RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 28, 43 i 235,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(²),

a także mając na uwadze, co następuje:

z powodu braku wyraźnych odstępstw, przyjętych zgodnie z postanowieniami Traktatu, cła wynikające ze Wspólnej Taryfy Celnej mają zastosowanie do wszystkich towarów przywożonych do Wspólnoty; tę samą zasadę stosuje się w przypadku rolnych opłat wyrównawczych i innych opłat przywozowych, ustanowionych przez wspólną politykę rolną lub szczególne ustalenia mające zastosowanie do niektórych towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych;

jednakże, w pewnych ściśle określonych okolicznościach, kiedy na mocy specjalnych warunków, na jakich towary są przywożone, gdy nie występuje zwyczajowa potrzeba ochrony gospodarki, takie opodatkowanie nie jest uzasadnione;

pożądane jest, żeby w takich okolicznościach wprowadzone zostały uzgodnienia, pozwalające na zastosowanie zwolnień z należności celnych przywozowych, którymi zwykle towary są obciążone, jako że uzgodnienia takie występują tradycyjnie w większości systemów przepisów prawa celnego;

taki system zwolnień może być również wynikiem wielostronnych konwencji międzynarodowych, których Umawiającymi się Stronami są wszystkie bądź niektóre Państwa Członkowskie; w przypadku, gdy Wspólnota zastosuje takie konwencje, będzie to oznaczało wprowadzenie wspólnotowych zasad w sprawie zwolnień celnych zamierzonych, zgodnie z wymogami unii celnej, do wyeliminowania różnic w celach, zakresie i warunkach stosowania zwolnień, zawartych w tych konwencjach oraz na umożliwienie wszystkim zainteresowanym skorzystania z takich samych korzyści w całej Wspólnocie;

niektóre zwolnienia stosowane w Państwach Członkowskich wynikają z określonych konwencji, zawartych z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi; konwencje takie, biorąc pod uwagę ich cel, dotyczą jedynie Państwa Członkowskiego sygnatariusza; nie uważa się za konieczne definiowania, na poziomie wspólnotowym, warunków przyznawania takich zwolnień, lecz wydaje się wystarczające po prostu upoważnienie danego Państwa Członkowskiego do przyznania w razie potrzeby takich zwolnień przy wykorzystaniu odpowiedniej procedury przyjętej w tym celu;

stosowanie wspólnej polityki rolnej oznacza, że w pewnych okolicznościach na niektóre towary mogą zostać nałożone należności celne wywozowe; w związku z tym konieczne jest również sprecyzowanie na poziomie wspólnotowym przypadków, w których zwolnienie z takich opłat może być przyznane;

Rada przyjęła już szereg rozporządzeń dotyczących zwolnień z opłat celnych i wydaje się pożądane, w celu ustanowienia jednego wyczerpującego wspólnotowego systemu zwolnień, aby włączyć przepisy poszczególnych rozporządzeń do niniejszego rozporządzenia i formalnie uchylić wcześniejsze akty;

w celu zwiększenia przejrzystości, przepisy aktów wspólnotowych zawierające niektóre zwolnienia, których niniejsze rozporządzenie nie dotyczy, powinny zostać wyszczególnione;

niniejsze rozporządzenie nie wyklucza stosowania przez Państwa Członkowskie zakazów przywozu lub wywozu lub ograniczeń, które uzasadnione są względami moralności publicznej, polityki społecznej lub bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin, ochrony dóbr narodowych posiadających wartość artystyczną, historyczną lub archeologiczną lub ochrony własności przemysłowej lub handlowej;

w odniesieniu do zwolnień przyznawanych w ramach kwot określonych w ecu, należy przygotować zasady przeliczania tych kwot na waluty narodowe;

należy zapewnić jednolite stosowanie przepisów niniejszego rozporządzenia i ustalić procedurę wspólnotową dla przyjęcia w porę środków wprowadzenia ich w życie; należy ustanowić komitet, umożliwiający organizację ścisłej i efektywnej współpracy między Państwami Członkowskimi i Komisją na tym polu i zastąpić nim Komitet ds. ustaleń wolnocłowych, ustanowiony rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1798/75 z dnia 10 lipca 1975 r. w sprawie przywozu materiałów edukacyjnych, naukowych i kulturowych, zwolnionego z należności przewidzianych we Wspólnej Taryfie Celnej (³),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie określa przypadki, w których ze względu na specjalne okoliczności, stosuje się zwolnienia z należności celnych przywozowych lub wywozowych, odpowiednio, w przypadku wprowadzania towarów do swobodnegoobrotu lub wywożenia ze Wspólnoty.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) „należności celne przywozowe” oznaczają cła i opłaty o skutku równoważnym, jak również rolne opłaty wyrównawcze i inne opłaty przywozowe ustanowione w ramach wspólnej polityki rolnej lub w odrębnych przepisach, mających zastosowanie do niektórych towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych;

b) „należności celne wywozowe” oznaczają rolne opłaty wyrównawcze i inne opłaty wywozowe ustanowione w ramach wspólnej polityki rolnej lub w odrębnych przepisach, mających zastosowanie do niektórych towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych;

c) „mienie osobiste” oznacza każde mienie przeznaczone na własny użytek osób zainteresowanych lub do zaspokojenia potrzeb ich gospodarstw domowych.

„Mienie osobiste tworzą” w szczególności:

- majątek ruchomy gospodarstwa domowego,

- rowery i motocykle, prywatne pojazdy mechaniczne i przyczepy do nich, przyczepy campingowe, łodzie wycieczkowe i prywatne samoloty.

dobytek gospodarstwa domowego właściwy dla zwykłych potrzeb rodziny, zwierzęta domowe i zwierzęta wierzchowe, jak również przenośne instrumenty i sprzęt potrzebny do wykonywania przez osobę zainteresowaną rzemiosła lub zawodu, również stanowią „mienie osobiste”. Mienie osobiste nie może mieć takiego charakteru bądź ilości, która wskazywałaby, że jest przywożone w celach handlowych;

d) „majątek ruchomy gospodarstwa domowego” oznacza rzeczy osobiste, bieliznę pościelową, umeblowanie i wyposażenie przeznaczone na własny użytek danych osób lub do zaspokojenia potrzeb ich gospodarstwa domowego;

e) „wyroby alkoholowe” oznaczają wyroby (piwo, wino, aperitify na bazie wina lub alkoholu, koniaki, likiery lub napoje alkoholowe, itp.) objęte pozycjami nr 22.03-22.09 Wspólnej Taryfy Celnej.

3. Dla celów stosowania przepisów rozdziału I, z zastrzeżeniem innych przepisów określonych w niniejszym rozporządzeniu, wyspę Helgoland uznaje się za państwo trzecie..

ROZDZIAŁ I

ZWOLNIENIE Z NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH

TYTUŁ I

MIENIE OSOBISTE NALEŻĄCE DO OSÓB FIZYCZNYCH, PRZENOSZĄCYCH SWOJE MIEJSCE STAŁEGO ZAMIESZKANIA Z PAŃSTWA TRZECIEGO NA OBSZAR WSPÓLNOTY

Artykuł 2

Z zastrzeżeniem art. 3–10, zwolnione z należności celnych przywozowych jest mienie osobiste przywożone przez osoby fizyczne, przenoszące swoje miejsce stałego zamieszkania z państwa trzeciego na obszar celny Wspólnoty.

Artykuł 3

Zwolnienie ograniczone jest do mienia osobistego, które:

a) za wyjątkiem szczególnie uzasadnionych okoliczności, pozostawało w posiadaniu oraz, w przypadku towarów nie przeznaczonych do konsumpcji, było używane przez osobę zainteresowaną w jej poprzednim miejscu stałego zamieszkania przez co najmniej sześć miesięcy przed datą, w której osoba zainteresowana przestała na stałe zamieszkiwać w państwie trzecim, który opuściła;

b) jest przeznaczone do użytku w takim samym celu w nowym miejscu stałego zamieszkania.

Ponadto Państwa Członkowskie mogą uzależnić zwolnienie takiego mienia od poniesienia w kraju pochodzenia bądź w kraju opuszczanym opłat celnych i/lub skarbowych, którym takie mienie zwykle podlega.

Artykuł 4

Zwolnienie może zostać udzielone tylko osobom, których miejsce stałego zamieszkania znajdowało się poza Wspólnotą nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy.

Jednakże właściwe organy mogą zezwolić na odstępstwa od postanowień pierwszego akapitu, pod warunkiem, że wyraźną intencją osoby zainteresowanej było stałe zamieszkiwanie poza Wspólnotą nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy.

Artykuł 5

Zwolnienia nie stosuje się do:

a) wyrobów alkoholowych;

b) tytoniu lub wyrobów tytoniowych;

c) użytkowych środków transportu;

d) przedmiotów wykorzystywanych do wykonywania rzemiosła lub zawodu, innych niż przenośne instrumenty i sprzęt potrzebny do wykonywania tych zajęć.

Artykuł 6

Poza specjalnymi przypadkami, zwolnienie przyznawane jest tylko w przypadku mienia osobistego wprowadzanego do swobodnego obrotu w ciągu 12 miesięcy od daty ustalenia, przez osobę zainteresowaną miejsca stałego zamieszkania na w obszarze celnym Wspólnoty.

Mienie osobiste może zostać dopuszczone do swobodnego obrotu w kilku oddzielnych partiach, w okresie, o którym mowa w poprzednim akapicie.

Artykuł 7

1. W ciągu 12 miesięcy od daty dopuszczenia do swobodnego obrotu, mienie osobiste, które zostało zwolnione z należności celnych przywozowych, nie może być pożyczane, oddawane w zastaw, wynajmowane lub zbywane, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez uprzedniego poinformowania o tym właściwych organów.

2. Każde pożyczenie, oddanie w zastaw, wynajęcie bądź zbycieprzed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 powoduje obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych od danego mienia, według stawki obowiązującej w dniu takigo pożyczenia, oddania w zastaw, wynajęcia lubzbycia, oraz według rodzaju rzeczy i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 8

1. W drodze odstępstwa od postanowień pierwszego akapitu art. 6, mienie osobiste dopuszczone do swobodnego obrotu może zostać zwolnione z należności celnych przywozowych, zanim osoba zainteresowana ustali swoje miejsce stałego zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty pod warunkiem, że osoba ta podejmie faktyczne kroki w celu ustalenia miejsca stałego zamieszkania w okresie 6 miesięcy. Działaniom takim towarzyszy zabezpieczenie, którego forma i wysokość określana jest przez właściwe organy.

2. W przypadku skorzystania z postanowień ust. 1, okres, o którym mowa w art. 3 lit. a) liczony jest od daty, kiedy mienie osobiste zostaje wprowadzone na obszar celny Wspólnoty.

Artykuł 9

1. Jeśli w związku ze zobowiązaniami zawodowymi, osoba zainteresowana opuszcza państwo trzecie, w którym miała miejsce stałego zamieszkania, nie ustalając jednocześnie swojego miejsca stałego zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty, mając jednak zamiar uczynić to ostatecznie, właściwe organy mogą udzielić zwolnienia z należności celnych przywozowych mienia osobistego, które osoba ta przewozi w tym celu na wspomniany obszar celny.

2. Zwolnienie z należności celnych mienia osobistego, o którym mowa w ust. 1 udzielane jest zgodnie z warunkami określonymi w art. 2–7, przyjmując, że:

a) okresy, ustalone w art. 3 lit. a) i w pierwszym akapicie art. 6 liczy się począwszy od daty, kiedy mienie osobiste zostaje wprowadzone na obszar celny Wspólnoty;

b) okres określony w art. 7 ust. 1 liczy się od daty, kiedy osoba zainteresowana faktycznie ustali swoje miejsce stałego zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty.

3. Zwolnienie z należności celnych przywozowych uzależnione jest także od zobowiązania się osoby zainteresowanej do faktycznego ustalenia miejsca stałego zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty w okresie wyznaczonym przez właściwe organy, stosownie do okoliczności. Organy te mogą wymagać złożenia zabezpieczenia, którego formę i wysokość same określają.

Artykuł 10

Właściwe organy mogą odstąpić od stosowania postanowień art. 3 lit. a) i b), art. 5 lit. c) i d) oraz art. 7, jeżeli osoba musi przenieść swoje miejsce stałego zamieszkania z państwa trzeciego na obszar celny Wspólnoty w wyniku wyjątkowych okoliczności natury politycznej.

TYTUŁ II

TOWARY PRZYWOŻONE W ZWIĄZKU Z ZAWARCIEM ZWIĄZKU MAŁŻEŃSKIEGO

Artykuł 11

1. Z zastrzeżeniem art. 12–15, zwolnione z należności celnych przywozowych są: wyprawa ślubna i majątek ruchomy gospodarstwa domowego, nowy bądź używany, należące do osoby przenoszącej swoje miejsce stałego zamieszkania z państwa trzeciego na obszar celny Wspólnoty, w związku z zawarciem przez nią związku małżeńskiego.

2. Z tymi samymi zastrzeżeniami, zwolnione z należności celnych przywozowych są również prezenty zwyczajowo ofiarowane z okazji ślubu, które wysyłane są do osoby spełniającej warunki określone w ust. 1 przez osoby mające miejsce stałego zamieszkania w państwie trzecim,. Wartość każdego prezentu zwolnionego z należności celnych przywozowych nie może jednakże przekraczać równowartości 1 000 ECU.

Artykuł 12

Zwolnienie, o którym mowa w art. 11 może zostać udzielone jedynie osobom:

a) których miejsce stałego zamieszkania znajdowało się poza obszarem celnym Wspólnoty nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy. Jednakże mogą zostać przyznane odstępstwa od tej reguły, pod warunkiem, że wyraźną intencją osoby zainteresowanej było mieszkanie poza obszarem celnym Wspólnoty nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy;

b) które przedstawią dowód zawarcia związku małżeńskiego.

