RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z państw niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję Europejską („Komisja”) po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Obowiązujące środki

(1) Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1890/2005 (²) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe i postanowiła o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych elementów złącznych ze stali nierdzewnej oraz ich części („EZSN” ), pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Indonezji, Tajwanu, Tajlandii i Wietnamu. W tym samym czasie postępowanie dotyczące przywozu EZSN pochodzących z Malezji i Filipin zostało zakończone.

(2) W dniu 25 sierpnia 2009 r., po przeprowadzeniu przeglądu wszczętego na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, na mocy rozporządzenia (WE) nr 768/2009 (³) Rada zmieniła wymienione środki w odniesieniu do jednego z producentów eksportujących w Wietnamie.

(3) Rozporządzenie, które doprowadziło do nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz niektórych EZSN pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) i Tajwanu, będzie dalej zwane „rozporządzeniem pierwotnym”. Dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia środków przez pierwotne rozporządzenie względem państw, których dotyczy postępowanie, będzie dalej zwane „dochodzeniem pierwotnym”.

2. Wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia

(4) Po opublikowaniu zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu (⁴) obowiązujących ostatecznych środków antydumpingowych Komisja otrzymała w dniu 19 sierpnia 2010 r. wniosek o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia tych środków na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Wniosek został złożony przez Europejski Instytut Przemysłowych Elementów Złącznych („E.I.F.I.”) („wnioskodawca”) w imieniu pięciu unijnych producentów: Bulnava S.r.l., Inox Viti di Cattinori Bruno & C.s.n.c., Inox Bolt S.r.l., Bontempi Vibo S.p.A. oraz Ugivis SA reprezentujących znaczącą część, w tym przypadku ponad 25 %, ogólnej produkcji unijnej EZSN.

(5) Wniosek ograniczony był do środków antydumpingowych wprowadzonych względem przywozu pochodzącego z ChRL i z Tajwanu („państwa, których dotyczy postępowanie” ). W związku z tym środki antydumpingowe wprowadzone rozporządzeniem pierwotnym względem przywozu EZSN pochodzących z Wietnamu, Indonezji i Tajlandii nie są przedmiotem tego przeglądu.

(6) Wniosek został uzasadniony tym, że wygaśnięcie środków wprowadzonych względem przywozu EZSN pochodzących z państw, których dotyczy postępowanie, prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu unijnego.

3. Wszczęcie przeglądu wygaśnięcia

(7) Po konsultacji z Komitetem Doradczym Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie przeglądu wygaśnięcia i ogłosiła w dniu 19 listopada 2010 r., w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (⁵), wszczęcie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

4. Dochodzenie

4.1. Okres objęty dochodzeniem przeglądowym i okres badany

(8) Dochodzenie w sprawie dumpingu objęło okres od dnia 1 października 2009 r. do dnia 30 września 2010 r. („ okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany” ).

4.2. Strony zainteresowane dochodzeniem

(9) Komisja oficjalnie powiadomiła wnioskodawcę, innych znanych producentów unijnych, producentów eksportujących, importerów, użytkowników w Unii, o których wiadomo, że są zainteresowani oraz ich stowarzyszenia, a także przedstawicieli państw, których dotyczy postępowanie, o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia.

(10) Komisja dała również stronom bezpośrednio zainteresowanym możliwość przedstawienia swoich poglądów na piśmie i zwrócenia się z prośbą o możliwość przesłuchania w terminie ustalonym w zawiadomieniu o wszczęciu. Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(11) Ze względu na dużą liczbę producentów eksportujących z państw, których dotyczy postępowanie, niepowiązanych importerów w Unii oraz producentów unijnych, których dotyczyło dochodzenie, w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano kontrolę wyrywkową zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(12) Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej, a jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wyżej wymienione strony zostały poproszone, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego, o zgłoszenie się do Komisji w ciągu 15 dni od opublikowania zawiadomienia o wszczęciu postępowania i dostarczenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. W świetle odpowiedzi zdecydowano się na zastosowanie kontroli wyrywkowej w odniesieniu do producentów eksportujących z Tajwanu, niepowiązanych importerów w Unii oraz producentów unijnych. Żaden z producentów eksportujących z ChRL nie współpracował w dochodzeniu.

(13) Trzydziestu sześciu tajwańskich grup eksporterów przedstawiło wymagane informacje i zgodziło się na włączenie do próby. Dziesięciu z nich nie mogło być wziętych pod uwagę, ponieważ okazali się przedsiębiorstwami wyłącznie handlowymi lub nie dokonywali wywozu do Unii w ODP. Na podstawie informacji otrzymanych od współpracujących przedsiębiorstw tajwańskich Komisja dokonała wyboru próby obejmującej czterech producentów eksportujących. Następnie jedno z przedsiębiorstw objętych próbą wycofało się ze współpracy. Pozostałe trzy przedsiębiorstwa objęte próbą reprezentowały 41,6 % wywozu z Tajwanu do Unii podczas ODP.

(14) W odniesieniu do niepowiązanych importerów w Unii, spośród ośmiu przedsiębiorstw, które dostarczyły wymagane informacje, do próby wybrano trzy największe, reprezentujące prawie 90 % przywozu zgłoszonego przez współpracujące przedsiębiorstwa. Następnie tylko jeden importer przedłożył odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(15) Dwunastu producentów unijnych przedstawiło wymagane informacje i zgodziło się na włączenie ich do próby. Na podstawie informacji otrzymanych od współpracujących producentów unijnych Komisja dobrała próbę sześciu producentów unijnych. Jeden z objętych próbą producentów unijnych wycofał się następnie ze współpracy. Pozostałych pięciu producentów objętych próbą odpowiadało za 38 % sprzedaży wszystkich producentów unijnych na rzecz niepowiązanych klientów w Unii w ODP.

(16) Komisja rozesłała kwestionariusze do stron objętych próbą i do wszystkich znanych zainteresowanych użytkowników. Jak wyjaśniono powyżej, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od pięciu producentów unijnych, trzech producentów eksportujących z Tajwanu i jednego importera. Żaden z użytkowników, z którymi się kontaktowano, nie zgłosił się w toku dochodzenia.

(17) Jak wyjaśniono w motywach 13 i 15, jeden objęty próbą producent eksportujący z Tajwanu i jeden objęty próbą producent unijny zdecydowali się nie przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. W obu przypadkach próby pozostałych przedsiębiorstw zostały jednak uznane za reprezentatywne pod względem istotnych wielkości sprzedaży.

(18) Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i spowodowanej nim szkody oraz do określenia interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

a) Producenci unijni

– Bulnava S.r.l, Suello, Włochy,

– Inox Viti di Cattinori Bruno & C.s.n.c, Grumello del Monte, Włochy,

– Bontempi Vibo S.p.A., Rodengo Saiano, Włochy,

– Reisser Schraubentechnik GmbH, Ingelfingen-Criesbach, Niemcy,

– Ugivis SA, Belley, Francja.

b) Producenci eksportujący na Tajwanie

– Arrow Fastener Co., Ltd. i powiązani z nim eksporterzy, Shu-Lin City,

– Shekai Precision Co., Ltd. i powiązany z nim eksporter, Kaohsiung,

– Yi Tai Shen Co., Ltd. Tainan Hsien.

c) Niepowiązany importer w Unii

– Würth-Gruppe, Kü nzelsau, Niemcy.

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

(19) Produkt objęty niniejszym postępowaniem jest taki sam jak w pierwotnym dochodzeniu, tj. niektóre elementy złączne ze stali nierdzewnej oraz ich części, pochodzące z ChRL i Tajwanu, obecnie objęte kodami CN 7318 12 10, 7318 14 10, 7318 15 30, 7318 15 51, 7318 15 61 i 7318 15 70 („produkt objęty postępowaniem”).

