KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wizowego systemu informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS) (¹), w szczególności jego art. 45 ust. 2 lit. e),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 16 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 zawiera przepisy dotyczące wykorzystania VIS do przeprowadzania konsultacji i składania wniosków o wydanie dokumentów. W wykonaniu art. 16 rozporządzenia w sprawie VIS należy przyjąć odpowiednie środki w celu określenia zasad wymiany wiadomości przekazywanych za pośrednictwem infrastruktury VIS (specyfikacje VIS Mail). Wiadomości te nie są zapisywane w systemie VIS, a przekazywane dane osobowe są wykorzystywane wyłącznie do konsultacji z centralnymi organami wizowymi oraz do współpracy konsularnej.

(2) Z zastrzeżeniem dalszych przyjętych w terminie określonym w art. 46 rozporządzenia w sprawie VIS środków dotyczących integracji funkcji technicznych w ramach sieci konsultacji Schengen, specyfikacje dla przekazywania wiadomości VIS powinny określać cztery rodzaje wiadomości, z których będzie można korzystać od momentu uruchomienia VIS do dnia określonego w art. 46 rozporządzenia w sprawie VIS. Wspomniane cztery rodzaje wiadomości powinny obejmować wiadomości dotyczące współpracy konsularnej (art. 16 ust. 3 rozporządzenia w sprawie VIS), wiadomości dotyczące przekazywania do właściwego organu wizowego wniosków o przesłanie kopii dokumentów podróży i innych dokumentów uzupełniających wniosek oraz przekazywania elektronicznych kopii tych dokumentów (art. 16 ust. 3 rozporządzenia w sprawie VIS), wiadomości o tym, że dane przetwarzane w VIS są nieścisłe lub że dane te zostały przetworzone w VIS niezgodnie z rozporządzeniem w sprawie VIS (art. 24 ust. 2 rozporządzenia w sprawie VIS) oraz wiadomości o tym, że osoba ubiegająca się o wizę uzyskała obywatelstwo państwa członkowskiego (art. 25 ust. 2 rozporządzenia w sprawie VIS).

(3) Zgodnie z art. 5 protokołu w sprawie stanowiska Danii stanowiącego załącznik do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, dnia 13 października 2008 r. Dania postanowiła dokonać transpozycji rozporządzenia (WE) nr 767/2008 do prawa duńskiego. Rozporządzenie (WE) nr 767/2008 jest zatem dla Danii wiążące zgodnie z prawem międzynarodowym. W związku z powyższym w świetle prawa międzynarodowego Dania ma obowiązek transpozycji niniejszej decyzji.

(4) Zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (²) Zjednoczone Królestwo nie uczestniczyło w przyjęciu rozporządzenia (WE) nr 767/2008, nie jest nim związane ani nie ma ono do niego zastosowania, ponieważ stanowi ono rozwinięcie przepisów dorobku Schengen. Niniejsza decyzja Komisji nie jest zatem skierowana do Zjednoczonego Królestwa.

(5) Zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (³) Irlandia nie uczestniczyła w przyjęciu rozporządzenia (WE) nr 767/2008, nie jest nim związana ani nie ma ono do niej zastosowania, ponieważ stanowi ono rozwinięcie przepisów dorobku Schengen. Niniejsza decyzja Komisji nie jest zatem skierowana do Irlandii.

(6) Niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r. oraz art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r.

(7) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej oraz Republikę Islandii i Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (⁴), które mieszczą się w obszarze określonym w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej oraz Republikę Islandii i Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (⁵).

(8) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy podpisanej przez Unię Europejską, Wspólnotę Europejską i Konfederację Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które mieszczą się w obszarze określonym w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE w sprawie zawarcia tej umowy w imieniu Wspólnoty Europejskiej (⁶).

(9) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które należą do obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/261/WE z dnia 28 lutego 2008 r. w sprawie podpisania w imieniu Wspólnoty Europejskiej i tymczasowego stosowania niektórych postanowień Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (⁷).

(10) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu utworzonego na mocy art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (⁸),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Środki wykonawcze do mechanizmu konsultacji i innych procedur określonych w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 na okres od momentu uruchomienia VIS do dnia określonego w art. 46 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 są określone w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Republiki Czeskiej, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 maja 2009 r.

