Akt prawny
oczekujący
Wersja oczekująca od dnia notyfikacji
Wersja oczekująca od dnia notyfikacji
oczekujący
Alerty
DECYZJA KOMISJI
z dnia 28 maja 2014 r.
ustanawiająca kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE dla ogrzewaczy wodnych
(notyfikowana jako dokument nr C(2014) 3452)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2014/314/UE)
(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2014 r., Nr 298, poz. 62)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (1), w szczególności jego art. 8 ust. 2,
po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE można przyznawać produktom o ograniczonym poziomie wpływu na środowisko w ciągu całego cyklu życia.
(2) Rozporządzenie (WE) nr 66/2010 stanowi, że określone kryteria oznakowania ekologicznego UE zostaną ustanowione według grup produktów.
(3) Komisja opracowała wstępne sprawozdanie na temat technicznych, środowiskowych, gospodarczych i prawnych aspektów grupy produktów „ogrzewacze wodne” zazwyczaj stosowanych w Unii i zapewniła do niego swobodny dostęp w celu przedstawienia uwag. Studium, na którym opiera się to sprawozdanie (zwane dalej „badaniem”), zostało opracowane przy udziale zainteresowanych stron z Unii i państw trzecich.
(4) Przedstawione w sprawozdaniu wstępnym wyniki tego badania wskazują, że zużycie energii elektrycznej w fazie użytkowania przyczynia się w największym stopniu do ogólnego oddziaływania na środowisko ogrzewaczy wodnych. W związku z tym należy promować stosowanie energooszczędnych ogrzewaczy wodnych o niskich emisjach gazów cieplarnianych, ponadto należy promować takie ogrzewacze, w których wykorzystuje się bardziej ekologiczne technologie, których bezpieczeństwo dla konsumentów zostało potwierdzone.
(5) Należy zatem ustanowić kryteria oznakowania ekologicznego UE dla grupy produktów „ogrzewacze wodne”.
(6) Kryteria, jak również związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji, powinny obowiązywać przez cztery lata od dnia przyjęcia niniejszej decyzji.
(7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Grupa produktów „ogrzewacze wodne” obejmuje produkty, które są wykorzystywane w celu wytwarzania ciepła w ramach wodnego systemu centralnego ogrzewania, gdzie podgrzana woda jest rozprowadzana za pomocą urządzeń cyrkulacyjnych i promienników ciepła w celu uzyskania i utrzymania temperatury wewnętrznej w przestrzeni zamkniętej, takiej jak budynek, mieszkanie lub pomieszczenie, na wymaganym poziomie. Źródło ciepła wytwarza ciepło za pomocą co najmniej jednego z poniższych procesów i technologii:
a) spalanie gazowych, płynnych lub stałych paliw kopalnych;
b) spalanie biomasy gazowej, płynnej lub stałej;
c) efekt Joule'a w elektrycznych, rezystancyjnych elementach grzejnych;
d) wychwytywanie ciepła otoczenia z takich źródeł jak powietrze, woda lub ziemia, lub ciepło odpadowe;
e) kogeneracja (jednoczesne wytwarzanie w ramach jednego procesu energii cieplnej i elektrycznej);
f) energia słoneczna (pomocnicza);
2. Maksymalna moc ogrzewaczy wodnych wynosi 400 kW.
3. Ogrzewacze wielofunkcyjne wchodzą w zakres tej grupy produktów, pod warunkiem że ich podstawową funkcją jest ogrzewanie otoczenia.
4. Następujące produkty nie wchodzą w zakres tej grupy produktów:
a) ogrzewacze, których podstawową funkcją jest zapewnianie ciepłej wody użytkowej;
b) ogrzewacze przeznaczone do ogrzewania i rozprowadzania gazowych nośników ciepła, takich jak para lub powietrze;
c) kogeneracyjne ogrzewacze pomieszczeń o maksymalnej mocy wytwórczej energii elektrycznej wynoszącej co najmniej 50 kW;
d) ogrzewacze pomieszczeń, które łączą ogrzewanie pośrednie przy użyciu wodnego systemu centralnego ogrzewania i ogrzewanie bezpośrednie w drodze bezpośredniej emisji ciepła w danym pomieszczeniu lub w danej przestrzeni, gdzie zainstalowano takie urządzenie.
Artykuł 2
Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:
1) „ogrzewacz” oznacza ogrzewacz pomieszczeń lub ogrzewacz wielofunkcyjny;
2) „ ogrzewacz pomieszczeń” oznacza urządzenie, które:
a) dostarcza ciepło do wodnego systemu centralnego ogrzewania w celu uzyskania i utrzymania na wybranym poziomie temperatury wewnętrznej w przestrzeni zamkniętej, takiej jak budynek, mieszkanie lub pokój; oraz
b) jest wyposażone w co najmniej jedno źródło ciepła;
3) „ ogrzewacz wielofunkcyjny” oznacza wodny ogrzewacz pomieszczeń zaprojektowany do doprowadzania dodatkowo ciepła w celu dostarczania ciepłej wody użytkowej w wybranym zakresie temperatur, w wybranych ilościach i o wybranych wartościach natężenia przepływu w określonych przedziałach czasowych, połączony z zewnętrznym źródłem zasilania w wodę użytkową;
4) „zestaw zawierający ogrzewacz pomieszczeń, regulator temperatury i urządzenie słoneczne” oznacza zestaw oferowany użytkownikowi, składający się z co najmniej jednego ogrzewacza pomieszczeń w połączeniu z co najmniej jednym regulatorem temperatury lub co najmniej jednym urządzeniem słonecznym;
5) „zestaw zawierający ogrzewacz wielofunkcyjny, regulator temperatury i urządzenie słoneczne” oznacza zestaw oferowany użytkownikowi, składający się z co najmniej jednego ogrzewacza wielofunkcyjnego w połączeniu z co najmniej jednym regulatorem temperatury lub co najmniej jednym urządzeniem słonecznym;
6) „urządzenie słoneczne” oznacza układ wykorzystujący wyłącznie energię słoneczną, kolektor słoneczny, słoneczny zasobnik ciepłej wody użytkowej lub pompę w obiegu kolektora; wprowadzane oddzielnie do obrotu;
7) „wodny system centralnego ogrzewania” oznacza system, w którym woda jest wykorzystywana jako nośnik ciepła rozprowadzający centralnie wytwarzaną energię cieplną do promienników ciepła w celu ogrzewania pomieszczeń w budynkach lub ich części;
8) „źródło ciepła” oznacza część ogrzewacza, która wytwarza ciepło, wykorzystując w tym celu jeden z następujących procesów:
a) spalanie paliw kopalnych lub paliw z biomasy;
b) efekt Joule'a w elektrycznych, rezystancyjnych elementach grzejnych;
c) wychwytywanie ciepła otoczenia z takich źródeł jak powietrze, woda lub ziemia, lub ciepło odpadowe;
9) „ogrzewacz gazowy” oznacza ogrzewacz pomieszczeń lub ogrzewacz wielofunkcyjny z co najmniej jednym źródłem ciepła zasilanym paliwami gazowymi pochodzenia kopalnego lub z biomasy;
10) „ogrzewacz na paliwo płynne” oznacza ogrzewacz pomieszczeń lub ogrzewacz wielofunkcyjny z co najmniej jednym źródłem ciepła zasilanym paliwami płynnymi pochodzenia kopalnego lub z biomasy;
11) „ogrzewacz na paliwo stałe” oznacza ogrzewacz pomieszczeń lub ogrzewacz wielofunkcyjny z co najmniej jednym źródłem ciepła zasilanym paliwami stałymi pochodzenia kopalnego lub z biomasy;
12) „kocioł do ogrzewania pomieszczeń” oznacza ogrzewacz pomieszczeń, który generuje ciepło w procesie spalania paliw kopalnych lub paliw z biomasy, lub wykorzystując efekt Joule'a w elektrycznych, rezystancyjnych elementach grzejnych;
13) „ kocioł gazowy do ogrzewania pomieszczeń” oznacza kocioł do ogrzewania pomieszczeń z co najmniej jednym źródłem ciepła zasilanym paliwami gazowymi pochodzenia kopalnego lub z biomasy;
14) „kocioł na paliwo płynne do ogrzewania pomieszczeń” oznacza kocioł do ogrzewania pomieszczeń z co najmniej jednym źródłem ciepła zasilanym paliwami gazowymi pochodzenia kopalnego lub z biomasy;
