Decyzja komisji ustanawiająca ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE farbom i lakierom wewnętrznym i zewnętrznym

Akt prawny

Akt prawny
obowiązujący

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2014 nr 164 str. 45
Wersja aktualna od 2022-07-18

Akt prawny
obowiązujący

Alerty

DECYZJA KOMISJI

z dnia 28 maja 2014 r.

ustanawiająca ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE farbom i lakierom wewnętrznym i zewnętrznym

(notyfikowana jako dokument nr C(2014) 3429)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/312/UE)

(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2022 r., Nr 189, poz. 20) Pokaż wszystkie zmiany

ZAMKNIJ

Alerty

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego (¹), w szczególności jego art. 8 ust. 2,

po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na mocy rozporządzenia (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE można przyznać produktom o ograniczonym wpływie na środowisko w ciągu całego cyklu życia.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 66/2010 stanowi, że dla poszczególnych grup produktów należy ustalić szczegółowe kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE.

(3) W celu lepszego odzwierciedlenia stanu wiedzy naukowej i technicznej dotyczącej rynku tej grupy produktów oraz uwzględnienia innowacji z ostatnich lat należy zmienić zakres grupy produktów oraz ustanowić zrewidowany zestaw kryteriów ekologicznych.

(4) Kwestie farb wewnętrznych i zewnętrznych rozpatrzono oddzielnie w decyzji Komisji 2009/543/WE (²) oraz w decyzji Komisji 2009/544/WE (³). Wspomniane decyzje połączono w jednym dokumencie zawierającym kryteria, aby zmniejszyć obciążenie administracyjne właściwych organów i wnioskodawców. Ponadto zrewidowane kryteria odzwierciedlają nowe wymogi w zakresie substancji stwarzających zagrożenie, wprowadzone w następstwie decyzji przyjętych rozporządzeniem (WE) nr 66/2010.

(5) Przedmiotowe kryteria mają na celu w szczególności propagowanie produktów o niższym poziomie wpływu na środowisko w ciągu cyklu życia, o wysokiej jakości, dobrych właściwościach i długoterminowej trwałości, produktów zawierających ograniczoną ilość substancji stwarzających zagrożenie (⁴) i ograniczoną ilość lotnych związków organicznych. Produkty o poprawionych pod tymi względami właściwościach należy propagować za pomocą oznakowania ekologicznego. W związku z tym należy ustanowić kryteria dotyczące oznakowania ekologicznego UE dla grupy produktów „farby i lakiery”.

(6) Zrewidowane kryteria oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji powinny obowiązywać cztery lata od daty przyjęcia niniejszej decyzji z uwzględnieniem cyklu innowacji dla tej grupy produktów.

(7) Decyzje 2009/543/WE i 2009/544/WE należy zatem zastąpić niniejszą decyzją.

(8) Należy przewidzieć okres przejściowy dla producentów, których produktom przyznano oznakowanie ekologiczne UE dla farb i lakierów wewnętrznych i zewnętrznych na podstawie kryteriów określonych w decyzjach 2009/543/WE i 2009/544/WE, na dostosowanie ich produktów tak, by spełniały zmienione kryteria i wymogi.

(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Grupa produktów „farby i lakiery wewnętrzne i zewnętrzne” obejmuje dekoracyjne farby i lakiery do zastosowania wewnętrznego i zewnętrznego, bejce oraz produkty pokrewne przeznaczone dla konsumentów i profesjonalistów objęte zakresem dyrektywy 2004/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁵).

2. Grupa produktów „farby i lakiery wewnętrzne i zewnętrzne” obejmuje: powłoki i farby podłogowe; farby barwione przez dystrybutorów na życzenie dekoratorów, zarówno konsumentów (użytkowników nieprofesjonalnych), jak i profesjonalistów, systemy barwiące, farby dekoracyjne w postaci cieczy lub past, które mogą być wstępnie przygotowane, barwione lub preparowane przez producentów zgodnie z potrzebami konsumentów, w tym farby do drewna, bejce do drewna i desek, powłoki murarskie i powłoki wykończeniowe do metalu, środki gruntujące i podkładowe związane z tymi systemami produktów, jak określono w załączniku I do dyrektywy 2004/42/WE.

3. Wymieniona grupa produktów nie obejmuje:

a) powłok zabezpieczających przed zanieczyszczeniami;

b) środków konserwujących do impregnacji drewna;

c) powłok do specjalnych zastosowań przemysłowych i profesjonalnych, w tym powłok o podwyższonej trwałości;

d) powłok proszkowych;

e) systemów farb utwardzanych promieniowaniem UV;

f) farb przeznaczonych przede wszystkim do pojazdów;

g) produktów, których podstawowa funkcja polega na tym, że po naniesieniu na podłoże nie tworzą warstwy, np. olejów i wosków;

h) wypełniaczy określonych w EN ISO 4618;

i) farb służących do poziomego oznakowania dróg.

Artykuł 2

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

1) „farba” oznacza barwiony materiał powłokowy w postaci cieczy, pasty lub proszku, który po naniesieniu na podłoże tworzy nieprzezroczystą warstwę o właściwościach ochronnych, dekoracyjnych lub specjalnych walorach technicznych i po zastosowaniu wysycha, tworząc warstwę stałą, przylegającą do podłoża i chroniącą je;

2) „lakier” oznacza bezbarwny materiał powłokowy, który po naniesieniu na podłoże tworzy stałą przezroczystą warstwę o właściwościach ochronnych, dekoracyjnych lub specjalnych walorach technicznych i po zastosowaniu wysycha, tworząc warstwę stałą, przylegającą do podłoża i chroniącą je;

3) „farby i lakiery dekoracyjne” oznaczają farby i lakiery stosowane in-situ na budynkach i elementach wykończeniowych w celach dekoracyjnych i ochronnych;

4) „lazury” oznaczają powłoki tworzące przezroczystą lub półprzezroczystą warstwę dekoracyjną i chroniącą drewno przed wpływem czynników atmosferycznych, która umożliwia łatwą konserwację drewna;

5) „system barwiący” oznacza metodę przygotowywania kolorowych farb przez mieszanie „farby podstawowej” z kolorowymi barwnikami;

6) „powłoka murarska” oznacza powłokę, która tworzy warstwę dekoracyjną i ochronną, przeznaczoną do stosowania na betonie, nadających się do malowania elementach murarskich, warstwie zaprawy, płycie krzemianowo-wapniowej lub cemencie wzmocnionym włóknem;

7) „podkłady wiążące” oznaczają powłoki przeznaczone do stabilizowania cząstek luźnego podłoża lub nadawania własności hydrofobicznych;

8) „system farb utwardzanych promieniowaniem UV” oznacza utwardzanie materiałów powłokowych poprzez poddawanie ich działaniu sztucznego promieniowania ultrafioletowego;

9) „powłoka proszkowa” oznacza powłokę ochronną lub dekoracyjną utworzoną przez nałożenie warstwy proszkowej na podłoże i stopienie jej w celu uzyskania jednolitej powłoki;

10) „środki do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych” są substancjami czynnymi w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (⁶) przeznaczonymi do stosowania w produktach typu 6, jak opisano w załączniku V do tego rozporządzenia. Są w szczególności stosowane do konserwacji wytworzonych produktów w celu zapewnienia ich trwałości podczas przechowywania dzięki przeciwdziałaniu szkodliwemu wpływowi mikroorganizmów i w celu ochrony barw, które będą dozowane maszynowo;

11) „środki do konserwacji suchych powłok” są substancjami czynnymi w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 528/2012 przeznaczonymi do stosowania w produktach typu 7, jak opisano w załączniku V do tego rozporządzenia, w szczególności do konserwacji warstw lub powłok, przeciwdziałających szkodliwemu wpływowi mikroorganizmów lub rozwojowi glonów, w celu ochrony pierwotnych właściwości powierzchni materiałów lub przedmiotów;

12) „środki zapobiegające tworzeniu się kożucha” oznaczają dodatki wprowadzane do materiałów powłokowych, aby zapobiec tworzeniu się zaschniętej warstwy na powierzchni podczas produkcji lub przechowywania materiału powłokowego;

13) „lotny związek organiczny” (LZO) oznacza każdy związek organiczny o początkowej temperaturze wrzenia niższej lub równej 250 °C, mierzonej przy normalnym ciśnieniu 101,3 kPa zgodnie z definicją podaną w dyrektywie 2004/42/WE, który w kolumnie kapilarnej eluuje do n-tetradekanu (C14H30);

14) „półlotny związek organiczny” (SVOC) oznacza każdy związek organiczny o temperaturze wrzenia wyższej niż 250 °C i niższej niż 370 °C, mierzonej przy normalnym ciśnieniu 101,3 kPa, który w kolumnie kapilarnej eluuje w przedziale retencji po n-tetradekanie (C₁₄H₃₀) do n-dokozanu (C₂₂H₄₆);

15) „farby białe i lekko barwione” są to farby, których wartość Y w kolorymetrii trójchromatycznej wynosi > 70 %;

16) „farby błyszczące” są to farby, których współczynnik odbicia światła jest ≥ 60 przy kącie padania wynoszącym 60^o;

17) „farby półmatowe” (zwane również półpołyskowymi, satynowymi, półmatowymi) są to farby, których współczynnik odbicia światła jest < 60 i ≥ 10 przy kącie padania wynoszącym 60° lub 85° ;

18) „farby matowe” są to farby, których współczynnik odbicia światła jest < 10 przy kącie padania wynoszącym 85°;

19) „farby głęboko matowe” są to farby, których współczynnik odbicia światła jest < 5 przy kącie padania wynoszącym 85°;

20) „przezroczysty” i „półprzezroczysty” oznacza warstwę, której współczynnik kontrastu wynosi < 98 % przy grubości mokrej warstwy wynoszącej 120 µ;

21) „ nieprzezroczysty” oznacza warstwę, której współczynnik kontrastu wynosi > 98 % przy grubości mokrej warstwy wynoszącej 120 µ .

Artykuł 3

Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 66/2010 dla produktów należących do grupy produktów „farby i lakiery” określonej w art. 1 niniejszej decyzji oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji zostały określone w załączniku.

Artykuł 4

[1] Kryteria oznakowania ekologicznego UE dla grupy produktów „farby i lakiery wewnętrzne i zewnętrzne” oraz związane z nimi wymogi dotyczące oceny i weryfikacji obowiązują do dnia 31 grudnia 2025 r.

Artykuł 5

Do celów administracyjnych grupie produktów „farby i lakiery wewnętrzne i zewnętrzne” przypisuje się numer kodu „044” .

Artykuł 6

Decyzje 2009/543/WE i 2009/544/WE tracą moc.

Artykuł 7

1. Wnioski o oznakowanie ekologiczne UE dla produktów należących do grupy produktów „farby i lakiery” złożone w ciągu dwóch miesięcy od dnia przyjęcia niniejszej decyzji mogą opierać się na kryteriach określonych w decyzji 2009/543/WE lub 2009/544/WE albo na kryteriach określonych w niniejszej decyzji. Wnioski ocenia się zgodnie z kryteriami, na których się opierają.

2. Licencje na stosowanie oznakowania ekologicznego UE przyznane zgodnie z kryteriami określonymi w decyzji 2009/543/WE lub 2009/544/WE mogą być używane przez 21 miesięcy po dacie przyjęcia niniejszej decyzji.

Artykuł 8

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 maja 2014 r.

(¹) Dz.U. L 27 z 30.1.2010, s. 1.

(²) Decyzja Komisji 2009/543/WE z dnia 13 sierpnia 2008 r. ustanawiająca ekologiczne kryteria przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego farbom i lakierom zewnętrznym, (Dz.U. L 181 z 14.7.2009, s. 27).

