RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 93 i 94,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 83/181/EWG z dnia 28 marca 1983 r. określająca zakres art. 14 ust. 1 lit. d) dyrektywy 77/388/EWG w odniesieniu do zwolnienia z podatku od wartości dodanej na przywóz finalny niektórych towarów (³) została kilkakrotnie znacząco zmieniona (⁴). W celu zapewnienia jej jasności i zrozumiałości należy ją zatem ujednolicić.

(2) Zgodnie z art. 131 i art. 143 lit. b) i c) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (⁵) państwa członkowskie, bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez nie w celu, w szczególności, zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć, zwalniają ostateczny import towarów, które korzystają ze zwolnienia z ceł innego niż określone we Wspólnej taryfie celnej.

(3) Zgodnie z art. 145 dyrektywy 2006/112/WE Komisja przedstawia Radzie wnioski mające na celu ustanowienie wspólnotowych zasad opodatkowania, precyzujących zakres stosowania zwolnień przewidzianych w art. 143 i 144 tej dyrektywy oraz szczegółowe zasady ich wprowadzenia.

(4) Uznaje się, że wskazane jest osiągnięcie możliwie najwyższego stopnia ujednolicenia pomiędzy systemem ceł i systemem podatku od wartości dodanej, jednak w stosowaniu tego ostatniego systemu należy wziąć pod uwagę różnice dotyczące celów i struktury istniejące między cłem a podatkiem od wartości dodanej.

(5) Należy przewidzieć odrębny system podatku od wartości dodanej przy imporcie w zakresie niezbędnym do zrealizowania celów harmonizacji podatków. Zwolnienia w imporcie mogą być udzielone tylko, jeżeli nie powstaje ryzyko naruszenia warunków konkurencji na rynku wewnętrznym.

(6) Niektóre zwolnienia stosowane w państwach członkowskich wywodzą się z konwencji zawartych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi, które to konwencje, ze względu na ich przedmiot, dotyczą tylko państw członkowskich będących sygnatariuszami. Określenie na poziomie wspólnotowym warunków udzielania takich zwolnień nie jest celowe. Wystarczy zezwolić państwom członkowskim, których to dotyczy, na utrzymanie tych zwolnień.

(7) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku II część B,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

TYTUŁ I

ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł 1

Zakres stosowania zwolnień z podatku od wartości dodanej (dalej zwanego „VAT”), o których mowa w art. 143 lit. b) i c) dyrektywy 2006/112/WE, oraz szczegółowe zasady ich wprowadzania, o których mowa w art. 145 tej dyrektywy, są określone przez niniejszą dyrektywę.

Zgodnie z art. 131 i art. 143 lit. b) i c) dyrektywy 2006/112/WE państwa członkowskie stosują zwolnienia określone w niniejszej dyrektywie na warunkach ustalonych przez nie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

Artykuł 2

1. Do celów stosowania niniejszej dyrektywy:

a) „import” oznacza import określony w art. 30 dyrektywy 2006/112/WE oraz zgłoszenie do użytku domowego po tym, jak towary objęte zostały jedną z procedur określonych w art. 157 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy lub procedurą odprawy czasowej lub tranzytu;

b) „mienie osobiste” oznacza każde mienie przeznaczone na własny użytek określonej osoby lub do zaspokojenia potrzeb jej gospodarstwa domowego, w szczególności majątek ruchomy gospodarstwa domowego, rowery i motocykle, prywatne pojazdy mechaniczne i przyczepy do nich, przyczepy kempingowe, statki rekreacyjne i prywatne samoloty, a także sprzęty gospodarstwa domowego właściwe dla zwykłych potrzeb rodziny, zwierzęta domowe i zwierzęta wierzchowe;

c) „majątek ruchomy gospodarstwa domowego” oznacza rzeczy osobiste, bieliznę pościelową, umeblowanie i wyposażenie przeznaczone na własny użytek określonej osoby lub do zaspokojenia potrzeb jej gospodarstwa domowego;

d) „wyroby alkoholowe” oznaczają produkty (piwo, wino, aperitify na bazie wina lub alkoholu, koniaki, likiery i napoje spirytusowe itp.) objęte kodami CN 2203–2208;

e) „Wspólnota” oznacza terytoria państw członkowskich, na których dyrektywa 2006/112/WE ma zastosowanie.

2. Charakter lub ilość mienia osobistego nie może wskazywać na to, że ma ono przeznaczenie handlowe; mienie to nie powinno być także przeznaczone do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE. Jednakże instrumenty przenośne związane ze sztuką stosowaną i wyzwoloną, potrzebne osobie do działalności handlowej lub zawodowej, również stanowią mienie osobiste.

TYTUŁ II

IMPORT MIENIA OSOBISTEGO NALEŻĄCEGO DO OSÓB FIZYCZNYCH POCHODZĄCYCH Z PAŃSTW LUB TERYTORIÓW TRZECICH

ROZDZIAŁ 1

Mienie osobiste należące do osób fizycznych przenoszących swoje miejsce zamieszkania do Wspólnoty

Artykuł 3

Z zastrzeżeniem art. 4–11, zwolnienia z VAT udzielone są na import mienia osobistego przywożonego przez osoby fizyczne przenoszące swoje miejsce zamieszkania spoza Wspólnoty do państwa członkowskiego.

Artykuł 4

Zwolnienie ograniczone jest do mienia osobistego, które:

a) z wyjątkiem szczególnych przypadków uzasadnionych okolicznościami – było w posiadaniu danej osoby, a w przypadku towarów nieprzeznaczonych do konsumpcji – było używane przez daną osobę w jej poprzednim miejscu zamieszkania przez co najmniej sześć miesięcy przed dniem, w którym przestała mieć swoje miejsce zamieszkania poza Wspólnotą;

b) ma być używane do tych samych celów w jej nowym miejscu zamieszkania.

Państwa członkowskie mogą dodatkowo uzależnić udzielenie zwolnienie mienia osobistego od warunku, że w państwie lub na terytorium pochodzenia lub w państwie lub na terytorium opuszczanym pobrano od niego opłaty celne lub skarbowe, którym takie mienie zwykle podlega.

Artykuł 5

Zwolnienie może być udzielone tylko osobom, których miejsce zamieszkania znajdowało się poza Wspólnotą przez nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy.

Jednakże właściwe organy mogą zezwolić na odstępstwo od zasady, o której mowa w akapicie pierwszym, pod warunkiem że dana osoba miała wyraźny zamiar zamieszkiwania poza Wspólnotą przez okres co najmniej 12 miesięcy.

Artykuł 6

Zwolnieniem nie są objęte:

a) wyroby alkoholowe;

b) tytoń i wyroby tytoniowe;

c) komercyjne środki transportu;

d) artykuły do wykonywania rzemiosła lub zawodu, inne niż przenośne instrumenty do uprawiania sztuki.

Pojazdy mające różne przeznaczenie wykorzystywane do celów handlowych lub zawodowych mogą również zostać wyłączone ze zwolnienia.

Artykuł 7

1. Z wyjątkiem szczególnych przypadków, zwolnienie jest przyznawane tylko w przypadku mienia osobistego zgłoszonego do ostatecznego importu w ciągu 12 miesięcy od dnia, w którym dana osoba ustanowiła swoje miejsce zamieszkania we Wspólnocie.

2. Mienie osobiste może być przywożone w oddzielnych partiach, w okresie, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł 8

1. Przed upływem 12 miesięcy od dnia zgłoszenia ostatecznego importu mienie osobiste nie może być pożyczane, oddawane w zastaw, wynajmowane lub odstępowane, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez wcześniejszego powiadomienia właściwych organów.

2. Każde pożyczenie, oddanie w zastaw, wynajęcie lub odstąpienie przed upływem terminu określonego w ust. 1 powoduje obowiązek zapłaty odpowiedniego VAT od określonych towarów, według stawki obowiązującej w dniu takiego pożyczenia, oddania w zastaw, wynajęcia lub odstąpienia, oraz na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 9

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 7 ust. 1, zwolnienie może być udzielone w przypadku mienia osobistego ostatecznie importowanego, zanim dana osoba ustanowi swoje miejsce zamieszkania we Wspólnocie, pod warunkiem że osoba ta zobowiąże się do faktycznego ustanowienia tam swojego miejsca zamieszkania w terminie 6 miesięcy. Takiemu zobowiązaniu towarzyszy zabezpieczenie, którego forma i wysokość określana jest przez właściwe organy.