Artykuł 13

Zwolnienia nie stosuje się do wyrobów alkoholowych, tytoniu lub wyrobów tytoniowych.

Artykuł 14

1. Poza wyjątkowymi okolicznościami, zwolnienie stosuje się tylko do towarów wprowadzonych do obrotu:

- nie wcześniej niż dwa miesiące przed ustaloną datą ślubu (w tym przypadku zwolnienie uzależnione jest od złożenia odpowiedniego zabezpieczenia, którego forma i wysokość określana jest przez właściwe organy), oraz

- nie później niż cztery miesiące po dacie ślubu.

2. Towary, o których mowa w art. 11 mogą zostać dopuszczone do swobodnego obrotu w kilku oddzielnych partiach, w ciągu okresu określonego w ust. 1.

Artykuł 15

1. W ciągu 12 miesięcy od daty wprowadzenia do obrotu towarów zwolnionych z należności celnych przywozowych na mocy art. 11, towary nie mogą być pożyczane, oddane w zastaw,, wynajmowane bądź zbywane, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez uprzedniego poinformowania właściwych organów.

2. Każde pożyczenie, oddanie w zastaw, wynajęcie bądź zbycie przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1, powoduje obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych za dane towary, według stawki obowiązującej w dniu takiego pożyczenia, oddania w zastaw, wynajęcia lub zbycia, oraz według rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

TYTUŁ III

MIENIE OSOBISTE NABYTE W DRODZE DZIEDZICZENIA

Artykuł 16

1. Z zastrzeżeniem art. 17–19, zwolnione z należności celnych przywozowych jest mienie osobiste nabyte w drodze dziedziczenia przez osobę fizyczną, mającą miejsce stałego zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty..

2. Do celów ust. 1 „mienie osobiste” oznacza całe mienie, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. c) stanowiące majątek zmarłego.

Artykuł 17

Zwolnienia nie stosuje się do:

a) wyrobów alkoholowych;

b) tytoniu i wyrobów tytoniowych;

c) użytkowych środków transportu;

d) przedmiotów wykorzystywanych do wykonywania rzemiosła lub zawodu, innych niż przenośne instrumenty i sprzęt, które były potrzebne do wykonywania tych zajęć, przez zmarłego;

e) zapasów surowców i wyrobów gotowych lub półfabrykatów;

f) żywego inwentarza i zapasów produktów rolnych, przekraczających ilości właściwe dla zwykłych potrzeb rodziny.

Artykuł 18

1. Zwolnienie stosuje się jedynie w stosunku do mienia osobistego wprowadzone do swobodnego obrotu nie później niż dwa lata od daty, kiedy dana osoba uzyskuje tytuł własności (ostateczne rozstrzygnięcie kwestii dziedziczenia).

Jednakże okres ten może być przedłużony przez właściwe organy ze względu na szczególne okoliczności.

2. Mienie osobiste może zostać przywiezione w kilku oddzielnych partiach, w ciągu okresu, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł 19

Art. 16–18 stosuje się odpowiednio do mienia osobistego nabytego w drodze dziedziczenia przez osoby prawne, zajmujące się działalnością niezarobkową, których siedziba znajduje się na obszarze celnym Wspólnoty.

TYTUŁ IV

MAJĄTEK RUCHOMY GOSPODARSTWA DOMOWEGO PRZEZNACZONY DO WYPOSAŻENIA DODATKOWEGO MIESZKANIA

Artykuł 20

Z zastrzeżeniem przepisów art. 21–24, zwolniony z należności celnych przywozowych jest majątek ruchomy gospodarstwa domowego przywieziony przez osobę fizyczną mającą miejsce stałego zamieszkania poza Wspólnotą, w celu wyposażenia dodatkowego mieszkania na obszarze celnym Wspólnoty.

Artykuł 21

Zwolnienie ograniczone jest do majątku ruchomego gospodarstwa domowego, który:

a) poza szczególnymi przypadkami uzasadnionymi okolicznościami, pozostawał w posiadaniu i był używany przez osobę zainteresowaną przez co najmniej sześć miesięcy przed datą, kiedy został wywieziony;

b) odpowiada zarówno pod względem rodzaju, jak i ilości zwykłemu wyposażeniu dodatkowego mieszkania.

Artykuł 22

Zwolnienie udzielane jest jedynie osobom, które:

a) miały miejsce stałego zamieszkania poza obszarem celnym Wspólnoty nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy;

b) są właścicielami danego dodatkowego mieszkania, lub wynajęły je na okres nie krótszy niż dwa lata; oraz

c) zobowiązują się nie wynajmować tego dodatkowego mieszkania osobom trzecim w czasie swojej nieobecności lub nieobecności swoich rodzin.

Zwolnienie może być ograniczone do zwolnienia jednorazowego w stosunku do jednego i tego samego dodatkowego mieszkania.

Artykuł 23

Udzielenie zwolnienia może być uzależnione od złożenia zabezpieczenia w celu zagwarantowania uiszczenia długu celnego, który może powstać zgodnie z art. 24.

Artykuł 24

1. Wynajęcie lub zbycie dodatkowego mieszkania osobom trzecim przed upływem okresu dwóch lat od daty wprowadzenia do swobodnego obrotu majątku ruchomego gospodarstwa domowego powoduje obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych od tego majątku ruchomego, według stawek obowiązujących w dniu takiego wypożyczenia lub zbycia, oraz według rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Niemniej jednak zwolnienie stosuje się nadal, jeśli rzeczony majątek ruchomy gospodarstwa domowego używany jest do wyposażenia nowego dodatkowego mieszkania, pod warunkiem, że przestrzegane są przepisy art. 22 lit. b) i c).

2. Każde pożyczenie, oddanie jako zabezpieczenie, wynajem lub zbycie, odpłatnie lub nieodpłatnie, samego majątku ruchomego gospodarstwa domowego osobom trzecim przed upływem okresu dwóch lat od daty wprowadzenia go do swobodnego obrotu, powoduje obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych na tych samych warunkach, o których mowa w pierwszym akapicie ust. 1.

Dla wartościowych składników majątku ruchomego gospodarstwa domowego okres ten może zostać przedłużony do 10 lat.

TYTUŁ V

WYPOSAŻENIE UCZNIA, MATERIAŁY I INNE ARTYKUŁY SZKOLNE GOSPODARSTWA DOMOWEGO

Artykuł 25

1. Zwolnione z należności celnych przywozowych są: wyposażenie ucznia, materiały i inne artykuły szkolne, stanowiące zwykłe wyposażenie pokoju ucznia i należące do uczniów lub studentów wjeżdżających na obszar celny Wspólnoty w celach naukowych i przeznaczone do ich osobistego użytku podczas okresu nauki zwolnione są z należności celnych przywozowych.

2. Dla celów stosowania postanowień ust. 1:

a) „uczeń lub student” oznacza osobę zapisaną do instytucji oświatowej, w celu uczęszczania na zajęcia w pełnym wymiarze godzin, oferowane przez daną instytucję;

b) „wyposażenie ucznia” oznacza bieliznę osobistą lub bieliznę pościelową, jak również ubrania, zarówno nowe, jak i używane;

c) „materiały szkolne” oznaczają przedmioty i instrumenty (łącznie z kalkulatorami i maszynami do pisania) zwykle używane przez uczniów lub studentów do nauki.

Artykuł 26

Zwolnienie stosuje się co najmniej raz w roku szkolnym.

TYTUŁ VI

PRZESYŁKI O NIEWIELKIEJ WARTOŚCI

Artykuł 27

Z zastrzeżeniem art. 28, zwolniona z należności celnych przywozowych jest każda przesyłka wysłana do odbiorcy listem lub paczką, zawierająca towary o całkowitej wartości nieprzekraczającej równowartości 10 ECU.

Artykuł 28

Zwolnienia nie stosuje się do:

a) napojów alkoholowych;

b) perfum i wód toaletowych;

c) tytoniu lub wyrobów tytoniowych.

TYTUŁ VII

MAŁE PRZESYŁKI O CHARAKTERZE NIEHANDLOWYM

Artykuł 29

1. Z zastrzeżeniem art. 30–31, zwolnione z należności celnych przywozowych są towary w małych przesyłkach o charakterze niehandlowym wysyłane z państwa trzeciego przez osobę prywatną do innej osoby prywatnej, mieszkającej na obszarze celnym Wspólnoty.

Zwolnienie udzielone na podstawie tego ustępu nie ma zastosowania do towarów w małych przesyłkach o niehandlowym charakterze, wysyłanych z wyspy Helgoland.

2. Dla celów stosowania postanowień ust. 1, „małe przesyłki o charakterze niehandlowym” oznaczają przesyłki towarów, które:

- mają charakter okazjonalny,

- zawierają towary wyłącznie do osobistego użytku odbiorcy lub jego rodziny, których rodzaje nie wskazują ani swoim charakterem, ani ilością na przeznaczenie handlowe,

- składają się z towarów, których całkowita wartość, włącznie z towarami określonymi w art. 30, nie przekracza równowartości 35 ECU,

- są wysyłane do odbiorcy przez nadawcę bez opłat jakiegokolwiek rodzaju.

Artykuł 30

Zwolnienie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ograniczone jest, na jedną przesyłkę, do ilości podanych dla każdego z poniżej wyszczególnionych towarów:

a) wyroby tytoniowe:

- 50 papierosów, lub

- 25 cygaretek (cygar o maksymalnej masie 3 gramów sztuka), lub

- 10 cygar, lub

- 50 gramów tytoniu do palenia;

b) napoje alkoholowe:

- napoje destylowane i spirytusowe, o mocy alkoholu przekraczającej 22% obj.: 1 litr (Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby ilość ta znajdowała się w jednej butelce), lub

- napoje destylowane i spirytusowe, i aperitify na bazie wina lub alkoholu, o mocy alkoholu nieprzekraczającej 22% obj.; wina musujące, wina likierowe: 1 litr, lub

- wina niemusujące: 2 litry

c) perfumy: 50 gramów, lub

wody toaletowe: 0,25 litra.

Artykuł 31

Zwolnienia nie stosuje się do towarów, o których mowa w art. 30, znajdujących się w małych przesyłkach o charakterze niehandlowym, jeżeli ich ilość przekracza ilości określone w tym artykule.

TYTUŁ VIII

DOBRA INWESTYCYJNE I INNE URZĄDZENIA PRZYWOŻONE W ZWIĄZKU Z PRZENIESIENIEM DZIAŁALNOŚCI Z PAŃSTWA TRZECIEGO DO WSPÓLNOTY

Artykuł 32

1. Bez uszczerbku dla przepisów obowiązujących w krajach członkowskich w dziedzinie polityki przemysłowej i handlowej, z zastrzeżeniem art. 33–37, zwolnione z należności celnych przywozowych są dobra inwestycyjne oraz inne urządzenia należące do przedsiębiorstw, które ostatecznie zaprzestają swojej działalności w państwie trzecim i przenoszą się na obszar celny Wspólnoty w celu kontynuowania tam podobnej działalności.

Zwolniony z należności celnych przywozowych, w przypadku, gdy przenoszone przedsiębiorstwo jest gospodarstwem rolnym, jest również jego żywy inwentarz.

2. Dla celów stosowania postanowień ust. 1 „przedsiębiorstwo” oznacza niezależną ekonomiczną jednostkę produkcyjną lub usługową.

Artykuł 33

Zwolnienie jest ograniczone do dóbr inwestycyjnych i innych urządzeń, które:

a) poza szczególnymi przypadkami uzasadnionymi przez okoliczności, były faktyczne używane w przedsiębiorstwie przez co najmniej 12 miesięcy przed datą, kiedy przedsiębiorstwo zaprzestało działalności w państwie trzecim, z którego przeniosło swoją działalność;

b) są przeznaczone do użytku w tych samych celach po przeniesieniu;

c) odpowiadają rodzajowi i skali przedsiębiorstwa.

Artykuł 34

Zwolnienia nie stosuje się do przedsiębiorstw, które zostają przeniesione na obszar celny Wspólnoty w wyniku fuzji lub w celu fuzji z przedsiębiorstwem mającym siedzibę na obszarze Wspólnoty, bądź też w wyniku przejęcia przez takie przedsiębiorstwo, bez podjęcia nowej działalności.

Artykuł 35

Zwolnienia nie stosuje się do:

a) środków transportu, które nie mają charakteru usługowego lub środków produkcji;

b) dostaw wszelkiego rodzaju przeznaczonych do spożycia przez ludzi lub do żywienia zwierząt;

c) paliw, zapasów surowców oraz wyrobów gotowych i półfabrykatów;

d) inwentarza żywego w posiadaniu pośredników.

Artykuł 36

Poza szczególnymi przypadkami uzasadnionymi przez okoliczności, zwolnienie, o którym mowa w art. 32 stosowane jest jest wyłącznie do dóbr inwestycyjnych i innych urządzeń zgłoszonych do swobodnego obrotu przed upływem 12 miesięcy od daty, kiedy przedsiębiorstwo zaprzestało działalności w państwie trzecim, z którego przenosi swoją działalność.

Artykuł 37

1. Przed upływem 12 miesięcy od daty, wejścia do obrotu dóbr inwestycyjnych i innego wyposażenia zwolnione z należności celnych przywozowych, nie może być pożyczane, oddawane jako zabezpieczenie, wynajmowane bądź zbywane, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez uprzedniego poinformowania o tym właściwych organów.

Okres ten może zostać być przedłużony do 36 miesięcy w odniesieniu do wynajmowania lub zbycia w przypadku, gdy istnieje ryzyko popełnienia nadużyć.

