KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając traktat o przystąpieniu Chorwacji, w szczególności jego art. 3 ust. 4 (¹),

uwzględniając decyzję Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (²), w szczególności jej art. 27 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją 2009/470/WE ustanowiono procedury regulujące wkład finansowy Unii przeznaczony na programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych.

(2) Ponadto w art. 27 ust. 1 decyzji 2009/470/WE przewidziano wprowadzenie unijnego środka finansowego na pokrycie wydatków poniesionych przez państwa członkowskie na finansowanie krajowych programów zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych wymienionych w załączniku I do tej decyzji.

(3) Decyzja Komisji 2008/341/WE z dnia 25 kwietnia 2008 r. ustanawiająca wspólnotowe kryteria dla krajowych programów zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych (³) stanowi, że aby uzyskać zatwierdzenie w ramach unijnych środków finansowych, programy przedkładane przez państwa członkowskie muszą co najmniej spełniać kryteria określone w załączniku do tej decyzji.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (⁴) przewiduje przeprowadzenie przez państwa członkowskie corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE) u bydła, owiec i kóz.

(5) Dyrektywa Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków (⁵) również przewiduje programy nadzoru realizowane przez państwa członkowskie w odniesieniu do drobiu i dzikiego ptactwa w celu wzbogacenia wiedzy, między innymi na podstawie regularnie uaktualnianej oceny ryzyka, na temat zagrożeń, jakie stanowią dzikie ptaki, związanych z wszelkimi występującymi u ptaków wirusami grypy pochodzącymi od ptaków. Wspomniane roczne programy oraz ich finansowanie również powinny zostać zatwierdzone.

(6) Niektóre państwa członkowskie przedstawiły Komisji roczne programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt, programy kontroli mające na celu zapobieganie chorobom odzwierzęcym oraz roczne programy zwalczania i monitorowania niektórych TSE, na realizację których chciałyby otrzymać wkład finansowy Unii.

(7) Na lata 2011 i 2012 niektóre wieloletnie programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych zgłoszone przez państwa członkowskie zostały zatwierdzone decyzją Komisji 2010/712/UE (⁶) i decyzją wykonawczą Komisji 2011/807/UE (⁷).

(8) Niektóre państwa członkowskie od kilku lat z powodzeniem wdrażające współfinansowane programy zwalczania wścieklizny posiadają granice lądowe z państwami trzecimi, w których choroba ta występuje. Aby ostatecznie zwalczyć wściekliznę, na terenie tych państw trzecich sąsiadujących z Unią należy przeprowadzić pewne działania w zakresie szczepień.

(9) Aby zapewnić nieprzerwane prowadzenie przez państwa członkowskie dotknięte wścieklizną działań w zakresie szczepień doustnych przewidzianych w ich programach, należy umożliwić wypłatę zaliczek do wysokości 60 % kwoty maksymalnej ustalonej dla każdego programu na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego.

(10) Komisja dokonała oceny programów rocznych przedstawionych jej przez państwa członkowskie, jak również odpowiednio trzeciego i drugiego roku realizacji programów wieloletnich zatwierdzonych na 2011 r. i 2012 r. zarówno z punktu widzenia weterynaryjnego, jak i finansowego. Programy te są zgodne z odpowiednim prawodawstwem weterynaryjnym Unii, a zwłaszcza z kryteriami określonymi w decyzji 2008/341/WE.

(11) Grecja i Włochy, z powodu szczególnej sytuacji epidemiologicznej i problemów technicznych napotkanych przy właściwym wdrażaniu odpowiednio programu zwalczania brucelozy owiec i kóz i programu kontroli i monitorowania afrykańskiego pomoru świń, poinformowały Komisję, że w obecnej sytuacji finansowej wymagane jest dodatkowe wsparcie na pracowników kontraktowych, aby zapewnić prawidłowe wdrożenie tych programów weterynaryjnych współfinansowanych przez UE.

(12) Środki kwalifikujące się do wsparcia finansowego Unii zostały określone w niniejszej decyzji wykonawczej Komisji. W przypadkach, w których uznano to za stosowne, Komisja poinformowała jednak na piśmie państwa członkowskie o ograniczeniach kwalifikowalności niektórych środków w odniesieniu do maksymalnej liczby podejmowanych działań lub w odniesieniu do obszarów geograficznych objętych programami.

(13) Ze względu na znaczenie rocznych i wieloletnich programów dla osiągnięcia celów Unii w zakresie zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, jak również ze względu na obowiązek stosowania we wszystkich państwach członkowskich programów w zakresie pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE) i ptasiej grypy, właściwe jest ustalenie odpowiedniej stawki wkładu finansowego Unii w celu zwrócenia kosztów, które zainteresowane państwa członkowskie poniosą w związku ze środkami wspomnianymi w niniejszej decyzji do kwoty maksymalnej dla każdego programu.

