PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z dyrektywą 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) (³) Komisja może przedkładać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wnioski ustawodawcze dotyczące ustanowienia wieloletnich programów dotyczących polityki w zakresie widma radiowego. Programy te powinny określać kierunki i cele polityki w zakresie planowania strategicznego i harmonizacji wykorzystania widma radiowego zgodnie z przepisami dyrektyw mających zastosowanie do sieci i usług łączności elektronicznej. Te kierunki i cele polityki powinny dotyczyć dostępności i efektywnego wykorzystania widma niezbędnych dla utworzenia i funkcjonowania rynku wewnętrznego. Program dotyczący polityki w zakresie widma radiowego (zwany dalej „programem” ) powinien wspierać cele i główne działania nakreślone w komunikacie Komisji z dnia 3 marca 2010 r. w sprawie strategii „Europa 2020” oraz w komunikacie Komisji z dnia 26 sierpnia 2010 r. „Europejska agenda cyfrowa” i jest ujęty wśród 50 działań priorytetowych w komunikacie Komisji z dnia 11 listopada 2010 r. „W kierunku aktu o jednolitym rynku”.

(2) Niniejsza decyzja nie powinna naruszać obowiązujących przepisów Unii, w szczególności dyrektywy 1999/5/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomunikacyjnych oraz wzajemnego uznawania ich zgodności (⁴), dyrektywy 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywa o dostępie) (⁵), dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa o zezwoleniach) (⁶), dyrektywy 2002/21/WE, a także decyzji nr 676/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie ram regulacyjnych polityki spektrum radiowego we Wspólnocie Europejskiej (decyzja o spektrum radiowym) (⁷). Niniejsza decyzja nie powinna również naruszać środków podjętych na poziomie krajowym, zgodnie z prawem unijnym, służących realizacji ogólnych interesów, w szczególności odnoszących się do regulacji treści i polityki audiowizualnej, oraz nie narusza prawa państw członkowskich do organizowania i wykorzystywania ich widma radiowego do celów zachowania porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz obronności.

(3) Widmo radiowe stanowi podstawowy zasób publiczny dla kluczowych sektorów i usług, w tym dla ruchomego, bezprzewodowego internetu szerokopasmowego i łączności satelitarnej, transmisji telewizyjnych i radiowych, transportu, radiolokacji, a także urządzeń takich jak alarmy, piloty, aparaty słuchowe, mikrofony i sprzęt medyczny. Wspomaga ono takie służby publiczne jak służby bezpieczeństwa i ochrony, w tym służby ochrony ludności, oraz działalność naukową, w tym meteorologię, obserwacje Ziemi, radioastronomię i badania przestrzeni kosmicznej. Łatwy dostęp do widma radiowego odgrywa również rolę w świadczeniu usług łączności elektronicznej, w szczególności na rzecz obywateli i przedsiębiorstw w obszarach odległych i słabo zaludnionych, takich jak obszary wiejskie lub wyspy. Środki regulacyjne dotyczące widma radiowego mają zatem skutki dotyczące gospodarki, bezpieczeństwa, zdrowia, interesu publicznego, kultury, nauki, społeczeństwa, środowiska i techniki.

(4) Należy przyjąć odnowione podejście gospodarcze i społeczne w odniesieniu do zarządzania widmem oraz przyznawania i użytkowania jego zakresów. Program powinien w szczególności skupiać się na polityce dotyczącej widma z myślą o zwiększeniu wydajności widma, lepszym planowaniu częstotliwości oraz zabezpieczeniach chroniących przed zachowaniami antykonkurencyjnymi.

(5) Planowanie strategiczne i harmonizacja widma radiowego na poziomie unijnym powinny wzmacniać rynek wewnętrzny usług i urządzeń bezprzewodowej łączności elektronicznej oraz inne dziedziny polityki unijnej wymagające wykorzystania widma radiowego, a co za tym idzie, tworzyć nowe możliwości w zakresie innowacji oraz zatrudnienia i przyczyniać się jednocześnie do poprawy sytuacji gospodarczej i do integracji społecznej w całej Unii, a jednocześnie zachowywać istotną wartość społeczną, kulturową i gospodarczą widma radiowego.

(6) Harmonizacja właściwego wykorzystania widma może również korzystnie wpłynąć na jakość usług świadczonych przez operatorów łączności elektronicznej oraz jest niezbędna do wywołania ekonomii skali, która obniża zarówno koszt wdrażania sieci bezprzewodowych, jak i koszt urządzeń bezprzewodowych dla konsumentów. W tym celu Unia potrzebuje programu politycznego obejmującego rynek wewnętrzny we wszystkich obszarach polityki Unii, w których wykorzystuje się widmo radiowe, takich jak łączność elektroniczna, badania, rozwój techniczny i przestrzeń kosmiczna, transport, energetyka i media audiowizualne.

(7) Program powinien wspierać konkurencję i służyć tworzeniu podstaw prawdziwego jednolitego rynku cyfrowego.

(8) W programie należy w szczególności uwzględnić wsparcie dla strategii „ Europa 2020” ze względu na ogromny potencjał usług bezprzewodowych w zakresie promowania gospodarki opartej na wiedzy, rozwoju i wspierania sektorów zależnych od technologii informatycznych i komunikacyjnych oraz eliminowania wykluczenia cyfrowego. Coraz powszechniejsze wykorzystanie w szczególności usług mediów audiowizualnych i treści internetowych prowadzi do wzrostu zapotrzebowania na większą przepustowość i zasięg. Jest to również kluczowe działanie określone w europejskiej agendzie cyfrowej, która ma na celu zapewnienie internetu szerokopasmowego o dużej przepustowości w opartej na sieci i wiedzy gospodarce przyszłości i w której wyznaczono ambitny cel powszechnego dostępu do szerokopasmowego internetu. Stworzenie możliwie największej przewodowej i bezprzewodowej szerokopasmowej i bezprzewodowej przepustowości i pojemności przyczynia się do realizacji celu polegającego na zapewnieniu do 2020 roku wszystkim użytkownikom dostępu szerokopasmowego o przepustowości co najmniej 30 Mb/s, a przynajmniej połowie unijnych gospodarstw domowych – dostępu szerokopasmowego o przepustowości co najmniej 100 Mb/s, oraz jest ważne dla wspierania wzrostu gospodarczego i globalnej konkurencyjności i konieczne, aby przynieść zrównoważone korzyści gospodarcze i społeczne wynikające z jednolitego rynku cyfrowego. Program powinien również wspomagać i promować inne obszary unijnej polityki sektorowej, takie jak zrównoważone środowisko oraz integracja ekonomiczno-społeczna wszystkich obywateli Unii. Ze względu na znaczenie aplikacji bezprzewodowych dla innowacji program stanowi również kluczową inicjatywę wspomagającą obszary polityki unijnej dotyczące innowacji.

(9) Program powinien stanowić podstawę rozwoju, aby Unia mogła przejąć inicjatywę w odniesieniu do przepustowości bezprzewodowych łącz szerokopasmowych, mobilności, zasięgu i pojemności. Takie przywództwo ma ogromne znaczenie dla utworzenia konkurencyjnego jednolitego rynku cyfrowego, dzięki któremu rynek wewnętrzny zostanie uwolniony dla wszystkich obywateli Unii.

