KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (¹), w szczególności jego art. 8 ust. 2,

po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE można przyznawać produktom, które mają ograniczony wpływ na środowisko w ciągu ich całego cyklu życia.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 66/2010 stanowi, że określone kryteria oznakowania ekologicznego UE należy ustanawiać według grup produktów.

(3) Decyzją Komisji 2009/567/WE (²) ustanowiono kryteria ekologiczne oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji w odniesieniu do wyrobów włókienniczych, które są ważne do dnia 30 czerwca 2014 r.

(4) Aby lepiej odzwierciedlić stan rynku tej grupy produktów i uwzględnić innowacje, które miały miejsce w tym czasie, uznano, że należy zmienić zakres grupy produktów i ustanowić zaktualizowany zestaw kryteriów ekologicznych.

(5) Celem przedmiotowych kryteriów jest w szczególności identyfikacja produktów, które mają mniejszy wpływ na środowisko w ciągu swojego cyklu życia i które posiadają szczególne ulepszenia, ponieważ: pochodzą z bardziej zrównoważonych form działalności rolniczej i leśnej, są wytwarzane przy bardziej efektywnym wykorzystaniu zasobów i oszczędności energii, są wytwarzane w bardziej czystych i powodujących mniejsze zanieczyszczenia procesach, są produkowane z wykorzystaniem mniejszej ilości substancji stwarzających zagrożenie, są zaprojektowane i określone jako produkty wysokiej jakości i trwałe. Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE wyrobom włókienniczym zostały określone w odniesieniu do wymienionych powyżej aspektów i w stosunku do nich należy promować produkty o wyższej efektywności. Należy zatem ustanowić kryteria oznakowania ekologicznego UE dla grupy produktów „wyroby włókiennicze”.

(6) [1] (skreślony).

(7) Decyzję 2009/567/WE należy zatem zastąpić niniejszą decyzją.

(8) Należy przewidzieć okres przejściowy dla producentów, których produktom przyznano oznakowanie ekologiczne UE dla wyrobów włókienniczych na podstawie kryteriów określonych w decyzji 2009/567WE, aby mieli oni wystarczającą ilość czasu na dostosowanie produktów do zaktualizowanych kryteriów i wymogów.

(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Grupa produktów „wyroby włókiennicze” obejmuje:

a) odzież i galanterię z materiałów włókienniczych: odzież i galanteria zawierające wagowo co najmniej 80 % włókien tekstylnych w postaci tkanin, włóknin lub dzianin;

b) wyroby włókiennicze do dekoracji wnętrz: wyroby włókiennicze do dekoracji wnętrz zawierające wagowo co najmniej 80 % włókien tekstylnych w postaci tkanin, włóknin lub dzianin;

c) [2] włókna tekstylne, przędzę, tkaniny i dzianiny: produkty pośrednie przeznaczone do produkcji odzieży i galanterii z materiałów włókienniczych oraz wyrobów włókienniczych do dekoracji wnętrz, w tym tkanin tapicerskich i pokryć materaców przed zastosowaniem podkładu i obróbkami związanymi z produktem końcowym;

d) [3] elementy niezawierające włókien: produkty pośrednie, które są włączone do odzieży i galanterii z materiałów włókienniczych oraz wyrobów włókienniczych do dekoracji wnętrz, w tym zamki błyskawiczne, guziki i inne dodatki, a także membrany, powleczenia i laminaty;

e) [4] produkty do czyszczenia: wyroby z tkaniny lub włókniny wykonane z włókien tekstylnych i przeznaczone do czyszczenia powierzchni na mokro lub na sucho i osuszania sprzętu kuchennego.

2. Następujące produkty nie należą do grupy produktów „wyroby włókiennicze” :

a) produkty przeznaczone do wyrzucenia po jednorazowym użyciu;

b) pokrycia podłogowe objęte decyzją Komisji 2009/967WE (³);

c) materiały włókiennicze, które są częścią konstrukcji przeznaczonych do stosowania na wolnym powietrzu.

3. Do tej grupy produktów nie należą części garderoby, materiały włókiennicze i włókna, które zawierają następujące elementy:

a) urządzenia elektryczne lub takie, które stanowią integralną część obwodu elektrycznego;

b) urządzenia lub zaimpregnowane substancje przeznaczone do wykrywania zmian w warunkach otoczenia lub reagowania na nie.

Artykuł 2

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

a) „włókna tekstylne” oznaczają włókna naturalne, włókna syntetyczne i sztuczne włókna celulozowe;

b) „włókna naturalne” oznaczają bawełnę i inne naturalne celulozowe włókna nasienne, len i inne włókna łykowe, wełnę i inne włókna keratynowe;

c) „włókna syntetyczne” oznaczają akryl, elastan, poliamid, poliester i polipropylen;

d) „sztuczne włókna celulozowe” oznaczają liocel, modal i wiskozę.

Artykuł 3

W odniesieniu do „odzieży i galanterii z materiałów włókienniczych” i „ wyrobów włókienniczych do dekoracji wnętrz” w obliczeniach procentowej zawartości włókien tekstylnych nie trzeba uwzględniać wypełniaczy, podszewek, wyściółek, membran i powleczeń wykonanych z włókien wchodzących w zakres niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Substancje wypełniające, które nie są wykonane z włókien tekstylnych, spełniają wymagania dotyczące ograniczeń wymienionych w kryterium 10 określonym w załączniku odnoszącym się do środków pomocniczych, środków powierzchniowo czynnych, produktów biobójczych i formaldehydu.

Artykuł 5

Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 66/2010 dla produktów należących do grupy produktów „wyroby włókiennicze” określonej w art. 1 niniejszej decyzji oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji określone są w załączniku.

Artykuł 6

[5] Kryteria i związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji określone w załączniku obowiązują przez 78 miesięcy od dnia przyjęcia niniejszej decyzji.

Artykuł 7

Do celów administracyjnych grupie produktów „wyroby włókiennicze” przypisuje się numer kodu „ 016”.

Artykuł 8

Decyzja 2009/567/WE traci moc.

Artykuł 9

1. Niniejszą decyzję stosuje się po upływie dwóch miesięcy od dnia jej przyjęcia. Wnioski o oznakowanie ekologiczne UE dla produktów należących do grupy produktów „wyroby włókiennicze” złożone w terminie dwóch miesięcy od daty przyjęcia niniejszej decyzji mogą opierać się na kryteriach określonych w decyzji 2009/567/WE albo na kryteriach określonych w niniejszej decyzji. Wnioski ocenia się zgodnie z kryteriami, na których się opierają.

2. Oznakowania ekologiczne UE przyznane zgodnie z kryteriami określonymi w decyzji 2009/567/WE mogą być używane przez 12 miesięcy od daty przyjęcia niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 czerwca 2014 r.

ZAŁĄCZNIK

KRYTERIA PRZYZNAWANIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE WYROBOM WŁÓKIENNICZYM [6]

Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE wyrobom włókienniczym i podkategorie, w ramach których są pogrupowane, są następujące:

włókna tekstylne:

1. bawełna i inne naturalne celulozowe włókna nasienne;

2. len i inne włókna łykowe;

3. wełna i inne włókna keratynowe;

4. akryl;

5. elastan;

6. poliamid;

7. poliester;

8. polipropylen;

9. sztuczne włókna celulozowe (liocel, modal i wiskoza);

części składowe i dodatki:

10. wypełniacze;

11. powleczenia, laminaty i membrany;

12. dodatki;

chemikalia i procesy:

13. wykaz substancji objętych ograniczeniami;

14. zastępowanie substancji stwarzających zagrożenie w procesach barwienia, drukowania i wykańczania;

15. efektywność energetyczna procesów prania, suszenia i obróbki;

16. oczyszczanie emisji do powietrza i wody;

przydatność do stosowania:

17. zmiany wymiarów podczas prania i suszenia;

18. odporność barwy na pranie;

19. odporność barwy na pot (kwaśny i zasadowy);

20. odporność barwy na tarcie mokre;

21. odporność barwy na tarcie suche;

22. odporność barwy na światło;

23. odporność na pranie z użyciem środków czyszczących;

24. odporność tkaniny na pilling i wycieranie;

25. trwałość użytkowa;

społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw:

26. podstawowe zasady i prawa w pracy;

27. ograniczenia dotyczące piaskowania dżinsu;

informacje uzupełniające:

28. informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE.

Dodatek 1 zawiera wykaz substancji objętych ograniczeniami, o którym mowa w kryterium 13. Wymienione są w nim ograniczenia mające zastosowanie do substancji stwarzających zagrożenie, które mogą być wykorzystywane w produkcji wyrobów włókienniczych i które mogą występować w produkcie końcowym.

Kryteria oznakowania ekologicznego UE przyznawane są produktom o najwyższej efektywności środowiskowej na rynku wyrobów włókienniczych. Chociaż stosowanie produktów chemicznych i uwalnianie zanieczyszczeń stanowi część procesu produkcji, produkt opatrzony oznakowaniem ekologicznym UE stanowi dla konsumenta gwarancję, że wykorzystanie takich substancji zostało ograniczone w stopniu, w jakim umożliwia to technika, bez uszczerbku dla przydatności do stosowania.

Kryteria wykluczają, na ile to możliwe, lub ograniczają do minimum stężenie (wymagane w celu zapewnienia określonych funkcji i właściwości) szeregu substancji zidentyfikowanych jako niebezpieczne lub potencjalnie niebezpieczne dla zdrowia ludzi i dla środowiska, które mogą być stosowane w produkcji wyrobów włókienniczych. Jedynie w przypadku gdy substancja musi spełniać oczekiwania klientów pod względem właściwości lub wymogi przewidziane dla danego produktu (na przykład dotyczące zmniejszenia palności) oraz w przypadku gdy nie są istnieją żadne dostępne stosowane i zbadane alternatywy, zezwala się na odstępstwo polegające na dopuszczeniu takiej substancji do zastosowania w ramach oznakowania ekologicznego.

Odstępstwa ocenia się na zasadzie ostrożności oraz na podstawie dowodów naukowych i technicznych, zwłaszcza gdy na rynku dostępne są bezpieczniejsze produkty.

