RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(¹) (zwane dalej „rozporządzeniem podstawowym”), w szczególności jego art. 9,

uwzględniając wniosek złożony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. ŚRODKI TYMCZASOWE

(1) Dnia 19 maja 2004 r. Komisja rozporządzeniem (WE) nr 1009/2004(²) (zwanym dalej „rozporządzeniem tymczasowym”) nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych systemów elektrod grafitowych pochodzących z Indii.

B. DALSZA PROCEDURA

(2) Po przedstawieniu istotnych faktów i względów, na podstawie których podjęto decyzję o nałożeniu tymczasowych środków antydumpingowych, kilka zainteresowanych stron złożyło na piśmie swoje uwagi odnośnie do ustaleń tymczasowych. Strony, które złożyły odpowiedni wniosek, uzyskały możliwość wypowiedzenia się.

(3) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje, które uznała za niezbędne dla ostatecznych ustaleń.

(4) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i względach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz niektórych systemów elektrod grafitowych pochodzących z Indii oraz ostateczny pobór kwot zabezpieczonych tytułem cła tymczasowego. Po przedstawieniu istotnych faktów i względów stronom wyznaczono termin na ustosunkowanie się do nich.

(5) Po przeanalizowaniu uwag, zgłoszonych przez zainteresowane strony ustnie i pisemnie, w odpowiednich przypadkach zmodyfikowano ustalenia.

C. ROZPATRYWANY PRODUKT I PRODUKT PODOBNY

(6) Z uwagi na to, że nie wpłynęły nowe uwagi merytoryczne dotyczące produktu omawianego i produktu podobnego, niniejszym zatwierdza się motywy od 11 do 15 rozporządzenia tymczasowego.

D. DUMPING

1. Skargi producentów będących jednocześnie eksporterami

(7) Dwaj współpracujący producenci będący jednocześnie eksporterami ponownie złożyli skargę, podnosząc, iż wartość normalna podlegała korekcie z uwagi na zwrot cła zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. b) „Przywozowe należności celne i podatki pośrednie” rozporządzenia podstawowego lub zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. k) „Inne czynniki” w związku ze świadczeniami otrzymanymi w ramach „Systemu »paszportowego« uprawnienia celnego” (zwanego dalej „DEPB”) w odniesieniu do wywozów już zrealizowanych. W oparciu o art. 2 ust. 10 lit. b) żądali oni korekty w wysokości odpowiadającej co najmniej kwocie kredytów DEBP wykorzystanych do przywozu surowców zużytych w procesie produkcji wywożonego produktu.

(8) W związku z tym należy zauważyć, że nie można było dokonać korekty, ponieważ – jak wyjaśniono w motywie 25 rozporządzenia tymczasowego – badanie wykazało, że nie zachodzi bezpośredni związek pomiędzy przyznanymi kredytami DEBP a zakupionymi surowcami, ponieważ kredyty mogły zostać wykorzystane na cło należne za wszystkie towary importowane, z wyjątkiem dóbr inwestycyjnych i towarów objętych ograniczeniami lub zakazami. Ponadto, nawet jeżeli kredyty zostały wykorzystywane do przywozu surowców niezbędnych do produkcji elektrod grafitowych, producenci będący jednocześnie eksporterami nie wykazali, że surowce te zostały użyte do produkcji eksportowanego produktu. Ponadto świadczenie w ramach DEBP zostało wykazane w systemie księgowym przedsiębiorców jako przychód, a nie jako koszt. Dlatego, zgodnie z księgami rachunkowymi przedsiębiorstw, nie istniał związek między ceną wywiezionego towaru i przychodem uzyskanym w ramach DEBP. Ponadto nie przedstawiono nowych argumentów uzasadniających zastosowanie art. 2 ust. 10 lit. k) rozporządzenia podstawowego. Dlatego skarg tych nie można było uznać, a ustalenia zawarte w motywach 25 i 26 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym zatwierdzone.