2. W przypadkach stosowania przepisów ust. 1 termin wyznaczony w art. 4 akapit pierwszy lit. a) jest liczony od dnia importu do Wspólnoty.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy w związku ze zobowiązaniami zawodowymi dana osoba opuszcza państwo lub terytorium trzecie będące jej miejscem zamieszkania bez jednoczesnego ustanowienia miejsca zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, chociaż ma zamiar zrobić to w późniejszym terminie, właściwe organy mogą zezwolić na zwolnienie w odniesieniu do mienia osobistego, które dana osoba przenosi w tym celu na to terytorium.

2. Zwolnienie dotyczące mienia osobistego, o którym mowa w ust. 1, udzielane jest zgodnie z warunkami określonymi w art. 3–8, przyjmując, że:

a) terminy ustanowione w art. 4 akapit pierwszy lit. a) i art. 7 ust. 1 liczone są od dnia importu;

b) termin, o którym mowa w art. 8 ust. 1, liczony jest od dnia faktycznego ustanowienia miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty.

3. Zwolnienie jest również uzależnione od zobowiązania ze strony danej osoby do faktycznego ustanowienia miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty w terminie określonym przez właściwe organy stosownie do okoliczności. Organy te mogą wymagać, by zobowiązaniu towarzyszyło zabezpieczenie, którego forma i wysokość jest przez nie określana.

Artykuł 11

Właściwe organy mogą odstąpić od stosowania art. 4 akapit pierwszy lit. a) i b), art. 6 akapit pierwszy lit. c) i d) oraz art. 8, jeśli przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium państwa członkowskie jest wynikiem wyjątkowych okoliczności politycznych.

ROZDZIAŁ 2

Towary importowane z okazji zawarcia związku małżeńskiego

Artykuł 12

1. Z zastrzeżeniem art. 13–16, zwolnienie jest udzielane w odniesieniu do ślubnej wyprawy oraz wyposażenia domu, bez względu na to, czy są nowe, czy nie, jeśli należą one do osoby przenoszącej swoje miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty z okazji zawarcia związku małżeńskiego.

Zwolnienia od podatku udziela się również w przypadku prezentów zwyczajowo ofiarowanych z okazji ślubu, otrzymywanych przez osobę spełniającą warunki ustanowione w akapicie pierwszym od osób mających miejsce zamieszkania poza Wspólnotą. Zwolnienie to stosuje się do prezentów, których jednostkowa wartość nie przekracza 200 EUR. Państwa członkowskie mogą jednakże udzielić zwolnienia na sumę przekraczającą 200 EUR, pod warunkiem że wartość każdego zwolnionego prezentu nie przekracza 1 000 EUR.

2. Państwa członkowskie mogą uzależnić zwolnienie towarów, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy, od warunku, że w państwie lub na terytorium pochodzenia lub w państwie lub na terytorium opuszczanym pobrano od nich opłaty celne lub skarbowe, którym zwykle podlegają.

Artykuł 13

Zwolnienie może być udzielone wyłącznie osobom:

a) które miały miejsce zamieszkania poza Wspólnotą przez nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy;

b) które przedstawią dowód zawarcia związku małżeńskiego.

Jednakże można czynić odstępstwa od zasady, o której mowa w akapicie pierwszym lit. a), pod warunkiem że dana osoba miała wyraźny zamiar zamieszkiwania poza Wspólnotą przez nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy.

Artykuł 14

Zwolnieniem nie są objęte wyroby alkoholowe, tytoń i wyroby tytoniowe.

Artykuł 15

1. Poza wyjątkowymi okolicznościami zwolnienie jest udzielane tylko w przypadku towarów ostatecznie importowanych:

a) nie wcześniej niż dwa miesiące przed wyznaczonym dniem ślubu; oraz

b) nie później niż cztery miesiące od dnia ślubu.

W przypadku, o którym mowa w lit. a), zwolnienie może zostać uzależnione od złożenia właściwego zabezpieczenia, którego forma i wysokość jest określona przez właściwe organy.

2. Towary objęte zwolnieniem mogą być przywożone w kilku oddzielnych partiach, w okresie, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł 16

1. Przed upływem 12 miesięcy od dnia zgłoszenia ostatecznego importu mienie osobiste nie może być pożyczane, oddawane w zastaw, wynajmowane lub odstępowane, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez wcześniejszego powiadomienia właściwych organów.

2. Każde pożyczenie, oddanie w zastaw, wynajęcie lub odstąpienie przed upływem terminu określonego w ust. 1 powoduje obowiązek zapłaty odpowiedniego VAT od określonych towarów, według stawki obowiązującej w dniu takiego pożyczenia, oddania w zastaw, wynajęcia lub odstąpienia, oraz na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

ROZDZIAŁ 3

Mienie osobiste nabyte w drodze dziedziczenia

Artykuł 17

Z zastrzeżeniem art. 18, 19 i 20, zwolnienie jest udzielane w przypadku mienia osobistego nabytego w drodze dziedziczenia przez osobę fizyczną, której miejsce zamieszkania znajduje się we Wspólnocie.

Artykuł 18

Zwolnieniem nie są objęte:

a) wyroby alkoholowe;

b) tytoń i wyroby tytoniowe;

c) komercyjne środki transportu;

d) artykuły do wykonywania rzemiosła lub zawodu, inne niż przenośne instrumenty do uprawiania sztuki, których zmarły potrzebował do wykonywania rzemiosła lub zawodu;

e) zapasy surowców oraz wyroby gotowe lub półfabrykaty;

f) inwentarz żywy i zapasy produktów rolnych, przekraczające ilości właściwe dla zwykłych potrzeb rodziny.

Artykuł 19

1. Zwolnienia udziela się tylko w przypadku mienia osobistego ostatecznie importowanego nie później niż dwa lata od dnia, w którym dana osoba uzyskuje tytuł własności (ostateczne rozstrzygnięcie kwestii dziedziczenia).

Jednakże termin ten może być przedłużony przez właściwe organy ze względu na szczególne okoliczności.

2. Towary mogą być przywożone w kilku oddzielnych partiach w okresie, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł 20

Artykuły 17, 18 i 19 stosuje się odpowiednio do mienia osobistego nabytego w drodze dziedziczenia przez osoby prawne prowadzące działalność niezarobkową, których siedziba znajduje się na terytorium Wspólnoty.

TYTUŁ III

IMPORT WYPOSAŻENIA UCZNIA, MATERIAŁÓW SZKOLNYCH I INNYCH ARTYKUŁÓW SZKOLNYCH

Artykuł 21

1. Zwolnienia udziela się w przypadku wyposażenia ucznia, materiałów szkolnych oraz innych artykułów szkolnych gospodarstwa domowego stanowiących standardowe wyposażenie pokoju studenta oraz należące do uczniów lub studentów przyjeżdżających do Wspólnoty w celu nauki i wykorzystywane do ich użytku osobistego podczas okresu nauki.

2. Do celów niniejszego artykułu:

a) „uczeń lub student” oznacza każdą osobę zapisaną do instytucji oświatowej w celu uczęszczania w pełnym wymiarze na oferowane przez nią zajęcia;

b) „wyposażenie ucznia” oznacza bieliznę osobistą lub bieliznę pościelową, jak również odzież, używaną lub nową;

c) „materiały szkolne” oznaczają artykuły i narzędzia (łącznie z kalkulatorami i maszynami do pisania), zwykle używane przez uczniów lub studentów do nauki.

Artykuł 22

Zwolnienia udziela się co najmniej raz w roku szkolnym.

TYTUŁ IV

(skreślony) [1]

Artykuł 23

(skreślony).

Artykuł 24

(skreślony).

TYTUŁ V

DOBRA INWESTYCYJNE I INNE WYPOSAŻENIE IMPORTOWANE W ZWIĄZKU Z PRZENIESIENIEM DZIAŁALNOŚCI

Artykuł 25

1. Bez uszczerbku dla przepisów obowiązujących w państwach członkowskich w dziedzinie polityki przemysłowej i handlowej, z zastrzeżeniem art. 26–29, państwa członkowskie mogą zezwolić na zwolnienie w przypadku importu dóbr inwestycyjnych i innego wyposażenia należącego do przedsiębiorstw, które definitywnie zakończyły działalność w państwie lub na terytorium trzecim, z którego pochodzą, w celu prowadzenia podobnej działalności we Wspólnocie i które, zgodnie z art. 213 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, zgłosiły uprzednio rozpoczęcie działalności właściwym organom państwa członkowskiego działalności.

W przypadku gdy przeniesionym przedsiębiorstwem jest gospodarstwo rolne, jego inwentarz żywy również jest zwolniony.