W celu zapewnienia konsumentom wysokiego stopnia pewności wymagane jest przeprowadzenie badań produktu na obecność ograniczonej zawartości substancji stwarzających zagrożenie. Restrykcyjne warunki zostały także narzucone w odniesieniu do procesu produkcji wyrobów włókienniczych w zakresie kontroli zanieczyszczeniu wody i atmosfery oraz pod względem ograniczenia do minimum narażenia siły roboczej. Weryfikacja zgodności z kryteriami przebiega w sposób, który zapewnia konsumentom wysoki stopień pewności, odzwierciedla praktyczną możliwość otrzymania przez wnioskodawców informacji w obrębie łańcucha dostaw oraz wyklucza możliwość prowadzenia niewłaściwej działalności rynkowej przez wnioskodawców.

Ocena i weryfikacja

W celu wykazania zgodności z kryteriami wnioskodawca ma obowiązek zgłosić następujące informacje na temat produktu lub produktów oraz ich łańcucha dostaw:

Tabela 1

Przegląd wymogów w zakresie oceny i weryfikacji

Każde kryterium obejmuje szczegółowe wymogi dotyczące weryfikacji, które nakładają na wnioskodawcę obowiązek zebrania deklaracji, dokumentacji, analiz, protokołów badań i innych dowodów dotyczących produktu lub produktów i ich łańcucha dostaw.

Ważność licencji zależy od weryfikacji na podstawie wniosku i, w przypadkach określonych w kryterium 13, od wyniku badania produktu, który należy przekazać właściwym organom ds. weryfikacji. Zmiany dostawców i zakładów produkcyjnych mających związek z produktami licencjonowanymi należy zgłaszać właściwym organom wraz z informacją uzupełniającą, służącą weryfikacji bieżącej zgodności z warunkami licencji.

Właściwe organy uznają na zasadzie preferencyjnej badania przeprowadzone przez laboratoria akredytowane zgodnie z ISO 17025 oraz weryfikacje przeprowadzone przez organy akredytowane zgodnie z normą EN 45011 lub z równoważną normą międzynarodową.

Jednostkę funkcjonalną, do której należy odnosić dane początkowe i wyjściowe, stanowi 1 kg wyrobów włókienniczych w warunkach normalnych (65 % RH +/– 4 % i 20 ^oC +/– 2 ^oC; warunki te szczegółowo określono w normie ISO 139 Tekstylia – Klimat normalny do aklimatyzacji i badań).

W przypadku gdy wnioskodawca wykorzystuje system certyfikacji w celu zapewnienia niezależnych weryfikacji, wybrany system i związane z nim systemy akredytacji weryfikatorów muszą spełniać ogólne wymagania EN 45011 i ISO 17065. W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać odpowiedniej dokumentacji uzupełniającej, a także mogą przeprowadzać niezależne weryfikacje i kontrole na miejscu.

Zaleca się, aby przy ocenie wniosków i monitorowaniu zgodności z kryteriami właściwe organy uwzględniły wdrożenie uznanych systemów zarządzania środowiskiem, takich jak EMAS, ISO 14001 i ISO 50001 (uwaga: wdrożenie takich systemów zarządzania nie jest wymagane).

KRYTERIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE

Wnioskodawcy wykazują zgodność z kryteriami w odniesieniu do składu surowcowego, składu chemicznego, zakładów produkcyjnych i przydatności do stosowania w przypadku produktów, w odniesieniu do których chcą uzyskać oznakowanie ekologiczne.

1. KRYTERIA DOTYCZĄCE WŁÓKIEN TEKSTYLNYCH

Kryteria dotyczące włókien tekstylnych zostały określone w niniejszej sekcji dla następujących rodzajów włókien:

a) włókna naturalne: bawełna i inne naturalne celulozowe włókna nasienne, len i inne włókna łykowe, wełna i inne włókna keratynowe;

b) włókna syntetyczne: akryl, elastan, poliamid, poliester i polipropylen;

c) włókna sztuczne: liocel, modal i wiskoza.

Można stosować każdy rodzaj włókna, w tym wymienione powyżej, bez konieczności spełnienia kryteriów przewidzianych dla włókien tekstylnych, jeżeli włókno to stanowi mniej niż 5 % całkowitej masy produktu lub jeżeli stanowi wyściółkę lub podszewkę. Z wyjątkiem poliamidu i poliestru kryteria dotyczące włókien tekstylnych nie muszą być spełnione w następujących przypadkach:

(i) przez cały produkt, jeżeli włókna zawierają surowce wtórne stanowiące w sumie wagowo co najmniej 70 % wszystkich włókien w produkcie;

(ii) przez pojedyncze włókna stanowiące część produktu z oznakowaniem ekologicznym, jeżeli włókno tego rodzaju zawiera wagowo co najmniej 70 % surowców wtórnych.

W celu obliczenia procentowej zawartości bawełny w produkcie, który ma spełniać kryterium 1a) lub 1b), zawartość włókien bawełny pochodzących z recyklingu jest odliczana od wymaganych minimalnych wartości procentowych z wyjątkiem odzieży dla dzieci poniżej 3 roku życia.

W tym kontekście włókna, które zawierają surowce wtórne, określa się jako włókna pochodzące z odpadów przedkonsumenckich (w tym odpadów powstałych w wyniku produkcji polimeru i włókien) i odpadów pokonsumenckich (tekstylia i wszystkie rodzaje włókien i wyrobów włókienniczych, a także odpady nietekstylne, w tym butelki do napojów z politereftalanu etylenu i sieci rybackie).

Materiał pochodzący z recyklingu, z wyjątkiem butelek z politereftalanu etylenu wykorzystywanych do produkcji poliestru, spełnia wymogi kryterium 13 w odniesieniu do wykazu substancji objętych ograniczeniami. Obejmuje to coroczne randomizowane badania analityczne określonych grup substancji.

Ocena i weryfikacja surowców wtórnych: Surowce wtórne muszą być identyfikowalne wstecz do etapu ponownego przetwarzania surowca. Taką identyfikowalność potwierdza się na podstawie certyfikatu kontroli pochodzenia wydanego przez niezależny podmiot lub dokumentacji przekazanej przez dostawców i podmioty zajmujące się ponownym przetwarzaniem. W przypadku gdy wymaga tego kryterium 13, producenci włókna i dostawcy surowca przedstawiają deklaracje i wyniki badań laboratoryjnych.

Kryterium 1. Bawełna i inne naturalne celulozowe włókna nasienne (w tym kapok)

Bawełna i inne naturalne celulozowe włókna nasienne (zwane dalej bawełną) zawierają minimalną ilość bawełny ekologicznej (zob. kryterium 1a)) albo bawełny wyprodukowanej zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin (zob. kryterium 1b)). Dodatkowo:

– wszystkie rodzaje bawełny konwencjonalnej i bawełny wyprodukowanej zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin są zgodne z ograniczeniami zawartymi w kryterium 1c),

– tylko w przypadku stosowania twierdzenia dotyczącego ekologiczności bawełny zgodnie z kryterium 28 w odniesieniu do normy 1a dotyczącej produkcji wszystkie rodzaje bawełny konwencjonalnej i bawełny wyprodukowanej zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin, zmieszane z bawełną ekologiczną muszą pochodzić z odmian niemodyfikowanych genetycznie,

– w celu obliczenia procentowej zawartości bawełny w produkcie, który ma spełniać kryterium 1b), każda zawartość włókien bawełny ekologicznej jest odliczana od wymaganych minimalnych wartości procentowych,

– wszystkie rodzaje bawełny ekologicznej i bawełny wyprodukowanej zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin są w pełni identyfikowalne zgodnie z kryterium 1d), a akceptowana weryfikacja opiera się na całej ilości bawełny kupowanej w ciągu roku lub zawartości produktu końcowego.”;

– odzież dla dzieci poniżej 3 roku życia zawiera co najmniej 95 % bawełny ekologicznej.

Produkty odpowiadające określonym progowym poziomom zawartości bawełny ekologicznej lub bawełny wyprodukowanej zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin mogą obok oznakowania ekologicznego zawierać dodatkowy tekst informujący o ich składzie. Odpowiednie wytyczne w tym zakresie zostały przedstawione w kryterium 28.

1a) Norma dotycząca produkcji ekologicznej

Z wyjątkiem produktów wymienionych poniżej, co najmniej 10 % bawełny jest uprawiane zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 834/2007 (¹), w krajowym programie ekologicznym Stanów Zjednoczonych (ang. US National Organic Program) (NOP) lub równoważnych zobowiązaniach prawnych ustanowionych przez partnerów handlowych UE. W skład bawełny ekologicznej może wchodzić bawełna pochodząca z uprawy ekologicznej i bawełna pochodząca z upraw w okresie przejściowym.

Zawartość bawełny w następujących produktach powinna obejmować co najmniej 95 % bawełny ekologicznej: koszulki, topy damskie, koszule, dżinsy, piżamy i bielizna nocna, bielizna osobista i skarpetki.

Ocena i weryfikacja: Zawartość bawełny ekologicznej powinna być poświadczona przez niezależny organ kontrolny jako bawełny wyprodukowanej zgodnie z wymogami produkcji i kontroli ustanowionymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 834/2007, w NOP lub określonymi przez innych partnerów handlowych. Weryfikacja jest prowadzona co roku w odniesieniu do każdego państwa pochodzenia.

W przypadku bawełny konwencjonalnej i bawełny wyprodukowanej zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin, które są mieszane z bawełną ekologiczną, jako dowód zgodności przyjmuje się wynik jakościowego badania przesiewowego na obecność najczęstszych modyfikacji genetycznych przeprowadzonego zgodnie z unijnymi metodami referencyjnymi analizy GMO (²) wskazującego na brak GMO. Badania przeprowadza się na próbkach surowej bawełny z każdego państwa pochodzenia przed poddaniem jej obróbce na mokro. Certyfikację bawełny wyprodukowanej zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin poprzez programy wykluczające zmodyfikowaną genetycznie bawełnę uznaje się za dowód zgodności.