(20) W wyniku dochodzenia przeglądowego potwierdzono, że – podobnie jak w dochodzeniu pierwotnym – produkt objęty postępowaniem i produkty wytwarzane i sprzedawane przez producentów eksportujących na rynkach krajowych oraz produkty wytwarzane i sprzedawane w Unii przez producentów unijnych mają te same podstawowe cechy fizyczne i techniczne oraz takie samo zastosowanie, a zatem stanowią one produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(21) Cztery strony zgłosiły się i twierdziły, że produkty objęte kodami CN 7318 12 10, 7318 14 10 i 7318 15 51 powinny być wyłączone z zakresu niniejszego dochodzenia, ponieważ rzekomo nie są produkowane w Unii. Roszczenie to zostało odrzucone, ponieważ (i) nie przedstawiono dowodów wykazujących, że produkty te różnią się pod względem podstawowych cech fizycznych i technicznych oraz (ii) w żadnym przypadku zakres produktu nie może być zmieniany w kontekście przeglądu wygaśnięcia.

(22) Po ujawnieniu podstawowych faktów i ustaleń, na podstawie których zalecono utrzymanie obowiązujących środków („ujawnienie ostatecznych ustaleń” ), jeden z tajwańskich producentów eksportujących wystąpił z wnioskiem o niewłączanie skrętek bimetalowych w zakres produktu, ze względu na istnienie znacznych różnic pomiędzy skrętkami bimetalowymi i skrętkami ze stali nierdzewnej w odniesieniu do ceny jednostkowej sprzedaży, kosztów produkcji, podstawowych cech fizycznych i technicznych, jak i zastosowań. Jak to jednak wyjaśniono powyżej w motywie 21, zakres produktu nie może być zmieniany w kontekście przeglądu wygaśnięcia. Wniosek ten mógłby być rozpatrywany w ramach przeglądu okresowego dotyczącego zakresu produktu, o co przedsiębiorstwo może wnioskować.

C. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA DUMPINGU

(23) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, zbadano, czy wygaśnięcie obowiązujących środków prowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu.

1. ChRL

1.1. Uwagi wstępne

(24) Jak wyjaśniono powyżej, żaden z producentów eksportujących z ChRL nie współpracował w dochodzeniu.

(25) W związku z tym ustalenia dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu określone poniżej musiały zostać oparte na dostępnych faktach, w szczególności na danych Eurostatu oraz informacjach przekazanych przez przemysł unijny we wniosku o dokonanie przeglądu. Statystyki wywozu z ChRL nie mogły w tym przypadku być zastosowane, ponieważ produkt objęty postępowaniem reprezentuje jedynie niewielką część ilości zgłoszonych w odpowiednich pozycjach taryfowych Systemu Zharmonizowanego.

1.2. Przywóz dumpingowy w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym

(26) Ze względu na brak współpracy ze strony producentów eksportujących z ChRL, nie można było obliczyć indywidualnego marginesu dumpingu.

(27) Według wniosku o dokonanie przeglądu wywóz z ChRL do Unii miał rzekomo charakter dumpingowy, z marginesami w wysokości od 13,6 % do 61,8 %. Jak wskazano w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, wnioskodawca porównał ceny eksportowe stosowane przy wywozie z ChRL do Unii ze skonstruowaną wartością normalną na Tajwanie, traktowanym jako państwo analogiczne w pierwotnym dochodzeniu.

(28) Ponieważ nie było współpracy ze strony przedsiębiorstw z ChRL, brak jest dostępnych informacji, które umożliwiłyby wyciągnięcie innych wniosków. Ponadto należy zauważyć, iż wartość normalna ustalona dla jedynego współpracującego tajwańskiego przedsiębiorstwa okazała się znacznie wyższa niż wartość normalna przyjęta przez wnioskodawcę we wniosku o przeprowadzenie dochodzenia związanego z wygaśnięciem środków. Ponieważ nic nie wskazuje na to, że ceny eksportowe z ChRL do Unii są inne niż we wniosku, możliwe jest, że przywóz po cenach dumpingowych z ChRL utrzymywał się na poziomie wyższym niż poziom wskazany we wniosku.

1.3. Zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków

(29) Po analizie występowania dumpingu w ODP zbadano również prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu.

(30) W tym zakresie przeanalizowano następujące elementy: wolne moce produkcyjne producentów eksportujących z ChRL; atrakcyjność rynku unijnego dla producentów z ChRL oraz ceny eksportowe stosowane wobec państw trzecich.

1.3.1. Wolne moce produkcyjne producentów eksportujących z ChRL

(31) Ponieważ mało jest dostępnych oficjalnych informacji na temat przemysłu EZSN w ChRL, do oszacowania mocy produkcyjnych w ChRL wykorzystano informacje zawarte we wniosku o przeprowadzenie postępowania przeglądowego. Na podstawie tych informacji stwierdzono, że od 2003 r. w ChRL otwarto nowe zakłady produkujące EZSN. Ponadto w konsekwencji środków antydumpingowych wprowadzonych względem przywozu niektórych żeliwnych i stalowych elementów złącznych (⁶) i w związku z wywołanym przez to spadkiem przywozu z ChRL tego rodzaju elementów złącznych do Unii od 2009 r., producenci z ChRL posiadają znaczne niewykorzystane moce produkcyjne, które mogą być wykorzystane do wytworzenia produktu objętego postępowaniem, jako że produkcja może być łatwo przestawiona z jednego rodzaju elementów złącznych na drugi.

1.3.2. Atrakcyjność rynku unijnego

(32) Atrakcyjność rynku unijnego może zilustrować fakt, iż nałożenie ceł antydumpingowych nie powstrzymało ekspansji wywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL. Wręcz przeciwnie, według danych Eurostatu wielkość przywozu z ChRL do Unii wzrosła między 2007 r. a ODP o 13 %. Zgodnie z danymi Eurostatu, zmiany cen przywozu z ChRL w tym samym okresie wykazały wzrost średniej ceny importowej. Bardziej szczegółowa analiza wykazała jednak, że cena EZSN zgłoszonych w ramach kodu CN, co stanowi 59 % całkowitej ilości przywozu w ODP spadła w okresie badanym o 24 %. Świadczy to o tym, że pomimo obowiązujących środków eksporterzy z ChRL nadal byli w stanie zwiększać wywóz oraz obniżać ceny dla większości wywożonego produktu objętego postępowaniem.

1.3.3. Wywóz do państw trzecich

(33) W odniesieniu do wielkości i ceny wywozu z ChRL do państw trzecich należy zauważyć, że dane ChRL dotyczące wywozu dotyczą całych kodów HS. Przy porównaniu do statystyk przywozu unijnego na poziomie TARIC na produkt objęty postępowaniem przypada w ramach tych kodów HS około 3 % w ujęciu realnym. Dane dotyczące wywozu nie są w związku z tym bardzo znaczącym źródłem informacji. Ze względu na brak współpracy producentów eksportujących z ChRL nie można było uzyskać żadnych innych istotnych informacji dotyczących wywozu z ChRL do państw trzecich.

1.4. Wnioski dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu

(34) W świetle powyższych ustaleń można uznać, że wywóz z ChRL w dalszym ciągu dokonywany jest po cenach dumpingowych i że w przypadku uchylenia obowiązujących środków antydumpingowych zachodzi prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu na rynku unijnym. Rzeczywiście, biorąc pod uwagę istniejące wolne moce produkcyjne w ChRL oraz fakt, że pomimo istnienia środków antydumpingowych, przywóz produktu objętego postępowaniem w okresie badanym do Unii wzrósł, wydaje się, że dla producentów eksportujących z ChRL istnieje bodziec do dalszego zwiększania wywozu na rynek unijny po cenach dumpingowych, jeśli obecnie stosowane środki zostałyby zniesione.

