RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 11 ust. 3,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Obowiązujące środki

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1890/2005 z dnia 14 listopada 2005 r. nakładającym ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącym o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych elementów złącznych ze stali nierdzewnej oraz ich części pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Indonezji, Tajwanu, Tajlandii i Wietnamu oraz kończące postępowanie dotyczące przywozu niektórych elementów złącznych ze stali nierdzewnej oraz ich części pochodzących z Malezji i Filipin (²) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych elementów złącznych ze stali nierdzewnej oraz ich części („EZSN”) pochodzących między innymi z Wietnamu. Rozporządzenie to będzie dalej zwane „rozporządzeniem pierwotnym”, a dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia środków nałożonych rozporządzeniem pierwotnym, będzie dalej zwane „dochodzeniem pierwotnym”.

2. Wniosek o dokonanie przeglądu

(2) Wniosek dotyczący częściowego przeglądu okresowego („obecny przegląd”), zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, złożony został przez Header Plan Co. Ltd., wietnamskiego producenta eksportującego EZSN („wnioskodawca” lub „HPV”). Zakres wniosku ograniczony był do dumpingu i do przedsiębiorstwa wnioskodawcy.

(3) Wnioskodawca przedstawił dowody prima facie świadczące o tym, iż dalsze stosowanie środka na dotychczasowym poziomie nie jest już konieczne w celu zrównoważenia skutków dumpingu. W szczególności wnioskodawca przedstawił dowody prima facie świadczące o tym, że spełnia on kryteria traktowania na zasadach rynkowych („MET”) i indywidualnego traktowania („IT”). Ponadto przy braku sprzedaży krajowej porównanie kosztów produkcji z cenami eksportowymi oferowanymi w wywozie do Wspólnoty wskazało, że margines dumpingu wydaje się być znacznie niższy niż obecny poziom środka.

3. Dochodzenie

(4) Ustaliwszy po konsultacji z Komitetem Doradczym, iż wniosek zawierał wystarczające dowody prima facie, Komisja ogłosiła w dniu 13 sierpnia 2008 r. wszczęcie częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Ogłoszenie to odbyło się w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (³).

(5) Zakres przeglądu ograniczono do zbadania działań dumpingowych w odniesieniu do wnioskodawcy. Dochodzenie w sprawie dumpingu objęło okres od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”).

(6) Komisja oficjalnie poinformowała wnioskodawcę, przedstawicieli kraju wywozu oraz stowarzyszenie producentów wspólnotowych o wszczęciu przeglądu. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz zgłoszenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(7) Wszystkie zainteresowane strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać przesłuchane, uzyskały taką możliwość.

(8) W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja przesłała wnioskodawcy formularze wniosku o przyznanie MET i IT oraz kwestionariusz i otrzymała odpowiedzi w ustalonych terminach.

(9) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do określenia dumpingu. Komisja odbyła wizyty weryfikacyjne w siedzibie wnioskodawcy i powiązanego z nim przedsiębiorstwa:

— Header Plan Co. Ltd. („Header Plan”), Binh Hoa County, Wietnam,

— Header Plan Inc., Tajpej, Tajwan.

(10) W związku z możliwą potrzebą ustalenia pewnych elementów (kosztów SG&A i stopy zysku) wartości normalnej, jak wyjaśniono w motywach 22–25, przeprowadzono wizyty weryfikacyjne w celu ustalenia tych stawek na podstawie danych z innego kraju, w tym przypadku Tajwanu, w siedzibach następujących przedsiębiorstw:

— Jin Shing Stainless Ind. Co. Ltd, Taoyuan,

— Yi Tai Shen Co. Ltd, Tainan.

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1. Produkt objęty postępowaniem

(11) Produkt objęty obecnym przeglądem jest taki sam jak w pierwotnym dochodzeniu, tj. niektóre EZSN („produkt objęty postępowaniem”). Obecnie jest on klasyfikowany za pomocą kodów CN 7318 12 10, 7318 14 10, 7318 15 30, 7318 15 51, 7318 15 61 i 7318 15 70. Istnieje wiele typów EZSN (najczęściej są to śruby i wkręty) różniących się właściwościami fizycznymi i technicznymi oraz gatunkiem stali nierdzewnej, z której są wykonane.

2. Produkt podobny

(12) Podczas dochodzenia ujawniono, że wnioskodawca nie sprzedawał produktu objętego postępowaniem na wietnamskim rynku krajowym. Wykazano również, że EZSN produkowane i sprzedawane na wietnamskim rynku krajowym, jak również te, które wywożone są do Wspólnoty z Wietnamu, mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne oraz zastosowania. W związku z powyższym wszystkie one są uważane za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Ponieważ obecny przegląd ograniczono do stwierdzenia dumpingu w odniesieniu do wnioskodawcy, nie poczyniono żadnych ustaleń w odniesieniu do produktu produkowanego i sprzedawanego przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym.

