RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od dnia 14 listopada 1997 r. Wspólnota jest stroną Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego (²) (zwanej dalej „konwencją”).

(2) Na szesnastym specjalnym posiedzeniu Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) w listopadzie 2008 r. przyjęto zalecenie 08-05 w celu ustanowienia nowego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, obowiązującego do 2022 r. i zastępującego plan odbudowy przyjęty w 2006 r.

(3) W celu odbudowania zasobów w nowym planie odbudowy ICCAT przewidziano stopniowe zmniejszenie poziomu całkowitego dopuszczalnego połowu (TAC) w okresie od 2007 do 2011 r., ograniczenia połowów na pewnych obszarach i w pewnych okresach, nową minimalną wielkość tuńczyka błękitnopłetwego, środki dotyczące rybołówstwa sportowego i rekreacyjnego, środki dotyczące możliwości związanych z połowem i hodowlą, a także zaostrzone środki kontrolne oraz wdrożenie Systemu Wspólnej Międzynarodowej Kontroli ICCAT w celu zapewnienia skuteczności planu odbudowy.

(4) Należy zatem wdrożyć nowy plan odbudowy ICCAT za pomocą rozporządzenia ustanawiającego plan odbudowy zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (³), które to rozporządzenie powinno wejść w życie przed rozpoczęciem głównego okresu połowu.

(5) Plan odbudowy ICCAT z 2006 r. wprowadzono do prawa wspólnotowego rozporządzeniem (WE) nr 1559/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. ustanawiającym wieloletni plan odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym (⁴). Przyjęcie przez ICCAT nowego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego wymaga zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 43/2009 z dnia 16 stycznia 2009 r. ustalającego uprawnienia do połowów na 2009 rok i związane z nimi warunki dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (⁵), uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1559/2007 i zastąpienia go niniejszym rozporządzeniem.

(6) Z uwagi na pilność tej sprawy konieczne jest odstąpienie od sześciotygodniowego okresu, o którym mowa w pkt I.3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej, dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot, zakres i cel

Niniejsze rozporządzenie określa ogólne zasady realizacji przez Unię wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) zalecanego przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT).

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

Celem planu odbudowy obowiązującego od 2007 r. do końca 2022 r. jest osiągnięcie biomasy odpowiadającej maksymalnemu zrównoważonemu odłowowi z prawdopodobieństwem wynoszącym co najmniej 60 %.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „CPC” oznaczają umawiające się strony konwencji oraz niebędące umawiającymi się stronami współpracujące strony, podmioty lub podmioty rybackie;

b) „statek rybacki” oznacza każdy statek wykorzystywany lub przeznaczony do wykorzystywania w celu przemysłowej eksploatacji zasobów tuńczyka błękitnopłetwego, w tym statki łowcze, statki przetwórnie, statki wspierające, holowniki, statki przeładunkowe i statki transportowe wyposażone do celów transportu produktów z tuńczyka oraz statki pomocnicze rybołówstwa, z wyjątkiem kontenerowców;

c) „statek łowczy” oznacza statek wykorzystywany w celu przemysłowego połowu zasobów tuńczyka błękitnopłetwego;

d) statek pomocniczy rybołówstwa” oznacza każdy statek wykorzystywany do transportu martwego (nieprzetworzonego) tuńczyka błękitnopłetwego z sadza lub tonara do wyznaczonego portu lub statku przetwórni;

e) „statek przetwórnia” oznacza statek, na którego pokładzie produkty rybołówstwa poddaje się przed ich opakowaniem co najmniej jednej z następujących operacji: filetowanie lub krojenie, mrożenie lub przetworzenie;

f) „aktywne połowy” oznaczają w odniesieniu do każdego statku łowczego fakt poławiania tuńczyka błękitnopłetwego podczas danego okresu połowu;

g) „wspólna operacja połowowa” oznacza wszelkie operacje wykonywane przez co najmniej dwa statki łowcze podnoszące bandery różnych CPC lub różnych państw członkowskich lub tego samego państwa członkowskiego, w których przypadku połowy jednego statku łowczego przypisuje się jednemu lub kilku innym statkom łowczym zgodnie z kluczem przydziału;

h) „operacje transferu” oznaczają:

(i) wszelki transfer żywego tuńczyka błękitnopłetwego z sieci statku łowczego do sadza wykorzystywanego w transporcie;

(ii) wszelki transfer żywego tuńczyka błękitnopłetwego z sadza wykorzystywanego w transporcie do innego sadza wykorzystywanego w transporcie;

(iii) wszelki transfer sadza z tuńczykiem błękitnopłetwym z holownika na inny holownik;

(iv) wszelki transfer martwego tuńczyka błękitnopłetwego z sadza wykorzystywanego w transporcie na statek pomocniczy rybołówstwa;

(v) wszelki transfer z miejsca hodowli lub tuczu tuńczyka błękitnopłetwego albo z tonara na statek przetwórnię lub statek transportowy lub wszelki transfer sadza z tuńczykiem błękitnopłetwym z jednego miejsca tuczu lub hodowli do innego;

(vi) wszelki transfer żywego tuńczyka błękitnopłetwego z tuczu do sadza wykorzystywanego w transporcie

i) „tonar” oznacza narzędzie połowowe zakotwiczone w dnie i zazwyczaj zawierające skrzydło, które prowadzi ryby do wnętrza pułapki;

j) „umieszczenie w sadzu” oznacza transfer tuńczyka błękitnopłetwego z sadza wykorzystywanego w transporcie do sadzów, w których odbywa się tucz i hodowla;

k) „tucz” oznacza trzymanie tuńczyka w sadzu przez krótki okres (zazwyczaj 2–6 miesięcy) zmierzające przede wszystkim do zwiększenia zawartości tłuszczu w rybie;

l) „hodowla” oznacza trzymanie tuńczyka w sadzu przez okres dłuższy niż sześć miesięcy w celu zwiększenia biomasy;

m) „przeładunek” oznacza przeładowanie całości lub części ładunku tuńczyka błękitnopłetwego ze statku rybackiego na inny statek rybacki;

n) „rybołówstwo sportowe” oznacza połowy nieprzemysłowe, których uczestnicy należą do krajowej organizacji sportowej lub posiadają krajową licencję sportową;

o) „rybołówstwo rekreacyjne” oznacza połowy nieprzemysłowe, których uczestnicy nie należą do krajowej organizacji sportowej ani nie posiadają krajowej licencji sportowej;

p) „zadanie II” oznacza zadanie II zgodnie z definicją ICCAT w Podręczniku terenowym w zakresie statystyki i pobierania próbek tuńczyka atlantyckiego i tuńczykopodobnych (wydanie trzecie, ICCAT, 1990 r.);

q) „odpowiedzialne państwo członkowskie” i „państwo członkowskie odpowiedzialne ” oznaczają państwo członkowskie bandery lub państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega tonar lub miejsce hodowli lub tuczu, a w przypadkach, gdy są one położone na pełnym morzu, państwo członkowskie, w którym operator tonara lub miejsca hodowli lub tuczu lub ma siedzibę.

Artykuł 3

Długość statków

Wszystkie długości statków, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, należy rozumieć jako długość całkowitą.

ROZDZIAŁ II

UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW

Artykuł 4

Warunki związane z uprawnieniami do połowów

1. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, aby nakład połowowy jego statków łowczych i tonarów był proporcjonalny do uprawnień do połowów dotyczących tuńczyka błękitnopłetwego dostępnych temu państwu członkowskiemu we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

2. Każde państwo członkowskie sporządza roczny plan połowowy dla statków łowczych i tonarów dokonujących połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

3. W rocznym planie połowowym określa się w szczególności:

a) statki łowcze o długości powyżej 24 m zawarte w wykazie, o którym mowa w art. 14, indywidualne kwoty przyznane tym statkom oraz metodę służącą ich przyznawaniu, jak również środki zapewniające przestrzeganie indywidualnych kwot;

b) dla statków o długości mniejszej niż 24 m i dla tonarów co najmniej kwotę przyznaną organizacjom producentów lub grupom statków dokonujących połowów z użyciem podobnych narzędzi połowowych.

4. Nie później niż dnia 30 września każdego roku państwa członkowskie przesyłają do Komisji wstępny roczny plan połowowy na następny rok. Komisja zestawia wstępne roczne krajowe plany połowowe oraz włącza je do planu połowowego Unii, który jest przekazywany do Sekretariatu ICCAT w celu zatwierdzenia przez ICCAT.

Nie później niż 31 stycznia każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji ostateczne roczne plany połowowe. Komisja zestawia ostateczne roczne krajowe plany połowowe oraz włącza je do planu połowowego Unii, który jest przekazywany do Sekretariatu ICCAT do dnia 1 marca każdego roku.

5. Wszelkie późniejsze zmiany rocznego planu połowowego lub zmiany szczególnej metody zarządzania przyznaną kwotą są przekazywane Komisji co najmniej 13 dni przed przeprowadzeniem działania odpowiadającego tej zmianie. Komisja przekazuje taką zmianę do Sekretariatu ICCAT co najmniej 10 dni przed przeprowadzeniem działania odpowiadającego tej zmianie.

6. Państwo członkowskie bandery podejmuje działania na mocy niniejszego ustępu, w przypadku gdy statek podnoszący jego banderę:

a) nie spełnił wymogów dotyczących sprawozdawczości, o których mowa w art. 20;

b) popełnił naruszenie, o którym mowa w art. 33.

Państwo członkowskie bandery zapewnia, aby kontrola fizyczna odbywała się pod jego nadzorem w jego portach lub była dokonywana przez inną osobę wyznaczoną przez państwo członkowskie bandery, w przypadku gdy statek nie przebywa w jednym z jego portów.

Państwo członkowskie bandery cofa zezwolenie połowowe dotyczące tuńczyka błękitnopłetwego i może wymagać, aby statek, w stosunku do którego stwierdzono, że indywidualna kwota została wykorzystana, natychmiast skierował się do portu wyznaczonego przez to państwo.