1b) Produkcja bawełny zgodna z zasadami integrowanej ochrony roślin

Co najmniej 20 % bawełny uprawia się zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin, określonymi w programie integrowanej ochrony roślin Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) lub systemami zintegrowanego zarządzania uprawami obejmującymi zasady integrowanej ochrony roślin oraz zgodnie z ograniczeniami dotyczącymi pestycydów, o których mowa w kryterium 1c).

W odniesieniu do następujących produktów minimalna zawartość procentowa bawełny uprawianej zgodnie z określonymi powyżej zasadami integrowanej ochrony roślin wynosi 60 %: koszulki, bluzki damskie, koszule, dżinsy, piżamy i bielizna nocna, bielizna i skarpetki.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza dowody potwierdzające, że bawełna była uprawiana przez rolników, którzy uczestniczyli w formalnych programach szkoleniowych organizowanych przez FAO lub w rządowych programach integrowanej ochrony roślin lub zintegrowanego zarządzania uprawami lub którzy zostali poddani kontroli w ramach programów integrowanej ochrony roślin certyfikowanych przez osoby trzecie. Weryfikację należy przeprowadzać raz do roku dla każdego państwa pochodzenia lub na podstawie certyfikacji dla całej bawełny uprawianej zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin, zakupionej w celu wytwarzania wyrobu.

Zapewnienie zgodności z ograniczeniem dotyczącym pestycydów nie jest wymagane w przypadku programów zakazujących stosowania substancji wymienionych w kryterium 1c) oraz w przypadku przeprowadzenia badań lub otrzymania oświadczeń o niestosowaniu od rolników lub grup rolników-producentów, którzy zostali zweryfikowani w ramach kontroli na miejscu przeprowadzanych przez jednostki certyfikujące akredytowane przez rządy krajowe lub w ramach uznanych systemów certyfikacji produktów ekologicznych lub integrowanej ochrony roślin.

(skreślony).

1c) Ograniczenia dotyczące pestycydów mające zastosowanie do tradycyjnych odmian bawełny oraz do bawełny uprawianej zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin

Wszystkie odmiany bawełny wykorzystywane w wyrobach włókienniczych opatrzonych oznakowaniem ekologicznym, z wyjątkiem bawełny ekologicznej i bawełny uprawianej w ramach obowiązujących systemów integrowanej ochrony roślin, wyłączonej w ust. 1 lit. b), uprawia się bez korzystania z którejkolwiek z poniższych substancji:

aldikarb, aldryna, chlordan, chlordimeform, cypermetryna, DDT, dieldryna, dinoseb i jego sole, endosulfan, endryna, heptachlor, heksachlorobenzen, heksachlorocykloheksan (suma izomerów), kamfechlor (toksafen), kaptafol, kwas 2,4,5-trichlorofenoksyoctowy, metamidofos, metyloparation, monokrotofos, neonikotynoidy (chlotianidyna, imidachlopryd, tiametoksam), paration, pentachlorofenol.

Suma wszystkich wymienionych pestycydów wykrytych podczas badania bawełny nie przekracza 0,5 ppm.

Ocena i weryfikacja: Bawełnę bada się pod kątem obecności wymienionych substancji. Sprawozdanie z badania przygotowuje się, w stosownych przypadkach, na podstawie następujących metod badawczych:

– US EPA 8081 B (pestycydy chloroorganiczne przy zastosowaniu ekstrakcji ultradźwiękami lub w aparacie Soxhleta oraz apolarnych rozpuszczalników (izooktan lub heksan)),

– US EPA 8151 A (chlorowane herbicydy przy użyciu metanolu),

– US EPA 8141 B (związki fosfoorganiczne),

– US EPA 8270 D (półlotne związki organiczne).

Badania przeprowadza się na próbkach surowej bawełny z każdego państwa pochodzenia przed poddaniem jej obróbce na mokro. W odniesieniu do każdego państwa pochodzenia badania przeprowadza się w następujący sposób:

(i) w przypadku wykorzystywania tylko jednej partii bawełny rocznie próbkę pobiera się z losowo wybranej beli;

(ii) w przypadku wykorzystywania dwóch lub większej liczby partii bawełny rocznie pobiera się próbki zbiorcze z 5 % bel.

Badanie bawełny nie jest konieczne w przypadku, gdy uzyskała ona certyfikat w ramach systemu integrowanej ochrony roślin, który zakazuje stosowania wymienionych substancji.

1d) Wymogi dotyczące identyfikowalności mające zastosowanie w przypadku bawełny ekologicznej i bawełny uprawianej zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin

Całość bawełny uprawianej zgodnie z normami produkcji ekologicznej i produkcji zgodnej z zasadami integrowanej ochrony roślin i wykorzystywanej do wytwarzania wyrobów włókienniczych opatrzonych oznakowaniem ekologicznym musi być identyfikowalna od momentu przeprowadzenia kontroli zgodności z normami produkcji co najmniej do momentu wyprodukowania surowej tkaniny.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca musi wykazać zgodność z wymogiem minimalnej zawartości bawełny w odniesieniu do całej ilości bawełny kupowanej w ciągu roku lub w odniesieniu do mieszanki bawełny wykorzystywanej do produkcji produktu końcowego (produktów końcowych) i każdej serii produktów:

(i) w skali roku: należy przedstawić dane dotyczące transakcji lub faktury dokumentujące ilość bawełny kupowanej co roku od rolników lub grup producentów, lub podać łączną masę certyfikowanej bawełny do momentu wyprodukowania surowej tkaniny;

(ii) na podstawie produktu końcowego: należy przedstawić dokumentację odpowiadającą jakości bawełny użytej w każdym produkcie końcowym począwszy od etapu przędzenia lub produkcji tkaniny. We wszystkich dokumentach musi być adnotacja dotycząca organu kontrolnego lub organu certyfikującego różne odmiany bawełny.

Kryterium 2. Len i inne włókna łykowe (w tym konopie, juta oraz ramia)

2a) Len i inne włókna łykowe poddaje się roszeniu w warunkach otoczenia, bez udziału energii cieplnej.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca musi przedstawić oświadczenie wskazujące zastosowaną metodę roszenia dostarczone przez rolników lub zakłady trzepania włókien.

2b) W przypadku zraszania wodą, ścieki ze zbiorników do roszenia uzdatnia się w celu obniżenia zawartości ChZT lub całkowitego węgla organicznego co najmniej o 75 % w przypadku włókien konopnych i co najmniej o 95 % w przypadku lnu i innych włókien łykowych.

Ocena i weryfikacja: Jeżeli stosuje się roszenie wodą, wnioskodawca dostarcza sprawozdanie z badań potwierdzających zgodność, przeprowadzonych przy zastosowaniu następującej metody badawczej: ISO 6060 (COD).

Kryterium 3. Wełna i inne włókna keratynowe (w tym wełna owcza i jagnięca, wełna wielbłądzia, wełna z alpaki i wełna kozia)

3a) Całkowite sumy podane w tabeli 2 nie mogą przekraczać dopuszczalnych stężeń środków przeciwko pasożytom zewnętrznym w surowej wełnie przed czyszczeniem.

Wspomniane wymogi nie mają zastosowania w przypadku, gdy można przedstawić dokumenty pozwalające ustalić tożsamość rolników produkujących co najmniej 75 % danej wełny lub włókien keratynowych, a niezależna weryfikacja przeprowadzona na podstawie wyników kontroli na miejscu wykaże, że substancje wymienione powyżej nie były stosowane na danych polach lub w odniesieniu do danych zwierząt.

Tabela 2

Całkowite ograniczenia stężeń środków przeciwko pasożytom zewnętrznym w wełnie

Zakłady czyszczenia wełny, które stosują układy zamkniętego obiegu wody bez zrzutów ścieków i w których wspomniane środki przeciwko pasożytom zewnętrznym występujące w pozostałościach i osadach z czyszczenia są rozkładane w drodze ich spalania, są zwolnione z obowiązku badania wełny na zasadzie odstępstwa, ale muszą zapewnić zgodność co najmniej z dwoma środkami wskazanymi w kryterium 3c).

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza dokumentację wskazaną powyżej lub sporządza sprawozdania z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu następującej metody badawczej: IWTO draft test method 59 (projekt metody badawczej 59 Międzynarodowej Organizacji Tekstylnej). Badanie należy przeprowadzić na partiach surowej wełny oferowanych przez rolnika lub przeznaczonych na sprzedaż w podziale na państwa pochodzenia (w przypadku wełny mieszanej) i przed poddaniem obróbce na mokro. W przypadku każdej przetwarzanej partii bada się co najmniej jedną próbkę zbiorczą pochodzącą z kilku partii oferowanych przez rolnika lub przeznaczonych na sprzedaż z każdego państwa pochodzenia. Próbka zbiorcza powinna składać się z:

(i) włókien wełnianych co najmniej z 10 losowo wybranych partii oferowanych przez rolnika lub partii przeznaczonych na sprzedaż (na państwo pochodzenia), jeżeli jest więcej niż 10 partii przeznaczonych na sprzedaż dla danego państwa pochodzenia w przetwarzanej partii,

(ii) jednej próbki na partię przeznaczoną na sprzedaż lub partię oferowaną przez rolnika (w zależności od tego, która jest mniejsza) wchodzących w skład przetwarzanej partii, jeżeli jest mniej niż 10 partii przeznaczonych na sprzedaż dla danego państwa pochodzenia w przetwarzanej partii.

Alternatywnie można przedstawić sprawozdania z badań dla wszystkich partii oferowanych przez rolnika lub przeznaczonych na sprzedaż wchodzących w skład przetwarzanej partii.

W przypadku zastosowania odstępstwa wnioskodawca przedstawia dowody potwierdzające zgodność układu stosowanego w zakładzie czyszczenia oraz sprawozdania z badań laboratoryjnych zawierające wykaz środków przeciwko pasożytom zewnętrznym, które mogą występować w pozostałościach i osadzie z czyszczenia.