(³) Decyzja Komisji 2009/544/WE z dnia 13 sierpnia 2008 r. ustanawiająca ekologiczne kryteria przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego farbom i lakierom do wnętrz (Dz.U. L 181 z 14.7.2009, s. 39).

(⁴) Substancje objęte klasyfikacją ze względu na zagrożenia na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (rozporządzenie CLP) (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

(⁵) Dyrektywa 2004/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ograniczeń emisji lotnych związków organicznych w wyniku stosowania rozpuszczalników organicznych w niektórych farbach i lakierach oraz produktach do odnawiania pojazdów, a także zmieniająca dyrektywę 1999/13/WE (Dz.U. L 143 z 30.4.2004, s. 87).

(⁶) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

KRYTERIA PRZYZNAWANIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE ORAZ WYMOGI W ZAKRESIE OCENY I WERYFIKACJI

Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE farbom i lakierom:

1. Pigmenty białe oraz odporność na ścieranie na mokro

2. Ditlenek tytanu

3. Efektywność wykorzystania:

a) wydajność;

b) odporność na wodę;

c) przyczepność;

d) ścieranie;

e) oddziaływanie czynników atmosferycznych;

f) przepuszczalność pary wodnej;

g) przepuszczalność wody;

h) odporność na zagrzybienie;

i) wyrównywanie pęknięć;

j) odporność na zasady;

k) odporność na korozję

4. Lotne i półlotne związki organiczne (LZO, SVOC)

5. Ograniczenia dotyczące substancji i mieszanin niebezpiecznych:

a) ograniczenia ogólne mające zastosowanie do klasyfikacji pod względem zagrożeń i zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia;

b) ograniczenia mające zastosowanie do substancji stanowiących bardzo duże zagrożenie;

c) ograniczenia mające zastosowanie do określonych substancji niebezpiecznych

6. Informacje dla konsumentów

7. Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego odpowiadają produktom o najlepszej efektywności środowiskowej na rynku farb i lakierów. Wymagane są wysokie normy jakości i właściwości farby, aby zapewnić trwałość produktu i w ten sposób przyczynić się do znacznego zmniejszenia ogólnego oddziaływania cyklu życia farb. Ponadto kryteria mają na celu zmniejszenie stosowania lotnych i półlotnych substancji organicznych w recepturze farby.

Chociaż stosowanie produktów chemicznych i uwalnianie zanieczyszczeń stanowi część procesu produkcyjnego, oznakowanie ekologiczne UE produktu jest dla konsumenta gwarancją, że stosowanie takich substancji ograniczono na tyle, na ile jest to możliwe z technicznego punktu widzenia bez uszczerbku dla przydatności do użycia danego produktu. Ponadto produkt końcowy, będący farbą lub lakierem, nie może zostać sklasyfikowany jako produkt o dużej toksyczności lub niebezpieczny dla środowiska naturalnego na podstawie przepisów europejskich dotyczących oznakowania produktów.

W miarę możliwości kryteria wykluczają lub ograniczają do minimum stężenie (wymagane w celu podania określonych funkcji i właściwości) pewnych substancji zidentyfikowanych jako niebezpieczne dla zdrowia ludzi i środowiska, które mogą być stosowane w recepturze farb i lakierów. Jedynie w przypadku gdy substancja jest konieczna, aby spełnić oczekiwania klientów pod względem właściwości lub wymogi przewidziane dla danego produktu (na przykład dotyczące konserwacji farb) oraz w przypadku gdy nie są dostępne żadne stosowane i zbadane alternatywy, zezwala się na odstępstwo polegające na dopuszczeniu do zastosowania takiej substancji w ramach oznakowania ekologicznego.

Odstępstwa ocenia się na podstawie zasady ostrożności oraz dowodów naukowych i technicznych, zwłaszcza gdy na rynku dostępne są bezpieczniejsze produkty.

Można zażądać przeprowadzenia badań produktu końcowego na obecność substancji niebezpiecznych objętych ograniczeniami w celu zapewnienia konsumentom wysokiego stopnia pewności.

W stosownych przypadkach wprowadza się również restrykcyjne warunki w zakresie postępowania z substancjami w procesie produkcji farb i lakierów, aby uniknąć narażenia siły roboczej. Weryfikację zgodności z kryteriami przeprowadza się w sposób zapewniający konsumentom wysoki stopień pewności, odzwierciedlający praktyczną możliwość uzyskiwania przez wnioskodawców informacji w obrębie łańcucha dostaw oraz wykluczający możliwość prowadzenia niewłaściwej działalności rynkowej przez wnioskodawców.

Ocena i weryfikacja

a) Wymogi

Szczegółowe wymogi w zakresie oceny i weryfikacji podane są w ramach każdego kryterium.

W przypadku gdy wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia deklaracji, dokumentacji, analiz, sprawozdań z badań lub innych dowodów zgodności z kryteriami, dokumenty te mogą pochodzić, odpowiednio, od wnioskodawcy lub od jego dostawcy(-ów) lub jego (ich) poddostawcy(-ów).

W przypadku zmian, takich jak zmiana dostawcy, zmiana receptury farby lub rozszerzenie zakresu produktów skutkujące zmianą zakresu, w jakim dana farba lub lakier spełnia jedno lub więcej z kryteriów (w stosownych przypadkach), posiadacz pozwolenia przed wprowadzeniem jakiejkolwiek zmiany przedstawia odpowiedniemu właściwemu organowi informacje wykazujące stałą zgodność danego produktu z określonymi stosownymi kryteriami.

W stosownych przypadkach można stosować metody badań inne niż te wskazane dla każdego z kryteriów, jeżeli zostały one opisane w podręczniku użytkownika dotyczącym stosowania kryteriów oznakowania ekologicznego, a właściwy organ oceniający wniosek uzna je za metody równoważne.

Właściwe organy uznają na zasadzie preferencyjnej badania objęte akredytacją zgodnie z ISO 17025 oraz weryfikacje przeprowadzone przez organy akredytowane zgodnie z normą EN 45011 lub z równoważną normą międzynarodową.

W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać dokumentacji uzupełniającej i mogą przeprowadzić niezależne weryfikacje.

b) Progi pomiarowe

Jeśli nie wskazano inaczej, zgodność z kryteriami oznakowania ekologicznego jest wymagana w odniesieniu do celowo dodanych substancji i mieszanin oraz w odniesieniu do produktów ubocznych i zanieczyszczeń z surowców, których stężenie jest równe lub przekracza 0,010 % w/w receptury końcowej.

c) Właściwemu organowi przedstawia się dokładną recepturę produktu, w tym informacje o funkcji i postaci fizycznej wszystkich składników określonych w ramach kryteriów, oraz wszelkie dodatkowe składniki funkcjonalne wraz z ich stężeniem wejściowym. W odniesieniu do każdego składnika należy podać nazwę chemiczną, numer CAS i klasyfikację CLP zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008. Należy zgłosić wszystkie składniki określone w ramach kryteriów oraz wszelkie inne składniki funkcjonalne, a także znane zanieczyszczenia występujące w produkcie w stężeniach większych niż 0,010 %, chyba że wymagane jest mniejsze stężenie w celu zapewnienia zgodności z wymogiem dotyczącym odstępstwa.

Jeżeli kryteria odnoszą się do składników, obejmują one również substancje i preparaty lub mieszaniny. Definicje „substancji” i „mieszanin” określono w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (¹) („rozporządzenie REACH”).

Karty charakterystyki lub numery CAS i klasyfikacje CLP w odniesieniu do każdego ze składników przedstawia się właściwym organom zgodnie z rozporządzeniem REACH.

d) W odniesieniu do wszystkich kryteriów z wyjątkiem kryterium 4 dotyczącego lotnych i półlotnych związków organicznych (LZO, SVOC), dopuszczalne wartości mają zastosowanie do farb lub lakierów w ich opakowaniach. Zgodnie z dyrektywą 2004/42/WE dopuszczalne wartości LZO odnoszą się do gotowych produktów i dlatego maksymalną zawartość LZO mierzy się lub oblicza z uwzględnieniem wszelkich zalecanych dodatków, takich jak barwniki lub rozcieńczalniki. Do tego obliczenia lub pomiaru potrzebne są dostarczane przez dostawców surowców dane na temat zawartości substancji stałych, zawartości lotnych związków organicznych oraz gęstości produktu. Ma to również zastosowanie przy mierzeniu lub obliczaniu zawartości półlotnych związków organicznych. Właściwe organy mogą zażądać przeprowadzenia badania na obecność półlotnych związków organicznych w celu potwierdzenia obliczeń.

Kryterium 1. Pigmenty białe oraz odporność na ścieranie na mokro

1 a) Minimalny wymóg dotyczący zawartości pigmentów białych

Zawartość białych pigmentów (białe pigmenty nieorganiczne o współczynniku załamania powyżej 1,8) w farbach ściennych i sufitowych do wnętrz, zgłoszonych jako odporne na ścieranie na mokro według klasy 1 i 2, nie może przekraczać wartości określonej w tabeli 1 na m² suchej powłoki o zdolności krycia 98 %. W przypadku systemów barwiących wymóg ten ma zastosowanie tylko do farby podstawowej.

Tabela 1

Związek między odpornością na ścieranie na mokro a zawartością TiO₂ w odniesieniu do farb wewnętrznych

Odporność na ścieranie na mokro

Wartość dopuszczalna przy zastosowaniu wewnętrznym

(g/m²)

Klasa 1

Klasa 2

W odniesieniu do wszystkich pozostałych farb, w tym farb wapiennych, krzemianowych, podkładowych, antykorozyjnych i fasadowych, zawartość białych pigmentów (białe pigmenty nieorganiczne o współczynniku załamania powyżej 1,8) nie przekracza 36 g/m² w odniesieniu do produktów do zastosowań wewnętrznych i 38 g/m² w odniesieniu do produktów do zastosowań zewnętrznych. Zarówno w przypadku farb wewnętrznych, jak i zewnętrznych, stosuje się bardziej rygorystyczne wartości dopuszczalne.

W przypadku gdy wyżej wymienione produkty wchodzą w zakres wyłączenia określonego w pkt 1 lit. b), zawartość białych pigmentów (białe pigmenty nieorganiczne o współczynniku załamania powyżej 1,8) nie przekracza 25 g/m² suchej powłoki o zdolności krycia 98 %.

1 b) Minimalny wymóg dotyczący odporności na ścieranie na mokro (jedynie w odniesieniu do farb wewnętrznych)

Wszystkie wewnętrzne farby ścienne i sufitowe (warstwy wierzchnie) mają odporność na ścieranie na mokro (WSR) na poziomie klasy 1 lub klasy 2 zgodnie z EN 13300 i EN ISO 11998. Wymóg ten ma zastosowanie jedynie do podstawowych farb barwiących (farby podstawowe).

Wewnętrzne farby ścienne i sufitowe o zawartości białych pigmentów (białe pigmenty nieorganiczne o współczynniku załamania powyżej 1,8) nieprzekraczającej 25 g/m² suchej powłoki o zdolności krycia 98 % są wyłączone z tego wymogu.

Jedynie w przypadku farb zaliczanych do klasy 1 lub 2 WSR, posiadających oznakowanie ekologiczne, można podać na etykiecie lub w innych dokumentach handlowych informację o ich odporności na ścieranie na mokro.

Ocena i weryfikacja: spełnione muszą zostać wymogi określone zarówno w pkt 1 lit. a), jak i w pkt 1 lit. b). Wnioskodawca przedstawia dokumenty wykazujące zgodność zawartości białych pigmentów z przedmiotowym kryterium.

