RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 312,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W ramach rocznych pułapów środków na zobowiązania w podziale na kategorie wydatków i rocznych pułapów środków na płatności ustanowionych niniejszym rozporządzeniem należy przestrzegać pułapów wyznaczonych w odniesieniu do zobowiązań i zasobów własnych w decyzji Rady 2007/436/WE, Euratom (¹).

(2) Biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu przewidywalności w celu przygotowania i realizacji średnioterminowych inwestycji, należy wyznaczyć okres obowiązywania wieloletnich ram finansowych (WRF) na siedem lat począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r. Nie później niż w 2016 r. zostanie dokonany przegląd, po wyborach do Parlamentu Europejskiego. Pozwoli to instytucjom, w tym Parlamentowi Europejskiemu wybranemu w 2014 r., ponownie ocenić priorytety. Wyniki tego przeglądu należy uwzględnić przy ewentualnej korekcie niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do pozostałych lat WRF. Ustalenie to jest zwane dalej „przeglądem/rewizją” .

(3) W kontekście śródokresowego przeglądu/śródokresowej rewizji WRF, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgodniły, że wspólnie przeanalizują, jaki byłby najlepszy czas trwania kolejnych WRF, zanim Komisja przedstawi swoje wnioski z myślą o zapewnieniu odpowiedniej równowagi między odpowiednimi kadencjami członków Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej, a potrzebą stabilności cyklów programowania i przewidywalnością inwestycji.

(4) Należy wprowadzić szczególną i jak największą elastyczność, aby umożliwić Unii wypełnienie jej zobowiązań zgodnie z art. 323 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

(5) Następujące instrumenty szczególne są niezbędne, by umożliwić Unii reakcję na określone nieprzewidziane okoliczności lub aby umożliwić finansowanie wyraźnie określonych wydatków, których nie można byłoby sfinansować w ramach pułapów dostępnych dla jednego lub kilku działów określonych w ramach finansowych, usprawniając przez to procedurę budżetową: rezerwa na pomoc nadzwyczajną, Fundusz Solidarności Unii Europejskiej, Instrument Elastyczności, Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji, margines na nieprzewidziane wydatki, specjalna elastyczność służąca przeciwdziałaniu bezrobociu osób młodych i zintensyfikowaniu badań naukowych oraz globalny margines na zobowiązania w zakresie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, w szczególności zatrudnienia młodzieży. Należy zatem wprowadzić szczegółowe przepisy umożliwiające zapisanie w budżecie środków na zobowiązania poza pułapami określonymi w WRF, jeżeli istnieje konieczność wykorzystania instrumentów szczególnych.

(6) Jeżeli konieczne jest uruchomienie gwarancji z budżetu ogólnego Unii w odniesieniu do pożyczek udzielonych w ramach instrumentu wsparcia bilansu płatniczego lub europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej ustanowionych odpowiednio w rozporządzeniu Rady (WE) nr 332/2002 (²) i w rozporządzeniu Rady (UE) nr 407/2010 (³), należy uruchomić niezbędną kwotę poza pułapami środków na zobowiązania i środków na płatności określonymi w WRF, przestrzegając jednocześnie pułapu zasobów własnych.

(7) WRF należy określić w cenach z 2011 r. Należy także ustalić zasady dotyczące dostosowań technicznych WRF w celu przeliczenia dostępnych pułapów i marginesów.

(8) WRF nie powinny uwzględniać pozycji budżetu finansowanych z dochodów przeznaczonych na określone cele w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (⁴) („rozporządzenie finansowe”).

(9) Może zaistnieć konieczność rewizji niniejszego rozporządzenia w przypadku wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, których nie da się uwzględnić w ramach pułapów ustanowionych jako część WRF. Konieczne jest zatem wprowadzenie przepisów umożliwiających rewizję WRF w takich przypadkach.

(10) Należy określić zasady na wypadek innych sytuacji, które mogą wymagać dostosowania lub rewizji WRF. Takie dostosowania lub rewizje mogą być związane z wykonaniem budżetu, działaniami łączącymi skuteczność funduszy z należytym zarządzaniem gospodarczym, zmianami Traktatów, kolejnymi rozszerzeniami, ponownym zjednoczeniem Cypru lub opóźnionym przyjęciem nowych przepisów regulujących określone obszary polityki.