(9) Obaj współpracujący producenci będący jednocześnie eksporterami ponownie wnieśli również skargę w oparciu o art. 2 ust. 10 lit. d) ppkt ii) rozporządzenia podstawowego w związku z różnymi poziomami obrotu. Nie wysunięto jednak żadnych nowych argumentów. W związku z tym ustalenia zawarte w motywach 27 i 28 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym zatwierdzone.

(10) Współpracujący producenci będący jednocześnie eksporterami zakwestionowali kursy wymiany zastosowane do obliczenia cen eksportowych. Stwierdzili oni, że należało zastosować kursy wymiany obowiązujące w dniu płatności, a nie w dniu wystawienia faktury. Stwierdzili też, że właściwsze byłoby zastosowanie rzeczywistych dziennych kursów wymiany, a nie średnich kursów wymiany z miesiąca wystawienia faktury.

(11) W nawiązaniu do tego należy zauważyć, że Komisja, co do zasady, stosuje kursy wymiany odpowiadające dacie faktury, ponieważ przy ustalaniu ceny uwzględnia się kursy wymiany obowiązujące w chwili wystawienia faktury. Z tego powodu żądanie zastosowania kursów wymiany z dnia płatności zostało oddalone. Zgodzono się jednak na zastosowanie rzeczywistych kursów wymiany obowiązujących w dniu wystawienia faktury zamiast średnich kursów wymiany z miesiąca wystawienia faktury. W związku z tym odpowiednio skorygowano obliczenie dumpingu.

(12) Podczas badania sprawy odkryto błąd rachunkowy w przedstawionych średnich miesięcznych kursach wymiany. Z uwagi na to, że kursy te zastąpiono dziennymi kursami wymiany, zgodnie z motywem 11, błąd ten uważa się za skorygowany.

2. Obliczenie dumpingu

(13) Po dokonaniu korekt w zakresie stosowanych kursów wymiany zgodnie z motywami od 10 do 12 powyżej, ostatecznie ustalone marginesy dumpingu wyrażone jako odsetek ceny netto CIF franco – granica Wspólnoty są następujące:

E. PRZEMYSŁ WSPÓLNOTOWY

(14) Z braku istotnych nowych informacji i argumentów w tym zakresie niniejszym zatwierdza się motywy od 32 do 35 rozporządzenia tymczasowego.

F. SZKODA

(15) Po przedstawieniu ustaleń tymczasowych eksporterzy indyjscy wskazali na rozbieżność pomiędzy wysokością podcięcia ceny jednego rodzaju omawianego produktu a wysokością podcięcia ceny produktów podobnych rodzajów. Skarga została należycie zbadana i stwierdzono, że rozbieżność jest spowodowana błędną informacją dotyczącą szeregu not uznaniowych i rabatów jednego z producentów wspólnotowych. Z tego powodu uznano tę skargę i skorygowano wysokość podcięcia ceny danego rodzaju produktów oraz, w odpowiednich przypadkach, innych rodzajów produktów.

(16) Stwierdzono ponadto, że pewną liczbę transakcji dokonanych przez przemysł wspólnotowy, które posłużyły do obliczeń wysokości podcięcia ceny, policzono podwójnie. Z uwagi na to dwukrotnie uwzględnione transakcje zostały wyeliminowane, a obliczenia wysokości podcięcia ceny odpowiednio zmieniono. Przy obliczeniach służących określaniu wskaźników szkody błąd ten jednak nie wystąpił. Z tego powodu korekta wskaźników szkody nie była konieczna.

(17) Wynikające z tego porównanie pokazało, że w okresie objętym postępowaniem ceny omawianego produktu pochodzącego z Indii i sprzedanego we Wspólnocie były zaniżone o 3-11% w stosunku do cen przemysłu wspólnotowego.

(18) Z braku istotnych nowych informacji i argumentów w tym zakresie motywy od 36 do 72 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym zatwierdzone z wyjątkiem motywu 42 (patrz motywy od 15 do 17 powyżej).

G. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1. Powrót do zwykłych warunków konkurencji po likwidacji kartelu

(19) Eksporterzy indyjscy ponownie podnieśli argument, że związek przyczynowy pomiędzy przywozem dumpingowym i szkodą dla przemysłu wspólnotowego ustalono w oparciu o dane niewiarygodne z powodu istnienia kartelu do roku 1998. Eksporterzy indyjscy nie dostarczyli jednak żadnych nowych informacji w terminie wyznaczonym na wnoszenie uwag w tym zakresie.

2. Przywóz z innych państw trzecich

(20) Kilka zainteresowanych stron podniosło, że Komisja powinna wszcząć niniejsze postępowanie również w stosunku do przywozu podobnego produktu z Japonii. W momencie wszczęcia bieżącego postępowania Komisja nie posiadała wystarczających dowodów na istnienie dumpingu wyrządzającego szkodę, co uzasadniałoby wszczęcie postępowania przeciwko przywozom produktów pochodzących z Japonii, zgodnie z zapisami art. 5 rozporządzenia podstawowego. Otrzymane po wszczęciu postępowania informacje, niezależnie od tego, czy analizowane były oddzielnie czy wraz z innymi informacjami, w posiadaniu których była Komisja w trakcie postępowania, nie stanowią wystarczających dowodów na istnienie szkodliwego dumpingu. Na przykład dowody przedstawione przez wyżej wymienione strony zawierały jedynie informacje o średnich krajowych i eksportowych cenach japońskich elektrod grafitowych, nie wskazywały natomiast, czy elektrody te odpowiadały definicji omawianego produktu określonej w motywie 13 rozporządzenia tymczasowego. W każdym razie fakt, że przywozy pochodzące z Japonii nie zostały objęte procedurą, nie zmienia wniosków dochodzenia w zakresie związku przyczynowego.

(21) Z braku istotnych nowych informacji i argumentów w tym zakresie motywy od 73 do 93 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym zatwierdzone.

H. INTERES WSPÓLNOTY

(22) Stowarzyszenie reprezentujące użytkowników oraz przedsiębiorca będący użytkownikiem ponownie wyraził swoją główną obawę, iż zastosowanie jakiegokolwiek środka antydumpingowego wykluczy dostawców indyjskich z rynku Wspólnoty, co zmniejszy konkurencję w zakresie tego produktu na rynku Wspólnoty i doprowadzi do nieuniknionego wzrostu cen. Jednakże, jak stwierdzono w motywie 103 rozporządzenia tymczasowego, wpływ jakiejkolwiek podwyżki cen podobnego produktu dla klientów końcowych prawdopodobnie będzie minimalny. Ponadto przypomina się, że celem żadnego środka antydumpingowego w żadnym wypadku nie jest zamknięcie produktom indyjskim dostępu do rynku Wspólnoty, ale przywrócenie uczciwej konkurencji zakłóconej przez nieuczciwe praktyki handlowe. Uznaje się też, że wysokość ceł nie wyklucza producentów indyjskich z rynku Wspólnoty.

(23) Przy braku istotnych nowych informacji i argumentów w tym zakresie motywy od 94 do 107 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym zatwierdzone.

I. POZIOM ELIMINACJI SZKODY

(24) Po przedstawieniu ustaleń tymczasowych kilka zainteresowanych stron złożyło skargę, podnosząc, że zysk na poziomie 9,4%, uznany za reprezentatywny dla sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego przy braku szkodliwego dumpingu z Indii jest zbyt wysoki. Wskazano, że powszechnie w sektorach takich jak stalowy, tekstylny i sektor podstawowych produktów chemicznych przyjmuje się zysk na poziomie 5%. Te same strony zażądały też pełnego ujawnienia metody, którą zastosowano przy obliczeniu tej wartości.

