KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (¹), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 ustanowiono ogólne zasady dotyczące żywności i pasz, a w szczególności bezpieczeństwa żywności i pasz, na poziomie Unii i krajowym. W rozporządzeniu tym przewidziano podjęcie środków nadzwyczajnych, gdy nie ma wątpliwości, że żywność lub pasze przywożone z kraju trzeciego mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub dla środowiska, i gdy zagrożenia tego nie można w zadowalającym stopniu ograniczyć środkami wprowadzanymi przez państwo(-a) członkowskie, którego(-ych) sprawa dotyczy.

(2) Zgodnie z dyrektywą Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²) proces produkcyjny zwierząt i podstawowych produktów pochodzenia zwierzęcego powinien być monitorowany w celu wykrywania obecności niektórych pozostałości i substancji u zwierząt żywych, w ich wydalinach, płynach ustrojowych i tkankach, w produktach pochodzenia zwierzęcego, paszach dla zwierząt oraz w wodzie pitnej.

(3) Decyzją Komisji 2002/657/WE z dnia 12 sierpnia 2002 r. wykonującą dyrektywę Rady 96/23/WE dotyczącą wyników metod analitycznych i ich interpretacji (³) ustanowiono zasady dotyczące metod analitycznych stosowanych w badaniu urzędowych próbek pobranych zgodnie z dyrektywą 96/23/WE oraz określono wspólne kryteria interpretacji wyników badań wykonywanych przez urzędowe laboratoria kontrolne dla takich próbek.

(4) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiającym wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (⁴) ustanowiono zasady i procedury klasyfikowania substancji farmakologicznie czynnych oraz określania maksymalnego limitu pozostałości takich substancji, których obecność dopuszcza się w żywności pochodzenia zwierzęcego.

(5) Ponadto w rozporządzeniu (WE) nr 470/2009 ustanowiono zasady i procedury określania poziomu pozostałości substancji farmakologicznie czynnej określonego do celów kontroli w przypadku niektórych substancji, dla których maksymalny limit pozostałości nie został określony zgodnie z przepisami tego rozporządzenia.

(6) Kontrola Komisji przeprowadzona w Indiach we wrześniu 2009 r. wykazała niedociągnięcia w zakresie systemu kontroli pozostałości w produktach akwakultury oraz brak odpowiedniego zaplecza laboratoryjnego o potencjale wystarczającym do wykrywania pewnych substancji farmakologicznie czynnych w takich produktach zgodnie z wymogami dyrektywy Rady 96/23/WE oraz decyzji Komisji 2002/657/WE.

(7) Po tej kontroli Indie, w odpowiedzi na zalecenia zawarte w sprawozdaniu z kontroli, przedłożyły plan działań i gwarancje. Zanim powyższy plan i gwarancje zostaną w pełni wprowadzone w życie, ryzyko, że produkty akwakultury pochodzące z Indii zawierają pozostałości pewnych substancji farmakologicznie czynnych, nadal istnieje. W związku z tym w celu zminimalizowania tego ryzyka konieczne jest podjęcie dalszych środków na poziomie Unii.

(8) W decyzji Komisji 2009/727/WE z dnia 30 września 2009 r. w sprawie środków stosowanych w stanach zagrożenia, które mają zastosowanie do skorupiaków przywożonych z Indii i przeznaczonych do spożycia przez ludzi lub do żywienia zwierząt (⁵), wprowadzono już wymóg badania na obecność nitrofuranów oraz ich metabolitów przesyłek skorupiaków z akwakultury wprowadzanych przez Indie i przeznaczonych do spożycia przez ludzi lub do żywienia zwierząt, zanim zostaną one przywiezione do Unii. Ponadto wiadomo, że w Indiach w produktach akwakultury innych niż skorupiaki stosuje się chloramfenikol i tetracykliny.

(9) Zgodnie z informacjami przekazywanymi przez państwa członkowskie od czasu przyjęcia decyzji 2009/727/WE liczba pozytywnych wyników badań na obecność nitrofuranów i ich metabolitów w skorupiakach zmniejszyła się. Dlatego podobne do ustanowionych w powyższej decyzji środki należy przyjąć w odniesieniu do wszystkich produktów akwakultury przywożonych z Indii i przeznaczonych do spożycia przez ludzi.

(10) Ponadto znaczna część produktów akwakultury przywożonych z Indii powinna być objęta obowiązkowymi badaniami przez państwa członkowskie w celu wykrycia substancji farmakologicznie czynnych zdefiniowanych w rozporządzeniu (WE) nr 470/2009, zanim produkty te zostaną wprowadzone do obrotu. Wyniki obowiązkowych badań powinny dostarczać dokładniejszych informacji o rzeczywistym zanieczyszczeniu produktów akwakultury pochodzących z Indii tymi pozostałościami. Badania powinny również zniechęcać producentów w Indiach do nadużywania tych substancji.