(14) Zgodnie z art. 75 rozporządzenia finansowego i art. 90 ust. 1 przepisów wykonawczych zaciąganie zobowiązań na wydatki z budżetu Unii powinno być poprzedzone decyzją w sprawie finansowania, określającą istotne składniki działania powodującego wydatki oraz przyjętą przez instytucję lub organy, którym instytucja ta przekazała uprawnienia.

(15) Weryfikacja poszczególnych uzasadnień kosztów kwalifikowalnych powoduje znaczne obciążenie administracyjne, a jednocześnie nie przyczynia się w sposób szczególny do zwiększenia skutecznego wykorzystania środków unijnych lub przejrzystości. Właściwsze w związku z tym jest ustalenie wkładu finansowego Unii dla każdego programu, w stosownych przypadkach, na poziomie, który zapewnia odpowiednie pokrycie kosztów związanych z działaniem danego rodzaju, o ile zostało ono zrealizowane. Należy zatem odpowiednio określić wkład finansowy Unii przeznaczony przede wszystkim na określone działania, takie jak pobieranie próbek, badania i szczepienia, jako kwotę ryczałtową przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów ponoszonych zwykle w celu przeprowadzenia działania lub osiągnięcia wyniku odpowiedniego badania.

(16) Na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (⁸) programy zwalczania i kontroli chorób zwierząt mają być finansowane w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji. Do celów kontroli finansowej stosuje się przepisy art. 9, 36 i 37 wspomnianego rozporządzenia.

(17) Wkład finansowy Unii powinno się przyznawać pod warunkiem, że planowane działania prowadzone są w sposób skuteczny i że właściwe organy dostarczają wszelkich niezbędnych informacji w terminach określonych w niniejszej decyzji.

(18) Ze względu na skuteczność administracyjną wszelkie wydatki przedłożone do zwrotu w ramach wkładu finansowego Unii powinny być wyrażone w euro. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1290/2005 kursem wymiany walut dla wydatków w walucie innej niż euro powinien być najbardziej aktualny kurs wymiany walut ustalony przez Europejski Bank Centralny przed pierwszym dniem miesiąca, w którym dane państwo członkowskie przedkłada swój wniosek.

(19) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

ROZDZIAŁ I

PROGRAMY ROCZNE

Artykuł 1

Bruceloza bydła

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. programy zwalczania brucelozy bydła przedstawione przez Hiszpanię, Włochy, Portugalię i Zjednoczone Królestwo.

Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. program zwalczania brucelozy bydła przedstawiony przez Chorwację.

2. Wkład finansowy Unii:

a) stanowi ryczałtową kwotę przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów ponoszonych w celu przeprowadzenia następujących działań lub badań:

(i) 0,5 EUR za zwierzę gospodarskie, od którego pobrano próbkę;

(ii) 0,2 EUR za wykonanie testu z różem bengalskim;

(iii) 0,2 EUR za wykonanie odczynu aglutynacji probówkowej;

(iv) 0,4 EUR za wykonanie odczynu wiązania dopełniacza;

(v) 0,5 EUR za wykonanie testu ELISA;

(vi) 10 EUR za przeprowadzenie badania bakteriologicznego;

(vii) 1 EUR za zaszczepione zwierzę gospodarskie;

b) stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1 i 2, na odszkodowania należne właścicielom za wartość zwierząt poddanych ubojowi w ramach wspomnianych programów, i nie przekracza średnio 375 EUR za zwierzę poddane ubojowi;

c) [1] nie przekracza następujących kwot:

(i) 3 440 000 EUR dla Hiszpanii;

(ii) 100 000 EUR dla Chorwacji;

(iii) 2 000 000 EUR dla Włoch;

(iv) 940 000 EUR dla Portugalii;

(v) 800 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

Artykuł 2

Gruźlica bydła

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. programy zwalczania gruźlicy bydła przedstawione przez Irlandię, Hiszpanię, Włochy, Portugalię i Zjednoczone Królestwo.

Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. program zwalczania gruźlicy bydła przedstawiony przez Chorwację.

2. Wkład finansowy Unii:

a) stanowi ryczałtową kwotę przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów ponoszonych w celu przeprowadzenia następujących działań lub badań:

(i) [2] 0,5 EUR za zwierzę gospodarskie, od którego pobrano próbkę w celu wykonania testu wydzielania interferonu gamma w przypadku podejrzenia nosicielstwa w rzeźni;

(ii) 1,5 EUR za wykonanie próby tuberkulinowej;

(iii) 5 EUR za wykonanie próby interferonu gamma;

(iv) 10 euro za przeprowadzenie badania bakteriologicznego;

b) stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1 i 2, na odszkodowania należne właścicielom za wartość zwierząt poddanych ubojowi w ramach wspomnianych programów, i nie przekracza średnio 375 EUR za zwierzę poddane ubojowi;

c) [3] nie przekracza następujących kwot:

(i) 12 000 000 EUR dla Irlandii;

(ii) 13 390 000 EUR dla Hiszpanii;

(iii) 400 000 EUR dla Chorwacji;

(iv) 4 000 000 EUR dla Włoch;

(v) 2 230 000 EUR dla Portugalii;

(vi) 31 900 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

Artykuł 3

Bruceloza owiec i kóz

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. programy zwalczania brucelozy owiec i kóz przedstawione przez Grecję, Włochy, Hiszpanię, Cypr i Portugalię.

