RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 ustęp 2 akapit trzeci,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wspólna polityka rolna obejmuje szereg środków, w tym również środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich. Konieczne staje się zapewnienie ich finansowania w celu realizacji założeń wspólnej polityki rolnej. Biorąc pod uwagę, że środki te posiadają wspólne elementy różniące się jednak od siebie pod pewnymi względami, ich finansowanie należy ująć w ramy prawne pozwalające, w określonych przypadkach, na ich specyficzne traktowanie. W celu uwzględnienia tych różnic konieczne staje się utworzenie dwóch europejskich funduszy rolniczych: Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (zwanego dalej „EFRG”) mającego na celu finansowanie środków rynkowych i pozostałych środków oraz Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich (zwanego dalej „EFRROW”) mającego na celu finansowanie programów rozwoju obszarów wiejskich.

(2) Budżet wspólnotowy powinien finansować wydatki na wspólną politykę rolną, w tym wydatki na rozwój obszarów wiejskich za pośrednictwem obydwu wyżej wymienionych funduszy, na zasadzie centralizacji albo poprzez podział zarządzania między Państwa Członkowskie i Wspólnotę, zgodnie z art. 53 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (²). Należy w sposób wyczerpujący określić działania, które mogą być finansowane z obydwu wyżej wymienionych funduszy.

(3) Jeżeli w trakcie rozliczania rachunków Komisja nie ma wystarczającej pewności, czy kontrole krajowe są odpowiednie i przejrzyste, i czy agencje płatnicze dokonują weryfikacji legalności i dopuszczalności deklaracji o wydatkach przez nie realizowanych, nie jest ona w stanie określić w rozsądnym terminie całkowitej kwoty wydatków, która ma zostać przypisana europejskim funduszom rolniczym. Biorąc powyższe pod uwagę, należy przewidzieć stworzenie przepisów dotyczących akredytowania przez Państwa Członkowskie agencji płatniczych, wprowadzenia przez nie procedur umożliwiających otrzymywanie niezbędnych poświadczeń wiarygodności rachunków i certyfikacji systemów zarządzania i kontroli, jak również rozliczeń rocznych przez niezależne jednostki.

(4) W celu zapewnienia spójności między normami wymaganymi dla akredytacji w poszczególnych Państwach Członkowskich, Komisja powinna udzielić wskazówek odnoszących się do kryteriów, które mają być zastosowane. Ponadto w celu zapewnienia przejrzystości kontroli krajowych, w szczególności w zakresie procedur dotyczących zezwoleń, zatwierdzenia i wypłaty środków, należy w danym przypadku ograniczyć liczbę organów i jednostek, którym przydzielono te funkcje, biorąc pod uwagę przepisy konstytucyjne każdego z Państw Członkowskich.

(5) Jeżeli Państwo Członkowskie akredytuje więcej niż jedną agencję płatniczą, ważne jest, aby wyznaczyło jedną jednostkę koordynującą, zapewniającą spójność zarządzania funduszami, odpowiadającą za kontakty między Komisją a poszczególnymi akredytowanymi agencjami płatniczymi i czuwającą nad szybkim przekazywaniem każdej żądanej przez Komisję informacji dotyczącej działalności poszczególnych agencji płatniczych.

(6) W celu zapewnienia harmonijnej współpracy między Komisją a Państwami Członkowskimi w dziedzinie finansowania wydatków na wspólną politykę rolną, a w szczególności, w celu umożliwienia Komisji ścisłego monitorowania zarządzania finansami przez Państwa Członkowskie i rozliczania rachunków akredytowanych agencji płatniczych, konieczne jest, aby Państwa Członkowskie przekazywały Komisji pewne informacje lub zachowywały je do jej dyspozycji. W tym celu należy jak najpełniej wykorzystać technologie informacyjne.

(7) Do opracowywania informacji przeznaczonych dla Komisji oraz do tego, aby Komisja miała pełny i natychmiastowy dostęp do danych związanych z wydatkami przedstawianych zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej, powinny zostać ustalone zasady przedstawiania i przekazywania danych oraz tryb i odpowiednie terminy ich przekazywania.