2. Każde pożyczenie, oddanie jako zabezpieczenie, wynajem bądź zbycie przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1, powoduje obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych od danych towarów według stawek obowiązujących w dniu takiego pożyczenia, oddania jako zabezpieczenia, wypożyczenia bądź zbycia, oraz według rodzaju towarów i wartości celnej, ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 38

Art. 32–37 stosuje się odpowiednio do dóbr inwestycyjnych i innych urządzeń należących do osób wykonujących wolne zawody i osób prawnych prowadzących działalność niezarobkową, którą przenoszą z państwa trzeciego na obszar celny Wspólnoty.

TYTUŁ IX

PRODUKTY UZYSKANE PRZEZ ROLNIKÓW WSPÓLNOTY Z GOSPODARSTW ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W PAŃSTWIE TRZECIM

Artykuł 39

1. Z zastrzeżeniem art. 40–41, zwolnione z należności celnych przywozowych są produkty rolne, hodowlane, pszczelarskie, ogrodnicze i leśne pochodzące z gospodarstw znajdujących się w państwie trzecim położonych w bezpośrednim sąsiedztwie obszaru celnego Wspólnoty, przez producentów rolnych, posiadających swoje główne przedsiębiorstwo znajduje się na tym obszarze celnym w bezpośrednim sąsiedztwie tego państwa trzeciego.

2. W celu stosowania postanowień ust. 1, produkty hodowlane muszą pochodzić ze zwierząt, pochodzących z obszaru Wspólnoty lub zostały tam wprowadzone do swobodnego obrotu.

Artykuł 40

Zwolnienie ograniczone jest do produktów, które nie zostały poddane procesom innym niż te, które następują zwykle po ich zbiorze lub produkcji.

Artykuł 41

Zwolnienie stosuje się tylko do produktów wprowadzonych na obszar celny Wspólnoty przez producenta rolnego lub w jego imieniu.

Artykuł 42

Art. 39–41 stosuje się odpowiednio do produktów połowów lub działalności rybnych gospodarstw hodowlanych, przeprowadzanej na jeziorach lub ciekach wodnych na granicy Państwa Członkowskiego z państwem trzecim przez rybaków ze Wspólnoty oraz do produktów pochodzących z łowiectwa uprawianego na takich jeziorach lub ciekach wodnych przez sportowców ze Wspólnoty.

TYTUŁ X

NASIONA, NAWOZY SZTUCZNE I PRODUKTY DO UPRAWY GLEBY I PIELĘGNACJI ROŚLIN UPRAWNYCH PRZYWOŻONE PRZEZ PRODUCENTÓW ROLNYCH Z PAŃSTW TRZECICH DO UŻYTKU W GOSPODARSTWACH ZNAJDUJĄCYCH SIĘ NA OBSZARZE BEZPOŚREDNIO SĄSIADUJĄCYM Z TYMI PAŃSTWAMI

Artykuł 43

Z zastrzeżeniem art. 44, zwolnione z należności celnych przywozowych są nasiona, nawozy sztuczne i produkty do uprawy gleby i do upraw przeznaczonych do użytku w gospodarstwach znajdujących się na obszarze celnym Wspólnoty bezpośrednio sąsiadującym z państwem trzecim, które są uprawiane przez producentów rolnych, posiadających swoje główne przedsiębiorstwo w obrębie wymienionego państwa trzeciego.

Artykuł 44

1. Zwolnienie jest ograniczone do ilości nasion, nawozów sztucznych lub innych produktów, potrzebnych do celów prowadzenia gospodarstwa.

2. Zwalnia się z należności celnych przywozowych tylko nasiona, nawozy sztuczne i inne produkty przywożone bezpośrednio na obszar celny Wspólnoty przez producenta rolnego lub w jego imieniu.

3. Państwa Członkowskie mogą udzielić zwolnienia pod warunkiem wzajemności.

TYTUŁ XI

TOWARY ZNAJDUJĄCE SIĘ W BAGAŻU OSOBISTYM PODRÓŻNYCH

Artykuł 45

1. Z zastrzeżeniem art. 46–49, zwolnione z należności celnych przywozowych są towary znajdujące się w bagażu osobistym podróżnych przyjeżdżających z państwa trzeciego, pod warunkiem, że wwożone towary nie mają charakteru handlowego.

2. Dla celów ust. 1:

a) „bagaż osobisty” oznacza cały bagaż, który podróżny jest w stanie przedstawić organom celnym przy wjeździe do Wspólnoty, jak również każdy bagaż przedstawiony tym samym organom w późniejszym terminie, pod warunkiem, że możliwe jest przedłożenie dowodu na to, że przy wyjeździe podróżnego bagaż został zarejestrowany jako bagaż towarzyszący przez przedsiębiorstwo, które dokonało jego przewozu do Wspólnoty z państwa trzeciego, z którego przybył.

Bez uszczerbku dla przepisów art. 112 ust. 1 lit. b), przenośne pojemniki paliwa nie stanowią bagażu osobistego;

b) „przywóz o charakterze niehandlowym” oznacza przywóz, który:

- ma charakter okazjonalny, i

- składa się wyłącznie z towarów przeznaczonych do własnego użytku podróżnych lub ich rodzin, lub przeznaczonych na prezenty; rodzaj i ilość tych towarów powinna być taka, aby nie wskazywała na przywóz w celu handlowym.

Artykuł 46

1. Zwolnienie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 stosuje się do towarów wymienionych poniżej, według następujących limitów ilościowych na jednego podróżnego:

a) wyroby tytoniowe:

200 papierosów, lub

100 cygaretek (cygar o maksymalnej wadze 3 gramów sztuka), lub

50 cygar, lub

250 gramów tytoniu do palenia.

Jednakże w przypadku podróżnych mieszkających poza Europą, ilości te zostają zwiększone do:

400 papierosów, lub

200 cygaretek (cygar o maksymalnej wadze 3 gramów sztuka), lub

100 cygar, lub

500 gramów tytoniu do palenia;

b) napoje alkoholowe:

- napoje destylowane i spirytusowe o zawartości alkoholu przekraczającej 22% objętości: 1 litr (Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby ilość ta znajdowała się w jednej butelce), lub

- napoje destylowane i spirytusowe oraz aperitify na bazie wina lub alkoholu, o zawartości alkoholu nieprzekraczającej 22% objętości; wina musujące, wina likierowe: 2 litry, i

wina niemusujące: 2 litry;

c) perfumy: 50 gramów

i

wody toaletowe: 0,25 litra.

2. Zwolnienie z należności celnych przywozowych towarów określonych w ust. 1 lit. a) i b), nie jest udzielane podróżnym, którzy nie ukończyli 17 roku życia.

Artykuł 47

Zwolnienie, o którym mowa w art. 45 stosowane jest do towarów innych niż wymienione w art. 46 do całkowitej wartości 45 ECU na jednego podróżnego.

Jednakże Państwa Członkowskie mogą zmniejszyć tę kwotę do 23 ECU dla podróżnych, którzy nie ukończyli 15 roku życia.

Artykuł 48

Jeśli wartość całkowita dwóch lub więcej przedmiotów, przypadająca na jednego podróżnego, przekracza kwoty określone w art. 47, zwolnienie stosowane jest do przedmiotów do takiej wartości, do jakiej zostałoby udzielone, gdyby przedmioty te zostały przewiezione oddzielnie, przyjmując, że wartość pojedynczych przedmiotów nie może być dzielona.

Artykuł 49

1. Państwa Członkowskie mogą zmniejszyć wartość lub ilość towarów, które mogą być zwolnione z należności celnych przywozowych, jeśli są one przywożone przez:

- osoby zamieszkałe w strefie nadgranicznej,

- pracowników zatrudnionych w strefie nadgranicznej,

- załogi środków transportu wykorzystywanych w ruchu między państwami trzecimi a Wspólnotą.

Ograniczenia te nie mają zastosowania w przypadku gdy osoby zamieszkałe w strefie nadgranicznej przylegającego państwa trzeciego udowodnią, że nie wracają ze strefy nadgranicznej sąsiadującego państwa trzeciego. Mają one jednakże zastosowanie do pracowników zatrudnionych w strefie nadgranicznej i do załóg środków transportu wykorzystywanych w ruchu między państwami trzecimi a Wspólnotą, jeśli przywożą oni towary w trakcie wykonywania pracy.

2. Dla celów stosowania przepisów ust. 1:

- „strefa nadgraniczna” oznacza, bez uszczerbku dla obowiązujących w tym zakresie konwencji, strefę, która, w linii prostej, nie przekracza 15 kilometrów od granicy; lokalne okręgi administracyjne, których część terytorium leży w strefie uważa się za część niniejszej strefy nadgranicznej,

- „pracownik zatrudniony w strefie nadgranicznej” oznacza każdą osobę, której normalna działalność wymaga przekraczania granicy w jego dniach pracy.

TYTUŁ XII

MATERIAŁY DYDAKTYCZNE, NAUKOWE I KULTURALNE; PRZYRZĄDY I APARATURA NAUKOWA

Artykuł 50

Materiały dydaktyczne, naukowe i kulturalne wymienione w załączniku I zwolnione są z należności celnych przywozowych bez względu na to, kim jest odbiorca i do jakiego celu mogą zostać wykorzystane.

Artykuł 51

Materiały dydaktyczne, naukowe i kulturalne wymienione w załączniku II zwolnione są z należności celnych przywozowych, pod warunkiem, że są przeznaczone:

- albo dla publicznych instytucji lub organizacji edukacyjnych, naukowych lub kulturalnych,

- albo dla instytucji lub organizacji zaliczanych do kategorii określonych w kolumnie 3 wymienionego załącznika, pod warunkiem, że właściwe organy Państw Członkowskich wyraziły zgodę na to, aby instytucje te korzystały ze zwolnienia takich towarów z należności celnych przywozowych.

Artykuł 52

1. Z zastrzeżeniem art. 53–58, przyrządy i aparatura naukowa, które nie są objęte postanowieniami art. 51, zwolnione są z należności celnych przywozowych jeśli przywożone są wyłącznie do celów niehandlowych.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 jest ograniczone do przyrządów i aparatury naukowej:

a) które są przeznaczone dla:

- albo instytucji publicznych, których podstawową działalnością jest edukacja lub prowadzenie badań naukowych i tych oddziałów instytucji publicznych, których podstawową działalnością jest edukacja lub prowadzenie badań naukowych,

- albo prywatnych instytucji zajmujących się edukacją lub badaniami naukowymi, które sa uprawnione przez właściwe organy Państw Członkowskich do korzystania ze zwolnienia takich artykułów z należności celnych przywozowych; oraz

b) o ile takie przyrządy lub aparatura o podobnej wartości naukowej nie są wytwarzane w obrębie Wspólnoty.

Artykuł 53

Zwolnienie stosuje się również do:

a) części zamiennych, komponentów i akcesoriów właściwych dla przyrządów naukowych lub aparatury, pod warunkiem, że te części zamienne, komponenty lub akcesoria są przywożone w tym samym czasie co przyrządy i aparatura lub w wypadku przywozu następującego później, mogą być one zidentyfikowane jako te, które przeznaczone są do aparatury lub przyrządów:

- które zostały wcześniej zwolnione z należności celnych przywozowych, pod warunkiem że takie przyrządy lub aparatura mają w dalszym ciągu charakter naukowy w momencie składania wniosku o zwolnienie określonych części zamiennych, komponentów lub akcesoriów, lub

- które podlegałyby zwolnieniu w momencie składania wniosku o zwolnienie określonych części zamiennych, komponentów lub akcesoriów;

b) narzędzi używanych do obsługi, kontroli, kalibracji lub naprawy aparatury lub przyrządów naukowych, pod warunkiem, że:

- narzędzia te przywożone są w tym samym czasie, co przyrządy i aparatura lub w przypadku przywozu następującego później, można je zidentyfikować jako te, które są przeznaczone do tych przyrządów lub aparatury:

- które zostały wcześniej zwolnione z należności celnych przywozowych, pod warunkiem, że takie przyrządy lub aparatura mają w dalszym ciągu charakter naukowy w chwili składania wniosku o zwolnienie narzędzi z należności celnych przywozowych, lub

- które podlegałyby zwolnieniu w chwili składania wniosku o zwolnienie tych narzędzi,

oraz, że

- tego typu narzędzia nie są wytwarzane we Wspólnocie.

Artykuł 54

Dla celów stosowania postanowień art. 52 i 53:

- „przyrząd lub aparatura naukowa” oznacza każdy przyrząd lub aparaturę, które z powodu swoich obiektywnych parametrów technicznych oraz wyników, które można dzięki niemu uzyskać, jest przeznaczony głównie lub wyłącznie do prowadzenia działalności naukowej,

- „przywożony do celów niehandlowych” oznaczaprzyrządy lub aparaturę naukową wykorzystywaną do prowadzenia badań naukowych o niezarobkowym charakterze lub do celów edukacyjnych,

- „równoważna wartość naukowa” jest oceniana przez porównywanie podstawowych parametrów technicznych przyrządu lub aparatury, dla których złożono wniosek o zwolnienie, z właściwościami odpowiadających im przyrządów lub aparatury wytworzonej we Wspólnocie, w celu określenia, czy te ostatnie mogłyby zostać zastosowane do tych samych celów naukowych, do których przeznaczone są przyrządy lub aparatura, dla których złożono wniosek o zwolnienie oraz czy ich działanie byłoby porównywalne,

- przyrząd naukowy lub aparatura - lub jedno z narzędzi, o których mowa w art. 53 lit. b) - uznaje się za wytworzone we Wspólnocie, jeśli okres ich dostawy od czasu zamówienia nie jest, biorąc pod uwagę praktyki handlowe w danym sektorze wytwórczym, w znaczący sposób dłuższy niż okres dostawy przyrządu, aparatury lub narzędzia, dla których występuje się o zwolnienie lub, jeśli okres dostawy nie przekracza okresu, dla którego występuje się o zwolnienie, w takim stopniu, że wyraźnie wpłynęłoby to negatywnie na cel lub zastosowanie, dla których ten przyrząd, aparatura lub narzędzie były początkowo przeznaczone.

