70/2008/WE, decyzja wykonawcza Komisji 2014/255/UE (³) („program prac”) zawiera wykaz systemów teleinformatycznych, opracowywanych przez państwa członkowskie oraz, w stosownych przypadkach, w ścisłej współpracy państw członkowskich i Komisji, umożliwiających stosowanie kodeksu w praktyce.

(4) W tym względzie art. 278 kodeksu stwierdza, że środki wymiany i przechowywania informacji, inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, można wykorzystywać przejściowo, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2020 r., w sytuacji gdy nie zostały jeszcze wdrożone systemy teleinformatyczne niezbędne do stosowania przepisów kodeksu.

(5) Zasadniczo środki przejściowe zawarte w niniejszym rozporządzeniu powinny być stosowane najpóźniej do dnia 31 grudnia 2020 r., jednak ze względów praktycznych oraz z uwagi na czynniki związane z zarządzaniem projektami programu prac, w przypadku gdy termin wdrożenia systemu teleinformatycznego przypada przed upływem ostatecznego terminu stosowania przepisów przejściowych określonego w kodeksie, odpowiednie środki wymiany i przechowywania informacji inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych ustanowione w niniejszym rozporządzeniu powinny – w celu ochrony bezpieczeństwa prawnego przedsiębiorców – być akceptowane równolegle z odpowiednimi wdrożonymi systemami teleinformatycznymi, a następnie powinny zostać zawieszone.

(6) Ze względu na niedostępność systemów teleinformatycznych niezbędnych do wymiany informacji między organami celnymi oraz między przedsiębiorcami a organami celnymi należy ustanowić środki przejściowe dotyczące formy takich wniosków i decyzji. Przetwarzanie danych osobowych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno być w pełni zgodne z obowiązującymi unijnymi i krajowymi przepisami dotyczącymi ochrony danych.

(7) W przypadku gdy przed przyjęciem decyzji dotyczących stosowania przepisów prawa celnego konieczne są konsultacje między organami celnymi przynajmniej dwóch państw członkowskich, jeżeli takie konsultacje dotyczą wymiany i przechowywania danych za pośrednictwem jeszcze nie wdrożonych środków teleinformatycznych, należy ustanowić środki przejściowe w celu zagwarantowania, że takie konsultacje będą mogły się nadal odbywać.

(8) Ponieważ system teleinformatyczny dotyczący wiążącej informacji taryfowej (WIT) wymaga jeszcze aktualizacji, w celu dalszego oferowania przedsiębiorcom narzędzia wspierającego prawidłową klasyfikację taryfową obecnie stosowane środki dotyczące wniosków o WIT i decyzji WIT, w formie papierowej i elektronicznej, powinny być dalej stosowane do czasu pełnej aktualizacji systemu.

(9) Ponieważ system teleinformatyczny konieczny do stosowania przepisów kodeksu regulujących zarówno wnioski o przyznanie statusu upoważnionego przedsiębiorcy (AEO), jak i pozwolenia przyznające ten status wymaga jeszcze aktualizacji, należy nadal stosować obecne środki, w formie papierowej i elektronicznej, do czasu aktualizacji tego systemu.

(10) Ponieważ do czasu aktualizacji krajowych systemów przywozu należy wykorzystywać obecny system składania deklaracji danych dotyczących do wartości celnej („DV1”), przepisy przejściowe dotyczące przekazywania niektórych danych dotyczących wartości celnej towarów powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

(11) Artykuł 147 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (⁴) dotyczy teleinformatycznego systemu utworzonego na potrzeby wymiany i przechowywania informacji dotyczących zabezpieczeń, które mogą zostać wykorzystane w więcej niż jednym państwie członkowskim. W przypadku braku tego systemu teleinformatycznego należy ustanowić inne sposoby przechowywania i wymiany tych informacji.

(12) Ponieważ system kontroli importu, który jest konieczny do stosowania przepisów kodeksu regulujących przywozową deklarację skróconą, wymaga jeszcze aktualizacji, należy nadal stosować aktualne środki wymiany i przechowywania informacji, inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 ust. 1 kodeksu.

(13) Z tego samego względu, ponieważ aktualny system kontroli importu może jedynie przyjąć przywozową deklarację skróconą poprzez złożenie jednego zestawu danych, należy okresowo, do czasu aktualizacji tego systemu, zawiesić artykuły dotyczące dostarczania danych w więcej niż jednym zestawie danych.

(14) W celu wsparcia i zapewnienia formalności celnych dotyczących wprowadzania towarów w odniesieniu do bezpieczeństwa i ochrony Unii i jej obywateli oraz zapewniania, aby dozór celny rozpoczynał się w odpowiednim czasie i był właściwie wykonywany do chwili wdrożenia systemów powiadomienia o przywozie towarów, powiadomienia o przedstawieniu towarów oraz czasowego składowania, powinny zostać określone alternatywne środki wymiany i przechowywania informacji w celu uregulowania powiadomień o przywozie towarów, powiadomień o przedstawieniu towarów oraz czasowego składowania.

(15) W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania operacji związanych z objęciem towarów określoną procedurą celną, stosowanie zgłoszeń celnych w formie papierowej powinno być nadal dopuszczone obok istniejących krajowych systemów przywozu do czasu aktualizacji tych systemów.

(16) Zważywszy, że nowe zbiory danych i formaty wymagane przez kodeks oraz przepisy przyjęte na podstawie kodeksu w odniesieniu do nich nie będą dostępne do czasu aktualizacji krajowych systemów przywozu, należy ustanowić możliwość składania deklaracji celnych z innymi zbiorami danych w celu zagwarantowania pewności prawa podmiotom gospodarczym.

(17) Podczas korzystania ze zgłoszenia uproszczonego oraz do czasu aktualizacji automatycznego systemu eksportu i krajowych systemów importu przedsiębiorców powinny obowiązywać różne terminy przewidziane na złożenie zgłoszenia uzupełniającego. Państwa członkowskie powinny zatem być w stanie określić terminy inne niż te zawarte w art. 146 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (⁵).

(18) W tym samym duchu w okresie przejściowym państwa członkowskie powinny mieć możliwość zezwalania, aby zgłoszenia uproszczone przybierały formę dokumentu handlowego lub urzędowego.

(19) W przypadkach, w których zgłoszenie celne jest składane przed przedstawieniem towarów, zanim odpowiednie systemy teleinformatyczne zostaną wdrożone i zaktualizowane, powinna istnieć możliwość składania organom celnym powiadomienia o przedstawieniu towarów powinno za pośrednictwem istniejących systemów krajowych lub innych środków.

(20) Obowiązek złożenia zgłoszenia celnego w formie elektronicznej wymiany informacji przewidzianej w art. 6 ust. 1 kodeksu i koniec obowiązywania obecnych zwolnień z obowiązku składania deklaracji skróconych dla przesyłek pocztowych stanowią istotne wyzwanie dla operatorów pocztowych. Możliwość stosowania deklaracji zawierających ograniczony zestaw danych w odniesieniu do niektórych przesyłek pocztowych wymaga również dostosowań w zakresie przepływu danych oraz odpowiedniej infrastruktury informatycznej operatorów pocztowych oraz organów celnych państw członkowskich. Dlatego potrzebne są przepisy przejściowe w celu umożliwienia płynnego dostosowania się do przepisów ustanowionych w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/2446.

(21) W przypadku braku systemu decyzji celnych w ramach UKC wszystkie informacje dotyczące wniosków i pozwoleń na odprawę scentralizowaną powinny nadal być publikowane w okresie przejściowym, aby Komisja i państwa członkowskie miały do nich dostęp do celów monitorowania.

(22) Aby umożliwić sprawny i nieprzerwany tranzyt towarów koleją, do czasu aktualizacji nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego („NCTS”) należy określić zasady kontynuacji procedury tranzytu unijnego w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją.

(23) Należy ustanowić zasady kontynuowania stosowania manifestów w wersji papierowej lub w formie elektronicznej w celu zapewnienia ciągłego i skutecznego przemieszczania towarów przez linie lotnicze i przedsiębiorstwa żeglugowe do czasu aktualizacji odpowiednich systemów przedsiębiorców.

(24) W celu zapewnienia skutecznego funkcjonowania opisanych powyżej przepisów przejściowych niektóre przepisy rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 powinny również zostać zmienione.

(25) Żadne z postanowień niniejszego rozporządzenia nie zobowiązuje Komisji ani państw członkowskich do aktualizacji lub wdrożenia systemów technicznych inaczej niż zgodnie z docelowymi terminami określonymi w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE.

(26) W celu umożliwienia pełnego stosowania kodeksu przepisy niniejszego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie od dnia 1 maja 2016 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ 1

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia środki przejściowe w zakresie środków wymiany i przechowywania danych, o których to środkach mowa w art. 278 kodeksu, do czasu wdrożenia systemów teleinformatycznych niezbędnych do stosowania przepisów kodeksu.

2. Wymogi dotyczące danych, formatów i kodów, które należy stosować w okresach przejściowych określonych w niniejszym rozporządzeniu, rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/2446 oraz w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/2447, określono w załącznikach do niniejszego rozporządzenia.

SEKCJA 1

Decyzje dotyczące stosowania przepisów prawa celnego

Artykuł 2

Wnioski i decyzje

Do daty wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne mogą zezwolić, w odniesieniu do wniosków i decyzji oraz wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotny wniosek lub decyzję mające skutek w jednym lub kilku państwach członkowskich, na wykorzystanie środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Artykuł 3

Sposoby wymiany i przechowywania informacji

1. Do daty wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne zapewniają dostępność środków wymiany i przechowywania informacji, tak aby zapewnić przeprowadzenie konsultacji, które mają przebiegać zgodnie z art. 14 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

2. Każdy organ celny wyznacza punkty kontaktowe odpowiedzialne za wymianę informacji między nim a innymi organami celnymi, jak również między nim a Komisją oraz przekazuje szczegółowe dane teleadresowe tych punktów kontaktowych do Komisji.

3. Komisja udostępnia wykaz punktów kontaktowych na swojej stronie internetowej.

SEKCJA 2

Decyzje w sprawie WIT

Artykuł 4

Formularz wniosku i decyzji WIT

1. Do dat aktualizacji systemu WIT, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne mogą zezwolić, w odniesieniu do wniosków i decyzji dotyczących WIT lub wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotny wniosek lub decyzję, na wykorzystanie środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, zastosowanie mają następujące postanowienia:

a) do daty ukończenia pierwszej fazy aktualizacji systemu teleinformatycznego:

(i) wnioski o wydanie decyzji WIT są składane zgodnie ze wzorem formularza określonym w załączniku 2; oraz

(ii) decyzje WIT są wydawane zgodnie ze wzorem formularza określonym w załączniku 3;

b) od daty ukończenia pierwszej fazy aktualizacji systemu teleinformatycznego do daty ukończenia drugiej fazy aktualizacji systemu teleinformatycznego:

(i) wnioski o wydanie decyzji WIT są składane zgodnie ze wzorem formularza określonym w załączniku 4; oraz

(ii) decyzje WIT są wydawane zgodnie ze wzorem formularza określonym w załączniku 5.

SEKCJA 3

Wniosek o przyznanie statusu AEO

Artykuł 5

Formularz dla wniosków i upoważnień

1. Do daty aktualizacji systemu AEO, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne mogą zezwolić, w odniesieniu do wniosków i decyzji dotyczących AEO lub wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotny wniosek lub decyzję, na wykorzystanie środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zastosowanie mają następujące postanowienia:

a) wnioski o przyznanie statusu AEO są składane przy użyciu formularza, którego wzór określono w załączniku 6; oraz

b) pozwolenia przyznające status AEO są wydawane przy użyciu formularza, którego wzór określono w załączniku 7.

ROZDZIAŁ 2

WARTOŚĆ CELNA TOWARÓW

Artykuł 6

Deklaracja danych dotyczących wartości celnej

1. Do dat aktualizacji krajowych systemów przywozu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu zawiera dane dotyczące wartości celnej.

2. Organy celne mogą zezwolić, aby środki inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych mogły być wykorzystywane w związku z przekazywaniem danych, o których mowa w ust. 1.

3. W przypadku gdy dane, o których mowa w ust. 1, są przekazywane z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, odbywa się to przy użyciu formularza, którego wzór określono w załączniku 8.

4. Organy celne mogą odstąpić od obowiązku przekazania danych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli wartość celna danych towarów nie może być ustalona na podstawie art. 70 kodeksu.

5. O ile nie jest to niezbędne dla prawidłowego ustalenia wartości celnej, organy celne odstępują od wymogu przedstawienia danych, o których mowa w ust. 1, w następujących przypadkach:

a) gdy wartość celna przywożonych towarów nie przekracza 20 000 EUR za przesyłkę, pod warunkiem że przesyłka ta nie jest częścią przesyłek wysyłanych partiami lub wysyłanych wielokrotnie przez tego samego nadawcę temu samu odbiorcy;

b) gdy transakcja leżąca u podstaw dopuszczenia do obrotu towarów ma charakter niekomercyjny;

c) gdy przedstawienie odpowiednich danych nie jest konieczne dla stosowania wspólnej taryfy celnej;

d) w przypadku gdy należności celne przewidziane we wspólnej taryfie celnej nie są pobierane.

6. W przypadku towarów będących przedmiotem stałego przywozu realizowanego na tych samych warunkach handlowych, pochodzących od tego samego sprzedającego i przeznaczonych dla tego samego kupującego, organy celne mogą odstąpić od istniejącego wymogu dostarczania danych, o których mowa w ust. 1.

ROZDZIAŁ 3

ZABEZPIECZENIE POTENCJALNEGO LUB ISTNIEJĄCEGO DŁUGU CELNEGO

Artykuł 7

Sposoby wymiany i przechowywania informacji

1. Do daty wdrożenia systemu zarządzania zabezpieczeniami w ramach UKC (UCC GUM), o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne mogą zezwolić, w odniesieniu do wymiany i przechowywania informacji dotyczących zabezpieczeń, na wykorzystanie środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w odniesieniu do środków wymiany i przechowywania informacji dotyczących zabezpieczeń, które mogą być wykorzystywane w więcej niż jednym państwie członkowskim, o których mowa w art. 147 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447, obowiązują następujące przepisy dla zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do wszelkich celów innych niż tranzyt:

a) przechowywanie informacji dokonywane jest przez organy celne każdego państwa członkowskiego zgodnie z istniejącym systemem krajowym; oraz

b) do wymiany informacji między organami celnymi wykorzystywana jest poczta elektroniczna.

3. Za wymianę, o której mowa w ust. 2 lit. b), odpowiedzialny jest punkt kontaktowy wyznaczony zgodnie z art. 3 ust. 2.

Artykuł 8

Monitorowanie kwoty referencyjnej przez organy celne

1. Do daty wdrożenia systemu zarządzania zabezpieczeniami, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, osoba określona w art. 155 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 określa we wniosku o zabezpieczenie generalne podział kwoty referencyjnej między poszczególne państwa członkowskie, w których osoba ta realizuje operacje, z wyjątkiem dotyczących towarów objętych procedurą tranzytu unijnego, które mają być objęte zabezpieczeniem.

2. Urząd celny zabezpieczenia otrzymujący wniosek zasięga opinii innych państw członkowskich wskazanych we wniosku w sprawie wnioskowanego przez osobę zobowiązaną do złożenia zabezpieczenia podziału kwoty referencyjnej, zgodnie z art. 14 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

3. Zgodnie z art. 157 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 każde państwo członkowskie odpowiada za monitorowanie swojej części kwoty referencyjnej.

ROZDZIAŁ 4

PRZYBYCIE TOWARÓW ORAZ CZASOWE SKŁADOWANIE

Artykuł 9

Zgłoszenie przybycia statku morskiego lub statku powietrznego

Do dat wdrożenia systemów powiadomienia o przywozie towarów, powiadomienia o przedstawieniu towarów oraz czasowego składowania w ramach UKC, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, w celu zgłoszenia przybycia statku morskiego lub statku powietrznego, o którym mowa w art. 133 kodeksu, organy celne mogą zezwolić na wykorzystanie środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Artykuł 10

Przedstawienie towarów organom celnym

Do dat wdrożenia systemów powiadomienia o przywozie towarów, powiadomienia o przedstawieniu towarów oraz czasowego składowania w ramach UKC, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, w celu przedstawienia towarów organom celnym zgodnie z art. 139 kodeksu, organy celne mogą zezwolić na wykorzystanie środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Artykuł 11

Deklaracja do czasowego składowania

Do dat wdrożenia systemów powiadomienia o przybyciu towarów, powiadomienia o przedstawieniu towarów oraz czasowego składowania w ramach UKC, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, w celu złożenia deklaracji do czasowego składowania, o której mowa w art. 145 kodeksu, organy celne mogą zezwolić na wykorzystanie środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

ROZDZIAŁ 5

STATUS CELNY ORAZ OBJĘCIE TOWARÓW PROCEDURĄ CELNĄ

SEKCJA 1

Status celny towarów

Artykuł 12

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów objętych uproszczoną procedurą tranzytu unijnego

Do dat aktualizacji systemu NCTS, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, w przypadku korzystania z procedury tranzytu unijnego w formie papierowej dla towarów przewożonych drogą powietrzną lub morską zgodnie z art. 24 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów następuje poprzez umieszczenie litery „C” (odpowiadającej „T2L”) obok odnośnych pozycji na manifeście.

Artykuł 13

Formularze potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów

1. Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu celnego w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne mogą zezwolić, w odniesieniu do wymiany i przechowywania informacji dotyczących potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów, na wykorzystanie środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

2. Jeżeli w celu potwierdzenia unijnego statusu celnego wykorzystywane są środki inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, należy dostarczyć dokument „T2L” lub „T2LF” przy użyciu egzemplarza 4 lub 4/5 określonego w tytule III załącznika B-01 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

3. W stosownych przypadkach formularz jest uzupełniany jednym lub kilkoma formularzami uzupełniającymi odpowiadającymi egzemplarzowi 4 lub 4/5 określonym w tytule IV załącznika B-01 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

4. Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu celnego, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne zezwalają na użycie wykazów załadunkowych sporządzonych na formularzu określonym w części II rozdział III załącznika 72-04 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 zamiast formularzy uzupełniających jako opisowej części dokumentu „T2L” lub „T2LF”.

5. Jeżeli organy celne korzystają z technik elektronicznego przetwarzania danych w celu sporządzenia dokumentu „T2L” lub „T2LF” i techniki te nie pozwalają na użycie formularzy uzupełniających, do formularza określonego w ust. 2 niniejszego artykułu należy dołączyć jeden lub kilka formularzy odpowiadających egzemplarzowi 4 lub 4/5 określonym w tytule III załącznika B-01 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

6. Jeżeli upoważniony wystawca korzysta ze specjalnej pieczęci, o której mowa w art. 128a ust. 2 lit. e) ppkt (ii) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, pieczęć ta jest zatwierdzana przez organy celne i odpowiada formie określonej w rozdziale II części II załącznika 72-04 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. Zastosowanie mają sekcje 23 i 23.1 załącznika 72-04 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

SEKCJA 2

Objęcie towarów procedurą celną

Artykuł 14

Środki wymiany danych

Do dat aktualizacji krajowych systemów przywozu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne mogą zezwolić na wykorzystanie środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych w celu składania zgłoszeń celnych o objęcie towarów następującymi procedurami celnymi:

a) dopuszczenie do obrotu;

b) składowanie celne;

c) odprawa czasowa;

d) końcowe przeznaczenie;

e) uszlachetnianie czynne.

Artykuł 15

Formularze zgłoszeń celnych

Do dat aktualizacji krajowych systemów przywozu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, jeżeli do procedur celnych wymienionych w art. 14 wykorzystywane są środki inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, zgłoszenia celne składane są przy użyciu formularzy określonych w załączniku 9, odpowiednio dodatki B1–D1.

Artykuł 16

Formularze uproszczonych zgłoszeń celnych

1. Do dat aktualizacji krajowych systemów przywozu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, jeżeli uproszczone zgłoszenie celne, o którym mowa w art. 166 kodeksu, składane jest przy użyciu środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych w związku z procedurą, o której mowa w art. 14 niniejszego rozporządzenia, musi ono być sporządzone na formularzu określonym w załączniku 9, dodatki B1 do B5.

2. Do dat aktualizacji systemów, o których mowa w ust. 1, jeżeli dana osoba posiada pozwolenie na regularne stosowanie uproszczonego zgłoszenia celnego, o którym mowa w art. 166 ust. 2 kodeksu, w odniesieniu do procedury, o której mowa w art. 14 niniejszego rozporządzenia, organy celne mogą przyjąć dokument handlowy lub administracyjny jako zgłoszenie uproszczone, jeżeli dokument ten zawiera przynajmniej dane niezbędne do identyfikacji towarów oraz towarzyszy mu wniosek w sprawie objęcia towarów daną procedurą celną.

Artykuł 17

Złożenie zgłoszenia celnego przed przedstawieniem towarów

Do dat wdrożenia zautomatyzowanego systemu eksportu (AES) w ramach UKC oraz aktualizacji krajowych systemów przywozu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, jeżeli zgłoszenie celne jest składane przed przedstawieniem towarów, o czym mowa w art. 171 kodeksu, organy celne mogą zezwolić w celu złożenia powiadomienia o przedstawieniu na wykorzystanie środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Artykuł 18

Środki wymiany informacji do celów odprawy scentralizowanej

1. Do dat – odpowiednio – wdrożenia systemu scentralizowanej odprawy dla importu w ramach UKC oraz zautomatyzowanego systemu eksportu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne zaangażowane w wydanie pozwolenia na korzystanie z odprawy scentralizowanej współpracują w celu określenia sposobów zapewnienia zgodności z art. 179 ust. 4 i 5 kodeksu.

2. Organy celne mogą zezwolić na środki inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych w celu wymiany informacji między organami celnymi oraz między organami celnymi a posiadaczami pozwolenia na korzystanie z odprawy scentralizowanej.

Artykuł 19

Przechowywanie informacji

1. Państwa członkowskie dostarczają Komisji wykaz wniosków i pozwoleń na korzystanie z odprawy scentralizowanej, które Komisja przechowuje następnie w odpowiedniej grupie w centrum zasobów dotyczących komunikacji i informacji dla organów administracji, przedsiębiorstw i obywateli (CIRCABC).

2. Państwa członkowskie aktualizują wykaz, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł 20

Odrzucenie wniosku o odprawę scentralizowaną

Do dat – odpowiednio – wdrożenia systemu scentralizowanej odprawy dla importu oraz zautomatyzowanego systemu eksportu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organ celny właściwy do podejmowania decyzji może odrzucić wniosek o korzystanie z odprawy scentralizowanej, gdy pozwolenie spowodowałoby nieproporcjonalnie duże obciążenie administracyjne.

Artykuł 21

Wpis do rejestru zgłaszającego

1. Do dat – odpowiednio – aktualizacji krajowych systemów przywozu i wdrożenia zautomatyzowanego systemu eksportu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne mogą zezwolić na wykorzystanie środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych w celu złożenia powiadomienia o przedstawieniu, z wyjątkiem przypadków zwolnienia z wymogu przedstawienia towarów zgodnie z art. 182 ust. 3 kodeksu.

2. Do daty wdrożenia zautomatyzowanego systemu eksportu, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, w celu objęcia towarów procedurą wywozu lub powrotnego wywozu organy celne mogą zezwolić, aby powiadomienie o przedstawieniu zostało zastąpione zgłoszeniem, w tym zgłoszeniem uproszczonym.

ROZDZIAŁ 6

PROCEDURY SPECJALNE

SEKCJA 1

Ogólne przepisy dotyczące procedur specjalnych innych niż tranzyt

Artykuł 22

Formularz wniosków i pozwoleń dotyczących procedur specjalnych

1. Do daty wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, w przypadku gdy wniosek o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w art. 211 ust. 1 kodeksu, nie jest oparty na zgłoszeniu celnym, i jeżeli jest składany za pomocą środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, wniosek ten składany jest na formularzu określonym w załączniku 12 do niniejszego rozporządzenia.

2. Jeżeli organ celny właściwy do wydania decyzji w sprawie wniosku, o którym mowa w ust. 1, udziela pozwolenia, powinien to uczynić przy użyciu formularza określonego w załączniku 12.

Artykuł 23

Środki wykorzystywane do ujednoliconej wymiany informacji

1. Do dat wdrożenia systemu arkuszy informacyjnych (INF) dla specjalnych procedur w ramach UKC, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne mogą zezwolić na wykorzystanie w celu ujednoliconej wymiany informacji środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

2. Jeżeli środki inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych są używane do ujednoliconej wymiany informacji, o której mowa w art. 181 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, stosuje się arkusze informacyjne określone w załączniku 13 do niniejszego rozporządzenia.

3. Do celów ust. 1 arkusze informacyjne określone w załączniku 13 odczytuje się zgodnie z tabelą odniesień zawartą w dodatku do załącznika.

4. Jeżeli ujednolicona wymiana informacji, o której mowa w art. 181 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, jest wymagana w przypadku, o którym mowa w art. 1 ust. 27 tego rozporządzenia, może być wykorzystywana każda metoda ujednoliconej wymiany informacji.

SEKCJA 2

Tranzyt

Artykuł 24

Przepisy ogólne

1. Do dat aktualizacji systemu NCTS, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, zastosowanie ma procedura tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją, drogą powietrzną lub morską, o której to procedurze mowa w art. 25, 26 i 29–51 niniejszego rozporządzenia.

2. Do dnia 1 maja 2018 r. procedura tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie na manifeście elektronicznym dla towarów przewożonych drogą powietrzną lub morską, o której to procedurze mowa w art. 27, 28, 29, 52 i 53 niniejszego rozporządzenia, ma zastosowanie do tych przedsiębiorców, którzy nie zaktualizowali jeszcze systemów niezbędnych do stosowania art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu.

Do tego dnia procedury, o których mowa w art. 27, 28, 29, 52 i 53, uznaje się za równoważne procedurze określonej w art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu, a zabezpieczenie nie jest wymagane zgodnie z art. 89 ust. 8 lit. d) kodeksu.

Artykuł 25

Pozwolenie na korzystanie z procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją

1. Pozwolenie na stosowanie procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją przyznaje się wnioskodawcom spełniającym następujące warunki:

a) wnioskodawca jest przedsiębiorstwem kolejowym;

b) wnioskodawca posiada siedzibę na obszarze celnym Unii;

c) wnioskodawca regularnie korzysta z procedury tranzytu unijnego lub właściwe organy celne wiedzą, że jest on w stanie wypełnić zobowiązania wynikające z procedury; oraz

d) wnioskodawca nie popełnił poważnego lub ponownego naruszenia przepisów prawa celnego lub podatkowego.

2. Pozwolenie na stosowanie procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją stosuje się we wszystkich państwach członkowskich.

Artykuł 26

Pozwolenie na korzystanie z procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych drogą powietrzną lub morską

1. Pozwolenie na stosowanie procedury unijnego tranzytu w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych drogą powietrzną lub morską przyznaje się wnioskodawcom spełniającym następujące warunki:

a) w przypadku procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych drogą powietrzną, wnioskodawca jest przedsiębiorstwem lotniczym;

b) w przypadku procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych drogą morską, wnioskodawca jest przedsiębiorstwem żeglugowym;

c) wnioskodawca posiada siedzibę na obszarze celnym Unii;

d) wnioskodawca regularnie korzysta z procedury tranzytu unijnego lub właściwe organy celne wiedzą, że jest on w stanie wypełnić zobowiązania wynikające z procedury; oraz

e) wnioskodawca nie popełnił poważnego lub ponownego naruszenia przepisów prawa celnego lub podatkowego.

2. Pozwolenie na stosowanie procedury unijnego tranzytu w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych drogą powietrzną lub morską stosuje się we wszystkich państwach członkowskich.

Artykuł 27

Pozwolenie na korzystanie z procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie na manifeście elektronicznym dla towarów przewożonych drogą powietrzną

1. Pozwolenie na stosowanie procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie na manifeście elektronicznym dla towarów przewożonych drogą powietrzną przyznaje się wnioskodawcom spełniającym następujące warunki:

a) wnioskodawca jest przedsiębiorstwem lotniczym i obsługuje znaczącą liczbę lotów między unijnymi portami lotniczymi;

b) wnioskodawca ma siedzibę na obszarze celnym Unii lub posiada swoją siedzibę statutową, siedzibę główną lub stałą siedzibę w Unii;

c) wnioskodawca regularnie korzysta z procedury tranzytu unijnego lub właściwe organy celne wiedzą, że jest on w stanie wypełnić zobowiązania wynikające z procedury; oraz

d) wnioskodawca nie popełnił poważnego lub ponownego naruszenia przepisów prawa celnego lub podatkowego.

2. Po przyjęciu wniosku o udzielenie pozwolenia organy celne powiadamiają o nim pozostałe państwa członkowskie, na których obszarze znajdują się porty lotnicze wyjścia i przeznaczenia połączone systemami teleinformatycznymi pozwalającymi na wymianę danych.

Jeżeli w ciągu sześćdziesięciu dni, licząc od daty powiadomienia nie zostaną zgłoszone zastrzeżenia, właściwe organy celne wydają pozwolenie.

3. Pozwolenie na stosowanie procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie na manifeście elektronicznym dla towarów przewożonych drogą powietrzną stosuje się do operacji tranzytu unijnego między portami lotniczymi wskazanymi w pozwoleniu.

Artykuł 28

Pozwolenie na korzystanie z procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie na manifeście elektronicznym dla towarów przewożonych drogą morską

1. Pozwolenie na stosowanie procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie na manifeście elektronicznym dla towarów przewożonych drogą morską przyznaje się wnioskodawcom spełniającym następujące warunki:

a) wnioskodawca jest przedsiębiorstwem żeglugowym i obsługuje znaczącą liczbę przewozów między portami unijnymi;

b) wnioskodawca ma siedzibę na obszarze celnym Unii lub posiada swoją siedzibę statutową, siedzibę główną lub stałą siedzibę w Unii;

c) wnioskodawca regularnie korzysta z procedury tranzytu unijnego lub właściwe organy celne wiedzą, że jest on w stanie wypełnić zobowiązania wynikające z procedury; oraz

d) wnioskodawca nie popełnił poważnego lub ponownego naruszenia przepisów prawa celnego lub podatkowego.

2. Po przyjęciu wniosku o udzielenie pozwolenia organy celne powiadamiają o nim pozostałe państwa członkowskie, na których obszarze znajdują się porty wyjścia i przeznaczenia połączone systemami teleinformatycznymi pozwalającymi na wymianę danych.

Jeżeli w ciągu sześćdziesięciu dni, licząc od daty powiadomienia nie zostaną zgłoszone zastrzeżenia, właściwe organy celne wydają pozwolenie.

3. Pozwolenie na stosowanie procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie na manifeście elektronicznym dla towarów przewożonych drogą morską stosuje się do operacji tranzytu unijnego między portami wskazanymi w pozwoleniu.

Artykuł 29

Przepisy dotyczące pozwolenia na stosowanie procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją, drogą powietrzną lub morską oraz na korzystanie z procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie na manifeście elektronicznym dla towarów przewożonych drogą powietrzną lub morską

1. Pozwolenie, o którym mowa w art. 25, 26, 27 i 28, udzielane jest pod warunkiem że:

a) właściwe organy celne uważają, że będą w stanie zapewnić nadzór nad korzystaniem z procedury tranzytu unijnego oraz przeprowadzać kontrole, nie podejmując wysiłków administracyjnych nieproporcjonalnych w stosunku do wymagań danych osób;

b) wnioskodawca prowadzi ewidencję w sposób umożliwiający właściwym organom przeprowadzenie skutecznych kontroli.

2. Jeżeli wnioskodawca posiada pozwolenie AEO, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. a) kodeksu, wymogi określone w art. 25 ust. 1 lit. d), art. 26 ust. 1 lit. e), art. 27 ust. 1 lit. d), art. 28 ust. 1 lit. d) oraz ust. 1 niniejszego artykułu uznaje się za spełnione.

Artykuł 30

List przewozowy CIM jako zgłoszenie tranzytowe w formie papierowej do celów korzystania z procedury tranzytu unijnego dla towarów przewożonych koleją

Pod warunkiem że jest ona stosowana w odniesieniu do operacji transportowych, które są przeprowadzane przez upoważnione przedsiębiorstwa kolejowe wzajemnie ze sobą współpracujące, list przewozowy CIM jest uznawany za zgłoszenie tranzytowe w formie papierowej do celów korzystania z procedury tranzytu unijnego dla towarów przewożonych koleją.

Artykuł 31

Osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją i jej obowiązki

1. Osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją to:

a) upoważnione przedsiębiorstwo kolejowe, które ma siedzibę w państwie członkowskim i które przyjmuje towary do przewozu na podstawie listu przewozowego CIM jako zgłoszenia tranzytowego do celów korzystania z procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją, i które wypełnia pole 58b listu przewozowego CIM, zaznaczając okienko „tak” i wpisując swój kod UIC; lub

b) jeżeli operacja transportu zaczyna się poza obszarem celnym Unii, a towary są wprowadzane na obszar celny, każde inne upoważnione przedsiębiorstwo kolejowe, które ma siedzibę w państwie członkowskim i na rzecz którego pole 58b zostaje wypełnione przez przedsiębiorstwo kolejowe państwa trzeciego.

2. Osoba uprawniona do korzystania z tej procedury przyjmuje na siebie odpowiedzialność za dorozumiane oświadczenie, że kolejne lub zastępcze przedsiębiorstwa kolejowe zaangażowane w korzystanie z procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej również spełniają wymagania procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją.

Artykuł 32

Obowiązki upoważnionych przedsiębiorstw kolejowych

1. Towary są kolejno przejmowane i przewożone przez poszczególne upoważnione przedsiębiorstwa kolejowe w skali krajowej, a zaangażowane upoważnione przedsiębiorstwa kolejowe deklarują swoją solidarną odpowiedzialność wobec organu celnego za każdy potencjalny dług celny.

2. Niezależnie od obowiązków osoby uprawnionej do korzystania z procedury, o których mowa w art. 233 ust. 1 i 2 kodeksu, inne upoważnione przedsiębiorstwa kolejowe, które przejmują towary podczas operacji transportowej oraz które zostały wskazane w polu 57 listu przewozowego CIM, są również odpowiedzialne za prawidłowe stosowanie procedury tranzytu unijnego w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją.

3. Przedsiębiorstwa kolejowe wzajemnie ze sobą współpracujące prowadzą wspólnie przyjęty system kontroli i wyjaśniania nieprawidłowości w przemieszczaniu przez siebie towarów oraz są odpowiedzialne za:

a) oddzielne rozliczanie kosztów transportu na podstawie informacji gromadzonych w odniesieniu do każdej operacji tranzytu unijnego dla towarów przewożonych koleją i za każdy miesiąc, dotyczących odpowiednich niezależnych upoważnionych przedsiębiorstw kolejowych w każdym państwie członkowskim;

b) podział kosztów transportu w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego, na którego terytorium towary są wprowadzane podczas korzystania z operacji tranzytu unijnego dla towarów przewożonych koleją; oraz

c) płatność odpowiedniego udziału w kosztach poniesionych przez każde współpracujące upoważnione przedsiębiorstwo kolejowe.

Artykuł 33

Formalności w urzędzie celnym wyjścia

1. Jeżeli towary są objęte procedurą tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją i operacja tranzytu unijnego zaczyna się i ma się zakończyć na obszarze celnym Unii, towary oraz list przewozowy CIM przedstawiane są w urzędzie celnym wyjścia.

2. Urząd celny wyjścia w sposób wyraźny umieszcza w polu przeznaczonym dla organów celnych na arkuszach 1, 2 i 3 listu przewozowego CIM:

a) kod „T1”, jeżeli towary przemieszczane są w ramach procedury unijnego tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 226 ust. 1 i 2 kodeksu;

b) kod „T2”, jeżeli towary przemieszczane są w ramach procedury unijnego tranzytu wewnętrznego zgodnie z art. 227 ust. 1 kodeksu; lub

c) kod „T2F” w przypadku, o którym mowa w art. 188 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

Kody „T2” lub „T2F” są poświadczane pieczęcią urzędu celnego wyjścia.

3. Wszystkie kopie listu przewozowego CIM zwracane są zainteresowanym osobom.

4. Upoważnione przedsiębiorstwo kolejowe zapewnia, aby towary przewożone w ramach procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją były oznaczone etykietami z piktogramem, którego wzór określony jest w załączniku 10. Etykiety są umieszczane lub bezpośrednio drukowane na liście przewozowym CIM, jak również są umieszczane na odpowiednim wagonie kolejowym w przypadku ładunków całkowitych, natomiast w pozostałych przypadkach na poszczególnych opakowaniach. Etykiety mogą zostać zastąpione pieczęcią odwzorowującą piktogram przedstawiony w załączniku 10.

