DECYZJA RADY
z dnia 26 lipca 2010 r.
określająca organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych
(2010/427/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 27 ust. 3,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „Wysokim Przedstawicielem”),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,
uwzględniając zgodę Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Celem niniejszej decyzji jest określenie organizacji i zasad funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (zwanej dalej „ESDZ”) – funkcjonalnie autonomicznego organu Unii podlegającego Wysokiemu Przedstawicielowi – ustanowionej na mocy art. 27 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej („TUE”), zmienionego Traktatem z Lizbony. Niniejsza decyzja, a w szczególności odniesienie do terminu „Wysoki Przedstawiciel”, będzie interpretowana zgodnie z poszczególnymi funkcjami Wysokiego Przedstawiciela określonymi w art. 18 TUE.
(2) Zgodnie z art. 21 ust. 3 akapit drugi TUE Unia będzie czuwać nad spójnością różnych dziedzin jej działań zewnętrznych oraz nad ich spójnością z innymi politykami Unii. Rada i Komisja, wspomagane przez Wysokiego Przedstawiciela, zapewnią tę spójność oraz będą współpracować w tym celu.
(3) ESDZ będzie wspierała Wysokiego Przedstawiciela, pełniącego również funkcję wiceprzewodniczącego Komisji i przewodniczącego Rady do Spraw Zagranicznych, w wykonywaniu mandatu obejmującego prowadzenie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa („WPZiB”) Unii i czuwanie nad spójnością działań zewnętrznych Unii, w szczególności zgodnie z art. 18 i 27 TUE. ESDZ będzie wspierała Wysokiego Przedstawiciela w sprawowaniu funkcji przewodniczącego Rady do Spraw Zagranicznych, bez uszczerbku dla zwykłych zadań Sekretariatu Generalnego Rady. ESDZ będzie również wspierała Wysokiego Przedstawiciela w sprawowaniu funkcji wiceprzewodniczącego Komisji, w odniesieniu do jego odpowiedzialności w ramach Komisji za jej obowiązki w dziedzinie stosunków zewnętrznych, i w koordynacji innych aspektów działań zewnętrznych Unii, bez uszczerbku dla zwykłych zadań realizowanych przez służby Komisji.
(4) Biorąc udział w unijnych programach współpracy zewnętrznej, ESDZ powinna dążyć do zapewnienia, by programy te realizowały cele działań zewnętrznych określone w art. 21 TUE, w szczególności w jego ust. 2 lit. d), a także były zgodne z celami polityki Unii w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju zgodnie z art. 208 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”). W tym kontekście ESDZ powinna również wspierać realizowanie celów przewidzianych w Konsensusie europejskim w sprawie rozwoju (1) i Konsensusie europejskim w sprawie pomocy humanitarnej (2).
(5) Z Traktatu z Lizbony wynika, że w celu wdrożenia jego postanowień ESDZ musi stać się zdolna do działania jak najszybciej po wejściu w życie tego traktatu.
(6) Parlament Europejski będzie w pełni odgrywać swą rolę w działaniach zewnętrznych Unii; będzie m.in. pełnił funkcje kontroli politycznej przewidziane w art. 14 ust.1 TUE, jak również funkcje prawodawczą i budżetową ustanowione w Traktatach. Ponadto, zgodnie z art. 36 TUE, Wysoki Przedstawiciel będzie regularnie konsultował się z Parlamentem Europejskim w zakresie głównych aspektów i podstawowych opcji WPZiB oraz będzie czuwać nad tym, aby poglądy Parlamentu Europejskiego zostały należycie uwzględnione. ESDZ będzie wspierać Wysokiego Przedstawiciela w tym zakresie. Należy dokonać szczególnych uzgodnień w odniesieniu do dostępu członków Parlamentu Europejskiego do dokumentów i informacji niejawnych w dziedzinie WPZiB. Do czasu przyjęcia takich uzgodnień będą miały zastosowanie istniejące przepisy na mocy Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 20 listopada 2002 r. między Parlamentem Europejskim i Radą w sprawie dostępu Parlamentu Europejskiego do newralgicznych informacji Rady z zakresu polityki bezpieczeństwa i obrony (3).
(7) Wysoki Przedstawiciel lub jego przedstawiciel powinni wykonywać obowiązki przewidziane w odnośnych aktach założycielskich Europejskiej Agencji Obrony (4), Centrum Satelitarnego Unii Europejskiej (5), Instytutu Unii Europejskiej Studiów nad Bezpieczeństwem (6) oraz Europejskiego Kolegium Bezpieczeństwa i Obrony (7). ESDZ powinna zapewniać tym podmiotom wsparcie, które obecnie zapewnia Sekretariat Generalny Rady.
(8) Należy przyjąć przepisy dotyczące personelu ESDZ i jego rekrutacji, w przypadku gdy przepisy takie są niezbędne w celu określenia organizacji i zasad funkcjonowania ESDZ. Jednocześnie należy wprowadzić, zgodnie z art. 336 TFUE i bez uszczerbku dla art. 298 TFUE, konieczne zmiany w Regulaminie pracowniczym urzędników Wspólnot Europejskich (zwanym dalej „regulaminem pracowniczym”) oraz w Warunkach zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich (8) (zwanych dalej „warunkami zatrudnienia”). W sprawach dotyczących personelu ESDZ powinna być traktowana jako instytucja w rozumieniu regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia. Wysoki Przedstawiciel będzie działał jako organ powołujący zarówno wobec urzędników podlegających regulaminowi pracowniczemu, jak i wobec pracowników podlegających warunkom zatrudnienia. Liczba urzędników i pracowników ESDZ będzie określana co roku w ramach procedury budżetowej i znajdzie odzwierciedlenie w planie zatrudnienia.
(9) Przy wykonywaniu swoich obowiązków i w swoim postępowaniu członkowie personelu ESDZ powinni kierować się wyłącznie interesem Unii.
(10) Rekrutacja powinna opierać się na kompetencjach, a jednocześnie zapewniać odpowiednią równowagę geograficzną i równowagę płci. W skład personelu ESDZ powinna wejść znacząca liczba obywateli z wszystkich państw członkowskich. Przegląd przewidywany na rok 2013 powinien objąć również tę kwestię, w stosownych przypadkach wraz z sugestiami dotyczącymi dodatkowych środków szczególnych służących skorygowaniu ewentualnych braków równowagi.