7. Nie później niż dnia 15 września każdego roku państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z wdrożenia planów połowowych za ten rok. Sprawozdania te zawierają:

a) wykaz statków łowczych faktycznie dokonujących aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym;

b) połowy dokonane przez każdy statek łowczy; oraz

c) całkowitą liczbę dni, podczas których każdy statek łowczy dokonywał połowów we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

Komisja przekazuje te sprawozdania do Sekretariatu ICCAT do dnia 15 października każdego roku.

Ponieważ okresy połowu kończą się w odniesieniu do niektórych narzędzi połowowych w dniu 15 października, państwa członkowskie mogą przedłożyć Komisji dodatkowe informacje dotyczące tej działalności połowowej w późniejszym terminie.

8. Prywatne uzgodnienia handlowe między obywatelami państwa członkowskiego i CPC, zmierzające do wykorzystania statku rybackiego podnoszącego banderę tego państwa członkowskiego do połowów w ramach kwoty tuńczyka przysługującej CPC, przeprowadza się wyłącznie za zezwoleniem zainteresowanego państwa członkowskiego, które informuje o tym Komisję, oraz za zezwoleniem Komisji ICCAT.

9. Każdego roku do dnia 1 marca państwa członkowskie przesyłają Komisji informacje dotyczące wszelkich prywatnych uzgodnień handlowych między swoimi obywatelami i CPC.

10. Informacje, o których mowa w ust. 9, zawierają następujące elementy:

a) wykaz wszystkich statków rybackich podnoszących banderę państwa członkowskiego upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego na mocy prywatnych uzgodnień handlowych;

b) numer w rejestrze wspólnotowej floty rybackiej (CFR), jak określono w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczącego rejestru statków rybackich Wspólnoty (⁶);

c) okres obowiązywania prywatnych uzgodnień handlowych;

d) zgodę właściwego państwa członkowskiego na prywatne uzgodnienia;

e) nazwę zainteresowanej CPC.

11. Komisja niezwłocznie wysyła do Sekretariatu ICCAT informacje, o których mowa w ust. 9.

12. (skreślony).

13. Czarterowanie unijnych statków rybackich do celów połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym jest zakazane od 2010 r.

14. (skreślony).

15. Każde państwo członkowskie przyznaje określoną kwotę do celów rybołówstwa rekreacyjnego i rybołówstwa sportowego oraz informuje Komisję przed rozpoczęciem okresu połowu, o którym mowa w art. 7 ust. 5.

ROZDZIAŁ III

ŚRODKI DOTYCZĄCE ZDOLNOŚCI

Artykuł 5

Środki dotyczące zdolności połowowej

1. Każde państwo członkowskie zapewnia, aby jego zdolność połowowa była proporcjonalna do jego kwoty.

2. Liczba oraz odpowiadająca jej całkowita pojemność brutto statków rybackich podnoszących banderę państwa członkowskiego, które to statki mogą poławiać, trzymać na pokładzie, dokonywać przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego, ogranicza się do liczby oraz odpowiadającej jej całkowitej pojemności brutto statków rybackich podnoszących banderę tego państwa członkowskiego, które to statki poławiały, trzymały na pokładzie, dokonywały przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 1 lipca 2008 r. Ograniczenie to stosuje się do statków łowczych w zależności od rodzaju narzędzia połowowego oraz do innych statków rybackich w zależności od rodzaju statku.

3. Do celów ust. 2 Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala dla każdego państwa członkowskiego liczbę i odpowiadającą jej całkowitą pojemność brutto statków rybackich, które poławiały, trzymały na pokładzie, dokonywały przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 1 lipca 2008 r. Ograniczenie to stosuje się do statków łowczych w zależności od rodzaju narzędzia połowowego oraz do innych statków rybackich w zależności od rodzaju statku.

4. Liczba tonarów państwa członkowskiego dokonującego połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym ogranicza się do liczby tonarów upoważnionych przez to państwo członkowskie do połowów.

5. Do celów ust. 4 Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala liczbę tonarów upoważnionych przez każde państwo członkowskie do połowów przed dniem 1 lipca 2008 r.

6. Zamrożenie zdolności połowowej, o której mowa w ust. 2 i 4, może nie być stosowane w odniesieniu do państwa członkowskiego, które wykaże, że w celu pełnego wykorzystania swojej kwoty musi rozwinąć swoją zdolność połowową.

7. Bez uszczerbku dla ust. 6, zdolność połowowa, o której mowa w ust. 2 i 4 oraz w art. 9, zostaje zmniejszona w celu wyeliminowania:

a) do początku 2010 r. w każdym państwie członkowskim co najmniej 25 % różnicy między jego zdolnością połowową a zdolnością połowową proporcjonalną do jego kwoty;

b) do początku 2011 r. w każdym państwie członkowskim co najmniej 75 % różnicy między jego zdolnością połowową a zdolnością połowową proporcjonalną do jego kwoty;

c) do początku 2012 r. w każdym państwie członkowskim co najmniej 95 % różnicy między jego zdolnością połowową a zdolnością połowową proporcjonalną do jego kwoty;

d) do początku 2013 r. w każdym państwie członkowskim 100 % różnicy między jego zdolnością połowową a zdolnością połowową proporcjonalną do jego kwoty.

Obliczenia zmniejszenia zdolności połowowej dokonuje się na podstawie współczynników połowów dla poszczególnych kategorii statków zgodnie z metodologią zatwierdzoną na dorocznym posiedzeniu ICCAT w 2009 r.

Wymóg dotyczący zmniejszenia nie ma zastosowania w odniesieniu do państwa członkowskiego, które wykaże, że jego zdolność połowowa jest proporcjonalna do jego kwoty.

8. Do celów ust. 7 Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala liczbę i całkowitą zdolność wyrażoną jako pojemność brutto statków rybackich każdego państwa członkowskiego, które to statki mogą być upoważnione do poławiania, trzymania na pokładzie, dokonywania przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego.

9. Każde państwo członkowskie sporządza plan zarządzania dotyczący zdolności połowowej na lata 2010–2013. Plan ten zostaje przedstawiony Komisji do dnia 15 sierpnia 2009 r. i zawiera informacje, o których mowa w ust. 2, 4, 6 i 7. Plan zawiera ponadto szczegółowe informacje dotyczące sposobów, oprócz złomowania, stosowanych przez dane państwo członkowskie w celu wyeliminowania nadmiernej zdolności połowowej. W razie potrzeby plan jest zmieniany w odniesieniu do każdego roku i przedstawiany Komisji corocznie do dnia 15 sierpnia.

Komisja zestawia krajowe plany zarządzania oraz włącza je do planu zarządzania zdolnością połowową Unii, który jest przekazywany ICCAT do dyskusji i zatwierdzenia.

Artykuł 6

Środki dotyczące możliwości w zakresie hodowli i tuczu

1. Możliwości państwa członkowskiego w zakresie hodowli i tuczu zostają ograniczone do możliwości w zakresie hodowli i tuczu tuńczyka w miejscach hodowli i tuczu tego państwa członkowskiego, które były zarejestrowane w rejestrze miejsc hodowli i tuczu ICCAT lub dopuszczone i zgłoszone ICCAT w dniu 1 lipca 2008 r.

2. Maksymalna ilość złowionego dzikiego tuńczyka błękitnopłetwego wprowadzana do miejsc hodowli i tuczu danego państwa członkowskiego zostaje ograniczona na rok 2010 do poziomu ilości wprowadzanych i zarejestrowanych w ICCAT przez miejsca hodowli i tuczu tego państwa członkowskiego w latach 2005, 2006, 2007 lub 2008.

3. Każde państwo członkowskie rozdziela ilości do wprowadzenia do swoich miejsc hodowli i tuczu nieprzekraczające maksymalnej wprowadzanej ilości dzikiego tuńczyka błękitnopłetwego, o której mowa w ust. 2.

4. Do celów ust. 1 i 2 Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala możliwości w zakresie hodowli i tuczu tuńczyka dla każdego państwa członkowskiego oraz maksymalną wprowadzaną ilość złowionego dzikiego tuńczyka błękitnopłetwego, którą to ilość każde państwo członkowskie może rozdzielić między swoje miejsca hodowli i tuczu.

5. Każde państwo członkowskie, w którym prowadzi się hodowlę lub tucz, sporządza plan zarządzania możliwościami w zakresie hodowli i tuczu obejmujący lata 2010–2013. Plan zostaje przedstawiony Komisji do dnia 15 sierpnia 2009 r. i zawiera informacje, o których mowa w ust. 1–3. Komisja przedstawia ICCAT wspólnotowy plan zarządzania możliwościami w zakresie hodowli i tuczu obejmujący lata 2010–2013 do dnia 15 września 2009 r.

ROZDZIAŁ IV

ŚRODKI TECHNICZNE

Artykuł 7

Okresy połowu

[1] 1. Zezwala się na połowy tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym przez duże statki łowcze o długości ponad 24 m, poławiające gatunki pelagiczne taklami oceanicznymi, w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja, z wyjątkiem obszaru na zachód od 10° W i na północ od 42° N, na którym zezwala się na tego rodzaju połowy w okresie od dnia 1 sierpnia do dnia 31 stycznia.

2. Zezwala się na połowy tuńczyka błękitnopłetwego okrężnicami we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w okresie od dnia 26 maja do dnia 24 czerwca.

3. Zezwala się na połowy tuńczyka błękitnopłetwego statkami do połowu wędami i taklami i statkami do połowu wędami holowanymi we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października.

Niezależnie od akapitu pierwszego, ponieważ nie ma to wpływu na ochronę tarlisk, w latach 2014 i 2015 państwa członkowskie mogą określić w swoich rocznych krajowych planach połowów inną datę rozpoczęcia dla statków do połowu wędami i taklami oraz statków do połowu wędami holowanymi pływających pod ich banderą i działających na wschodnim Atlantyku, pod warunkiem że całkowita długość okresu otwartego dla tych rodzajów połowów jest zgodna z akapitem pierwszym.

