KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2529/2001 z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mięsa baraniego i mięsa koziego (¹), w szczególności jego 12 ust. 2 i art. 24,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2799/98 z dnia 15 grudnia 1998 r. ustanawiające agromonetarne porozumienia dotyczące euro (²), w szczególności jego art. 3 ust. 2 i art. 9,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 3446/90 z dnia 27 listopada 1990 r. ustanawiające szczegółowe zasady przyznawania dopłat do prywatnego składowania baraniny i mięsa koziego (³) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (⁴). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfikowane.

(2) Oprócz ogólnych zasad określonych w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2529/2001 należy przyjąć szczegółowe zasady przyznawania dopłat do prywatnego składowania baraniny i mięsa koziego.

(3) Jeżeli dopłaty takie mają osiągnąć zamierzony cel, powinny być przyznawane wyłącznie osobom fizycznym lub prawnym prowadzącym działalność gospodarczą we Wspólnocie, których działalność i doświadczenie w tym sektorze dają dostateczną gwarancję, że składowanie odbywać się będzie w zadawalający sposób i które posiadają odpowiednie zaplecze przechowalnicze na obszarze Wspólnoty.

(4) Z tych samych przyczyn dopłaty powinny być przyznawane z tytułu składowania produktów zamrożonych o dobrej jakości handlowej, wyprodukowanych we Wspólnocie zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁵), których poziom radioaktywności nie przekracza maksymalnych wartości dopuszczonych w ramach rozporządzenia Rady (EWG) nr 737/90 z dnia 22 marca 1990 r. w sprawie warunków regulujących przywóz produktów rolnych z państw trzecich po awarii elektrowni atomowej w Czernobylu (⁶).

(5) Należy przyjąć przepisy mające na celu zapewnienie, że omawiane zwierzęta są poddawane ubojowi wyłącznie w rzeźniach, które są zatwierdzone i nadzorowane.

(6) Aby program stał się bardziej efektywny, umowy muszą odnosić się do pewnej minimalnej ilości rozdzielonej odpowiednio na produkty oraz muszą być określone zobowiązania, z jakich umawiająca się strona musi się wywiązać zwłaszcza, jeżeli chodzi o te, które umożliwiają agencji interwencyjnej przeprowadzenie efektywnej kontroli warunków składowania.

(7) Należy określić, jako procentową część kwoty dopłaty, kwotę zabezpieczenia w celu zapewnienia przestrzegania zobowiązań umownych.

(8) Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającym wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych (⁷) należy zdefiniować podstawowe wymagania, jakie muszą być spełnione, aby wadium zostało zwolnione. Przechowywanie objętej umową ilości przez określony czas stanowi jeden z podstawowych warunków przyznania dopłaty do prywatnego składowania baraniny i mięsa koziego. Biorąc pod uwagę zwyczaje handlowe i względy praktyczne, należy dopuścić pewne tolerancje w odniesieniu do wspomnianej ilości.

(9) W przypadku gdy nie są spełnione pewne wymagania dotyczące składowanych ilości, przy zwalnianiu wadium i przyznawaniu dopłaty powinna obowiązywać zasada proporcjonalności.

(10) W celu usprawnienia programu umawiająca się strona powinna mieć możliwość uzyskania zaliczki z tytułu dopłaty pod warunkiem wpłacenia wadium i należy ustalić zasady dotyczące składania podań o dopłaty, załączanych dokumentów potwierdzających i terminu płatności.

(11) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2799/98 i rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1913/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania agromonetarnego systemu dla euro w rolnictwie i zmieniające niektóre rozporządzenia (⁸) należy określić terminy operacyjne dla kursu wymiany mające zastosowanie do pomocy i zabezpieczeń w przypadku dopłat do prywatnego składowania.

(12) Poprzednie doświadczenia z innymi programami dotyczącymi prywatnego składowania produktów rolnych wskazują na potrzebę określenia, w jakim zakresie obowiązuje rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r. określające zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów (⁹) przy określaniu okresów i terminów podanych w ramach takich programów i ścisłego określenia dat początku i zakończenia okresu składowania.

(13) W szczególności art. 3 ust. 4 rozporządzenia (EWG, Euratom) nr 1182/71 przewiduje, że w przypadku gdy ostatnim dniem danego okresu jest święto państwowe, niedziela lub sobota, okres ten powinien zakończyć się z chwilą upływu ostatniej godziny następnego dnia roboczego. Zastosowanie tego przepisu wobec umów składu może nie leżeć w interesie posiadaczy składów i może prowadzić do różnic w traktowaniu. W związku z tym należy zastosować odstępstwo w sprawie określenia ostatniego dnia składowania w ramach umowy.

(14) Należy przyjąć przepis w sprawie proporcjonalności przy przyznawaniu dopłat, w przypadku gdy okres składowania nie był pełny.

