ZAŁĄCZNIK

RAMY

Wymogi w zakresie oceny i weryfikacji

Szczegółowe wymogi w zakresie oceny i weryfikacji podane są w ramach każdego kryterium.

W przypadku gdy wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawienia deklaracji, dokumentacji, analiz, sprawozdań z badań lub innych dowodów demonstrujących zgodność z kryteriami, dokumenty te mogą pochodzić odpowiednio od wnioskodawcy lub jego dostawców lub ich poddostawców itd.

Właściwe organy uznają na zasadzie preferencyjnej badania objęte akredytacją zgodnie z ISO 17025 oraz weryfikacje przeprowadzone przez organy akredytowane zgodnie z normą EN 45011 lub z równoważną normą międzynarodową.

W stosownych przypadkach można stosować metody badawcze inne od wskazanych dla każdego kryterium, jeśli ich równoważność jest potwierdzona przez właściwy organ dokonujący oceny wniosku.

W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać odpowiedniej dokumentacji, a także mogą przeprowadzać niezależne badania weryfikacyjne.

Warunkiem wstępnym jest spełnienie przez produkt wszystkich odpowiednich wymogów prawnych państwa (państw), w którym (w których) produkt ma zostać wprowadzony do obrotu. Wnioskodawca oświadcza, że produkt jest zgodny z tym wymogiem.

KRYTERIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE

Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE materacom łóżkowym:

1. Pianka lateksowa

2. Pianka poliuretanowa (PUR)

3. Druty i sprężyny

4. Włókna kokosowe

5. Materiały włókiennicze (tkaniny i włókna wykorzystywane jako pokrycie materaca lub materiały wypełniające)

6. Kleje i spoiwa

7. Środki zmniejszające palność

8. Produkty biobójcze

9. Plastyfikatory

10. Substancje i mieszaniny wyłączone bądź ograniczone

11. Emisja konkretnych lotnych związków organicznych (SVOC, LZO, VVOC) z materaca

12. Parametry techniczne

13. Możliwość rozłożenia na części i odzyskiwania materiałów

14. Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

15. Dodatkowe informacje dla konsumentów

Kryteria oznakowania ekologicznego UE odzwierciedlają najbardziej przyjazne dla środowiska produkty na rynku materacy łóżkowych.

Chociaż używanie produktów chemicznych i uwalnianie zanieczyszczeń jest częścią procesu produkcji, tam gdzie to możliwe niebezpieczne substancje nie są stosowane albo ich stosowanie jest ograniczone do minimum niezbędnego do zapewnienia odpowiedniego funkcjonowania, a jednocześnie przestrzegania surowych norm jakości i bezpieczeństwa w odniesieniu do materacy. W tym celu odstępstwa dla określonych substancji lub grup substancji są przyznawane w wyjątkowych okolicznościach, tak aby nie przenosić nacisku wywieranego na środowisko naturalne na inne etapy cyklu życia produktów lub rodzaje wpływów i tylko wówczas, gdy na rynku nie ma żadnych innych wykonalnych alternatyw.

Kryterium 1. Pianka lateksowa

Uwaga: Poniższe wymogi muszą być spełnione tylko w przypadku, gdy pianka lateksowa stanowi więcej niż 5 % całkowitej wagi materaca.

1.1. Substancje objęte ograniczeniami

Stężenia substancji wymienionych poniżej w piance lateksowej nie powinny przekraczać następujących wartości:

Ocena i weryfikacja:

A. W odniesieniu do chlorofenoli wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki następującej procedury badawczej. Próbkę 5 g należy zmielić i wyekstrahować z niej chlorofenole w formie fenolu (PCP), soli sodowej (SPP) lub estrów. Ekstrakty analizuje się metodą chromatografii gazowej (GC). Wykrywanie dokonywane jest spektrometrem masowym lub detektorem wychwytu elektronów (ECD).

B. W odniesieniu do metali ciężkich wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki następującej procedury badawczej. Zmielona próbka materiału jest eluowana zgodnie z DIN 38414-S4 lub równoważną metodą w stosunku 1:10. Uzyskany w ten sposób filtrat jest przepuszczany przez filtr membranowy 0,45 μm (w razie konieczności filtracja pod ciśnieniem). Otrzymany roztwór należy poddać badaniu na zawartość metali ciężkich przy zastosowaniu optycznej spektrometrii emisyjnej ze wzbudzeniem w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-OES), znanej także jako atomowa spektrometria emisyjna ze wzbudzeniem w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-AES) lub spektrometrii absorpcji atomowej przy użyciu techniki wodorkowej lub zimnych par.

C. W odniesieniu do pestycydów wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki następującej procedury badawczej: próbka 2 g jest ekstrahowana w łaźni ultradźwiękowej w mieszaninie heksan/dichlorometan (85/15). Ekstrakt jest oczyszczany poprzez wstrząsanie acetonitrylu lub przez chromatografię adsorpcyjną z kolumną florisilu. Pomiar i kwantyfikacja są dokonywane metodą chromatografii gazowej z wykrywaniem za pomocą detektora wychwytu elektronów lub metodą połączonej chromatografii gazowej/spektrometrii mas. Badania dotyczące pestycydów są wymagane dla pianki lateksowej składającej się z lateksu naturalnego w co najmniej 20 %.

D. W odniesieniu do butadienu wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki następującej procedury badawczej: Po zmieleniu i zważeniu pianki lateksowej przeprowadza się pobieranie próbek z fazy gazowej. Zawartość butadienu określa się przy zastosowaniu chromatografii gazowej za pomocą wykrywacza jonizacji ogniowej.