15) „kocioł na paliwo stałe do ogrzewania pomieszczeń” oznacza kocioł do ogrzewania pomieszczeń z co najmniej jednym źródłem ciepła zasilanym paliwami stałymi pochodzenia kopalnego lub z biomasy;
16) „kocioł na paliwo stałe z biomasy do ogrzewania pomieszczeń” oznacza kocioł do ogrzewania pomieszczeń z co najmniej jednym źródłem ciepła zasilanym paliwami stałymi z biomasy;
17) „elektryczny kocioł do ogrzewania pomieszczeń” oznacza kocioł do ogrzewania pomieszczeń, który generuje ciepło tylko przez wykorzystywanie efektu Joule'a w elektrycznych, rezystancyjnych elementach grzejnych;
18) „elektryczny wielofunkcyjny kocioł grzewczy” oznacza wielofunkcyjny kocioł grzewczy, który generuje ciepło tylko przez wykorzystywanie efektu Joule'a w elektrycznych, rezystancyjnych elementach grzejnych;
19) „ogrzewacz pomieszczeń z pompą ciepła” oznacza ogrzewacz pomieszczeń, w którym do generowania ciepła wykorzystywane jest ciepło otoczenia z takich źródeł jak powietrze, woda lub ziemia, lub ciepło odpadowe; ogrzewacz pomieszczeń z pompą ciepła może być wyposażony w co najmniej jeden dodatkowy ogrzewacz wykorzystujący efekt Joule'a w elektrycznych, rezystancyjnych elementach grzejnych lub proces spalania paliw kopalnych lub z biomasy;
20) „wielofunkcyjny ogrzewacz z pompą ciepła” oznacza ogrzewacz pomieszczeń z pompą ciepła zaprojektowany również do doprowadzenia ciepła w celu dostarczania ciepłej wody użytkowej w wybranym zakresie temperatur, w wybranych ilościach i o wybranych wartościach natężenia przepływu w określonych przedziałach czasowych, połączony z zewnętrznym źródłem zasilania w wodę użytkową;
21) „paliwowy ogrzewacz z pompą ciepła” oznacza ogrzewacz z pompą ciepła z co najmniej jednym źródłem ciepła zasilanym paliwem gazowym lub paliwem płynnym pochodzenia kopalnego lub z biomasy;
22) „elektryczny ogrzewacz z pompą ciepła” oznacza ogrzewacz z co najmniej jednym źródłem ciepła zasilanym energią elektryczną;
23) „kogeneracyjny ogrzewacz pomieszczeń” oznacza ogrzewacz pomieszczeń, który w ramach jednego procesu wytwarza jednocześnie ciepło i energię elektryczną;
24) „regulator temperatury” oznacza urządzenie przekazujące użytkownikowi informacje dotyczące wartości i czasu występowania w pomieszczeniu wybranej temperatury i przesyłające do interfejsu ogrzewacza, np. procesora, odpowiednie dane, takie jak rzeczywista temperatura w pomieszczeniu lub na zewnątrz, które są pomocne w regulacji temperatury w pomieszczeniu;
25) „sezonowa efektywność energetyczna ogrzewania pomieszczeń” (ηs) oznacza, wyrażany w %, stosunek zapotrzebowania na ogrzewanie pomieszczeń w określonym sezonie ogrzewczym, zapewniane przez ogrzewacz, do rocznego zużycia energii wymaganej do zaspokojenia tego zapotrzebowania;
26) „efektywność energetyczna podgrzewania wody” (ηwh) oznacza, wyrażany w %, stosunek energii użytecznej dostarczanej przez ogrzewacz wielofunkcyjny w wodzie użytkowej do energii koniecznej do jej wytworzenia;
27) „ znamionowa moc cieplna” oznacza, wyrażaną w kW, deklarowaną moc cieplną ogrzewacza zapewniającego ogrzewanie pomieszczeń i, w stosownych przypadkach, podgrzewanie wody w warunkach znamionowych znormalizowanych, wyrażany w kW; dla ogrzewaczy pomieszczeń z pompą ciepła i ogrzewaczy wielofunkcyjnych z pompą ciepła warunkami znamionowymi znormalizowanymi do celów określenia znamionowej mocy cieplnej są warunki obliczeniowe odniesienia określone w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 813/2013 (2);
28) „warunki znamionowe znormalizowane” oznaczają warunki eksploatacyjne ogrzewaczy w warunkach klimatu umiarkowanego, stosowane w celu określenia znamionowej mocy cieplnej, sezonowej efektywności energetycznej ogrzewania pomieszczeń, efektywności energetycznej podgrzewania wody, poziomu mocy akustycznej i emisji tlenków azotu (NOx), emisji tlenku węgla (CO), emisji gazowego węgla organicznego i cząstek stałych;
29) „warunki klimatu umiarkowanego” oznaczają warunki temperaturowe typowe dla Strasburga;
30) „emisje dotyczące sezonowego ogrzewania pomieszczeń” oznaczają:
– w przypadku kotłów na paliwo stałe z automatycznym podawaniem paliwa średnią ważoną emisji przy znamionowej mocy cieplnej i emisji przy 30 % znamionowej mocy cieplnej, wyrażaną w mg/m3,
– w przypadku kotłów na paliwo stałe z ręcznym podawaniem paliwa, które można eksploatować przy 50 % znamionowej mocy cieplnej w trybie ciągłym – średnią ważoną emisji przy znamionowej mocy cieplnej i emisji przy 50 % znamionowej mocy cieplnej, wyrażaną w mg/m3,
– w przypadku kotłów na paliwo stałe z ręcznym podawaniem paliwa, których nie można eksploatować przy 50 % lub mniej znamionowej mocy cieplnej w trybie ciągłym, emisje przy znamionowej mocy cieplnej, wyrażane w mg/m3,
– w przypadku kogeneracyjnych ogrzewaczy pomieszczeń na paliwo stałe – emisje przy znamionowej mocy cieplnej, wyrażane w mg/m3,
31) „współczynnik ocieplenia globalnego” oznacza współczynnik ocieplenia globalnego określony w art. 2 pkt 4 rozporządzenia (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (3);
32) „Nm3” oznacza metr sześcienny normalny (przy ciśnieniu 101,325 kPa i w temperaturze 273,15 K).
Artykuł 3
Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE w odniesieniu do produktu należącego do grupy produktów „ogrzewacze wodne” określonej w art. 1 niniejszej decyzji, jak również związane z nimi wymogi dotyczące oceny i weryfikacji, określono w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 4
Kryteria dla grupy produktów „ogrzewacze wodne” i związane z nimi wymogi dotyczące oceny i weryfikacji określone w załączniku, są ważne przez cztery lata od daty przyjęcia niniejszej decyzji.
Artykuł 5
Do celów administracyjnych grupie produktów „ogrzewacze wodne” przydziela się numer kodu „045”.
Artykuł 6
1. Wnioski o oznakowanie ekologiczne UE dla pomp ciepła zapewniających energię cieplną dla wodnych systemów centralnego ogrzewania należących do grupy produktów „pompy ciepła zasilane elektrycznie, gazowo lub absorpcyjnie” złożone w ciągu dwóch miesięcy od daty przyjęcia niniejszej decyzji mogą się opierać na kryteriach określonych w decyzji Komisji 2007/742/WE (4) lub na kryteriach określonych w niniejszej decyzji. Wnioski ocenia się zgodnie z kryteriami, na których się opierają.
2. Pozwolenia na używanie oznakowania ekologicznego UE wydane dla pomp ciepła zapewniających energię cieplną dla wodnych systemów centralnego ogrzewania zgodnie z kryteriami określonymi w decyzji 2007/742/WE mogą być stosowane jedynie w okresie 12 miesięcy od daty przyjęcia niniejszej decyzji.
Artykuł 7
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 maja 2014 r.
| W imieniu Komisji |
Janez POTOČNIK | |
Członek Komisji |
(1) Dz.U. L 27 z 30.1.2010, s. 1.
(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 813/2013 z dnia 2 sierpnia 2013 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla ogrzewaczy pomieszczeń i ogrzewaczy wielofunkcyjnych (Dz.U. L 239 z 6.9.2013, s. 136).
(3) Rozporządzenie (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych (Dz.U. L 161 z 14.06.2006, s. 1).
(4) Decyzja Komisji 2007/742/WE z dnia 9 listopada 2007 r. określająca kryteria ekologiczne dotyczące przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego pompom ciepła zasilanym elektrycznie, gazowo lub absorpcyjnym pompom ciepła (Dz.U. L 301 z 20.11.2007, s. 14).