(15) Zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2529/2001 procedura przetargowa obowiązuje w przypadku istnienia szczególnie trudnej sytuacji na rynku w obszarze notowań lub szeregu tych obszarów. Zaproszenia do przetargu powinny być wynikiem decyzji Komisji podjętych zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 tego rozporządzenia.

(16) Celem procedur przetargowych jest ustalenie kwoty dopłat. Przy wyborze oferentów należy preferować oferentów korzystniejszych dla Wspólnoty. W związku z tym można ustalić maksymalną kwotę subwencji, w odniesieniu do której będą wybierani oferenci. Jeśli żadna z ofert przetargowych nie spełnia wymogów, żadna nie musi zostać wybrana.

(17) Należy przyjąć przepis dotyczący systemu kontroli, aby uniknąć nieuzasadnionego przyznania dopłaty. W tym celu państwa członkowskie powinny dostosować kontrole różnych etapów składowania.

(18) Należy podjąć kroki mające na celu zapobieganie i karanie uchybień i nadużyć finansowych. W tym celu, w przypadku fałszywej deklaracji, należy wykluczyć umawiającą się stronę od otrzymania dopłat do prywatnego składowania na sześć miesięcy, licząc od daty wykrycia fałszerstwa.

(19) Aby dać Komisji ogólny przegląd efektu programu prywatnego składowania, państwa członkowskie powinny dostarczać niezbędne informacje.

(20) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Owiec i Kóz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przyznanie dopłaty do prywatnego składowania, przewidziane w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 2529/2001, jest uwarunkowane spełnieniem wymagań przedstawionych w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 2

1. Umowy dotyczące prywatnego składowania baraniny i mięsa koziego są zawierane między agencjami interwencyjnymi państw członkowskich oraz osobami fizycznymi lub prawnymi, zwanymi dalej „umawiającymi się stronami”:

a) które prowadziły działalność gospodarczą w sektorze mięsa i żywca przez co najmniej dwanaście miesięcy i są oficjalnie zarejestrowane w państwie członkowskim; oraz

b) które posiadają we Wspólnocie odpowiednie pomieszczenia i urządzenia.

2. Dopłaty do prywatnego składowania mogą być przyznane wyłącznie na tusze jagnięce poniżej dwunastu miesięcy oraz na części tych tuszy, mające odpowiednią jakość handlową, pocho-dzące od zwierząt hodowanych we Wspólnocie w ciągu co najmniej poprzednich dwóch miesięcy i ubitych nie wcześniej niż dziesięć dni przed datą oddania produktu do składowania zgodnie z art. 4 ust. 3.

3. Przedmiotem umowy składu nie może być mięso o poziomie radioaktywności przekraczającym maksymalne poziomy dopuszczone przepisami Wspólnoty. Poziomy stosowane do produktów pochodzących ze Wspólnoty to poziomy określone w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 737/90. Poziom skażenia radioaktywnego produktu sprawdzany jest jedynie wtedy, gdy wymaga tego sytuacja, oraz w niezbędnym okresie. W koniecznych przypadkach, czas trwania i zakres kontroli zostają ustalone zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2529/2001.

4. Umowy nie mogą być zawierane na ilości mniejsze, niż ilości minimalne, określane dla każdego produktu.

5. Mięso musi być umieszczone w składzie w stanie świeżym i przechowywane w stanie zamrożonym.

Artykuł 3

1. Wnioski o zawarcie umów lub oferty i umowy mogą dotyczyć tylko jednego z produktów, dla których może być przyznana dopłata.

2. Wniosków o zawarcie umów lub ofert nie przyjmuje się, jeżeli nie zawierają dokładnych informacji, o których mowa w ust. 3 lit. a), b), d) i e), oraz jeżeli nie przedstawiono dowodu złożenia zabezpieczenia.

3. Umowy zawierają następujące szczegółowe informacje:

a) deklarację, w której umawiająca się strona zobowiązuje się umieścić w składzie i składować wyłącznie produkty, spełniające warunki określone w art. 2 ust. 2 i 3;

b) opis i ilość produktu, który ma być składowany;

c) termin przekazania do składowania, o którym mowa w art. 4 ust. 3, całej ilości wymienionej w lit. b) niniejszego ustępu;

d) czas składowania;

e) kwotę dopłaty za jednostkę wagi;

f) kwotę zabezpieczenia;

g) postanowienie, umożliwiające skrócenie lub przedłużenie okresu składowania na warunkach określonych w rozporządzeniach wspólnotowych.

