RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 99 i 100 ,

uwzględniając wniosek Komisji(¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomicznego - Społecznego(³)

a także mając na uwadze, co następuje:

przewidziany w art. 14 ust. 1 lit. d) dyrektywy Rady nr 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich, odnoszących się do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku(⁴), Państwa Członkowskie, bez uszczerbku dla innych przepisów Wspólnoty i na warunkach, które określą do celów, między innymi, zapobiegania wszelkiemu możliwemu uchylaniu się, unikaniu lub nadużyciom, zwolnią przywóz finalny towarów kwalifikujących się do zwolnienia z ceł innych niż określone we Wspólnej Taryfie Celnej, lub które kwalifikowałyby się do takiego zwolnienia, jeśli byłyby przywożone z państwa trzeciego;

zgodnie z art. 14 ust. 2 wyżej wymienionej dyrektywy, Komisja przedstawia Radzie wnioski mające na celu ustanowienie wspólnotowych zasad opodatkowania, wyjaśniających zakres zwolnień, określonych w ust. 1 wymienionego artykułu oraz szczegółowe zasady ich wprowadzenia;

uznaje się, że wskazane jest osiągnięcie, możliwie najwyższego stopnia ujednolicenia pomiędzy systemem ceł i podatku od wartości dodanej, jednak w stosowaniu tego systemu należy wziąć pod uwagę różnice, dotyczące celowości i struktury, między cłem a podatkiem od wartości dodanej;

założenia dotyczące podatku od wartości dodanej należy poprzedzić rozróżnieniem towarów przywożonych z państw trzecich i z innych Państw Członkowskich i zakresu niezbędnego do zrealizowania celów harmonizacji podatków; zwolnienia na przywóz mogą być udzielone tylko pod warunkiem, że nie naruszają warunków konkurencji na rynku krajowym;

niektóre zwolnienia obecnie stosowane w Państwach Członkowskich wywodzą się z konwencji zawartych z państwami trzecimi, lub z innymi Państwami Członkowskimi, które w nadanym im celu dotyczą tylko sygnatariuszy Państw Członkowskich; nie jest łatwo określić na poziomie wspólnotowym warunków udzielania takich zwolnień; Państwa Członkowskie, których to dotyczy, potrzebują zezwolenia na utrzymanie dotychczasowych zwolnień,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Zakres zwolnień z podatku od wartości dodanej, określony 14 ust. 1 lit. d) dyrektywy nr 77/388/EWG i zasady ich stosowania, określone w art. 14 ust. 2 tej dyrektywy, są sprecyzowane przez niniejszą dyrektywę. Zgodnie z wyżej wymienionym artykułem, Państwa Członkowskie stosują zwolnienia określone w niniejszej dyrektywie na warunkach ustalonych przez nie w celu zapewnienia, aby takie zwolnienia były właściwie i w prosty sposób stosowane oraz aby zapobiec wszelkim możliwym uchyleniom, unikom lub nadużyciom.

2. Do celów niniejszej dyrektywy:

a) „przywóz”, oznacza przywóz, określony w art. 7 dyrektywy nr 77/388 EWG oraz zgłoszenie do użytku domowego po tym, jak podlegały one jednemu z systemów określonych w art. 16 ust. 1 lit. a) wspomnianej dyrektywy lub systemowi tymczasowego wjazdu lub tranzytu

b) „mienie osobiste”, oznacza każde mienie przeznaczone do własnego użytku określonej osoby lub do zaspokojenia potrzeb jej gospodarstwa domowego

„Mienie osobiste” stanowi w szczególności:

- majątek ruchomy gospodarstwa domowego,

- rowery i motocykle, prywatne pojazdy mechaniczne i ich przyczepy, przyczepy campingowe, łodzie wypoczynkowe i prywatne samoloty.

Dobytek gospodarstwa domowego właściwy dla normalnych potrzeb rodziny, zwierzęta domowe i zwierzęta wierzchowe stanowią również „mienie osobiste”.

Charakter i ilość mienia osobistego wskazuje, że nie ma ono przeznaczenia handlowego, ani nie jest przeznaczone do działalności gospodarczej w znaczeniu art. 4 dyrektywy nr 77/388/EWG. Jednakże, instrumenty przenośne związane ze sztuką stosowaną i wyzwoloną, potrzebne osobie do działalności handlowej lub zawodowej, również stanowią mienie osobiste;

c) „majątek ruchomy gospodarstwa domowego” oznacza rzeczy osobiste, bieliznę pościelową, umeblowanie i wyposażenie przeznaczone na własny użytek osoby lub do zaspokojenia potrzeb jej gospodarstwa domowego.

d) „wyroby alkoholowe”; oznacza produkty (piwo, wino, aperitify na bazie wina lub alkoholu, koniaki, likiery i napoje spirytusowe, itp.) objęte pozycjami nr 22.03 - 22.09 Wspólnej Taryfy Celnej;

e) „Wspólnota” oznacza terytorium Państw Członkowskich, w których dyrektywa nr 77/388/EWG ma zastosowanie.

TYTUŁ I

PRZYWÓZ MIENIA OSOBISTEGO NALEŻĄCEGO DO OSÓB FIZYCZNYCH POCHODZĄCYCH Z KRAJÓW POŁOŻONYCH POZA WSPÓLNOTĄ

Rozdział I

Mienie osobiste osób fizycznych przenoszących swoje stałe miejsce zamieszkania z państwa trzeciego do Wspólnoty

Artykuł 2

Z zastrzeżeniem art. 3 - 10, zwolnienia z podatku od wartości dodanej (VAT) udzielone na przywóz mienia osobistego przywożonego przez osoby fizyczne przenoszące swoje stałe miejsce zamieszkania spoza Wspólnoty do Państwa Członkowskiego Wspólnoty.

Artykuł 3

Zwolnienie ograniczone jest do mienia osobistego, które:

a) z wyjątkiem szczególnych przypadków uzasadnionych okolicznościami, było w posiadaniu danej osoby, a w przypadku towarów nieprzeznaczonych do konsumpcji, było używane przez daną osobę w jej poprzednim stałym miejscu zamieszkania przez co najmniej sześć miesięcy przed dniem, w którym przestała mieć swoje miejsce stałego zamieszkania poza Wspólnotą;

b) ma być używane do tych samych celów w jej nowym stałym miejscu zamieszkania.

Państwa Członkowskie mogą dodatkowo przyznać zwolnienie pod warunkiem, że takie mienie podlegało w kraju pochodzenia lub w kraju opuszczanym opłatom celnym i/lub skarbowym, którym zwykle podlega.

Artykuł 4

Zwolnienie może być udzielone tylko osobom, których stałe miejsce zamieszkania przez nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy było poza Wspólnotą.

Jednakże, właściwe władze mogą w drodze wyjątku zwolnić osobę z tego wymogu pod warunkiem, że okazywała ona wyraźny zamiar zamieszkiwania poza Wspólnotą stale przez nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy.

Artykuł 5

Zwolnienia nie udziela się w przypadku:

a) wyrobów alkoholowych;

b) tytoniu i wyrobów tytoniowych;

c) komercyjnych środków transportu;

d) artykułów do wykonywania rzemiosła lub zawodu, innych niż przenośne instrumenty do uprawiania sztuki.

Pojazdy związane z działalnością handlową i zawodową mogą również zostać wyłączone ze zwolnienia.

Artykuł 6

Z wyjątkiem szczególnych przypadków, zwolnienie jest przyznawane tylko w przypadku mienia osobistego zgłoszonego do przywozu na stałe w ciągu 12 miesięcy od dnia osiedlenia się przez osobę, której stałe miejsce zamieszkania znajduje się w Państwie Członkowskim przywozu.

Mienie osobiste może być przywożone w oddzielnych partiach w ciągu okresu, określonego w poprzednim akapicie.

Artykuł 7

1. Przed upływem 12 miesięcy od dnia zgłoszenia ostatecznego przywozu, mienie osobiste przywiezione i zwolnione z podatku nie może być pożyczane, oddawane w zastaw, wynajmowane lub przekazywane, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez wcześniejszego powiadomienia właściwych władz.

2. Jakakolwiek pożyczka, zastaw, wynajęcie lub przekazanie przed wygaśnięciem terminu, okreśłonego w ust. 1, stworzy obowiązek zapłaty odpowiedniego podatku od wartości dodanej od określonych towarów, przy stawce obowiązującej w dniu takiej pożyczki, zastawu, wypożyczenia lub przekazania, na podstawie rodzaju własności i wartości ustalonej lub przyjętej dla tego dnia przez właściwe władze.

