KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (¹), w szczególności jej art. 13a,

uwzględniając dyrektywę Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych (²), w szczególności jej art. 13a,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (³), w szczególności jej art. 19,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/55/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw (⁴), w szczególności jej art. 33,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (⁵), w szczególności jej art. 16,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Urzędowe inspekcje polowe upraw są warunkiem kwalifikacji elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny. W odniesieniu do kwalifikowanego materiału siewnego jakiś czas temu wprowadzono jednak możliwość wyboru między urzędowymi inspekcjami polowymi a inspekcjami polowymi pod nadzorem urzędowym.

(2) Zapewnienie możliwości wyboru między urzędowymi inspekcjami polowymi a inspekcjami polowymi pod nadzorem urzędowym może również stanowić ulepszoną alternatywę dla wymogu urzędowej inspekcji polowej w odniesieniu do elitarnego materiału siewnego oraz materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny. Należy zatem zorganizować tymczasowe doświadczenie w celu oceny takiej alternatywy.

(3) Biorąc pod uwagę doświadczenie zdobyte na podstawie inspekcji polowych pod nadzorem urzędowym dotyczących kwalifikowanego materiału siewnego, należy przeprowadzić doświadczenie przy zastosowaniu tych samych przepisów, jakie stosuje się do kwalifikowanego materiału siewnego, w celu dokonania oceny, czy przepisy te są odpowiednie dla elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny.

(4) Konieczne jest zwolnienie państw członkowskich uczestniczących w tym doświadczeniu z obowiązków w zakresie urzędowych inspekcji polowych przewidzianych w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE.

(5) Państwa członkowskie uczestniczące w tym doświadczeniu powinny składać sprawozdania roczne.

(6) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot

Na poziomie unijnym organizuje się tymczasowe doświadczenie mające na celu ocenę, czy w odniesieniu do kwalifikacji elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny możliwość wyboru między urzędowymi inspekcjami polowymi a inspekcjami polowymi pod nadzorem urzędowym, prowadzonymi zgodnie z art. 2 i 3, może stanowić ulepszoną alternatywę dla urzędowych inspekcji polowych oraz czy do elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny należy stosować te same przepisy, jakie stosuje się do kwalifikacji kwalifikowanego materiału siewnego.

Celem tego doświadczenia jest podjęcie decyzji, czy w odniesieniu do elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny wymóg urzędowych inspekcji polowych może zostać zastąpiony wymogiem albo urzędowych inspekcji polowych, albo inspekcji polowych pod nadzorem urzędowym w odniesieniu do następujących przepisów.

a) art. 2 ust. 1 część B pkt 1 lit. d) dyrektywy 66/401/EWG i jej art. 14a lit. a) oraz pkt 6 załącznika I do tej dyrektywy;

b) art. 2 ust. 1 część C lit. d) dyrektywy 66/402/EWG, jej art. 2 ust. 1 część Ca lit. c), art. 2 ust. 1 część D pkt 1 lit. d), art. 2 ust. 1 część D pkt 2 lit. b), art. 2 ust. 1 część D pkt 3 lit. c) i art. 14a lit. a) oraz pkt 7 załącznika I do tej dyrektywy;

c) art. 2 ust. 1 lit. d) ppkt (iv) dyrektywy 2002/54/WE i jej art. 21 lit. a) oraz pkt 4 części A załącznika I do tej dyrektywy;

d) art. 2 ust. 1 lit. c) ppkt (iv) dyrektywy 2002/55/WE i jej art. 35 lit. a) oraz pkt 2 załącznika I do tej dyrektywy;

e) art. 2 ust. 1 lit. c) ppkt (iv) dyrektywy 2002/57/WE, jej art. 2 ust. 1 lit. d) pkt 1 ppkt (ii), art. 2 ust. 1 lit. d) pkt 2 ppkt (iii) i art. 18 lit. a) oraz pkt 5 załącznika I do tej dyrektywy.

Artykuł 2

Inspektorzy przeprowadzający inspekcje pod nadzorem urzędowym

Uczestniczące państwa członkowskie gwarantują, by inspektorzy przeprowadzający inspekcje pod nadzorem urzędowym spełniali następujące warunki:

a) inspektorzy posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne;

b) inspektorzy nie czerpią żadnych korzyści osobistych w związku z inspekcjami;

c) inspektorzy posiadają urzędową licencję wydaną przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego zainteresowanego państwa członkowskiego do przeprowadzania inspekcji pod nadzorem urzędowym; licencja zawiera zaprzysiężenie inspektora lub złożone przez niego pisemne oświadczenie, w którym zobowiązuje się on do przestrzegania zasad przeprowadzania urzędowych inspekcji;

d) inspektorzy przeprowadzają inspekcje pod nadzorem właściwego organu zajmującego się kwalifikacją materiału siewnego.