C. WYNIKI DOCHODZENIA

1. Traktowanie na zasadach rynkowych („MET”)

(13) W dochodzeniach antydumpingowych dotyczących przywozu z Wietnamu wartość normalna zostaje określona zgodnie z art. 2 ust. 1–6 rozporządzenia podstawowego dla tych producentów, którzy, jak uznano, spełniają kryteria wyznaczone w jego art. 2 ust. 7 lit. c).

(14) Celem podsumowania i łatwiejszego posługiwania się informacjami kryteria art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, których spełnienie musiały wykazać przedsiębiorstwa wnioskodawcy, opisane są poniżej w formie podsumowania:

— decyzje gospodarcze i koszty są odpowiedzią na warunki panujące na rynku i brak jest znacznej ingerencji ze strony państwa,

— zapisy księgowe są poddawane niezależnemu audytowi zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości i są stosowane do wszystkich celów,

— nie występują znaczne zniekształcenia przeniesione z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej,

— prawo upadłościowe i prawo własności zapewniają pewność i stabilność prawną,

— wymiana walut odbywa się po kursie rynkowym.

(15) Wnioskodawca zwrócił się o przyznanie MET zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego i dostarczył formularz wniosku dla producentów eksportujących. Komisja uzyskała i zweryfikowała w siedzibie wnioskodawcy wszystkie informacje przedstawione we wniosku przedsiębiorstwa i uznane za niezbędne.

(16) Podczas obecnego dochodzenia ujawniono, że sytuacja wnioskodawcy zmieniła się od czasu pierwotnego dochodzenia. Stwierdzono, iż wnioskodawca spełnia obecnie wszystkie pięć kryteriów MET. W szczególności stwierdzono, że powody, dla których odmówiono MET w pierwotnym dochodzeniu, ustały i że nie ma innych okoliczności, które mogłyby prowadzić do odrzucenia wniosku o MET. Dlatego też, po konsultacji z Komitetem Doradczym, wnioskodawcy przyznano MET.

(17) Zarówno wnioskodawca, jak i przemysł wspólnotowy mieli możliwość przedstawienia swoich uwag dotyczących powyższych ustaleń.

(18) Przemysł wspólnotowy zakwestionował powyższe ustalenia, twierdząc, że istniałoby ryzyko obchodzenia środków poprzez kierowanie wywozu z Tajwanu przez Wietnam.

(19) Po pierwsze, należy zwrócić uwagę na fakt, że nie ma związku pomiędzy przyznaniem MET wnioskodawcy a jakimkolwiek obchodzeniem środków z Tajwanu, ponieważ byłoby ono możliwe nawet w przypadku nieprzyznania MET wnioskodawcy. Po drugie, przemysł wspólnotowy nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie tych twierdzeń. Wreszcie, podkreśla się, że przemysł wspólnotowy nie zgłosił sprzeciwu wobec wyżej wymienionych ustaleń, tj. że wnioskodawca spełnia kryteria wyszczególnione w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, które są jedynymi odpowiednimi kryteriami, by ocenić, czy przedsiębiorstwo spełnia warunki do przyznania MET. Z tego względu twierdzenia przemysłu wspólnotowego musiały zostać odrzucone.

2. Dumping

2.1. Wartość normalna

(20) Wnioskodawca nie prowadził sprzedaży krajowej produktu objętego dochodzeniem w Wietnamie. Gdy ceny krajowe nie mogą zostać użyte do określenia wartości normalnej, należy zastosować inną metodę. Zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego Komisja obliczyła wartość normalną skonstruowaną w opisany poniżej sposób.

(21) Wartość normalna została skonstruowana przez dodanie do ponoszonych przez wnioskodawcę kosztów produkcji uzasadnionej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych („SG&A”) oraz odpowiedniej marży zysku.

