KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1095/96 z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie wprowadzania koncesji określonych na liście koncesyjnej CXL sporządzonej w wyniku zakończenia negocjacji GATT XXIV.6 (¹), w szczególności jego art. 1 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2449/96 z dnia 18 grudnia 1996 r. otwierające i ustalające zarządzanie niektórymi rocznymi kontyngentami taryfowymi na produkty objęte kodami CN 0714 10 91, 0714 10 99, 0714 90 11 i 0714 90 19 pochodzące z niektórych państw trzecich innych niż Tajlandia (²) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (³). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfikowane.

(2) W ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO) Wspólnota podjęła się otwarcia niektórych rocznych kontyngentów taryfowych na produkty objęte kodem CN 0714 10 91, 0714 10 99, 0714 90 11 i 0714 90 19 pochodzące z Indonezji, z Chińskiej Republiki Ludowej (Chiny), z innych umawiających się stron WTO innych niż Tajlandia oraz z niektórych państw niebędących członkami WTO. W ramach tych kontyngentów cło jest ograniczone do 6 % ad valorem. Kontyngenty te muszą zostać otwarte na wieloletniej podstawie i zarządzane przez Komisję.

(3) Niezbędne jest zachowanie systemu zarządzania, który gwarantuje, że jedynie produkty pochodzące z Indonezji i Chin mogą być przywożone z tytułu kontyngentów przyznanych tym krajom. W wyniku tego wydawanie pozwoleń na przywóz powinno nadal być uzależnione od przedstawienia pozwolenia na wywóz wydanego przez organy tych dwóch państw, którego wzór został przesłany Komisji. W odniesieniu do produktów pochodzących z Wietnamu, zgodnie z praktyką istniejącą od kilku lat, wnioski o pozwolenia na przywóz są uzależnione, oprócz innych przepisów, od przedstawienia świadectwa wydanego z inicjatywy kraju wywozu.

(4) Z uwagi na fakt, że przywóz danych produktów do Wspólnoty był tradycyjnie zarządzany w oparciu o rok kalendarzowy, system ten powinien zostać zachowany.

(5) Przywóz produktów objętych kodami CN 0714 10 91, 0714 10 99, 0714 90 11 i 0714 90 19 jest uzależniony od przedstawienia pozwolenia na przywóz, którego wspólne szczegółowe zasady stosowania są ustanowione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1291/2000 (⁴). Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1342/2003 (⁵) ustala szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń w odniesieniu do zbóż i ryżu.

(6) Zwykłe dodatkowe reguły zarządzania takimi kontyngentami, odnoszące się w szczególności do składania wniosków, wydawania pozwoleń oraz monitorowania przywozu, powinny być stosowane.

(7) W szczególności powinno zostać potwierdzone pochodzenie produktów poprzez uzależnienie wydania pozwolenia na przywóz od przedstawienia świadectwa pochodzenia wydanego przez zainteresowane państwo. Jednakże świadectwo pochodzenia nie powinno być wymagane dla produktów pochodzących z Chin.

(8) Ze względu na właściwe zarządzanie danymi ustaleniami dotyczącymi przywozu wnioski o pozwolenia na przywóz nie mogą obejmować ilości większej niż ta, która jest umieszczona na dokumencie poświadczającym załadunek i przesyłkę do Wspólnoty. W niektórych przypadkach maksymalna ilość na jeden wniosek również powinna zostać ustanowiona i powinno zostać zastrzeżone, że w żadnym przypadku wnioski nie mogą obejmować ilości większej niż ta, dla której zapewniono wymieniony wyżej dowód.

(9) W przypadkach gdy ilości rzeczywiście wyładowane nieznacznie przekraczają ilość figurującą w pozwoleniu na przywóz, powinny zostać przyjęte niezbędne środki, w celu zapewnienia dopuszczenia do swobodnego obrotu tej nadwyżki w sytuacji, gdy kraj pochodzenia produktów jest w stanie zagwarantować właściwe wypełnienie formalności z tym związanych. Indonezja i Chiny wydają się być zdolne do spełnienia tego warunku.