2. Do celów ust. 1:

a) „działalność” oznacza działalność gospodarczą, o której mowa w art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE;

b) „przedsiębiorstwo” oznacza niezależną gospodarczą jednostkę produkcyjną lub usługową.

Artykuł 26

1. Zwolnienie jest ograniczone do dóbr inwestycyjnych i wyposażenia, które:

a) poza szczególnymi przypadkami usprawiedliwionymi okolicznościami, były faktycznie używane w przedsiębiorstwie przez co najmniej 12 miesięcy przed dniem, w którym przedsiębiorstwo zaprzestało działalności w państwie lub na terytorium trzecim, z którego jest przeniesione;

b) są przeznaczone do użytku w tych samych celach po przeniesieniu;

c) mają być użyte do prowadzenia działalności nieobjętej zwolnieniem na mocy art. 132, 133, 135 i 136 dyrektywy 2006/112/WE;

d) odpowiadają rodzajowi i wielkości przedsiębiorstwa.

2. Do czasu wejścia w życie wspólnych zasad, o których mowa w art. 176 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą całkowicie lub częściowo wyłączyć ze zwolnienia dobra inwestycyjne, w odniesieniu do których skorzystały z art. 176 akapit drugi tej dyrektywy.

Artykuł 27

Nie udziela się zwolnienia przedsiębiorstwom spoza Wspólnoty, których przeniesienie na terytorium Wspólnoty jest konsekwencją lub ma na celu połączenie z przedsiębiorstwem ze Wspólnoty lub przejęcie przez takie przedsiębiorstwo, bez rozpoczęcia nowej działalności.

Artykuł 28

Zwolnienia nie udziela się w przypadku:

a) środków transportu, które nie mają charakteru środków produkcji lub usług;

b) wszelkiego rodzaju zapasów przeznaczonych do konsumpcji ludzkiej lub do żywienia zwierząt;

c) paliwa i zapasów surowców, produktów końcowych lub półfabrykatów;

d) inwentarza żywego będącego w posiadaniu pośredników.

Artykuł 29

Poza szczególnymi przypadkami usprawiedliwionymi okolicznościami zwolnienie jest udzielane tylko w przypadku dóbr inwestycyjnych i innego wyposażenia importowanego przed upływem terminu 12 miesięcy od dnia zaprzestania działalności przedsiębiorstwa w państwie lub na terytorium trzecim, z którego pochodzi.

TYTUŁ VI

IMPORT NIEKTÓRYCH PRODUKTÓW ROLNYCH LUB PRODUKTÓW PRZEZNACZONYCH DO UŻYTKU ROLNEGO

ROZDZIAŁ 1

Produkty uzyskane przez rolników wspólnotowych z gospodarstw znajdujących się w państwie lub na terytorium trzecim

Artykuł 30

1. Z zastrzeżeniem art. 31 i 32, zwolnieniem objęte są produkty rolne, hodowlane, pszczelarskie, ogrodnicze i leśne pochodzące z gospodarstw znajdujących się w państwie lub na terytorium trzecim położonym w bezpośrednim sąsiedztwie terytorium Wspólnoty i prowadzonych przez producentów rolnych, których główne gospodarstwo znajduje się we Wspólnocie w bezpośrednim sąsiedztwie danego państwa lub terytorium.

Zwolnieniem objęte są również konie czystej krwi, nie starsze niż sześć miesięcy, urodzone w państwie lub na terytorium trzecim ze zwierząt zapłodnionych we Wspólnocie, a następnie wywiezionych na czas porodu.

2. Aby podlegać zwolnieniu, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy, produkty hodowlane muszą być otrzymane ze zwierząt hodowanych, nabytych lub importowanych zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi obowiązującymi w państwie członkowskim importu.

Artykuł 31

Zwolnienie jest ograniczone do produktów, które nie zostały poddane procesom innym niż normalnie stosowane po zebraniu plonów lub wytworzeniu.

Artykuł 32

Zwolnienia udziela się tylko w przypadku produktów importowanych przez producenta rolnego lub w jego imieniu.

Artykuł 33

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do produktów rybactwa lub hodowli ryb, prowadzonej na jeziorach lub drogach wodnych graniczących z terytorium Wspólnoty przez rybaków ze Wspólnoty, oraz do produktów pochodzących z łowiectwa wykonywanego na tych jeziorach lub drogach wodnych przez myśliwych ze Wspólnoty.

ROZDZIAŁ 2

Nasiona, nawozy i produkty do uprawy gleby i pielęgnacji roślin uprawnych

Artykuł 34

Z zastrzeżeniem art. 35, zwolnieniem objęte są nasiona, nawozy i produkty do uprawy gleby i pielęgnacji roślin uprawnych, przeznaczone na użytek gospodarstwa znajdującego się we Wspólnocie, w bezpośrednim sąsiedztwie państwa lub terytorium trzeciego, które to gospodarstwo jest prowadzone przez producentów rolnych mających swoje główne gospodarstwo w tym państwie lub na terytorium położonym w bezpośrednim sąsiedztwie terytorium Wspólnoty.

Artykuł 35

1. Zwolnienie jest ograniczone do ilości nasion, nawozu i innych produktów potrzebnych do celów prowadzenia gospodarstwa.

Zwolnienie jest udzielane jedynie na nasiona, nawozy lub inne produkty wprowadzone bezpośrednio do Wspólnoty przez producenta rolnego lub w jego imieniu.

2. Państwo członkowskie może udzielić zwolnienia na zasadzie wzajemności.

TYTUŁ VII

IMPORT SUBSTANCJI TERAPEUTYCZNYCH, PRODUKTÓW LECZNICZYCH, ZWIERZĄT LABORATORYJNYCH I SUBSTANCJI BIOLOGICZNYCH I CHEMICZNYCH

ROZDZIAŁ 1

Zwierzęta laboratoryjne oraz substancje biologiczne lub chemiczne przeznaczone do badań

Artykuł 36

1. Zwolnieniem objęte są:

a) zwierzęta specjalnie przygotowane i wysłane nieodpłatnie do użytku laboratoryjnego;

b) substancje biologiczne lub chemiczne importowane w ramach limitów i na warunkach określonych w art. 60 rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych (⁶).

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest ograniczone do zwierząt i substancji biologicznych lub chemicznych, które są przeznaczone dla:

a) instytucji publicznych, zajmujących się głównie edukacją lub prowadzeniem badań naukowych, jak również dla wydziałów instytucji publicznych, które zajmują się głównie edukacją lub prowadzeniem badań naukowych; albo

b) instytucji prywatnych, zajmujących się głównie edukacją lub prowadzeniem badań naukowych i mających pozwolenie wydane przez właściwe organy państw członkowskich na otrzymanie tych artykułów zwolnionych z podatku.

ROZDZIAŁ 2

Substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego oraz odczynniki służące do określania grup krwi i typów tkanek

Artykuł 37

1. Bez uszczerbku dla zwolnienia przewidzianego w art. 143 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE i z zastrzeżeniem art. 38 niniejszej dyrektywy, zwolnieniem objęte są:

a) substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego;

b) odczynniki służące do określania grup krwi;

c) odczynniki służące do oznaczania typów tkanek.

2. Do celów ust. 1:

a) „substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego” oznaczają krew ludzką i jej pochodne (krew ludzka pełna, suszone osocze ludzkie, ludzka albumina i roztwory stałe białka ludzkiego osocza, ludzka immunoglobulina i ludzki fibrynogen);

b) „odczynniki służące do określania grup krwi” oznaczają wszystkie odczynniki ludzkie, zwierzęce, roślinne lub innego pochodzenia, używane do określania grupy krwi i do wykrywania niezgodności grup krwi;

c) „odczynniki służące do oznaczania typów tkanek” oznaczają wszystkie odczynniki ludzkie, zwierzęce, roślinne lub innego pochodzenia, używane do oznaczenia ludzkich typów tkanek.

Artykuł 38

Zwolnienie ogranicza się do produktów, które:

a) są przeznaczone dla instytucji lub laboratoriów uznanych przez właściwe organy, do użytku wyłącznie do celów medycznych i naukowych, z wyłączeniem jakiejkolwiek działalności handlowej;

b) posiadają świadectwo zgodności wydane przez należycie upoważniony organ w państwie lub terytorium trzecim wysyłki;

c) znajdują się w pojemnikach oznaczonych specjalną etykietą indentyfikacyjną.