2. Wkład finansowy Unii, z wyjątkiem wkładu dla Grecji:

a) stanowi ryczałtową kwotę przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów ponoszonych w celu przeprowadzenia następujących działań lub badań:

(i) 0,5 EUR za zwierzę gospodarskie, od którego pobrano próbkę;

(ii) 0,2 EUR za wykonanie testu z różem bengalskim;

(iii) 0,4 EUR za wykonanie odczynu wiązania dopełniacza;

(iv) 10 EUR za przeprowadzenie badania bakteriologicznego;

(v) 1 EUR za zaszczepione zwierzę gospodarskie;

b) stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na odszkodowania należne właścicielom za wartość zwierząt poddanych ubojowi w ramach wspomnianych programów, i nie przekracza średnio 50 EUR za zwierzę poddane ubojowi; oraz

c) [4] nie przekracza następujących kwot:

(i) 8 200 000 EUR dla Hiszpanii;

(ii) 3 380 000 EUR dla Włoch;

(iii) 170 000 EUR dla Cypru;

(iv) 1 760 000 EUR dla Portugalii.

3. Wkład finansowy Unii dla Grecji:

a) stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione na:

(i) zakup szczepionek;

(ii) wykonanie badań laboratoryjnych;

(iii) wynagrodzenia pracowników kontraktowych zatrudnionych specjalnie na potrzeby wdrażania środków tego programu innych niż wykonanie badań laboratoryjnych;

(iv) odszkodowania należne właścicielom za wartość zwierząt poddanych ubojowi w ramach tego programu; oraz

b) [5] nie przekracza 1 740 000 EUR.

4. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona Grecji za realizację programu, o którym mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

(i) 0,2 EUR za wykonanie testu z różem bengalskim;

(ii) 0,4 EUR za wykonanie odczynu wiązania dopełniacza;

(iii) 10 EUR za przeprowadzenie badania bakteriologicznego;

(iv) 1 EUR za dawkę za zakup szczepionki:

(v) 50 EUR za zwierzę poddane ubojowi.

Artykuł 4

Choroba niebieskiego języka na obszarach endemicznych lub obszarach wysokiego ryzyka

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. programy zwalczania i monitorowania choroby niebieskiego języka przedstawione przez Belgię, Bułgarię, Republikę Czeską, Niemcy, Irlandię, Grecję, Hiszpanię, Włochy, Łotwę, Litwę, Luksemburg, Węgry, Maltę, Niderlandy, Austrię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Słowenię, Słowację i Finlandię.

2. Wkład finansowy Unii:

a) stanowi ryczałtową kwotę przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów ponoszonych w celu przeprowadzenia następujących działań lub badań:

(i) 0,5 EUR za zwierzę gospodarskie, od którego pobrano próbkę;

(ii) 1 EUR za zaszczepione zwierzę gospodarskie;

(iii) 2 EUR za wykonanie testu ELISA;

(iv) 10 EUR za wykonanie testu PCR;

(v) 10 EUR za wykonanie badania wirusologicznego;

b) [6] nie przekracza następujących kwot:

(i) 9 000 EUR dla Belgii;

(ii) 11 000 EUR dla Bułgarii;

(iii) 5 000 EUR dla Republiki Czeskiej;

(iv) 86 000 EUR dla Niemiec;

(v) 10 000 EUR dla Irlandii;

(vi) 78 000 EUR dla Grecji;

(vii) 1 200 000 EUR dla Hiszpanii;

(viii) 650 000 EUR dla Włoch;

(ix) 10 000 EUR dla Łotwy;

(x) 10 000 EUR dla Litwy;

(xi) 2 000 EUR dla Luksemburga;

(xii) 3 000 EUR dla Węgier;

(xiii) 10 000 EUR dla Malty;

(xiv) 10 000 EUR dla Niderlandów;

(xv) 10 000 EUR dla Austrii;

(xvi) 50 000 EUR dla Polski;

(xvii) 145 000 EUR dla Portugalii;

(xviii) 130 000 EUR dla Rumunii;

(xix) 18 000 EUR dla Słowenii;

(xx) 40 000 EUR dla Słowacji;

(xxi) 10 000 EUR dla Finlandii.

