KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (¹), w szczególności jego art. 33 ust. 2, art. 38 lit. d) i art. 40,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuły 32 i 33 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 ustanawiają przepisy ogólne dotyczące przywozu produktów ekologicznych. W celu zagwarantowania prawidłowego i jednolitego stosowania tych przepisów należy ustanowić szczegółowe zasady i procedury ich stosowania.

(2) Ze względu na duże doświadczenie zgromadzone od 1992 r. w zakresie przywozu produktów dających równoważne gwarancje, jednostkom certyfikującym i organom kontroli należy dać stosunkowo krótki czas na złożenie wniosku o wpis do wykazu dla celów równoważności zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 834/2007. Ze względu na brak doświadczenia w zakresie bezpośredniego stosowania zasad wspólnotowych dotyczących produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych poza terytorium Wspólnoty, należy jednak dać więcej czasu jednostkom certyfikującym i organom kontroli zamierzającym złożyć wniosek o wpis do wykazu dla celów zgodności zgodnie z art. 32 rozporządzenia (WE) nr 834/2007. W związku z tym należy zapewnić dłuższy okres czasu na nadsyłanie wniosków i ich rozpatrywanie.

(3) W przypadku produktów przywożonych zgodnie z art. 32 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 zainteresowane podmioty gospodarcze powinny dostarczyć dokument potwierdzający. Konieczne jest opracowanie wzoru takiego dokumentu. Produkty przywożone zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 muszą posiadać świadectwo kontroli. Konieczne jest ustanowienie szczegółowych zasad wystawiania tego świadectwa. Ponadto należy ustanowić procedury mające na celu koordynację na szczeblu wspólnotowym niektórych kontroli produktów przywożonych z krajów trzecich z przeznaczeniem do wprowadzenia do obrotu we Wspólnocie jako produkty ekologiczne.

(4) Wykaz krajów trzecich, z których przywożone produkty mogą być wprowadzane do obrotu we Wspólnocie jako produkty ekologiczne na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 345/2008 z dnia 17 kwietnia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wprowadzenia w życie uzgodnień dotyczących przywozu z państw trzecich przewidzianych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2092/91 w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych (²) poprzednio obejmował Argentynę, Australię, Kostarykę, Indie, Izrael, Nową Zelandię i Szwajcarię. Komisja ponownie zbadała sytuację tych krajów zgodnie z kryteriami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 834/2007, uwzględniając stosowane zasady produkcji i doświadczenie zdobyte w zakresie przywozu produktów ekologicznych z tych krajów trzecich wpisanych do wykazu zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2092/91. Na tej podstawie stwierdzono, że warunki wpisu Argentyny, Australii, Kostaryki, Indii, Izraela i Nowej Zelandii do wykazu krajów trzecich dla celów równoważności zgodnie z art. 33 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 zostały spełnione.

(5) Wspólnota Europejska i Konfederacja Szwajcarska zawarły umowę dotyczącą handlu produktami rolnymi (³) zatwierdzoną decyzją Rady i Komisji 2002/309/WE (⁴). Załącznik 9 do tej umowy dotyczy produktów rolnych i środków spożywczych uzyskanych ekologiczną metodą produkcji i stanowi, że strony są zobowiązane podjąć niezbędne środki w celu umożliwienia przywozu i wprowadzania na rynek produktów ekologicznych zgodnych z przepisami ustawowymi i wykonawczymi każdej ze stron. W imię przejrzystości Szwajcarię należy także wpisać do wykazu krajów trzecich dla celów równoważności zgodnie z art. 33 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

(6) Władze państw członkowskich zgromadziły duże doświadczenie i wiedzę specjalistyczną w dziedzinie dopuszczania przywożonych towarów ekologicznych na terytorium Wspólnoty. W celu ustanowienia i prowadzenia wykazu krajów trzecich oraz jednostek certyfikujących i organów kontroli należy wykorzystać to doświadczenie i umożliwić Komisji uwzględnienie sprawozdań państw członkowskich i specjalistów. Związane z tym zadania należy rozdzielić w sprawiedliwy i proporcjonalny sposób.

(7) Należy również wprowadzić przepis dotyczący środków przejściowych mających zastosowanie do wniosków krajów trzecich, które wpłynęły do Komisji do dnia 1 stycznia 2009 r., tj. dnia rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

(8) W celu niezakłócania handlu międzynarodowego i ułatwienia przejścia ze stosowania przepisów ustanowionych na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2092/91 na stosowanie przepisów rozporządzenia (WE) nr 834/2007 konieczne jest rozszerzenie możliwości państw członkowskich w zakresie dalszego wydawania importerom zezwoleń - osobno w każdym przypadku - na wprowadzanie produktów na rynek wspólnotowy do czasu wprowadzenia środków niezbędnych dla funkcjonowania nowych zasad przywozu, w szczególności w odniesieniu do uznawania jednostek certyfikujących i organów kontroli, o których mowa w art. 33 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007. Możliwość tę należy stopniowo wycofywać w miarę ustalania wykazu organów kontroli, o którym mowa we wspomnianym artykule.

(9) W celu poprawy przejrzystości i zagwarantowania stosowania niniejszego rozporządzenia należy przewidzieć wprowadzenie elektronicznego systemu wymiany informacji między Komisją, państwami członkowskimi, krajami trzecimi oraz jednostkami certyfikującymi i organami kontroli.

(10) Szczegółowe zasady ustanowione w niniejszym rozporządzeniu zastępują zasady ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 345/2008 i w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 605/2008 z dnia 20 czerwca 2008 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania przepisów dotyczących świadectwa kontroli w odniesieniu do przywozu z państw trzecich, na podstawie art. 11 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2092/91 w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych (⁵). Wspomniane rozporządzenia należy zatem uchylić i zastąpić nowym rozporządzeniem.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Produkcji Ekologicznej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

PRZEPISY POCZĄTKOWE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa szczegółowe zasady przywozu produktów wykazujących zgodność i przywozu produktów dających równoważne gwarancje zgodnie z art. 32 i 33 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

Artykuł 2

Definicje

Dla celów niniejszego rozporządzenia:

1) „świadectwo kontroli” oznacza świadectwo kontroli, o którym mowa w art. 33 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 834/2007, wystawione na jedną przesyłkę;

2) „dokument potwierdzający” oznacza dokument, o którym mowa w art. 68 rozporządzenia Komisji (WE) nr 889/2008 (⁶) i w art. 6 tego rozporządzenia, którego wzór określono w załączniku II do niniejszego rozporządzenia;

3) „przesyłka” oznacza ilość produktów w ramach jednego lub większej liczby kodów Nomenklatury Scalonej, objętą jednym świadectwem kontroli, przewożoną tymi samymi środkami transportu i przywożoną z tego samego kraju trzeciego;

4) „pierwszy odbiorca” oznacza osobę fizyczną lub prawną zgodnie z definicją art. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 889/2008;

5) „sprawdzanie przesyłki” oznacza sprawdzanie przeprowadzane przez odpowiedni organ państwa członkowskiego, w ramach kontroli urzędowych przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁷) w odniesieniu do spełniania wymogów rozporządzenia (WE) nr 834/2007, rozporządzenia (WE) nr 889/2008 i niniejszego rozporządzenia, poprzez systematyczne kontrole dokumentów, wyrywkowe kontrole tożsamości oraz – w razie potrzeby, w zależności od wyników przeprowadzonej przez ten organ oceny ryzyka – fizyczne kontrole, które to sprawdzanie przeprowadzane jest przed dopuszczeniem przesyłki do obrotu w Unii zgodnie z art. 13 niniejszego rozporządzenia;

6) „odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego” oznacza organ celny, organ ds. bezpieczeństwa żywności lub inne organy wyznaczone przez państwa członkowskie zgodnie z art. 27 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, odpowiedzialne za sprawdzanie przesyłek i zatwierdzanie świadectw kontroli;

7) „sprawozdanie z oceny” oznacza sprawozdanie z oceny, o którym mowa w art. 32 ust. 2 i art. 33 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, sporządzone przez niezależną stronę trzecią spełniająca wymogi normy ISO 17011 lub przez odpowiedni właściwy organ i zawierające informacje z przeglądu dokumentacji, włącznie z opisami, o których mowa w art. 4 ust. 3 lit. b) i art. 11 ust. 3 lit. b) niniejszego rozporządzenia, z audytów w siedzibie obejmujących krytyczne lokalizacje i z ukierunkowanych na ryzyko audytów z obserwatorem przeprowadzanych w reprezentatywnych krajach trzecich.