Zgodnie z EN 13300 wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z przeprowadzonych badań z wykorzystaniem metody opisanej w EN ISO 11998 (test na podatność na czyszczenie i odporność na szorowanie). W odniesieniu do wewnętrznych farb sufitowych i farb ściennych etykiety na opakowaniu, w tym tekst towarzyszący, przedstawia się jako dowód stwierdzenia odporności na ścieranie na mokro.

Kryterium 2. Pigmenty zawierające ditlenek tytanu

Jeżeli produkt zawiera ponad 3,0 % w/w ditlenku tytanu, emisje i zrzuty odpadów z produkcji pigmentów zawierających ditlenek tytanu nie przekraczają następujących wartości (²):

w odniesieniu do procesu siarczanowego:

– SO_x obliczany jako SO₂: 7,0 kg/tonę pigmentu TiO₂

– odpady siarczanowe: 500 kg/tonę pigmentu TiO₂

w procesie chlorkowym

– w przypadku stosowania rutylu naturalnego: 103 kg odpadów chlorkowych/tonę pigmentu TiO₂;

– w przypadku stosowania rutylu syntetycznego: 179 kg odpadów chlorkowych/tonę pigmentu TiO₂;

– w przypadku stosowania żużla: 329 kg odpadów chlorkowych/tonę pigmentu TiO₂;

Jeżeli stosuje się więcej niż jeden rodzaj źródeł tytanu, wartości będą miały zastosowanie proporcjonalnie do ilości danego zastosowanego rodzaju źródła.

Uwaga:

Emisje SO_x mają zastosowanie wyłącznie do procesu siarczanowego.

W celu zdefiniowania odpadów wykorzystuje się art. 3 dyrektywy ramowej Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie odpadów (³). Jeżeli producent TiO₂ spełnia warunki określone w art. 5 (produkcja produktów ubocznych) dyrektywy ramowej w sprawie odpadów, jego odpady podlegają wyłączeniu.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację wskazującą, że producent ditlenku tytanu, który produkuje surowiec do farb, przestrzega przepisów, w formie oświadczenia o niestosowaniu lub oświadczenia potwierdzonego danymi wskazującymi zgodność z odpowiednimi poziomami emisji procesowych i zrzutów odpadów.

Kryterium 3. Efektywność wykorzystania:

W celu wykazania efektywności wykorzystania farb i lakierów przeprowadza się następujące badania według rodzaju farby lub lakieru, opisane w tabeli 2.

Tabela 2

Wymogi w zakresie właściwości różnych rodzajów farb i lakierów

Kryteria	Farby i lakiery (według podkategorii określonych zgodnie z dyrektywą 2004/42/WE)
Kryteria	Farba do wnętrz a), b)	Farby zewnętrzne c)	Farby podkładowe i pokrywające d)	Gęsta powłoka dekoracyjna do zastosowania wewnętrznego i zewnętrznego l)	Lakier i bejca e), f)	Jakościowe farby jednoskładnikowe i farby podłogowe i)	Farba gruntująca g)	Farba podkładowa i gruntująca h)
3 a) Wydajność (jedynie w przypadku farb o jasnych odcieniach, w tym białych podkładów stosowanych w systemach barwiących) – ISO 6504/1. Nie ma zastosowania do lakierów, lazur, przezroczystych przyczepnych farb gruntujących lub innych przezroczystych powłok.	8 m²/L	4 m²/L (farba elastomerowa) 6 m²/L (farba murarska)	Produkty do stosowania na zewnątrz 6 m²/L Produkty do stosowania wewnątrz 8 m²/L	1 m²/L	–	Produkty do stosowania na zewnątrz 6 m²/L Produkty do stosowania wewnątrz 8 m²/L	6 m2/L (bez szczególnych właściwości) 8 m²/L (z wymogami krycia)	6 m2/L (bez szczególnych właściwości) 8 m²/L (z wymogami krycia)
3 b) Odporność na wodę – ISO 2812-3	–	–	–	–	Odporne na wodę	Odporne na wodę	–	–
3 c) Przyczepność – EN 24624		–	–	–	–	Wynik 2	1,5 MPa (farba murarska)	1,5 MPa (farba murarska)
3 d) Ścieralność – EN ISO 7784-2	–	–	–	–	–	Utrata 70 mg masy	–	–
3 e) Oddziaływanie czynników atmosferycznych – EN 11507/EN 927-6	–	1 000 godz.	1 000 godz. (na zewnątrz)	1 000 godz. (na zewnątrz)	1 000 godz. (na zewnątrz)	1 000 godz. (na zewnątrz)	–	–
3 f) Przepuszczalność pary wodnej (¹) – EN ISO 7783	–	Klasa II lub lepsza	–	Klasa II lub lepsza (na zewnątrz)	–	–	–	–
3 g) Przepuszczalność wody (¹)	–	W przypadku przedstawiania informacji handlowych	–	Klasa II lub lepsza (na zewnątrz)	–	–	–	–
– EN 1062-3		Wszystkie pozostałe produkty – klasa II lub wyższa
3 h) odporność na zagrzybienie (¹) – EN 15457	–	Klasa 1 lub niższa (farby murarskie lub farby do drewna)	Klasa 0 (produkty do drewna do stosowania na zewnątrz)	Klasa 1 lub niższa (na zewnątrz)	–	–	–	–
3 h) Odporność na glony EN 15458 (¹)	–	Klasa 1 lub niższa (farby murarskie lub farby do drewna)	Klasa 0 (produkty do drewna do stosowania na zewnątrz)	Klasa 1 lub niższa (na zewnątrz)	–	–	–	–
3 i) Wyrównywanie pęknięć (¹) – EN 1062-7	–	A1 (tylko farba elastomerowa)	–	–	–	–	–	–
3 j) Odporność na zasady – ISO 2812-4	–	Farba murarska	–	–	–	–	Produkty murarskie do stosowania na zewnątrz	Produkty murarskie do stosowania na zewnątrz
3 k) Odporność na korozję (¹)	–	Farba antykorozyjna	Farba antykorozyjna	–	–	Farba antykorozyjna	Farba antykorozyjna	Farba antykorozyjna
EN ISO 12944-2 i 12944-6, ISO 9227, ISO 4628-2 i 4628-3		Tworzenie się pęcherzy: ≥ wielkość 3/gęstość 3 Podatność na korozję: ≥ Ri2	Tworzenie się pęcherzy: ≥ wielkość 3/gęstość 3 Podatność na korozję: ≥ Ri2			Tworzenie się pęcherzy: ≥ wielkość 3/gęstość 3 Podatność na korozję: ≥ Ri2	Tworzenie się pęcherzy: ≥ wielkość 3/gęstość 3 Podatność na korozję: ≥ Ri2	Tworzenie się pęcherzy: ≥ wielkość 3/gęstość 3 Podatność na korozję: ≥ Ri2
(¹) Wymagane jedynie w przypadku przedstawiania informacji handlowych dotyczących farb

3 a) Wydajność

Wymóg w zakresie wydajności ma zastosowanie do farb białych i o jasnych odcieniach. W odniesieniu do farb dostępnych w innych kolorach wymóg w zakresie wydajności ma zastosowanie do najjaśniejszej barwy.

Wydajność farb białych i o jasnych odcieniach (włącznie z warstwami wierzchnimi i przejściowymi) wynosi (przy zdolności krycia 98 %) co najmniej 8 m² z jednego litra produktu w odniesieniu do farb wewnętrznych i 6 m² w odniesieniu do farb zewnętrznych. Wydajność produktów przeznaczonych do stosowania wewnętrznego, jak i zewnętrznego wynosi (przy zdolności krycia 98 %) co najmniej 8 m² z jednego litra produktu.

W odniesieniu do systemów barwiących kryterium to stosuje się jedynie do białych podkładów (podkład zawierający najwięcej TiO₂). W przypadku gdy biały podkład nie spełnia przedmiotowego wymogu, kryterium to musi być spełnione po zabarwieniu białego podkładu na znormalizowany kolor RAL 9010.

W odniesieniu do farb stanowiących część systemu barwiącego wnioskodawca musi umieścić na opakowaniu produktu informację dla konsumenta i poinformować punkt sprzedaży, jaki odcień bądź farbę gruntującą/podkładową (jeśli to możliwe, posiadającą oznakowanie ekologiczne UE) powinno się zastosować jako podkład przed położeniem farby o ciemniejszym odcieniu.

Wydajność nieprzezroczystych farb gruntujących oraz podkładowych wynosi co najmniej 8 m² z jednego litra produktu. Wydajność nieprzezroczystych farb gruntujących o specjalnych właściwościach pod względem nieprzepuszczalności/uszczelniania, przepuszczalności/wiązania oraz farb podkładowych o specjalnych właściwościach pod względem przyczepności wynosi co najmniej 6 m² z jednego litra produktu

Grube powłoki dekoracyjne (farby zaprojektowane specjalnie dla uzyskania trójwymiarowego efektu dekoracyjnego, stąd charakteryzujące się bardzo grubą warstwą) mają natomiast posiadać wydajność 1 m² na kg produktu.

Wydajność nieprzezroczystych farb elastomerowych wynosi co najmniej 4 m² na litr produktu.

Wymóg ten nie ma zastosowania do lakierów, lazur, przezroczystych przyczepnych farb gruntujących lub innych przezroczystych powłok.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań przeprowadzonych z wykorzystaniem metody ISO 6504/1 (Farby i lakiery – określanie zdolności krycia – Część 1: metoda Kubelka-Munka dla farb białych i o jasnym odcieniu barwy) lub 6504/3 (Część 3: Oznaczanie współczynnika kontrastu farb o jasnych barwach przy ustalonej wydajności), lub – dla farb zaprojektowanych specjalnie dla uzyskania trójwymiarowego efektu dekoracyjnego, stąd charakteryzujących się bardzo grubą warstwą – metodą NF T 30073. W odniesieniu do podkładów wykorzystywanych do produkcji produktów barwionych nieocenionych zgodnie z wymienionymi kryteriami wnioskodawca przedstawia informacje o sposobie informowania konsumenta końcowego o tym, że przed położeniem produktu powinien zastosować środek gruntujący lub szary podkład (bądź w innym odpowiednim odcieniu).

3 b) Odporność na wodę

Wszystkie lakiery oraz powłoki i farby podłogowe muszą mieć odporność na wodę określoną w normie ISO 2812-3, czyli gwarantującą niezmieniony połysk i kolor po 24-godzinnym okresie działania wody i 16-godzinnym okresie powrotu do stanu normalnego.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań przeprowadzonych z wykorzystaniem metody ISO 2812-3.

3 c) Przyczepność

Barwione murarskie farby gruntujące powinny przejść test przyczepności zgodnie z EN 24624 (ISO 4624), w którym wytrzymałość rozdzielcza podłoża jest mniejsza od przyczepności farby, w przeciwnym razie przyczepność farby musi być większa od wartości progowej 1,5 MPa.

Powłoki, farby i podkłady podłogowe, murarskie farby gruntujące do wnętrz oraz farby podkładowe do metalu i drewna muszą uzyskać w teście przyczepności według EN 2409 wynik wynoszący 2 lub mniej.

Wymóg ten nie dotyczy przezroczystych farb gruntujących.

Wnioskodawca dokonuje oceny farby gruntującej lub warstwy wierzchniej osobno lub zastosowanych razem. Jeżeli ocenia się jedynie powłokę wierzchnią, uznaje się to za najbardziej pesymistyczny scenariusz dotyczący przyczepności.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu, odpowiednio, metody EN ISO 2409 lub EN 24624 (ISO 4624).