Artykuł 39

Zwolnieniem objęte są także specjalne opakowania niezbędne do transportu substancji leczniczych pochodzenia ludzkiego lub odczynników służących do określania grup krwi i typów tkanek, jak również wszelkich roztworów i akcesoriów potrzebnych do ich wykorzystywania, które mogą się znajdować w przesyłkach.

ROZDZIAŁ 3

Substancje porównawcze do kontroli jakości produktów leczniczych

Artykuł 40

Zwolnieniem objęte są przesyłki, które zawierają próbki substancji porównawczych, dopuszczonych przez Światową Organizację Zdrowia, przeznaczonych do kontroli jakości materiałów używanych do wytwarzania produktów leczniczych i które adresowane są do odbiorców upoważnionych przez właściwe organy państw członkowskich do otrzymywanie takich przesyłek zwolnionych od podatku.

ROZDZIAŁ 4

Środki farmaceutyczne używane na międzynarodowych imprezach sportowych

Artykuł 41

Zwolnieniem objęte są środki farmaceutyczne przeznaczone do leczenia ludzi lub zwierząt, uczestniczących w międzynarodowych imprezach sportowych, w granicach niezbędnych do zaspokojenia ich potrzeb podczas pobytu we Wspólnocie.

TYTUŁ VIII

TOWARY PRZEZNACZONE DLA ORGANIZACJI CHARYTATYWNYCH LUB DOBROCZYNNYCH

ROZDZIAŁ 1

Przepisy ogólne

Artykuł 42

Państwa członkowskie mogą nałożyć ograniczenie na ilość lub wartość towarów podlegających zwolnieniu na mocy rozdziałów 2, 3 i 4, w celu niedopuszczenia do nadużyć i zwalczania poważnych zakłóceń konkurencji.

ROZDZIAŁ 2

Towary importowane do celów ogólnych

Artykuł 43

1. Z zastrzeżeniem art. 44, 45 i 46, zwolnieniem objęte są:

a) artykuły pierwszej potrzeby, otrzymane nieodpłatnie i importowane przez organizacje państwowe lub inne organizacje charytatywne lub dobroczynne, zatwierdzone przez właściwe organy do nieodpłatnego rozprowadzania wśród osób potrzebujących;

b) wszelkiego rodzaju towary przekazywane nieodpłatnie przez osobę lub organizację spoza Wspólnoty, bez jakichkolwiek zamierzonych korzyści handlowych ze strony przekazującego, organizacjom państwowym lub innym organizacjom charytatywnym lub dobroczynnym, zatwierdzonym przez właściwe organy do wykorzystania przy zbieraniu funduszy w trakcie zbiórek publicznych organizowanych na rzecz osób potrzebujących;

c) wyposażenie i materiały biurowe przekazywane nieodpłatnie przez osobę lub organizację spoza Wspólnoty, bez zamiaru wykorzystania ich przez przekazującego do celów handlowych, przeznaczone dla organizacji charytatywnych lub dobroczynnych zatwierdzonych przez właściwe organy, wykorzystywane jedynie na potrzeby ich funkcjonowania i realizacji celów działalności charytatywnej lub dobroczynnej.

2. Do celów ust. 1 lit. a) „artykuły pierwszej potrzeby” oznaczają towary niezbędne do zaspokojenia najważniejszych potrzeb ludzkich, np. środki spożywcze, lekarstwa, odzież i pościel.

Artykuł 44

Zwolnieniem nie są objęte:

a) wyroby alkoholowe;

b) tytoń i wyroby tytoniowe;

c) kawa i herbata;

d) pojazdy mechaniczne inne niż ambulanse.

Artykuł 45

Zwolnienie przyznaje się wyłącznie organizacjom, których procedury księgowe umożliwiają właściwym organom nadzorowanie ich działalności i które oferują wszelkie gwarancje uznane za niezbędne.

Artykuł 46

1. Towary, o których mowa w art. 43, nie mogą być pożyczane, wynajmowane lub odstępowane, odpłatnie lub nieodpłatnie, przez organizację korzystającą ze zwolnienia, do celów innych niż określone w ust. 1 lit. a) i b) tego artykułu, bez wcześniejszego powiadomienia właściwych organów.

2. Jeśli towary i wyposażenie mają być pożyczone, wynajęte lub odstąpione organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 i 45, zwolnienie jest nadal udzielane, pod warunkiem że organizacja ta używa danych towarów i wyposażenia do celów, które upoważniały do takiego zwolnienia.

W innych przypadkach pożyczka, wynajem lub odstąpienie podlega uprzedniej zapłacie VAT od importu według stawki obowiązującej w dniu pożyczki, wynajmu czy odstąpienia, na podstawie rodzaju towarów lub wyposażenia i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 47

1. Organizacje, o których mowa w art. 43, które przestają spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia lub które zamierzają używać towarów i wyposażenia zwolnionych od podatku do celów innych niż przewidziane w tym artykule, informują o tym właściwe organy.

2. Towary pozostające w posiadaniu organizacji, które przestają spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia, podlegają opodatkowaniu VAT od importu według stawki obowiązującej w dniu, w którym te warunki przestały być spełniane, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

3. Towary używane przez organizację korzystającą ze zwolnienia do celów innych niż przewidziane w art. 43 podlegają opodatkowaniu VAT od importu według stawki obowiązującej w dniu, w którym towary te zostały przeznaczone do innego użytku, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

ROZDZIAŁ 3

Artykuły importowane na rzecz osób niepełnosprawnych

Artykuł 48

1. Zwolnieniem objęte są artykuły przeznaczone specjalnie do rozwoju edukacyjnego, naukowego lub kulturalnego osób niewidomych i innych osób niepełnosprawnych fizycznie lub umysłowo, w przypadku gdy artykuły te:

a) są importowane przez instytucje lub organizacje, które zajmują się głównie edukacją osób niepełnosprawnych lub zapewnianiem im pomocy i są upoważnione przez właściwe organy państw członkowskich do otrzymywania takich towarów zwolnionych z podatku; oraz

b) zostały darowane takim instytucjom czy organizacjom nieodpłatnie i bez jakichkolwiek celów handlowych ze strony darującego.

2. Zwolnienie dotyczy specjalnych części zamiennych, składników lub akcesoriów odpowiednich dla tych artykułów oraz do narzędzi niezbędnych do utrzymania, kontroli, regulacji lub naprawy tych artykułów, pod warunkiem że części zamienne, składniki, akcesoria lub narzędzia są importowane w tym samym czasie, co wspomniane artykuły, albo, w przypadku późniejszego ich importu, mogą być one zidentyfikowane jako te, które są przeznaczone dla towarów zwolnionych uprzednio przy imporcie lub towarów, które kwalifikowałyby się do zwolnienia w czasie, gdy wnoszono o zwolnienie dotyczące części zamiennych, składników, akcesoriów lub narzędzi.

3. Artykuły zwolnione z podatku nie mogą być używane do celów innych niż edukacja, zatrudnianie lub rozwój społeczny niewidomych i innych osób niepełnosprawnych.

Artykuł 49

1. Artykuły zwolnione z podatku mogą być pożyczane, wynajmowane lub odstępowane, odpłatnie lub nieodpłatnie, przez korzystające ze zwolnienia instytucje lub organizacje na zasadzie działalności nieprzynoszącej zysków osobom, o których mowa w art. 48, którymi się zajmują, bez zapłaty VAT od importu.

2. Nie można pożyczać, wynajmować lub odstępować na warunkach innych niż te przewidziane w ust. 1, bez wcześniejszego powiadomienia właściwych organów.

Jeśli artykuł zostałby pożyczony, wynajęty lub odstąpiony instytucji lub organizacji uprawnionej do korzystania z tego zwolnienia, zwolnienie obowiązuje nadal, pod warunkiem że ta instytucja lub organizacja używa danego artykułu do celów, które upoważniały do takiego zwolnienia.

W innych przypadkach pożyczka, wynajem lub odstąpienie powoduje obowiązek zapłaty VAT, według stawki obowiązującej w dniu pożyczki, wynajmu lub odstąpienia, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 50

1. Instytucje lub organizacje, o których mowa w art. 48, które przestają spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia lub które zamierzają używać artykułów zwolnionych od podatku do celów innych niż przewidziane w tym artykule, informują o tym właściwe organy.