(10) W programie należy określić zasady przewodnie oraz cele dla państw członkowskich i instytucji unijnych do 2015 r., a także sformułować konkretne inicjatywy wykonawcze. Chociaż zarządzanie widmem radiowym wciąż w dużym stopniu należy do kompetencji krajowych, to należy je prowadzić zgodnie z obowiązującym prawem unijnym i uwzględniać działania mające na celu realizację polityk unijnych.

(11) W programie należy również uwzględnić decyzję nr 676/2002/WE oraz techniczną wiedzę fachową Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (zwanej dalej „CEPT”), tak aby uzgodnione przez Parlament Europejski i Radę polityki unijne w dziedzinach zależnych od widma radiowego można było realizować przy pomocy technicznych środków wykonawczych z uwzględnieniem faktu, iż takie środki można podejmować w każdym przypadku wystąpienia konieczności realizacji obecnych polityk unijnych.

(12) Łatwy dostęp do widma może wymagać nowatorskich rodzajów zezwoleń, takich jak wspólne użytkowanie widma lub współdzielenie infrastruktury, których zastosowanie w Unii można ułatwić dzięki wskazaniu najlepszych praktyk i zachęcaniu do wymiany informacji, a także zdefiniowaniu pewnych wspólnych lub zbieżnych warunków użytkowania widma. Zezwolenia ogólne, które są najmniej uciążliwym typem zezwoleń, są szczególnie istotne w przypadkach, gdy nie istnieje ryzyko, że zakłócenia spowodują utrudnienia w rozwoju innych usług.

(13) Chociaż pod względem technicznym tzw. technologie kognitywne wciąż są w fazie rozwojowej, należy je dalej badać, również dzięki wspieraniu współdzielenia poprzez geolokalizację.

(14) Obrót prawami do widma w połączeniu z elastycznymi warunkami użytkowania powinien mieć istotny pozytywny wpływ na wzrost gospodarczy. Zakresy częstotliwości, dla których przewidziano już elastyczne zastosowania na podstawie prawa unijnego, powinny zatem zostać niezwłocznie wprowadzone do obrotu na mocy dyrektywy 2002/21/WE. Wymiana najlepszych praktyk dotyczących warunków i procedur udzielania zezwoleń na takie pasma i wspólnych środków zapobiegania gromadzeniu praw do użytkowania widma, które mogłoby doprowadzić do powstania podmiotów dominujących, jak również niedopuszczania do tego, aby takie prawa pozostawały bezpodstawnie niewykorzystane, mogłaby ułatwić skoordynowane wprowadzenie tych środków przez wszystkie państwa członkowskie i uprościć nabywanie takich praw w całej Unii. Należy w stosownych przypadkach wspierać wspólne użytkowanie (lub współdzielenie) widma – to jest uzyskiwanie przez nieokreśloną liczbę niezależnych użytkowników lub urządzeń dostępu do widma w tym samym przedziale częstotliwości i w tym samym czasie na określonym obszarze geograficznym, na ściśle określonych warunkach – bez naruszania przepisów dyrektywy 2002/20/WE dotyczących sieci i usług łączności elektronicznej.

(15) Jak podkreślono w Europejskiej agendzie cyfrowej bezprzewodowy internet szerokopasmowy jest istotnym środkiem wzmacniania konkurencji, zwiększania wyboru oferowanego konsumentom i dostępu do internetu w obszarach wiejskich oraz innych obszarach, w których wprowadzanie przewodowego internetu szerokopasmowego jest trudne lub nieopłacalne pod względem ekonomicznym. Zarządzanie widmem może jednak mieć wpływ na konkurencję z uwagi na zmianę roli i siły podmiotów rynkowych, np. jeśli obecni użytkownicy uzyskają nadmierną przewagę konkurencyjną. Ograniczony dostęp do widma, szczególnie w przypadku gdy odpowiednie częstotliwości są coraz trudniej dostępne, może tworzyć bariery dla wprowadzania nowych usług lub aplikacji i utrudniać konkurencję i innowację. Nabywanie nowych praw do użytkowania, również poprzez przenoszenie lub dzierżawę praw do użytkowania widma albo inne transakcje pomiędzy użytkownikami, oraz wprowadzenie nowych elastycznych kryteriów wykorzystania widma może mieć wpływ na obecną sytuację w zakresie konkurencji. Państwa członkowskie powinny zatem przedsięwziąć odpowiednie środki regulacyjne ex ante lub ex post (takie jak działania w celu zmiany istniejących praw, wprowadzenia zakazu dla pewnych rodzajów nabywania praw do użytkowania widma, wprowadzenia warunków dotyczących przetrzymywania widma i jego efektywnego wykorzystania, o których mowa w dyrektywie 2002/21/WE, ograniczenia zakresu widma dostępnego dla każdego przedsiębiorstwa lub unikania nadmiernego gromadzenia praw do użytkowania widma) w celu uniknięcia zakłócania konkurencji, zgodnie z zasadami stanowiącymi podstawę dyrektywy 2002/20/WE i dyrektywy Rady 87/372/EWG z dnia 25 czerwca 1987 r. w sprawie pasm częstotliwości, które mają zostać zarezerwowane dla skoordynowanego wprowadzenia publicznej paneuropejskiej komórkowej cyfrowej naziemnej łączności ruchomej we Wspólnocie (⁸) (dyrektywa o GSM).

(16) Ustanowienie wykazu obecnych zastosowań widma wraz z analizą trendów w technologii, przyszłych potrzeb i zapotrzebowania na widmo, szczególnie w przedziale od 400 MHz do 6 GHz, powinno umożliwić określenie, w których pasmach częstotliwości można poprawić wydajność, oraz możliwości współdzielenia widma z korzyścią dla sektora handlowego i publicznego. Metodologia tworzenia i prowadzenia wykazu obecnych zastosowań widma powinna należycie uwzględniać obciążenia administracyjne dla organów administracji i dążyć do ich minimalizacji. Dlatego też przy tworzeniu metody sporządzania wykazu obecnych zastosowań widma należy w pełni uwzględnić informacje dostarczane przez państwa członkowskie w myśl decyzji Komisji 2007/334/WE z dnia 16 maja 2007 r. w sprawie jednolitego dostępu do informacji o wykorzystaniu widma radiowego we Wspólnocie (⁹).

(17) Normy zharmonizowane na mocy dyrektywy 1999/5/WE są nieodzowne do efektywnego wykorzystania widma i należy w nich uwzględniać prawnie zdefiniowane warunki współdzielenia. W normach europejskich dotyczących nieradiowych urządzeń elektrycznych i elektronicznych oraz sieci należy również unikać zakłóceń wykorzystania widma. Łączny wpływ rosnącej ilości i zagęszczenia urządzeń i aplikacji bezprzewodowych w powiązaniu z różnorodnością wykorzystania widma stanowi wyzwanie dla obecnych metod zarządzania zakłóceniami. Dlatego też powyższą kwestię, jak również charakterystykę odbiorników i bardziej zaawansowane mechanizmy unikania zakłóceń, należy sprawdzić i ponownie ocenić.

(18) Państwa członkowskie powinny mieć w stosownych przypadkach możliwość wprowadzania środków wyrównawczych w odpowiedzi na koszty migracji.