(8) Finansowanie środków i działań wymaganych przez wspólną politykę rolną jest częściowo realizowane w ramach podziału zarządzania. W celu zapewnienia właściwego zarządzania finansowego funduszami wspólnotowymi, Komisja powinna wykonywać działania zmierzające do sprawowania kontroli nad właściwym zarządzaniem funduszami przez organy Państw Członkowskich odpowiedzialne za wypłacanie środków. Należy zdefiniować charakter kontroli, które miałyby być wykonywane przez Komisję, i dokładnie określić warunki umożliwiające Komisji przyjęcie odpowiedzialności w zakresie wykonywania budżetu, jak również jasno przedstawić obowiązki współpracy nałożone na Państwa Członkowskie.

(9) Jedynie agencje płatnicze akredytowane przez Państwa Członkowskie stanowią rozsądną gwarancję tego, że przeprowadzono niezbędną kontrolę przed przyznaniem beneficjentom środków z pomocy wspólnotowej. Dlatego też należy uściślić, że wyłącznie wydatki realizowane przez akredytowane agencje płatnicze mogą być zwracane z budżetu wspólnotowego.

(10) Ważne jest, aby środki finansowe, niezbędne do pokrycia wydatków dokonanych przez akredytowane agencje w ramach EFRG, były przekazywane do dyspozycji Państw Członkowskich przez Komisję w formie zwrotów na podstawie zaksięgowanych wydatków dokonanych przez te agencje. W oczekiwaniu na zwroty w formie płatności miesięcznych Państwa Członkowskie powinny zgromadzić niezbędne środki w zależności od potrzeb ich akredytowanych agencji płatniczych. Państwa Członkowskie oraz beneficjenci zaangażowani w realizację wspólnej polityki rolnej pokrywają wszelkie poniesione przez nich koszty zatrudnienia oraz koszty administracyjne.

(11) Ważne jest, aby pomoc wspólnotowa była wypłacana beneficjentom w ustalonym terminie w celu skutecznego jej wykorzystania. Nieprzestrzeganie przez Państwa Członkowskie terminów płatności ustalonych w ustawodawstwie wspólnotowym może tworzyć poważne problemy dla beneficjentów i stanowić zagrożenie dla zasady jednoroczności budżetu wspólnotowego. Dlatego też wydatki dokonane poza terminami płatności powinny zostać wyłączone z finansowania wspólnotowego. W celu poszanowania zasady proporcjonalności Komisja powinna móc ustalać przepisy określające wyjątki od tej ogólnej zasady.

(12) Konieczne jest stworzenie procedury administracyjnej umożliwiającej Komisji podjęcie decyzji o zredukowaniu lub czasowym zawieszeniu płatności miesięcznych, w przypadku gdy informacja przekazana przez Państwa Członkowskie nie pozwala Komisji uzyskać potwierdzenia, że zostały dochowane obowiązujące zasady wspólnotowe oraz ujawnia wyraźne nadużycie funduszy wspólnotowych. W dokładnie określonych przypadkach zredukowanie lub zawieszenie powinno być również możliwe bez odwoływania się do tej procedury. W obydwu przypadkach Komisja powinna informować o tym fakcie dane Państwo Członkowskie, wyjaśniając, że wszystkie decyzje o zredukowaniu lub zawieszeniu płatności miesięcznych zostały podjęte bez naruszenia decyzji, które będą podjęte w momencie rozliczania rachunków.

(13) W ramach przestrzegania dyscypliny budżetowej niezbędne jest zdefiniowanie pułapu rocznego wydatków finansowanych przez EFRG, biorąc pod uwagę kwoty maksymalne ustalone dla tego funduszu w perspektywach finansowych, kwoty ustalone przez Komisję z zastosowaniem art. 10 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników (³), jak również kwoty ustalone w art. 143d oraz art. 143e wspomnianego rozporządzenia.