1.2. Emisja określonych lotnych związków organicznych (SVOC, LZO, VVOC)

Stężenie w pomieszczeniu substancji podanych poniżej, obliczone metodą testu komorowego, nie przekracza poniższych wartości po upływie 24 godzin.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki następującej procedury badawczej. Badanie metodą komorową przeprowadzane jest zgodnie z normą ISO 16000-9. Owiniętą próbkę należy przechowywać w temperaturze pokojowej przez co najmniej 24 godziny. Po upływie tego czasu próbkę należy rozpakować i natychmiast przenieść do komory badawczej. Próbkę umieszcza się w uchwycie na próbki, który umożliwia swobodny dostęp powietrza ze wszystkich stron. Czynniki klimatyczne są dostosowywane zgodnie z normą ISO 16000-9. W celu zagwarantowania porównywalności wyników badań współczynnik wentylacji dla danego miejsca (q = n/l) musi wynosić 1. Współczynnik wentylacji wynosi od 0,5 do 1. Pobieranie próbek powietrza należy przeprowadzić w ciągu 1 godziny, na 24 +/– 1 godz. po zapełnieniu komory w przypadku badania stężenia formaldehydu i innych aldehydów wkładami DNPH (DNPH cartridges) oraz w przypadku badania stężenia innych lotnych związków organicznych przy użyciu Tenax TA. Czas pobierania próbek w przypadku innych związków może być dłuższy, ale nie powinien przekroczyć 30 godzin.

Analiza stężenia formaldehydu i innych aldehydów musi być zgodna z normą ISO 16000-3. O ile nie zostało to określone inaczej, analiza innych lotnych związków organicznych musi być zgodna z normą ISO 16000-6.

Badanie zgodne z normą CEN/TS 16516 uznaje się za równoważne z badaniami zgodnymi z normami serii ISO 16000.

Analiza nitrozoamin dokonywana jest metodą chromatografii gazowej w połączeniu z analizą za pomocą detektora energii cieplnej (GC-TEA), zgodnie z metodą BGI 505-23 (dawniej: ZH 1/120.23) lub równoważną.

1.3. Barwniki

Jeśli stosowane są barwniki, należy przestrzegać kryterium 5.5.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację niestosowania barwników od producenta pianki lub, w przypadku ich stosowania, deklarację zgodności z tym kryterium wraz z dokumentacją uzupełniającą.

Kryterium 2. Pianka poliuretanowa (PUR)

Uwaga: Poniższe wymogi muszą być spełnione tylko w przypadku, gdy pianka poliuretanowa stanowi więcej niż 5 % całkowitej wagi materaca.

2.1. Substancje objęte ograniczeniami

Stężenia substancji wymienionych poniżej w piance poliuretanowej nie powinny przekraczać następujących wartości:

Ocena i weryfikacja:

A. W odniesieniu do produktów biobójczych, ftalanów i innych określonych substancji objętych ograniczeniami wnioskodawca przedstawia deklarację popartą deklaracjami producentów pianki, potwierdzającą, że wykazane substancje nie zostały w sposób zamierzony dodane do składu pianki.

B. W odniesieniu do metali ciężkich wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki następującej procedury badawczej. Zmielona próbka materiału jest eluowana zgodnie z DIN 38414-S4 lub równoważną metodą w stosunku 1:10. Uzyskany w ten sposób filtrat jest przepuszczany przez filtr membranowy 0,45 μm (w razie konieczności filtracja pod ciśnieniem). Otrzymany roztwór należy poddać badaniu na zawartość metali ciężkich przy zastosowaniu atomowej spektrometrii emisyjnej ze wzbudzeniem w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-AES lub ICP-OES) lub spektrometrii absorpcji atomowej przy użyciu techniki wodorkowej lub zimnych par.

C. W odniesieniu do całkowitej ilości plastyfikatorów wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki następującej procedury badawczej. Próbka musi składać się z 6 kawałków, które należy pobrać spod powierzchni każdej z próbek (maksymalnie 2 cm od powierzchni). Ekstrakcja powinna być wykonywana z użyciem dichlorometanu przy zastosowaniu zatwierdzonej metody analizy, a następnie należy przeprowadzić badanie metodą chromatografii gazowej/spektrometrii mas (GC/MS) lub wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC/UV).

D. W odniesieniu do TDA i MDA wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki następującej procedury badawczej. Próbka musi składać się z 6 kawałków, które należy pobrać spod powierzchni każdej z próbek (maksymalnie 2 cm od powierzchni). Ekstrakcja jest przeprowadzana w 1-procentowym wodnym roztworze kwasu octowego. Należy przeprowadzić cztery kolejne ekstrakcje z tej samej próbki pianki przy stosunku masy do objętości wynoszącym 1:5 w każdym przypadku. Ekstrakty należy połączyć do osiągnięcia znanej objętości, przefiltrować i poddać analizie metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC-UV) lub HPLC-MS. Jeżeli przeprowadza się analizę metodą HPLC-UV i występuje podejrzenie interferencji, należy przeprowadzić kolejną analizę metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej – spektrometrii mas (HPLC-MS).

E. W odniesieniu do substancji organicznych zawierających cynę wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki następującej procedury badawczej. Próbka musi składać się z 6 kawałków, które należy pobrać spod powierzchni każdej z próbek (maksymalnie 2 cm od powierzchni). Ekstrakcja wykonywana jest przez 1 godzinę w łaźni ultradźwiękowej w temperaturze pokojowej. Odczynnikiem ekstrahującym jest mieszanina o następującym składzie: 1 750 ml metanolu + 300 ml kwasu octowego + 250 ml roztworu buforowego (pH 4,5). Roztwór buforowy to roztwór 164 g octanu sodu w 1 200 ml wody i 165 ml kwasu octowego, który należy rozcieńczyć wodą do objętości 2 000 ml. Po ekstrakcji poprzez dodanie roztworu tetraetyloboranu sodu w tetrahydrofuranie (THF) otrzymuje się cząsteczki alkili cyny. Produkt pochodny ekstrahuje się n-heksanem, a próbkę poddaje się kolejnemu procesowi ekstrakcji. Oba ekstrakty heksanu są łączone, a następnie wykorzystywane dalej do określania związków cynoorganicznych metodą chromatografii gazowej z detektorami selektywnymi masy w trybie SIM.