5. Jeżeli operacja transportowa zaczyna się poza obszarem celnym Unii i ma się zakończyć na tym obszarze, urząd celny właściwy dla dworca granicznego, przez który towary są wprowadzane na obszar celny Unii, przejmuje zadania urzędu celnego wyjścia.

W urzędzie celnym wyjścia nie wypełnia się żadnych formalności.

Artykuł 34

Wykazy załadunkowe

1. W przypadku gdy list przewozowy CIM zawiera więcej niż jeden wagon lub kontener, mogą zostać wykorzystane wykazy załadunkowe w formie określonej w załączniku 11.

2. Wykazy załadunkowe zawierają numer wagonu, do którego odnosi się list przewozowy CIM, lub, w stosownym przypadku, numer kontenera zawierającego towary.

3. W przypadku operacji transportowych rozpoczynających się na obszarze celnym Unii i obejmujących zarówno przemieszczanie towarów w ramach unijnej procedury tranzytu zewnętrznego, jak i przemieszczanie towarów w ramach unijnej procedury tranzytu wewnętrznego, sporządzane są oddzielne wykazy załadunkowe.

Numery ewidencyjne wykazów załadunkowych odnoszących się do każdej z dwu kategorii towarów wpisywane są w polu przeznaczonym na opis towarów listu przewozowego CIM.

4. Wykazy załadunkowe załączone do listu przewozowego CIM stanowią jego integralną część i mają takie same skutki prawne.

5. Oryginały tych wykazów załadunkowych są poświadczone pieczęcią dworca wysyłki.

Artykuł 35

Formalności w urzędzie celnym tranzytowym

Jeżeli zastosowanie ma procedura tranzytu unijnego w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją, nie wypełnia się żadnych formalności w urzędzie celnym tranzytowym.

Artykuł 36

Formalności w urzędzie celnym przeznaczenia

1. W przypadku przybycia towarów objętych procedurą tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją do urzędu celnego przeznaczenia, w urzędzie celnym upoważnione przedsiębiorstwo kolejowe przedstawia:

a) towary;

b) arkusze 2 i 3 listu przewozowego CIM.

Urząd celny przeznaczenia zwraca arkusz 2 listu przewozowego CIM upoważnionemu przedsiębiorstwu kolejowemu po jego poświadczeniu pieczęcią oraz zatrzymuje arkusz 3 listu przewozowego CIM.

2. Urząd celny właściwy dla dworca przeznaczenia przejmuje zadania urzędu celnego przeznaczenia.

Jednakże jeżeli towary są dopuszczone do obrotu lub objęte inną procedurą celną na dworcu pośrednim, rolę urzędu celnego przeznaczenia przejmuje urząd celny właściwy dla tego dworca. Urząd celny poświadcza pieczęcią arkusze 2 i 3 listu przewozowego CIM i dodatkową kopię arkusza 3 listu przewozowego CIM przedstawione przez upoważnione przedsiębiorstwo kolejowe oraz umieszcza jedną z następujących adnotacji:

– Cleared,

– Dédouané,

– Verzollt,

– Sdoganato,

– Vrijgemaakt,

– Toldbehandlet,

– Εκτελωνισμένο,

– Despachado de aduana,

– Desalfandegado,

– Tulliselvitetty,

– Tullklarerat,

– Propuštěno,

– Lõpetatud,

– Nomuitots,

– Išleista,

– Vámkezelve,

– Mgħoddija,

– Odprawiony,

– Ocarinjeno,

– Prepustené,

– Оформено,

– Vămuit, lub

– Ocarinjeno.

Urząd celny przeznaczenia niezwłocznie zwraca arkusze 2 i 3 listu przewozowego CIM upoważnionemu przedsiębiorstwu kolejowemu po ich poświadczeniu pieczęcią oraz zatrzymuje dodatkową kopię arkusza 3 listu przewozowego CIM.

3. Procedura, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, nie ma zastosowania do produktów objętych podatkiem akcyzowym w rozumieniu art. 1 ust. 1 dyrektywy Rady 2008/118/WE (⁶).

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, właściwy organ celny państwa członkowskiego przeznaczenia może zażądać późniejszej weryfikacji wpisów dokonanych przez organy celne właściwe dla dworca pośredniego na arkuszach 2 i 3 listu przewozowego CIM.

5. Artykuł 33 ust. 1, 2 i 3 stosuje się do korzystania z procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją, jeżeli operacja transportowa zaczyna się na obszarze celnym Unii i ma się zakończyć poza tym obszarem.

Urząd celny właściwy dla dworca granicznego, przez który towary w ramach procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją opuszczają obszar celny Unii, przejmuje zadania urzędu celnego przeznaczenia. W urzędzie celnym przeznaczenia nie wypełnia się żadnych formalności.

Artykuł 37

Zmiana umowy przewozu

Jeżeli umowa przewozu jest zmieniana w taki sposób, że:

a) operacja transportowa, która miała zakończyć się poza obszarem celnym Unii, kończy się na tym obszarze, lub

b) operacja transportowa, która miała zakończyć się na obszarze celnym Unii, kończy się poza tym obszarem,

upoważnione przedsiębiorstwo kolejowe nie może wykonać zmienionej umowy bez wcześniejszej zgody urzędu celnego wyjścia.

We wszystkich innych przypadkach upoważnione przedsiębiorstwo kolejowe może wykonać zmienioną umowę przewozu; zawiadamia ono jednak niezwłocznie urząd celny wyjścia o dokonanej zmianie.

Artykuł 38

Procedura tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją, jeżeli transport rozpoczyna się i kończy poza obszarem celnym Unii

Jeżeli zastosowanie ma procedura tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją, a transport rozpoczyna się i ma się zakończyć poza obszarem celnym Unii, urzędami celnymi przejmującymi zadania urzędu celnego wyjścia oraz urzędu celnego przeznaczenia są odpowiednio urzędy określone w art. 33 ust. 5 i art. 36 ust. 5.

W urzędach celnych wyjścia lub przeznaczenia nie wypełnia się żadnych formalności.

Artykuł 39

Procedura tranzytu wewnętrznego

1. Jeżeli mają zastosowanie postanowienia Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, a towary unijne są przewożone przez co najmniej jedno państwo wspólnego tranzytu, towary są objęte procedurą unijnego tranzytu wewnętrznego na całym odcinku przewozu z dworca wyjścia na obszarze celnym Unii do dworca przeznaczenia na obszarze celnym Unii zgodnie z ustaleniami określonymi przez każde państwo członkowskie, bez obowiązku przedkładania listu przewozowego CIM i przedstawiania towarów w urzędzie celnym wyjścia oraz bez umieszczania lub drukowania etykiet, o których mowa w art. 33 ust. 4.

W urzędzie celnym przeznaczenia nie wypełnia się żadnych formalności.

2. Jeżeli dokonuje się przewozu towarów unijnych koleją z punktu znajdującego się w państwie członkowskim do punktu znajdującego się w innym państwie członkowskim przez terytorium państwa trzeciego innego niż państwo wspólnego tranzytu, zastosowanie ma procedura unijnego tranzytu wewnętrznego. W takim przypadku przepisy ust. 1 stosuje się mutatis mutandis.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, procedura tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją jest zawieszona na terytorium państwa trzeciego.

Artykuł 40

Procedura tranzytu zewnętrznego

W przypadkach, o których mowa w art. 33 ust. 5 i art. 38, towary są objęte procedurą unijnego tranzytu zewnętrznego, chyba że wykazany zostanie unijny status celny towarów zgodnie z art. 153, 154 i 155 kodeksu.

Artykuł 41

Biura rachunkowe upoważnionych przedsiębiorstw kolejowych i kontrola celna

1. Upoważnione przedsiębiorstwa kolejowe powinny przechowywać rejestry w swoich biurach rachunkowych i stosować wspólnie przyjęty system wdrożony w tych biurach w celu wyjaśniania nieprawidłowości.

2. Organy celne państwa członkowskiego, w którym upoważnione przedsiębiorstwo kolejowe ma siedzibę, mają dostęp do danych biura rachunkowego tego przedsiębiorstwa.

3. Do celów kontroli celnej upoważnione przedsiębiorstwo kolejowe udostępnia w państwie przeznaczenia organowi celnemu w państwie członkowskim przeznaczenia wszystkie listy przewozowe CIM stosowane jako zgłoszenie tranzytowe do celów korzystania z procedury tranzytu unijnego w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją, zgodnie z przepisami określonymi we wzajemnym porozumieniu z tym organem.

Artykuł 42

Korzystanie z procedury tranzytu unijnego

1. Jeżeli zastosowanie ma procedura tranzytu unijnego, art. 25 i 29–45 nie wykluczają możliwości korzystania z procedury określonej w art. 188, 189 i 190 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 oraz w art. 291–312 i załączniku 72-04 pkt 19 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447; art. 33 ust. 4 i art. 41 niniejszego rozporządzenia mają jednak zastosowanie.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, przy sporządzaniu listu przewozowego CIM w polu przeznaczonym na dane dotyczące dokumentów towarzyszących umieszcza się w sposób widoczny odniesienie do MRN zgłoszenia tranzytowego.

3. Ponadto arkusz 2 listu przewozowego CIM musi zostać poświadczony przez przedsiębiorstwo kolejowe odpowiedzialne za ostatni dworzec kolejowy związany z realizacją operacji tranzytu unijnego. Przedsiębiorstwo to dokonuje poświadczenia dokumentu po upewnieniu się, że przewóz towarów jest objęty zgłoszeniem do tranzytu unijnego.

Artykuł 43

Upoważniony nadawca

Jeżeli przedłożenie listu przewozowego CIM jako zgłoszenia tranzytowego i przedstawienie towarów w urzędzie celnym wyjścia nie są wymagane w odniesieniu do towarów, które mają zostać objęte przez upoważnionego nadawcę procedurą tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją, urząd celny wyjścia podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, aby arkusze 1, 2 i 3 listu przewozowego CIM nosiły odpowiednio kod „T1”, „T2” lub „T2F”.

Artykuł 44

Upoważniony odbiorca

Jeżeli towary przybywają do miejsca upoważnionego odbiorcy, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu, organy celne mogą postanowić, że na zasadzie odstępstwa od art. 315 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 arkusze 2 i 3 listu przewozowego CIM zostają dostarczane bezpośrednio przez uprawnione przedsiębiorstwo kolejowe lub przez przedsiębiorstwo transportowe do urzędu celnego przeznaczenia.

Artykuł 45

Korzystanie z innych procedur tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją

Pod warunkiem że realizacja środków unijnych mających zastosowanie do towarów objętych procedurą tranzytu unijnego jest gwarantowana:

a) państwa członkowskie mają prawo nadal stosować inne procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją już ustanowione na mocy wzajemnych dwustronnych lub wielostronnych porozumień; oraz

b) każde państwo członkowskie ma prawo nadal stosować inne procedury tranzytu unijnego w oparciu o zgłoszenie w formie papierowej dla towarów przewożonych koleją w odniesieniu do towarów, które nie wymagają przemieszczania przez terytorium innego państwa członkowskiego.

Artykuł 46

Manifest jako zgłoszenie tranzytowe w formie papierowej do celów korzystania z procedury tranzytu unijnego dla towarów przewożonych drogą powietrzną

1. Przedsiębiorstwo lotnicze może otrzymać pozwolenie na stosowanie manifestu jako zgłoszenia tranzytowego, jeżeli jest on zgodny ze wzorem określonym w dodatku 3 do załącznika 9 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r.

2. Pozwolenie, o którym mowa w art. 26, określa formę manifestu oraz porty lotnicze wyjścia i przeznaczenia dla operacji tranzytu unijnego. Przedsiębiorstwo lotnicze, które uzyskało pozwolenie zgodnie z art. 26, przesyła poświadczoną kopię tego pozwolenia właściwym organom celnym każdego z odnośnych portów lotniczych.

3. Jeżeli operacja transportowa obejmuje towary przemieszczane w ramach procedury unijnego tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 226 kodeksu lub towary przemieszczane zgodnie z art. 188 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, towary te należy wyszczególnić w oddzielnych manifestach.

Artykuł 47

Formalności przeprowadzane przez przedsiębiorstwo lotnicze

1. Przedsiębiorstwo lotnicze umieszcza w manifeście następujące informacje:

a) kod „T1”, jeżeli towary przemieszczane są w ramach procedury unijnego tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 226 kodeksu;

b) kod „T2F”, w przypadku, o którym mowa w art. 188 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

c) nazwę przedsiębiorstwa lotniczego, które przewozi towary;

d) numer lotu;

e) datę lotu;

f) port lotniczy wyjścia i port lotniczy przeznaczenia.

2. Oprócz informacji wymaganych w ust. 1, przedsiębiorstwo lotnicze dla każdej przesyłki wprowadza do manifestu następujące informacje:

a) numer lotniczego listu przewozowego;

b) liczbę opakowań;

c) opis towarów zgodny z ich nazwą handlową, zawierający wszystkie dane niezbędne do ich identyfikacji;

d) masę brutto.

3. W przypadku przesyłki łączonej jej opis w manifeście zastępuje się, w miarę potrzeby, wpisem „Konsolidacja”, który może zostać dokonany w formie skróconej. W takich przypadkach w lotniczych listach przewozowych odnoszących się do przesyłek wyszczególnionych w manifeście znajduje się opis towarów zgodny z ich nazwą handlową, zawierający wszystkie dane niezbędne do ich identyfikacji. Lotnicze listy przewozowe zostają dołączone do manifestu.

4. Przedsiębiorstwo lotnicze umieszcza na manifeście datę i podpis.

5. Manifest należy przedstawić w co najmniej dwóch egzemplarzach właściwym organom celnym portu lotniczego wywozu, które zatrzymują jeden egzemplarz.

6. Jeden egzemplarz manifestu należy przedstawić właściwym organom celnym portu lotniczego przeznaczenia.

Artykuł 48

Weryfikacja wykazu manifestów stosowanego jako zgłoszenie tranzytowe w formie papierowej dla towarów przewożonych drogą powietrzną

1. Raz w miesiącu właściwe organy celne każdego portu lotniczego przeznaczenia poświadczają wykaz manifestów sporządzonych przez przedsiębiorstwa lotnicze, które to manifesty zostały przedłożone tym organom w poprzednim miesiącu, i przekazuje go organom celnym każdego portu lotniczego wyjścia.

2. Wykaz ten zawiera w odniesieniu do każdego manifestu następujące informacje:

a) numer manifestu;

b) kod identyfikujący manifest jako zgłoszenie tranzytowe zgodnie z art. 47 ust. 1 lit. a) i b);

c) nazwę przedsiębiorstwa lotniczego, które przewozi towary;

d) numer lotu; oraz

e) datę lotu.

3. Pozwolenie, o którym mowa w art. 26, może także stanowić, że przedsiębiorstwa lotnicze mogą samodzielnie przekazać wykaz, o którym mowa w ust. 1, właściwym organom celnym każdego portu lotniczego wyjścia.

4. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości związanych z danymi zawartymi w manifestach umieszczonych w wykazie, właściwe organy celne portu lotniczego przeznaczenia informują o tym właściwe organy celne portu lotniczego wyjścia oraz właściwe organy celne, które wydały pozwolenie, wskazując w szczególności na lotnicze listy przewozowe dotyczące danych towarów.

Artykuł 49

Manifest jako zgłoszenie tranzytowe w formie papierowej do celów korzystania z procedury tranzytu unijnego dla towarów przewożonych drogą morską

1. Przedsiębiorstwo żeglugowe posiadające pozwolenie zgodnie z art. 26 może stosować manifest towarów jako zgłoszenie tranzytowe w formie określonej w pozwoleniu.

2. W pozwoleniu wskazuje się porty wyjścia i przeznaczenia dla operacji tranzytu unijnego. Przedsiębiorstwo żeglugowe posiadające pozwolenie zgodnie z art. 26 przesyła poświadczoną kopię tego pozwolenia właściwym organom celnym każdego z odnośnych portów morskich.

3. Jeżeli operacja transportowa obejmuje towary przemieszczane w ramach procedury unijnego tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 226 kodeksu lub towary przemieszczane zgodnie z art. 188 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, towary te należy wyszczególnić w oddzielnych manifestach.

Artykuł 50

Formalności przeprowadzane przez przedsiębiorstwo żeglugowe

1. Przedsiębiorstwo żeglugowe umieszcza w manifeście następujące informacje:

a) kod „T1”, jeżeli towary przemieszczane są w ramach procedury unijnego tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 226 kodeksu;

b) kod „T2F”, w przypadku, o którym mowa w art. 188 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

c) nazwę i pełny adres przedsiębiorstwa żeglugowego, które przewozi towary;

d) nazwę statku;

e) port wyjścia;

f) port przeznaczenia;

g) datę operacji transportu morskiego.

2. Oprócz informacji wymaganych w ust. 1, przedsiębiorstwo żeglugowe dla każdej przesyłki wprowadza do manifestu następujące informacje:

a) numer konosamentu;

b) liczbę, rodzaj, oznakowanie i numery opakowań;

c) opis towarów zgodny z ich nazwą handlową, zawierający wszystkie dane niezbędne do ich identyfikacji;

d) masę brutto;

e) w stosownych przypadkach, numery identyfikacyjne kontenerów.

3. Przedsiębiorstwo żeglugowe umieszcza na manifeście datę i podpis.

4. Manifest należy przedstawić w co najmniej dwóch egzemplarzach właściwym organom celnym portu morskiego wywozu, które zatrzymują jeden egzemplarz.

5. Jeden egzemplarz manifestu należy przedstawić właściwym organom celnym portu przeznaczenia.

Artykuł 51

Weryfikacja wykazu manifestów stosowanych jako zgłoszenie tranzytowe w formie papierowej dla towarów przewożonych drogą morską

1. Raz w miesiącu właściwe organy celne każdego portu przeznaczenia poświadczają wykaz manifestów sporządzonych przez przedsiębiorstwa żeglugowe, które to manifesty zostały przedłożone tym organom w poprzednim miesiącu, i przekazują go organom celnym każdego portu wyjścia.

2. Wykaz ten zawiera w odniesieniu do każdego manifestu następujące informacje:

a) numer manifestu;

b) kod identyfikujący manifest jako zgłoszenie tranzytowe zgodnie z art. 50 ust. 1 lit. a) i b);

c) nazwę przedsiębiorstwa żeglugowego, które przewozi towary; oraz

d) datę operacji transportu morskiego.

3. Pozwolenie, o którym mowa w art. 26, może także stanowić, że przedsiębiorstwa żeglugowe mogą samodzielnie przekazać wykaz, o którym mowa w ust. 1, właściwym organom celnym każdego portu wyjścia.

4. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości związanych z danymi zawartymi w manifestach umieszczonych w wykazie, właściwe organy celne portu przeznaczenia powiadamiają o tym właściwe organy celne portu wywozu oraz organ, który wydał pozwolenie, wskazując w szczególności na konosamenty dotyczące danych towarów.

Artykuł 52

Manifest elektroniczny jako zgłoszenie tranzytowe do celów korzystania z procedury tranzytu unijnego dla towarów przewożonych drogą powietrzną

1. Przedsiębiorstwo lotnicze przekazuje manifest sporządzony w porcie lotniczym wyjścia do portu lotniczego przeznaczenia za pomocą systemu teleinformatycznego umożliwiającego wymianę informacji.

2. Przedsiębiorstwo lotnicze wpisuje jeden z następujących kodów przy odpowiednich pozycjach w manifeście:

a) „T1”, jeżeli towary przemieszczane są w ramach procedury unijnego tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 226 kodeksu;

b) kod „T2F” w przypadku, o którym mowa w art. 188 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

c) „TD” w przypadku towarów przemieszczanych już w ramach procedury tranzytu unijnego lub przewożonych w ramach procedury uszlachetniania czynnego, składowania celnego lub procedury odprawy czasowej. W takich przypadkach przedsiębiorstwo lotnicze umieszcza również na odpowiednim lotniczym liście przewozowym kod „TD”, jak również symbol stosowanej procedury, numer i datę zgłoszenia tranzytowego lub dokumentu zdawczego oraz nazwę urzędu, który je wydał;

d) „C” w przypadku towarów unijnych nieprzemieszczanych w ramach procedury tranzytu;

e) „X” w przypadku towarów unijnych przeznaczonych do wywozu, nieprzemieszczanych w ramach procedury tranzytu.

3. Manifest zawiera również informacje, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c)–f) oraz ust. 2.

4. Procedura tranzytu unijnego jest uważana za zakończoną, kiedy manifest przesłany z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego umożliwiającego wymianę informacji jest dostępny dla właściwych organów celnych portu lotniczego przeznaczenia, a towary zostały im przedstawione.

5. Rejestry prowadzone przez przedsiębiorstwo lotnicze zgodnie z art. 29 ust. 1 lit. b) zawierają przynajmniej informacje, o których mowa w ust. 2 i 3.

W stosownych przypadkach właściwe organy celne portu lotniczego przeznaczenia przesyłają właściwym organom celnym portu wyjścia, w celu weryfikacji, odpowiednie szczegółowe informacje dotyczące manifestów otrzymanych z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego pozwalającego na wymianę informacji.

6. Przedsiębiorstwo lotnicze powiadamia właściwe organy celne o wszystkich naruszeniach przepisów i nieprawidłowościach.

7. Właściwe organy celne portu lotniczego przeznaczenia powiadamiają jak najszybciej właściwe organy celne portu lotniczego wyjścia oraz właściwy organ celny, który wydał pozwolenie, o wszystkich naruszeniach przepisów lub nieprawidłowościach.

Artykuł 53

Manifest elektroniczny jako zgłoszenie tranzytowe do celów korzystania z procedury tranzytu unijnego dla towarów przewożonych drogą morską

1. Przedsiębiorstwo żeglugowe przekazuje manifest sporządzony w porcie wyjścia do portu przeznaczenia za pomocą systemu teleinformatycznego umożliwiającego wymianę informacji.

2. Przedsiębiorstwo żeglugowe może wykorzystywać jeden manifest dla wszystkich przewożonych towarów. W takim przypadku przedsiębiorstwo żeglugowe wpisuje jeden z następujących kodów przy odpowiednich pozycjach w manifeście:

a) „T1”, jeżeli towary przemieszczane są w ramach procedury unijnego tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 226 kodeksu;

b) kod „T2F” w przypadku, o którym mowa w art. 188 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

c) „TD” w przypadku towarów przemieszczanych już w ramach procedury tranzytu unijnego lub przewożonych w ramach procedury uszlachetniania czynnego, składowania celnego lub procedury odprawy czasowej. W takich przypadkach przedsiębiorstwo żeglugowe umieszcza również na konosamencie lub innym właściwym dokumencie handlowym kod „TD”, jak również symbol zastosowanej procedury, numer i datę zgłoszenia tranzytowego lub dokumentu zdawczego oraz nazwę urzędu, który je wydał;

d) „C” w przypadku towarów unijnych nieprzemieszczanych w ramach procedury tranzytu;

e) „X” w przypadku towarów unijnych przeznaczonych do wywozu, nieprzemieszczanych w ramach procedury tranzytu.

3. Manifest zawiera również informacje, o których mowa w art. 50 ust. 1 lit. c)–g) oraz ust. 2.

4. Procedura tranzytu unijnego jest uważana za zakończoną, kiedy manifest przesłany z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego umożliwiającego wymianę informacji jest dostępny dla właściwych organów celnych portu przeznaczenia, a towary zostają im przedstawione.

5. Rejestry prowadzone przez przedsiębiorstwo żeglugowe zgodnie z art. 29 ust. 1 lit. b) zawierają przynajmniej informacje, o których mowa w ust. 2 i 3.

W stosownych przypadkach właściwe organy celne portu przeznaczenia przesyłają właściwym organom celnym portu wyjścia, w celu weryfikacji, szczegółowe informacje dotyczące manifestów otrzymanych z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego pozwalającego na wymianę informacji.

6. Przedsiębiorstwo żeglugowe powiadamia właściwe organy celne o wszystkich naruszeniach przepisów i nieprawidłowościach.

Właściwe organy celne portu przeznaczenia powiadamiają jak najszybciej właściwe organy celne portu wyjścia oraz właściwy organ celny, który wydał pozwolenie, o wszystkich naruszeniach przepisów lub nieprawidłowościach.

ROZDZIAŁ 7

TOWARY WYPROWADZANE POZA OBSZAR CELNY UNII

Artykuł 54

Wyprowadzenie towarów

Do dat wdrożenia zautomatyzowanego systemu eksportu w ramach UKC, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne mogą zezwolić, w odniesieniu do wymiany i przechowywania informacji dotyczących wyprowadzenia towarów poza obszar celny Unii, na wykorzystanie środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

ROZDZIAŁ 8

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 55

Zmiany w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/2446

W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/2446 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 dodaje się ustępy w brzmieniu:

„3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu do daty wdrożenia pierwszej fazy aktualizacji systemu wiążącej informacji taryfowej (WIT) i systemu Surveillance 2, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie ma zastosowania kolumna 1a załącznika A do niniejszego rozporządzenia, natomiast stosuje się odpowiednie wymogi dotyczące danych określone w załącznikach 2–5 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341 (*).

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu do daty aktualizacji systemu AEO, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie ma zastosowania kolumna 2 załącznika A do niniejszego rozporządzenia, natomiast stosuje się odpowiednie wymogi dotyczące danych określone w załącznikach 6 i 7 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 niniejszego artykułu w odniesieniu do systemów wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341 do dat – odpowiednio – wdrożenia lub aktualizacji odpowiednich systemów informatycznych, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, wspólne wymogi dotyczące danych określone w załączniku B niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania.

W odniesieniu do systemów informatycznych wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341, do dat – odpowiednio – wdrożenia lub aktualizacji odpowiednich systemów informatycznych, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, wymiana i przechowywanie informacji wymaganych do dokonania zgłoszeń, powiadomień i potwierdzenia statusu celnego podlegają wymogom dotyczącym danych zawartych w załączniku 9 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341.

Jeżeli wymogi dotyczące danych odnoszące się do wymiany i przechowywania informacji wymaganych do dokonania zgłoszeń, powiadomień i potwierdzenia statusu celnego nie są określone w załączniku 9 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341, państwa członkowskie zapewniają, aby odpowiednie wymogi dotyczące danych gwarantowały możliwość stosowania przepisów regulujących te zgłoszenia, powiadomienia i potwierdzenia statusu celnego.

5. Do daty wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne mogą postanowić, że odpowiednie wymogi dotyczące danych alternatywne w stosunku do tych określonych w załączniku A do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do następujących wniosków i pozwoleń:

a) wnioski i pozwolenia na korzystanie z uproszczenia dotyczącego ustalania kwot stanowiących część wartości celnej towarów;

b) wnioski i pozwolenia na korzystanie z zabezpieczenia generalnego;

c) wnioski i pozwolenia na odroczenie płatności;

d) wnioski i pozwolenia na prowadzenie magazynów czasowego składowania, o których mowa w art. 148 kodeksu;

e) wnioski i pozwolenia na prowadzenie regularnej linii żeglugowej;

f) wnioski i pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego wystawcy;

g) wnioski i pozwolenia na przyznanie statusu podmiotu upoważnionego do ważenia bananów; h) wnioski i pozwolenia na korzystanie z samoobsługi celnej;

i) wnioski i pozwolenia na przyznanie statusu upoważnionego odbiorcy w procedurze TIR;

j) wnioski i pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego nadawcy w procedurze tranzytu unijnego;

k) wnioski i pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego odbiorcy w procedurze tranzytu unijnego;

l) wnioski i pozwolenia na stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych;

m) wnioski i pozwolenia na stosowanie zgłoszenia tranzytowego ze zmniejszoną liczbą danych;

n) wnioski i pozwolenia na korzystanie z elektronicznego dokumentu przewozowego jako zgłoszenia celnego.

6. Jeżeli państwo członkowskie podejmuje decyzję zgodnie z ust. 5, że zastosowanie mają alternatywne wymogi dotyczące danych, zapewnia ono, aby te alternatywne wymogi dotyczące danych umożliwiały państwu członkowskiemu sprawdzenie, czy warunki przyznania odpowiednich pozwoleń zostały spełnione oraz aby obejmowały one przynajmniej następujące wymogi:

a) identyfikacja wnioskodawcy/posiadacza pozwolenia (dane 3/2 Identyfikacja wnioskodawcy/posiadacza pozwolenia lub decyzji lub, w przypadku braku ważnego numeru EORI wnioskodawcy, dane 3/1 Wnioskodawca/posiadacz pozwolenia lub decyzji);

b) rodzaj wniosku lub pozwolenia (dane 1/1 Kod rodzaju wniosku/decyzji);

c) korzystanie z pozwolenia w jednym państwie członkowskim lub kilku państwach członkowskich (dane 1/4 Geograficzny obszar ważności – Unia), w stosownych przypadkach.

7. Do daty wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC organy celne mogą zezwolić, aby wymogi dotyczące danych dla wniosków i pozwoleń określone w załączniku 12 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341 miały zastosowanie zamiast wymogów dotyczących danych określonych w załączniku A do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do następujących procedur:

a) wnioski i pozwolenia na korzystanie ze zgłoszenia uproszczonego;

b) wnioski i pozwolenia na korzystanie z odprawy scentralizowanej;

c) wnioski i pozwolenia na wpis danych do rejestru zgłaszającego;

d) wnioski i pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego;

e) wnioski i pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego;

f) wnioski i pozwolenia na korzystanie z procedury końcowego przeznaczenia;

g) wnioski i pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej;

h) wnioski i pozwolenia na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego.

8. Niezależnie od przepisów ust. 7, do dat wdrożenia automatycznego systemu eksportu (AES) w ramach UKC lub aktualizacji krajowych systemów przywozu, jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia jest oparty na zgłoszeniu celnym zgodnie z art. 163 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, zgłoszenie celne zawiera również następujące dane:

a) wspólne wymogi dotyczące danych dla wszystkich procedur:

– charakter przetworzenia lub zastosowania towarów,

– opis techniczny towarów lub produktów przetworzonych oraz sposób ich identyfikacji,

– szacowany termin zamknięcia procedury,

– proponowany urząd zamknięcia (nie dotyczy końcowego przeznaczenia), oraz

– miejsce przetworzenia lub zastosowania;

b) specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do procedury uszlachetniania czynnego:

– kody warunków ekonomicznych, o których mowa w dodatku do załącznika 12 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341,

– szacowany współczynnik produktywności lub sposób, w jaki ma on zostać określony, oraz

– czy obliczanie kwoty należności celnych przywozowych powinno być dokonywane zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu (należy wpisać »tak« lub »nie«).

(*) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 (Dz.U. L 69 z 15.32016, s. 1).”;

2) w art. 3 dodaje się akapity w brzmieniu:

„Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego do daty aktualizacji systemu EORI przewidzianej w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE wspólne wymogi dotyczące danych określone w załączniku 12-01 nie mają zastosowania.

Do daty aktualizacji systemu EORI państwa członkowskie gromadzą i przechowują następujące dane określone w załączniku 9, dodatek E do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341, które stanowią wpis dotyczący rejestracji w systemie EORI:

a) dane wymienione w pkt 1–4 załącznika 9, dodatek E do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341;

b) jeżeli wymagają tego systemy krajowej, dane wymienione w pkt 5–12 załącznika 9, dodatek E do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341.

Państwa członkowskie umieszczają dane zgromadzone zgodnie z akapitem trzecim niniejszego artykułu w sposób regularny w systemie EORI.

Na zasadzie odstępstwa od przepisów drugiego i trzeciego akapitu niniejszego artykułu gromadzenie przez państwa członkowskie danych wymienionych w tytule I rozdział 3 pkt 4 załącznika 12-01 jest nieobowiązkowe. Jeżeli te dane są gromadzone przez państwa członkowskie, są one przesyłane do systemu EORI jak najszybciej po aktualizacji tego systemu.”;

3) w art. 104 dodaje się akapity w brzmieniu:

„3. Do dat aktualizacji systemu kontroli importu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie stosuje się ust. 2 niniejszego artykułu i uchyla się obowiązek złożenia przywozowej deklaracji skróconej w odniesieniu do towarów w ramach przesyłek pocztowych.

4. Do daty aktualizacji systemu kontroli importu, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, składanie przywozowej deklaracji skróconej zostaje zawieszone w odniesieniu do towarów w przesyłce, których wartość rzeczywista nie przekracza 22 EUR, pod warunkiem że organy celne zgodzą się, również za zgodą przedsiębiorcy, na przeprowadzenie analizy ryzyka z wykorzystaniem informacji zawartych w systemie stosowanym przez przedsiębiorcę lub dostarczonych przez ten system.”;

4) w art. 106 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 niniejszego artykułu do daty aktualizacji systemu kontroli importu, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, przywozową deklarację skróconą składa się w następujących terminach:

a) dla lotów trwających krócej niż cztery godziny, najpóźniej do czasu rzeczywistego odlotu statku powietrznego; oraz

b) dla lotów trwających cztery godziny lub dłużej, najpóźniej cztery godziny przed przybyciem statku powietrznego do pierwszego portu lotniczego na obszarze celnym Unii.”;

5) w art. 112 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3. Do dat aktualizacji systemu kontroli importu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie stosuje się ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.”;

6) w art. 113 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4. Do dat aktualizacji systemu kontroli importu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie stosuje się ust. 1 do 3 niniejszego artykułu.”;

7) dodaje się art. 122a w brzmieniu:

„Artykuł 122a

System służący do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych

(art. 155 ust. 2 kodeksu)

1. Do daty wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, Komisja i organy celne państw członkowskich, stosując elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, przechowują następujące informacje i mają do nich dostęp:

a) dane dotyczące wniosków;

b) pozwolenia na utworzenie regularnej linii żeglugowej i, w stosownych przypadkach, ich zmiany lub cofnięcia;

c) nazwy portów zawinięcia oraz nazwy statków, które mają obsługiwać linię;

d) wszelkie inne istotne informacje.

2. Organy celne państwa członkowskiego, które otrzymały wniosek, informują o tym organy celne pozostałych państw członkowskich, których dotyczy regularna linia żeglugowa, poprzez elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, o którym mowa w ust. 1.

3. Jeżeli organy celne powiadomiły o odrzuceniu wniosku, informacja jest przekazywana w ramach elektronicznego systemu służącego do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, o którym mowa w ust. 1.

4. Elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, o którym mowa w ust. 1, wykorzystuje się w celu przechowywania pozwolenia oraz powiadamiania organów celnych państw członkowskich, których dotyczy regularna linia żeglugowa, że pozwolenie zostało wydane.

5. W przypadku cofnięcia pozwolenia przez organy celne państwa członkowskiego, które otrzymały wniosek, lub cofnięcia pozwolenia na wniosek przedsiębiorstwa żeglugowego, organy celne informują o cofnięciu organy celne państw członkowskich, których dotyczy regularna linia żeglugowa, poprzez elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, o którym mowa w ust. 1.”;

8) w art. 124 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie stosuje się akapitu pierwszego niniejszego artykułu.”;

9) dodaje się art. 124a w brzmieniu:

„Artykuł 124a

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów poprzez dokument »T2L« lub »T2LF«

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, jeżeli wykorzystywany jest dokument »T2L« lub »T2LF« w formie papierowej, zastosowanie mają następujące przepisy:

a) Osoba zainteresowana wpisuje »T2L« lub »T2LF« w prawej części pola 1 formularza oraz »T2Lbis« lub »T2LFbis« w prawej części pola 1 każdego formularza uzupełniającego.

b) Organy celne mogą zezwolić wszystkim osobom na stosowanie wykazów załadunkowych, które nie spełniają wszystkich warunków, jeżeli te osoby:

– mają siedzibę w Unii,

– regularnie wydają potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów, lub o których organy celne wiedzą, że są one w stanie wypełnić zobowiązania prawne dotyczące wykorzystania tych potwierdzeń,

– nie dopuściły się poważnego lub ponownego naruszenia przepisów celnych lub podatkowych.

c) Pozwolenia określone w lit. b) są przyznawane wyłącznie, jeżeli:

– organy celne mogą zapewnić nadzór i kontrolę procedury, nie podejmując wysiłków administracyjnych nieproporcjonalnych w stosunku do wymagań danych osób, i

– osoby korzystające z uproszczeń prowadzą ewidencję umożliwiającą organom celnym przeprowadzenie skutecznej kontroli.

d) Dokument »T2L« lub »T2LF« sporządza się w jednym oryginalnym egzemplarzu.

e) W przypadku zatwierdzenia przez organy celne zawiera on następujące dane, które w miarę możliwości należy umieścić w polu »C: Urząd wyjścia«:

– w przypadku dokumentów »T2L« i »T2LF«, nazwę i pieczęć właściwego urzędu, podpis funkcjonariusza tego urzędu, datę zatwierdzenia oraz albo numer ewidencyjny, albo numer zgłoszenia do wysyłki, jeśli istnieje taki wymóg,

– w przypadku formularzy uzupełniających lub list towarowych, numer, który podany jest na dokumencie »T2L« lub »T2LF«, należy umieścić za pomocą stempla z nazwą właściwego urzędu lub odręcznie; w tym drugim przypadku należy przystawić służbową pieczęć tego urzędu.