(19) Zgodnie z celami Europejskiej agendy cyfrowej bezprzewodowy internet szerokopasmowy może wnieść znaczny wkład w ożywienie gospodarcze i wzrost gospodarczy pod warunkiem udostępnienia wystarczających zasobów widma, szybkiego przyznania praw do użytkowania widma i zezwolenia na obrót w celu dostosowania do zmian rynkowych. W Europejskiej agendzie cyfrowej postuluje się, aby wszyscy obywatele Unii do 2020 roku mieli dostęp do internetu szerokopasmowego o przepustowości co najmniej 30 Mb/s. Dlatego też zakres widma, który został już objęty istniejącymi decyzjami Komisji, powinien zostać udostępniony zgodnie z warunkami tych decyzji. Proces udzielania zezwoleń, zależnie od zapotrzebowania na rynku, powinien zostać przeprowadzony zgodnie z dyrektywą 2002/20/WE do dnia 31 grudnia 2012 r. dla łączności naziemnej, tak aby umożliwić wszystkim łatwy dostęp do bezprzewodowego internetu szerokopasmowego, szczególnie w zakresach częstotliwości wskazanych decyzjami Komisji 2008/411/WE (¹⁰), 2008/477/WE (¹¹) i 2009/766/WE (¹²). W celu uzupełnienia naziemnych usług szerokopasmowych i zapewnienia zasięgu w najbardziej oddalonych obszarach Unii szybkim i realnym rozwiązaniem mógłby być dostęp szerokopasmowy poprzez satelitę.

(20) Pożądane byłoby w stosownych przypadkach zwiększenie elastyczności ustaleń dotyczących zarządzania widmem, tak aby wspierać innowacyjność i łącza szerokopasmowe o dużej przepustowości, które pozwalają przedsiębiorstwom na zmniejszenie kosztów i zwiększenie konkurencyjności i które umożliwiają tworzenie nowych interaktywnych usług internetowych, na przykład w dziedzinie edukacji i zdrowia, a także usług świadczonych w interesie ogólnym.

(21) W Europie blisko 500 milionów osób korzystałoby z szerokopasmowych łączy o dużej przepustowości, co sprzyjałoby rozwojowi rynku wewnętrznego, tworząc niepowtarzalną na światową skalę masę krytyczną użytkowników otwierającą nowe możliwości przed wszystkimi regionami i oferującą każdemu użytkownikowi większą wartość oraz pozwalającą Unii stać się wiodącą na świecie gospodarką opartą na wiedzy. Szybki rozwój łączy szerokopasmowych ma w związku z tym kluczowe znaczenie dla rozwoju produktywności w Europie oraz dla powstawania nowych i małych przedsiębiorstw, które mają szansę stać się liderami w różnych sektorach, np.: w sektorach opieki zdrowotnej, wytwórstwa i usług.

(22) Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (ITU) oszacował w 2006 roku, że w każdym regionie ITU, w tym w Europie, w sektorze łączności ruchomej przyszłe zapotrzebowanie na pasma widma w związku z rozwojem normy międzynarodowego systemu radiokomunikacyjnego IMT-2000 i opartych na niej nowoczesnych systemów (np. komórkowa łączność ruchoma trzeciej i czwartej generacji) będzie w 2020 roku mieścić się w przedziale od 1 280 MHz do 1 720 MHz. Należy pamiętać, że wartość początkowa przedziału (1 280 MHz) jest wyższa od zapotrzebowania w przypadku niektórych państw. Ponadto w niektórych państwach zapotrzebowanie przewyższa wartość końcową przedziału (1 720 MHz). Obie te wartości obejmują widmo, które jest już używane lub którego użycie jest planowane dla potrzeb systemów starszych od IMT, systemów IMT-2000 i ich rozwinięć. Bez uwolnienia wymaganej ilości widma, najlepiej w sposób zharmonizowany na poziomie globalnym, rozwój nowych usług i wzrost gospodarczy zostaną zahamowane wskutek ograniczeń pojemności sieci komórkowych.

(23) Pasmo 800 MHz (790–862 MHz) jest optymalne do zapewnienia zasięgu bezprzewodowych usług szerokopasmowych na dużych obszarach. Na podstawie harmonizacji warunków technicznych na mocy decyzji 2010/267/UE i zalecenia Komisji z dnia 28 października 2009 r. w sprawie ułatwień w wykorzystaniu dywidendy cyfrowej w Unii Europejskiej (¹³), w którym postuluje się zakończenie nadawania analogowego do dnia 1 stycznia 2012 r., oraz uwzględniając szybkie zmiany regulacji krajowych, pasmo to należy co do zasady udostępnić do celów usług łączności elektronicznej w Unii do 2013 roku. W ujęciu długookresowym można również przewidzieć dodatkowe pasmo zależnie od wyników analizy trendów w technologii, przyszłych potrzeb i zapotrzebowania na widmo. Biorąc pod uwagę zdolności pasma 800 MHz do zapewniania transmisji na dużych obszarach, z prawami można w stosownych przypadkach powiązać obowiązki dotyczące zasięgu.

(24) Większe możliwości w zakresie bezprzewodowej łączności szerokopasmowej mają istotne znaczenie dla zapewnienia nowych platform dystrybucji w sektorze kultury, torując w ten sposób drogę dla jego pomyślnego rozwoju w przyszłości.

(25) Bezprzewodowe systemy dostępowe, w tym lokalne sieci radiowe, mogą wyjść poza swoje aktualne przeznaczenie w pasmach nielicencjonowanych. Potrzebę i możliwość rozszerzenia przeznaczeń w pasmach nielicencjonowanych, dla systemów dostępu bezprzewodowego, z uwzględnieniem lokalnych sieci radiowych na częstotliwości 2,4 GHz i 5 GHz, należy oceniać w stosunku do wykazu obecnych zastosowań widma oraz nowego zapotrzebowania na widmo oraz uzależnić od wykorzystywania widma do innych celów.

(26) Chociaż nadawanie – jako wciąż najoszczędniejsza platforma dystrybucji masowej – pozostanie ważnym kanałem dystrybucji treści, przewodowe lub bezprzewodowe usługi szerokopasmowe oraz inne nowe usługi dają sektorowi kultury nowe możliwości różnicowania jego wyboru platform dystrybucyjnych, świadczenia usług na zamówienie oraz gospodarczego wykorzystania potencjału, który łączy się z dużym wzrostem ruchu w sieci.

(27) Aby skupić się na priorytetach niniejszego programu wieloletniego, państwa członkowskie i Komisja powinny współpracować we wspieraniu i realizacji celu, którym jest umożliwienie Unii zajęcia wiodącej pozycji w dziedzinie usług bezprzewodowej szerokopasmowej łączności elektronicznej poprzez zwolnienie wystarczającego zakresu widma w opłacalnych pasmach, tak aby te usługi mogły stać się ogólnodostępne.

(28) Ponieważ wspólne podejście oraz ekonomia skali są kluczowymi aspektami rozwoju łączności szerokopasmowej w całej Unii i zapobiegania zakłóceniom konkurencji i fragmentacji rynku wśród państw członkowskich, w ramach wspólnego działania państw członkowskich i Komisji należy określić pewne najlepsze praktyki w zakresie warunków i procedur dotyczących zezwoleń. Warunki takie mogłyby obejmować obowiązki dotyczące zasięgu, wielkość bloku częstotliwości, terminy przyznawania praw, dostęp do wirtualnych operatorów sieci komórkowej oraz terminy ważności praw do użytkowania widma. Odzwierciedlając znaczenie obrotu prawami do widma dla zwiększania efektywnego wykorzystania widma i rozwoju rynku wewnętrznego bezprzewodowych urządzeń i usług, te warunki i procedury powinny być stosowane do pasm częstotliwości przydzielanych dla łączności bezprzewodowej, dla których można dokonywać przenoszenia lub dzierżawy praw do użytkowania.