2.2. Emisja określonych lotnych związków organicznych (SVOC, LZO, VVOC)

Stężenie w pomieszczeniu substancji podanych poniżej, obliczone metodą testu komorowego nie przekracza następujących wartości po okresie 72 godzin.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki następującej procedury badawczej: Próbkę pianki umieszcza się na dnie komory badawczej i kondycjonuje przez 3 dni w temperaturze 23 °C oraz przy wilgotności względnej 50 %, stosując częstotliwość wymiany powietrza n 0,5 na godzinę i zapełnienie komory L 0,4 m²/m³ (= całkowita odsłonięta powierzchnia próbki w odniesieniu do wymiarów komory badawczej bez krawędzi zamykających i tyłu) zgodnie z ISO 16000-9 i ISO 16000-11. Pobieranie próbek odbywa się 72 +/– 2 godz. po zapełnieniu komory przez 1 godzinę wkładami Tenax TA i DNPH odpowiednio dla badania pod kątem LZO i formaldehydu. Emisje lotnych związków organicznych są wychwytywane przez rurki sorbentowe Tenax TA, a następnie analizowane za pomocą termodesorpcji-GC-MS zgodnie z normą ISO 16000-6. Wyniki są półilościowo wyrażone jako równoważniki toluenu. Wszystkie wymienione poszczególne związki są zgłaszane od stężenia granicznego ≥ 1 μg/m³. Całkowita wartość LZO jest sumą wszystkich związków o stężeniu ≥ 1 μg/m³ i eluujących w oknie czasu retencji od n-heksanu (C6) do n-heksadekanu (C16) (włączając oba te związki). Suma wszystkich wykrywalnych związków zaklasyfikowanych jako kategorie C1 A lub C1B zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 jest sumą wszystkich tych substancji o stężeniu ≥ 1 μg/m³. W przypadku gdy wyniki badań przekraczają limity określone w normach, należy przeprowadzić kwantyfikację w odniesieniu do konkretnej substancji. Obecność formaldehydu może zostać stwierdzona poprzez pobranie próbki powietrza wkładem DNPH i dalszą analizę za pomocą HPLC/UV zgodnie z normą ISO 16000-3.

Badanie zgodne z normą CEN/TS 16516 uznaje się za równoważne z badaniami zgodnymi z normami serii ISO 16000.

Uwaga:

– Wielkość komory to 0,5 lub 1 m³.

– 1 próbkę (25 cm × 20 cm × 15 cm) umieszcza się w komorze badawczej o wielkości 0,5 m³, ustawiając ją pionowo na jednym z boków o rozmiarze 20 cm × 15 cm.

– 2 próbki (25 cm × 20 cm × 15 cm) umieszcza się w komorze badawczej o wielkości 1 m³, ustawiając je pionowo na jednym z boków o rozmiarze 20 cm × 15 cm, w tym przypadku obie próbki należy umieścić w komorze badawczej w odległości 15 cm między nimi.

2.3. Barwniki

Jeśli stosowane są barwniki, należy przestrzegać kryterium 5.5.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację o niestosowaniu barwników od producenta pianki lub, w przypadku ich stosowania, deklarację zgodności z tym kryterium wraz z dokumentacją uzupełniającą.

2.4. Całkowita zawartość chloru w izocyjanianach

Jeżeli przy produkcji pianki poliuretanowej stosowano mieszaninę izomerów diizocyjanianu toluenu (TDI), całkowita zawartość chloru w tych izocyjanianach nie może przekraczać 0,07 % w/w.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację o niestosowaniu od producenta pianki lub wyniki badań przeprowadzonych zgodnie z ASTM D4661-93 lub metodą równoważną.

2.5. Środki porotwórcze

Nie dopuszcza się stosowania fluorowcowanych związków organicznych jako środków porotwórczych lub pomocniczych środków porotwórczych.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację o niestosowaniu od producenta pianki.

Kryterium 3. Druty i sprężyny

Uwaga: Poniższe kryteria muszą być spełnione tylko w sytuacji, gdy druty i sprężyny stanowią więcej niż 5 % całkowitej wagi materaca.

3.1. Odtłuszczanie

Jeżeli odtłuszczanie lub czyszczenie drutów lub sprężyn jest prowadzone przy użyciu rozpuszczalników organicznych, należy stosować zamknięte systemy czyszczące/odtłuszczające.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza odpowiednią deklarację od producenta drutów lub sprężyn.

3.2. Galwanizacja

Nie dopuszcza się pokrywania powierzchni sprężyn metaliczną powłoką galwaniczną.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza odpowiednią deklarację od producenta drutów lub sprężyn.

Kryterium 4. Włókna kokosowe

Uwaga: Poniższy wymóg musi być spełniony tylko w przypadku gdy włókna kokosowe stanowią więcej niż 5 % całkowitej wagi materaca.

Jeśli włókna kokosowe są gumowane przy użyciu lateksu, należy przestrzegać kryteriów dotyczących pianki lateksowej.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację o niestosowaniu gumowanych włókien kokosowych lub sprawozdania z badań zgodnie z wymogami określonymi w kryterium 1 dotyczącym pianki lateksowej.

Kryterium 5. Materiały włókiennicze (tkaniny i włókna wykorzystywane jako pokrycie materaca lub materiały wypełniające)

Uwagi:

1. Wszystkie wymogi (5.1 do 5.11) muszą być spełnione w odniesieniu do pokrycia materaca (tj. powłoki materaca).

2. W przypadku materiałów wypełniających (tj. wypełniacza) musi być spełniony wymóg 5.1. Jeśli materiałem wypełniającym jest wełna, spełnione muszą być wymogi 5.1, 5.2 i 5.8.

3. Wszystkie materiały włókiennicze posiadające oznakowanie ekologiczne UE zgodnie z decyzją Komisji 2014/350/UE (¹) są automatycznie uznawane za zgodne z wymogami 5.1, 5.2, 5.3, 5.4, 5.5, 5.6, 5.7, 5.8, 5.10 i 5.11. Aby materace otrzymały oznakowanie ekologiczne UE, należy jednak również wykazać zgodność z kryterium 5.9 dla pokrycia materaca.

