KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (¹), w szczególności jego art. 63,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (²), w szczególności jego art. 167 i art. 170 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 162 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 produkty wymienione w tym artykule wywożone w postaci produktów przetworzonych lub bez dalszego przetworzenia kwalifikują się do refundacji wywozowych jeśli spełniają szczegółowe warunki określone w art. 167 wspomnianego rozporządzenia. Ponadto art. 167 ust. 7 rozporządzenia (WE) 1234/2007 stanowi, że Komisja może ustanowić dalsze warunki przyznawania refundacji wywozowych w odniesieniu do jednego produktu lub większej liczby produktów. Warunki te obecnie są określone w rozporządzeniach Rady w sprawie jednolitej organizacji rynku w sektorach wymienionych w art. 162 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Ze względu na uchylenie tych przepisów w art. 201 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 należy ustanowić przepisy horyzontalne obowiązujące od dnia stosowania rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 określonego w art. 204 tego rozporządzenia.

(2) Przepisy horyzontalne już istnieją w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. w sprawie wspólnych szczegółowych zasad stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (³). W związku z tym wskazane jest dostosowanie tego rozporządzenia w celu ustanowienia warunków, o których mowa w art. 167 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3) Rozporządzenia Rady w sprawie wspólnej organizacji rynków drobiu, jaj, wieprzowiny i ryżu umożliwiły korzystanie z refundacji wywozowych w przypadku produktów niepochodzących ze Wspólnoty, które zostały przywiezione a następnie wywiezione niewystarczająco przetworzone w rozumieniu art. 24 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁴). Refundacje w takim przypadku ograniczały się do zapłaconych należności celnych przywozowych, a eksporter musiał dodatkowo wykazać, że produkty przywożone i wywożone są tożsame. W związku z tym, że stosowanie tego przepisu jest uciążliwe i mało praktyczne, a także mając na względzie uproszczenie i harmonizację należy zrezygnować z jego utrzymania.

(4) Pochodzenie wspólnotowe jako kryterium kwalifikowalności w zakresie refundacji wywozowych jest ważnym zabezpieczeniem przed nadużyciami budżetu wspólnotowego. W szczególności ma ono na celu zapobieganie zakłóceniom w handlu spowodowanym przywozem towarów bez zamiaru wprowadzenia ich na rynek unijny, a motywowanym jedynie możliwością uzyskania refundacji przy ich wywozie. Zabezpieczenie to stosuje się w odniesieniu do zbóż, ryżu, wołowiny i cielęciny, mleka i przetworów mlecznych, wieprzowiny, jaj i mięsa drobiowego, i należy je utrzymać. W interesie ciągłej ochrony budżetu wspólnotowego przed nadużyciami niezbędne jest ustanowienie horyzontalnego przepisu dotyczącego wszystkich sektorów wymienionych w art. 162 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(5) W odniesieniu do cukru, w celu zapewnienia strumienia dostaw do zakładów rafinacyjnych na terenie Wspólnoty, w ramach kolejnych wspólnych organizacji rynku cukru wprowadzono specjalne umowę preferencyjną w zakresie dostępu do rynku wspólnotowego, pozwalającą przemysłowi rafinacyjnemu na przywóz na specjalnych warunkach pewnych ilości surowego cukru trzcinowego pochodzącego z krajów AKP, będących stroną protokołu 3 do załącznika IV do Umowy o Partnerstwie AKP-WE, jak również pochodzącego z Indii i innych krajów na mocy porozumień z tymi krajami. To preferencyjne porozumienie przywozowe zostało wprowadzone w ramach wspólnej organizacji rynku cukru. Artykuł 27 ust. 12 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (⁵) przewiduje przyznanie refundacji na produkty przywiezione na mocy tej umowy. Przyjmując to samo podejście, Rada podjęła decyzję o wycofaniu wymogu przedstawienia dowodu, że produkt jest pochodzenia wspólnotowego w celu przyznania refundacji w ramach wspólnej organizacji rynków cukru ustanowionej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 318/2006 (⁶). W odniesieniu do sektora cukru nie stosuje się więc wymogu pochodzenia wspólnotowego.

(6) W następstwie zniesienia refundacji wywozowych w odniesieniu do niektórych produktów wykaz produktów złożonych, dla których refundacja ustalana jest na podstawie jednego składnika, uległ skróceniu. Należy zatem uwzględniać jedynie te produkty, które pozostały na wykazie.