Unijny plan połowów, który ma zostać przedłożony ICCAT do dnia 15 lutego każdego roku, określa, czy daty rozpoczęcia tych połowów zostały zmienione oraz wyznacza współrzędne odnośnych obszarów.

4. Zezwala się na połowy tuńczyka błękitnopłetwego trawlerami do połowów pelagicznych we wschodnim Atlantyku w okresie od dnia 16 czerwca do dnia 14 października.

5. Zezwala się na połowy rekreacyjne i sportowe tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w okresie od dnia 16 czerwca do dnia 14 października.

6. Zezwala się na połowy tuńczyka błękitnopłetwego narzędziami innymi niż narzędzia, o których mowa w ust. 1–5, przez cały rok. Niezależnie od tego, połowy tuńczyka błękitnopłetwego za pomocą wszelkiego rodzaju sieci dryfujących są zabronione.

Artykuł 8

Wykorzystywanie samolotów

Zakazuje się wykorzystywania samolotów lub helikopterów w celu poszukiwań tuńczyka błękitnopłetwego.

Artykuł 9

Minimalna wielkość i szczególne środki dotyczące pewnych rodzajów działalności połowowej

1. Minimalna wielkość tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym wynosi 30 kg lub 115 cm.

2. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1 oraz bez uszczerbku dla przepisów art. 11 minimalna wielkość tuńczyka błękitnopłetwego, wynosząca 8 kg lub 75 cm, ma zastosowanie w następujących przypadkach:

a) tuńczyk błękitnopłetwy poławiany we wschodnim Atlantyku statkami do połowu wędziskami i taklami i statkami do połowu wędami holowanymi;

b) tuńczyk błękitnopłetwy poławiany w Adriatyku do celów hodowlanych;

c) tuńczyk błękitnopłetwy poławiany w Morzu Śródziemnym w ramach tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego świeżych ryb statkami do połowu wędziskami i taklami, statkami do połowu taklami i statkami do połowu ręcznego bez wędziska.

3. Do celów ust. 2 lit. a) Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala maksymalną liczbę statków do połowu wędziskami i taklami oraz statków do połowu wędami holowanymi upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku. W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 2 liczba statków do połowu wędziskami i taklami oraz statków do połowu wędami holowanymi jest tożsama z liczbą statków łowczych Unii prowadzących ukierunkowane połowy tuńczyka błękitnopłetwego w 2006 r.

4. Do celów ust. 2 lit. a) Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala maksymalną liczbę statków łowczych upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych. W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 2 liczba statków łowczych jest tożsama z liczbą statków łowczych Unii prowadzących ukierunkowane połowy tuńczyka błękitnopłetwego w 2008 r.

5. Do celów ust. 2 lit. c) Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala maksymalną liczbę statków do połowu wędziskami i taklami, statkami do połowu taklami i statkami do połowu ręcznego bez wędziska upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Śródziemnym. W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 2 liczba statków łowczych jest tożsama z liczbą statków łowczych Unii prowadzących ukierunkowane połowy tuńczyka błękitnopłetwego w 2008 r.

6. Komisja przedstawia Sekretariatowi ICCAT liczbę statków łowczych, o której mowa w ust. 3, 4 i 5, do dnia 30 stycznia każdego roku.

7. Do celów ust. 2 lit. a), b) i c) Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, rozdziela pomiędzy państwa członkowskie liczbę statków łowczych ustaloną zgodnie z ust. 3, 4 i 5.

8. Do celów ust. 2 lit. a) nie więcej niż 7 % unijnej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości między 8 kg a 30 kg lub 75 cm a 115 cm przyznaje się upoważnionym statkom łowczym, o których mowa w ust. 3, przy czym maksymalnie 100 ton tuńczyka błękitnopłetwego o wadze nie mniejszej niż 6,4 kg lub mierzących 70 cm poławiają statki do połowu wędziskami i taklami o długości mniejszej niż 17 m, w drodze odstępstwa od przepisów ust. 2. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, podejmuje decyzję dotyczącą przydziału unijnej kwoty państwom członkowskim.

9. Do celów ust. 2 lit. b) Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, podejmuje decyzję dotyczącą maksymalnego przydziału unijnej kwoty państwom członkowskim.

10. Do celów ust. 2 lit. c) nie więcej niż 2 % unijnej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości między 8 kg a 30 kg lub 75 cm a 115 cm przyznaje się upoważnionym statkom łowczym, o których mowa w ust. 5. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, podejmuje decyzję dotyczącą przydziału unijnej kwoty państwom członkowskim.

11. Dodatkowe warunki szczegółowe mające zastosowanie do tuńczyka błękitnopłetwego poławianego we wschodnim Atlantyku statkami do połowu wędziskami i taklami i statkami do połowu wędami holowanymi, do tuńczyka błękitnopłetwego poławianego w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych oraz do tuńczyka błękitnopłetwego poławianego w Morzu Śródziemnym w ramach tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego świeżych ryb statkami do połowu wędziskami i taklami, statkami do połowu taklami i statkami do połowu ręcznego bez wędziska określono w załączniku I.

12. Wszystkim statkom łowczym dokonującym aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego zezwala się na maksymalnie 5 % przypadkowych odłowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości między 10 kg lub 80 cm a 30 kg.

13. Wartość procentową, o której mowa w ust. 12, oblicza się na podstawie całkowitego przypadkowego odłowu wyrażonego w liczbie ryb przypadającej na wyładunek całkowitych połowów z tych statków łowczych albo na podstawie ekwiwalentu wagi wyrażonego w procentach.

14. Przypadkowe odłowy odlicza się z kwoty państwa członkowskiego bandery. Zakazuje się odrzutów martwych ryb z przypadkowego odłowu, o którym mowa w ust. 12; odrzuty te odlicza się z kwoty państwa członkowskiego bandery.

15. Przypadkowe odłowy tuńczyka błękitnopłetwego podlegają przepisom art. 17, 18, 21 i 23.

Artykuł 10

Plan pobierania próbek w odniesieniu do żywego tuńczyka błękitnopłetwego

1. Każde państwo członkowskie opracowuje program pobierania próbek w celu określenia liczby złowionych tuńczyków błękitnopłetwych w zależności od ich wielkości.

2. Pobieranie próbek z sadzów w celu oceny wielkości przeprowadza się na 100 sztukach na 100 ton żywych ryb albo na próbce reprezentującej 10 % całkowitej liczby ryb umieszczonych w sadzu. Próbkę wielkościową, na podstawie długości lub wagi, pobiera się podczas odłowu w hodowli oraz z ryb padłych w trakcie transportu, zgodnie z metodą przyjętą przez ICCAT w odniesieniu do zgłaszania danych w ramach zadania II.

3. Opracowuje się dodatkowe metody i procedury pobierania próbek, dotyczące ryb hodowanych przez okres dłuższy niż jeden rok.

4. Próbki pobierane są losowo w czasie odłowu i obejmują wszystkie sadze. Dane w odniesieniu do próbek pobranych w danym roku zgłasza się Komisji do dnia 31 maja następnego roku.

Artykuł 11

Przyłów

1. Unijne statki łowcze niedokonujące aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego nie są upoważnione do trzymania na pokładzie tuńczyka błękitnopłetwego, którego ilość przekracza 5 % całkowitego połowu na pokładzie, wyrażonego w wadze lub liczbie sztuk.

2. Przyłów odlicza się z kwoty państwa członkowskiego bandery. Zakazuje się odrzutów martwych ryb z przyłowów, o których mowa w ust. 1, gdy otwarte są połowy tuńczyka błękitnopłetwego; odrzuty te odlicza się z kwoty państwa członkowskiego bandery.

3. Przyłowy tuńczyka błękitnopłetwego podlegają przepisom art. 17, 18, 21, 23 i 34.

Artykuł 12

Rybołówstwo rekreacyjne

1. Każde państwo członkowskie wydaje statkom zezwolenie połowowe do celów rybołówstwa rekreacyjnego.

2. W ramach rybołówstwa rekreacyjnego zabrania się połowu, trzymania na pokładzie, przeładunku i wyładunku więcej niż jednego osobnika tuńczyka błękitnopłetwego w ciągu danego rejsu morskiego.

3. Zabrania się wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego złowionego w ramach rybołówstwa rekreacyjnego, z wyjątkiem przypadku gdy służy to celom charytatywnym.

4. Każde państwo członkowskie odnotowuje dane dotyczące połowów w ramach rybołówstwa rekreacyjnego i przekazuje Komisji dane za poprzedni rok do dnia 30 czerwca każdego roku. Komisja przekazuje te informacje Stałemu Komitetowi ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

5. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, w jak największym stopniu, wypuszczania żywcem tuńczyka błękitnopłetwego, a zwłaszcza młodych osobników, złowionych w ramach rybołówstwa rekreacyjnego.

Artykuł 13

Rybołówstwo sportowe

1. Każde państwo członkowskie dokonuje regulacji rybołówstwa sportowego, w szczególności poprzez wydawanie statkom zezwolenia połowowego do celów rybołówstwa sportowego.

2. Zabrania się wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego złowionego w ramach rybackich zawodów sportowych, z wyjątkiem przypadków gdy służy to celom charytatywnym.

3. Każde państwo członkowskie odnotowuje dane dotyczące połowów w ramach rybołówstwa sportowego i przekazuje Komisji dane za poprzedni rok do dnia 30 czerwca każdego roku. Komisja przekazuje te informacje Stałemu Komitetowi ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

4. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, w jak największym stopniu, wypuszczania żywcem tuńczyka błękitnopłetwego, a zwłaszcza młodych osobników, złowionych w ramach rybołówstwa sportowego.

ROZDZIAŁ V

ŚRODKI KONTROLNE

Artykuł 14

Rejestry statków

1. Każde państwo członkowskie, co najmniej 45 dni przed rozpoczęciem okresu połowu, o którym mowa w art. 7, przesyła Komisji drogą elektroniczną zgodnie ze wzorem określonym w wytycznych w sprawie przedstawiania danych i informacji wymaganych przez ICCAT (Guidelines for submitting data and information required by ICCAT):

a) wykaz wszystkich statków łowczych podnoszących jego banderę, upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym poprzez wydanie specjalnego zezwolenia połowowego;

b) wykaz pozostałych statków rybackich (z wyłączeniem statków łowczych) podnoszących jego banderę upoważnionych do prowadzenia działalności w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

Podczas roku kalendarzowego statek rybacki zostaje zawarty tylko w jednym z wykazów, o których mowa w niniejszym ustępie.