(29) Inne sektory, takie jak transport (w zakresie systemów bezpieczeństwa, informacji i zarządzania), badania i rozwój, kultura, e-zdrowie, e-integracja oraz, w razie potrzeby, ochrona publiczna i pomoc w przypadku klęsk żywiołowych, mogą wymagać dodatkowego widma radiowego z uwagi na bardziej intensywne wykorzystywanie przez nie usług transmisji wideo i danych w celu zapewnienia szybkiej i wydajnej usługi. Optymalizacja synergii pomiędzy polityką w zakresie widma a działaniami badawczo-rozwojowymi oraz realizacją badań dotyczących kompatybilności radiowej różnych użytkowników widma powinna wspomagać innowację. Wyniki badań przeprowadzonych w ramach siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007–2013) rodzą ponadto konieczność sprawdzenia potrzeb w zakresie widma dla projektów, które mogą mieć duży potencjał gospodarczy lub inwestycyjny, w szczególności dla MŚP, takich jak technologia radia kognitywnego lub e-zdrowie. Należy również zapewnić odpowiednią ochronę przed szkodliwymi zakłóceniami w celu zabezpieczenia prac badawczo-rozwojowych i naukowych.

(30) W strategii „Europa 2020” wyznaczono cele w zakresie ochrony środowiska pod kątem zrównoważonej, zasobooszczędnej i konkurencyjnej gospodarki, takie jak np. poprawa efektywności energetycznej gospodarki o 20 % do 2020 r. Jak podkreślono w europejskiej agendzie cyfrowej, kluczową rolę do odegrania ma sektor technologii informacyjno-komunikacyjnych. Proponowane działania obejmują przyspieszenie wdrożenia w całej Unii inteligentnych systemów zarządzania energią (inteligentne sieci, inteligentne liczniki) z wykorzystaniem potencjału łączności w celu zmniejszenia zużycia energii oraz opracowanie inteligentnych systemów transportowych i inteligentnego zarządzania ruchem w celu zmniejszenia emisji dwutlenku węgla w sektorze transportu. Efektywne wykorzystanie technologii widma radiowego może również pomóc w zmniejszeniu zużycia energii przez urządzenia radiowe i w ograniczeniu wpływu na środowisko w obszarach wiejskich i oddalonych.

(31) Spójne podejście do wydawania zezwoleń na użytkowanie widma w Unii powinno uwzględniać kwestie ochrony zdrowia publicznego przed oddziaływaniem pola elektromagnetycznego, która jest nieodzowna dla dobrostanu obywateli. Przy przestrzeganiu zalecenia Rady 1999/519/WE z dnia 12 lipca 1999 r. w sprawie ograniczenia narażenia ogółu ludności na oddziaływanie pól elektromagnetycznych (0 Hz do 300 GHz) (¹⁴), niezbędne jest, aby zapewnić ciągłe monitorowanie jonizujących i niejonizujących skutków użytkowania widma dla zdrowia, w tym rzeczywistych kumulatywnych skutków wykorzystania widma o różnych częstotliwościach w coraz większej liczbie rodzajów urządzeń.

(32) Cele kluczowe dla interesu publicznego, takie jak bezpieczeństwo życia ludzkiego, wymagają skoordynowanych rozwiązań technicznych w celu zapewniania współpracy między służbami bezpieczeństwa i służbami ratunkowymi państw członkowskich. Należy udostępnić w spójny sposób odpowiednio duże zasoby widma do celów rozwoju i swobodnego rozpowszechniania usług i urządzeń bezpieczeństwa oraz rozwoju innowacyjnych paneuropejskich lub interoperacyjnych rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa i ratownictwa. Badania wykazały, że w ciągu najbliższych pięciu – dziesięciu lat w całej Unii wystąpi zapotrzebowanie na dodatkowe zharmonizowane widmo o częstotliwości poniżej 1 GHz w celu świadczenia ruchomych usług szerokopasmowych w zakresie ochrony publicznej i pomocy w przypadku klęsk żywiołowych.

(33) Regulacja widma radiowego ma silny wymiar transgraniczny lub międzynarodowy ze względu na charakterystykę propagacji, międzynarodowy charakter rynków zależnych od usług radiowych i konieczność unikania szkodliwych zakłóceń pomiędzy państwami.

(34) Zgodnie z odpowiednim orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w przypadku gdy przedmiot umowy międzynarodowej wchodzi częściowo w zakres kompetencji Unii, a częściowo w zakres kompetencji państw członkowskich, konieczne jest zapewnienie ścisłej współpracy między instytucjami państw członkowskich a instytucjami unijnymi. Ten obowiązek współpracy, jak określono w orzecznictwie, wynika z zasady jednolitości w reprezentowaniu Unii i jej państw członkowskich na arenie międzynarodowej.

(35) Państwa członkowskie mogą również potrzebować wsparcia w zakresie koordynacji częstotliwości w ramach negocjacji dwustronnych z państwami sąsiadującymi z Unią, w tym z państwami kandydującymi i przystępującymi, aby zrealizować swoje zobowiązania wobec Unii w zakresie koordynacji częstotliwości. Powinno to również pomóc w uniknięciu szkodliwych zakłóceń oraz wpłynąć na poprawę efektywności wykorzystania widma i konwergencję wykorzystania widma, również poza granicami Unii.

(36) Aby osiągnąć cele wytyczone w niniejszej decyzji, należy wzmocnić obecne ramy instytucjonalne służące koordynacji polityki dotyczącej widma i zarządzania widmem na szczeblu Unii, również w sprawach bezpośrednio dotykających dwóch lub więcej państw członkowskich, przy pełnym wykorzystaniu kompetencji i wiedzy fachowej administracji krajowych. Organy normalizacyjne, instytucje badawcze i CEPT muszą również prowadzić współpracę i koordynację.

(37) W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrożenia niniejszej decyzji należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (¹⁵).

(38) Ponieważ cel niniejszej decyzji, czyli przyjęcie wieloletniego programu dotyczącego polityki w zakresie widma radiowego, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary proponowanych działań możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów

(39) Komisja powinna zdawać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wyników działań podjętych na mocy niniejszej decyzji, jak również na temat planowanych przyszłych działań.

(40) Sporządzając swój wniosek, Komisja uwzględniła w największym możliwym zakresie opinię Zespołu ds. Polityki Widma Radiowego ustanowionego decyzją Komisji 2002/622/WE (¹⁶),

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Cel i zakres stosowania

1. Niniejsza decyzja ustanawia wieloletni program dotyczący polityki w zakresie widma radiowego do celów planowania strategicznego i harmonizacji wykorzystania widma, aby zapewnić funkcjonowanie rynku wewnętrznego w tych obszarach polityki Unii, które wiążą się z wykorzystaniem widma radiowego, takich jak łączność elektroniczna, badania, rozwój techniczny i przestrzeń kosmiczna, transport, energetyka i media audiowizualne.