2. Tajwan

2.1. Uwagi wstępne

(35) Należy zauważyć, że ze względu na dużą liczbę tajwańskich producentów eksportujących, którzy wyrazili gotowość do współpracy, do dalszych badań wybrano reprezentatywną próbę czterech przedsiębiorstw/grup przedsiębiorstw. Jedno z czterech wymienionych przedsiębiorstw wycofało się później ze współpracy. Ponieważ pozostałe przedsiębiorstwa reprezentowały w ujęciu realnym 41,6 % całkowitego tajwańskiego wywozu do Unii w ODP (⁷), próba została jednak uznana za reprezentatywną.

(36) Należy również zauważyć, że w trakcie wizyt weryfikacyjnych na terenie trzech pozostałych przedsiębiorstw objętych próbą nie było możliwości zweryfikowania informacji przekazanych przez jedno z nich w kwestionariuszu. Ustalono także, że drugie przedsiębiorstwo przekazało wprowadzające w błąd informacje. Producenci eksportujący, o których mowa, zostali niezwłocznie poinformowani o zamiarze Komisji dotyczącym zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego, co w rezultacie doprowadziłoby do pominięcia dostarczonych informacji i co za tym idzie, wykorzystania najbardziej wiarygodnych dostępnych faktów. Przedsiębiorstwom umożliwiono przedstawienie dalszych uwag na ten temat. Zgłoszone uwagi nie zmieniły jednak decyzji Komisji, by w odniesieniu do tych dwóch producentów eksportujących opierać się na dostępnych danych. W rezultacie obliczono indywidualny margines dumpingu wyłącznie w przypadku jednego producenta eksportującego z Tajwanu.

(37) W związku z powyższym większość określonych poniżej ustaleń dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu trzeba było oprzeć na dostępnych faktach, w szczególności na danych dostarczonych przez jedynego współpracującego producenta eksportującego z Tajwanu i jednego współpracującego importera, na danych Eurostatu oraz na informacjach dostarczonych przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu. Tajwańskie statystyki wywozu nie mogły być w tym przypadku zastosowane, ponieważ produkt objęty postępowaniem stanowi jedynie niewielką część ilości zgłoszonych w ramach odpowiednich pozycji Systemu Zharmonizowanego.

2.2. Przywóz dumpingowy w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym

2.2.1. Wartość normalna

(38) Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała w pierwszej kolejności, czy sprzedaż krajowa produktu podobnego niezależnym klientom przez współpracującego tajwańskiego producenta eksportującego była reprezentatywna, tzn. czy całkowita wielkość takiej sprzedaży wynosiła przynajmniej 5 % całkowitej wielkości odpowiadającej jej sprzedaży eksportowej do Unii.

(39) Następnie Komisja określiła te rodzaje produktu podobnego sprzedawane przez przedsiębiorstwo na rynku krajowym, które były identyczne lub bezpośrednio porównywalne z rodzajami sprzedawanymi na wywóz do Unii. Elementami uwzględnianymi w definicji typu produktu były: (i) rodzaj elementów złącznych, (ii) gatunek stali użytej jako surowiec, (iii) norma DIN elementów złącznych, (iv) ich średnica i (v) ich długość.

(40) Zbadano następnie czy sprzedaż krajowa współpracującego producenta eksportującego była reprezentatywna dla każdego typu produktu, tj. czy sprzedaż krajowa każdego rodzaju produktu stanowiła przynajmniej 5 % wielkości sprzedaży tego samego rodzaju produktu do Unii. W odniesieniu do rodzajów produktu sprzedawanych w reprezentatywnych ilościach, zbadano, czy, zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, taka sprzedaż została dokonana w ramach zwykłego obrotu handlowego.

(41) Zbadano również, czy krajowa sprzedaż każdego rodzaju produktu dokonywana w ilościach reprezentatywnych może być uważana za dokonaną w zwykłym obrocie handlowym poprzez ustalenie proporcji rentownej sprzedaży danego rodzaju produktu niezależnym klientom. We wszystkich przypadkach, w których sprzedaż krajowa konkretnego rodzaju produktu była dokonana w wystarczających ilościach i w zwykłym obrocie handlowym, wartość normalna została ustalona na podstawie rzeczywistej ceny krajowej, obliczonej jako średnia ważona całej sprzedaży krajowej danego rodzaju produktu w ODP.

(42) Dla tych rodzajów produktu, w przypadku których sprzedaż krajowa była niereprezentatywna lub nie była prowadzona w zwykłym obrocie handlowym, wartość normalna została skonstruowana zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Wartość normalna została skonstruowana poprzez dodanie do kosztów wytworzenia wywożonych rodzajów, w razie potrzeby skorygowanych, rozsądnej wartości procentowej na wydatki związane ze sprzedażą, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz rozsądnej marży zysku, na podstawie faktycznych danych dotyczących produkcji i sprzedaży produktu podobnego w zwykłym obrocie handlowym, zgodnie z art. 2 ust. 6 zdanie pierwsze rozporządzenia podstawowego.

2.2.2. Cena eksportowa

(43) Poza jednym przypadkiem cała sprzedaż eksportowa na rynek unijny współpracującego tajwańskiego producenta eksportującego skierowana była bezpośrednio do niezależnych klientów. Cenę eksportową ustalono zatem na podstawie cen rzeczywiście zapłaconych lub należnych za produkt objęty postępowaniem zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

(44) Do celów transakcji wywozowej, w przypadku gdy wywóz do Unii był dokonywany poprzez powiązane przedsiębiorstwo handlowe, cena eksportowa została ustalona na podstawie ceny pierwszej odsprzedaży dokonanej przez powiązane przedsiębiorstwo handlowe niezależnym klientom w Unii, zgodnie z art. 2 ust. 9 podstawowego rozporządzenia.

2.2.3. Porównanie

(45) Porównanie średniej ważonej wartości normalnej i średniej ważonej ceny eksportowej zostało przeprowadzone na podstawie ceny ex-works i na takim samym poziomie handlu. W celu zapewnienia sprawiedliwego porównania między wartością normalną a ceną eksportową, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego, uwzględniono różnice w czynnikach, w odniesieniu do których wykazano, że mogą mieć wpływ na ceny i ich porównywalność. W tym celu wprowadzono odpowiednie dostosowania uwzględniające różnice w kosztach transportu, ubezpieczenia, przeładunku, załadunku i w kosztach dodatkowych, kosztach finansowych, kosztach pakowania, prowizjach i rabatach, tam gdzie było to zasadne i zostało poparte dowodami.

2.2.4. Margines dumpingu

(46) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego średnią ważoną wartość normalną ze względu na rodzaj porównano ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiadającego rodzaju produktu objętego postępowaniem. W oparciu o wyżej opisaną metodykę stwierdzono, że współpracujący eksporter kontynuował praktyki dumpingowe podczas ODP. Na podstawie 4 miesięcy z 12 miesięcy ODP ustalono, że dumping wyniósł 22 %.

(47) Przypomina się, że obliczenie dumpingu na podstawie 4 miesięcy ODP jest zgodne z metodyką zazwyczaj stosowaną przez Komisję w przeglądach wygaśnięcia, gdzie należy ustalić, czy dumping wciąż występuje lub czy istnieje prawdopodobieństwo jego ponownego wystąpienia. Rzeczywiście, w przeglądach wygaśnięcia nie jest wymagane ustalenie marginesu dumpingu dla wszystkich transakcji, jako że takie obliczenia są niezbędne jedynie do zmiany poziomu obowiązujących środków antydumpingowych, co nie jest celem przeglądu wygaśnięcia. Na wybrane 4 miesiące składały się ostatnie miesiące z każdego kwartału, były one zatem równo rozłożone w całym 12-miesięcznym okresie ODP.