2. Nie dopuszcza się składania zawiadomień z mocą wsteczną. Późniejsze zmiany do wykazów, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się podczas roku kalendarzowego tylko, jeśli udział zgłaszanego statku rybackiego został uniemożliwiony z uzasadnionych powodów operacyjnych lub ze względu na zaistnienie siły wyższej. W takiej sytuacji zainteresowane państwo członkowskie bezzwłocznie informuje o tym Komisję, dostarczając:

a) szczegółowe informacje dotyczące zastępczego(-ych) statku(-ów) rybackiego(-ich), o którym(-ych) mowa w ust. 1; oraz

b) wyczerpujące wskazanie powodów uzasadniających zastąpienie i wszelkie odpowiednie dokumenty potwierdzające.

3. Komisja przesyła informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, do Sekretariatu ICCAT, tak aby statki te mogły zostać wpisane do prowadzonego przez ICCAT rejestru statków łowczych upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego lub do prowadzonego przez ICCAT rejestru pozostałych statków rybackich (z wyłączeniem statków łowczych) upoważnionych do prowadzenia działalności w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego.

4. Bez uszczerbku dla przepisów art. 11 unijne statki rybackie niewpisane do rejestru ICCAT nie poławiają, nie trzymają na pokładzie, nie dokonują przeładunku, transportu, transferu, przetwarzania ani wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

5. Artykuł 8a ust. 2, 6, 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1936/2001 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 15

Rejestr tonarów upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego

1. Do dnia 15 lutego każdego roku każde państwo członkowskie przesyła Komisji drogą elektroniczną wykaz swoich tonarów upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym poprzez wydanie specjalnego zezwolenia połowowego. Wykaz zawiera nazwy i numery rejestracyjne tonarów.

2. Komisja przesyła wykaz do Sekretariatu ICCAT, tak aby tonary mogły zostać wpisane do prowadzonego przez ICCAT rejestru tonarów upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

3. Unijne tonary, które nie są wpisane do rejestru ICCAT, nie mogą poławiać, trzymać na pokładzie, dokonywać transferu ani wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

4. Artykuł 8a ust. 2, 4, 6, 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1936/2001 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 16

Informacje na temat działalności połowowej

1. Do dnia 15 lutego każdego roku każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wykaz swoich statków łowczych zawartych w rejestrze ICCAT, o którym mowa w art. 14, które to statki dokonywały połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w poprzednim okresie połowu.

2. Każde państwo członkowskie zgłasza Komisji wszelkie informacje dotyczące statków nieobjętych ust. 1, lecz co do których wiadomo lub zakłada się, że dokonywały połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

3. Komisja przekazuje do Sekretariatu ICCAT informacje, o których mowa w ust. 1, do dnia 1 marca każdego roku oraz informacje, o których mowa w ust. 2.

Artykuł 17

Wyznaczone porty

1. Państwa członkowskie wyznaczają miejsce wykorzystywane do wyładunków lub przeładunków albo miejsce w pobliżu brzegu (wyznaczone porty), gdzie zezwala się na operacje wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego.

Aby port został uznany za wyznaczony port, państwo członkowskie portu określa czas i miejsce, w którym zezwala się na wyładunek i przeładunek. Państwo członkowskie portu zapewnia inspekcje przez cały czas wyładunku i przeładunku oraz we wszystkich miejscach wyładunku i przeładunku.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz wyznaczonych portów nie później niż do dnia 15 lutego każdego roku. Komisja przesyła te informacje do Sekretariatu ICCAT przed dniem 1 marca każdego roku.

3. Zabrania się wyładunku lub przeładunku ze statków rybackich wszelkich ilości tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w miejscach innych niż porty wyznaczone przez CPC i państwa członkowskie zgodnie z ust. 1 i 2.

Artykuł 18

Wymogi rejestracyjne

1. Oprócz przestrzegania wymogów art. 14, 15, 23 i 24 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (⁸), kapitan statku łowczego UE w stosownych przypadkach wprowadza do dziennika połowowego informacje wymienione w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.;

2. Kapitan unijnego statku łowczego biorącego udział we wspólnej operacji połowowej wprowadza do dziennika połowowego następujące dodatkowe informacje:

a) w odniesieniu do statku łowczego dokonującego transferu ryb do sadzów:

(i) jego nazwę i międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy;

(ii) datę i czas połowu i transferu;

(iii) lokalizację połowu i transferu (długość/szerokość geograficzna);

(iv) ilość połowu wciągniętego na pokład oraz ilość połowu przeniesionego do sadzów;

(v) ilość połowu w stosunku do jego indywidualnej kwoty;

(vi) nazwę holownika oraz jego numer ICCAT;

b) w odniesieniu do pozostałych statków łowczych nie biorących udziału w transferze ryb:

(i) ich nazwy i międzynarodowe radiowe sygnały wywoławcze;

(ii) datę i czas połowu i transferu;

(iii) lokalizację połowu i transferu (długość/szerokość geograficzna);

(iv) informację, że żadnych połowów nie wciągnięto na pokład ani nie przeniesiono do sadzów;

(v) ilość połowu w stosunku do ich indywidualnych kwot;

(vi) nazwę i numer ICCAT statku łowczego, o którym mowa w lit. a);

(vii) nazwę holownika oraz jego numer ICCAT.

Artykuł 19

Wspólne operacje połowowe

1. Wszelkie wspólne operacje połowowe dozwolone są wyłącznie po wyrażeniu zgody przez zainteresowane państwo(-a) bandery. W celu uzyskania zezwolenia każdy statek połowowy powinien być wyposażony do połowów tuńczyka błękitnopłetwego i posiadać indywidualną kwotę.

Wspólne operacje połowowe z innymi CPC są niedozwolone.

2. W chwili składania wniosku o zezwolenie każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu uzyskania od swoich statków rybackich biorących udział we wspólnej operacji połowowej następujących informacji dotyczących:

a) czasu trwania;

b) tożsamości zaangażowanych operatorów;

c) indywidualnych kwot statków;

d) klucza przydziału dokonanych połowów pomiędzy statki rybackie;

e) oraz informacji na temat docelowych miejsc tuczu i miejsc hodowli.

3. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji informacje, o których mowa w ust. 2, co najmniej 15 dni przed rozpoczęciem operacji, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku V. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT i do państwa bandery pozostałych statków rybackich biorących udział we wspólnej operacji połowowej co najmniej 10 dni przed rozpoczęciem operacji.

Artykuł 20

Raporty połowowe

1. Kapitan sejnera lub innego statku łowczego o długości powyżej 24 metrów dokonującego aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego przesyła, drogą elektroniczną lub w inny sposób, właściwym organom swojego państwa członkowskiego bandery dzienny raport połowowy zawierający przynajmniej informacje na temat numeru w rejestrze ICCAT, nazwy statku, rozpoczęcia i zakończenia okresu, ilości połowu (w tym waga i ilość sztuk), w tym operacji połowowych o wyniku zerowym oraz na temat daty i lokalizacji (długość i szerokość geograficzna) połowu zgodnie ze wzorem określonym w załączniku IV lub z równoważnym wzorem.

2. Kapitan statku łowczego niewymienionego w ust. 1 przesyła właściwym organom swojego państwa członkowskiego bandery tygodniowy raport połowowy zawierający przynajmniej informacje na temat numeru w rejestrze ICCAT, nazwy statku, rozpoczęcia i zakończenia okresu, ilości połowu (w tym waga i ilość sztuk), w tym operacji połowowych o wyniku zerowym oraz na temat daty i lokalizacji (długość i szerokość geograficzna) połowu, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku IV lub z równoważnym wzorem. Raport połowowy jest przekazywany najpóźniej do południa w poniedziałek w odniesieniu do połowów dokonanych w czasie poprzedniego tygodnia kończącego się w niedzielę o północy czasu uniwersalnego. Raport ten zawiera informacje na temat liczby dni na morzu na obszarze wschodniego Atlantyku i Morza Śródziemnego od rozpoczęcia połowów lub od ostatniego tygodniowego raportu.

3. Każde państwo członkowskie, po otrzymaniu raportów połowowych, o których mowa w ust. 1 i 2, niezwłocznie przekazuje je Komisji w formie umożliwiającej komputerowe odczytanie oraz zapewnia niezwłoczne dostarczanie Komisji tygodniowych raportów połowowych dla wszystkich statków łowczych w formie umożliwiającej komputerowe odczytanie, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku IV. Komisja przekazuje te informacje cotygodniowo Sekretariatowi ICCAT zgodnie ze wzorem określonym w załączniku IV.

4. Do piętnastego dnia każdego miesiąca państwa członkowskie informują Komisję o ilościach tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, które zostały wyładowane, przeładowane, umieszczone w tonarach lub w sadzach w poprzednim miesiącu przez statki rybackie pływające pod ich banderami. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT.

Artykuł 21

Wyładunek

1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 kapitan unijnego statku rybackiego, o którym mowa w art. 14 niniejszego rozporządzenia, lub jego przedstawiciel przekazuje właściwemu organowi państwa członkowskiego (w tym państwa członkowskiego bandery) lub CPC, z której portów lub urządzeń wyładunkowych zamierza skorzystać, co najmniej na cztery godziny przed przewidywaną godziną przybycia do portu, następujące informacje:

a) przewidywany czas przybycia;

b) szacunkowa ilość tuńczyka błękitnopłetwego trzymana na pokładzie;

c) informacje dotyczące obszaru geograficznego, w którym dokonano połowów.