(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

KONTYNGENTY

Artykuł 1

[1] Niniejszym od dnia 1 stycznia 1997 r. otwiera się następujące roczne kontyngenty taryfowe na przywóz produktów objętych kodami CN 07141091, ex0714 10 98, 0714 90 11 i 0714 90 19, na które stawka celna wynosi 6 % ad valorem:

a) kontyngent 825 000 ton na dane produkty pochodzące z Indonezji;

b) kontyngent 350 000 ton na dane produkty pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej (Chiny);

c) kontyngent 145 590 ton na przedmiotowe produkt pochodzące z państw będących członkami Światowej Organizacji Handlu (WTO), innych niż Tajlandi Chiny i Indonezja;

d) kontyngent 32 000 ton na przedmiotowe produkt pochodzące z państw niebędących członkami Światowej Organizacji Handlu (WTO), z czego 2 000 ton jest przeznaczone na przywóz produktów objętych kodami CN 0714 10 91 i 0714 90 11.

W celu zastosowania niniejszego rozporządzenia produkty objęte kodem CN ex 0714 10 98 są produktami innymi niż granulki z mąki i mączki objęte kodem CN 0714 10 98.

Kontyngentom określonym w akapicie pierwszym lit. a), b) i c) nadaje się odpowiednio numery porządkowe 09.4009, 09.4010 i 09.4011.

W odniesieniu do kontyngentu określonego w akapicie pierwszym lit. d) nadaje się odpowiednio numery porządkowe 09.4021 i 09.4012 części kontyngentu zarezerwowanej dla przywozu produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (2 000 ton) i drugiej części niezarezerwowanej (30 000 ton).

O ile w niniejszym rozporządzeniu nie przewidziano inaczej, zastosowanie mają przepisy rozporządzeń (WE) nr 1291/2000 i (WE) nr 1342/2003 oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 (⁶).

Artykuł 2

W celu dopuszczenia do swobodnego obrotu produktów określonych w art. 1 wnioski o pozwolenia na przywóz są składane w każdym państwie członkowskim, a wydane pozwolenia są ważne w całej Wspólnocie.

Artykuł 3

1. Wnioski o pozwolenia na przywóz są dopuszczalne, jeśli:

a) towarzyszy im oryginał świadectwa sporządzonego przez właściwy organ zainteresowanego państwa poświadczającego pochodzenie towaru, zgodnie ze wzorem w załączniku. Jednakże takie świadectwo nie jest wymagane przy przywozie produktów pochodzących z Chin i określonych w art. 1 akapit pierwszy lit. b);

b) towarzyszy im dowód w postaci kopii konosamentu, poświadczającej, że towary zostały załadowane w państwie trzecim pochodzenia i są przewożone do Wspólnoty przez statek wskazany we wniosku, a w wypadku gdy państwo trzecie nie ma bezpośredniego dostępu do morza, konieczny jest również dokument międzynarodowego transportu poświadczający transport towarów z kraju pochodzenia do portu załadunku;

c) w przypadku towarów pochodzących z Indonezji i z Chin towarzyszą im odpowiednie pozwolenia na wywóz, określone w rozdziale II, wydane przez organy tych państw, należycie wypełnione zgodnie ze wzorem z załączników II i III. Oryginały takich pozwoleń są przechowywane przez organ wydający. Jednakże gdy wnioski o pozwolenia na przywóz obejmują jedynie część ilości wskazanej w pozwoleniu na wywóz, organ wydający pozwolenie odnotowuje na oryginale ilość, dla której oryginał został użyty, oraz po opieczętowaniu zwraca oryginał zainteresowanej stronie. Jedynie ilości wskazane w sekcji 7 indonezyjskiego pozwolenia na wywóz oraz w sekcji 9 chińskiego pozwolenia na wywóz są brane pod uwagę przy wydawaniu pozwolenia na przywóz;

d) odnoszą się do ilości, która nie przekracza ilości wskazanej w dokumentach określonych w lit. a), b) i c).

2. Wnioski o pozwolenia na przywóz, wydane w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, objętych kodami CN 0714 10 91 i 0714 90 11, nie mogą odnosić się do ilości wyższej niż 150 ton przypadających odpowiednio na jedną zainteresowaną stronę działającą na swój własny rachunek.

ROZDZIAŁ II

POZWOLENIA NA WYWÓZ

Artykuł 4

1. Pozwolenia na wywóz wydawane przez organy Indonezji i Chin są drukowane w języku angielskim.

2. Oryginał oraz jego kopie są wypełniane na maszynie bądź ręcznie. W tym ostatnim przypadku należy dokonać wpisu atramentem oraz drukowanymi literami.

3. Każde pozwolenie na wywóz zawiera wydrukowany numer serii. W najwyżej umieszczonej sekcji zawiera także numer certyfikatu. Na kopiach umieszcza się te same numery jakie figurują na oryginale.