2. Artykuły pozostające w posiadaniu instytucji lub organizacji, które przestają spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia, podlegają opodatkowaniu VAT od importu według stawki obowiązującej w dniu, w którym warunki te przestały być spełniane, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

3. Artykuły używane przez instytucję lub organizację korzystającą ze zwolnienia do celów innych niż przewidziane w art. 48 podlegają opodatkowaniu VAT od importu według stawki obowiązującej w dniu, w którym artykuły te zostały przeznaczone do innego użytku, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

ROZDZIAŁ 4

Towary importowane na rzecz ofiar katastrof

Artykuł 51

Z zastrzeżeniem art. 52–57, zwolnieniem objęte są towary importowane przez organizacje państwowe lub inne organizacje charytatywne lub dobroczynne uznane przez właściwe organy, jeśli są przeznaczone:

a) do wolnej od opłat dystrybucji wśród ofiar katastrof, które nawiedziły terytorium jednego lub więcej państw członkowskich; lub

b) do wolnego od opłat udostępnienia ofiarom takich katastrof, pozostając własnością danych organizacji.

Towary importowane przez jednostki ratownictwa, niezbędne do spełnienia potrzeb tych jednostek w okresie trwania działań, również korzystają ze zwolnienia, na tych samych warunkach.

Artykuł 52

Zwolnieniem nie są objęte materiały i sprzęt przeznaczony do odbudowy zniszczonych terenów.

Artykuł 53

Przyznanie zwolnienia podlega decyzji Komisji, działającej na wniosek państwa członkowskiego lub państw członkowskich dotkniętych katastrofą, zgodnie z procedurą stosowaną w przypadku zagrożeń, wymagającą konsultacji z innymi państwami członkowskimi. Decyzja ta, w razie konieczności, ustala zakres i warunki zwolnienia.

Do czasu ogłoszenia decyzji Komisji państwa członkowskie dotknięte katastrofą mogą zezwolić na zawieszenie opodatkowania VAT należnego od towarów importowanych do celów przewidzianych w art. 51, pod warunkiem że organizacja importująca towary zobowiąże się do zapłaty podatku, jeżeli zwolnienie nie zostałoby przyznane.

Artykuł 54

Zwolnienie przyznaje się wyłącznie organizacjom, których procedury księgowe umożliwiają właściwym organom nadzorowanie ich działalności i które oferują wszelkie gwarancje uznane za niezbędne.

Artykuł 55

1. Towary, o których mowa w art. 51 akapit pierwszy, nie mogą być pożyczane, wynajmowane lub odstępowane, odpłatnie lub nieodpłatnie, przez organizacje korzystające ze zwolnienia, na warunkach innych niż przewidziane w tym artykule, bez wcześniejszego powiadomienia właściwych organów.

2. Gdyby towary zostały pożyczone, wynajęte lub odstąpione organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 51, zwolnienie obowiązuje nadal, pod warunkiem że organizacja ta używa danych towarów do celów, które upoważniały do takiego zwolnienia.

W innych przypadkach pożyczka, wynajem lub odstąpienie powoduje obowiązek zapłaty VAT według stawki obowiązującej w dniu pożyczki, wynajmu lub odstąpienia, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 56

1. Gdy towary, o których mowa w art. 51 akapit pierwszy lit. b), przestaną być używane przez ofiary katastrofy, nie mogą być pożyczane, wynajmowane lub odstępowane, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez wcześniejszego powiadomienia właściwych organów.

2. Gdyby towary zostały pożyczone, wynajęte lub odstąpione organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 51 lub organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 lit. a), zwolnienie obowiązuje nadal, pod warunkiem że organizacje te używają danych towarów do celów, które upoważniały do takiego zwolnienia.

W innych przypadkach pożyczka, wynajem lub odstąpienie powoduje obowiązek zapłaty VAT, według stawki obowiązującej w dniu pożyczki, wynajmu lub odstąpienia, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 57

1. Organizacje, o których mowa w art. 51, które przestają spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia lub które zamierzają używać towary czy wyposażenie zwolnione od podatku do celów innych niż przewidziane w tym artykule, informują o tym właściwe organy.

2. W przypadku towarów pozostających w posiadaniu organizacji, które przestają spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia, gdy zostaną one odstąpione organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w niniejszym rozdziale lub organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 43, zwolnienie obowiązuje nadal, pod warunkiem że organizacje te używają danych towarów do celów, które upoważniały do takiego zwolnienia. W innych przypadkach towary podlegają opodatkowaniu VAT od importu, według stawki obowiązującej w dniu, w którym warunki te przestały być spełniane, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

3. Towary używane przez organizację korzystającą ze zwolnienia do celów innych niż przewidziane w niniejszym rozdziale podlegają opodatkowaniu VAT od importu według stawki obowiązującej w dniu, w którym nastąpiła zmiana w ich używaniu, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

TYTUŁ IX

IMPORT ZWIĄZANY Z NIEKTÓRYMI ASPEKTAMI STOSUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH

ROZDZIAŁ 1

Odznaczenia honorowe i nagrody

Artykuł 58

Po przedstawieniu przez zainteresowane osoby właściwym organom wystarczających dowodów i pod warunkiem że dane czynności nie mają charakteru komercyjnego, zwolnieniem objęte są:

a) odznaczenia przyznane przez rząd państwa trzeciego osobom, których miejsce zamieszkania znajduje się we Wspólnocie;

b) puchary, medale i inne podobne artykuły o znaczeniu głównie symbolicznym, które po przyznaniu w państwie lub terytorium trzecim osobom mającym miejsce zamieszkania we Wspólnocie w uznaniu ich działalności w takich dziedzinach, jak sztuka, nauka, sport czy służba publiczna, lub w uznaniu zasług przy określonym wydarzeniu, są przywożone osobiście przez takie osoby;

c) puchary, medale i podobne artykuły o znaczeniu głównie symbolicznym, które są przyznawane nieodpłatnie przez organy lub osoby z państwa lub terytorium trzeciego w celu wręczenia na terytorium Wspólnoty za działalność określoną w lit. b);

d) nagrody, trofea i pamiątki o symbolicznym charakterze i o niewielkiej wartości, przeznaczone do bezpłatnego wręczenia ich osobom mającym miejsce zamieszkania w państwie lub na terytorium trzecim, podczas konferencji gospodarczych lub podobnych wydarzeń międzynarodowych; ich charakter, jednostkowa wartość i pozostałe cechy nie wskazują na to, że są one przeznaczone na cele handlowe.

ROZDZIAŁ 2

Podarunki otrzymywane w ramach stosunków międzynarodowych

Artykuł 59

Bez uszczerbku dla przepisów stosowanych w międzynarodowym ruchu podróżnych i z zastrzeżeniem art. 60 i 61, zwolnieniem objęte są towary:

a) przywożone przez osoby, które złożyły oficjalną wizytę w państwie lub na terytorium trzecim i które otrzymały te towary z tej okazji jako podarunki od władz przyjmujących;

b) przywożone przez osoby przybywające z oficjalną wizytą do Wspólnoty, z zamiarem wręczenia ich z tej okazji jako podarunki władzom przyjmującym;

c) przesłane jako podarunki w dowód przyjaźni lub życzliwości przez organ oficjalny, władzę publiczną lub grupę działającą w interesie publicznym, która mieści się w państwie lub na terytorium trzecim, dla organu oficjalnego, władzy publicznej czy grupy działającej w interesie publicznym, która mieści się w państwie członkowskim importu i została uprawniona przez właściwe organy do przyjęcia takich towarów zwolnionych z podatku.

Artykuł 60

Zwolnienie nie obejmuje wyrobów alkoholowych, tytoniu i wyrobów tytoniowych.

Artykuł 61

Zwolnienia udziela się tylko w przypadku, gdy:

a) artykuły przeznaczone na podarunki są ofiarowywane okazjonalnie;

b) ze względu na swój rodzaj, wartość lub ilość nie wskazują na jakiekolwiek przeznaczenie handlowe;

c) nie są one używane do celów handlowych.

ROZDZIAŁ 3

Towary przeznaczone do użytku przez monarchów lub głowy państw

Artykuł 62

1. Zwolnieniem objęte są, w granicach i na warunkach ustanowionych przez właściwe organy:

a) podarunki dla panujących monarchów i głów państw;

b) towary do użytku lub konsumpcji panujących monarchów oraz głów państw trzecich lub ich oficjalnych przedstawicieli, w okresie ich oficjalnego pobytu we Wspólnocie.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 lit. b), może być uzależnione przez państwo członkowskie importu od zasady wzajemności.

3. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, mają również zastosowanie do osób korzystających z przywilejów na szczeblu międzynarodowym, analogicznych do tych, z których korzystają panujący monarchowie lub głowy państw.