Niniejsza decyzja nie wpływa na dostępność wystarczającej ilości widma dla potrzeb innych obszarów polityki Unii, takich jak ochrona publiczna i pomoc w przypadku klęsk żywiołowych oraz wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony.

2. Niniejsza decyzja nie narusza obecnego prawa unijnego, w szczególności dyrektyw 1999/5/WE, 2002/20/WE ani 2002/21/WE; z zastrzeżeniem art. 6 niniejszej decyzji nie narusza ona decyzji nr 676/2002/WE, ani środków przyjętych na szczeblu krajowym zgodnie z prawem unijnym.

3. Niniejsza decyzja nie narusza środków przyjętych na szczeblu krajowym przy pełnym poszanowaniu prawa unijnego, które są niezbędne do realizacji ogólnych interesów, w szczególności środków związanych z uregulowaniami dotyczącymi treści i z polityką audiowizualną.

Niniejsza decyzja nie narusza uprawnień państw członkowskich do organizowania i wykorzystywania swojego widma dla potrzeb porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz obronności. W przypadku gdy niniejsza decyzja lub środki przyjęte na jej podstawie w zakresie pasm częstotliwości, o których mowa w art. 6, wpłyną na widmo wykorzystywane przez dane państwo członkowskie wyłącznie i bezpośrednio dla potrzeb bezpieczeństwa publicznego lub obronności, państwo członkowskie może w niezbędnym zakresie nadal korzystać z tego pasma częstotliwości dla potrzeb bezpieczeństwa publicznego i obronności do momentu wycofania z eksploatacji systemów działających w tym paśmie w momencie odpowiednio wejścia w życie niniejszej decyzji lub środka przyjętego na jej podstawie. To państwo członkowskie należycie powiadamia Komisję o swojej decyzji.

Artykuł 2

Ogólne zasady regulacyjne

1. Państwa członkowskie w przejrzysty sposób współpracują ze sobą i z Komisją, aby zapewnić spójne stosowanie następujących ogólnych zasad regulacyjnych w całej Unii:

a) stosowanie najbardziej odpowiednich i najmniej uciążliwych systemów wydawania zezwoleń, tak aby maksymalizować elastyczność i efektywność wykorzystania widma – taki system wydawania zezwoleń musi być oparty na obiektywnych, jawnych, niedyskryminujących i proporcjonalnych kryteriach;

b) działanie na rzecz rozwoju rynku wewnętrznego poprzez wspieranie tworzenia przyszłych ogólnounijnych usług cyfrowych i poprzez działanie na rzecz skutecznej konkurencji;

c) wspieranie konkurencji i innowacji z uwzględnieniem konieczności unikania szkodliwych zakłóceń i zapewnienia jakości technicznej usług, tak aby zwiększyć dostępność usług szerokopasmowych i skutecznie zareagować na wzrost ruchu w sieciach bezprzewodowych;

d) pełne uwzględnianie – przy ustalaniu technicznych warunków korzystania z widma – odpowiednich przepisów prawa unijnego, w tym dotyczących limitów narażenia ogółu społeczeństwa na oddziaływanie pól elektromagnetycznych;

e) w miarę możliwości wspieranie neutralności technologii i usług, jeśli chodzi o prawa do użytkowania widma.

2. W zakresie łączności elektronicznej, oprócz ogólnych zasad regulacyjnych określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, obowiązują następujące zasady szczegółowe, zgodnie z art. 8a, 9, 9a i 9b dyrektywy 2002/21/WE i decyzji nr 676/2002/WE:

a) stosowanie zasady neutralności technologii i usług w ramach praw do użytkowania widma dla potrzeb sieci i usług łączności elektronicznej oraz przenoszenia lub dzierżawy indywidualnych praw do użytkowania częstotliwości radiowych;

b) wspieranie harmonizacji wykorzystania częstotliwości radiowych w całej Unii zgodnie z potrzebą zapewnienia ich skutecznego i wydajnego wykorzystania;

c) ułatwianie wzrostu ruchu w sieciach bezprzewodowych i usługach szerokopasmowych, w szczególności poprzez wspieranie elastyczności, a także promowanie innowacji, przy uwzględnieniu potrzeby unikania szkodliwych zakłóceń i zapewnienia technicznej jakości usług.

Artykuł 3

Cele strategiczne

W celu skupienia się na priorytetach niniejszej decyzji państwa członkowskie i Komisja współpracują ze sobą, aby wspierać i realizować następujące cele strategiczne:

a) zachęcanie do efektywnego zarządzania widmem i wykorzystania go w celu jak najlepszego zaspokojenia wzrastającego popytu na częstotliwości, tak aby uwzględnić znaczną wartość społeczną, kulturalną i gospodarczą widma;

b) działanie na rzecz terminowego przeznaczania wystarczającej i odpowiedniej ilości widma, tak aby wspierać cele strategiczne Unii i najlepiej zaspokajać wzrastający popyt na ruch w sieciach bezprzewodowych, co pozwoli na rozwój usług komercyjnych i publicznych, przy uwzględnieniu istotnych celów dotyczących interesów ogólnych, takich jak różnorodność kulturowa i pluralizm w mediach; w tym celu należy dołożyć wszelkich starań, aby w oparciu o wykaz ustanowiony zgodnie z art. 9 wskazać co najmniej 1 200 MHz nadającego się widma do roku 2015. Liczba ta obejmuje widmo już użytkowane;

c) niwelowanie wykluczenia cyfrowego i działania na rzecz realizacji celów europejskiej agendy cyfrowej, spopularyzowanie do 2020 roku dostępu do usług szerokopasmowych o przepustowości co najmniej 30 Mb/s dla wszystkich obywateli Unii i umożliwienie powstania w Unii łącz szerokopasmowych o najwyższej możliwej przepustowości i pojemności;

d) umożliwienie Unii zajęcia wiodącej pozycji w dziedzinie usług bezprzewodowej szerokopasmowej łączności elektronicznej poprzez zwolnienie wystarczającej ilości widma w efektywnych kosztowo pasmach, tak aby te usługi mogły stać się ogólnodostępne;

e) zabezpieczenie możliwości rozwoju zarówno sektora komercyjnego, jak i publicznego, poprzez zwiększenie pojemności szerokopasmowych łączy komórkowych;

f) wspieranie innowacji i inwestycji dzięki wzrostowi elastyczności wykorzystania widma poprzez konsekwentne stosowanie w całej Unii zasad neutralności technologii i usług w różnych przyjmowanych rozwiązaniach technicznych oraz poprzez zapewnienie odpowiedniej przewidywalności regulacji, zgodnie z – między innymi – ramami regulacyjnymi łączności elektronicznej, a także poprzez uwalnianie zharmonizowanego widma na rzecz zaawansowanych technologii i poprzez możliwość obrotu prawami do użytkowania widma, co pozwala na tworzenie możliwości rozwoju przyszłych ogólnounijnych usług cyfrowych;

g) zapewnianie łatwego dostępu do widma poprzez wykorzystanie zalet ogólnych zezwoleń na łączność elektroniczną zgodnie z art. 5 dyrektywy 2002/20/WE;