Artykuł 55

Zwolnienie uzależnione jest od ustalenia, zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wykonawczych przyjętych zgodnie z procedurą określoną w art. 143 ust. 2 i 3, czy przyrządy lub aparatura o równoważnej wartości naukowej do przyrządów lub aparatury, dla których występuje się zwolnienie z należności celnych przywozowych – lub w przypadku narzędzi, równoważne do tych, dla których występuje się o zwolnienie – nie są wytwarzane we Wspólnocie.

Artykuł 56

Zwolnienie przyrządów lub aparatury naukowej i narzędzi wysyłanych przez osobę, która ma swoją siedzibę poza Wspólnotą, jako daru dla instytucji określonych w art. 52 ust. 2 lit. a) nie będzie uzależnione od warunków określonych w art. 52 ust. 2 lit. b), art. 53 lit. b) i art. 55.

Należy jednakże ustalić, zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wykonawczych przyjętych zgodnie z procedurą określoną w art. 143 ust. 2 i 3, że przekazanie przyrządów naukowych lub aparatury jako daru nie wiązało się ze strony ofiarodawcy z jakimikolwiek względami handlowymi.

Artykuł 57

1. Towary, o których mowa w art. 51, oraz przyrządy lub aparatura naukowa, które zostały zwolnione z należności celnych przywozowych zgodnie z warunkami określonymi w art. 52–56, nie mogą być pożyczane, wynajmowane lub zbywane odpłatnie lub nieodpłatnie, bez uprzedniego powiadomienia o tym właściwych organów.

2. W przypadku pożyczenia, wynajęcia lub zbycia towaru instytucji lub organizacji uprawnionej do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 51 lub art. 52 ust. 2 lit. a), zwolnienie stosuje się pod warunkiem, że instytucja lub organizacja wykorzystuje ten towar, przyrząd lub aparaturę do celów, które uprawniają do takiego zwolnienia.

W innych przypadkach, pożyczenie, wynajem bądź zbycie powoduje obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych według stawki obowiązującej w dniu takiego pożyczenia, wynajęcia lub zbycia, oraz według rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 58

1. Instytucje lub organizacje, o których mowa w art. 51–52, które przestają spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnień lub, które zamierzają wykorzystywać towary zwolnione z należności celnych dla celów innych niż określone w tych przepisach, poinformują o tym właściwe organy.

2 Towary będące w posiadaniu instytucji lub organizacji, które przestają spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnień, podlegają należnościom celnym przywozowym według stawki obowiązującej w dniu, w którym warunki te wygasły, oraz według rodzaju towaru i wartości celnej, ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Towary wykorzystywane przez instytucje lub organizacje, korzystające ze zwolnienia, do celów innych niż określone w art. 51 i 52, podlegają należnościom celnym przywozowym, w wysokości określonej według stanu z dnia, w którym nastąpiła zmiana ich przeznaczenia, oraz według rodzaju towaru i wartości celnej ustalonej lub przyjętej dla w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 59

Art. 56–58 stosuje się odpowiednio do towarów, o których mowa w art. 53.

TYTUŁ XIII

ZWIERZĘTA LABORATORYJNE ORAZ SUBSTANCJE BIOLOGICZNE LUB CHEMICZNE PRZEZNACZONE DO BADAŃ

Artykuł 60

1. Zwolnienie z należności celnych przywozowych przyznawane jest w odniesieniu do:

a) zwierzęta specjalnie przygotowane do celu laboratoryjnego;

b) substancje biologiczne lub chemiczne, których odpowiedniki nie są produkowane na obszarze celnym Wspólnoty i które są przywożone wyłącznie do celów niehandlowych pod warunkiem, że są ujęte w wykazie sporządzonym zgodnie z procedurą określoną w art. 143 ust. 2 i 3.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest ograniczone do zwierząt oraz substancji biologicznych lub chemicznych, które są przeznaczone dla:

- albo instytucji publicznych, których podstawową działalnością jest edukacja lub prowadzenie badań naukowych oraz tych departamentów instytucji publicznych, których podstwową działalnością jest edukacja lub prowadzenie badań naukowych,

- albo prywatnych instytucji, których podstawową działalnością jest edukacja lub prowadzenie badań naukowych, upoważnionych przez właściwe organy Państw Członkowskich do korzystania ze zwolnienia tych towarów z należności celnych przywozowych.

TYTUŁ XIV

SUBSTANCJE LECZNICZE POCHODZENIA LUDZKIEGO ORAZ ODCZYNNIKI SŁUŻĄCE DO OKREŚLANIA GRUP KRWI I TYPÓW TKANEK

Artykuł 61

1. Z zastrzeżeniem art. 62, z należności celnych przywozowych zwolnione są:

a) substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego;

b) odczynniki służące do określania grup krwi;

c) odczynniki służące do oznaczania typów tkanek.

2. Dla celów ust. 1:

- „substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego” oznaczają krew ludzką i jej pochodne (krew ludzka pełna, suszone osocze ludzkie, ludzka albumina i utrwalone roztwory białek ludzkiego osocza, ludzka immunoglobulina i ludzki fibrynogen),

- „odczynniki służące do określania grup krwi” oznaczają wszystkie odczynniki ludzkie, zwierzęce, roślinne lub innego pochodzenia używane do określania grupy krwi i do wykrywania niezgodności grup krwi,

- „odczynniki służące do określania typów tkanek” oznaczają wszystkie odczynniki ludzkie, zwierzęce, roślinne lub innego pochodzenia wykorzystywane do określania ludzkich typów tkanek.

Artykuł 62

Zwolnienie z należności celnych przywozowych ograniczone jest do produktów:

a) przeznaczonych dla instytucji lub laboratoriów, uznanych przez właściwe organy, do użytku wyłącznie w niehandlowych celach medycznych lub naukowych;

b) posiadają świadectwo zgodności wydane przez należycie upoważniony organ w państwie trzecim wysyłki;

c) znajdują się w pojemnikach oznaczonych specjalną etykietą indentyfikacyjną.

Artykuł 63

Zwolnienie dotyczy specjalnego opakowania niezbędnego do transportu substancji leczniczych pochodzenia ludzkiego lub odczynników służących do określania grup krwi i typów tkanek, jak również wszelkich rozpuszczalników i akcesoriów potrzebnych do ich wykorzystywania, które mogą się znajdować w przesyłkach.

TYTUŁ XV

ŚRODKI FARMACEUTYCZNE WYKORZYSTYWANE NA MIĘDZYNARODOWYCH IMPREZACH SPORTOWYCH

Artykuł 64

Środki farmaceutyczne przeznaczone do leczenia ludzi lub zwierząt przyjeżdżających z państw trzecich w celu uczestniczenia w międzynarodowych imprezach sportowych organizowanych na obszarze celnym Wspólnoty są, w granicach niezbędnych do zaspokojenia ich potrzeb w czasie pobytu na tym obszarze, zwolnione z należności celnych przywozowych.

TYTUŁ XVI

TOWARY PRZEZNACZONE DLA ORGANIZACJI CHARYTATYWNYCH LUB DOBROCZYNNYCH; ARTYKUŁY PRZEZNACZONE DLA NIEWIDOMYCH I INNYCH OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH

A. Do celów ogólnych

Artykuł 65

1. Z zastrzeżeniem art. 67 i 68 i o ile nie powoduje to nadużyć lub poważnego naruszenia zasad konkurencji, zwolnione z należności celnych przywozowych są::

a) artykuły pierwszej potrzeby przywożone przez organizacje państwowe lub inne organizacje charytatywne lub dobroczynne, uprawnione przez właściwe organy do nieodpłatnej dystrybucji wśród osób potrzebujących;

b) towary wszelkiego rodzaju przekazywane nieodpłatnie przez osobę lub organizację, mające swoje miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie trzecim, i bez zamiaru wykorzystania ich przez przekazującego do celów handlowych, przeznaczone dla organizacji państwowych lub innych organizacji charytatywnych lub dobroczynnych, uprawnionych przez właściwe organy, wykorzystywane do zbierania funduszy w trakcie zbiórek publicznych organizowanych na rzecz osób potrzebujących;

c) wyposażenie i materiały biurowe przekazywane nieodpłatnie przez osobę lub organizację spoza Wspólnoty, bez zamiaru wykorzystania ich przez przekazującego do celów handlowych, przeznaczone dla organizacji państwowych lub innych organizacji charytatywnych lub dobroczynnych uprawnionych przez właściwe organy, wykorzystywane jedynie dla potrzeb ich funkcjonowania i realizacji celów działalności charytatywnej lub dobroczynnej.

2. Dla celów stosowania postanowień ust. 1 lit. a), „artykuły pierwszej potrzeby” oznaczają towary niezbędne do zaspokojenia najważniejszych potrzeb ludzkich, np. artykuły żywnościowe, lekarstwa, odzież i pościel.

Artykuł 66

Nie przyznaje się zwolnień dla:

a) napojów alkoholowych;

b) tytoniu lub wyrobów tytoniowych;

c) kawy i herbaty;

d) pojazdów mechanicznych innych niż ambulanse.

Artykuł 67

Zwolnienie udzielane jest wyłącznie organizacjom, których procedury księgowe umożliwiają właściwym organom nadzorowanie ich działalności i które oferują wszelkie gwarancje uznane za niezbędne.

Artykuł 68

1. Organizacja korzystająca ze zwolnienia nie może pożyczać, wynajmować lub zbywać odpłatnie lub nieodpłatnie, towarów i urządzeń, o których mowa w art. 65 do celów innych niż określone w ust. 1 lit. a) i b) tego artykułu bez uprzedniego poinformowania o tym właściwych organów.

2. W przypadku pożyczenia, wynajęcia lub zbycia towarów i wyposażenia organizacji uprawnionej do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 65 i 67, zwolnienie stosuje się, pod warunkiem, że organizacja ta wykorzystuje te towary i wyposażenie do celów, które uprawniają do takiego zwolnienia.

W innych przypadkach pożyczenie, wynajęcie bądź zbycie powoduje obowiązek wcześniejszego uiszczenia należności celnych przywozowych według stawki obowiązującej w dniu takiego pożyczenia, wynajęcia lub zbycia, oraz według rodzaju towarów lub wyposażenia i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 69

1. Organizacje, o których mowa w art. 65, które przestają spełniać warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia lub które zamierzają wykorzystywać zwolnione z należności celnych towary bądź wyposażenie do celów innych niż przewidziane w tym artykule, poinformują o tym właściwe organy.

2. Towary i wyposażenie będące w posiadaniu organizacji, która przestaje spełniać warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia, podlegają należnościom celnym przywozowym według stawki obowiązującej w dniu, w którym warunki te przestały być spełniane oraz według rodzaju towarów i wyposażenia oraz wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

3. Towary i wyposażenie wykorzystywane przez organizację korzystającą ze zwolnień do celów innych niż określone w art. 65, podlegają należnościom celnym przywozowym według stawki obowiązującej w dniu, w którym nastąpiła zmiana ich przeznaczenia oraz według rodzaju wyposażenia i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

B. Na rzecz osób niepełnosprawnych

1. Artykuły do użytku osób niewidomych.

Artykuł 70

Zwolnione z należności celnych przywozowych są artykuły przeznaczone specjalnie do rozwoju edukacyjnego, naukowego lub kulturalnego osób niewidomych, wyszczególnione w załączniku III..

Artykuł 71

Zwolnione z należności celnych przywozowych są artykuły przeznaczone specjalnie do rozwoju edukacyjnego, naukowego lub kulturalnego osób niewidomych, wyszczególnione w załączniku IV, zwolnione są z należności przywozowych, pod warunkiem, że są przywożone przez:

- albo same osoby niewidome na własny użytek,

- lub instytucje bądź organizacje związane z edukacją lub zapewniające pomoc osobom niewidomym, uprawnione przez właściwe organy Państw Członkowskich do korzystania ze zwolnienia tych artykułów z należności celnych przywozowych.

Zwolnienie, o którym mowa w akapicie pierwszym stosuje się do części zamiennych, składników lub akcesoriów odpowiednich dla tych artykułów oraz do narzędzi niezbędnych w ich obsłudze, kontroli, kalibracji lub naprawie pod warunkiem, że części zamienne, składniki, akcesoria lub narzędzia są przywożone w tym samym czasie, co wspomniane artykuły, a w przypadku przywozu następującego później, mogą być one zidentyfikowane jako te, które są przeznaczone dla artykułów wcześniej zwolnionych z należności celnych przywozowych lub które podlegałyby zwolnieniu w chwili składania wniosku o zwolnienie części zamiennych, składników lub akcesoriów i narzędzi.

2. Artykuły przeznaczone dla innych osób niepełnosprawnych.

Artykuł 72

1. Artykuły przeznaczone specjalnie do edukacji, zatrudnienia lub przystosowania i rozwoju społecznego osób upośledzonych fizycznie lub umysłowo, innych niż osoby niewidome, zwolnione są z należności celnych przywozowych, jeśli:

a) są przywożone:

- albo przez same osoby niepełnosprawne na ich własny użytek,

- lub przez instytucje lub organizacje, których podstawową działalnością jest edukacja lub pomoc osobom niepełnosprawnym, uprawnione przez właściwe organy Państw Członkowskich do korzystania ze zwolnienia od należności przywozowych takich towarów;

oraz

b) artykuły równoważne nie są wytwarzane we Wspólnocie.

Jednakże, zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wykonawczych przyjętych zgodnie z procedurą określoną w art. 143 ust. 2 i 3, można odstąpić od warunku, o którym mowa w lit. b), jeżeli przyznanie zwolnienia nie naruszy produkcji artykułów równoważnych we Wspólnocie.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do części zamiennych, składników lub akcesoriów odpowiednich dla tych artykułów oraz do narzędzi niezbędnych w ich obsłudze, kontroli, kalibracji lub naprawie, pod warunkiem, że części zamienne, składniki, akcesoria lub narzędzia są przywożone w tym samym czasie co wspomniane artykuły, a w przypadku przywozu następujące później, mogą być one zidentyfikowane jako te, które są przeznaczone dla towarów wcześniej zwolnionych z należności celnych przywozowych lub które podlegałyby zwolnieniu w chwili składania wniosku o zwolnienie części zamiennych, składników lub akcesoriów i narzędzi.