(11) Pulę środków finansowych na politykę spójności dla poszczególnych krajów ustala się na podstawie danych statystycznych i prognoz wykorzystanych w zaktualizowanym w lipcu 2012 r. wniosku Komisji dotyczącym niniejszego rozporządzenia. Biorąc pod uwagę niepewność prognoz oraz skutki dla państw członkowskich, wobec których zastosowanie ma górny limit środków, oraz w celu uwzględnienia szczególnie trudnej sytuacji państw członkowskich dotkniętych kryzysem, w 2016 r. Komisja dokona przeglądu łącznej kwoty alokacji dla wszystkich państw członkowskich w na cel polityki spójności: „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” na lata 2017–2020.

(12) Konieczne jest wprowadzenie przepisów określających ogólne zasady współpracy międzyinstytucjonalnej w zakresie procedury budżetowej.

(13) Konieczne jest również wprowadzenie przepisów dotyczących szczegółowych zasad postępowania w przypadku dużych projektów infrastrukturalnych, których czas realizacji znacznie przekracza wyznaczony okres obowiązywania WRF. Konieczne jest wyznaczenie maksymalnych kwot wkładu z budżetu ogólnego Unii w te projekty, co pozwoli zapewnić, by nie miały one żadnego wpływu na inne projekty finansowane z tego budżetu.

(14) Komisja powinna przedstawić wniosek w sprawie nowych wieloletnich ram finansowych przed dniem 1 stycznia 2018 r., by umożliwić instytucjom przyjęcie go z wystarczającym wyprzedzeniem przed wejściem w życie kolejnych WRF. Niniejsze rozporządzenie powinno w dalszym ciągu mieć zastosowanie, jeżeli kolejne ramy finansowych nie zostaną przyjęte przed końcem okresu obowiązywania WRF określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(15) Przeprowadzono konsultacje z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów, które przyjęły swoje opinie (⁵),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ 1

Przepisy ogólne

Artykuł 1

Wieloletnie ramy finansowe

Wieloletnie Ramy Finansowe na lata 2014–2020 (dalej zwane „WRF”) określono w załączniku.

Artykuł 2

Śródokresowy przegląd/śródokresowa rewizja WRF

Do końca 2016 r. Komisja przedstawi przegląd funkcjonowania WRF, z pełnym uwzględnieniem sytuacji gospodarczej w tym czasie oraz najnowszych prognoz makroekonomicznych. Temu obowiązkowemu przeglądowi będzie, w stosownych przypadkach, towarzyszyć wniosek ustawodawczy dotyczący rewizji niniejszego rozporządzenia zgodnie z procedurami określonymi w TFUE. Bez uszczerbku dla art. 7 niniejszego rozporządzenia pule środków finansowych wcześniej przydzielone poszczególnym krajom nie zostaną w drodze takiej rewizji zmniejszone.

Artykuł 3

Przestrzeganie pułapów WRF

1. Parlament Europejski, Rada i Komisja podczas każdej procedury budżetowej oraz przy wykonywaniu budżetu na dany rok zachowują zgodność z rocznymi pułapami wydatków określonymi w WRF.

Podpułap działu 2 określony w załączniku ustala się bez uszczerbku dla elastyczności między dwoma filarami Wspólnej Polityki Rolnej (WPR). Dostosowany pułap, który ma mieć zastosowanie do filara I WPR po przesunięciach środków między Europejskim Funduszem Rolnym na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich a płatnościami bezpośrednimi, zostanie określony w odpowiednim akcie prawnym, a WRF zostaną odpowiednio dostosowane w drodze dostosowania technicznego przewidzianego w art. 6 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

2. [1] Środki na zobowiązania można zapisać w budżecie poza pułapami dla odpowiednich działów określonych w WRF, gdy konieczne jest wykorzystanie zasobów dostępnych w ramach rezerwy na pomoc nadzwyczajną, Funduszu Solidarności Unii Europejskiej, instrumentu elastyczności, Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, marginesu na nieprzewidziane wydatki, specjalnej elastyczności służącej przeciwdziałaniu bezrobociu osób młodych i zintensyfikowaniu badań naukowych oraz łącznego marginesu na zobowiązania, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2012/2002 (⁶), rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 (⁷) oraz porozumieniem międzyinstytucjonalnym w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (⁸).