(11) Zgodnie z art. 27 ust. 3 TUE w skład ESDZ wejdą urzędnicy z Sekretariatu Generalnego Rady i z Komisji, jak również personel ze służb dyplomatycznych państw członkowskich. W tym celu właściwe działy i funkcje w Sekretariacie Generalnym Rady i w Komisji zostaną przeniesione do ESDZ, wraz z urzędnikami oraz pracownikami zatrudnionymi na czas określony, zajmującymi stanowiska w takich działach lub sprawującymi odnośne funkcje. Przed dniem 1 lipca 2013 r. ESDZ będzie rekrutować wyłącznie urzędników pochodzących z Sekretariatu Generalnego Rady i z Komisji oraz personel ze służb dyplomatycznych państw członkowskich. Po tym terminie wszyscy urzędnicy i inni pracownicy Unii Europejskiej powinni mieć możliwość ubiegania się o wakujące stanowiska w ESDZ.
(12) W szczególnych przypadkach ESDZ może korzystać z wyspecjalizowanych oddelegowanych ekspertów krajowych, którzy będą podlegać Wysokiemu Przedstawicielowi. Oddelegowani eksperci krajowi zajmujący stanowiska w ESDZ nie będą wliczani do personelu z państw członkowskich, który powinien stanowić – po osiągnięciu przez ESDZ pełnej zdolności działania – jedną trzecią całkowitej liczby personelu ESDZ należącego do grupy funkcyjnej „administrator” („AD”). Przeniesienie tych ekspertów na etapie ustanawiania ESDZ nie będzie automatyczne i będzie się odbywało za zgodą władz państw członkowskich pochodzenia. Przed wygaśnięciem umowy oddelegowanego eksperta krajowego przeniesionego do ESDZ na mocy art. 7 stosowna funkcja zostanie przekształcona w stanowisko pracownika zatrudnionego na czas określony, jeżeli funkcja wykonywana przez oddelegowanego eksperta krajowego odpowiada funkcji zwykle wykonywanej przez personel z grupy funkcyjnej AD i jeżeli niezbędne stanowisko jest dostępne w ramach planu zatrudnienia.
(13) Komisja i ESDZ przyjmą szczegółowe uzgodnienia dotyczące wydawania delegaturom instrukcji przez Komisję. Uzgodnienia te powinny w szczególności przewidywać, że w przypadku gdy Komisja wyda delegaturom instrukcje, jednocześnie przekaże ich kopię szefowi delegatury i administracji centralnej ESDZ.
(14) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (9) (zwane dalej „rozporządzeniem finansowym”) należy zmienić, tak aby dodać ESDZ w art. 1 tego rozporządzenia, z odrębną sekcją w budżecie Unii. Zgodnie z obowiązującymi zasadami i podobnie jak ma to miejsce w odniesieniu do innych instytucji, jedna z części rocznego sprawozdania Trybunału Obrachunkowego zostanie także poświęcona ESDZ, a ESDZ będzie udzielać odpowiedzi na uwagi zawarte w tych sprawozdaniach. ESDZ będzie podlegać procedurom udzielania absolutorium przewidzianym w art. 319 TFUE i w art. 145–147 rozporządzenia finansowego. Wysoki Przedstawiciel udzieli Parlamentowi Europejskiemu wszelkiego niezbędnego wsparcia przy wykonywaniu przysługującego Parlamentowi Europejskiemu prawa do udzielania absolutorium. Za wykonanie budżetu operacyjnego odpowiedzialna będzie Komisja zgodnie z art. 317 TFUE. W decyzjach mających skutki finansowe będzie się w szczególności przestrzegać obowiązków określonych w tytule IV rozporządzenia finansowego, zwłaszcza art. 64–68 dotyczących odpowiedzialności podmiotów działających w sferze finansów i art. 75 dotyczącym operacji po stronie wydatków.
(15) Przy tworzeniu ESDZ należy się kierować zasadą racjonalności kosztów i dążyć do neutralności budżetowej. W tym celu trzeba będzie korzystać z uzgodnień przejściowych, a potencjał budować stopniowo. Należy unikać niepotrzebnego powielania zadań, funkcji i zasobów obecnych w innych strukturach. Należy korzystać z wszelkich możliwości racjonalizacji.
Ponadto potrzebna będzie pewna liczba dodatkowych stanowisk dla zatrudnionych na czas określony pracowników z państw członkowskich, co będzie musiało zostać sfinansowane w ramach obowiązujących wieloletnich ram finansowych.
(16) Należy ustanowić przepisy dotyczące działań ESDZ i jej personelu w odniesieniu do bezpieczeństwa, ochrony informacji niejawnych i przejrzystości.
(17) Należy przypomnieć, że do ESDZ, jej urzędników i innych pracowników, którzy podlegać będą regulaminowi pracowniczemu albo warunkom zatrudnienia, zastosowanie będzie miał Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.
(18) Unia Europejska i Europejska Wspólnota Energii Atomowej w dalszym ciągu są objęte jednolitymi ramami instytucjonalnymi. W związku z tym kapitalne znaczenie ma zapewnienie spójności stosunków zewnętrznych obu podmiotów i umożliwienie delegaturom Unii reprezentowania Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej w państwach trzecich i przy organizacjach międzynarodowych.
(19) Do połowy 2013 roku Wysoki Przedstawiciel powinien dokonać przeglądu organizacji i funkcjonowania ESDZ, przedstawiając w razie potrzeby wnioski dotyczące zmiany niniejszej decyzji. Zmiany takie powinny zostać przyjęte nie później niż na początku 2014 roku,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Charakter i zakres
1. Niniejsza decyzja określa organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych („ESDZ”).
2. ESDZ, której siedziba znajduje się w Brukseli, funkcjonalnie jest autonomicznym organem Unii Europejskiej, odrębnym od Sekretariatu Generalnego Rady i od Komisji, posiadającym zdolność prawną niezbędną do wykonywania przypisanych jej zadań i realizacji wyznaczonych jej celów.
3. ESDZ podlega Wysokiemu Przedstawicielowi Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanemu dalej „Wysokim Przedstawicielem”).
4. W skład ESDZ wchodzą administracja centralna oraz delegatury Unii w państwach trzecich i przy organizacjach międzynarodowych.
Artykuł 2
Zadania
1. ESDZ wspiera Wysokiego Przedstawiciela w wykonywaniu jego obowiązków określonych w szczególności w art. 18 i 27 TUE, tzn.:
— w wykonywaniu mandatu obejmującego prowadzenie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa („WPZiB”) Unii Europejskiej, w tym wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony („WPBiO”), przyczynianie się, poprzez jego propozycje, do opracowania tej polityki i realizowanie jej, działając z upoważnienia Rady, a także czuwanie nad spójnością działań zewnętrznych Unii,
— w sprawowaniu funkcji przewodniczącego Rady do Spraw Zagranicznych, bez uszczerbku dla zwykłych zadań Sekretariatu Generalnego Rady,
— w sprawowaniu funkcji wiceprzewodniczącego Komisji, dla wykonywania w ramach Komisji spoczywających na niej obowiązków w dziedzinie stosunków zewnętrznych, i w koordynacji innych aspektów działań zewnętrznych Unii, bez uszczerbku dla zwykłych zadań realizowanych przez służby Komisji.