3b) Procesy czyszczenia wełny muszą prowadzić do minimalnej wielkości ChZT ścieków dzięki maksymalnemu usuwaniu zanieczyszczeń i odzyskiwaniu tłuszczu, a następnie oczyszczaniu ścieków na terenie zakładu lub poza nim do uzyskania jakości odpowiadającej wartościom przedstawionym w tabeli 3. W przypadku czyszczenia wełny grubej lub cienkiej wełny potnej zastosowanie mają następujące dopuszczalne wartości ChZT. Cienka wełna oznacza wełnę merynosową o średnicy włosa ≤ 23,5 mikrona.

Tabela 3

Dopuszczalne wartości ChZT w końcowych zrzutach ścieków po czyszczeniu wełny

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza odpowiednie dane oraz sprawozdania z badań związanych z tym kryterium i przeprowadzonych przy zastosowaniu następującej metody badawczej: ISO 6060. Dane muszą potwierdzać zgodność zakładu czyszczenia wełny z kryterium lub, jeżeli ścieki są oczyszczane poza terenem zakładu, podmiotu zajmującego się oczyszczaniem ścieków. Spełnienie tego kryterium jest weryfikowane na podstawie średnich miesięcznych wartości z sześciu miesięcy poprzedzających złożenie wniosku.

3c) Zakłady czyszczenia wełny muszą wdrożyć co najmniej jeden z wymienionych poniżej środków, aby odzyskać wartość, jaką przedstawia utleniony tłuszcz, włókna, tłuszczopot lub osad, generowaną przez zakład uczestniczący procesie produkcji wyrobów wełnianych opatrzonych oznakowaniem ekologicznym:

(i) odzyskiwanie w celu sprzedaży jako surowiec chemiczny;

(ii) produkcja kompostu lub nawozu płynnego;

(iii) wytwarzanie produktów takich, jak materiały budowlane;

(iv) oczyszczanie i odzyskiwanie energii w procesie rozkładu beztlenowego lub spalania.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przekazuje sprawozdanie i karty przekazania odpadów potwierdzające rodzaj i odsetek odzyskanych odpadów oraz stosowaną metodę.

Kryterium 4. Akryl

4a) Emisje akrylonitrylu do atmosfery (podczas polimeryzacji oraz na późniejszych etapach do momentu uzyskania roztworu gotowego do przędzenia), wyrażone jako średnia roczna, nie mogą przekraczać 1,0 g/kg wytworzonego włókna.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza szczegółową dokumentację lub sprawozdania z badań wykazujące zgodność z niniejszym kryterium wraz z deklaracją zgodności przekazaną przez producenta (producentów) włókien.

4b) Emisje N,N dimetyloacetamidu (127-19-5) do atmosfery w miejscu pracy podczas polimeryzacji i przędzenia nie mogą przekraczać wskaźnikowej wartości narażenia zawodowego (IOELV) wynoszącej 10,0 ppm.

Ocena i weryfikacja: Pomiaru wartości emisji dokonuje się na tych etapach procesu produkcji, na których te substancje są wykorzystywane, i wyraża się je jako średnią z 8 godzin (średni czas pracy zmiany). Wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań i dane z monitorowania zgromadzone przez producenta (producentów) włókien, potwierdzające zgodność z tym kryterium.

Kryterium 5. Elastan

5a) W procesie produkcji włókien nie można wykorzystywać związków cynoorganicznych.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia oświadczenie o niestosowaniu przekazane przez producenta (producentów) włókien.

5b) Emisje wymienionych poniżej substancji do atmosfery w miejscu pracy podczas polimeryzacji i przędzenia nie mogą przekraczać wskazanych poniżej wskaźnikowych wartości narażenia zawodowego (IOELV):

(i) 4,4'-diizocyjanian difenylometanu (101-68-8) 0,005 ppm;

(ii) 2,4-diizocyjanian toluilenu (584-84-9) 0,005 ppm;

(iii) N,N-dimetyloacetamid (127-19-5) 10,0 ppm.

Ocena i weryfikacja: Pomiaru wartości emisji dokonuje się na tych etapach procesu produkcji, na których te substancje są wykorzystywane, i wyraża się je jako średnią z 8 godzin (średni czas pracy zmiany). Wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań i dane z monitorowania zgromadzone przez producenta (producentów) włókien potwierdzające zgodność z tym kryterium.

Kryterium 6. Poliamid (lub nylon)

Produkty z poliamidu muszą być zgodne z co najmniej jedną normą produkcyjną wymienioną w podkryterium 6a) lub 6b).

Każdy produkt spełniający wymóg minimalnej zawartości surowców wtórnych może zostać opatrzony dodatkową informacją dotyczącą jego składu obok oznakowania ekologicznego. Odpowiednie wytyczne w tym zakresie zostały przedstawione w kryterium 28.

6a) Norma produkcji 1: minimalna zawartość surowców wtórnych.

Włókna wytwarza się z nylonu zawierającego co najmniej 20 % nylonu odzyskanego z odpadów przed- i pokonsumpcyjnych.

Ocena i weryfikacja: Surowce wtórne muszą być identyfikowalne wstecz do etapu ponownego przetwarzania surowca. Taką identyfikowalność potwierdza się na podstawie certyfikatu kontroli pochodzenia wydanego przez niezależny podmiot lub dokumentacji przekazanej przez dostawców i przetwórców.

6b) Norma produkcji 2: emisje N₂O przy wytwarzaniu monomerów.

Emisje N₂O do atmosfery powstające przy wytwarzaniu monomerów, wyrażone jako średnia roczna, nie mogą przekraczać 9,0 g N₂O/kg kaprolaktamu (w przypadku nylonu 6) lub kwasu adypinowego (w przypadku nylonu 6,6).

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza dokumentację lub sprawozdania z badań wykazujące zgodność na podstawie danych z monitorowania wraz z deklaracją zgodności przekazaną przez producenta (producentów) włókna i jego (ich) dostawców surowca.

Kryterium 7. Poliester

Wyroby włókiennicze przeznaczone głównie do sprzedaży konsumentom muszą spełniać podkryteria a) i b). W przypadku wyrobów włókienniczych przeznaczonych głównie do sprzedaży klientom z sektora publicznego wnioskodawcy muszą zapewnić zgodność z kryterium a) i kryterium b) albo c).

Każdy produkt spełniający wymóg minimalnej zawartości surowców wtórnych może zostać opatrzony dodatkową informacją dotyczącą jego składu obok oznakowania ekologicznego. Odpowiednie wytyczne w tym zakresie zostały przedstawione w kryterium 28.

7a) Poziom antymonu we włóknach poliestrowych nie może przekraczać 260 ppm. Włókna poliestrowe wytwarzane z butelek do napojów z politereftalanu etylenu poddanych recyklingowi są zwolnione z obowiązku spełnienia tego wymogu na zasadzie odstępstwa.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza oświadczenie o niestosowaniu lub sprawozdanie z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu następujących metod badawczych: oznaczania bezpośredniego za pomocą spektrometrii atomowej absorpcyjnej lub spektrometrii mas z jonizacją w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP). Badanie przeprowadza się na próbce zbiorczej surowca włókienniczego przed poddaniem go obróbce na mokro. W odniesieniu do włókien wytwarzanych z butelek do napojów z politereftalanu etylenu poddanych recyklingowi należy przedłożyć odpowiednie oświadczenie.

7b) Włókna wytwarza się z materiału o minimalnej zawartości politereftalanu etylenu odzyskanego z odpadów przed- i pokonsumpcyjnych. Włókna staplowe muszą zawierać co najmniej 50 %, a włókna ciągłe – 20 % odzyskanego politereftalanu etylenu. Wymóg ten nie ma zastosowania w odniesieniu do mikrowłókien, które zamiast tego muszą zachować zgodność z kryterium c).

Ocena i weryfikacja: Surowce wtórne muszą być identyfikowalne wstecz do etapu ponownego przetwarzania surowca. Taką identyfikowalność potwierdza się na podstawie certyfikatu kontroli pochodzenia wydanego przez niezależny podmiot lub dokumentacji przekazanej przez dostawców i przetwórców.

7c) Poziom emisji LZO podczas produkcji poliestru, wyrażony jako średnia roczna uwzględniająca źródła punktowej emisji zanieczyszczeń oraz emisje niezorganizowane, nie może przekraczać 1,2 g/kg w przypadku odłamków politereftalanu etylenu oraz 10,3 g/kg w przypadku włókna ciągłego.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawcy dostarczają dane z monitorowania lub sprawozdania z badań wykazujące zgodność z normą EN 12619 lub z normami dotyczącymi równoważnej metody badania. Łączne średnie miesięczne wartości emisji związków organicznych w zakładach wytwarzających produkty opatrzone oznakowaniem ekologicznym są podawane za okres co najmniej sześciu miesięcy poprzedzający złożenie wniosku.

Kryterium 8. Polipropylen

Nie należy stosować pigmentów na bazie ołowiu.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia oświadczenie o niestosowaniu.

Kryterium 9. Sztuczne włókna celulozowe (w tym wiskoza, modal i liocel)

Podkryteria dotyczące produkcji masy celulozowej

9a) Co najmniej 25 % włókien w masie celulozowej musi zostać wytworzone z drewna drzew rosnących w lasach, w których stosowano zasady zrównoważonej gospodarki leśnej ustanowione przez FAO. Pozostała część włókien w masie celulozowej musi pochodzić z masy celulozowej wytworzonej z drewna pozyskanego w ramach legalnej wycinki lasów oraz z legalnych plantacji.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca musi uzyskać od producenta (producentów) włókien ważne certyfikaty kontroli pochodzenia wydane przez niezależny podmiot potwierdzające, że włókna drzewne pochodzą z drzew w lasach, w których stosowano zasady zrównoważonej gospodarki leśnej, lub z drzew pochodzących z legalnych źródeł. System FSC, PEFC lub równoważne systemy uznaje się za niezależne systemy certyfikacji.