Artykuł 5

Salmoneloza (salmonella odzwierzęca) w stadach hodowlanych, stadach nieśnych, stadach brojlerów gatunku Gallus gallus oraz stadach indyków (Meleagris gallopavo)

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. programy kontroli niektórych form salmonelli odzwierzęcej w stadach hodowlanych, stadach nieśnych i stadach brojlerów gatunku Gallus gallus oraz stadach indyków (Meleagris gallopavo) przedstawione przez Belgię, Bułgarię, Republikę Czeską, Danię, Niemcy, Estonię, Irlandię, Grecję, Hiszpanię, Francję, Włochy, Cypr, Łotwę, Luksemburg, Węgry, Maltę, Niderlandy, Austrię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Słowenię, Słowację i Zjednoczone Królestwo.

Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. programy kontroli niektórych form salmonelli odzwierzęcej w stadach hodowlanych, stadach nieśnych i stadach brojlerów gatunku Gallus gallus oraz stadach indyków (Meleagris gallopavo) przedstawione przez Chorwację.

2. Wkład finansowy Unii:

a) stanowi ryczałtową kwotę przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów ponoszonych w celu przeprowadzenia następujących działań lub badań:

(i) 0,5 EUR za próbkę urzędową;

(ii) 7 EUR za badanie bakteriologiczne (posiew/izolacja):

(iii) 15 EUR za test na określenie serotypu odpowiednich izolatów Salmonella spp.

(iv) 5 EUR za jeden test na badanie bakteriologiczne w celu sprawdzenia skuteczności dezynfekcji kurników po wybiciu stada, u którego stwierdzono salmonellę;

(v) 3 EUR za jeden test wykrywający środki przeciwdrobnoustrojowe lub efekt hamujący mnożenie się bakterii w tkankach ptaków ze stad zbadanych na obecność salmonelli;

(vi) 0,02 EUR za zakup dawek szczepionek;

b) stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie na wypłaty odszkodowań dla właścicieli za wartość:

– poddanych ubojowi selektywnemu ptaków hodowlanych i niosek gatunku Gallus gallus,

– poddanych ubojowi selektywnemu indyków hodowlanych gatunku Meleagris gallopavo,

– zniszczonych jaj zgodnie z lit. d);

c) [7] nie przekracza następujących kwot:

(i) 910 000 EUR dla Belgii;

(ii) 30 000 EUR dla Bułgarii;

(iii) 810 000 EUR dla Republiki Czeskiej;

(iv) 90 000 EUR dla Danii;

(v) 790 000 EUR dla Niemiec;

(vi) 10 000 EUR dla Estonii;

(vii) 160 000 EUR dla Irlandii;

(viii) 970 000 EUR dla Grecji;

(ix) 1 760 000 EUR dla Hiszpanii;

(x) 1 210 000 EUR dla Francji;

(xi) 200 000 EUR dla Chorwacji;

(xii) 3 520 000 EUR dla Włoch;

(xiii) 60 000 EUR dla Cypru;

(xiv) 200 000 EUR dla Łotwy;

(xv) 10 000 EUR dla Luksemburga;

(xvi) 950 000 EUR dla Węgier;

(xvii) 40 000 EUR dla Malty;

(xviii) 2 940 000 EUR dla Niderlandów;

(xix) 640 000 EUR dla Austrii;

(xx) 2 900 000 EUR dla Polski;

(xxi) 25 000 EUR dla Portugalii;

(xxii) 460 000 EUR dla Rumunii;

(xxiii) 10 000 EUR dla Słowenii;

(xxiv) 450 000 EUR dla Słowacji;

(xxv) 60 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa;

d) maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

(i) poddany ubojowi selektywnemu rodzicielski ptak hodowlany z gatunku Gallus gallus:	4 EUR za jednego ptaka;
(ii) poddana ubojowi selektywnemu nioska z gatunku Gallus gallus hodowana w celach handlowych:	2,20 EUR za jednego ptaka;
(iii) poddany ubojowi selektywnemu rodzicielski indyk hodowlany z gatunku Meleagris gallopavo:	12 EUR za jednego ptaka;
(iv) jaja wylęgowe rodzicielskiego ptaka hodowlanego z gatunku Gallus gallus:	0,20 EUR za jedno zniszczone jajo wylęgowe;
(v) jaja spożywcze gatunku Gallus gallus:	0,04 EUR za jedno zniszczone jajo spożywcze;
(vi) jaja wylęgowe rodzicielskiego ptaka hodowlanego z gatunku Meleagris gallopavo:	0,40 EUR za jedno zniszczone jajo wylęgowe.

Artykuł 6

Klasyczny pomór świń

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. programy kontroli i monitorowania klasycznego pomoru świń przedstawione przez Bułgarię, Niemcy, Węgry, Rumunię, Słowenię i Słowację.

Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. program kontroli i monitorowania klasycznego pomoru świń przedstawiony przez Chorwację.

