RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 9 i art. 11 ust. 3,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. OBOWIĄZUJĄCE ŚRODKI

(1) W następstwie dochodzenia („dochodzenie pierwotne”) Rada rozporządzeniem (WE) nr 1629/2004 (²) nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych systemów elektrod grafitowych pochodzących z Indii.

1.1. Wszczęcie przeglądu okresowego

(2) Na wniosek Hindustan Electro Graphite Limited („HEG” lub „przedsiębiorstwo”), indyjskiego producenta eksportującego, w odniesieniu do którego stosuje się obowiązujące środki antydumpingowe, wszczęto zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego częściowy przegląd okresowy wyżej wymienionego rozporządzenia.

(3) Częściowy przegląd okresowy został wszczęty na podstawie dowodów prima facie przedłożonych Komisji przez przedsiębiorstwo, z których wynika, że okoliczności, na podstawie których wprowadzono obowiązujące środki, uległy zmianie i że zmiany te mają charakter trwały.

(4) We wniosku producent eksportujący utrzymuje, że obniżono koszt produkcji produktu objętego postępowaniem w wyniku poprawy wydajności produkcji od czasu dochodzenia pierwotnego oraz że przedsiębiorstwu udało się znacząco zwiększyć ceny eksportowe. Dlatego też zdaniem przedsiębiorstwa dalsze stosowanie środków na obecnym poziomie, ustalonym na podstawie wcześniej określonego poziomu dumpingu, nie jest już konieczne w celu zrównoważenia skutków dumpingu.

(5) Stwierdziwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody dla wszczęcia częściowego przeglądu okresowego, Komisja opublikowała zawiadomienie (zwane dalej „zawiadomieniem o wszczęciu postępowania”) (³) i wszczęła dochodzenie, którego zakres był ograniczony do zbadania dumpingu w danym przypadku.

1.2. Strony, których dotyczy dochodzenie

(6) Komisja oficjalnie powiadomiła HEG oraz przedstawicieli kraju wywozu, a także przemysł wspólnotowy, o wszczęciu przeglądu okresowego. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie swoich opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie.

(7) Komisja przesłała wnioskodawcy kwestionariusz i otrzymała odpowiedź w ustalonym terminie. Komisja również zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje, jakie uznała za niezbędne dla celów określenia dumpingu, oraz przeprowadziła wizytę weryfikacyjną w siedzibie HEG w Bhopal, Indie.

1.3. Okres objęty dochodzeniem przeglądowym

(8) Dochodzenie objęło okres od dnia 1 kwietnia 2007 r. do dnia 31 marca 2008 r. (zwany dalej „okresem objętym dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”).

2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM ORAZ PRODUKT PODOBNY

2.1. Produkt objęty postępowaniem

(9) Produkt objęty bieżącym przeglądem jest tożsamy z produktem objętym dochodzeniem pierwotnym, tzn. są to elektrody grafitowe, w rodzaju stosowanych w piecach elektrycznych, o pozornym ciężarze właściwym 1,65 g/cm³ lub większym oraz o oporności elektrycznej 6,0 μΩ.m lub mniejszej, objęte kodem CN ex 8545 11 00, oraz złączki stosowane do takich elektrod, objęte kodem CN ex 8545 90 90, przywożone razem lub osobno i pochodzące z Indii.

2.2. Produkt podobny

(10) Bieżący przegląd wykazał, że systemy elektrod grafitowych produkowanych przez HEG i sprzedawane na indyjskim rynku krajowym są podobne do tych wywożonych do Wspólnoty, w związku z czym mogą być uważane za produkt podobny do produktu objętego postępowaniem.

3. DUMPING

3.1. Wartość normalna

(11) Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała najpierw, czy krajowa sprzedaż produktu objętego postępowaniem niezależnym klientom była reprezentatywna, tzn. czy łączna wielkość takiej sprzedaży była równa co najmniej 5 % łącznej wielkości odpowiadającej jej sprzedaży eksportowej do Wspólnoty. Podczas okresu objętego dochodzeniem stwierdzono, że krajowa sprzedaż HEG jest reprezentatywna.

(12) Następnie Komisja ustaliła rodzaje produktu sprzedawane przez to przedsiębiorstwo na rynku krajowym, które były identyczne lub bezpośrednio porównywalne z rodzajami sprzedawanymi na wywóz do Wspólnoty.

(13) Krajowa sprzedaż danego rodzaju produktu uznawana była za wystarczająco reprezentatywną, jeśli wielkość sprzedaży tego rodzaju produktu na rzecz niezależnych klientów na rynku krajowym w okresie objętym dochodzeniem była równa co najmniej 5 % łącznej wielkości sprzedaży eksportowej porównywalnego rodzaju produktu do Wspólnoty.

(14) Następnie Komisja zbadała, czy można uznać, że krajowa sprzedaż każdego rodzaju systemu elektrod grafitowych sprzedawanego na rynku krajowym w ilościach reprezentatywnych jest dokonywana w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W tym celu ustalono odsetek krajowej sprzedaży z zyskiem każdego rodzaju wywożonego produktu niezależnym klientom na rynku krajowym w okresie objętym dochodzeniem.