5.1. Ogólne wymogi dotyczące substancji niebezpiecznych (w tym środków zmniejszających palność, produktów biobójczych i plastyfikatorów) (zastosowanie: wszystkie materiały włókiennicze)

Wszystkie materiały włókiennicze: Kryteria 7 (środki zmniejszające palność), 8 (produkty biobójcze), 9 (plastyfikatory) i 10 (substancje niebezpieczne) powinny być spełnione w odniesieniu do wszystkich materiałów włókienniczych.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z tym kryterium wraz z dokumentacją uzupełniającą określoną w odpowiednim kryterium (7, 8, 9 i 10).

5.2. Środki pomocnicze stosowane w preparatach i formułach (zastosowanie: pokrycia wykonane z dowolnych włókien i materiały wypełniające wykonane z wełny)

Wszystkie pokrycia: Niżej wymienionych substancji nie stosuje się w żadnych preparatach lub formułach stosowanych do produkcji wszystkich pokryć materacy. Należy przestrzegać wartości granicznych dla obecności alkilofenoli i APEO w pokryciach.

Materiały wypełniające wykonane z wełny: Alkilofenoli i APEO nie należy stosować w żadnych preparatach ani formułach stosowanych do produkcji materiałów wypełniających wykonanych z wełny i należy przestrzegać wartości granicznych dla ich obecności w materiale wypełniającym.

Ocena i weryfikacja:

A. Wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki badania produktu końcowego, które jest przeprowadzane metodą ekstrakcji rozpuszczalnikiem, a następnie chromatografii cieczowej – spektrometrii mas (LC-MS).

B. Wnioskodawca dostarcza deklarację o niestosowaniu od dostawcy wraz z kartami charakterystyki dla wszystkich etapów produkcji.

5.3. Środki powierzchniowo czynne, środki do zmiękczania tkanin oraz czynniki kompleksujące w procesach mokrych (stosowanie: pokrycia wykonane z dowolnych włókien)

Wszystkie środki powierzchniowo czynne, środki do zmiękczania tkanin oraz czynniki kompleksujące: Co najmniej 95 % w/w środków powierzchniowo czynnych, środków do zmiękczania tkanin oraz czynników kompleksujących musi spełniać jeden z następujących warunków:

a) łatwo ulegają biodegradacji w warunkach tlenowych;

b) ulegają potencjalnej biodegradacji lub można je wyeliminować w oczyszczalniach ścieków.

Niejonowe i kationowe środki powierzchniowo czynne: Wszystkie niejonowe i kationowe środki powierzchniowo czynne muszą również łatwo ulegać biodegradacji w warunkach beztlenowych.

Jako punkt odniesienia dla biodegradowalności należy stosować najnowszą wersję bazy danych składników detergentów:

http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/documents/did_ list/didlist_part_a_en.pdf

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację: karty charakterystyki oraz deklaracje dostawców.

W odniesieniu do wszystkich środków powierzchniowo czynnych, środków do zmiękczania tkanin oraz czynników kompleksujących należy przedstawić wyniki odpowiednich badań OECD lub ISO pod kątem:

– łatwej biodegradowalności (OECD 301 A, ISO 7827, OECD 301 B, ISO 9439, OECD 301 C, OECD 301 D, ISO 10708, OECD 301 E, OECD 301 F, ISO 9408),

– potencjalnej biodegradowalności (ISO 14593, OECD 302 A, ISO 9887, OECD 302 B, ISO 9888, OECD 302 C),

– możliwości eliminacji (OECD 303 A/B, ISO 11733).

W odniesieniu do niejonowych i kationowych środków powierzchniowo czynnych należy przedstawić wyniki odpowiednich badań OECD lub ISO (ISO 11734, ECETOC nr 28 (czerwiec 1988 r.), OECD 311).

5.4. Bielenie masy, przędzy, tkanin i produktów końcowych (stosowanie: pokrycia wykonane z dowolnych włókien)

Środki zawierające chlor nie mogą być stosowane do bielenia przędzy, tkanin lub produktów końcowych z wyjątkiem sztucznych włókien celulozowych.

Masę wykorzystywaną do produkcji sztucznych włókien celulozowych (np. wiskozy) należy bielić, nie stosując chloru elementarnego. Całkowita zawartość chloru i związanego organicznie chloru w gotowych włóknach (OX) nie może przekraczać 150 ppm, a w ściekach z produkcji masy (AOX) nie może przekraczać 0,170 kg/ADt masy.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację dostawcy o niestosowaniu chlorowanych środków bielących.

W przypadku sztucznych włókien celulozowych wnioskodawca dostarcza sprawozdanie z badań wykazujące zgodność z wymogiem OX lub AOX przy zastosowaniu odpowiedniej metody badawczej:

– OX: ISO 11480 (spalanie kontrolowane oraz mikrokulometria),

– AOX: ISO 9562.

5.5. Barwniki (stosowanie: pokrycia wykonane z dowolnych włókien)

Do barwników zastosowanie mają niżej opisane ograniczenia.

Stosowanie barwników do materiałów włókienniczych musi być również zgodne z kryterium 10 dotyczącym substancji niebezpiecznych, a zatem zastosowanie mają warunki odnośnego odstępstwa. Warunki odstępstwa dotyczą obchodzenia się z barwnikami w farbiarni, procesu farbowania oraz usuwania barwników ze ścieków z farbiarni.

Ocena i weryfikacja:

A. Wnioskodawca dostarcza deklarację o niestosowaniu od dostawcy wraz z kartami charakterystyki.

B. Wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki badania produktu końcowego. Zawartość barwników azowych w produkcie końcowym należy badać zgodnie z EN 14362-1 i 14362-3. Wartość graniczna dla każdej aryloaminy wynosi 30 mg/kg. (Uwaga: w przypadku obecności 4-aminoazobenzenu możliwe są wyniki fałszywie dodatnie, dlatego zaleca się uzyskanie potwierdzenia).