3. Jeżeli konieczne jest uruchomienie gwarancji pożyczki zabezpieczonej z budżetu ogólnego Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 332/2002 lub rozporządzeniem (UE) nr 407/2010, odbywa się to poza pułapami określonymi w WRF.

Artykuł 4

Przestrzeganie pułapu zasobów własnych

1. W każdym roku w okresie objętym WRF obowiązuje zasada, że wymagana łączna kwota środków na płatności, po rocznym dostosowaniu i z uwzględnieniem wszelkich innych dostosowań i rewizji, jak również zastosowania art. 3 ust. 2 i 3, nie może skutkować taką stawką poboru zasobów własnych, która przekraczałaby pułap zasobów własnych określony zgodnie z decyzją 2007/436/WE, Euratom.

2. W razie potrzeby pułapy określone w WRF obniża się w drodze ich rewizji, aby zapewnić przestrzeganie pułapu zasobów własnych określonego zgodnie z decyzją 2001/436/WE, Euratom.

Artykuł 5

Łączny margines płatności

1. Co roku, począwszy od 2015 r., w ramach dostosowań technicznych, o których mowa w art. 6, Komisja dostosowuje pułap płatności dla lat 2015–2020 w górę o kwotę odpowiadającą różnicy między dokonanymi płatnościami a określonym w wieloletnich ramach finansowych pułapem płatności na rok n–1.

2. Roczne dostosowania nie mogą przekroczyć poniższych kwot maksymalnych (w cenach z 2011 r.) w latach 2018–2020 w porównaniu z pierwotnym pułapem płatności na dany rok:

2018 r. – 7 mld EUR

2019 r. – 11 mld EUR

2020 r. – 13 mld EUR

3. Wszelkie dostosowania w górę zostaną w pełni skompensowane odpowiednim obniżeniem pułapu płatności na rok n–1.

Artykuł 6

Dostosowania techniczne

1. Każdego roku Komisja, działając z wyprzedzeniem w stosunku do procedury budżetowej na rok n+1, dokonuje następujących dostosowań technicznych WRF:

a) przeszacowania (w cenach z roku n+1) pułapów oraz całkowitych kwot środków na zobowiązania i środków na płatności;

b) obliczenia marginesu dostępnego w ramach pułapu zasobów własnych określonego zgodnie z decyzją 2007/436/WE, Euratom;

c) obliczenia bezwzględnej kwoty marginesu na nieprzewidziane wydatki przewidzianego w art. 13;

d) obliczenia łącznego marginesu na płatności przewidzianego w art. 5;

e) obliczenia łącznego marginesu na zobowiązania przewidzianego w art. 14;

f) obliczenia kwot, które mają zostać udostępnione na rzecz instrumentu elastyczności na podstawie art. 11 ust. 1 akapit drugi.

2. Komisja dokonuje dostosowań technicznych, o których mowa w ust. 1, na podstawie stałego deflatora w wysokości 2 % rocznie.

3. Komisja przekazuje wyniki dostosowań technicznych, o których mowa w ust. 1, i leżące u ich podstaw prognozy gospodarcze Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

4. Bez uszczerbku dla art. 7 i 8, w stosunku do danego roku nie można dokonywać żadnych dalszych dostosowań technicznych ani w ciągu tego roku, ani na zasadzie ex-post w latach kolejnych.

Artykuł 7

Dostosowanie pul środków finansowych na politykę spójności

1. W celu uwzględnienia szczególnie trudnej sytuacji państw członkowskich dotkniętych kryzysem, w 2016 r. Komisja – wraz z dostosowaniem technicznym na rok 2017 – dokona przeglądu łącznej kwoty środków przydzielonych wszystkim państwom członkowskim w obrębie celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” w ramach polityki spójności na lata 2017–2020, wykorzystując metodę alokacji określoną w odnośnym akcie podstawowym w oparciu o najbardziej aktualne w tym momencie dostępne statystyki oraz porównania – w odniesieniu do państw członkowskich, dla których środki ograniczono – między skumulowanym PKB danego kraju odnotowanym w latach 2014 i 2015 a łącznym PKB danego kraju oszacowanym w 2012 r. Komisja dostosuje wspomnianą łączną kwotę przydzielonych środków, w każdym przypadku, w którym wystąpi łączna rozbieżność wynosząca ponad +/– 5 %.