(14) Dyscyplina budżetowa nakazuje również, aby roczny pułap wydatków finansowanych przez EFRG był przestrzegany w każdych okolicznościach i na każdym etapie procedury budżetowej i wykonywania budżetu. W tym celu konieczne jest, aby krajowy pułap płatności bezpośrednich realizowany przez Państwo Członkowskie, skorygowany zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, był uważany za pułap finansowy dla bezpośrednich płatności dla danego Państwa Członkowskiego i aby zwroty tych płatności nie przekraczały wspomnianego pułapu. Ponadto dyscyplina budżetowa nakazuje, aby wszystkie środki ustawodawcze wnioskowane przez Komisję lub przyjęte przez Radę lub Komisję w ramach wspólnej polityki rolnej i budżetu EFRG nie przekraczały rocznego pułapu wydatków finansowanych przez ten fundusz. Podobnie, należy przyznać Komisji prawo do ustalania dostosowań, o których mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, jeżeli Rada nie ustali ich przed dniem 30 czerwca roku kalendarzowego, do którego stosują się powyższe dostosowania.

(15) Środki podjęte w celu określenia udziału finansowego EFRG oraz EFRROW, odnoszące się do kalkulacji pułapów finansowych, nie wpływają na kompetencje wyznaczonej przez Traktat władzy budżetowej. W związku z tym środki te powinny opierać się na kwotach referencyjnych ustalonych zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 6 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą oraz Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej (⁴) (zwanym dalej „porozumieniem międzyinstytucjonalnym”) i perspektywą finansową przedstawioną w załączniku I do wymienionego porozumienia.

(16) Dyscyplina budżetowa pociąga również za sobą stałe kontrolowanie średniookresowej sytuacji budżetowej. Dlatego też w trakcie przedkładania wstępnego projektu budżetu na dany rok ważne jest, aby Komisja przedstawiła swoje prognozy i analizę Parlamentowi Europejskiemu i Radzie oraz aby w razie konieczności zaproponowała Radzie podjęcie odpowiednich środków. Ponadto konieczne jest, aby Komisja używała w pełni i w każdym momencie swoich kompetencji zarządczych w celu zapewnienia przestrzegania pułapu rocznego oraz aby w razie konieczności zaproponowała Radzie przeprowadzenie odpowiednich działań mających na celu poprawienie sytuacji budżetowej. Jeżeli pod koniec roku budżetowego wnioski o zwrot przedstawione przez Państwa Członkowskie uniemożliwiałyby przestrzeganie pułapu rocznego, Komisja powinna mieć prawo podjęcia środków zapewniających, z jednej strony, tymczasowy podział dostępnych środków budżetowych pomiędzy Państwa Członkowskie proporcjonalnie do ich wniosków o zaległą wypłatę, z drugiej zaś, zachowanie pułapu ustalonego na dany rok. Należałoby przyjąć, że płatności na dany rok są realizowane w następnym roku budżetowym, oraz ostatecznie ustalić całkowitą kwotę finansowania wspólnotowego przysługującą Państwu Członkowskiemu, jak również wyrównanie między Państwami Członkowskimi w celu zachowania ustalonej kwoty.

(17) W chwili wykonywania budżetu Komisja powinna wdrożyć comiesięczny system wczesnego ostrzegania i monitorowania wydatków rolnych w celu zapewnienia jak najszybszego reagowania w przypadku pojawienia się ryzyka przekroczenia pułapu rocznego, podjęcia odpowiednich środków w ramach przyznanych jej kompetencji zarządczych oraz, gdyby działania te okazały się niewystarczające, zaproponowania Radzie wprowadzenia w życie innych środków w jak najkrótszym czasie. W celu uzyskania jak najlepszych efektów, system ten powinien umożliwić dokonywanie zestawień rzeczywistych wydatków i wydatków szacunkowych sporządzonych na podstawie wydatków z poprzednich lat. Komisja powinna przekazać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie comiesięczne sprawozdanie zestawiające zmiany wydatków dokonanych do dnia sporządzenia sprawozdania z wydatkami szacunkowymi, jak również ocenę prognozowanego wykonania budżetu do końca roku budżetowego.