3 d) Ścieralność

Powłoki i farby podłogowe wykazują odporność na ścieranie nieprzekraczającą utraty 70 mg masy po 1000 cykli badań z obciążeniem 1000 g i kołem CS10 zgodnie z EN ISO 7784-2.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań przeprowadzonych metodą opisaną w EN ISO 7784-2, wykazujących zgodność z wymienionym kryterium.

3 e) Oddziaływanie czynników atmosferycznych (w odniesieniu do farb i lakierów zewnętrznych)

Murarskie farby wykończeniowe oraz powłoki wykończeniowe do drewna i metalu włącznie z lakierami są wystawiane na działanie sztucznych czynników atmosferycznych, w tym na działanie fluorescencyjnych lamp UV i skroplonej pary wodnej lub rozpylonej wody zgodnie z ISO 11507. Wystawia się je na działanie w warunkach testowych przez 1 000 godzin. Warunki badania są następujące: UVA 4 h/60 °C + wilgoć 4 h/50 °C.

Ewentualnie zewnętrzne powłoki wykończeniowe i lakiery do drewna wystawia się na działanie czynników atmosferycznych przez 1 000 godzin w urządzeniu przyśpieszającym działanie czynników atmosferycznych QUV z cyklicznym wystawieniem na działanie promieni UV(A) i zraszanie zgodnie z EN 927-6.

Zgodnie z ISO 7724 3 zmiana koloru próbek wystawionych na działanie czynników atmosferycznych nie może być większa niż ΔΕ * = 4. Kryterium zmiany koloru próbek nie ma zastosowania do lakierów i podkładów.

Zmniejszenie się połysku błyszczących farb i lakierów wystawionych na działanie czynników atmosferycznych nie przekracza 30 % jego wartości początkowej, a jego pomiaru dokonuje się metodą opisaną w ISO 2813. Wymóg ten nie ma zastosowania do półmatowych i matowych warstw wierzchnich (⁴) o początkowej wartości połysku wynoszącej mniej niż 60 % przy kącie padania wynoszącym 60°.

Skredowanie badane jest metodą opisaną w EN ISO 4628-6 na wykończeniowych powłokach murarskich oraz na powłokach wykończeniowych do drewna i metalu (w stosownych przypadkach) po wystawieniu próbek na działanie czynników atmosferycznych. Powłoki uzyskują w badaniu wynik 1,5 lub lepszy (0,5 lub 1,0). W normie podane są odniesienia wraz z ilustracjami.

Ocenia się również następujące parametry wykończeniowych powłok murarskich oraz powłok wykończeniowych do drewna i metalu po wystawieniu próbek na działanie czynników atmosferycznych:

łuszczenie zgodnie z ISO 4628-5; gęstość łusek 2 lub mniejsza, wielkość łusek 2 lub mniejsza,

podatność na pęknięcia zgodnie z ISO 4628-4; ilość pęknięć 2 lub mniejsza, wielkość pęknięć 3 lub mniejsza,

tworzenie się pęcherzy zgodnie z ISO 4628-2; gęstość pęcherzy 3 lub mniejsza, wielkość pęcherzy 3 lub mniejsza.

Badania należy przeprowadzić na podkładzie barwiącym.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań na podstawie ISO 11507 zgodnie z określonymi parametrami lub EN 927-6 lub na podstawie obu tych norm. Wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań przeprowadzonych zgodnie z EN ISO 4628-2, 4, 5, 6 oraz w stosownych przypadkach sprawozdanie z badań zgodnie z ISO 7724-3.

3 f) Przepuszczalność pary wodnej

Jeżeli stwierdza się, że zewnętrzne farby murarskie i do betonu są farbami oddychającymi, farbę klasyfikuje się zgodnie z normą EN1062-1 w klasie II (średnia przepuszczalność pary) lub wyższej zgodnie z metodą badania opisaną w EN ISO 7783.

Ze względu na dużą liczbę możliwych kolorów barwienia kryterium to jest ograniczone do badania farby podstawowej.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu metody EN ISO 7783-2 i klasyfikacji zgodnie z normą EN1062-1.

3 g) Przepuszczalność wody

Jeżeli stwierdza się, że zewnętrzne farby murarskie i do betonu są farbami wodoodpornymi lub elastomerowymi, farbę klasyfikuje się zgodnie z normą EN1062-1 w klasie III (niska przepuszczalność wody) zgodnie z metodą EN ISO 1062-3.

Ze względu na dużą liczbę możliwych kolorów barwienia kryterium to jest ograniczone do badania farby podstawowej.

Wszystkie pozostałe farby murarskie klasyfikuje się zgodnie z normą EN1062-1 w klasie II (średnia przepuszczalność wody) lub wyższej zgodnie z metodą badania opisaną EN 1062-3.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu metody EN 1062-3 i klasyfikacji zgodnie z normą EN1062-1.

3 h) Odporność na zagrzybienie i glony

Jeżeli stwierdza się, że wykończeniowe powłoki murarskie i farby do drewna mają właściwości przeciwgrzybicze i właściwości przeciwdziałające rozwojowi glonów oraz są zgodne z grupą 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 w sprawie produktów biobójczych (⁵), określa się poniższe wymogi na podstawie EN 15457 i EN 15458.

Farby murarskie muszą uzyskać wynik zaliczający je do klasy 1 lub niższej (1 lub 0) pod względem odporności na zagrzybienie (tj. mniej niż 10 % zagrzybienia) i wynik zaliczający je do klasy 1 lub niższej pod względem odporności na glony.

Farby do drewna muszą uzyskać wynik 0 pod względem odporności na zagrzybienie i wynik 0 pod względem odporności na glony.

Ze względu na dużą liczbę możliwych kolorów barwienia kryterium to jest ograniczone do badania farby podstawowej.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu metody opisanej w EN 15457 i EN 15458.

3 i) Wyrównywanie pęknięć

Jeżeli stwierdza się, że farby murarskie (lub do betonu) mają właściwości elastomerowe, farba musi być sklasyfikowana co najmniej jako A1 w temperaturze 23 °C zgodnie z EN 1062.

Ze względu na dużą liczbę możliwych kolorów barwienia kryterium to jest ograniczone do badania farby podstawowej.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu metody opisanej w DIN EN 1062-7.

3 j) Odporność na zasady

Murarskie farby i środki gruntujące nie powinny wykazywać wyraźnych uszkodzeń w przypadku nałożenia 10 % roztworu NaOH metodą kropelkową i pozostawienia na 24 godziny zgodnie z metodą przedstawioną w ISO 2812-4. Oceny dokonuje się po 24 godzinach schnięcia.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań przeprowadzonych przy zastosowaniu metody przedstawionej w ISO 2812-4.

3 k) Odporność na korozję

Wywołuje się symulowaną korozję naprężeniową w podłożu w celu dokonania oceny zgodnie z odpowiednią kategorią korozyjności atmosfery lub kategoriami określonymi w EN ISO 12944-2 i powiązanymi procedurami badania określonymi w EN ISO 12944-6. Farby antykorozyjne przeznaczonych do stalowych podłoży powinny być badane po upływie 240 godzin od rozpylenia solanki zgodnie z ISO 9227. Wyniki ocenia się na podstawie ISO 4628-2 w odniesieniu do podatności na powstawanie pęcherzy i na podstawie ISO 4628-3 w odniesieniu do korozji. Farba powinna uzyskać wynik co najmniej 3 pod względem wielkości i gęstości pęcherzy oraz nie gorszy niż Ri2 w badaniu na korozję.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań w celu potwierdzenia zgodności z tym kryterium.

Kryterium 4. Lotne i półlotne związki organiczne (LZO, SVOC)

Maksymalna zawartość lotnych związków organicznych (LZO) i półlotnych związków organicznych (SVOC) nie przekracza wartości dopuszczalnych podanych w tabeli 3.

Zawartość LZO i SVOC należy określać w gotowych produktach z uwzględnieniem wszelkich zalecanych dodatków stosowanych przed użyciem, takich jak barwniki lub rozcieńczalniki.

Na produktach o zawartości LZO zgodnej z wartościami dopuszczalnymi określonymi w tabeli 3 obok oznakowania ekologicznego można umieścić tekst „o zmniejszonej zawartości LZO” oraz zawartość LZO wyrażoną w g/l.

Tabela 3

Dopuszczalna zawartość LZO i SVOC

Opis produktu (z oznaczeniem podkategorii zgodnie z dyrektywą 2004/42/WE)	Dopuszczalne wartości LZO (g/l w tym woda)	Dopuszczalne wartości SVOC (g/l w tym woda)
a) Matowe ściany i sufity wewnętrzne (połysk < 25@60°)	10	30 (¹)/40 (²)
b) Połyskujące ściany i sufity wewnętrzne (połysk > 25@60°)	40	30 (¹)/40 (²)
c) Ściany zewnętrzne o podłożu mineralnym	25	40
d) Farby wewnętrzne lub zewnętrzne do wykończeń i okładzin drewnianych, metalowych lub plastykowych	80	50 (¹)/60 (²)
e) Lakiery i bejce wewnętrzne do wykończeń, w tym bejce nieprzezroczyste	65	30
e) Lakiery i bejce zewnętrzne do wykończeń, w tym bejce nieprzezroczyste	75	60
f) Wewnętrzne i zewnętrzne bejce o minimalnej grubości	50	30 (¹)/40 (²)
g) Podkłady	15	30 (¹)/40 (²)
h) Podkłady klejące	15	30 (¹)/40 (²)
i) Pokrycia jakościowe jednoskładnikowe	80	50 (¹)/60 (²)
j) Pokrycia jakościowe dwuskładnikowe do szczególnych zastosowań końcowych, np. podłóg	80	50 (¹)/60 (²)
l) Pokrycia z efektem dekoracyjnym	80	50 (¹)/60 (²)
Farby antykorozyjne	80	60
(¹) Farby białe i lakiery do wnętrz (²) Farby barwione do wnętrz/farby i lakiery zewnętrzne

Zawartość LZO należy określić, obliczając ją na podstawie składników i surowców lub z wykorzystaniem metod przedstawionych w ISO 11890-2 albo, ewentualnie, w przypadku produktów o zawartości LZO mniejszej niż 1,0 g/l, za pomocą metod przedstawionych w ISO 17895. Zawartość SVOC określa się metodą przedstawioną w ISO 11890-2. Badanie należy przeprowadzić przy zastosowaniu systemu analitycznego określonego w podręczniku dotyczącym kryteriów. W przypadku produktów do zastosowania wewnętrznego i zewnętrznego decydujące znaczenie ma najbardziej rygorystyczna dopuszczalna wartość SVOC dla farb wewnętrznych.

Tabela 4

(skreślona)

Ocena i weryfikacja: w odniesieniu do zawartości LZO w gotowym produkcie wnioskodawca przedstawia wykazujące zgodność sprawozdanie z badań przeprowadzonych metodą przedstawioną w ISO 11890-2 lub w ISO 17895, lub składa deklarację zgodności potwierdzoną obliczeniami opartymi na składnikach farby i surowcach.

W odniesieniu do zawartości SVOC w gotowym produkcie wnioskodawca przedstawia sprawozdanie z badań przeprowadzonych metodą przedstawioną w ISO 11890-2 lub składa deklarację zgodności potwierdzoną obliczeniami opartymi na składnikach farby i surowcach. Badanie należy przeprowadzić z uwzględnieniem zmian wprowadzonych do normy ISO 11890-2 przedstawionych w podręczniku dotyczącym kryteriów. Na żądanie właściwego organu wnioskodawcy mogą być proszeni o potwierdzenie obliczeń za pomocą określonej metody badań.