2. Wkład finansowy Unii

a) stanowi ryczałtową kwotę przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów ponoszonych w celu przeprowadzenia następujących działań lub badań:

(i) 0,5 EUR za świnię domową, od której pobrano próbkę;

(ii) 5 EUR za dzika, od którego pobrano próbkę;

(iii) 1 EUR za przynętę/szczepionkę;

(iv) 2 EUR za wykonanie testu ELISA;

(v) 10 EUR za wykonanie testu PCR;

(vi) 10 EUR za wykonanie badania wirusologicznego;

b) [8] nie przekracza następujących kwot:

(i) 200 000 EUR dla Bułgarii;

(ii) 950 000 EUR dla Niemiec;

(iii) 100 000 EUR dla Chorwacji;

(iv) 224 000 EUR dla Węgier;

(v) 1 100 000 EUR dla Rumunii;

(vi) 25 000 EUR dla Słowenii;

(vii) 400 000 EUR dla Słowacji.

Artykuł 7

Afrykański pomór świń

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. program kontroli i monitorowania afrykańskiego pomoru świń przedstawiony przez Włochy.

2. Wkład finansowy Unii

a) stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez Włochy na:

(i) wykonanie badań laboratoryjnych;

(ii) wynagrodzenia pracowników kontraktowych zatrudnionych specjalnie na potrzeby wdrażania środków tego programu inne niż przeprowadzenie badań laboratoryjnych;

b) [9] nie przekracza 1 060 000 EUR.

3. Maksymalna kwota, jaka ma zostać zwrócona Włochom, nie przekracza średnio:

(i) 2 EUR za wykonanie testu ELISA;

(ii) 10 EUR za wykonanie testu PCR;

(iii) 10 EUR za wykonanie badania wirusologicznego.

Artykuł 8

Choroba pęcherzykowa świń

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. program zwalczania choroby pęcherzykowej świń przedstawiony przez Włochy.

2. Wkład finansowy Unii:

a) stanowi ryczałtową kwotę przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów ponoszonych w celu przeprowadzenia następujących działań lub badań:

(i) 0,5 EUR za świnię domową, od której pobrano próbkę;

(ii) 2 EUR za wykonanie testu ELISA;

(iii) 4 EUR za wykonanie testu seroneutralizacji;

(iv) 10 EUR za wykonanie testu PCR;

(v) 10 EUR za wykonanie badania wirusologicznego;

b) [10] nie przekracza 1 400 000 EUR.

Artykuł 9

Ptasia grypa u drobiu i dzikiego ptactwa

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. programy badań na obecność ptasiej grypy u drobiu i dzikiego ptactwa przedstawione przez Belgię, Bułgarię, Republikę Czeską, Danię, Niemcy, Irlandię, Grecję, Hiszpanię, Francję, Włochy, Cypr, Łotwę, Litwę, Luksemburg, Węgry, Maltę, Niderlandy, Austrię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Słowenię, Słowację, Finlandię, Szwecję i Zjednoczone Królestwo.

Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. program badań na obecność ptasiej grypy przedstawiony przez Chorwację.

2. Wkład finansowy Unii

a) stanowi ryczałtową kwotę przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów ponoszonych w celu przeprowadzenia następujących działań lub badań:

(i) [11] 0,5 EUR za ptaka domowego, od którego pobrano próbkę;

(ii) 5 EUR za sztukę dzikiego ptactwa, od którego pobrano próbkę w ramach nadzoru biernego;

(iii) 1 EUR za wykonanie testu ELISA;

(iv) 1 EUR za wykonanie testu immunodyfuzji w żelu agarowym;

b) stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie w celu pokrycia kosztów wykonania badań laboratoryjnych innych niż badania przewidziane w lit. a); oraz

c) [12] nie przekracza następujących kwot:

(i) 24 000 EUR dla Belgii;

(ii) 9 000 EUR dla Bułgarii;

(iii) 14 000 EUR dla Republiki Czeskiej;

(iv) 53 000 EUR dla Danii;

(v) 135 000 EUR dla Niemiec;

(vi) 62 000 EUR dla Irlandii;

(vii) 8 000 EUR dla Grecji;

(viii) 67 000 EUR dla Hiszpanii;

(ix) 108 000 EUR dla Francji;

(x) 40 000 EUR dla Chorwacji;

(xi) 1 300 000 EUR dla Włoch;

(xii) 4 000 EUR dla Cypru;

(xiii) 13 000 EUR dla Łotwy;

(xiv) 5 000 EUR dla Litwy;

(xv) 6 000 EUR dla Luksemburga;

(xvi) 61 000 EUR dla Węgier;

(xvii) 8 000 EUR dla Malty;

(xviii) 154 000 EUR dla Niderlandów;

(xix) 30 000 EUR dla Austrii;

(xx) 70 000 EUR dla Polski;

(xxi) 14 000 EUR dla Portugalii;

(xxii) 350 000 EUR dla Rumunii;

(xxiii) 29 000 EUR dla Słowenii;

(xxiv) 16 000 EUR dla Słowacji;

(xxv) 25 000 EUR dla Finlandii;

(xxvi) 30 000 EUR dla Szwecji;

(xxvii) 100 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za wykonanie badań objętych programami, nie przekracza średnio:

a) za test zahamowania hemaglutynacji (HI) na obecność H5/H7:	12 EUR za jeden test;
b) za test izolacji wirusa:	40 EUR za jeden test;
c) za test PCR:	20 EUR za jeden test.