3. Dla celów stosowania postanowień niniejszego artykułu:

- równoważność oceniana jest przez porównywanie podstawowych parametrów technicznych artykułów, dla których złożono wniosek o zwolnienie z należności celnych przywozowych, z właściwościami odpowiadających im artykułów wytworzonych we Wspólnocie w celu ustalenia, czy te ostatnie mogłyby być zastosowane do tych samych celów, co artykuły przeznaczone do tego celu, dla których złożono wniosek o zwolnienie oraz czy ich działanie byłoby porównywalne,

- artykuły uznaje się za wytworzone we Wspólnocie, jeśli okres ich dostawy od czasu zamówienia nie jest, biorąc pod uwagę praktyki handlowe w danym sektorze wytwórczym, w znaczący sposób dłuższy, niż okres dostawy artykułu, dla którego występuje się o zwolnienie lub, jeśli okres dostawy nie przekracza okresu, dla którego występuje się o zwolnienie, w takim stopniu, że wyraźnie wpłynęłoby to negatywnie na cel lub zastosowanie, dla których ten artykuł był początkowo przeznaczony.

Artykuł 73

Bez uszczerbku dla postanowień art. 72 ust. 1 zdanie ostatnie, udzielenie zwolnienia z należności celnych przywozowych jest uzależnione od ustalenia, zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wykonawczych przyjętych zgodnie z procedurą określoną w art. 143 ust. 2 i 3, czy artykuły równoważne do tych, dla których wnosi się o zwolnienie z należności celnych przywozowych nie są wytwarzane we Wspólnocie.

Artykuł 74

Stosowanie zwolnienia artykułów wysyłanych jako dary bezpośrednio do osób niepełnosprawnych i na ich własny użytek lub do instytucji czy organizacji określonych w art. 72 ust. 1 lit. a), nie będzie uzależnione od warunków ustanowionych w art. 72 ust. 1 lit. b) lub art. 73.

Jednakże należy ustalić, zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wykonawczych, przyjętych zgodnie z procedurą określoną w art. 143 ust. 2 i 3, czy dary w formie tych artykułów nie miały na względzie celów handlowych ze strony darczyńcy.

3. Przepisy wspólne.

Artykuł 75

Bezpośrednie zwolnienie z należności celnych przywozowych artykułów przeznaczonych do własnego użytku osób niewidomychlub innych osób niepełnosprawnych, na podstawie art. 71 tiret pierwsze, art. 72 ust. 1 lit. a) tiret pierwsze i art. 74, stosuje się pod warunkiem, iż obowiązujące w Państwach Członkowskich przepisy umożliwiają osobom zainteresowanym otrzymanie statusu osoby niewidomej lub niepełnosprawnej, która jest upoważniona do korzystania ze zwolnienia.

Artykuł 76

1. Zwolnione od należności celnych przywozowych artykuły przywożone przez osoby, o których mowa w art. 71, 72 i 74, nie mogą być pożyczane, wynajmowane lub zbywanie, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez uprzedniego powiadomienia o tym właściwych organów.

2. W przypadku pożyczenia, wynajęcia lub zbycia artykułu osobie, instytucji lub organizacji uprawnionej do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 71–74, zwolnienie z z należności celnych przywozowych stosuje się, pod warunkiem, że instytucja lub organizacja wykorzystuje ten artykuł do celów, które pozwalają na korzystanie z takiego zwolnienia.

W innych przypadkach pożyczenie, wynajęcie bądź zbycie powoduje obowiązek wcześniejszego uiszczenia należności celnych przywozowych według stawki obowiązującej w dniu takiego pożyczenia, wynajęcia lub zbycia, oraz według rodzaju towarów lub wyposażenia i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 77

1. Artykuły przywożone przez instytucje lub organizacje uprawnione do korzystania ze zwolnienia, na podstawie art. 71–74 mogą być pożyczane, wynajmowane lub zbywane odpłatnie lub nieodpłatnie przez te instytucje lub organizacje, na zasadzie działalności niezarobkowej, osobom niewidomym i innym osobom niepełnosprawnym, którymi się zajmują, bez uiszczenia należności celnych przywozowych.

2. Artykuły, o których mowa w ust. 1 Nie mogą być pożyczane, wynajmowane lub zbywane zgodnie z warunkami innymi niż określone w ust. 1, bez uprzedniego powiadomienia o tym właściwych organów.

W przypadku pożyczenia, wynajęcia lub zbycia artykułów instytucji czy organizacji uprawnionej do skorzystania ze zwolnienia na podstawie pierwszego akapitu art. 71 lub art. 72 ust. 1 lit. a), zwolnienie z należności celnych przywozowych stosuje się, pod warunkiem, że instytucja lub organizacja wykorzystuje ten artykuł do celów, które pozwalają na korzystanie z takiego zwolnienia.

W innych przypadkach, pożyczenie, wynajęcie bądź zbycie powoduje obowiązek wcześniejszego uiszczenia należności celnych przywozowych, według stawki obowiązującej w dniu pożyczenia, wypożyczenia lub zbycia, oraz według rodzaju towarów lub wyposażenia oraz wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 78

1. Instytucje lub organizacje, o których mowa w art. 71 i 72, które przestają spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia z należności celnych przywozowych lub, które zamierzają wykorzystywać zwolnione z należności celnych przywozowych artykuły do celów innych niż, określone w tych przepisach, poinformują o tym właściwe organy.

2. Artykuły będące w posiadaniu instytucji lub organizacji, które przestają spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia z należności celnych przywozowych, podlegają należnościom celnym przywozowym według stawki obowiązującej w dniu, w którym warunki te przestały być spełniane, oraz według rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

3. Artykuły wykorzystywane przez instytucję lub organizację korzystającą ze zwolnienia do celów innych niż określone w art. 71 i 72, podlegają należnościom celnym przywozowym, według stawki obowiązującej w dniu, w którym nastapiła zmiana ich przeznaczenia, oraz według rodzaju towarów oraz wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

C. Na rzecz ofiar katastrof

Artykuł 79

1. Z zastrzeżeniem art. 80–85, zwolnione z należności celnych przywozowych są towary przywożone przez uprawnione przez właściwe organy organizacje państwowe lub inne organizacje charytatywne lub dobroczynne, jeśli są przeznaczone:

a) do bezpłatnej dystrybucji wśród ofiar katastrof, którymi dotknięte zostało terytorium jednego lub więcej Państw Członkowskich; lub

b) bezpłatnego oddania ofiarom takich katastrof, pozostając własnością tych organizacji.

2. Towary wprowadzone do swobodnego obrotu przez jednostki ratownictwa, niezbędne do spełnienia potrzeb tych jednostek w okresie trwania działań, również korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, na tych samych warunkach.

Artykuł 80

Zwolnienia z należności celnych przywozowych nie przyznaje się dla materiałów i sprzętu przeznaczonych do odbudowy zniszczonych terenów.

Artykuł 81

Udzielenie zwolnienia z należności celnych przywozowych uzależnione jest od decyzji Komisji działającej na wniosek danego Państwa Członkowskiego lub państw, zgodnie z procedurą stosowaną w przypadku zagrożeń, wymagając konsultacji innych Państw Członkowskich. Decyzja, o której mowa, w razie konieczności, określa zakres i warunki zwolnienia.

Do czasu ogłoszenia decyzji Komisji, Państwa Członkowskie dotknięte katastrofą mogą zezwolić na zawieszenie wszelkich należności celnych przywozowych należnych od towarów przywożonych w celach, o których mowa w art. 79, pod warunkiem, że organizacja przywożąca towary zobowiąże się do uiszczenia takich należności, w przypadku nieudzielenia zwolnienia.

Artykuł 82

Zwolnienia z należności udziela się wyłącznie organizacjom, których procedury księgowe umożliwiają odpowiednim organom nadzorowanie ich działalności i które oferują wszelkie, uznane za niezbędne gwarancje.

Artykuł 83

1. Organizacje korzystające ze zwolnienia nie mogą pożyczać, wynajmować lub zbywać, odpłatnie lub nieodpłatnie towarów, o których mowa w art. 79 ust. 1 zgodnie z warunkami innymi niż określone w tym artykule bez uprzedniego poinformowaniu o tym właściwych organów.

2. W przypadku pożyczenia, wynajęcia lub zbycia towarów organizacji uprawnionej do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 79, zwolnienie z należności celnych przywozowych stosuje się, pod warunkiem, że organizacja ta wykorzystuje te towary do celów, które pozwalają na korzystanie z takiego zwolnienia.

W innych przypadkach pożyczanie, wynajęcie bądź zbycie powoduje obowiązek uiszczenia zgodnie z warunkami należności celnych przywozowych, według stawki obowiązującej w dniu takiego pożyczenia, wynajęcia lub zbycia, oraz według rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 84

1. Towary, o których mowa w art. 79 ust. 1 lit. b), po wykorzystaniu ich przez ofiary katastrofy, nie mogą być pożyczane, wynajmowane lub zbywane, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez uprzedniego powiadomienia o tym właściwych organów.

2. W przypadku pożyczenia, wynajęcia lub zbycia towarów organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 79 lub organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 65 ust. 1 lit. a), zwolnienie stosuje się pod warunkiem, że organizacje te wykorzystują te towary do celów, które pozwalają na korzystanie z takiego zwolnienia.

W innych przypadkach, pożyczanie, wynajęcie bądź zbycie powoduje obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych, według stawki obowiązującej w dniu takiego pożyczenia, wynajęcia lub zbycia, oraz według rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwy organy.

Artykuł 85

1. Organizacje, o których mowa w art. 79, które przestają spełniać warunki uprawniające do zwolnienia lub które zamierzają wykorzystywać towary czy wyposażenie zwolnione z neależności celnych przywozowych do celów innych niż określone w tym przepisie, poinformują o tym właściwe organy.

2. W przypadku zbycia towarów będących w posiadaniu organizacji, które przestają spełniać warunki uprawniające do zwolnienia z należności celnych przywozowych, innej organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 79 lub organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 65 ust. 1 lit. a), zwolnienie stosuje się pod warunkiem, że organizacje te wykorzystują te towary do celów, które pozwalają na korzystanie ze zwolnienia. W innych przypadkach, towary podlegają należnościom celnym przywozowym, według stawki obowiązującej w dniu, w którym warunki te przestały być spełniane, oraz według rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

3. Towary wykorzystywane przez organizację korzystającą ze zwolnienia do celów innych niż określone w art. 79, podlegają należnościom celnym przywozowym, według stawki obowiązującej w dniu, w którym nastąpiła zmiana ich przeznaczenia, oraz według rodzaju towarów lub wyposażenia, i według wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

TYTUŁ XVII

ODZNACZENIA HONOROWE I NAGRODY

Artykuł 86

Zwolnione z należności celnych przywozowych, po przedstawieniu przez zainteresowane osoby właściwym organom wystarczających dowodów i pod warunkiem, że dane czynności nie mają charakteru handlowego, są: :

a) odznaczenia przyznane przez rządy państw trzecich osobom, których miejsce stałego zamieszkania znajduje się na obszarze celnym Wspólnoty;

b) puchary, medale i podobne artykuły o znaczeniu symbolicznym, które po przyznaniu w państwie trzecim osobom z miejscem stałego zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty, w uznaniu ich działalności w takich dziedzinach jak sztuka, nauka, sport czy służba publiczna lub w uznaniu zasług przy określonym wydarzeniu, są przywożone do Wspólnoty przez takie osoby osobiście;

c) puchary, medale i podobne artykuły o znaczeniu głównie symbolicznym, które są przyznawane nieodpłatnie przez organy lub osoby z siedzibą w państwie trzecim, do wręczenia na obszarze celnym Wspólnoty w tych samych celach, co określone w lit. b).

TYTUŁ XVIII

PODARUNKI OTRZYMANE W RAMACH STOSUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH

Artykuł 87

Bez uszczerbku dla przepisów art. 45–49, oraz z zastrzeżeniem art. 88–89, zwolnienie stosuje się do towarów:

a) przywożonych na obszar celny Wspólnoty przez osoby, które składały oficjalną wizytę w państwie trzecim i otrzymanych jako podarunki od organów przyjmujących;

b) przywożonych na obszar celny Wspólnoty przez osoby przybywające z oficjalną wizytą do Wspólnoty z zamiarem wręczenia ich z tej okazji w charakterze prezentów organom przyjmującym;

c) przesyłanych jako podarunki, w dowód przyjaźni lub życzliwości, przez organ oficjalny, organ publiczny lub grupę działającą w interesie publicznym, która mieści się w państwie trzecim, dla organu oficjalnego, organu publicznego lub grupy działającej w interesie publicznym, która mieści się we Wspólnocie i została upoważniona przez odpowiednie organy do przyjęcia takich artykułów zwolnionych z należności celnych przywozowych.

Artykuł 88

Zwolnienia nie stosuje się do napojów alkoholowych, tytoń i wyroby tytoniowych.

Artykuł 89

Zwolnienie stosuje się jedynie w przypadkach:

- jeśli artykuły przeznaczone na prezenty są ofiarowane okazjonalnie,

- jeśli ze względu na swój rodzaj, wartość lub ilość nie wskazują na jakakoliwek korzyść handlową,

- jeśli nie są wykorzystywane do celów handlowych.