Dokumenty te zwracane są osobie zainteresowanej.”;

10) w art. 126 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3. Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, w przypadku zatwierdzenia przez służbę celną zatwierdzenie to musi zawierać nazwę i pieczęć właściwego urzędu celnego, podpis funkcjonariusza tego urzędu, datę zatwierdzenia oraz albo numer ewidencyjny albo numer zgłoszenia do wysyłki, jeżeli takie zgłoszenie jest wymagane.”;

11) dodaje się art. 126a w brzmieniu:

„Artykuł 126a

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów poprzez przedstawienie manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

1. Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, manifest przedsiębiorstwa żeglugowego zawiera przynajmniej następujące informacje:

a) nazwę i pełny adres przedsiębiorstwa żeglugowego;

b) nazwę statku;

c) miejsce i datę załadunku;

d) miejsce rozładunku. Ponadto w manifeście muszą być podane dla każdej przesyłki:

e) numery konosamentu lub innego dokumentu handlowego;

f) liczba, rodzaj, oznaczenia i numery opakowań;

g) zwyczajowy opis handlowy towarów, zawierający dostateczne dane potrzebne do ustalenia ich tożsamości;

h) masa całkowita w kilogramach;

i) numery kontenerów tam, gdzie ma to zastosowanie; oraz

j) następujące wpisy dotyczące statusu towarów:

– symbol »C« (odpowiednik »T2L«) w przypadku towarów, których unijny status celny może zostać wykazany,

– symbol »F« (odpowiednik »T2LF«) w przypadku towarów, których unijny status celny może zostać wykazany, wysyłanych do lub pochodzących z części obszaru celnego Unii, gdzie nie stosuje się przepisów dyrektywy 2006/112/WE,

– symbol »N« w przypadku wszystkich pozostałych towarów.

2. W przypadku zatwierdzenia przez organy celne manifest przedsiębiorstwa żeglugowego zawiera nazwę i pieczęć właściwego urzędu celnego, podpis funkcjonariusza tego urzędu oraz datę zatwierdzenia.”;

12) w art. 128 wprowadza się następujące zmiany:

a) tytuł otrzymuje brzmienie:

„Ułatwienie w zakresie wystawiania potwierdzenia przez upoważnionego wystawcę”;

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne każdego państwa członkowskiego mogą zezwolić każdej osobie, mającej siedzibę na obszarze celnym Unii, która ubiega się o pozwolenie w celu ustanowienia unijnego statusu celnego towarów za pomocą faktury lub dokumentu przewozowego dotyczącego towarów posiadających status celny towarów unijnych, których wartość przekracza 15 000 EUR, dokumentu »T2L« lub dokumentu »T2LF« lub manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego, na stosowanie tych dokumentów bez obowiązku przedstawienia ich w celu zatwierdzenia przez właściwy urząd celny.”;

c) dodaje się ustępy w brzmieniu:

„3. Pozwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje właściwy urząd celny na wniosek zainteresowanej osoby.

4. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 2, jest przyznawane wyłącznie, jeżeli:

a) dana osoba nie popełniła poważnego lub ponownego naruszenia przepisów prawa celnego lub podatkowego;

b) właściwe organy celne mogą zapewnić nadzór i kontrolę procedury, nie podejmując wysiłków administracyjnych nieproporcjonalnych w stosunku do wymagań danej osoby;

c) dana osoba prowadzi ewidencję umożliwiającą organom celnym przeprowadzenie skutecznej kontroli; oraz

d) dana osoba regularnie wydaje potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów, lub o której organy celne wiedzą, że jest ona w stanie wypełnić zobowiązania prawne dotyczące wykorzystania tych potwierdzeń.

5. Jeżeli danej osobie został przyznany status upoważnionego przedsiębiorcy zgodnie z art. 38 kodeksu, warunki określone w ust. 4 lit. a)–c) niniejszego artykułu uznaje się za spełnione.”;

13) dodaje się art. 128a–128d w brzmieniu:

„Artykuł 128a

Formalności podczas wystawiania dokumentu 'T2L' lub 'T2LF', faktury lub dokumentu przewozowego przez upoważnionego wystawcę

(art. 6 ust. 2 i art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

1. Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, upoważniony wystawca sporządza kopię każdego wydanego dokumentu 'T2L' lub 'T2LF'. Organy celne określają warunki przedstawiania wspomnianej kopii do celów kontroli i przechowywania jej przynajmniej przez okres trzech lat.

2. Upoważnienie, o którym mowa w art. 128 ust. 2, zawiera następujące dane:

a) urząd celny, na którym spoczywa obowiązek uprzedniego zatwierdzenia formularzy 'T2F' lub 'T2LF' stosowanych do sporządzenia danych dokumentów do celów art. 128b ust. 1;

b) sposób potwierdzania przez upoważnionego wystawcę właściwego wykorzystania tych formularzy;

c) wyłączone kategorie lub przemieszczania towarów;

d) termin i sposób informowania przez upoważnionego wystawcę właściwego urzędu celnego w celu umożliwienia mu przeprowadzenia ewentualnej kontroli przed wysyłką towarów;

e) dane z przedniej strony dokumentów handlowych lub pola 'C. Urząd wyjścia', które znajdują się na przedniej stronie formularzy stosowanych do sporządzania dokumentów 'T2L' lub 'T2LF' i, w stosownych przypadkach, formularzy uzupełniających, zostają uprzednio opatrzone pieczęcią urzędu celnego określonego w ust. 2 lit. a) oraz podpisem funkcjonariusza tego urzędu; lub

(i) opatrzone wcześniej umieszczoną pieczęcią urzędu celnego, o którym mowa w ust. 2 lit. a), oraz podpisem funkcjonariusza tego urzędu; lub

(ii) opatrzone przez upoważnionego wystawcę specjalną pieczęcią. Odcisk takiej pieczęci może być uprzednio wydrukowany na formularzach, jeżeli druk dokonywany jest przez zatwierdzoną w tym celu drukarnię. Pola 1 i 2 oraz 4–6 specjalnej pieczęci muszą zostać uzupełnione o następujące informacje:

— godło lub wszelkie inne symbole lub litery, określające dany kraj,

— właściwy urząd celny,

— data,

— zatwierdzony wystawca, oraz

— numer pozwolenia.

f) najpóźniej w chwili przesyłki towarów upoważniony wystawca musi wypełnić i podpisać formularz. Musi on ponadto w polu 'D. Kontrola urzędu wywozu' dokumentu 'T2L' lub 'T2LF' lub w widocznym miejscu stosowanego dokumentu handlowego wpisać nazwę właściwego urzędu celnego, datę wystawienia dokumentu oraz jedną z następujących adnotacji:

— Expedidor autorizado

— Godkendt afsender

— Zugelassener Versender

— Εγκεκριμένος αποστολέας

— Authorised consignor

— Expéditeur agréé

— Speditore autorizzato

— Toegelaten afzender

— Expedidor autorizado

— Hyväksytty lähettäjä

— Godkänd avsändare

— Schválený odesílatel

— Volitatud kaubasaatja

— Atzītais nosūtītājs

— Įgaliotas siuntėjas

— Engedélyezett feladó

— Awtorizzat li jibgħat

— Upoważniony nadawca

— Pooblaščeni pošiljatelj

— Schválený odosielateľ

— ОдȀбȂеǿ изȁȂащач

— Expeditor agreat

— Ovlašteni pošiljatelj.

Artykuł 128b

Ułatwienia dla upoważnionego wystawcy

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

1. Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, upoważniony wystawca może uzyskać pozwolenie na niepodpisywanie dokumentów 'T2L' lub 'T2LF' lub stosowanych dokumentów handlowych opatrzonych specjalną pieczęcią określoną w art. 128 a ust. 2 lit. e) ppkt (ii), które są sporządzone z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego lub systemu automatycznego przetwarzania danych. Pozwolenia takiego udziela się pod warunkiem że upoważniony wystawca uprzednio zobowiąże się pisemnie wobec tych organów do przyjęcia odpowiedzialności prawnej za wystawianie wszystkich dokumentów 'T2L' lub 'T2LF' lub dokumentów handlowych opatrzonych specjalną pieczęcią.

2. Na dokumentach 'T2L' lub 'T2LF' lub dokumentach handlowych sporządzonych zgodnie z ust. 1 należy umieścić w miejscu przeznaczonym na podpis upoważnionego wystawcy jedną z następujących adnotacji:

— Dispensa de firma

— Fritaget for underskrift

— Freistellung von der Unterschriftsleistung

— Δεν απαιτείται υπογραφή

— Signature waived

— Dispense de signature

— Dispensa dalla firma

— Van ondertekening vrijgesteld

— Dispensada a assinatura

— Vapautettu allekirjoituksesta

— Befriad från underskrift

— Podpis se nevyžaduje

— Allkirjanõudest loobutud

— Derīgs bez paraksta

— Leista nepasirašyti

— Aláírás alól mentesítve

— Firma mhux meħtieġa

— Zwolniony ze składania podpisu

— Opustitev podpisa

— Oslobodenie od podpisu

— ОȃвȀбȀдеǿ ȀȄ ȁȀдȁиȃ

— Dispensă de semnătură

— Oslobođeno potpisa.

Artykuł 128c

Upoważnienie do sporządzenia manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego po wyjściu

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne państw członkowskich mogą pozwolić przedsiębiorstwu żeglugowemu na niewystawianie manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego, o którym mowa w art. 199 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, służącego do wykazania unijnego statusu celnego towarów, najpóźniej do dnia następującego po dniu wypłynięcia statku i w każdym przypadku przed przybyciem statku do portu przeznaczenia.

Artykuł 128d

Warunki do otrzymania upoważnienia do sporządzenia manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego po wyjściu

(art. 6 ust. 3 lit. a) i art. 153 ust. 2 kodeksu)

1. Do daty wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, pozwolenie na niewystawianie manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego służącego do wykazania unijnego statusu celnego towarów, najpóźniej do dnia następującego po dniu wypłynięcia statku i w każdym przypadku przed przybyciem statku do portu przeznaczenia, jest udzielane tylko międzynarodowym przedsiębiorstwom żeglugowym, które spełniają następujące warunki:

a) mają siedzibę w Unii;

b) regularnie wydają potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów, lub o których organy celne wiedzą, że są one w stanie wypełnić zobowiązania prawne dotyczące wykorzystania tych potwierdzeń; '

c) nie dopuściły się poważnego lub ponownego naruszenia przepisów celnych lub podatkowych;

d) do celów przekazywania informacji między portami wyjścia i przeznaczenia na obszarze celnym Unii stosują one systemy elektronicznej wymiany danych;

e) realizują znaczącą liczbę rejsów między państwami członkowskimi po uznanych trasach.

2. Pozwolenia określone w ust. 1 są przyznawane wyłącznie, jeżeli:

a) organy celne mogą zapewnić nadzór i kontrolę procedury, nie podejmując wysiłków administracyjnych nieproporcjonalnych w stosunku do wymagań danych osób; i

b) osoby korzystające z uproszczeń prowadzą ewidencję umożliwiającą organom celnym przeprowadzenie skutecznej kontroli.

3. Jeżeli zainteresowana osoba posiada świadectwo AEO, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. a) kodeksu, wymagania określone w ust. 1 lit. c) i ust. 2 lit. b) niniejszego artykułu uznaje się za spełnione.

4. Po przyjęciu wniosku organy celne państwa członkowskiego, w którym przedsiębiorstwo żeglugowe ma siedzibę, powiadamiają o tym wniosku pozostałe państwa członkowskie, na których obszarze znajdują się porty wyjścia i zamierzone porty przeznaczenia.

Jeżeli w ciągu sześćdziesięciu dni od daty powiadomienia o wniosku nie zostaje wniesiony sprzeciw, organy celne udzielają pozwolenia na korzystanie z procedury uproszczonej opisanej w art. 128c.

Pozwolenie takie jest ważne w odnośnych państwach członkowskich i jest stosowane tylko w stosunku do operacji transportowych realizowanych między portami, do których się ono odnosi.

5. Uproszczenie realizowane jest w następujący sposób:

a) z portu wyjścia do portu przeznaczenia manifest przesyłany jest z wykorzystaniem systemu elektronicznej wymiany danych;

b) przedsiębiorstwo żeglugowe wpisuje do manifestu informacje określone w art. 126a;

c) manifest przesyłany w drodze elektronicznej wymiany danych (manifest przesłany w formie wymiany danych) przedstawiany jest organom celnym portu wyjścia najpóźniej w dniu roboczym następującym po dniu wypłynięcia statku i w każdym przypadku przed przybyciem statku do portu przeznaczenia. Organy celne mogą zażądać przedstawienia wydruku manifestu przesłanego w formie wymiany danych, jeżeli nie mają dostępu do zatwierdzonego przez organy celne systemu informacyjnego zawierającego manifest przesłany w formie wymiany danych;

d) manifest przesłany w formie wymiany danych przedstawia się organom celnym w porcie przeznaczenia. Organy celne mogą zażądać przedstawienia wydruku manifestu przesłanego w formie wymiany danych, jeżeli nie mają dostępu do zatwierdzonego przez organy celne systemu informacyjnego zawierającego manifest przesłany w formie wymiany danych.

6. Dokonuje się następujących powiadomień:

a) przedsiębiorstwo żeglugowe powiadamia organy celne o wszystkich naruszeniach przepisów i nieprawidłowościach;

b) tak szybko, jak jest to możliwe, organy celne portu przeznaczenia powiadamiają organy celne portu wyjścia oraz organy, które wydały pozwolenie, o wszystkich naruszeniach przepisów lub nieprawidłowościach.«;

14) w art. 138 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jednakże w odniesieniu do dat aktualizacji krajowego systemu przywozu dla państwa członkowskiego, w którym towary uznaje się za zgłoszone, o której to aktualizacji mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, zastosowanie mają następujące postanowienia:

a) akapit pierwszy lit. f) ma zastosowanie tylko wówczas, gdy dane towary korzystają również ze zwolnienia z innych opłat; oraz

b) towary, których wartość rzeczywista nie przekracza 22 EUR, uznaje się za zgłoszone do dopuszczenia do obrotu zgodnie z art. 141.”;

15) w art. 141 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„5. Do dat aktualizacji krajowego systemu przywozu dla państwa członkowskiego, w którym towary uznaje się za zgłoszone, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, towary, których wartość wewnętrzna nie przekracza 22 EUR, uznaje się za zgłoszone do dopuszczenia do obrotu poprzez ich przedstawienie organom celnym zgodnie z art. 139 kodeksu, pod warunkiem że wymagane dane zostają zaakceptowane przez organy celne.”;

16) w art. 144 dodaje się akapity w brzmieniu:

„Do dat aktualizacji właściwych krajowych systemów przywozu niezbędnych do złożenia powiadomień o przedstawieniu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu towarów w przesyłkach pocztowych, o których mowa w akapicie pierwszym, uważa się za złożone i przyjęte poprzez czynność przedstawienia tych towarów organom celnym, pod warunkiem że towarom towarzyszy zgłoszenie CN22 lub CN23 albo oba zgłoszenia.

W przypadkach, o których mowa w art. 141 ust. 2 akapit pierwszy oraz ust. 3 tego artykułu, odbiorca jest uważany za zgłaszającego oraz, w stosownych przypadkach, za dłużnika. W przypadkach, o których mowa w art. 141 ust. 2 akapit drugi oraz ust. 4 tego artykułu, nadawca jest uważany za zgłaszającego oraz, w stosownych przypadkach, za dłużnika. Organy celne mogą ustalić, że operator pocztowy jest uważany za zgłaszającego oraz, w stosownych przypadkach, za dłużnika.”;

17) w art. 146 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4. Do dat – odpowiednio – wdrożenia systemu AES oraz aktualizacji odnośnych krajowych systemów przywozu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, oraz nie naruszając art. 105 ust. 1 kodeksu, organy celne mogą zezwolić na terminy inne niż te określone w ust. 1 i 3 niniejszego artykułu.”;

18) w art. 181 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„5. Do dat wdrożenia systemu arkuszy informacyjnych (INF) dla specjalnych procedur w ramach UKC, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu mogą zostać wykorzystane środki inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.”;

19) w art. 184 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Do dat aktualizacji nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, numer ewidencyjny (MRN) zgłoszenia tranzytowego przedstawia się organom celnym za pomocą środków, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b) i c).”.

Artykuł 56

Daty aktualizacji lub wdrożenia odnośnych systemów teleinformatycznych

1. Komisja publikuje na swojej stronie internetowej szczegółowy wykaz dat aktualizacji lub wdrożenia systemów teleinformatycznych, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE. Komisja aktualizuje ten wykaz.

2. [1] (uchylony).

Artykuł 57

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 maja 2016 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2015 r.

ZAŁĄCZNIK 1

LEGENDA DO TABELI [2]

Nagłówki kolumn

ZAŁĄCZNIK 9

Dodatek A [3]

1.Uwagi wstępne dotyczące tabel

Uwaga 1. Informacje ogólne

1.1 Deklaracja skrócona składana dla towarów wprowadzanych na obszar celny Unii lub wyprowadzanych z tego obszaru zawiera informacje określone w poniżej zamieszczonych tabelach 1–5 dla każdego przypadku lub rodzaju środka transportu. Wnioski o zmianę trasy, które należy składać w przypadku, gdy aktywny środek transportu wprowadzany na obszar celny Unii ma przybyć najpierw do urzędu celnego znajdującego się w państwie członkowskim, które nie zostało zgłoszone w skróconej deklaracji przywozowej, zawierają informacje wyszczególnione w tabeli 6.

1.2 Tabele 1–7 uwzględniają wszystkie dane niezbędne na potrzeby odpowiednich procedur, deklaracji i wniosków o zmianę trasy. Dają one pełny obraz wymogów koniecznych do spełnienia w odniesieniu do różnych procedur, deklaracji i wniosków o zmianę trasy.

1.3 Nagłówki kolumn nie wymagają wyjaśnień i odnoszą się do danych procedur oraz deklaracji.

1.4 Symbol „X” w danej komórce tabeli oznacza, że odpowiednie dane wymagane są na poziomie poszczególnej pozycji towarowej, w odniesieniu do procedury albo deklaracji wskazanej w tytule odpowiedniej kolumny. Symbol „Y” w danej komórce tabeli oznacza, że odpowiednie dane wymagane są na poziomie całego zgłoszenia (deklaracji), w odniesieniu do procedury albo deklaracji wskazanej w tytule odpowiedniej kolumny. Symbol „Z” w danej komórce tabeli oznacza, że odpowiednie dane wymagane są na poziomie dokonywanego przewozu, w odniesieniu do procedury albo deklaracji wskazanej w tytule odpowiedniej kolumny. Jakakolwiek kombinacja symboli „X”, „Y” i „Z” oznacza, że dane wymagane są na każdym z wymienionych poziomów, w odniesieniu do procedury albo deklaracji wskazanej w tytule odpowiedniej kolumny.

1.5 Zawarte w sekcji 4 opisy i uwagi dotyczące przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych, procedur uproszczonych oraz wniosków o zmianę trasy stosuje się do elementów wyszczególnionych w tabelach 1–7.

Uwaga 2. Zgłoszenie celne używane w charakterze przywozowej deklaracji skróconej

2.1. W przypadku gdy zgłoszenie celne, o którym mowa w art. 162 kodeksu, używane jest w charakterze deklaracji skróconej na podstawie art. 130 ust. 1 kodeksu, musi ono zawierać, oprócz wymaganych dla poszczególnych procedur elementów określonych w dodatku C1 lub dodatku C2, elementy wskazane w kolumnie „Przywozowa deklaracja skrócona” tabel 1–4.

W przypadku gdy zgłoszenie celne, o którym mowa w art. 166 kodeksu, używane jest w charakterze deklaracji skróconej na podstawie art. 130 ust. 1 kodeksu, musi ono zawierać, oprócz wymaganych dla poszczególnych procedur elementów określonych w tabeli 7, elementy wskazane w kolumnie „Przywozowa deklaracja skrócona” tabel 1–4.

2.2. W przypadku gdy zgłoszenie celne, o którym mowa w art. 162 kodeksu, jest przedstawiane przez upoważnionego przedsiębiorcę na mocy art. 38 ust. 2 lit. b) kodeksu i używane w charakterze deklaracji skróconej na podstawie art. 130 ust. 1 kodeksu, musi ono zawierać, oprócz wymaganych dla poszczególnych procedur elementów określonych w dodatku C1 lub dodatku C2, elementy wskazane w kolumnie „Przywozowa deklaracja skrócona składana przez AEO” tabeli 5.

W przypadku gdy zgłoszenie celne, o którym mowa w art. 166 kodeksu, jest przedstawiane przez upoważnionego przedsiębiorcę na mocy art. 38 ust. 2 lit. b) kodeksu i używane w charakterze deklaracji skróconej na podstawie art. 130 ust. 1 kodeksu, musi ono zawierać, oprócz wymaganych dla poszczególnych procedur elementów określonych w tabeli 7, elementy wskazane w kolumnie „Przywozowa deklaracja skrócona składana przez AEO” tabeli 5.

Uwaga 3. Zgłoszenie celne wywozowe

3.1. W przypadku gdy zgodnie z art. 263 ust. 3 lit. a) kodeksu wymagane jest zgłoszenie celne, o którym mowa w art. 162 kodeksu, musi ono zawierać, oprócz wymaganych dla poszczególnych procedur elementów określonych w dodatku C1 lub dodatku C2, elementy wskazane w kolumnie „Wywozowa deklaracja skrócona” tabel 1 i 2.

W przypadku gdy zgodnie z art. 263 ust. 3 lit. a) kodeksu wymagane jest zgłoszenie celne, o którym mowa w art. 166 kodeksu, musi ono zawierać, oprócz wymaganych dla poszczególnych procedur elementów określonych w tabeli 7, elementy wskazane w kolumnie „Wywozowa deklaracja skrócona” tabel 1 i 2.

Uwaga 4. Inne szczególne okoliczności w odniesieniu do wywozowych i przywozowych deklaracji skróconych oraz poszczególnych typów obrotu towarowego – wyjaśnienia do tabel 2–4

4.1. Kolumny „Wywozowa deklaracja skrócona – przesyłki ekspresowe” oraz „Przywozowa deklaracja skrócona – przesyłki ekspresowe” tabeli 2 zawierają wymagane dane, które są udostępniane organom celnym drogą elektroniczną do celów analizy ryzyka przeprowadzanej przed wyprowadzeniem lub przybyciem przesyłek ekspresowych. Organy pocztowe mają swobodę wyboru co do udostępnienia organom celnym danych zawartych w tych kolumnach tabeli 2 drogą elektroniczną do celów analizy ryzyka przeprowadzanej przed wyprowadzeniem lub przybyciem przesyłek pocztowych.

4.2. (skreślony).

4.5. Tabele 3 i 4 zawierają informacje, które są wymagane w przywozowej deklaracji skróconej składanej w transporcie drogowym i kolejowym.

4.6. Jeśli w sekcji 4 nie przewidziano inaczej, tabela 3 dotycząca transportu drogowego ma również zastosowanie do transportu multimodalnego.

Uwaga 5. Procedury uproszczone

5.1. Zgłoszenia do procedur uproszczonych, o których to zgłoszeniach mowa w art. 166 kodeksu, zawierają informacje wyszczególnione w tabeli 7.

5.2. Ograniczony zakres niektórych danych wymagany dla procedur uproszczonych nie ogranicza zakresu danych wymaganych zgodnie z dodatkami C1 i D1, w szczególności w odniesieniu do danych wymaganych w zgłoszeniach uzupełniających, ani na niego nie wpływa.

2. Dane wymagane w przywozowych i wywozowych deklaracjach skróconych

2. 1. Tabela 1 – Zakres danych dla transportu lotniczego, morskiego, wodami śródlądowymi oraz innych rodzajów transportu lub przypadków, do których nie mają zastosowania tabele 2–4

2.2. Tabela 2 – Przesyłki ekspresowe

2.3. Tabela 3 – Transport drogowy – Informacje w przywozowej deklaracji skróconej

2.4. Tabela 4 – Transport kolejowy – Informacje w przywozowej deklaracji skróconej

2.5. Tabela 5 – Upoważniony przedsiębiorca (AEO) – Ograniczony zakres wymogów dotyczących danych w przywozowych deklaracjach skróconych

2.6. Tabela 6 – Wymogi dotyczące wniosków o zmianę trasy

3. Tabela 7 – Wymogi dotyczące zgłoszeń uproszczonych

4. Uwagi wyjaśniające dotyczące danych

MRN

Wniosek o zmianę trasy: numer ewidencyjny MRN stanowi alternatywę wobec dwóch następujących danych:

– znaków identyfikacyjnych środka transportu przekraczającego granicę,

– daty i czasu przybycia do pierwszego miejsca na obszarze celnym.

Zgłoszenie

Wpisać kody określone w dodatku D1 dla pierwszej i drugiej części pola 1 dokumentu SAD.

Ilość sztuk (¹)

Całkowita liczba pozycji towarowych w zgłoszeniu lub deklaracji skróconej.

[Por. dokument SAD, pole 5]

Niepowtarzalny numer referencyjny przesyłki

Niepowtarzalny numer nadawany towarom przy wprowadzeniu, w przywozie, przy wyprowadzeniu i w wywozie.

Należy stosować kody WCO (ISO15459) lub im równoważne.

Deklaracje skrócone: element ten jest podawany alternatywnie do numeru dokumentu przewozowego, jeśli ten ostatni nie jest dostępny.

Procedury uproszczone: informację podaje się, jeżeli jest dostępna.

Element ten zapewnia odniesienie do innych użytecznych źródeł informacji.

[Por. dokument SAD, pole 7]

Numer dokumentu przewozowego

Odniesienie do dokumentu przewozowego, na podstawie którego dokonywany jest transport towarów na obszar celny lub z obszaru celnego. W przypadku gdy osoba składająca przywozową deklarację skróconą nie jest tożsama z przewoźnikiem, podaje się również numer dokumentu przewozowego przewoźnika.

Element ten zawiera kod typu dokumentu przewozowego, określony w dodatku D1, po którym następuje numer identyfikacyjny danego dokumentu.

Element ten jest podawany alternatywnie z niepowtarzalnym numerem referencyjnym przesyłki (UCR), jeśli ten ostatni nie jest dostępny. Element ten zapewnia odniesienie do innych użytecznych źródeł informacji.

Wywozowa deklaracja skrócona – dostawy zaopatrzenia na statki wodne i powietrzne: numer faktury lub wykazu załadunkowego.

Przywozowe deklaracje skrócone – transport drogowy: ten element jest podawany w dostępnym zakresie i może on zawierać odniesienie zarówno do karnetu TIR, jak i do listu przewozowego CMR.

Nadawca

Osoba nadająca towary, wskazana w umowie przewozu przez osobę zlecającą przewóz.

Wywozowe deklaracje skrócone: Podanie tej informacji jest obowiązkowe, jeżeli nadawca nie jest tożsamy z osobą, która składa deklarację skróconą. Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI nadawcy, jeżeli osoba składająca deklarację skróconą dysponuje tym numerem. Jeżeli numer EORI nadawcy nie jest dostępny, należy podać pełną nazwę i adres nadawcy. W przypadku gdy elementy wymagane dla wywozowej deklaracji skróconej zostały ujęte w zgłoszeniu celnym zgodnie z art. 263 ust. 3 lit. a) kodeksu oraz z art. 162 kodeksu, informacja ta odpowiada danym „Nadawca/eksporter” zawartym w zgłoszeniu celnym.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Taki numer można stosować, jeżeli osoba składająca deklarację skróconą nim dysponuje.

Numer ma następującą strukturę:

Przykłady: „US1234567890ABCDE” dla nadawcy w USA (kod kraju: US), którego niepowtarzalnym numerem identyfikacyjnym jest 1234567890ABCDE. „JPAbCd9875F” dla nadawcy w Japonii (kod kraju: JP), którego niepowtarzalnym numerem identyfikacyjnym jest AbCd9875F. „CHpt20130101aa” dla nadawcy w Szwajcarii (kod kraju: CH), którego niepowtarzalnym numerem identyfikacyjnym jest pt20130101aa.

Identyfikator państwa trzeciego: alfabetyczne kody Unii Europejskiej dla krajów i terytoriów oparte są na obowiązujących kodach ISO alfa 2 (a2), o ile są one zgodne z kodami krajów podanymi zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95 (²).

Jeżeli podany został numer EORI nadawcy lub niepowtarzalny numer identyfikacyjny nadawcy w państwie trzecim, nie należy podawać nazwy i adresu nadawcy.

Przywozowe deklaracje skrócone: Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI nadawcy, jeżeli osoba składająca deklarację skróconą dysponuje tym numerem. Jeżeli numer EORI nadawcy nie jest dostępny, należy podać pełną nazwę i adres nadawcy.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Taki numer można stosować, jeżeli osoba składająca deklarację skróconą nim dysponuje. Struktura tego numeru odpowiada strukturze określonej w części „Wywozowe deklaracje skrócone” niniejszego wyjaśnienia.

Jeżeli podany został numer EORI nadawcy lub niepowtarzalny numer identyfikacyjny nadawcy w państwie trzecim, nie należy podawać nazwy i adresu nadawcy.

Nadawca/eksporter

Osoba dokonująca zgłoszenia wywozowego lub osoba, na rzecz której takie zgłoszenie jest dokonywane i która jest właścicielem towarów lub posiada podobne do prawa własności prawo do dysponowania towarem w chwili przyjęcia zgłoszenia.

Należy podać numer EORI, o którym mowa w art. 1 ust. 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. Jeżeli nadawca/eksporter nie posiada numeru EORI, administracja celna może mu nadać numer ad hoc na potrzeby danej deklaracji.

[Por. dokument SAD, pole 2]

Osoba składająca deklarację skróconą

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI osoby składającej deklarację skróconą; nie należy podawać jej nazwy i adresu.

Przywozowe deklaracje skrócone: jedna z osób, w których mowa w art. 127 ust. 4 kodeksu.

Wywozowe deklaracje skrócone: osoba określona w art. 271 ust. 2 kodeksu. Informacji tej nie podaje się w przypadku, gdy zgodnie z art. 263 ust. 1 kodeksu towary są objęte zgłoszeniem celnym.

Uwaga: informacja ta jest konieczna do określenia osoby, która jest odpowiedzialna za przedstawienie deklaracji.

Osoba składająca wniosek o zmianę trasy

Wniosek o zmianę trasy: osoba składająca wniosek o zmianę trasy przy przywozie. Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI osoby składającej wniosek o zmianę trasy; nie należy podawać jej nazwy i adresu.

Odbiorca

Osoba, do której towary są faktycznie wysyłane.

Wywozowe deklaracje skrócone: W przypadkach, o których mowa w art. 215 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 informację tę, w postaci pełnej nazwy / imienia i nazwiska oraz adresu odbiorcy, należy podać, jeżeli jest ona dostępna. W przypadku gdy towary przewożone są na podstawie konosamentu zbywalnego, z którego prawa mogą być przenoszone na inną osobę przez indos, a odbiorca nie jest znany, jego dane zastępuje się następującym kodem w polu 44 zgłoszenia wywozowego:

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI odbiorcy, jeżeli osoba składająca deklarację skróconą nim dysponuje. Jeżeli numer EORI odbiorcy nie jest dostępny, należy podać pełną nazwę / imię i nazwisko oraz adres odbiorcy.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Taki numer można stosować, jeżeli osoba składająca deklarację skróconą nim dysponuje. Struktura tego numeru odpowiada strukturze określonej w części „Wywozowe deklaracje skrócone” wyjaśnienia dotyczącego danych zatytułowanego „Nadawca”.

Jeżeli podany został numer EORI odbiorcy lub niepowtarzalny numer identyfikacyjny odbiorcy w państwie trzecim, nie należy podawać jego nazwy i adresu.

Przywozowe deklaracje skrócone: Podanie tej informacji jest obowiązkowe, jeżeli odbiorca nie jest tożsamy z osobą, która składa deklarację skróconą. W przypadku gdy towary przewożone są na podstawie konosamentu zbywalnego, z którego prawa mogą być przenoszone na inną osobę przez indos, a odbiorca nie jest znany, jego dane zastępuje się kodem 10600.

W przypadku gdy informacja ta jest wymagana, jest ona podawana w postaci numeru EORI odbiorcy, jeżeli osoba składająca deklarację skróconą nim dysponuje. Jeżeli numer EORI odbiorcy nie jest dostępny, należy podać pełną nazwę / imię i nazwisko oraz adres odbiorcy.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Taki numer można stosować, jeżeli osoba składająca deklarację skróconą nim dysponuje. Struktura tego numeru odpowiada strukturze określonej w części „Wywozowe deklaracje skrócone” wyjaśnienia dotyczącego danych zatytułowanego „Nadawca”.

Jeżeli podany został numer EORI odbiorcy lub niepowtarzalny numer identyfikacyjny odbiorcy w państwie trzecim, nie należy podawać jego nazwy i adresu.

Zgłaszający/przedstawiciel

Element wymagany, jeśli jest to osoba inna niż nadawca/eksporter w wywozie / odbiorca w przywozie.

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI zgłaszającego/przedstawiciela.

[Por. dokument SAD, pole 14]

Kod statusu zgłaszającego/przedstawiciela

Kod oznaczający zgłaszającego lub status przedstawiciela. Należy stosować kody podane w dodatku D1 dla pola 14 dokumentu SAD.

Przewoźnik

Informacji tej nie podaje się, jeżeli przewoźnik jest tożsamy z osobą, która składa przywozową deklarację skróconą, z wyjątkiem przypadków, gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię. W takich przypadkach informację tę można podać w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Struktura tego numeru odpowiada strukturze określonej w części „Wywozowe deklaracje skrócone” wyjaśnienia dotyczącego danych zatytułowanego „Nadawca”.

W przypadku gdy przewoźnik nie jest tożsamy z osobą, która składa przywozową deklarację skróconą, informację tę podaje się w postaci pełnej nazwy / imienia i nazwiska oraz adresu przewoźnika.

Jest ona podawana w postaci numeru EORI przewoźnika lub niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego przewoźnika w państwie trzecim:

– zawsze, gdy osoba składająca deklarację skróconą dysponuje takim numerem,

lub

– w przypadku transportu morskiego, transportu śródlądowego i transportu lotniczego.

Przybiera ona formę numeru EORI przewoźnika, jeżeli przewoźnik jest podłączony do systemu celnego i życzy sobie otrzymywać wszelkie powiadomienia określone w art. 185 ust. 3 lub art. 187 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

Jeżeli podany został numer EORI przewoźnika lub niepowtarzalny numer identyfikacyjny przewoźnika w państwie trzecim, nie należy podawać jego nazwy i adresu.

Osoba kontaktowa

Osoba, która w chwili wprowadzania towarów na obszar UE ma być poinformowana o ich przybyciu. Informację podaje się w stosownych przypadkach. Jest ona podawana w postaci numeru EORI osoby kontaktowej, jeżeli osoba składająca deklarację skróconą nim dysponuje. Jeżeli numer EORI osoby kontaktowej nie jest dostępny, należy podać pełną nazwę / imię i nazwisko oraz adres osoby kontaktowej.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Taki numer można stosować, jeżeli osoba składająca deklarację skróconą nim dysponuje. Struktura tego numeru odpowiada strukturze określonej w części „Wywozowe deklaracje skrócone” wyjaśnienia dotyczącego danych zatytułowanego „Nadawca”.

Jeżeli podany został numer EORI osoby kontaktowej lub niepowtarzalny numer identyfikacyjny osoby kontaktowej w państwie trzecim, nie należy podawać jej nazwy i adresu.

Przywozowa deklaracja skrócona: w przypadku gdy towary są przewożone na podstawie konosamentu zbywalnego, z którego prawa mogą być przenoszone na inną osobę przez indos, w której to sytuacji nie są podawane dane odbiorcy i wpisywany jest kod 10600, istnieje obowiązek podania osoby kontaktowej w każdym przypadku.