2. Organy państwa członkowskiego portu prowadzą rejestr wszystkich uprzednich powiadomień dla bieżącego roku.

3. Organy państwa członkowskiego portu przekazują sprawozdanie z wyładunku organom państwa bandery statku rybackiego w ciągu 48 godzin po zakończeniu wyładunku.

4. Po każdym rejsie i w ciągu 48 godzin po wyładunku kapitanowie unijnych statków łowczych składają deklarację wyładunkową właściwym organom państwa członkowskiego lub CPC, gdzie wyładunek ma miejsce, oraz swojemu państwu członkowskiemu bandery. Kapitan upoważnionego statku łowczego ponosi odpowiedzialność za wiarygodność deklaracji, zawierającej dane określające co najmniej wyładowaną ilość tuńczyka błękitnopłetwego oraz rejon, w którym dokonano jego połowu. Wszystkie wyładowane połowy należy ważyć, a nie szacować.

Artykuł 22

Operacje transferu

1. Przed każdą operacją transferu kapitan statku łowczego lub holownika lub operator miejsca hodowli lub tuczu lub tonara, z którego przedmiotowy transfer pochodzi, wysyła właściwym organom odpowiedniego odpowiedzialnego państwa członkowskiego uprzednie zawiadomienie o transferze określające:

a) nazwę statku łowczego, miejsca hodowli lub tuczu lub tonara i numer w rejestrze ICCAT;

b) przewidywany czas transferu;

c) szacunkową ilość tuńczyka błękitnopłetwego, którego dotyczy transfer;

d) informacje na temat położenia (szerokość/długość geograficzna) miejsca transferu i możliwe do identyfikacji numery sadzów;

e) nazwę holownika, na który dokonuje się przeładunku liczbę holowanych sadzów i w stosownych przypadkach numer w rejestrze ICCAT;

f) docelowy port, docelowe miejsce hodowli lub tuczu lub docelowy sadz tuńczyka błękitnopłetwego.

2. Organy odpowiedzialnego państwa członkowskiego decydują przy każdej operacji transferu, czy udzielić zezwolenia. W tym celu każdej operacji transferu nadaje się niepowtarzalny numer identyfikacyjny i przekazuje go odpowiednio kapitanowi statku rybackiego, operatorowi tonara lub operatorowi miejsca hodowli lub tuczu. W przypadku udzielenia zezwolenia numer ten zawiera trzy literowy kod CPC, cztery cyfry oznaczające rok i trzy litery wskazujące na zezwolenie (AUT), po których umieszczany jest numer porządkowy. W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia numer ten zawiera trzy litery kodu CPC, cztery cyfry oznaczające rok i trzy litery wskazujące na brak zezwolenia (NEG), po których umieszczany jest numer porządkowy. Operacji transferu nie można rozpocząć przed uzyskaniem zezwolenia.

Państwo członkowskie odpowiedzialne za, odpowiednio, statek łowczy, holownik, miejsce hodowli lub tuczu lub tonar udziela zezwolenia lub odmawia jego udzielenia w ciągu 48 godzin po złożeniu uprzedniego zawiadomienia o transferze. Państwo członkowskie nie udziela zezwolenia na transfer, jeżeli po otrzymaniu uprzedniego zawiadomienia o transferze uzna, że:

a) statek łowczy lub tonar, który zadeklarował połów ryb, nie posiada wystarczającej kwoty;

b) ilość ryb nie została właściwie zgłoszona przez statek łowczy lub operator tonara lub nie udzielono zezwolenia na umieszczenie jej w sadzach i nie uwzględniono jej przy odliczaniu, wszelkich kwot, które mogą mieć zastosowanie;

c) statek łowczy, który zadeklarował połów ryb, nie jest upoważniony do połowów tuńczyka błękitnopłetwego lub

d) holownik, który zadeklarował przyjęcie transferu ryb, nie jest zarejestrowany w prowadzonym przez ICCAT rejestrze pozostałych statków rybackich (z wyłączeniem statków łowczych) upoważnionych do prowadzenia działalności w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego, o którym mowa w art. 14 ust. 3 lub nie jest wyposażony w system monitorowania statków (VMS).

3. W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia na transfer:

a) państwo członkowskie odpowiedzialne za statek łowczy wydaje nakaz wypuszczenia ryb i informuje kapitana statku łowczego o odmowie udzielenia zezwolenia na transfer i o tym, że musi on przystąpić do wypuszczenia ryb do morza;

b) odpowiednio kapitan statku łowczego, operator miejsca hodowli lub tuczu lub operator tonara wypuszcza ryby do morza;

c) wypuszczenie tuńczyka błękitnopłetwego do morza jest rejestrowane przy użyciu kamery wideo i obserwowane przez regionalnego obserwatora ICCAT, który sporządza sprawozdanie i przekazuje je do Sekretariatu ICCAT wraz z nagraniem wideo.

4. Z końcem operacji transferu kapitan statku łowczego lub holownika, operator tonara lub operator miejsca hodowli lub tuczu wypełnia i przekazuje właściwym organom odpowiedzialnego państwa członkowskiego deklarację transferu ICCAT zgodnie ze wzorem określonym w załączniku VIIIa.

Właściwe organy państwa członkowskiego odpowiedzialnego za statek, miejsce hodowli lub tuczu lub tonar, z którego przedmiotowy transfer pochodzi, numerują formularze deklaracji transferu. System numeracji obejmuje trzy literowy kod CPC, po których umieszczane są cztery cyfry oznaczające rok, trzycyfrowy numer porządkowy, po którym umieszczane są trzy litery ITD (CPC-20**/xxx/ITD).

Oryginał deklaracji transferu dołącza się do transferu ryb. Kopia deklaracji przechowywana jest przez kapitana statku łowczego, operatora tonara, kapitana holownika lub operatora miejsca hodowli lub tuczu.

5. Kapitanowie statków prowadzących operacje transferu (w tym holowników) zapisują każdego dnia w dzienniku połowowym masę i liczbę przeniesionych ryb, jak również nazwę statku łowczego, jego banderę, numer w rejestrze ICCAT, nazwy i numery w rejestrze ICCAT wszelkich innych uczestniczących statków, datę i pozycję transferu i docelowe miejsce hodowli lub tuczu. Dziennik połowowy powinien zawierać szczegółowe informacje dotyczące wszystkich transferów przeprowadzonych w czasie okresu połowu. Dziennik połowowy przechowuje się na pokładzie i udostępnia się go w każdej chwili na potrzeby kontroli.

6. Zezwolenie przez odpowiedzialne państwo członkowskie na transfer nie wyklucza zezwolenia na umieszczenie w sadzach.

7. Kapitan statku łowczego lub operator miejsca hodowli lub tuczu lub tonara dokonujący transferu tuńczyka błękitnopłetwego zapewnia monitorowane operacji transferu za pomocą kamery wideo umieszczonej w wodzie.

Każde nagranie wideo z transferów sporządza się w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz przekazywany jest obserwatorowi regionalnemu, a drugi odpowiednio obserwatorowi CPC lub obserwatorowi krajowemu obecnemu na pokładzie holownika. Egzemplarz przekazany obserwatorowi CPC lub obserwatorowi krajowemu dołącza się do deklaracji transferu i do połowów, których dotyczy. Numer deklaracji transferu ICCAT umieszcza się na początku lub na końcu każdego nagrania wideo, na którym przez cały czas muszą być widoczne godzina i data nagrania. Na wniosek Komisji państwa członkowskie udostępniają komitetowi naukowemu ICCAT kopie nagrań wideo.

8. Regionalny obserwator ICCAT na pokładzie statku łowczego, o którym mowa w programie obserwatorów regionalnych ICCAT określonym w załączniku VII, odnotowuje prowadzone operacje transferu i składa z nich sprawozdanie, sprawdza położenie statku łowczego w trakcie transferu, obserwuje i szacuje połów, którego dotyczy transfer, oraz sprawdza informacje odnotowane w uprzednim zawiadomieniu o transferze, o którym mowa w ust. 2, oraz w deklaracji transferu ICCAT, o której mowa w ust. 4.

W przypadkach, gdy wg szacunku regionalnego obserwatora liczba sztuk lub średnia masa jest o co najmniej 10 % wyższa od zgłoszonej przez kapitana statku łowczego, państwo członkowskie odpowiedzialne za statek łowczy wszczyna dochodzenie, które zostaje zakończone przed umieszczeniem ryb w sadzach miejsca hodowli lub tuczu. Do czasu otrzymania wyników dochodzenia nie zezwala się na umieszczenie ryb w sadzach ani nie zatwierdza się sekcji dotyczącej połowu w dokumentacji połowowej dotyczącej tuńczyka błękitnopłetwego.

9. Regionalni obserwatorzy ICCAT podpisują deklarację transferu ICCAT, wpisując czytelnie swoje nazwisko i numer ICCAT. Upewniają się, że deklaracja transferu ICCAT jest właściwie wypełniona i przekazana kapitanowi holownika.

Z końcem operacji transferu do statku rybackiego operator tonara wypełnia i wysyła właściwym organom swojego państwa członkowskiego deklarację transferu ICCAT zgodnie ze wzorem określonym w załączniku IV.

10. Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące operacji transferu zgodnie z ust. 2 i 7 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 38a.

Artykuł 23

Przeładunek

1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 11 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, zakazuje się przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego na obszarze wschodniego Atlantyku i Morza Śródziemnego.

2. Przed wejściem do dowolnego portu, co najmniej 48 godzin przed przewidywaną godziną przybycia, kapitan statku rybackiego, na który dokonuje się przeładunku, lub jego przedstawiciel przekazuje właściwym organom państwa, z którego portu chce skorzystać, następujące dane:

a) przewidywaną datę, czas i port przybycia;

b) szacunkową ilość tuńczyka błękitnopłetwego na pokładzie oraz informacje dotyczące obszaru geograficznego, na którym dokonano połowów;

c) nazwę statku rybackiego dokonującego przeładunku oraz jego numer w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków łowczych upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego lub w prowadzonym przez ICCAT rejestrze pozostałych statków rybackich upoważnionych do prowadzenia działalności we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym;

d) nazwę statku rybackiego, na który dokonuje się przeładunku, jego numer w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków łowczych upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego lub w prowadzonym przez ICCAT rejestrze pozostałych statków rybackich upoważnionych do prowadzenia działalności we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym;

e) tonaż oraz obszar geograficzny, na którym dokonano połowu przeładowywanego tuńczyka błękitnopłetwego.