2. ESDZ wspomaga Przewodniczącego Rady Europejskiej, Przewodniczącego Komisji i Komisję w wykonywaniu przez nich swoich funkcji w dziedzinie stosunków zewnętrznych.
Artykuł 3
Współpraca
1. ESDZ działa we współpracy ze służbami dyplomatycznymi państw członkowskich, jak również z Sekretariatem Generalnym Rady i ze służbami Komisji, oraz wspiera je, w celu zapewnienia spójności różnych dziedzin działań zewnętrznych Unii oraz spójności tych dziedzin z innymi politykami Unii.
2. ESDZ i służby Komisji konsultują się ze sobą we wszystkich sprawach dotyczących działań zewnętrznych Unii w ramach wykonywania swoich odnośnych funkcji, z wyjątkiem kwestii objętych WPBiO. ESDZ uczestniczy w pracach i procedurach przygotowawczych dotyczących aktów przygotowywanych przez Komisję w tej dziedzinie.
Niniejszy ustęp wykonuje się zgodnie z tytułem V rozdział 1 TUE i z art. 205 TFUE.
3. ESDZ może dokonywać uzgodnień na szczeblu odpowiednich służb z właściwymi służbami Sekretariatu Generalnego Rady, Komisji lub innych urzędów lub organów międzyinstytucjonalnych Unii.
4. ESDZ udziela również stosownego wsparcia pozostałym instytucjom i organom Unii oraz w stosowny sposób z nimi współpracuje; dotyczy to przede wszystkim Parlamentu Europejskiego. ESDZ może również korzystać ze wsparcia tych instytucji i organów, w tym – w stosownych przypadkach – agencji, a także może z nimi współpracować. Audytor wewnętrzny ESDZ będzie współpracował z audytorem wewnętrznym Komisji, aby zapewnić spójność polityki w zakresie audytu, ze szczególnym uwzględnieniem odpowiedzialności Komisji za wydatki operacyjne. Ponadto ESDZ współpracuje z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych („OLAF”) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 (10). W szczególności przyjmuje bezzwłocznie wymaganą na mocy tego rozporządzenia decyzję w sprawie warunków i trybu prowadzenia dochodzeń wewnętrznych. Zgodnie z tym rozporządzeniem zarówno państwa członkowskie – zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi – jak i instytucje udzielają niezbędnego wsparcia, by umożliwić pracownikom OLAF-u wykonywanie przydzielonych im zadań.
Artykuł 4
Administracja centralna ESDZ
1. ESDZ kieruje wykonawczy sekretarz generalny, który podlega Wysokiemu Przedstawicielowi. Wykonawczy sekretarz generalny podejmuje wszelkie środki niezbędne do zapewnienia sprawnego funkcjonowania ESDZ, w tym zarządzania administracyjnego i budżetowego tym organem. Wykonawczy sekretarz generalny zapewnia skuteczną koordynację działań pomiędzy wszystkimi działami w administracji centralnej, jak również z delegaturami Unii.
2. Wykonawczego sekretarza generalnego wspomaga dwóch zastępców sekretarza generalnego.
3. Administracja centralna ESDZ jest podzielona na dyrekcje generalne.
a) Składa się na nią w szczególności:
— kilka dyrekcji generalnych skupiających działy geograficzne obejmujące wszystkie kraje i regiony świata, a także działy wielostronne i tematyczne. W miarę potrzeb służby te koordynują swe działania z działaniami Sekretariatu Generalnego Rady i właściwych służb Komisji,
— dyrekcja generalna ds. administracyjnych, personalnych, budżetowych, bezpieczeństwa i systemu informacyjnokomunikacyjnego, funkcjonująca w ramach ESDZ zarządzanych przez wykonawczego sekretarza generalnego. Wysoki Przedstawiciel mianuje – zgodnie ze zwykłymi zasadami rekrutacji – dyrektora generalnego ds. budżetu i administracji, który podlega Wysokiemu Przedstawicielowi. Dyrektor generalny odpowiada przed Wysokim Przedstawicielem za zarządzanie administracyjne i wewnętrzne zarządzanie budżetem ESDZ. Przestrzega on tych samych pozycji budżetowych i zasad administracyjnych, które obowiązują w części sekcji III budżetu Unii podlegającej działowi 5 wieloletnich ram finansowych,
— dyrekcja ds. zarządzania i planowania kryzysowego, Komórka Planowania i Prowadzenia Operacji Cywilnych, Sztab Wojskowy Unii Europejskiej i Centrum Sytuacyjne Unii Europejskiej – podlegające bezpośrednio Wysokiemu Przedstawicielowi – i które wspomagają go w wykonywaniu zadania polegającego na prowadzeniu WPZiB Unii zgodnie z postanowieniami Traktatu, przy jednoczesnym poszanowaniu – zgodnie z art. 40 TUE – pozostałych kompetencji Unii.
Zachowane zostają specyficzne cechy tych struktur, jak również szczegółowe rozwiązania dotyczące ich funkcji, rekrutacji i statusu personelu.
Zapewnia się pełną koordynację działań wszystkich struktur ESDZ.
b) Administracja centralna obejmuje również:
— dział planowania polityki strategicznej,
— dział prawny administracyjnie podlegający wykonawczemu sekretarzowi generalnemu; dział ten ściśle współpracuje ze służbami prawnymi Rady i Komisji,
— działy ds. stosunków międzyinstytucjonalnych, informacji i dyplomacji publicznej, audytu i kontroli wewnętrznej oraz ochrony danych osobowych.
4. Wysoki Przedstawiciel wyznacza przewodniczących organów przygotowawczych Rady, którym przewodniczy przedstawiciel Wysokiego Przedstawiciela, w tym przewodniczącego Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa, zgodnie z szczegółowymi ustaleniami określonymi w załączniku II do decyzji Rady 2009/908/UE z dnia 1 grudnia 2009 r. ustanawiającej środki wykonawcze do decyzji Rady Europejskiej w sprawie sprawowania prezydencji Rady oraz dotyczącej przewodnictwa w organach przygotowawczych Rady (11).