8) „produkty akwakultury” oznaczają produkty akwakultury zgodnie z definicją w art. 4 ust. 1 pkt 34 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (⁸);

9) „nieprzetworzony” oznacza nieprzetworzony zgodnie z zastosowaniem w definicji produktów nieprzetworzonych w art. 2 ust. 1 lit. n) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁹), niezależnie od operacji pakowania lub etykietowania;

10) „przetworzony” oznacza przetworzony zgodnie z zastosowaniem w definicji produktów przetworzonych w art. 2 ust. 1 lit. o) rozporządzenia (WE) nr 852/2004, niezależnie od operacji pakowania lub etykietowania;

11) „miejsce wprowadzenia” oznacza miejsce dopuszczenia do obrotu.

TYTUŁ II

PRZYWÓZ PRODUKTÓW WYKAZUJĄCYCH ZGODNOŚĆ

ROZDZIAŁ 1

Wykaz uznanych jednostek certyfikujących i organów kontroli dla celów zgodności

Artykuł 3

Sporządzanie i treść wykazu uznanych jednostek certyfikujących i organów kontroli dla celów zgodności

1. Komisja sporządza wykaz jednostek certyfikujących i organów kontroli uznanych dla celów zgodności zgodnie z art. 32 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007. Wykaz ten został opublikowany w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Artykuły 4, 16 i 17 niniejszego rozporządzenia określają procedury sporządzania wykazu i wprowadzania w nim zmian. Wykaz jest udostępniany publicznie na stronie internetowej zgodnie z art. 16 ust. 4 i art. 17 niniejszego rozporządzenia.

2. Wykaz zawiera wszelkie informacje niezbędne w odniesieniu do każdej jednostki certyfikującej lub każdego organu kontroli w celu umożliwienia sprawdzenia, czy produkty wprowadzane na rynek wspólnotowy zostały poddane kontroli przeprowadzonej przez jednostkę certyfikującą lub organ kontroli uznane zgodnie z art. 32 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, a w szczególności:

a) nazwę i adres jednostki certyfikującej lub organu kontroli, włącznie z adresem poczty elektronicznej, adresem strony internetowej i ich numerem kodowym;

b) zainteresowane kraje trzecie, z których pochodzą produkty;

c) przedmiotowe kategorie produktów dla każdego kraju trzeciego;

d) termin ważności wpisu do wykazu;

e) adres strony internetowej, na której można znaleźć wykaz podmiotów gospodarczych podlegających systemowi kontroli, włącznie ze statusem ich certyfikacji i przedmiotowymi kategoriami produktów, oraz podmiotów i produktów, w przypadku których certyfikacja została zawieszona lub uchylona.

Artykuł 4

Procedura wnioskowania o wpis do wykazu uznanych jednostek certyfikujących i organów kontroli dla celów zgodności

1. Komisja rozpatruje uznanie i wpis jednostki certyfikującej lub organu kontroli do wykazu, o którym mowa w art. 3, po otrzymaniu odpowiedniego wniosku od przedstawiciela zainteresowanej jednostki certyfikującej lub zainteresowanego organu kontroli, sporządzonego na podstawie wzoru wniosku udostępnionego przez Komisję zgodnie z art. 17 ust. 2. Przy sporządzaniu pierwszego wykazu rozpatruje się tylko kompletne wnioski otrzymane do dnia 31 października 2018 r.

2. Wniosek może zostać złożony przez jednostki certyfikujące i organy kontroli posiadające siedzibę we Wspólnocie lub w kraju trzecim.

3. Wniosek zawiera dokumentację techniczną, w zakres której wchodzą wszystkie informacje niezbędne Komisji do zapewnienia spełnienia warunków określonych w art. 32 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do wszystkich produktów ekologicznych przeznaczonych na wywóz do Wspólnoty, a mianowicie:

a) przegląd działalności jednostki certyfikującej lub organu kontroli prowadzonej w zainteresowanym kraju trzecim lub w zainteresowanych krajach trzecich obejmujący szacunkową liczbę podmiotów gospodarczych i informację o oczekiwanym rodzaju i ilości produktów rolnych i środków spożywczych pochodzących z zainteresowanego kraju trzeciego lub z zainteresowanych krajów trzecich i przeznaczonych na wywóz do Wspólnoty na zasadach określonych w art. 32 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007;

b) szczegółowy opis sposobu, w jaki tytuły II, III i IV rozporządzenia (WE) nr 834/2007 i przepisy rozporządzenia (WE) nr 889/2008 zostały wdrożone w zainteresowanym kraju trzecim lub w każdym z zainteresowanych krajów trzecich;

c) kopia sprawozdania z oceny określonego w art. 32 ust. 2 akapit czwarty rozporządzenia (WE) nr 834/2007, które:

(i) stanowi dowód, że jednostka certyfikująca lub organ kontroli zostały ocenione pozytywnie pod względem zdolności do spełnienia warunków określonych w art. 32 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007;

(ii) daje gwarancje w odniesieniu do elementów, o których mowa w art. 27 ust. 2, 3, 5, 6 i 12 rozporządzenia (WE) nr 834/2007;

(iii) zapewnia spełnianie wymogów w zakresie kontroli i stosowanie środków ostrożności określonych w tytule IV rozporządzenia (WE) nr 889/2008 przez jednostkę certyfikującą lub organ kontroli;

(iv) potwierdza, że skutecznie przeprowadziły one czynności kontrolne zgodnie z tymi warunkami i wymogami;

d) dowód, że jednostka certyfikująca lub organ kontroli zgłosiły swoją działalność władzom zainteresowanego kraju trzeciego i ich zobowiązanie do przestrzegania wymogów prawnych nałożonych na nie przez władze zainteresowanego kraju trzeciego;

e) adres strony internetowej, na której można znaleźć wykaz podmiotów gospodarczych podlegających systemowi kontroli, i punkt kontaktowy, w którym można łatwo uzyskać informacje na temat statusu ich certyfikacji, przedmiotowych kategorii produktów oraz podmiotów i produktów, w przypadku których certyfikacja została zawieszona lub uchylona;

f) zobowiązanie do zachowania zgodności z przepisami art. 5 niniejszego rozporządzenia;

g) wszelkie inne informacje uznane za właściwe przez jednostkę certyfikującą lub organ kontroli lub przez Komisję.

4. Podczas rozpatrywania wniosku o wpis do wykazu jednostek certyfikujących lub organów kontroli, jak również w każdym czasie po ich wpisie, Komisja może zażądać wszelkich dalszych informacji, włącznie z przedstawieniem jednego lub większej liczby sprawozdań z badania na miejscu sporządzonych przez niezależnych specjalistów. Ponadto Komisja może - w oparciu o ocenę ryzyka i w przypadku podejrzenia, że doszło do nieprawidłowości - zorganizować badanie na miejscu przeprowadzane przez specjalistów, których wyznacza.

5. Komisja dokonuje oceny, czy dokumentacja techniczna, o której mowa w ust. 3, i informacje, o których mowa w ust. 4, są zadowalające i może następnie podjąć decyzję o uznaniu i wpisie jednostki certyfikującej lub organu kontroli do wykazu. Decyzja jest podejmowana zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 37 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

Artykuł 5

Prowadzenie i przegląd wykazu uznanych jednostek certyfikujących i organów kontroli dla celów zgodności