3. Statkom rybackim nie zezwala się na przeładunek, jeżeli nie uzyskały uprzedniego zezwolenia od swojego państwa bandery.

4. Przed rozpoczęciem przeładunku kapitan statku rybackiego dokonującego przeładunku informuje swoje państwo bandery o:

a) ilości przeładowywanego tuńczyka błękitnopłetwego;

b) dacie i porcie przeładunku;

c) nazwie, numerze rejestracyjnym i banderze statku rybackiego, na który dokonuje się przeładunku, i jego numerze w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków łowczych upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego lub w prowadzonym przez ICCAT rejestrze pozostałych statków rybackich upoważnionych do prowadzenia działalności w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego;

d) obszarze geograficznym, na którym dokonano połowu tuńczyka błękitnopłetwego.

5. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którego porcie dokonuje się przeładunku:

a) przeprowadza inspekcję statku rybackiego, na który dokonuje się przeładunku, i sprawdza towar oraz dokumentację związaną z operacją przeładunku;

b) przesyła dane dotyczące przeładunku organowi państwa bandery statku rybackiego dokonującego przeładunku w ciągu 48 godzin od zakończenia przeładunku.

6. Kapitanowie unijnych statków rybackich wypełniają deklarację przeładunkową ICCAT i przekazują ją właściwym organom państwa członkowskiego, którego banderę podnoszą. Deklarację przekazuje się nie później niż 48 godzin po dacie przeładunku w porcie, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III.

Artykuł 24

Operacje umieszczania w sadzach

1. W ciągu tygodnia po zakończeniu umieszczania w sadzach państwo członkowskie odpowiedzialne za miejsce hodowli lub tuczu, przedkłada państwu członkowskiemu bandery lub CPC bandery, którego statki złowiły tuńczyka, a także Komisji raport z umieszczania w sadzach, zatwierdzony przez obserwatora. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT. Raport ten zawiera informacje ujęte w deklaracji umieszczania w sadzach, o której mowa w zaleceniu 06-07 ICCAT dotyczącym hodowli tuńczyka błękitnopłetwego.

2. Przed dokonaniem jakiegokolwiek umieszczenia w sadzach właściwy organ państwa członkowskiego odpowiedzialnego za miejsce hodowli lub tuczu informuje odpowiedzialne państwo członkowskie lub CPC bandery statku łowczego o transferze do sadzów danych ilości ryb złowionych przez statki łowcze pływające pod jego banderą.

3. Państwo członkowskie odpowiedzialne za statek łowczy zwraca się do państwa członkowskiego lub CPC odpowiedzialnego za miejsce hodowli lub tuczu o przejęcie połowów i wypuszczenie ryb do morza, zgodnie z procedurą opisaną w art. 22 ust. 3, jeżeli po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 2, uzna, że:

a) statek łowczy, który zadeklarował połów ryb, nie posiadał wystarczającej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego umieszczonego w sadzach;

b) ilość ryb nie została właściwie zgłoszona przez statek łowczy i nie uwzględniono jej przy obliczaniu kwoty, która ma zastosowanie;

c) statek łowczy, który zadeklarował połów ryb, nie jest upoważniony do połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

4. Operacji umieszczania w sadzach nie można rozpocząć przed uzyskaniem zezwolenia CPC bandery lub państwa członkowskiego odpowiedzialnego za statek łowczy.

Tuńczyka błękitnopłetwego należy umieścić w sadzach do dnia 31 lipca, chyba że państwo członkowskie lub CPC odpowiedzialne za miejsce hodowli lub tuczu przyjmujące ryby poda uzasadnione przyczyny, w tym wynikające z siły wyższej. Przyczyny te należy podać wraz z raportem z umieszczania w sadzach.

5. Państwo członkowskie odpowiedzialne za miejsce hodowli lub tuczu podejmuje niezbędne środki zmierzające do zakazania umieszczania w sadzach w celach hodowli lub tuczu tuńczyka błękitnopłetwego, któremu nie towarzyszy dokumentacja wymagana przez ICCAT, w tym wymagana na podstawie niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia (UE) nr 640/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie programu dokumentacji połowów tuńczyka błękitnopłetwego Thunnus thynnus (⁹). Taka dokumentacja musi być dokładna, pełna i zatwierdzona.

6. W zależności od przypadku odpowiedzialne państwo członkowskie lub odpowiedzialna CPC udziela lub odmawia udzielenia zezwolenia na umieszczenie w sadzach w ciągu 48 godzin po przedłożeniu informacji, o których mowa w ust. 2. W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia na umieszczenie w sadzach państwo członkowskie lub CPC odpowiedzialne za statek łowczy wydaje nakaz wypuszczenia ryb odpowiednio państwu członkowskiemu lub CPC odpowiedzialnemu za holownik lub odpowiednio państwu członkowskiemu lub CPC odpowiedzialnemu za miejsce hodowli lub tuczu zgodnie z art. 22 ust. 3.

7. Państwo członkowskie odpowiedzialne za miejsce hodowli lub tuczu zapewnia monitorowanie operacji umieszczania w sadzach za pomocą kamery wideo umieszczonej w wodzie.

Z każdej operacji umieszczania w sadzach sporządza się nagranie wideo. Numer deklaracji transferu ICCAT zamieszcza się na początku lub na końcu każdego nagrania wideo, na którym przez cały czas są widoczne godzina i data nagrania.

8. W przypadkach, gdy średnia masa lub liczba sztuk wg szacunku regionalnego obserwatora i wg operatora miejsca hodowli lub tuczu różni się o ponad 10 %, państwo członkowskie odpowiedzialne za miejsce hodowli lub tuczu wszczyna dochodzenie we współpracy z państwem bandery statku łowczego. Do czasu otrzymania wyników dochodzenia nie przeprowadza się odłowów ani nie zatwierdza się sekcji dotyczącej chowu lub hodowli w dokumentacji połowowej dotyczącej tuńczyka błękitnopłetwego.

Jeżeli dochodzenie nie zostanie zakończone w terminie dziesięciu dni roboczych lub jego wynik wskaże, że liczba sztuk lub średnia masa tuńczyka błękitnopłetwego jest o 10 % wyższa od zgłoszonej przez operatora miejsca hodowli lub tuczu, wówczas CPC bandery lub państwo członkowskie odpowiedzialne za statek łowczy wydaje nakaz wypuszczenia określonej liczby lub masy ryb stanowiących nadwyżkę.

Państwo członkowskie odpowiedzialne za miejsce hodowli lub tuczu zapewnia, aby nakaz wypuszczenia ryb został wykonany przez operatora miejsca hodowli lub tuczu w ciągu 48 godzin po przybyciu obserwatora regionalnego. Wypuszczenie jest dokonywane zgodnie z art. 22 ust. 3.

W przypadku gdy ostateczny szacunek w momencie umieszczenia w sadzach w miejscu hodowli lub tuczu jest większy niż ostateczny szacunek w momencie pierwszego transferu ze statku łowczego, państwo członkowskie lub CPC odpowiedzialne za statek łowczy podejmuje decyzję dotyczącą ostatecznego wykorzystania kwoty, które należy zatwierdzić w odpowiedniej dokumentacji połowowej dotyczącej tuńczyka błękitnopłetwego.

9. Państwa członkowskie inicjują badania pilotażowe nad sposobami dokładniejszego szacowania zarówno liczby sztuk jak i masy tuńczyka błękitnopłetwego w miejscu połowu i miejscu umieszczania w sadzach, również poprzez wykorzystanie systemów stereoskopowych, i przekazują ich wyniki komitetowi naukowemu ICCAT. W celu poprawy dokładności szacunków liczby sztuk i masy ryb umieszczanych w sadzach należy wprowadzić program pobierania próbek w momencie umieszczania ich w sadzach lub program alternatywny.

10. Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące operacji umieszczania w sadzach zgodnie z ust. 6, 7, 8 i 9 niniejszego artykułu. Wspomniane akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 38a;

Artykuł 24a

Stosowanie kamer stereoskopowych podczas operacji umieszczania w sadzach

[2] Stosowanie systemów kamer stereoskopowych podczas operacji umieszczania w sadzach musi być zgodne z następującymi zasadami:

a) próba żywych ryb nie może być mniejsza niż 20 % ilości ryb umieszczanych w sadzach; jeżeli umożliwiają to warunki techniczne, próba żywych ryb jest sekwencyjna, tzn. pomiaru dokonuje się na co piątym osobniku; próbę pobiera się na rybach mierzonych w odległości od 2 do 8 metrów od kamery;

b) wymiary bramki transferowej łączącej sadz przekazujący i sadz odbierający wynoszą maksymalnie 10 m (szerokość) i 10 m (wysokość);

c) jeżeli pomiary długości ryb wykazują rozkład multimodalny (dwie ławice lub więcej ławic o różnych rozmiarach), możliwe jest stosowanie więcej niż jednego algorytmu konwersji do tej samej operacji umieszczania w sadzach; do zamiany długości według rozpiętości na wagę całkowitą stosuje się najbardziej aktualny(-e) algorytm(y) ustanowiony(-e) przez Stały Komitet ds. Badań Naukowych i Statystyki ICCAT, zgodnie z kategorią wielkości ryb mierzonych podczas umieszczania w sadzach;

d) zatwierdzanie stereoskopowych pomiarów długości prowadzi się przed każdą operacją umieszczania w sadzach z wykorzystaniem paska skali w odległości 2 i 8 m;

e) gdy ogłasza się wyniki programu stereoskopowego, w informacjach podaje się margines błędu właściwy dla specyfikacji technicznej systemu kamer stereoskopowych, który może przekraczać +/– 5 %.