TYTUŁ X

IMPORT TOWARÓW DO CELÓW PROMOCJI HANDLU

ROZDZIAŁ 1

Próbki towarów o niewielkiej wartości

Artykuł 63

1. Bez uszczerbku dla art. 67 ust. 1 lit. a), zwolnieniem objęte są próbki towarów mające niewielką wartość i mogące służyć jedynie do celu uzyskania zamówień na towary, których rodzaj reprezentują.

2. Właściwe władze mogą uzależnić zwolnienie niektórych artykułów od pozbawienia ich na stałe użyteczności poprzez przedarcie, dziurkowanie lub wyraźne i czytelne oznaczenia bądź w dowolny inny sposób, pod warunkiem że działanie takie nie zniszczy ich przydatności jako próbek.

3. Do celów ust. 1 „próbki towarów” oznaczają każdy artykuł reprezentatywny dla danej grupy towarów, którego ilość i sposób przedstawiania, w stosunku do towarów tego samego rodzaju lub jakości, wyklucza jego użycie w celu innym niż uzyskanie zamówienia.

ROZDZIAŁ 2

Druki i materiały reklamowe

Artykuł 64

Z zastrzeżeniem art. 65, zwolnieniem objęte są druki reklamowe, takie jak katalogi, cenniki, instrukcje obsługi lub ulotki handlowe, pod warunkiem że dotyczą:

a) towarów na sprzedaż lub do wynajmu przez osobę mającą siedzibę poza Wspólnotą; lub

b) transportu, ubezpieczeń handlowych lub usług bankowych, oferowanych przez osobę mającą siedzibę poza Wspólnotą.

Artykuł 65

1. Zwolnienie jest ograniczone do druków reklamowych, które spełniają następujące warunki:

a) na drukach jest w sposób widoczny umieszczona nazwa przedsiębiorstwa, które produkuje, sprzedaje bądź wynajmuje towary albo które oferuje usługi, do których one się odnoszą;

b) każda przesyłka zawiera nie więcej niż jeden dokument lub jeden egzemplarz każdego dokumentu, jeżeli składa się z wielu dokumentów;

c) przesyłka nie jest w serii przesyłek przekazywanych przez tego samego nadawcę temu samemu odbiorcy.

2. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1 lit. b), przesyłka zawierająca więcej niż jeden egzemplarz tego samego dokumentu może zostać objęta zwolnieniem, pod warunkiem że jej masa całkowita nie przekracza 1 kg.

Artykuł 66

Zwolnieniem objęte są artykuły do celów reklamowych nieposiadające wartości handlowej, wysyłane nieodpłatnie przez dostawców ich klientom, które poza swoją funkcją reklamową nie są przydatne do używania w inny sposób.

ROZDZIAŁ 3

Produkty używane lub konsumowane na targach lub na podobnych imprezach

Artykuł 67

1. Z zastrzeżeniem art. 68, 69, 70 i 71, zwolnienie obejmuje:

a) małe reprezentatywne próbki towarów, przeznaczone na targi lub podobne imprezy;

b) towary przywożone wyłącznie w celu ich pokazania lub demonstracji maszyn i aparatury, wystawiane na targach lub podobnych imprezach;

c) różne materiały o niewielkiej wartości, jak farby, lakiery, tapety, które są używane do budowy, wykończenia czy dekoracji tymczasowych stoisk zajmowanych na targach lub podobnych imprezach, które ulegają zniszczeniu podczas użytkowania;

d) druki, katalogi, prospekty, cenniki, plakaty reklamowe, kalendarze ilustrowane bądź nie, nieoprawione w ramki zdjęcia i inne artykuły dostarczane nieodpłatnie w celu reklamowania towarów wystawianych na targach lub podobnych imprezach.

2. Do celów ust. 1 „targi lub podobne imprezy” oznaczają:

a) wystawy, targi, salony i podobne imprezy o charakterze handlowym, przemysłowym, rolnym lub rzemieślniczym;

b) wystawy i imprezy organizowane głównie w celach charytatywnych;

c) wystawy i imprezy organizowane głównie w celach naukowych, technicznych, rzemieślniczych, artystycznych, edukacyjnych lub kulturalnych, sportowych, ze względów religijnych czy kultu, działalności związków zawodowych czy turystyki lub w celu wspierania porozumienia między narodami;

d) spotkania przedstawicieli organizacji międzynarodowych lub zgromadzeń;

e) uroczystości i spotkania o charakterze oficjalnym lub upamiętniającym określone zdarzenie.

Definicja ta nie obejmuje jednak wystaw organizowanych prywatnie w sklepach lub lokalach w celu sprzedaży towarów.

Artykuł 68

Zwolnienie, o którym mowa w art. 67 ust. 1 lit. a), jest ograniczone do próbek, które:

a) są przywożone jako nieodpłatne lub są otrzymywane na wystawie z towarów przywiezionych w większych ilościach z tych krajów;

b) są wyłącznie rozdawane nieodpłatnie publiczności na wystawie, do użytku lub konsumpcji przez osoby, którym zostały zaoferowane;

c) są oznaczone jako próbki reklamowe o niewielkiej wartości jednostkowej;

d) nie są łatwo zbywalne i w razie potrzeby są pakowane w taki sposób, aby ilość towaru w próbce była mniejsza niż najmniejsza ilość tego samego towaru sprzedawana na rynku;

e) w przypadku artykułów żywnościowych i napojów, które nie są pakowane, jak określono w lit. d), są konsumowane na miejscu wystawy;

f) pod względem ich całkowitej wartości i ilości odpowiadają charakterowi wystawy, liczbie odwiedzających i wielkości udziału wystawcy.

Artykuł 69

Zwolnienie, o którym mowa w art. 67 ust. 1 lit. b), ograniczone jest do towarów, które:

a) są konsumowane lub niszczone na wystawie; oraz

b) całkowitą wartością i ilością odpowiadają charakterowi wystawy, liczbie odwiedzających i wielkości udziału wystawcy.

Artykuł 70

Zwolnienie, o którym mowa w art. 67 ust. 1 lit. d), jest ograniczone do druków i artykułów o charakterze reklamowym, które:

a) są przeznaczone wyłącznie do nieodpłatnego rozdawania publiczności w miejscu, gdzie odbywa się wystawa;

b) pod względem ich całkowitej wartości i ilości odpowiadają charakterowi wystawy, liczbie odwiedzających i wielkości udziału wystawcy.

Artykuł 71

Zwolnienie, o którym mowa w art. 67 ust. 1 lit. a) i b), nie obejmuje:

a) wyrobów alkoholowych;

b) tytoniu i wyrobów tytoniowych;

c) paliw stałych, ciekłych lub gazowych.

TYTUŁ XI

TOWARY PRZYWOŻONE DO CELÓW BADAWCZYCH, ANALITYCZNYCH LUB PRÓB

Artykuł 72

Z zastrzeżeniem art. 73–78, zwolnieniem objęte są towary przeznaczone do badań, analiz lub prób mających na celu określenie ich składu, jakości lub innych parametrów technicznych, przeprowadzanych dla uzyskania informacji lub w ramach testów o charakterze przemysłowym lub handlowym.

Artykuł 73

Bez uszczerbku dla art. 76, zwolnienie jest przyznawane pod warunkiem, że towary poddawane badaniom, analizom lub próbom zostaną w całości zużyte lub zniszczone w trakcie ich wykonywania.

Artykuł 74

Zwolnieniem nie są objęte towary wykorzystywane do badań, analiz lub prób, które same w sobie stanowią promocję handlową.

Artykuł 75

Zwolnienia udziela się jedynie na te ilości towarów, które są ściśle niezbędne do celów, dla których są przywożone. Ilości te w każdym przypadku są określane przez właściwe organy po uwzględnieniu tych celów.

Artykuł 76

1. Zwolnienie obejmuje towary, które nie zostaną całkowicie zużyte lub zniszczone w czasie badań, analiz lub prób, pod warunkiem że produkty pozostałe są za zgodą i pod nadzorem właściwych organów:

a) całkowicie zniszczone lub pozbawione wartości handlowej po zakończeniu badań, analiz lub prób; lub

b) przekazane Skarbowi Państwa, bez powodowania jakichkolwiek obciążeń, o ile przepisy krajowe przewidują taką możliwość; lub

c) w należycie uzasadnionych okolicznościach, wywiezione poza terytorium Wspólnoty.

2. Do celów ust. 1 „produkty pozostałe” oznaczają produkty wynikające z przeprowadzenia badań, analiz lub prób, lub towary niezużyte.