1. Jednostka certyfikująca lub organ kontroli mogą zostać wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 3, jedynie jeżeli wypełniają następujące obowiązki:

a) jeżeli po wpisie jednostki certyfikującej lub organu kontroli do wykazu dochodzi do jakichkolwiek zmian w środkach stosowanych przez jednostkę certyfikującą lub organ kontroli, dana jednostka certyfikująca lub dany organ kontroli zawiadamiają o nich Komisję; do Komisji składa się również wniosek o zmianę informacji dotyczących jednostki certyfikującej lub organu kontroli, o których mowa w art. 3 ust. 2;

b) jednostka certyfikująca lub organ kontroli wpisane do wykazu przechowują do wglądu i zgłaszają na pierwsze żądanie wszelkie informacje związane z prowadzonymi przez nie czynnościami kontrolnymi w kraju trzecim; udostępniają one swoje biura i pomieszczenia specjalistom wyznaczonym przez Komisję;

c) do dnia 31 marca każdego roku jednostka certyfikująca lub organ kontroli przesyłają Komisji zwięzłe sprawozdanie roczne; sprawozdanie roczne aktualizuje informacje zawarte w dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 4 ust. 3; w sprawozdaniu opisuje się w szczególności czynności kontrolne przeprowadzone przez jednostkę certyfikującą lub organ kontroli w krajach trzecich w ciągu poprzedniego roku, uzyskane wyniki, stwierdzone nieprawidłowości i naruszenia oraz podjęte środki naprawcze; ponadto zawiera ono ostatnie sprawozdanie z oceny lub aktualizację takiego sprawozdania, które zawiera wyniki regularnej oceny na miejscu, nadzoru i oceny powtarzanej co kilka lat, o których mowa w art. 32 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007; Komisja może zażądać wszelkich innych informacji, które uzna za niezbędne;

d) w świetle otrzymanych informacji, Komisja może w każdym czasie wprowadzić zmiany w specyfikacjach dotyczących jednostki certyfikującej lub organu kontroli i zawiesić wpis tej jednostki lub tego organu do wykazu, o którym mowa w art. 3; podobna decyzja może również zostać podjęta w przypadku, w którym jednostka certyfikująca lub organ kontroli nie dostarczyły wymaganych informacji lub nie wyraziły zgody na przeprowadzenie badania na miejscu;

e) jednostka certyfikująca lub organ kontroli udostępniają na stronie internetowej zainteresowanym stronom aktualizowany na bieżąco wykaz podmiotów gospodarczych i produktów uznanych za ekologiczne.

2. Jeżeli jednostka certyfikująca lub organ kontroli nie przesyłają sprawozdania rocznego, o którym mowa w ust. 1 lit. c), nie przechowują do wglądu lub nie przekazują wszystkich informacji związanych z dokumentacją techniczną, systemem kontroli lub aktualizowanym wykazem podmiotów i produktów certyfikowanych jako ekologiczne lub nie wyrażają zgody na przeprowadzenie badania na miejscu po przedstawieniu przez Komisję żądania i w terminie określanym przez nią w zależności od wagi problemu, który to termin nie może być co do zasady krótszy niż 30 dni, przedmiotowa jednostka certyfikująca lub organ kontroli mogą zostać usunięte z wykazu jednostek certyfikujących i organów kontroli zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 37 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

Jeżeli jednostka certyfikująca lub organ kontroli nie dopełniają obowiązku podjęcia właściwych i terminowych działań naprawczych, Komisja niezwłocznie usuwa je z wykazu.

ROZDZIAŁ 2

Dokument potwierdzający wymagany w przypadku przywozu produktów wykazujących zgodność

Artykuł 6

Dokument potwierdzający

1. Dokument potwierdzający wymagany w przypadku przywozu produktów wykazujących zgodność, o którym mowa w art. 32 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 834/2007, jest sporządzany w oparciu o wzór określony w załączniku II do niniejszego rozporządzenia i zawiera co najmniej wszystkie elementy uwzględnione w tym wzorze.

2. Oryginalny dokument potwierdzający sporządza jednostka certyfikująca lub organ kontroli, które zostały uznane na potrzeby wystawiania tego dokumentu w drodze decyzji, o której mowa w art. 4.

3. Jednostka certyfikująca lub organ kontroli wystawiające dokument potwierdzający postępują według zasad określonych zgodnie z art. 17 ust. 2 i na podstawie wzoru, uwag i wytycznych udostępnianych przez Komisję za pośrednictwem systemu komputerowego umożliwiającego wymianę dokumentów, o którym mowa w art. 17 ust. 1.

TYTUŁ III

PRZYWÓZ PRODUKTÓW DAJĄCYCH RÓWNOWAŻNE GWARANCJE

ROZDZIAŁ 1

Wykaz uznanych krajów trzecich

Artykuł 7

Sporządzanie i treść wykazu krajów trzecich

1. Komisja sporządza wykaz uznanych krajów trzecich zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007. Wykaz uznanych krajów znajduje się w załączniku III do niniejszego rozporządzenia. Procedury sporządzania i wprowadzania zmian w wykazie określają art. 8 i 16 niniejszego rozporządzenia. Zmiany wprowadzone do wykazu są udostępniane publicznie na stronie internetowej zgodnie z art. 16 ust. 4 i art. 17 niniejszego rozporządzenia.

2. Wykaz zawiera wszelkie informacje dotyczące każdego kraju trzeciego niezbędne w celu umożliwienia sprawdzenia, czy produkty wprowadzane na rynek wspólnotowy podlegały systemowi kontroli kraju trzeciego uznanego zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, a w szczególności:

a) przedmiotowe kategorie produktów;

b) pochodzenie produktów;

c) odniesienie do norm produkcyjnych stosowanych w kraju trzecim;

d) właściwy organ kraju trzeciego odpowiedzialny za system kontroli i jego adres, włącznie z adresem poczty elektronicznej i adresem strony internetowej;

e) nazwy, adresy, adresy poczty elektronicznej, adresy stron internetowych i numery kodów jednostki certyfikującej lub jednostek certyfikujących i organu lub organów kontroli uznanych przez właściwy organ, o którym mowa w lit. d), w odniesieniu do prowadzenia kontroli;

f) nazwy, adresy, adresy poczty elektronicznej, adresy stron internetowych i numery kodów jednostki certyfikującej lub jednostek certyfikujących bądź też organu lub organów kontroli odpowiedzialnych w danym kraju trzecim za wystawianie świadectw w zakresie przywozu towarów do Unii;

g) termin ważności wpisu do wykazu.

Artykuł 8

Procedura wnioskowania o wpis do wykazu krajów trzecich

1. Komisja analizuje, czy wpisać państwo trzecie do wykazu przewidzianego w art. 7 po otrzymaniu wniosku o wpis złożonego przez przedstawiciela danego państwa trzeciego, o ile taki wniosek został złożony przed dniem 1 lipca 2014 r.

2. Komisja jest zobowiązana do rozpatrzenia wyłącznie tych wniosków o wpis, które spełniają określone poniżej warunki wstępne.

Do wniosku o wpis dołączona jest dokumentacja techniczna, w której zakres wchodzą wszystkie informacje niezbędne Komisji do zapewnienia spełnienia warunków określonych w art. 33 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do wszystkich produktów ekologicznych przeznaczonych na wywóz do Wspólnoty, a mianowicie:

a) ogólne informacje dotyczące rozwoju produkcji ekologicznej w kraju trzecim, produkowanych produktów, obszaru uprawy, regionów produkcji, liczby producentów i występującego przetwórstwa produktów;

b) informacje o oczekiwanym rodzaju i ilości produktów rolnych i środków spożywczych przeznaczonych na wywóz do Wspólnoty;

c) normy produkcyjne stosowane w kraju trzecim i ocena ich równoważności z normami stosowanymi we Wspólnocie;

d) stosowany w kraju trzecim system kontroli, włącznie z monitorowaniem i czynnościami nadzoru prowadzonymi przez właściwe organy w kraju trzecim oraz ocena jego równoważnej skuteczności w porównaniu do systemu kontroli stosowanego we Wspólnocie;

e) adres strony internetowej, na której można znaleźć wykaz podmiotów gospodarczych podlegających systemowi kontroli i punkt kontaktowy, w którym można łatwo uzyskać informacje na temat statusu ich certyfikacji i przedmiotowych kategorii produktów;

f) informacje, które kraj trzeci proponuje do wpisu do wykazu, o którym mowa w art. 7;

g) zobowiązanie do zachowania zgodności z przepisami art. 9;

h) wszelkie inne informacje uznane za właściwe przez kraj trzeci lub przez Komisję.

3. Podczas rozpatrywania wniosku o wpis do wykazu uznanych krajów trzecich, jak również po ich wpisie, Komisja może zażądać wszelkich dalszych informacji, włącznie z przedstawieniem jednego lub więcej sprawozdań z badania na miejscu sporządzonych przez niezależnych specjalistów. Ponadto Komisja może - w oparciu o ocenę ryzyka i w przypadku podejrzenia, że doszło do nieprawidłowości - zorganizować badanie na miejscu przeprowadzane przez specjalistów, których wyznacza.

Eksperci z innych krajów trzecich uznanych zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 mogą zostać zaproszeni przez Komisję do udziału w badaniach na miejscu w charakterze obserwatorów.