2. Wymagane dostosowania zostają rozłożone równo na lata 2017–2020, a odpowiadające im pułapy określone w WRF zostają odpowiednio zmienione. Pułapy płatności zostają również odpowiednio zmienione celem zapewnienia należytego rozłożenia w czasie w odniesieniu do środków na zobowiązania.

3. W dostosowaniu technicznym na rok 2017, po przeprowadzeniu śródokresowego przeglądu kwalifikalności państw członkowskich do otrzymania środków z Funduszu Spójności, który to przegląd został przewidziany w art. 90 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 (⁹), w przypadku gdy dane państwo członkowskie staje się nowym państwem kwalifikującym się do otrzymywania środków z Funduszu Spójności lub traci taką kwalifikowalność, Komisja dodaje wynikające ze stosownych obliczeń kwoty do środków przydzielonych danemu państwu członkowskiemu na lata 2017–2020 lub odejmuje je od tych środków.

4. Wymagane dostosowania wynikające z ust. 3zostają rozłożone równo na lata 2017–2020, a odpowiadające im pułapy określone w WRF zostają odpowiednio zmienione. Pułapy środków na płatności również zostają odpowiednio zmienione celem zapewnienia należytego rozłożenia w czasie w odniesieniu do środków na zobowiązania.

5. Łączny wynik netto dostosowań, o których mowa w ust. 1 i 3, niezależnie od tego czy będzie on dodatni czy ujemny, nie może przekroczyć 4 mld EUR.

Artykuł 8

Dostosowania dotyczące działań łączących skuteczność funduszy z należytym zarządzaniem gospodarczym

W przypadku gdy Komisja wycofuje zawieszenie zobowiązań budżetowych dotyczących Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich lub Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego w kontekście działań łączących skuteczność funduszy z należytym zarządzaniem gospodarczym, Komisja, zgodnie z odnośnym aktem podstawowym, dokonuje przesunięcia zawieszonych zobowiązań na kolejne lata. Zawieszone zobowiązania z roku n nie mogą być ponownie ujmowane w budżecie później niż w roku n+3.

ROZDZIAŁ 2

Instrumenty szczególne

Artykuł 9

Rezerwa na pomoc nadzwyczajną

1. Rezerwa na pomoc nadzwyczajną ma umożliwić szybkie reagowanie na szczególne potrzeby krajów trzecich w zakresie pomocy będące skutkiem zdarzeń, których nie można było przewidzieć w momencie uchwalania budżetu; jest przede wszystkim przeznaczona na operacje humanitarne, lecz również na cywilne zarządzanie kryzysowe i na ochronę ludności oraz – w razie potrzeby – na sytuacje szczególnej presji związanej z przepływami migracyjnymi na zewnętrznych granicach Unii,

2. Roczną kwotę rezerwy ustala się na 300 mln EUR (w cenach z 2011 r.) i zgodnie z rozporządzeniem finansowym można ją wykorzystywać do roku n + 1. Rezerwa ta zostaje zapisana w budżecie ogólnym Unii jako rezerwa. W pierwszej kolejności wykorzystuje się część rocznej kwoty wynikającą z roku poprzedniego. Ta część rocznej kwoty z roku n, która nie zostanie wykorzystana w roku n + 1, wygasa.

Artykuł 10

Fundusz Solidarności Unii Europejskiej

1. Fundusz Solidarności Unii Europejskiej ma umożliwiać szybką pomoc finansową w razie poważnych katastrof na terytorium państwa członkowskiego lub kraju kandydującego, zgodnie z definicją zawartą w odpowiednim akcie podstawowym. Pułap rocznej kwoty dostępnej w ramach tego funduszu wynosi 500 mln EUR (w cenach z 2011 r.). W dniu 1 października każdego roku co najmniej jedna czwarta rocznej kwoty powinna pozostać dostępna w celu pokrycia potrzeb powstających do końca roku. Część rocznej kwoty, która nie została zapisana w budżecie, może zostać wykorzystana do roku n+1. W pierwszej kolejności wykorzystuje się część kwoty rocznej wynikającej z poprzedniego roku. Ta część rocznej kwoty z roku n, która nie zostanie wykorzystana w roku n+1, wygasa.

