RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 789/2001 z dnia 24 kwietnia 2001 r. zastrzegające dla Rady uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do niektórych szczegółowych przepisów i procedur praktycznych rozpatrywania wniosków wizowych (¹), w szczególności jego art. 1 ust. 1,

uwzględniając inicjatywę Austrii,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wykaz A w załączniku 2 do wspólnych instrukcji konsularnych dla placówek dyplomatycznych i konsularnych dotyczących wiz (²) zawiera wykaz państw, których obywatele nie podlegają obowiązkowi wizowemu w jednym lub większej liczbie państw Schengen, jeśli są posiadaczami paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub służbowych, a podlegają temu obowiązkowi, będąc posiadaczami paszportów zwykłych.

(2) Austria pragnie zwolnić z obowiązku wizowego posiadaczy indonezyjskich paszportów dyplomatycznych i służbowych. Należy zatem odpowiednio zmienić wspólne instrukcje konsularne.

(3) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i w związku z tym nie jest związana niniejszą decyzją ani jej nie stosuje. Ponieważ niniejsza decyzja oparta jest na dorobku Schengen, zgodnie z postanowieniami tytułu IV części trzeciej Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania - zgodnie z art. 5 wyżej wspomnianego protokołu - decyduje w terminie sześciu miesięcy od przyjęcia niniejszej decyzji przez Radę, czy wdroży niniejszą decyzję do swojego prawa krajowego.

(4) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (³), wchodzących w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy (⁴).

(5) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (⁵); Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zatem w jej przyjęciu i nie jest nią związane ani jej nie stosuje.

(6) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Irlandia nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (⁶); Irlandia nie uczestniczy zatem w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(7) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy zawartej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (⁷), wchodzących w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (⁸).

(8) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, wchodzących w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/261/WE (⁹).

(9) W odniesieniu do Cypru niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu Przystąpienia z 2003 r.

(10) Niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany, w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r.

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W wykazie A w załączniku 2 do wspólnych instrukcji konsularnych, w kolumnie „AT” dodaje się litery „D” i „S” pod pozycją „Indonezja”.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 marca 2009 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 lutego 2009 r.