TYTUŁ XIX

TOWARY PRZEZNACZONE DO UŻYTKU MONARCHÓW LUB GŁÓW PAŃSTW

Artykuł 90

Zwolnione z należności celnych przywozowych, w granicach i zgodnie z warunkami określonymi przez właściwe organy są: :

a) dary dla panujących monarchów i głów państw;

b) towary przeznaczone do użytku lub konsumpcji panujących monarchów oraz głów państw trzecich lub ich oficjalnych przedstawicieli w okresie ich oficjalnego pobytu na obszarze celnym Wspólnoty. Jednakże, zwolnienie może zostać udzielone przez Państwo Członkowskie przywozu na zasadzie wzajemności.

Przepisy poprzedniego akapitu stosuje się również do osób korzystających z przywilejów na szczeblu międzynarodowym, analogicznych do tych, z których korzystają monarchowie lub głowy państw.

TYTUŁ XX

TOWARY PRZYWOŻONE DO CELÓW PROMOCJI HANDLU

A. Próbki towarów o niewielkiej wartości

Artykuł 91

1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 95 ust. 1 lit. a), zwolnione z należności celnych przywozowych są wzory i próbki towarów mające niewielką wartość i mogące służyć jedynie w celu uzyskania zamówień na towary, których rodzaj reprezentują i które mają być przywiezione na obszar celny Wspólnoty,.

2. Właściwe organy mogą uzależnić zwolnienie z należności celnych przywozowych niektórych towarów od pozbawienia ich na stałe wartości użytkowej poprzez przedarcie, dziurkowanie lub wyraźne i czytelne oznaczenia bądź w inny dowolny sposób, pod warunkiem, że działanie takie nie zniszczy ich przydatności jako wzorów lub próbek.

3. Dla celów stosowania postanowień ust. 1, „wzory i próbki towarów” oznaczają każdy artykuł reprezentatywny dla danej grupy towarowej, którego, rodzaj i sposób opakowania oraz jakość bądź oferowana do sprzedaży ilość uniemożliwia wykorzystanie go w innym celu, niż uzyskanie zamówienia.

B. Druki i materiały reklamowe

Artykuł 92

Z zastrzeżeniem art. 93, zwolnione z należności celnych przywozowych są druki reklamowe takie jak katalogi, cenniki, instrukcje obsługi lub ulotki handlowe, pod warunkiem, że odnoszą się do:

a) towarów przeznaczonych do sprzedaży lub do wynajęcia; lub

b) transportu, ubezpieczeń handlowych lub usług bankowych oferowanych

przez osobę mającą siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty.

Artykuł 93

Zwolnienie z należności celnych przywozowych, o którym mowa w art. 92 ograniczone jest do druków reklamowych, które spełniają następujące warunki:

a) na drukach, w sposób widoczny, umieszczona jest nazwa przedsiębiorstwa, które produkuje, sprzedaje bądź wynajmuje towary albo które oferuje usługi, do których one się odnoszą;

b) przesyłka zawiera nie więcej niż jeden dokument albo jeden egzemplarz każdego dokumentu, jeżeli składa się z wielu dokumentów; w przypadku przesyłki zawierającej więcej niż jeden egzemplarz tego samego dokumentu, masa całkowita przesyłki nie może przekroczyć 1 kg,

c) przesyłka nie jest w serii przesyłek przekazywanych przez nadawcę temu samemu odbiorcy.

Artykuł 94

Zwolnione z należności celnych przywozowych są również artykuły o niewielkiej wartości handlowej, przeznaczone do celów reklamowych, wysyłane nieodpłatnie przez dostawców ich klientom, które poza swoją funkcją reklamową, nie są przydatne do wykorzystania w inny sposób,.

C. Produkty używane lub konsumowane na targach lub podobnych imprezach

Artykuł 95

1. Z zastrzeżeniem art. 96–99, z należności celnych przywozowych zwolnione są:

a) małe reprezentatywne wzory i próbki towarów wytworzone poza obszarem celnym Wspólnoty, przeznaczone na targi lub podobne imprezy;

b) towary przywożone wyłącznie w celu ich pokazania, lub demonstracji maszyn i aparatury, wytworzone poza obszarem celnym Wspólnoty i wystawiane na targach lub podobnych imprezach;

c) różne materiały o niewielkiej wartości jak farby, lakiery, tapety, itp., wykorzystywane do budowy, wykończenia czy dekoracji tymczasowych stoisk zajmowanych przez przedstawicieli państw trzecich na targach lub podobnych imprezach, które ulegają zniszczeniu podczas użytkowania;

d) druki, katalogi, prospekty, cenniki, plakaty reklamowe, ilustrowane lub nieilustrowane kalendarze, nie oprawione w ramki zdjęcia i inne towary dostarczane nieodpłatnie w celu reklamowania towarów wytwarzanych poza obszarem celnym Wspólnoty i wystawianych na targach lub podobnych imprezach.

2. Dla celów stosowania postanowień ust. 1 „targi lub podobne imprezy” oznacza:

a) wystawy, targi, salony i podobne imprezy o charakterze handlowym, przemysłowym, rolnym lub rzemieślniczym;

b) wystawy i imprezy organizowane głównie w celach charytatywnych;

c) wystawy i imprezy organizowane głównie w celach naukowych, technicznych, rzemieślniczych, artystycznych, edukacyjnych lub kulturalnych, sportowych, religijnych czy kultu, związanych z działalnością związków zawodowych, turystycznych lub w celu promowania współpracy międzynarodowej;

d) spotkania przedstawicieli organizacji międzynarodowych lub zgromadzeń;

e) uroczystości i spotkania o charakterze oficjalnym lub upamiętniającym określone zdarzenie;

za wyjątkiem wystaw organizowanych w celach prywatnych w sklepach lub lokalach w celu sprzedaży towarów z państw trzecich.

Artykuł 96

Zwolnienie z należności celnych przywozowych, o którym mowa w art. 95 ust. 1 lit. a), ograniczone jest do wzorów i próbek, które:

a) są przywożone nieodpłatnie z państw trzecich lub są otrzymywane na wystawie z towarów przywiezionych luzem z tych krajów;

b) są wyłącznie rozdawane nieodpłatnie publiczności na wystawie, do wykorzystania lub konsumpcji przez osoby, którym zostały zaoferowane;

c) są oznaczone jako wzory lub próbki reklamowe o niewielkiej wartości jednostkowej;

d) nie są łatwo zbywalne i w razie potrzeby są pakowane w taki sposób, aby ilość towaru w próbce była mniejsza niż najmniejsza ilość tego samego towaru sprzedawana na rynku;

e) w przypadku artykułów żywnościowych i napojów, które nie są pakowane jak określono w lit. d), są konsumowane na miejscu wystawy;

f) pod względem ich całkowitej wartości i ilości odpowiadają charakterowi wystawy, liczbie odwiedzających i wielkości udziału wystawcy.

Artykuł 97

Zwolnienie z nalezności celnych przywozowych, o którym mowa w art. 95 ust. 1 lit. b) ograniczone jest do towarów, które:

a) są zużyte lub zniszczone na wystawie; i

b) całkowitą wartością i ilością odpowiadają charakterowi wystawy, liczbie odwiedzających i stopniowi udziału wystawcy.

Artykuł 98

Zwolnienie, o którym mowa w art. 95 ust. 1 lit. d) jest ograniczone do druków i materiałów reklamowych, które:

a) są przeznaczone wyłącznie do bezpłatnego rozdawania publiczności w miejscu, gdzie odbywa się wystawa;

b) pod względem ich całkowitej wartości i ilości odpowiadają charakterowi wystawy, liczbie odwiedzających i wielkości udziału wystawcy.

Artykuł 99

Zwolnienia z należności celnych przywozowych, o którym mowa w art. 95 ust. 1 lit. a) i b) nie stosuje się do:

a) napojów alkoholowych;

b) tytoniu lub wyrobów tytoniowych;

c) paliw stałych, ciekłych lub gazowych.

TYTUŁ XXI

TOWARY PRZYWOŻONE DO CELÓW BADAWCZYCH, ANALITYCZNYCH LUB PRÓB

Artykuł 100

Z zastrzeżeniem art. 101–106, zwolnione z należności celnych przywozowych są towary, przeznaczone do badań, analiz lub prób mających na celu określenie ich składu, jakości lub innych parametrów technicznych, przeprowadzanych dla uzyskania informacji lub w ramach testów o charakterze przemysłowym lub handlowym.

Artykuł 101

Bez uszczerbku dla przepisów art. 104, zwolnienie z należności celnych przywozowych, o którym mowa w art. 100 stosuje się pod warunkiem, że towary poddawane badaniom, analizom lub próbom zostaną w całości zużyte lub zniszczone w trakcie ich wykonywania.

Artykuł 102

Zwolnienia nie stosuje się do towarów wykorzystywanych do badań, analizy lub prób, stanowiących promocję handlową..

Artykuł 103

Zwolnienie stosuje się jedynie do tych ilości towarów, które są ściśle niezbędne do osiągnięcia celów, dla których są przywożone. Ilości te w każdym przypadku są określane przez właściwe organy, po uwzględnieniu tego celu.

Artykuł 104

1. Zwolnienie z należności celnych przywozowych, o którym mowa w art. 100, stosuje się do towarów, które nie zostaną całkowicie zużyte lub zniszczone w czasie badania, analizy czy prób pod warunkiem, że produkty pozostałe, za zgodą i pod nadzorem odpowiednich organów, będą:

- całkowicie zniszczone lub pozbawione wartości handlowej po zakończeniu badań, analizy czy prób; lub

- przedmiotem zrzeczenia na rzecz Skarbu Państwa, bez powodowania jakichkolwiek obciążeń,, o ile przepisy krajowe przewidują taka możliwość; lub

- w należycie uzasadnionych okolicznościach, wywiezione poza obszar celny Wspólnoty.

2. Dla celów stosowania postanowień ust. 1 „produkty pozostałe” oznaczają produkty powstałe w wyniku przeprowadzenia badań, analiz i prób lub towary niezużyte.

Artykuł 105

Za wyjątkiem przypadków, w których stosuje się postanowienia art. 104 ust. 1, produkty pozostałe po zakończeniu badań, analizy i prób, o których mowa w art. 100 podlegają należnościom celnym przywozowym, według stawki obowiązującej w dniu zakończenia badań, analizy i prób, oraz według rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Strona zainteresowana może jednak, za zgodą i pod nadzorem właściwych organów, przekształcić pozostałe produkty na odpady lub złom. W tym przypadku wysokość należności celnych przywozowych od odpadów lub złomu określa się według ich stanu obowiązującego w chwili przekształcenia.

Artykuł 106

Termin, w którym należy przeprowadzić badania, analizę lub testy oraz w którym należy dokonać formalności administracyjnych, aby zapewnić wykorzystanie towarów zgodnie z zamierzonym celem, określany jest przez właściwe organy.

TYTUŁ XXII

PRZESYŁKI WYSYŁANE DO ORGANIZACJI ZAJMUJĄCYCH SIĘ OCHRONĄ PRAW AUTORSKICH LUB PRZEMYSŁOWYCH I PRAW PATENTOWYCH

Artykuł 107

Zwolnione z należności celnych przywozowych są znaki towarowe, wzory lub projekty oraz towarzysząca im dokumentacja, jak również wnioski o zatwierdzenie patentów, wynalazków lub podobnych, które mają być przedłożone właściwym organom zajmującym się ochroną praw autorskich lub przemysłowych bądź ochroną praw patentowych.

TYTUŁ XXIII

TURYSTYCZNE MATERIAŁY INFORMACYJNE

Artykuł 108

Bez uszczerbku dla art. 50–59, zwolnione z należności celnych przywozowych są:

a) dokumentacja (ulotki, broszury, książki, czasopisma, przewodniki, oprawione lub nieoprawione plakaty, nieoprawione fotografie i powiększenia fotograficzne, ilustrowane i nieilustrowane mapy geograficzne, przezrocza oraz ilustrowane kalendarze) przeznaczona do bezpłatnej dystrybucji, której głównym celem jest zachęcenie obywateli do odwiedzania obcych krajów, w szczególności do wzięcia udziału w spotkaniach czy imprezach kulturalnych, turystycznych, sportowych, religijnych, handlowych lub zawodowych pod warunkiem, że takie materiały zawierają nie więcej niż 25% prywatnych ogłoszeń handlowych, za wyjątkiem wszelkich prywatnych ogłoszeń firm wspólnotowych i że ogólny charakter celów promocyjnych jest oczywisty;

b) wykazy i roczniki hoteli zagranicznych, publikowane przez urzędowe instytucje turystyczne lub pod ich patronatem oraz rozkłady jazdy zagranicznych służb transportowych, jeśli takie publikacje są przeznaczone do bezpłatnego rozdawania i zawierają nie więcej niż 25% prywatnych ogłoszeń handlowych, za wyjątkiem wszelkich prywatnych ogłoszeń firm wspólnotowych;

c) materiały informacyjne dostarczone akredytowanym przedstawicielom lub korespondentom wyznaczonym przez narodowe agencje turystyczne nieprzeznaczone do rozdawania tj. roczniki, wykazy numerów telefonów i teleksów, wykazy hoteli, katalogi targowe, wzory towarów rzemieślniczych o niewielkiej wartości oraz publikacje dotyczące muzeów, uniwersytetów, uzdrowisk lub innych podobnych instytucji.