5.6. Metale ekstraktywne (stosowanie: pokrycia wykonane z dowolnych włókien)

Zastosowanie mają następujące wartości graniczne:

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza sprawozdanie przedstawiające wyniki badania produktu końcowego do celów weryfikacji pod kątem wartości granicznych. Badaniami tymi są ekstrakcja zgodnie z ISO 105-E04 (roztworem kwaśnego sztucznego potu) i wykrywanie spektrometrią mas z jonizacją w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-MS) lub atomową spektrometrią emisyjną ze wzbudzeniem w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-OES, określaną również jako ICP-AES).

5.7. Repelenty wody, plam i tłuszczu (stosowanie: pokrycia wykonane z dowolnych włókien)

Nie należy stosować procesów obróbki z użyciem fluorowanych repelentów wody, plam i oleju. Obejmuje to także obróbkę perfluorowęglowodorem i polifluorowęglowodorem.

Niefluorowane środki powinny łatwo ulegać biodegradacji i nie ulegać biokumulacji w środowisku wodnym, w tym w osadach wodnych. Powinny one również być zgodne z kryterium 10 dotyczącym substancji niebezpiecznych.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację o niestosowaniu od dostawcy wraz z kartami charakterystyki i odpowiednio wykazuje zgodność z kryterium 10.

5.8. Odprowadzanie ścieków z procesów mokrych (zastosowanie: pokrycia wykonane z dowolnych włókien i materiały wypełniające wykonane z wełny)

Odprowadzanie ścieków do środowiska nie może przekraczać 20 g ChZT/kg przetwarzanych materiałów włókienniczych. Wymóg ten stosuje się do tkania, barwienia, drukowania i procesów wykończeniowych stosowanych w trakcie wytwarzania produktu (-ów). Spełnienie tego wymogu sprawdza się poniżej zakładowych oczyszczalni ścieków lub pozazakładowych oczyszczalni ścieków przyjmujących ścieki z tych zakładów przetwarzania.

Jeżeli odpływ jest oczyszczany w zakładzie i odprowadzany bezpośrednio do wód powierzchniowych, musi również spełniać następujące wymogi:

(i) wartość pH między 6 a 9 (chyba że pH wody przyjmującej nie mieści się w tym zakresie);

(ii) temperatura poniżej 35 °C (chyba że temperatura wody przyjmującej jest wyższa od tej wartości).

Jeżeli na podstawie warunku odstępstwa w kryterium 10(a) wymagane jest usuwanie barwnika, wówczas przestrzegane muszą być następujące współczynniki pochłaniania światła:

(i) 7 m^–1 przy 436 nm (dla żółtego);

(ii) 5 m^–1 przy 525 nm (dla czerwonego);

(iii) 3 m^–1 przy 620 nm (dla niebieskiego).

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza szczegółową dokumentację i sprawozdania z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu ISO 6060 w celu określenia ChZT i ISO 7887 dla określenia koloru, wykazujące zgodność z tym kryterium na podstawie średnich miesięcznych w okresie sześciu miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, wraz z deklaracją zgodności. Dane wykazują zgodność w miejscu produkcji lub, jeżeli odpływ jest oczyszczany poza miejscem produkcji, w oczyszczalni ścieków.

5.9. Wytrzymałość mechaniczna (stosowanie: pokrycia wykonane z dowolnych włókien)

Pokrycie materaca musi mieć zadowalające właściwości mechaniczne, które są określone przez następujące normy badań:

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza sprawozdania opisujące wyniki badań przeprowadzonych zgodnie z normą ISO 13937-2 lub ISO 9073-4 na wytrzymałość na rozdarcia, ISO 13936-2 (pod obciążeniem 60 N) na przesunięcie w szwie oraz ISO 13934-1 na wytrzymałość na rozciąganie.

5.10. Trwałość środków zmniejszających palność (stosowanie: pokrycia wykonane z dowolnych włókien)

Zdejmowane i nadające się do prania pokrycia zachowują swoją funkcjonalność po 50 praniach i cyklach suszenia w suszarce bębnowej przy minimalnej temperaturze 75 °C. Pokrycia, których nie można zdejmować i prać, zachowują swoją funkcjonalność po ich namoczeniu.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza sprawozdania z przeprowadzonych badań zgodnie z następującymi normami, odpowiednio:

– ISO 6330 w połączeniu z ISO 12138 dla domowych cykli prania i ISO 10528 dla przemysłowych cykli prania w przypadku zdejmowanych i nadających się do prania pokryć,

– BS 5651 lub równoważną normą, w przypadku gdy pokrycie nie jest przeznaczone do zdejmowania i prania.

5.11. Zmiana wymiarów (stosowanie: pokrycia wykonane z dowolnych włókien)

W przypadku pokryć materacy, które można zdejmować i prać, zmiany ich wymiarów po praniu i suszeniu zarówno w domowych, jak i przemysłowych warunkach i temperaturach prania nie mogą przekraczać:

– tkane materiały włókiennicze: +/– 3 %,

– nietkane materiały włókiennicze: +/– 5 %.

Kryterium to nie ma zastosowania do materiałów, które nie są promowane jako „nadające się do prania w wodzie”.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia sprawozdania z badań przeprowadzonych w odniesieniu do odpowiednich norm. Metodą badania jest ISO 6330 w połączeniu z EN 25077. O ile na pokryciu nie wskazano inaczej, domyślnymi warunkami są: pranie 3A (60 ° C), suszenie C (suszenie na płasko) i prasowanie w zależności od składu materiału.

Kryterium 6. Kleje i spoiwa

Nie stosuje się klejów zawierających rozpuszczalniki organiczne. Kleje i spoiwa użyte do montażu produktu muszą także być zgodne z kryterium 10 dotyczącym substancji niebezpiecznych.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację własną o niestosowaniu lub deklarację od dostawcy wraz z dokumentacją uzupełniającą oraz wykazuje odpowiednio zgodność z kryterium 10.