Alerty
ZAŁĄCZNIK
KRYTERIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE ORAZ WYMOGI DOTYCZĄCE OCENY [1]
Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE dla ogrzewaczy wodnych ustanawia się dla każdego z następujących aspektów:
1. Minimalna efektywność energetyczna
a) minimalna sezonowa efektywność energetyczna ogrzewania pomieszczeń
b) minimalna efektywność energetyczna podgrzewania wody
2. Wartości graniczne emisji gazów cieplarnianych
3. Czynnik chłodniczy lub pomocniczy czynnik chłodniczy
4. Wartości graniczne emisji tlenków azotu (NOx)
5. Wartości graniczne emisji tlenku węgla (CO)
6. Wartości graniczne emisji gazowego węgla organicznego (OGC)
7. Wartości graniczne emisji cząstek stałych (PM)
8. Wartości graniczne emisji hałasu
9. Niebezpieczne substancje i mieszaniny
10. Substancje wymienione zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (1)
11. Części z tworzyw sztucznych
12. Projektowanie produktu na rzecz zrównoważonego rozwoju
13. Instrukcje instalacji i informacje dla użytkowników
14. Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE
Tabela 1 przedstawia zakres zastosowania różnych kryteriów do każdego rodzaju technologii źródła ciepła. W przypadku zestawu zawierającego ogrzewacz pomieszczeń, musi on spełniać wszystkie kryteria stosowane dla każdej technologii źródeł ciepła wchodzącej w skład takiego zestawu. Takie kryteria, dla których istnieje określona metodologia przeznaczona dla zestawów ogrzewaczy pomieszczeń, stosuje się w odniesieniu do zestawu ogrzewaczy pomieszczeń jako całości.
Określone wymogi w zakresie oceny i weryfikacji zostały podane w ramach każdego kryterium.
W przypadku gdy w celu wykazania zgodności z kryteriami wnioskodawca jest zobowiązany do dostarczenia deklaracji, dokumentacji, analiz, sprawozdań z badań lub innych dowodów, mogą one pochodzić od wnioskodawcy lub od jego dostawcy, bądź też od nich obu.
W miarę możliwości badania należy przeprowadzać w laboratoriach spełniających wymogi ogólne normy europejskiej EN ISO 17025 lub normy jej równoważnej.
Metody badawcze w odniesieniu do każdego kryterium, o ile nie zostanie to określone inaczej, są opisane w odpowiednich normach, jak wskazano w tabelach 2 i 3 (w stosownych przypadkach). W stosownych przypadkach można stosować metody badań inne niż te wskazane dla każdego z kryteriów, jeżeli właściwy organ oceniający wniosek uzna je za metody równoważne. Metodykę do celów obliczania emisji dotyczących sezonowego ogrzewania pomieszczeń podano w tabeli 4.
W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać odpowiedniej dokumentacji, a także mogą przeprowadzać niezależne badania weryfikacyjne.
Tabela 1
Zakres zastosowania różnych kryteriów do każdego rodzaju technologii źródła ciepła.
Technologia źródła ciepła | Kotły gazowe do ogrzewania pomieszczeń | Kotły na paliwo płynne do ogrzewania pomie szczeń | Kotły na paliwo stałe do ogrzewania pomieszczeń | Elektry czne kotły do ogrzewania pomieszczeń | Paliwowe ogrzewacze z pompą ciepła | Elektryczne ogrzewacze z pompą ciepła | Kogene racyjne ogrzewacze pomieszczeń |
Kryteria | |||||||
1 a) – Minimalna sezonowa efektywność energetyczna ogrzewania pomieszczeń | x | x | x | x | x | x | x |
1 b) – Minimalna efektywność energetyczna podgrzewania wody (mająca zastosowanie wyłącznie odnośnie do ogrzewaczy wielofunkcyjnych) | x | x |
| x | x | x | x |
2 – Wartości graniczne emisji gazów cieplarnianych | x | x | x | x | x | x | x |
3 – Czynnik chłodniczy lub pomocniczy czynnik chłodniczy |
|
|
|
| x | x |
|
4 – Wartości graniczne emisji tlenków azotu (NOx) | x | x | x |
| x |
| x |
5 – Wartości graniczne emisji tlenku węgla (CO) | x | x | x |
| x |
| x |
6 – Wartości graniczne emisji gazowego węgla organicznego (OGC) |
|
| x |
|
|
|
|
7 – Wartości graniczne emisji cząstek stałych (PM) |
| x | x |
|
|
| x |
8 – Wartości graniczne emisji hałasu |
|
|
|
| x | x | x |
9 – Niebezpieczne substancje i materiały | x | x | x | x | x | x | x |
10 – Substancje wymienione zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 | x | x | x | x | x | x | x |
11 – Części z tworzyw sztucznych | x | x | x | x | x | x | x |
12 – Projektowanie produktu na rzecz zrównoważonego rozwoju | x | x | x | x | x | x | x |
13 – Instrukcje instalacji i informacje dla użytkowników | x | x | x | x | x | x | x |
14 – Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE | x | x | x | x | x | x | x |
Tabela 2
Normy obowiązujące w odniesieniu do metod badań
Numer | Tytuł |
Kotły gazowe do ogrzewania pomieszczeń | |
EN 676 | Automatyczne palniki z wymuszonym nadmuchem do paliw gazowych |
EN 15502-1 | Kotły grzewcze opalane gazem – Część 1: Ogólne wymagania i badania |
Kotły na paliwo płynne do ogrzewania pomieszczeń | |
EN 267 | Palniki automatyczne z wentylatorem na paliwo ciekłe |
EN 303-1 | Kotły grzewcze – Część 1: Kotły grzewcze z palnikami nadmuchowymi – Terminologia, ogólne wymagania, badania i oznaczanie |
EN 303-2 | Kotły grzewcze – Część 2: Kotły grzewcze z palnikami nadmuchowymi – Wymagania specjalne dotyczące kotłów z olejowymi palnikami rozpylającymi |
EN 303-4 | Kotły grzewcze – Część 4: Kotły grzewcze z palnikami nadmuchowymi – Wymagania specjalne dotyczące kotłów grzewczych z olejowymi palnikami nadmuchowymi o mocy do 70 kW i maksymalnym ciśnieniu roboczym 3 bar – Terminologia, wymagania specjalne, badania i oznakowanie |
EN 304 | Kotły grzewcze – Metody badań kotłów grzewczych z olejowymi palnikami rozpylającymi |
Kotły na paliwo stałe do ogrzewania pomieszczeń | |
EN 303-5 | Kotły grzewcze – Część 5: Kotły grzewcze na paliwo stałe z ręcznym i automatycznym zasypem paliwa o nominalnej mocy cieplnej do 500 kW – Terminologia, wymagania, badania i oznakowanie |
EN 14918 | Biopaliwa stałe – Oznaczanie wartości opałowej |
Elektryczne kotły do ogrzewania pomieszczeń | |
EN 60335-2-35 | Elektryczny sprzęt do użytku domowego i podobnego – Bezpieczeństwo użytkowania – Część 2-35: Wymagania szczegółowe dotyczące przepływowych ogrzewaczy wody |
Paliwowe ogrzewacze z pompą ciepła | |
Seria EN 12309 | Urządzenia klimatyzacyjne absorpcyjne i adsorpcyjne i/lub wyposażone w pompy ciepła, zasilane gazem, o obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 70 kW |
DIN 4702 część 8 | Kocioł centralnego ogrzewania; oznaczanie normatywnej sprawności i normatywnej emisyjności |
Elektryczne ogrzewacze z pompą ciepła | |
Seria EN 14511 | Klimatyzatory, ziębiarki cieczy i pompy ciepła ze sprężarkami o napędzie elektrycznym, do grzania i ziębienia |
EN 14825 | Klimatyzatory, ziębiarki cieczy i pompy ciepła, ze sprężarkami o napędzie elektrycznym, do ogrzewania i chłodzenia – Badanie i charakterystyki przy częściowym obciążeniu oraz obliczanie sezonowej wydajności |
Kogeneracyjne ogrzewacze pomieszczeń | |
EN 50465 | Urządzenia gazowe – Gazowe urządzenia grzewcze na ogniwa paliwowe – Gazowe urządzenia grzewcze na ogniwa paliwowe o znamionowym obciążeniu cieplnym mniejszym lub równym 70 kW (1) |
ISO 3046-1 | Silniki spalinowe tłokowe – Osiągi – Część 1: Deklaracja mocy, zużycia paliwa i oleju smarującego oraz metody badań – Dodatkowe wymagania dotyczące silników ogólnego zastosowania |
(1) Zaktualizowana wersja normy ma objąć swoim zakresem również kogeneracyjne ogrzewacze pomieszczeń (zob. projekt prEN 50465: 2011 Urządzenia gazowe – Urządzenia kogeneracyjne o znamionowym obciążeniu cieplnym mniejszym lub równym 70 kW). |
Tabela 3
Dodatkowe normy obowiązujące w odniesieniu do metod badań emisji do powietrza
Numer | Tytuł |
Emisje tlenków azotu: | |
EN 14792 | Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczanie stężenia masowego tlenków azotu (NOx) – Metoda referencyjna: chemiluminescencyjna |