(48) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń jedyny współpracujący tajwański producent eksportujący twierdził, że niektóre krajowe transakcje zgłoszone w kwestionariuszu, które uwzględniono przy obliczaniu wartości normalnej, dotyczyły w rzeczywistości wywozu do Unii, a nie konsumpcji na rynku krajowym. Przedsiębiorstwo utrzymywało, że dalsza sprzedaż została dokonana za pośrednictwem niezależnych producentów skrętek lub przedsiębiorstw handlowych na Tajwanie.

(49) Stwierdzono, że argumentacja ta nie została poparta żadnymi dowodami na to, że wzmiankowane produkty wywieziono do Unii. Z tego powodu powyższe twierdzenie zostało odrzucone.

(50) W związku z zastosowaniem art. 18 rozporządzenia podstawowego, w odniesieniu do dwóch pozostałych producentów eksportujących objętych próbą nie obliczono marginesu dumpingu. Według wniosku o dokonanie przeglądu wywóz z Tajwanu miał jednak rzekomo charakter dumpingowy z marginesami w wysokości od 14 % do 50 %. Nie ma dostępnych informacji, które pozwalałyby na wyciągnięcie innych wniosków. Ponadto fakt, iż w stosunku do jedynego objętego dochodzeniem przedsiębiorstwa stwierdzono, że praktykowało dumping na rynku unijnym i że średnia cena przywozu produktu objętego postępowaniem z Tajwanu jest niższa od średniej ceny eksportowej tego przedsiębiorstwa, potwierdza występowanie dumpingu na poziomie krajowym na podstawie zweryfikowanych informacji.

2.3. Zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków

(51) W nawiązaniu do analizy występowania dumpingu w ODP zbadano również prawdopodobieństwo utrzymywania się dumpingu w odniesieniu do Tajwanu.

(52) W tym zakresie przeanalizowano następujące elementy: wolne moce produkcyjne tajwańskich producentów eksportujących, atrakcyjność rynku unijnego dla producentów tajwańskich oraz ceny eksportowe stosowane wobec państw trzecich.

2.3.1. Wolne moce produkcyjne eksporterów

(53) W odniesieniu do wolnych mocy produkcyjnych eksporterów, ponieważ mało jest dostępnych oficjalnych danych na temat tajwańskiego przemysłu EZSN, podane niżej wnioski opierają się głównie na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu i na informacjach uzyskanych w trakcie wizyt weryfikacyjnych. Według wniosku o dokonanie przeglądu nowi tajwańscy producenci EZSN zainwestowali w nowe urządzenia, aby zwiększyć swoje moce produkcyjne. Ponadto weryfikacja wykazała, że inwestycje w moce produkcyjne mają w 2011 r. wzrosnąć o 12 % w porównaniu do okresu objętego dochodzeniem pierwotnym. Podczas ODP wolne moce produkcyjne współpracującego producenta stanowiły 7 % całkowitych mocy produkcyjnych. Poziom zapasów uznano za bardzo niski, jako że współpracujące przedsiębiorstwo produkowało produkt objęty postępowaniem wyłącznie na podstawie zamówień.

2.3.2. Atrakcyjność rynku unijnego

(54) Atrakcyjność rynku unijnego może zilustrować fakt, iż nałożenie ceł antydumpingowych nie miało wpływu na tajwański wywóz produktu objętego postępowaniem do Unii. Według Eurostatu oraz zweryfikowanych danych dotyczących przywozu wielkość przywozu z Tajwanu była raczej na tym samym poziomie pomiędzy 2007 r. a ODP, lecz wartość przywożonych towarów spadła w tym samym okresie o 16 %. Oznacza to, że średnia cena sprzedaży EZSN pochodzących z Tajwanu podczas ODP zmniejszyła się. Świadczy to o tym, że pomimo obowiązujących środków tajwańscy eksporterzy nadal byli w stanie zwiększać wywóz oraz obniżać ceny.

(55) W związku z powyższym jedna z zainteresowanych tajwańskich stron wskazała na fakt, że spadek tajwańskich cen eksportowych nie był rezultatem wrogiej polityki cenowej eksporterów, ale spowodowany był raczej zmianami cen głównych surowców, tzn. walcówki Należy zauważyć, że spadek cen surowców miał podobny wpływ na wszystkich producentów EZSN. Niemniej jednak konkluzja, że rynek unijny jest wciąż atrakcyjny dla tajwańskich eksporterów, pozostaje niezmieniona, jako że udaje im się utrzymać poziom wywozu pomimo obowiązujących środków antydumpingowych.

2.3.3. Ceny eksportowe stosowane wobec państw trzecich

(56) W odniesieniu do tajwańskiego wywozu do państw trzecich należy zauważyć, że tajwańskie dane dotyczące wywozu, które można by przeanalizować, dotyczą całych kodów HS. Przy porównaniu do statystyk przywozu unijnego na poziomie TARIC na produkt objęty postępowaniem przypada w ramach tych kodów HS około 2,6 % w ujęciu realnym. W związku z tym dane te nie mają znaczenia jako źródło informacji na temat wielkości wywozu i cen w przypadku wywozu produktu objętego postępowaniem z Tajwanu do państw trzecich. Zweryfikowane dane dotyczące wywozu uzyskane od trzech objętych próbą eksporterów tajwańskich pokazują jednak spadek wielkości wywozu do państw trzecich. Wskazuje to na fakt, że tajwańscy eksporterzy są bardziej nastawieni na wywóz do Unii.

(57) Zauważono również, że informacje przedstawione przez współpracującego eksportera tajwańskiego pokazują, iż cena jednostkowa sprzedaży jest o 10 % wyższa w przypadku sprzedaży do Unii w porównaniu z ceną stosowaną wobec innych państw oraz że wielkość wywozu do innych państw odpowiada jedynie 20 % wywozu do Unii.

2.4. Wnioski dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu

(58) W świetle powyższych ustaleń można uznać, że wywóz z Tajwanu w dalszym ciągu dokonywany jest po cenach dumpingowych i że zachodzi prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu na rynku unijnym w przypadku uchylenia obowiązujących środków antydumpingowych. Rzeczywiście, biorąc pod uwagę istniejącą nadwyżkę mocy produkcyjnych na Tajwanie i atrakcyjność rynku unijnego, wydaje się, że dla tajwańskich producentów eksportujących istnieje bodziec do zwiększenia wywozu na rynek unijny po cenach dumpingowych, jeśli obecnie stosowane środki zostałyby zniesione.

D. DEFINICJA PRZEMYSŁU UNIJNEGO

1. Produkcja unijna

(59) W celu ustalenia całkowitej produkcji unijnej wykorzystano wszystkie dostępne informacje dotyczące producentów unijnych, w tym informacje zawarte we wniosku o przegląd i dane zebrane od producentów unijnych przed rozpoczęciem dochodzenia przeglądowego oraz po jego rozpoczęciu.

(60) Na tej podstawie oszacowano wielkość całkowitej produkcji unijnej w trakcie OD na około 63 000 ton. Wielkość ta obejmuje produkcję wszystkich producentów unijnych, którzy zgłosili się w związku z postępowaniem, oraz szacowaną produkcję producentów, którzy się nie zgłosili.

(61) Jak wskazano w motywie 11, w stosunku do producentów unijnych zastosowano w dochodzeniu kontrolę wyrywkową. Spośród 12 producentów, którzy dostarczyli informacji, do próby dobrano sześciu producentów. Następnie, jak wyjaśniono w motywie 17, jeden producent nie współpracował. Współpracujące przedsiębiorstwa objęte próbą reprezentowały około 31 % szacowanej całkowitej produkcji unijnej.