4. Komisja ocenia, czy dokumentacja techniczna, o której mowa w ust. 2, i informacje, o których mowa w ust. 3, są zadowalające i może następnie podjąć decyzję o uznaniu kraju trzeciego i wpisaniu go do wykazu na okres trzech lat. Jeżeli po upływie tego trzyletniego okresu Komisja uzna, że wymogi określone w rozporządzeniu (WE) nr 834/2007 oraz w niniejszym rozporządzaniu są nadal spełniane, może ona podjąć decyzję o przedłużeniu okresu ważności wpisu danego kraju trzeciego.

Decyzja, o której mowa w akapicie pierwszym, jest podejmowana zgodnie z procedurą określoną w art. 37 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

Artykuł 9

Prowadzenie i przegląd wykazu krajów trzecich

1. Komisja jest zobowiązana do rozpatrzenia wniosków o wpis jedynie, jeżeli kraj trzeci zobowiąże się do spełnienia następujących warunków:

a) jeżeli po wpisie kraju trzeciego do wykazu dochodzi do jakichkolwiek zmian w środkach obowiązujących w kraju trzecim lub ich wdrażaniu, w szczególności w jego systemie kontroli, dany kraj trzeci niezwłocznie zawiadamia o tych zmianach Komisję; Komisja jest niezwłocznie zawiadamiana o wszelkich zmianach informacji, o których mowa w art. 7 ust. 2 lit. d), e) oraz f), za pośrednictwem systemu komputerowego, o którym mowa w art. 94 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 889/2008;”

b) roczne sprawozdanie, o którym mowa w art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, aktualizuje informacje zawarte w dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 8 ust. 2 niniejszego rozporządzenia; w sprawozdaniu opisywane są w szczególności czynności monitorowania i nadzoru przeprowadzone przez właściwy organ kraju trzeciego, uzyskane wyniki i podjęte środki naprawcze;

c) w świetle otrzymanych informacji, Komisja może w każdej chwili wprowadzić zmiany w specyfikacjach dotyczących kraju trzeciego i zawiesić wpis tego kraju do wykazu, o którym mowa w art. 7; podobna decyzja może również zostać podjęta w przypadku, w którym kraj trzeci nie dostarczył wymaganych informacji lub nie wyraził zgody na przeprowadzenie badania na miejscu.

2. Jeżeli kraj trzeci nie przesyła sprawozdania rocznego, o którym mowa w art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, nie przechowuje do wglądu lub nie przekazuje wszystkich informacji związanych z dokumentacją techniczną lub systemem kontroli lub nie wyraża zgody na przeprowadzenie badania na miejscu, po przedstawieniu przez Komisję żądania i w terminie określanym przez nią w zależności od wagi problemu, który to termin nie może być co do zasady krótszy niż 30 dni, przedmiotowy kraj trzeci może zostać usunięty z wykazu zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 37 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

ROZDZIAŁ 2

Wykaz uznanych jednostek certyfikujących i organów kontroli dla celów równoważności

Artykuł 10

Sporządzanie i treść wykazu uznanych jednostek certyfikujących i organów kontroli dla celów równoważności

1. Komisja sporządza wykaz jednostek certyfikujących i organów kontroli uznanych dla celów równoważności zgodnie z art. 33 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007. Wykaz jest publikowany w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia. Artykuły 11, 16 i 17 niniejszego rozporządzenia określają procedury sporządzania wykazu i wprowadzania w nim zmian. Wykaz jest udostępniany publicznie na stronie internetowej zgodnie z art. 16 ust. 4 i art. 17 niniejszego rozporządzenia.

2. Wykaz zawiera wszelkie informacje dotyczące każdej jednostki certyfikującej lub organu kontroli niezbędne do sprawdzenia, czy produkty wprowadzone na rynek wspólnotowy zostały poddane kontroli przez jednostkę certyfikującą lub organ kontroli uznane zgodnie z art. 33 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, a w szczególności:

a) nazwę, adres i numer kodowy jednostki certyfikującej lub organu kontroli wraz (w odpowiednim przypadku) z odnośnym adresem poczty elektronicznej i strony internetowej;

b) kraje trzecie niewpisane do wykazu, o którym mowa w art. 7, z których pochodzą produkty;

c) przedmiotowe kategorie produktów dla każdego kraju trzeciego;

d) termin ważności wpisu do wykazu;

e) adres strony internetowej, na której można znaleźć zaktualizowany wykaz podmiotów gospodarczych podlegających systemowi kontroli, określający status tych podmiotów w zakresie certyfikacji i kategorie odnośnych produktów, oraz punkt kontaktowy, w którym można uzyskać informacje na temat podmiotów i produktów, w których przypadku certyfikacja została zawieszona lub uchylona;

f) adres strony internetowej, na której w pełni przedstawione są normy produkcyjne i środki kontroli zastosowane przez jednostki certyfikujące i organy kontroli w kraju trzecim.

3. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 2 lit. b) wspomniane produkty pochodzące z uznanego kraju trzeciego wpisanego do wykazu zgodnie z w art. 7, ale nieobjęte uznaniem przyznanym temu krajowi trzeciemu, mogą być wpisane do wykazu przewidzianego w niniejszym artykule.

Artykuł 11

Procedura wnioskowania o wpis do wykazu uznanych jednostek certyfikujących i organów kontroli dla celów równoważności

1. Komisja rozpatruje wpis jednostki certyfikującej lub organu kontroli do wykazu, o którym mowa w art. 10, po otrzymaniu odpowiedniego wniosku od przedstawiciela zainteresowanego organu kontroli lub jednostki certyfikującej sporządzonego na podstawie wzoru wniosku udostępnionego przez Komisję zgodnie z art. 17 ust. 2. Przy aktualizacji wykazu rozpatruje się tylko kompletne wnioski złożone do dnia 30 czerwca 2021 r. [1]

2. Wniosek może zostać złożony przez jednostki certyfikujące i organy kontroli posiadające siedzibę we Wspólnocie lub w kraju trzecim.

3. Wniosek o wpis zawiera dokumentację techniczną, w której zakres wchodzą wszystkie informacje niezbędne Komisji do zapewnienia spełnienia warunków określonych w art. 33 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do wszystkich produktów przeznaczonych na wywóz do Wspólnoty, a mianowicie:

a) przegląd działalności jednostki certyfikującej lub organu kontroli w zainteresowanym kraju trzecim lub w zainteresowanych krajach trzecich obejmujący szacunkową liczbę podmiotów gospodarczych i informację o oczekiwanym rodzaju i ilości produktów rolnych i środków spożywczych przeznaczonych na wywóz do Wspólnoty na zasadach określonych w art. 33 ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007;

b) opis norm produkcyjnych i środków kontroli stosowanych w krajach trzecich, włącznie z oceną równoważności tych norm i środków z przepisami tytułów III, IV i V rozporządzenia (WE) nr 834/2007 i odpowiednimi przepisami wykonawczymi ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 889/2008;

c) kopia sprawozdania z oceny określonego w czwartym akapicie art. 33 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, które:

(i) stanowi dowód, że jednostka certyfikująca lub organ kontroli zostały ocenione pozytywnie pod względem zdolności do spełnienia warunków określonych w art. 33 ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007;

(ii) potwierdza, że skutecznie przeprowadziły one czynności kontrolne zgodnie z tymi warunkami i wymogami;

(iii) wykazuje i potwierdza równoważność norm produkcyjnych i środków kontroli, o których mowa w lit. b) niniejszego ustępu;

d) dowód, że jednostka certyfikująca lub organ kontroli zgłosiły swoją działalność władzom każdego zainteresowanego kraju trzeciego i ich zobowiązanie do przestrzegania wymogów prawnych nałożonych na nie przez władze każdego zainteresowanego kraju trzeciego;

e) adres strony internetowej, na której można znaleźć wykaz podmiotów gospodarczych podlegających systemowi kontroli, i punkt kontaktowy, w którym można uzyskać informacje na temat statusu ich certyfikacji, przedmiotowych kategorii produktów oraz podmiotów i produktów, w przypadku których certyfikacja została zawieszona lub uchylona;

f) zobowiązanie do zachowania zgodności z przepisami art. 12;

g) wszelkie inne informacje uznane za istotne przez jednostkę certyfikującą lub organ kontroli lub przez Komisję.

