KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (¹), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) aldikarbu, bromopropylatu, chlorfenwinfosu, endosulfanu, EPTC, etionu, fentionu, metydationu, symazyny i triforyny zostały określone w załączniku II i części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP fomesafenu, metabenzotiazuronu i tetradifonu zostały określone w części A załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(2) O niewłączaniu aldikarbu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (²) stanowi decyzja Rady 2003/199/WE (³), a niektórym państwom członkowskim zezwolono na przyznanie okresu karencji upływającego najpóźniej w dniu 31 grudnia 2007 r. O niewłączaniu bromopropylatu, chlorfenwinfosu, EPTC, etionu, fomesafenu, tetradifonu i triforyny stanowi rozporządzenie Komisji (WE) nr 2076/2002 (⁴), a niektórym państwom członkowskim zezwolono na przyznanie okresu karencji upływającego najpóźniej w dniu 31 grudnia 2007 r. O niewłączaniu endosulfanu do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG stanowi decyzja Komisji 2005/864/WE (⁵), a niektórym państwom członkowskim zezwolono na przyznanie okresu karencji upływającego najpóźniej w dniu 31 grudnia 2007 r. O niewłączaniu fentionu do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG stanowi decyzja Komisji 2004/140/WE (⁶), a niektórym państwom członkowskim zezwolono na przyznanie okresu karencji upływającego najpóźniej w dniu 31 grudnia 2007 r. O niewłączaniu metabenzotiazuronu do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG stanowi decyzja Komisji 2006/302/WE (⁷), a niektórym państwom członkowskim zezwolono na przyznanie okresu karencji upływającego najpóźniej w dniu 31 grudnia 2009 r. O niewłączaniu metydationu do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG stanowi decyzja Komisji 2004/129/WE (⁸), a niektórym państwom członkowskim zezwolono na przyznanie okresu karencji upływającego najpóźniej w dniu 31 grudnia 2007 r. O niewłączaniu symazyny do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG stanowi decyzja Komisji 2004/247/WE (⁹), a niektórym państwom członkowskim zezwolono na przyznanie okresu karencji upływającego najpóźniej w dniu 31 grudnia 2007 r.

(3) Ponieważ we wszystkich powyższych przypadkach okres karencji już upłynął, NDP dla tych substancji należy obniżyć do odpowiedniego poziomu oznaczenia analitycznego. Powyższe nie powinno mieć zastosowania do CXL opartych na zastosowaniach w państwach trzecich, z zastrzeżeniem, że takie CXL są dopuszczalne ze względu na bezpieczeństwo konsumenta. Nie powinno to także mieć zastosowania w przypadkach, w których NDP określono wyraźnie jako tolerancję importową.

(4) Komisja zwróciła się do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej „Urząd”) o wydanie opinii w sprawie CXL opartych na zastosowaniach w państwach trzecich dla bromopropylatu, metydationu i triforyny, i zbadanie, ze szczególnym uwzględnieniem, ryzyka dla konsumenta oraz, w stosownych przypadkach, ryzyka dla zwierząt. Urząd wydał uzasadnione opinie w sprawie tych substancji oraz przekazał je Komisji i państwom członkowskim, a także udostępnił do publicznej wiadomości.

(5) W opinii z dnia 31 maja 2010 r. (¹⁰) dotyczącej bromopropylatu Urząd stwierdził, że aktualnie obowiązujących CXL dla owoców cytrusowych, owoców ziarnkowych i winogron nie można uznać za dopuszczalne pod względem narażenia konsumenta. W związku z tym aktualnie obowiązujące NDP dla tych roślin należy obniżyć do odpowiedniego poziomu oznaczenia analitycznego.

(6) W opinii z dnia 31 maja 2010 r. (¹¹) dotyczącej metydationu Urząd stwierdził, że dostępne dane nie uzasadniają aktualnie obowiązujących NDP dla owoców cytrusowych, wiśni i czereśni, brzoskwiń, śliwek, oliwek, cebuli, pomidorów, ogórków, kapusty głowiastej, grochu suszonego, nasion rzepaku, nasion słonecznika, kukurydzy, herbaty, owoców ziarnkowych i ananasów. Co się jednak tyczy owoców ziarnkowych i ananasów, Urząd w oparciu o dostępne dane zaproponował nowe NDP. Odnośnie do grochu w strąkach oraz chmielu Urząd stwierdził, że obowiązujące NDP straciły aktualność i nie są już wymagane ze względu na handel międzynarodowy. W związku z tym należy odpowiednio zmienić obecne NDP dla wszystkich z wymienionych roślin.