2. Przemysł unijny

(62) Uznaje się, że wszyscy producenci unijni, o których mowa w motywie 59, stanowią przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego i będą oni dalej zwani „ przemysłem unijnym”.

E. SYTUACJA NA RYNKU UNIJNYM

1. Uwaga wstępna

(63) W ocenie tendencji cenowych i wielkości produkcji zostały wykorzystane odpowiednie statystyki Eurostatu dotyczące przywozu w odniesieniu do kodów CN 7318 12 10, 7318 14 10, 7318 15 30, 7318 15 51, 7318 15 61 i 7318 15 70 wraz z danymi dostarczonymi we wniosku o przegląd i informacjami zebranymi od unijnych producentów przed wszczęciem dochodzenia i po jego wszczęciu, uzupełnionymi o zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.

2. Konsumpcja w Unii

(64) Konsumpcję w Unii ustalono na podstawie danych o wielkości sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym, zawartych we wniosku o przegląd i uzupełnionych o zweryfikowane dane uzyskane od objętych próbą współpracujących producentów oraz o dane dotyczące wielkości przywozu na podstawie Eurostatu.

(65) Na tej podstawie ustalono, że konsumpcja w Unii przedstawiała się następująco:

Tabela 1

(66) Między 2007 r. a ODP konsumpcja w Unii utrzymywała się na względnie stałym poziomie. Jednakże między 2007 i 2009 r. odnotowano gwałtowny spadek o 18 %, zgodny z ogólnymi negatywnymi skutkami kryzysu finansowego. Między 2009 r. a ODP konsumpcja w Unii ponownie zwiększyła się, wykazując wzrost o 20 %.

3. Wielkość, udział w rynku i ceny przywozu z państw, których dotyczy postępowanie,

3.1. Kumulacja

(67) W celu oceny dotyczącej kumulacji przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, zbadano sytuację obydwu państw w świetle warunków wyszczególnionych w art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(68) Stwierdzono, że wielkości przywozu zarówno z ChRL, jak i z Tajwanu były powyżej progu de minimis, określonego w art. 5 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, a więc nie były nieistotne. Ponadto wielkość przywozu z tych dwóch państw wykazywała w okresie badanym w dużej mierze podobne tendencje, zmniejszyła się w latach 2007 i 2009 r., aby następnie wzrosnąć w ODP. Jeśli chodzi o średnie ceny importowe, jak wyjaśniono w motywie 32, zmiany cen przywozu z ChRL pokazały, że średnia cena importowa według Eurostatu wzrosła. Bardziej szczegółowa analiza wykazała jednak, że cena EZSN zgłoszonych w ramach kodu CN, stanowiących większość całkowitego przywozu w ODP, spadła w okresie badanym o 24 %. Tajwańskie ceny spadły w okresie badanym i utrzymywały się na najniższym swoim poziomie w ODP. Dochodzenie wykazało również, że warunki konkurencji między odpowiednimi podmiotami gospodarczymi były podobne. Z tego względu uznano, że spełnione są warunki kumulacji.

3.2. Przywóz po cenach dumpingowych z ChRL i Tajwanu

(69) Przywóz z ChRL i z Tajwanu kształtował się w okresie badanym w następujący sposób:

Tabela 2

(70) Jak pokazano w powyższej tabeli, wielkość przywozu pochodzącego z państw, których dotyczy postępowanie, wzrosła w okresie badanym o 3 %. Podobnie jak w przypadku konsumpcji, odnotowano spadek w latach 2008–2009. Spadek ten był jednak mniejszy niż spadek konsumpcji w tym samym okresie. Między 2009 r. a ODP przywóz ponownie wzrósł aż o 43 %.

(71) Średnie ceny importowe uległy w okresie badanym obniżeniu o 5 %. Podobnie jak wielkość przywozu, również ceny przywozu utrzymywały się na najniższym poziomie w 2009 r., po czym nieznacznie wzrosły.

(72) W okresie objętym postępowaniem udział w rynku przywozu po cenach dumpingowych zmieniał się podobnie jak konsumpcja i utrzymał się na stałym poziomie wynoszącym około 7 %.

3.3. Podcięcie cenowe

(73) Ze względu na brak współpracy ze strony producentów eksportujących z ChRL oraz ograniczoną współpracę tajwańskich producentów eksportujących, ilość dostępnych informacji na temat typów EZSN wywożonych do Unii jest bardzo ograniczona. Powyższe przyczyny, wraz z faktem iż produkt objęty postępowaniem obejmuje szereg różnych rodzajów EZSN z dużą rozpiętością cen (na przykład niektóre ceny jednostkowe w kategorii wkrętów do drewna mogą być do 30 razy wyższe od cen jednostkowych innych wkrętów), sprawiły, że niemożliwe było dokonanie właściwego porównania cen w celu ustalenia marginesów podcięcia cenowego. Porównanie średniej ważonej ceny sprzedaży przemysłu unijnego niepowiązanym klientom w Unii, dostosowanej do poziomu ex-works, ze średnią ceny importowej cif z państw, których dotyczy postępowanie, na podstawie danych Eurostatu, nie wykazało żadnego podcięcia cenowego w ODP. Jeśli chodzi o Tajwan, jedyny współpracujący producent eksportujący dokonywał wywozu określonego typu EZSN, którego produkcja jest w Unii bardzo ograniczona. Dlatego też, z uwagi na brak możliwości dopasowania rodzajów produktu, przeprowadzenie wyliczenia podcięcia z rozróżnieniem na rodzaje produktu nie było dla tego przedsiębiorstwa możliwe.

4. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego

4.1. Uwagi wstępne

(74) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszelkie czynniki i wskaźniki gospodarcze mające wpływ na stan przemysłu unijnego.

(75) Ze względu na zastosowanie kontroli wyrywkowych wskaźniki szkody ustalono częściowo dla całego przemysłu unijnego, a częściowo dla objętych próbą producentów unijnych. Analizy szkody z uwzględnieniem danych makroekonomicznych, takich jak udział w rynku, produkcja, moce produkcyjne i ich wykorzystanie, wielkość sprzedaży, wzrost, zapasy, zatrudnienie i produktywność, oparto na danych dla całego przemysłu unijnego. W przypadku pozostałych elementów (cen transakcyjnych, inwestycji i zwrotu z inwestycji, płac, rentowności, przepływów pieniężnych oraz zdolności do pozyskania kapitału) wykorzystano dane zebrane od objętych próbą producentów unijnych.

4.2. Produkcja

(76) Poniższa tabela pokazuje, że produkcja zmniejszyła się w okresie badanym o 17 %. W rezultacie osłabienia popytu, produkcja przemysłu unijnego początkowo gwałtownie spadła o 24 % między 2007 i 2009 r., a następnie nieco wzrosła (o 10 %) między 2009 r. a ODP.

Tabela 3

4.3. Moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(77) W okresie badanym moce produkcyjne zmalały o 13 % i, podobnie jak zmiany produkcji, wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych wykazał między 2007 r. a ODP nieznaczny spadek o 4 %.

Tabela 4

4.4. Zapasy

(78) Stan zapasów przemysłu unijnego zmniejszył się w 2008 r. w porównaniu z 2007 r., a następnie pozostawał stabilny między 2008 r. i ODP. W ODP poziom zapasów wzrósł nieznacznie, lecz był jednak o 26 % niższy niż w 2007 r.

Tabela 5

4.5. Wielkość sprzedaży

(79) W okresie badanym sprzedaż przemysłu unijnego na rynku unijnym do niepowiązanych klientów zmniejszyła się o 25 %. Wielkość sprzedaży spadła o 28 % pomiędzy 2007 a 2009 r. osiągając najniższy poziom w 2009 r. Jednakże w ODP wielkość sprzedaży poprawiła się i wykazała wzrost o 5 % w porównaniu do roku 2009. Należy zauważyć, że wzrost ten był znacznie mniejszy niż wzrost popytu (20 %) w tym samym okresie.