Emisje tlenku węgla | |
EN 15058 | Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczanie stężenia masowego tlenku węgla (CO) – Metoda referencyjna: spektrometria niedyspersyjna w podczerwieni |
Emisje gazowego węgla organicznego | |
EN 12619 | Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczanie niskich stężeń masowych całkowitego węgla organicznego w gazach odlotowych – Metoda ciągłej detekcji płomieniowo-jonizacyjnej |
Emisje pyłu zawieszonego | |
EN 13284-1 | Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczanie masowego stężenia pyłu w zakresie niskich wartości – Część 1: Manualna metoda grawimetryczna |
Emisje hałasu | |
EN ISO 3744 | Akustyka – Wyznaczanie poziomów mocy akustycznej źródeł hałasu na podstawie pomiarów ciśnienia akustycznego – Metoda techniczna stosowana w warunkach zbliżonych do pola swobodnego nad płaszczyzną odbijającą dźwięk (ISO 3744:2010) |
EN ISO 3746 | Akustyka – Wyznaczanie poziomów mocy akustycznej i poziomów energii akustycznej na podstawie pomiarów ciśnienia akustycznego – Metoda orientacyjna z zastosowaniem otaczającej powierzchni pomiarowej nad płaszczyzną odbijającą dźwięk (ISO 3746:2010) |
EN 12102 | Klimatyzatory, ziębiarki cieczy, pompy ciepła i odwilżacze ze sprężarkami o napędzie elektrycznym wykorzystywane do ogrzewania i oziębiania – Pomiary hałasu – Wyznaczanie poziomu mocy akustycznej |
Tabela 4
Metodyka do celów obliczania emisji dotyczących sezonowego ogrzewania pomieszczeń
Rodzaj kotła na paliwo stałe | Wzór |
Kotły na paliwo stałe z ręcznym podawaniem paliwa, które mogą być eksploatowane przy 50 % znamionowej mocy cieplnej w trybie ciągłym oraz kotły na paliwo stałe z automatycznym podawaniem paliwa | Es = 0,85 × Es,p + 0,15 × Es,r |
Kotły na paliwo stałe z ręcznym podawaniem paliwa, które nie mogą być eksploatowane przy 50 % lub mniej znamionowej mocy cieplnej w trybie ciągłym oraz kogeneracyjne ogrzewacze pomieszczeń na paliwo stałe | Es = Es,r |
gdzie: Es to emisje dotyczące sezonowego ogrzewania pomieszczeń. Es,p to emisje, odpowiednio, cząstek stałych, organicznych związków gazowych, tlenku węgla i tlenków azotu mierzone przy 30 % lub 50 % znamionowej mocy cieplnej, w odpowiednich przypadkach. Es,r to emisje, odpowiednio, cząstek stałych, organicznych związków gazowych, tlenku węgla i tlenków azotu mierzone przy znamionowej mocy cieplnej. |
Kryterium 1 – minimalna efektywność energetyczna
a) – Minimalna sezonowa efektywność energetyczna ogrzewania pomieszczeń
Sezonowa efektywność energetyczna ogrzewania pomieszczeń ηs ogrzewacza wodnego nie może mieć wartości niższej niż wartości graniczne określone w tabeli 5.
Tabela 5
Minimalne wymogi dotyczące sezonowej efektywności energetycznej ogrzewania pomieszczeń według technologii źródła ciepła
Technologia źródła ciepła | Minimalna sezonowa efektywność energetyczna ogrzewania pomieszczeń |
Wszystkie ogrzewacze z wyjątkiem kotłów na paliwa stałe z biomasy do ogrzewania pomieszczeń | η s ≥ 98 % |
Kotły na paliwa stałe z biomasy do ogrzewania pomieszczeń | η s ≥ 79 % |
(i) Sezonową efektywność energetyczną ogrzewania pomieszczeń oblicza się zgodnie z procedurami określonymi w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 813/2013 (2) i w załączniku VII do, w tym – w stosownych przypadkach – normami zharmonizowanymi, których numery referencyjne zostały opublikowane w tym celu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, lub innymi rzetelnymi, dokładnymi i odtwarzalnymi metodami uwzględniającymi powszechnie uznane najnowocześniejsze metody i spełniającymi warunki i parametry techniczne określone w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 813/2013.
(ii) W przypadku kotłów na paliwo stałe do ogrzewania pomieszczeń ηs oblicza się zgodnie z procedurami, o których mowa w pkt i), z uwzględnieniem następujących dodatkowych wymogów:
a) obliczanie wartości ηs musi się opierać na cieple spalania niewysuszonego paliwa (w stanie, w jakim zostało dostarczone) GCVar, z poprawką na zawartość wilgoci w paliwie, ale z uwzględnieniem w ramach wartości energetycznej ciepła przemiany fazowej wodoru w ramach jego utleniania w trakcie procesu spalania. Zasady określone w normie EN 303-5 mają zastosowanie do celów oszacowania wartości ηs, przy czym należy stosować GCVar zamiast wartości opałowej niewysuszonego paliwa (w stanie, w jakim zostało dostarczone) NCVar;
b) w celu ustalenia wartości opałowej biomasy stałej stosuje się zasady określone w normie EN 14918;
c) wartość ciepła spalania niewysuszonego paliwa przy stałej objętości GCVar,V można wyprowadzić w następujący sposób:
GCVar,V = GCVdry,V × (100 – m)/100 [MJ/kg]
gdzie:
m to zawartość wilgoci paliwa niewysuszonego (wartość procentowa masy),
GCVdry,V to wartość ciepła spalania suchego paliwa (pozbawionego wilgoci) przy stałej objętości;
d) wartość ciepła spalania suchego paliwa przy stałej objętości GCVdry,V można wyprowadzić w następujący sposób:
GCVdry,V = NCVdry,P + 0,2122 × Hdry + 0,0008 × (Odry + Ndry) [MJ/kg]
gdzie:
NCVdry,P to wartość opałowa suchego paliwa (w tym popiołu) przy stałym ciśnieniu,
Hdry to zawartość wodoru w suchym paliwie (wartość procentowa masy),
Odry to zawartość wodoru w suchym paliwie (wartość procentowa masy),
Ndry to zawartość azotu w suchym paliwie (wartość procentowa masy);
e) wartość opałową spalania suchego paliwa przy stałej objętości NCVdry,V można wyprowadzić w następujący sposób:
NCVdry,P = NCVar,P × 100/(100 – m) + 2,443 × m/(100 – m) [MJ/kg]
gdzie:
NCVar,P to wartość opałowa niewysuszonego paliwa przy stałym ciśnieniu
f) należy zwrócić uwagę, iż przy połączeniu lit. c), d) i e), GCVar,V można wyprowadzić z NCVar,P w następujący sposób:
GCVar,V = NCVar,P + [0,2122 × Hdry + 0,0008 × (Odry + Ndry)] × (100 – m)/100 + 0,02443 × m [MJ/kg]
Ocena i weryfikacja:
Wnioskodawca oświadcza, że produkt jest zgodny z niniejszym kryterium i podaje wyniki badań wykonanych zgodnie z procedurą badań określoną w normach EN (z uwzględnieniem metod przejściowych w odpowiednich przypadkach) mających zastosowanie do danego rodzaju produktu (zob. tabela 2). Pomiary i obliczenia sezonowej efektywności energetycznej ogrzewania pomieszczeń wykonuje się przy użyciu metodyki sezonowej efektywności energetycznej ogrzewania pomieszczeń dla zestawów zgodnie z procedurami, o których mowa w pkt i). W przypadku kotłów na paliwo stałe do ogrzewania pomieszczeń sezonową efektywność energetyczną ogrzewania pomieszczeń oblicza się zgodnie z pkt ii).
b) – Minimalna efektywność energetyczna podgrzewania wody
(i) Efektywność energetyczna podgrzewania wody ηwh ogrzewaczy wielofunkcyjnych lub zestawów zawierających ogrzewacze pomieszczeń i co najmniej jeden ogrzewacz wielofunkcyjny nie może być niższa niż 65 %. Niniejsze kryterium nie ma zastosowania do kotłów na paliwo stałe do ogrzewania pomieszczeń.
(ii) Efektywność energetyczną podgrzewania wody oblicza się zgodnie z procedurami określonymi w załączniku III do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 813/2013 i w załączniku VII do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 811/2013.
Ocena i weryfikacja:
Wnioskodawca oświadcza, że produkt jest zgodny z niniejszym kryterium i podaje wyniki badań wykonanych zgodnie z procedurą badań określoną w normach EN (z uwzględnieniem metod przejściowych w odpowiednich przypadkach) mających zastosowanie do danego rodzaju produktu (zob. tabela 2). Pomiary i obliczenia wykonuje się przy użyciu metodyki sezonowej efektywności energetycznej ogrzewania pomieszczeń dla zestawów zgodnie z procedurami, o których mowa w pkt i).