Producent włókien wykazuje, że przestrzegano procedur należytej staranności określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 (³), aby zapewnić pozyskanie wykorzystywanego drewna zgodnie z prawem. Za dokumenty potwierdzające, że drewno zostało pozyskane zgodnie z prawem, uznaje się ważne licencje wydane w ramach unijnego planu działania FLEGT (egzekwowanie prawa, zarządzanie i handel w dziedzinie leśnictwa) oraz w ramach konwencji CITES Organizacji Narodów Zjednoczonych (Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem).

9b) Masa celulozowa wytworzona z lintersu bawełnianego musi spełniać co najmniej wymogi kryterium 1a) albo kryterium 1b) mającego zastosowanie w odniesieniu do bawełny.

Ocena i weryfikacja: Zgodnie ze wskazaniami w odpowiednich kryteriach.

9c) Masę celulozową wykorzystywaną do produkcji włókien poddaje się bieleniu bez stosowania chloru pierwiastkowego. Całkowite wynikowe stężenie chloru i organicznych związków chloru w gotowych włóknach (OX) nie może przekraczać 150 ppm, a ilość tych substancji w ściekach z produkcji masy celulozowej (AOX) nie może przekraczać 0,170 kg/ADt masy.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza sprawozdanie z badania wykazujące zgodność z wymogiem dotyczącym OX lub AOX i przeprowadzone przy zastosowaniu odpowiedniej metody badawczej: w przypadku OX: ISO 11480 (spalanie kontrolowane oraz mikrokulometria).

W przypadku AOX: ISO 9562.

9d) Co najmniej 50 % masy celulozowej wykorzystanej do produkcji włókien musi zostać zakupione od zakładów zajmujących się wytwarzaniem masy metodami rozpuszczalnymi, które odzyskują część wartości wykorzystanych płynów technologicznych:

(i) wytwarzając energię elektryczną i parę na potrzeby zakładu; lub

(ii) wytwarzając chemiczne produkty uboczne.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza wykaz dostawców masy celulozowej dostarczających surowiec wykorzystywany do produkcji włókien, zawierający informacje na temat procentowego udziału tych dostawców w ogólnych dostawach masy. Należy przedstawić dokumentację i dowody potwierdzające, że wymagany odsetek dostawców dysponuje odpowiednimi urządzeniami do wytwarzania energii lub odzyskiwania produktów ubocznych, oraz że w powiązanych zakładach produkcji zainstalowano systemy produkcji.

Podkryteria dotyczące produkcji włókien

9e) W przypadku włókien wiskozowych i modalnych zawartość siarki w emisjach związków siarki do powietrza podczas procesów produkcji włókna, wyrażona jako średnia roczna, nie może przekraczać wartości wskaźników przedstawionych w tabeli 4.

Tabela 4

Wartości emisji siarki w przypadku włókien wiskozowych i modalnych

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza szczegółową dokumentację lub sprawozdania z badań wykazujące zgodność z niniejszym kryterium wraz z deklaracją zgodności.

2. KRYTERIA DOTYCZĄCE CZĘŚCI SKŁADOWYCH I DODATKÓW

Kryteria przedstawione w niniejszej sekcji mają zastosowanie do elementów składowych i dodatków stanowiących część produktu końcowego.

Kryterium 10. Wypełniacze

10a) Materiały wypełniające zawierające włókna tekstylne muszą spełniać, w stosownych przypadkach, kryteria przewidziane dla włókien tekstylnych (1–9).

10b) Materiały wypełniające muszą być zgodne z wymogami wykazu substancji objętych ograniczeniami w zakresie produktów biobójczych i formaldehydu mającymi zastosowanie do tekstyliów (zob. dodatek 1).

10c) Detergenty oraz inne chemikalia stosowane do prania wypełniaczy (puch, pierze, włókna naturalne lub syntetyczne) muszą spełniać wymogi wykazu substancji objętych ograniczeniami w zakresie chemikaliów pomocniczych i detergentów, zmiękczaczy tkanin i czynników kompleksujących mające zastosowanie do tekstyliów (zob. dodatek 1).

Ocena i weryfikacja: Zgodnie ze wskazaniami w odpowiednich kryteriach.

Kryterium 11. Powleczenia, laminaty i membrany

11a) Części składowe wykonane z poliuretanu muszą spełniać kryterium 5a) dla włókien tekstylnych dotyczące związków cynoorganicznych oraz kryterium 5b) dotyczące narażenia na oddziaływanie diizocyjanianów aromatycznych i DMAc w miejscu pracy.

11b) Elementy składowe wykonane z poliestru muszą spełniać kryteria 7a) i 7c) dla włókien tekstylnych, dotyczące zawartości antymonu oraz emisji LZO w trakcie polimeryzacji.

11c) W przypadku polimerów należy zapewnić zgodność z ograniczeniem g ppkt (v) w wykazie substancji objętych ograniczeniami zamieszczonym w dodatku 1 do niniejszej decyzji.

Ocena i weryfikacja: Zgodnie ze wskazaniami w odpowiednich kryteriach lub w dodatku 1 do niniejszej decyzji.

Kryterium 12. Dodatki

Elementy metalowe oraz elementy wykonane z tworzyw sztucznych, takie jak zamki błyskawiczne, guziki i zatrzaski, muszą spełniać wymogi wykazu substancji objętych ograniczeniami dla dodatków (zob. dodatek 1).

Ocena i weryfikacja: Zgodnie ze wskazaniami w odpowiednich kryteriach.

3. KRYTERIA DOTYCZĄCE CHEMIKALIÓW I PROCESU

Kryteria przedstawione w niniejszej sekcji mają zastosowanie, w stosownych przypadkach, do następujących etapów procesu produkcji:

(i) przędzenie;

(ii) formowanie tkaniny;

(iii) obróbka wstępna;

(iv) barwienie;

(v) nadrukowywanie;

(vi) wykańczanie;

(vii) przerób uszlachetniający w systemie cut/make/trim.

O ile nie postanowiono inaczej, przedmiotowe kryteria, w tym wymogi w zakresie badań wyrywkowych, stosuje się również w odniesieniu do włókien zawierających surowce wtórne.

Kryterium 13. Wykaz substancji objętych ograniczeniami (RSL)

13a) Wymagania ogólne

Produkt końcowy i receptury produkcyjne wykorzystywane w procesie produkcji produktu końcowego nie mogą zawierać substancji niebezpiecznych zamieszczonych w wykazie substancji objętych ograniczeniami w stężeniu równym lub większym niż określone dopuszczalne stężenia lub niż określone ograniczenia. Wykaz substancji objętych ograniczeniami został zamieszczony w dodatku 1. Ograniczenia podane w wykazie substancji objętych ograniczeniami uznaje się za nadrzędne w stosunku do odstępstw wymienionych w tabeli 6 w kryterium 14.

Informacje zawarte w wykazie substancji objętych ograniczeniami należy przekazać dostawcom i podmiotom odpowiedzialnym za etapy produkcji związane z przędzeniem, barwieniem, nadrukowywaniem i wykonywaniem prac wykończeniowych. W wykazie substancji objętych ograniczeniami określono wymagania w zakresie weryfikacji i kontroli dla każdego etapu produkcji oraz dla produktu końcowego.

Badania laboratoryjne należy przeprowadzać, w stosownych przypadkach, w odniesieniu do każdej linii produkcyjnej wykorzystując losowo pobrane próbki. Badania przeprowadza się raz do roku w okresie obowiązywania licencji w celu wykazania zgodności z wykazem substancji objętych ograniczeniami.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z wykazem substancji objętych ograniczeniami popartą dowodami stosownymi dla wykorzystywanych substancji i receptur produkcyjnych wykorzystywanych w procesie produkcji produktu końcowego. Wspomniane wymagania zostały przedstawione w wykazie substancji objętych ograniczeniami i obejmują oświadczenia przekazane przez podmioty odpowiedzialne za odpowiednie etapy produkcji, oświadczenia dostawców chemikaliów oraz wyniki laboratoryjnych analiz próbek produktu końcowego. Deklaracje uzyskane z poszczególnych etapów produkcji są uzupełnianie kartami charakterystyki (SDS) sporządzonymi dla receptur produkcyjnych oraz, w stosownych przypadkach, oświadczeniami dostawców chemikaliów. SDS wypełnia się zgodnie z wytycznymi przedstawionymi w sekcjach 2, 3, 9, 10, 11 i 12 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁴) (poradnik dotyczący sporządzania kart charakterystyki). Niekompletne SDS wymagają uzupełnienia oświadczeniami dostawców chemikaliów.

Analizę laboratoryjną produktu końcowego przeprowadza się w sposób reprezentatywny dla serii licencjonowanych produktów w przypadkach wskazanych w wykazie substancji objętych ograniczeniami i zgodnie z wymienionymi metodami badawczymi. W stosownych przypadkach badanie przeprowadza się na wniosek, a następnie raz do roku w odniesieniu do każdej serii produktu, wykorzystując losowo pobrane próbki, przy czym wyniki badania przekazuje się następnie odpowiedniemu właściwemu organowi. Uzyskane dane badawcze służące do zapewnienia zgodności z wykazem substancji objętych ograniczeniami dla danego sektora oraz z innymi systemami są dopuszczalne, jeżeli zastosowane metody badawcze są równoważne, a badanie przeprowadzono na reprezentatywnych próbkach produktu końcowego.

Jeżeli badanie zakończy się niepowodzeniem w okresie obowiązywania licencji, należy je powtórzyć dla danej serii produktu. W przypadku ponownego niepowodzenia licencja dla danej serii produktu zostaje zawieszona. Przywrócenie licencji będzie wymagało podjęcia stosownych działań naprawczych.

13b) Substancje wzbudzające szczególnie duże obawy (SVHC)

Produkt końcowy zawierający jakąkolwiek część składową lub dodatek nie może, o ile nie jest objęty specjalnym odstępstwem, zawierać substancji, które spełniają następujące warunki:

(i) spełniają kryteria określone w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

(ii) zostały zidentyfikowane zgodnie z procedurą opisaną w art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, w którym ustanowiono kandydacką listę substancji wzbudzających szczególnie duże obawy.