Kryterium 5. Ograniczenia dotyczące substancji i mieszanin niebezpiecznych:

Produkt końcowy nie powinien zawierać substancji i mieszanin niebezpiecznych zgodnie z zasadami określonymi w następujących podkryteriach dotyczących:

– klasyfikacji pod względem zagrożeń i zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia,

– substancji stanowiących bardzo duże zagrożenie,

– innych substancji objętych ograniczeniami.

Wnioskodawcy są zobowiązani udowodnić zgodność receptury produktu końcowego z ogólnymi wymogami w zakresie oceny i weryfikacji oraz z wszelkimi dodatkowymi wymogami określonymi w dodatku.

5 a) Ograniczenia ogólne dotyczące klasyfikacji zagrożeń i zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia

Receptura produktu końcowego, obejmująca wszystkie celowo dodane składniki występujące w stężeniu większym niż 0,010 %, o ile wyraźnie nie podlega odstępstwom określonym w dodatku, nie zawiera substancji lub mieszanin sklasyfikowanych jako toksyczne, niebezpieczne dla środowiska, działające uczulająco na układ oddechowy lub skórę, lub rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 lub dyrektywą Rady 67/548/EWG (⁶) oraz zgodnie z interpretacją zwrotów określających zagrożenie oraz zwrotów R wymienionych w tabeli 5 przedmiotowego kryterium.

Tabela 5

Klasyfikacja ograniczania zagrożeń oraz ich kategoryzacja

Ostra toksyczność
Kategoria 1 i 2	Kategoria 3
H300 Połknięcie może grozić śmiercią (R28)	H301 Działa toksycznie po połknięciu (R25)
H310 Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą (R27)	H311 Działa toksycznie w kontakcie ze skórą (R24)
H330 Wdychanie grozi śmiercią (R23/26)	H331 Działa toksycznie w następstwie wdychania (R23)
H304 Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią (R65)	EUH070 Działa toksycznie w kontakcie z oczami (R39/41)

Działanie toksyczne na narządy docelowe
Kategoria 1	Kategoria 2
H370 Powoduje uszkodzenie narządów (R39/23, R39/24, R39/25, R39/26, R39/27, R39/28)	H371 Może powodować uszkodzenie narządów (R68/20, R68/21, R68/22)
H372 Powoduje uszkodzenie narządów (R48/25, R48/24, R48/23)	H373 Może powodować uszkodzenie narządów (R48/20, R48/21, R48/22)

Działanie uczulające na drogi oddechowe i skórę
Kategoria 1 A	Kategoria 1 B
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry (R43)	H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry (R43)
H334: Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu w następstwie wdychania (R42)	H334: Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu w następstwie wdychania (R42)

Rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość
Kategoria 1 A i 1B	Kategoria 2
H340 Może powodować wady genetyczne (R46)	H341 Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne (R68)
H350 Może powodować raka (R45)	H351 Podejrzewa się, że powoduje raka (R40)
H350i Wdychanie może spowodować raka (R49)
H360F Może działać szkodliwie na płodność (R60)	H361f Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność (R62)
H360D Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki (R61)	H361d Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki (R63)
H360Fd Może działać szkodliwie na płodność. Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki (R60, R60/61)	H361fd Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki (R62/63)
H360Fd Może działać szkodliwie na płodność. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki (R60/63)	H362 Może działać szkodliwie na dzieci karmione piersią (R64)
H360Df Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki. H360Df Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność (R61/62)

Ostra toksyczność
Kategoria 1 i 2	Kategoria 3
Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego
Kategoria 1 i 2	Kategoria 3 i 4
H400 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne (R50)	H412 Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe zmiany (R52/53)
H410 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe zmiany (R50/53)	H413 Może powodować długotrwałe szkodliwe skutki dla organizmów wodnych (R53)
H411 Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe zmiany (R51/53)

Stwarzające zagrożenie dla warstwy ozonowej
EUH059 Stwarzające zagrożenie dla warstwy ozonowej (R59)

Przyjęte przez Unię najnowsze zasady klasyfikacji stają się nadrzędne wobec klasyfikacji wymienionych zagrożeń i zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia. W związku z tym zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 wnioskodawcy dopilnowują, aby klasyfikacja była oparta na najnowszych zasadach klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin.

W celu wykazania zgodności wnioskodawcy mają obowiązek sporządzenia obliczeń na potrzebę klasyfikację zagrożeń w odniesieniu do produktu końcowego, jakim jest dana farba. Obliczenia wykonuje się zgodnie z metodą klasyfikacji mieszanin określoną w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 oraz we wszystkich przepisach zmieniających. W tabeli 6 przedstawiono równoważność między klasyfikacją mieszanin zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG w sprawie substancji niebezpiecznych (zwaną dalej DSD) a klasyfikacją mieszanin zgodną z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 (rozporządzenie CLP).

Produktu końcowego nie należy klasyfikować ani oznaczać jako produktu o dużej toksyczności, o działaniu toksycznym na narządy docelowe, o działaniu uczulającym na układ oddechowy lub skórę, lub jako produktu rakotwórczego, mutagennego lub działającego szkodliwie na rozrodczość, niebezpiecznego dla środowiska naturalnego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 lub dyrektywy 67/548/EWG.

Tabela 6

Klasyfikacja produktu końcowego: równoważność między rozporządzeniem CLP a dyrektywą w sprawie substancji niebezpiecznych

Klasyfikacja mieszanin zgodnie z rozporządzeniem CLP	Ekwiwalent zgodnie z dyrektywą w sprawie substancji niebezpiecznych
O dużej toksyczności	T lub T+
Działające toksycznie na narządy docelowe	T, T+ lub Xn
Działające uczulająco na drogi oddechowe lub skórę	–
Rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość	Kategorie 1–3 substancji toksycznych rakotwórczych, mutagennych lub działających szkodliwie na rozrodczość
Stwarzające zagrożenie dla środowiska	N (z wyłączeniem R53 i R52/53)

5 a) (i) Odstępstwa mające zastosowanie do grup substancji

Do celów tej grupy produktów przyznano odstępstwa w odniesieniu do określonych grup substancji, które mogą występować w produkcie końcowym. W ramach przedmiotowych odstępstw ustanawia się klasyfikację zagrożeń objętych odstępstwem w odniesieniu do każdej określonej grupy produktów oraz związane z nimi warunki odstępstwa i mające zastosowanie stężenia graniczne. Odstępstwa zostały określone w dodatku.

5 a) (ii) Warunki odstępstwa mające zastosowanie do miejsc produkcji.

W przypadku odstępstw dotyczących ostrych toksyn lub toksyn działających toksycznie na narządy docelowe mają zastosowanie dodatkowe warunki związane z produkcją farb i lakierów. W takim przypadku wnioskodawcy muszą przedstawić dowody wskazujące, że spełnili następujące wymogi:

– substancje, do których ma zastosowanie klasyfikacja ostrych toksyn lub toksyn działających toksycznie na narządy docelowe, wykazują zgodność z odpowiednimi orientacyjnymi dopuszczalnymi wartościami narażenia zawodowego (OELV) przyjętymi na poziomie europejskim lub poszczególnych państw członkowskich w odniesieniu do substancji, przy czym zastosowanie mają wartości najbardziej restrykcyjne,

– jeżeli brak odniesienia do OELV, wnioskodawca musi wykazać, w jaki sposób procedury bezpieczeństwa i higieny pracy przy obsłudze każdej substancji używanej w miejscu produkcji w celu uzyskania produktu końcowego, jakim jest farba z oznakowaniem ekologicznym, przyczyniają się do maksymalnego ograniczenia narażenia,

– forma substancji, do których ma zastosowanie klasyfikacja aerozolu lub par, wskazuje, że pracownicy nie są narażeni w tej postaci,

– substancje w postaci suchej, do których klasyfikacja ma zastosowanie, wskazują, że w trakcie produkcji pracownicy nie mogą mieć z nią kontaktu w tej postaci.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca wykazuje zgodność z tym kryterium, przedstawiając deklarację sklasyfikowania lub niesklasyfikowania w odniesieniu do:

– produktu końcowego będącego farbą lub lakierem w oparciu o metody klasyfikacji mieszanin określone w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 oraz we wszystkich przepisach zmieniających,

– składników przewidzianych w recepturze farby lub lakieru, zaliczanych do grup substancji wymienionych poniżej:

1) Środki konserwujące dodawane do barwników, substancji wiążących oraz produktu końcowego:

a) środki do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych;

b) środki konserwujące do maszyny mieszającej barwniki;

c) środki konserwujące do suchych powłok;

d) stabilizatory środka konserwującego.

2) Środki suszące i zapobiegające tworzeniu się kożucha:

a) środki suszące;

b) środki zapobiegające tworzeniu się kożucha.

3) Inhibitory korozji:

a) inhibitory korozji;

b) środki zapobiegające powstawaniu śniedzi.

4) Surfaktanty:

a) surfaktanty ogólnego stosowania;

b) alkilofenolooksyetyleny (APEO);

c) surfaktanty perfluorowane.

5) Różne substancje użytkowe o zastosowaniu ogólnym:

a) emulsja żywicy silikonowej w farbach białych, barwnikach i podstawowych środkach barwiących;

b) metale i ich związki;

c) surowce mineralne, w tym wypełniacze;

d) środki neutralizujące;

e) wybielacze optyczne;

f) pigmenty.

6) Różne substancje użytkowe o zastosowaniach specjalistycznych:

a) stabilizatory i środki chroniące przed promieniowaniem UV;

b) plastyfikatory.

7) Pozostałości substancji, które mogą występować w produkcie końcowym:

a) formaldehyd;

b) rozpuszczalniki;

c) monomery nieprzereagowane;

d) lotne związki aromatyczne i związki chlorowcowane.

8) Substancje w substancjach wiążących i polimerowych środkach dyspergujących:

a) substancje wiążące i związki sieciujące;

b) produkty reakcji i pozostałości; oraz występujących przy stężeniach większych niż 0,010 %.

Deklaracja ta opiera się na informacjach zgromadzonych zgodnie z wymogami określonymi w dodatku.

Należy również zidentyfikować aktywne składniki, do których mogą mieć zastosowanie określone stężenia graniczne zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 oraz które mogą występować poniżej wartości granicznej 0,010 %.

Należy podać następujące informacje techniczne w celu uzupełnienia deklaracji dotyczącej klasyfikacji lub braku klasyfikacji składników:

(i) w odniesieniu do substancji niezarejestrowanych na mocy rozporządzenia REACH i jeszcze nieobjętych zharmonizowaną klasyfikacją CLP: informacje spełniające wymagania wymienione w załączniku VII rozporządzenia REACH;

(ii) w odniesieniu do substancji zarejestrowanych na mocy rozporządzenia REACH i niespełniających wymagań w zakresie klasyfikacji CLP: informacje oparte na dokumentacji rejestracyjnej REACH, potwierdzające brak klasyfikacji substancji;

(iii) w odniesieniu do substancji objętych zharmonizowaną klasyfikacją lub autoklasyfikacją: karty charakterystyki, jeżeli są dostępne. Jeżeli karty charakterystyki nie są dostępne, lub substancja jest objęta autoklasyfikacją, należy dostarczyć informacje istotne z punktu widzenia klasyfikacji substancji pod względem zagrożeń zgodnie z załącznikiem II rozporządzenia REACH;

(iv) w odniesieniu do mieszanin: karty charakterystyki, jeżeli są dostępne. Jeżeli karty charakterystyki nie są dostępne, należy przedstawić obliczenie dotyczące klasyfikacji mieszaniny zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 wraz z informacjami istotnymi z punktu widzenia klasyfikacji mieszanin pod względem zagrożeń zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia REACH.