4. Podczas rozpatrywania wniosku o wpis do wykazu jednostek certyfikujących lub organów kontroli, jak również w każdym czasie po ich wpisie, Komisja może zażądać wszelkich dalszych informacji, włącznie z przedstawieniem jednego lub większej liczby sprawozdań z badania na miejscu sporządzonych przez niezależnych specjalistów. Ponadto Komisja może - w oparciu o ocenę ryzyka i w przypadku podejrzenia, że doszło do nieprawidłowości - zorganizować badanie na miejscu przeprowadzane przez specjalistów, których wyznacza.

5. Komisja dokonuje oceny, czy dokumentacja techniczna, o której mowa w ust. 2, i informacje, o których mowa w ust. 3, są zadowalające i może następnie podjąć decyzję o uznaniu i wpisie jednostki certyfikującej lub organu kontroli do wykazu. Decyzja jest podejmowana zgodnie z procedurą określoną w art. 37 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

Artykuł 12

Prowadzenie i przegląd wykazu uznanych jednostek certyfikujących i organów kontroli dla celów równoważności

1. Jednostka certyfikująca lub organ kontroli mogą zostać wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 10, jedynie jeżeli wypełniają następujące obowiązki:

a) jeżeli po wpisie jednostki certyfikującej lub organu kontroli do wykazu dochodzi do jakichkolwiek zmian w środkach stosowanych przez jednostkę certyfikującą lub organ kontroli, dana jednostka certyfikująca lub dany organ kontroli zawiadamiają o nich Komisję; do Komisji składa się również wniosek o zmianę informacji dotyczących jednostki certyfikującej lub organu kontroli, o których mowa w art. 10 ust. 2;

b) do dnia 28 lutego każdego roku jednostka certyfikująca lub organ kontroli przesyłają Komisji zwięzłe sprawozdanie roczne; sprawozdanie roczne aktualizuje informacje zawarte w dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 11 ust. 3; w sprawozdaniu opisywane są w szczególności czynności kontrolne przeprowadzone przez jednostkę certyfikującą lub organ kontroli w krajach trzecich w ciągu poprzedniego roku, uzyskane wyniki, stwierdzone nieprawidłowości i naruszenia oraz podjęte środki naprawcze; ponadto zawiera ono ostatnie sprawozdanie z oceny lub aktualizację takiego sprawozdania, które obejmuje wyniki regularnej oceny na miejscu, nadzoru i oceny powtarzanej co kilka lat, o których mowa w art. 33 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007; Komisja może zażądać wszelkich innych informacji, które uzna za niezbędne;

c) w świetle jakichkolwiek otrzymanych informacji, Komisja może w każdym czasie wprowadzić zmiany w specyfikacjach dotyczących jednostki certyfikującej lub organu kontroli i zawiesić wpis tej jednostki lub tego organu do wykazu, o którym mowa w art. 10; podobna decyzja może również zostać podjęta w przypadku, w którym jednostka certyfikująca lub organ nie dostarczyły wymaganych informacji lub nie wyraziły zgody na przeprowadzenie badania na miejscu;

d) jednostka certyfikująca lub organ kontroli udostępniają zainteresowanym stronom za pośrednictwem elektronicznych środków przekazu aktualizowany na bieżąco wykaz podmiotów gospodarczych i produktów uznanych za ekologiczne.

2. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 37 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, jednostka certyfikująca, organ kontroli lub odniesienie do określonej kategorii produktów lub określonego kraju trzeciego w związku z przedmiotową jednostką certyfikującą lub przedmiotowym organem kontroli mogą zostać usunięte z wykazu, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia, w następujących przypadkach:

a) jeżeli sprawozdanie roczne, o którym mowa w ust. 1 lit. b), nie zostało przekazane Komisji do dnia 28 lutego;

b) jeżeli Komisja nie została powiadomiona na czas o zmianach w dokumentacji technicznej;

c) jeżeli w trakcie postępowania wyjaśniającego dotyczącego przypadku nieprawidłowości nie przekazano Komisji informacji;

d) jeżeli nie podjęto odpowiednich środków naprawczych w odpowiedzi na stwierdzone nieprawidłowości i naruszenia;

e) jeżeli nie wyrażono zgody na badanie na miejscu wymagane przez Komisję lub jeżeli badanie na miejscu zakończone zostało wynikiem negatywnym, ze względu na trwałą nieskuteczność środków kontrolnych;

f) w każdej innej sytuacji, w której istnieje ryzyko, że konsument zostanie wprowadzony w błąd odnośnie do prawdziwej natury produktów zatwierdzonych przez jednostkę certyfikującą lub organ kontroli.

Jeżeli jednostka certyfikująca lub organ kontroli nie dopełniają obowiązku podjęcia właściwych i terminowych działań naprawczych po przedstawieniu przez Komisję stosownego żądania i w terminie określanym przez nią w zależności od wagi problemu, który to termin nie może być co do zasady krótszy niż 30 dni, Komisja niezwłocznie usuwa je z wykazu zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 37 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007. Decyzja o usunięciu publikowana jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Komisja udostępnia publicznie zmieniony wykaz tak szybko, jak to tylko możliwe, za pośrednictwem właściwych środków technicznych, włącznie z publikacją w internecie.

ROZDZIAŁ 3

Dopuszczanie do swobodnego obrotu produktów przywożonych zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 834/2007

Artykuł 13

Świadectwo kontroli

1. Dopuszczenie do obrotu w Unii przesyłki produktów określonych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 i przywożonych zgodnie z art. 33 tego rozporządzenia uzależnione jest od:

a) przedłożenia oryginału świadectwa kontroli odpowiedniemu właściwemu organowi państwa członkowskiego;

b) sprawdzenia przesyłki i zatwierdzenia świadectwa kontroli przez odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego; oraz

c) określenia numeru świadectwa kontroli w zgłoszeniu celnym dotyczącym dopuszczenia do obrotu zgodnie z art. 158 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (¹⁰).

Sprawdzanie przesyłki i zatwierdzenie świadectwa kontroli przeprowadzane jest przez odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego w państwie członkowskim, w którym przesyłka zostaje dopuszczona do obrotu w Unii.

Państwa członkowskie wyznaczają na swoim terytorium miejsca wprowadzenia i informują Komisję o tych miejscach.

2. Świadectwo kontroli wystawia odpowiedni organ kontroli lub jednostka certyfikująca przed opuszczeniem przez przesyłkę kraju trzeciego wywozu lub pochodzenia. Świadectwo kontroli zatwierdza odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego i wypełnia pierwszy odbiorca na podstawie wzoru i uwag zawartych w załączniku V z zastosowaniem zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES) ustanowionego decyzją Komisji 2003/24/WE (¹¹).

Oryginał świadectwa kontroli jest wydrukowaną i własnoręcznie podpisaną kopią wypełnionego świadectwa elektronicznego w TRACES albo świadectwem kontroli opatrzonym w TRACES kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną w rozumieniu art. 3 pkt 27 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 (¹²).

W przypadku gdy oryginał świadectwa kontroli jest wydrukowaną i własnoręcznie podpisaną kopią wypełnionego świadectwa elektronicznego w TRACES, jednostki certyfikujące, organy kontroli, odpowiednie właściwe organy państwa członkowskiego oraz pierwszy odbiorca sprawdzają na każdym etapie wystawiania, zatwierdzania i przyjmowania świadectwa kontroli, czy kopia ta odpowiada informacjom wskazanym w TRACES. W razie braku na wydrukowanej i własnoręcznie podpisanej kopii świadectwa kontroli informacji dotyczących dokumentów przewozowych w rubrykach 16 i 17 oraz odpowiednich polach rubryki 13 lub jeżeli takie informacje różnią się od informacji dostępnych w TRACES, właściwe organy państwa członkowskiego i pierwszy odbiorca uznają, na potrzeby weryfikacji i zatwierdzenia świadectwa kontroli, wyłącznie informacje dostępne w systemie TRACES.

3. Aby świadectwo kontroli zostało zaakceptowane do zatwierdzenia, musi ono zostać wystawione przez organ kontroli lub jednostkę certyfikującą właściwe dla producenta lub przetwórcy danego produktu albo – w przypadku gdy podmiot gospodarczy przeprowadzający ostatnią operację do celów przygotowania nie jest producentem ani przetwórcą produktu – przez organ kontroli lub jednostkę certyfikującą właściwe dla podmiotu przeprowadzającego ostatnią operację do celów przygotowania zgodnie z definicją w art. 2 lit. i) rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

Wspomniany organ kontroli lub jednostka certyfikująca musi być:

a) organem kontroli lub jednostką certyfikującą wymienionymi w załączniku III do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do danych produktów oraz w odniesieniu do kraju trzeciego, z którego te produkty pochodzą lub, w stosownym przypadku, w którym przeprowadzano ostatnią operację do celów przygotowania; lub

b) organem kontroli lub jednostką certyfikującą wymienionymi w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do danych produktów oraz w odniesieniu do kraju trzeciego, z którego te produkty pochodzą lub w którym przeprowadzano ostatnią operację do celów przygotowania.