Artykuł 25

System monitorowania statków

1. Do statków rybackich, o których mowa w art. 2 lit. b) niniejszego rozporządzenia, zastosowanie ma rozporządzenie Komisji (WE) nr 2244/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków (¹⁰). Ponadto państwa członkowskie zapewniają, aby wszystkie holowniki podnoszące ich banderę, niezależnie od długości, były wyposażone i używały satelitarnych urządzeń lokacyjnych i monitorujących zgodnie z art. 3–16 rozporządzenia (WE) nr 2244/2003.

Statki rybackie wymienione w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków łowczych upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego, o którym mowa w art. 14 ust. 3, zaczynają przekazywać dane VMS do ICCAT co najmniej na 15 dni przed rozpoczęciem okresu połowu i przekazują te dane co najmniej przez 15 dni po zakończeniu okresu połowu, chyba że wcześniej Komisji zostanie przesłany wniosek o usunięcie danego statku z rejestru statków ICCAT.

Na potrzeby kontroli nie należy przerywać przekazywania danych VMS przez statki łowcze upoważnione do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego, kiedy przebywają one w porcie, chyba że istnieje system wywoływania statków w porcie i poza nim.

Statki rybackie wymienione w prowadzonym przez ICCAT rejestrze pozostałych statków rybackich (z wyłączeniem statków łowczych), o którym mowa w art. 14 ust. 3, upoważnionych do prowadzenia działalności w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego, przekazują dane VMS do ICCAT podczas całego okresu obowiązywania ich upoważnienia.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby ośrodki monitorowania rybołówstwa przekazywały Komisji i wyznaczonemu przez nią podmiotowi w czasie rzeczywistym, w formacie „https data feed”, wiadomości VMS otrzymane ze statków rybackich pływających pod ich banderą. Komisja przekazuje te wiadomości Sekretariatowi ICCAT w formie elektronicznej.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby:

a) wiadomości ze statków rybackich podnoszących ich banderę były przekazywane Komisji co najmniej co dwie godziny, podczas gdy statki te prowadzą działalność na obszarze wschodniego Atlantyku i Morza Śródziemnego;

b) w przypadku awarii technicznej wiadomości ze statków rybackich podnoszących ich banderę były przekazywane Komisji w ciągu 24 godzin od ich otrzymania przez ośrodki monitorowania rybołówstwa;

c) wiadomości przekazywane Komisji były kolejno numerowane (z zastosowaniem niepowtarzalnego identyfikatora) w celu uniknięcia podwójnego liczenia;

d) wiadomości przekazywane Komisji odpowiadały formatowi wymiany danych określonemu w załączniku VIII.

4. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, aby wszystkie wiadomości udostępniane statkom inspekcyjnym były traktowane w sposób poufny i ograniczały się do inspekcji działań prowadzonych na morzu.

Artykuł 26

Rejestrowanie i zgłaszanie działań dotyczących tonarów

1. W ciągu 48 godzin po zakończeniu każdej operacji połowowej przy użyciu tonara, połowy odnotowuje się a raporty przekazuje drogą elektroniczną lub w inny sposób właściwemu organowi państwa członkowskiego odpowiedzialnego za przedmiotowy tonar. Dane te zawierają informacje o szacunkowych ilościach pozostałych w tonarze.

2. Każde państwo członkowskie po uzyskaniu raportów, o których mowa w ust. 1, przekazuje je Komisji drogą elektroniczną. Komisja z kolei niezwłocznie przekazuje te informacje Sekretariatowi ICCAT.

3. Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące rejestrowania i zgłaszania działań dotyczących tonarów zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu. Wspomniane akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 38a.

Artykuł 27

Kontrola w porcie lub w miejscu tuczu lub hodowli

1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia przeprowadzania kontroli w porcie w stosunku do wszystkich statków łowczych figurujących w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego, wchodzących do wyznaczonego portu w celu wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

2. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu kontroli wszystkich operacji umieszczania tuńczyków w sadzach, w miejscach tuczu lub hodowli podlegających ich jurysdykcji.

3. Jeżeli miejsca tuczu lub hodowli są położone na pełnym morzu, do państw członkowskich, w których siedzibę mają osoby fizyczne lub prawne odpowiedzialne za tucz lub hodowlę, ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 28

Kontrola krzyżowa

1. Państwa członkowskie sprawdzają, w tym przy użyciu raportów z inspekcji, raportów obserwatorów oraz danych VMS (systemu monitorowania statków), przedkładanie dzienników połowowych i odpowiednich informacji odnotowanych w dziennikach połowowych swoich statków rybackich, w dokumentacji transferowej/przeładunkowej i dokumentacji połowowej dotyczącej tuńczyka błękitnopłetwego.

2. Państwa członkowskie prowadzą kontrole krzyżowe wszystkich wyładunków, wszystkich przeładunków bądź operacji umieszczania w sadzach, porównując ilości w podziale na gatunki podane w dziennikach połowowych statków rybackich lub ilości w podziale na gatunki podane w deklaracji przeładunkowej z ilościami podanymi w deklaracji wyładunkowej lub deklaracji dotyczącej umieszczania w sadzach oraz z wszelkimi innymi odpowiednimi dokumentami, takimi jak faktura i/lub dokumenty sprzedaży.

Artykuł 29

System wspólnej międzynarodowej kontroli ICCAT

1. W Unii stosuje się system wspólnej międzynarodowej kontroli ICCAT przyjęty przez ICCAT na jej czwartym zwykłym posiedzeniu (Madryt, listopad 1975 r.), zmieniony na 16. zwykłym posiedzeniu i przedstawiony w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia.

2. Państwa członkowskie, których statki rybackie są upoważnione do połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, wyznaczają inspektorów i prowadzą inspekcje na morzu w ramach tego systemu.

Jeśli w dowolnym czasie więcej niż 15 statków rybackich danego państwa członkowskiego dokonuje połowów tuńczyka błękitnopłetwego na obszarze objętym konwencją, państwo członkowskie wysyła statek inspekcyjny dla celów inspekcji i kontroli na morzu na obszarze objętym konwencją na czas przebywania tych statków na wspomnianym obszarze. Uznaje się, że obowiązek ten został wypełniony, gdy państwa członkowskie współpracują w zakresie wysłania statku inspekcyjnego lub gdy na obszarze objętym konwencją przebywa statek inspekcyjny UE.

3. Komisja lub wyznaczony przez nią organ mogą powołać inspektorów unijnych na potrzeby systemu.

4. Komisja lub wyznaczony przez nią organ koordynują działania w zakresie nadzoru i inspekcji w imieniu Unii. W porozumieniu z zainteresowanymi państwami członkowskimi Komisja może sporządzić w tym celu programy wspólnych kontroli, które umożliwią Unii wywiązanie się ze zobowiązań podjętych w ramach systemu. Państwa członkowskie, których statki rybackie prowadzą połowy tuńczyka błękitnopłetwego, podejmują środki konieczne do ułatwienia realizacji tych programów, szczególnie w odniesieniu do wymaganych zasobów ludzkich i materialnych oraz w odniesieniu do okresów i obszarów geograficznych, w których te zasoby mają być wykorzystywane.

5. Państwa członkowskie informują Komisję do dnia 1 kwietnia każdego roku o nazwiskach inspektorów, których zamierzają powołać na potrzeby systemu w roku następnym, oraz o nazwach statków inspekcyjnych, które mają być wyznaczone w tym samym celu. Korzystając z tych informacji, Komisja we współpracy z państwami członkowskimi opracowuje coroczny plan uczestnictwa Unii w systemie, który następnie przesyła do Sekretariatu ICCAT i do państw członkowskich.

Artykuł 30

Program obserwatorów krajowych

1. Jeśli chodzi o statki poławiające tuńczyka błękitnopłetwego, każde państwo członkowskie zapewnia obecność obserwatorów krajowych co najmniej w odniesieniu do następujących wielkości procentowych:

a) 100 % aktywnych sejnerów o długości do 24 m włącznie w 2011 r.;

b) 100 % aktywnych sejnerów o długości do 20 m włącznie w 2012 r.;

c) 20 % aktywnych trawlerów do połowów pelagicznych (ponad 15 m);

d) 20 % aktywnych statków do połowu taklami oceanicznymi (ponad 15 m);

e) 20 % aktywnych statków do połowu wędami (ponad 15 m);

f) 100 % tonarów w trakcie odławiania z nich;

g) 100 % holowników.

2. W oczekiwaniu na wdrożenie przez ICCAT programu obserwatorów regionalnych, o którym mowa w art. 31, każde państwo członkowskie zapewnia obecność obserwatorów krajowych na:

a) wszystkich aktywnych sejnerach o długości większej niż 24 m;

b) wszystkich sejnerach zaangażowanych we wspólne operacje połowowe, niezależnie od długości statków. Obserwator krajowy musi być obecny w trakcie operacji połowowej.

3. Zadania obserwatorów polegają w szczególności na:

a) monitorowaniu przestrzegania przez statek łowczy przepisów niniejszego rozporządzenia;

b) rejestrowaniu i zgłaszaniu działalności połowowej, w tym między innymi:

(i) ilości dokonanego połowu (w tym przyłowu) obejmującej sposób postępowania z rybami, w tym informację czy zostały one zatrzymane na pokładzie czy odrzucone martwe lub żywe;

(ii) długości i szerokości geograficznej obszaru połowu;

(iii) pomiaru nakładu (np. liczba zaciągów, liczba haczyków itd.) zgodnie z definicją ICCAT w Podręczniku terenowym w zakresie narzędzi połowowych;

(iv) daty połowu;

c) dokonują obserwacji i oszacowania połowów oraz weryfikacji wpisów do dziennika połowowego;

d) obserwacji i odnotowywania statków, które mogą prowadzić połowy niezgodnie ze środkami ochronnymi ICCAT.