2. W wyjątkowych przypadkach i jeżeli pozostające zasoby finansowe dostępne w ramach Funduszu Solidarności Unii Europejskiej w roku wystąpienia katastrofy, zgodnie z definicją zawartą w odpowiednim akcie podstawowym, nie są wystarczające do pokrycia kwoty pomocy uważanej za niezbędną przez Parlament Europejski i Radę, Komisja może zaproponować, aby różnica została sfinansowana z kwoty przeznaczonej na rok następny.

Artykuł 11

Instrument elastyczności

1. Instrument elastyczności ma umożliwić finansowanie w danym roku budżetowym i do wskazanej wysokości precyzyjnie określonych wydatków, których nie można było pokryć w ramach pułapów dostępnych w ramach co najmniej jednego innego działu. Z zastrzeżeniem akapitu drugiego pułap rocznej kwoty dostępnej na rzecz instrumentu elastyczności wynosi 600 mln EUR (w cenach z 2011 r.).

Każdego roku, począwszy od 2017 r., roczna kwota dostępna na rzecz instrumentu elastyczności będzie zwiększana o:

a) kwotę równoważną części rocznej kwoty przeznaczonej na Fundusz Solidarności Unii Europejskiej, która wygasła w poprzednim roku zgodnie z art. 10 ust. 1;

b) kwotę równoważną części rocznej kwoty przeznaczonej na Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji, która wygasła w poprzednim roku.

Kwoty udostępnione na rzecz instrumentu elastyczności zgodnie z akapitem drugim wykorzystuje się na warunkach określonych w niniejszym artykule.

2. Niewykorzystana część rocznej kwoty instrumentu elastyczności może zostać wykorzystana do roku n+3. W pierwszej kolejności wykorzystuje się część rocznej kwoty wynikającą z lat poprzednich według porządku chronologicznego. Ta część rocznej kwoty z roku n, która nie zostanie wykorzystana w roku n+3, wygasa.

Artykuł 12

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji

1. Środki Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, którego cele i zakres działania zostały określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1927/2006, nie mogą przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty 150 mln EUR (w cenach z 2011 r.).

2. Środki Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zapisuje się w budżecie ogólnym Unii jako rezerwę.

Artykuł 13

Margines na nieprzewidziane wydatki

1. Margines na nieprzewidziane wydatki, odpowiadający maksymalnie 0,03 % dochodu narodowego brutto Unii, ustanawia się poza pułapami WRF; ma to być ostateczny instrument umożliwiający działanie w nieprzewidzianych okolicznościach. Może on zostać uruchomiony wyłącznie w odniesieniu do budżetu korygującego lub budżetu rocznego.

2. Kwota wykorzystywana z marginesu na nieprzewidziane wydatki w każdym roku nie przekracza maksymalnej kwoty przewidzianej w rocznym dostosowaniu technicznym wieloletnich ram finansowych i jest zgodna z pułapem zasobów własnych.

3. Kwoty udostępniane dzięki uruchomieniu marginesu na nieprzewidziane wydatki są w pełni kompensowane w marginesach co najmniej jednego działu WRF na bieżący rok budżetowy lub kolejne lata budżetowe.

4. Kwot w ten sposób kompensowanych nie uruchamia się w kontekście WRF. Skorzystanie z marginesu na nieprzewidziane wydatki nie może powodować przekroczenia łącznych kwot pułapów środków na zobowiązania i środków na płatności określonych w WRF na bieżący rok budżetowy i kolejne lata budżetowe.

Artykuł 14

Łączny margines na zobowiązania

[2] 1. [3] Marginesy pozostawione poniżej pułapów WRF na środki na zobowiązania stanowią łączny margines na zobowiązania, który zostanie udostępniony poza pułapami określonymi w WRF na lata 2016–2020.