ZAŁĄCZNIK

1. Wprowadzenie

Mechanizm komunikacji VIS Mail opiera się na przepisach art. 16 rozporządzenia (WE) nr 767/2008, który zezwala na przekazywanie informacji między państwami członkowskimi za pośrednictwem infrastruktury Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS).

Dane osobowe przekazywane w ramach tego mechanizmu zgodnie z art. 16 rozporządzenia w sprawie VIS są wykorzystywane wyłącznie do konsultacji z centralnymi organami wizowymi oraz do współpracy konsularnej.

Wdrożenie VIS Mail oraz VISION podzielono na następujące fazy:

Do momentu, w którym VIS będzie gotowy do działania jedyną siecią komunikacji w celu prowadzenia konsultacji dotyczących wiz jest sieć VISION (¹).

W fazie 1, poczynając od uruchomienia VIS, mechanizm VIS Mail może być wykorzystywany do przekazywania następujących rodzajów informacji:

— wiadomości dotyczące współpracy konsularnej,

— wnioski o dokumenty uzupełniające,

— wiadomości dotyczące nieścisłych danych,

— informacje o uzyskaniu przez osobę ubiegającą się o wizę obywatelstwa państwa członkowskiego.

W fazie 1 zastosowanie mają przepisy rozporządzenia w sprawie VIS dotyczące korzystania z VIS Mail do przekazywania informacji dotyczących współpracy konsularnej i wniosków o dokumenty uzupełniające (art. 16 ust. 3), o zmianę danych (art. 24 ust. 2) i o wcześniejsze usunięcie danych (art. 25 ust. 2). Mechanizm VIS Mail, obejmujący centralny serwer pocztowy (central mail relay) i krajowe serwery pocztowe, musi być gotowy do użycia, w przypadku gdy co najmniej jedno państwo członkowskie zamierza korzystać z tego mechanizmu w fazie 1, tak aby zagwarantować, że to państwo członkowskie będzie miało możliwość przekazywania określonych powyżej rodzajów wiadomości (²). W fazie 1 funkcjonowania VIS Mail równocześnie wykorzystywana jest sieć VISION.

W fazie 2, gdy wszystkie jednostki wydające wizy będą podłączone do VIS, mechanizm VIS Mail zastąpi sieć konsultacji Schengen z dniem określonym zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 46 rozporządzenia w sprawie VIS. Począwszy od tego dnia, wszystkie rodzaje wiadomości wymieniane są w ramach mechanizmu VIS Mail poprzez infrastrukturę VIS.

2. Infrastruktura wymiany poczty SMTP

Wymiana poczty za pośrednictwem SMTP odbywa się przy wykorzystaniu infrastruktury VIS, obejmującej interfejsy krajowe i sieć sTESTA, i opiera się na krajowych serwerach pocztowych dokonujących wymiany wiadomości poprzez centralną infrastrukturę wymiany poczty (ang. central mail relay infrastructure).

Centralna infrastruktura wymiany poczty SMTP jest tworzona i instalowana w jednostce centralnej VIS i w rezerwowych jednostkach centralnych. Zarządzanie przekazywaniem poczty i monitorowanie tego procesu, w tym również prowadzenie rejestru (logging), zapewnia organ zarządzający.

Krajową infrastrukturę serwerów poczty SMTP przygotowują państwa członkowskie. Krajowe serwery pocztowe muszą być chronione przez nieupoważnionym dostępem do wiadomości.

3. Rozwiązanie programowe

VIS Mail zostaje uruchomiony wraz z procesami operacyjnymi opracowanymi w fazie 1 z uwzględnieniem rozwiązania technicznego zastosowanego w przypadku sieci VISION, aby zapewnić płynne przejście z fazy 1 do fazy 2, gdy VIS Mail zastąpi VISION.

Specyfikacje techniczne opisujące funkcje mechanizmu VIS Mail pozostają bez uszczerbku dla aspektów prawnych współpracy konsularnej i procedur wizowych.

(¹) Sieć ta jest wykorzystywana do prowadzenia konsultacji między państwami członkowskimi, w tym ich przedstawicielstwami, oraz do wymiany informacji o wydaniu wizy o ograniczonej ważności terytorialnej.

(²) Fakt, że istnieje możliwość korzystania z mechanizmu VIS Mail, oznacza, że korzystanie z tego mechanizmu jest fakultatywne, natomiast dostępność narzędzia musi być obowiązkowo zagwarantowana.