KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (¹), w szczególności jej art. 8 zdanie wprowadzające, jej art. 8 ust. 4 i art. 8 ust. 5 tiret trzecie,

uwzględniając dyrektywę Rady 2004/68/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiającą warunki zdrowia zwierząt regulujące przywóz do oraz tranzyt przez terytorium Wspólnoty niektórych żywych zwierząt kopytnych, zmieniającą dyrektywy 90/426/EWG oraz 92/65/EWG i uchylającą dyrektywę 72/462/EWG (²), w szczególności jej art. 6 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W decyzji Rady 79/542/EWG z dnia 21 grudnia 1976 r. ustalającej wykaz państw trzecich lub części państw trzecich i ustanawiającej warunki zdrowia zwierząt i ludzi oraz warunki wystawiania świadectw weterynaryjnych dla przywożonych do Wspólnoty pewnych żywych zwierząt i ich świeżego mięsa (³) określono warunki sanitarne dotyczące przywozu do Wspólnoty żywych zwierząt z wyjątkiem koniowatych oraz przywozu świeżego mięsa z tych zwierząt, łącznie z koniowatymi, lecz z wyłączeniem przetworów mięsnych.

(2) Artykuł 6 decyzji 79/542/EWG dotyczy transportu żywych zwierząt przywożonych do Wspólnoty. Transport takich zwierząt drogą powietrzną stanowi zagrożenia dla zdrowia zwierząt we Wspólnocie, ponieważ owady będące wektorami chorób zwierząt mogą występować w środkach transportu lotniczego. Dlatego wskazane jest zapewnienie środków w zakresie odkażania takich środków transportu, aby uniknąć przypadkowego wprowadzenia na teren Wspólnoty wraz z przywożonymi zwierzętami potencjalnie zakażonych owadów będących wektorami.

(3) Decyzja 79/542/EWG stanowi, że zwierzęta przeznaczone do przywozu na teren Wspólnoty mogą być prze-wożone tranzytem wyłącznie przez państwa trzecie, które zostały dopuszczone do wywozu zwierząt tego samego gatunku na teren Wspólnoty. Jednakże dozwolony jest tranzyt zwierząt przez określone kraje trzecie, które nie zostały dopuszczone do wywozu zwierząt na teren Wspólnoty. Tranzyt taki jest dozwolony jedynie wówczas, jeżeli zwierzęta są przeznaczone do natychmiastowego uboju po dotarciu na ostateczne miejsca ich przeznaczenia na terenie Wspólnoty. Procedura umieszczania w wykazie tych krajów trzecich została ustanowiona po uwzględnieniu kilku czynników, w szczególności sytuacji zdrowotnej zwierząt w danym kraju trzecim, gwarancji dotyczących integralności zwierząt podczas tranzytu, kontroli w punktach kontroli granicznej i w ostatecznym miejscu przeznaczenia.

(4) Przy rozważaniu przewozu zwierząt na teren Wspólnoty z krajów trzecich lub przez te kraje należy także brać pod uwagę aspekty związane z dobrostanem zwierząt i identyfikowalnością. Obecnie obowiązujące zasady wspólnotowe prowadzą do sytuacji, w której bydło opasowe jest przewożone dłuższymi drogami, aby uniknąć tranzytu przez określone kraje trzecie, które nie zostały dopuszczone do wywozu zwierząt na teren Wspólnoty. Ma to negatywny wpływ na dobrostan zwierząt. Dlatego też właściwe jest rozszerzenie o bydło opasowe możliwości tranzytu przez państwa trzecie, które nie zostały dopuszczone do wywozu zwierząt na teren Wspólnoty.

(5) Ponadto konieczne jest zapewnienie odpowiedniej ochrony zdrowia zwierząt na terenie Wspólnoty przy wprowadzaniu na jej teren zwierząt opasowych, które przejechały tranzytem przez kraje trzecie niedopuszczone do wywozu zwierząt na teren Wspólnoty. Należy zatem ustanowić właściwe środki, które należałoby stosować zarówno podczas tranzytu, jak i w ostatecznym miejscu przeznaczenia. Środki te powinny gwarantować stan zdrowia zwierząt i integralność przesyłki podczas przewozu oraz ograniczyć dalsze przemieszczanie zwierząt z gospodarstw będących miejscem przeznaczenia we Wspólnocie.