Substancje i mieszaniny należy scharakteryzować zgodnie z sekcjami 10, 11 i 12 załącznika II do rozporządzenia REACH (wymagania dotyczące sporządzania kart charakterystyki). Musi to obejmować również informacje dotyczące postaci fizycznej i stanu składników oraz identyfikację wytworzonych składników nanomateriałowych, w przypadku których co najmniej 50 % cząstek w liczbowym rozkładzie wielkości cząstek ma co najmniej jeden wymiar zewnętrzny w zakresie 1 nm – 100 nm.

Wnioskodawca powinien również zidentyfikować substancje i mieszaniny wykorzystywane w recepturze farby, objęte szczególnymi wymogami w sprawie odstępstwa określonymi w dodatku. W odniesieniu do każdej substancji lub mieszaniny, która podlega odstępstwu, należy dostarczyć informacje uzupełniające, przedstawiające sposób, w jaki spełniono wymogi w sprawie odstępstwa.

5 b) Ograniczenia mające zastosowanie do substancji stanowiących bardzo duże zagrożenie

Zgodnie z art. 6 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 66/2010, jeśli produkt końcowy i jakiekolwiek składniki lub surowce nie zostaną objęte odstępstwem, nie mogą zawierać substancji:

– spełniających kryteria określone w art. 57 rozporządzenia REACH,

– wskazanych zgodnie z procedurą opisaną w art. 59 ust. 1 rozporządzenia REACH, w którym ustala się listę kandydacką substancji stanowiących bardzo duże zagrożenie.

Nie udziela się żadnego odstępstwa odnośnie do substancji spełniających jeden lub oba z powyższych warunków i występujących w farbie lub lakierze w stężeniach większych niż 0,10 % (w/w).

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia deklarację zgodności z tym kryterium uzupełnioną deklaracjami zgodności podpisanymi przez ich dostawców. Wnioskodawcy wykazują, że przeprowadzili badania przesiewowe substancji znajdujących się na liście kandydackiej substancji stanowiących bardzo duże zagrożenie i wymienionych w kryteriach określonych w art. 57 rozporządzenia REACH.

5 c) Ograniczenia mające zastosowanie do określonych substancji niebezpiecznych

Produkt końcowy nie może zawierać substancji niebezpiecznych wyraźnie określonych w dodatku, których poziom stężenia jest równy lub wyższy określonemu stężeniu granicznemu. Ograniczenia dotyczące substancji określonych w dodatku mają zastosowanie do następujących składników farb i lakierów oraz pozostałości:

(i) środków konserwujących do suchych powłok;

(ii) środków konserwujących do maszyn barwiących;

(iii) środków do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych;

(iv) stabilizatorów środka konserwującego;

(v) surfaktantów na bazie alkilofenoloetoksylanów (APEO);

(vi) surfaktantów perfluorowanych;

(vii) metali i ich związków;

(viii) pigmentów;

(ix) plastyfikatorów;

(x) wolnego formaldehydu.

Ocena i weryfikacja: wymogi w zakresie badań i weryfikacji określono w odniesieniu do każdej substancji w dodatku i odpowiednio dla określonych postaci farb i lakierów.

Kryterium 6. Informacje dla konsumentów

6 a) Należy umieścić na opakowaniu produktu lub do niego dołączyć informacje o następującej treści:

– „Oszacuj potrzebną ilość farby, aby ograniczyć jej straty”;

– „Odzyskuj niewykorzystaną farbę w celu jej ponownego wykorzystania” ;

– „Ponowne użycie farby może skutecznie obniżyć wpływ, jaki produkt wywiera na środowisko w ciągu swojego cyklu życia”.

6 b) Należy umieścić na opakowaniu produktu lub do niego dołączyć następujące informacje i porady:

– sposób szacunkowego określenia potrzebnej ilości farby przed jej zakupem w celu ograniczenia strat farby oraz zalecana ilość w charakterze wytycznej (np. aby pokryć 1 m² ściany potrzebne jest x litrów farby),

– co zrobić z „niewykorzystaną farbą” z podaniem, na ile to możliwe, adresu internetowego lub danych kontaktowych, które umożliwią konsumentowi uzyskanie bardziej szczegółowych informacji.

6 c) Należy umieścić na opakowaniu produktu lub do niego dołączyć następujące porady i zalecenia co do sposobu stosowania farby:

– środki ostrożności, jakich powinien przestrzegać użytkownik; obejmuje to podstawowe zalecenia dotyczące środków ochrony indywidualnej, które należy stosować; informacja o środkach, które należy stosować przy korzystaniu z urządzeń rozpylających,

– użycie urządzeń czyszczących i odpowiednie gospodarowanie odpadami (w celu ograniczenia zanieczyszczenia wody i gleby); na przykład tekst informujący, że niewykorzystana farba wymaga specjalnego postępowania w celu jej ekologicznego usunięcia i w związku z tym nie należy jej wyrzucać razem z odpadami z gospodarstwa domowego lub handlowymi (np. „Nie należy wylewać pozostałości farb do zlewu, toalety lub pojemnika na odpady” ),

– magazynowanie farby w odpowiednich warunkach (przed otwarciem i po otwarciu) w tym, w stosownych przypadkach, porady dotyczące bezpieczeństwa.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca zgłasza we wniosku zgodność produktu z wymogiem i dostarcza właściwemu organowi materiał ilustracyjny lub próbki informacji dla użytkownika lub adres strony internetowej producenta zawierającej te informacje. Podaje się zalecaną ilość farby w charakterze wytycznej.

Kryterium 7. Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

Fakultatywne oznakowanie z polem tekstowym zawiera, w stosownych przypadkach, następujące teksty:

– ograniczona zawartość substancji niebezpiecznych,

– zmniejszona zawartość lotnych związków organicznych (LZO): x g/l,

– dobre wyniki w zastosowaniach wewnętrznych (w przypadku gdy spełniono kryteria dotyczące zastosowania wewnętrznego), lub

– dobre wyniki w zastosowaniach zewnętrznych (w przypadku gdy spełniono kryteria dotyczące stosowania zewnętrznego), lub

– dobre wyniki zarówno w zastosowaniu wewnętrznym, jak i zewnętrznym (w przypadku gdy spełniono kryteria dotyczące zastosowania wewnętrznego i zewnętrznego).

Wytyczne dotyczące korzystania z oznakowania fakultatywnego z polem tekstowym można znaleźć w „Wytycznych dotyczących stosowania logo oznakowania ekologicznego” na stronie internetowej:

http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/documents/logo_guidelines.pdf

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza próbkę etykiety produktu lub materiał ilustracyjny ukazujący opakowanie z oznakowaniem ekologicznym UE oraz deklaracją zgodności z tym kryterium.

Dodatek

OGRANICZENIE SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNYCH I WYKAZ ODSTĘPSTW

Grupa substancji	Zakres ograniczenia lub odstępstwo	Stężenia graniczne (w stosownych przypadkach)	Ocena i weryfikacja
1. Środki konserwujące dodawane do barwników, substancji wiążących oraz produktu końcowego

(i) Zasady dotyczące statusu zatwierdzenia środków konserwujących

Receptura farby zawiera wyłącznie substancje czynne (w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 528/2012, które spełniają wymogi 1a, 1b i 1c (stosownie do przypadku) i są zatwierdzone zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 w odniesieniu do stosowania w produktach typu 6 w przypadku 1a i 1b lub produktach typu 7 w przypadku 1c lub są wymienione w załączniku I do tego rozporządzenia. Ponadto w sprawozdaniu z oceny należy przedstawić ocenę ryzyka dotyczącą ich stosowania profesjonalnego i przez konsumentów (użytkowników nieprofesjonalnych). Wnioskodawcy powinni korzystać z najbardziej aktualnego wykazu zatwierdzonych substancji czynnych w UE (⁶) oraz załącznika I do tego rozporządzenia.

Receptura farby może zawierać środki konserwujące, w odniesieniu do których złożono dokumentację rejestracyjną, która jest rozpatrywana w oczekiwaniu na decyzję dotyczącą zatwierdzenia w okresie przejściowym do chwili przyjęcia pozytywnej decyzji dotyczącej zatwierdzenia substancji czynnej lub włączenia jej do załącznika I do tego rozporządzenia.

(ii) Dopuszczalna całkowita suma środków do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych i środków konserwujących do suchych powłok w przypadku gotowych produktów

Środki do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych i środki konserwujące do suchych powłok można stosować w produktach do zastosowania wewnętrznego i zewnętrznego zgodnie z całkowitą sumą stężeń określonych szczegółowo w poniższej tabeli.

Całkowita dopuszczalna zawartość środków konserwujących w farbach i lakierach

Rodzaj konserwacji	Produkty do zastosowania wewnętrznego	Produkty do zastosowania zewnętrznego
Środki do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych	0,060 %	0,060 %
Środki konserwujące do suchych powłok	Niedozwolone	0,30 %
Wyjątki podlegające odstępstwu:
(i) farby do zastosowania w miejscach o dużej wilgotności	0,10 %	nie dotyczy
(ii) połączenia z IPBC dla ochrony na zewnątrz.	nie dotyczy	0,65 %
Całkowita suma środków konserwujących	0,060 %	0,360 %
Wraz z wyjątkami objętymi odstępstwem (i) lub (ii) w odniesieniu do konserwacji suchej powłoki	0,160 %	0,710 %

(iii) Dopuszczalne całkowite sumy substancji i związków izotiazolinonu w gotowych produktach

Całkowita suma związków izotiazolinonu w farbie lub lakierze nie może przekraczać 0,050 % (500 ppm) z wyjątkiem farb i lakierów do drewna do zewnętrznego stosowania, w których nie może przekraczać 0,20 %. Następujące środki konserwujące są objęte odstępstwem w zakresie stosowania pod warunkiem zachowania określonych wartości dopuszczalnych dotyczących ich udziału w całkowitej sumie związków izotiazolinonu w gotowym produkcie końcowym.