(7) Wymóg dostarczenia dowodu, że produkty mają pochodzenie wspólnotowe w sektorze zbóż, ustanowiono w art. 12 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych do zbóż oraz środków podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż (⁷). W celu zachowania przejrzystości i racjonalności należy zastąpić ten wymóg horyzontalnym przepisem ustanawiającym obowiązek pochodzenia wspólnotowego.

(8) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 1501/95 i (WE) nr 800/1999.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Skreśla się art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1501/95.

Artykuł 2

W rozporządzeniu (WE) nr 800/1999 wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w rozporządzeniach Wspólnoty odnoszących się do niektórych produktów, niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych, zwanych dalej »refundacjami«:

a) na produkty sektorów, o których mowa w art. 162 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (*);

b) przewidzianych w art. 63 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 (**).

(*) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s.1.

(**) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, s. 1.”;

2) artykuł 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

1. Refundacje przyznaje się na produkty, o których mowa w art. 162 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, które niezależnie od sytuacji celnej dotyczącej opakowań zostały dopuszczone do swobodnego obrotu i pochodzą ze Wspólnoty.

Jednakże w przypadku produktów cukrowniczych, o których mowa w art. 162 ust. 1 lit. a) ppkt (iii) i lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, refundacje mogą zostać przyznane jeśli produkty te znajdują się jedynie w wolnym obrocie.

2. W celu przyznania refundacji przyjmuje się, że produkty są pochodzenia wspólnotowego, jeżeli zostały całkowicie uzyskane we Wspólnocie lub, gdy zostały poddane ostatniemu istotnemu przetworzeniu lub istotnej obróbce we Wspólnocie, zgodnie z przepisami art. 23 lub 24 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

Jednakże bez uszczerbku dla przepisów ust. 4, do przyznania refundacji nie kwalifikują się produkty uzyskane z:

a) surowców pochodzących ze Wspólnoty; oraz

b) surowców rolnych objętych przepisami określonymi w art. 1, które są przywożone z krajów trzecich i które nie zostały poddane istotnemu przetworzeniu we Wspólnocie.

3. W przypadku gdy przyznanie refundacji jest uzależnione od warunku, że produkt jest pochodzenia wspólnotowego, eksporterzy deklarują pochodzenie jak określono w ustępie drugim, zgodnie z obowiązującymi regułami wspólnotowymi.

4. W przypadku gdy wywożone są produkty złożone, kwalifikujące się do refundacji w odniesieniu do jednego lub kilku ich składników, refundacja na te składniki uzależniona jest od zgodności składnika lub składników z warunkiem określonym w ust. 1.

Refundacje przyznaje się również, gdy składnik lub składniki, w odniesieniu do których wnosi się o refundację, były pierwotnie pochodzenia wspólnotowego i/lub zostały dopuszczone do swobodnego obrotu zgodnie z ust. 1 i nie znajdują się już w swobodnym obrocie wyłącznie ze względu na zawarcie ich w innych produktach.

5. Do celów ust. 4 refundacje na następujące produkty uważa się za refundacje określane na podstawie składnika:

a) produkty z sektorów zbóż, jaj, ryżu, cukru, mleka i przetworów mlecznych, wywożone w postaci towarów, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1043/2005 (*);

b) biały cukier i surowy cukier objęte kodem CN 1701, izoglukoza objęta kodami CN 1702 30 10, 1702 40 10, 1702 60 10 i 1702 90 30, syropy z buraka cukrowego i trzciny cukrowej objęte kodami CN 1702 60 95 i 1702 90 95, użyte w produktach wymienionych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96;

c) mleko i przetwory mleczne oraz cukier, wywożone w postaci produktów objętych kodami CN 0402 10 91 do 99, 0402 29, 0402 99, 0403 10 31 do 39, 0403 90 31 do 39, 0403 90 61 do 69, 0404 10 26 do 38, 0404 10 72 do 84 i 0404 90 81 do 89, jak również wywożone w postaci produktów objętych kodem CN 0406 30, które nie są produktami pochodzącymi z państw członkowskich lub krajów trzecich znajdującymi się w swobodnym obrocie w państwach członkowskich.

(*) Dz.U. L 172 z 5.7.2005, s. 24.”.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Jednakże niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) od dnia 1 lipca 2008 r. w odniesieniu do produktów sektorów zbóż, wołowiny i cielęciny, wieprzowiny, mleka i przetworów mlecznych, jaj i drobiu;

b) od dnia 1 września 2008 r. w odniesieniu do sektora ryżu;

c) od dnia 1 października 2008 r. w odniesieniu do sektora cukru.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 czerwca 2008 r.