Tabela 6

4.6. Udział w rynku

(80) Udział przemysłu unijnego w rynku zmniejszył się stopniowo o 12 punktów procentowych między 2007 r. a ODP.

Tabela 7

4.7. Wzrost

(81) Jak pokazano w tabeli 1 w motywie 65, konsumpcja w Unii zmniejszyła się w latach 2007 i 2009, a następnie znów wzrosła prawie do tego samego poziomu co w roku 2007. Przemysł unijny stracił jednak w okresie badanym 12 punktów procentowych udziału w rynku, podczas gdy przywóz objęty postępowaniem zdołał utrzymać swój udział w rynku na stabilnym poziomie.

4.8. Zatrudnienie

(82) Między 2007 r. a ODP poziom zatrudnienia w przemyśle unijnym obniżył się o 7 %.

Tabela 8

4.9. Wydajność

(83) Wydajność siły roboczej przemysłu unijnego, mierzona jako produkcja przypadająca na jednego pracownika w ujęciu rocznym, zmniejszyła się między 2007 r. a ODP o 10 %, osiągnęła najniższy poziom w 2009 r., a następnie poprawiła się w trakcie ODP.

Tabela 9

4.10. Ceny sprzedaży i czynniki wpływające na ceny krajowe

(84) Jednostkowe ceny sprzedaży przemysłu unijnego wykazały znaczną tendencję spadkową w latach 2007 i 2009, kiedy spadły one o 50 %. Wynikało to częściowo ze znacznego obniżenia kosztów surowców wykorzystywanych do produkcji EZSN. Podczas ODP ceny sprzedaży poprawiły się jednak w porównaniu z rokiem 2009 r., ale wciąż były o 35 % niższe w porównaniu do cen, jakie dominowały na początku okresu badanego.

(85) Dochodzenie wykazało, że spadek cen sprzedaży między 2007 r. a 2009 r. częściowo odzwierciedlał wpływ kryzysu gospodarczego, który doprowadził w tym okresie do spadku kosztów o 28 %. Spadek ten odzwierciedlał głównie kształtowanie się cen niklu, głównego surowca wykorzystywanego w produkcji elementów złącznych ze stali nierdzewnej. W toku dochodzenia wykazano jednak, że nawet jeśli kryzys finansowy miał negatywny wpływ na ceny sprzedaży, istniała również presja wywierana w szczególności przez przywóz z innych państw trzecich, który wzrósł na rynku unijnym pomimo niskiej konsumpcji i wywarł presję cenową na główne rodzaje produktów wytwarzanych i sprzedawanych przez przemysł unijny, który został zmuszony do obniżenia swoich cen sprzedaży w większym stopniu, niż obniżyły się jego koszty. Doprowadziło to do znacznego pogorszenia wyników przemysłu unijnego w tym okresie. Nawet jeśli ceny sprzedaży wzrosły w ODP w porównaniu z 2009 r., ich poziom nie był wystarczający, aby pokryć wszystkie koszty i umożliwić przemysłowi unijnemu uzyskanie rozsądnej marży zysku.

(86) Ceny sprzedaży uwzględnione w tabeli poniżej są cenami średnimi za tonę, które w dużym stopniu uzależnione są od asortymentu produktów. Jak wyjaśniono w motywie 73, ceny mogą być nawet do 30 razy wyższe w ramach niektórych takich samych kategorii EZSN.

Tabela 10

4.11. Płace

(87) Między 2007 r. a ODP średnia płaca w przeliczeniu na jednego pracownika zmniejszyła się o 12 %.

Tabela 11

4.12. Inwestycje

(88) W 2008 r., w porównaniu z innymi latami okresu objętego postępowaniem, w przemyśle unijnym poczyniono poważne inwestycje w produkcję EZSN. Po tym roku nastąpił spadek inwestycji.

Tabela 12

4.13. Rentowność i zwrot z inwestycji

(89) Jak wspomniano powyżej w motywie 85, dochodzenie wykazało, że nawet jeśli spadek cen sprzedaży częściowo odzwierciedlał spadek kosztów, ceny przemysłu unijnego były pod naciskiem wywieranym przez przywóz EZSN i nie pozwalały na pokrycie wszystkich kosztów poniesionych przy produkcji i sprzedaży tych produktów. Doprowadziło to do znacznego spadku rentowności, która była pozytywna w 2007 r., a następnie negatywna, jak pokazano w tabeli poniżej.

(90) Zwrot z inwestycji znacznie zmniejszył się z poziomu około 29 % w 2007 r. do 17 % w ODP.

Tabela 13

4.14. Przepływy pieniężne i zdolność do pozyskania kapitału

(91) Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej spadły znacznie w ciągu okresu badanego, najniższy poziom osiągnęły w 2009 r., a następnie nieznacznie wzrosły. Przepływy pieniężne w ODP były jednak wciąż znacznie niższe niż w 2007 r.

Tabela 14

4.15. Wielkość marginesu dumpingu

(92) Według danych uzyskanych z wniosku o przegląd i od jedynego współpracującego producenta eksportującego na Tajwanie, pomimo obowiązujących środków, utrzymał się nadal znaczący dumping na poziomie od 13,6 % do 61,8 % dla ChRL i od 14 % do 50 % dla Tajwanu. Wpływu rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł unijny nie można uznać za nieznaczny.

4.16. Poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu

(93) Prawie wszystkie przeanalizowane wskaźniki potwierdzają pogorszenie sytuacji gospodarczej i finansowej przemysłu unijnego od roku 2007. Pomimo obowiązujących środków, przywóz z państw, których dotyczy postępowanie, zwiększył się nieznacznie i zdołał utrzymać swój udział w rynku na stabilnym poziomie. W 2009 r., kiedy kryzys finansowy miał wpływ na ogólny popyt w Unii i ceny sprzedaży były pod presją, unijni producenci stracili znaczną część swoich klientów. Jedynie niektórzy producenci unijni mogli zwiększyć produkcję, wytwarzając inne rodzaje elementów złącznych (np. elementy złączne ze stali węglowej) i skorzystać z ekonomii skali, wyrównując w ten sposób straty spowodowane zmniejszeniem sprzedaży EZSN. Jednocześnie producenci unijni czynili starania, aby zwiększać inwestycje mające na celu bardziej efektywną produkcję. Podczas ODP przemysł unijny zdołał poprawić swoje wyniki, chociaż nadal przynosił straty. Jest mało prawdopodobne, aby sytuacja uległa poprawie, zważywszy na bardzo niskie prognozy poziomu wykorzystania mocy produkcyjnych.

5. Wpływ przywozu towarów po cenach dumpingowych i innych czynników

5.1. Wpływ przywozu towarów po cenach dumpingowych

(94) Dochodzenie wykazało, że mimo obowiązujących środków i spadku konsumpcji w Unii w okresie badanym, przywóz z ChRL i Tajwanu nieznacznie wzrósł w tym okresie, utrzymując swój udział w rynku na stabilnym poziomie.

(95) Jak opisano w motywie 73, w związku z brakiem informacji co do typów produktu wywożonych przez producentów eksportujących z ChRL i Tajwanu oraz dużymi wahaniami cen różnych rodzajów produktu w ramach średniej ceny, nie było możliwe dokonanie właściwego porównania między cenami importowymi państw, których dotyczy postępowanie, oraz cenami sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym. Jako że nie było możliwości dopasowania podobnych typów produktów, ceny eksportowe jedynego współpracującego producenta tajwańskiego nie mogą być rzeczywiście porównywane w znaczący sposób z cenami producentów unijnych objętych próbą.

