RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 115,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W oparciu o konsensus osiągnięty na posiedzeniu Rady Europejskiej w dniu 20 czerwca 2000 r., zgodnie z którym odpowiednie informacje powinny być przekazywane do celów podatkowych w jak najszerszym zakresie, od dnia 1 lipca 2005 r. w państwach członkowskich stosuje się dyrektywę Rady 2003/48/WE (¹) w celu umożliwienia efektywnego opodatkowania dochodu z oszczędności w formie wypłaty odsetek dokonywanej w jednym państwie członkowskim właścicielom odsetek będącym osobami fizycznymi mającym miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim, zgodnie z przepisami tego ostatniego państwa członkowskiego, eliminując w ten sposób zakłócenia w przepływie kapitału między państwami członkowskimi, które byłyby niezgodne z rynkiem wewnętrznym.

(2) Światowy wymiar wyzwań, jakie przynoszą ze sobą transgraniczne oszustwa podatkowe i uchylanie się od opodatkowania, stanowi przedmiot poważnej troski w skali światowej i w ramach Unii. Niezgłoszony i nieopodatkowany dochód znacznie uszczupla krajowe dochody podatkowe. W dniu 22 maja 2013 r. Rada Europejska przyjęła z aprobatą prowadzone na forum grupy G-8, grupy G-20 i Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) działania na rzecz opracowania światowego standardu.

(3) Dyrektywa Rady 2011/16/UE (²) przewiduje obowiązkową automatyczną wymianę niektórych informacji między państwami członkowskimi. Przewiduje ona również stopniowe rozszerzanie jej zakresu na nowe kategorie dochodu i kapitału w celu zwalczania transgranicznych oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania.

(4) W dniu 9 grudnia 2014 r. Rada przyjęła dyrektywę 2014/107/UE (³), która zmieniła dyrektywę 2011/16/UE, rozszerzając obowiązkową automatyczną wymianę informacji na szerszy zakres dochodów, zgodnie ze światowym standardem opublikowanym przez Radę OECD w lipcu 2014 r., oraz zapewniła spójne, konsekwentne i kompleksowe podejście w całej UE do automatycznej wymiany informacji finansowych na rynku wewnętrznym.

(5) Dyrektywa 2014/107/UE ma zasadniczo szerszy zakres stosowania niż dyrektywa 2003/48/WE i stanowi, że w przypadku pokrywania się zakresów stosowania tych aktów prawnych pierwszeństwo ma dyrektywa 2014/107/UE. Istnieją jednak nadal pojedyncze przypadki, w których zastosowanie ma jedynie dyrektywa 2003/48/WE. Te pojedyncze przypadki są rezultatem drobnych różnic w koncepcjach przyjętych w ramach obu dyrektyw oraz różnych szczegółowych wyłączeń. W tych ograniczonych przypadkach stosowanie dyrektywy 2003/48/WE prowadziłoby do podwójnych standardów sprawozdawczości w Unii. Koszty takiej podwójnej sprawozdawczości przewyższałyby nieznaczne korzyści wynikające z jej utrzymania.

(6) W dniu 21 marca 2014 r. Rada Europejska zwróciła się do Rady o zapewnienie, by stosowne unijne prawo zostało w pełni dostosowane do nowego jednolitego światowego standardu automatycznej wymiany informacji opracowanego przez OECD. Ponadto, przyjmując dyrektywę 2014/107/UE, Rada zwróciła się do Komisji o przedstawienie wniosku w sprawie uchylenia dyrektywy 2003/48/WE oraz powiązanie tego uchylenia z datą rozpoczęcia stosowania określoną w dyrektywie 2014/107/UE, z uwzględnieniem odstępstwa przewidzianego w tejże dyrektywie dla Austrii. W związku z tym dyrektywa 2003/48/WE powinna mieć nadal zastosowanie do Austrii przez kolejny roczny okres. W świetle stanowiska przyjętego przez Radę uchylenie dyrektywy 2003/48/WE jest konieczne, by uniknąć powielania obowiązków sprawozdawczych i ograniczyć koszty dla organów podatkowych oraz podmiotów gospodarczych.

(7) Zgodnie z dyrektywą Rady 2014/48/UE (⁴) państwa członkowskie przyjmują i publikują, do dnia 1 stycznia 2016 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania tej dyrektywy. Państwa członkowskie powinny stosować te przepisy od dnia 1 stycznia 2017 r. Wraz z uchyleniem dyrektywy 2003/48/WE przepisy dyrektywy 2014/48/UE nie muszą już być transponowane.

(8) Aby zapewnić niezakłóconą kontynuację automatycznego przekazywania informacji finansowych, uchylenie dyrektywy 2003/48/WE powinno nastąpić ze skutkiem od tego samego dnia co dzień rozpoczęcia stosowania, określony w dyrektywie 2014/107/UE.

(9) Niezależnie od uchylenia dyrektywy 2003/48/WE informacje zgromadzone przez podmioty wypłacające, podmioty gospodarcze i państwa członkowskie przed dniem uchylenia powinny być przetwarzane i przekazywane w pierwotnie zamierzony sposób, a obowiązki, które powstaną przed tą datą, powinny zostać wypełnione.