(11) Państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji wyniki przeprowadzonych badań, jeżeli ujawniły one obecność substancji farmakologicznie czynnych niedopuszczonych do użytku u zwierząt, od których pozyskuje się żywność, lub przekroczenie maksymalnych limitów pozostałości określonych w prawie Unii. Państwa członkowskie powinny również regularnie składać sprawozdania ze wszystkich przeprowadzonych przez nie badań.

(12) Zakres niniejszej decyzji obejmuje również skorupiaki pochodzące z akwakultury obecnie objęte decyzją 2009/727/WE. W związku z tym w celu zachowania jasności i spójności prawodawstwa Unii powyższą decyzję należy uchylić.

(13) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszą decyzję stosuje się do przywozu z Indii przesyłek zawierających produkty akwakultury przeznaczone do spożycia przez ludzi („przesyłki”).

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie zezwalają na przywóz przesyłek do Unii, pod warunkiem że towarzyszą im wyniki testów analitycznych przeprowadzonych w miejscu pochodzenia w celu zagwarantowania, że produkty te nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzkiego.

Testy analityczne muszą zostać przeprowadzone na urzędowej próbce, w szczególności w celu wykrycia obecności chloramfenikolu, tetracykliny, oksytetracykliny i chlorotetracykliny oraz metabolitów nitrofuranów.

Próbki te poddawane są badaniu metodami analitycznymi zgodnymi z art. 3 i 4 decyzji 2002/657/WE.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie zezwalają na przywóz przesyłek, którym nie towarzyszą wyniki testów analitycznych, pod warunkiem że państwo członkowskie dokonujące przywozu zapewni poddanie każdej przesyłki bezpośrednio po jej przywiezieniu odpowiednim testom analitycznym w celu wykrycia chloramfenikolu, tetracykliny, oksytetracykliny, chlorotetracykliny oraz metabolitów nitrofuranów.

Artykuł 3

1. [1] Państwa członkowskie, korzystając z odpowiednich planów pobierania próbek, zapewniają pobieranie urzędowych próbek z co najmniej 50 % przesyłek zgłoszonych do przywozu w punktach kontroli granicznej na ich terytorium. W przypadku gdy przesyłka składa się z produktów akwakultury pochodzących z więcej niż jednego zakładu pochodzenia, próbki pobiera się dla każdego poszczególnego zakładu.

2. Urzędowe próbki pobrane zgodnie z ust. 1 poddawane są testom analitycznym w celu wykrycia pozostałości substancji farmakologicznie czynnych określonych w art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 470/2009, a w szczególności chloramfenikolu, tetracykliny, oksytetracykliny, chlorotetracykliny oraz metabolitów nitrofuranów.

Artykuł 4

Przesyłki, z których pobrano urzędowe próbki na mocy art. 2 ust. 2 i art. 3 ust. 1, podlegają urzędowemu zatrzymaniu i są przechowywane przez właściwy organ odnośnego państwa członkowskiego do czasu zakończenia testów analitycznych.

Przesyłki te mogą być wprowadzone do obrotu tylko wtedy, gdy wyniki testów analitycznych potwierdzają ich zgodność z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009.

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję o wynikach testów analitycznych, jeśli testy te wykażą obecność pozostałości którejkolwiek z substancji farmakologicznie czynnych:

a) sklasyfikowanej zgodnie z art. 14 ust. 2 lit. a), b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 470/2009 na poziomie przewyższającym maksymalne limity pozostałości ustanowione zgodnie z tym rozporządzeniem; lub

b) niesklasyfikowane zgodnie z art. 14 ust. 2 lit. a), b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 470/2009; jednak dane państwo członkowskie nie musi niezwłocznie informować Komisji o wynikach takich testów, jeżeli poziom pozostałości jest niższy niż:

(i) punkt odniesienia dla działań kontrolnych określony dla tej substancji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009; lub

(ii) minimalna wymagana wartość graniczna wydajności określona dla tej substancji zgodnie z decyzją 2002/657/WE.

Wyniki tych testów analitycznych należy przesyłać Komisji za pośrednictwem systemu wczesnego ostrzegania ustanowionego zgodnie z art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002.

2. [2] (skreślony).

Artykuł 6

Wszystkimi kosztami ponoszonymi w związku ze stosowaniem niniejszej decyzji obciąża się wysyłającego, odbiorcę lub odpowiednio ich przedstawicieli.

Artykuł 7

Decyzja 2009/727/WE traci moc.

Artykuł 8

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 lipca 2010 r.