Wywozowa deklaracja skrócona: W przypadku gdy towary są przewożone na podstawie konosamentu zbywalnego, z którego prawa mogą być przenoszone na inną osobę przez indos, w której to sytuacji odbiorca nie jest wymieniany, w polu„Odbiorca” należy zawsze podać dane osoby kontaktowej zamiast danych odbiorcy. Jeśli zgłoszenie wywozowe zawiera dane do celów wywozowej deklaracji skróconej, w polu 44 danego zgłoszenia wywozowego wprowadza się kod 30600.

Znaki i przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę

Znaki i przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę obszaru celnego Unii. Podając znaki środka transportu, stosuje się definicje zawarte w dodatku C1 dla pola 18 dokumentu SAD. W przypadku transportu morskiego lub wodnego śródlądowego podaje się numer identyfikacyjny statku IMO lub niepowtarzalny europejski numer identyfikacyjny statku (ENI). W przypadku transportu lotniczego informacje te nie są wymagane.

Jeżeli znaki środka transportu nie zawierają tej informacji, przynależność państwową podaje się przy użyciu kodów przewidzianych dla pola 21 dokumentu SAD w dodatku D1.

Transport kolejowy: należy podać numer wagonu.

Znaki identyfikacyjne środka transportu przekraczającego granicę

Wniosek o zmianę trasy: Informacja ta podawana jest w postaci numeru identyfikacyjnego statku IMO, kodu ENI lub numeru lotu IATA odpowiednio dla transportu morskiego, transportu wodnego śródlądowego i dla transportu lotniczego.

W przypadku transportu lotniczego w sytuacjach, gdy przewoźnik eksploatujący statek powietrzny przewozi towary w ramach umowy o wspólnej obsłudze połączenia z partnerami, stosowane są numery lotu partnerów umowy o wspólnej obsłudze połączenia.

Numer referencyjny przewozu (³) (1)

Oznaczenie przewozu dokonywanego za pomocą środka transportu np. numer rejsu, lotu, przejazdu, o ile ma to zastosowanie.

W przypadku transportu lotniczego w sytuacjach, gdy przewoźnik eksploatujący statek powietrzny przewozi towary w ramach umowy o wspólnej obsłudze połączenia z partnerami, stosowane są numery lotu partnerów umowy o wspólnej obsłudze połączenia.

Transport kolejowy: należy podać numer pociągu. W przypadku transportu multimodalnego informację tę podaje się wtedy, kiedy ma to zastosowanie.

Kod pierwszego miejsca przybycia

Oznaczenie pierwszego miejsca przybycia na obszar celny. Jest to port dla transportu morskiego, port lotniczy dla transportu lotniczego i przejście graniczne w przypadku przekraczania granicy lądowej.

Należy użyć kodu według wzoru: UN/LOCODE (an..5) + kod krajowy (an..6).

Transport drogowy i kolejowy: kod powinien mieć strukturę analogiczną do tej, która w dodatku D1 została określona dla urzędów celnych.

Wniosek o zmianę trasy: należy podać kod zadeklarowanego urzędu celnego pierwszego wprowadzenia.

Rzeczywisty kod pierwszego miejsca przybycia

Wniosek o zmianę trasy: należy podać kod faktycznego urzędu celnego pierwszego wprowadzenia.

Kod kraju zadeklarowanego pierwszego urzędu wprowadzenia

Wniosek o zmianę trasy: stosuje się kody określone w dodatku D1 dla pola 2 dokumentu SAD.

Data i czas przybycia do pierwszego miejsca na obszarze celnym

Data i czas / przewidywana data i czas przybycia środka transportu do pierwszego: portu lotniczego (dla transportu powietrznego), lądowego przejścia granicznego (dla transportu lądowego) lub portu morskiego (dla transportu morskiego), określona za pomocą 12-cyfrowego kodu numerycznego według wzoru (WWRRMMDDHHMM). Element ten podaje się wedle czasu lokalnego właściwego dla pierwszego miejsca przybycia.

Wniosek o zmianę trasy: należy podać wyłącznie datę za pomocą 8-cyfrowego kodu (WWRRMMDD).

Kod(-y) kraju(-ów) przejazdu

Oznaczenie w porządku chronologicznym państw, przez które przebiega trasa przewozu towarów z państwa pierwotnego wyprowadzenia do państwa miejsca przeznaczenia włącznie. Stosuje się kody określone w dodatku D1 dla pola 2 dokumentu SAD. Informację podaje się w takim zakresie, w jakim jest ona znana.

Wywozowa deklaracja skrócona – przesyłki ekspresowe: przesyłki pocztowe: podaje się tylko państwo ostatecznego przeznaczenia towarów.

Przywozowa deklaracja skrócona – przesyłki ekspresowe: przesyłki pocztowe: podaje się tylko kraj rzeczywistej (pierwszej) wysyłki.

Kod waluty

Kod, określony w dodatku D1 dla pola 22 dokumentu SAD, właściwy dla waluty, w której została wystawiona faktura handlowa.

Informacja ta podawana jest łącznie z elementem „Wartość pozycji”, w sytuacjach gdy jest to konieczne dla wyliczenia należności przywozowych.

W przywozie państwa członkowskie mogą odstąpić od wymogu podawania tego elementu w zgłoszeniach uproszczonych, o ile warunki określone w pozwoleniach odnoszących się do tych uproszczeń pozwalają im na przesunięcie chwili uzyskania tego elementu na etap zgłoszenia uzupełniającego.

[Por. dokument SAD, pola 22 i 44]

Rodzaj transportu na granicy

Przywozowa deklaracja skrócona: Należy podać rodzaj transportu odpowiadający aktywnemu środkowi transportu, którym towary mają zostać wprowadzone na obszar celny Unii. W przypadku transportu kombinowanego zastosowanie mają przepisy określone w uwadze wyjaśniającej dla pola 21 w dodatku C1.

W przypadku gdy przesyłki lotnicze są przewożone innym rodzajem transportu niż transport lotniczy, zgłasza się ten rodzaj transportu.

Stosuje się kody 1, 2, 3, 4, 7, 8 lub 9 przewidziane w dodatku D1 dla pola 25 dokumentu SAD.

[Por. dokument SAD, pole 25]

Urząd celny wyprowadzenia

Kod, określony w dodatku D1 dla pola 29 dokumentu SAD, dotyczący przewidywanego urzędu celnego wyprowadzenia.

Wywozowa deklaracja skrócona – przesyłki ekspresowe: przesyłki pocztowe:

informacja ta nie jest wymagana, jeśli może ona zostać uzyskana w sposób automatyczny i jednoznaczny z innych danych zadeklarowanych przez przedsiębiorcę.

Lokalizacja towarów (⁴)

Precyzyjne wskazanie miejsca, w którym towary mogą zostać poddane badaniu.

[Por. dokument SAD, pole 30]

Miejsce załadunku (⁵)

Nazwa portu morskiego, portu lotniczego, terminalu towarowego, stacji kolejowej lub innego miejsca, w którym towary zostały załadowane na środek transportu użyty do przewozu, z podaniem także nazwy kraju, w którym znajduje się to miejsce.

Przywozowa deklaracja skrócona – przesyłki ekspresowe: przesyłki pocztowe:

Informacja ta nie jest wymagana, jeśli może ona zostać uzyskana w sposób automatyczny i jednoznaczny z innych danych zadeklarowanych przez przedsiębiorcę.

Transport drogowy i kolejowy: może to być miejsce, gdzie towary zostały przejęte zgodnie z umową przewozu, lub urząd celny wyjścia w procedurze TIR.

Miejsce rozładunku (⁶)

Nazwa portu morskiego, portu lotniczego, terminalu towarowego, stacji kolejowej lub innego miejsca, w którym towary zostały wyładowane ze środka transportu użytego do przewozu, z podaniem także nazwy kraju, w którym znajduje się to miejsce.

Transport drogowy i kolejowy: gdy nie jest dostępny kod miejsca, podaje się nazwę tego miejsca z maksymalnie możliwą precyzją.

Uwaga: element ten jest przydatny z punktu widzenia zarządzania procedurą.

Opis towarów

Deklaracje skrócone: prosty opis, na tyle dokładny, aby umożliwił służbom celnym identyfikację towarów. Niedopuszczalne są określenia ogólne (np. „przesyłki skonsolidowane”, „ładunek drobnicowy”, „części”). Wykaz tego rodzaju określeń ogólnych zostanie opublikowany przez Komisję. Informacja ta nie jest wymagana, jeśli podany jest kod towaru.

Procedury uproszczone: opis niezbędny do celów właściwej klasyfikacji taryfowej.

[Por. dokument SAD, pole 31]

Rodzaj opakowań (kod)

Kod, określony w dodatku D1 dla pola 31 dokumentu SAD, dotyczący przewidywanego urzędu celnego wyprowadzenia.

Liczba opakowań

Liczba poszczególnych pozycji zapakowanych w sposób niepozwalający na ich podział bez uprzedniego rozpakowania lub liczba sztuk w przypadku towarów nieopakowanych. Informacji nie podaje się dla towarów masowych.

[Por. dokument SAD, pole 31]

Oznaczenia przesyłek

Dowolny opis znaków i numerów jednostek transportowych lub opakowań.

Informacja podawana jest tylko dla towarów opakowanych, w stosownych sytuacjach. W przypadku towarów przewożonych w kontenerach numer kontenera może zastąpić oznaczenie opakowań, jednak jeśli oznaczenie opakowań można podać, to należy to zrobić. Jeśli niepowtarzalny numer referencyjny przesyłki (UCR) lub odniesienia w dokumencie przewozowym pozwalają na jednoznaczną identyfikację wszystkich opakowań w przesyłce, element ten może zostać pominięty.

Uwaga: informacja ta ułatwia identyfikację przesyłek.

[Por. dokument SAD, pole 31]

Numer identyfikujący kontener w przypadku przesyłek kontenerowych

Znaki (litery lub numery) identyfikujące kontener.

[Por. dokument SAD, pole 31]

Numer pozycji towarowej (⁷)

Numer pozycji towarowej w odniesieniu do całkowitej liczby pozycji zawartych w zgłoszeniu, deklaracji skróconej lub wniosku o zmianę trasy.

Wniosek o zmianę trasy: w przypadku gdy podano MRN i wniosek o zmianę trasy nie dotyczy wszystkich pozycji towarowych przywozowej deklaracji skróconej, osoba składająca wniosek o zmianę trasy podaje właściwe numery pozycji przydzielone towarom w pierwotnej przywozowej deklaracji skróconej.

Podaje się go jedynie, jeśli występuje więcej niż jedna pozycja towarowa.

Uwaga: element ten, automatycznie generowany przez system komputerowy, pomaga w identyfikacji pozycji towarowej w ramach zgłoszenia.

[Por. dokument SAD, pole 32]

Kod towaru

Kod odpowiadający danej pozycji towarowej.

Przywozowe deklaracje skrócone: pierwsze 4 cyfry kodu CN. Informacja ta nie jest wymagana, jeśli podany jest opis towaru.

Przywozowe zgłoszenie uproszczone: 10-cyfrowy kod TARIC. Przedsiębiorcy mogą, kiedy ma to zastosowanie, uzupełnić tę informację o dodatkowe kody TARIC. W przywozie państwa członkowskie mogą odstąpić od wymogu podawania tego elementu w zgłoszeniach uproszczonych, o ile warunki określone w pozwoleniach odnoszących się do tych uproszczeń pozwalają im na przesunięcie chwili uzyskania tego elementu na etap zgłoszenia uzupełniającego.

Wywozowe deklaracje skrócone: pierwsze 4 cyfry kodu CN. Informacja ta nie jest wymagana, jeśli podany jest opis towaru.

Wywozowe zgłoszenie uproszczone: 8-cyfrowy kod CN. Przedsiębiorcy mogą, kiedy ma to zastosowanie, uzupełnić tę informację o dodatkowe kody TARIC. W wywozie państwa członkowskie mogą odstąpić od wymogu podawania tego elementu w zgłoszeniach uproszczonych, o ile warunki określone w pozwoleniach odnoszących się do tych uproszczeń pozwalają im na przesunięcie chwili uzyskania tego elementu na etap zgłoszenia uzupełniającego.

[Por. dokument SAD, pole 33]

Masa brutto (kg)

Masa (waga) towarów wraz z całkowitym opakowaniem, z wyjątkiem masy pojemników, kontenerów oraz materiałów wypełniających.

W sytuacjach, kiedy jest to możliwe, określa się masę w odniesieniu do poszczególnej pozycji towarowej w zgłoszeniu.

Przywozowe zgłoszenie uproszczone: informacja ta powinna być podawana jedynie w sytuacjach, gdy jest to niezbędne do wyliczenia należności przywozowych.

W przywozie państwa członkowskie mogą odstąpić od wymogu podawania tego elementu w zgłoszeniach uproszczonych, o ile warunki określone w pozwoleniach odnoszących się do tych uproszczeń pozwalają im na przesunięcie chwili uzyskania tego elementu na etap zgłoszenia uzupełniającego.

[Por. dokument SAD, pole 35]

Procedura

Kod procedury przewidziany w dodatku D1 dla pierwszej i drugiej części pola 37 dokumentu SAD.

Zarówno w przywozie, jak i w wywozie państwa członkowskie mogą odstąpić od wymogu podawania kodów przewidzianych w dodatku D1 dla drugiej części pola 37 dokumentu SAD w zgłoszeniach uproszczonych, o ile warunki określone w pozwoleniach odnoszących się do tych uproszczeń pozwalają im na przesunięcie chwili uzyskania tego elementu na etap zgłoszenia uzupełniającego.

Masa netto (kg)

Masa (waga) samych towarów bez opakowania.

W przywozie i wywozie państwa członkowskie mogą odstąpić od wymogu podawania tego elementu w zgłoszeniach uproszczonych, o ile warunki określone w pozwoleniach odnoszących się do tych uproszczeń pozwalają im na przesunięcie chwili uzyskania tego elementu na etap zgłoszenia uzupełniającego.

[Por. dokument SAD, pole 38]

Wartość pozycji

Cena towarów podawana w odniesieniu do pozycji towarowej. Informację tę podaje się łącznie z polem „Kod waluty”, jeżeli jest to konieczne do wyliczenia należności przywozowych.

W przywozie państwa członkowskie mogą odstąpić od wymogu podawania tego elementu w zgłoszeniach uproszczonych, o ile warunki określone w pozwoleniach odnoszących się do tych uproszczeń pozwalają im na przesunięcie chwili uzyskania tego elementu na etap zgłoszenia uzupełniającego.

[Por. dokument SAD, pole 42]

Numer referencyjny wpisu do rejestru zgłaszającego

Jest to numer referencyjny wpisu do rejestru dla procedury opisanej w art. 182 kodeksu. Państwa członkowskie mogą odstąpić od tego wymogu, gdy stosowane są inne satysfakcjonujące systemy śledzenia przesyłek.

Informacje dodatkowe

Należy wpisać kod 10100, jeśli zastosowanie ma art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1147/2002 (⁸) (towary przywożone na podstawie świadectwa zdatności do lotu).

[Por. dokument SAD, pole 44]

Numer pozwolenia

Numer pozwolenia na stosowanie uproszczeń. Państwa członkowskie mogą odstąpić od tego wymogu, jeżeli są pewne, że stosowany przez nie system komputerowy umożliwia uzyskanie precyzyjnej informacji w tym zakresie na podstawie innych elementów zgłoszenia, takich jak np. tożsamość (dane) przedsiębiorcy.

Kod ONZ dla towarów niebezpiecznych

Kod ONZ dla towarów niebezpiecznych (UNDG) to niepowtarzalny kod seryjny (składający się z 4 cyfr) nadawany w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych substancjom lub produktom wpisanym na listę towarów niebezpiecznych, które są najczęściej przewożone.

Element ten jest podawany, o ile ma zastosowanie.

Numer zamknięcia celnego (⁹)

Numery identyfikacyjne zamknięć celnych nałożonych na wyposażenie służące do transportu, w stosownych przypadkach.

Kod metody płatności opłat transportowych

Stosuje się następujące kody:

A Płatność gotówką

B Płatność kartą kredytową

C Płatność czekiem

D Inne (np. bezpośrednie obciążenie rachunku gotówkowego)

H Przelew bankowy

Y Z konta założonego u przewoźnika

Z Nieopłacone z góry

Informację tę podaje się tylko wtedy, gdy jest dostępna.

Data zgłoszenia (¹⁰)

Data, kiedy odpowiednie zgłoszenia (deklaracje) zostały sporządzone oraz, w stosownych przypadkach, podpisane lub uwierzytelnione w inny sposób.

W przypadku wpisu do rejestru zgłaszającego na podstawie art. 182 kodeksu jest to data wpisu do rejestru.

[Por. dokument SAD, pole 54]

Podpis/uwierzytelnienie (¹⁰)

[Por. dokument SAD, pole 54]

Kod szczególnych okoliczności

Zakodowany jak poniżej element, który wskazuje, że w konkretnym przypadku zachodzą specyficzne okoliczności, na które powołuje się osoba dokonująca obrotu towarowego z zagranicą.

A Przesyłki pocztowe i ekspresowe

C Transport drogowy

D Transport kolejowy

E AEO (upoważniony przedsiębiorca)

Element ten jest wymagany jedynie w sytuacjach, gdy osoba składająca deklarację skróconą powołuje się na wyżej wymienione specyficzne okoliczności, inne niż wymienione w tabeli 1.

Informacja ta nie jest wymagana, jeśli może ona zostać uzyskana w sposób automatyczny i jednoznaczny z innych danych zadeklarowanych przez przedsiębiorcę.

Kod kolejnego urzędu celnego (kolejnych urzędów celnych) wprowadzenia

Identyfikacja kolejnych urzędów celnych wprowadzenia na obszar celny Unii.

Kod ten należy podać, jeżeli kodem rodzaju transportu na granicy jest 1, 4 lub 8.

Należy użyć kodu według wzoru podanego w dodatku D1 dla pola 29 dokumentu SAD dotyczącego urzędu celnego wyprowadzenia.

(¹) Generowane automatycznie przez systemy komputerowe.

(²) Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 23.

(³) Informacje należy przedstawić w stosownych przypadkach.

(⁴) Informacje należy przedstawić w stosownych przypadkach.

(⁵) Wersja w postaci kodu, jeżeli jest to możliwe.

(⁶) Wersja w postaci kodu, jeżeli jest to możliwe.

(⁷) Generowane automatycznie przez systemy komputerowe.

(⁸) Dz.U. L 170 z 29.6.2002, s. 8.

(⁹) Informacje należy przedstawić w stosownych przypadkach.

(¹⁰) Generowane automatycznie przez systemy komputerowe.

Dodatek B1

WZÓR JEDNOLITEGO DOKUMENTU ADMINISTRACYJNEGO

(zestaw składający się z ośmiu egzemplarzy)

(1) Przepisy techniczne dotyczące formularzy, a zwłaszcza ich wymiarów i kolorów, zostały omówione szczegółowo w dodatku C1, tytuł I, A.

Dodatek B2

WZÓR JEDNOLITEGO DOKUMENTU ADMINISTRACYJNEGO DO DRUKOWANIA PRZEZ KOMPUTEROWY SYSTEM PRZETWARZANIA ZGŁOSZEŃ CELNYCH NA DWÓCH KOLEJNYCH ZESTAWACH, Z KTÓRYCH KAŻDY SKŁADA SIĘ Z CZTERECH EGZEMPLARZY

(1) Przepisy techniczne dotyczące formularzy, a zwłaszcza ich wymiarów i kolorów, zostały omówione szczegółowo w dodatku C1, tytuł I, A.

Dodatek B3

WZÓR FORMULARZA KONTYNUACYJNEGO JEDNOLITEGO DOKUMENTU ADMINISTRACYJNEGO

(zestaw składający się z ośmiu egzemplarzy)

(1) Przepisy techniczne dotyczące formularzy, a zwłaszcza ich wymiarów i kolorów, zostały omówione szczegółowo w dodatku C1, tytuł I, A.

Dodatek B4

WZÓR FORMULARZA KONTYNUACYJNEGO JEDNOLITEGO DOKUMENTU ADMINISTRACYJNEGO DO DRUKOWANIA PRZEZ KOMPUTEROWY SYSTEM PRZETWARZANIA ZGŁOSZEŃ CELNYCH NA DWÓCH KOLEJNYCH ZESTAWACH, Z KTÓRYCH KAŻDY SKŁADA SIĘ Z CZTERECH EGZEMPLARZY

(1) Przepisy techniczne dotyczące formularzy, a zwłaszcza ich wymiarów i kolorów, zostały omówione szczegółowo w dodatku C1, tytuł I, A.

Dodatek B5

OKREŚLENIE EGZEMPLARZY FORMULARZY, ZAMIESZCZONYCH W DODATKACH B1 i B3, NA KTÓRYCH DANE POWINNY POJAWIĆ SIĘ PRZEZ SAMOKOPIOWANIE

(wliczając egzemplarz nr 1)

Dodatek B6

OKREŚLENIE EGZEMPLARZY FORMULARZY, ZAMIESZCZONYCH W DODATKACH B2 i B4, NA KTÓRYCH DANE POWINNY POJAWIĆ SIĘ PRZEZ SAMOKOPIOWANIE

(wliczając egzemplarz 1/6)

Dodatek C1

UWAGI WYJAŚNIAJĄCE DO JEDNOLITEGO DOKUMENTU ADMINISTRACYJNEGO

TYTUŁ I

UWAGI OGÓLNE

(1) Władze celne każdego państwa członkowskiego mogą w zależności od potrzeb uzupełniać uwagi wyjaśniające.

(2) Przepisy niniejszego tytułu nie stanowią przeszkody dla drukowania zgłoszeń celnych w formie papierowej oraz dokumentów potwierdzających unijny status celny towarów, które nie są przewożone w ramach procedury wewnętrznego tranzytu unijnego, za pomocą systemów przetwarzania danych na czystym papierze, na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

A. OPIS OGÓLNY

(1) Zgłoszenia celne w formie papierowej drukowane są na papierze samokopiującym, nadającym się do pisania o gramaturze nie mniejszej niż 40 g/m². Papier musi być wystarczająco nieprzezroczysty, aby informacje umieszczone na jednej stronie nie wpływały na czytelność informacji na drugiej stronie, a jego wytrzymałość powinna uniemożliwiać łatwe podarcie lub zmięcie podczas normalnego użytkowania.

(2) Dla wszystkich egzemplarzy stosuje się biały papier. Jednakże egzemplarze odnoszące się do tranzytu unijnego (nr 1, 4 i 5), pola 1 (pierwsza i trzecia część pola), 2, 3, 4, 5, 6, 8, 15, 17, 18, 19, 21, 25, 27, 31, 32, 33 (część pola pierwsza od lewej ), 35, 38, 40, 44, 50, 51, 52, 53, 55 i 56 mają tło zielone.

Formularze drukowane są w kolorze zielonym.

(3) Wymiary pól są oparte w poziomie na jednej dziesiątej cala i w pionie na jednej szóstej cala. Wymiary części pól są oparte w poziomie na jednej dziesiątej cala.

(4) Oznaczenie kolorami różnych egzemplarzy jest następujące na formularzach zgodnych ze wzorami przedstawionymi w dodatkach B1 i B3:

– egzemplarze nr 1, 2, 3 i 5 opatrzone są na prawym brzegu paskiem ciągłym odpowiednio w kolorze czerwonym, zielonym, żółtym i niebieskim,

– egzemplarze nr 4, 6, 7 i 8 opatrzone są na prawym brzegu paskiem przerywanym odpowiednio w kolorze niebieskim, czerwonym, zielonym i żółtym;

Na formularzach zgodnych ze wzorami przedstawionymi w dodatkach B2 i B4 egzemplarze 1/6, 2/7, 3/8 i 4/5 opatrzone są na prawym brzegu paskiem ciągłym i na prawo od niego paskiem przerywanym odpowiednio w kolorze czerwonym, zielonym, żółtym i niebieskim.

Paski te mają szerokość około 3 mm. Pasek przerywany składa się z ciągu kwadratów o długości boku 3 mm i trzymilimetrowych przerw między nimi.

Egzemplarze, na których dane zawarte w formularzach przedstawionych w dodatkach B1 i B3 muszą pojawiać się przez samokopiowanie, wymienione są w dodatku B5.Egzemplarze, na których dane zawarte w formularzach przedstawionych w dodatkach B2 i B4 muszą pojawiać się przez samokopiowanie, wymienione są w dodatku B6.

(5) Formularze mają format 210 × 297 mm, przy czym dopuszczalne są odchylenia w długości od – 5 mm do + 8 mm.

(6) Władze celne państw członkowskich mogą wymagać, aby na formularzach umieszczona była nazwa i adres drukarni lub znak umożliwiający jej identyfikację. Mogą one poza tym uzależnić dopuszczenie do druku formularzy od uzyskania wcześniejszego zatwierdzenia technicznego.

(7) Formularze oraz formularze kontynuacyjne mają być stosowane:

(a) tam, gdzie prawodawstwo Unii odwołuje się do zgłoszenia do objęcia towarów procedurą celną lub powrotnym wywozem;

(b) w miarę potrzeby w okresie przejściowym przewidzianym w Akcie przystąpienia do Unii, w handlu pomiędzy Unią w składzie sprzed tego przystąpienia a nowymi państwami członkowskimi oraz pomiędzy tymi ostatnimi w odniesieniu do towarów, dla których cła i opłaty o skutku równoważnym nie zostały jeszcze całkowicie zniesione lub które w dalszym ciągu podlegają innym środkom przewidzianym w Akcie przystąpienia;

(c) kiedy przepisy Unii wyraźnie przewidują ich stosowanie, w szczególności w ramach procedury tranzytu unijnego w przypadku zgłoszenia tranzytowego dla podróżnych oraz w przypadku procedury awaryjnej.

(8) Formularze i formularze kontynuacyjne stosowane w tym celu zawierają egzemplarze niezbędne do dokonania formalności związanych z jedną lub większą ilością procedur celnych, dokonując wyboru z następujących 8 egzemplarzy:

– egzemplarz nr 1 jest przechowywany przez władze państwa członkowskiego, w którym realizowany jest wywóz (wysyłka) lub dopełniono formalności tranzytu unijnego,

– egzemplarz nr 2 wykorzystywany jest do celów statystycznych przez państwo członkowskie wywozu. Ten egzemplarz może być wykorzystany również do celów statystycznych przez państwo członkowskie wysyłki w przypadku handlu pomiędzy częściami obszaru celnego Unii o różnych systemach podatkowych,

– egzemplarz nr 3 jest zwracany eksporterowi po podstemplowaniu przez władze celne,

– egzemplarz nr 4 jest przechowywany przez urząd przeznaczenia po zakończeniu operacji tranzytu unijnego lub jako dokument będący dowodem unijnego statusu celnego towarów,

– egzemplarz nr 5 stanowi egzemplarz zwrotny do celów procedury tranzytu unijnego,

– egzemplarz nr 6 jest przechowywany przez władze państwa członkowskiego, w którym dokonywane są formalności przywozowe,

– egzemplarz nr 7 wykorzystywany jest do celów statystycznych przez państwo członkowskie przywozu. Ten egzemplarz może być wykorzystywany również dla celów statystycznych przez państwo członkowskie przywozu w przypadku handlu pomiędzy częściami obszaru celnego Unii o różnych systemach podatkowych,

– egzemplarz nr 8 zwracany jest odbiorcy.

Możliwe są zatem różne kombinacje egzemplarzy, takie jak:

– wywóz, uszlachetnianie bierne lub powrotny wywóz: egzemplarze nr 1, 2 i 3,

– tranzyt unijny: egzemplarze nr 1, 4 i 5,

– procedury celne w przywozie: egzemplarze nr 6, 7 i 8.

(9) Ponadto istnieją takie okoliczności, w których należy udowodnić unijny status celny towarów w miejscu przeznaczenia. W takich przypadkach należy stosować egzemplarz nr 4 jako dokument T2L.

(10) Przedsiębiorcy mogą, jeżeli tego sobie życzą, stosować prywatnie wydrukowane podzestawy łączące odpowiednie egzemplarze, pod warunkiem że są one zgodne z urzędowym wzorem.

Każdy podzestaw musi zostać zaprojektowany w taki sposób, aby w przypadkach, gdy pola muszą zawierać identyczne informacje w obu zainteresowanych państwach członkowskich, takie informacje mógł wprowadzić bezpośrednio eksporter lub osoba uprawniona do korzystania z procedury na egzemplarzu nr 1 i dzięki chemicznej obróbce papieru informacje te będą następnie widoczne na wszystkich egzemplarzach. Jeżeli jednak z jakiegokolwiek powodu (w szczególności w przypadku różnych danych w zależności od etapu procedury) informacja nie ma być przekazana z jednego państwa członkowskiego do drugiego, odbicie zostaje ograniczone do odpowiednich egzemplarzy poprzez desensybilizację papieru samokopiującego.

Jeżeli zgłoszenia mają być przetwarzane komputerowo, można wykorzystać podzestawy pobrane z zestawów, w których każdy egzemplarz pełni podwójną funkcję: 1/6, 2/7, 3/8, 4/5.

W takim przypadku w każdym podzestawie należy wykazać numerację stosowanych egzemplarzy, przy czym skreśla się numerację na marginesie egzemplarzy niezastosowanych.

Każdy taki podzestaw musi być tak zaprojektowany, aby dane, które mają się ukazać na każdym egzemplarzu, zostały powielone za pomocą pokrycia papieru środkiem chemicznym.

(11) Kiedy, zgodnie z uwagą ogólną 2, zgłoszenie do objęcia towaru procedurą celną, powrotnym wywozem lub dokumenty poświadczające unijny status celny towarów nieprzemieszczających się w ramach wewnętrznej procedury tranzytu unijnego sporządzane są na białym papierze przy pomocy oficjalnych lub prywatnych systemów przetwarzania danych, format omawianych zgłoszeń lub dokumentów musi odpowiadać wszelkim warunkom ustanowionym w kodeksie lub niniejszym rozporządzeniu, łącznie z tymi odnoszącymi się do tylnej części formularza (w odniesieniu do egzemplarzy używanych w ramach procedury tranzytu unijnego), z wyjątkiem:

– koloru stosowanego do wydruku,

– używania kursywy,

– drukowania tła dla pól dotyczących tranzytu unijnego.

Jeżeli zgłoszenie tranzytowe opracowywane jest w urzędzie wyjścia przez system skomputeryzowany, należy złożyć jeden egzemplarz zgłoszenia w tym urzędzie.

B. WYMAGANE DANE

Formularze zawierają pewną ilość pól, z których jedynie niektóre będą wykorzystane, w zależności od danej procedury celnej.

Bez uszczerbku dla stosowania procedury uproszczonej pola, które mogą zostać wypełnione dla każdej procedury, podane są w następującej tabeli. Przepisy szczegółowe dotyczące każdego pola, tak jak zostały one opisane w tytule II, mają zastosowanie bez uszczerbku dla statusu pól, jak zostało to określone w tabeli.

Zwraca się uwagę na to, że status podany poniżej nie ma wpływu na fakt, że niektóre dane zbierane są jedynie wtedy, kiedy wymagają tego okoliczności. Na przykład, jednostki uzupełniające w polu 41 (status „A”) będą zbierane jedynie wtedy, kiedy będzie to wymagane przez TARIC.

Legenda

Oznaczenia w komórkach

A: Obowiązkowe: dane wymagane przez każde państwo członkowskie

B: fakultatywne dla państw członkowskich - dane, z umieszczenia których państwo członkowskie może zwolnić

C: fakultatywne dla przedsiębiorców - dane, które przedsiębiorcy mogą podać, ale których państwa członkowskie nie mogą od nich żądać

Uwagi

[1] Pole to jest obowiązkowe dla produktów rolnych objętych refundacją wywozową.

[2] Dane te mogą być wymagane jedynie w przypadku nieskomputeryzowanych procedur.

[3] Kiedy zgłoszenie obejmuje jedynie jedną pozycję towaru, to państwo członkowskie może przewidzieć, że to pole ma pozostać puste, a cyfrę „1” należało wpisać w polu 5.

[4] Pole to jest obowiązkowe dla NCTS w sposób przewidziany w dodatku C2.

[5] Dane te mogą być wymagane jedynie w przypadku skomputeryzowanych procedur.

[6] Pole to jest fakultatywne dla państw członkowskich, kiedy odbiorca nie ma siedziby (miejsca zamieszkania) we Unii ani w państwie wspólnego tranzytu.

[7] Nie ma zastosowania w przypadku przesyłek pocztowych lub stałych instalacji przesyłowych.

[8] Nie ma zastosowania w przypadku przesyłek pocztowych lub stałych instalacji przesyłowych czy kolei.

[9] Dane te mogą być wymagane w przypadku nieskomputeryzowanych procedur. W przypadku skomputeryzowanych procedur państwa członkowskie nie muszą zbierać tych danych, jeżeli wynikają one z innych informacji w zgłoszeniu, i tak przekazują je do Komisji zgodnie z przepisami w sprawie zbierania statystyki dotyczącej handlu zagranicznego.

[10] Państwa członkowskie mogą jedynie wtedy wymagać wypełnienia trzeciej części pola, gdy władze celne obliczają wartość celną w imieniu przedsiębiorcy.

[11] Państwa członkowskie mogą jedynie wtedy wymagać tej informacji, gdy przepisy dotyczące miesięcznego ustalania kursów wymiany walut ustanowione w [dawnym tytule V rozdział 6] nie mają zastosowania.

[12] Tego pola nie należy wypełniać wtedy, gdy dokonuje się formalności w miejscu wyprowadzenia ze Unii.

[13] Tego pola nie należy wypełniać, gdy dokonuje się formalności w miejscu wprowadzenia do Unii.

[14] Pole to możne zostać wykorzystane w NCTS w sposób przewidziany w dodatku C2.

[16] Tą część pola należy wypełnić, jeżeli:

– zgłoszenie tranzytowe dokonywane jest przez tę samą osobę w tym samym czasie co zgłoszenie celne, w którym podany został kod towarowy, lub

– gdy tak przewiduje prawodawstwo unijne.

[17] Do wypełnienia jedynie wtedy, gdy tak przewiduje prawodawstwo unijne.

[18] Informacja ta nie jest wymagana w odniesieniu do towarów kwalifikujących się do zwolnienia z należności przywozowych, chyba że organy celne uznają ją za niezbędną dla stosowania postanowień rządzących dopuszczeniem przedmiotowego towaru do obrotu.

[19] Państwa członkowskie mogą zwolnić z tego obowiązku, jeżeli ich systemy pozwalają im na wywnioskowanie tej informacji automatycznie i jednoznacznie z informacji zawartych w innym miejscu zgłoszenia.

[20] Informacja ta nie będzie podawana w przypadku, kiedy władze celne obliczają cło w imieniu przedsiębiorcy na podstawie informacji zawartej w innym miejscu zgłoszenia. W innym przypadku jest ona fakultatywna dla państwa członkowskiego.

[21] Informacja ta nie będzie podawana w przypadku, kiedy władze celne obliczają cło w imieniu przedsiębiorcy na podstawie informacji zawartej w innym miejscu zgłoszenia.

[22] Kiedy zgłoszeniu towarzyszy dokument, o którym mowa w art. 6 niniejszego rozporządzenia delegowanego, państwo członkowskie może zwolnić z wypełnienia tego pola.

[23] Pole to ma być wypełnione wtedy, gdy zgłoszenie do objęcia towaru procedurą celną ma na celu zakończenie procedury składowania celnego.

[24] W przypadku gdy towary umieszczone są w kontenerach przewożonych za pomocą pojazdów kołowych, organy celne mogą zezwolić, by osoba uprawniona do korzystania z procedury pozostawiła to pole puste w przypadku, gdy sytuacja logistyczna w punkcie wyjścia nie pozwala w chwili składania zgłoszenia tranzytowego na dostarczenie oznakowań i przynależności państwowej środka transportu, a także w przypadku, gdy organy celne mogą zagwarantować, że odpowiednia informacja na temat środka transportu zostanie w późniejszym terminie wprowadzona do pola 55.

[25] Państwo członkowskie, w którym nastąpiło przyjęcie zgłoszenia, może odstąpić od wymogu dostarczenia tych informacji, jeżeli jest w stanie prawidłowo je ocenić i wdrożyło procedury obliczeń w celu uzyskania wyników zgodnych z wymogami statystycznymi.