Kryterium 2 – Wartości graniczne emisji gazów cieplarnianych
Emisje gazów cieplarnianych ogrzewacza wodnego, wyrażone w gramach równoważnika CO2 na kWh mocy grzewczej, obliczane przy użyciu wzorów dotyczących obliczania całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego podanych w tabeli 7, nie mogą przekraczać wartości podanych w tabeli 6.
Tabela 6
Wartości graniczne emisji gazów cieplarnianych według technologii źródła ciepła
Technologia źródła ciepła | Wartości graniczne emisji gazów cieplarnianych |
Wszystkie ogrzewacze z wyjątkiem ogrzewaczy z pompą ciepła | 200 g równoważnika CO2/kWh mocy grzewczej |
Ogrzewacze z pompą ciepła | 150 g równoważnika CO2/kWh mocy grzewczej |
Emisje gazów cieplarnianych oblicza się na podstawie wzorów dotyczących całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego określonych w tabeli 7 (wzór zależy od technologii źródła ciepła). Każdy wzór dotyczący całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego może się składać z dwóch części, przy czym jedna jest całkowicie zależna od efektywności ogrzewacza (wyrażanej pod względem sezonowej efektywności energetycznej ogrzewania pomieszczeń, ηs) i intensywności emisji paliwa (określonej parametrem β), natomiast druga część (dotycząca jedynie ogrzewaczy z pompami ciepła) zależy od emisji gazów cieplarnianych spowodowanych wyciekiem czynnika chłodniczego. Emisje gazów cieplarnianych spowodowane wyciekiem czynnika chłodniczego zależą od współczynnika ocieplenia globalnego (GWP100) czynnika chłodniczego i wycieku czynnika chłodniczego w fazie użytkowania (wyrażonego jako roczny wskaźnik wycieku, ER, w procentach masy czynnika chłodniczego ogółem rocznie) i na koniec cyklu życia (wyrażony jako procent masy czynnika chłodniczego ogółem, α).
Tabela 7
Wzory dotyczące całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego według technologii źródła ciepła
Technologia źródła ciepła | Wzór dotyczący całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego (g równoważnika CO2/kWh mocy grzewczej) |
Kotły do ogrzewania pomieszczeń |
|
Ogrzewacze z pompą ciepła |
|
Kogeneracyjne ogrzewacze pomieszczeń |
|
Zestawy ogrzewaczy pomieszczeń |
|
Główne parametry używane we wzorach dotyczących całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego określonych w tabeli 7 zostały opisane w tabeli 8.
Tabela 8
Główne parametry na potrzeby obliczania wzorów dotyczących całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego
Parametr | Opis parametru | Jednostki | Wartość stała lub badanie, które należy przeprowadzić w celu uzyskania parametru |
βelec | Intensywność emisji gazów cieplarnianych dla energii elektrycznej | [g równoważnika CO2/kWhelec] | 384 |
β fuel | Intensywność emisji gazów cieplarnianych paliwa zużywanego przez ogrzewacz | [g równoważnika CO2/kWh] | Zob. tabela 9 |
η s | Sezonowa efektywność energetyczna ogrzewania pomieszczeń | [–] | Wnioskodawca przeprowadza badanie i podaje parametr (kryterium 1) |
ηs,B | Sezonowa efektywność energetyczna ogrzewania pomieszczeń kotła do ogrzewania pomieszczeń w warunkach klimatu umiarkowanego | [–] | Wnioskodawca przeprowadza badanie i podaje parametr; odpowiada on sezonowej efektywności energetycznej zestawu bez dodatkowej pompy ciepła zgodnie z informacjami w karcie produktu dla zestawów |
η s,HP | Sezonowa efektywność energetyczna ogrzewania pomieszczeń ogrzewacza z pompą ciepła w warunkach klimatu umiarkowanego | [–] | Wnioskodawca przeprowadza badanie i podaje parametr; odpowiada on sezonowej efektywności energetycznej dodatkowej pompy ciepła zgodnie z informacjami w karcie produktu dla zestawów |
ηthermal | Sprawność cieplna | [–] | Zob. tabela 10 |
ηel | Sprawność elektryczna | [–] | Zob. tabela 10 |
δ | Wskaźnik zastępczy | [– ] | = 0, w przypadku elektrycznego ogrzewacza z pompą ciepła = 1, w przypadku paliwowego ogrzewacza z pompą ciepła |
GWP100 | Całkowity równoważnik tworzenia efektu cieplarnianego (efekt w okresie przekraczającym 100 lat) | [g równoważnika CO2/g czynnika chłodniczego w okresie przekraczającym 100 lat] | Wartość podana przez wnioskodawcę zgodnie z kryterium 3 |
m | Masa czynnika chłodniczego | [g] | Podaje wnioskodawca |
ER | Roczne straty czynnika chłodniczego | [%/r] | Stosuje się wartość ER = 3,5 %/r. |
n | Cykl życia | [r] | Stosuje się wartość n = 15. |
α | Straty czynnika chłodniczego na koniec cyklu życia (straty związane z unieszkodliwianiem) | [%] | Stosuje się wartość α = 35 %. |
P | Obciążenie obliczeniowe | [kW] | Podaje wnioskodawca. |
h | Czas działania przy pełnym obciążeniu | [h/r] | 2 000 |
sHP | Udział mocy cieplnej z pompy ciepła ogrzewacza w stosunku do całkowitej mocy cieplnej | [– ] | = (16 – THP)/26 gdzie THP oznacza temperaturę (°C), w której (pierwotna) sprawność pompy ciepła jest równa pierwotnej sprawności kotła. Zakłada się, że poniżej tej temperatury kocioł zaspokaja zapotrzebowanie na ciepło, natomiast powyżej tej temperatury pompa ciepła zaspokaja zapotrzebowanie na ciepło. |
W tabeli 9 opisano, jak oceniać parametr βfuel we wzorach dotyczących całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego w zależności od rodzaju paliwa używanego w danym ogrzewaczu. W przypadku gdy kocioł jest przeznaczony do spalania paliwa niewymienionego w tabeli, należy wybrać paliwo najbardziej odpowiadające danemu paliwu w oparciu o pochodzenie (paliwo kopalne lub biomasa) i formę (gazowa, płynna lub stała) stosowanego paliwa.
Tabela 9
Parametr βfuel (intensywność emisji gazów cieplarnianych) do celów obliczeń wzorów dotyczących całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego
Paliwo zużywane przez ogrzewacz | Intensywność emisji gazów cieplarnianych | Wartość (g równoważnika CO2/kWh) |
Gazowe paliwa kopalne | βfuel = βgas | 202 |
Płynne paliwa kopalne | βfuel = βoil | 292 |
Stałe paliwa kopalne | βfuel = βcoal | 392 |
Biomasa gazowa | βfuel = βbio-gas | 98 |
Biomasa płynna | βfuel = βbio-oil | 149 |
Kłody drzewne | βfuel = βbio-log | 19 |
Zrębki | βfuel = βbio-chip | 16 |
Granulki drzewne | βfuel = βbio-pellet | 39 |
Mieszanki paliw kopalnych i biomasy | βfuel = średnia ważona wyprowadzona z sumy udziałów masowych poszczególnych paliw pomnożonych przez parametr emisji gazów cieplarnianych | Σ (Paliwo X % × βfuel X) + (Paliwo Y % × βfuel Y) + … (Paliwo N % × βfuel N) |
Tabela 10 zawiera opis sposobu oceny parametrów ηthermal i ηel we wzorze dotyczącym obliczania całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego dla kogeneracyjnych ogrzewaczy pomieszczeń.
Tabela 10
Parametry ηthermal i ηel do celów obliczania za pomocą wzoru dotyczącego całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego dla kogeneracyjnych ogrzewaczy pomieszczeń
Parametr | Wyrażenie |
ηthermal | ηthermal = ηs − 2,5 × ηel |
ηel | W przypadku kogeneracyjnych ogrzewaczy pomieszczeń niewyposażonych w ogrzewacze dodatkowe ηel = ηel,CHP100+Sup0 |
W przypadku kogeneracyjnych ogrzewaczy pomieszczeń wyposażonych w ogrzewacze dodatkowe η el = 0,85 × ηel,CHP100+Sup0 + 0,15 × ηel,CHP100+Sup100 | |
gdzie: ηs oznacza sezonową efektywność energetyczną ogrzewania pomieszczeń zgodnie z definicją określoną w rozporządzeniu (UE) nr 813/2013, ηs oznacza sezonową efektywność energetyczną ogrzewania pomieszczeń zgodnie z definicją określoną w rozporządzeniu (UE) nr 813/2013, ηel,CHP100+Sup0 oznacza sprawność elektryczną przy znamionowej mocy cieplnej kogeneracyjnego ogrzewacza pomieszczeń przy wyłączonym ogrzewaczu dodatkowym, zgodnie z definicją określoną w rozporządzeniu (UE) nr 813/2013, η el,CHP100+Sup100 oznacza sprawność elektryczną przy znamionowej mocy cieplnej kogeneracyjnego ogrzewacza pomieszczeń przy włączonym ogrzewaczu dodatkowym, zgodnie z definicją określoną w rozporządzeniu (UE) nr 813/2013. |
Ocena i weryfikacja:
Podpisane przez producenta świadectwo potwierdzające zgodność z tym kryterium należy przedłożyć właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne wraz z odnoszącą się do niego dokumentacją. Wnioskodawca dostarcza obliczone emisje gazów cieplarnianych zgodnie z proponowanym wzorami dotyczącymi obliczania całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego i podaje wszystkie parametry wykorzystane do celów obliczania emisji gazów cieplarnianych.