Artykuł 10

Pasażowalne encefalopatie gąbczaste (TSE), gąbczasta encefalopatia bydła (BSE) i trzęsawka

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. programy monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE) oraz zwalczania gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) i trzęsawki przedstawione przez Belgię, Bułgarię, Republikę Czeską, Danię, Niemcy, Estonię, Irlandię, Grecję, Hiszpanię, Francję, Włochy, Cypr, Łotwę, Litwę, Luksemburg, Węgry, Maltę, Niderlandy, Austrię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Słowenię, Słowację, Finlandię, Szwecję i Zjednoczone Królestwo.

Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. program monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE) oraz zwalczania gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) i trzęsawki przedstawiony przez Chorwację.

2. Wkład finansowy Unii:

a) stanowi ryczałtową kwotę:

(i) 8,5 EUR za test, przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów poniesionych w celu wykonania szybkich testów w celu spełnienia wymogów, o których mowa w art. 12 ust. 2 oraz w części I rozdział A załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 lub stosowanych jako badania potwierdzające, zgodnie z rozdziałem C załącznika X do tego rozporządzenia;

(ii) 15 EUR za test, przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów poniesionych w celu wykonania szybkich testów w celu spełnienia wymogów, o których mowa w art. 12 ust. 2 oraz załączniku III rozdział A część II pkt 1–5, jak również w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001;

(iii) 4 EUR za test, przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów poniesionych w celu wykonania testów genotypowych;

(iv) 120 EUR za test, przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów poniesionych w celu wykonania wstępnych molekularnych badań różnicujących, o których mowa w rozdziale C pkt 3.2 lit. c) ppkt (i) w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 999/2001; oraz

(v) 25 EUR za test, przeznaczoną na pokrycie wszystkich kosztów poniesionych w celu wykonania badań potwierdzających, innych niż szybkie testy, o których mowa w rozdziale C załącznika X do rozporządzenia (WE) nr 999/2001;

b) stanowi 50 % kosztów poniesionych przez każde państwo członkowskie na wypłaty odszkodowań dla właścicieli za wartość zwierząt:

(i) poddanych ubojowi selektywnemu i zniszczonych zgodnie z programem zwalczania BSE i trzęsawki;

(ii) przymusowo poddanych ubojowi zgodnie z rozdziałem A pkt 2.3 lit. d) w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001;

c) [13] nie przekracza następujących kwot:

(i) 290 000 EUR dla Belgii;

(ii) 360 000 EUR dla Bułgarii;

(iii) 380 000 EUR dla Republiki Czeskiej;

(iv) 300 000 EUR dla Danii;

(v) 4 700 000 EUR dla Niemiec;

(vi) 60 000 EUR dla Estonii;

(vii) 1 300 000 EUR dla Irlandii;

(viii) 1 700 000 EUR dla Grecji;

(ix) 3 000 000 EUR dla Hiszpanii;

(x) 10 900 000 EUR dla Francji;

(xi) 3 600 000 EUR dla Włoch;

(xii) 230 000 EUR dla Chorwacji;

(xiii) 950 000 EUR dla Cypru;

(xiv) 80 000 EUR dla Łotwy;

(xv) 435 000 EUR dla Litwy;

(xvi) 50 000 EUR dla Luksemburga;

(xvii) 790 000 EUR dla Węgier;

(xviii) 25 000 EUR dla Malty;

(xix) 1 000 000 EUR dla Niderlandów;

(xx) 500 000 EUR dla Austrii;

(xxi) 2 600 000 EUR dla Polski;

(xxii) 1 000 000 EUR dla Portugalii;

(xxiii) 1 400 000 EUR dla Rumunii;

(xxiv) 160 000 EUR dla Słowenii;

(xxv) 220 000 EUR dla Słowacji;

(xxvi) 160 000 EUR dla Finlandii;

(xxvii) 210 000 EUR dla Szwecji;

(xxviii) 2 520 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) za poddane ubojowi selektywnemu i zniszczone bydło:	500 EUR za jedno zwierzę;
b) za poddane ubojowi selektywnemu i zniszczone owce lub kozy:	70 EUR za jedno zwierzę;
c) za poddane ubojowi owce i kozy:	50 EUR za jedno zwierzę.