5. Sekretariat Generalny Rady i właściwe służby Komisji wspierają w razie potrzeby Wysokiego Przedstawiciela i ESDZ. ESDZ, Sekretariat Generalny Rady i właściwe służby Komisji mogą w tym celu dokonywać uzgodnień na szczeblu odpowiednich służb.
Artykuł 5
Delegatury Unii
1. Decyzję o otwarciu lub zamknięciu delegatury przyjmuje Wysoki Przedstawiciel w porozumieniu z Radą i Komisją.
2. Każda delegatura Unii podlega szefowi delegatury.
Szefowi delegatury podlega cały personel delegatury, bez względu na swój status i w odniesieniu do wszystkich prowadzonych przez siebie działań. Szef delegatury odpowiada przed Wysokim Przedstawicielem za ogólne zarządzanie pracą delegatury i zapewnianie koordynacji wszystkich działań Unii.
Personel delegatur składa się z członków personelu ESDZ, a gdy jest to stosowne z punktu widzenia wykonania budżetu Unii i jej polityk innych niż polityki wchodzące w zakres działania ESDZ – z członków personelu Komisji.
3. Szef delegatury otrzymuje instrukcje od Wysokiego Przedstawiciela i ESDZ i odpowiada za ich wykonanie.
W obszarach, w których uprawnienia wynikające z Traktatów wykonuje Komisja, może ona również – zgodnie z art. 221 ust. 2 TFUE – wydawać instrukcje delegaturom; za wykonanie tych instrukcji ogólnie odpowiada szef delegatury.
4. Szef delegatury wykonuje środki operacyjne związane z unijnymi projektami w danym państwie trzecim, w przypadku gdy Komisja przekazała takie zadania, zgodnie z rozporządzeniem finansowym.
5. Funkcjonowanie każdej delegatury podlega okresowej ocenie wykonawczego sekretarza generalnego ESDZ; ocena obejmuje kontrolę finansową i administracyjną. Wykonawczy sekretarz generalny ESDZ może zwrócić się w tym celu o pomoc do właściwych służb Komisji. Poza wewnętrznymi środkami podejmowanymi przez ESDZ swoje uprawnienia wykonuje OLAF, w szczególności przez stosowanie środków służących zwalczaniu nadużyć finansowych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999.
6. Wysoki Przedstawiciel dokonuje niezbędnych uzgodnień z odnośnym krajem przyjmującym, organizacją międzynarodową lub państwem trzecim. W szczególności Wysoki Przedstawiciel podejmuje niezbędne środki mające zapewnić przyznanie przez państwa przyjmujące delegaturom Unii, ich personelowi i majątkowi przywilejów i immunitetów równoważnych przywilejom i immunitetom, o których mowa w Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z dnia 18 kwietnia 1961 r.
7. Delegatury Unii mają kompetencje do zaspokajania potrzeb innych instytucji Unii, w szczególności Parlamentu Europejskiego, w ich kontaktach z organizacjami międzynarodowymi lub państwami trzecimi, przy których delegatury są akredytowane.
8. Szef delegatury jest uprawniony do reprezentowania Unii w kraju, w którym delegatura jest akredytowana, w szczególności w zakresie zawierania umów i występowania jako strona w postępowaniu sądowym.
9. Delegatury Unii działają w ścisłej współpracy i wymieniają informacje ze służbami dyplomatycznymi państw członkowskich.
10. Działając zgodnie z art. 35 akapit trzeci TUE i na wniosek państw członkowskich, delegatury Unii wspierają państwa członkowskie w ich stosunkach dyplomatycznych i wypełnianiu zadania polegającego na zapewnianiu obywatelom Unii ochrony konsularnej w państwach trzecich, nie angażując w tym celu żadnych dodatkowych zasobów.
Artykuł 6
Personel
1. Niniejszy artykuł, z wyjątkiem ust. 3, ma zastosowanie bez uszczerbku dla Regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich (zwanego dalej „regulaminem pracowniczym”) i Warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich (zwanych dalej „warunkami zatrudnienia”), w tym dla zmian wprowadzonych do tych przepisów, zgodnie z art. 336 TFUE, w celu dostosowania ich do potrzeb ESDZ.
2. W skład ESDZ wchodzą urzędnicy i inni pracownicy Unii Europejskiej, w tym pracownicy ze służb dyplomatycznych państw członkowskich mianowani na czas określony.
Do tego personelu ma zastosowanie regulamin pracowniczy i warunki zatrudnienia.
3. W razie potrzeby ESDZ może w szczególnych przypadkach skorzystać z ograniczonej liczby wyspecjalizowanych oddelegowanych ekspertów krajowych.
Wysoki Przedstawiciel przyjmuje zasady równoważne zasadom określonym w decyzji Rady 2003/479/WE z dnia 16 czerwca 2003 r. dotyczącej zasad mających zastosowanie do ekspertów krajowych i krajowego personelu wojskowego oddelegowanych do Sekretariatu Generalnego Rady (12), na mocy których oddelegowani eksperci krajowi zostają oddani do dyspozycji ESDZ w celu zapewnienia specjalistycznej wiedzy fachowej.
4. Przy wykonywaniu swoich obowiązków i w swoim postępowaniu członkowie personelu ESDZ kierują się wyłącznie interesem Unii. Bez uszczerbku dla art. 2 ust. 1 tiret trzecie, art. 2 ust. 2 i art. 5 ust. 3 nie zwracają się oni o instrukcje do żadnego rządu, instytucji, organizacji ani osoby spoza ESDZ ani do żadnego organu lub osoby innej niż Wysoki Przedstawiciel, ani takich instrukcji nie przyjmują. Zgodnie z art. 11 akapit drugi regulaminu pracowniczego personel ESDZ nie przyjmuje żadnych wynagrodzeń z jakiegokolwiek źródła spoza ESDZ.
5. Uprawnienia powierzone organowi powołującemu na mocy regulaminu pracowniczego i organowi upoważnionemu do zawierania umów na mocy warunków zatrudnienia nadane zostają Wysokiemu Przedstawicielowi, który może je przekazać w obrębie ESDZ.
6. Rekrutacja do ESDZ opiera się na kompetencjach i zapewnia odpowiednią równowagę geograficzną i równowagę płci. W skład personelu ESDZ wchodzi znacząca liczba obywateli z wszystkich państw członkowskich. Przegląd przewidywany w art. 13 ust. 3 obejmuje również tę kwestię, w stosownych przypadkach wraz z sugestiami dotyczącymi dodatkowych środków szczególnych służących skorygowaniu ewentualnych braków równowagi.