TYTUŁ XXIV

RÓŻNEGO RODZAJU DOKUMENTY I TOWARY

Artykuł 109

Zwolnione z należności celnych przywozowych są:

a) dokumenty przesyłane bezpłatnie instytucjom publicznym Państw Członkowskich;

b) publikacje rządów państw obcych i publikacje oficjalnych organów międzynarodowych przeznaczone do nieodpłatnego rozdawnictwa;

c) karty do głosowania dotyczące wyborów organizowanych przez organy mające swoje siedziby w państwach trzecich;

d) przedmioty mające służyć jako dowody lub do podobnych celów przed sądami lub innymi agencjami urzędowymi Państw Członkowskich;

e) wzory podpisów i drukowane okólniki dotyczące podpisów przesyłane jako część zwyczajowej wymiany informacji pomiędzy służbami publicznymi lub organami bankowymi;

f) urzędowe druki wysyłane do banków centralnych Państw Członkowskich;

g) raporty, sprawozdania z działalności, ulotki informacyjne, prospekty, blankiety przedpłat i inne dokumenty przedsiębiorstw mających swoją siedzibę w państwie trzecim i przeznaczone dla posiadaczy lub subskrybentów papierów wartościowych emitowanych przez te przedsiębiorstwa;

h) zapisane nośniki (karty perforowane, zapisy dźwiękowe, mikrofilmy itp.) wykorzystywane do przekazywania informacji, przesyłane nieodpłatnie odbiorcy, o ile zwolnienie z należności celnych przywozowych nie prowadzi do nadużyć lub znaczących zakłóceń konkurencji;

i) akta, dokumentacja archiwalna, formularze i inne dokumenty mające być wykorzystane w trakcie międzynarodowych spotkań, konferencji lub kongresów oraz sprawozdania z tych imprez;

j) plany, rysunki techniczne, szkice projektów, opisy i inne podobne dokumenty przywożone w celu uzyskania lub realizacji zamówień w państwach trzecich lub w celu uczestnictwa w konkursach organizowanych na obszarze celnym Wspólnoty;

k) dokumenty przeznaczone do wykorzystania w trakcie egzaminów przeprowadzanych na obszarze celnym Wspólnoty przez instytucje mające swoją siedzibę w państwie trzecim;

l) drukowane formularze przeznaczone do wykorzystania jako urzędowe dokumenty w międzynarodowym ruchu pojazdów lub w transporcie towarów w ramach umów międzynarodowych;

m) drukowane formularze, etykiety, bilety i podobne dokumenty wysyłane przez przedsiębiorstwa przewozowe lub przedsiębiorstwa hotelarskie w państwie trzecim biurom podróży, mającym siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty;

n) drukowane formularze i bilety, konosamenty, listy przewozowe i inne używane dokumenty handlowe lub urzędowe;

o) oficjalne drukowane formularze z państw trzecich lub organów międzynarodowych oraz druki odpowiadające międzynarodowym wzorom, przesyłane w celu ich dystrybucji przez stowarzyszenia z państw trzech odpowiednim stowarzyszeniom mającym siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty;

p) fotografie, slajdy i matryce fotograficzne, w tym zawierające opisy, przesyłane do agencji prasowych lub wydawców gazet lub czasopism.

TYTUŁ XXV

MATERIAŁY POMOCNICZE DO MOCOWANIA I ZABEZPIECZANIA TOWARÓW W CZASIE TRANSPORTU

Artykuł 110

Zwolnione z należności celnych przywozowych są różnego rodzaju materiały takie jak sznury, słoma, płótno, papier i karton, drewno i tworzywa sztuczne, które są używane do mocowania i zabezpieczania, łącznie z ochroną przed wysoką temperaturą towarów podczas transportu z państwa trzeciego na obszar celny Wspólnoty, które ze swej natury nie służą do powtórnego użytku

TYTUŁ XXVI

ŚCIÓŁKA, PASZA I KARMA DLA ZWIERZĄT W CZASIE TRANSPORTU

Artykuł 111

Zwolnione z należności celnych przywozowych są: ściółka, pasza i karma lub wszelkie inne elementy przewożone w środkach transportu wykorzystywanych do przewożenia zwierząt z państwa trzeciego na obszar celny Wspólnoty przeznaczone dla zwierząt w trakcie ich transportu

TYTUŁ XXVII

PALIWA I SMARY W DROGOWYCH POJAZDACH MECHANICZNYCH

Artykuł 112

1. Z zastrzeżeniem przepisów art. 113–115, zwolnione z należności celnych przywozowych są:

a) paliwa znajdujące się w standardowych zbiornikach prywatnych lub przeznaczonych do działalności gospodarczej pojazdów mechanicznych i motocykli wjeżdżających na obszar celny Wspólnoty;

b) paliwa znajdujące się w przenośnych zbiornikach przewożonych przez prywatne pojazdy mechaniczne i motocykle, przy ilości maksymalnej 10 litrów na pojazd, nie naruszając krajowych przepisów dotyczących przechowywania i transportu paliw.

2. Dla celów stosowania postanowień ust. 1:

a) „pojazd mechaniczny przeznaczony do działalności gospodarczej” oznacza każdy drogowy pojazd mechaniczny, który pod względem konstrukcji i wyposażenia jest przeznaczony i nadaje się do transportu odpłatnego bądź nieodpłatnego:

- więcej niż dziewięciu osób, włącznie z kierowcą,

- towarów,

oraz każdy pojazd drogowy specjalnego przeznaczenia innego niż transport;

b) „prywatny pojazd mechaniczny” oznacza każdy pojazd mechaniczny, inny niż okreslony w lit. a);

c) „standardowe zbiorniki” oznaczają zbiorniki zamontowane na stałe przez producenta we wszystkich pojazdach mechanicznych tego samego typu, i których zamontowanie na stałe pozwala na bezpośrednie wykorzystanie paliwa, zarówno do napędu, jak też, gdy istnieje tak możliwość, do funkcjonowania systemu chłodzenia.

Za standardowe zbiorniki uważa się również zbiorniki gazu w pojazdach mechanicznych pozwalające na bezpośrednie użycie gazu jako paliwa.

Artykuł 113

Państwa Członkowskie mogą ograniczyć stosowanie zwolnienia paliwa znajdującego się w standardowych zbiornikach pojazdów mechanicznych przeznaczonych do działalności gospodarczej do 200 litrów na jeden pojazd, na podróż.

Artykuł 114

Państwa Członkowskie mogą ograniczyć ilość zwalnianego od należności celnych przywozowych paliwa w przypadku:

- pojazdów mechanicznych przeznaczonych do działalności gospodarczej dokonujących przewozów międzynarodowych do swoich stref nadgranicznych maksymalnie do 25 km w linii prostej pod warunkiem, że takie przejazdy dokonywane są przez osoby zamieszkałe w strefie nadgranicznej,

- prywatnych pojazdów mechanicznych należących do osób zamieszkałych w strefie nadgranicznej, o której mowa w art. 49 ust. 2.

Artykuł 115

Paliwo zwolnione z należności celnych przywozowych na podstawie art. 112–114 nie może być wykorzystywane w pojazdach innych niż te, w których zostało przywiezione ani nie może zostać usunięte z tych pojazdów i przechowywane, za wyjątkiem okresu niezbędnych napraw tych pojazdów, nie może też zostać odpłatnie lub nieodpłatnie zbyte przez osobę korzystającą ze zwolnienia.

Naruszenie postanowień pierwszego akapitu powoduje obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych na wymienione produkty, według stawki obowiązującej w dniu tego naruszenia, według rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Artykuł 116

Zwolnienie z należności celnych przywozowych, o którym mowa e w art. 112 stosuje się również do smarów znajdujących się w pojazdach mechanicznych i potrzebnych do ich normalnego działania podczas jazdy.

TYTUŁ XXVIII

MATERIAŁY PRZEZNACZONE DO BUDOWY, UTRZYMANIA I OZDOBY POMNIKÓW LUB CMENTARZY OFIAR WOJENNYCH

Artykuł 117

Zwolnione z należności celnych przywozowych są wszelkiego rodzaju towary przywożone przez organizacje upoważnione do tego celu przez właściwe organy, przeznaczone do wykorzystania przy budowie, utrzymaniu lub ozdobie cmentarzy, grobów i pomników upamiętniających ofiary wojenne państw trzecich pochowane we Wspólnocie,

TYTUŁ XXIX

TRUMNY, URNY POGRZEBOWE I OZDOBNE ARTYKUŁY POGRZEBOWE

Artykuł 118

1. Zwolnione z należności celnych przywozowych są:

a) trumny zawierające zwłoki i urny z prochami zmarłych, jak również kwiaty, wieńce pogrzebowe i inne ozdobne artykuły zwykle im towarzyszące;

b) kwiaty, wieńce i inne przedmioty ozdobne przywożone przez osoby mające miejsce zamieszkania w państwach trzecich biorące udział w pogrzebie lub przybywające w celu udekorowania grobów znajdujących się na obszarze celnym Wspólnoty pod warunkiem, że rodzaj i ilość przywożonych towarów nie wskazuje na przeznaczenie handlowe.

ROZDZIAŁ II

ZWOLNIENIE Z NALEŻNOŚCI CELNYCH WYWOZOWYCH

TYTUŁ I

PRZESYŁKI O NIEWIELKIEJ WARTOŚCI

Artykuł 119

Zwolnione z należności celnych wywozowych są przesyłki wysłane do odbiorców listem lub paczką i zawierające towary o całkowitej wartości nieprzekraczającej równowartości 10 ECU.

TYTUŁ II

ZWIERZĘTA DOMOWE WYWOŻONE WZWIĄZKU Z PRZENIESIENIEM DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ ZE WSPÓLNOTY DO PAŃSTWA TRZECIEGO

Artykuł 120

1 Zwolnione z należności celnych wywozowych są zwierzęta domowe zaliczane do żywego inwentarza gospodarstwa rolnego, które zaprzestało działalności we Wspólnocie i przenosi swoją działalność do państwa trzeciego, .

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 jest ograniczone do zwierząt domowych, których ilość odpowiada rodzajowi i wielkości gospodarstwa rolnego.

TYTUŁ III

PRODUKTY UZYSKANE PRZEZ PRODUCENTÓW ROLNYCH NA OBSZARACH ZNAJDUJĄCYCH SIĘ WE WSPÓLNOCIE

Artykuł 121

1. Zwolnione z należności celnych wywozowych są produkty rolne lub hodowlane uzyskane na gruntach na obszarze celnym Wspólnoty w bezpośrednim sąsiedztwie państwa trzeciego, stanowiących własność lub wydzierżawionych przez osoby, których przedsiębiorstwo gospodarstwa znajduje się w państwie trzecim w bezpośrednim sąsiedztwie obszaru celnego Wspólnoty

2. W celu stosowania postanowień ust. 1, produkty uzyskane ze zwierząt domowych muszą pochodzić ze zwierząt pochodzących z danego państwa trzeciego lub spełniać tamtejsze wymogi dopuszczenia do obrotu.

Artykuł 122

Zwolnienie, o którym mowa w art. 121 ust. 1 ograniczone jest do produktów, które nie zostały poddane innym zabiegom niż te, które dokonywane są zwykle po ich zebraniu lub wytworzeniu.

Artykuł 123

Zwolnienie stosuje się tylko do produktów wprowadzonych do danego państwa trzeciego przez producenta rolnego lub na jego rzecz.

TYTUŁ IV

NASIONA WYWOŻONE PRZEZ PRODUCENTÓW ROLNYCH W CELU WYKORZYSTANIA NA OBSZARACH POŁOŻONYCH W PAŃSTWACH TRZECICH

Artykuł 124

Zwolnione z należności celnych wywozowych są nasiona przeznaczone do wykorzystania na gruntach znajdujących się w państwie trzecim, w bezpośrednim sąsiedztwie obszaru celnego Wspólnoty, stanowiących własność lub wydzierżawionych przez osoby, których siedziba gospodarstwa znajduje się na tym obszarze celnym w bezpośrednim sąsiedztwie państwa trzeciego,.

Artykuł 125

Zwolnienie z należności celnych wywozowych, o którym mowa w art. 124 jest ograniczone do ilości nasion, wymaganych do prowadzenia gospodarstwa.

Zwolnienie stosuje się tylko do nasion wywożonych bezpośrednio z obszaru celnego Wspólnoty przez producenta rolnego lub na jego rzecz.

TYTUŁ V

ŚCIÓŁKA I PASZE DLA ZWIERZĄT W CZASIE WYWOZU

Artykuł 126

Zwolnione od należności celnych wywozowych są: wszelkiego rodzaju ściółka i pasza przewożona w środkach transportu wykorzystywanych do przewożenia zwierząt z obszaru celnego Wspólnoty do państwa trzeciego, przeznaczone dla zwierząt w czasie ich transportu.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 127

1. Z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy rozdziału I stosuje się zarówno do towarów wprowadzonych do swobodnego obrotu, pochodzących bezpośrednio z państw trzecich jak i do towarów zgłoszonych do obrotu po objęciu ich inną procedurą celną.

2. Przypadki, w których towary zgłoszone do obrotu, po objęciu ich wcześniej inną procedurą celną, mogą nie być zwolnione z należności celnych przywozowych, określone są zgodnie z procedurą o której mowa w art. 143 ust. 2 i 3.

Artykuł 128

W przypadku, gdy zwolnienie z należności celnych przywozowych następuje pod warunkiem szczególnego przeznaczenia towarów przez odbiorcę, jedynie właściwe organy Państwa Członkowskiego, na obszarze którego towary mają być tak wykorzystane, mogą udzielić zwolnienia.

Artykuł 129

Właściwe organy Państw Członkowskich podejmą wszelkie właściwe środki w celu zapewnienia, że towary objęte procedurą wprowadzenia do swobodnego obrotu, po warunkowym zwolnieniu ich z należności celnych przywozowych pod warunkiem szczególnego przeznaczenia ich przez odbiorcę, nie mogą być wykorzystane w innych celach bez uiszczenia należności celnych przywozowych, za wyjątkiem przypadków, w których zmiana przeznaczenia dokonana zostanie zgodne z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 130

Jeśli ta sama osoba równocześnie spełnia warunki wymagane do uzyskania zwolnienia z należności celnych przywozowych lub wywozowych, w myśl różnych przepisów niniejszego rozporządzenia to przepisy te stosuje się równocześnie.

Artykuł 131

W przypadku, gdy niniejsze rozporządzenie określa, że zwolnienie stosuje się po spełnieniu pewnych warunków, osoba zainteresowana przedstawia właściwym organom dowody, iż takie warunki zostały spełnione.