(25) Jak wyjaśniono w motywie 110 rozporządzenia tymczasowego, zysk w wysokości 9,4% jest efektem wnikliwej oceny uwzględniającej wiele czynników, w tym: i) zysk osiągnięty przez przemysł wspólnotowy w roku 1999, kiedy udział dumpingowego przywozu w rynku był najniższy; ii) warunki panujące na rynku w tym czasie; oraz iii) wyciąg z bazy danych pochodzących ze sprawozdań finansowych przedsiębiorców. Baza ta zawiera dane dotyczące sprawozdań finansowych przedsiębiorców, które gromadzone są najpierw przez krajowe banki centralne największych krajów uprzemysłowionych, tzn. większości Państw Członkowskich Unii Europejskiej, USA i Japonii, a następnie są agregowane – w podziale na sektory – przez Europejski Komitet Centrali Bilansowych i Komisję Europejską. Baza ta została zaktualizowana w okresie pomiędzy ustaleniami tymczasowymi a ostatecznymi. Analiza zaktualizowanych danych dotyczących Państw Członkowskich UE oraz USA i Japonii wskazuje, że średni zysk spółek należących do najbliższego dostępnego sektora przed uwzględnieniem zdarzeń nadzwyczajnych wynosił w roku 2002, tj. ostatnim roku dostępnym w bazie danych, 7,5%.

(26) Przy ustalaniu zysku możliwego do osiągnięcia w przypadku braku dumpingu należy jednak odpowiednio uwzględnić wszystkie istotne elementy jakościowe i ilościowe. Jak wskazano w motywie 110 rozporządzenia tymczasowego, w szczególności wnikliwie zbadano poziom zysku przemysłu wspólnotowego w czasie, gdy udział dumpingowego przywozu w rynku był najniższy (tzn. w 1999 r.) oraz wszelkie inne przyczyny i okoliczności mogące wpłynąć na reprezentatywność tego okresu. Należy też zauważyć, że omawiany produkt jest używany do specjalistycznych zastosowań i musi ściśle odpowiadać określonym parametrom, zwłaszcza oporności elektrycznej. Wymaga to zarówno kapitałochłonnego procesu produkcji, jak i znacznych kosztów prac rozwojowo-badawczych. Fakt, że technologię tą opanowało niewielu producentów na świecie, jest kolejną przesłanką, aby produktu tego nie uznać za wyrób masowy.

(27) Uwzględniając wszystkie te elementy i okoliczności, stwierdza się ostatecznie, że marżę zysku, którą można zasadnie uznać za reprezentatywną dla sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego przy braku dumpingu ze strony Indii, należy – dla celów obliczania wielkości szkody – ustalić na poziomie 8%.

(28) Na podstawie powyższych ustaleń dotyczących zaniżania cen (patrz motywy od 15 do 17 powyżej) oraz przy uwzględnieniu korekty kursów wymiany (patrz motyw 11 powyżej) marginesy szkody zmieniono następująco:

J. ŚRODKI OSTATECZNE

(29) Na podstawie wniosków dotyczących dumpingu, szkody, związku przyczynowego i interesu Wspólnoty, zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego uznaje się, że należy nałożyć ostateczne cło antydumpingowe w wysokości ustalonego marginesu dumpingu, ale nie wyższej niż margines szkody określony powyżej.

(30) Korekta marginesu dumpingu i szkody nie ma wpływu na zastosowanie zasady niższego cła. Z tego powodu zastosowana metoda określenia stawek antydumpingowych, uwzględniająca równoległe nałożenie cła wyrównawczego od przywozu tego samego produktu z Indii, zgodnie z motywami 114 i 115 rozporządzenia tymczasowego, zostaje niniejszym zatwierdzona. Ostateczne cło wynosi:

K. OSTATECZNY POBÓR CŁA TYMCZASOWEGO

(31) W związku ze znacznym marginesem dumpingu, który, jak ustalono, był stosowany przez indyjskich producentów będących jednocześnie eksporterami, i z uwagi na poziom szkody dla przemysłu wspólnotowego uznaje się, iż niezbędne jest ostateczne pobranie kwot zabezpieczonych tytułem tymczasowego cła antydumpingowego, nałożonego rozporządzeniem tymczasowym, do wysokości nałożonego cła ostatecznego. Z uwagi na to, że ostateczne cło jest niższe od cła tymczasowego, zabezpieczone tymczasowo kwoty, przewyższające ostateczną kwotę cła antydumpingowego, zostaną zwolnione.