(7) W opinii z dnia 31 maja 2010 r. (¹²) dotyczącej triforyny Urząd stwierdził, że dostępne dane nie uzasadniają aktualnie obowiązujących NDP dla owoców ziarnkowych, owoców pestkowych, porzeczek, agrestu, dyniowatych (z jadalną skórką), jęczmienia, owsa, żyta, pszenicy i chmielu. W związku z tym aktualnie obowiązujące NDP dla tych roślin należy obniżyć do odpowiedniego poziomu oznaczenia analitycznego.

(8) Komisja zasięgnęła rady laboratoriów referencyjnych UE do spraw pozostałości pestycydów odnośnie do potrzeby dostosowania niektórych poziomów oznaczenia analitycznego. W odniesieniu do bromopropylatu, EPTC, fentionu, metabenzotiazuronu, symazyny, tetradifonu i triforyny, laboratoria te uznały, że w przypadku niektórych towarów postęp techniczny pozwala na ustalenie niższych poziomów oznaczenia analitycznego. Oprócz tego laboratoria te zaleciły podwyższenie poziomów oznaczenia analitycznego dla aldikarbu w orzechach z drzew orzechowych i warzywach cebulowych, dla chlorfenwinfosu w orzechach z drzew orzechowych, warzywach cebulowych, nasionach i owocach oleistych, dla endosulfanu w warzywach cebulowych, dla etionu w orzechach z drzew orzechowych, warzywach cebulowych, herbacie, kawie, naparach ziołowych i kakao, chmielu i przyprawach, dla fentionu w orzechach z drzew orzechowych i warzywach cebulowych, dla fomesafenu w orzechach z drzew orzechowych, warzywach cebulowych, nasionach i owocach oleistych, herbacie, kawie, naparach ziołowych i kakao, chmielu i przyprawach oraz dla metydationu w warzywach cebulowych, nasionach i owocach oleistych.

(9) Na podstawie uzasadnionych opinii wydanych przez Urząd i zaleceń technicznych przedstawionych przez powyższe laboratoria oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(10) Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu zostały przeprowadzone konsultacje na temat nowych NDP z partnerami handlowymi Unii, a ich uwagi zostały uwzględnione.

(11) Należy przewidzieć rozsądnie długi termin na zastosowanie zmienionych NDP, aby umożliwić państwom trzecim i podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających ze zmiany NDP.

(12) Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(13) W celu umożliwienia normalnego wprowadzania do obrotu, przetwarzania i konsumpcji produktów w rozporządzeniu przewidziano przepisy przejściowe dla produktów, które zostały wyprodukowane zgodnie z prawem przed zmianą NDP i w których przypadku stosowany przez Urząd model oceny zagrożeń ostrych i przewlekłych wskazuje, że utrzymany jest wysoki poziom ochrony konsumentów.

(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załączniki II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 w wersji przed zmianami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem nadal ma zastosowanie do produktów, które zostały wyprodukowane przed dniem 21 października 2011 r., w odniesieniu do substancji czynnych i produktów określonych w poniższym wykazie:

a) aldikarb: zboża;

b) bromopropylat: galaretka z pigwy, wino, rodzynki, sok pomidorowy, pomidory konserwowe, fasola, napary ziołowe (kwiaty);

c) chlorfenwinfos: grzyby uprawne;

d) endosulfan: pomidory konserwowe, wino, rodzynki, sok gruszkowy, sok pomidorowy, sok winogronowy, napary ziołowe (kwiaty, liście, korzenie);

e) EPTC: płatki ziemniaczane, ziemniaki smażone, kukurydza, nasiona słonecznika, warzywa strączkowe;

f) etion: sok z głogu włoskiego, sok z flaszowca peruwiańskiego (czerymoi) i sok z guajawy, soczewica, pędy bambusa, zioła suszone (szałwia, rozmaryn, tymianek, bazylia, liście laurowe i estragon);

g) fention: oliwa z oliwek;

h) fomesafen: fasola i groch (w strąkach i bez strąków, nasiona), ziarna soi;

i) metabenzotiazuron: wszystkie warzywa;

j) metydation: wszystkie owoce i warzywa oprócz owoców cytrusowych; groch suszony, kukurydza, sorgo, nasiona słonecznika i nasiona rzepaku;

k) symazyna: wszystkie owoce i warzywa, jadalne nasiona roślin strączkowych, nasiona i owoce oleiste, zboża;

l) tetradifon: wino, rodzynki, jadalne nasiona roślin strączkowych;

m) triforyna: wszystkie owoce i warzywa oprócz owoców ziarnkowych;

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 21 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 marca 2011 r.

Załącznik 1