Artykuł 8

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1, zwolnienie może być udzielone w przypadku mienia osobistego przywożonego na stałe zanim osoba ustali swoje stałe miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim przywozu, pod warunkiem, że czynności związane z ustanowieniem miejsca stałego pobytu rozpoczną się w ciągu 6 miesięcy. Takiem działaniom towarzyszy zabezpieczenie, którego forma i wysokość zostanie określona przez właściwe władze.

2. W przypadkach stosowania przepisów ust. 1, termin wyznaczony w art. 3 jest liczony od dnia przywozu do Państwa Członkowskiego.

Artykuł 9

1. W przypadku, gdy, w związku z zobowiązaniami zawodowymi, określona osoba opuszcza Państwo znajdujące się poza Wspólnotą, będące jej stałym miejscem zamieszkania bez jednoczesnego ustanowienia stałego miejsca zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego, chociaż ma taką intencję, właściwe władze mogą zezwolić na zwolnienie w odniesieniu do mienia osobistego, który dana osoba przenosi do to terytorium do tego celu.

2. Zwolnienia dotyczącego mienia osobistego określonego w ust. 1, są udzielane zgodnie z warunkami określonymi w art. 2 - 7, uznając, że:

a) terminy ustanowione w art. 3 lit. a) i 6 ust. 1 będą liczone od dnia przywozu;

b) termin, okreśłony w art. 7 ust. 1 będzie liczony od dnia ustanowienia stałego miejsca zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego.

3. Zwolnienie jest również uzależnione od zobowiązania ze strony osoby, której ono dotyczy do rzeczywistego ustanowienia stałego miejsca zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego w ciągu okresu określonego przez właściwe władze zgodnie z okolicznościami. Okoliczności te mogą wymagać złożenia zabezpieczenia tego zobowiązania, właściwe władze określą formę i wysokość takiego zabezpieczenia.

Artykuł 10

Właściwe władze mogą odstąpić od stosowania art. 3 lit. a) i b), 5 lit. c ) i d) oraz 7, jeśli zmiana stałego miejsca zamieszkania osoby z państwa położonego poza Wspólnotą na Państwo Członkowskie, jest wynikiem wyjątkowych okoliczności politycznych.

Rozdział II

Towary przywożone z okazji małżeństwa

Artykuł 11

1. Z zastrzeżeniem art. 12-15, zwolnienie jest udzielane w odniesieniu do ślubnej wyprawy oraz wyposażenia domu, bez względu na to czy są nowe czy nie, jeśli należą one do osoby przenoszącej swoje stałe miejsce zamieszkania z państwa spoza Wspólnoty na terytorium Państwa Członkowskiego z okazji małżeństwa.

2. Zwolnienia udziela się w przypadku prezentów zwyczajowo ofiarowanych z okazji ślubu, wysyłanych do osoby spełniającej warunki ustanowione w ust. 1 przez osoby mające stałe miejsce zamieszkania w państwie położonym poza Wspólnotą. Zwolnienie stosuje się do prezentów, których jednostkowa wartość nie przekracza 200 ECU. Państwa Członkowskie mogą jednakże udzielić zwolnienia na sumę przekraczającą 200 ECU, pod warunkiem że wartość każdego zwolnionego prezentu nie przekracza 1 000 ECU.

3. Państwo Członkowskie może zwolnić towary, określone w ust. 1, pod warunkiem że zostaną zapłacone za nie, w kraju pochodzenia lub w kraju opuszczanym, opłaty celne i/lub skarbowe, którym zwykle podlegają.

Artykuł 12

Zwolnienie, określone w art. 11, może być udzielone tylko osobom:

a) które miały stałe miejsce zamieszkania poza Wspólnotą przez nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy. Jednakże można czynić odstępstwa od tej zasady pod warunkiem, że osoba wyraźnie zamierzała zamieszkiwać poza Wspólnotą przez nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy;

b) które przedstawią dowód zawarcia związku małżeńskiego.

Artykuł 13

Zwolnieniu nie podlegają wyroby alkoholowe, tytoń i wyroby tytoniowe.

Artykuł 14

1. Poza wyjątkowymi okolicznościami zwolnienie jest udzielane tylko w przypadku towarów przywożonych na stałe:

- nie wcześniej niż dwa miesiące przed wyznaczonym dniem ślubu; (w tym przypadku zwolnienie może zostać uwarunkowane złożeniem właściwego zabezpieczenia, którego forma i wysokość jest określona przez właściwe władze) oraz

- nie później niż cztery miesiące od dnia ślubu.

2. Towary, określone w art. 11 mogą być przywożone w kilku oddzielnych partiach w terminie określonym w ust. 1.

Artykuł 15

1. Przez okres 12 miesięcy od dnia zgłoszenia ostatecznego przywozu, towary przywiezione zwolnione z podatku nie mogą by pożyczane, dane pod zastaw, wynajmowane lub przekazywane, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez uprzedniego powiadomienia o tym właściwych władz.

2. Jakakolwiek pożyczka, oddanie pod zastaw, wynajęcie lub przekazanie przed wygaśnięciem terminu, okreśłonego w ust. 1, tworzy obowiązek zapłaty odpowiedniego podatku od wartości dodanej od określonych towarów, według stawki obowiązującej w dniu takiego pożyczenia, oddania pod zastaw, wynajęcia lub przekazania, z uwzględnieniem rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej dla tego dnia przez właściwe władze.

Rozdział III

Mienie osobiste nabyte przez dziedziczenie.

Artykuł 16

Z zastrzeżeniem art. 17 - 19, zwolnienie jest udzielane w przypadku mienia osobistego nabytego przez dziedziczenie przez osobę fizyczną, której stałym miejscem zamieszkania jest Państwo Członkowskie.

Artykuł 17

Zwolnienia nie udziela się w przypadku:

a) wyrobów alkoholowych;

b) tytoniu i wyrobów tytoniowych;

c) komercyjnych środków transportu;

d) artykułów do wykonywania rzemiosła lub zawodu, innych niż przenośne instrumenty do uprawiania sztuki, które zmarły potrzebował do wykonywania rzemiosła lub zawodu;

e) zapasy surowców oraz wyroby gotowe lub półfabrykaty;

f) inwentarz żywy i zapasy produktów rolnych, przekraczające ilości właściwe dla normalnych potrzeb rodziny.

Artykuł 18

1. Zwolnienia udziela się tylko w przypadku mienia osobistego przywożonego na stałe nie później niż dwa lata od dnia, w którym dana osoba uzyskuje tytuł własności (ostateczne rozstrzygnięcie kwestii dziedziczenia).

Jednakże termin ten może być przedłużony przez właściwe władze ze szczególnych powodów.

2. Towary mogą być przywożone w kilku oddzielnych partiach w ciągu okresu, określonego w ust. 1.

Artykuł 19

Art. 16 - 18 stosują się do mienia osobistego nabytego przez dziedziczenie przez osoby prawne prowadzące działalność nie dla zysku, których siedziba znajduje się na terytorium Państwa Członkowskiego.

TYTUŁ II

WYPOSAŻENIE UCZNIA, MATERIAŁY I INNE ARTYKUŁY SZKOLNE GOSPODARSTWA DOMOWEGO

Artykuł 20

1. Zwolnienia udziela się na wyposażenie ucznia, materiały oraz inne artykuły szkolne gospodarstwa domowego stanowiące standardowe wyposażenie pokoju studenta oraz należące do uczniów lub studentów przyjeżdżających do Państwa Członkowskiego w celu studiowania i wykorzystywany do użytku osobistego studenta podczas studiów.

2. Do celów niniejszego artykułu:

a) uczeń lub student oznacza każdą osobę zapisaną do instytucji oświatowej w celu uczęszczania w pełnym wymiarze na oferowane przez nią zajęcia;

b) wyposażenie ucznia oznacza bieliznę lub bieliznę pościelową, jak również odzież, używaną lub nową.

c) materiały szkolne oznaczają artykuły i narzędzia (łącznie z kalkulatorami i maszynami do pisania) używane przez uczniów czy studentów do nauki.

Artykuł 21

Zwolnienia udziela się co najmniej raz w roku szkolnym.

TYTUŁ III

PRZYWÓZ O NIEZNACZNEJ WARTOŚCI

Artykuł 22

Państwa Członkowskie mogą zezwolić na zwolnienie przywozu towarów o łącznej wartości nieprzekraczającej 22 ECU.

