KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (¹), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2004/20/WE (²), w szczególności art. 8 ust. 2 akapit czwarty,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że państwo członkowskie może, w okresie 12 lat od dnia notyfikacji wymienionej dyrektywy, zezwolić na wprowadzenie do obrotu środków ochrony roślin zawierających substancje czynne niewymienione w załączniku I do tej dyrektywy, a znajdujące się w obrocie dwa lata po notyfikacji przy równoczesnym stopniowym badaniu tych substancji w ramach programu pracy.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1490/2002 (³) określa szczegółowe zasady wykonania drugiej i trzeciej fazy programu pracy, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG. W odniesieniu do substancji czynnych, w przypadku których strona notyfikująca nie spełni obowiązków wynikających z tych rozporządzeń, nie przeprowadza się żadnych badań kompletności lub oceny dokumentacji. W przypadku metabenzotiazuronu nie przedłożono pełnej dokumentacji w wyznaczonym terminie. W wyniku tego wyżej wspomniana substancja czynna nie powinna być włączona do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG i państwa członkowskie powinny cofnąć wszelkie zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające tę substancję.

(3) W przypadku substancji czynnych, co do których obowiązuje jedynie krótki okres powiadomienia dotyczącego wycofania środków ochrony roślin zawierających takie substancje, uzasadnione jest wyznaczenie dodatkowego okresu na zbycie, składowanie, wprowadzenie do obrotu i zużycie istniejących zapasów nie dłuższego niż dwanaście miesięcy w celu umożliwienia zużycia istniejących zapasów w ciągu nie więcej niż jednego dodatkowego sezonu wegetacyjnego. W przypadkach, gdy ustanowiono dłuższy okres powiadomienia, może on zostać skrócony tak, aby wygasał pod koniec określonego sezonu wegetacyjnego.

(4) W przypadku metabenzotiazuronu informacje, które zostały przedstawione, a następnie przeanalizowane przez Komisję oraz ekspertów z państw członkowskich, wskazały na potrzebę dalszego stosowania odnośnej substancji. W takich przypadkach należy ustanowić środki przejściowe w celu umożliwienia opracowania substancji zastępczych.

(5) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Metabenzotiazuron nie zostaje włączony do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie zapewniają, że:

a) zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające metabenzotiazuron są wycofane w terminie do dnia 25 października 2006 r.;

b) żadne zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające metabenzotiazuron nie są wydawane lub odnawiane na mocy odstępstwa przewidzianego w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG od dnia 26 kwietnia 2006 r.

Artykuł 3

1. W drodze odstępstwa od art. 2 państwo członkowskie wymienione w kolumnie B Załącznika może utrzymać zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające substancje wymienione w kolumnie A do zastosowań wymienionych w kolumnie C tego Załącznika najpóźniej do dnia 30 czerwca 2009 r.

Państwo członkowskie korzystające z odstępstwa określonego w pierwszym akapicie zapewnia spełnienie poniższych warunków:

a) dalsze użytkowanie dopuszcza się wyłącznie o ile nie ma ono szkodliwych skutków dla zdrowia ludzi lub zwierząt oraz nie ma żadnego niedopuszczalnego wpływu na środowisko naturalne;

b) odnośne środki ochrony roślin pozostające w obrocie po 25 października 2006 r. mają zmienione oznakowanie celem dostosowania do ograniczonych warunków stosowania;

c) wprowadzono wszelkie stosowne środki ograniczające ryzyko celem zmniejszenia wszelkiego możliwego ryzyka;

d) trwają intensywne prace nad poszukiwaniem alternatywnych rozwiązań dla takich zastosowań.

2. Zainteresowane państwo członkowskie informuje Komisję o środkach podjętych w celu wykonania ust. 1, w szczególności o działaniach podjętych zgodnie z lit. a) do d), do dnia 31 grudnia każdego roku.

Artykuł 4

Wszelki dodatkowy okres przyznany przez państwa członkowskie zgodnie z art. 4 ust. 6 dyrektywy 91/414/EWG jest możliwie najkrótszy.

W przypadkach, gdy zezwolenia cofa się zgodnie z art. 2 najpóźniej do dnia 25 października 2006 r., dodatkowy okres wygasa najpóźniej dnia 25 października 2007 r.

W przypadkach, gdy zezwolenia cofa się zgodnie z art. 3 ust. 1 najpóźniej do dnia 30 czerwca 2009 r., dodatkowy okres wygasa najpóźniej dnia 31 grudnia 2009 r.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 kwietnia 2006 r.

ZAŁĄCZNIK

Wykaz zezwoleń, o których mowa w art. 3 ust. 1