4. Organ kontroli lub jednostka certyfikująca wystawiające świadectwo kontroli wystawiają świadectwo kontroli i podpisują oświadczenie w rubryce 18 świadectwa dopiero po przeprowadzeniu kontroli dokumentów na podstawie wszystkich odpowiednich dokumentów kontroli, w tym w szczególności planu produkcji dla danego produktu, dokumentów handlowych oraz – w razie potrzeby, w zależności od wyników przeprowadzonej przez nie oceny ryzyka – po przeprowadzeniu fizycznej kontroli przesyłki. Informacje dotyczące dokumentów przewozowych w rubryce 13, w szczególności liczba opakowań i masa netto, oraz informacje w rubrykach 16 i 17 świadectwa kontroli w odniesieniu do środków transportu i dokumentów przewozowych zamieszcza się w świadectwie kontroli w ciągu maksymalnie 10 dni od wydania świadectwa, a w każdym przypadku przed zatwierdzeniem świadectwa kontroli przez właściwe organy danego państwa członkowskiego.

Jednak w przypadku produktów przetworzonych, jeżeli organ kontroli lub jednostka certyfikująca wystawiające świadectwo kontroli są organem kontroli lub jednostką certyfikującą wymienionymi w załączniku III, wystawiają one świadectwo kontroli i podpisują oświadczenie w rubryce 18 świadectwa dopiero po sprawdzeniu, że wszystkie ekologiczne składniki produktu zostały skontrolowane przez organ kontroli lub jednostkę certyfikującą uznane przez dany kraj trzeci wymieniony w tym załączniku oraz że uzyskały one świadectwo tego organu kontroli lub tej jednostki certyfikującej, bądź też, jeżeli organ kontroli lub jednostka certyfikująca wystawiające świadectwo kontroli są organem kontroli lub jednostką certyfikującą wymienionymi w załączniku IV, wystawiają one świadectwo kontroli i podpisują oświadczenie w rubryce 18 świadectwa dopiero po sprawdzeniu, że wszystkie ekologiczne składniki takich produktów zostały skontrolowane przez organ kontroli lub jednostkę certyfikującą wymienione załączniku III lub IV oraz otrzymały one świadectwo tego organu kontroli lub tej jednostki certyfikującej lub że zostały one wyprodukowane i uzyskały świadectwo w Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 834/2007.

Jeżeli podmiot gospodarczy przeprowadzający ostatnią operację do celów przygotowania nie jest producentem ani przetwórcą produktu, organ kontroli lub jednostka certyfikująca wystawiające świadectwo kontroli i wymienione w załączniku IV wystawiają świadectwo kontroli i podpisują oświadczenie w rubryce 18 świadectwa dopiero po przeprowadzeniu kontroli dokumentów na podstawie wszystkich odpowiednich dokumentów kontroli, w tym dokumentów przewozowych i handlowych, po sprawdzeniu, że produkcja lub przetwarzanie danego produktu zostały skontrolowane przez organ kontroli lub jednostkę certyfikującą uznane w odniesieniu do danego produktu i danego kraju zgodnie z art. 33 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 oraz że uzyskały one świadectwo tego organu kontroli lub tej jednostki certyfikującej, a także – w razie potrzeby, w zależności od wyników przeprowadzonej przez nie oceny ryzyka – po przeprowadzeniu fizycznej kontroli przesyłki.

Na wniosek Komisji lub właściwego organu państwa członkowskiego organ kontroli lub jednostka certyfikująca wystawiające świadectwo kontroli zgodnie z akapitem drugim i trzecim niezwłocznie udostępniają wykaz wszystkich podmiotów w łańcuchu produkcji ekologicznej oraz organów kontroli i jednostek certyfikujących, pod kontrolą których te podmioty gospodarcze umiejscowiły swoje operacje.

5. Świadectwo kontroli sporządza się jedynie w oryginale.

Pierwszy odbiorca lub, w odpowiednim przypadku, importer mogą sporządzić kopię świadectwa kontroli w celu powiadomienia organów kontroli i jednostek certyfikujących zgodnie z art. 83 rozporządzenia (WE) nr 889/2008. Na wszystkie takie kopie nanosi się oznaczenie „KOPIA” w postaci nadruku lub stempla.

6. Podczas sprawdzania przesyłki odpowiednie właściwe organy państwa członkowskiego zatwierdzają oryginał świadectwa kontroli w rubryce 20 i zwracają je osobie, która przedłożyła świadectwo.

7. Pierwszy odbiorca z chwilą przyjęcia przesyłki wypełnia rubrykę 21 świadectwa kontroli, poświadczając, że przyjęcie przesyłki nastąpiło zgodnie z art. 34 rozporządzenia (WE) nr 889/2008.

Pierwszy odbiorca przesyła następnie oryginał świadectwa kontroli importerowi wymienionemu w rubryce 11 świadectwa w związku z wymogiem określonym w art. 33 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

Artykuł 13a

Siła wyższa lub okoliczności wyjątkowe

1. W przypadku działania siły wyższej lub zaistnienia okoliczności wyjątkowych uniemożliwiających działanie systemu elektronicznego, a w szczególności w przypadku nieprawidłowego działania systemu lub braku trwałego połączenia, świadectwa kontroli i wyciągi z nich mogą być wystawiane i zatwierdzane na mocy art. 13 ust. 3–7 bez stosowania TRACES zgodnie z ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu oraz na podstawie wzorów i uwag określonych w załączniku V lub VI. Właściwe organy, organy kontroli, jednostki certyfikujące i podmioty gospodarcze niezwłocznie informują o tym Komisję i w terminie dziesięciu dni kalendarzowych od wznowienia działania systemu wprowadzają do TRACES wszystkie konieczne informacje szczegółowe.

2. W przypadku gdy świadectwo kontroli wystawiane jest bez zastosowania TRACES, sporządza się je w jednym z języków urzędowych Unii i wypełnia w całości wielkimi literami lub w całości pismem maszynowym, z wyjątkiem pieczęci i podpisów.

Świadectwo kontroli sporządza się w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego, w którym dokonywana jest odprawa celna. W stosownych przypadkach właściwe organy państwa członkowskiego mogą zażądać przetłumaczenia świadectwa kontroli na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

Niepoświadczone zmiany lub skreślenia powodują unieważnienie świadectwa.

3. Organ kontroli lub jednostka certyfikująca wystawiające świadectwo kontroli nadają numer seryjny każdemu wystawionemu świadectwu i prowadzą rejestr wystawionych świadectw w porządku chronologicznym, a następnie uzgadniają rejestr z numerem seryjnym nadanym przez TRACES.

4. W przypadku gdy świadectwo kontroli jest wystawione i zatwierdzone bez zastosowania TRACES, art. 15 ust. 1 i 5 nie ma zastosowania.

Artykuł 13b

Importer

Importer podaje numer świadectwa kontroli w zgłoszeniu celnym dotyczącym dopuszczenia do obrotu zgodnie z art. 158 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.

Artykuł 13c

Prawa dostępu

Komisja odpowiedzialna jest za przyznawanie i uaktualnianie praw dostępu do TRACES dla właściwych organów zdefiniowanych w art. 2 lit. n) rozporządzenia (WE) nr 834/2007, właściwych organów krajów trzecich uznanych zgodnie z art. 33 ust. 2 tego rozporządzenia oraz organów kontroli i jednostek certyfikujących wymienionych w załączniku III lub IV do niniejszego rozporządzenia. Przed przyznaniem praw dostępu do TRACES Komisja sprawdza tożsamość zainteresowanych właściwych organów, organów kontroli i jednostek certyfikujących.

Właściwe organy zdefiniowane w art. 2 lit. n) rozporządzenia (WE) nr 834/2007 są odpowiedzialne za przyznawanie i uaktualnianie praw dostępu do TRACES dla podmiotów gospodarczych, organów kontroli i jednostek certyfikujących w Unii. Przed przyznaniem praw dostępu do TRACES właściwe organy sprawdzają tożsamość zainteresowanych podmiotów gospodarczych, organów kontroli i jednostek certyfikujących. Państwa członkowskie wyznaczają jeden organ odpowiedzialny za koordynowanie współpracy i kontaktów z Komisją w tej dziedzinie.