Kryterium 7. Środki zmniejszające palność

Następujące środki zmniejszające palność nie mogą być w sposób zamierzony dodawane do produktu, któregokolwiek z wchodzących w jego skład wyrobów lub jakiejkolwiek jego jednorodnej części:

Zastosowanie wszelkich środków zmniejszających palność jest zgodne z kryterium 10 dotyczącym substancji niebezpiecznych.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację własną oraz od dostawców o niestosowaniu, potwierdzającą, że wymienione środki zmniejszające palność nie zostały zawarte w produkcie, którymkolwiek z wchodzących w jego skład wyrobów lub jakiejkolwiek jego jednorodnej części. Należy również przedstawić listę substancji dodawanych w celu zwiększenia właściwości w zakresie ograniczania palności, w tym stężenia i związane z nimi zwroty określające zagrożenie i zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia, a także odpowiednio wykazać zgodność z kryterium 10.

Kryterium 8. Produkty biobójcze

8.1. Produkcja

Stosowanie jakiejkolwiek biobójczej substancji czynnej w produkcie musi być dozwolone na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (²) (wykaz dostępny na stronie internetowej: http://ec.europa.eu/environment/biocides/annexi_ and_ia.htm) i musi być zgodne z kryterium 10 dotyczącym substancji niebezpiecznych.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia deklaracje o niestosowaniu lub dowód, że stosowanie substancji biobójczych jest dozwolone na mocy rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Należy również przedstawić listę produktów biobójczych dodanych do produktu, w tym ich stężenia oraz związane z nimi zwroty określające zagrożenie i zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia, a także odpowiednio wykazać zgodność z kryterium 10.

8.2. Transport

Podczas transportu lub przechowywania produktu, któregokolwiek z wchodzących w jego skład wyrobów lub jakiejkolwiek jego jednorodnej części nie stosuje się chlorofenoli (ich soli i estrów), polichlorowanego bifenylu (PCB), związków cynoorganicznych (w tym TBT, TPhT, DBT i DOT) oraz fumaranu dimetylu (DMF).

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza odpowiednio deklarację własną oraz od dostawców o niestosowaniu, potwierdzającą, że wymienione substancje nie były stosowane podczas transportu lub przechowywania produktu, któregokolwiek z wchodzących w jego skład wyrobów lub jakiejkolwiek jego jednorodnej części. Należy również przedstawić listę produktów biobójczych dodanych do produktu, w tym ich stężenia oraz związane z nimi zwroty określające zagrożenie i zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia, a także odpowiednio wykazać zgodność z kryterium 10.

Kryterium 9. Plastyfikatory

Następujących plastyfikatorów nie dodaje się w sposób zamierzony do produktu, któregokolwiek z wchodzących w jego skład wyrobów lub jakiejkolwiek jego jednorodnej części:

Suma zakazanych plastyfikatorów jest niższa od 0,10 % w/w. Stosowanie jakichkolwiek plastyfikatorów jest zgodne z kryterium 10 dotyczącym substancji niebezpiecznych.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację własną oraz od dostawców o niestosowaniu, potwierdzającą, że wymienione substancje nie zostały zastosowane w produkcie, którymkolwiek z wchodzących w jego skład wyrobów lub jakiejkolwiek jego jednorodnej części. W celu potwierdzenia, że wymienione substancje nie zostały zawarte w produkcie może być wymagane przedstawienie kart charakterystyki dla składu polimerów. Należy przedstawić listę plastyfikatorów dodanych do produktu, w tym ich stężenia oraz związane z nimi zwroty określające zagrożenie i zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia, a także odpowiednio wykazać zgodność z kryterium 10. Jeżeli jakość informacji zostanie uznana za niewystarczającą, może być wymagana dodatkowa weryfikacja całkowitej zawartości ftalanów zgodnie z ISO 14389.

Kryterium 10. Substancje i mieszaniny wyłączone bądź ograniczone

a) Substancje i mieszaniny niebezpieczne

Oznakowania ekologicznego UE nie można przyznać, jeżeli produkt lub którykolwiek z wchodzących w jego skład wyrobów, zgodnie z definicją w art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (³) lub jakakolwiek jego jednorodna część zawiera substancję lub mieszaninę spełniające kryteria klasyfikacji do zwrotów określających zagrożenie lub zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia określonych w poniższej tabeli, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 lub dyrektywą Rady 67/548/EWG (⁴), lub zawiera substancję lub mieszaninę, o których mowa w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, chyba że przyznano szczególne odstępstwo.

Najnowsze zasady klasyfikacji przyjęte przez Unię mają pierwszeństwo przed wymienionymi zwrotami określającymi zagrożenie i zwrotami R wskazującymi rodzaj zagrożenia. Wnioskodawcy muszą zatem zapewnić, że wszelkie klasyfikacje opierają się na najnowszych zasadach klasyfikacji.

Zwroty określające zagrożenie oraz zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia w tabeli poniżej odnoszą się na ogół do substancji. Jeżeli jednak nie można uzyskać informacji dotyczących substancji, stosuje się zasady dotyczące klasyfikacji mieszanin.

Z powyższych wymogów zwolnione są substancje lub mieszaniny zmieniające swoje właściwości po przetworzeniu (np. nie są już biodostępne lub przechodzą modyfikację chemiczną), w związku z czym przypisane zagrożenia nie mają już zastosowania. Obejmuje to na przykład modyfikowane polimery i monomery lub dodatki, które weszły w wiązanie kowalencyjnie z powłoką z tworzywa sztucznego.

Zgodnie z art. 6 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 następującym substancjom przyznaje się szczególne odstępstwo od wymogów określonych w kryterium 10(a) i zgodnie z warunkami odstępstwa określonymi poniżej. Dla każdej substancji spełnione są wszystkie warunki odstępstwa dla określonej klasyfikacji zagrożeń.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia zestawienie podstawowych materiałów w produkcie, w tym wykaz wszystkich wyrobów i ich jednorodnych części.

Wnioskodawca kontroluje obecność substancji i mieszanin, które mogą zostać zaklasyfikowane do zwrotów określających zagrożenie lub zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia podanych w powyższym kryterium. Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z kryterium 10(a) dla produktu, któregokolwiek z wchodzących w jego skład wyrobów lub jakiejkolwiek jego jednorodnej części.