(18) Ważne jest, aby kurs wymiany walut stosowany przez Komisję przy tworzeniu dokumentów budżetowych przekazywanych Radzie, z uwzględnieniem okresu upływającego między sporządzeniem dokumentów a ich przekazaniem przez Komisję, odzwierciedlał najnowsze dostępne dane.

(19) Programy rozwoju obszarów wiejskich są finansowane z budżetu wspólnotowego na podstawie zobowiązań w ratach rocznych. W celu umożliwienia Państwom Członkowskim korzystania z przewidzianych funduszy wspólnotowych od momentu wdrożenia programów rozwoju obszarów wiejskich należy je udostępnić Państwom Członkowskim. Dlatego też konieczne jest ustanowienie finansowania wstępnego mającego zapewnić regularny przepływ środków umożliwiający odpowiednią realizację płatności na rzecz beneficjentów oraz ustalenie ograniczeń takiego działania.

(20) Oprócz finansowania wstępnego, wśród płatności Komisji dla akredytowanych agencji płatniczych należy wyróżnić płatności pośrednie oraz płatność salda, ustalając warunki ich wypłaty.

(21) Mając na względzie ochronę interesów finansowych Wspólnoty, Komisja powinna mieć możliwość zawieszenia lub ograniczenia płatności pośrednich w przypadku niezgodności wydatków. W tym celu powinna zostać stworzona procedura pozwalająca Państwom Członkowskim na uzasadnienie ich wydatków.

(22) Zasada automatycznego zwolnienia powinna pociągać za sobą przyspieszenie wdrażania programów i właściwe zarządzanie finansowe.

(23) W celu ustanowienia finansowego powiązania między akredytowanymi agencjami płatniczymi a budżetem wspólnotowym, Komisja powinna przeprowadzać coroczne rozliczenie rachunków tych agencji. Decyzja o rozliczaniu rachunków powinna dotyczyć kompletności, dokładności i prawdziwości przekazanych rozliczeń, natomiast nie powinna dotyczyć zgodności wydatków z ustawodawstwem wspólnotowym.

(24) Ważne jest, aby Komisja, odpowiedzialna za właściwe stosowanie prawodawstwa wspólnotowego zgodnie z art. 211 Traktatu, podejmowała decyzje w kwestii zgodności wydatków dokonanych przez Państwa Członkowskie z ustawodawstem wspólnotowym. Należy przyznać Państwom Członkowskim prawo do uzasadniania swoich decyzji związanych z płatnościami i do korzystania z postępowania pojednawczego w przypadku braku zgody między nimi a Komisją. W celu udzielenia Państwom Członkowskim gwarancji prawnych i finansowych dotyczących wydatków dokonanych w przeszłości, należy wyznaczyć maksymalny okres, w którym Komisja może dokonywać oceny, czy nieprzestrzeganie zasad pociąga za sobą skutki finansowe.

(25) Mając na uwadze ochronę interesów budżetu wspólnotowego, należy przyjąć, że Państwa Członkowskie podejmują środki w celu upewnienia się, czy operacje finansowane przez fundusze rzeczywiście mają miejsce i są poprawnie wykonywane. Konieczne jest również, aby Państwa Członkowskie zapobiegały i należycie traktowały każdą nieprawidłowość popełnioną przez beneficjentów.

