KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (¹), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 ustanowiono ogólne zasady dotyczące żywności i pasz, a w szczególności bezpieczeństwa żywności i pasz, na poziomie Unii i krajowym. W rozporządzeniu tym przewiduje się wprowadzenie środków nadzwyczajnych, gdy nie ma wątpliwości, że żywność lub pasza przywożona z państwa trzeciego może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia człowieka, zdrowia zwierząt lub dla środowiska i gdy zagrożenia tego nie można w zadowalającym stopniu opanować środkami wprowadzanymi przez państwa członkowskie.

(2) Dyrektywa Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²) stanowi, że należy monitorować proces produkcyjny zwierząt i podstawowe produkty pochodzenia zwierzęcego w celu wykrywania obecności niektórych pozostałości i substancji u zwierząt żywych, w ich wydalinach, płynach ustrojowych i tkankach, w produktach pochodzenia zwierzęcego, paszach dla zwierząt oraz wodzie pitnej.

(3) Decyzja Komisji 2010/381/UE z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie środków nadzwyczajnych mających zastosowanie do przesyłek produktów akwakultury przywożonych z Indii i przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³) stanowi, że co najmniej 20 % przesyłek produktów akwakultury należy badać pod kątem obecności substancji farmakologicznie czynnych określonych w art. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 (⁴), w szczególności chloramfenikolu, tetracykliny, oksytetracykliny, chlorotetracykliny oraz metabolitów nitrofuranów.

(4) Wyniki inspekcji przeprowadzonej w Indiach w listopadzie 2011 r. przez służbę kontrolną Komisji, Biuro ds. Żywności i Weterynarii, potwierdziły, że funkcjonuje obecnie system urzędowych kontroli obejmujący produkcję w zakresie akwakultury oraz że częściowo wdrożono zalecenia ze sprawozdania z inspekcji z 2009 r. dotyczące urzędowego monitorowania gospodarstw akwakultury.

(5) Od czasu przyjęcia decyzji 2010/381/UE spadła liczba próbek produktów akwakultury, w których wykryto chloramfenikol, tetracyklinę, oksytetracyklinę, chlorotetracyklinę lub metabolity nitrofuranów. Wskazane jest zatem obniżenie minimalnego odsetka przesyłek, które należy badać pod kątem występowania substancji farmakologicznie czynnych.

(6) Należy jednak utrzymać obowiązek prowadzenia badań, aby nadal zbierać bardziej dokładne informacje dotyczące ewentualnego zanieczyszczenia tymi pozostałościami produktów akwakultury pochodzących z Indii. Badania powinny być nadal prowadzone również po to, by zniechęcać producentów z Indii do nadużywania tych substancji.

(7) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2010/381/UE.

(8) Decyzja Komisji 2010/220/UE z dnia 16 kwietnia 2010 r. w sprawie środków nadzwyczajnych mających zastosowanie do produktów akwakultury przywożonych z Indonezji i przeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁵) stanowi, że co najmniej 20 % przesyłek produktów akwakultury należy badać pod kątem obecności substancji farmakologicznie czynnych określonych w art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 470/2009, w szczególności chloramfenikolu, metabolitów nitrofuranów i tetracyklin.

(9) Od czasu przyjęcia decyzji 2010/220/UE nie wykryto pozostałości chloramfenikolu, metabolitów nitrofuranów ani tetracyklin w przesyłkach produktów akwakultury przywożonych z Indonezji.

(10) Wyniki inspekcji przeprowadzonej w Indonezji w lutym 2012 przez służbę kontrolną Komisji, Biuro ds. Żywności i Weterynarii, potwierdzają, że system kontroli pozostałości w Indonezji zapewnia zadowalające gwarancje, o skutku równoważnym do gwarancji przewidzianych prawem Unii.

(11) Należy zatem uchylić decyzję 2010/220/UE.

(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Artykuł 3 ust. 1 decyzji 2010/381/UE otrzymuje brzmienie:

„1. Państwa członkowskie, korzystając z odpowiednich planów pobierania próbek, zapewniają pobieranie urzędowych próbek z co najmniej 10 % przesyłek zgłoszonych do przywozu w punktach kontroli granicznej na ich terytorium.”.

Artykuł 2

Decyzja 2010/220/UE traci moc.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 6 listopada 2012 r.