7. Urzędnicy Unii i pracownicy zatrudnieni na czas określony pochodzący ze służb dyplomatycznych państw członkowskich mają te same prawa i obowiązki i są traktowani w równy sposób, w szczególności w zakresie kwalifikowania się do zajmowania wszystkich stanowisk na równorzędnych warunkach. Nie wprowadza się rozróżnienia między pracownikami zatrudnionymi na czas określony pochodzącymi z krajowych służb dyplomatycznych a urzędnikami Unii w odniesieniu do przydziału zadań do wykonania we wszystkich dziedzinach działalności i politykach realizowanych przez ESDZ. Zgodnie z przepisami rozporządzenia finansowego państwa członkowskie wspierają Unię w egzekwowaniu zobowiązań finansowych pracowników ESDZ zatrudnionych na czas określony pochodzących ze służb dyplomatycznych państw członkowskich, które wynikają z odpowiedzialności ponoszonej na mocy art. 66 rozporządzenia finansowego.
8. Wysoki Przedstawiciel ustanawia procedury selekcyjne dotyczące personelu ESDZ; rekrutacja odbywa się w drodze przejrzystej procedury, której podstawą są kompetencje, a celem – zagwarantowanie usług personelu o najwyższym stopniu zdolności, skuteczności i uczciwości, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiedniej równowagi geograficznej i równowagi płci oraz zatrudnienia w ESDZ znaczącej liczby obywateli z wszystkich państw członkowskich. W procedurach rekrutacyjnych na wakujące stanowiska w ESDZ uczestniczą przedstawiciele państw członkowskich, Sekretariatu Generalnego Rady i Komisji.
9. Po osiągnięciu przez ESDZ pełnej zdolności działania personel z państw członkowskich, o którym mowa w ust. 2 akapit pierwszy, powinien stanowić co najmniej jedną trzecią całkowitej liczby personelu ESDZ należącego do grupy funkcyjnej AD. Podobnie stali urzędnicy Unii powinni stanowić co najmniej 60 % całkowitej liczby personelu ESDZ należącego do grupy funkcyjnej AD, łącznie z pracownikami ze służb dyplomatycznych państw członkowskich, którzy zostali stałymi urzędnikami Unii, zgodnie z przepisami regulaminu pracowniczego. Wysoki Przedstawiciel co roku przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z obsadzania stanowisk w ESDZ.
10. Wysoki Przedstawiciel określa zasady mobilności mające zapewnić członkom personelu ESDZ wysoki stopień mobilności. Do personelu, o którym mowa w art. 4 ust. 3 lit. a) tiret trzecie, stosuje się szczególne i szczegółowe uzgodnienia. Co do zasady każdy członek personelu ESDZ okresowo pracuje w delegaturach Unii. Wysoki Przedstawiciel ustanawia przepisy w tym zakresie.
11. Zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi każde państwo członkowskie gwarantuje swoim urzędnikom, których mianowano na stanowiska na czas określony w ESDZ, natychmiastowe przywrócenie na stanowisko po zakończeniu okresu ich służby w ESDZ. Ten okres służby, zgodnie z przepisami art. 50b warunków zatrudnienia, nie przekracza ośmiu lat, chyba że zostanie przedłużony maksymalnie o dwa lata w wyjątkowych okolicznościach i w interesie służby.
Urzędnicy Unii pracujący w ESDZ mają prawo ubiegać się o stanowiska w swojej macierzystej instytucji na takich samych warunkach jak kandydaci wewnętrzni.
12. Podjęte zostają kroki służące zapewnieniu personelowi ESDZ odpowiedniego wspólnego szkolenia, w szczególności w oparciu o istniejące praktyki i struktury na szczeblu krajowym i na szczeblu Unii. Wysoki Przedstawiciel podejmuje w tym celu odpowiednie środki w ciągu roku następującego po wejściu w życie niniejszej decyzji.
Artykuł 7
Przepisy przejściowe dotyczące personelu
1. Wymienione w załączniku właściwe działy i funkcje w Sekretariacie Generalnym Rady i w Komisji zostają przeniesione do ESDZ. Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony, zajmujący stanowiska w działach wymienionych w załączniku lub sprawujący wymienione w nim funkcje, zostają przeniesieni do ESDZ. Stosuje się to odpowiednio do personelu kontraktowego i lokalnego przydzielonego do takich działów i funkcji. Oddelegowani eksperci krajowi zatrudnieni w tych działach lub sprawujący takie funkcje również zostają przeniesieni do ESDZ, za zgodą władz państwa członkowskiego pochodzenia.
Wspomniane przeniesienia stają się skuteczne w dniu 1 stycznia 2011 r.
Zgodnie z regulaminem pracowniczym po przeniesieniu urzędników do ESDZ Wysoki Przedstawiciel wyznacza każdemu z nich stanowisko w grupie funkcyjnej odpowiadające grupie zaszeregowania tego urzędnika.
2. Procedury rekrutowania personelu, które dotyczą stanowisk przenoszonych do ESDZ i które trwają w dniu wejścia w życie niniejszej decyzji, pozostają ważne: są one prowadzone i zostają ukończone pod zwierzchnictwem Wysokiego Przedstawiciela zgodnie ze stosownymi ogłoszeniami o naborze i mającymi zastosowanie przepisami regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia.
Artykuł 8
Budżet
1. Obowiązki urzędnika zatwierdzającego na potrzeby sekcji budżetu ogólnego Unii Europejskiej dotyczącej ESDZ są delegowane zgodnie z art. 59 rozporządzenia finansowego. Wysoki Przedstawiciel przyjmuje wewnętrzne zasady zarządzania administracyjnymi pozycjami w budżecie. Wydatki operacyjne pozostają w sekcji budżetu dotyczącej Komisji.
2. ESDZ wykonuje swoje uprawnienia zgodnie z rozporządzeniem finansowym mającym zastosowanie do budżetu ogólnego Unii Europejskiej, w granicach środków jej przydzielonych.
3. Przy sporządzaniu preliminarza wydatków administracyjnych ESDZ Wysoki Przedstawiciel skonsultuje się, odpowiednio, z komisarzem odpowiedzialnym za politykę rozwojową i z komisarzem odpowiedzialnym za politykę sąsiedztwa w zakresie ich odnośnych obowiązków.
4. Zgodnie z art. 314 ust. 1 TFUE, ESDZ sporządza swój preliminarz wydatków na następny rok budżetowy. Komisja włącza ten preliminarz w projekt budżetu, który może zawierać różne warianty preliminarza. Komisja może zmieniać projekt budżetu zgodnie z art. 314 ust. 2 TFUE.