Artykuł 132

W przypadku przywozu bądź wywozu zwolnionego z należności celnych przywozowych lub wywozowych w ramach limitu kwoty określonej w ECU, Państwa Członkowskie mogą zaokrąglić do góry lub w dół sumę, którą otrzymuje się przez przeliczanie tej kwoty na walutę krajową.

Państwa Członkowskie mogą również utrzymać bez zmian równowartość w walucie krajowej kwoty określonej w ECU, jeśli w momencie corocznej aktualizacji określonej w pierwszym akapicie art. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2779/78 z dnia 23 listopada 1978 r. w sprawie stosowania europejskiej jednostki rozliczeniowej (EUA) do aktów prawnych przyjętych w dziedzinie ceł(⁴), przeliczenie tej kwoty prowadzi, przed zaokrągleniem, o którym mowa w poprzednim ustępie, do zmiany mniejszej niż 5% równowartości w walucie krajowej.

Artykuł 133

1. Przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią przeszkody do stosowania przez Państwa Członkowskie :

a) zwolnienia na podstawie Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z dnia 18 kwietnia 1961 r., Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z dnia 24 kwietnia 1963 r. lub innych konwencji konsularnych, lub Nowojorskiej Konwencji z dnia 16 grudnia 1969 r. o misjach specjalnych;

b) zwolnienia na podstawie zwyczajowych przywilejów wynikających z umowówi międzynarodowych lub umowów dotyczących siedzib, w których stroną jest państwo trzecie lub organizacja międzynarodowa, w tym zwolnienia z okazji spotkań międzynarodowych;

c) zwolnienia na podstawie zwyczajowych przywilejów wynikających z umów międzynarodowych zawartych przez wszystkie Państwa Członkowskie i ustanawiających instytuty bądź organizacje prawa międzynarodowego o charakterze kulturalnym lub naukowym;

d) zwolnienia, na podstawie zwyczajowych przywilejów, wynikających z umów o współpracy kulturalnej, naukowej lub technicznej, zawartych z państwami trzecimi;

e) specjalnego zwolnienia, wprowadzonego zgodnie z umowami zawartymi z państwami trzecimi i ustanawiającymi wspólne działania mające na celu ochronę osób lub środowiska naturalnego;

f) specjalnego zwolnienia, wprowadzonego zgodnie z umowami zawartymi z sąsiadującymi państwami trzecimi, uzasadnionego rodzajem handlu w strefie nadgranicznej danych krajów.

2. Jeśli konwencja międzynarodowa, której nie dotyczy żadna z kategorii określonych w ust. 1, do której Państwo Członkowskie ma zamiar przystąpić, przewiduje udzielenie zwolnienia, dane Państwo Członkowskie przedstawia Komisji wniosek o zastosowanie takiego zwolnienia, dostarczając Komisji wszystkich niezbędnych informacji.

Podjęcie decyzji w sprawie takiego wniosku następuje zgodnie z procedurą określoną w art. 143 ust. 2 i 3.

3. Dostarczenie informacji, o których mowa w ust. 2 nie jest wymagane, jeśli konwencja międzynarodowa dotyczy udzielenia zwolnienia nieprzekraczającego limitów określonych przez prawo wspólnotowe.

Artykuł 134

1. Państwa Członkowskie informują Komisję o przepisach celnych zawartych w konwencjach międzynarodowych i umowach, o których mowa w art. 133 ust. 1 lit. b)–f) oraz ust. 3, do których przystąpiły po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

2. Komisja przesyła do innych Państw Członkowskich teksty konwencji i umów przekazanych jej zgodnie z ust. 1.

Artykuł 135

Przepisy niniejszego rozporządzenia nie wykluczają zachowania:

a) przez Grecję specjalnego statusu przyznanego Górze Athos gwarantowanego przez art. 105 Konstytucji Grecji;

b) przez Francję zwolnienia wynikającego z Konwencji z dnia 22 i 23 listopada 1867 r. między tym krajem i dolinami Andory.

Artykuł 136

1. Do czasu wydania przepisów wspólnotowych w danych zagadnieniach, Państwa Członkowskie mogą udzielić szczególnego zwolnienia:

a) siłom zbrojnym stacjonującym na terytorium Państwa Członkowskiego, niewchodzącym w skład jego sił zbrojnych, zgodnie z umowami międzynarodowymi;

b) liniom lotniczym państwa trzeciego zgodnie z umowami dwustronnymi opartymi na zasadzie wzajemności.

2. Do czasu wydania przepisów wspólnotowych w danych zagadnieniach, niniejsze rozporządzenie nie stanowi przeszkody do utrzymania przez Państwa Członkowskie zwolnień udzielanych :

a) marynarzom floty handlowej;

b) pracownikom powracającym do kraju po pobycie przez ponad 6 miesięcy poza obszarem celnym Wspólnoty w związku z wykonywaną pracą.

Artykuł 137

1. Do czasu wydania przepisów wspólnotowych w danych zagadnieniach, Państwa Członkowskie mogą stosować specjalne zwolnienia udzielane na przywóz przyrządów i aparatury wykorzystywanej do badań medycznych, diagnozowania medycznego lub prowadzenia zabiegów medycznych.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 ograniczone jest do przyrządów i aparatury, stanowiącej darowiznę dla służby zdrowia, szpitali lub instytucji badawczych, uprawnionych przez właściwe organy Państw Członkowskich do korzystania ze zwolnienia z należności celnych przywozowych takich artykułów lub, które zostały zakupione przez służbę zdrowia, szpitale lub instytucje badawcze całkowicie z funduszy zapewnionych przez organizacje charytatywne, dobroczynne lub z dobrowolnych składek, pod warunkiem, że:

a) równoważne przyrządy i aparatura nie są wytwarzane w obrębie Wspólnoty;

b) darowizna przyrządów lub aparatury nie kryje w sobie żadnych zamiarów handlowych ze strony ofiarodawcy.

3. Zwolnienie ma również zastosowanie do:

a) części zamiennych, składników lub akcesoriów przyrządów lub aparatury, pod warunkiem, że te części zamienne, składniki lub akcesoria są przywożone w tym samym czasie co przyrządy i aparatura lub w wypadku przywozu następującego później, że można zidentyfikować je jako te, które są przeznaczone do tych przyrządów lub aparatury;

b) narzędzi używanych do utrzymania, kontroli, kalibracji lub naprawy instrumentów czy aparatury pod warunkiem, że narzędzia te są przywożone w tym samym czasie co instrumenty i aparatura lub w wypadku przywozu następującego później, że można zidentyfikować je jako te, które są przeznaczone do tych przyrządów lub aparatury.

Artykuł 138

Do celów stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 137, Państwa Członkowskie postępują w następujący sposób:

a) kiedy właściwe organy Państwa Członkowskiego rozważają zwolnienie z należności celnych przywozowych aparatury lub przyrządów, o których mowa w art. 137 ust. 1, konsultują się z pozostałymi Państwami Członkowskimi;

b) jeśli, w terminie dwóch miesięcy, właściwe organy nie otrzymają odpowiedzi, uznają, iż żadne przyrządy lub aparatura równoważna do będących przedmiotem wniosku o zwolnienie nie są wytwarzane w Państwach Członkowskich, które były proszone o opinię i że te Państwa Członkowskie nie mają żadnych uwag odnośnie handlowego charakteru tego działania;

c) w przypadku, gdy okres dwóch miesięcy okaże się niewystarczający dla organów, których opinii się zasięga, poinformują one o tym organy zasięgające opinii oraz określą okres, w którym można oczekiwać od nich ostatecznej odpowiedzi. Okres taki nie może jednak przekraczać dwóch miesięcy;

d) jeśli pod koniec procedury konsultacji określonej w lit. a)–c), organy zasięgające opinii stwierdzą, że warunki, o których mowa w art. 137 ust. 2 lit. a) i b) są spełnione i że żadne Państwo Członkowskie nie stwierdziło, że rozpatrywana sprawa ma specjalne znaczenie dla jego interesów przemysłowych lub powoduje zakłócenia w sferze handlowej, stosują zwolnienie. W przeciwnym wypadku organy odmawiają zwolnienia;

d) każde Państwo Członkowskie przesyła Komisji wykaz przyrządów, aparatury, części zamiennych, składników, akcesoriów i narzędzi, których wartość celna przekracza 3 000 ECU i na których przywóz ze zwolnieniem z należności celnych przywozowych jest dozwolony. Wykaz ten przekazywany jest w ciągu pierwszego półrocza każdego roku i zawiera pozycje, które uzasadniały ubieganie się o zwolnienie z należności celnych przywozowych w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego.

Komisja przekazuje te wykazy Państwom Członkowskim;

f) przed dniem 1 lipca 1986 r. Komisja sporządzi sprawozdanie dla Rady, dołączając propozycje zmian, które uzna za niezbędne.

Artykuł 139

Niniejsze rozporządzenie stosuje się nie naruszając:

a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 754/76 z dnia 25 marca 1976 r. w sprawie traktowania taryfowego towarów powtórnie wprowadzanych na obszar celny Wspólnoty(⁵);

b) obowiązujących przepisów dotyczących zaopatrzenia na statkach, w samolotach i pociągach międzynarodowych;

c) przepisów w sprawie zwolnień ustanowionych innymi aktami wspólnotowymi.

Artykuł 140

1. Następujące przepisy tracą moc z datą wejścia w życie przepisów niniejszego rozporządzenia:

a) rozporządzenie Rady (EWG) nr 1544/69 z dnia 23 lipca 1969 r. w sprawie traktowania taryfowego towarów znajdujących się w osobistym bagażu podróżnych(⁶), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3313/81(⁷);

b) rozporządzenie Rady (EWG) nr 1410/74 z dnia 4 czerwca 1974 r. w sprawie traktowania taryfowego towarów przywożonych do swobodnego obrotu, w przypadku klęsk żywiołowych mających miejsce na terytorium jednego lub większej liczby Państw Członkowskich(⁸);

c) rozporządzenie Rady (EWG) nr 1818/75 z dnia 10 lipca 1975 r. w sprawie opłat rolnych, kwot wyrównawczych i innych opłat przywozowych stosowanych do produktów rolnych i niektórych towarów pochodzących z ich przetwarzania, znajdujących się w osobistym bagażu podróżnych(⁹);

d) rozporządzenie (EWG) nr 1798/75, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 608/82(¹⁰);

e) rozporządzenie Rady (EWG) nr 1990/76 z dnia 22 lipca 1976 r. w sprawie stosowania ceł na towary przywożone do testowania(¹¹);

f) rozporządzenie Rady (EWG) nr 3060/78 z dnia 19 grudnia 1978 r. Przewidujące zwolnienia z należności celnych przywozowych towarów przesyłanych w małych ilościach w celach niehandlowych z państw trzecich(¹²), zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3313/81(¹³);

g) rozporządzenie Rady (EWG) nr 1028/79 z dnia 8 maja 1979 r. w sprawie przywozu artykułów do użytku przez osoby niepełnosprawne, zwolnionego z należności celnych przewidzianych we Wspólnej Taryfie Celnej (¹⁴).

2. Odniesienia do rozporządzeń wymienionych w ust. 1 są interpretowane jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 141

1. Niniejszym ustanawia się Komitet Zwolnień Celnych, nazywany dalej „Komitetem”. Składa się on z przedstawicieli Państw Członkowskich wraz z przedstawicielem Komisji jako przewodniczącym.

2. Komitet przyjmuje swój własny regulamin wewnętrzny.

Artykuł 142

Komitet bada wszelkie kwestie dotyczące wprowadzania w życie niniejszego rozporządzenia, podnoszone przez przewodniczącego, z jego własnej inicjatywy albo na wniosek przedstawiciela Państwa Członkowskiego.

Artykuł 143

1. Środki niezbędne dla wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem następujących tytułów i artykułów:

- rozdział I, tytuły V, XIV, XIX, XXII, XXIII, XXV, XXVI, XXVIII i XXIX;

- rozdział II, tytuły II, IV i V;

- rozdział III, art. 133 ust. 1 i art. 135,

zostają przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w ust. 2 i 3.

2. Przedstawiciel Komisji przedkłada Komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet przedstawia swoją opinię na temat tego projektu w terminie określonym przez przewodniczącego uwzględniając stopień pilności sprawy. Opinie przyjmuje się większością 45 głosów; liczba głosów Państw Członkowskich jest ważona zgodnie z art. 148 ust. 2 Traktatu. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

3. a) Komisja podejmuje przewidziane środki, jeśli są one zgodne z opinią Komitetu.

b) Jeśli przewidywane środki nie są zgodne z opinią Komitetu lub jeżeli opinia nie została wydana, Komisja bezzwłocznie przedkłada Radzie propozycję dotyczącą środków, które mają być podjęte.

Rada stanowi kwalifikowaną większością głosów.

c) Jeśli w terminie trzech miesięcy od daty przedłożenia wniosku Radzie, Rada nie podejmie żadnych działań, projektowane środki przyjmowane są przez Komisję.

Artykuł 144

Odniesienia do rozporządzeń w sprawie Komitetu przewidziane w art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 1798/75, zastępuje się odniesieniem w sprawie Komitetu przewidzianym w art. 141 niniejszego rozporządzenia.

a) art. 15 rozporządzenia (EWG) nr 754/76;

b) art. 25 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1430/79 z dnia 2 lipca 1979 r. w sprawie zwrotu lub umarzania należności celnych przywozowych lub wywozowych(¹⁵);

c) art. 25 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1697/79 z dnia 24 lipca 1979 r. w sprawie odzyskiwania, po dokonaniu odprawy celnej, należności celnych przywozowych lub wywozowych, które nie były wymagane od osoby odpowiedzialnej za ich uiszczenie, za towary zgłoszone do procedury celnej przewidującej obowiązek uiszczenia takich należności(¹⁶).

Artykuł 145

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 1984 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 marca 1983 r.