Artykuł 23

Zwolnienie nie stosuje się do:

a) wyroby alkoholowe;

b) perfumy i wody toaletowe;

c) tytoń i wyroby tytoniowe;

TYTUŁ IV

ŚRODKI KAPITAŁOWE I INNE WYPOSAŻENIE PRZYWOŻONE W ZWIĄZKU Z PRZENIESIENIEM DZIAŁALNOŚCI

Artykuł 24

1. Bez uszczerbku dla środków obowiązujących w Państwach Członkowskich, w odniesieniu do polityki przemysłowej i handlowej, z zastrzeżeniem art. 25 - 28, Państwa Członkowskie mogą zezwolić na zwolnienie przy wjeździe, w przypadku przywozu dóbr inwestycyjnych i innego wyposażenia należącego do przedsiębiorstw, które definitywnie zakończyły działalność w kraju opuszczanym w celu prowadzenia podobnej działalności w Państwie Członkowskim, do którego towary te są przywożne i które, zgodnie z art. 22 ust. 1 dyrektywy nr 77/388/EWG, odpowiednio wcześniej powiadomiły właściwe władze Państwa Członkowskiego przywozu o rozpoczęciu takiej działalności.

W przypadku, gdy przeniesionym przedsiębiorstwem jest gospodarstwo rolne, jego inwentarz żywy również jest zwolniony przy wjeździe.

2. Do celów ust. 1:

- „działalność” oznacza działalność gospodarczą tak jak jest ona określona w art. 4 dyrektywy nr 77/388/EWG,

- „przedsiębiorstwo” oznacza niezależną gospodarczą jednostkę produkcyjną lub usługową.

Artykuł 25

1. Zwolnienie, określone w art. 24 jest ograniczone do dóbr inwestycyjnych i wyposażenia, które:

a) poza szczególnymi przypadkami usprawiedliwionymi okolicznościami były faktycznie używane w przedsiębiorstwie przez co najmniej 12 miesięcy wcześniej przed dniem, w którym przedsiębiorstwo zaprzestało działalności w kraju opuszczanym;

b) są przeznaczone do użytku w tych samych celów po przeniesieniu;

c) mają być użyte do celów działalności nie objętej zwolnieniem, na mocy art. 13 dyrektywy nr 77/388/EWG;

d) odpowiadają istocie i wielkości przedsiębiorstwa.

2. Jednakże, Państwa Członkowskie mogą zwolnić środki kapitałowei wyposażenie przywożone z innego Państwa Członkowskiego przez organizacje filantropijne lub charytatywne w czasie przeniesienia ich głównego miejsca działalności do Państwa Członkowskiego przywozu.

Takie zwolnienie jest udzielane tylko pod warunkiem, że w czasie nabywania dóbr inwestycyjnych i określonego wyposażenia, nie podlegało ono zwolnieniu na mocy art. 15 ust. 12 dyrektywy nr 77/388/EWG.

3. W oczekiwaniu na wejście w życie wspólnych zasad, określonych w art. 17 ust. 6 akapit pierwszy dyrektywy nr 77/388/EWG, Państwa Członkowskie mogą całkiem lub częściowo wyłączyć ze zwolnienia środki kapitałowe, w odniesieniu do których skorzystały z akapitu drugiego tego ustępu.

Artykuł 26

Nie udziela się zwolnienia przedsiębiorstwom spoza Wspólnoty, i przeniesienie których na terytorium Państwa Członkowskiego jest konsekwencją lub jest celem połączenia, lub wchłonięcia przez przedsiębiorstwo ze Wspólnoty, bez rozpoczęcia nowej działalności.

Artykuł 27

Zwolnieniu nie podlegają:

a) środki transportu, które nie mają charakteru przedmiotów produkcji, lub usług;

b) wszelkiego rodzaju zapasy przeznaczone do konsumpcji ludzkiej lub do żywienia zwierząt;

c) paliwo i zapasy surowców, produktów końcowych lub półfabrykatów.

d) inwentarz żywy będący w posiadaniu pośredników.

Artykuł 28

Poza szczególnymi przypadkami usprawiedliwionymi okolicznościami, zwolnienie, określone w art. 24 będzie udzielone tylko w przypadku dóbr inwestycyjnych i innego wyposażenia przywiezionego przed wygaśnięciem terminu 12 miesięcy od dnia zaprzestania działalności przedsiębiorstwa w kraju opuszczanym.

TYTUŁ V

PRZYWÓZ NIEKTÓRYCH PRODUKTÓW ROLNYCH I PRODUKTÓW PRZEZNACZONYCH DO UŻYTKU ROLNEGO

Rozdział I

Produkty uzyskane przez rolników Wspólnoty z gospodarstw znajdujących się w państwie innym niż państwo przywozu

Artykuł 29

1. Z zastrzeżeniem art. 30 i 31, produkty rolne, z hodowli bydła, pszczelarskie, ogrodnicze i leśne pochodzące z gospodarstw, zarządzanych jako główne gospodarstwa przez producentów rolnych, znajdujących się w państwie przylegającym do terytorium Państwa Członkowskiego przywozu, i przylegających do tego państwa, są zwolnione przy wjeździe.

2. Aby podlegać przepisom ust. 1, produkty z hodowli bydła muszą być otrzymane ze zwierząt hodowanych, nabytych lub przywiezionych zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi, obowiązującymi w Państwie Członkowskim przywozu.

3. Konie czystej krwi, nie starsze niż sześć miesięcy, urodzone poza Państwem Członkowskim przywozu, do którego przywieziono zwierzę w celu zapłodnienia w tym państwie, następnie wywieziono na czas porodu, są zwolnione przy wjeździe.

Artykuł 30

Zwolnienie jest ograniczone do produktów, które nie zostały poddane procesom innym niż normalnie stosowane po zebraniu plonów lub wytworzeniu.

Artykuł 31

Zwolnienia udziela się tylko w przypadku produktów przywożonych przez producenta rolnego lub w jego imieniu.

Artykuł 32

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do produktów rybactwa lub hodowli ryb, prowadzonej w jeziorach lub na drogach wodnych graniczących z terytorium Państwa Członkowskiego przywozu przez wędkarzy z tego Państwa Członkowskiego i do produktów pochodzących z łowiectwa, odbywającego się na tych jeziorach lub drogach wodnych, przez zawodników z tego Państwa Członkowskiego.

Rozdział II

Nasiona, nawozy sztuczne i produkty do uprawy gleby i pielęgnacji roślin uprawnych

Artykuł 33

Z zastrzeżeniem art. 34, nasiona, nawozy sztuczne i produkty do uprawy gleby i pielęgnacji roślin uprawnych, na użytek gospodarstwa znajdującego się w Państwie Członkowskim, przylegającym do państwa położonego poza Wspólnotą lub do innego Państwa Członkowskiego, kierowanym przez producentów rolnych mających swoje główne gospodarstwo we wspomnianym państwie położonym poza Wspólnotą lub we wspomnianym Państwie Członkowskim, przylegającym do terytorium Państwa Członkowskiego przywozu, są zwolnione przy wjeździe.

Artykuł 34

1. Zwolnienie jest ograniczone do ilości nasion, nawozu sztucznego i innych produktów potrzebnych do celów prowadzenia gospodarstwa.

2. Zwolnienie jest udzielane jedynie na nasiona, nawozy sztuczne lub inne produkty wprowadzone bezpośrednio do Państwa Członkowskiego przywozu przez producenta rolnego lub w jego imieniu.

3. Państwa Członkowskie mogą udzielić zwolnienia na zasadzie wzajemności.

TYTUŁ VI

PRZYWÓZ SUBSTANCJI TERAPEUTYCZNYCH, LEKÓW, ZWIERZĄT LABORATORYJNYCH I SUBSTANCJI BIOLOGICZNYCH I CHEMICZNYCH

Rozdział I

Zwierzęta laboratoryjne oraz substancje biologiczne lub chemiczne przeznaczone do badań

Artykuł 35

1. Zwalniane są przy wjeździe:

a) zwierzęta specjalnie przygotowane i wysłane nieodpłatnie do użytku laboratoryjnego.

b) substancje biologiczne lub chemiczne:

- przywożone nieodpłatnie z terytorium innego Państwa Członkowskiego, lub

- przywożone z państw spoza Wspólnoty podlegające limitom oraz warunkom określonym w art. 60 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r., ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych(⁵).

2. Zwolnienie, określone w ust. 1, jest ograniczone do zwierząt i substancji biologicznych lub chemicznych, które są przeznaczone dla:

- instytucji publicznych, zajmujących się głównie edukacją lub badaniami naukowymi, łącznie z tymi wydziałami instytucji publicznych, które zajmują się głównie edukacją lub prowadzeniem badań naukowych,

- lub instytucji prywatnych, zajmujących się głównie edukacją lub badaniami naukowymi i mających pozwolenie wydane przez właściwe władze Państwa Członkowskiego, na otrzymanie tych artykułów zwolnionych z podatku.