5. Aby zapewnić przejrzystość budżetową w obszarze działań zewnętrznych Unii, Komisja przekaże władzy budżetowej – wraz z projektem budżetu ogólnego Unii Europejskiej – dokument roboczy kompleksowo przedstawiający wszystkie wydatki związane z działaniami zewnętrznymi Unii.
6. ESDZ podlega procedurom udzielania absolutorium przewidzianym w art. 319 TFUE i w art. 145–147 rozporządzenia finansowego. ESDZ będzie w tym kontekście w pełni współpracować z instytucjami uczestniczącymi w procedurze udzielania absolutorium i, w stosownych przypadkach, dostarczać niezbędnych dodatkowych informacji, w tym poprzez udział w posiedzeniach stosownych organów.
Artykuł 9
Instrumenty i programowanie w obszarze działań zewnętrznych
1. Zarządzanie unijnymi programami współpracy zewnętrznej pozostaje w gestii Komisji bez uszczerbku dla roli Komisji i roli ESDZ w programowaniu zgodnie z tym, co przedstawiono w poniższych ustępach.
2. Wysoki Przedstawiciel zapewnia ogólną polityczną koordynację działań zewnętrznych Unii, zapewniając zgodność, spójność i skuteczność tych działań, w szczególności za pośrednictwem następujących instrumentów pomocy zewnętrznej:
— instrumentu finansowania współpracy na rzecz rozwoju (13),
— Europejskiego Funduszu Rozwoju (14),
— europejskiego instrumentu na rzecz wspierania demokracji i praw człowieka na świecie (15),
— Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (16),
— Instrumentu Finansowania Współpracy z Państwami Uprzemysłowionymi (17),
— Instrumentu Współpracy w dziedzinie Bezpieczeństwa Jądrowego (18),
— instrumentu na rzecz stabilności, w odniesieniu do pomocy przewidzianej w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1717/2006 (19).
3. ESDZ w szczególności uczestniczy w cyklu programowania i zarządzania w odniesieniu do instrumentów, o których mowa w ust. 2 – na podstawie celów politycznych określonych w tych instrumentach. ESDZ jest odpowiedzialna za przygotowywanie następujących decyzji Komisji w sprawie strategicznych wieloletnich działań w ramach cyklu programowania:
(i) przydziałów środków dla poszczególnych krajów w celu określenia ogólnej puli środków finansowych dla każdego regionu, z zastrzeżeniem indykatywnego podziału w wieloletnich ramach finansowych. W obrębie każdego regionu część finansowania będzie rezerwowana na programy regionalne;
(ii) krajowych i regionalnych dokumentów strategicznych;
(iii) krajowych i regionalnych programów orientacyjnych.
Zgodnie z art. 3 przez cały cykl programowania, planowania i realizacji instrumentów, o których mowa w ust. 2, Wysoki Przedstawiciel i ESDZ współpracują ze stosownymi członkami i służbami Komisji bez uszczerbku dla art. 1 ust. 3. Wszystkie wnioski dotyczące decyzji będą przygotowywane z wykorzystaniem następujących procedur Komisji i będą przedkładane Komisji w celu przyjęcia.
4. W odniesieniu do Europejskiego Funduszu Rozwoju i instrumentu finansowania współpracy na rzecz rozwoju wszelkie wnioski, w tym wnioski dotyczące zmian w rozporządzeniach podstawowych i w dokumentach programowych, o których mowa w ust. 3, są przygotowywane wspólnie przez właściwe służby w ESDZ i w Komisji pod zwierzchnictwem komisarza odpowiedzialnego za politykę rozwojową, a następnie przedkładane wspólnie z Wysokim Przedstawicielem Komisji w celu przyjęcia.
Odpowiednie służby Komisji pod kierunkiem komisarza odpowiedzialnego za politykę rozwojową przygotowują programy tematyczne, inne niż europejski instrument na rzecz wspierania demokracji i praw człowieka na świecie, Instrument Współpracy w dziedzinie Bezpieczeństwa Jądrowego i część instrumentu na rzecz stabilności, o której mowa ust. 2 tiret siódme, i przedstawiają je kolegium komisarzy w porozumieniu z Wysokim Przedstawicielem i innymi właściwymi komisarzami.
5. W odniesieniu do Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa wszelkie wnioski, w tym wnioski dotyczące zmian w rozporządzeniach podstawowych i w dokumentach programowych, o których mowa w ust. 3, są przygotowywane wspólnie przez właściwe służby w ESDZ i w Komisji pod zwierzchnictwem komisarza odpowiedzialnego za politykę sąsiedztwa, a następnie przedkładane wspólnie z Wysokim Przedstawicielem Komisji w celu przyjęcia.
6. Działania prowadzone w ramach: budżetu WPZiB; instrumentu na rzecz stabilności, z wyjątkiem części, o której mowa w ust. 2 tiret siódme; Instrumentu Finansowania Współpracy z Państwami Uprzemysłowionymi; działań w dziedzinie komunikacji i dyplomacji publicznej i misji obserwacji wyborów, podlegają Wysokiemu Przedstawicielowi/ESDZ. Komisja odpowiada za ich finansowe wykonanie pod zwierzchnictwem Wysokiego Przedstawiciela sprawującego funkcję wiceprzewodniczącego Komisji. Dział Komisji odpowiedzialny za to wykonanie jest ulokowany w tym samym miejscu co ESDZ.
Artykuł 10
Bezpieczeństwo
1. Po zasięgnięciu opinii komitetu, o którym mowa w części II sekcja I pkt 3 załącznika do decyzji Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa (20), Wysoki Przedstawiciel podejmuje decyzję w sprawie przepisów bezpieczeństwa mających zastosowanie do ESDZ i podejmuje wszelkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, by ESDZ skutecznie ograniczała zagrożenia wobec swojego personelu, majątku i informacji, a także by wypełniała w tym względzie swoje obowiązki i zadanie zachowania ostrożności. Przepisy takie mają zastosowanie do całego personelu ESDZ i całego personelu zatrudnionego w delegaturach Unii, niezależnie od ich statusu administracyjnego ani pochodzenia.
2. W oczekiwaniu na decyzję, o której mowa w ust. 1:
— w odniesieniu do ochrony informacji niejawnych ESDZ stosuje środki bezpieczeństwa określone w załączniku do decyzji 2001/264/WE,
— w odniesieniu do innych aspektów bezpieczeństwa ESDZ stosuje zasady bezpieczeństwa Komisji określone w odpowiednim załączniku do Regulaminu Komisji (21).