2. Co roku, w ramach dostosowania technicznego przewidzianego w art. 6, Komisja oblicza dostępną kwotę. Łączny margines WRF lub jego część mogą zostać uruchomione przez Parlament Europejski i Radę w ramach procedury budżetowej na mocy art. 314 TFUE.

Artykuł 15

Szczególna elastyczność służąca przeciwdziałaniu bezrobociu osób młodych i zintensyfikowaniu badań naukowych

Środki do kwoty 2 543 mln EUR (w cenach z 2011 r.) mogą zostać przeniesione na początek perspektywy finansowej, w latach 2014 i 2015, w ramach rocznej procedury budżetowej w odniesieniu do określonych celów polityk związanych z zatrudnieniem młodzieży, badaniami naukowymi, programem Erasmus, w szczególności w odniesieniu do praktyk zawodowych, oraz małych i średnich przedsiębiorstw. Kwota ta jest w pełni kompensowana względem środków w ramach działów lub między działami tak, aby łączne pułapy roczne na lata 2014–2020 pozostały niezmienione, podobnie jak całkowity przydział środków na dział lub poddział w całym okresie.

Artykuł 16

Wkład w finansowanie dużych projektów

1. W ramach budżetu ogólnego Unii na lata 2014–2020 udostępnia się maksymalną kwotę w wysokości 6 300 mln EUR (w cenach z 2011 r.) na potrzeby europejskich programów w zakresie nawigacji satelitarnej (EGNOS i Galileo).

2. W ramach budżetu ogólnego Unii na lata 2014–2020 udostępnia się maksymalną kwotę w wysokości 2 707 mln EUR (w cenach z 2011 r.) na potrzeby projektu dotyczącego międzynarodowego eksperymentalnego reaktora termojądrowego (ITER).

3. W ramach budżetu ogólnego Unii na lata 2014–2020 udostępnia się maksymalną kwotę w wysokości 3 786 mln EUR (w cenach z 2011 r.) na potrzeby programu Copernicus (europejskiego programu obserwacji Ziemi).

ROZDZIAŁ 3

Rewizja

Artykuł 17

Rewizja WRF

1. Bez uszczerbku dla art. 4 ust. 2, art. 18–22 oraz art. 25, w przypadku wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności WRF mogą zostać poddane rewizji przy zachowaniu zgodności z pułapem zasobów własnych określonym zgodnie z decyzją 2007/436/UE, Euratom.

2. Co do zasady, każdy wniosek dotyczący rewizji WRF zgodnie z ust. 1 zostaje przedstawiony i przyjęty przed rozpoczęciem procedury budżetowej na dany rok lub pierwszego roku w okresie, którego wniosek dotyczy.

3. W przypadku każdego wniosku dotyczącego rewizji ram finansowych zgodnie z ust. 1 analizuje się możliwości realokacji wydatków pomiędzy programami wchodzącymi w zakres działu, którego dotyczy rewizja, ze szczególnym uwzględnieniem przewidywanego niepełnego wykorzystania środków. Należy dążyć do tego, by znacząca kwota, wyrażona zarówno w wartościach bezwzględnych, jak i jako odsetek nowych planowanych wydatków, mieściła się w ramach istniejącego pułapu dla danego działu.

4. W przypadku każdej rewizji WRF zgodnie z ust. 1 uwzględnia się możliwości skompensowania podniesienia pułapu dla jednego działu poprzez obniżenie pułapu innego działu.

5. W przypadku każdej rewizji WRF zgodnie z ust. 1 utrzymuje się odpowiedni stosunek zobowiązań do płatności.

Artykuł 18

Rewizja związana z wykonaniem

Powiadamiając Parlament Europejski i Radę o wynikach dostosowań technicznych WRF, Komisja przedstawia wszelkie wnioski w sprawie rewizji łącznej kwoty środków na płatności, jakie uzna za konieczne, w świetle wdrożenia, celem zapewnienia należytego zarządzania rocznymi pułapami płatności oraz, w szczególności, ich należytego rozłożenia w czasie w odniesieniu do środków na zobowiązania. Parlament Europejski i Rada podejmują decyzje w sprawie tych wniosków przed dniem 1 maja roku n.