h) zachęcanie do pasywnego współdzielenia infrastruktury tam, gdzie byłoby to proporcjonalne i nie stanowiło dyskryminacji zgodnie z art. 12 dyrektywy 2002/21/WE;

i) utrzymanie i rozwój skutecznej konkurencji, szczególnie w zakresie usług łączności elektronicznej, poprzez podejmowanie środków zaradczych ex ante lub ex post w celu niedopuszczenia do nadmiernego gromadzenia praw do użytkowania częstotliwości radiowych przez pewne przedsiębiorstwa, co powoduje znaczące szkody dla konkurencji;

j) zmniejszenie fragmentacji i pełne wykorzystanie potencjału rynku wewnętrznego w celu wspierania wzrostu gospodarczego i ekonomii skali na szczeblu unijnym poprzez poprawę koordynacji i harmonizacji warunków technicznych wykorzystania i dostępności widma – stosownie do okoliczności;

k) unikanie szkodliwych zakłóceń lub zaburzeń ze strony innych urządzeń radiowych lub nieradiowych między innymi poprzez ułatwianie opracowywania norm wspierających efektywne wykorzystanie widma oraz zwiększanie odporności odbiorników na zakłócenia, ze szczególnym uwzględnieniem kumulatywnego wpływu rosnącej ilości i rosnącego zagęszczenia urządzeń i aplikacji radiowych;

l) wspieranie dostępności nowych produktów i technologii konsumenckich, tak by zyskać poparcie konsumentów przy przechodzeniu do technologii cyfrowej i zapewnić wydajne korzystanie z dywidendy cyfrowej;

m) zmniejszenie śladu węglowego w UE poprzez poprawę technicznej i energetycznej efektywności sieci i urządzeń do łączności bezprzewodowej.

Artykuł 4

Poprawa wydajności i elastyczności

1. Państwa członkowskie we współpracy z Komisją i w odpowiednich przypadkach wspierają wspólne wykorzystanie widma oraz współdzielenie widma.

Państwa członkowskie przyczyniają się także do rozwoju aktualnych i nowych technologii, na przykład technologii radia kognitywnego, w tym technologii wykorzystujących tzw. białe plamy.

2. Państwa członkowskie i Komisja współpracują w celu zwiększenia elastyczności wykorzystania widma, by promować innowacje i inwestycje, dzięki możliwości wykorzystania nowych technologii oraz przeniesienia lub dzierżawy praw do użytkowania widma.

3. Państwa członkowskie i Komisja współpracują w celu wspierania opracowywania i harmonizacji norm dotyczących urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomunikacyjnych, jak również urządzeń elektrycznych i elektronicznych oraz sieci, opierając się w razie konieczności na upoważnieniach normalizacyjnych udzielonych przez Komisję odpowiednim organom normalizacyjnym. Szczególną uwagę zwraca się także na normy dotyczące urządzeń przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych.

4. Państwa członkowskie intensyfikują działania badawczo-rozwojowe w dziedzinie nowych technologii, takich jak technologie poznawcze i geolokalizacyjne bazy danych.

5. Państwa członkowskie określają w stosownych przypadkach kryteria selekcji i procedury przyznawania praw do użytkowania widma stymulujące konkurencję, inwestycje i wydajne wykorzystanie widma będącego dobrem publicznym, a także promujące współistnienie nowych i zastanych usług i urządzeń. Państwa członkowskie wspierają ciągłe wydajne wykorzystywanie widma na potrzeby sieci, urządzeń i aplikacji.

6. Jeśli jest to konieczne do zapewnienia efektywnego wykorzystania praw do użytkowania widma i uniknięcia przetrzymywania widma, państwa członkowskie mogą rozważyć podjęcie odpowiednich środków, również nałożenie kar finansowych, zastosowanie opłat motywujących lub odebranie praw. Środki te muszą być ustalane i stosowane w sposób jawny, niedyskryminujący i proporcjonalny.

7. W przypadku usług łączności elektronicznej państwa członkowskie przyjmą do dnia 1 stycznia 2013 r. środki w zakresie przeznaczenia pasm i udzielania zezwoleń, które będą odpowiednie do rozwoju usług szerokopasmowych, zgodnie z dyrektywą 2002/20/WE w celu osiągnięcia największej możliwej pojemności i przepustowości łączy szerokopasmowych.

8. Aby uniknąć ewentualnej fragmentacji rynku wewnętrznego z uwagi na rozbieżne kryteria i procedury selekcji dla zharmonizowanego widma przyznawanego na potrzeby usług łączności elektronicznej i podlegającego obrotowi we wszystkich państwach członkowskich zgodnie z art. 9b dyrektywy 2002/21/WE, Komisja, we współpracy z państwami członkowskimi i zgodnie z zasadą pomocniczości, ułatwia określanie i wymianę najlepszych praktyk dotyczących warunków i procedur wydawania zezwoleń oraz stymuluje wymianę informacji na temat takiego widma, aby zwiększyć spójność w ramach Unii, zgodnie z zasadami neutralności technologii i usług.

Artykuł 5

[1] (uchylony).

Artykuł 6

Potrzeby widma dla bezprzewodowej łączności szerokopasmowej

1. Państwa członkowskie, we współpracy z Komisją, podejmują wszelkie kroki niezbędne, by zapewnić, aby w Unii dostępny był zakres widma wystarczający do zapewnienia zasięgu i pojemności, tak aby Unia miała najszybsze łącza szerokopasmowe na świecie, co umożliwi aplikacjom bezprzewodowym i wiodącym europejskim podmiotom świadczącym nowe usługi skuteczne działanie na rzecz wzrostu gospodarczego, oraz aby zrealizować cel, którym jest zapewnienie do 2020 roku wszystkim obywatelom dostępu do łączy szerokopasmowych o przepustowości co najmniej 30 Mb/s.

2. Aby wspierać większą dostępność bezprzewodowych usług szerokopasmowych z korzyścią dla obywateli i konsumentów w Unii, państwa członkowskie udostępniają pasma objęte decyzjami 2008/411/WE (3,4– 3,8 GHz), 2008/477/WE (2,5–2,69 GHz) i 2009/766/WE (900/1 800 MHz) na warunkach wyszczególnionych w tych decyzjach. W zależności od zapotrzebowania na rynku państwa członkowskie zakończą procedurę wydawania zezwoleń do dnia 31 grudnia 2012 r., nie wpływając na realizację aktualnych usług i na warunkach dających konsumentom łatwy dostęp do bezprzewodowych usług szerokopasmowych.

3. Państwa członkowskie wspierają stałą rozbudowę sieci przez dostawców usług łączności elektronicznej za pomocą najnowszej i najbardziej wydajnej technologii, tak aby byli oni w stanie zapewnić sobie dywidendy cyfrowe zgodnie z zasadami neutralności usług i technologii.

4. Państwa członkowskie zakończą do dnia 1 stycznia 2013 r. proces wydawania zezwoleń, aby umożliwić wykorzystanie pasma 800 MHz dla potrzeb usług łączności elektronicznej. Komisja zezwala do dnia 31 grudnia 2015 r. na szczególne odstępstwa w państwach członkowskich, w których wyjątkowe okoliczności krajowe lub lokalne albo problemy z transgraniczną koordynacją częstotliwości uniemożliwiałyby udostępnienie tego pasma, w odpowiedzi na należycie uzasadniony wniosek danego państwa członkowskiego.