(32) Stawki cła antydumpingowego podane w niniejszym rozporządzeniu dla poszczególnych przedsiębiorców określono w oparciu o ustalenia niniejszego postępowania. Z uwagi na to odzwierciedlają one sytuację tych przedsiębiorców w trakcie postępowania. Stawki te (w przeciwieństwie do ogólnokrajowego cła dotyczącego wszystkich pozostałych przedsiębiorców) dotyczą więc wyłącznie przywozu produktów pochodzących z danego kraju i wyprodukowanych przez tych przedsiębiorców, a zatem przez konkretne, wymienione podmioty prawne. Przywożone produkty, wyprodukowane przez jakiegokolwiek innego przedsiębiorcę, niewymienionego w odpowiedniej części niniejszego rozporządzenia z nazwy i adresu, w tym przez podmioty powiązane z przedsiębiorcami wymienionymi, nie mogą korzystać z tych stawek i będą objęte stawkami obowiązującymi dla wszystkich pozostałych przedsiębiorców.

(33) Wszelkie wnioski o zastosowanie tych indywidualnych stawek cła antydumpingowego wobec przedsiębiorców (np. w wyniku zmiany nazwy podmiotu lub utworzenia nowych podmiotów produkujących lub sprzedających) należy niezwłocznie kierować do Komisji, podając wszystkie odpowiednie informacje, w szczególności dotyczące wszelkich zmian działalności spółki związanych z produkcją, sprzedażą krajową i wywozem dotyczące np. zmiany nazwy lub zmiany podmiotów produkujących i sprzedających. W odpowiednich przypadkach rozporządzenie zostanie zmienione poprzez aktualizację listy przedsiębiorców korzystających z indywidualnych stawek cła,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz elektrod grafitowych z rodzaju stosowanych w piecach elektrycznych, których gęstość pozorna wynosi przynajmniej 1,65 g/ cm³, a opór elektryczny nie więcej niż 6,0μΩ. m, objętych kodem CN ex8545 1100 (kod TARIC 8545 11 00 10) oraz złączek wykorzystywanych w takich elektrodach, objętych kodem CN ex 8545 90 90 (kod TARIC 8545 90 90 10), importowanych razem lub oddzielnie, pochodzących z Indii.

2. Dla produktów wyprodukowanych przez przedsiębiorców wymienionych poniżej stawki ostatecznego cła antydumpingowego od ceny netto franco-granica Wspólnoty przed cłem są następujące:

3. O ile nie ustalono inaczej, zastosowanie znajdują obowiązujące przepisy celne.

Artykuł 2

Kwoty zabezpieczone tytułem tymczasowego cła antydumpingowego zgodnie z rozporządzeniem tymczasowym w sprawie przywozu elektrod grafitowych stosowanych w piecach elektrycznych, których gęstość pozorna wynosi przynajmniej 1,65 g/ cm³, a opór elektryczny nie więcej niż 6,0μΩ. m, objętych kodem CN ex 8545 11 00 (kod TARIC 8545 11 00 10), oraz złączek wykorzystywanych w takich elektrodach, objętych kodem CN ex 8545 90 90 (kod TARIC 8545 90 90 10), przywożonych razem lub oddzielnie, pochodzących z Indii, pobiera się ostatecznie jak następuje.

Zabezpieczone kwoty przekraczające ostateczną stawkę cła antydumpingowego zostaną zwolnione.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 września 2004 r.