(96) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń współpracujący tajwański producent, o którym mowa w motywie 22, twierdził, że jego wywóz nie spowodował wnioskodawcy żadnej szkody, ponieważ produkuje typy EZSN produkowane tylko przez niewielu producentów unijnych w małych ilościach. W związku z tym zauważa się, po pierwsze, że ocenę szkody przeprowadza się dla całego przemysłu unijnego, a nie tylko dla wnioskodawcy. Po drugie, obowiązujące środki dotyczą zakresu produktu przyjętego w dochodzeniu pierwotnym, a jak to objaśniono w motywie 21, nie jest możliwa zmiana zakresu produktu w kontekście przeglądu wygaśnięcia.

5.2. Wpływ kryzysu gospodarczego

(97) Ze względu na pozytywne warunki ekonomiczne panujące w przemyśle stalowym i w związanych z nim sektorach w 2007 r., kiedy pod koniec 2008 r. rozpoczął się kryzys, przemysł unijny był w stosunkowo dobrej sytuacji gospodarczej. Nawet jeśli na rynku panowała stagnacja, w szczególności w 2009 r., niektórzy producenci unijni kontynuowali inwestowanie w wymianę przestarzałych maszyn i urządzeń. Miało to na celu obniżenie kosztów produkcji i zwiększenie własnej konkurencyjności w obliczu przywozu po cenach dumpingowych z państw, których dotyczy postępowanie, i gwałtownego wzrostu przywozu po niskich cenach z innych państw trzecich. Ponadto w przypadku gdy zauważono spadek popytu, unijni producenci musieli również stawić czoła ogromnym możliwościom negocjacyjnym dużych dystrybutorów, którzy zaczęli wywierać większą presję cenową, co negatywnie odbiło się na sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego.

5.3. Przywóz z innych państw

(98) Wpływ przywozu z innych państw trzecich został również poddany analizie. Łączna wielkość przywozu z tych państw wzrosła w okresie badanym o 26 %, z około 52 000 ton do około 66 000 ton. Średnie ceny importowe uległy jednocześnie w okresie badanym obniżeniu o 28 %, a co za tym idzie, ich udział w rynku zwiększył się z 42,5 % w 2007 r. do 54,2 % w ODP.

(99) Większość przywozu z innych państw trzecich wydaje się pochodzić z Indii, Filipin i Malezji. Łączny udział przywozu z tych trzech państw w rynku stanowił w ODP około 36 %.

(100) Co do przywozu z Indii, to wzrósł on o 141 % w okresie badanym, z około 8 000 ton w 2007 r. do niemal 20 000 ton w ODP. Średnie ceny importowe spadły w tym samym okresie o 32 % i były znacznie poniżej średniej ceny sprzedaży przemysłu unijnego w ODP. W rezultacie indyjscy eksporterzy zwiększyli swój udział w rynku z 6,7 % w 2007 r. do 16,4 % w ODP.

(101) Przywóz z Filipin wykazał podobne tendencje do przywozu z Indii i wzrósł w okresie badanym o 129 % z około 6 000 ton w roku 2007 do niemal 14 000 ton w ODP. Średnie ceny importowe spadły w tym samym okresie o 38 % i w ODP podcinały średnie ceny sprzedaży przemysłu unijnego. W rezultacie udział Filipin w rynku wzrósł z 4,9 % w 2007 r. do 11,4 % w ODP.

(102) Jeżeli chodzi o przywóz z Malezji, to chociaż nastąpiła tendencja spadkowa w przywozie w okresie badanym (–27 %), malezyjscy eksporterzy nadal posiadali w ODP udział w rynku wynoszący 8,2 %. Zgodnie z danymi Eurostatu, na początku okresu badanego średnie ceny importowe z Malezji były ponadto wyższe niż ceny przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, w drugiej połowie tego okresu ceny były jednak znacznie niższe.

(103) Podsumowując, wydaje się, że eksporterzy w innych państwach trzecich, w szczególności w Indiach, Malezji i na Filipinach, korzystają z istnienia środków antydumpingowych wprowadzonych wobec ChRL i Tajwanu. W drugiej części okresu badanego przywóz z Indii i Filipin zwiększył się ponad dwukrotnie po cenach niższych niż ceny przywozu z ChRL i Tajwanu, podczas gdy przywóz z Malezji wykazuje tendencję spadkową. Ta dodatkowa presja cenowa miała dalszy negatywny wpływ na przemysł unijny, który odnotował silną tendencję spadkową zysków i innych wskaźników finansowych począwszy od 2008 r. Dlatego też zmiany przywozu, zwłaszcza z Indii i Filipin z pewnością przyczyniły się do utraty przez przemysł unijny udziału w rynku oraz do pogorszenia jego sytuacji finansowej.

Tabela 15

6. Wniosek

(104) Podczas gdy konsumpcja w Unii utrzymywała się w okresie badanym raczej na stałym poziomie, przemysł unijny stracił w tym samym okresie 25 % wielkości swojej sprzedaży na terenie Unii, co doprowadziło do spadku udziału w rynku z 50,6 % w 2007 r. do 38,6 % w ODP. W tym samym czasie przywóz po cenach dumpingowych z państw, których dotyczy postępowanie, był w stanie utrzymać swój udział w rynku na stabilnym poziomie.

(105) Pomimo środków antydumpingowych większość wskaźników szkody wykazała jednak między 2007 r. a ODP negatywne zmiany: produkcja i sprzedaż zmniejszyły się o odpowiednio 17 % i 25 %, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych spadły, po czym nastąpił też spadek zatrudnienia i wydajności. Rentowność spadła z 7 % w 2007 r. do –3 % w ODP, a przepływy pieniężne wykazywały podobną tendencję ujemną.

(106) Stwierdza się, że nastąpiło ogólne pogorszenie sytuacji przemysłu unijnego w okresie badanym, oraz że przemysł unijny był w niepewnej sytuacji pod koniec ODP, kiedy to jego wysiłki na rzecz utrzymania wielkości sprzedaży i wystarczającego poziomu cen zostały utrudnione przez zwiększony przywóz po cenach dumpingowych z państw, których dotyczy postępowanie, jak również przez przywóz po niskich cenach z innych państw trzecich.

F. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI SZKODY

1. Związek pomiędzy wielkością wywozu oraz cenami stosowanymi przez producentów z państw, których dotyczy postępowanie, do państw trzecich, a ceną i wielkością wywozu do Unii

(107) Wobec braku współpracy ze strony eksporterów z ChRL, brak jest dostępnych informacji dotyczących ich cen eksportowych stosowanych na innych rynkach. Jeśli chodzi o Tajwan, według dostępnych informacji ze skontrolowanych przedsiębiorstw, średnie ceny w wywozie do państw trzecich były niższe od cen stosowanych na rynku unijnym. Dlatego też uznano, że w przypadku wygaśnięcia środków, eksporterzy z Tajwanu mieliby motywację do przekierowania znacznej części wywozu przeznaczonego do innych państw trzecich na atrakcyjniejszy rynek unijny.

2. Niewykorzystane moce produkcyjne w państwach, których dotyczy postępowanie

(108) Na podstawie dostępnych informacji wydaje się, że w ChRL i na Tajwanie istnieją duże dostępne moce produkcyjne oraz oba państwa mają możliwość szybko zwiększyć swoją produkcję. W tym względzie przypomina się, że wprowadzenie środków antydumpingowych względem przywozu niektórych żeliwnych lub stalowych elementów złącznych z ChRL w 2009 r (⁸). doprowadziło do spadku przywozu z ChRL i uwolnienia mocy produkcyjnych, które mogłyby zostać wykorzystane do produkcji EZSN. Ponadto warto zauważyć, że zakończone niedawno postępowanie dotyczące obejścia środków, rozszerzyło środki wprowadzone względem niektórych żeliwnych i stalowych elementów złącznych pochodzących z ChRL na przywóz wysyłany z Malezji (⁹). Istnieje zatem potencjał znacznego zwiększenia wielkości wywozu do Unii, w szczególności z uwagi na brak wskazań, aby rynki państw trzecich lub rynek krajowy były w stanie przyjąć jakąkolwiek dodatkową produkcję.