Dotyczy to substancji wykorzystywanych do nadania określonych właściwości produktowi końcowemu oraz substancji, które zostały celowo wykorzystane w formułach produkcyjnych.

Substancje wzbudzające szczególnie duże obawy występujące w artykule włókienniczym lub w dowolnej jednorodnej części złożonego artykułu włókienniczego w stężeniach przekraczających 0,10 % (w/w) nie mogą zostać objęte żadnym odstępstwem.

Ocena i weryfikacja: Substancje i receptury wykorzystywane na każdym etapie produkcji poddaje się kontroli pod kątem ich zgodności z najnowszą wersją listy kandydackiej opublikowanej przez Europejską Agencję Chemikaliów. Wnioskodawca sporządza deklarację zgodności dla każdego etapu produkcji, jak również dokumentację z kontroli stanowiącą jej uzupełnienie.

W przypadku przyznania odstępstwa wnioskodawca musi wykazać, że substancja jest wykorzystywana zgodnie obowiązującymi dopuszczalnymi wartościami stężeń oraz warunkami przyznania odstępstwa określonymi w RSL.

Kryterium 14. Zastąpienie substancji i mieszanin stwarzających zagrożenie wykorzystywanych w barwieniu, nadrukowywaniu i pracach wykończeniowych

Substancje i mieszaniny stosowane w odniesieniu do tkanin i paneli dzianych podczas procesu barwienia, nadrukowywania lub wykańczania, które pozostają na produkcie końcowym oraz, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (⁵) spełniają kryteria pozwalające zaklasyfikować je do klas zagrożenia lub zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia wymienionych w tabeli 5, nie mogą być wykorzystywane, chyba że objęto je specjalnym odstępstwem. Wspomniane ograniczenia mają również zastosowanie w odniesieniu do substancji funkcjonalnych włączanych do włókien syntetycznych i sztucznych włókien celulozowych podczas ich produkcji. Kryterium to ma zastosowanie do produkcji chemikaliów w formie, w jakiej stosowane są one do produktu, jako substancje albo mieszaniny.

14a) Ograniczenia wynikające z klasyfikacji pod względem zagrożeń

Klasyfikacje pod względem zagrożeń objęte ograniczeniem zostały wymienione w tabeli 5. Najnowsze zasady klasyfikacji przyjęte przez Unię Europejską uznaje się za nadrzędne w stosunku do wymienionych klasyfikacji pod względem zagrożeń i zwrotów R. W związku z tym wnioskodawcy muszą zagwarantować, że podstawą wszystkich klasyfikacji są najnowsze zasady klasyfikacji.

Korzystanie z substancji lub mieszanin, które zmieniają swoje właściwości w trakcie obróbki (np. przestają być biodostępne, ulegają modyfikacji chemicznej) i w konsekwencji przestają stwarzać zidentyfikowane zagrożenie, jest wyłączone z obowiązku zapewnienia zgodności z powyższymi wymogami. Dotyczy to polimerów zmodyfikowanych w celu włączenia jakiejś funkcji oraz monomerów i dodatków, które tworzą wiązania kowalencyjne z polimerami.

Tabela 5

Zastrzeżone klasyfikacje pod względem zagrożeń i zwroty R oraz kategorie przypisane im zgodnie z rozporządzeniem CLP

14b) Odstępstwa mające zastosowanie do grup substancji wykorzystywanych w przemyśle włókienniczym

Zgodnie z art. 6 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 grupy substancji wymienione w tabeli 6 są objęte szczególnym odstępstwem od obowiązku zapewnienia zgodności z wymogami ustanowionymi w kryterium 14a zgodnie z warunkami przyznawania odstępstwa opisanymi w tabeli 6. W odniesieniu do każdej grupy substancji przewidziano wszystkie warunki przyznania odstępstwa dla wskazanych klasyfikacji pod względem zagrożeń. Wspomniane odstępstwa stosuje się również w odniesieniu do substancji dodawanych do sztucznych włókien syntetycznych i celulozowych podczas procesu ich produkcji.

Tabela 6

Klasyfikacje pod względem zagrożeń objęte odstępstwem z podziałem na grupy substancji

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca musi uzyskać deklaracje zgodności od każdego zakładu zajmującego się barwieniem, wykonywaniem nadruków i wykańczaniem oraz, w stosownych przypadkach, od dostawców chemikaliów związanych z tymi zakładami. Deklaracja musi zawierać oświadczenie, że w przypadku ich zastosowania w recepturach produkcyjnych następujące substancje, wraz z wszelkimi dodatkowymi substancjami funkcjonalnymi, które zastosowano i które mogą pozostać w produkcie końcowym, nie spełniają kryteriów pozwalających zaklasyfikować je do jednej lub większej liczby kategorii pod względem zagrożeń i zwrotów R wymienionych w tabeli 5:

– produkty biobójcze,

– barwniki i pigmenty,

– pomocnicze nośniki, środki niwelujące i środki dyspergujące,

– wybielacze optyczne,

– środki zagęszczające, wiążące i zmiękczające farb,

– związki sieciujące (pochodzące z wykończeń służących zapewnieniu łatwej pielęgnacji oraz z nadruków),

– środki zmniejszające palność i synergetyki,

– środki zwiększające odporność na wodę, zabrudzenia i plamy,

– środki do zmiękczania tkanin.

Jeżeli chodzi o substancje objęte odstępstwem zgodnie z tabelą 6 w deklaracji należy wskazać takie substancje i przedstawić dowody potwierdzające spełnienie warunków zastosowania odstępstwa.

Jeżeli formuły produkcyjne obejmują substancje pomocnicze uwzględnione w klasyfikacjach pod względem zagrożeń określonych w ramach odstępstwa (v), wymagana jest weryfikacja na podstawie wyników badań laboratoryjnych produktu końcowego lub pośredniego lub, alternatywnie, obliczenie przeniesienia zaklasyfikowanych substancji pomocniczych z procesów produkcyjnych na produkt końcowy.

W dokumentacji uzupełniającej deklarację dotyczącą klasyfikacji lub braku klasyfikacji każdej substancji należy zamieścić następujące informacje techniczne:

(i) w przypadku substancji, które nie zostały zarejestrowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 lub które nie zostały uwzględnione w zharmonizowanej klasyfikacji w ramach CLP: informacje spełniające wymagania wskazane w załączniku VII do tego rozporządzenia;

(ii) w przypadku substancji, które zostały zarejestrowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 i które nie spełniają wymogów klasyfikacji w ramach CLP: oparte na dokumentacji rejestracyjnej REACH informacje potwierdzające, że dana substancja nie została sklasyfikowana;

(iii) w przypadku substancji objętych zharmonizowaną klasyfikacją lub sklasyfikowanych przez dostawców: SDS, w stosownych przypadkach. W przypadku braku możliwości przedstawienia SDS lub w przypadku, gdy substancja została sklasyfikowana przez dostawców, należy przedstawić informacje niezbędne do dokonania klasyfikacji substancji pod względem zagrożenia zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

(iv) w przypadku mieszanin: karty charakterystyki, w stosownych przypadkach. W przypadku braku możliwości ich przedstawienia obliczenia związane z klasyfikacją mieszaniny należy dostarczyć zgodnie z zasadami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 wraz z informacjami niezbędnymi do dokonania klasyfikacji mieszanin pod względem zagrożenia zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

SDS wypełnia się zgodnie z wytycznymi przedstawionymi w sekcji 2, 3, 9, 10, 11 i 12 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (wymagania dotyczące sporządzania SDS). Niekompletne SDS będą wymagały uzupełnienia deklaracjami dostawców chemikaliów.

Kryterium 15. Efektywność energetyczna procesu prania, suszenia i utwardzania

Wnioskodawca musi wykazać, że ilość energii zużywanej na etapie prania, suszenia i utwardzania związanego z etapami barwienia, nadrukowywania i wykańczania wyrobów opatrzonych oznakowaniem ekologicznym jest mierzona i oznaczana w ramach systemu zarządzania energią lub emisjami dwutlenku węgla.

Ponadto wnioskodawcy muszą wykazać, że zakłady produkcyjne wdrożyły minimalną liczbę najlepszych dostępnych technik (BAT) w zakresie efektywności energetycznej zgodnie z tabelą 7 i z wykazem zamieszczonym w dodatku 3 do niniejszej decyzji.

Tabela 7

Techniki w zakresie efektywności energetycznej wykorzystywane w kontekście prania, płukania i suszenia

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca sporządza sprawozdania dotyczące systemów zarządzania energią w każdym zakładzie produkcyjnym zajmującym się barwieniem, wykonywaniem nadruków oraz prowadzeniem prac wykończeniowych. Normę ISO 50001 lub równoważne systemy zarządzania energią lub emisjami dwutlenku węgla dopuszcza się jako wystarczający dowód systemu zarządzania energią.

W celu potwierdzenia wdrożenia BAT należy przedstawić co najmniej następujące dowody: zdjęcia zakładu, opisy techniczne każdej techniki oraz wyniki ocen przeprowadzanych w celu określenia oszczędności energii.

Kryterium 16. Oczyszczanie emisji do powietrza i wody

16a) Odprowadzanie ścieków z przetwarzania na mokro

Wielkość ChZT w ściekach odprowadzanych do środowiska nie może przekraczać 20 g ChZT/kg przetworzonych materiałów włókienniczych. Wymóg ten stosuje się w odniesieniu do procesów przędzenia, barwienia, nadrukowywania i prac wykończeniowych wykorzystywanych do produkcji wyrobu (wyrobów). Pomiar związany ze spełnieniem tego wymogu przeprowadza się za zakładową oczyszczalnią ścieków lub za niezależną oczyszczalnią ścieków przyjmującą ścieki z takich zakładów przetwórczych.

Jeżeli ścieki są uzdatnianie w zakładzie i odprowadzane bezpośrednio do wód powierzchniowych, muszą spełniać następujące dodatkowe wymagania:

(i) pH od 6,0 do 9,0 (chyba że pH odbiornika wodnego wykracza poza ten zakres);

(ii) temperatura poniżej 35 ^oC (chyba że temperatura odbiornika wodnego jest wyższa).