Kryterium 3 – Czynnik chłodniczy lub pomocniczy czynnik chłodniczy
Czynnik chłodniczy
Współczynnik ocieplenia globalnego w okresie przekraczającym 100 lat (GWP100) czynnika chłodniczego nie może przekroczyć wartości 2000. Stosuje się wartości GWP100 określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 842/2006. Należy korzystać ze źródeł odniesień dla wartości GWP100 podanych w pkt 1 ppkt 7 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2012 (3).
Pomocniczy czynnik chłodniczy
W przypadku ogrzewaczy pomieszczeń, w których stosuje się pomocniczy czynnik chłodniczy, ich projekt nie może przewidywać stosowania czynnika chłodniczego, solanki lub dodatków sklasyfikowanych jako niebezpieczne dla środowiska lub stanowiące zagrożenie dla zdrowia w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (4) i dyrektywy Rady 67/548/EWG (5), a instrukcje montażu muszą jasno wskazywać, że substancje sklasyfikowane jako niebezpieczne dla środowiska lub stanowiące zagrożenie dla zdrowia nie mogą być stosowane jako pomocniczy czynnik chłodniczy.
Ocena i weryfikacja:
Czynnik chłodniczy
We wniosku należy podać nazwy czynników chłodniczych wykorzystywanych w urządzeniu wraz z ich wartościami GWP100 podanymi w rozporządzeniu (WE) nr 842/2006. Wartości GWP100 czynników chłodniczych należy obliczać, biorąc pod uwagę potencjał tworzenia efektu cieplarnianego w okresie 100 lat w odniesieniu do 1 kg gazu w stosunku do 1 kg CO2. Jako źródła odniesień dla wartości GWP100 należy stosować źródła określone w pkt 1 ppkt 7 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 206/2012.
Jedynie w przypadku pomocniczych czynników chłodniczych
We wniosku należy podać nazwy pomocniczych czynników chłodniczych.
Kryterium 4 – Wartości graniczne emisji tlenków azotu (NOx)
Zawartość tlenków azotu (NOx) w spalinach nie może przekraczać wartości granicznych podanych w tabeli 11 (nie dotyczy to ogrzewaczy elektrycznych). Emisje NOx mierzy się jako sumę tlenku azotu i dwutlenku azotu w następujących warunkach eksploatacyjnych:
– w przypadku ogrzewaczy gazowych i ogrzewaczy na paliwa płynne w warunkach znamionowych znormalizowanych i przy znamionowej mocy cieplnej,
– w przypadku ogrzewaczy na paliwa stałe jako emisje dotyczące sezonowego ogrzewania pomieszczeń zgodnie z tabelą 4.
Zmierzone wartości podaje się, odpowiednio, w mg/kWh energii pobranej GCV lub w mg/Nm3.
Tabela 11
Wartość graniczna emisji NOx według technologii źródła ciepła
Technologia źródła ciepła | Wartość graniczna emisji NOx |
Ogrzewacze gazowe | Wyposażone w silnik spalania wewnętrznego: 170 mg/kWh energii pobranej GCV Wyposażone w układ spalania zewnętrznego: 36 mg/kWh energii pobranej GCV |
Ogrzewacze na paliwo płynne | Wyposażone w silnik spalania wewnętrznego: 380 mg/kWh energii pobranej GCV Wyposażone w układ spalania zewnętrznego: 100 mg/kWh energii pobranej GCV |
Ogrzewacze na paliwo stałe | 150 mg/Nm3 przy 10 % O2 |
Ocena i weryfikacja:
Podpisane przez producenta świadectwo potwierdzające zgodność z tym kryterium należy przedłożyć właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne wraz z odnoszącą się do niego dokumentacją.
Emisje NOx w spalinach określa się jako standardowe wskaźniki emisji zgodnie z odpowiednimi normami podanymi w tabelach 2 i 3 (w odpowiednich przypadkach).
Kryterium 5 – Wartości graniczne emisji tlenku węgla (CO)
Zawartość tlenku węgla (CO) w spalinach nie może przekraczać wartości granicznych podanych w tabeli 12 (nie dotyczy to ogrzewaczy elektrycznych). Emisje CO mierzy się w następujących warunkach eksploatacyjnych:
– w przypadku ogrzewaczy gazowych i ogrzewaczy na paliwa płynne w warunkach znamionowych znormalizowanych i przy znamionowej mocy cieplnej,
– w przypadku ogrzewaczy na paliwa stałe jako emisje dotyczące sezonowego ogrzewania pomieszczeń zgodnie z tabelą 4.
Zmierzone wartości podaje się, odpowiednio, w mg/kWh energii pobranej GCV lub w mg/Nm3.
Tabela 12
Wartości graniczne emisji CO według technologii źródła ciepła
Technologia źródła ciepła | Wartość graniczna emisji tlenku węgla (CO) |
Ogrzewacze gazowe | Wyposażone w silnik spalania wewnętrznego: 150 mg/Nm3 przy 5 % O2 Wyposażone w układ spalania zewnętrznego: 25 mg/kWh energii pobranej GCV |
Ogrzewacze na paliwo płynne | Wyposażone w silnik spalania wewnętrznego: 200 mg/Nm3 przy 5 % O2 Wyposażone w układ spalania zewnętrznego: 50 mg/kWh energii pobranej GCV |
Ogrzewacze na paliwo stałe | Z automatycznym podawaniem paliwa: 175 mg/Nm3 przy 10 % O2 Z ręcznym podawaniem paliwa: 250 mg/Nm3 przy 10 % O2 |
Ocena i weryfikacja:
Podpisane przez producenta świadectwo potwierdzające zgodność z tym kryterium należy przedłożyć właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne wraz z odnoszącą się do niego dokumentacją.
Emisje CO w spalinach określa się jako standardowe wskaźniki emisji zgodnie z odpowiednimi normami podanymi w tabelach 2 i 3 (w odpowiednich przypadkach).
Kryterium 6 – Wartości graniczne emisji gazowego węgla organicznego (OGC)
Zawartość gazowego węgla organicznego (OGC) w spalinach określana również jako zawartość organicznie związanego węgla nie może przekraczać wartości granicznych podanych w tabeli 13 (dotyczy to wyłącznie kotłów na paliwo stałe do ogrzewania pomieszczeń). Emisje OGC mierzy się jako emisje dotyczące sezonowego ogrzewania pomieszczeń zgodnie z tabeli 4. Zmierzone wartości podaje się w mg/Nm3.
Tabela 13
Wartości graniczne emisji OGC według technologii źródła ciepła
Technologia źródła ciepła | Wartość graniczna emisji OGC |
Kotły na paliwo stałe do ogrzewania pomieszczeń | 7 mg/Nm3 przy 10 % O2 |
Ocena i weryfikacja:
Podpisane przez producenta świadectwo potwierdzające zgodność z tym kryterium należy przedłożyć właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne wraz z odnoszącą się do niego dokumentacją.
Emisje OGC w spalinach określa się jako standardowe wskaźniki emisji zgodnie z odpowiednimi normami podanymi w tabelach 2 i 3 (w odpowiednich przypadkach).
Kryterium 7 – Wartości graniczne emisji cząstek stałych (PM)
Zawartość cząstek stałych (PM) w spalinach nie może przekraczać wartości granicznych podanych w tabeli 14 (nie dotyczy to ogrzewaczy elektrycznych). Emisje PM mierzy się w następujących warunkach eksploatacyjnych:
– w przypadku ogrzewaczy na paliwa płynne w warunkach znamionowych znormalizowanych i przy znamionowej mocy cieplnej,
– w przypadku ogrzewaczy na paliwa stałe jako emisje dotyczące sezonowego ogrzewania pomieszczeń zgodnie z tabelą 4.
Zmierzone wartości podaje się w mg/Nm3.