Artykuł 5

1. Pozwolenia na wywóz są ważne przez okres 120 dni od daty wydania. Datę wydania pozwolenia uznaje się za początek terminu jego ważności.

Pozwolenia są ważne tylko wtedy, gdy ich sekcje są należycie wypełnione i potwierdzone, jak wskazano. Ilości muszą być wskazane cyframi oraz słownie.

2. Pozwolenia na wywóz są należycie potwierdzone wówczas, gdy figuruje na nich data wydania oraz gdy zawierają pieczęć organu wydającego oraz podpis osób upoważnionych do ich podpisywania.

ROZDZIAŁ III

POZWOLENIA NA PRZYWÓZ

Artykuł 6

Wnioski o pozwolenia na przywóz i pozwolenie zawierają:

a) w sekcji 8 - państwo trzecie, z którego dany produkt pochodzi.

Przywóz z tego państwa jest obowiązkowy;

b) w sekcji 24 - jedną ze wzmianek zamieszczonych w załączniku IV;

c) w sekcji 20 - nazwę statku, na którym towary są lub były przewożone na obszar Wspólnoty, numer przedstawianego świadectwa pochodzenia, a w przypadku produktów pochodzących z Indonezji lub z Chin, odpowiednio, numer oraz datę wydania indonezyjskiego lub chińskiego pozwolenia na wywóz.

Artykuł 7

1. W drodze odstępstwa od art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003 zabezpieczenie w odniesieniu do pozwoleń na przywóz wynosi 20 EUR za tonę.

Jednakże w przypadku produktów pochodzących z Chin zabezpieczenie wynosi 5 EUR za tonę.

2. Jeżeli zgodnie z art. 8 ust. 4 ilość, dla której pozwolenie jest wydawane, jest niższa od ilości, o którą wnioskowano, zabezpieczenie odpowiadające różnicy zwalnia się.

3. Artykuł 5 ust. 1 tiret czwarte rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 nie stosuje się.

Artykuł 8

1. Wnioski o pozwolenia są wnoszone do właściwych organów państw członkowskich w każdym tygodniu od poniedziałku do środy, do godziny 13.00.

Jednakże każdego roku pierwszy dzień składania wniosków jest pierwszym dniem roboczym stycznia.

W drodze odstępstwa od art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 wnioskodawca może złożyć więcej niż jeden wniosek o pozwolenie w okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego. Wnioskodawca może jednak złożyć tylko jeden wniosek o pozwolenie w tygodniu. [2]

2. [3] Dla produktów pochodzących z Indonezji lub z Chin wnioski o pozwolenia złożone w grudniu mogą dotyczyć przywozu, który ma być zrealizowany w następnym roku, jeśli wnioski są złożone w grudniu na podstawie pozwolenia na wywóz wydanego w danym roku przez organy indonezyjskie lub chińskie.

3. [4] Państwa członkowskie przekazują Komisji, po upływie terminu składania wniosków, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy, i najpóźniej do godziny 13.00 w następny czwartek, następujące informacje:

a) ilości całkowite, w odniesieniu do których złożono wnioski o pozwolenia, według pochodzenia oraz kodu produktów;

b) numer przedstawionego świadectwa pochodzenia oraz ilości całkowite podane w oryginale dokumentu lub w jego odpisie;

c) numery pozwoleń na wywóz wydanych przez władze Indonezji lub Chin i odpowiadające im ilości oraz nazwę statku.

Jednakże w odniesieniu do wniosków określonych w ust. 2 państwa członkowskie przekazują te informacje wraz z powiadomieniami z pierwszego tygodnia następnego roku.

4. [5] Pozwolenie na przywóz zostaje wydane czwartego dnia roboczego po upływie terminu przekazania informacji, o którym mowa w ust. 3.

5. Pozwolenia na przywóz produktów pochodzących z Indonezji lub z Chin, w odniesieniu do których wnioski na rok następny składane są w grudniu, nie są wydawane przed pierwszym roboczym dniem w styczniu danego roku.

Artykuł 9

Z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2 niniejszego rozporządzenia i w drodze odstępstwa od przepisów art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 ilość dopuszczona do swobodnego obrotu nie może przekraczać ilości wskazanej w sekcjach 17 i 18 pozwolenia na przywóz; w związku z tym cyfra 0 jest wpisywana w sekcji 19 pozwoleń.

