KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (¹), a w szczególności jego art. 192 ust. 2 oraz art. 195 ust. 2 w związku z jego art. 4.

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3076/78 z dnia 21 grudnia 1978 r. w sprawie przywozu chmielu z państw trzecich (²) oraz rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3077/78 z dnia 21 grudnia 1978 r. w sprawie równoważności z certyfikatami wspólnotowymi świadectw załączanych do chmielu przywożonego z państw trzecich (³) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (⁴). W związku z tym w interesie przejrzystości i racjonalności należy przeprowadzić kodyfikację wspomnianych rozporządzeń poprzez zebranie ich w jednolitym tekście.

(2) Artykuł 158 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że chmiel i produkty chmielowe pochodzące z państw trzecich mogą być przywożone tylko wtedy, gdy ich normy jakości są przynajmniej równoważne tym, przyjętym dla takich produktów zbieranych we Wspólnocie lub ich pochodnych. Jednakże, w ust. 2 tego artykułu stanowi, że produkty te są uznawane za spełniające te wymagania wyłącznie wtedy, gdy załączone jest do nich świadectwo wydane przez władze państwa pochodzenia i uznane za równoważne certyfikatowi wymaganemu przy dopuszczaniu do obrotu chmielu i produktów chmielowych pochodzenia wspólnotowego.

(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1850/2006 z dnia 14 grudnia 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady certyfikacji chmielu i produktów chmielowych (⁵) określa bardzo ścisłe wymogi dopuszczania do obrotu produktów chmielowych, w szczególności mieszanek. Obecnie nie istnieje metoda skutecznej kontroli na granicach, czy wymagania te są przestrzegane. Jedynie zobowiązanie państw wywożących do przestrzegania wymogów wspólnotowych dla wprowadzania tych produktów do obrotu może zastąpić taką kontrolę. Konieczne jest zatem, aby załączać do wymienionych produktów świadectwa określone w art. 158 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(4) W celu zapewnienia przestrzegania reguł wspólnotowych w sprawie certyfikacji chmielu, państwa członkowskie powinny sprawdzić, czy przywieziony chmiel spełnia minimalne wymogi wprowadzenia do obrotu ustalone w rozporządzeniu (WE) nr 1850/2006.

(5) Niektóre państwa trzecie zobowiązały się przestrzegać wymagań ustanowionych dla wprowadzania do obrotu chmielu i produktów chmielowych oraz nadały niektórym instytucjom uprawnienia do wydawania świadectw równoważności. Należy zatem uznać te świadectwa za równoważne z certyfikatami wspólnotowymi i dopuścić do swobodnego obrotu produkty nimi objęte.

(6) Właściwe organizacje w tych państwach trzecich są odpowiedzialne za uaktualnianie informacji zawartych w załączniku I oraz, w duchu bliskiej współpracy, przekazywanie ich Komisji.

(7) W celu ułatwienia kontroli przeprowadzanej przez właściwe władze państw członkowskich niezbędne jest określenie formy i, w miarę potrzeby, treści tych świadectw oraz zasad ich używania.

(8) W celu uwzględnienia praktyki handlowej, właściwe władze muszą mieć prawo, w przypadku podziału przesyłanej partii towaru, do sporządzania pod swym nadzorem wypisu ze świadectwa w odniesieniu do każdej nowej przesyłki towaru wynikającej z podziału.

(9) Analogicznie do wspólnotowego systemu certyfikacji niektóre produkty powinny być, z powodu ich użycia, wyłączone spod obowiązku przedstawiania świadectw przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Dopuszczanie do swobodnego obrotu we Wspólnocie pochodzących z państw trzecich produktów wymienionych w art. 1 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 uzależnione jest od dostarczenia dowodu spełnienia wymagań określonych w art. 158 ust. 1 tego rozporządzenia.

2. Dowód określony w art. 1 ust. 1 niniejszego rozporządzenia przedstawia się w drodze przedłożenia świadectwa określonego w art. 158 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, zwanego dalej „świadectwem równoważności”.

Artykuł 2

Dla celów niniejszego rozporządzenia, „przesyłka” oznacza pewną ilość produktu posiadającą jednolite cechy i wysyłaną w tym samym czasie przez jednego nadawcę do jednego odbiorcy.

Artykuł 3

Świadectwa załączane do chmielu i produktów chmielowych przywożonych z państw trzecich, wydawane przez jedną z instytucji właściwych w państwie trzecim pochodzenia oraz wymienionych w załączniku I, są uznawane jako świadectwa równoważności.

Załącznik jest poddawany przeglądowi na podstawie informacji przekazywanych przez zainteresowane państwa trzecie.

Artykuł 4

1. Świadectwo równoważności, sporządzane jest dla każdej przesyłki na formularzu według wzoru ustalonego w załączniku II oraz zgodnie ze wskazówkami zawartymi w załączniku IV i składa się z oryginału i dwóch kopii.