(6) Gospodarstwa przeznaczenia powinny być ściśle wyznaczane przez właściwe organy weterynaryjne państwa członkowskiego przeznaczenia. Przy wyznaczaniu takich gospodarstw właściwe organy weterynaryjne powinny w szczególności zapewnić kontrolę zwierząt podczas okresu od daty przybycia do gospodarstwa do daty uboju.

(7) Decyzja 79/542/EWG, zmieniona decyzją Komisji 2008/752/WE (⁴), zawiera odniesienie do chorób podlegających obowiązkowi zgłaszania wymienionych w załączniku A do dyrektywy Rady 90/426/EWG (⁵) w świadectwach zdrowia dla niektórych rodzajów mięsa z gospodarskich i dzikich zwierząt nieparzystokopytnych. Jednakże ponieważ jedynie afrykański pomór koni i nosacizna mogą być przenoszone przez mięso, to wymienione świadectwa zdrowia powinny odnosić się tylko do tych chorób.

(8) Aby zachować przejrzystość i spójność prawodawstwa wspólnotowego, w załączniku II do decyzji 79/542/EWG należy skreślić wzór świadectwa zdrowia zwierząt dotyczący ,,tranzytu/składowania", a załącznik III do tej decyzji powinien zostać zastąpiony.

(9) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 79/542/EWG.

(10) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 79/542/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 6 ust. 1 dodaje się akapit drugi w brzmieniu:

,,Jeżeli zwierzęta są przewożone drogą powietrzną, to klatka lub kontener, w których się znajdują, i otaczający je obszar są spryskiwanie odpowiednim insektycydem bezpośrednio przed zamknięciem drzwi samolotu, a następnie przy każdym otwarciu drzwi przed osiągnięciem miejsca przeznaczenia.";

2) w załącznikach I, II i III wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 marca 2009 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 kwietnia 2009 r.

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach I, II i III do decyzji 79/542/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) w części 1 załącznika I część ,,Warunki szczególne" pkt ,,I" otrzymuje brzmienie:

,, »I«: W odniesieniu do tranzytu przez dane terytorium zwierząt do bezpośredniego uboju lub bydła opasowego, pochodzących z państwa członkowskiego, których miejscem przeznaczenia jest inne państwo członkowskie, w ciężarówkach zaplombowanych pieczęciami z numerami seryjnymi. Numer pieczęci powinien znajdować się na świadectwie zdrowia wystawionym dla bydła i trzody chlewnej zgodnie ze wzorem ustanowionym w załączniku F do dyrektywy Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹) oraz, dla owiec i kóz, zgodnie ze wzorem I załącznika E do dyrektywy Rady 91/68/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami (²). Ponadto pieczęć ma być nietknięta w chwili przybycia do wyznaczonego punktu kontroli granicznej przy wjeździe na terytorium Wspólnoty, a numer pieczęci musi być zarejestrowany w systemie TRACES. W punkcie wyjazdu ze Wspólnoty, przed tranzytem przez terytorium państwa trzeciego lub państw trzecich, właściwe organy weterynaryjne opatrują świadectwo pieczęcią z zapisem »WYŁĄCZNIE TRANZYT MIĘDZY RÓŻNYMI CZĘŚCIAMI UNII EUROPEJSKIEJ PRZEZ BYŁĄ JUGOSŁOWIAŃSKĄ REPUBLIKĘ MACEDONII/CZARNOGÓRĘ/SERBIĘ (*) (**)"

Bydło opasowe musi być przewożone bezpośrednio do gospodarstw przeznaczenia wyznaczonych przez właściwe organy weterynaryjne kraju przeznaczenia. Zwierzęta te mogą być przemieszczane z tego gospodarstwa wyłącznie na bezpośredni ubój.

__________
(¹) Dz.U. 121 z 29.7.1964, s. 1977/64.
(²) Dz.U. L 46 z 19.2.1991, s. 19.
(*) Skreślić niepotrzebne państwo.
(**) Serbia nie obejmuje Kosowa zgodnie z jego definicją zawartą w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1244 z dnia 10 czerwca 1999 r.';

2) w załączniku II część 2 wprowadza się następujące zmiany:

a) ,,Wzór świadectwa weterynaryjnego EQU" otrzymuje brzmienie:

b) ,,Wzór świadectwa weterynaryjnego EQW" otrzymuje brzmienie:

c) skreśla się wzór świadectwa zdrowia zwierząt ,,TRANZYT/SKŁADOWANIE";

3) załącznik III otrzymuje brzmienie:

,,ZAŁĄCZNIK III

(Tranzyt i składowanie)