W przypadku konieczności zastosowania środków do usuwania barwników w celu spełnienia warunku do objęcia odstępstwem przewidzianego w kryterium 14 należy zapewnić następującą wartość współczynników absorpcji widmowej:

(i) 436 nm (widmo światła żółtego) 7 m-1;

(ii) 525 nm (widmo światła czerwonego) 5 m-1;

(iii) 620 nm (widmo światła niebieskiego) 3 m-1.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza szczegółową dokumentację i sprawozdania z badań przeprowadzonych zgodnie z normą ISO 6060 lub, w stosownym przypadku, z normą ISO 7887 i wykazuje spełnienie tego kryterium na podstawie średnich wartości miesięcznych z sześciu miesięcy poprzedzających złożenie wniosku przedłożonych wraz z deklaracją zgodności. Dane muszą potwierdzać zgodność zakładu produkcyjnego lub, jeżeli ścieki są oczyszczane poza zakładem, podmiotu zajmującego się oczyszczaniem ścieków.

16b) Emisje do powietrza powstające w trakcie procesów nadrukowywania i wykonywania prac wykończeniowych

Całkowita wielkość emisji spowodowanych wykorzystywaniem rozpuszczalników organicznych zdefiniowanych w dyrektywie Rady 1999/13/WE (⁶) w zakładach zajmujących się wykonywaniem nadruków na materiałach włókienniczych i ich wykańczaniem, wykorzystywanych do produkcji wyrobu (wyrobów) opatrzonego (opatrzonych) oznakowaniem ekologicznym nie może przekraczać 100,0 mg C/Nm³.

Jeżeli w ramach stosowanych procesów powlekania i suszenia materiałów włókienniczych istnieje możliwość odzyskiwania i ponownego wykorzystywania rozpuszczalników, zastosowanie ma wielkość emisji wynosząca 150,0 mg C/Nm³.

Procesy wykończeniowe obejmują termoutwardzanie, termosolowanie, pokrywanie i impregnowanie materiałów włókienniczych, jak również powiązane z nimi urządzenia do suszenia (naprężania).

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca wykazuje zgodność z normą EN 12619 lub innymi równoważnymi normami. Należy również akceptować obliczanie emisji związków organicznych w oparciu o metodę opisaną w najbardziej aktualnym dokumencie referencyjnym Komisji Europejskiej dotyczącym najlepszych dostępnych technik w przemyśle tekstylnym. Przekazywane informacje na temat łącznych średnich miesięcznych wartości emisji związków organicznych w zakładach produkcyjnych muszą obejmować okres sześciu miesięcy poprzedzających złożenie wniosku. Jeżeli rozpuszczalniki są odzyskiwane i ponownie wykorzystywane, należy przedstawić dane z monitorowania potwierdzające sprawne działanie tych systemów.

4. KRYTERIA PRZYDATNOŚCI DO STOSOWANIA

Kryteria wymienione w niniejszej sekcji mają zastosowanie do półproduktów dzianin i tkanin oraz do produktu końcowego.

Kryterium 17. Zmiany wymiarów podczas prania i suszenia

Zmiany wymiarowe po praniu i suszeniu w warunkach i temperaturach domowych lub przemysłowych nie przekraczają wartości określonych w tabeli 8.

Tabela 8

Tolerancja zmian wymiarowych zachodzących podczas prania i suszenia

Kryterium to nie ma zastosowania do:

a) włókien ani przędzy;

b) produktów z wyraźnym oznakowaniem „pranie na sucho” lub równoznacznym określeniem;

c) tkanin obiciowych, których nie można zdejmować ani prać.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu norm odpowiednich dla danego produktu.

W odniesieniu do prania domowego normę EN ISO 6330 w połączeniu z normą EN ISO 5077 stosuje się w następujący sposób: trzy prania w temperaturach oznaczonych na wyrobie z odwirowaniem po każdym cyklu prania.

W odniesieniu do prania przemysłowego w pralniach przemysłowych stosuje się normę ISO 15797 w połączeniu z normą EN ISO 5077 co najmniej w temperaturze 75 ^oC lub w temperaturach wskazanych w normie dotyczącej włókien i prania połączonego z bieleniem. Suszenie przebiega zgodnie z oznaczeniem na etykiecie wyrobu.

Alternatywnie w odniesieniu do pokrycia materacy, które można zdjąć i uprać, stosuje się normę EN ISO 6330 w połączeniu z normą EN 25077. Domyślne warunki obejmują pranie 3 A (60 ^oC) i suszenie C (suszenie na płasko), chyba że na etykiecie wyrobu wskazano inaczej.

Kryterium 18. Odporność kolorów na pranie

Odporność kolorów na pranie kształtuje się co najmniej na poziomie 3–4 w zakresie zmiany koloru i na co najmniej 3– 4 poziomie w odniesieniu do barwienia.

Kryterium to nie ma zastosowania do produktów z wyraźnym oznakowaniem „pranie na sucho” lub równoznacznym określeniem (o ile jest to standardowy sposób oznakowywania takich produktów), do produktów białych lub produktów niebarwionych i nieposiadających nadruków, ani niebędących tkaninami obiciowymi, których nie można prać.

Ocena i weryfikacja: W odniesieniu do prania domowego wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu następującej metody badawczej: norma ISO 105 C06 (pranie pojedyncze proszkiem nadboranowym w temperaturze oznaczonej na wyrobie).

W odniesieniu do prania przemysłowego w pralniach przemysłowych stosuje się normę ISO 15797 w połączeniu z normą ISO 105 C06 co najmniej w temperaturze 75 ^oC lub w temperaturach wskazanych w normie dla włókien i prania połączonego z bieleniem.

Kryterium 19. Odporność kolorów na potliwość (kwasową, zasadową)

Odporność kolorów na potliwość (kwasową i zasadową) kształtuje się co najmniej na poziomie 3–4 stopni (zmiana koloru oraz barwienie). Jeżeli tkaniny są koloru ciemnego (standardowa głębia koloru > 1/1) i są wykonane z wełny regenerowanej, dopuszcza się jednak 3 stopień. Kryterium to nie ma zastosowania do produktów białych, do produktów niebarwionych i nieposiadających nadruków, do tkanin obiciowych, zasłon lub podobnych materiałów włókienniczych przeznaczonych do wystroju wnętrz.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu następującej metody badawczej: norma ISO 105 E04 (kwasowe i alkaliczne, porównanie z tkaniną wielowłókienną).

Kryterium 20. Odporność kolorów na tarcie mokre

Odporność wybarwień na tarcie mokre kształtuje się co najmniej na poziomie 2–3. Poziom 2 jest dopuszczalny w przypadku drelichu ciemnego koloru, a poziom 1 dla wszystkich pozostałych odcieni drelichu.

Kryterium to nie ma zastosowania do produktów białych, do produktów niebarwionych i nieposiadających nadruków.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu następującej metody badawczej: ISO 105 X12.

Kryterium 21. Odporność kolorów na tarcie suche

Odporność kolorów na tarcie suche kształtuje się co najmniej na poziomie 4. Poziom 3–4 jest dopuszczalny w przypadku drelichu ciemnego koloru, a poziom 2–3 dla wszystkich pozostałych odcieni drelichu.

Kryterium to nie ma zastosowania do produktów białych, do produktów niebarwionych i nieposiadających nadruków, zasłon lub podobnych materiałów włókienniczych przeznaczonych do wystroju wnętrz.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu następującej metody badawczej: ISO 105 X12.

Kryterium 22. Odporność kolorów na światło

W przypadku tkanin obiciowych, zasłon lub draperii stopień odporności na światło kształtuje się co najmniej na poziomie 5. W przypadku wszystkich pozostałych produktów odporność kolorów na światło kształtuje się co najmniej na poziomie 4.

W przypadku tkanin obiciowych, zasłon lub draperii o jasnych kolorach (standardowa głębia koloru < 1/12) oraz wykonanych w ponad 20 % z wełny lub innych włókien keratynowych lub w ponad 20 % z lnu lub pozostałych włókien łykowych dopuszcza się poziom 4.

Wymóg ten nie ma zastosowania do pokryć materacy, pokrowców na materace lub bielizny.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu następującej metody badawczej: ISO 105 B02.

Kryterium 23. Odporność na pranie i chłonność produktów do czyszczenia

Produkty do czyszczenia są odporne na pranie i chłonne zgodnie z odpowiednimi parametrami testowymi określonymi w tabeli 9 i 10. Badania określone w odniesieniu do chłonności nie mają zastosowania do wyrobów z przędzy skręconej.

Tabela 9

Wartości i parametry odporności na pranie produktów do czyszczenia

Tabela 10

Wartości i parametry chłonności produktów do czyszczenia

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu następujących stosownych metod badawczych: EN ISO 6330 i EN ISO 9073-6. Badania według normy EN ISO 6330 prowadzi się, stosując pralkę klasy A dla wszystkich wyrobów i materiałów.

Kryterium 24. Odporność tkanin na pilling i ścieranie

Odporność na pilling włóknin i odzieży z dzianiny, dodatków i koców zrobionych z wełny, mieszanek zawierających wełnę i poliester (w tym żywą wełnę) kształtuje się co najmniej na poziomie 3.

Odporność na pilling tkanin bawełnianych stosowanych w odzieży kształtuje się co najmniej na poziomie 3. Odporność rajstop i getrów z włókien poliamidowych kształtuje się co najmniej na poziomie 2.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań przeprowadzonych w zależności od substratu:

– wyroby z dzianiny i włókniny: ISO 12945-1 Skrzynkowa metoda badania pillingu,

– Tkaniny: ISO 12945-2 metoda Martindale'a.

Kryterium 25. Trwałość funkcji

Trwałość wykończeń, zabiegów i dodatków zapewniających odporność użytkowanego wyrobu włókienniczego na działanie wilgoci, oleju i na plamienie, zmniejszających jego palność oraz sprawiających, że wyrób jest łatwy w pielęgnacji (również określany jako niemnący się lub zaprasowany na stałe) jest zgodna z wartościami i parametrami określonymi w podkryteriach 25a), b) i c).