Właściwe organy powiadamiają Komisję o przyznanych prawach dostępu. Komisja aktywuje te prawa dostępu w TRACES.

Artykuł 13d

Integralność i możliwość odczytu informacji

TRACES chroni integralność informacji zakodowanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

W szczególności TRACES gwarantuje, co następuje:

a) umożliwia jednoznaczne potwierdzenie tożsamości każdego użytkownika i posiada wbudowane skuteczne środki kontroli praw dostępu w celu ochrony przed nielegalnym, szkodliwym lub nieuprawnionym dostępem, wykasowaniem, zmianą lub przemieszczeniem informacji, plików i metadanych;

b) jest wyposażony w fizyczne systemy ochrony przed ingerencją i incydentami środowiskowymi oraz w systemy ochrony oprogramowania przed atakami cybernetycznymi;

c) chroni przechowywane dane w środowisku, które zapewnia bezpieczeństwo pod względem fizycznym i z punktu widzenia oprogramowania;

d) zapobiega, za pomocą różnych środków, wszelkim nieuprawnionym zmianom i posiadają wbudowane mechanizmy pozwalające sprawdzić, czy w informacji dokonywano zmian;

e) zachowuje ścieżkę audytu dla każdego istotnego etapu procedury;

f) posiada niezawodne procedury zmiany formatu i migracji gwarantujące możliwość odczytu i dostępność informacji przez cały obowiązkowy okres przechowywania;

g) posiada wystarczająco szczegółową i aktualną dokumentację funkcjonalno-techniczną w zakresie obsługi i charakterystyki systemu, przy czym dokumentacja ta dostępna jest całodobowo podmiotowi organizacyjnemu odpowiadającemu za specyfikacje funkcjonalne lub techniczne.

Artykuł 14

Szczególne procedury celne

1. W przypadku, w którym przesyłka pochodząca z kraju trzeciego podlega składowaniu celnemu lub uszlachetnianiu czynnemu zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 952/2013 i podlega co najmniej jednej z czynności przygotowawczych określonych w akapicie drugim, odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego sprawdza przesyłkę zgodnie z art. 13 ust. 1 akapit pierwszy lit. b) niniejszego rozporządzenia przed przeprowadzeniem pierwszego przygotowania. Numer referencyjny zgłoszenia celnego, na podstawie którego towary zgłoszono do procedury składowania celnego lub uszlachetniania czynnego, wpisywany jest w rubryce 19 świadectwa kontroli.

Przygotowywanie ograniczone jest do następujących rodzajów czynności:

a) pakowanie lub przepakowywanie; lub

b) etykietowanie uwzględniające przedstawienie metody produkcji ekologicznej.

Po tym przygotowaniu przesyłka, przed dopuszczeniem do obrotu, podlega środkom, o których mowa w art. 13 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Po przeprowadzeniu tej procedury oryginał świadectwa kontroli zwracany jest w odpowiednich przypadkach importerowi przesyłki wymienionemu w rubryce 11 świadectwa do celów art. 33 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

2. W przypadku, w którym w ramach zawieszającej procedury celnej na podstawie rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 przesyłka pochodząca z kraju trzeciego przeznaczona jest do podziału na partie w państwie członkowskim przed jej dopuszczeniem do swobodnego obrotu we Wspólnocie, przed dokonaniem tego podziału przesyłka ta podlega środkom określonym w art. 13 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

W odniesieniu do każdej partii powstałej po podziale importer, o którym mowa w rubryce 11 świadectwa kontroli, przedstawia odpowiedniemu właściwemu organowi państwa członkowskiego wyciąg ze świadectwa kontroli za pośrednictwem TRACES, zgodnie ze wzorem i uwagami zawartymi w załączniku VI. Po sprawdzeniu danej partii odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego zatwierdza wyciąg ze świadectwa kontroli w rubryce 13 w celu dopuszczenia do obrotu. Sprawdzenie partii i zatwierdzenie wyciągu ze świadectwa kontroli przeprowadzane jest przez odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego w państwie członkowskim, w którym partia zostaje dopuszczona do obrotu w Unii.

Kopia każdego potwierdzonego wyciągu ze świadectwa kontroli przechowywana jest wraz z oryginałem świadectwa kontroli przez osobę określoną jako pierwszy importer przesyłki i wymienioną w rubryce 11 świadectwa kontroli. Na kopię taką nanosi się oznaczenie „KOPIA” lub „DUPLIKAT” w postaci nadruku lub stempla.

Odbiorca partii z chwilą jej przyjęcia wypełnia rubrykę 14 wyciągu ze świadectwa kontroli, poświadczając, że przyjęcie partii nastąpiło zgodnie z art. 34 rozporządzenia (WE) nr 889/2008.

Odbiorca partii zachowuje wyciąg ze świadectwa kontroli do wglądu jednostki certyfikującej lub organu kontroli przez okres co najmniej dwóch lat.

3. Czynności związane z przygotowywaniem i podziałem, o których mowa w ust. 1 i 2, wykonywane są zgodnie z odpowiednimi przepisami określonymi w tytule V rozporządzenia (WE) nr 834/2007 i w tytule IV rozporządzenia (WE) nr 889/2008.

Artykuł 15

Produkty niewykazujące zgodności

1. Bez uszczerbku dla jakichkolwiek środków lub działań podjętych zgodnie z art. 30 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 lub zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 889/2008, dopuszczenie do swobodnego obrotu w Unii produktów niewykazujących zgodności z wymaganiami zawartymi w rozporządzeniu (WE) nr 834/2007 uzależnione jest od usunięcia z etykiet, reklam i dokumentów towarzyszących odniesień do produkcji ekologicznej.

W przypadku gdy w wyniku sprawdzenia przesyłki przez odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego stwierdzone zostaną nieprawidłowość lub naruszenie prowadzące do odmowy zatwierdzenia świadectwa i dopuszczenia produktów do obrotu, właściwy organ niezwłocznie za pośrednictwem TRACES powiadamia Komisję i pozostałe państwa członkowskie o nieprawidłowości lub naruszeniu.

Państwa członkowskie zapewniają skuteczną i sprawną koordynację między właściwymi organami przeprowadzającymi kontrole urzędowe w celu niezwłocznej wymiany informacji na temat stwierdzenia istnienia przesyłek produktów, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, posiadających oznaczenie odnoszące się do ekologicznych metod produkcji, ale niezgłoszonych jako przeznaczone do przywozu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 834/2007. Odpowiednie właściwe organy państwa członkowskiego niezwłocznie powiadamiają Komisję i pozostałe państwa członkowskie o tych ustaleniach za pośrednictwem TRACES.

2. Bez uszczerbku dla jakichkolwiek środków lub działań podejmowanych zgodnie z art. 30 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 w przypadku podejrzenia wystąpienia naruszenia lub nieprawidłowości w odniesieniu do spełniania wymogów określonych we wspomnianym rozporządzeniu przez produkty ekologiczne przywożone z krajów trzecich uznanych zgodnie z art. 33 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia lub przywożone produkty ekologiczne kontrolowane przez organy kontrolne lub jednostki certyfikujące uznane zgodnie z art. 33 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia importer podejmuje wszystkie niezbędne środki zgodnie z art. 91 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 889/2008.

Importer oraz jednostka certyfikująca lub organ kontroli, którzy wystawili świadectwo kontroli, o którym mowa w art. 13 niniejszego rozporządzenia, informują niezwłocznie jednostki certyfikujące, organy kontroli oraz właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich oraz krajów trzecich uczestniczących w produkcji ekologicznej tych produktów oraz w stosownych przypadkach, Komisję. Organ kontroli lub jednostka certyfikująca może wymagać, aby produkt nie był umieszczany na rynku z oznaczeniami dotyczącymi ekologicznej metody produkcji do czasu uzyskania od podmiotu gospodarczego lub z innych źródeł zadowalającej informacji o wyeliminowaniu wątpliwości.