Rozdział II

Substancje terapeutyczne pochodzenia ludzkiego oraz odczynniki służące do określania grup krwi i typów tkanek

Artykuł 36

1. Bez uszczerbku dla zwolnienia, przewidzianego w art. 14 ust. 1 lit. a) dyrektywy nr 77/388/EWG i z zastrzeżeniem art. 37, zwolnione są:

a) terapeutyczne substancje pochodzenia ludzkiego;

b) odczynniki służące do określania grup krwi;

c) odczynniki oznaczania typów tkanek.

2. Do celów ust. 1:

- „substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego” oznaczają krew ludzką i jej pochodne (krew ludzka pełna, suszone osocze ludzkie, ludzka albumina i roztwory stałe białka ludzkiego osocza, ludzka immunoglobulina i ludzki fibrynogenu),

- „odczynniki badające grupy krwi” oznaczają wszystkie odczynniki, ludzkie, zwierzęce, roślinne lub innego pochodzenia, używane do określania grupy krwi i do wykrywania niezgodności grup krwi,

- „odczynniki określania typów tkanek” oznaczają wszystkie odczynniki, ludzkie, zwierzęce, roślinne lub innego pochodzenia, używane do określania ludzkich typów tkanek.

Artykuł 37

Zwolnienie ogranicza się do produktów , które:

a) są przeznaczone dla instytucji lub laboratoriów, uznanych przez właściwe władze, do użytku wyłącznie na niehandlowych celach medycznych i naukowych;

b) posiadają świadectwo zgodności, wydane przez należycie upoważniony organ w opuszczanym państwie trzecim;

c) znajdują się w pojemnikach oznaczonych specjalną etykietą indentyfikacyjną.

Artykuł 38

Zwolnienie dotyczy specjalnego opakowania niezbędnego do transportu substancji leczniczych pochodzenia ludzkiego lub odczynników służących do określania grup krwi i typów tkanek, jak również wszelkich roztworów i akcesoriów potrzebnych do ich wykorzystywania, które mogą się znajdować w przesyłkach.

Rozdział III

Środki farmaceutyczne uzywane na międzynarodowych imprezach sportowych

Artykuł 39

Środki farmaceutyczne przeznaczone do leczenia ludzi lub zwierząt, uczestniczących w międzynarodowych imprezach sportowych, są, w granicach niezbędnych do zaspokojenia ich potrzeb podczas pobytu w Państwie Członkowskim przywozu, zwolnione przy wjeździe.

TYTUŁ VII

TOWARY PRZEZNACZONE DLA ORGANIZACJI CHARYTATYWNYCH LUB DOBROCZYNNYCH

Artykuł 40

Państwa Członkowskie mogą nałożyć ograniczenie na ilość lub wartość towarów, określonych w art. 41-55, w celu niedopuszczenia do nadużyć i zwalczania poważnych zakłóceń konkurencji.

Rozdział I

Towary przywożone do celów ogólnych

Artykuł 41

1. Z zastrzeżeniem art. 42 - 44, zwolnione przy wjeździe są:

a) podstawowe artykuły pierwszej potrzeby, otrzymane nieodpłatnie i przywożone przez organizacje państwowe lub inne organizacje charytatywne i dobroczynne, zatwierdzone przez właściwe władze do nieodpłatnego rozprowadzania wśród potrzebujących;

b) wszelkiego rodzaju towary wysyłane nieodpłatnie przez osobę lub organizację z państwa innego niż Państwo Członkowskie przywozu, i bez zamierzonych korzyści handlowych ze strony wysyłającego, do organizacji państwowych lub innych organizacji charytatywnych lub dobroczynnych, zatwierdzonych przez właściwe władze do wykorzystania przy zbieraniu funduszy w trakcie zbiórek publicznych organizowanych na korzyść osób potrzebujących;

c) wyposażenie i materiały biurowe przekazywane nieodpłatnie przez osobę lub organizację z państwa innego niż Państwo Członkowskie przywozu, bez zamiaru wykorzystania ich przez przekazującego do celów handlowych, przeznaczone dla organizacji państwowych lub innych organizacji charytatywnych lub dobroczynnych zatwierdzonych przez właściwe władze, wykorzystywane jedynie dla potrzeb ich funkcjonowania i realizacji celów działalności charytatywnej lub dobroczynnej.

2. Do celów ust. 1 lit. a), „podstawowe artykuły pierwszej potrzeby” oznaczają towary niezbędne do zaspokojenia najważniejszych potrzeb ludzkich, np. środki spożywcze, lekarstwa, odzież i pościel.

Artykuł 42

Zwolnieniu nie podlegają:

a) wyroby alkoholowe;

b) tytoń i wyroby tytoniowe;

c) kawa i herbata;

d) pojazdy mechaniczne inne niż ambulanse.

Artykuł 43

Zwolnienie przyznaje się wyłącznie organizacjom, których procedury księgowe umożliwiają właściwym władzom nadzorowanie ich działalności i które oferują wszelkie gwarancje uznane za niezbędne.

Artykuł 44

1. Zwolnione towary nie mogą być pożyczane, wynajmowane lub zbywane, odpłatnie lub nieodpłatnie przez organizację uprawnioną do zwolnienia, do celów innych niż ustanowione w art. 41 ust. 1) lit. a) i b) chyba, że właściwe władze zostały o tym wcześniej poinformowane.

2. Jeśli towary i wyposażenie mają być pożyczone, wynajęte czy przekazane organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 41 i 43, zwolnienie jest nadal udzielane pod warunkiem, że ostatnie użycie towarów i wyposażenia upoważniało do takiego zwolnienia.

W innych przypadkach, pożyczka, wynajem czy przekazanie podlega uprzedniej zapłacie podatku od wartości dodanej w wysokości obowiązującej w dniu pożyczki, wynajmu czy przekazania,. na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub zatwierdzonej przez właściwe władze, obowiązującej tego dnia.

Artykuł 45

1. Organizacje, określone w art. 41, które przestaną spełniać warunki uprawniające do uzyskania zwolnienia, lub które zamierzają używać towary i wyposażenie zwolnione przy wjeździe do celów innych niż przewidziane w tym artykule, poinformują o tym właściwe władze.

2. Towary pozostające w posiadaniu organizacji, które przestaną spełniać warunki uprawniające do uzyskania zwolnienia, będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej od przywozu w wysokości obowiązującej w dniu, w którym te warunki przestały być spełniane, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub zatwierdzonej przez właściwe władze, obowiązującej tego dnia.

3. Towary używane przez organizację, korzystającą ze zwolnienia, do celów innych niż przewidziane w art. 41, będą musiały zapłacić należny podatek od wartości dodanej od przywozu, w dniu, w którym towary zostały wykorzystane inaczej, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub zatwierdzonej przez właściwe władze, obowiązującej tego dnia.

Rozdział II

Artykuły przywożone na rzecz osób niepełnosprawnych

Artykuł 46

1. Artykuły przeznaczone specjalnie do rozwoju edukacyjnego, naukowego lub kulturalnego osób niewidomych i innych niepełnosprawnych fizycznie lub umysłowo są zwolnione przy wjeździe w przypdaku, gdy:

a) są przywożone przez instytucje lub organizacje, które zajmują się głównie edukacją lub zapewniają pomoc osobom niepełnosprawnym i są upoważnione przez właściwe władze Państw Członkowskich do otrzymywania takich towarów zwolnionych z podatku, oraz

b) zostały darowane takim instytucjom czy organizacjom nieodpłatnie i bez celu handlowego ze strony darującego.

2. Zwolnienie dotyczy specjalnych części zamiennych, składników lub akcesoriów odpowiednich dla tych artykułów oraz do narzędzi niezbędnych w ich obsłudze, kontroli, regulacji lub naprawie tych artykułów, pod warunkiem, że części zamienne, składniki, akcesoria lub narzędzia są przywożone w tym samym czasie, co wspomniane artykuły, a w przypadku późniejszego ich przywozu, mogą być one zidentyfikowane jako te, które są przeznaczone dla towarów zwolnionych uprzednio przy wjeździe lub które kwalifikowałyby się do zwolnienia w czasie gdy wnoszono o zwolnienie na specyficzne części zamienne, składniki lub akcesoria i narzędzia.

3. Artykuły zwolnione przy wjeździe nie mogą być używane do celów innych niż edukacja, zatrudnianie lub awans społeczny niewidomych lub innych osób niepełnosprawnych.