(26) W przypadku odzyskiwania kwot wypłaconych przez EFRG odzyskane kwoty powinny zostać zwrócone do funduszu, jeżeli wydatki nie są zgodne z ustawodawstwem wspólnotowym i jeżeli nie są w żaden sposób uzasadnione. W przypadku gdy zostały popełnione nieprawidłowości i gdy nie została odzyskana pełna kwota, należy przewidzieć stworzenie systemu odpowiedzialności finansowej. W tym celu należy stworzyć procedurę pozwalającą Komisji chronić interesy budżetu wspólnotowego poprzez podejmowanie decyzji o obciążeniu danego Państwa Członkowskiego częścią kwot, które zostały utracone w wyniku nieprawidłowości i które nie zostały odzyskane w rozsądnym terminie. W pewnych przypadkach wystąpienia zaniedbań ze strony danego Państwa Członkowskiego powinno być uzasadnione jego obciążenie całością kwoty. Jednakże z zastrzeżeniem wywiązywania się ze zobowiązań nałożonych na Państwa Członkowskie z tytułu ich wewnętrznych procedur, obciążenia finansowe należy rozdzielać w równomierny sposób pomiędzy Wspólnotę a Państwo Członkowskie.

(27) Procedury windykacji stosowane przez Państwa Członkowskie mogą opóźniać odzyskiwanie środków o wiele lat, bez pewności co do ich skuteczności. Koszty stosowania powyższych procedur mogą również być nieproporcjonalne w stosunku do kwot odzyskanych lub możliwych do odzyskania. W związku z tym w pewnych przypadkach Państwa Członkowskie powinny mieć prawo wstrzymania procedur windykacji.

(28) W odniesieniu do EFRROW, kwoty odzyskane lub anulowane wskutek nieprawidłowości powinny pozostawać do dyspozycji programów rozwoju obszarów wiejskich zatwierdzonych w danym Państwie Członkowskim, skoro zostały one temu Państwu przyznane. Mając na uwadze ochronę interesów budżetu wspólnotowego, należy przewidzieć odpowiednie przepisy dla przypadków, gdy dane Państwo Członkowskie po wykryciu nieprawidłowości nie podejmie niezbędnych środków.

(29) W celu umożliwienia ponownego wykorzystania funduszy w ramach EFRG i EFRROW, powinny zostać ustalone zasady przyznawania kwot odzyskanych przez Państwa Członkowskie w ramach sprawdzania zgodności rozliczeń oraz procedur związanych ze stwierdzonymi nieprawidłowościami i zaniedbaniami; zasady te powinny być również ustalone w odniesieniu do dodatkowych opłat wyrównawczych w sektorze produkcji mleka i przetworów mlecznych.

(30) W celu spełnienia przez Komisję obowiązku sprawdzania istnienia i właściwego funkcjonowania systemów zarządzania i kontroli wydatków wspólnotowych w Państwach Członkowskich, niezależnie od kontroli przeprowadzanych przez Państwa Członkowskie, należy stworzyć możliwość dokonywania weryfikacji przez osoby uprawnione przez Komisję, jak również przyznać Komisji prawo zwracania się o wsparcie do Państw Członkowskich.

(31) Konieczne jest jak najszersze zastosowanie technologii informatycznych w celu opracowania informacji, które mają być przekazywane Komisji. W czasie kontroli ważne jest, aby Komisja posiadała pełny i natychmiastowy dostęp do danych związanych z wydatkami, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej.

(32) Należy wyznaczyć datę ostatnich płatności dla programów rozwoju obszarów wiejskich przyjętych na okres 2000-2006 i finansowanych przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej (zwany dalej „EFOGR”) - Sekcja Gwarancji. W celu umożliwienia Państwom Członkowskim otrzymania zwrotu płatności zrealizowanych po tej dacie, należy przewidzieć szczególne środki przejściowe. Środki te powinny jednocześnie zawierać przepisy odnoszące się do odzyskiwania zaliczek wypłaconych przez Komisję na podstawie art. 5 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Rady (WE) nr 1258/1999 z 17 maja 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (⁵), jak również do kwot, które były przedmiotem dobrowolnego różnicowania, o którym mowa w art. 4 i 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1259/1999 z 17 maja 1999 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej (⁶).

(33) Należy wyznaczyć datę, od której Komisja może automatycznie zwolnić kwoty przyznane lecz niewydatkowane w ramach programów rozwoju obszarów wiejskich finansowanych przez EFOGR - Sekcja Gwarancji, jeżeli do tej daty Komisja nie otrzyma niezbędnych dokumentów związanych z zakończeniem działań. Należy określić dokumenty niezbędne dla Komisji w celu ustalenia, czy działania zostały zakończone.