Wnioskodawcy wybierają odpowiednie formy weryfikacji. Podstawowe przewidziane formy weryfikacji są następujące:

– wyroby wytworzone zgodnie ze specjalnym składem chemicznym (np. pianka lateksowa i pianka poliuretanowa): Należy przedstawić karty charakterystyki dla wyrobu końcowego lub dla substancji i mieszanin wchodzących w skład wyrobu końcowego powyżej progu odcięcia wynoszącego 0,10 % w/w,

– jednorodne części i wszelka związana z nimi obróbka lub zanieczyszczenia (np. tworzywa sztuczne i części metalowe): Należy przedstawić karty charakterystyki dla materiałów stanowiących tę część produktu oraz dla substancji i mieszanin użytych w składzie i przy obróbce materiałów pozostających w końcowej części produktu powyżej progu odcięcia wynoszącego 0,10 % w/w,

– receptury chemiczne stosowane do nadania określonej funkcji produktowi lub częściom składowym produktu wykonanym z materiałów włókienniczych (np. kleje i spoiwa, środki zmniejszające palność, produkty biobójcze, plastyfikatory, barwniki): Należy przedstawić karty charakterystyki dla substancji i mieszanin stosowanych do montażu produktu końcowego lub substancji i mieszanin stosowanych do części produktu wykonanych z materiałów włókienniczych podczas produkcji, barwienia, drukowania i procesów wykończeniowych oraz pozostających w częściach produktu wykonanych z materiałów włókienniczych.

Deklaracja powinna obejmować powiązane dokumenty, takie jak deklaracje zgodności podpisane przez dostawców o niezakwalifikowaniu substancji, mieszanin lub materiałów do żadnego ze zwrotów określających zagrożenie lub zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia podanych w powyższym wykazie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w stopniu, w jakim to może być ustalone, co najmniej z informacji spełniających wymogi wymienione w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

Dostarczone informacje odnoszą się do form lub stanów fizycznych substancji lub mieszanin wykorzystywanych w produkcie końcowym.

Jako uzupełnienie deklaracji o zaklasyfikowaniu lub niezaklasyfikowaniu w odniesieniu do każdej substancji i mieszaniny należy przedstawić następujące informacje techniczne:

(i) dla substancji, które nie zostały zarejestrowane na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 lub które nie posiadają jeszcze zharmonizowanej klasyfikacji w ramach CLP: informacje spełniające wymogi wymienione w załączniku VII do tego rozporządzenia;

(ii) dla substancji, które zostały zarejestrowane na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 i które nie spełniają wymogów klasyfikacji w ramach CLP: informacje w oparciu o dokumentację rejestracyjną REACH, potwierdzające niezaklasyfikowany status substancji;

(iii) dla substancji, które posiadają zharmonizowaną klasyfikację lub zostały już sklasyfikowane przez dostawców: karty charakterystyki, jeżeli są dostępne. Jeżeli nie są one dostępne lub substancje zostały już sklasyfikowane przez dostawców, wówczas należy przedstawić informacje odnoszące się zaklasyfikowania substancji do kategorii zagrożenia zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

(iv) w przypadku mieszanin: karty charakterystyki, jeżeli są dostępne. Jeżeli nie są one dostępne, należy przedstawić obliczenie klasyfikacji mieszaniny zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 wraz z informacjami istotnymi dla zaklasyfikowania mieszanin do kategorii zagrożenia zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

Karty charakterystyki (SDS) należy wypełniać zgodnie ze wskazówkami w sekcjach 10, 11 i 12 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (wymagania dotyczące sporządzania kart charakterystyki). Niekompletne SDS wymagają uzupełnienia o informacje z deklaracji składanych przez dostawców substancji chemicznych.

Informacje na temat swoistych właściwości substancji mogą być generowane w inny sposób niż przez badania, na przykład za pomocą alternatywnych metod, takich jak metody in vitro, ilościowych modeli zależności struktura-aktywność lub grupowanie substancji i podejście przekrojowe zgodnie z załącznikiem XI do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Zdecydowanie zachęca się do wymiany odpowiednich danych.

Jeżeli wykorzystane substancje są objęte odstępstwem, wówczas w deklaracji szczegółowo wskazuje się te substancje objęte odstępstwem oraz przedstawia się dowody spełnienia warunków odstępstwa.

b) Substancje wymienione zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Nie przyznaje się odstępstwa od wyłączenia przewidzianego w art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 w stosunku do substancji wskazanych jako substancje wzbudzające szczególnie duże obawy i ujętych na liście, o której mowa w art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, znajdujących się w mieszaninach, wyrobach lub jakiejkolwiek jednorodnej części produktu w stężeniu powyżej 0,10 % w/w.

Ocena i weryfikacja: odniesienia do ostatniego wykazu substancji wzbudzających szczególnie duże obawy należy dokonać w dniu złożenia wniosku. Wnioskodawca przedstawia deklarację zgodności z wymogiem 10(b) wraz z powiązanymi dokumentami, w tym deklaracjami zgodności podpisanymi przez dostawców materiałów i kopiami odpowiednich kart charakterystyki dotyczących substancji lub mieszanin zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Stężenia graniczne określa się dla substancji i mieszanin w kartach charakterystyki zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

Kryterium 11. Emisja określonych lotnych związków organicznych (SVOC, LZO, VVOC) z materaca

Wkład materacy w zawartość lotnych związków organicznych w powietrzu w pomieszczeniach nie może przekraczać wartości końcowych przedstawionych poniżej przez okres 7 dni lub ewentualnie 28 dni.

Wartości te są obliczone metodą testu komorowego oraz z uwzględnieniem European Reference Room na zasadzie analogii z procedurą określoną w „ Procedurach oceny związanych ze zdrowiem w odniesieniu do emisji lotnych związków organicznych z produktów budowlanych” opracowanego przez AgBB (wersja z 2012 r. jest dostępna na stronie internetowej http://www.umweltbundesamt.de/sites/default/files/medien/377/dokumente/agbb_ evaluation_scheme_2012.pdf)

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przeprowadza badanie w komorze badawczej zgodnie z normą EN ISO 16000-9. Analiza stężenia formaldehydu i innych aldehydów musi być zgodna z normą ISO 16000-3, analiza LZO i SVOC musi być zgodna z normą ISO 16000-6. Badanie zgodne z normą CEN/TS 16516 uznaje się za równoważne z badaniami zgodnymi z normami serii ISO 16000.

