KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (¹), w szczególności jego art. 9,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4056/87 z dnia 22 grudnia 1987 r. ustanawiające metody analizy i inne przepisy techniczne niezbędne do wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 3035/80 ustanawiającego ogólne zasady przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem II do Traktatu i kryteria ustalania kwoty takich refundacji (²) zostało znacząco zmienione (³). W celu zapewnienia jego jasności i zrozumiałości należy je zatem skodyfi-kować.

(2) W celu zapewnienia jednolitego traktowania wywozu ze Wspólnoty towarów objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiającego zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych (⁴) istotne jest określenie metod analitycznych i innych przepisów o charakterze technicznym.

(3) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Sekcji Taryfowej i Statystycznej Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólnotowe metody analizy niezbędne do stosowania rozporządzenia (WE) nr 3448/93 w odniesieniu do wywozu towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu lub, w przypadku braku takiej metody, określa charakter działań analitycznych, które należy przeprowadzić, lub zasadę metody, którą należy zastosować.

Artykuł 2

Zgodnie z uwagami do załącznika IV do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1043/2005 (⁵) i w celu stosowania przepisów zawartych w tym załączniku „Dane uzyskane w wyniku analizy towarów” podawane w kolumnie 3 są uzyskiwane przy stosowaniu metod, procedur i wzorów podanych w niniejszym artykule:

1) Cukry

Do celu ustalenia zawartości poszczególnych cukrów stosowana jest wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC).

A. Zawartość sacharozy wymieniona w kolumnie 3 załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 jest równa:

a) S + (2F) x 0,95,

jeżeli zawartość glukozy jest nie mniejsza niż zawartość fruktozy;

lub

b) S + (G + F) x 0,95,

jeżeli zawartość glukozy jest mniejsza niż zawartość fruktozy,

gdzie:

S = oznacza zawartość sacharozy określoną za pomocą HPLC,

F = oznacza zawartość fruktozy określoną za pomocą HPLC,

G = oznacza zawartość glukozy określoną za pomocą HPLC.

Jeżeli deklarowana jest obecność produktu hydrolizy laktozy i/lub wykrywane są ilości laktozy i galaktozy, przed dokonaniem jakiegokolwiek obliczenia od zawartości glukozy (G) odejmowana jest zawartość glukozy równa zawartości galaktozy (określonej za pomocą HPLC).

B. Zawartość glukozy wymieniona w kolumnie 3 załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 jest równa:

a) G - F,

jeżeli zawartość glukozy jest większa niż zawartość fruktozy;

b) 0 (zero),

jeżeli zawartość glukozy jest równa lub mniejsza niż zawartość fruktozy.

Jeżeli deklarowana jest obecność produktu hydrolizy laktozy i/lub wykrywane są ilości laktozy i galaktozy, przed dokonaniem jakiegokolwiek obliczenia od zawartości glukozy (G) odejmowana jest zawartość glukozy równa zawartości galaktozy (określonej za pomocą HPLC).

2) [1] Skrobia (lub dekstryna)

(dekstryna jest wyrażana jako skrobia)

1. Dla wszystkich kodów CN innych niż kody CN 3505 10 10, 3505 10 90, od 3505 20 10 do 3505 20 90 i od 3809 10 10 do 3809 10 90 zawartość skrobi (lub dekstryny), o której mowa w kolumnie 3 załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 oblicza się według wzoru:

(Z – G) × 0,9,

gdzie

Z = oznacza zawartość glukozy ustalaną za pomocą metody podanej w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 900/2008 (⁶),

G = oznacza zawartość glukozy przed obróbką enzymatyczną, oznaczaną z wykorzystaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC).

2. Dla kodów CN 3505 10 10, 3505 10 90, od 3505 20 10 do 3505 20 90 i od 3809 10 10 do 3809 10 90, zawartość skrobi (lub dekstryny) oznacza się za pomocą metody podanej w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 900/2008.

3) Zawartość tłuszczu mleka

W celu określenia zawartości tłuszczu mleka należy zastosować metodę opartą na ekstrakcji eterem naftowym, po uprzednim przeprowadzeniu hydrolizy kwasem solnym, a następnie wykonać oznaczenie estrów metylowych kwasów tłuszczowych za pomocą chromatografii gazowej. Jeśli stwierdzi się obecność tłuszczów mleka, należy obliczyć jego stosunek procentowy przez pomnożenie procentowej zawartości maślanu metylu przez 25, mnożąc otrzymany wynik przez procent całkowitej zawartości tłuszczu w masie produktu, a następnie dzieląc go przez 100.

Artykuł 3

W celu stosowania przepisów załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 procentowa zawartość mannitolu i D-gluci-tolu (sorbitolu) określana jest za pomocą metody HPLC.

Artykuł 4

1. Sporządza się sprawozdanie z testów.

2. Sprawozdanie to obejmuje następujące dane:

- wszystkie informacje niezbędne do identyfikacji próbki,

- zastosowaną metodę wspólnotową i dokładne odniesienie do instrumentu prawnego, który ją ustanowił, lub, gdzie to stosowne, szczegółowe odniesienie do metody, wskazujące na charakter działań analitycznych, które mają być wykonane, lub do zasady metody, którą należy stosować, jak wskazano w niniejszym rozporządzeniu,

- wszelkie czynniki mogące mieć wpływ na wyniki,

- wyniki analizy ze szczególnym uwzględnieniem sposobu, w jaki są wyrażone w stosowanej metodzie, i środków ich wyrażenia podyktowanych potrzebami organów celnych lub administracyjnych, które wnioskowały o analizę.

Artykuł 5

Rozporządzenie (EWG) nr 4056/87 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 września 2008 r.