3. Bez uszczerbku dla jakichkolwiek środków lub działań podejmowanych zgodnie z art. 30 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 w przypadku gdy organ kontrolny lub jednostka certyfikująca państwa członkowskiego lub kraju trzeciego posiada uzasadnione podejrzenia wystąpienia naruszenia lub nieprawidłowości w odniesieniu do spełniania wymogów określonych we wspomnianym rozporządzeniu przez produkty ekologiczne przywożone z krajów trzecich uznanych zgodnie z art. 33 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia lub przywożone produkty ekologiczne kontrolowane przez organy kontrolne lub jednostki certyfikujące uznane zgodnie z art. 33 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia, podejmują one wszystkie niezbędne środki zgodnie z art. 91 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 889/2008 oraz informują bezzwłocznie jednostki certyfikujące, organy kontroli oraz właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich oraz krajów trzecich uczestniczących w produkcji ekologicznej tych produktów, jak również Komisję.

4. W przypadku gdy właściwy organ kraju trzeciego uznanego zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 lub organ kontrolny lub jednostka kontrolna uznane zgodnie z art. 33 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia są powiadamiane przez Komisję po otrzymaniu komunikatu od państwa członkowskiego informującego o uzasadnionym podejrzeniu wystąpienia naruszenia lub nieprawidłowości w odniesieniu do spełniania wymogów określonych we wspomnianym rozporządzeniu lub w niniejszym rozporządzeniu przez przywożone produkty ekologiczne, badają one pochodzenie podejrzanej nieprawidłowości lub naruszenia oraz powiadamiają o tym Komisję i państwo członkowskie, które przekazało pierwszy komunikat, o wynikach badania i o podjętych działaniach. Informacje te przesyłane są w ciągu 30 dni kalendarzowych od daty wysłania pierwotnego powiadomienia przez Komisję.

Państwo członkowskie, które przekazało pierwszy komunikat, jeśli zaistnieje taka potrzeba, może zwrócić się do Komisji o zażądanie dodatkowych informacji, które przesyłane są Komisji i zainteresowanemu państwu członkowskiemu. W każdym przypadku po otrzymaniu odpowiedzi lub dodatkowych informacji państwo członkowskie, które przekazało pierwszy komunikat, wprowadza niezbędne wpisy i aktualizacje do systemu komputerowego, o którym mowa w art. 94 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 889/2008.

5. Importer, pierwszy odbiorca lub ich organ kontroli lub jednostka certyfikująca przesyłają właściwym organom zainteresowanych państw członkowskich z zastosowaniem systemu komputerowego, o którym mowa w art. 94 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 889/2008, za pośrednictwem TRACES, informacje na temat nieprawidłowości lub naruszeń w odniesieniu do przywożonych produktów.

TYTUŁ IV

WSPÓLNE ZASADY

Artykuł 16

Ocena wniosku i publikacja wykazów

1. Komisja bada wszystkie wnioski otrzymane zgodnie z art. 4, 8 i 11 z pomocą Komitetu ds. Produkcji Ekologicznej, o którym mowa w art. 37 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 (zwanego dalej „komitetem”). W tym celu komitet przyjmuje specjalny regulamin wewnętrzny.

W celu pomocy Komisji w badaniu wniosków oraz w prowadzeniu i w przeglądzie wykazów Komisja organizuje grupę specjalistów, w której skład wchodzą specjaliści z sektora rządowego i prywatnego.

2. W przypadku każdego otrzymanego wniosku oraz po przeprowadzeniu właściwych konsultacji z państwami członkowskim zgodnie ze szczegółowymi wewnętrznymi przepisami proceduralnymi Komisja wyznacza dwa państwa członkowskie działające w charakterze współsprawozdawców. Komisja dokonuje podziału wniosków między państwa członkowskie w sposób proporcjonalny do liczby głosów każdego państwa członkowskiego w Komitecie ds. Produkcji Ekologicznej. Współsprawozdające państwa członkowskie badają dotyczące wniosków dokumenty i informacje określone w art. 4, 8 i 11 i sporządzają sprawozdanie. Dla celów prowadzenia i przeglądu wykazów badają one również sprawozdania roczne i wszelkie inne informacje, o których mowa w art. 5, 9 i 12, dotyczące wpisów do wykazów.

3. Uwzględniając wyniki badania prowadzonego przez współsprawozdające państwa członkowskie, Komisja podejmuje decyzję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 37 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, w sprawie uznania krajów trzecich, jednostek certyfikujących lub organów kontroli, ich wpisu do wykazów i wszelkich zmian wykazów oraz nadania tym jednostkom i organom numeru kodowego. Decyzja jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

4. Komisja udostępnia wykazy publicznie za pośrednictwem właściwych środków technicznych, włącznie z publikacją w Internecie.

Artykuł 17

Komunikacja

1. Do przekazywania dokumentów lub innych informacji, o których mowa w art. 32 i 33 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 i w niniejszym rozporządzeniu, Komisji lub państwom członkowskim, właściwe organy krajów trzecich, organy kontroli lub jednostki certyfikujące wykorzystują środki przekazu elektronicznego. W przypadku udostępnienia przez Komisję lub państwa członkowskie specjalnych informatycznych systemów przekazywania danych, wykorzystują one te systemy. Komisja i państwa członkowskie wykorzystują również te systemy do wzajemnego przekazywania przedmiotowej dokumentacji.

2. W odniesieniu do formy i treści dokumentów i informacji, o których mowa w art. 32 i 33 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 i w niniejszym rozporządzeniu, Komisja sporządza wytyczne, wzory i kwestionariusze w odpowiednich przypadkach i udostępnia je za pośrednictwem systemu komputerowego, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Komisja dostosowuje i aktualizuje te wytyczne, wzory i kwestionariusze po poinformowaniu państw członkowskich i właściwych organów krajów trzecich oraz organów kontroli i jednostek certyfikujących uznanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

3. System komputerowy przewidziany w ust. 1, w odpowiednich przypadkach, musi umożliwiać gromadzenie wniosków, dokumentów i informacji, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu.

4. Właściwe organy krajów trzecich, organy kontroli lub jednostki certyfikujące przechowują dokumentację uzupełniającą, o której mowa w art. 32 i 33 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 i w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności w art. 4, 8 i 11, do wglądu Komisji i państw członkowskich przez okres co najmniej trzech lat następujących po roku, w którym miała miejsce kontrola lub wydanie świadectwa kontroli i dokumentu potwierdzającego.

5. W przypadku, w którym dokument lub procedura, o których mowa w art. 32 i 33 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 lub w szczegółowych zasadach stosowania, wymagają podpisu lub zatwierdzenia przez upoważnioną osobę na co najmniej jednym etapie procedury, systemy informatyczne ustanowione do przekazywania tych dokumentów muszą umożliwiać identyfikację każdej osoby w sposób jednoznaczny i dawać wystarczającą pewność, że treść dokumentów, również w odniesieniu do etapów procedury, nie może być zmieniona - zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym, w szczególności zgodnie z decyzją Komisji 2004/563/WE, Euratom.

TYTUŁ V

PRZEPISY KOŃCOWE I PRZEJŚCIOWE

Artykuł 18

Przepisy przejściowe dotyczące wykazu krajów trzecich

Wnioski o wpis składane przez kraje trzecie zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 345/2008 do dnia 1 stycznia 2009 r. są traktowane jako wnioski składane na podstawie art. 8 niniejszego rozporządzenia.

Pierwszy wykaz uznanych krajów obejmuje Argentynę, Australię, Kostarykę, Indie, Izrael (¹³), Nową Zelandię i Szwajcarię. Nie zawiera on numerów kodów, o których mowa w art. 7 ust. 2 lit. f) niniejszego rozporządzenia. Numery kodów są dodawane do dnia 1 lipca 2010 r. poprzez aktualizację wykazu zgodnie z art. 17 ust. 2.

Artykuł 19

(skreślony).

Artykuł 9a

Przepisy przejściowe dotyczące stosowania świadectw kontroli niewystawionych w TRACES

Do dnia 19 października 2017 r. świadectwa kontroli, o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. a), oraz wyciągi z nich, o których mowa w art. 14 ust. 2, mogą być wystawiane i zatwierdzane zgodnie z art. 13 ust. 3–7 bez zastosowania TRACES zgodnie z art. 13a ust. 1, 2 i 3 oraz na podstawie wzorów i uwag określonych w załączniku V lub VI.

Artykuł 20

Utrata mocy obowiązującej

Rozporządzenia (WE) nr 345/2008 i (WE) nr 605/2008 tracą moc.

Odniesienia do rozporządzeń, które utraciły moc, rozumiane są jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia i są odczytywane zgodnie z tabelą korelacji przedstawioną w załączniku VII.

Artykuł 21

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 grudnia 2008 r.