C. INSTRUKCJA STOSOWANIA FORMULARZA

W przypadku gdy dany podzestaw zawiera jeden lub większą ilość egzemplarzy, które mogą być zastosowane w innym państwie członkowskim niż to, w którym był początkowo wypełniony, formularze należy wypełniać na maszynie do pisania lub w procesie mechanograficznym lub podobnym. W celu ułatwienia wypełniania na maszynie do pisania formularz należy umieścić w maszynie w ten sposób, aby pierwsza litera danych, które mają zostać wpisane w polu 2, została umieszczona w polu pozycyjnym w lewym górnym rogu.

Jeżeli wszystkie egzemplarze podzestawu mają być zastosowane w tym samym państwie członkowskim, można je czytelnie wypełnić odręcznie, atramentem lub długopisem i dużymi literami, pod warunkiem że jest to dopuszczalne w tym państwie członkowskim. To samo odnosi się do danych, które mają być podane na egzemplarzach używanych do celów procedury tranzytu unijnego.

Formularz nie może zawierać wymazań ani nadpisów. Wszelkie zmiany mogą zostać naniesione poprzez przekreślenie błędnych danych i podanie tych wymaganych. Każda taka zmiana musi być parafowana przez osobę wprowadzającą zmiany i poświadczona przez właściwe organy. Te ostanie mogą, jeżeli to konieczne, zażądać złożenia nowego zgłoszenia.

Ponadto formularze mogą być wypełnione przy pomocy automatycznego procesu reprodukcji zamiast wyżej wymienionych procedur. Mogą one również być sporządzane i wypełniane tym sposobem, pod warunkiem że przepisy dotyczące formy wzorcowych formularzy, formatu, języka, czytelności, braku wymazań i nadpisywania oraz zmian są ściśle przestrzegane.

Jedynie numerowane pola mają być wypełniane przez przedsiębiorców. Pozostałe pola, oznaczone dużą literą, są do użytku administracyjnego.

Bez uszczerbku dla uwagi ogólnej 2 egzemplarze, które mają pozostać w urzędzie wywozu/wysyłki lub wyjścia, muszą nosić oryginalne podpisy zainteresowanych osób.

Złożenie w urzędzie celnym zgłoszenia podpisanego przez zgłaszającego lub jego przedstawiciela wskazuje na to, że osoba zainteresowana zgłasza odnośne towary do procedury mającej zastosowanie w odniesieniu do nich i bez uszczerbku dla ewentualnego zastosowania sankcji ponosi odpowiedzialność zgodnie z przepisami obowiązującymi w państwach członkowskich za:

– prawdziwość informacji podanych w zgłoszeniu,

– autentyczność załączonych dokumentów, oraz

– przestrzeganie wszystkich obowiązków wiążących się z objęciem odnośnych towarów daną procedurą.

Podpis osoby uprawnionej do korzystania z procedury lub, w stosownych przypadkach, jej upoważnionego przedstawiciela zobowiązuje ją w odniesieniu do wszystkich danych związanych z operacją tranzytu unijnego zgodnie z przepisami w sprawie tranzytu unijnego ustanowionymi w kodeksie i w tym rozporządzeniu, tak jak zostały one wymienione w sekcji B powyżej.

W odniesieniu do formalności tranzytowych Unii oraz formalności w miejscu przeznaczenia w interesie każdej ze osoby uczestniczącej w procedurze leży sprawdzenie treści swojego zgłoszenia przed jego podpisaniem i złożeniem go w urzędzie celnym. W szczególności, wszelkie niezgodności stwierdzone przez zainteresowaną osobę pomiędzy towarem, który ma ona zgłosić, i danymi już naniesionymi na formularze muszą zostać niezwłocznie podane do wiadomości władz celnych przez tą osobę. W takim przypadku zgłoszenie należy sporządzić ponownie na nowych formularzach.

O ile tytuł III nie przewiduje inaczej, pole, które ma nie zostać użyte, należy pozostawić całkowicie puste.

TYTUŁ II

DANE, KTÓRE NALEŻY UMIEŚCIĆ W POSZCZEGÓLNYCH POLACH

A. FORMALNOŚCI DOTYCZĄCE WYWOZU/WYSYŁKI, POWROTNEGO WYWOZU, SKŁADOWANIA CELNEGO LUB WYTWARZANIA POD DOZOREM CELNYM LUB KONTROLĄ CELNĄ TOWARÓW OBJĘTYCH REFUNDACJĄ WYWOZOWĄ, USZLACHETNIANIA BIERNEGO, TRANZYTU UNIJNEGO LUB POTWIERDZANIA UNIJNEGO STATUSU CELNEGO TOWARÓW

Pole 1: Zgłoszenie

W pierwszej części pola podać odpowiedni kod unijny z dodatku D1.

W drugiej części pola podać rodzaj zgłoszenia, stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1.

W trzeciej części pola podać odpowiedni kod unijny z dodatku D1.

Pole 2: Nadawca/eksporter

Należy podać numer EORI, o którym mowa w art. 1 ust. 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. Jeżeli nadawca/eksporter nie posiada numeru EORI, administracja celna może mu nadać numer ad hoc na potrzeby danej deklaracji.

Dla celów niniejszego dodatku definicja „eksportera” jest taka, jak w unijnych przepisach prawa celnego. W tym kontekście „nadawca” oznacza przedsiębiorcę, który działa jako eksporter w przypadkach określonych w art. 134 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby.

W przypadku przesyłek zbiorczych państwa członkowskie mogą postanowić, że w tym polu należy wpisać słowo „różne”, a do zgłoszenia załączyć wykaz nadawców/eksporterów.

Pole 3: Formularze

Podać ilość podzestawów w odniesieniu do całkowitej liczby zastosowanych podzestawów formularzy i formularzy kontynuacyjnych. Na przykład jeżeli występuje jeden formularz EX i dwa formularze EX/c, wpisać 1/3 na formularzu EX, 2/3 na formularzu EX/c oraz 3/3 na drugim formularzu EX/c.

Kiedy zgłoszenie zostało sporządzone z dwóch zestawów czterech egzemplarzy zamiast z jednego zestawu ośmiu formularzy, takie dwa zestawy będą traktowane jako jeden dla celów ustanowienia liczby formularzy.

Pole 4: Wykazy załadunkowe

Podać liczbę załączonych wykazów załadunkowych lub handlowych list opisowych, w przypadku gdy są one dopuszczone przez właściwe władze.

Pole 5: Pozycje

Podać całkowitą liczbę pozycji zgłoszonych przez osobę zainteresowaną we wszystkich zastosowanych formularzach i formularzach kontynuacyjnych (wykazach załadunkowych lub listach handlowych). Liczba pozycji musi odpowiadać liczbie pól 31, które mają być wypełnione.

Pole 6: Liczba opakowań

Podać całkowitą liczbę opakowań składających się na daną przesyłkę.

Pole 7: Numer referencyjny

Zapis ten dotyczy handlowego numeru referencyjnego przypisanego przez osobę zainteresowaną danej przesyłce. Może to przybrać formę niepowtarzalnego numeru referencyjnego przesyłki (UCR) (¹).

Pole 8: Odbiorca

Wpisać imię i nazwisko oraz adres osoby/osób, którym ma być dostarczony towar.

Jeżeli wymagany jest numer identyfikacyjny, należy podać numer EORI, o którym mowa w art. 1 ust. 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. Jeżeli odbiorcy nie został nadany numer EORI, podaje się numer wymagany zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego.

Jeżeli wymagany jest numer identyfikacyjny, zgłoszenie obejmuje elementy wywozowej deklaracji skróconej określone w dodatku A, a ułatwienia zostały przyznane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, numer ten można podać w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Struktura tego niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim odpowiada strukturze określonej w części „Wywozowe deklaracje skrócone” wyjaśnienia dotyczącego danych zatytułowanego „Nadawca” w dodatku A.

W przypadku przesyłek zbiorczych państwa członkowskie mogą postanowić, że w tym polu należy wpisać słowo „różne”, a do zgłoszenia załączyć wykaz odbiorców.

Pole 14: Zgłaszający/przedstawiciel

Należy podać numer EORI, o którym mowa w art. 1 ust. 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. Jeżeli zgłaszający/przedstawiciel nie posiada numeru EORI, administracja celna może mu go nadać ad hoc na potrzeby danej deklaracji.

Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby.

Jeżeli zgłaszający i eksporter/nadawca są tą samą osobą, podać „eksporter” lub „nadawca”.

Aby wyznaczyć zgłaszającego lub określić status przedstawiciela, należy zastosować odpowiedni kod unijny z dodatku D1.

Pole 15: Państwo wysyłki/wywozu

Wpisać w polu 15a odpowiedni kod unijny z dodatku D1 mający zastosowanie do państwa członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury.

Jednakże w przypadku gdy wiadomo, że towary zostały przywiezione z innego państwa członkowskiego do państwa członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej, należy zaznaczyć to drugie państwo członkowskie, pod warunkiem że:

(i) towary zostały przewiezione tylko w celu wywozu, oraz

(ii) eksporter nie ma siedziby w państwie członkowskim, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej, i

(iii) wprowadzenie do państwa członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej, nie ma charakteru wewnątrzunijnego nabycia towarów lub transakcji traktowanej jako takie nabycie, o których mowa w dyrektywie Rady 2006//112/WE.

Jednakże jeżeli towary są wywożone po zakończeniu procedury uszlachetniania czynnego, należy wskazać państwo członkowskie, w którym odbywał się ostatni etap przetwarzania.

Pole 17: Państwo przeznaczenia

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1 w polu 17a, wpisać ostatni kraj przeznaczenia towarów, które mają być wywożone, jaki jest znany w czasie dokonywania wywozu.

Pole 18: Znaki i przynależność państwowa środków transportu przy wyjściu

Podać znaki środka transportu, na który towar jest bezpośrednio ładowany w chwili dokonywania formalności wywozowych lub tranzytowych, a następnie podać przynależność państwową środka transportu (lub pojazdu napędzającego pozostałe, jeżeli istnieje kilka środków transportu) w formie odpowiedniego kodu unijnego z dodatku D1. Jeżeli ciągnik i przyczepa posiadają różne numery rejestracyjne, podać numery obu – ciągnika i przyczepy wraz z przynależnością państwową ciągnika.

W zależności od danego środka transportu można podać następujące szczegóły dotyczące znaków:

Jednakże w przypadku operacji tranzytu, gdy towary umieszczone są w kontenerach, które będą przewożone za pomocą pojazdów drogowych, organy celne mogą zezwolić, by osoba uprawniona do korzystania z procedury pozostawiła to pole puste, w przypadku gdy sytuacja logistyczna w punkcie wyjścia nie pozwala w chwili tworzenia zgłoszenia tranzytowego na podanie znaków i przynależności państwowej środka transportu oraz gdy organy celne mogą zapewnić, aby odpowiednia informacja dotycząca środka transportu została w późniejszym terminie wpisana w polu 55.

Pole 19: Kontener (Kont.)

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać przewidywaną sytuację przy przekraczaniu zewnętrznej granicy Unii, w oparciu o informacje dostępne w chwili zakończenia formalności wywozowych.

Pole 20: Warunki dostawy

Stosując odpowiednie kody unijne oraz nagłówki z dodatku D1, podać szczegóły warunków kontraktu handlowego.

Pole 21: Znaki i przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać przynależność państwową aktywnego środka transportu przekraczającego zewnętrzną granicę Unii, jaka jest znana w chwili wypełniania formalności.

W przypadku kombinowanego transportu towarów lub w przypadku zastosowania kilku środków transportu aktywnym środkiem transportu jest ten, który napędza cały zestaw. Na przykład w przypadku ciężarówki na statku płynącym po morzu aktywnym środkiem transportu jest statek. W przypadku traktora i przyczepy aktywnym środkiem transportu jest traktor.

W zależności od danego środka transportu można podać następujące szczegóły dotyczące znaków:

Pole 22: Waluta i ogólna wartość faktury

Stosując odpowiedni kod z dodatku D1, w pierwszej części pola podać walutę, w której sporządzono fakturę handlową.

W drugiej części pola podać cenę ujętą w fakturze dla całości zgłoszonych towarów.

Pole 23: Kurs waluty

Pole to zawiera kurs waluty obowiązujący pomiędzy walutą faktury i walutą zainteresowanego państwa członkowskiego.

Pole 24: Rodzaj transakcji

Stosując odpowiednie kody z dodatku D1, podać rodzaj danej transakcji.

Pole 25: Rodzaj transportu na granicy

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, należy podać rodzaj transportu odpowiadający aktywnemu środkowi transportu, który według oczekiwań będzie użyty przy wyprowadzeniu z obszaru celnego Unii.

Pole 26: Rodzaj transportu wewnętrznego

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać rodzaj transportu przy wyjściu.

Pole 27: Miejsce załadunku

Stosując kod w odpowiednim przypadku, podać miejsce, jakie znane jest w chwili zakończenia formalności, w którym towar ma być załadowany na aktywny środek transportu, którym ma on przekroczyć granicę Unii.

Pole 29: Urząd wyprowadzenia

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, należy podać urząd celny, przez który dane towary powinny opuścić obszar celny Unii.

Pole 30: Lokalizacja towarów

Podać dokładną lokalizację, w której towary mogą zostać poddane badaniu.

Pole 31: Opakowania i opis towaru; znaki i numery – numery kontenera(-ów) – liczba i rodzaj

Podać znaki, numery, liczbę i rodzaj opakowań lub – w przypadku towarów niezapakowanych – podać ilość takich towarów objętych zgłoszeniem, łącznie z danymi niezbędnymi do ich identyfikacji. Opis towarów oznacza zwykły opis handlowy. Jeżeli ma być wypełnione pole 33, opis musi być na tyle dokładny, aby umożliwił zaklasyfikowanie towarów. Pole to musi także zawierać dane wymagane przez przepisy szczegółowe. Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać rodzaj opakowań.

Jeżeli stosowane są kontenery, w polu należy wpisać także ich znaki identyfikacyjne.

Pole 32: Numer pozycji

Podać numer danej pozycji w odniesieniu do całkowitej liczby pozycji zgłoszonych w zastosowanym formularzu i formularzu kontynuacyjnym, jak opisano to w uwadze do pola 5.

Pole 33: Kod towaru

Podać numer kodu odpowiadający danej pozycji, jak opisano w dodatku D1

Pole 34: Kod kraju pochodzenia

Przedsiębiorcy wypełniający pole 34a powinni zastosować odpowiedni kod unijny z dodatku D1 w celu podania kraju pochodzenia, jak zostało to określone w tytule II kodeksu.

Podać region wysyłki lub produkcji danego towaru w polu 34b.

Pole 35: Masa brutto (kg)

Podać masę brutto, wyrażoną w kilogramach, towarów opisanych w odpowiednim polu 31. Masa brutto stanowi zagregowaną masę towarów z całkowitym opakowaniem, z wyjątkiem kontenerów lub innego materiału transportowego.

W przypadku objęcia przez zgłoszenie tranzytowe kilku rodzajów towaru należy podać jedynie całkowitą masę brutto w pierwszym polu 35, a pozostałe pola 35 pozostawić puste. Państwa członkowskie mogą rozszerzyć tę zasadę na wszystkie procedury, o których mowa w kolumnach A do E oraz G tabeli w tytule I, B.

Jeżeli masa brutto przekraczająca 1 kg zawiera część jednostki (kg), to może ona być zaokrąglona w następujący sposób:

– od 0,001 do 0,499: zaokrąglona w dół do najbliższego kg,

– od 0,5 do 0,999: zaokrąglona w górę do najbliższego kg.

Masę brutto poniżej 1 kg należy wpisać jako 0.xyz (np. 0,654 dla przesyłki o wadze 654 g).

Pole 37: Procedura

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać procedurę, do której zgłaszane są towary.

Pole 38: Masa netto (kg)

Podać masę netto, wyrażoną w kg, towarów opisanych w odpowiednim polu 31. Masę netto stanowi masa towaru bez jakiegokolwiek opakowania.

Pole 40: Deklaracja skrócona / poprzedni dokument

Stosując odpowiednie kody unijne z dodatku D1, podać odpowiednie dane z dokumentów poprzedzających wywóz do państwa trzeciego lub wysyłkę do państwa członkowskiego.

W przypadku gdy zgłoszenie dotyczy towarów powrotnie wywożonych po zakończeniu procedury składowania celnego w składzie celnym typu B, podać odpowiednie dane dotyczące zgłoszenia do objęcia towarów tą procedurą.

W przypadku zgłoszenia do objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego podać odniesienie do poprzedniego przeznaczenia celnego lub stosownych dokumentów celnych. Kiedy, jak w przypadku nieskomputeryzowanych procedur tranzytu, należy podać więcej niż jedno odniesienie, państwo członkowskie może przewidzieć, że w tym polu należy wpisać słowo „różne” i podać wykaz stosownych odniesień towarzyszących zgłoszeniu tranzytowemu.

Pole 41: Jednostki uzupełniające

Kiedy jest to konieczne, podać ilość danej pozycji wyrażoną w jednostkach ustanowionych w nomenklaturze towarowej.

Pole 44: Dodatkowe informacje / załączone dokumenty / świadectwa i pozwolenia

Stosując odpowiednie kody z dodatku D1, podać szczegóły wymagane ma mocy mających zastosowanie przepisów wraz z danymi referencyjnymi dotyczącymi dokumentów przedstawionych na poparcie zgłoszenia.

Część pola „A.I kod” (kod informacji dodatkowej) nie musi być wypełniany.

W przypadku dokonania zgłoszenia do powrotnego wywozu po zakończeniu procedury składowania celnego w urzędzie celnym innym niż urząd kontrolny podać nazwę i pełen adres urzędu kontrolnego.

Zgłoszenia sporządzane w państwach członkowskich, które w okresie przejściowym wprowadzania EUR stwarzają przedsiębiorcom możliwość wyboru jednostki EUR w celu sporządzenia zgłoszenia celnego, muszą podawać w tym polu, najlepiej w części pola w prawym dolnym rogu, stosowany wskaźnik jednostki pieniężnej, jednostki krajowej lub jednostki EUR.

Państwa członkowskie mogą postanowić, że wskaźnik ten będzie wpisany jedynie w polu 44 dla pierwszej pozycji towaru w zgłoszeniu. W takim przypadku informacja zostanie uznana za ważną dla wszystkich pozycji towarowych zgłoszenia.

Wskaźnik ten zostanie ustanowiony przez kod waluty iso-alfa-3 (ISO 4217).

Pole 46: Wartość statystyczna

Podać wartość statystyczną wyrażoną kodem jednostki walutowej, który może wystąpić w polu 44, lub – w przypadku braku takiego kodu w polu 44 – w walucie państwa członkowskiego, w którym dokonywane są formalności wywozowe, zgodnie z obowiązującymi przepisami Unii.

Pole 47: Obliczanie opłat

Wpisać mającą zastosowanie podstawę opłaty (wartość, masa lub inne). Stosując – tam, gdzie to konieczne – odpowiednie kody unijne z dodatku D1, w każdym wierszu należy podać następujące dane:

– rodzaj opłaty (np. podatek akcyzowy),

– podstawę opłaty,

– zastosowaną stawkę opłaty,

– kwotę należnej opłaty,

– wybraną metodę płatności (MP).

Kwoty w tym polu muszą być wyrażone w jednostce walutowej, dla której należy podać kod w polu 44 lub – w przypadku braku takiego kodu – w polu 44, w walucie państwa członkowskiego, w którym dokonywane są formalności wywozowe.

Pole 48: Odroczenie płatności

Wpisać, w odpowiednim przypadku, odpowiednie dane omawianego pozwolenia: odroczenie płatności w tym przypadku odnosi się zarówno do odroczonego terminu płatności ceł, jak i ulgi podatkowej.

Pole 49: Oznaczenie składu

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać odpowiednie dane na temat składu.

Pole 50: Główny zobowiązany

Wpisać nazwisko i imię (osoby) lub nazwę (spółki) oraz adres osoby uprawnionej do korzystania z procedury, wraz z numerem EORI, o którym mowa w art. 1 ust. 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. W przypadku podania numeru EORI państwa członkowskie mogą zrezygnować z wymogu podania nazwiska i imienia (osoby) lub nazwy (spółki) i adresu. W stosownych przypadkach należy wpisać nazwisko i imię lub nazwę spółki upoważnionego przedstawiciela składającego podpis na rzecz osoby uprawnionej do korzystania z procedury.

W zależności od szczegółowych przepisów, które mają być przyjęte w odniesieniu do zastosowania systemów skomputeryzowanych, oryginał ręcznego podpisu zainteresowanej osoby należy złożyć na egzemplarzu, który ma pozostać w urzędzie wyjścia. Kiedy osoba uprawniona do korzystania z procedury jest osobą prawną, sygnatariusz powinien podać swoje stanowisko w firmie po złożeniu podpisu i opatrzeniu do imieniem i nazwiskiem.

Przy operacjach wywozowych zgłaszający lub jego przedstawiciel mogą wpisać nazwisko i adres osoby mającej siedzibę w okręgu urzędu wyprowadzenia, której można przekazać egzemplarz nr 3 zgłoszenia podpisanego przez omawiany urząd.

Pole 51: Przewidywane urzędy tranzytowe (i państwo)

Wpisać kod przewidywanego urzędu wprowadzenia dla każdego państwa wspólnego tranzytu, przez który przejdzie towar, i urząd wprowadzenia, przez który towary zostaną powrotnie wprowadzone na obszar celny Unii po przekroczeniu terytorium państwa wspólnego tranzytu lub – w przypadku, kiedy przesyłka ma przekroczyć terytorium inne niż terytorium Unii lub państwa wspólnego tranzytu – urząd wyprowadzenia, poprzez który transport opuści Unię, oraz urząd wprowadzenia, poprzez który towar zostanie powrotnie wprowadzony na terytorium Unii.

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać odpowiednie urzędy celne.

Pole 52: Zabezpieczenie

Stosując odpowiednie kody unijne z dodatku D1, podać rodzaj zabezpieczenia lub zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia zastosowane dla operacji, jak również, w odpowiednim przypadku, numer poświadczenia zabezpieczenia generalnego, poświadczenia zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia lub karnet zabezpieczenia pojedynczego i urząd składania zabezpieczenia.

W przypadku gdy zabezpieczenie generalne, zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia lub zabezpieczenie pojedyncze nie jest ważne w co najmniej jednym z następujących państw, po wyrażeniu „nieważne na” podać odpowiedni kraj lub kraje poprzez wpisanie właściwego kodu z dodatku D1:

– kraje niebędące państwami członkowskimi strony Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej oraz o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym,

– Andora,

– San Marino.

W przypadku stosowania zabezpieczenia pojedynczego w postaci depozytu w gotówce lub karnetów jest ono ważna dla wszystkich umawiających się stron Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej oraz o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym.

Pole 53: Urząd przeznaczenia (i państwo)

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, wpisać urząd, w którym towary mają zostać przedstawione celem zakończenia operacji tranzytu unijnego.

Pole 54: Miejsce i data, podpis i nazwisko zgłaszającego lub jego przedstawiciela

Wpisać miejsce oraz datę wypełnienia zgłoszenia.

Z zastrzeżeniem przepisów szczególnych, które mają być przyjęte w odniesieniu do zastosowania systemu skomputeryzowanego, oryginał odręcznego podpisu zainteresowanej osoby należy złożyć na egzemplarzu, który ma pozostać w urzędzie wywozu/wysyłki, z następującym po nim imieniem i nazwiskiem tej osoby. Kiedy osoba taka jest osobą prawną, sygnatariusz powinien dodać swoje umocowania po złożeniu podpisu i opatrzeniu go swoim imieniem i nazwiskiem.

B. FORMALNOŚCI PODCZAS TRANSPORTU

Pomiędzy czasem, w którym towar opuszcza urząd wywozu lub urząd wyjścia, a czasem, kiedy przybywa on do urzędu przeznaczenia, należy podać niektóre dane na egzemplarzach jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD) towarzyszącego towarowi. Dane te dotyczą operacji transportowych i mają być podane na dokumencie w toku operacji przez przewoźnika odpowiedzialnego za środek transportu, na który towar jest bezpośrednio ładowany. Dane mogą być dodane w sposób czytelny odręcznie; w tym przypadku formularz musi być wypełniony atramentem, drukowanymi literami.

Dane te, które ukazują się jedynie na egzemplarzach nr 4 i 5, dotyczą następujących pól:

– Przeładunek: skorzystaj z pola 55.

Pole 55: Przeładunki

W pierwszych trzech wierszach tego pola przewoźnik ma wpisać w czasie omawianej operacji towar przeładowywany z jednego środka transportu na drugi lub z jednego kontenera do drugiego.

Przewoźnik nie może dokonywać przeładunku towaru bez uprzedniego pozwolenia organów celnych państwa członkowskiego, na terytorium którego ma być dokonany przeładunek.

W przypadku gdy władze te uznają, że operacja tranzytu może być kontynuowana w normalnym trybie, po podjęciu odpowiednich działań dokonują one stosownych adnotacji na egzemplarzach nr 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego.

– Inne zdarzenia skorzystaj z pola 56.

Pole 56: Inne zdarzenia podczas przewozu

Pole powinno zostać wypełnione zgodnie z istniejącymi zobowiązaniami w ramach procedury tranzytu unijnego.

Dodatkowo, gdy towar został załadowany na naczepę i w czasie podróży zmieniany jest tylko ciągnik (bez operowania lub przeładunku towaru), w tym polu należy wpisać numer rejestracyjny nowego ciągnika. W takich przypadkach złożenie podpisów przez właściwe władze nie jest konieczne.

C. FORMALNOŚCI DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA DO OBROTU, KOŃCOWEGO PRZEZNACZENIA, USZLACHETNIANIA CZYNNEGO, ODPRAWY CZASOWEJ ORAZ SKŁADOWANIA CELNEGO

Pole 1: Zgłoszenie

W pierwszej części pola podać odpowiedni kod unijny z dodatku D1.

W drugiej części pola podać rodzaj zgłoszenia, stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1.

Pole 2: Nadawca/eksporter

Podać pełną nazwę oraz adres ostatniego sprzedającego towary przed ich przywozem na terytorium Unii.

W przypadku wymogu podania numeru identyfikacyjnego państwa członkowskie mogą uchylić przepis dotyczący podania nazwiska i imienia oraz adresu danej osoby.

Jeżeli wymagany jest numer identyfikacyjny, należy podać numer EORI, o którym mowa w art. 1 ust. 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. Jeżeli odbiorcy nie przyznano numeru EORI, podaje się numer wymagany zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego.

W przypadku przesyłek zbiorczych państwa członkowskie mogą postanowić o wprowadzeniu słowa „różne” w tym polu oraz załączeniu wykazu nadawców/eksporterów do zgłoszenia.

Pole 3: Formularze

Podać ilość podzestawów w odniesieniu do całkowitej liczby zastosowanych podzestawów formularzy i formularzy kontynuacyjnych. Na przykład jeżeli występuje jeden formularz IM i dwa formularze IM/c, wpisać „1/3” na formularzu IM, „2/3” na pierwszym formularzu IM/c oraz „3/3” na drugim formularzu IM/c.

Pole 4: Wykazy załadunkowe

Podać liczbę załączonych wykazów załadunkowych lub handlowych list opisowych, w przypadku gdy są one dopuszczone przez właściwe władze.

Pole 5: Pozycje

Podać całkowitą liczbę pozycji zgłoszonych przez osobę zainteresowaną we wszystkich zastosowanych formularzach i formularzach kontynuacyjnych (wykazach załadunkowych lub listach handlowych). Liczba pozycji musi odpowiadać liczbie pól 31, które mają być wypełnione.

Pole 6: Liczba opakowań

Podać całkowitą liczbę opakowań składających się na daną przesyłkę.

Pole 7: Numer referencyjny

Zapis ten dotyczy handlowego numeru referencyjnego przypisanego przez osobę zainteresowaną danej przesyłce. Może to przybrać formę niepowtarzalnego numeru referencyjnego przesyłki (UCR) (²).

Pole 8: Odbiorca

Należy podać numer EORI, o którym mowa w art. 1 ust. 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. Jeżeli odbiorca nie posiada numeru EORI, administracja celna może mu go nadać ad hoc na potrzeby danej deklaracji.

Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby.

W przypadku zgłoszenia towaru do procedury składowania celnego w prywatnym składzie celnym podać imię i nazwisko oraz adres korzystającego ze składu, w przypadku gdy nie jest on zgłaszającym.

W przypadku przesyłek zbiorczych państwa członkowskie mogą postanowić, że w tym polu należy wpisać słowo „różne”, a do zgłoszenia załączyć wykaz odbiorców.

Pole 12: Szczegóły na temat wartości

W tym polu wpisać informację o wartości, np. odniesienie do pozwolenia, na podstawie którego organy celne uchylają wymóg przedłożenia formularza D.W.1 na poparcie każdego zgłoszenia lub szczegółów dokonanych korekt.

Pole 14: Zgłaszający/przedstawiciel

Należy podać numer EORI, o którym mowa w art. 1 ust. 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. Jeżeli zgłaszający/przedstawiciel nie posiada numeru EORI, administracja celna może mu go nadać ad hoc na potrzeby danej deklaracji.

Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby.

Jeżeli zgłaszający i odbiorca są tą samą osobą, wpisać słowo „odbiorca”.

Aby wyznaczyć zgłaszającego lub określić status przedstawiciela, należy zastosować odpowiedni kod unijny z dodatku D1.

Pole 15: Państwo wysyłki/wywozu

Jeżeli w państwie pośrednim nie miała miejsca ani transakcja handlowa (np. sprzedaż lub przetwarzanie), ani nie doszło do zatrzymania niezwiązanego z przewozem towarów, w polu 15a należy wpisać odpowiedni kod unijny z dodatku D1 w celu wskazania państwa, z którego towary zostały pierwotnie wysłane do państwa członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej.

Jeżeli takie zatrzymanie lub transakcja handlowa miały miejsce, należy podać ostatnie państwo pośrednie.

Do celów niniejszego wymogu dotyczącego danych zatrzymanie w celu umożliwienia konsolidacji towarów na trasie uznaje się za związane z transportem towarów.

Pole 17: Państwo przeznaczenia

W polu 17a podać kod Unii z dodatku D1 zgodnie z następującymi zasadami:

a) W przypadku formalności dotyczących dopuszczenia do obrotu, w tym końcowego przeznaczenia i wprowadzenia do obrotu krajowego, podać kod Unii dla państwa członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej.

Jednakże w przypadku gdy w chwili sporządzania zgłoszenia celnego wiadomo, iż towary zostaną wysłane do innego państwa członkowskiego po zwolnieniu, należy podać kod tego ostatniego państwa członkowskiego.

b) W przypadku formalności dotyczących procedury uszlachetniania czynnego podać kod Unii dla państwa członkowskiego, w którym odbywa się pierwszy etap przetwarzania.

c) W przypadku formalności dotyczących odprawy czasowej podać kod Unii dla państwa członkowskiego, w którym towary mają zostać użyte po raz pierwszy.

d) W przypadku formalności dotyczących składowania celnego podać kod Unii dla państwa członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej.

Podać w polu 17 region przeznaczenia towarów.

Pole 18: Znaki i przynależność państwowa środka transportu przy przybyciu

Podać znaki środka transportu, na który towar jest bezpośrednio załadowany w chwili przedstawienia w urzędzie celnym, w którym dokonywane są formalności. Jeżeli używany jest ciągnik z przyczepą o różnych numerach rejestracyjnych, podać numer rejestracyjny zarówno ciągnika, jak i przyczepy.

W zależności od danego środka transportu można podać następujące szczegóły dotyczące znaków:

Pole 19: Kontener (Kont.)

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać sytuację w chwili przekraczania zewnętrznej granicy Unii.

Pole 20: Warunki dostawy

Stosując odpowiednie kody unijne oraz nagłówki z dodatku D1, podać szczegóły warunków kontraktu handlowego.

Pole 21: Znaki i przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać przynależność państwową aktywnego środka transportu przekraczającego zewnętrzną granicę Unii.

W przypadku kombinowanego transportu towarów lub w przypadku zastosowania kilku środków transportu aktywnym środkiem transportu jest ten, który napędza cały zestaw. Na przykład w przypadku ciężarówki na statku płynącym po morzu aktywnym środkiem transportu jest statek. W przypadku traktora i przyczepy aktywnym środkiem transportu jest traktor.

Pole 22: Waluta i ogólna wartość faktury

Stosując odpowiedni kod z dodatku D1, w pierwszej części pola podać walutę, w której sporządzono fakturę handlową.

W drugiej części pola podać cenę ujętą w fakturze dla całości zgłoszonych towarów.

Pole 23: Kurs waluty

Pole to zawiera kurs waluty obowiązujący pomiędzy walutą faktury i walutą zainteresowanego państwa członkowskiego.

Pole 24: Rodzaj transakcji

Stosując odpowiednie kody z dodatku D1, podać rodzaj danej transakcji.

Pole 25: Rodzaj transportu na granicy

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać rodzaj transportu odpowiadający aktywnemu środkowi transportu, za pomocą którego towary zostały wprowadzone na obszar celny Unii.

Pole 26: Rodzaj transportu wewnętrznego

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać rodzaj transportu w chwili przybycia.

Pole 29: Urząd wprowadzenia

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać urząd celny, przez który towary zostały wprowadzone na obszar celny Unii.

Pole 30: Lokalizacja towarów

Podać dokładną lokalizację, w której towary mogą zostać poddane badaniu.

Pole 31: Opakowania i opis towaru; znaki i numery – numery kontenera(-ów) – liczba i rodzaj

Podać znaki, numery, liczbę i rodzaj opakowań, lub – w przypadku towarów niezapakowanych – wpisać ilość takich towarów objętych zgłoszeniem, łącznie z danymi niezbędnymi do ich identyfikacji. Opis towarów oznacza zwykły opis handlowy. Z wyjątkiem towarów nieunijnych objętych procedurą składowania celnego opis ten musi być wystarczająco dokładny, aby umożliwić niezwłoczną i jednoznaczną identyfikację i klasyfikację. Pole to musi również zawierać dane wymagane przez wszelkie przepisy szczególne (np. podatek VAT, podatki akcyzowe). Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać rodzaj opakowań.

Jeżeli stosowane są kontenery, w polu należy wpisać także ich znaki identyfikacyjne.

Pole 32: Numer pozycji

Podać numer danej pozycji w odniesieniu do całkowitej liczby pozycji zgłoszonych w zastosowanym formularzu i formularzu kontynuacyjnym, jak opisano to w uwadze do pola 5.

Pole 33: Kod towaru

Podać numer kodu odpowiadający danej pozycji, jak opisano w dodatku D1 Państwa członkowskie mogą postanowić o konieczności wprowadzenia szczególnej nomenklatury dotyczącej podatków akcyzowych w piątej części pola.

Pole 34: Kod kraju pochodzenia

Podać w polu 34a odpowiedni kod unijny z dodatku D1 dla kraju pochodzenia, jak zdefiniowano w tytule II kodeksu.

Pole 35: Masa brutto (kg)

Podać masę brutto, wyrażoną w kilogramach, towarów opisanych w odpowiednim polu 31. Masa brutto stanowi zagregowaną masę towarów z całkowitym opakowaniem, z wyjątkiem kontenerów lub innego materiału transportowego.

W przypadku objęcia przez zgłoszenie kilku rodzajów towaru państwa członkowskie mogą postanowić, że dla procedur, o których mowa w kolumnach H–J tabeli w (dawnym tytule I, B), całkowita masa brutto jest podawana jedynie w pierwszym polu 35, a pozostałe pola 35 należy pozostawić puste.

Jeżeli masa brutto przekraczająca 1 kg zawiera część jednostki (kg), to może ona być zaokrąglona w następujący sposób:

– od 0,001 do 0,499: zaokrąglona w dół do najbliższego kg,

– od 0,5 do 0,999: zaokrąglona w górę do najbliższego kg,

– masę brutto poniżej 1 kg należy wpisać jako 0.xyz (np. 0,654 dla przesyłki o wadze 654 g).

Pole 36: Preferencje

Pole to zawiera informacje o taryfowym traktowaniu towarów. W przypadku gdy jego zastosowanie przewidziane zostało w tabeli w tytule I, sekcja B, musi ono zostać wypełnione, nawet jeżeli nie wnioskowano o preferencje taryfowe. Jednakże z pola tego nie wolno korzystać w kontekście handlu pomiędzy częściami obszarów celnych Unii, w których mają zastosowanie przepisy dyrektywy 2006/112/WE, oraz częściami tego obszaru, na którym te postanowienia nie mają zastosowania, lub w kontekście handlu pomiędzy częściami tego obszaru, na którym te postanowienia nie mają zastosowania. Podać odpowiedni kod unijny z dodatku D1.

Komisja będzie publikować w regularnych odstępach czasu w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej wykaz kombinacji stosowanych kodów razem z przykładami i uwagami wyjaśniającymi.