Artykuł 77

Z wyjątkiem przypadków, w których ma zastosowania art. 76 ust. 1, produkty pozostałe po zakończeniu badań, analiz lub prób, o których mowa w art. 72, podlegają opodatkowaniu VAT od importu, według stawki obowiązującej w dniu zakończenia badań, analiz lub prób, oraz na podstawie rodzaju produktów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Jednakże strona zainteresowana może za zgodą i pod nadzorem właściwych organów przekształcić pozostałe produkty na odpady lub złom. W tym przypadku zastosowany będzie podatek od importu należny od tych odpadów lub złomu obowiązujący w momencie przekształcenia.

Artykuł 78

Termin, w którym badania, analizy lub próby muszą zostać przeprowadzone, oraz formalności administracyjne dopełnione, aby zapewnić wykorzystanie towarów zgodnie z zamierzonym celem, jest określony przez właściwe organy.

TYTUŁ XII

POZOSTAŁY IMPORT

ROZDZIAŁ 1

Przesyłki wysyłane do organizacji ochrony praw autorskich lub przemysłowych i handlowych praw patentowych

Artykuł 79

Zwolnieniem objęte są znaki towarowe, wzory lub projekty oraz towarzysząca im dokumentacja, jak również wnioski o zatwierdzenie patentów na wynalazki lub podobnych, które mają być przedłożone właściwym organom zajmującym się ochroną praw autorskich lub przemysłowych bądź ochroną handlowych praw patentowych.

ROZDZIAŁ 2

Turystyczne materiały informacyjne

Artykuł 80

Zwolnienie obejmuje:

a) dokumentację (ulotki, broszury, książki, czasopisma, przewodniki, oprawione lub nieoprawione plakaty, nieoprawione fotografie i powiększenia fotograficzne, ilustrowane i nieilustrowane mapy geograficzne, przezrocza oraz ilustrowane kalendarze) przeznaczoną do bezpłatnej dystrybucji, której głównym celem jest zachęcenie obywateli do odwiedzania obcych krajów, w szczególności do wzięcia udziału w spotkaniach czy imprezach kulturalnych, turystycznych, sportowych, religijnych, handlowych lub zawodowych, pod warunkiem że takie materiały zawierają nie więcej niż 25 % prywatnych ogłoszeń handlowych i że ogólny charakter celów promocyjnych jest oczywisty;

b) wykazy i roczniki hoteli zagranicznych publikowane przez urzędowe instytucje turystyczne lub pod ich patronatem oraz rozkłady jazdy dotyczące zagranicznych usług transportowych, jeśli takie publikacje są przeznaczone do bezpłatnego rozdawania i zawierają nie więcej niż 25 % prywatnych ogłoszeń handlowych;

c) materiały informacyjne dostarczone akredytowanym przedstawicielom lub korespondentom wyznaczonym przez narodowe agencje turystyczne nieprzeznaczone do rozdawania, tj. roczniki, wykazy numerów telefonów i teleksów, wykazy hoteli, katalogi targowe, wzory towarów rzemieślniczych o nieznacznej wartości oraz publikacje dotyczące muzeów, uniwersytetów, uzdrowisk lub innych podobnych instytucji.

ROZDZIAŁ 3

Różne dokumenty i towary

Artykuł 81

1. Zwolnieniem są objęte:

a) dokumenty przesyłane bezpłatnie instytucjom publicznym państw członkowskich;

b) publikacje rządów państw obcych i publikacje oficjalnych organów międzynarodowych przeznaczone do nieodpłatnego rozdawania;

c) karty wyborcze dotyczące wyborów organizowanych przez organy spoza Wspólnoty;

d) przedmioty mające służyć jako dowody lub do podobnych celów przed sądami lub innymi agencjami urzędowymi państw członkowskich;

e) wzory podpisów i drukowane okólniki dotyczące podpisów, przesyłane jako część zwyczajowej wymiany informacji pomiędzy służbami publicznymi lub organami bankowymi;

f) urzędowe druki wysyłane do banków centralnych państw członkowskich;

g) raporty, sprawozdania z działalności, ulotki informacyjne, prospekty, blankiety przedpłat i inne dokumenty przedsiębiorstw spoza Wspólnoty i przeznaczone dla posiadaczy lub subskrybentów papierów wartościowych emitowanych przez te przedsiębiorstwa;

h) zapisane nośniki (karty perforowane, zapisy dźwiękowe, mikrofilmy itp.) wykorzystywane do przekazywania informacji, przesyłane nieodpłatnie odbiorcy, o ile zwolnienie nie prowadzi do nadużyć lub poważnych zakłóceń konkurencji;

i) akta, dokumentacja archiwalna, formularze i inne dokumenty mające być wykorzystane w trakcie międzynarodowych spotkań, konferencji lub kongresów oraz sprawozdania z tych imprez;

j) plany, rysunki techniczne, szkice projektów, opisy i inne podobne dokumenty przywożone w celu uzyskania lub realizacji zamówień spoza Wspólnoty lub w celu uczestnictwa w konkursach organizowanych we Wspólnocie;

k) dokumenty przeznaczone do wykorzystania w trakcie egzaminów przeprowadzanych we Wspólnocie przez instytucje spoza Wspólnoty;

l) drukowane formularze przeznaczone do wykorzystania jako urzędowe dokumenty w międzynarodowym ruchu pojazdów lub w transporcie towarów w ramach umów międzynarodowych;

m) drukowane formularze, etykiety, bilety i podobne dokumenty wysyłane przez przedsiębiorstwa przewozowe lub przedsiębiorstwa hotelarskie spoza Wspólnoty do biur podróży mających siedzibę we Wspólnocie;

n) drukowane formularze i bilety, konosamenty, listy przewozowe i inne używane dokumenty handlowe lub urzędowe;

o) oficjalne druki organów krajowych lub międzynarodowych oraz druki odpowiadające międzynarodowym wzorom, przesyłane w celu ich dystrybucji przez stowarzyszenia spoza Wspólnoty do odpowiednich stowarzyszeń mających siedzibę we Wspólnocie;

p) fotografie, slajdy i matryce fotograficzne, w tym zawierające opisy, przesyłane do agencji prasowych lub wydawców gazet bądź czasopism;

q) artykuły, o których mowa w załączniku I, wyprodukowane przez Narody Zjednoczone lub jedną z ich wyspecjalizowanych agend, bez względu na ich przeznaczenie;

r) okazy kolekcjonerskie i dzieła sztuki o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym, nieprzeznaczone do sprzedaży i które są przywożone przez muzea, galerie i inne instytucje posiadające zgodę właściwych organów państw członkowskich do celów bezcłowego przywozu tych towarów;

s) publikacje urzędowe wydane z upoważnienia władz publicznych państwa lub terytorium wywozu, instytucji międzynarodowych, władz regionalnych lub lokalnych oraz instytucji prawa publicznego mających siedzibę w państwie lub na terytorium wywozu oraz druki rozpowszechniane z okazji wyborów do Parlamentu Europejskiego lub wyborów krajowych w państwie pochodzenia druków, przez zagraniczne organizacje polityczne oficjalnie uznane w państwach członkowskich, o ile takie publikacje i druki podlegały opodatkowaniu w państwie lub na terytorium wywozu i przy wywozie nie zostały objęte wywozowym zwolnieniem podatkowym.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 lit. r), jest przyznawane tylko pod warunkiem, że te artykuły są przywożone nieodpłatnie lub, jeśli są przywożone za opłatą, nie są dostarczone przez podatnika.

ROZDZIAŁ 4

Materiały pomocnicze do mocowania i zabezpieczania towarów w czasie transportu

Artykuł 82

Zwolnieniem objęte są różne materiały, takie jak sznury, słoma, płótno, papier i karton, drewno i tworzywa sztuczne, które są używane do mocowania i zabezpieczania, łącznie z ochroną przed wysoką temperaturą, towarów podczas transportu na terytorium Wspólnoty, pod warunkiem że:

a) nie nadają się zazwyczaj do ponownego użycia; oraz

b) opłata za nie jest częścią podstawy opodatkowania z tytułu importu w rozumieniu tytułu VII rozdział 4 dyrektywy 2006/112/WE.

ROZDZIAŁ 5

Ściółka, pasza i karma dla zwierząt w czasie transportu

Artykuł 83

Zwolnieniem objęte są ściółka, pasza i karma wszelkiego rodzaju przewożone w środkach transportu używanych do przewożenia zwierząt na terytorium Wspólnoty, przeznaczone dla zwierząt w trakcie ich transportu.