W odniesieniu do środków zapewniających odporność na wodę, olej i plamy konsumentom należy zapewnić wskazówki dotyczące sposobu postępowania pozwalającego zachować właściwości środków wykończeniowych zastosowanych w wyrobie.

Wymogi te nie dotyczą włókien tekstylnych, tkanin i membran, którym produkt końcowy zawdzięcza swoiste właściwości funkcjonalne.

Ocena i weryfikacja: W odniesieniu do produktów o swoistych właściwościach wnioskodawcy dostarczają sprawozdania z badań, w których przedstawiają porównywalne lub ulepszone wyniki w porównaniu z rozwiązaniami alternatywnymi, które można stosować jako środki wykończeniowe.

25a) Funkcje środków zapewniających odporność na wodę, olej i plamy

Środki zapewniające wodoodporność utrzymują swoje właściwości na poziomie 80 stopni na 90 po 20 cyklach prania domowego i odwirowania w temperaturze 40 ^oC lub po 10 cyklach prania przemysłowego i suszenia co najmniej w temperaturze 75 ^oC.

Środki zapewniające oleofobowość utrzymują swoje właściwości na poziomie 3,5 stopni na 4,0 po 20 cyklach prania domowego i odwirowania w temperaturze 40 ^oC lub po 10 cyklach prania przemysłowego i suszenia co najmniej w temperaturze 75 ^oC.

Środki zapewniające odporność na plamy utrzymują swoje właściwości na poziomie 3,0 stopni na 5,0 po 20 cyklach prania domowego i odwirowania w temperaturze 40 ^oC lub po 10 cyklach prania przemysłowego i suszenia co najmniej w temperaturze 75 ^oC.

Temperaturę prania przemysłowego można zmniejszyć do 60 ^oC dla odzieży o szwach podklejonych.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań przeprowadzonych zgodnie z następującymi normami odpowiednimi dla danego produktu:

w odniesieniu do cyklów prania domowego wszystkich produktów norma ISO 6330 lub cyklów prania przemysłowego norma ISO 15797 w połączeniu z:

– środki zapewniające wodoodporność: ISO 4920,

– środki zapewniające oleofobowość: ISO 14419,

– środki zapewniające odporność na plamienie: ISO 22958.

25b) Funkcje środków zmniejszających palność

Produkty, które można prać, zachowują swoje właściwości po 50 cyklach prania przemysłowego i odwirowania co najmniej w temperaturze 75 ^oC. Produkty, których nie można prać, zachowują swoje właściwości po teście na namaczanie.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań przeprowadzonych zgodnie z następującymi normami odpowiednimi dla danego produktu:

norma ISO 6330 w odniesieniu do cyklów prania domowego lub norma EN ISO 10528 w odniesieniu do cyklów prania przemysłowego, obie w połączeniu z normą EN ISO 12138. Norma BS 5651 lub norma równoważna w przypadku materiału włókienniczego, którego nie można usunąć.

25c) Łatwa pielęgnacja (również określana jako brak gniecenia się lub zaprasowanie na stałe)

Produkty z naturalnych włókien osiągają stopień gładkości tkaniny SA-3, a produkty z mieszanki włókien naturalnych i syntetycznych stopień gładkości tkaniny SA-4 po 10 cyklach prania domowego i odwirowania w temperaturze 40 ^oC.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań przeprowadzonych zgodnie z metodą oceny wyglądu niemnących płaskich wyrobów po domowym praniu i suszeniu określoną w normie ISO 7768.

5. KRYTERIA W ZAKRESIE SPOŁECZNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI PRZEDSIĘBIORSTW

Kryteria 26 i 27 mają zastosowanie do warunków pracy i praw człowieka w miejscu pracy. Kryterium 26 ma zastosowanie do etapów produkcji wyrobów włókienniczych w systemie cut/make/trim, a kryterium 27 odnosi się w szczególności do produkcji drelichu.

Kryterium 26. Podstawowe zasady i prawa w pracy

Wnioskodawcy dopilnowują, aby we wszystkich zakładach produkcyjnych zajmujących się przerobem uszlachetniającym w systemie cut/make/trim i wykorzystywanych do wyrobu produktu(-ów) objętego(-ych) licencją przestrzegano podstawowych zasad i praw w pracy opisanych w podstawowych normach pracy opracowanych przez Międzynarodową Organizację Pracy (MOP), w inicjatywie Global Compact oraz w Wytycznych OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych. Przy weryfikacji należy odnosić się do następujących podstawowych norm pracy MOP:

029 Praca przymusowa

087 Wolność związkowa i ochrona praw związkowych

098 Prawo organizowania się i sporów zbiorowych

100 Jednakowe wynagrodzenie

105 Zniesienie pracy przymusowej

111 Dyskryminacja (w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu)

155 Bezpieczeństwo i zdrowie pracowników

138 Konwencja dotycząca najniższego wieku

182 Konwencja dotycząca zakazu i natychmiastowych działań na rzecz eliminowania najgorszych form pracy dzieci

Normy te należy przedstawić zakładom produkcyjnym zajmującym się przerobem uszlachetniającym w systemie cut/make/trim, gdzie wytwarza się produkty końcowe.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca musi przedstawić weryfikację zgodności z normami przez osobę trzecią, korzystając z dowodów niezależnej weryfikacji lub dokumentacji dowodowej, w tym kontroli na miejscu przeprowadzanych przez audytorów w procesie weryfikacji zgodności z oznakowaniem ekologicznym dla zakładów produkcyjnych zajmujących się przerobem uszlachetniającym w systemie cut/make/trim w łańcuchu dostaw ich produktów objętych licencją. Powinno to mieć miejsce po złożeniu wniosku, a następnie w okresie licencji w przypadku wprowadzenia nowych zakładów produkcyjnych.

W krajach, w których ratyfikowano Konwencję nr 81 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącą inspekcji pracy w przemyśle i handlu i nadzór MOP pokazuje, że krajowe organy inspekcji pracy działają skutecznie, a zakres systemu inspekcji obejmuje obszary wymienione powyżej (⁷), akceptuje się kontrolę przez inspektora(- ów) pracy wyznaczonego(-ych) przez organ publiczny.

Kryterium 27. Ograniczenia dotyczące piaskowania dżinsu

Stosowanie ręcznego i mechanicznego piaskowania w celu osiągnięcia sztucznie postarzonych wykończeń dżinsu jest niedopuszczalne.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia szczegółowe informacje dotyczące wszystkich zakładów produkcyjnych wykorzystywanych przy produkcji wyrobów dżinsowych opatrzonych oznakowaniem ekologicznym, wraz z dokumentacją i zdjęciami stanowiącymi dowody na stosowanie alternatywnych procesów w celu osiągnięcia sztucznie postarzonych wykończeń dżinsu.

Kryterium 28. Informacje umieszczone na oznakowaniu ekologicznym

Nieobowiązkowa etykieta z polem tekstowym może zawierać jedno z następujących sformułowań:

– Bardziej zrównoważona produkcja włókien (lub tekst wybrany z tabeli 11 poniżej)

– Mniej zanieczyszczające procesy produkcji

– Obniżona zawartość substancji niebezpiecznych

– Zbadany pod kątem trwałości

Tabela 11

Tekst, który można umieścić obok oznakowania ekologicznego w zależności od składu produktu

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza próbkę opakowania produktu zawierającego oznakowanie wraz z deklaracją zgodności z niniejszym kryterium.

Dodatek 1

WYKAZ SUBSTANCJI OBJĘTYCH OGRANICZENIAMI W ODNIESIENIU DO WYROBÓW TEKSTYLNYCH W RAMACH OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE

Wykaz substancji objętych ograniczeniami w ramach oznakowania ekologicznego UE zawiera ograniczenia mające zastosowanie do następujących etapów produkcji w łańcuchu dostaw wyrobów włókienniczych:

a) przędzenie włókien i przędzy;

b) bielenie i wstępna obróbka;

c) farbiarnie;

d) procesy drukowania;

e) procesy wykończeniowe;

f) wszystkie etapy produkcji;

g) produkt końcowy.

Szereg ograniczeń w lit. g) ma również zastosowanie do produktu końcowego, dla którego wymagane może być przeprowadzenie badania analitycznego.

a) Ograniczenia mające zastosowanie do przędzenia i tkania włókien i przędzy

b) Ograniczenia mające zastosowanie do bielenia

c) Ograniczenia mające zastosowanie do farbiarni

d) Ograniczenia mające zastosowanie do procesów drukowania

e) Ograniczenia mające zastosowanie do procesów wykończeniowych

f) Ograniczenia mające zastosowanie do wszystkich etapów produkcji

g) Ograniczenia mające zastosowanie do produktu końcowego

Dodatek 2

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BARWNIKÓW

a) Rakotwórcze aminy aromatyczne

b) Orientacyjny wykaz barwników, które mogą spowodować rozszczepienie rakotwórczych amin aromatycznych

c) Barwniki CMR lub potencjalnie uczulające

Dodatek 3

NAJLEPSZA DOSTĘPNA TECHNIKA W DZIEDZINIE EFEKTYWNOŚCI ENERGETYCZNEJ PRANIA, SUSZENIA I UTWARDZANIA

(¹) Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1).

(²) Komisja Europejska, Laboratorium referencyjne UE ds. organizmów zmodyfikowanych genetycznie – technika jakościowego oznaczania GMO metodą PCR http://gmo-crl.jrc.ec.europa.eu/gmomethods/

(³) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiające obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (Dz.U. L 295 z 12.11.2010, s. 23).

(⁴) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

(⁵) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

(⁶) Dyrektywa Rady 1999/13/WE z dnia 11 marca 1999 r. w sprawie ograniczenia emisji lotnych związków organicznych spowodowanej użyciem organicznych rozpuszczalników podczas niektórych czynności i w niektórych urządzeniach (Dz.U. L 85 z 29.3.1999, s. 1).

(⁷) Zob. ILO NORMLEX (http://www.ilo.org/dyn/normlex/en) oraz wytyczne w podręczniku użytkownika.