Wyniki badania oblicza się dla współczynnika wentylacji dla danego miejsca „ q” = 0,5 m³/m²h, odpowiadającego współczynnikowi zapełnienia „L” 1 m²/m³ i częstotliwości wymiany powietrza „n” 0,5 na godzinę. We wszystkich tych przypadkach całkowita powierzchnia wszystkich powierzchni (wierzch, spód i krawędzie) materaca stanowi powierzchnię stosowaną do obliczenia współczynnika zapełnienia. Badanie należy przeprowadzić dla całego materaca. Jeżeli z jakiegokolwiek powodu nie jest to możliwe, można zastosować jedną z poniższych alternatywnych procedur badań:

1. Przeprowadzenie badania na reprezentatywnej próbce materaca (np. połowa, jedna czwarta lub jedna ósma); krawędzie cięte należy hermetycznie zamknąć za pomocą odpowiednich środków. W celu podania zachowawczego oszacowania wartości stężeń dotyczących całego materaca, stężenia zarejestrowane dla próbki należy proporcjonalnie zwiększyć dla wielkości (tj. emisje należy pomnożyć przez współczynnik 2, 4 lub 8);

2. Wykonanie badania dla każdego oddzielnego elementu stanowiącego część materaca. W celu podania zachowawczego oszacowania wartości stężeń dotyczących całego materaca, należy dodać wkład zarejestrowany dla poszczególnych związków przy zastosowaniu następującego wzoru C_M = Σ ω_i·C_i; gdzie:

– „C_M” (µg·m^–3) oznacza całkowity wkład z całego materaca,

– „C_i” (µg·m^{– 3}·kg_i^–1) oznacza wkład na jednostkę masy dla każdego elementu „i” stanowiącego część materaca,

– „ω_i” (kg_i) oznacza wagę elementu „i” w całym materacu.

Emisje z wszystkich elementów materaca należy zsumować, nie biorąc pod uwagę jakiejkolwiek adsorpcji lub efektów bariery (najgorszy możliwy scenariusz).

Kryterium 12. Parametry techniczne

12.1. Jakość

Materac musi być zaprojektowany w sposób zapewniający wprowadzenie na rynek wysokiej jakości produktu odpowiadającego potrzebom konsumenta.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza sprawozdanie opisujące podejście i działania podjęte w celu zagwarantowania jakości produktu, jego szczególnych właściwości funkcjonalnych i wymogów w zakresie komfortu temperaturowego i higrometrycznego. Należy wziąć pod uwagę następujące aspekty: badania i rozwój, wybór materiałów, wewnętrzne procedury badań i weryfikacji w celu wykazania spełnienia wymagań w zakresie funkcjonalności oraz przestrzegania wymogów w zakresie komfortu temperaturowego i higrometrycznego.

12.2. Trwałość

Materace powinny posiadać następujące właściwości w zakresie funkcjonalności:

– utrata wysokości: < 15 %,

– utrata sztywności: < 20 %.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza sprawozdanie opisujące wyniki badania przeprowadzonego zgodnie z metodą badania EN 1957. Utrata wysokości i sztywności dotyczy różnicy pomiędzy pomiarami prowadzonymi na początku prób w ramach testu trwałości (po 100 cyklach) i po ich zakończeniu (po 30 000 cykli).

12.3. Gwarancja

Zalecenia dotyczące sposobu użytkowania, utrzymywania i usunięcia materaca muszą być zawarte w dokumentacji gwarancyjnej. Gwarancja na materac powinna obowiązywać przez co najmniej 10 lat. Zalecenie to nie obowiązuje w przypadku materacy łóżeczkowych.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia dokumentację potwierdzającą wdrożenie systemu gwarancji.

Kryterium 13. Możliwość demontażu i odzyskiwania materiałów

Producent musi wykazać, że materac może zostać rozłożony w następujących celach:

– naprawy i wymiany zużytych części,

– wymiany starszych lub przestarzałych części na nowe,

– rozdzielenia części i materiałów w celu poddania ich recyklingowi.

Ocena i weryfikacja: sprawozdanie należy złożyć wraz z wnioskiem opisującym szczegółowo demontaż materaca i możliwość unieszkodliwienia każdej z jego części. Na przykład następujące działania mogą ułatwić demontaż materaca: stosowanie szycia, a nie klejenia, stosowanie zdejmowanych pokryć, stosowanie pojedynczych i nadających się do recyklingu materiałów w przypadku każdej jego jednorodnej części.

Kryterium 14. Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

Oznakowanie ekologiczne UE może być stosowane zarówno na opakowaniu, jak i na produkcie. Jeśli stosowana jest nieobowiązkowa etykieta z polem tekstowym, zawiera ona następujący tekst:

– „wysokiej jakości trwały produkt” ,

– „ograniczono substancje niebezpieczne” ,

– „ograniczono zanieczyszczenie powietrza w pomieszczeniach” .

Ponadto należy umieścić również następujący tekst:

Więcej informacji wyjaśniających dlaczego ten produkt otrzymał oznakowanie ekologiczne UE znajduje się na stronie http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności i dowody wizualne.

Kryterium 15. Dodatkowe informacje dla konsumentów

Wnioskodawca dostarcza konsumentom w formie pisemnej lub audiowizualnej wykaz zaleceń dotyczących użytkowania, utrzymywania i usunięcia materaca.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności i dowody wizualne.

(¹) Decyzja Komisji 2014/350/UE z dnia 5 czerwca 2014 r. ustalająca kryteria ekologiczne przyznawania oznakowania ekologicznego UE dla wyrobów włókienniczych (Dz.U. L 174 z 13.6.2014, s. 45).

(²) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).

(³) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

(⁴) Dyrektywa Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawodawczych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. 196 z 16.8.1967, s. 1).