Jeśli potwierdzone problemy z transgraniczną koordynacją częstotliwości państwa członkowskiego z jednym państwem lub większą ich liczbą, w tym z państwami kandydującymi i przystępującymi, nie zostaną usunięte do dnia 31 grudnia 2015 roku i będą ograniczały dostępność pasma 800 MHz, Komisja zezwoli na wyjątkowe odstępstwa roczne do czasu usunięcia takich przeszkód.

Państwa członkowskie, którym przyznano odstępstwa na podstawie akapitu pierwszego lub drugiego, zapewniają, by wykorzystanie pasma 800 MHz nie blokowało dostępności tego pasma w sąsiadujących państwach członkowskich dla potrzeb usług łączności elektronicznej innych niż radiodyfuzja.

Niniejszy ustęp ma zastosowanie także do problemów z koordynacją widma w Republice Cypryjskiej wynikających z faktu, że rząd Cypru nie ma możliwości sprawowania faktycznej kontroli nad częścią terytorium państwa.

5. Państwa członkowskie we współpracy z Komisją na bieżąco monitorują wymogi dotyczące pojemności bezprzewodowych usług szerokopasmowych. W oparciu o wyniki analizy, o której mowa w art. 9 ust. 4, Komisja oceni, czy konieczne jest podjęcie działań w celu zharmonizowania dodatkowych pasm częstotliwości, i przekaże Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 1 stycznia 2015 r. sprawozdanie na ten temat.

W stosownych przypadkach i zgodnie z prawem unijnym państwa członkowskie mogą zapewnić, aby bezpośrednie koszty migracji lub realokacji wykorzystania widma były odpowiednio refundowane zgodnie z przepisami krajowymi i unijnymi.

6. Państwa członkowskie we współpracy z Komisją promują w stosownych przypadkach dostęp do usług szerokopasmowych w paśmie 800 MHz w odległych i słabo zaludnionych obszarach. Państwa członkowskie rozważają przy tym sposoby zapewnienia, by uwolnienie pasma 800 MHz nie zaszkodziło użytkownikom realizującym programy i imprezy specjalne (PMSE), i w stosownych przypadkach podejmują środki techniczne i regulacyjne w tym zakresie.

7. Komisja we współpracy z państwami członkowskimi ocenia zasadność i wykonalność rozszerzenia przeznaczeń widma w paśmie nielicencjonowanym na potrzeby bezprzewodowych systemów dostępowych, w tym lokalnych sieci radiowych.

8. Państwa członkowskie umożliwiają przenoszenie lub dzierżawę praw do użytkowania widma w zharmonizowanych pasmach 790–862 MHz, 880–915 MHz, 925–960 MHz, 1 710–1 785 MHz, 1 805–1 880 MHz, 1 900–1 980 MHz, 2 010– 2 025 MHz, 2 110–2 170 MHz, 2,5–2,69 GHz i 3,4– 3,8 GHz.

9. W celu zagwarantowania wszystkim obywatelom dostępu do zaawansowanych usług cyfrowych, w tym łączności szerokopasmowej, zwłaszcza w odległych i słabo zaludnionych obszarach, państwa członkowskie wraz z Komisją mogą zbadać, czy dostępna jest ilość widma wystarczająca do zapewnienia satelitarnych usług szerokopasmowych umożliwiających dostęp do internetu.

10. Państwa członkowskie we współpracy z Komisją badają możliwość zwiększenia dostępności i wykorzystania pikokomórek i femtokomórek. Ponadto uwzględniają w pełni potencjał stacji bazowych telefonii komórkowej oraz współdzielonego i nielicencjonowanego wykorzystania widma w celu stworzenia podstaw rozwoju bezprzewodowych sieci rozproszonych, które mogą odegrać kluczową rolę w zmniejszeniu przepaści cyfrowej.

Artykuł 7

Zapotrzebowanie na widmo dla innych polityk z zakresu komunikacji bezprzewodowej

Aby wspierać dalszy rozwój innowacyjnych mediów audiowizualnych i innych usług oferowanych obywatelom Unii, przy uwzględnieniu korzyści gospodarczych i społecznych wynikających z jednolitego rynku cyfrowego, państwa członkowskie we współpracy z Komisją dążą do zapewnienia dostępności odpowiednich zasobów widma na potrzeby świadczenia takich usług drogą satelitarną i naziemną, jeżeli istnieje uzasadniona potrzeba.

Artykuł 8

Zapotrzebowanie na widmo dla innych konkretnych polityk unijnych

1. Państwa członkowskie i Komisja zapewniają dostępność widma i zabezpieczają częstotliwości radiowe niezbędne do monitorowania atmosfery i powierzchni Ziemi, umożliwiające rozwój i eksploatację aplikacji kosmicznych oraz usprawnianie systemów transportowych, w szczególności dla globalnego cywilnego systemu nawigacji satelitarnej utworzonego w ramach programu Galileo (¹⁷), europejskiego programu monitorowania Ziemi (GMES) (¹⁸) oraz inteligentnych systemów bezpieczeństwa transportu i zarządzania transportem.

2. Komisja, we współpracy z państwami członkowskimi, prowadzi badania dotyczące oszczędności energii w wykorzystaniu widma, w celu przyczynienia się do realizacji polityki redukcji emisji dwutlenku węgla, oraz rozważa udostępnienie widma dla technologii bezprzewodowych posiadających potencjał zwiększenia oszczędności energii i efektywności energetycznej innych systemów dystrybucyjnych, takich jak sieci wodociągowe, jak również inteligentnych sieci energetycznych oraz inteligentnych systemów pomiarowych.

3. Komisja we współpracy z państwami członkowskimi wspiera udostępnienie na zharmonizowanych warunkach widma wystarczającego do wspomagania rozwoju usług bezpieczeństwa i swobodnego obrotu powiązanymi z nimi urządzeniami, jak również rozwoju innowacyjnych rozwiązań interoperacyjnych dla potrzeb bezpieczeństwa publicznego i ochrony publicznej, ochrony ludności i pomocy w przypadku klęsk żywiołowych.

4. Państwa członkowskie i Komisja współpracują ze środowiskami naukowymi i akademickimi w celu nakreślenia inicjatyw badawczo-rozwojowych oraz innowacyjnych zastosowań, które mogą mieć duży wpływ społeczno-gospodarczy lub potencjał inwestycyjny, oceniają zapotrzebowanie takich zastosowań na widmo i rozważają w razie potrzeby przyznanie im wystarczających zasobów widma na zharmonizowanych warunkach technicznych i przy najmniej uciążliwym obciążeniu administracyjnym.

5. Państwa członkowskie we współpracy z Komisją dążą do zapewnienia niezbędnych pasm częstotliwości dla potrzeb realizacji programów i imprez specjalnych (PMSE), zgodnie z celami Unii w zakresie poprawy integracji rynku wewnętrznego i dostępu do kultury.

6. Państwa członkowskie wraz z Komisją dążą do zapewnienia dostępności widma do celów identyfikacji radiowej (RFID) oraz innych technologii łączności bezprzewodowej związanych z „internetem przedmiotów” (IoT) oraz współpracują pod kątem wspierania rozwoju norm i harmonizacji przeznaczeń widma w państwach członkowskich do celów łączności w zakresie internetu przedmiotów.