Artykuł 11

Wścieklizna

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. programy zwalczania wścieklizny przedstawione przez Bułgarię, Grecję, Estonię, Włochy, Litwę, Węgry, Polskę, Rumunię, Słowenię i Słowację.

2. Wkład finansowy Unii

a) obejmuje ryczałtową kwotę wynoszącą 5 EUR za dzikie zwierzę, od którego pobrano próbkę;

b) stanowi 75 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, w celu pokrycia kosztów:

(i) wykonania badań laboratoryjnych mających na celu wykrycie antygenów lub przeciwciał wścieklizny;

(ii) izolacji wirusa wścieklizny i jego scharakteryzowania;

(iii) wykrycia biomarkera oraz miareczkowania przynęt ze szczepionką;

(iv) zakupu i dystrybucji szczepionek doustnych oraz przynęt;

(v) zakupu i podawania wypasanym zwierzętom szczepionek pozajelitowych;

c) stanowi 75 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez Grecję w celu pokrycia kosztów wynagrodzenia pracowników kontraktowych zatrudnionych specjalnie do prac laboratoryjnych w ramach tego programu; oraz

d) [14] nie przekracza następujących kwot:

(i) 1 650 000 EUR dla Bułgarii;

(ii) 1 500 000 EUR dla Grecji;

(iii) 620 000 EUR dla Estonii;

(iv) 190 000 EUR dla Włoch;

(v) 2 200 000 EUR dla Litwy;

(vi) 1 080 000 EUR dla Węgier;

(vii) 7 240 000 EUR dla Polski;

(viii) 2 300 000 EUR dla Rumunii;

(ix) 810 000 EUR dla Słowenii;

(x) 380 000 EUR dla Słowacji.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) za badanie serologiczne:	12 EUR za jeden test;
b) za badanie na wykrycie obecności tetracykliny w szlifach kostnych:	12 EUR za jeden test;
c) za test immunofluorescencji (FAT):	18 EUR za jeden test;
d) za zakup szczepionek doustnych oraz przynęt:	0,60 EUR za dawkę;
e) za dystrybucję szczepionek doustnych oraz przynęt:	0,35 EUR za dawkę.

4. Niezależnie od przepisów ust. 2 lit. a) i b) i ust. 3 w przypadku części programów Litwy i Polski, które będą realizowane poza terytorium tych państw członkowskich, wkład finansowy Unii:

a) jest przyznawany tylko na koszt zakupu i dystrybucji szczepionek doustnych oraz przynęt;

b) wynosi 100 %; oraz

c) [15] nie przekracza:

(i) 1 260 000 EUR dla części litewskiego programu realizowanej na Białorusi;

(ii) 1 255 000 EUR dla części polskiego programu realizowanej na Ukrainie;

(iii) 295 000 EUR dla części polskiego programu realizowanej na Białorusi.

5. Maksymalna kwota, jaka ma zostać zwrócona za koszty zakupu i dystrybucji szczepionek doustnych oraz przynęt, o których mowa w ust. 4, nie przekracza średnio 0,95 EUR za dawkę.

ROZDZIAŁ II

PROGRAMY WIELOLETNIE

Artykuł 12

Wścieklizna

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. drugi rok wieloletniego programu zwalczania wścieklizny przedstawionego przez Finlandię.

2. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. trzeci rok wieloletniego programu zwalczania wścieklizny przedstawionego przez Łotwę.

3. Wkład finansowy Unii:

a) obejmuje ryczałtową kwotę wynoszącą 5 EUR za dzikie zwierzę, od którego pobrano próbkę;

b) stanowi 75 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1 i 2, w celu pokrycia kosztów:

(i) wykonania badań laboratoryjnych mających na celu wykrycie antygenów lub przeciwciał wścieklizny;

(ii) izolacji wirusa wścieklizny i jego scharakteryzowania;

(iii) wykrycia biomarkera oraz miareczkowania przynęt ze szczepionką;

(iv) zakupu i dystrybucji szczepionek doustnych oraz przynęt;

(v) zakupu i podawania wypasanym zwierzętom szczepionek pozajelitowych; oraz

c) [16] nie przekracza następujących kwot:

(i) 1 500 000 EUR dla Łotwy;

(ii) 400 000 EUR dla Finlandii.

4. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) za badanie serologiczne:	12 EUR za jeden test;
b) za badanie na wykrycie obecności tetracykliny w szlifach kostnych:	12 EUR za jeden test;
c) za test immunofluorescencji (FAT):	18 EUR za jeden test;
d) za zakup szczepionek doustnych oraz przynęt:	0,60 EUR za dawkę;
e) za dystrybucję szczepionek doustnych oraz przynęt:	0,35 EUR za dawkę.