Artykuł 47

1. Artykuły zwolnione z podatku mogą być pożyczane, wynajmowane lub przekazywane, odpłatnie lub nieodpłatnie, przez obdarowane instytucje czy organizacje na zasadzie działalności nieprzynoszącej zysków, osobom, określonym w art. 46, którymi się zajmują, bez zapłaty podatku od wartości dodanej od przywozu.

2. Nie można pożyczać, wynajmować lub przekazywać na warunkach innych niż te przewidziane w ust. 1, o ile nie zostały o tym wcześniej poinformowane właściwe władze.

Jeśli artykuł zostałby pożyczony, wynajęty lub przekazany instytucji czy organizacji upoważnionej do skorzystania z tego zwolnienia, zwolnienie obowiązuje nadal, pod warunkiem, że instytucja lub organizacja używa tego artykułu do celów, które przyznają prawo do takiego zwolnienia.

W innych przypadkach, pożyczenie, wynajęcie bądź przekazanie pociąga za sobą wcześniejsze uiszczenie podatku od wartości dodanej, według stawki mającej zastosowanie w dniu pożyczenia, wypożyczenia lub przekazania, z uwzględnieniem rodzaju towarów lub wyposażenia oraz wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

Artykuł 48

1. Instytucje lub organizacje określone w art. 46, które przestają spełniać warunki dające tytuł do zwolnienia lub które zamierzają używać artykułów zwolnionych przy wjeździe do celów innych niż przewidziane w tym artykule, informują o tym właściwe władze.

2. Artykuły pozostające w posiadaniu instytucji lub organizacji, które przestają spełniać warunki dające tytuł do zwolnienia, podlegają stosowanemu przywozowemu podatkowi od wartości dodanej według stawki mającej zastosowanie w dniu, w którym warunki te przestały być spełniane, z uwzględnieniem rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

3. Artykuły używane przez instytucję lub organizację korzystającą ze zwolnienia do celów innych niż przewidziane w art. 46, podlegają odpowiedniemu przywozowemu podatkowi od wartości dodanej, według stawki mającej zastosowanie w dniu, w którym uzyskały nowe zastosowanie, z uwzględnieniem rodzaju towarów oraz wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

Rozdział III

Towary przywożone na rzecz ofiar katastrof

Artykuł 49

1. Z zastrzeżeniem art. 50 - 55, towary przywiezione przez organizacje państwowe lub inne organizacje charytatywne lub dobroczynne uznane przez właściwe władze, są zwalniane przy wjeździe, jeśli są przeznaczone:

a) do wolnej od opłat dystrybucji dla ofiar katastrof, które nawiedziły terytorium jednego lub więcej Państw Członkowskich; lub

b) do wolnego od opłat udostępnienia ofiarom takich katastrof, pozostając własnością danych organizacji.

2. Towary przywożone przez agencje usuwające skutki katastrof, niezbędne do spełnienia potrzeb agencji w okresie działań, również korzystają przy wjeździe ze zwolnienia określonego w ust. 1, na tych samych warunkach.

Artykuł 50

Zwolnieniu nie podlegają materiały i sprzęt przeznaczony do odbudowy zniszczonych terenów.

Artykuł 51

Przyznanie zwolnienia podlega decyzji Komisji, działającej na wniosek Państwa Członkowskiego lub państw dotkniętych katastrofą, zgodnie z procedurą stosowaną w przypdaku zagrożeń wymagającą konsultacji z innymi Państwami Członkowskimi. Niniejsza decyzja, w razie konieczności, ustala zakres i warunki zwolnienia.

Do czasu ogłoszenia decyzji Komisji, Państwa Członkowskie dotknięte katastrofą mogą zezwolić na zawieszenie wszelkich przywozowych podatków od wartości dodanej obciążających towary, przywożone do celów opisanych w art. 49, pod warunkiem, że organizacja przywożąca towary zobowiąże się do uiszczenia takich należności, jeżeli zwolnienie nie zostałoby przyznane.

Artykuł 52

Zwolnienie przyznaje się wyłącznie organizacjom, których procedury księgowe umożliwiają właściwym władzom nadzorowanie ich działalności i które oferują wszelkie, uznane za niezbędne gwarancje.

Artykuł 53

1. Organizacje korzystające ze zwolnienia nie mogą pożyczać, wynajmować lub przekazywać odpłatnie lub nieodpłatnie towarów, określonych w art. 49 ust. 1 na warunkach innych niż przedstawione w tym artykule bez wcześniejszego poinformowaniu o tym właściwych władz.

2. Gdyby towary zostały pożyczone, wynajęte lub przekazane organizacji uprawnionej do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 49, zwolnienie obowiązuje nadal, pod warunkiem, że organizacja ta używa tych towarów do celów, które przyznają prawo do takiego zwolnienia

W innych przypadkach pożyczanie, wynajmowanie bądź przekazanie pociąga za sobą uiszczenie zapłaty podatku od wartości dodanej, według stawki mającej zastosowanie w dniu takiego pożyczenia, wynajęcia lub przekazania, z uwzględnieniem rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

Artykuł 54

1. Gdy towary określone w art. 49 ust. 1 lit. b), przestaną być używane przez ofiary katastrofy, nie mogą być pożyczane, wynajmowane lub przekazywane odpłatnie lub nieodpłatnie, o ile właściwe władze nie zostaną o tym wcześniej powiadomione.

2. Gdyby towary zostały pożyczone, wynajęte lub przekazane organizacji uprawnionej do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 49 lub organizacji uprawnionej do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 41 ust. 1 lit. a), zwolnienie obowiązuje nadal pod warunkiem, że takie organizacje używają ich do celów, które przyznają prawo do takiego zwolnienia. W innych przypadkach, pożyczanie, wynajmowanie bądź przekazanie pociąga za sobą wcześniejsze uiszczenie zapłaty podatku od wartości dodanej, według stawki mającej zastosowanie w dniu takiego pożyczenia, wynajęcia lub przekazania, z uwzględnieniem rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze

Artykuł 55

1. Organizacje określone w art. 49, które przestają spełniać warunki dające tytuł do zwolnienia lub które zamierzają używać towary czy wyposażenie zwolnione przy wjeździe do celów innych niż przewidziane w tym artykule, informują o tym właściwe władze.

2. W przypadku towarów pozostających w posiadaniu organizacji, które przestają spełniać warunki dające tytuł do zwolnienia, gdy zostaną one przekazane organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w niniejszym rozdziale lub organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 41, zwolnienie obowiązuje nadal, pod warunkiem, że organizacje takie używają towarów do celów, które dają prawo do takiego zwolnienia. W innych przypadkach, towary podlegają odpowiedniemu przywozowemu podatku od wartości dodanej, według stawki mającej zastosowanie w dniu, w którym warunki te wygasły, z uwzględnieniem rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

3. Towary używane przez organizację, korzystającą ze zwolnienia do celów innych niż przewidziane w niniejszym rozdziale, podlegają odpowiedniemu przywozowemu podatkowi od wartości dodanej, według stawki mającej zastosowanie w dniu, w którym nastąpiła zmiana w ich używaniu, na podstawie rodzaju towarów i wyposażenia, z uwzględnieniem wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze

TYTUŁ VIII

PRZYWÓZ ZWIĄZANY Z NIEKTÓRYMI ASPEKTAMI WSPÓŁPRACY MIĘDZYNARODOWEJ

Rozdział I

Odznaczenia honorowe i nagrody

Artykuł 56

Po przedstawieniu przez zainteresowane osoby właściwym władzom wystarczających dowodów i pod warunkiem, że dane czynności nie mają charakteru komercyjnego, zwolnieniu podlegają:

a) odznaczenia przyznać przez rząd państwa innego niż Państwo Członkowskie przywozu osobom, których stałe miejsce zamieszkania jest w tym państwie;

b) puchary, medale i inne podobne artykuły o znaczeniu symbolicznym, które po przyznaniu w państwie innym niż Państwo Członkowskie przywozu osobom, mającym stałe miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim, w uznaniu ich działalności w takich dziedzinach jak sztuka, nauka, sport czy służba publiczna lub w uznaniu zasług przy określonym wydarzeniu, są przywożone osobiście przez takie osoby;

c) puchary, medale i podobne artykuły o znaczeniu głównie symbolicznym, które są przyznawane nieodpłatnie przez władze czy osoby państwa innego niż Państwo Członkowskie przywozu, w celu nagrodzenia na terytorium Państwa Członkowskiego za działalność określoną w lit. b).