Pole 37: Procedura

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać procedurę, do której zgłaszane są towary.

Pole 38: Masa netto (kg)

Podać masę netto, wyrażoną w kg, towarów opisanych w odpowiednim polu 31. Masę netto stanowi masa towaru bez jakiegokolwiek opakowania.

Pole 39: Kontyngent

Podać numer porządkowy kontyngentu taryfowego, o który ubiega się zgłaszający.

Pole 40: Deklaracja skrócona / poprzedni dokument

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać odpowiednie dane dotyczące wszelkich deklaracji skróconych stosowanych w państwie członkowskim przywozu lub wszelkich poprzednich dokumentów.

Pole 41: Jednostki uzupełniające

Kiedy jest to konieczne, podać ilość danej pozycji wyrażoną w jednostkach ustanowionych w nomenklaturze towarowej.

Pole 42: Cena pozycji

Podać cenę danej pozycji.

Pole 43: Metoda wyceny

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać zastosowaną metodę wyceny.

Pole 44: Dodatkowe informacje / załączone dokumenty / świadectwa i pozwolenia

Stosując odpowiednie kody z dodatku D1, podać szczegóły wymagane ma mocy mających zastosowanie przepisów wraz z danymi referencyjnymi dotyczącymi dokumentów przedstawionych na poparcie zgłoszenia.

Część pola „A.I kod” nie musi być wypełniona.

W przypadku składania zgłoszenia towarów do procedury składowania celnego w urzędzie celnym innym niż urząd kontrolny, podać nazwę i adres urzędu kontrolnego.

Zgłoszenia sporządzane w państwach członkowskich, które w okresie przejściowym wprowadzania EUR stwarzają przedsiębiorcom możliwość wyboru jednostki EUR w celu sporządzenia zgłoszenia celnego, muszą podawać w tym polu, najlepiej w części pola w prawym dolnym rogu, stosowany wskaźnik jednostki pieniężnej, jednostki krajowej lub jednostki EUR.

Państwa członkowskie mogą postanowić, że wskaźnik ten będzie wpisany jedynie w polu 44 dla pierwszej pozycji towaru w zgłoszeniu. W takim przypadku informacja zostanie uznana za ważną dla wszystkich pozycji towarowych zgłoszenia.

Wskaźnik ten zostanie ustanowiony przez kod waluty iso-alfa-3 (ISO 4217).

W przypadku gdy towary podlegają dostawie zwolnionej z podatku VAT do innego państwa członkowskiego, informacje wymagane w art. 143 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE podawane są w polu 44, w tym, jeśli wymaga tego państwo członkowskie, dowód przeznaczenia towarów przywożonych do transportu lub wysyłki z państwa członkowskiego przywozu do innego państwa członkowskiego.

Pole 45: Korekty

Pole to zawiera informacje o wszelkich korektach, gdy nie złożono formularza D.W.1 na poparcie zgłoszenia. Wszelkie kwoty wpisywane w tym polu mają być wyrażone w jednostce walutowej, w której może wystąpić kod w polu 44 lub – w przypadku braku takiego kodu w polu 44 – w walucie państwa członkowskiego, w którym dokonywane są formalności przywozowe.

Pole 46: Wartość statystyczna

Podać wartość statystyczną wyrażoną kodem jednostki walutowej, który może wystąpić w polu 44, lub – w przypadku braku takiego kodu w polu 44 – w walucie państwa członkowskiego, w którym dokonywane są formalności przywozowe, zgodnie z obowiązującymi przepisami Unii.

Pole 47: Obliczanie opłat

Wpisać mającą zastosowanie podstawę opłaty (wartość, masa lub inne). Stosując – tam, gdzie to konieczne – odpowiednie kody unijne z dodatku D1, w każdym wierszu należy podać następujące dane:

– rodzaj opłaty (np. należności celne przywozowe, VAT),

– podstawę opłaty,

– zastosowaną stawkę opłaty,

– kwotę należnej opłaty,

– wybraną metodę płatności (MP).

Kwoty w tym polu muszą być wyrażone w jednostce walutowej, dla której należy podać kod w polu 44 lub – w przypadku braku takiego kodu – w polu 44, w walucie państwa członkowskiego, w którym dokonywane są formalności przywozowe.

Pole 48: Odroczenie płatności

Wpisać, w odpowiednim przypadku, odpowiednie dane omawianego pozwolenia: odroczenie płatności w tym przypadku odnosi się zarówno do odroczonego terminu płatności ceł, jak i ulgi podatkowej.

Pole 49: Oznaczenie składu

Stosując odpowiedni kod unijny z dodatku D1, podać odpowiednie dane na temat składu.

Pole 54: Miejsce i data, podpis i nazwisko zgłaszającego lub jego przedstawiciela

Podać miejsce i datę wypełnienia zgłoszenia.

Z zastrzeżeniem przepisów szczególnych, które mają być przyjęte w odniesieniu do zastosowania systemu skomputeryzowanego, oryginał odręcznego podpisu zainteresowanej osoby należy złożyć na egzemplarzu, który ma pozostać w urzędzie przywozu, z następującym po nim imieniem i nazwiskiem tej osoby. Kiedy osoba taka jest osobą prawną, sygnatariusz powinien dodać swoje umocowania po złożeniu podpisu i opatrzeniu go swoim imieniem i nazwiskiem.

TYTUŁ III

UWAGI DOTYCZĄCE FORMULARZY KONTYNUACYJNYCH

(a) Formularze kontynuacyjne powinny być stosowane jedynie w przypadku, gdy zgłoszenie obejmuje więcej niż jedną pozycję (pole 5). Muszą one być przedstawione łącznie z formularzami IM, EX, EU lub CO.

(b) Instrukcje zawarte w tytułach I i II mają zastosowanie także do formularzy kontynuacyjnych.

Jednakże:

– symbole „IM/c”, „EX/c” lub „EU/c” (lub „CO/c” w odpowiednim przypadku) należy wpisać w pierwszej części pola 1, pozostawiając tą część pola pustą jedynie wtedy, gdy:

– formularz jest stosowany jedynie dla tranzytu unijnego, w którym to przypadku, zależnie od procedury tranzytu unijnego mającej zastosowanie do danych towarów, w trzeciej części pola 1 zostanie podane „T1bis”, „T2bis”, „T2Fbis” lub „T2SMbis”,

– formularz ten stosowany jest jedynie w celu dostarczenia potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów, w którym to przypadku, zależnie od statusu danych towarów, w trzeciej części pola zostanie podane „T2Lbis”, „T2LFbis” lub „T2LSMbis”,

– pole 2/8 jest do zastosowania fakultatywnego przez państwa członkowskie i należy w nim podać jedynie imię i nazwisko lub numer identyfikacyjny danej osoby, jeżeli takie dane są dostępne,

– część „podsumowująca” pola 47 dotyczy końcowego podsumowania wszystkich pozycji objętych zastosowanymi formularzami IM i IM/c, EX i EX/c, EU i EU/c albo CO i CO/c. Dlatego też powinna ona być zastosowana jedynie w ostatnich formularzach IM/c, EX/c, EU/c lub CO/c załączonych do dokumentu IM, EX, EU lub CO w celu wykazania całkowitych należności według rodzaju opłaty.

(c) Jeżeli stosowane są formularze kontynuacyjne:

– każde pole 31 (opakowania i opis towaru), które nie zostało wykorzystane, należy przekreślić w celu uniknięcia jego późniejszego wykorzystania,

– kiedy trzecia część pola 1 zawiera symbol T, pola 32 (numer pozycji), 33 (kod towaru), 35 (masa brutto (kg)), 38 (masa netto (kg)), 40 (deklaracja skrócona/poprzedni dokument) oraz 44 (informacje dodatkowe, przedstawione dokumenty, świadectwa i pozwolenia) pierwszej pozycji towarów zastosowanego zgłoszenia tranzytowego muszą być zakreślone, a pierwsze pole 31 (opakowania i opis towarów) tego dokumentu nie może być zastosowane w celu wprowadzenia oznaczeń, numerów, liczby oraz rodzaju opakowań lub opisu towarów. W pierwszym polu 31 tego dokumentu należy powołać się, w odpowiednim przypadku, na ilość formularzy kontynuacyjnych noszących odpowiednio symbole T1bis, T2bis lub T2Fbis.

(¹) Zalecenie Rady Współpracy Celnej dotyczące niepowtarzalnego numeru referencyjnego przesyłki (UCR) do celów związanych z cłem (dnia 30 czerwca 2001 r.).

(²) Zalecenie Rady Współpracy Celnej dotyczące niepowtarzalnego numeru referencyjnego przesyłki (UCR) do celów związanych z cłem (dnia 30 czerwca 2001 r.).

Dodatek C2

UWAGI WYJAŚNIAJĄCE DOTYCZĄCE STOSOWANIA ZGŁOSZEŃ TRANZYTOWYCH ZŁOŻONYCH ZA POMOCĄ WYMIANY STANDARDOWYCH KOMUNIKATÓW ELEKTRONICZNEJ WYMIANY DANYCH (EDI)

(ZGŁOSZEŃ TRANZYTOWYCH EDI)

TYTUŁ I

UWAGI OGÓLNE

Zgłoszenie tranzytowe EDI sporządzane jest na podstawie danych wprowadzonych w różnych polach jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD), które zostały określone w dodatkach C1 i D1, wraz z kodem lub zastąpionych przez kod, jeżeli zachodzi taka potrzeba.

Niniejszy dodatek zawiera wyłącznie podstawowe wymogi szczególne obowiązujące przy formalnościach dokonywanych w drodze wymiany standardowych komunikatów EDI. Ponadto stosuje się dodatkowe kody przedstawione w dodatku D2. O ile niniejszy dodatek lub dodatek D2 nie stanowią inaczej, dodatki C1 i D1 stosuje się do zgłoszenia tranzytowego EDI.

Szczegółowy układ i treść zgłoszenia tranzytowego EDI są zgodne ze specyfikacjami technicznymi właściwych organów podanymi do wiadomości osoby uprawnionej do korzystania z procedury dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania systemu. Te specyfikacje są oparte na wymaganiach określonych w niniejszym dodatku.

Niniejszy dodatek opisuje strukturę wymiany informacji. Zgłoszenie tranzytowe jest ujmowane w grupy danych, które zawierają atrybuty danych. Atrybuty grupowane są w taki sposób, aby tworzyć logiczną i spójną całość w ramach komunikatu. Wcięcie grupy danych wskazuje, że ta grupa danych zależy od grupy danych na niższym poziomie.

Podaje się numer właściwego pola na dokumencie SAD, o ile istnieje.

Termin „liczba” w wyjaśnieniu odnoszącym się do grupy danych wskazuje, ile razy grupa ta może być stosowana w zgłoszeniu tranzytowym.

Termin „rodzaj/długość” w objaśnieniu odnoszącym się do atrybutu określa wymogi dotyczące rodzaju i długości danych. Kody rodzajów danych są następujące:

a alfabetyczne

n numeryczne

an alfanumeryczne

Liczba, po której następuje kod, wskazuje dopuszczalną długość danych. Stosuje się, co następuje.

Dwie fakultatywne kropki przed określeniem długości oznaczają, że dane nie mają ustalonej długości, lecz mogą zawierać liczbę cyfr określoną wskaźnikiem długości. Przecinek w długości danych oznacza, że atrybut może zawierać ułamki dziesiętne; cyfra przed przecinkiem oznacza całkowitą długość atrybutu, a cyfra po przecinku oznacza maksymalną liczbę cyfr po przecinku.

TYTUŁ II

STRUKTURA ZGŁOSZENIA TRANZYTOWEGO EDI

A. Zestawienie grup danych

OPERACJA TRANZYTOWA

PODMIOT nadawca

PODMIOT odbiorca

POZYCJA TOWAROWA

– PODMIOT nadawca

– PODMIOT odbiorca

– KONTENERY/POJEMNIKI

– KODY TOWARÓW WRAŻLIWYCH

– OPAKOWANIA

– POPRZEDNIE DOKUMENTY ADMINISTRACYJNE

– SPORZĄDZONE DOKUMENTY/ŚWIADECTWA

– UWAGI SPECJALNE

URZĄD CELNY wyjścia

PODMIOT osoba uprawniona do korzystania z procedury

PRZEDSTAWICIEL

URZĄD CELNY tranzytowy

URZĄD CELNY przeznaczenia

PODMIOT upoważniony odbiorca

WYNIK KONTROLI

INFORMACJA O ZAMKNIĘCIACH

– ZNAKI ZAMKNIĘĆ

ZABEZPIECZENIE

– NUMER ZABEZPIECZENIA

– OGRANICZENIE WAŻNOŚCI (UE)

– OGRANICZENIE WAŻNOŚCI (poza UE)

B. Szczegóły dotyczące danych w zgłoszeniu tranzytowym

OPERACJA TRANZYTOWA

Liczba: 1

Stosuje się tę grupę danych.

LRN

Rodzaj/Długość: an ..22

Stosuje się lokalny numer referencyjny procedury tranzytowej (LNR). Jest on określany na poziomie krajowym i nadawany przez użytkownika w porozumieniu z właściwymi organami w celu identyfikacji każdego zgłoszenia.

Rodzaj zgłoszenia

(pole 1)

Rodzaj/Długość: an ..5

Stosuje się ten atrybut.

Całkowita liczba pozycji

(pole 5)

Rodzaj/Długość: n ..5

Stosuje się ten atrybut.

Całkowita liczba opakowań

(pole 6)

Rodzaj/Długość: n ..7

Stosowanie tego atrybutu jest fakultatywne. Całkowita liczba opakowań jest sumą wszystkich „Liczb opakowań”, wszystkich „Liczb sztuk” i wynosi „1” dla każdego towaru zgłoszonego „luzem”.

Kraj wysyłki

(pole 15a)

Rodzaj/Długość: a2

Ten atrybut stosuje się, jeżeli zadeklarowano jeden kraj wysyłki. Stosuje się kody krajów podane w dodatku D2. W tym przypadku nie stosuje się atrybutu „Kraj wysyłki” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA”. Nie stosuje się tego atrybutu grupy danych „OPERACJA TRANZYTOWA”, jeżeli zadeklarowano kilka krajów wysyłki. W tym wypadku stosuje się atrybut „Kraj wysyłki” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA”.

Kraj przeznaczenia

(pole 17 a)

Rodzaj/Długość: a2

Atrybut ten stosuje się, jeżeli zadeklarowano jeden kraj przeznaczenia. Należy stosować kody krajów podane w dodatku D2. W tym wypadku nie stosuje się atrybutu „Kraj przeznaczenia” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA”. Nie stosuje się tego atrybutu grupy danych „OPERACJA TRANZYTOWA”, jeżeli zadeklarowano kilka krajów przeznaczenia. W tym wypadku stosuje się atrybut „Kraj przeznaczenia” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA”.

Tożsamość w miejscu wyjścia

(pole 18)

Rodzaj/Długość: an ..27

Atrybut ten stosuje się zgodnie z dodatkiem C1.

Kod języka dla tożsamości w miejscu wyjścia (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

Przynależność państwowa przy wyjściu

(pole 18)

Rodzaj/Długość: a2

Należy stosować kod kraju podany w dodatku D2 zgodnie z dodatkiem C1.

Kontener/Pojemnik

(pole 19)

Rodzaj/Długość: n1

Stosuje się następujące kody:

0: nie

1: tak

Przynależność państwowa przy przekraczaniu granicy

(pole 21)

Rodzaj/Długość: a2

Należy stosować kod kraju podany w dodatku D2 zgodnie z dodatkiem C1.

Tożsamość przy przekraczaniu granicy

(pole 21)

Rodzaj/Długość: an ..27

Zgodnie z dodatkiem C1 stosowanie tego atrybutu przez państwa członkowskie nie jest obowiązkowe.

Kod języka dla tożsamości w miejscu przekraczania granicy (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

Rodzaj transportu przy przekraczaniu granicy

(pole 21)

Rodzaj/Długość: n ..2

Zgodnie z dodatkiem C1 stosowanie tego atrybutu przez państwa członkowskie nie jest obowiązkowe.

Rodzaj transportu na granicy

(pole 25)

Rodzaj/Długość: n ..2

Zgodnie z dodatkiem C1 stosowanie tego atrybutu przez państwa członkowskie nie jest obowiązkowe.

Rodzaj transportu wewnętrznego

(pole 26)

Rodzaj/Długość: n ..2

Stosowanie tego atrybutu jest fakultatywne dla państw członkowskich. Stosowanie jest zgodne z uwagą wyjaśniającą dotyczącą pola 25 zamieszczoną w dodatku D1.

Miejsce załadunku

(pole 27)

Rodzaj/Długość: an ..17

Stosowanie tego atrybutu jest fakultatywne dla państw członkowskich.

Kod miejsca uzgodnionego

(pole 30)

Rodzaj/Długość: an ..17

Atrybutu tego nie stosuje się, jeżeli wykorzystywana jest grupa danych „WYNIK KONTROLI”. W przeciwnym wypadku użycie tego atrybutu jest fakultatywne. Jeżeli stosuje się ten atrybut, konieczne jest dokładne wskazanie miejsca, w formie zakodowanej, w którym towary mogą zostać poddane kontroli. Nie można jednocześnie stosować atrybutów „Uzgodnione miejsce towarów” / „Kod uzgodnionego miejsca”, „Miejsce towarów wynikające z pozwolenia” i „Miejsce odpraw celnych”.

Uzgodnione miejsce towarów

(pole 30)

Rodzaj/Długość: an ..35

Atrybutu tego nie stosuje się, jeżeli wykorzystywana jest grupa danych „WYNIK KONTROLI”. W przeciwnym wypadku użycie tego atrybutu jest fakultatywne. Jeżeli atrybut ten jest stosowany, należy dokładnie określić miejsce, w którym towary mogą zostać poddane kontroli. Nie można jednocześnie stosować atrybutów „Uzgodnione miejsce towarów” / „Kod uzgodnionego miejsca”, „Miejsce towarów wynikające z pozwolenia” i „Miejsce odpraw celnych”.

Kod języka uzgodnionego miejsca towarów (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

Miejsce towarów wynikające z pozwolenia

(pole 30)

Rodzaj/Długość: an ..17

Stosowanie tego atrybutu jest fakultatywne, jeżeli stosowana jest grupa danych „WYNIK KONTROLI”. Jeżeli ten atrybut jest stosowany, należy dokładnie określić miejsce, w którym towary mogą zostać poddane kontroli. Atrybutu tego nie można również stosować w przypadku, gdy nie jest stosowana grupa danych „WYNIK KONTROLI”. Nie można jednocześnie stosować atrybutów „Uzgodnione miejsce towarów” / „Kod uzgodnionego miejsca”, „Miejsce towarów wynikające z pozwolenia” i „Miejsce odpraw celnych”.

Miejsce odpraw celnych

(pole 30)

Rodzaj/Długość: an ..17

Atrybutu tego nie stosuje się, jeżeli wykorzystywana jest grupa danych „WYNIK KONTROLI”. W przeciwnym wypadku użycie tego atrybutu jest fakultatywne. Jeżeli atrybut ten jest stosowany, należy dokładnie określić miejsce, w którym towary mogą zostać poddane kontroli. Nie można jednocześnie stosować atrybutów „Uzgodnione miejsce towarów” / „Kod uzgodnionego miejsca”, „Miejsce towarów wynikające z pozwolenia” i „Miejsce odpraw celnych”.

Masa całkowita brutto

(pole 35)

Rodzaj/Długość: n ..11,3

Stosuje się ten atrybut.

Kod języka dokumentu towarzyszącego NCTS

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka tranzytowego dokumentu towarzyszącego (dokument towarzyszący NCTS).

Wskaźnik języka komunikacji przy wyjściu

Rodzaj/Długość: a2

Użycie podanego w dodatku D2 kodu języka jest fakultatywne. Jeżeli ten atrybut nie będzie zastosowany, system zastosuje domyślny język urzędu wyjścia.

Data zgłoszenia

(pole 50)

Rodzaj/Długość: n8

Stosuje się ten atrybut.

Miejsce dokonania zgłoszenia

(pole 50)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Kod języka miejsca dokonania zgłoszenia (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

PODMIOT nadawca

(pole 2)

Liczba: 1

Tę grupę danych stosuje się, jeżeli zgłoszony został tylko jeden nadawca. W tym przypadku nie można stosować grupy danych „PODMIOT nadawca” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA”.

Nazwa

(pole 2)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Ulica i numer

(pole 2)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Kraj

(pole 2)

Rodzaj/Długość: a2

Należy stosować kod kraju podany w dodatku D2.

Kod pocztowy

(pole 2)

Rodzaj/Długość: an ..9

Stosuje się ten atrybut.

Miejscowość

(pole 2)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Kod języka (NAD LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka nazwy i adresu (NAD LNG).

Numer identyfikacyjny podmiotu (TIN)

(pole 2)

Rodzaj/Długość: an ..17

Stosowanie tego atrybutu dla wprowadzenia numeru identyfikacyjnego (TIN) przedsiębiorcy jest fakultatywne dla państw członkowskich.

PODMIOT odbiorca

(pole 8)

Liczba: 1

Tę grupę danych stosuje się, jeżeli zgłoszony został tylko jeden odbiorca i atrybut „Kraj przeznaczenia” grupy danych „OPERACJA TRANZYTOWA” zawiera państwo członkowskie lub państwo wspólnego tranzytu. W tym przypadku nie można stosować grup danych „PODMIOT odbiorca” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA”.

Nazwa

(pole 8)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Ulica i numer

(pole 8)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Kraj

(pole 8)

Rodzaj/Długość: a2

Należy stosować kod kraju podany w dodatku D2.

Kod pocztowy

(pole 8)

Rodzaj/Długość: an ..9

Stosuje się ten atrybut.

Miejscowość

(pole 8)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Kod języka NAD LNG

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka nazwy i adresu (NAD LNG).

Numer identyfikacyjny podmiotu (TIN)

(pole 8)

Rodzaj/Długość: an ..17

Stosowanie tego atrybutu dla wprowadzenia numeru identyfikacyjnego (TIN) przedsiębiorcy jest fakultatywne dla państw członkowskich.

POZYCJA TOWAROWA

Liczba: 999

Stosuje się grupę danych.

Rodzaj zgłoszenia

(ex pole 1)

Rodzaj/Długość: an ..5

Atrybut ten stosuje się, jeżeli dla atrybutu „Rodzaj zgłoszenia” grupy danych „OPERACJA TRANZYTOWA” zastosowany został kod „T-”. W pozostałych przypadkach nie stosuje tego atrybutu.

Kraj wysyłki

(ex pole 15a)

Rodzaj/Długość: a2

Ten atrybut stosuje się, jeżeli zadeklarowano więcej niż jeden kraj wysyłki. Stosuje się kody krajów podane w dodatku D2. Atrybut „Kraj wysyłki” grupy danych „OPERACJA TRANZYTOWA” nie może być stosowany. Jeżeli zadeklarowano tylko jeden kraj wysyłki, stosuje się odpowiedni atrybut grupy danych „OPERACJA TRANZYTOWA”.

Kraj przeznaczenia

(ex pole 17 a)

Rodzaj/Długość: a2

Ten atrybut stosuje się, jeżeli zadeklarowano więcej niż jeden kraj przeznaczenia. Należy stosować kody krajów podane w dodatku D2. Atrybut „Kraj przeznaczenia” grupy danych „OPERACJA TRANZYTOWA” nie może być stosowany. Jeżeli zadeklarowano tylko jeden kraj przeznaczenia, stosuje się odpowiedni atrybut grupy danych „OPERACJA TRANZYTOWA”.

Opis tekstowy

(pole 31)

Rodzaj/Długość: an ..140

Stosuje się ten atrybut.

Kod języka opisu tekstowego (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

Numer pozycji

(pole 32)

Rodzaj/Długość: n ..5

Atrybut ten stosuje się, nawet jeżeli dla atrybutu „Całkowita liczba pozycji” grupy danych „OPERACJA TRANZYTOWA” zastosowano liczbę „1”. W tym przypadku liczbę „1” stosuje się również dla tego atrybutu. Każdy numer pozycji jest taki sam dla całego zgłoszenia.

Kod towaru

(pole 33)

Rodzaj/Długość: n ..8

Stosuje się atrybut składający się z co najmniej czterech i co najwyżej ośmiu cyfr zgodnie z dodatkiem C1.

Masa brutto

(pole 35)

Rodzaj/Długość: n ..11,3

Ten atrybut nie jest obowiązkowy, jeżeli towary różnego rodzaju, objęte tym samym zgłoszeniem, zostały zapakowane razem w ten sposób, że niemożliwe jest określenie masy brutto każdego rodzaju towaru.

Masa netto

(pole 38)

Rodzaj/Długość: n ..11,3

Zgodnie z dodatkiem C1 stosowanie tego atrybutu nie jest obowiązkowe.

PODMIOT nadawca

(ex pole 2)

Liczba: 1

Nie stosuje się grupy danych „PODMIOT nadawca”, jeżeli zgłoszony został tylko jeden nadawca. W tym przypadku stosuje się grupę danych „PODMIOT nadawca” na poziomie „OPERACJA TRANZYTOWA”.

Nazwa

(ex pole 2)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Ulica i numer

(ex pole 2)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Kraj	(ex pole 2)

Rodzaj/Długość: a2

Należy stosować kod kraju podany w dodatku D2.

Kod pocztowy

(ex pole 2)

Rodzaj/Długość: an ..9

Stosuje się ten atrybut.

Miejscowość

(ex pole 2)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Kod języka (NAD LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka nazwy i adresu (NAD LNG).

Numer identyfikacyjny podmiotu (TIN)

(ex pole 2)

Rodzaj/Długość: an ..17

Stosowanie tego atrybutu dla wprowadzenia numeru identyfikacyjnego (TIN) przedsiębiorcy jest fakultatywne dla państw członkowskich.

PODMIOT odbiorca

(ex pole 8)

Liczba: 1

Tę grupę danych stosuje się, jeżeli zgłoszony został więcej niż jeden odbiorca, a atrybut „Kraj przeznaczenia” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA” zawiera państwo członkowskie lub państwo wspólnego tranzytu. Jeżeli zgłoszony został tylko jeden odbiorca, nie stosuje się grupy danych „PODMIOT odbiorca” grupy danych „POZYCA TOWAROWA”.

Nazwa

(ex pole 8)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Ulica i numer

(ex pole 8)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Kraj	(ex pole 8)

Rodzaj/Długość: a2

Należy stosować kod kraju podany w dodatku D2.

Kod pocztowy

(ex pole 8)

Rodzaj/Długość: an ..9

Stosuje się ten atrybut.

Miejscowość

(ex pole 8)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Kod języka (NAD LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka nazwy i adresu (NAD LNG).

Numer identyfikacyjny podmiotu (TIN)

(ex pole 8)

Rodzaj/Długość: an ..17

Stosowanie tego atrybutu dla wprowadzenia numeru identyfikacyjnego (TIN) przedsiębiorcy jest fakultatywne dla państw członkowskich.

KONTENERY/POJEMNIKI

(pole 31)

Liczba: 99

Tę grupę danych stosuje się, jeżeli atrybut „Kontenery/Pojemniki” grupy danych „OPERACJA TRANZYTOWA” zawiera kod „1”.

Numery kontenerów/pojemników

(pole 31)

Rodzaj/Długość: an ..11

Stosuje się ten atrybut.

OPAKOWANIA

(pole 31)

Liczba: 99

Stosuje się tę grupę danych.

Znaki i numery opakowań

(pole 31)

Rodzaj/Długość: an ..42

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka nazwy i adresu (NAD LNG).

Kod języka znaków i numerów opakowań (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

Rodzaj opakowań

(pole 31)

Rodzaj/Długość: an2

Stosuje się kody opakowań wymienione w dodatku D1 dla pola 31.

Liczba opakowań

(pole 31)

Rodzaj/Długość: n ..5

Ten atrybut stosuje się, jeżeli atrybut „Rodzaj opakowań” zawiera kody podane w dodatku D1 inne niż kody stosowane w odniesieniu do towarów luzem (VQ, VG, VL, VY, VR lub VO) lub niezapakowanych (NE, NF, NG). Jeżeli atrybut „Rodzaj opakowań” zawiera jeden z wyżej wymienionych kodów, atrybutu tego nie stosuje się.

Liczba sztuk

(pole 31)

Rodzaj/Długość: n ..5

Ten atrybut stosuje się, jeżeli atrybut „Rodzaj opakowań” zawiera kod podany w dodatku D2 dla „Towary niezapakowane” (NE). W pozostałych przypadkach nie stosuje tego atrybutu.

POPRZEDNIE DOKUMENTY ADMINISTRACYJNE

(pole 40)

Liczba: 9

Tę grupę danych stosuje się zgodnie z dodatkiem C1.

Rodzaj poprzedniego dokumentu

(pole 40)

Rodzaj/Długość: an ..6

Jeżeli stosuje się tę grupę danych, należy podać przynajmniej jeden rodzaj poprzedniego dokumentu.

Odniesienie do poprzedniego dokumentu

(pole 40)

Rodzaj/Długość: an ..20

Stosuje się odniesienie do poprzedniego dokumentu.

Kod języka odniesienia do poprzedniego dokumentu (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

Dodatkowe informacje

(pole 40)

Rodzaj/Długość: an ..26

Stosowanie tego atrybutu jest fakultatywne dla państw członkowskich.

Kod języka dodatkowych informacji (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

SPORZĄDZONE DOKUMENTY/ŚWIADECTWA

(pole 44)

Liczba: 99

Tę grupę danych stosuje się dla komunikatów TIR. W pozostałych przypadkach tę grupę danych stosuje się zgodnie z dodatkiem C1. Jeżeli stosuje się tę grupę danych, stosuje się przynajmniej jeden z następujących atrybutów.

Rodzaj dokumentu

(pole 44)

Rodzaj/Długość: an ..3

Należy stosować kod podany w dodatku D2.

Numer dokumentu

(pole 44)

Rodzaj/Długość: an ..20

Kod języka odniesienia do dokumentu (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

Dodatkowe informacje

(pole 44)

Rodzaj/Długość: an ..26

Kod języka dodatkowych informacji (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

UWAGI SPECJALNE

(pole 44)

Liczba: 99

Tę grupę danych stosuje się zgodnie z dodatkiem C1. Jeżeli stosuje się tę grupę danych, należy zastosować albo atrybut „Kod dodatkowych informacji”, albo „Tekst”.

Kod dodatkowych informacji

(pole 44)

Rodzaj/Długość: an ..3

Do wprowadzenia identyfikacji dodatkowych informacji stosuje się kod podany w dodatku D2.

Wywóz z UE

(pole 44)

Rodzaj/Długość: n1

Jeżeli atrybut „Kod dodatkowych informacji” zawiera kod „DG0” lub „DG1”, stosuje się atrybut „Wywóz z UE” lub „Wywóz z państwa”. Obydwa atrybuty nie mogą być stosowane jednocześnie. W pozostałych przypadkach atrybut nie może być zastosowany. Jeżeli ten atrybut jest stosowany, stosuje się następujące kody:

0 = nie

1 = tak

Wywóz z państwa

(pole 44)

Rodzaj/Długość: a2

Jeżeli atrybut „Kod dodatkowych informacji” zawiera kod „DG0” lub „DG1”, stosuje się atrybut „Wywóz z UE” lub „Wywóz z państwa”. Obydwa atrybuty nie mogą być stosowane jednocześnie. W pozostałych przypadkach atrybut nie może być zastosowany. Jeżeli ten atrybut jest stosowany, stosuje się kody krajów zamieszczone w dodatku D2.

Tekst

(pole 44)

Rodzaj/Długość: an ..70

Kod języka tekstu (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

URZĄD CELNY wyjścia

(pole C)

Liczba: 1

Stosuje się tę grupę danych.

Numer referencyjny

(pole C)

Rodzaj/Długość: an8

Należy stosować kod podany w dodatku D2.

PODMIOT osoba uprawniona do korzystania z procedury

(pole 50)

Liczba: 1

Stosuje się grupę danych.

Numer identyfikacyjny podmiotu (TIN)

(pole 50)

Rodzaj/Długość: an ..17

Tan atrybut stosuje się, jeżeli grupa danych „WYNIK KONTROLI” zawiera kod A3 lub jeżeli stosowany jest atrybut „GRN”.

Nazwa

(pole 50)

Rodzaj/Długość: an ..35

Atrybut ten stosuje się w przypadku stosowania atrybutu „Numer identyfikacyjny podmiotu (TIN)” i gdy system nie zna jeszcze innych atrybutów tej grupy danych.

Ulica i numer

(pole 50)

Rodzaj/Długość: an ..35

Atrybut ten stosuje się w przypadku stosowania atrybutu „Numer identyfikacyjny podmiotu (TIN)” i gdy system nie zna jeszcze innych atrybutów tej grupy danych.

Kraj

(pole 50)

Rodzaj/Długość: a2

Należy stosować kod kraju podany w dodatku D2, jeżeli stosuje się atrybut „Numer identyfikacyjny podmiotu (TIN)” i gdy system nie zna jeszcze innych atrybutów tej grupy danych.

Kod pocztowy

(pole 50)

Rodzaj/Długość: an ..9

Atrybut ten stosuje się w przypadku stosowania atrybutu „Numer identyfikacyjny podmiotu (TIN)” i gdy system nie zna jeszcze innych atrybutów tej grupy danych.

Miejscowość

(pole 50)

Rodzaj/Długość: an ..35

Atrybut ten stosuje się w przypadku stosowania atrybutu „Numer identyfikacyjny podmiotu (TIN)” i gdy system nie zna jeszcze innych atrybutów tej grupy danych.

Kod języka (NAD LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka nazwy i adresu (NAD LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

PRZEDSTAWICIEL

(pole 50)

Liczba: 1

Tę grupę danych stosuje się w przypadku, gdy osoba uprawniona do korzystania z procedury korzysta z upoważnionego przedstawiciela.

Nazwa

(pole 50)

Rodzaj/Długość: an ..35

Stosuje się ten atrybut.

Pełnomocnictwa

(pole 50)

Rodzaj/Długość: a ..35

Stosowanie tego atrybutu jest fakultatywne.

Kod języka pełnomocnictwa (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie pole tekstowe.

URZĄD CELNY tranzytowy

(pole 51)

Liczba: 9

Tę grupę danych stosuje się zgodnie z dodatkiem C1.

Numer referencyjny

(pole 51)

Rodzaj/Długość: an8

Należy stosować kod podany w dodatku D2.

URZĄD CELNY przeznaczenia

(pole 53)

Liczba: 1

Stosuje się tę grupę danych.

Numer referencyjny

(pole 53)

Rodzaj/Długość: an8

Należy stosować kod podany w dodatku D2.

PODMIOT upoważniony odbiorca

(pole 53)

Liczba: 1

Tę grupę danych stosuje się w celu wskazania, że towary zostaną dostarczone do upoważnionego odbiorcy.

Numer identyfikacyjny (TIN) upoważnionego odbiorcy

(pole 53)

Rodzaj/Długość: an ..17

Atrybut ten stosuje się w celu wprowadzenia numeru identyfikacyjnego podmiotu (TIN).

WYNIK KONTROLI

(pole D)

Liczba: 1

Tę grupę danych stosuje się, jeżeli zgłoszenie składa upoważniony nadawca.

Kod wyniku kontroli

(pole D)

Rodzaj/Długość: an2

Stosuje się kod A3.

Termin

(pole D)

Rodzaj/Długość: n8

Stosuje się ten atrybut.

INFORMACJA O ZAMKNIĘCIACH

(pole D)

Liczba: 1

Tę grupę danych stosuje się w przypadku, gdy zgłoszenie składa upoważniony nadawca, którego pozwolenie zawiera obowiązek nałożenia zamknięć, lub gdy osoba uprawniona do korzystania z procedury uzyskała pozwolenie na zastosowanie zamknięć specjalnego rodzaju.

Liczba zamknięć

(pole D)

Rodzaj/Długość: n ..4

Stosuje się ten atrybut.

ZNAKI ZAMKNIĘĆ

(pole D)

Liczba: 99

Tę grupę danych stosuje się dla identyfikacji zamknięć.

Znaki zamknięć

(pole D)

Rodzaj/Długość: an ..20

Stosuje się ten atrybut.

Kod języka znaków zamknięć (LNG)

Rodzaj/Długość: a2

Stosuje się kod języka (LNG) podany w dodatku D2.

ZABEZPIECZENIE

Liczba: 9

Stosuje się tę grupę danych.

Rodzaj zabezpieczenia

(pole 52)

Rodzaj/Długość: an ..1

Stosuje się kod podany w dodatku D1.