Artykuł 19

Rewizja w następstwie wprowadzenia nowych zasad lub programów odnoszących się do funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, Funduszu Migracji i Azylu oraz Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego

1. W przypadku przyjęcia po dniu 1 stycznia 2014 r. nowych zasad lub programów w ramach zarządzania dzielonego odnoszących się do funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, Funduszu Migracji i Azylu oraz Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, dokonuje się rewizji WRF celem przeniesienia na następne lata, powyżej odnośnych pułapów wydatków, środków przydzielonych, ale niewykorzystanych w 2014 r.

2. Rewizję dotyczącą przeniesienia niewykorzystanych środków przydzielonych na 2014 r. przyjmuje się przed dniem 1 maja 2015 r.

Artykuł 20

Rewizja WRF w przypadku zmiany Traktatów

Jeżeli w latach 2014–2020 do Traktatów zostaną wprowadzone zmiany mające wpływ na budżet, dokonuje się odpowiedniej rewizji WRF.

Artykuł 21

Rewizja WRF w przypadku rozszerzenia Unii

W przypadku przystąpienia lub przystąpień do Unii w latach 2014–2020 dokonuje się rewizji WRF w celu uwzględnienia potrzeb w zakresie wynikających z tego wydatków.

Artykuł 22

Rewizja WRF w przypadku ponownego zjednoczenia Cypru

W przypadku ponownego zjednoczenia Cypru w latach 2014–2020 dokonuje się rewizji WRF w celu uwzględnienia kompleksowego rozwiązania sytuacji na Cyprze i dodatkowych potrzeb finansowych wynikających z ponownego zjednoczenia.

Artykuł 23

Współpraca międzyinstytucjonalna w procedurze budżetowej

Parlament Europejski, Rada i Komisja (zwane dalej „instytucjami”) podejmują środki w celu ułatwienia realizacji corocznej procedury budżetowej.

Instytucje współpracują ze sobą w dobrej wierze podczas całej procedury w celu uzgodnienia zajmowanych stanowisk. Instytucje na wszystkich etapach procedury współdziałają w ramach kontaktów na właściwym szczeblu międzyinstytucjonalnym, tak aby monitorować postępy prac i analizować stopień zbliżenia stanowisk.

Instytucje zapewniają jak największy stopień koordynacji ich odpowiednich harmonogramów prac w celu umożliwienia przeprowadzenia procedury w sposób spójny i sprzyjający zbliżeniu stanowisk, prowadzący do ostatecznego przyjęcia budżetu ogólnego Unii.

Rozmowy trójstronne mogą być organizowane na wszystkich etapach procedury oraz z udziałem przedstawicieli różnych szczebli, w zależności od charakteru przewidywanej debaty. Każda instytucja zgodnie ze swoim regulaminem wewnętrznym wyznacza swoich przedstawicieli na każde posiedzenie, określa swój mandat negocjacyjny oraz z odpowiednim wyprzedzeniem informuje pozostałe instytucje o ustaleniach dotyczących posiedzenia.

Artykuł 24

Jedność budżetu

Wszystkie wydatki i dochody Unii i Euratomu ujmuje się w budżecie ogólnym Unii zgodnie z art. 7 rozporządzenia finansowego, w tym wydatki wynikające z wszelkich stosownych decyzji podjętych jednomyślnie przez Radę po konsultacji z Parlamentem Europejskim, w ramach art. 332 TFUE.

Artykuł 25

Przejście do następnych wieloletnich ram finansowych

Komisja przedstawi wniosek w sprawie nowych wieloletnich ram finansowych przed dniem 1 stycznia 2018 r.

Jeżeli przed dniem 31 grudnia 2020 r. nie zostanie przyjęte rozporządzenie Rady określające nowe wieloletnie ramy finansowe, przedłuża się okres obowiązywania pułapów i innych przepisów dotyczących ostatniego roku objętego WRF do czasu przyjęcia rozporządzenia określającego nowe ramy finansowe. W przypadku przystąpienia nowego państwa członkowskiego do Unii Europejskiej po 2020 r. w razie potrzeby dokonuje się rewizji ram finansowych o przedłużonym okresie obowiązywania w celu uwzględnienia przystąpienia.

Artykuł 26

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od 1 stycznia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 grudnia 2013 r.