Rozdział II

Podarunki otrzymywane w kontekście stosunków międzynarodowej

Artykuł 57

Bez uszczerbku dla przepisów stosowanych w międzynarodowym ruchu podróżnych i z zastrzeżeniem art. 58 i 59, zwolnieniu podlegają towary:

a) przywożone przez osoby, które złożyły oficjalną wizytę w państwie innym niż państwo ich stałego miejsca zamieszkania, i które otrzymały te towary jako podarki od władz podejmujących;

b) przywożone przez osoby przybywające z oficjalną wizytą do Państwa Członkowskiego przywozu, z zamiarem wręczenia ich z tej okazji w charakterze prezentów władzom przyjmującym;

c) przesłane jako podarunki, w dowód przyjaźni lub życzliwości, przez organ oficjalny, władzę publiczną lub grupę działającą w interesie publicznym, która mieści się w państwie innym niż Państwo Członkowskie przywozu, dla organu oficjalnego, władzy publicznej czy grupy działającej w interesie publicznym, która mieści się w Państwie Członkowskim przywozu i została uprawniona przez właściwe władze do przyjęcia takich towarów zwolnionych z podatku.

Artykuł 58

Zwolnienie nie obejmuje wyrobów alkoholowych, tytoniowych i tytoniu.

Artykuł 59

Zwolnienia udziela się tylko w przypadku, gdy:

- artykuły przeznaczone na prezenty są ofiarowane sporadycznie,

- ze względu na swój charakter, wartość lub ilość nie odzwierciedlają żadnych korzyści handlowych,

- nie są używane do celów handlowych.

Rozdział III

Towary używane przez monarchów lub głowy państw

Artykuł 60

Zwolnieniem z podatku, w zakresie ograniczeń i pod warunkami ustanowionymi przez właściwe władze objęte są:

a) dary dla panujących monarchów i głów państw;

b) towary do użytku lub konsumpcji panujących monarchów oraz głów państw innego państwa lub ich oficjalnych przedstawicieli, w okresie ich oficjalnego pobytu w Państwie Członkowskim przywozu. Jednakże, zwolnienie może być uzależnione przez Państwo Członkowskie przywozu od zasady wzajemnego traktowania.

Przepisy poprzedniego akapitu mają również zastosowanie do osób korzystających z prerogatyw na szczeblu międzynarodowym, analogicznych do tych, z których korzystają monarchowie lub głowy państw.

TYTUŁ IX

PRZYWÓZ TOWARÓW DO CELÓW PROMOCJI I HANDLU

Rozdział I

Próbki towarów o nieznacznej wartości

Artykuł 61

1. Bez uszczerbku dla art. 65 ust. 1 lit. a), próbki towarów mające nieznaczną wartość i mogące służyć jedynie do celu uzyskania zamówień na towary są zwolnione przy wjeździe.

2. Właściwe władze mogą uzależnić zwolnienie przy wjeździe niektórych artykułów od pozbawienia ich na stałe użyteczności poprzez przedarcie, dziurkowanie lub wyraźne i czytelne oznaczenia bądź w dowolny inny sposób, pod warunkiem, że działanie takie nie zniszczy ich przydatności jako próbek.

3. Do celów ust. 1, „próbki towarów” oznaczają każdy artykuł przedstawiający typ towarów, którego ilość i sposób przedstawiania wyklucza jego użycie w celu innym niż uzyskanie zamówienia.

Rozdział II

Druki i materiały reklamowe

Artykuł 62

Z zastrzeżeniem art. 63, druki reklamowe takie jak katalogi, cenniki, instrukcje obsługi lub ulotki handlowe są zwolnione przy wjeździe, pod warunkiem, że odnoszą się do:

a) towarów na sprzedaż lub do wynajęcia; lub

b) transportu, ubezpieczeń handlowych lub usług bankowych oferowanych

przez osobę spoza Państwa Członkowskiego przywozu

Artykuł 63

Zwolnienie, określone w art. 62, jest ograniczone do drukowanych reklam, które spełniają warunki:

a) na drukach jest w sposób widoczny umieszczona nazwa przedsiębiorstwa, które produkuje, sprzedaje bądź wynajmuje towary albo które oferuje usługi, do których one się odnoszą;

b) przesyłka zawiera jeden dokument albo jeden egzemplarz każdego dokumentu, jeżeli składa się z wielu dokumentów; w wypadku gdy przesyłka zawiera więcej niż jeden egzemplarz tego samego dokumentu, masa całkowita przesyłki nie może przekroczyć 1 kg;

c) przesyłka nie jest w serii przesyłek przekazywanych przez nadawcę temu samemu odbiorcy.

Artykuł 64

Artykuły do celów reklamowych o niewielkiej wartości handlowej, wysyłane nieodpłatnie przez dostawców ich klientom, które poza swoją funkcją reklamową, nie są przydatne do używania są również zwolnnione przy wjeździe.

Rozdział III

Produkty używane lub konsumowane na targach lub na podobnych imprezach

Artykuł 65

Z zastrzeżeniem art. 66 - 69, zwolnienie przy wjeździe obejmuje:

a) małe reprezentatywne próbki towarów, przeznaczone na targi lub podobne imprezy;

b) towary przywożone wyłącznie w celu ich pokazania lub demonstracji maszyn i aparatury, wystawiane na targach lub podobnych imprezach;

c) różne materiały o niewielkiej wartości jak farby, lakiery, tapety, które są używane do budowy, wykończenia czy dekoracji tymczasowych stoisk zajmowanych na targach lub podobnych imprezach, które ulegają zniszczeniu podczas użytkowania;

d) druki, katalogi, prospekty, cenniki, plakaty reklamowe, kalendarze ilustrowane bądź nie, nieoprawione w ramki zdjęcia i inne artykuły dostarczane nieodpłatnie w celu reklamowania towarów wystawianych na targach lub podobnych imprezach.

2. Do celów ust. 1, „targi lub podobne imprezy” oznaczają:

a) wystawy, targi, salony i podobne imprezy o charakterze handlowym, przemysłowym, rolnym lub rzemieślniczym;

b) wystawy i imprezy organizowane głównie w celach charytatywnych;

c) wystawy i imprezy organizowane głównie w celach naukowych, technicznych, rzemieślniczych, artystycznych, edukacyjnych lub kulturalnych, sportowych, ze względów religijnych czy kultu, działalności związków zawodowych czy turystyki lub w celu wspierania porozumienia między narodami;

d) spotkania przedstawicieli organizacji międzynarodowych lub zgromadzeń;

e) uroczystości i spotkania o charakterze oficjalnym lub upamiętniającym określone zdarzenie;

ale nie wystawy organizowane do celów prywatnych w sklepach lub lokalach w celu sprzedaży towarów z państw trzecich.

Artykuł 66

Zwolnienie, określone w art. 65 ust. 1 lit. a), jest ograniczone do próbek, które:

a) są przywożone jako nieodpłatne lub są otrzymywane na wystawie z towarów przywiezionych w większych ilościach z tychże krajów;

b) są wyłącznie rozdawane nieodpłatnie publiczności na wystawie, do użytku lub konsumpcji przez osoby, którym zostały zaoferowane;

c) są oznaczone jako próbki reklamowe o niskiej wartości jednostkowej;

d) nie są łatwo zbywalne i w razie potrzeby są pakowane w taki sposób, aby ilość towaru w próbce była mniejsza niż najmniejsza ilość tego samego towaru sprzedawana na rynku;

e) w przypadku artykułów żywnościowych i napojów, które nie są pakowane jak określono w lit. d), są konsumowane na miejscu wystawy;

f) pod względem ich całkowitej wartości i ilości odpowiadają charakterowi wystawy, liczbie odwiedzających i wielkości udziału wystawcy.

Artykuł 67

Zwolnienie, określone w art. 65 ust. 1 lit. b), ograniczone jest do towarów, które:

a) są konsumowane lub niszczone na wystawie i

b) całkowitą wartością i ilością odpowiadają charakterowi wystawy, liczbie odwiedzających i stopniowi udziału wystawcy

Artykuł 68

Zwolnienie, określone w art. 65 ust. 1 lit. d) jest ograniczone do druków i artykułów do celów reklamowych, które:

a) są przeznaczone wyłącznie do nieodpłatnego rozdawania publiczności w miejscu, gdzie odbywa się wystawa;

b) pod względem ich całkowitej wartości i ilości odpowiadają charakterowi wystawy, liczbie odwiedzających i wielkości udziału wystawcy.