5. Niezależnie od przepisów ust. 3 lit. a) i b) i ust. 4 w przypadku części wieloletnich programów Łotwy i Finlandii, które będą realizowane poza terytorium tych państw członkowskich, wkład finansowy Unii:

a) jest przyznawany tylko na koszt zakupu i dystrybucji szczepionek doustnych oraz przynęt;

b) wynosi 100 %; oraz

c) nie przekracza na 2013 r.:

(i) 600 000 EUR dla Łotwy;

(ii) 100 000 EUR dla Finlandii.

6. Maksymalna kwota, jaka ma zostać zwrócona za koszty, o których mowa w ust. 5, nie przekracza średnio 0,95 EUR za dawkę za zakup i dystrybucję szczepionek doustnych oraz przynęt.

ROZDZIAŁ III

Artykuł 13

Wydatki kwalifikowalne

1. Bez uszczerbku dla maksymalnych limitów wkładu finansowego Unii określonych w art. 1–12 kwalifikowalne wydatki poniesione w związku ze środkami, o których mowa w tych artykułach, są ograniczone do wydatków określonych w załączniku.

2. Do współfinansowania w postaci wkładu finansowego Unii kwalifikowalne są wyłącznie koszty poniesione w ramach realizacji rocznych lub wieloletnich programów, o których mowa w art. 1–12, i zapłacone przed przedłożeniem sprawozdania końcowego przez państwa członkowskie.

3. [17] (skreślony).

4. Niezależnie od przepisów ust. 2 w przypadku kosztów, o których mowa w art. 11 i 12, Komisja, na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, wypłaca zaliczkę w wysokości do 60 % określonej kwoty maksymalnej w ciągu 3 miesięcy od daty otrzymania wniosku.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 14

1. Odszkodowania należne właścicielom za wartość zwierząt poddanych ubojowi lub ubojowi selektywnemu i zniszczonych produktów przyznaje się w ciągu 90 dni od daty:

a) dokonania uboju lub uboju selektywnego zwierzęcia;

b) zniszczenia produktów; lub

c) przedstawienia przez właściciela wypełnionego wniosku.

2. W przypadku płatności odszkodowań po upływie okresu 90 dni, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zastosowanie ma art. 9 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006 (⁹).

Artykuł 15

1. Wydatki przedstawione przez państwa członkowskie do zwrotu w ramach wkładu finansowego Unii są wyrażone w euro i nie obejmują podatku od wartości dodanej ani innych podatków.

2. Jeśli wydatki danego państwa członkowskiego wyrażone są w walucie innej niż euro, państwo to dokonuje przeliczenia na euro, stosując najbardziej aktualny kurs wymiany walut ustalony przez Europejski Bank Centralny przed pierwszym dniem miesiąca, w którym dane państwo członkowskie przedkłada swój wniosek.

Artykuł 16

1. Wkład finansowy Unii w roczne i wieloletnie programy, o których mowa w art. 1–12 („programy”), jest przyznawany pod warunkiem, że zainteresowane państwa członkowskie:

a) realizują programy zgodnie ze stosownymi przepisami prawa Unii, w tym z zasadami konkurencji i udzielania zamówień publicznych;

b) wprowadzą w życie, najpóźniej do dnia 1 stycznia 2013 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do realizacji programów;

c) przekażą Komisji, najpóźniej do dnia 31 lipca 2013 r., okresowe sprawozdania techniczne i finansowe w sprawie programów, zgodnie z art. 27 ust. 7 lit. a) decyzji 2009/470/WE, obejmujące okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.;

d) tylko w przypadku programów, o których mowa w art. 8, raz na sześć miesięcy przekażą Komisji, za pośrednictwem jej systemu internetowego, dodatnie i ujemne wyniki badań uzyskane w trakcie nadzoru drobiu i dzikiego ptactwa, zgodnie z art. 4 decyzji Komisji 2010/367/UE (¹⁰);

e) najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2014 r. przekażą Komisji, zgodnie z art. 27 ust. 7 lit. b) decyzji 2009/470/WE, roczne szczegółowe sprawozdanie techniczne na temat technicznego wykonania danego programu wraz z dowodami uzasadniającymi koszty poniesione przez państwo członkowskie oraz wynikami osiągniętymi w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.;

f) skutecznie zrealizują programy;

g) nie przedłożą kolejnych wniosków o inne rodzaje wkładu Unii na rzecz wspomnianych środków i nie przedkładały takich wniosków w terminie wcześniejszym.

2. W przypadku gdy dane państwo członkowskie nie postępuje zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1, Komisja może obniżyć wysokość wkładu finansowego Unii, uwzględniając charakter i powagę naruszenia oraz stratę finansową dla Unii.

Artykuł 17

Niniejsza decyzja stanowi decyzję w sprawie finansowania w rozumieniu art. 75 rozporządzenia finansowego.

Artykuł 18

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2013 r. W odniesieniu do Republiki Chorwacji niniejsza decyzja wchodzi w życie z zastrzeżeniem i w dniu wejścia w życie traktatu o przystąpieniu Republiki Chorwacji.

Artykuł 19

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2012 r.