(34) Kierowanie funduszami powierza się Komisji, przewidując ścisłą współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Komitetu ds. Funduszy Rolniczych.

(35) Wielkość finansowania wspólnotowego wymaga systematycznego otrzymywania przez Parlament Europejski i Radę informacji w formie sprawozdań finansowych.

(36) Biorąc pod uwagę, że w ramach stosowania systemów kontroli krajowych i sprawdzania zgodności rozliczeń mogą być przekazywane dane osobowe lub tajemnice handlowe, zarówno Państwa Członkowskie, jak i Komisja powinny zapewnić poufność informacji otrzymywanych w tym zakresie.

(37) W celu zapewnienia właściwego zarządzania finansowego budżetem wspólnotowym, w poszanowaniu zasad równości, zarówno na poziomie Państw Członkowskich, jak i samych rolników, powinny zostać precyzyjnie określone reguły zastosowania euro.

(38) Należy uchylić rozporządzenie Rady nr 25 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (⁷), rozporządzenie Rady (WE) nr 723/97 z 22 kwietnia 1997 r. w sprawie wykonania programów działania Państw Członkowskich dotyczących kontroli wydatków Sekcji Gwarancji EFOGR (⁸), jak również rozporządzenie (WE) nr 1258/1999. Należy również uchylić niektóre artykuły rozporządzenia Rady (EWG) nr 595/91 z 4 marca 1991 r. dotyczące nieprawidłowości i odzyskiwania kwot niesłusznie wypłaconych w związku z finansowaniem wspólnej polityki rolnej oraz organizacji systemu informacyjnego w tej dziedzinie (⁹), biorąc pod uwagę, że niniejsze rozporządzenie przewiduje odpowiadające im przepisy.

(39) Należy podjąć środki niezbędne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z decyzją Rady 1999/468/EC z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (¹⁰) oraz rozróżnić wśród nich środki, do których ma zastosowanie procedura komitetów zarządzających oraz komitetów doradczych, przy czym procedura komitetów doradczych jest, w określonych przypadkach i w trosce o wyższą skuteczność, najbardziej właściwa.

(40) Zastąpienie przepisów uchylonych rozporządzeń przepisami niniejszego rozporządzenia może powodować pewne praktyczne i specyficzne problemy, w szczególności problemy związane z przejściem do nowych warunków, których nie obejmuje niniejsze rozporządzenie. W celu przeciwstawienia się tej ewentualności, należy umożliwić Komisji podejmowanie niezbędnych i należycie uzasadnionych środków. Środki te powinny móc stanowić odstępstwo od przepisów niniejszego rozporządzenia, jednakże wyłącznie w razie konieczności i w ograniczonym okresie.

(41) Ze względu na to, że okres planowania programów rozwoju obszarów wiejskich finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia rozpoczyna się w dniu 1 stycznia 2007 r., niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie, poczynając od wspomnianej daty. Jednakże ważne jest, aby niektóre z przepisów miały zastosowanie od daty wcześniejszej.

(42) Uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego (¹¹),

(43) Uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹²),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ IV

ROZLICZENIE RACHUNKÓW I NADZÓR KOMISJI

ROZDZIAŁ 1

Rozliczenie

Artykuł 30

Rozliczenie rachunków [1]

1. Przed dniem 30 kwietnia roku następującego po danym roku budżetowym, zgodnie z procedurą określoną w art. 41 ust. 3, Komisja podejmuje decyzję w sprawie rozliczenia rachunków akredytowanych agencji płatniczych, na podstawie przekazanych informacji zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. c) pkt iii).

2. Decyzja w sprawie rozliczenia rachunków dotyczy kompletności, dokładności i prawdziwości przedłożonych rocznych sprawozdań finansowych. Decyzja jest podejmowana bez uszczerbku dla decyzji podjętych później na mocy art. 31.