Artykuł 69

Zwolnienia, określone w art. 65 ust. 1 lit. a) i b) nie stosuje się do:

a) wyrobów alkoholowych;

b) tytoniu i wyrobów tytoniowych;

c) paliw stałych, ciekłych lub gazowych;

TYTUŁ X

TOWARY PRZYWOŻONE DO CELÓW BADAWCZYCH, ANALITYCZNYCH LUB PRÓB

Artykuł 70

Z zastrzeżeniem art. 71 - 76, towary, przeznaczone do badań, analiz lub prób mających na celu określenie ich składu, jakości lub innych parametrów technicznych, przeprowadzanych dla uzyskania informacji lub w ramach testów o charakterze przemysłowym lub handlowym są zwolnione przy wjeździe.

Artykuł 71

Bez uszczerbku dla art. 74, zwolnienie, określone w art. 70, jest przyznawane jedynie pod warunkiem, że towary poddawane badaniom, analizom lub próbom zostaną w całości zużyte lub zniszczone w trakcie ich wykonywania.

Artykuł 72

Zwolnieniu nie podlegają towary wykorzystywane do badań, analizy lub prób, które same w sobie stanowią promocję handlową.

Artykuł 73

Zwolnienia udzielona się jedynie na te ilości towarów, które są ściśle niezbędne do celów, dla których są przywożone. Ilości te w każdym przypadku są określane przez właściwe władze, po uwzględnieniu tego celu

Artykuł 74

1. Zwolnienie, określone w art. 70, obejmuje towary, które nie zostaną całkowicie zużyte lub zniszczone w czasie badania, analizy czy prób pod warunkiem, że produkty pozostałe są, za zgodą i pod nadzorem odpowiednich władz:

- całkowicie zniszczone lub pozbawione wartości handlowej po zakończeniu badań, analizy czy prób; lub

- przekazane państwu, bez powodowania jakichkolwiek obciążeń, w miarę możliwości zgodnie z ustawodawstwem krajowym; lub

- we właściwie uzasadnionych okolicznościach, wywiezione poza terytorium Państwa Członkowskiego przywozu.

2. Do celów ust. 1 „produkty pozostałe” oznaczają produkty wynikające z przeprowadzenia badań, analiz i prób lub towary niezużyte.

Artykuł 75

Z wyjątkiem przypadków gdzie nie ma zastosowania art. 74 ust. 1, produkty pozostałe po zakończeniu badań, analizy i prób, określone w art. 70, podlegają zapłacie przywozowego podatku od wartości dodanej, według stawki mającej zastosowanie w dniu zakończenia badań, analizy i prób, z uwzględnieniem typu towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

Jednakże, strona zainteresowana może, za zgodą i pod nadzorem właściwych władz, przekształcić pozostałe produkty na odpady lub złom. W tym przypadku, zastosowane będzie cło przymusowe na odpad lub złom obowiązujące w momencie przekształcenia.

Artykuł 76

Okres, w którym badania, analiza lub testy muszą zostać przeprowadzone oraz formalności administracyjne dopełniane, aby zapewnić wykorzystanie towarów zgodnie z zamierzonym celem, jest określony przez właściwe władze.

TYTUŁ XI

ZWOLNIENIA RÓŻNE

Rozdział I

Przesyłki wysyłane do organizacji ochrony praw autorskich lub przemysłowych i handlowych praw patentowych

Artykuł 77

Znaki towarowe, wzory lub projekty oraz towarzysząca im dokumentacja, jak również wnioski o zatwierdzenie patentów, wynalazków lub podobnych, które mają być przedłożone właściwym organom zajmującym się ochroną praw autorskich oraz ochroną przemysłowych bądź handlowych praw patentowych, są zwolnione przy wjeździe.

Rozdział II

Literatura dotycząca informacji turystycznej

Artykuł 78

Zwalnia się przy wjeździe:

a) dokumentacja (ulotki, broszury, książki, czasopisma, przewodniki, oprawione lub nieoprawione plakaty, nieoprawione fotografie i powiększenia fotograficzne, ilustrowane i nieilustrowane mapy geograficzne, przezrocza oraz ilustrowane kalendarze) przeznaczona do bezpłatnej dystrybucji, której głównym celem jest zachęcenie obywateli do odwiedzania obcych krajów, w szczególności do wzięcia udziału w spotkaniach czy imprezach kulturalnych, turystycznych, sportowych, religijnych, handlowych lub zawodowych pod warunkiem, że taka literatura zawiera nie więcej niż 25% prywatnych ogłoszeń handlowych, za wyjątkiem wszelkich prywatnych ogłoszeń firm wspólnotowych i że ogólny charakter celów promocyjnych jest oczywisty;

b) wykazy i roczniki hoteli zagranicznych publikowane przez urzędowe instytucje turystyczne lub pod ich patronatem oraz rozkłady jazdy zagranicznych usług transportowych, jeśli takie publikacje są przeznaczone do bezpłatnego rozdawania i zawiera nie więcej niż 25% prywatnych ogłoszeń handlowych;

c) materiały informacyjne dostarczone akredytowanym przedstawicielom lub korespondentom wyznaczonym przez narodowe agencje turystyczne nieprzeznaczone do rozdawania tj. roczniki, wykazy numerów telefonów i teleksów, wykazy hoteli, katalogi targowe, wzory towarów rzemieślniczych o nieznacznej wartości oraz publikacje dotyczące muzeów, uniwersytetów, uzdrowisk lub innych podobnych instytucji.

Rozdział III

Różne dokumenty i towary

Artykuł 79

Zwalnia się przy wjeździe:

a) dokumenty przesyłane bezpłatnie instytucjom publicznym Państw Członkowskich;

b) publikacje rządów państw obcych i publikacje oficjalnych organów międzynarodowych przeznaczone do nieodpłatnego rozdawania;

c) karty wyborcze dotyczące wyborów organizowanych przez organy powołane w państwach innych niż Państwo Członkowskie przywozu;

d) przedmioty mające służyć jako dowody lub do podobnych celów przed sądami lub innymi agencjami urzędowymi Państw Członkowskich;

e) wzory podpisów i drukowane okólniki dotyczące podpisów przesyłane jako część zwyczajowej wymiany informacji pomiędzy służbami publicznymi lub organami bankowymi;

f) urzędowe druki wysyłane do banków centralnych Państw Członkowskich;

g) raporty, sprawozdania z działalności, ulotki informacyjne, prospekty, blankiety przedpłat i inne dokumenty firm z siedzibą poza Państwem Członkowskim przywozu i przeznaczone dla posiadaczy lub subskrybentów papierów wartościowych emitowanych przez te firmy;

h) zapisane nośniki (karty perforowane, zapisy dźwiękowe, mikrofilmy itp.) wykorzystywane do przekazywania informacji, przesyłane nieodpłatnie odbiorcy, o ile zwolnienie nie prowadzi do nadużyć lub poważnych zakłóceń konkurencji;

i) akta, dokumentacja archiwalna, formularze i inne dokumenty mające być wykorzystane w trakcie międzynarodowych spotkań, konferencji lub kongresów oraz sprawozdania z tych imprez;

j) plany, rysunki techniczne, szkice projektów, opisy i inne podobne dokumenty przywożone w celu uzyskania lub realizacji zamówień w państwie innym niż Państwo Członkowskie przywozu lub w celu uczestnictwa w konkursach organizowanych w tym Państwie;

k) dokumenty przeznaczone do wykorzystania w trakcie egzaminów przeprowadzanych w Państwie Członkowskim przywozu, organizowanych przez instytucje mające swoją siedzibę w innym państwie;

l) drukowane formularze przeznaczone do wykorzystania jako urzędowe dokumenty w międzynarodowym ruchu pojazdów lub w transporcie towarów w ramach umów międzynarodowych;

m) drukowane formularze, etykiety, bilety i podobne dokumenty wysyłane przez przedsiębiorstwa przewozowe lub przedsiębiorstwa hotelarskie, zlokalizowane w państwie innym niż Państwo Członkowskie przywozu do biur podróży mających siedzibę w tym państwie;

n) drukowane formularze i bilety, konosamenty, listy przewozowe i inne używane dokumenty handlowe lub urzędowe;

o) oficjalnie drukowane przez władze krajowe lub organy międzynarodowe oraz druki odpowiadające międzynarodowym wzorom, przesłane w celu ich dystrybucji przez stowarzyszenia państw innych niż Członkowskie przywozu, do równoległych organizacji w tym państwie;

p) fotografie, slajdy i matryce fotograficzne, w tym zawierające opisy, przesyłane do agencji prasowych lub wydawców gazet bądź czasopism;

q) Artykuły wymienione w Załączniku przedstawione przez Narody Zjednoczone lub jedną z ich wyspecjalizowanych agend bez względu na ich przeznaczenie;

r) okazy kolekcjonerskie, i dzieła sztuki, o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym, nieprzeznaczone do sprzedaży, i które są przywożone przez muzea, galerie i inne instytucje posiadające zgodę właściwych władz Państwa Członkowskiego, do celów bezcłowego przywozu tych towarów . Zwolnienie jest przyznawane tylko pod warunkiem, że te artykuły są przywożone nieodpłatnie lub jeśli za opłatą, nie dostarczone przez podatnika.