2-metylo-2H-izotiazol-3-on: 0,0015 %

1,2-benzoizotiazol-2 (2H)-on: 0,0500 %

2-oktylo-2H-izotiazol-3-on: 0,0500 % (do dnia 28 lutego 2022 r.); 0,0015 % (od dnia 1 marca 2022 r.), z wyłączeniem farb i lakierów do drewna do zewnętrznego stosowania, w których może być użyty w wyższych stężeniach;

5-chloro-2-metylo-4-izotiazolino-3-on/2-metylo-4-izotiazolino-3-on: 0,0015 %

Grupa substancji	Zakres ograniczenia lub odstępstwo	Stężenia graniczne (w stosownych przypadkach)	Ocena i weryfikacja
a) Środki do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych Zastosowanie: wszystkie produkty, jeśli nie określono inaczej	Środki do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych sklasyfikowane według następujących klas zagrożeń objętych odstępstwem można stosować w produktach opatrzonych oznakowaniem ekologicznym: Klasy objęte odstępstwem: H331 (R23), H400 (R50), H410 (R50/53), H411 (R51/53), H412 (R52/53), H317 (R43). Środki do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych sklasyfikowane według następujących klas objętych odstępstwem muszą również spełniać następujące warunki zastosowania odstępstwa: — całkowita suma stężenia nie może przekraczać 0,060 % w/w, — substancje zaliczane do klasy H400 (R50) lub H410 (R50/53) nie mogą wykazywać zdolności do bioakumulacji. Substancje niewykazujące zdolności do bioakumulacji posiadają log Kow ≤ 3,2 lub współczynnik biokoncentracji (BCF) ≤ 100, — dla substancji, które są zatwierdzone do stosowania lub są wymienione w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 528/2012, przedstawia się dowody wskazujące na przestrzeganie warunków udzielania zezwoleń dla produktu do malowania, — jeżeli stosuje się środki konserwujące będące donorem formaldehydu, to zawartość i emisje formaldehydu z produktu końcowego muszą spełniać wymogi określone w pkt 7 lit. a) dotyczącym ograniczenia substancji.	Środki do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych Całkowita suma w produkcie końcowym: 0,060 % w/w	Weryfikacja: Deklaracja wnioskodawcy i jego dostawcy substancji wiążącej wraz z numerami CAS i klasyfikacją substancji czynnych w produkcie końcowym i jego substancji wiążącej. Obejmuje to obliczenie przez wnioskodawcę stężenia substancji czynnej w produkcie końcowym. Wszystkie wytworzone substancje czynne, w których co najmniej 50 % lub więcej cząstek w liczbowym rozkładzie wielkości cząstek ma co najmniej jeden wymiar zewnętrzny rzędu 1–100 nm.
	Określone stężenia graniczne mają zastosowanie do następujących środków konserwujących:	Stężenie graniczne
	(i) pirytionian cynku;	0,050 %
	(ii) N-(3-aminopropylo)-N-dodecylopropano-1, 3-diamina.	0,050 %
b) Środki konserwujące do maszyn barwiących (barwników)	Klasy zagrożeń objętych odstępstwem i warunki zastosowania odstępstwa wymienione w pkt 1 lit. a) mają także zastosowanie do środków konserwujących stosowanych do ochrony barwników przechowywanych w maszynach przed wymieszaniem z farbami podstawowymi. Środki konserwujące dodawane w celu ochrony barw, które będą dozowane maszynowo, nie przekraczają całkowitej zawartości w wysokości 0,20 % w/w. W stosunku do następujących środków konserwujących obowiązują określone maksymalne stężenia graniczne wchodzące w skład całkowitej sumy środków konserwujących w barwniku:	Całkowita zawartość środków konserwujących w barwniku: 0,20 % w/w	Weryfikacja: Deklaracja wnioskodawcy lub jego dostawcy barwnika wraz z numerami CAS i klasyfikacją substancji czynnych w produkcie końcowym i jego substancji wiążącej. Obejmuje to obliczenie stężenia substancji czynnej w produkcie końcowym. Należy zidentyfikować wszystkie wytworzone substancje czynne, w których co najmniej 50 % lub więcej cząstek w liczbowym rozkładzie wielkości cząstek ma co najmniej jeden wymiar zewnętrzny rzędu 1–100 nm.
	(i) 3-jodo-2-propynylo butylokarbaminian (IPBC);	0,10 %
	(ii) pirytionian cynku;	0,050 %
	(iii) N-(3-aminopropylo)-N-dodecylopropano-1, 3-diamina.	0,050 %
c) Środki konserwujące do suchych powłok Zastosowanie: farby zewnętrzne, farby do wnętrz o określonych zastosowaniach	Środki konserwujące do suchych powłok oraz ich stabilizatory sklasyfikowane według następujących klas zagrożeń objętych odstępstwem można stosować we wszystkich produktach do zastosowania zewnętrznego i jedynie w określonych produktach do zastosowania wewnętrznego: Klasy objęte odstępstwem: H400 (R50), H410 (R50/53), H411 (R51/53), H412 (R52/53), H317 (R43). Środki konserwujące do suchych powłok sklasyfikowane według klas objętych odstępstwami muszą również spełniać następujące warunki odstępstw: — całkowita zawartość stężenia nie może przekraczać 0,10 % w/w lub 0,30 % w/w (w stosownych przypadkach), — substancje zaliczane do klasy H400 (R50) lub H410 (R50/53) nie mogą wykazywać zdolności do bioakumulacji. Substancje niewykazujące zdolności do bioakumulacji posiadają log Kow ≤ 3,2 lub współczynnik biokoncentracji (BCF) ≤ 100, — dla substancji, które są zatwierdzone do stosowania lub są wymienione w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 528/2012, przedstawia się dowody wskazujące na przestrzeganie warunków udzielania zezwoleń dla produktu do malowania. Wyższa całkowita suma i odstępstwo od wymogów określonych w kryterium 5a, które zezwalają, by produkt końcowy został sklasyfikowany jako stwarzający zagrożenie dla środowiska wodnego (zagrożenie przewlekłe, kategoria 3) i był opatrzony zwrotem określającym zagrożenie H412, mają zastosowanie w odniesieniu do następujących środków konserwujących do suchych powłok, przeznaczonych tylko do określonych zastosowań:	Środki konserwujące do suchych powłok Całkowita suma w produkcie końcowym: farby do wnętrz przeznaczone do stosowania w obszarach o dużej wilgotności, w tym w kuchniach i łazienkach: 0,10 % w/w Wszystkie zastosowania farb zewnętrznych: 0,30 % w/w	Weryfikacja: Deklaracja wnioskodawcy i jego dostawcy substancji wiążącej wraz z numerami CAS i klasyfikacją substancji czynnych w produkcie końcowym i jego substancji wiążącej. Obejmuje to obliczenie przez wnioskodawcę stężenia substancji czynnej w produkcie końcowym. Należy zidentyfikować wszystkie wytworzone substancje czynne, w których co najmniej 50 % lub więcej cząstek w liczbowym rozkładzie wielkości cząstek ma co najmniej jeden wymiar zewnętrzny rzędu 1–100 nm.
	związki 3-jodo-2-propynylo butylokarbaminianu (IPBC), farby i lakiery zewnętrzne do drewna.	Całkowita zwartość w przypadku farb zewnętrznych w odniesieniu do kombinacji z IPBC: 0,650 %
	Określone stężenia graniczne mają zastosowanie do następującego środka konserwującego:
	pirytionian cynku.	0,050 %
d) Stabilizator środka konserwującego	Tlenek cynku jest objęty odstępstwem do celów stosowania jako stabilizator w odniesieniu do:		Weryfikacja: Deklaracja wnioskodawcy i jego dostawców surowców.
	kombinacji środków do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych i kombinacji środków konserwujących do past barwiących, wymagających użycia pirytionianu cynku z 1,2-Benzotiazol-3 (2H)-onem (BIT) lub bez takiego środka;	0,030 %
	kombinacji środków do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych i środków konserwujących do past barwiących, wymagających użycia 1,2-Benzizotiazol-3(2H)-onu (BIT);	0,040 %
	kombinacji środków konserwujących do suchych powłok, wymagających użycia pirytionianu cynku.	0,050 %
2. Środki suszące i zapobiegające tworzeniu się kożucha
a) Środki suszące Zastosowanie: wszystkie farby, jeśli nie określono inaczej	Klasy objęte odstępstwem: H301 (R24), H317 (R43), H373 (H48/20-22), H412 (R52/53), H413 (R53). Środki suszące kobaltowe w farbach alkidowych, które dodatkowo klasyfikuje się jako H400 (R50) i H410, są objęte odstępstwem w odniesieniu do farb białych i o jasnych odcieniach jedynie w ilości nieprzekraczającej następujących stężeń granicznych:	Całkowita suma środka suszącego: 0,10 % w/w Dopuszczalna zawartość środka suszącego kobaltowego: 0,050 %	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z numerami CAS i klasyfikacją.
b) Środki zapobiegające tworzeniu się kożucha Zastosowanie: wszystkie farby	Klasy objęte odstępstwem: H412 (R52/53), H413 (R53), H317 (R43).	0,40 % w/w	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z numerami CAS i klasyfikacją.
3. Inhibitory korozji
a) Pigmenty antykorozyjne Zastosowanie: w przypadkach gdy jest to wymagane	Klasy objęte odstępstwem: H410 (R50/53), H411 (R51/53), H412 (R52/53), H413 (R53). Mające zastosowanie stężenia graniczne: (i) podkategorie d), i), j) dyrektywy w sprawie farb 2004/42/WE;	8,0 % w/w	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację oraz kartę charakterystyki.
	(ii) wszystkie inne produkty.	2,0 % w/w
b) Środki zapobiegające powstawaniu śniedzi Zastosowanie: w przypadkach gdy jest to wymagane	Klasy objęte odstępstwem: H412 (R52/53), H413 (R53).	0,50 % w/w	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z numerami CAS i klasyfikacją.
4. Surfaktanty
a) Surfaktanty ogólnego stosowania Zastosowanie: surfaktanty stosowane we wszystkich produktach	Klasy objęte odstępstwem: H411 (R51/53), H412 (R52/53), H413 (R53). Następujące wartości całkowitej sumy mają zastosowanie do gotowego produktu końcowego: – produkty białe o jasnym odcieniu, – wszystkie inne kolory. Odstępstwo ma zastosowanie do receptury surfaktantu dostarczonej producentowi farby. Określone ograniczenia mają zastosowanie do alkilofenolooksyetylenów (APEO) i surfaktantów perfluorowanych.	Całkowita zawartość surfaktantów w produkcie gotowym do użycia: 1,0 % w/w 3,0 % w/w	Weryfikacja: Wnioskodawca, dostawcy surowców lub ich dostawcy surfaktantów składają deklarację wraz z numerami CAS i klasyfikacją stosowanych surfaktantów.
b) Alkilofenolooksyetyleny (APEO) Zastosowanie: surfaktanty stosowane we wszystkich produktach	Nie można stosować alkilofenolooksyetylenów (APEO) i ich pochodnych w żadnych preparatach ani recepturach farb i lakierów.	nie dotyczy	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację o niestosowaniu wraz z numerami CAS i klasyfikacją stosowanych surfaktantów.
c) Surfaktanty perfluorowane Zastosowanie: surfaktanty stosowane we określonych produktach	Nie można stosować surfaktantów perfluorowanych o długich łańcuchach, jak określono w poniższej definicji OECD: (i) perfluorowane kwasy karboksylowe o długościach łańcucha węglowego ≥C8, w tym kwas perfluorooktanowy (PFOA); (ii) perfluoroalkilosulfoniany o długościach łańcucha węglowego ≥C6, w tym perfluoroheksanowy kwas sulfonowy (PFHxS) i perfluorooktanosulfonian (PFOS); oraz (iii) powiązane związki, które mogą ulegać rozpadowi do substancji określonych w pkt (i) lub (ii), nie mogą występować w surfaktantach lub jako pozostałości w farbach lub lakierach. Surfaktanty perfluorowane, które nie spełniają warunków określonych w pkt (i), (ii) lub (iii), można stosować jedynie w farbie, która musi być wodoodporna (zob. kryteria efektywności wykorzystania pkt 3 lit. b) i g)) i której wydajność przekracza 8 m²/l (zob. kryteria efektywności wykorzystania pkt 3 lit. a)).	nie dotyczy	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację o niestosowaniu wraz z numerami CAS i określeniem długości łańcucha stosowanych surfaktantów.
5. Różne substancje użytkowe o zastosowaniu ogólnym
a) Emulsja żywicy silikonowej w farbach białych, barwnikach i podstawowych środkach barwiących Zastosowanie: wszystkie farby	Klasy objęte odstępstwem: H412 (R52/53), H413 (R53).	2,0 % w/w	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z numerami CAS i klasyfikacją.
b) Metale i ich związki Zastosowanie: wszystkie produkty	Następujące metale lub ich związki nie mogą być obecne w produkcie lub składnikach stosowanych w produkcie w ilości przekraczającej określoną wartość progową: kadm, ołów, chrom VI, rtęć, arsen, bar, selen, antymon i kobalt. Zastosowanie mają następujące odstępstwa: – bar, antymon i kobalt w pigmentach (zob. ograniczenie pkt 5 lit. f)), – kobalt w środkach suszących (zob. ograniczenie pkt 2 lit. a)).	0,010 % wartości progowej w odniesieniu do każdego metalu uwzględnionego w wykazie	Weryfikacja: Deklaracja wnioskodawcy i jego dostawców surowców.
c) Surowce mineralne, w tym wypełniacze Zastosowanie: wszystkie farby	Surowce mineralne, w tym krzemionka krystaliczna i alumino-seladonity zawierające krzemionkę krystaliczną, są objęte odstępstwem w odniesieniu do H373 (R48/20). Surowce mineralne zawierające metale, o których mowa w ograniczeniu pkt 5 lit. b), mogą być stosowane, jeżeli analiza laboratoryjna wykaże, że metal ma strukturę krystaliczną i jest nierozpuszczalny (zob. metoda badań mająca zastosowanie). Na tej postawie objęto odstępstwem następujące wypełniacze: sjenit nefelinowy zwierający bar.		Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z numerami CAS i klasyfikacją. Wnioskodawcy, którzy chcą stosować substancje wiążące zawierające metale objęte ograniczeniem, przedkładają sprawozdania z badań przeprowadzonych zgodnie z wymienionymi normami. Metoda badań: wg DIN 53770-1 lub równoważna.
d) Środki neutralizujące Zastosowanie: wszystkie farby, jeśli nie określono szczegółowo	Klasy objęte odstępstwem: H311 (R24), H331 (R23), H400 (R50), H410 (R50/53), H411 (R51/53), H412 (R52/53), H413 (R53). Zastosowanie mają następujące stężenia graniczne:		Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z numerami CAS i klasyfikacją.
	– farby i lakiery podłogowe,	1,0 % w/w
	– wszystkie inne produkty.	0,50 % w/w
e) Wybielacze optyczne Zastosowanie: wszystkie farby	Klasy objęte odstępstwem: H413 (R53).	0,10 % w/w	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z numerami CAS i klasyfikacją.
f) Pigmenty Zastosowanie: wszystkie produkty	Ograniczenie: Pigmenty zawierające metale stosuje się jedynie w przypadku gdy analiza laboratoryjna pigmentu wykazała, że chromofor będący związkiem metalu ma strukturę krystaliczną i jest nierozpuszczalny. Odstępstwo: Następujące pigmenty zawierające metale są objęte odstępstwem dotyczącym stosowania bez potrzeby przeprowadzania badań: – siarczan baru, – antymon i nikiel w nierozpuszczalnej sieci TiO₂, – błękitny spinel kobaltowo-glinowy, – błękitno-zielony spinel kobaltowo-chromowy.	Nie dotyczy	Weryfikacja: Wyniki analizy wykazują, że chromofor pigmentu ma strukturę krystaliczną i jest nierozpuszczalny. Metoda badań: wg DIN 53770-1 lub równoważna.
	Odstępstwo od kryterium 5 lit. a): Carc. Cat. 2, H351 (wdychanie): – Wyłącznie w odniesieniu do ditlenku tytanu (TiO₂) i tylko w przypadkach, gdy obecność TiO₂ nie powoduje klasyfikacji jako Carc. 2, H351 farby lub lakieru, które mają uzyskać licencję	Nie dotyczy	Weryfikacja: Wnioskodawca wykazuje, że zarówno on, jak idostawca TiO₂ posiadają systemy minimalizujące narażenie pracowników na suchy proszek TiO₂ w miejscu pracy (np. zamknięte systemy dozowania, wentylowane obszary dozowania i mieszania, środki ochrony indywidualnej).
	Odstępstwo od kryterium 5 lit. a): Repr. Cat. 2, H361fd: – W odniesieniu do trimetylopropanu (TMP) i tylko w przypadkach, gdy jest stosowany jako dodatek w pigmentach	0,50 %	Weryfikacja: Dostawca pigmentu oświadcza, że zawartość TMP nie przekracza 0,50 % ww. pigmentu.
6. Różne substancje użytkowe o zastosowaniach specjalistycznych
a) Filtry UV i stabilizatory do farb zewnętrznych Zastosowanie: farby zewnętrzne	Klasy objęte odstępstwem: H317 (R43), H411 (R51/53), H412 (R52/53), H413 (R53).	0,60 % w/w	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z numerami CAS i klasyfikacją.
b) Plastyfikatory w farbach i lakierach Zastosowanie: w przypadkach, w których uwzględniono je w recepturze	Nie można świadomie dodawać następujących ftalanów jako plastyfikatorów: DEHP (ftalan bis (2-etyloheksylu)) BBP (ftalan benzylu-butylu) DBP (ftalan dibutylu) DMEP (ftalan bis(2-metoksyetylowy)) DIBP (ftalan diizobutylu) DIHP (ftalany alkilowe o łańcuchach rozgałęzionych di-C6-8) DHNUP (ftalany alkilowe o łańcuchach rozgałęzionych di-C7-11) DHP (ftalan di-n-heksanu)	Stężenie graniczne dla każdego oddzielnego ftalanu: 0,010 %	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z numerami CAS i klasyfikacją.
7. Pozostałości substancji, które mogą występować w produkcie końcowym
a) Formaldehyd Zastosowanie: wszystkie produkty	Nie wolno świadomie dodawać wolnego formaldehydu do produktu końcowego. Produkt końcowy musi zostać poddany badaniu w celu ustalenia ilości zawartego w nim formaldehydu. Wymogi dotyczące pobierania próbek do badania odzwierciedlają asortyment produktów. Zastosowanie mają następujące dopuszczalne wartości całkowitej sumy:	0,0010 %	Weryfikacja: Należy określić zawartość wolnego formaldehydu w białym podkładzie lub przezroczystym podkładzie barwiącym, który zgodnie z przewidywaniami zawiera największą teoretyczną ilość formaldehydu. Oznacza się również zawartość barwników kolorowych, które zgodnie z przypuszczeniami zawierają największą teoretyczną ilość formaldehydu
	Przyznano następujące odstępstwa od wymogu określonego w akapicie pierwszym: (i) jeżeli środki konserwujące będące donorami formaldehydu muszą stanowić środek do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych dodawany dla ochrony określonego rodzaju farby lub lakieru i jeżeli zamiast izotiazolinonu stosuje się w charakterze środka konserwującego donor formaldehydu;	0,010 %	Metoda badań: Wartość graniczna 0,0010 %: Oznaczenie stężenia środków w opakowaniach zamkniętych metodą Merckoquanta. Jeżeli ta metoda nie pozwala uzyskać wyniku rozstrzygającego, to stosuje się wysokosprawną chromatografię cieczową (HPLC), aby potwierdzić stężenie środka w opakowaniach zamkniętych
	(ii) jeżeli pozostałości formaldehydu świadczą, że funkcję donorów formaldehydu pełnią polimerowe środki dyspergujące (substancje wiążące) zamiast środków do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych. W obydwu przypadkach określonych w ppkt (i) oraz (ii) całkowita zawartość nie przekracza następującej dopuszczalnej wartości:		Wartość graniczna 0,010 %: 1) wszystkie farby: oznaczenie stężenia formaldehydu w opakowaniach zamkniętych za pomocą analizy metodą VdL-RL 03 lub za pomocą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC); 2) farby i lakiery wewnętrzne: określenie za pomocą analizy zgodnej z ISO 16000-3. Emisje nie mogą przekroczyć 0,25 ppm przy pierwszym użyciu i muszą być mniejsze niż 0,05 ppm po upływie 24 godzin od pierwszego użycia.
b) Rozpuszczalniki Zastosowanie: wszystkie produkty	Klasy objęte odstępstwem: H304 (R65).	2,0 % w/w	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z numerami CAS i klasyfikacją.
c) Monomery nieprzereagowane Zastosowanie: systemy polimerowych substancji wiążących	Monomery nieprzereagowane, pochodzące z substancji wiążących, w tym kwasu akrylowego, mogą występować w produkcie końcowym w ilości mniejszej lub równej dopuszczalnej wartości sumy całkowitej.	0,050 % w/w	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z numerami CAS i klasyfikacją.
d) Lotne węglowodory aromatyczne i rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne Zastosowanie: wszystkie produkty	Lotne węglowodory aromatyczne i rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne nie mogą występować w produkcie końcowym. Rezydualna wartość dopuszczalna:	0,01 %	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację o niestosowaniu wraz z numerami CAS i klasyfikacją.
8. Substancje w substancjach wiążących i polimerowych środkach dyspergujących
a) Substancje wiążące i związki sieciujące Zastosowanie: — wewnętrzne lub zewnętrzne do wykończeń, — warstwa dekoracyjna, chroniąca i pokrywająca drewno, — powłoki do metalu, — pokrywanie podłóg, — powłoki na wysoki połysk, — powłoki architektoniczne i dekoracyjne	Dihydrazyd kwasu adypinowego (ADH) stosowany jako środek polepszający przyczepność lub środek sieciujący	1,0 % w/w	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z obliczeniami lub sprawozdaniem z badań analitycznych.
b) Produkty reakcji i pozostałości Zastosowanie: Produkty z systemami polimerowych substancji wiążących	Obecność pozostałości metanolu jest ograniczona w zależności od zawartości substancji wiążących w produkcie końcowym.		Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z obliczeniami lub sprawozdaniem z badań analitycznych.
	— więcej niż 10 % i do 20 % zawartości substancji wiążącej w produkcie końcowym, 0,02 % w/w	0,02 % w/w	Weryfikacja: Wnioskodawca i jego dostawcy surowców składają deklarację wraz z obliczeniami lub sprawozdaniem z badań analitycznych.
	— więcej niż 20 % i do 40 % zawartości substancji wiążącej w produkcie końcowym, 0,03 % w/w	0,03 % w/w
	— więcej niż 40 % zawartości substancji wiążącej w produkcie końcowym 0,05 %w/w	0,05 % w/w
(¹) Dyrektywa 98/8/WE Parlamenty Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotycząca wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1).