Tabela 14
Wartości graniczne emisji PM według technologii źródła ciepła
Technologia źródła ciepła | Wartość graniczna emisji PM |
Ogrzewacze na paliwo płynne | Wyposażone w silnik spalania wewnętrznego: 1 mg/Nm3 przy 5 % O2 Wyposażone w układ spalania zewnętrznego: bez wartości granicznej |
Ogrzewacze na paliwo stałe | 20 mg/Nm3 przy 10 % O2 |
Ocena i weryfikacja:
Podpisane przez producenta świadectwo potwierdzające zgodność z tym kryterium należy przedłożyć właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne wraz z odnoszącą się do niego dokumentacją.
Emisje PM w spalinach określa się jako standardowe wskaźniki emisji zgodnie z odpowiednimi normami podanymi w tabelach 2 i 3 (w odpowiednich przypadkach).
Kryterium 8 – Wartości graniczne emisji hałasu
Emisje hałasu nie mogą przekraczać wartości granicznych podanych w tabeli 15. Pomiarów emisji hałasu dokonuje się w warunkach znamionowych znormalizowanych i przy znamionowej mocy cieplnej. Zmierzone wartości podaje się, odpowiednio, w dB (A) lub dB (C).
Tabela 15
Wartości graniczne emisji hałasu według technologii źródła ciepła
Technologia źródła ciepła | Pomiar | Wartość graniczna emisji hałasu |
Ogrzewacze z pompą ciepła wyposażone w układ spalania zewnętrznego i pompy ciepła zasilane elektrycznie | Wartość graniczna poziomu mocy akustycznej odniesionej do A (LWAd, lim) | 17 + 36 × log(PN + 10) dB(A) |
Ogrzewacze z pompą ciepła wyposażone w silnik spalania wewnętrznego | Wartość graniczna poziomu ciśnienia akustycznego odniesionego do A (LPAd, lim) | 30 + 20 × log (0,4 × PN + 15) dB(A) |
Wartość graniczna poziomu ciśnienia akustycznego odniesionego do C (LPCd, lim) | LPAd, lim + 20 dB(C) | |
Kogeneracyjne ogrzewacze pomieszczeń wyposażone w silnik spalania wewnętrznego | Wartość graniczna poziomu ciśnienia akustycznego odniesionego do A (LPAd, lim) | 30 + 20 × log (PE + 15) dB(A) |
Wartość graniczna poziomu ciśnienia akustycznego odniesionego do C (LPCd, lim) | LPAd, lim + 20 dB(C) |
Uwaga: PN oznacza nominalną moc cieplną (przy pełnym obciążeniu) lub deklarowaną moc cieplną; PE oznacza moc elektryczną.
Ocena i weryfikacja:
Podpisane przez producenta świadectwo potwierdzające zgodność z tym kryterium należy przedłożyć właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne wraz z odnoszącą się do niego dokumentacją.
Badania należy przeprowadzić zgodnie z normą EN 12102 w przypadku ogrzewaczy wyposażonych w układ spalania zewnętrznego i pompy ciepła zasilane elektrycznie oraz z normami EN ISO 3744 lub EN ISO 3746 w przypadku pomp ciepła i kogeneracyjnych ogrzewaczy pomieszczeń wyposażonych w silniki spalania wewnętrznego. Sprawozdanie z badań należy dołączyć do wniosku.
Kryterium 9 – Niebezpieczne substancje i mieszaniny
Zgodnie z art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 produkt lub jakikolwiek jego składnik nie może zawierać substancji, o których mowa w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, ani substancji lub mieszanin spełniających kryteria klasyfikacji do następujących klas lub kategorii zagrożeń wymienionych w tabeli 16 zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 lub dyrektywą 67/548/EWG.
Tabela 16
Wykaz zwrotów określających zagrożenie i zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia:
Zwrot określający zagrożenie (1) | Zwrot R wskazujący rodzaj zagrożenia (2) |
H300 Połknięcie grozi śmiercią | R28 |
H301 Działa toksycznie po połknięciu | R25 |
H304 Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią | R65 |
H310 Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą | R27 |
H311 Działa toksycznie w kontakcie ze skórą | R24 |
H330 Wdychanie grozi śmiercią | R23/26 |
H331 Działa toksycznie w następstwie wdychania | R23 |
H340 Może powodować wady genetyczne | R46 |
H341 Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne | R68 |
H350 Może powodować raka | R45 |
H350i Wdychanie może powodować raka | R49 |
H351 Podejrzewa się, że powoduje raka | R40 |
H360F Może działać szkodliwie na płodność | R60 |
H360D Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki | R61 |
H360FD Może działać szkodliwie na płodność. Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki | R60/61/60– 61 |
H360Fd Może działać szkodliwie na płodność. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki | R60/63 |
H360Df Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność | R61/62 |
H361f Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność | R62 |
H361d Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki | R63 |
H361fd Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki | R62– 63 |
H362 Może działać szkodliwie na dzieci karmione piersią | R64 |
H370 Powoduje uszkodzenie narządów | R39/23/24/25/26/27/28 |
H371 Może spowodować uszkodzenie narządów | R68/20/21/22 |
H372 Powoduje uszkodzenie narządów w następstwie długotrwałego lub powtarzanego narażenia | R48/25/24/23 |
H373 Może powodować uszkodzenie narządów w następstwie długotrwałego lub powtarzanego narażenia | R48/20/21/22 |
H400 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne | R50/50– 53 |
H410 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki | R50–53 |
H411 Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki | R51–53 |
H412 Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki | R52–53 |
H413 Może powodować długotrwałe szkodliwe skutki dla organizmów wodnych | R53 |
EUH059 Stwarza zagrożenie dla warstwy ozonowej | R59 |
EUH029 W kontakcie z wodą uwalnia toksyczne gazy | R29 |
EUH031 W kontakcie z kWasami uwalnia toksyczne gazy | R31 |
EUH032 W kontakcie z kWasami uwalnia bardzo toksyczne gazy | R32 |
EUH070 Działa toksycznie w kontakcie z oczami | R39–41 |
(1) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008. (2) Zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG. |
Użycie substancji lub mieszanin w produkcie końcowym, których cechy zmieniają się po przetworzeniu w taki sposób, że określone zagrożenie już nie występuje, jest wyłączone z powyższego wymogu.
Stężenia graniczne dla substancji lub mieszanin spełniających kryterium klasyfikacji do klas lub kategorii zagrożeń wymienionych w tabeli 16 oraz dla substancji spełniających kryteria określone w art. 57 lit. a), b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 nie mogą przekraczać ogólnych lub specyficznych stężeń granicznych oznaczonych zgodnie z przepisami art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Jeżeli ustalono specyficzne stężenia graniczne, mają one pierwszeństwo przed stężeniami ogólnymi.
Stężenia graniczne dla substancji spełniających kryteria art. 57 lit. d), e) lub f) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 nie mogą przekraczać 0,1 % wagowo.
Substancje i mieszaniny wymienione w tabeli 17 są szczególnie wyłączone z zakazu określonego w art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010.
Tabela 17
Odstępstwa od zakazu określonego w art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010
Substancje, części lub artykuły objęte odstępstwem | Odstępstwa |
Artykuły o masie poniżej 25 g | Wszystkie zwroty określające zagrożenie i zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia |
Jednorodne części złożonych artykułów o masie poniżej 25 g. | Wszystkie zwroty określające zagrożenie i zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia |
Nikiel w stali nierdzewnej | H351/372 i R40/48/23 |
Ocena i weryfikacja:
Dla każdego artykułu lub dla każdej jednorodnej części złożonych artykułów o masie przekraczającej 25 g, wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z powyższym kryterium wraz z odnośną dokumentacją, taką jak deklaracje zgodności podpisane przez dostawców substancji i kopie odpowiednich kart charakterystyki zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 dla substancji lub mieszanin. Stężenia graniczne substancji i mieszanin określa się w kartach charakterystyki zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
Kryterium 10 – Substancje wymienione zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
Odstępstwa od zakazu określonego w art. 6 ust. 6 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 66/2010 nie można przyznać substancjom uznanym za substancje wzbudzające szczególnie duże obawy i wymienionym w wykazie, o którym mowa w art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, obecnym w mieszaninach, w artykule lub w jednolitej części złożonego artykułu w stężeniu wyższym niż 0,1 % masowo. Specyficzne stężenia graniczne określone zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 stosuje się, jeżeli są one niższe niż 0,1 % masowo.
Ocena i weryfikacja:
Wykaz substancji wskazanych jako substancje wzbudzające szczególnie duże obawy i umieszczonych na kandydackiej liście substancji zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 można znaleźć na stronie internetowej:
http://echa.europa.eu/chem_ data/authorisation_process/candidate_list_table_en.asp
Odniesienia do tego wykazu dokonuje się z datą wniosku.
Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z powyższym kryterium wraz z odnośną dokumentacją, taką jak deklaracje zgodności podpisane przez dostawców substancji i kopie odpowiednich kart charakterystyki zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 dla substancji lub mieszanin. Stężenia graniczne substancji i mieszanin określa się w kartach charakterystyki zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
Kryterium 11 – Części z tworzyw sztucznych
Jeżeli w procesie produkcji stosowana jest jakakolwiek substancja plastyfikująca, musi ona być zgodna z wymogami dotyczącymi substancji niebezpiecznych wymienionymi w kryteriach 9 i 10.
Części artykułów wykonane z tworzyw sztucznych lub jednorodne części złożonych artykułów o masie co najmniej 25 g nie mogą zawierać chloru w ilości większej niż 50 % wagowo.
Części z tworzyw sztucznych o masie co najmniej 50 g muszą być oznakowane zgodnie z wymogami normy europejskiej EN ISO 11469 w celu zapewnienia ich odpowiedniego recyklingu, odzyskiwania lub unieszkodliwiania w sposób prawidłowy w końcowej fazie życia.
Ocena i weryfikacja:
Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z przedmiotowym kryterium wraz z odpowiednimi dokumentami, takimi jak deklaracje zgodności podpisane przez dostawców substancji oraz kopie stosownych kart charakterystyki. Wnioskodawca dostarcza informacje na temat substancji plastyfikujących zastosowanych w produkcie. Wnioskodawca dostarcza informacje o maksymalnej zawartości chloru w częściach z tworzyw sztucznych. Właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne przedstawia się również deklarację zgodności podpisaną przez dostawców tworzyw sztucznych, jak również kopie odpowiednich kart charakterystyki materiałów i substancji. Wnioskodawca dostarcza informacje na temat celowo dodawanych substancji używanych jako środki zmniejszające palność.
Kryterium 12 – Projektowanie produktu na rzecz zrównoważonego rozwoju
Produkt musi być zaprojektowany w taki sposób, aby jego wymienne elementy mogły być z łatwością wymienione przez pracowników serwisu. Informacje o tym, które elementy mogą być wymienione, są wyraźnie wskazane w karcie informacyjnej dołączonej do produktu. Wnioskodawca musi ponadto zagwarantować, że oryginalne części zamienne lub ich równoważne zamienniki są dostępne co najmniej przez okres dziesięciu lat od daty zakupu.
Warunki gwarancji obejmują naprawę lub wymianę produktu w okresie co najmniej pięciu lat.
Wnioskodawca zobowiązuje się do bezpłatnego przyjęcia produktu po zakończeniu jego cyklu życia i zapewnia właściwy recykling lub odzysk materiałów z produktu, a także unieszkodliwienie części nienadajacych się do recyklingu w ekologiczny sposób. Informacje o produkcie przedstawiają szczegółowe informacje dotyczące systemu odbioru produktów.
Ocena i weryfikacja:
Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium wraz z odpowiednią dokumentacją, w tym wzór lub wzory karty informacyjnej produktu oraz warunki gwarancji.
Kryterium 13 – Instrukcje instalacji i informacje dla użytkowników
Produkt jest sprzedawany wraz z odpowiednimi instrukcjami instalacji i informacjami dla użytkowników, które określają wszystkie szczegółowe informacje techniczne konieczne do celów prawidłowej instalacji i zawierają wskazówki dotyczące właściwego i ekologicznego użytkowania produktu, jak również jego konserwacji. Informacje te podane są w formie drukowanej (na opakowaniu lub w dokumentacji towarzyszącej produktowi), lub w formie elektronicznej, i obejmują następujące elementy:
a) oświadczenie zawierające informacje o przyznaniu produktowi oznakowania ekologicznego UE wraz ze zwięzłym, konkretnym wyjaśnieniem jego znaczenia, uzupełniającym ogólne informacje przedstawione obok logo oznakowania ekologicznego UE;
b) ogólne informacje dotyczące odpowiednich wymiarów ogrzewaczy odnośnie do różnych charakterystyk/wielkości budynków;
c) informacje dotyczące zużycia energii przez ogrzewacz;
d) właściwe instrukcje instalacji, w tym:
(i) instrukcje określające, że ogrzewacz musi być zainstalowany przez w pełni przeszkolonych instalatorów;
(ii) szczególne środki ostrożności, jakie stosuje się podczas montażu lub instalacji ogrzewacza;
(iii) instrukcje określające, że ustawienia sterowania ogrzewacza („krzywa ogrzewania”) zostaną właściwie wyregulowane po zainstalowaniu;
(iv) w stosownych przypadkach, dane na temat wartości emisji zanieczyszczeń powietrza dla spalin w fazie eksploatacji i jak należy wyregulować ogrzewacz, aby uzyskać takie wartości. W instrukcjach należy w szczególności określić, że:
– ogrzewacz musi być wyregulowany za pomocą instrumentów pomiarowych na potrzeby pomiarów CO, O2 lub CO2, NOx, temperatury i sadzy w celu zagwarantowania, że żadna z wartości progowych określonych w kryteriach 2, 4, 5, 6 i 7 nie zostanie przekroczona;
– należy wykonać otwory dla instrumentów pomiarowych w tych samym miejscach co otwory wykonane w ramach badań laboratoryjnych;
– wyniki pomiarów rejestruje się na specjalnym formularzu lub wykresie, przy czym jeden egzemplarz takiego dokumentu otrzymuje użytkownik;
(v) w przypadku technologii charakteryzujących się niską temperaturą spalin instrukcje określają, że układ jest wyposażony w system antykorozyjny;
(vi) w przypadku kotłów kondensacyjnych instrukcje określają, że komin należy zabezpieczyć przed skroplinami o niskim pH;
(vii) informacje o tym, do kogo instalator może się zwrócić w celu uzyskania wskazówek dotyczących instalacji;
e) instrukcje eksploatacyjne dla pracowników serwisu;
f) informacje dla użytkowników, w tym:
(i) kontakty do odpowiednich instalatorów i pracowników serwisu;
(ii) zalecenia dotyczące właściwego użytkowania i konserwacji ogrzewacza, w tym odpowiednich paliw, które należy stosować i ich odpowiedniego przechowywania w celu uzyskania optymalnych parametrów spalania, a także harmonogramu regularnych prac konserwacyjnych, którego należy przestrzegać;
(iii) wskazówki dotyczące tego, jak poprzez racjonalne użytkowanie można zminimalizować skutki dla środowiska wywoływane przez ogrzewacz, w szczególności informacje dotyczące właściwego użytkowania produktu w celu zminimalizowania zużycia energii;
(iv) w stosownych przypadkach, informacje o tym, w jaki sposób wyniki pomiarów powinny być interpretowane i w jaki sposób mogą ulec poprawie;
(v) informacje o tym, które części zamienne można wymienić;
g) zalecenia dotyczące właściwego unieszkodliwiania produktu po zakończeniu okresu użytkowania.
Ocena i weryfikacja:
Wnioskodawca oświadcza, że produkt jest zgodny z niniejszym kryterium i dostarcza właściwemu organowi jako część wniosku próbkę lub próbki informacji dla użytkownika lub link do strony internetowej producenta zawierającej te informacje.
Kryterium 14 – Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE
Nieobowiązkowa etykieta z polem tekstowym zawiera następujący tekst:
– Wyższa efektywność energetyczna,
– Zmniejszone emisje gazów cieplarnianych,
– Zmniejszone emisje do atmosfery
Wytyczne dotyczące stosowania fakultatywnego oznakowania zawierającego pole tekstowe można znaleźć w dokumencie pt. „Guidelines for the use of the EU Ecolabel Logo” (wytyczne dotyczące stosowania logo oznakowania ekologicznego UE) zamieszczonym na następującej stronie internetowej:
http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/documents/logo_ guidelines.pdf
Ocena i weryfikacja:
Wnioskodawca dostarcza próbkę wydruku zawierającą oznakowanie ekologiczne wraz z deklaracją zgodności z niniejszym kryterium.
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 811/2013 z dnia 18 lutego 2013 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla ogrzewaczy pomieszczeń, ogrzewaczy wielofunkcyjnych, zestawów zawierających ogrzewacz pomieszczeń, regulator temperatury i urządzenie słoneczne oraz zestawów zawierających ogrzewacz wielofunkcyjny, regulator temperatury i urządzenie słoneczne (Dz.U. L 239 z 6.9.2013, s. 1).
(3) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 206/2012 z dnia 6 marca 2012 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2009/125/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla klimatyzatorów i wentylatorów przenośnych ( Dz.U. L 72 z 10.3.2012, s. 7).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).
(5) Dyrektywa Rady z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawodawczych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. 196 z 16.8.1967, s. 1).
[1] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do decyzji Komisji 2014/314/UE z dnia 28 maja 2014 r. ustanawiającej kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE dla ogrzewaczy wodnych (Dz.Urz.UE L 298 z 16.10.2014, str. 62).