Artykuł 31

Rozliczenie zgodności [2]

1. Komisja decyduje o kwotach podlegających wyłączeniu z finansowania Wspólnoty, jeżeli stwierdzi, że wydatki określone w art. 3 ust. 1 i art. 4 nie zostały dokonane zgodnie z zasadami wspólnotowymi, według procedury, o której mowa w art. 41 ust. 3.

2. Komisja dokonuje oszacowania kwot podlegających wyłączeniu z uwzględnieniem w szczególności stwierdzonego stopnia niezgodności. Komisja uwzględnia naturę i wagę naruszenia oraz stratę finansową poniesioną przez Wspólnotę.

3. Przed podjęciem każdej decyzji o odmowie finansowania, wyniki kontroli Komisji oraz odpowiedzi zainteresowanego Państwa Członkowskiego są przedmiotem pisemnych zawiadomień, w następstwie których obie strony próbują osiągnąć porozumienie w sprawie środków, które mają zostać podjęte.

W przypadku gdy porozumienie nie zostało osiągnięte, Państwo Członkowskie może zwrócić się o rozpoczęcie procedury mającej na celu pogodzenie stanowisk stron w terminie czterech miesięcy; jej wyniki są przedmiotem sprawozdania przekazywanego Komisji i rozpatrywanego przez nią przed podjęciem ewentualnej decyzji o odmowie finansowania.

4. Odmowa finansowania nie może dotyczyć:

a) wydatków określonych w art. 3 ust. 1, dokonanych więcej niż dwadzieścia cztery miesiące przed pisemnym zawiadomieniem zainteresowanego Państwa Członkowskiego przez Komisję o wynikach kontroli;

b) wydatków związanych ze środkami wieloletnimi stanowiącymi część wydatków określonych w art. 3 ust. 1, lub programów określonych w art. 4, dla których ostatnie nałożone na beneficjenta zobowiązanie nastąpiło więcej niż dwadzieścia cztery miesiące przed pisemnym zawiadomieniem zainteresowanego Państwa Członkowskiego przez Komisję o wynikach kontroli;

c) wydatków związanych ze środkami przewidzianymi w programach określonych w art. 4, innych niż te, o których mowa w lit. b), dla których ostatnia płatność lub, w zależności od przypadku, płatność salda przez agencję płatniczą nastąpiła więcej niż dwadzieścia cztery miesiące przed pisemnym zawiadomieniem zainteresowanego Państwa Członkowskiego przez Komisję o wynikach kontroli.

5. Ustępu 4 nie stosuje się do konsekwencji finansowych:

a) nieprawidłowości określonych w art. 32 i 33;

b) związanych z krajowymi programami pomocowymi lub z naruszeniami, w stosunku do których została wszczęta procedura określona w art. 88 Traktatu lub w art. 226 Traktatu;

c) naruszenia przez państwa członkowskie obowiązków nałożonych na nie rozporządzeniem Rady (EWG) nr 4045/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie kontroli przez państwa członkowskie transakcji stanowiących część systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (¹³), pod warunkiem że w ciągu 12 miesięcy po otrzymaniu przedstawionego przez państwo członkowskie sprawozdania na temat wyników przeprowadzanych przez nie kontroli danych wydatków Komisja powiadomi państwo członkowskie na piśmie o ustaleniach wynikających z inspekcji.

TYTUŁ V

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 44a

Publikacja wykazu beneficjentów [3]

Zgodnie z art. 53b ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 państwa członkowskie zapewniają coroczną publikację ex post wykazu beneficjentów funduszy EFRG i EFFROW oraz kwot otrzymanych przez każdego beneficjenta w ramach każdego z tych funduszy.

Publikacja takiego wykazu obejmuje przynajmniej:

a) w odniesieniu do EFRG kwotę podzieloną na płatności bezpośrednie w rozumieniu art. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 i inne wydatki;

b) w odniesieniu do EFFROW łączną kwotę finansowania ze środków publicznych na beneficjenta.