(15) W przypadku krajowej sprzedaży każdego rodzaju systemu elektrod grafitowych, dokonywanej w ilościach reprezentatywnych i której ponad 80 % przyniosło zysk, wartość normalna została obliczona na podstawie rzeczywistej ceny krajowej wszystkich transakcji w okresie objętym dochodzeniem.

(16) W przypadku pozostałych wywożonych rodzajów produktu, sprzedawanych również na rynku krajowym, gdzie mniej niż 80 % sprzedaży zostało dokonane z zyskiem, wartość normalna została obliczona na podstawie ceny krajowej zyskownych transakcji w okresie objętym dochodzeniem.

(17) W przypadku gdy ceny krajowe określonego rodzaju produktu nie mogły stanowić podstawy do ustalenia wartości normalnej, konieczne było zastosowanie innej metody. Zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego Komisja obliczyła wartość normalną skonstruowaną w opisany poniżej sposób.

(18) Wartość normalna została skonstruowana przez dodanie do ponoszonych przez eksportera kosztów produkcji wywożonych rodzajów produktu uzasadnionej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych („koszty SG&A”) oraz odpowiedniej marży zysku.

(19) We wszystkich przypadkach koszty SG&A oraz zysk ustalono zgodnie z metodami określonymi w art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. W tym celu Komisja zbadała, czy dane o poniesionych kosztach SG&A oraz o zysku osiągniętym przez producenta eksportującego ze sprzedaży produktu podobnego na rynku krajowym są wiarygodne i w tym przypadku stwierdziła, że są one odpowiednie do ustalenia wartości normalnej.

3.2. Cena eksportowa

(20) Całość sprzedaży eksportowej produktu objętego postępowaniem prowadzonej przez HEG była dokonywana bezpośrednio na rzecz niezależnych odbiorców we Wspólnocie, w związku z czym ceny eksportowe zostały ustalone na podstawie cen zapłaconych lub należnych za produkt objęty postępowaniem w ODP, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

3.3. Porównanie

(21) Porównanie wartości normalnej i ceny eksportowej zostało przeprowadzone na podstawie ceny exfactory i na takim samym poziomie handlu. W celu zapewnienia rzetelnego porównania uwzględniono, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego, różnice w czynnikach, które - jak wykazano - miały wpływ na ceny i na porównywalność cen. Na tej podstawie w odpowiednich i uzasadnionych przypadkach dokonano dostosowania dotyczącego różnicy w poziomie rabatów, kosztów transportu, ubezpieczenia, przeładunku, pakowania, kosztów kredytu oraz należności celnych przywozowych.

3.4. Margines dumpingu

(22) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego średnią ważoną wartość normalną ze względu na rodzaj porównano ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiadającego rodzaju produktu objętego postępowaniem.

(23) Ustalony margines dumpingu HEG, wyrażony jako odsetek ceny netto na granicy Wspólnoty przed ocleniem, miał wartość de minimis w rozumieniu art. 9 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

4. TRWAŁY CHARAKTER ZMIAN OKOLICZNOŚCI

(24) Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego zbadano również, czy zmianę okoliczności można uznać za trwałą.

(25) Koszt produkcji przedsiębiorstwa nie uległ znacznemu obniżeniu od czasu dochodzenia pierwotnego, natomiast cena eksportowa produktu objętego postępowaniem znacznie wzrosła podczas ODP, a więc tym samym ustalenia dotyczące dumpingu poczynione w toku dochodzenia pierwotnego nie są już aktualne.

(26) Najnowsze uzyskane dane dotyczące okresu po ODP wykazały, że ceny importowe HEG utrzymują się na niezmiennie wysokim poziomie, co potwierdza fakt, że przedsiębiorstwo nie powróciło do stosowania dumpingu po ODP.

(27) Stwierdzono również, że podczas ODP wywóz dokonywany przez HEG na rynki inne niż rynek UE prowadzony był po cenach wyższych od cen stosowanych na indyjskim rynku krajowym.

(28) W tej sytuacji fakty stwierdzone w wyniku ODP mogą zostać uznane za trwałe.

5. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(29) Jak stwierdzono powyżej, podczas ODP poziom dumpingu HEG miał wartość de minimis. Należy jednak zauważyć, że podczas dochodzenia pierwotnego ustalono wysokość marginesu dumpingu w odniesieniu do przedsiębiorstwa objętego postępowaniem na 22,4 %, natomiast obecna stawka cła antydumpingowego w odniesieniu do tego przedsiębiorstwa wynosi 0 % (⁴). Wynika to z faktu obowiązywania równoległych ceł wyrównawczych w odniesieniu do przywozu produktu objętego postępowaniem. W tej sytuacji stwierdzenie dumpingu de minimis nie ma bezpośredniego wpływu na poziom obecnie obowiązujących środków (⁵).

6. UJAWNIENIE

(30) Zainteresowane strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i ustaleniach dochodzenia oraz miały możliwość przedstawienia uwag. Nie otrzymano żadnych uwag,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Częściowy przegląd okresowy środków antydumpingowych stosowanych wobec przywozu niektórych systemów elektrod grafitowych pochodzących z Indii, wszczęty na mocy art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 384/96, zostaje niniejszym zakończony, przy czym poziom obowiązującego środka antydumpingowego pozostaje niezmieniony.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 lipca 2009 r.