3. Jednym z działów ESDZ jest dział odpowiedzialny za sprawy związane z bezpieczeństwem, wspomagany przez właściwe służby państw członkowskich.
4. Wysoki Przedstawiciel podejmuje wszelkie środki niezbędne do wdrożenia przepisów bezpieczeństwa w ESDZ, w szczególności w odniesieniu do ochrony informacji niejawnych i środków, które należy podjąć w przypadku nieprzestrzegania przez personel ESDZ przepisów bezpieczeństwa. W tym celu ESDZ zwraca się o porady do Biura ds. Bezpieczeństwa Sekretariatu Generalnego Rady, właściwych służb Komisji i właściwych służb państw członkowskich.
Artykuł 11
Dostęp do dokumentów, archiwa i ochrona danych
1. ESDZ stosuje przepisy określone w rozporządzeniu (WE) 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (22). Wysoki Przedstawiciel podejmuje decyzję w sprawie przepisów wykonawczych dla ESDZ.
2. Wykonawczy sekretarz generalny ESDZ organizuje jej archiwa. Stosowne archiwa działów przenoszonych z Sekretariatu Generalnego Rady i z Komisji przenosi się do ESDZ.
3. ESDZ chroni osoby fizyczne w związku z przetwarzaniem ich danych osobowych zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (23). Wysoki Przedstawiciel podejmuje decyzję w sprawie przepisów wykonawczych dla ESDZ.
Artykuł 12
Nieruchomości
1. Sekretariat Generalny Rady i właściwe służby Komisji podejmują wszelkie niezbędne środki po to, aby przeniesieniom, o których mowa w art. 7, mogło towarzyszyć przekazanie budynków Rady i Komisji koniecznych do funkcjonowania ESDZ.
2. Warunki, na których nieruchomości są udostępniane centralnej administracji ESDZ i delegaturom Unii, są przedmiotem wspólnej decyzji Wysokiego Przedstawiciela oraz Sekretariatu Generalnego Rady i Komisji, w zależności od sytuacji.
Artykuł 13
Przepisy końcowe i ogólne
1. Wysoki Przedstawiciel, Rada, Komisja i państwa członkowskie odpowiadają za wykonanie niniejszej decyzji i podejmują wszelkie niezbędne ku temu środki.
2. Do końca 2011 roku Wysoki Przedstawiciel przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie z funkcjonowania ESDZ. Sprawozdanie to obejmuje w szczególności wykonanie art. 5 ust. 3 i 10 oraz art. 9.
3. Do połowy 2013 roku Wysoki Przedstawiciel dokonuje przeglądu organizacji i funkcjonowania ESDZ; przegląd ten obejmie między innymi wykonanie art. 6 ust. 6, 8 i 11. W razie potrzeby przeglądowi towarzyszą stosowne wnioski dotyczące zmiany niniejszej decyzji. W takim przypadku Rada – zgodnie z art. 27 ust. 3 TUE – zmienia niniejszą decyzję w świetle przeprowadzonego przeglądu, do początku 2014 roku.
4. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia. Przepisy dotyczące zarządzania finansami i rekrutacji stają się skuteczne po przyjęciu niezbędnych zmian do regulaminu pracowniczego, warunków zatrudnienia i rozporządzenia finansowego, a także po przyjęciu budżetu korygującego. Aby proces zmian przebiegał sprawnie, Wysoki Przedstawiciel, Sekretariat Generalny Rady i Komisja dokonują stosownych uzgodnień oraz podejmują konsultacje z państwami członkowskimi.
5. W terminie miesiąca po wejściu w życie niniejszej decyzji Wysoki Przedstawiciel przedkłada Komisji preliminarz dochodów i wydatków ESDZ, wraz z planem zatrudnienia, tak aby umożliwić Komisji przedstawienie projektu budżetu korygującego.
6. Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 26 lipca 2010 r.
W imieniu Rady | |
S. VANACKERE | |
Przewodniczący |
(1) Dz.U. C 46 z 24.2.2006, s. 1.
(2) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady - Europejski konsensus w sprawie pomocy humanitarnej (COM(2007) 317 wersja ostateczna). Nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.
(3) Dz.U. C 298 z 30.11.2002, s. 1.
(4) Wspólne działanie Rady 2004/551/WPZiB z dnia 12 lipca 2004 r. w sprawie ustanowienia Europejskiej Agencji Obrony (Dz.U. L 245 z 17.7.2004, s. 17).
(5) Wspólne działanie Rady 2001/555/WPZiB z dnia 20 lipca 2001 r. w sprawie ustanowienia Centrum Satelitarnego Unii Europejskiej (Dz.U. L 200 z 25.7.2001, s. 5).
(6) Wspólne działanie Rady 2001/554/WPZiB z dnia 20 lipca 2001 r. w sprawie ustanowienia Instytutu Unii Europejskiej Studiów nad Bezpieczeństwem (Dz.U. L 200 z 25.7.2001, s. 1).
(7) Wspólne działanie Rady 2008/550/WPZiB z dnia 23 czerwca 2008 r. ustanawiające Europejskie Kolegium Bezpieczeństwa i Obrony (EKBiO) (Dz.U. L 176 z 4.7.2008, s. 20).
(8) Rozporządzenie nr 31 (EWG), 11 (EWEA), ustanawiające regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. 45 z 14.6.1962, s. 1387/62).
(9) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.
(10) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1).
(11) Dz.U. L 322 z 9.12.2009, s. 28.
(12) Dz.U. L 160 z 28.6.2003, s. 72.
(13) Rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. ustanawiające instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju (Dz.U. L 378 z 27.12.2006, s. 41).
(14) Rozporządzenie Rady nr 5 ustanawiające zasady dotyczące wezwań do wkładów finansowych i ich transferów, uzgodnień budżetowych i administrowania zasobami Funduszu Rozwoju Krajów i Terytoriów Zamorskich (Dz.U. 33 z 31.12.1958, s. 681/58).
(15) Rozporządzenie (WE) nr 1889/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie ustanowienia instrumentu finansowego na rzecz wspierania demokracji i praw człowieka na świecie (Dz.U. L 386 z 29.12.2006, s. 1).
(16) Rozporządzenie (WE) nr 1638/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. określające przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz.U. L 310 z 9.11.2006, s. 1).
(17) Rozporządzenie Rady (WE) nr 382/2001 z dnia 26 lutego 2001 r. dotyczące wprowadzania w życie projektów wspierających współpracę i stosunki handlowe między Unią Europejską a uprzemysłowionymi państwami Ameryki Północnej, Dalekiego Wschodu i Australazji (Dz.U L 57 z 27.2.2001, s. 10).