ROZDZIAŁ 6

Paliwa i smary znajdujące się w drogowych pojazdach mechanicznych i w specjalnych kontenerach

Artykuł 84

1. Z zastrzeżeniem art. 85, 86 i 87, zwolnieniem objęte są:

a) paliwo znajdujące się w standardowych zbiornikach:

(i) prywatnych i handlowych pojazdów mechanicznych i motocykli;

(ii) specjalnych kontenerów;

b) paliwo znajdujące się w przenośnych zbiornikach, które przewożone są w prywatnych pojazdach mechanicznych i motocyklach, do maksimum 10 litrów na pojazd i bez uszczerbku dla przepisów krajowych dotyczących posiadania i transportowania paliwa.

2. Do celów ust. 1:

a) „handlowy pojazd mechaniczny” oznacza każdy drogowy pojazd mechaniczny (łącznie z ciągnikami z przyczepą), który ze względu na rodzaj konstrukcji i wyposażenia jest przeznaczony i nadaje się do komercyjnego lub niekomercyjnego transportu więcej niż dziewięciu osób, włączając kierowcę, lub transportu towarów oraz każdy pojazd drogowy do specjalnych celów innych niż transport jako taki;

b) „prywatny pojazd mechaniczny” oznacza każdy pojazd mechaniczny nieobjęty definicją wymienioną w lit. a);

c) „standardowe zbiorniki” oznaczają:

(i) zbiorniki na stałe zamontowane przez producenta we wszystkich pojazdach mechanicznych tego samego typu co dany pojazd, których zamontowanie na stałe pozwala na bezpośrednie wykorzystanie paliwa, zarówno do napędu, jak i, w stosownych przypadkach, do funkcjonowania w trakcie transportu systemów chłodzenia i innych systemów;

(ii) zbiorniki na stałe zamontowane przez producenta we wszystkich kontenerach tego samego typu co dany kontener, których zamontowanie na stałe pozwala na bezpośrednie wykorzystanie paliwa do funkcjonowania w trakcie transportu systemów chłodzenia i innych systemów, w które wyposażone są specjalne kontenery;

d) „specjalny kontener” oznacza każdy kontener wyposażony w aparaturę służącą specjalnie systemom chłodzenia, nasycania tlenem, izolacji cieplnej lub innym systemom.

Poza zbiornikami, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c) ppkt (i), za zbiorniki standardowe uznaje się również zbiorniki gazu w pojazdach mechanicznych, przeznaczone do bezpośredniego użycia gazu jako paliwa, jak również zbiorniki dostosowane do systemów pomocniczych, w które pojazd może być wyposażony.

Artykuł 85

Państwa członkowskie mogą ograniczyć stosowanie zwolnienia w zakresie paliwa znajdującego się w standardowych zbiornikach handlowych pojazdów mechanicznych i kontenerów specjalnych:

a) gdy pojazdy przybywają z państwa lub terytorium trzeciego, do 200 litrów na każdy pojazd i każdą podróż;

b) do 200 litrów na każdy specjalny kontener i każdą podróż.

Artykuł 86

Państwa członkowskie mogą ograniczyć ilość paliwa zwolnionego z podatku w przypadku:

a) handlowych pojazdów mechanicznych dokonujących przewozów międzynarodowych z państw lub terytoriów trzecich, maksymalnie do 25 kilometrów w linii prostej w głąb ich strefy przygranicznej, w przypadku gdy przewozy te dokonywane są przez osoby mające miejsce zamieszkania w tej strefie;

b) prywatnych pojazdów mechanicznych należących do osób mających miejsce zamieszkania w strefie przygranicznej rozciągającej się maksymalnie do 15 km w linii prostej od granicy państwa lub terytorium trzeciego.

Artykuł 87

1. Paliwo zwolnione z podatku nie może być używane w pojazdach innych niż te, w których zostało wwiezione, ani nie może zostać usunięte z tych pojazdów i przechowywane, z wyjątkiem okresu niezbędnych napraw tych pojazdów, nie może także zostać odstąpione odpłatnie lub nieodpłatnie przez osobę, której udzielono zwolnienia.

2. Postępowanie niezgodne z ust. 1 stanowi podstawę opodatkowania VAT z tytułu importu na wymienione produkty, według stawki obowiązującej w dniu niezastosowania się do przepisu, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 88

Zwolnienie ma również zastosowanie do smarów znajdujących się w pojazdach mechanicznych i potrzebnych do ich normalnego działania podczas jazdy.

ROZDZIAŁ 7

Materiały przeznaczone do budowy, utrzymania i ozdoby pomników lub cmentarzy ofiar wojny

Artykuł 89

Zwolnieniem objęte są wszelkiego rodzaju towary przywożone przez organizacje upoważnione do tego celu przez właściwe organy, do użycia przy budowie, utrzymaniu lub ozdabianiu cmentarzy i pomników upamiętniających ofiary wojny z państwa trzeciego, które są pochowane we Wspólnocie.

ROZDZIAŁ 8

Trumny, urny pogrzebowe i ozdobne artykuły pogrzebowe

Artykuł 90

Zwolnieniem objęte są:

a) trumny zawierające zwłoki i urny z prochami zmarłych, jak również kwiaty, wieńce pogrzebowe i inne ozdobne przedmioty zwykle im towarzyszące;

b) kwiaty, wieńce i inne przedmioty ozdobne, przywożone przez osoby mające miejsce zamieszkania poza Wspólnotą, biorące udział w pogrzebie lub przybywające w celu udekorowania grobów znajdujących się na terytorium Wspólnoty, pod warunkiem że przywóz ten nie ma pod względem charakteru lub ilości przeznaczenia handlowego.

TYTUŁ XIII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 91

W przypadku gdy niniejsza dyrektywa przewiduje, że przyznanie zwolnienia uzależnione jest od spełnieniem pewnych warunków, zainteresowana osoba przedstawia właściwym organom dowody, iż takie warunki zostały spełnione.

Artykuł 92

1. Kurs euro w stosunku do waluty narodowej, który należy wziąć pod uwagę do celów niniejszej dyrektywy, jest ustalany raz w roku. Obowiązującym kursem jest kurs z pierwszego dnia roboczego października; stosuje się go od dnia 1 stycznia następnego roku.

2. Państwa członkowskie mogą zaokrąglić kwoty w walucie narodowej, które są wynikiem przeliczenia kwot wyrażonych w euro.

3. Państwa członkowskie, przy dokonywaniu corocznego ustalenia kursu przewidzianego w ust. 1, mogą pozostawić obowiązujące kwoty zwolnień, jeśli po przeliczeniu kwot zwolnień wyrażonych w euro, przed zaokrągleniem przewidzianym w ust. 2, kwota zwolnienia wyrażonego w walucie narodowej zostaje zmieniona o mniej niż 5 % lub ulega zmniejszeniu.

Artykuł 93

Przepisy niniejszej dyrektywy nie stanowią przeszkody w utrzymaniu przez państwa członkowskie:

a) przywilejów i immunitetów przyznawanych na mocy umów o współpracy kulturalnej, naukowej lub technicznej, zawartych pomiędzy państwami członkowskimi a państwami trzecimi;

b) specjalnych zwolnień uzasadnionych naturą ruchu przygranicznego, przyznawanych przez nie na mocy umów granicznych zawartych pomiędzy państwami członkowskimi a państwami trzecimi;

c) zwolnień udzielonych na podstawie porozumień zawartych na zasadzie wzajemności z państwami trzecimi będącymi stronami Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r., do celów wdrożenia zaleceń praktycznych 4.42 i 4.44 załącznika 9 do tej konwencji.

Artykuł 94

Do czasu wydania przepisów wspólnotowych w danej dziedzinie niniejsza dyrektywa nie stanowi przeszkody dla utrzymania przez państwa członkowskie zwolnień w imporcie przyznanych:

a) marynarzom marynarki handlowej;

b) pracownikom wracającym do ich państwa pochodzenia po pobycie przez co najmniej sześć miesięcy poza Wspólnotą z powodu ich działalności zawodowej.

Artykuł 95

Państwa członkowskie informują Komisję o przepisach, które przyjmą w celu wykonania niniejszej dyrektywy, wskazując, w stosownych przypadkach, przepisy, które przyjmą przez proste odniesienie się do identycznych przepisów rozporządzenia (EWG) nr 918/83.

Artykuł 96

Dyrektywa 83/181/EWG, zmieniona dyrektywami wymienionymi w załączniku II część A, traci moc, bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku II część B.

Odesłania do uchylonej dyrektywy traktuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji znajdującą się w załączniku III.

Artykuł 97

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 98

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 19 października 2009 r.