2. Świadectwo równoważności jest ważne tylko wówczas, gdy zostało należycie wypełnione i poświadczone przez jedną z właściwych władz wymienionych w załączniku I.

3. Świadectwo równoważności uważa się za należycie poświadczone, jeżeli zawiera ono miejsce i datę wydania oraz jest podpisane i opatrzone pieczęcią władzy emitującej.

Artykuł 5

1. Każda jednostka opakowania zbiorczego objęta świadectwem równoważności zawiera następujące dane w jednym z języków urzędowych Wspólnoty:

a) opis produktu;

b) odmianę lub odmiany;

c) kraj pochodzenia;

d) oznaczenia i numery wymienione w rubryce 9 świadectwa równoważności lub wyciągu z niego.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, zostają umieszczone w sposób czytelny i nieusuwalny na zewnętrznej powierzchni opakowania za pomocą znaków o ujednoliconej wielkości.

Artykuł 6

1. W przypadku gdy przesyłka objęta świadectwem równoważności zostaje podzielona przed dopuszczeniem do swobodnego obrotu, wyciąg ze świadectwa wystawia się dla każdej nowej przesyłki wynikającej z takiego podziału.

Świadectwo zastępuje się konieczną liczbą wyciągów.

Każdy wyciąg sporządzany jest przez zainteresowaną stronę w jednym oryginale i dwóch kopiach na formularzu według wzoru podanego w załączniku III oraz zgodnie z przepisami załącznika IV.

2. Organy celne opatrują w następstwie oryginał i obie kopie świadectwa równoważności swoimi uwagami oraz kontrasygnują oryginał i dwie kopie każdego wyciągu.

Zachowują one oryginał świadectwa równoważności, obydwie kopie przesyłają do właściwego organu określonego w art. 21 rozporządzenia (WE) nr 1850/2006, a następnie zwracają oryginał i dwie kopie każdego wyciągu osobie zainteresowanej.

Artykuł 7

Przy dopełnianiu formalności celnych wymaganych dla dopuszczenia do swobodnego obrotu we Wspólnocie produktu, do którego odnosi się świadectwo równoważności lub wyciąg, oryginał i obydwie kopie przedstawiane są organom celnym, które kontrasygnują je i zachowują oryginał. Organy celne przesyłają jedną z kopii właściwemu organowi określonemu w art. 21 rozporządzenia (WE) nr 1850/2006, w państwie członkowskim, w którym dany produkt zostaje dopuszczony do swobodnego obrotu. Drugą kopię zwraca się importerowi, który musi zachować ją co najmniej przez trzy lata.

Artykuł 8

W przypadku odsprzedaży lub podzielenia na części danej przesyłki, po wprowadzeniu do swobodnego obrotu, do produktów należy załączyć fakturę lub dokument handlowy sporządzony przez sprzedającego, podający numer referencyjny świadectwa równoważności lub wyciągu, jak również nazwę organu, który je wydał.

Na dokumencie handlowym lub fakturze figurują także nastę­pujące informacje przeniesione ze świadectwa równoważności lub wyciągu:

a) dla szyszek chmielowych:

(i) opis produktu;

(ii) wagę brutto;

(iii) miejsce produkcji;

(iv) rok zbioru;

(v) odmianę;

(vi) kraj pochodzenia;

(vii) oznaczenia i numery identyfikacyjne wymienione w sekcji 9 świadectwa;

b) dla produktów wytwarzanych z chmielu oprócz danych wymienionych w lit. a), miejsce i datę przetworzenia.

Artykuł 9

1. Państwa członkowskie przeprowadzają regularne kontrole na losowo wybranych próbkach w celu sprawdzenia, czy chmiel przywieziony zgodnie z art. 158 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 spełnia minimalne wymagania rynkowe określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1850/2006.

2. Do dnia 30 czerwca każdego roku, państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie o częstotliwości, rodzaju i wynikach kontroli przeprowadzonych w roku przed tą datą. Kontrola obejmuje co najmniej 5 % przesyłek chmielu przewidywanych do przywozu w danym roku.

3. Jeśli właściwe władze państw członkowskich uznają, że zbadane próbki nie odpowiadają minimalnym wymaganiom stosowanym przy wprowadzeniu do obrotu, wymienionym powyżej w ust. 1, odpowiednia przesyłka towaru nie może zostać wprowadzona do obrotu we Wspólnocie.

4. Jeżeli państwo członkowskie stwierdzi, że właściwości towaru nie odpowiadają szczegółowym danym wymienionym w świadectwie równoważności dołączonym do towarów, to państwo to powiadomi o tym Komisję.

Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 195 ust. 2 rozporzą­dzenia (WE) nr 1234/2007, może zostać podjęta decyzja o cofnięciu uprawnień tej agencji, która wydała świadectwo równoważności dla takich towarów, wymienionych w wykazie znajdującym się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

5. Powiadomienia, o których mowa w ust. 2 i 4, są przekazywane zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009.

Artykuł 10

W drodze odstępstwa od niniejszego rozporządzenia przedsta­wianie świadectwa określonego w art. 1 ust. 2 ani zgodność z przepisami art. 5 nie jest wymagana przy dopuszczaniu do swobodnego obrotu następujących rodzajów chmielu i produktów chmielowych w opakowaniach o wadze nieprzekraczającej 1 kilograma w przypadku szyszek chmielowych i chmielu sproszkowanego oraz 300 gramów w przypadku ekstraktów chmielowych:

a) małych opakowań przeznaczonych do sprzedaży na użytek własny poszczególnych osób;

b) przeznaczonych do doświadczeń naukowych i technicznych;

c) przeznaczonych na targi objęte specjalnymi ustaleniami celnymi dotyczącymi targów.

Opis, waga i przeznaczenie końcowe produktu powinny znajdować się na opakowaniu zbiorczym.

Artykuł 11

Rozporządzenia (EWG) nr 3076/78 i (EWG) nr 3077/78 zostają uchylone.

Odesłania do uchylonych rozporządzeń odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 12

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 grudnia 2008 r.

ZAŁĄCZNIK II

FORMULARZ ŚWIADECTWA RÓWNOWAŻNOŚCI

ZAŁĄCZNIK III

FORMULARZ WYCIĄGU ZE ŚWIADECTWA

ZAŁĄCZNIK IV

ZASADY DOTYCZĄCE FORMULARZY OKREŚLONYCH W ART. 4 i ART. 6

I. PAPIER

Należy używać papieru białego o gramaturze przynajmniej 40 g/m².

II. FORMAT

Obowiązujący format: 210 x 297 mm.

III. JĘZYKI

A. Świadectwo równoważności musi być drukowane w jednym z języków urzędowych Wspólnoty; może ono również być drukowane w języku urzędowym bądź jednym z języków urzędowych państwa emitującego.

B. Wyciąg ze świadectwa równoważności musi być drukowany w jednym z języków urzędowych Wspólnoty, wyznaczonym przez właściwe władze emitującego państwa członkowskiego.

IV. WYPEŁNIANIE FORMULARZY

A. Formularze są wypełniane na maszynie do pisania lub ręcznie; w tym drugim przypadku powinny być one wypełniane czytelnie, tuszem i drukowanymi literami.

B. Każdy egzemplarz jest oznaczony indywidualnym numerem nadawanym przez władzę emitującą; jest on identyczny dla oryginału i jego dwóch kopii.

C. W przypadku świadectwa równoważności i jego wyciągów:

1) rubryki 5 świadectwa nie wypełnia się w przypadku produktów chmielowych wytworzonych z mieszanek chmielowych;

2) rubryki 7 i 8 wypełnia się dla wszystkich produktów chmielowych;

3) opis produktów (rubryka 9) stanowi jeden z poniższych zwrotów:

a) „chmiel nieprzygotowany”, tj. chmiel, który został poddany jedynie operacjom wstępnego suszenia i wstępnego pakowania;

b) „chmiel przygotowany”, tj. chmiel, który został poddany operacjom końcowego suszenia i końcowego pakowania;

c) „chmiel sproszkowany” (obejmuje również granulaty i chmiel sproszkowany wzbogacony);

d) „zizomeryzowane ekstrakty chmielu”, tj. ekstrakty, w których alfakwasy zostały poddane prawie całkowitej izomeryzacji;

e) „ekstrakty chmielu”, tj. ekstrakty inne niż zizomeryzowane ekstrakty chmielu;

f) „mieszane produkty chmielowe”, tj. mieszanka produktów wymienionych w lit. c), d) i e), z wyjątkiem chmielu;

4) opis „chmiel nieprzygotowany” i „chmiel przygotowany” uzupełnia się zwrotem „pozbawiony nasion”, jeśli zawartość nasion jest niższa niż 2 % wagi chmielu, oraz zwrotem „z nasionami” w pozostałych przypadkach;

5) w przypadkach, gdy produkty wytworzone z chmielu otrzymane zostały z różnych odmian chmielu, i/lub w różnych miejscach produkcji, te różne odmiany i/lub miejsca produkcji podaje się w rubryce 9, z wyszczególnieniem poszczególnych odmian pochodzących z poszczególnych obszarów produkcji wchodzących w skład mieszanki w formie udziałów procentowych w wadze mieszanki.

ZAŁĄCZNIK V

Uchylone rozporządzenie i wykaz jego kolejnych zmian

ZAŁĄCZNIK VI

Tabela korelacji