(18) Rozporządzenie Rady (Euratom) nr 300/2007 z dnia 19 lutego 2007 r. ustanawiające instrument współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego (Dz.U. L 81 z 22.3.2007, s. 1).
(19) Rozporządzenie (WE) nr 1717/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. ustanawiające Instrument na rzecz Stabilności (Dz.U. L 327 z 24.11.2006, s. 1).
(20) Dz.U. L 101 z 11.4.2001, s. 1.
(21) Dz.U. L 308 z 8.12.2000, s. 26.
ZAŁĄCZNIK
DZIAŁY I FUNKCJE PRZENOSZONE DO ESDZ (1)
Poniżej zamieszczono wykaz wszystkich jednostek administracyjnych w całości przenoszonych do ESDZ. Wykaz ten nie ma wpływu na dodatkowe potrzeby i przydział zasobów, które mają zostać określone w trakcie ogólnych negocjacji budżetowych przy okazji ustanawiania ESDZ, ani na decyzje w sprawie zapewnienia odpowiedniego personelu pełniącego funkcje pomocnicze, ani na związaną z tym potrzebę dokonania uzgodnień na szczeblu odpowiednich służb między Sekretariatem Generalnym Rady, Komisją i ESDZ.
1. SEKRETARIAT GENERALNY RADY
Cały personel zatrudniony w działach wymienionych poniżej i sprawujący funkcje wymienione poniżej zostaje przeniesiony w całości do ESDZ, z wyjątkiem bardzo niewielkiej liczby członków personelu wykonującego zwykłe zadania Sekretariatu Generalnego Rady zgodnie z art. 2 ust. 1 tiret drugie oraz z wyjątkiem niektórych szczególnych funkcji wskazanych poniżej:
Jednostka planowania polityki
WPBiO i struktury zarządzania kryzysowego
— Dyrekcja ds. Zarządzania Kryzysowego i Planowania (CMPD)
— Komórka Planowania i Prowadzenia Operacji Cywilnych (CPCC)
— Sztab Wojskowy Unii Europejskiej (SWUE)
— Działy bezpośrednio podlegające dyrektorowi generalnemu Sztabu Wojskowego Unii Europejskiej (DGEUMS)
— Dyrekcja ds. Koncepcji i Zdolności
— Dyrekcja ds. Wywiadu
— Dyrekcja ds. Operacji
— Dyrekcja ds. Logistyki
— Dyrekcja ds. Systemów Łączności i Informacji
— Centrum Sytuacyjne Unii Europejskiej (SITCEN)
Wyjątek:
— Personel SITCEN wspomagający organ ds. akredytacji bezpieczeństwa
Dyrekcja Generalna E
— Jednostki bezpośrednio podlegające dyrektorowi generalnemu
— Dyrekcja ds. Ameryk i Organizacji Narodów Zjednoczonych
— Dyrekcja ds. Bałkanów Zachodnich, Europy Wschodniej i Azji Środkowej
— Dyrekcja ds. Nierozprzestrzeniania Broni Masowego Rażenia
— Dyrekcja do Spraw Parlamentarnych w Obszarze WPZiB
— Biuro łącznikowe w Nowym Jorku
— Biuro łącznikowe w Genewie
Urzędnicy Sekretariatu Generalnego Rady oddelegowani na potrzeby specjalnych przedstawicieli Unii Europejskiej i misji WPBiO.
2. KOMISJA (W TYM DELEGATURY)
Cały personel zatrudniony w działach wymienionych poniżej i sprawujący funkcje wymienione poniżej zostaje przeniesiony w całości do ESDZ, z wyjątkiem bardzo niewielkiej liczby personelu, wymienionego poniżej jako wyjątki.
Dyrekcja Generalna ds. Stosunków Zewnętrznych
— Wszystkie stanowiska kierownicze i bezpośrednio z nimi związany personel pomocniczy
— Dyrekcja A (Platforma kryzysowa i koordynacja polityczna w ramach WPZiB)
— Dyrekcja B (Stosunki wielostronne i prawa człowieka)
— Dyrekcja C (Ameryka Północna, Azja Wschodnia, Australia, Nowa Zelandia, EOG, EFTA, San Marino, Andora, Monako)
— Dyrekcja D (Koordynacja europejskiej polityki sąsiedztwa)
— Dyrekcja E (Europa Wschodnia, Zakaukazie, Republiki Azji Środkowej)
— Dyrekcja F (Bliski Wschód, południowa część regionu Morza Śródziemnego)
— Dyrekcja G (Ameryka Łacińska)
— Dyrekcja H (Azja, z wyjątkiem Japonii i Korei)
— Dyrekcja I (Zasoby centralne, informacja, stosunki międzyinstytucjonalne)
— Dyrekcja K (Służba zewnętrzna)
— Dyrekcja L (Strategia, koordynacja i analiza)
— Grupa zadaniowa ds. Partnerstwa Wschodniego
— Dział Relex-01 (audyt)
Wyjątki:
— Personel odpowiedzialny za zarządzanie instrumentami finansowymi
— Personel odpowiedzialny za wypłatę wynagrodzeń i dodatków pracownikom w delegaturach
Służba zewnętrzna
— Wszyscy szefowie delegatur i zastępcy szefów delegatur i bezpośrednio z nimi związany personel pomocniczy
— Wszystkie sekcje lub komórki polityczne i ich personel
— Wszystkie sekcje ds. informacji i dyplomacji publicznej i ich personel
— Wszystkie sekcje administracyjne
Wyjątki
— Personel odpowiedzialny za realizację instrumentów finansowych
Dyrekcja Generalna ds. Rozwoju
— Dyrekcja D (AKP II – Afryka Zachodnia i Środkowa, Karaiby oraz Kraje i Terytoria Zamorskie), z wyjątkiem grupy zadaniowej ds. Krajów i Terytoriów Zamorskich
— Dyrekcja E (Róg Afryki, Afryka Wschodnia i Południowa, Ocean Indyjski i Pacyfik)
— Dział CI (AKP I: Programowanie pomocy i zarządzanie nią): personel odpowiedzialny za programowanie
— Dział C2 (Kwestie i instytucje panafrykańskie, sprawowanie rządów i migracja): personel odpowiedzialny za stosunki panafrykańskie
— Stosowne stanowiska kierownicze i bezpośrednio z nimi związany personel pomocniczy.
(1) Przenoszone zasoby ludzkie są w całości finansowane z wydatków działu 5 (Administracja) wieloletnich ram finansowych.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00