Artykuł 9

Wykaz

1. Niniejszym ustanawia się wykaz obecnych zastosowań widma zarówno dla potrzeb handlowych, jak i publicznych.

Wykaz spełnia następujące cele:

a) pozwala na określenie pasm częstotliwości, w których można poprawić wydajność obecnego wykorzystania widma;

b) pomaga w określeniu pasm częstotliwości, które mogłyby nadawać się do ponownego przeznaczenia i współdzielenia widma pod kątem wspierania polityk Unii, o których mowa w niniejszej decyzji, uwzględniając przyszłe zapotrzebowanie na widmo w oparciu, między innymi, o wymagania konsumentów i operatorów oraz o możliwość spełnienia tych wymagań;

c) pomaga w analizie różnych rodzajów wykorzystania widma przez użytkowników prywatnych i publicznych;

d) pozwala na określenie pasm częstotliwości, które można przeznaczyć lub ponownie przeznaczyć, aby zwiększyć wydajność ich wykorzystania, promować innowację i wspierać konkurencję na rynku wewnętrznym; pozwala także na szukanie nowych sposobów współdzielenia widma z korzyścią dla użytkowników prywatnych i publicznych, z uwzględnieniem potencjalnego pozytywnego i negatywnego wpływu przeznaczenia lub ponownego przeznaczenia na aktualnych użytkowników tych i sąsiednich pasm.

2. W celu zapewnienia jednolitego wdrożenia ust. 1 niniejszego artykułu Komisja, przy jak najpełniejszym uwzględnieniu opinii Zespołu ds. Polityki Spektrum Radiowego, przyjmie akty wykonawcze do dnia 1 lipca 2013 r.:

a) akt umożliwiający stworzenie praktycznych warunków i jednolitych metod zbierania przez państwa członkowskie danych na temat aktualnego wykorzystania widma i udostępniania ich Komisji, z zastrzeżeniem poszanowania przepisów dotyczących tajemnicy handlowej zawartych w art. 8 decyzji nr 676/2002/WE oraz prawa państw członkowskich do nieujawniania informacji poufnych, z uwzględnieniem celu minimalizacji obciążeń administracyjnych i istniejących obowiązków państw członkowskich, które wynikają z innych przepisów prawa unijnego, w szczególności obowiązku dostarczania określonych informacji;

b) akt umożliwiający opracowanie metody analizy trendów w technologii, przyszłych potrzeb i zapotrzebowania na widmo w obszarach polityki Unii objętych niniejszą decyzją, w szczególności usług, które mogą funkcjonować w zakresie częstotliwości od 400 MHz do 6 GHz, tak aby określić rozwijające się i potencjalne istotne sposoby wykorzystania widma.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 13 ust. 2.

3. Komisja zarządza wykazem, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z aktami wykonawczymi, o których mowa w ust. 2.

4. Komisja analizuje trendy w technologii, przyszłe potrzeby i zapotrzebowanie na widmo zgodnie z aktami wykonawczymi, o których mowa w ust. 2 lit. b). Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie sprawozdanie z wyników tej analizy.

Artykuł 10

Negocjacje międzynarodowe

1. W negocjacjach międzynarodowych dotyczących spraw związanych z widmem obowiązują następujące zasady:

a) jeżeli przedmiot negocjacji międzynarodowych wchodzi w zakres kompetencji Unii, stanowisko Unii określane jest zgodnie z prawem unijnym;

b) jeżeli przedmiot negocjacji międzynarodowych wchodzi częściowo w zakres kompetencji Unii, a częściowo w zakres kompetencji państw członkowskich, Unia i państwa członkowskie starają się wypracować wspólne stanowisko zgodnie z wymogami zasady lojalnej współpracy.

Na użytek stosowania akapitu pierwszego lit. b) Unia i państwa członkowskie współpracują zgodnie z zasadą jednolitego reprezentowania Unii i jej państw członkowskich na arenie międzynarodowej.

2. Na wniosek państw członkowskich Unia udziela im pomocy w postaci wsparcia prawnego, politycznego i technicznego w celu rozwiązania kwestii koordynacji widma z państwami sąsiadującymi z Unią, w tym z państwami kandydującymi i przystępującymi, tak by umożliwić zainteresowanym państwom członkowskim realizację zobowiązań na mocy przepisów Unii. Udzielając takiej pomocy, Unia wykorzystuje wszystkie swoje uprawnienia prawne i polityczne do wspierania realizacji polityk Unii.

Unia wspiera starania państw trzecich mające na celu wdrożenie zarządzania widmem zgodnego z systemem unijnym, tak aby chronić cele unijnej polityki w zakresie widma.

3. Prowadząc dwustronne lub wielostronne negocjacje z państwami trzecimi, państwa członkowskie są związane swoimi zobowiązaniami na mocy prawa unijnego. Podpisując lub przyjmując w inny sposób jakiekolwiek zobowiązania międzynarodowe dotyczące widma, państwa członkowskie dołączają do podpisu lub innego potwierdzenia przyjęcia wspólną deklarację, w której stwierdza się, iż wykonują takie umowy lub zobowiązania międzynarodowe zgodnie ze swoimi zobowiązaniami na mocy Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Artykuł 11

Współpraca między różnymi organami

1. Komisja i państwa członkowskie współpracują w celu wzmocnienia obecnych ram instytucjonalnych, aby wspierać koordynację zarządzania widmem na szczeblu unijnym, z uwzględnieniem spraw mających bezpośredni wpływ na co najmniej dwa państwa członkowskie i zapewniając pełną realizację celów unijnej polityki w zakresie widma radiowego.

2. Komisja i państwa członkowskie zachęcają organy normalizacyjne, CEPT i Wspólne Centrum Badawcze Komisji oraz wszelkie odpowiednie strony do ścisłej współpracy w kwestiach technicznych, by propagować efektywne wykorzystanie widma. W tym celu w spójny sposób podtrzymują powiązanie między zarządzaniem widmem a normalizacją, tak aby wzmacniać rynek wewnętrzny.

Artykuł 12

Konsultacje publiczne

W stosownych przypadkach Komisja organizuje konsultacje publiczne w celu zasięgnięcia opinii wszystkich zainteresowanych stron i opinii społeczeństwa na temat wykorzystania widma w Unii.

Artykuł 13

Procedura komitetowa

1. Komisję wspiera Komitet ds. Spektrum Radiowego ustanowiony decyzją nr 676/2002/WE. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłań do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W przypadku niewydania opinii przez komitet Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i zastosowanie ma art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 14

Zgodność z kierunkami i celami polityki

O ile w niniejszej decyzji nie określono inaczej, państwa członkowskie stosują kierunki i cele polityki określone w niniejszej decyzji, począwszy od dnia 1 lipca 2015 r.

Artykuł 15

Sprawozdawczość i przegląd

W terminie do dnia 10 kwietnia 2014 r. Komisja przekaże Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z działań podjętych i środków przyjętych na mocy niniejszej decyzji.

Państwa członkowskie przedstawiają Komisji wszelkie informacje niezbędne do przeglądu stosowania niniejszej decyzji.

Do dnia 31 grudnia 2015 r. Komisja przeprowadzi przegląd stosowania niniejszej decyzji.

Artykuł 16

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 17

Adresaci

Niniejsza decyzja jest skierowana do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 14 marca 2012 r.