(22) Ponieważ wnioskodawca nie prowadził sprzedaży krajowej produktu objętego dochodzeniem lub produktu z tej samej ogólnej kategorii produktów, a dochodzenie było ograniczone do jednego przedsiębiorstwa, koszty SG&A i zyski nie mogły zostać ustalone zgodnie z metodami wskazanymi w art. 2 ust. 6 lit. a) i art. 2 ust. 6 lit. b) rozporządzenia podstawowego. Trzeba było zamiast tego znaleźć inną rozsądną metodę na podstawie art. 2 ust. 6 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(23) W przypadku przyznania wnioskodawcy MET w pkt 5 lit. d) zawiadomienia o wszczęciu postępowania przewidziano również wykorzystanie ustaleń dotyczących wartości normalnej określonej w odpowiednim kraju o gospodarce rynkowej, np. w celu zastąpienia wszelkich niewiarygodnych elementów kosztów lub ceny w Wietnamie, niezbędnych do ustalenia wartości normalnej, w przypadku gdy brak jest wiarygodnych danych dotyczących Wietnamu. Uznano za rozsądne zastosowanie kosztów SG&A i stóp zysku producentów eksportujących produkt podobny w innym kraju, w tym przypadku w Tajwanie, zgodnie z art. 2 ust. 6 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(24) Stwierdzono, iż sprzedaż krajowa producentów tajwańskich odbywała się w zwykłym obrocie handlowym. W związku z powyższym koszty SG&A i stopy zysku zostały obliczone w proporcji do całkowitego obrotu każdego danego typu produktu.

(25) Średnie ważone koszty SG&A i stopa zysku przedsiębiorstw tajwańskich zostały dodane do kosztów produkcji wnioskodawcy, by ustalić skonstruowaną wartość normalną.

2.2. Cena eksportowa

(26) Całkowita sprzedaż produktu objętego postępowaniem na terenie Wspólnoty w okresie objętym dochodzeniem prowadzona była przez przedsiębiorstwo powiązane w Tajwanie. Ceny eksportowe ustalono zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, tzn. na podstawie cen faktycznie zapłaconych lub należnych powiązanemu przedsiębiorstwu przez pierwszego niezależnego nabywcę we Wspólnocie w ODP.

2.3. Porównanie

(27) Porównanie wartości normalnej z ceną eksportową zostało dokonane na podstawie ceny ex–works.

(28) Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę w formie dostosowań różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Zgodnie z powyższym wprowadzono dostosowania uwzględniające różnice w zakresie transportu, opakowania, kosztów kredytu, opłat bankowych, prowizji, rabatów i ubezpieczeń, tam gdzie ma to zastosowanie i zostało poparte potwierdzonymi dowodami. Wprowadzono odpowiednie dostosowania we wszystkich przypadkach, w których uznano je za rozsądne, prawidłowe i poparte potwierdzonymi dowodami.

2.4. Margines dumpingu

(29) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego margines dumpingu został ustalony na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową.

(30) Porównanie to wykazało, jak opisano powyżej, iż dumping nie miał miejsca.

3. Trwały charakter okoliczności występujących w ODP

(31) Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy zmieniły się okoliczności, w oparciu o które ustalono obecny margines dumpingu, i czy zmiany te mają charakter trwały.

(32) Po pierwsze, należy nadmienić, że wnioskodawca był w stanie dowieść, że należy przyznać mu MET, dlatego też mógł skorzystać z naliczanego indywidualnie marginesu dumpingu. Nic nie świadczyło o tym, że sytuacja ta zmieni się w przewidywalnej przyszłości.

(33) Cena produktu objętego dochodzeniem naliczana dla Wspólnoty i krajów trzecich nie różniła się w znaczny sposób i podlegała tym samym tendencjom między 2005 r. oraz okresem objętym dochodzeniem.

(34) Dochodzenie wykazało, że sposób funkcjonowania wnioskodawcy – w tym również okoliczności, na podstawie których obecny przegląd został wszczęty – w przewidywalnej przyszłości najprawdopodobniej nie ulegną zmianom, które mogłyby wywrzeć wpływ na ustalenia poczynione w ramach obecnego przeglądu. To zaś wskazywałoby na trwały charakter zaobserwowanych zmian, a co za tym idzie – samych wniosków z przeglądu.

D. ZMIANA ŚRODKÓW

(35) Ze względu na stwierdzenie braku dumpingu oraz trwały charakter zmiany okoliczności, stwierdza się, iż dalsze stosowanie środka wobec przywozu od wnioskodawcy nie jest konieczne w celu zrównoważenia dumpingu. Środki nałożone rozporządzeniem (WE) nr 1890/2005 na przywóz niektórych EZSN pochodzących z Wietnamu powinny zostać zatem uchylone dla HPV przez odpowiednią zmianę tego rozporządzenia.

(36) Wnioskodawca oraz wszystkie zainteresowane strony zostali poinformowani o faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić uchylenie środków. Nie otrzymano żadnych uwag, które mogłyby wpłynąć na zmianę powyższych wniosków,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Część tabeli w art. 1 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1890/2005 dotyczącego ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz niektórych elementów złącznych ze stali nierdzewnej oraz ich części pochodzących z Wietnamu otrzymuje brzmienie:

Kraj	Producent eksportujący	Stawka celna (%)	Dodatkowy kod TARIC
„Wietnam	Header Plan Co. Ltd.	0	A958
	Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa	7,7	A999”

2. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 sierpnia 2009 r.