Artykuł 10

1. W przypadku produktów pochodzących z Indonezji, jeśli zostanie stwierdzone, że ilości rzeczywiście wyładowane w danej przesyłce są wyższe od tych objętych pozwoleniem(-ami) na przywóz wydanym(-i) dla tej przesyłki, właściwe organy, które wydały dane pozwolenie(-nia), na wniosek importera powiadamiają Komisję - drogą elektroniczną - w możliwie szybkim terminie, na zasadzie jednostkowych przypadków, o numerach indonezyjskich pozwoleń) na wywóz, numerach pozwoleń na przywóz, przekroczonych ilościach oraz o nazwie statku.

Komisja kontaktuje się z organami indonezyjskimi w związku z wydaniem nowych pozwoleń na wywóz. Do czasu ich przygotowania nadwyżki nie mogą zostać dopuszczone do swobodnego obrotu, jak również nie można przedstawiać nowych pozwoleń na przywóz dla danych ilości. Nowe pozwolenia na przywóz są wydawane na warunkach ustanowionych w art. 8.

2. Jednakże, bez względu na ust. 1, jeśli wyładowane ilości przekraczają nie więcej niż 2 % ilości objętych pozwoleniami na przywóz, odpowiadającymi pozwoleniom na wywóz udzielonym danemu statkowi, właściwe organy w państwie członkowskim, w którym nastąpi dopuszczenie do swobodnego obrotu, zezwalają, na wniosek importera, na dopuszczenie do swobodnego obrotu ilości stanowiącej nadwyżkę, jeżeli importer zapłaci cło w wysokości 6 % ad valorem oraz wpłaci zabezpieczenie w wysokości równej różnicy między pełną stawką celną a cłem zapłaconym.

Komisja po otrzymaniu informacji, określonych w ust. 1 akapit pierwszy, kontaktuje się z organami indonezyjskimi w celu wydania nowych pozwoleń na wywóz.

Zabezpieczenie zostaje zwolnione po przedstawieniu właściwym organom państwa członkowskiego, w którym następuje dopuszczenie do swobodnego obrotu, dodatkowego pozwolenia na przywóz dla danej ilości stanowiącej nadwyżkę. Wnioskowi o takie pozwolenie nie towarzyszy obowiązek złożenia zabezpieczenia, jak przewidziano w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 i w art. 7 niniejszego rozporządzenia. Takie pozwolenia są wydawane zgodnie z wymogami art. 8 niniejszego rozporządzenia na podstawie przedstawienia jednego lub kilku nowych pozwoleń na wywóz wydanych przez organy indonezyjskie dla danej ilości stanowiącej nadwyżkę. Uzupełniające pozwolenie na przywóz zawiera ponadto w rubryce 20 jeden z zapisów wymienionych w załączniku V.

Zabezpieczenie jest wymagane w odniesieniu do ilości, dla których dodatkowe pozwolenie na przywóz nie zostało przedstawione w terminie czterech miesięcy, z wyjątkiem przypadków siły wyższej, licząc od daty zatwierdzenia zgłoszenia o dopuszczeniu towarów do swobodnego obrotu określonego w akapicie pierwszym.

Po zatwierdzeniu i poświadczeniu dodatkowego pozwolenia na przywóz przez właściwy organ, w chwili zwolnienia zabezpieczenia pozwolenie jest możliwie szybko zwracane organowi wydającemu.

3. Stosowanie ust. 1 i 2 może nie doprowadzić do przywozu ilości towarów przekraczającej całkowite ilości zatwierdzone dla danego roku. Jeśli w momencie wydawania dodatkowego pozwolenia na przywóz zostanie stwierdzone, że całkowita ilość została przekroczona, ilość objęta dodatkowym pozwoleniem jest odliczana od całkowitej ilości zatwierdzonej na następny rok.

Artykuł 11

Ilości produktów, do których odnosi się każde wydane pozwolenie na przywóz, są odliczane z całkowitej ilości na rok wydania tych pozwoleń.

Pozwolenia wydane na mocy niniejszego rozporządzenia są ważne w całej Wspólnocie przez 60 dni od daty ich faktycznego wydania w rozumieniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000.

Jednakże pozwolenia wydane dla produktów pochodzących z Indonezji lub z Chin są ważne do ostatniego dnia ważności pozwolenia na wywóz plus 30 dni.

Ostatni dzień ważności pozwoleń na przywóz nie może wykraczać poza dzień 31 grudnia roku wydania.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 2449/96 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VII.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 15 stycznia 2008 r.