Rozdział IV

Materiały pomocnicze do mocowania i zabezpieczania towarów w czasie transportu

Artykuł 80

Różne materiały takie jak sznury, słoma, płótno, papier i karton, drewno i tworzywa sztuczne, które są używane do mocowania i zabezpieczania, łącznie z ochroną przed wysoką temperaturą towarów podczas transportu do terytorium Państwa Członkowskiego, są zwolnione przy wjeździe, pod warunkiem, że:

a) nie nadają się do ponownego użycia; i

b) opłata za nie jest częścią kwoty podlegającej opodatkowaniu w rozumieniu art. 11 dyrektywy nr 77/388/EWG.

Rozdział V

Ściółka, pasza i karma dla zwierząt w czasie transportu

Artykuł 81

Ściółka, pasza i karma lub wszelkie inne elementy przewożone w środkach transportu używanych do przewożenia zwierząt z terytorium Państwa Członkowskiego przeznaczone dla zwierząt w trakcie ich transportu, są zwolnione przy wjeździe.

Rozdział VI

Paliwa i smary w drogowych pojazdach mechanicznych

Artykuł 82

1. Z zastrzeżeniem art. 83 - 85, zwolnione przy wjeździe jest:

a) paliwa znajdujące się w standardowych zbiornikach prywatnych lub przeznaczonych do działalności gospodarczej pojazdów mechanicznych i motocykli;

b) paliwa znajdujące się w przenośnych zbiornikach przewożonych przez prywatne pojazdy mechaniczne i motocykle, przy ilości maksymalnej 10 litrów na pojazd, nie naruszając krajowych przepisów dotyczących przechowywania i transportu paliw.

2. Do celów ust. 1:

a) „pojazd mechaniczny przeznaczony do działalności gospodarczej” oznacza każdy drogowy pojazd mechaniczny, który pod względem typu konstrukcji i wyposażenia jest przeznaczony i nadaje się do transportu komercyjnego lub niekomercyjnego:

- więcej niż dziewięciu osób, włączając kierowcę,

- towarów,

oraz każdy pojazd drogowy do specjalnych celów innych niż transport jako taki;

b) „prywatny pojazd mechaniczny” oznacza każdy pojazd mechaniczny nieobjęty definicją wymienioną w lit. a);

c) „standardowe zbiorniki” oznaczają zbiorniki na stałe zamontowane przez producenta we wszystkich pojazdach mechanicznych tego samego typu, których zamontowanie na stałe pozwala na bezpośrednie wykorzystanie paliwa, zarówno do napędu oraz, gdy istnieje tak możliwość, do funkcjonowania systemu chłodzenia.

Zbiorniki gazu w pojazdach mechanicznych przeznaczone do bezpośredniego użycia gazu jako paliwa również uznaje się za zbiorniki standardowe.

Artykuł 83

Państwa Członkowskie mogą ograniczyć stosowanie zwolnienia w zakresie paliwa znajdującego się w standardowych zbiornikach pojazdów mechanicznych przeznaczonych do działalności gospodarczej do 200 litrów na jeden samochód na podróż.

Artykuł 84

Państwa Członkowskie mogą ograniczyć ilość paliwa zwolnionego przy wjeździe w przypadku:

a) pojazdów mechanicznych przeznaczonych do działalności gospodarczej dokonujących przewozów międzynarodowych

- z państw trzecich do ich stref przygranicznych, maksymalnie do 25 km w linii prostej od granicy;

- z innego Państwa Członkowskiego do ich stref przygranicznych, maksymalnie do 15 km w linii prostej od granicy;

w przypadku, gdy na takie wjazdy dokonywane są przez osoby zamieszkałe w tej strefie;

b) prywatnych pojazdów mechanicznych należących do osób zamieszkałych w strefie przygranicznej, maksymalnie do 15 km w linii prostej od granicy przyległej do państwa trzeciego.

Artykuł 85

Paliwo zwolnione przy wjeździe nie może być używane w pojazdach innych niż te, w których zostało wwiezione ani nie może zostać usunięte z tych pojazdów i przechowywane, za wyjątkiem okresu niezbędnych napraw tych pojazdów, nie może też zostać przekazane odpłatnie bądź nieodpłatnie przez osobę, której udzielono zwolnienia.

Postępowanie niezgodne z powyższym ustępem stanowi podstawę zastosowania przywozowego podatku od wartości dodanej na wymienione produkty, według stawki obowiązującej w dniu niezastosowania się do przepisu, z uwzględnieniem rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

Artykuł 86

Zwolnienie, określone w art. 82, ma również zastosowanie do smarów znajdujących się w pojazdach silnikowych i potrzebnych do ich normalnego działania podczas jazdy.

Rozdział VII

Materiały przeznaczone do budowy, utrzymania i ozdoby pomników lub cmentarzy ofiar wojny

Artykuł 87

Zwolnienie z podatku będzie udzielone w przypadku towarów przywożonych przez organizacje upoważnione do tego celu przez właściwe władze, do użycia przy budowie, utrzymaniu lub ozdobie cmentarzy i pomników upamiętniających ofiary wojny państwa innego niż Państwo Członkowskie przywozu, którzy są w tym państwie pochowani.

Rozdział VIII

Trumny, urny pogrzebowe i ozdobne artykuły pogrzebowe

Artykuł 88

Zwolnione przy wjeździe są:

a) trumny zawierające zwłoki i urny z prochami zmarłych, jak również kwiaty, wieńce pogrzebowe i inne ozdobne artykuły zwykle im towarzyszące;

b) kwiaty, wieńce i inne przedmioty ozdobne, przywożone przez osoby będące rezydentami Państwa Członkowskiego innego niż państwo przywozu, biorące udział w pogrzebie lub przybywające w celu udekorowania grobów znajdujących się na terytorium Państwa Członkowskiego przywozu, pod warunkiem, że przywóz ten nie ma pod względem charakteru lub ilości przeznaczenia handlowego.

TYTUŁ XII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 89

W przypadku, gdy niniejsza Dyrektywa przewiduje, że przyznanie zwolnienia wiąże się ze spełnieniem pewnych warunków, zainteresowana osoba w stopniu zadowalającym przedstawi właściwym władzom dowody, iż takie warunki zostały spełnione.

Artykuł 90

1. Kurs ECU w walucie narodowej brany pod uwagę do celów niniejszej dyrektywy jest ustalany raz w roku. Obowiązujące kursy są naliczone pierwszego dnia roboczego w październiku i stają się skuteczne od dnia 1 stycznia następnego roku.

2. Państwa Członkowskie mogą zaokrąglić kwoty w walucie narodowej przy zamianie w ECU.

3. Państwa Członkowskie mogą kontynuować stosowanie kwot zwolnień obowiązujących w czasie rocznego ustalenia kursu, przewidzianego w ust. 1, jeśli zamiana kwot zwolnień, wyrażona w ECU powoduje przed zaokrągleniem, przewidzianym w ust. 2, zmianę mniejszą niż 5% w zwolnieniu wyrażonym w walucie narodowej.

Artykuł 91

Żaden przepis niniejszej dyrektywy nie zabrania Państwom Członkowskim dalszego nadawania:

a) przywilejów i immunitetów przyznawanych na mocy umów o współpracy kulturalnej, naukowej i technicznej, zawieranych pomiędzy nimi lub z trzecimi państwami;

b) specjalne zwolnienia uzasadnione istotą ruchu przygranicznego, przyznawane przez nie na mocy umów granicznych zawieranych pomiędzy nimi a państwami spoza Wspólnoty.

Artykuł 92

Do czasu ustanowienia wspólnotowych zwolnień na przywóz, Państwa Członkowskie mogą utrzymać w mocy zwolnienia udzielone:

a) marynarzom marynarki handlowej;

b) pracownikom wracającym do swojego państwa po pobycie przez co najmniej sześć miesięcy poza Państwem Członkowskim przywózu, z powodu ich zawodu.

Artykuł 93

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 1 lipca 1984 r.

2. Państwa Członkowskie poinformują Komisję o środkach, które przyjmą w celu wykonania niniejszej dyrektywy, wskazując, jeśli potrzeba, środki, które przyjmą przez proste odniesienie się do identycznych przepisów rozporządzenia (EWG) nr 918/83.

Artykuł 94

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 marca 1983 r.