Ponadto obserwator prowadzi prace naukowobadawcze, takie jak gromadzenie danych w ramach zadania II określonych przez ICCAT, jeżeli wymaga tego ICCAT, na podstawie instrukcji Stałego Komitetu ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

4. Przy wdrażaniu wymogów dotyczących obserwatorów państwa członkowskie:

a) zapewniają reprezentatywne pokrycie w czasie i przestrzeni w celu zagwarantowania, że Komisja otrzyma stosowne i odpowiednie dane i informacje dotyczące połowu, nakładu oraz innych aspektów naukowych i dotyczących zarządzania, z uwzględnieniem cech szczególnych flot i rybołówstwa;

b) zapewniają rzetelne protokoły gromadzenia danych;

c) zapewniają właściwe przeszkolenie i zatwierdzenie obserwatorów przed ich wysłaniem;

d) zapewniają możliwie minimalne zakłócenie działalności statków dokonujących połowów na obszarze obowiązywania konwencji.

5. W oczekiwaniu na wdrożenie przez ICCAT programu obserwatorów regionalnych, o którym mowa w art. 31, każde państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, zapewnia obecność obserwatorów podczas wszystkich operacji umieszczania w sadzach i wszystkich odłowów ryb z miejsca tuczu lub hodowli.

Artykuł 31

Program obserwatorów regionalnych ICCAT

1. Każde państwo członkowskie zapewnia obecność regionalnego obserwatora ICCAT na:

a) wszystkich sejnerach o długości większej niż 24 m podczas całego okresu połowu 2011;

b) wszystkich sejnerach o długości większej niż 20 m podczas całego okresu połowu 2012;

c) wszystkich sejnerach niezależnie od ich długości, podczas całego okresu połowu, począwszy od 2013 r.

Sejnery, o których mowa w lit. a), b) i c), bez regionalnego obserwatora ICCAT nie są upoważnione do połowów ani prowadzenia działalności związanej z połowami tuńczyka błękitnopłetwego.

2. Każde państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, zapewnia obecność obserwatora ICCAT podczas wszystkich operacji umieszczania w sadzach i wszystkich odłowów ryb z miejsca tuczu lub hodowli.

Zadania obserwatora ICCAT polegają w szczególności na:

a) obserwacji i monitorowaniu zgodności działań hodowlanych zgodnie z art. 4a, 4b i 4c rozporządzenia (WE) nr 1936/2001;

b) zatwierdzaniu raportu z umieszczania w sadzach, o którym mowa w art. 24;

c) prowadzeniu prac naukowobadawczych, np. gromadzeniu próbek, zgodnie z wymogami ICCAT na podstawie instrukcji Stałego Komitetu ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki;

d) obserwatorzy ICCAT mają dostęp do statku, personelu miejsca tuczu lub hodowli oraz do narzędzi, sadzów i urządzeń.

Ponadto:

e) na żądanie obserwatorów ICCAT mają oni również dostęp do następujących urządzeń, jeżeli są one na statku, do którego zostali przydzieleni w celu wykonywania swoich obowiązków, określonych w pkt 4 załącznika VII:

(i) urządzeń nawigacji satelitarnej;

(ii) ekranów radarowych będących w użyciu;

(iii) elektronicznych urządzeń łączności;

f) obserwatorzy ICCAT mają zapewnione pomieszczenia, w tym miejsce do spania, wyżywienie i odpowiednie warunki sanitarne, takie same jak oficerowie;

g) obserwatorzy ICCAT mają zapewnione odpowiednie miejsce na mostku lub w sterowni do pracy biurowej, jak również miejsce na pokładzie, odpowiednie do wykonywanych obowiązków; oraz

h) państwa członkowskie bandery zapewnią, aby kapitanowie, załoga i właściciele statków nie przeszkadzali, nie zastraszali, nie ingerowali w czynności, nie wywierali nacisku, nie przekupywali ani nie próbowali przekupywać obserwatora ICCAT w ramach wykonywania przez niego obowiązków.

W przypadku gdy tuńczyk błękitnopłetwy jest odławiany z sadza i wprowadzany do obrotu jako produkt świeży funkcję regionalnego obserwatora ICCAT, który obserwuje odłów, może pełnić obywatel państwa członkowskiego odpowiedzialnego za miejsce hodowli lub tuczu.

3. Państwa członkowskie ponoszą wszystkie koszty związane z działalnością obserwatorów ICCAT. Państwa członkowskie obciążają tymi kosztami operatorów miejsc tuczu lub hodowli oraz właścicieli sejnerów.

4. W Unii stosuje się program regionalnych obserwatorów ICCAT określony w załączniku VII.

Artykuł 32

Dostęp do nagrań wideo

1. Każde państwo członkowskie zapewnia udostępnianie nagrań wideo, o których mowa w art. 22 ust. 7 i art. 24 ust. 7, inspektorom i obserwatorom ICCAT.

2. Każde państwo członkowskie odpowiedzialne za miejsce hodowli lub tuczu zapewnia udostępnianie nagrań wideo, o których mowa w art. 22 ust. 7 i art. 24 ust. 7, unijnym inspektorom i obserwatorom.

3. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu uniknięcia wszelkich podmian, zmian oryginalnych nagrań wideo lub manipulowania nimi.

Artykuł 33

Egzekwowanie

1. Państwa członkowskie podejmują środki egzekwowania przepisów wobec statku rybackiego podnoszącego ich banderę, w którego przypadku stwierdzono, zgodnie z ich prawem krajowym, że nie przestrzega on przepisów art. 4, 7, 8, 9, 17, 18, 19, 20, 21 i 23. Środki te mogą w szczególności obejmować, w zależności od wagi naruszenia przepisów oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego:

a) grzywny;

b) zajęcie nielegalnych narzędzi połowowych oraz połowów;

c) zajęcie statku tytułem zabezpieczenia;

d) zawieszenie lub cofnięcie zezwolenia połowowego;

e) zmniejszenie lub cofnięcie kwoty połowowej, w odpowiednich przypadkach.

2. Każde państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, podejmuje środki egzekwowania przepisów wobec tego miejsca, w przypadku gdy stwierdzono, zgodnie z jego prawem krajowym, że nie przestrzega ono przepisów art. 24 i 31 ust. 2 niniejszego rozporządzenia oraz art. 4a, 4b i 4c rozporządzenia (WE) nr 1936/2001. Środki te mogą w szczególności obejmować, w zależności od wagi naruszenia przepisów oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego:

a) grzywny;

b) zawieszenie lub wycofanie z rejestru miejsc tuczu;

c) zakaz umieszczania w sadzach lub wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego.

Artykuł 33a

Przekazywanie planów inspekcji

Nie później niż dnia 30 września każdego roku państwa członkowskie przesyłają do Komisji swoje plany inspekcji na następny rok. Komisja zestawia krajowe plany inspekcji oraz włącza je do planu inspekcji Unii, który ma być przekazywany do Sekretariatu ICCAT w celu zatwierdzenia.

Artykuł 34

Środki dotyczące wprowadzania do obrotu

1. Zakazuje się unijnego handlu wewnętrznego, wyładunków, przywozu, wywozu, umieszczania w sadzach w celu hodowli lub tuczu, ponownego wywozu i przeładunków tuńczyka błękitnopłetwego pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego, któremu nie towarzyszy dokładna, pełna i zatwierdzona dokumentacja wymagana na podstawie niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia (UE) nr 640/2010.

2. Zakazuje się handlu unijnego , przywozu, wyładunków, umieszczania w sadzach w celach hodowlanych lub w celu tuczenia, przetwarzania, wywozu, ponownego wywozu i przeładunków tuńczyka błękitnopłetwego pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego złowionego przez statki rybackie państwa bandery, w przypadku gdy te statki rybackie nie posiadają kwoty, limitu połowowego lub przydziału nakładu połowowego w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego, na mocy środków zarządzania i ochrony ICCAT, w przypadku wyczerpania uprawnień do połowów państwa bandery lub wyczerpania kwot indywidualnych. Na podstawie informacji otrzymanych przez Sekretariat ICCAT Komisja informuje wszystkie państwa członkowskie o tym, że kwota przysługująca CPC została wyczerpana.

3. Zakazuje się handlu unijnego, przywozu, wyładunków, przetwarzania i wywozu z miejsc hodowli lub tuczu, które nie spełniają wymogów zalecenia 06-07 ICCAT dotyczącego hodowli tuńczyka błękitnopłetwego.

Artykuł 35

Współczynniki przeliczeniowe

Do obliczania ekwiwalentu wagi przetworzonego tuńczyka błękitnopłetwego stosuje się współczynniki przeliczeniowe przyjęte przez Stały Komitet ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

Artykuł 36

Współczynniki wzrostu dla tuńczyka tuczonego lub hodowanego

Państwa członkowskie określają współczynniki wzrostu dla tuńczyka błękitnopłetwego tuczonego lub hodowanego w sadzach oraz powiadamiają Komisję o tych współczynnikach i zastosowanej metodologii do dnia 15 września 2009 r. Komisja przekazuje te informacje Sekretariatowi ICCAT i Stałemu Komitetowi ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

Artykuł 37

Ocena

Każde państwo członkowskie przedkłada Komisji do dnia 15 września każdego roku szczegółowe sprawozdanie dotyczące wdrażania rozporządzenia. Komisja przedkłada Sekretariatowi ICCAT do dnia 15 października każdego roku szczegółowe sprawozdanie dotyczące wdrażania zalecenia 08-05 ICCAT.

Artykuł 38

Finansowanie

Wieloletni plan odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym uznaje się za plan odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

Artykuł 38a

Procedura komitetu

1. Komisję wspomaga Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury ustanowiony na mocy art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 39

Uchylenie rozporządzenia (WE) nr 1559/2007

1. Niniejszym uchyla się rozporządzenie Rady (WE) nr 1559/2007.

2. Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku IX.

Artykuł 40

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 43/2009 oraz (WE) nr 1936/2001

1. Skreśla się art. 92 i 93 rozporządzenia (WE) nr 43/2009.

2. Skreśla się art. 4a ust. 5 i 6 zmienionego rozporządzenia (WE) nr 1936/2001 zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 869/2004 (¹¹).

Artykuł 41

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 6 kwietnia 2009 r.