NUMER ZABEZPIECZENIA

(pole 52)

Liczba: 99

Tę grupę danych stosuje się, jeżeli atrybut „Rodzaj zabezpieczenia” zawiera kod „0”, „1”, „2”, „4” lub „9”.

Numer referencyjny zabezpieczenia (GRN)

(pole 52)

Rodzaj/Długość: an ..24

Atrybut ten stosuje się do wprowadzenia numeru referencyjnego zabezpieczenia (GRN), jeżeli atrybut „Rodzaj zabezpieczenia” zawiera kod „0”, „1”, „2”, „4” lub „9”. W takim przypadku nie stosuje się atrybutu „Odniesienia do innych zabezpieczeń”.

Numer referencyjny zabezpieczenia (GRN) jest nadawany przez urząd celny zabezpieczenia w celu identyfikacji każdego poszczególnego zabezpieczenia i posiada następującą strukturę:

Pole 1 i 2 wypełnia się jak wyjaśniono powyżej.

W polu 3 należy wpisać niepowtarzalny identyfikator przyjęcia zabezpieczenia według roku i państwa, nadany przez urząd celny zabezpieczenia. Administracje krajowe mogą w numerze GRN zawrzeć kod urzędu celnego zabezpieczenia; w tym celu stosuje się nie więcej niż 6 pierwszych znaków tego kodu.

W polu 4 należy wpisać wartość stanowiącą numer kontrolny dla pól 1–3 numeru GRN. To pole pozwala wykryć błąd w chwili wprowadzenia pierwszych czterech pól GRN.

Pole 5 wykorzystywane jest wyłącznie, gdy numer GRN dotyczy zabezpieczenia pojedynczego w formie karnetów zarejestrowanego w komputerowym systemie tranzytowym. W takim przypadku w polu należy wpisać identyfikator każdego karnetu.

Odniesienie do innych zabezpieczeń

(pole 52)

Rodzaj/Długość: an ..35

Ten atrybut stosuje się, jeżeli atrybut „Rodzaj zabezpieczenia” zawiera kody inne niż „0”, „1”, „2”, „4” lub „9”. W takim przypadku nie stosuje się atrybutu „GRN”.

Kod dostępu

Rodzaj/Długość: an4

Atrybut ten stosuje się, jeżeli stosuje się atrybut „GRN”. W przeciwnym wypadku stosowanie tego atrybutu nie jest obowiązkowe dla państw członkowskich. W zależności od rodzaju zabezpieczenia kod jest nadawany przez urząd celny zabezpieczenia, gwaranta lub osobę uprawnioną do korzystania z procedury i stosowany w celu ochrony danego zabezpieczenia.

OGRANICZENIE WAŻNOŚCI (UE)

Liczba: 1

Nieważne w państwach UE

(pole 52)

Rodzaj/Długość: n1

Kod 0 = nie stosuje się dla tranzytu unijnego.

OGRANICZENIE WAŻNOŚCI (poza UE)

Liczba: 99

Nieważne dla innych umawiających się stron

(pole 52)

Rodzaj/Długość: a2

Podany w dodatku D2 kod państwa stosuje się w celu określenia danego państwa wspólnego tranzytu.

Dodatek D1

KODY, KTÓRE MAJĄ BYĆ STOSOWANE W FORMULARZACH (¹)

TYTUŁ I

UWAGI OGÓLNE

Niniejszy dodatek zawiera jedynie podstawowe, szczególne wymogi stosowane przy wykorzystaniu formularzy papierowych. Kiedy formalności dotyczące tranzytu są zakończone w ramach wymiany wiadomości w systemie EDI, stosuje się instrukcje zawarte w niniejszym dodatku, chyba że dodatki C2 i D2 stanowią inaczej.

W niektórych przypadkach są określone wymogi dotyczące typu i długości zapisów.

Kody dla różnych rodzajów danych:

a alfabetyczne

n numeryczne

an alfanumeryczne

Liczba występująca po kodzie wskazuje na dozwoloną długość zapisów. Dwie kropki przed wskazaniem długości oznaczają, że zapis danych nie ma określonej długości, ale że może zawierać szereg znaków w ilości do wskazanej liczby.

TYTUŁ II

KODY

Pole 1: Zgłoszenie

Pierwsza część pola

Obowiązujące kody (a2) podane są poniżej:

EX. Dla wymiany handlowej z państwami i terytoriami znajdującymi się poza obszarem celnym Unii, innymi niż umawiające się strony Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym.

Dla towarów objętych procedurą celną, o której mowa w kolumnach A i E tabeli w dodatku C1, tytuł I, B

W celu nadania towarom przeznaczenia celnego, o którym mowa w kolumnach C i D tabeli w dodatku C1, tytuł I, B

Dla wysyłki towarów nieunijnych w kontekście wymiany handlowej między państwami członkowskimi

IM. Dla wymiany handlowej z państwami i terytoriami znajdującymi się poza obszarem celnym Unii, innymi niż umawiające się strony Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym.

Dla towarów objętych procedurą celną, o której mowa w kolumnach H-J tabeli w dodatku C1, tytuł I, B

Dla objęcia towarów nieunijnych procedurą celną w kontekście wymiany handlowej między państwami członkowskimi

EU. W ramach wymiany handlowej z umawiającymi się stronami Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym.

Dla towarów objętych procedurą celną, o której mowa w kolumnach A, E i H-J tabeli w dodatku C1, tytuł I, B

W celu nadania towarom przeznaczenia celnego, o którym mowa w kolumnach C i D tabeli w dodatku C1, tytuł I, B

CO. W odniesieniu do towarów unijnych podlegającym szczególnym środkom w okresie przejściowym następującym po przystąpieniu nowych państw członkowskich

Objęcie towarów procedurą składowania celnego w celu uzyskania wypłaty specjalnych refundacji wywozowych przed wywozem lub wytwarzanie pod dozorem celnym i kontrolą celną przed wywozem i wypłatą refundacji wywozowych

W odniesieniu do towarów unijnych w ramach wymiany handlowej pomiędzy częściami obszaru celnego Unii, w których stosuje się przepisy dyrektywy 2006/112/WE, a częściami tego obszaru, do których przepisy te nie mają zastosowania, lub w ramach wymiany handlowej pomiędzy częściami tego obszaru, do których tych przepisów się nie stosuje.

Druga część pola

Obowiązujące kody (a1) podane są poniżej:

A Dla zgłoszenia zwykłego (procedura standardowa na mocy art. 162 kodeksu)

B lub C Dla zgłoszenia uproszczonego (procedura uproszczona na mocy art. 166 kodeksu)

D Dla składania zgłoszenia zwykłego (takiego, do którego odnosi się kod A), zanim zgłaszający jest w stanie przedstawić towary

E lub F Dla składania zgłoszenia uproszczonego (takiego, do którego odnosi się kod B lub C), zanim zgłaszający jest w stanie przedstawić towary

X lub Y Dla zgłoszenia uzupełniającego, składanego w przypadku procedury uproszczonej objętej kodami B lub C i E lub F

Z Dla zgłoszenia uzupełniającego w ramach procedury uproszczonej na mocy art. 166 i 182 kodeksu

Kody D i F mogą być stosowane jedynie w ramach procedury przewidzianej w art. 171 kodeksu, kiedy zgłoszenie jest składane zanim zgłaszający jest w stanie przedstawić towary.

Trzecia część pola

Stosowane kody (an..5) podane są poniżej:

T1. Towary, których przemieszczanie objęte jest wymogiem procedury zewnętrznego tranzytu unijnego

T2. Towary, których przemieszczanie objęte jest wymogiem procedury wewnętrznego tranzytu unijnego zgodnie z art. 227 kodeksu, chyba że stosuje się art. 286 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447

T2F. Towary, których przemieszczanie objęte jest wymogiem procedury wewnętrznego tranzytu unijnego zgodnie z art. 188 [rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446

T2SM. Towary objęte procedurą wewnętrznego tranzytu unijnego z zastosowaniem art. 2 decyzji 4/92 Komitetu Współpracy EWG–San Marino z dnia 22 grudnia 1992 r.

T. Przesyłki mieszane objęte art. 286 [rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia (UE) nr 952/2013], w którym to przypadku miejsce następujące po „T” musi być przekreślone

T2L. Formularz stosowany dla potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów

T2LF. Formularz stosowany dla potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów przesyłanych do lub z części obszaru celnego Unii, na której przepisy dyrektywy 2006/112/WE nie mają zastosowania

T2LSM. Formularz stosowany dla potwierdzenia statusu towarów przeznaczonych do San Marino, z zastosowaniem art. 2 decyzji 4/92 Komitetu Współpracy EWG–San Marino z dnia 22 grudnia 1992 r.

Pole 2: Nadawca/eksporter

Jeżeli wymagany jest numer identyfikacyjny, stosuje się numer EORI. Ma on następującą strukturę:

Przykład: „PL1234567890ABCDE” dla polskiego eksportera (kod kraju: PL), którego niepowtarzalnym krajowym numerem EORI jest 1234567890ABCDE.

Kod państwa: alfabetyczne kody Unii dla krajów i terytoriów oparte są na obowiązujących kodach ISO alfa 2 (a2), o ile są zgodne z kodami krajów podanymi zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95 (²).

Pole 8: Odbiorca

Jeżeli wymagany jest numer identyfikacyjny, stosuje się numer EORI o strukturze określonej w polu 2.

Jeżeli wymagany jest numer identyfikacyjny, a zgłoszenie obejmuje elementy wywozowej deklaracji skróconej określone w dodatku A, można podać niepowtarzalny numer identyfikacyjny w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie.

Pole 14: Zgłaszający/przedstawiciel

a) Wprowadzić jeden z następujących kodów (n1) przed imieniem i nazwiskiem oraz adresem, aby wyznaczyć zgłaszającego lub status przedstawiciela:

1. Zgłaszający

2. Przedstawiciel (przedstawicielstwo bezpośrednie w rozumieniu art. 18 ust. 1 akapit pierwszy kodeksu)

3. Przedstawiciel (przedstawicielstwo pośrednie w rozumieniu art. 18 ust. 1 akapit pierwszy kodeksu)

W przypadku gdy dane zostaną wydrukowane na dokumencie papierowym, będą znajdowały się w nawiasach kwadratowych (np. [1], [2] lub [3]).

b) Jeżeli wymagany jest numer identyfikacyjny, stosuje się numer EORI o strukturze określonej w polu 2.

Pole 15a: Kod państwa wysyłki/wywozu

Zastosować kody krajów podane w polu 2.

Pole 17 a: Kod kraju przeznaczenia

Zastosować kody krajów podane w polu 2.

Pole 17b: Kod regionu przeznaczenia

Wykorzystać kody przyjęte przez państwa członkowskie.

Pole 18: Przynależność państwowa środka transportu przy wyjściu

Zastosować kody krajów podane w polu 2.

Pole 19: Kontener (Kont.)

Odpowiednie kody (n1) są podane poniżej:

0 Towary nietransportowane w kontenerach

1 Towary transportowane w kontenerach

Pole 20: Warunki dostawy

Kody i informacje, które mają zostać umieszczone – w odpowiednim przypadku – w pierwszych dwóch częściach niniejszego pola, są następujące:

Państwa członkowskie mogą wymagać następujących kodowanych elementów (n1) w trzeciej części pola:

1 Miejsce znajdujące się na terytorium danego państwa członkowskiego

2 Miejsce znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego

3 Inne (miejsce znajdujące się poza Unią).

Pole 21: Przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę

Zastosować kody krajów podane w polu 2.

Pole 22: Waluta faktury

Waluta faktury ma być wprowadzona przy pomocy kodu waluty ISO alfa-3 (Kody ISO 4217 dla walut i środków pieniężnych).

Pole 24: Rodzaj transakcji

Państwa członkowskie, które wymagają tej informacji, muszą używać jednocyfrowych kodów wymienionych w kolumnie A tabeli, o której mowa w art. 10 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 113/2010 (³), przy czym kod ten należy wpisywać w lewej części pola. Mogą one przewidzieć również dodanie w prawej części pola drugiej cyfry z wykazu w kolumnie B tej tabeli.

Pole 25: Rodzaj transportu na granicy

Obowiązujące kody podane zostały poniżej (n1):

Pole 26: Rodzaj transportu wewnętrznego

Obowiązują kody wymienione dla pola 25.

Pole 29: Urząd wyprowadzenia/wprowadzenia

Należy stosować kody (an8) skonstruowane w następujący sposób:

– pierwsze dwa znaki (a2) służą do określenia kraju za pomocą kodu kraju wprowadzonego do pola 2,

– następne sześć znaków (an6) oznacza dany urząd w tym państwie. Zaleca się przyjęcie następującego porządku:

Pierwsze trzy znaki (a3) byłyby zajęte przez UN/LOCODE, a ostatnie trzy zajmowałaby krajowa część pola w formacie alfanumerycznym (an3). Jeżeli nie stosuje się tej części pola, należy wstawić znaki „000”.

Przykład: BEBRU000: BE = ISO 3166 dla Belgii, BRU = UN/LOCODE dla miasta Brukseli, 000 dla niewykorzystanej części pola.

Pole 31: Opakowania i opis towaru; znaki i numery – numery kontenera(-ów) – liczba i rodzaj

Rodzaj opakowań

Należy używać następujących kodów.

(zalecenie NZ/EKG nr 21/wersja 8.1 z dnia 12 lipca 2010 r.)

KODY OPAKOWAŃ

Pole 33: Kod towaru

Pierwsza część pola (8 cyfr)

Należy wypełniać, stosując pozycje Nomenklatury scalonej (CN).

Jeśli formularz jest wykorzystywany do celów procedury tranzytu unijnego, w tej części pola wprowadzony zostaje kod towaru zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów, złożony z przynajmniej sześciu cyfr. Jeżeli jednak prawodawstwo unijne tego wymaga, należy podać pozycję Nomenklatury scalonej.

Druga część pola (dwa znaki)

Należy uzupełnić zgodnie z kodem TARIC (dwa znaki dla zastosowania szczególnych środków unijnych w odniesieniu do formalności, których należy dopełnić w miejscu przeznaczenia).

Trzecia część pola (cztery znaki)

Należy wypełnić zgodnie z kodem TARIC (pierwszy dodatkowy kod).

Czwarta część pola (cztery znaki)

Należy wypełnić zgodnie z kodem TARIC (drugi dodatkowy kod).

Piąta część pola (cztery znaki)

Kody mają zostać przyjęte przez zainteresowane państwa członkowskie.

Pole 34 a: Kod kraju pochodzenia

Zastosować kody krajów podane w polu 2.

Pole 34b: Kod regionu pochodzenia/produkcji

Kody mają przyjąć państwa członkowskie.

Pole 36: Preferencje

To pole jest dla kodów trzycyfrowych, zawierających jednocyfrowy składnik z 1) oraz dwucyfrowy składnik z 2).

Odpowiednie kody podane są poniżej:

1. Pierwsza cyfra kodu

1 Środki taryfowe erga omnes

2 System ogólnych preferencji taryfowych (GSP)

3 Preferencje taryfowe inne niż te wymienione pod kodem 2

4 Cła na mocy postanowień umów o unii celnej zawartych przez Unię Europejską

2. Następne dwie cyfry

00 Żadne z poniższych

10 Zawieszenie taryfowe

15 Zawieszenie taryfowe ze szczególnym końcowym przeznaczeniem

18 Zawieszenie taryfowe ze świadectwem potwierdzającym szczególny charakter produktu

19 Zawieszenie czasowe dla produktów przywożonych ze świadectwem zdatności do lotu

20 Kontyngent taryfowy (*)

23 Kontyngent taryfowy ze szczególnym końcowym przeznaczeniem (*)

25 Kontyngent taryfowy ze świadectwem potwierdzającym szczególny charakter produktu (*)

28 Kontyngent taryfowy po uszlachetnieniu biernym (*)

40 Szczególne końcowe przeznaczenie wynikające ze wspólnej taryfy celnej

50 Świadectwo potwierdzające szczególny charakter produktu

Pole 37: Procedura

A. Pierwsza część pola

Kody, które należy wprowadzić w tej części pola, są kodami czterocyfrowymi, składającymi się z dwucyfrowego kodu reprezentującego wnioskowaną procedurę, po którym następuje drugi, dwucyfrowy kod reprezentujący poprzednią procedurę. Wykaz kodów dwucyfrowych podany jest poniżej.

„Poprzednia procedura” oznacza procedurę, którą towary zostały objęte, zanim zostały objęte wnioskowaną procedurą.

Należy zauważyć, że w przypadku gdy poprzednią procedurą jest procedura składowania celnego lub odprawy czasowej lub gdy towary pochodzą z wolnego obszaru celnego, odpowiedni kod powinien być zastosowany, jedynie jeśli towary nie zostały objęte procedurą specjalną (uszlachetnianie czynne, uszlachetnianie bierne).

Na przykład: powrotny wywóz towarów przywiezionych w ramach procedury celnej uszlachetniania czynnego i następnie objętych procedurą składowania celnego = 3151 (a nie 3171) (pierwsza operacja = 5100; druga operacja = 7151; powrotny wywóz = 3151).

Podobnie, jeśli dokonuje się powrotnego przywozu towarów uprzednio wywiezionych czasowo, objęcie jedną z powyżej wymienionych procedur zawieszających uznaje się za prosty przywóz pod tą procedurą. Odniesienie do aspektu „powrotnego przywozu” jest podawane jedynie wówczas, gdy towary są dopuszczone do obrotu.

Na przykład: wprowadzenie do obrotu krajowego z jednoczesnym dopuszczeniem do obrotu towarów wywiezionych w ramach procedury celnej uszlachetniania biernego i objętych procedurą składowania celnego przy powrotnym przywozie = 6121 (nie 6171) (pierwsza operacja: wywóz czasowy na uszlachetnianie bierne = 2100; druga operacja: wprowadzenie do składu celnego = 7121; trzecia operacja: wprowadzenie do obrotu krajowego + dopuszczenie do obrotu = 6121).

Kody oznaczone na poniższym wykazie literą a) nie mogą być wykorzystane jako pierwsze dwie cyfry kodu procedury, lecz jedynie w celu wskazania poprzedniej procedury.

Na przykład: 4054 = dopuszczenie do obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów uprzednio objętych procedurą uszlachetniania czynnego w innym państwie członkowskim.

Wykaz kodów procedur

Dwa z tych podstawowych elementów muszą zostać połączone, aby stworzyć kod czterocyfrowy.

00 Ten kod stosuje się, aby wskazać, że nie ma poprzedniej procedury a).

01 Dopuszczenie do obrotu towarów z jednoczesną ponowną wysyłką w ramach wymiany handlowej między częściami obszaru celnego Unii, w których stosuje się przepisy dyrektywy 2006/112/WE, oraz między częściami tego obszaru, gdzie tych przepisów się nie stosuje.

Dopuszczenie do obrotu towarów z jednoczesną ponowną wysyłką w ramach wymiany handlowej między Unią a krajami, z którymi stworzyła ona unię celną.

Przykład: Towary przybywające z państwa trzeciego, dopuszczone są do obrotu we Francji i wysłane na Wyspy Normandzkie.

02 Dopuszczenie do obrotu towarów w celu zastosowania procedury uszlachetnienia czynnego (system ceł zwrotnych). a)

Wyjaśnienie: Uszlachetnianie czynne (system ceł zwrotnych) zgodnie z art. 256 kodeksu.

07 Dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym objęciem towarów procedurą składowania inną niż procedura składowania celnego.

Wyjaśnienie: Ten kod należy stosować, kiedy towary zostają dopuszczone do obrotu, ale podatek VAT i ewentualnie podatek akcyzowy nie zostały zapłacone.

Przykłady: Przywożone maszyny są dopuszczone do obrotu, ale podatek VAT nie został zapłacony. Podczas gdy towary są składowane w składzie podatkowym lub innym zatwierdzonym miejscu, płatność podatku VAT zostaje zawieszona.

Przywożone papierosy są dopuszczone do obrotu, ale podatek VAT i podatek akcyzowy nie zostały zapłacone. Podczas gdy towary zostały umieszczone w składzie podatkowym lub innym zatwierdzonym miejscu, płatność podatku VAT i podatku akcyzowego zostaje zawieszona.

10 Wywóz ostateczny

Przykład: Normalny wywóz towarów unijnych do państwa trzeciego, ale również wywóz towarów unijnych do części obszaru celnego Unii, do których nie stosuje się przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE (Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1).

11 Wywóz produktów kompensacyjnych otrzymanych z towarów ekwiwalentnych, w ramach procedury uszlachetniania czynnego przed objęciem towarów przywożonych procedurą.

Wyjaśnienie: Uprzedni wywóz (EX-IM) zgodnie z art. 223 ust. 2 lit. c) kodeksu.

Przykład : Wywóz papierosów wytworzonych z unijnych liści tytoniu przed objęciem liści tytoniu z państwa trzeciego procedurą uszlachetniania czynnego.

21 Czasowy wywóz w ramach procedury uszlachetniania biernego.

Przykład : Wyjaśnienie: Procedura uszlachetniania biernego na mocy art. 259–262 kodeksu. Zob. również kod 22.

22 Czasowy wywóz inny niż ten, o którym mowa przy kodzie 21.

Przykład : Jednoczesne zastosowanie w odniesieniu do wyrobów włókienniczych procedury uszlachetniania biernego i gospodarczej procedury uszlachetniania biernego (rozporządzenie Rady (WE) nr 3036/94).

23 Czasowy wywóz w celu powrotu w niezmienionym stanie.

Przykład: Czasowy wywóz na wystawy artykułów takich jak próbki, wyposażenie zawodowe itp.

31 Powrotny wywóz.

Wyjaśnienie : Powrotny wywóz towarów nieunijnych następujący po procedurze zawieszającej.

Przykład: Towary są obejmowane procedurą składowania celnego, a następnie zgłaszane do powrotnego wywozu.

40 Jednoczesne dopuszczenie do obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów, których dostawa nie podlega zwolnieniu z podatku VAT.

Przykład: Towary pochodzące z państwa trzeciego z płatnością ceł i podatku VAT.

41 Jednoczesne dopuszczenie do obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego (system ceł zwrotnych). a)

Przykład : Procedura uszlachetniania czynnego z płatnością ceł i krajowych podatków od przywozu.

42 Jednoczesne dopuszczenie do obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów, które podlegają dostawie zwolnionej z podatku VAT do innego państwa członkowskiego oraz, w stosownych przypadkach, podlegają procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Wyjaśnienie : Udziela się zwolnienia z płatności podatku VAT i w stosownych przypadkach zawieszenia poboru podatku akcyzowego, ponieważ po przywozie następuje wewnątrzunijna dostawa lub przemieszczenie towarów do innego państwa członkowskiego. W takim przypadku podatek VAT i w stosownych przypadkach podatek akcyzowy będą należne w państwie członkowskim końcowego przeznaczenia. W celu zastosowania niniejszej procedury osoby muszą spełnić warunki wymienione w art. 143 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE i w stosownych przypadkach warunki wymienione w art. 17 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2008/118/WE.

Przykład 1 : Przywóz towarów podlegający zwolnieniu z podatku VAT przez przedstawiciela podatkowego.

Przykład 2 : Wyroby akcyzowe przywożone z kraju trzeciego, które są dopuszczone do obrotu i podlegają dostawie zwolnionej z podatku VAT do innego państwa członkowskiego. Niezwłocznie po dopuszczeniu do obrotu następuje przemieszczenie w ramach procedury zawieszenia poboru podatku akcyzowego z miejsca przywozu zainicjowane przez zarejestrowanego nadawcę zgodnie z art. 17 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2008/118/WE.

43 Jednoczesne dopuszczenie do obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów podlegających szczególnym środkom związanym z pobieraniem kwoty w okresie przejściowym po przystąpieniu nowych państw członkowskich.

Przykład: Dopuszczenie do obrotu produktów rolnych podlegających w specjalnym okresie przejściowym po przystąpieniu nowych państw członkowskich specjalnej procedurze celnej lub szczególnym środkom obowiązującym między nowymi państwami członkowskimi a pozostałą częścią Unii, tego samego rodzaju co obowiązywały w swoim czasie w stosunku do Hiszpanii i Portugalii.

45 Zwolnienie towarów i wprowadzenie do obrotu krajowego albo za podatek VAT, albo za podatek akcyzowy i objęcie ich procedurą składu podatkowego.

Wyjaśnienie : Zwolnienie z podatku VAT lub akcyzy poprzez objęcie towarów procedurą składu podatkowego.

Przykłady : Papierosy przywiezione z państwa trzeciego są dopuszczone do obrotu i podatek VAT został zapłacony. Podczas gdy towary znajdują się w składzie podatkowym lub innym zatwierdzonym miejscu, płatność podatku akcyzowego zostaje zawieszona.

Papierosy przywiezione z państwa trzeciego są dopuszczone do obrotu i podatek akcyzowy został zapłacony. Podczas gdy towary są w składzie podatkowym lub innym zatwierdzonym miejscu, płatność podatku VAT zostaje zawieszona.

48 Wprowadzenie do obrotu krajowego z jednoczesnym dopuszczeniem do obrotu towarów zamiennych w ramach procedury uszlachetniania biernego przed wywozem towarów czasowo wywożonych.

Wyjaśnienie : System standardowej wymiany (IM-EX), uprzedni przywóz zgodnie z art. 262 ust. 1 kodeksu.

49 Wprowadzenie do obrotu krajowego towarów unijnych w ramach wymiany handlowej pomiędzy częściami obszaru celnego Unii, w których stosuje się przepisy dyrektywy 2006/112/WE, a częściami tego obszaru, do których przepisy te nie mają zastosowania, lub w ramach wymiany handlowej pomiędzy częściami tego obszaru, do których tych przepisów się nie stosuje.

Wprowadzenie do obrotu krajowego towarów w ramach wymiany handlowej między Unią a państwami, z którymi stworzyła ona unię celną.

Wyjaśnienie : Przywóz z wprowadzeniem do obrotu krajowego towarów z części Unii, do których nie stosuje się dyrektywy 2006/112/WE. Stosowanie zgłoszeń celnych zostało określone w art. 134 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

Przykłady : Towary pochodzące z Martyniki i wprowadzone do obrotu krajowego w Belgii.

Towary pochodzące z Andory i wprowadzone do obrotu krajowego w Niemczech.

51 Procedura uszlachetniania czynnego.

Wyjaśnienie : Uszlachetnianie czynne zgodnie z art. 256 kodeksu.

53 Przywóz w ramach procedury odprawy czasowej.

Przykład: Odprawa czasowa, np. na wystawę.

54 Uszlachetnianie czynne w innym państwie członkowskim (bez dopuszczenia towarów do obrotu w tym państwie członkowskim). (a)

Wyjaśnienie: Ten kod jest stosowany do rejestrowania operacji do celów statystycznych w odniesieniu do handlu wewnątrzunijnego.

Przykład : Towary z państwa trzeciego objęte są procedurą uszlachetniania czynnego w Belgii (5100). Po poddaniu uszlachetnianiu czynnemu zostają one wysłane do Niemiec w celu dopuszczenia do obrotu (4054) lub dalszego przetwarzania (5154).

61 Powrotny przywóz z jednoczesnym dopuszczeniem do obrotu i wprowadzeniem do obrotu krajowego towarów, które nie są przedmiotem dostawy zwolnionej z podatku VAT.

63 Powrotny przywóz z jednoczesnym dopuszczeniem do obrotu i wprowadzeniem do obrotu krajowego towarów, które są przedmiotem dostawy zwolnionej z podatku VAT do innego państwa członkowskiego oraz, w stosownych przypadkach, procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego.

Wyjaśnienie : Udziela się zwolnienia z płatności podatku VAT i w stosownych przypadkach zawieszenia poboru podatku akcyzowego, ponieważ po powrotnym przywozie następuje wewnątrzunijna dostawa lub przemieszczenie towarów do innego państwa członkowskiego. W takim przypadku podatek VAT i w stosownych przypadkach podatek akcyzowy będą należne w państwie członkowskim końcowego przeznaczenia. W celu zastosowania niniejszej procedury osoby muszą spełnić warunki wymienione w art. 143 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE i w stosownych przypadkach warunki wymienione w art. 17 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2008/118/WE.

Przykład 1: Powrotny przywóz po uszlachetnieniu biernym lub czasowym wywozie, z ewentualnym obciążeniem podatkiem VAT przedstawiciela podatkowego.

Przykład 2 : Wyroby akcyzowe powrotnie przywożone po uszlachetnieniu biernym i dopuszczone do obrotu, które podlegają dostawie zwolnionej z podatku VAT do innego państwa członkowskiego. Niezwłocznie po dopuszczeniu do obrotu następuje przemieszczenie w ramach procedury zawieszenia poboru podatku akcyzowego z miejsca importu zainicjowane przez zarejestrowanego nadawcę zgodnie z art. 17 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2008/118/WE.

68 Powrotny przywóz z częściowym wprowadzeniem do obrotu krajowego i jednoczesne dopuszczenie do obrotu i objęcie towarów procedurą składowania inną niż procedura składowania celnego.

Przykład : Przetworzone napoje alkoholowe są powrotnie przywożone i wprowadzane do składu akcyzowego.

71 Objęcie towarów procedurą składowania celnego.

Wyjaśnienie : Objęcie towarów procedurą składowania celnego. W żadnym wypadku nie wyklucza to jednoczesnego umieszczenia towarów np. w składzie akcyzowym lub podatku VAT.

76 Objęcie towarów procedurą składowania celnego w celu uzyskania wypłaty specjalnych refundacji wywozowych przed wywozem.

Przykład : Wołowina bez kości z dorosłego bydła płci męskiej objęta procedurą składowania celnego przed wywozem (art. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1741/2006 z dnia 24 listopada 2006 r. ustanawiającego warunki przyznawania specjalnych refundacji wywozowych do wołowiny bez kości z dorosłego bydła płci męskiej, objętej procedurą składu celnego przed wywozem (⁴)).

77 Wytwarzanie towarów pod dozorem i kontrolą organów celnych (w rozumieniu art. 5 pkt 27 kodeksu) przed wywozem i wypłatą refundacji wywozowych.

Przykład : Konserwy z wołowiny i cielęciny wytwarzanie pod dozorem i kontrolą organów celnych przed wywozem (art. 2 i 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1731/2006 z dnia 23 listopada 2006 r. w sprawie szczególnych zasad stosowania refundacji wywozowych w odniesieniu do niektórych konserw z wołowiny i cielęciny (⁵)).

78 Wprowadzenie towarów do wolnego obszaru celnego (a).

91 Objęcie towarów procedurą przetwarzania pod kontrolą celną. a)

92 Przetwarzanie pod kontrolą celną w innym państwie członkowskim (bez dopuszczenia do obrotu w tym państwie członkowskim).(a)

Wyjaśnienie : Ten kod jest stosowany do rejestrowania operacji do celów statystycznych w odniesieniu do handlu wewnątrzunijnego.

Przykład : Towary z państwa trzeciego były przetwarzane pod kontrolą celną w Belgii (9100). Po przetworzeniu są one wysyłane do Niemiec w celu dopuszczenia ich do obrotu (4092).

B. Druga część pola

1. W przypadku gdy pole to jest wykorzystywane do określenia procedury unijnej, musi być zastosowany kod składający się z jednej litery, po której następują dwa znaki alfanumeryczne, z których pierwsza litera oznacza kategorię środków w następujący sposób:

Uszlachetnianie czynne	Axx
Uszlachetnianie bierne	Bxx
Zwolnienia celne	Cxx
Odprawa czasowa	Dxx
Produkty rolne	Exx
Inne	Fxx

Uszlachetnianie czynne (IP)

Art. 256 kodeksu

Uszlachetnianie bierne (OP)

Art. 259 kodeksu

Zwolnienia celne

(rozporządzenie (WE) nr 1186/2009)

Odprawa czasowa

2. Kody wyłącznie na użytek krajowy muszą składać się z znaku numerycznego, po którym następują dwa znaki alfanumeryczne, zgodnie z własną nomenklaturą danego państwa członkowskiego.

Pole 40: Deklaracja skrócona / poprzedni dokument

Pole to jest przeznaczone dla kodów alfanumerycznych (an..26).

Każdy kod ma trzy elementy, które są oddzielone myślnikami (-). Pierwszy element (a1) składa się z trzech różnych liter i jest stosowany do rozróżniania pomiędzy trzema kategoriami wspomnianymi poniżej. Drugi element (an..3), który składa się z kombinacji cyfr lub liter, służy do identyfikacji rodzaju dokumentu. Trzeci element (an..20) reprezentuje dane potrzebne do rozpoznania dokumentu: albo jego numer identyfikacyjny albo inne rozpoznawalne odniesienie.

1. Pierwszy element (a1):

X – deklaracja skrócona,

Y – zgłoszenie pierwotne,

Z – poprzedni dokument,

2. Drugi element (an..3):

Wybrać skrót dla dokumentu z „Listy skrótów dla dokumentów”.

Lista ta uwzględnia kod „CLE”, który oznacza „datę i oznaczenie wpisu towarów do rejestru”. (art. 182 kodeksu). Data wpisywana jest w następujący sposób: rrrrmmdd.

3. Trzeci element (an..20):

Tutaj wprowadza się numer identyfikacyjny lub inne rozpoznawalne odniesienie do dokumentu.

Przykłady:

– Poprzedni dokument jest dokumentem tranzytowym T1, do którego urząd przeznaczenia przypisał numer „238544”. Kod będzie zatem brzmiał „Z-821–238544” („Z” dla poprzedniego dokumentu, „821” dla procedury tranzytu oraz „238544” dla numeru rejestracji dokumentu (lub MRN dla operacji NCTS)).

– Manifest cargo noszący numer „2222” jest wykorzystywany jako deklaracja skrócona. Kod będzie brzmiał „X-785–2222” („X” dla deklaracji skróconej, „785” dla manifestu cargo i „2222” dla numeru identyfikacyjnego manifestu).

– Towary zostały wpisane do rejestru w dniu 14 lutego 2002 r. Kod będzie więc brzmiał „Y-CLE-20020214-5” („Y”, aby wykazać, że było zgłoszenie pierwotne, „CLE” dla „wpisane do rejestru”, „20020214” dla daty wpisania – „2002” jest rokiem, „02” miesiącem, „14” dniem – i „5” jako oznaczenie wpisu do rejestru).

Jeśli powyższy dokument jest sporządzony przy wykorzystaniu dokumentu SAD, skrót będzie zawierał kody określone dla pierwszej części pola 1 (IM, EX, CO i EU)

Pole 43: Metoda wyceny

Przepisy stosowane do określenia wartości celnej przywożonych towarów mają być zakodowane w następujący sposób:

Pole 44: Dodatkowe informacje / załączone dokumenty / świadectwa i pozwolenia

1. Dodatkowe informacje

Kod pięciocyfrowy jest stosowany do kodowania dodatkowych informacji o charakterze celnym. Kod ten następuje po dodatkowej informacji, chyba że prawo Unii przewiduje kod, który ma być zastosowany zamiast tekstu.

Przykład:

Zgłaszający wpisuje kod 00300 w polu 2, aby wskazać, że zgłaszający i nadawca są tą samą osobą.

Prawo Unii przewiduje możliwość wprowadzania niektórych dodatkowych informacji w polach innych niż 44. Jednak takie informacje dodatkowe powinny być kodowane zgodnie z tymi samymi zasadami co informacje, które mają być wprowadzone w polu 44. Ponadto tam gdzie prawo Unii nie określa pola, w którym informacje mają być wprowadzone, informacje te mają zostać wpisane w polu 44.

Wszelkiego rodzaju informacje dodatkowe są wymienione na końcu niniejszego tytułu.

Państwa członkowskie mogą przewidzieć wykorzystanie dodatkowych informacji krajowych, pod warunkiem że ich kodyfikacja przedstawia strukturę odmienną od kodów dla dodatkowych informacji unijnych.

2. Załączone dokumenty, świadectwa i pozwolenia

a) Dokumenty, świadectwa oraz unijne lub międzynarodowe pozwolenia lub inne odnośne informacje, przedstawiane na poparcie zgłoszenia, muszą zostać wprowadzone w postaci kodu składającego się z 4 znaków alfanumerycznych, po których, w stosownych przypadkach, następuje albo numer identyfikacyjny, albo inne rozpoznawalne odniesienie. Listę dokumentów, świadectw, pozwoleń i innych odnośnych informacji oraz ich odpowiednich kodów można znaleźć w bazie danych TARIC.

b) Krajowe dokumenty, świadectwa i pozwolenia złożone na poparcie zgłoszenia muszą być wprowadzone w postaci kodu składającego się ze znaku numerycznego, po którym następują 3 znaki alfanumeryczne (np. 2123, 34d5), po którym może następować numer identyfikacyjny albo inne rozpoznawalne odniesienie. Cztery znaki przedstawiają kody oparte na własnej nomenklaturze państwa członkowskiego.