(10) W odniesieniu do podatku u źródła pobieranego w okresie przejściowym, o którym mowa w dyrektywie 2003/48/WE, w celu ochrony praw nabytych właścicieli odsetek, państwa członkowskie powinny nadal przyznawać ulgi podatkowe lub zwracać podatek w pierwotnie zamierzony sposób, a także powinny wydawać, na żądanie, zaświadczenia pozwalające właścicielom odsetek na zapewnienie, by nie został pobrany podatek u źródła.

(11) Należy wziąć pod uwagę fakt, że ze względu na różnice strukturalne Austrii przyznano na mocy dyrektywy 2014/107/UE odstępstwo, które pozwala jej na odroczenie stosowania tej dyrektywy o jeden rok, do 1 stycznia 2017 r. Tym niemniej, wraz z przyjęciem dyrektywy 2014/107/UE, Austria ogłosiła, że nie skorzysta w pełni z przyznanego odstępstwa. Do końca września 2017 r. Austria dokona wymiany informacji, choć tylko w odniesieniu do ograniczonego zestawu rachunków, natomiast w innych przypadkach będzie korzystać z odstępstwa. W związku z tym należy ustanowić przepisy w celu zapewnienia, by w okresie objętym odstępstwem Austria, jak również podmioty wypłacające i podmioty gospodarcze mające siedzibę w tym państwie, nadal stosowały przepisy dyrektywy 2003/48/WE, z wyjątkiem tych rachunków, do których znajduje zastosowanie dyrektywa 2014/107/UE.

(12) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, łącznie z prawem do ochrony danych osobowych, i żaden element tej dyrektywy nie ogranicza ani nie znosi tych praw.

(13) Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie uchylenie dyrektywy 2003/48/WE z tymczasowymi wyjątkami koniecznymi do celów ochrony praw nabytych i uwzględnienia odstępstwa przyznanego Austrii na mocy dyrektywy 2014/107/UE, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na wymaganą jednolitość i skuteczność możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(14) Należy zatem uchylić dyrektywę 2003/48/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Dyrektywa 2003/48/WE traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2016 r., z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. Bez uszczerbku dla ust. 3, w dalszym ciągu stosuje się następujące obowiązki wynikające z dyrektywy 2003/48/WE, zmienionej dyrektywą Rady 2006/98/WE (⁵):

a) obowiązki państw członkowskich i podmiotów gospodarczych mających w nich siedzibę, określone w art. 4 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2003/48/WE, mają nadal zastosowanie do dnia 5 października 2016 r. lub do czasu, aż zostaną wypełnione;

b) obowiązki podmiotów wypłacających, określone w art. 8, oraz państw członkowskich, w których podmioty te mają siedzibę, określone w art. 9, mają nadal zastosowanie do dnia 5 października 2016 r. lub do czasu, aż zostaną wypełnione;

c) obowiązki państw członkowskich zamieszkania właściciela odsetek do celów podatkowych, określone w art. 13 ust. 2, mają nadal zastosowanie do dnia 31 grudnia 2016 r.;

d) obowiązki państw członkowskich zamieszkania właściciela odsetek do celów podatkowych, określone w art. 14, w odniesieniu do podatku u źródła pobranego w 2016 r. i w latach poprzednich, mają nadal zastosowanie do czasu, aż zostaną wypełnione.

3. Dyrektywę 2003/48/WE, zmienioną dyrektywą Rady 2006/98/WE, stosuje się nadal w odniesieniu do Austrii do dnia 31 grudnia 2016 r., z wyjątkiem następujących obowiązków:

a) określonych w art. 12 dyrektywy 2003/48/WE obowiązków Austrii i związanych z nimi obowiązków podmiotów wypłacających i podmiotów gospodarczych mających siedzibę w tym państwie, które nadal mają zastosowanie do dnia 30 czerwca 2017 r. lub do czasu, aż zostaną wypełnione;

b) określonych w art. 4 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2003/48/WE obowiązków Austrii i podmiotów gospodarczych mających siedzibę w tym państwie, które nadal mają zastosowanie do dnia 30 czerwca 2017 r. lub do czasu, aż zostaną wypełnione;

c) wszelkich obowiązków Austrii i związanych z nimi obowiązków podmiotów wypłacających mających siedzibę w tym państwie, wynikających bezpośrednio lub pośrednio z procedur, o których mowa w art. 13 dyrektywy 2003/48/WE, które to obowiązki nadal mają zastosowanie do dnia 30 czerwca 2017 r. lub do czasu, aż zostaną wypełnione.

Niezależnie od akapitu pierwszego dyrektywa 2003/48/WE, zmieniona dyrektywą Rady 2006/98/WE, nie ma zastosowania po dniu 1 października 2016 r. do wypłacanych odsetek w odniesieniu do rachunków, co do których wypełniono obowiązki sprawozdawcze i dotyczące należytej staranności, określone w załącznikach I i II do dyrektywy 2011/16/UE, i w przypadku których Austria przekazała w drodze automatycznej wymiany informacje, o których mowa w art. 8 ust. 3a dyrektywy 2011/16/UE, w terminie określonym w art. 8 ust. 6 lit. b) dyrektywy 2011/16/UE.

Artykuł 2

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 listopada 2015 r.