3. Wniosek

(109) Oczywiste jest, że producenci w państwach, których dotyczy postępowanie, posiadają potencjał do znacznego zwiększenia wielkości wywozu na rynek unijny. Ponadto w odniesieniu do Tajwanu wydaje się, że ceny eksportowe w wywozie do państw trzecich są niższe od cen na rynku unijnym, co w przypadku braku środków zwiększa prawdopodobieństwo, że część wywozu do państw trzecich zostałaby przekierowana na rynek unijny. Miałoby to najprawdopodobniej negatywny wpływ na sytuację gospodarczą przemysłu unijnego.

(110) Jak wykazano powyżej, przemysł unijny jest nadal podatny na zagrożenia. Jeżeli przemysł unijny byłby narażony na zwiększony przywóz po cenach dumpingowych z państw, których dotyczy postępowanie, spowodowałoby to prawdopodobnie dalsze pogorszenie jego sprzedaży, udziału w rynku, cen sprzedaży, a w konsekwencji także pogorszenie się jego sytuacji finansowej. Na tej podstawie uznaje się, że zniesienie środków spowodowałoby ze wszelkim prawdopodobieństwem pogorszenie już i tak trudnej sytuacji i dalsze występowanie istotnej szkody dla przemysłu unijnego.

G. INTERES UNII

1. Wprowadzenie

(111) Na podstawie art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodziłoby interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie analizy wszystkich zaangażowanych interesów, tj. interesu przemysłu unijnego, importerów oraz użytkowników. Wszystkie zainteresowane strony otrzymały możliwość przedstawienia swoich opinii zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(112) Należy przypomnieć, że w dochodzeniu pierwotnym wprowadzenie środków nie zostało uznane za działanie wbrew interesom Unii. Ponadto fakt, że niniejsze dochodzenie to przegląd, a więc obejmuje ono analizę sytuacji, w której środki antydumpingowe już zastosowano, umożliwia ocenę jakiegokolwiek niekorzystnego wpływu aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych na zainteresowane strony.

(113) Na tej podstawie zbadano, czy mimo wniosków dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu wyrządzającego szkodę, istnieją istotne powody pozwalające na stwierdzenie, że utrzymanie środków w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii.

2. Interes przemysłu unijnego

(114) Przemysł unijny udowodnił, iż jest przemysłem strukturalnie rentownym. Zostało to potwierdzone przez raczej dobrą sytuację gospodarczą zaobserwowaną na początku okresu badanego. W całym jednak okresie badanym przemysł unijny poniósł straty w wielkości sprzedaży, zmniejszył się jego udział w rynku oraz spadły ceny sprzedaży, podczas gdy przywóz z państw, których dotyczy postępowanie, wzrósł nieznacznie pomimo obowiązujących środków. W tym samym okresie sytuacja finansowa przemysłu unijnego pogorszyła się i zaczął on przynosić straty. Gdyby nie wprowadzono środków, przemysł unijny znajdowałby się najprawdopodobniej w jeszcze trudniejszej sytuacji.

3. Interes importerów/użytkowników produktu

(115) Żaden z 20 użytkowników, z którymi się kontaktowano, nie zgłosił chęci współpracy. Należy przypomnieć, że w dochodzeniu pierwotnym współpracował tylko jeden użytkownik i stwierdzono, że użytkownicy mają możliwość pozyskiwania produktu objętego dochodzeniem nie tylko z państw, których dotyczy postępowanie, lecz także z innych źródeł zaopatrzenia. Ponadto zważywszy na marginalny wpływ EZSN na koszty produktów przetworzonych, stwierdzono, że środki nie będą miały negatywnych skutków dla przemysłu wykorzystującego produkt objęty postępowaniem.

(116) Tylko jeden spośród trzech importerów objętych próbą udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Jego udział w przywozie z państw, których dotyczy postępowanie, był bardzo ograniczony i stanowił podczas ODP 1,1 %. Dochodzenie wykazało też, że importer ten osiągnął prawidłowy poziom zysku (między 5 % a 10 %), podczas gdy udział przedmiotowego produktu w całej działalności przedsiębiorstwa był poniżej 10 %. W związku z powyższym można stwierdzić, że dalsze stosowanie środków wywarłoby na tego importera bardzo ograniczony wpływ.

4. Wniosek

(117) Zważywszy na powyższe ustalenia, uznano, że nie ma żadnych istotnych powodów przemawiających przeciwko utrzymaniu obecnych środków antydumpingowych.

H. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(118) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag dotyczących tych ujawnionych informacji. Przedstawione uwagi i komentarze, o ile były uzasadnione, zostały należycie uwzględnione.

(119) Z powyższych rozważań wynika, że – jak przewidziano w art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, środki antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu niektórych elementów złącznych ze stali nierdzewnej i ich części pochodzących z ChRL i Tajwanu, wprowadzone rozporządzeniem (WE) nr 1890/2005, powinny zostać utrzymane,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. [1] Niniejszym nakłada się cło antydumpingowe na przywóz niektórych elementów złącznych ze stali nierdzewnej oraz ich części, obecnie objętych kodami CN 7318 12 10, ex 7318 14 10 (kody TARIC od dnia następującego po dniu publikacji rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 830/2014 (¹⁰): 7318 14 10 51, 7318 14 10 59, 7318 14 10 81 i 7318 14 10 89), 7318 15 30, 7318 15 51, 7318 15 61 i 7318 15 70, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajwanu.

Ostatecznym cłem antydumpingowym, o którym mowa, nie są objęte bimetalowe elementy złączne, zdefiniowane jako: wkręty bimetalowe samowiercące z trzonem i łbem ze stali nierdzewnej oraz ostrzem i początkiem gwintu ze stali węglowej, zespawanymi razem, które umożliwiają wkrętowi wywiercenie otworu pilotowego oraz jego nagwintowanie w twardej stali, oraz wkręty bimetalowe samogwintujące z trzonem i łbem ze stali nierdzewnej oraz początkiem gwintu ze stali węglowej, zespawanymi razem, które umożliwiają wkrętowi nagwintowanie własnego otworu w twardej stali; oba rodzaje są obecnie objęte kodem CN ex 7318 14 10.

2. Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, w przypadku produktów wytwarzanych przez przedsiębiorstwa wymienione poniżej, przedstawia się następująco:

3. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

4. [2] W przypadku gdy producent eksportujący z Tajwanu przedstawi Komisji wystarczające dowody, że:

a) nie prowadził wywozu do Unii produktu, o którym mowa w art. 1 ust. 1, w okresie objętym dochodzeniem (od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 30 czerwca 2004 r.);

b) nie jest powiązany z żadnym eksporterem ani producentem na Tajwanie, który podlega środkom wprowadzonym niniejszym rozporządzeniem; oraz

c) rzeczywiście dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii po upływie okresu objętego dochodzeniem przeglądowym lub stał się stroną nieodwołalnego zobowiązania umownego do wywozu do Unii znaczącej ilości wspomnianego produktu,

załącznik może zostać zmieniony poprzez dodanie do przedsiębiorstw współpracujących nowego producenta eksportującego niewłączonego do próby, a tym samym objętego średnią ważoną stawką celną na poziomie 15,8 %.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 stycznia 2012 r.