(¹) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

(²) Zgodnie z dokumentem referencyjnym na temat najlepszych dostępnych technik wytwarzania dużych ilości chemikaliów nieorganicznych (BREF) z sierpnia 2007 r.

(³) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).

(⁴) EN ISO 2813.

(⁵) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).

(⁶) ECHA, Substancje czynne produktów biobójczych – wykaz zatwierdzonych substancji czynnych http://www.echa.europa.eu/web/guest/information-on-chemicals/biocidal-active-substances

[1] Art. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. decyzji Komisji (UE) 2022/1229 z dnia 11 lipca 2022 r. zmieniającej decyzje 2014/312/UE, 2014/391/UE, 2014/763/UE, (UE) 2016/1332 i (UE) 2017/176 w odniesieniu do okresu ważności kryteriów oznakowania ekologicznego UE oraz związanych z nimi wymogów dotyczących oceny i weryfikacji (Dz.Urz.UE L 189 z 18.07.2022, str. 20). Zmiana weszła w życie 18 lipca 2022 r.

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Treść przypisu ZAMKNIJ

Dane dokumentu

Daty

Akty prawne powiązane

Dokumenty

Akt prawny

Alerty

Alerty

Alerty

Dane dokumentu

Daty

Akty prawne powiązane

Dokumenty

Akt prawny

Opcje

Powiązane z aktem prawnym:

Alerty

Opcje

Powiązane z aktem prawnym:

Alerty

Opcje

Alerty