Pole 47: Obliczanie opłat

Pierwsza kolumna: Rodzaj podatku

a) Obowiązujące kody podane są poniżej:

b) Kody wyłącznie na użytek krajowy muszą składać się z znaku numerycznego, po którym następują dwa znaki alfanumeryczne, zgodnie z własną nomenklaturą danego państwa członkowskiego.

Ostatnia kolumna: Metoda płatności

Następujące kody mogą być stosowane przez państwa członkowskie:

A Płatność gotówką

B Płatność kartą kredytową

C Płatność czekiem

D Inne (np. bezpośrednie obciążenie rachunku agenta celnego)

E Płatność odroczona lub z przesuniętym terminem

F Odroczenie płatności – system celny

G Płatność z przesuniętym terminem – system podatku VAT (art. 23 szóstej dyrektywy VAT)

H Przelew bankowy

J Płatność poprzez administrację urzędów pocztowych (przesyłki pocztowe) lub za pośrednictwem innego organu rządowego bądź sektora publicznego

K Kredyt akcyzowy lub obniżenie kwoty podatku akcyzowego

M Zabezpieczenie, włącznie z depozytem gotówkowym

P Z konta gotówkowego agenta celnego

R Zabezpieczenie

S Konto zabezpieczenia pojedynczego

T Z konta gwarancyjnego agenta celnego

U Z zabezpieczenia na podstawie stałego upoważnienia agenta

V Z zabezpieczenia na podstawie jednorazowego upoważnienia agenta

O Zabezpieczenie złożone przez agencję interwencyjną

Pole 49: Oznaczenie składu

Kod, który ma być wprowadzony, ma następującą trzyczęściową strukturę:

– Litera określająca rodzaj składu:

R Publiczny skład celny typu I

S Publiczny skład celny typu II

T Publiczny skład celny typu III

U Prywatny skład celny

V Miejsca składowe przeznaczone do czasowego składowania towarów

Y Dla składu innego niż celny

Z Dla wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego

– numer identyfikacyjny przyznany przez państwo członkowskie przy wydawaniu pozwolenia (an..14)

– kod kraju dla państwa członkowskiego wydającego pozwolenie, zgodnie z definicją w polu 2 (a2)

Pole 50: Główny zobowiązany

Jeżeli wymagany jest numer identyfikacyjny, stosuje się numer EORI o strukturze określonej w polu 2.

Pole 51: Przewidywane urzędy tranzytowe (i państwo)

Zastosować kody podane w polu 29.

Pole 52: Zabezpieczenie

Kody zabezpieczenia

Obowiązujące kody podane zostały poniżej (n1):

Podanie krajów pod nagłówkiem „nieważna na”:

Zastosować kody krajów podane w polu 2.

Pole 53: Urząd przeznaczenia (i państwo)

Zastosować kody podane w polu 29.

Dodatkowe informacje – kod XXXXX

Kategoria ogólna – Kod 0xxxx

Przy przywozie: Kod 1xxxx

Przy wywozie: Kod 3xxxx

TYTUŁ III

TABELA ODNIESIEŃ JĘZYKOWYCH I ODPOWIADAJĄCYCH IM KODÓW

(¹) Zastosowanie w niniejszym dodatku słów: wywóz, powrotny wywóz, przywóz oraz powrotny przywóz obejmuje w równym stopniu wysyłkę, powrotną wysyłkę, wprowadzenie i powrotne wprowadzenie.

(²) Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 23.

(³) Dz.U. L 37 z 10.2.2010, s. 1.

(⁴) Dz.U. L 329 z 25.11.2006, s. 7.

(⁵) Dz.U. L 325 z 24.11.2006, s. 12.

(*) W przypadku gdy wymagany kontyngent taryfowy zostanie wyczerpany, państwa członkowskie mogą zezwolić, aby wniosek był ważny dla każdej innej istniejącej preferencji.

Dodatek D2

DODATKOWE KODY DLA KOMPUTEROWEGO SYSTEMU TRANZYTOWEGO

1. Kody krajów (CNT)

Stosuje się kod kraju ISO alfa 2 (zob. dodatek D1).

2. Kod języka

Kodyfikacja ISO alfa 2 zgodnie z ISO–639: stosuje się wydanie z 1988 r.

3. Kod towarów (COM)

Należy wprowadzić sześć cyfr Systemu Zharmonizowanego (HS6). Kod towaru może na użytek krajowy zostać rozszerzony do ośmiu cyfr.

6. Kody przedstawianych dokumentów/świadectw

(kody numeryczne pochodzące z Katalogu 1997b ONZ dla elektronicznej wymiany danych dla administracji, handlu i transportu: Wykaz kodów dla danych 1001, Kodowana nazwa dokumentu/komunikatu).

7. Dodatkowe informacje / Specjalne oznaczenia kodowe

Stosuje się następujące kody:

DG0 = Wywóz z państwa wspólnego tranzytu podlegający ograniczeniom lub wywóz z Unii podlegający ograniczeniom.

DG1 = Wywóz z państwa wspólnego tranzytu podlegający cłu lub wywóz z Unii podlegający cłu.

DG2 = Wywóz.

Dodatkowe specjalne oznaczenia kodowe można również określić na szczeblu krajowym.

8. Numer referencyjny urzędu celnego (COR)

Pole 1 wypełnia się jak wyjaśniono powyżej.

W polu 2 wpisuje się kod alfanumeryczny składający się z sześciu znaków. Te sześć znaków pozwala administracji krajowej na określenie, w stosownych przypadkach, hierarchii urzędów celnych.

9. Dla atrybutu „Rodzaj zgłoszenia” (pole 1): dla zgłoszeń TIR stosuje się kod „TIR”.

10. Dla atrybutu „Rodzaj zabezpieczenia” (pole 52): dla komunikatów TIR stosuje się kod „B”.

Dodatek E

Dane przetwarzane w centralnym systemie, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447

1. Numer EORI, o którym mowa w art. 1 ust. 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

2. Imię i nazwisko osoby.

3. Adres siedziby/zamieszkania: pełny adres miejsca, w którym osoba ma siedzibę / zamieszkuje, w tym identyfikator kraju lub terytorium (kod kraju ISO alfa-2, jeśli jest dostępny, określony w dodatku D1, tytuł II, pole 2).

4. Numer identyfikacyjny VAT, o ile został nadany przez państwo członkowskie.

5. W stosownych przypadkach status prawny zgodnie z dokumentem założycielskim.

6. Data założenia lub – w przypadku osoby fizycznej – data urodzenia.

7. Rodzaj osoby (osoba fizyczna, osoba prawna, stowarzyszenie osób zgodnie z art. 5 pkt 4 kodeksu) w formie kodu. Odpowiednie kody podane są poniżej:

(1) Osoba fizyczna

(2) Osoba prawna

(3) Stowarzyszenia osób, o których mowa w art. 5 ust. 5 kodeksu

8. Informacje kontaktowe: imię i nazwisko osoby do kontaktów oraz dowolne dane z poniższych: numer telefonu, numer faksu lub adres e-mail.

9. W przypadku osób nieposiadających siedziby na obszarze celnym Unii: numer identyfikacyjny, jeżeli został przyznany danej osobie do celów celnych przez właściwy organ państwa trzeciego, z którym zawarto obowiązującą umowę dotyczącą wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych. Numer identyfikacyjny zawiera identyfikator kraju lub terytorium (kod kraju ISO alfa-2, jeżeli jest on dostępny, określony w dodatku D1, tytuł II, pole 2).

10. W stosownych przypadkach czterocyfrowy kod głównej działalności gospodarczej zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (NACE), wymieniony w rejestrze działalności gospodarczej danego państwa członkowskiego.

11. W stosownych przypadkach dzień wygaśnięcia numeru EORI.

12. Zgoda na ujawnienie danych osobowych wymienionych w pkt 1, 2 i 3, jeżeli jej udzielono.

Dodatek F1

TRANZYTOWY DOKUMENT TOWARZYSZĄCY (TAD)

ROZDZIAŁ I

Wzór tranzytowego dokumentu towarzyszącego

ROZDZIAŁ II

Uwagi wyjaśniające i dane szczegółowe dotyczące tranzytowego dokumentu towarzyszącego

Papier stosowany w przypadku tranzytowego dokumentu towarzyszącego może być koloru zielonego.

Tranzytowy dokument towarzyszący jest drukowany na podstawie danych dostarczonych w zgłoszeniu tranzytowym, w stosownym przypadku sprostowanych przez osobę uprawnioną do korzystania z procedury lub zweryfikowanym przez urząd wyjścia, uzupełnionych o następujące informacje:

1. MRN (numer ewidencyjny)

Informacja jest podana alfanumerycznie w postaci 18 cyfr wg następującego wzoru:

Pole 1 i 2 wypełnia się jak wyjaśniono powyżej.

W polu 3 podaje się identyfikator operacji tranzytowej. Sposób wypełniania pola zależy od administracji krajowych, ale każda operacja tranzytowa realizowana w ciągu jednego roku w określonym kraju zostaje oznaczona unikalnym numerem.

Administracje krajowe, które chcą umieścić numer referencyjny urzędu celnego w MRN, mogą wykorzystać nie więcej niż sześć pierwszych znaków w tym celu.

W polu 4 należy podać wartość znaku kontrolnego dla pełnego MRN. Pole to umożliwia wykrycie błędu przy wprowadzaniu pełnego numeru MRN.

MRN jest również drukowany w formie kodu kreskowego przy zastosowaniu standardu „kod 128”, zestaw znaków „B”.

2. Pole 3:

– pierwsza część: numer seryjny aktualnego arkusza wydruku,

– druga część: ogólna liczba arkuszy wydruku (włącznie z wykazami pozycji),

– nie stosuje się w przypadku jednej pozycji towarowej.

3. W miejscu znajdującym się po prawej stronie pola 8:

Nazwa i adres urzędu celnego, do którego należy zwrócić egzemplarz zwrotny tranzytowego dokumentu towarzyszącego, w przypadku stosowania procedury ciągłości działania dla tranzytu.

4. Pole C:

– nazwa urzędu wyjścia,

– numer referencyjny urzędu wyjścia,

– data przyjęcia zgłoszenia tranzytowego,

– nazwa i numer pozwolenia upoważnionego nadawcy (jeżeli występuje).

5. Pole D:

– wyniki kontroli,

– nałożone zamknięcia celne lub adnotacja „- -” identyfikująca „Zwolnienie – 99201”,

– wskazanie „Wiążąca trasa”, jeżeli występuje.

Tranzytowy dokument towarzyszący nie może być zmieniany, nie mogą być na nim umieszczane dodatkowe informacje ani dokonywane skreślenia, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej.

6. Formalności podczas transportu

Pomiędzy czasem, w którym towar opuszcza urząd wyjścia, a czasem, kiedy przybywa on do urzędu przeznaczenia, może zaistnieć konieczność uzupełnienia niektórych danych w tranzytowym dokumencie towarzyszącym towarom. Dane te dotyczą operacji transportowej i muszą zostać wprowadzone przez przewoźnika odpowiedzialnego za środki transportu, na które towary są załadowane, w miarę wykonywania odpowiednich czynności. Dane szczegółowe można dopisać odręcznie w czytelny sposób, atramentem i drukowanymi literami.

Przewoźnikom przypomina się, że towary mogą być przeładowywane tylko za pozwoleniem organów celnych kraju, na obszarze którego dokonywany jest przeładunek.

W przypadku gdy organy te uznają, że operacja tranzytu unijnego może być kontynuowana w normalnym trybie, po podjęciu odpowiednich działań dokonują one stosownych adnotacji na tranzytowym dokumencie towarzyszącym.

Organy celne urzędu tranzytowego lub urzędu przeznaczenia, w zależności od okoliczności, mają obowiązek wprowadzić do systemu dodatkowe dane umieszczone na tranzytowym dokumencie towarzyszącym. Dane mogą zostać także wprowadzone przez upoważnionego odbiorcę.

Dotyczy to następujących pól i czynności:

– Przeładunek: stosować pole 55.

Pole 55: Przeładunek

Przewoźnik musi wypełnić pierwsze trzy linie tego pola, jeżeli towary są przeładowywane z jednego środka transportu na inny lub z jednego kontenera do drugiego w trakcie danej operacji.

Jednakże w przypadku gdy towary umieszczone są w kontenerach, które będą przewożone za pomocą pojazdów drogowych, organy celne mogą zezwolić, by osoba uprawniona do korzystania z procedury nie wypełniała pola 18, jeżeli sytuacja logistyczna w punkcie wyjścia nie pozwala w chwili tworzenia zgłoszenia tranzytowego na podanie oznaczenia i przynależności państwowej środka transportu oraz jeżeli państwa członkowskie są w stanie zagwarantować, że wymagane informacje dotyczące tych środków transportu zostaną później umieszczone w polu 55.

– Inne zdarzenia stosować pole 56.

Pole 56: Inne zdarzenia podczas przewozu

Pole to należy wypełnić zgodnie z aktualnie obowiązującymi zasadami odnoszącymi się do procedury tranzytu.

Ponadto w przypadku gdy towary zostały załadowane na naczepę, której ciągnik został zmieniony w tracie przewozu (bez naruszania lub przeładunku towarów), w tym polu należy podać numer rejestracyjny i przynależność państwową nowego ciągnika. W takich przypadkach poświadczenie przez właściwe organy nie jest konieczne.

Dodatek F2

TRANZYTOWY WYKAZ POZYCJI (TLoI)

ROZDZIAŁ I

Wzór tranzytowego wykazu pozycji

ROZDZIAŁ II

Uwagi wyjaśniające i dane szczegółowe dotyczące tranzytowego wykazu pozycji

Jeżeli przedmiotem procedury jest więcej niż jedna pozycja, karta A wykazu pozycji jest zawsze drukowana w systemie komputerowym i dołączana do tranzytowego dokumentu towarzyszącego.

Istnieje możliwość zwiększenia rozmiarów (wysokości) pól w wykazie pozycji.

Dane szczegółowe drukuje się w sposób następujący:

1. W polu identyfikacyjnym (w lewym górnym rogu):

a) wykaz pozycji;

b) numer seryjny aktualnej karty i całkowita liczba kart (w tym tranzytowy dokument towarzyszący).

2. Urząd wyjścia – nazwa urzędu wyjścia.

3. Data – data przyjęcia zgłoszenia tranzytowego.

4. MRN – numer ewidencyjny określony w dodatku F1.

5. W polach na poziomie poszczególnych pozycji podaje się następujące dane:

a) pozycja nr – numer seryjny aktualnej pozycji;

b) procedura – jeżeli status towarów objętych całym zgłoszeniem jest jednolity, nie stosuje się tego pola;

c) w przypadku przesyłki mieszanej drukuje się rzeczywisty status T1, T2 lub T2F.

Dodatek G1

TRANZYTOWY DOKUMENT TOWARZYSZĄCY/BEZPIECZEŃSTWO (TSAD)

ROZDZIAŁ I

Wzór tranzytowego dokumentu towarzyszącego/bezpieczeństwo

ROZDZIAŁ II

Uwagi wyjaśniające oraz dane szczegółowe dla tranzytowego dokumentu towarzyszącego/bezpieczeństwo

Tranzytowy dokument towarzyszący/bezpieczeństwo zawiera dane ważne dla całego zgłoszenia.

Informacje zawarte w tranzytowym dokumencie towarzyszącym/bezpieczeństwo opierają się na danych pochodzących ze zgłoszenia tranzytowego; w razie potrzeby, informacje te zostaną zmienione przez osobę uprawnioną do korzystania z procedury lub zweryfikowane przez urząd wyjścia.

Na potrzeby tranzytowego dokumentu towarzyszącego/bezpieczeństwo można wykorzystać papier w kolorze zielonym.

W uzupełnieniu do przepisów określonych w uwagach wyjaśniających w dodatkach A, C1 i D1, informacje muszą być drukowane w następujący sposób:

1. MRN (NUMER EWIDENCYJNY)

MRN drukuje się na pierwszej stronie oraz na wszystkich wykazach pozycji, z wyjątkiem przypadków wykorzystywania tych formularzy w kontekście procedury ciągłości działania dla tranzytu, kiedy nie przypisuje się MRN.

Informacja ma postać alfanumeryczną, obejmuje 18 znaków i jest zgodna z poniższymi zaleceniami:

Pola 1 i 2 wypełnia się zgodnie z powyższym wyjaśnieniem.

W polu 3 podaje się identyfikator procedury tranzytowej. Sposób wypełniania pola zależy od administracji krajowych, ale każda operacja tranzytowa realizowana w ciągu jednego roku w określonym kraju zostaje oznaczona unikalnym numerem.

Administracje krajowe, które chcą umieścić numer referencyjny urzędu celnego w MRN, mogą wykorzystać nie więcej niż sześć pierwszych znaków w tym celu.

W polu 4 podaje się cyfrę, która jest cyfrą kontrolną całego MRN.

Pole to umożliwia wykrycie błędu przy wprowadzaniu pełnego numeru MRN.

MRN jest również drukowany w formie kodu kreskowego przy zastosowaniu standardu „kod 128”, zestaw znaków „B”.

2. POLE DEKL. BEZP. (S00):

Należy wskazać kod S, jeżeli tranzytowy dokument towarzyszący/bezpieczeństwo zawiera również informacje dotyczące bezpieczeństwa. Jeżeli dokument ten nie zawiera informacji dotyczących bezpieczeństwa, pole należy pozostawić puste.

3. POLE „FORMULARZE (3)”:

pierwsza część: numer seryjny aktualnego arkusza wydruku,

druga część: ogólna liczba arkuszy wydruku (łącznie z wykazem pozycji).

4. POLE „NUMER REFERENCYJNY (7)”:

Należy wskazać LRN lub UCR.

LRN – lokalny numer ewidencyjny określony w dodatku C2.

UCR – niepowtarzalny numer referencyjny przesyłki, o którym mowa w dodatku C1, tytuł II, pole 7.

5. W MIEJSCU ZNAJDUJĄCYM SIĘ PO PRAWEJ STRONIE POLA „ODBIORCA (8)”:

Nazwa i adres urzędu celnego, do którego należy zwrócić egzemplarz tranzytowego dokumentu towarzyszącego/ bezpieczeństwo.

6. POLE KOD SCI (S32):

Należy wprowadzić kod szczególnych okoliczności.

7. POLE „URZĄD WYJŚCIA (C)”:

– numer referencyjny urzędu wyjścia,

– data przyjęcia zgłoszenia tranzytowego,

– nazwa i numer pozwolenia upoważnionego nadawcy (jeżeli występuje).

8. POLE „KONTROLA PRZEZ URZĄD WYJŚCIA (D)”:

– wyniki kontroli,

– nałożone zamknięcia celne lub adnotacja „- -” identyfikująca „Zwolnienie – 99201”,

– wskazanie „Wiążąca trasa”, jeżeli występuje.

Tranzytowy dokument towarzyszący/bezpieczeństwo nie może być zmieniany, nie mogą być na nim umieszczane dodatkowe informacje ani dokonywane skreślenia, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej.

9. FORMALNOŚCI PODCZAS TRANSPORTU

Między czasem, kiedy towary opuszczają urząd wyjścia, a czasem, kiedy przybywają do urzędu przeznaczenia, może zaistnieć konieczność dodania pewnych danych szczegółowych na tranzytowym dokumencie towarzyszącym/bezpieczeństwo, który towarzyszy towarom. Dane te dotyczą operacji transportowej i muszą zostać wprowadzone przez przewoźnika odpowiedzialnego za środki transportu, na które towary są załadowane, w miarę wykonywania odpowiednich czynności. Dane szczegółowe można dopisać odręcznie w czytelny sposób, atramentem i drukowanymi literami.

Przewoźnikom przypomina się, że towary mogą być przeładowywane tylko za pozwoleniem organów celnych kraju, na obszarze którego dokonywany jest przeładunek.

W przypadku gdy organy te uznają, że dana operacja tranzytu unijnego może być kontynuowana w zwykły sposób, po podjęciu kroków, jakie uznają za stosowne, umieszczają adnotacje na tranzytowych dokumentach towarzyszących/bezpieczeństwo.

Organy celne urzędu tranzytowego lub urzędu przeznaczenia, w zależności od przypadku, mają obowiązek wprowadzenia do systemu danych dodanych na tranzytowym dokumencie towarzyszącym/bezpieczeństwo. Dane mogą zostać także wprowadzone przez upoważnionego odbiorcę.

Dotyczy to następujących pól i czynności:

10. PRZEŁADUNEK: WYKORZYSTAĆ POLE 55

Pole „Przeładunek” (55)

Przewoźnik musi wypełnić pierwsze trzy linie tego pola, jeżeli towary są przeładowywane z jednego środka transportu na inny lub z jednego kontenera do drugiego w trakcie danej operacji.

Jednakże w przypadku gdy towary umieszczone są w kontenerach, które będą przewożone za pomocą pojazdów drogowych, organy celne mogą zezwolić, by osoba uprawniona do korzystania z procedury nie wypełniała pola 18, jeżeli sytuacja logistyczna w punkcie wyjścia nie pozwala w chwili tworzenia zgłoszenia tranzytowego na podanie oznaczenia i przynależności państwowej środka transportu oraz jeżeli państwa członkowskie są w stanie zagwarantować, że wymagane informacje dotyczące tych środków transportu będą później umieszczone w polu 55.

11. INNE ZDARZENIA WYKORZYSTAĆ POLE 56

Pole „Inne zdarzenia podczas przewozu” (56)

Pole to należy wypełnić zgodnie z aktualnie obowiązującymi zasadami odnoszącymi się do procedury tranzytu.

Ponadto w przypadku gdy towary zostały załadowane na naczepę, której ciągnik został zmieniony w tracie przewozu (bez naruszania lub przeładunku towarów), w tym polu należy podać numer rejestracyjny i przynależność państwową nowego ciągnika. W takich przypadkach poświadczenie przez właściwe organy nie jest konieczne.

Dodatek G2

TRANZYTOWY WYKAZ POZYCJI/BEZPIECZEŃSTWO (TSLoI)

ROZDZIAŁ I

Wzór tranzytowego wykazu pozycji/bezpieczeństwo

ROZDZIAŁ II

Uwagi wyjaśniające oraz dane szczegółowe dla tranzytowego wykazu pozycji/bezpieczeństwo

Tranzytowy wykaz pozycji/bezpieczeństwo zawiera dane specyficzne dla pozycji towarowych w ramach zgłoszenia.

Istnieje możliwość zwiększenia rozmiarów (wysokości) pól w wykazie pozycji. W uzupełnieniu do przepisów określonych w uwagach wyjaśniających w dodatkach A i C1, informacje muszą być drukowane z wykorzystaniem kodów, w następujący sposób:

1. Pole „MRN” – numer ewidencyjny określony w dodatku G1. MRN drukuje się na pierwszej stronie oraz na wszystkich wykazach pozycji, z wyjątkiem przypadków wykorzystywania tych formularzy w kontekście procedury ciągłości działania dla tranzytu, kiedy nie przypisuje się MRN.

2. W polach na poziomie poszczególnych pozycji podaje się następujące dane:

a) pole „Pozycja nr (32)” – kolejny numer danej pozycji towarowej;

b) pole „Kod met.płatn.opł.tran. (S29)” – wprowadzić kod metody płatności opłat transportowych;

c) „UNDG (44/4)” – kod ONZ dla towarów niebezpiecznych;

d) pole „Formularze (3)”:

– pierwsza część: numer seryjny aktualnego arkusza wydruku,

– druga część: ogólna liczba arkuszy wydruku (łącznie z tranzytowym wykazem pozycji/bezpieczeństwo)

Dodatek H1

WYWOZOWY DOKUMENT TOWARZYSZĄCY (EAD)

ROZDZIAŁ I

Wzór wywozowego dokumentu towarzyszącego

ROZDZIAŁ II

Uwagi wyjaśniające oraz dane szczegółowe dla wywozowego dokumentu towarzyszącego

Akronim „BCP” (ang. business continuity plan, „plan ciągłości działania”) stosowany w niniejszym rozdziale dotyczy sytuacji, w których zastosowanie ma procedura awaryjna objęta zakresem art. 6 ust. 3 lit. b) kodeksu.

Wywozowy dokument towarzyszący zawiera dane ważne dla całego zgłoszenia oraz dla jednej pozycji towarowej.

Informacje zawarte w wywozowym dokumencie towarzyszącym opierają się na danych pochodzących ze zgłoszenia wywozowego; w razie potrzeby informacje te zostaną zmienione przez zgłaszającego/przedstawiciela lub zweryfikowane przez urząd wywozu.

W uzupełnieniu do przepisów określonych w uwagach wyjaśniających w dodatkach A i C1, informacje muszą być drukowane w następujący sposób:

1. POLE „MRN” (numer ewidencyjny):

MRN drukuje się na pierwszej stronie oraz na wszystkich wykazach pozycji, z wyjątkiem przypadków wykorzystywania tych formularzy w kontekście BCP, kiedy nie przypisuje się MRN.

Informacja ma postać alfanumeryczną, obejmuje 18 znaków i jest zgodna z poniższymi zaleceniami:

Pola 1 i 2 wypełnia się zgodnie z powyższym wyjaśnieniem.

W polu 3 wpisuje się identyfikator transakcji w ramach Systemu Kontroli Eksportu. Sposób wykorzystania tego pola leży w gestii administracji krajowej, jednakże każda operacja wywozu przeprowadzona w określonym roku w danym państwie musi posiadać niepowtarzalny numer. Administracje krajowe, które chcą wprowadzić numer właściwych organów do MRN, mogą wykorzystać nie więcej niż sześć pierwszych znaków.

W polu 4 podaje się cyfrę, która jest cyfrą kontrolną całego MRN.

Pole to umożliwia wykrycie błędu przy wprowadzaniu pełnego numeru MRN.

MRN jest również drukowany w formie kodu kreskowego przy zastosowaniu standardu „kod 128”, zestaw znaków „B”.

2. POLE DEKL. BEZP. (S00):

Należy wskazać kod S, jeżeli wywozowy dokument towarzyszący zawiera również informacje dotyczące bezpieczeństwa. Jeżeli dokument ten nie zawiera informacji dotyczących bezpieczeństwa, pole należy pozostawić puste.

3. POLE „URZĄD CELNY”

Kod urzędu wywozu.

4. POLE „NUMER REFERENCYJNY (7)”

Należy wskazać LRN lub UCR:

LRN – lokalny numer ewidencyjny określony w dodatku C2.

UCR – niepowtarzalny numer referencyjny przesyłki, o którym mowa w dodatku C1, tytuł II, pole 7.

5. POLE KOD SCI (S32):

Należy wprowadzić kod szczególnych okoliczności.

6. W POLACH NA POZIOMIE POSZCZEGÓLNYCH POZYCJI PODAJE SIĘ NASTĘPUJĄCE DANE:

a) pole „Pozycja nr (32)” – kolejny numer danej pozycji towarowej;

b) pole „UNDG” (44/4) – kod ONZ dla towarów niebezpiecznych.

W wywozowym dokumencie towarzyszącym nie można dokonywać żadnych modyfikacji, uzupełnień ani skreśleń, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej.

Dodatek H2

WYWOZOWY WYKAZ POZYCJI (ELoI)

ROZDZIAŁ I

Wzór wywozowego wykazu pozycji

ROZDZIAŁ II

Uwagi wyjaśniające oraz dane szczegółowe dla wywozowego wykazu pozycji

Wywozowy wykaz pozycji zawiera dane specyficzne dla pozycji towarowych w ramach zgłoszenia.

Istnieje możliwość zwiększenia rozmiarów (wysokości) pól w wywozowym wykazie pozycji.

W uzupełnieniu do przepisów określonych w uwagach wyjaśniających w dodatkach A i C1, informacje muszą być drukowane z wykorzystaniem kodów, w następujący sposób:

1. Pole „MRN” – numer ewidencyjny określony w dodatku H1. MRN drukuje się na pierwszej stronie oraz na wszystkich wykazach pozycji.

2. W polach na poziomie poszczególnych pozycji podaje się następujące dane:

a) pole „Pozycja nr (32)” – kolejny numer danej pozycji towarowej;

b) pole „UNDG” (44/4) – kod ONZ dla towarów niebezpiecznych.

Dodatek I1

WYWOZOWY SAD/BEZPIECZEŃSTWO (ESS)

ROZDZIAŁ I

Wzór wywozowego SAD/bezpieczeństwo

ROZDZIAŁ II

Uwagi wyjaśniające oraz dane szczegółowe dla wywozowego SAD/bezpieczeństwo

Akronim „BCP” (ang. business continuity plan, „plan ciągłości działania”) stosowany w niniejszym rozdziale dotyczy sytuacji, w których zastosowanie ma procedura awaryjna objęta zakresem art. 6 ust. 3 lit. b) kodeksu.

Formularz zawiera wszelkie niezbędne informacje w zakresie danych dotyczących wywozu i wyprowadzenia, w przypadkach gdy dane dotyczące wywozu i bezpieczeństwa są dostarczane razem. Formularz zawiera informacje podawane na poziomie zgłoszenia oraz na poziomie pojedynczej pozycji towarowej. Jest on przeznaczony do stosowania w kontekście BCP.

Wywozowy SAD/bezpieczeństwo występuje w trzech egzemplarzach:

egzemplarz nr 1 jest przechowywany przez organy państwa członkowskiego, w którym realizowany jest wywóz (wysyłka) lub dopełniono formalności tranzytu unijnego,

egzemplarz nr 2 wykorzystywany jest do celów statystycznych przez państwo członkowskie wywozu,

egzemplarz nr 3 jest zwracany eksporterowi po podstemplowaniu przez organ celny.

Wywozowy SAD/bezpieczeństwo zawiera dane ważne dla całego zgłoszenia.

Informacje zawarte w wywozowym SAD/bezpieczeństwo opierają się na danych przewidzianych dla zgłoszenia wywozowego i deklaracji wywozowej; w razie potrzeby informacje te zostaną zmienione przez zgłaszającego/przedstawiciela lub zweryfikowane przez urząd wywozu.

W uzupełnieniu do przepisów określonych w uwagach wyjaśniających w dodatkach A i C1, informacje muszą być drukowane w następujący sposób:

1. Pole „MRN” (numer ewidencyjny):

MRN drukuje się na pierwszej stronie oraz na wszystkich wykazach pozycji, z wyjątkiem przypadków wykorzystywania tych formularzy w kontekście BCP, kiedy nie przypisuje się MRN.

Informacja ma postać alfanumeryczną, obejmuje 18 znaków i jest zgodna z poniższymi zaleceniami:

Pola 1 i 2 wypełnia się zgodnie z powyższym wyjaśnieniem.

W polu 3 wpisuje się identyfikator transakcji w ramach Systemu Kontroli Eksportu. Sposób wykorzystania tego pola leży w gestii administracji krajowej, jednakże każda operacja wywozu przeprowadzona w określonym roku w danym państwie musi posiadać niepowtarzalny numer. Administracje krajowe, które chcą wprowadzić numer właściwych organów do MRN, mogą wykorzystać nie więcej niż sześć pierwszych znaków.

W polu 4 podaje się cyfrę, która jest cyfrą kontrolną całego MRN.

Pole to umożliwia wykrycie błędu przy wprowadzaniu pełnego numeru MRN.

MRN jest również drukowany w formie kodu kreskowego przy zastosowaniu standardu „kod 128”, zestaw znaków „B”.

2. Pole 7 „Numer referencyjny”:

Należy wskazać LRN lub UCR.

LRN – lokalny numer ewidencyjny określony w dodatku C2.

UCR – niepowtarzalny numer referencyjny przesyłki, o którym mowa w dodatku C1, tytuł II, pole 7.

3. Pole „Kod SCI” (S32):

Należy wprowadzić kod szczególnych okoliczności.

W wywozowym SAD/bezpieczeństwo nie można dokonywać żadnych modyfikacji, uzupełnień ani skreśleń, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej.

Dodatek I2

WYKAZ POZYCJI DO WYWOZOWEGO SAD/BEZPIECZEŃSTWO (ESSLoI)

ROZDZIAŁ I

Wzór wykazu pozycji do wywozowego SAD/bezpieczeństwo

ROZDZIAŁ II

Uwagi wyjaśniające oraz dane szczegółowe dla wykazu pozycji do wywozowego SAD/bezpieczeństwo

Wykaz pozycji do wywozowego SAD/bezpieczeństwo zawiera dane specyficzne dla pozycji towarowych w ramach zgłoszenia.

Istnieje możliwość zwiększenia rozmiarów (wysokości) pól w wykazie pozycji.

W uzupełnieniu do przepisów określonych w uwagach wyjaśniających w dodatkach A i C1, informacje muszą być drukowane w następujący sposób:

1. Pole „MRN” – numer ewidencyjny określony w dodatku I1. MRN drukuje się na pierwszej stronie oraz na wszystkich wykazach pozycji.

2. W polach na poziomie poszczególnych pozycji podaje się następujące dane:

– pole „Pozycja nr” (32) – numer seryjny aktualnej pozycji,

– pole „Załączone dokumenty / świadectwa” (44/1) : pole to zawiera również w stosownych przypadkach numer dokumentu przewozowego.

– pole „UNDG” (44/4) – kod ONZ dla towarów niebezpiecznych.

Dodatek J1

DOKUMENT BEZPIECZEŃSTWO I OCHRONA (SSD)

ROZDZIAŁ I

Wzór dokumentu bezpieczeństwo i ochrona

ROZDZIAŁ II

Uwagi wyjaśniające oraz dane szczegółowe dla dokumentu bezpieczeństwo i ochrona

Formularz zawiera informacje podawane na poziomie zgłoszenia oraz na poziomie pojedynczej pozycji towarowej.

Informacje zawarte w dokumencie bezpieczeństwo i ochrona opierają się na danych przewidzianych dla przywozowej i wywozowej deklaracji skróconej; w razie potrzeby informacje te zostaną zmienione przez osobę składającą deklarację skróconą lub zweryfikowane odpowiednio przez urząd wprowadzenia lub wyprowadzenia.

Dokument bezpieczeństwo i ochrona wypełnia osoba składająca deklarację skróconą.

W uzupełnieniu do przepisów określonych w uwagach wyjaśniających w dodatkach A i C1, informacje muszą być drukowane w następujący sposób:

1. Pole „MRN” – numer ewidencyjny określony w dodatku G1 lub numery referencyjne doraźnie nadawane przez urząd celny. MRN drukuje się na pierwszej stronie oraz na wszystkich wykazach pozycji.

2. Urząd celny:

Kod urzędu wprowadzenia/wyprowadzenia.

3. Pole „Rodzaj zgłoszenia/deklaracji (1)”:

Kody „IM” lub „EX” w zależności od tego, czy dokument zawiera przywozową, czy wywozową deklarację skróconą.

4. Pole „Numer referencyjny (7)”:

Podać LRN – lokalny numer ewidencyjny określony w dodatku C2.

5. Pole „Kod 1. m-ca przybycia (S11)”:

Kod pierwszego miejsca przybycia

6. Pole „Data/czas przyb. do 1.m. na o.c. S12)”:

Należy wprowadzić datę i czas przybycia do pierwszego miejsca na obszarze celnym.

7. Pole „Kod met.płatn.opł.tran. (S29)”:

Należy wprowadzić kod metody płatności opłat transportowych.

8. Pole „UNDG (S27)” – kod ONZ dla towarów niebezpiecznych.

9. Pole „Kod SCI” (S32):

Należy wprowadzić kod szczególnych okoliczności.

Dokument bezpieczeństwo i ochrona nie może być zmieniany, nie mogą być w nim umieszczane dodatkowe informacje ani dokonywane skreślenia, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej.

Dodatek J2

WYKAZ POZYCJI/BEZPIECZEŃSTWO I OCHRONA (SSLoI)

ROZDZIAŁ I

Wzór wykazu pozycji/bezpieczeństwo i ochrona

ROZDZIAŁ II

Uwagi wyjaśniające oraz dane szczegółowe do wykazu pozycji/bezpieczeństwo i ochrona

Nie ma możliwości zwiększenia rozmiarów (wysokości) pól w wykazie pozycji.

W uzupełnieniu do przepisów określonych w uwagach wyjaśniających w dodatkach A i C1, informacje w poszczególnych polach muszą być drukowane w następujący sposób:

pole „Pozycja nr (32)” – kolejny numer danej pozycji towarowej;

pole „Kod met.płatn.opł.tran. (S29)” – kod metody płatności opłat transportowych;

pole „UNDG (S27)” – kod ONZ dla towarów niebezpiecznych.