Artykuł 3

Inspekcje upraw i zebranego materiału siewnego

1. Uczestniczące państwa członkowskie gwarantują, by inspekcje upraw i zebranego materiału siewnego spełniały wymogi określone w ust. 2–5.

2. Uprawa, która ma być poddana inspekcji, prowadzona jest z materiału siewnego poddanego urzędowemu badaniu pokontrolnemu, którego wyniki spełniają wymogi ustanowione w załącznikach I do dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE.

3. W odniesieniu do upraw warzyw objętych dyrektywą 2002/55/WE, właściwy organ przeprowadza inspekcję przynajmniej 20 % upraw. Dla wszystkich pozostałych upraw proporcja ta wynosi co najmniej 5 %. Następujące różne proporcje stosuje się, aby umożliwić ustalenie odpowiedniego poziomu badań dla kategorii elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny: 5, 10, 15 oraz 20 %.

4. Część próbek z partii materiału siewnego z upraw pobierana jest do urzędowego badania pokontrolnego oraz, w stosownych przypadkach, w celu przeprowadzenia badań laboratoryjnych tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego. Państwa członkowskie wskazują partie materiału siewnego, w przypadku których inspekcje polowe przeprowadzono pod nadzorem urzędowym.

5. Państwa członkowskie, które uczestniczą w doświadczeniu, porównują wyniki urzędowych inspekcji polowych z wynikami inspekcji tego samego pola, przeprowadzonymi pod nadzorem urzędowym.

Artykuł 4

Uczestnictwo państw członkowskich

W doświadczeniu tym może uczestniczyć każde państwo członkowskie.

Państwa członkowskie, które zdecydują się na uczestnictwo w doświadczeniu (zwane dalej „uczestniczącymi państwami członkowskimi”), informują o tym fakcie Komisję i pozostałe państwa członkowskie, podając gatunki, kategorie i regiony objęte doświadczeniem oraz ewentualne ograniczenia.

Państwa członkowskie mogą w każdej chwili zakończyć uczestnictwo, informując o tym odpowiednio Komisję.

Artykuł 5

Zwolnienie

Do celów doświadczenia uczestniczące państwa członkowskie są zwolnione, w odniesieniu do urzędowych inspekcji polowych elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny, z obowiązków określonych w art. 2 ust. 1 część B pkt 1 lit. d) dyrektywy 66/401/EWG i jej art. 14a lit. a) oraz pkt 6 załącznika I do tej dyrektywy, art. 2 ust. 1 część C lit. d) dyrektywy 66/402/EWG, jej art. 2 ust. 1 część Ca lit. c), art. 2 ust. 1 część D pkt 1 lit. d), art. 2 ust. 1 część D pkt 2 lit. b), art. 2 ust. 1 część D pkt 3 lit. c) i art. 14a lit. a) oraz pkt 7 załącznika I do tej dyrektywy, art. 2 ust. 1 lit. c) ppkt (iv) dyrektywy 2002/54/WE i art. 21 lit. a) oraz pkt 4 części A załącznika I do tej dyrektywy oraz art. 2 ust. 1 lit. c) ppkt (iv) dyrektywy 2002/55/WE i jej art. 35 lit. a) oraz pkt 2 załącznika I do tej dyrektywy oraz art. 2 ust. 1 lit. c) ppkt (iv) dyrektywy 2002/57/WE, jej art. 2 ust. 1 lit. d) pkt 1 ppkt (ii), art. 2 ust. 1 lit. d) pkt 2 ppkt (iii) i art. 18 lit. a) oraz pkt 5 załącznika I do tej dyrektywy.

Artykuł 6

Obowiązki sprawozdawcze

1. Za każdy rok uczestniczące państwa członkowskie, najpóźniej do dnia 31 marca kolejnego roku, przedstawiają Komisji i innym państwom członkowskim sprawozdanie z wyników doświadczenia prowadzonego zgodnie z art. 2 i 3.

2. Na zakończenie doświadczenia i zawsze w przypadku zakończenia uczestnictwa uczestniczące państwa członkowskie, najpóźniej do dnia 31 marca kolejnego roku, przedstawiają Komisji i pozostałym państwom członkowskim sprawozdanie z wyników doświadczenia prowadzonego zgodnie z art. 2 i 3.

Sprawozdanie może obejmować inne informacje, które państwa członkowskie uznają za istotne w związku z celem doświadczenia.

Artykuł 7

Okres ważności

Doświadczenie rozpoczyna się dnia 1 stycznia 2013 r. i kończy dnia 31 grudnia 2019 r. [1]

Artykuł 8

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 czerwca 2012 r.