4. Umowy nakładają na umawiającą się stronę co najmniej następujące zobowiązania:

a) umieszczenie w składzie uzgodnionej ilości produktu przez okres przewidziany w art. 4, na własne ryzyko i koszt, w warunkach zapewniających utrzymanie charakterystyki produktu, o którym mowa w art. 2 ust. 2 przez czas trwania okresu umownego bez zmiany, zastępowania i przenoszenia przechowywanego produktu do innego składu; jednak, w wyjątkowych przypadkach i na odpowiednio umotywowaną prośbę, agencja interwencyjna może wydać zgodę na przeniesienie składowanych produktów;

b) powiadomienie agencji interwencyjnej, z którą zawarto umowę, o dacie i miejscu składowania oraz ilości produktu, który ma być przechowywany w odpowiednim czasie przed rozpoczęciem przechowywania poszczególnych partii w rozumieniu art. 4 ust. 1 akapit drugi; agencja interwencyjna może wymagać, aby informacje te zostały przekazane co najmniej na dwa dni robocze przed rozpoczęciem składowania poszczególnych partii;

c) przesłanie do agencji interwencyjnej dokumentów dotyczących operacji przyjmowania na skład nie później niż w ciągu miesiąca od daty, o której mowa w art. 4 ust. 4;

d) składowanie produktów zgodnie z wymaganiami co do identyfikacji, o których mowa w art. 13 ust. 4;

e) zezwolenie agencji w dowolnym momencie na przeprowadzenie kontroli, czy wszystkie zobowiązania wynikające z umowy są przestrzegane.

Artykuł 4

1. Umieszczenie w składzie musi nastąpić nie później niż 28 dnia po zawarciu umowy.

Produkty mogą być umieszczane w składzie pojedynczymi partiami, z których każda reprezentuje ilość umieszczoną w składzie danego dnia według umowy i według składów.

2. Pod ścisłym nadzorem agencji interwencyjnej i w chwili przekazywania mięsa do składowania umawiające się strony mogą je rozbierać albo częściowo lub całkowicie trybować, cały towar lub tylko jego część, z zastrzeżeniem, że dotyczy to wystarczającej ilości tusz, aby zapewnić, że w składzie znajduje się tonaż wyszczególniony w zawartej umowie oraz że całe mięso, które otrzymano w wyniku wyżej wymienionych operacji, zostanie umieszczone w składzie. Zamiar wykorzystania tej możliwości zgłasza się nie później niż w dniu rozpoczęcia przekazywania mięsa do składowania. Niemniej jednak agencja interwencyjna może zażądać przekazania takiej informacji co najmniej na dwa dni robocze przed rozpoczęciem przyjmowania do składowania każdej partii.

Duże ścięgna, chrząstki, kości, kawałki tłuszczu i inne odpady powstałe przy rozbiorze albo częściowym lub całkowitym trybowaniu nie mogą być składowane.

3. Przyjmowanie do składowania rozpoczyna się, oddzielnie dla każdej partii o zakontraktowanej wielkości, w dniu, w którym przechodzi ona pod kontrolę agencji interwencyjnej.

Jest to dzień, w którym ustala się wagę netto świeżego produktu schłodzonego:

a) w składzie, jeśli mięso zostaje zamrożone na miejscu;

b) w miejscu zamrażania, jeśli mięso jest zamrażane w odpowiednich pomieszczeniach i urządzeniach poza miejscem składowania.

Jednak w przypadku gdy do składowania przekazywane jest mięso rozebrane albo po częściowym lub całkowitym trybowaniu, ważenie obejmuje produkty faktycznie umieszczane w składzie i można je przeprowadzić w miejscu rozbioru albo częściowego lub całkowitego trybowania.

Określenie wagi produktów, które mają być przekazane do składowania, nie może nastąpić przed zawarciem umowy.

4. Umieszczanie w składzie kończy się w dniu, w którym ostatnia partia ilości umownej została umieszczona w składzie.

Dzień ten będzie dniem, w którym wszystkie produkty objęte umową znajdą się w miejscu ostatecznego przechowywania, świeże lub zamrożone.

Artykuł 5

1. Kwota zabezpieczenia, o którym mowa w art. 3 ust. 2, nie przekroczy 30 % kwoty dopłaty, o którą wnioskowano.

2. Główne wymogi, w rozumieniu art. 20 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85 obejmują: niewycofywanie wniosku o zawarcie umowy ani oferty oraz przechowywanie co najmniej 90 % ilości umownej przez okres składowania objęty umową, na własne ryzyko umawiającej się strony i w warunkach określonych w art. 3 ust. 4 lit. a) niniejszego rozporządzenia.

3. Artykułu 27 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85 nie stosuje się.

4. Zabezpieczenia zostają zwolnione niezwłocznie, jeśli wniosek o zawarcie umowy lub oferta nie zostaną przyjęte.

5. W przypadku gdy termin umieszczenia w składzie, określony w art. 4 ust. 1, jest przekroczony, zabezpieczenie ulega przepadkowi zgodnie z art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85.

Z zastrzeżeniem przepisów art. 6 ust. 3, jeśli termin określony w art. 4 ust. 1 zostaje przekroczony o więcej niż 10 dni, pomocy nie przyznaje się.

Artykuł 6

1. Kwota dopłaty zostaje ustalona na jednostkę wagi i odnosić się do wagi określonej zgodnie z art. 4 ust. 3.

2. Z wyjątkiem przepisów ust. 3, umawiające się strony uprawnione są do uzyskania dopłaty, jeżeli spełniają wymogi pierwotne, o których mowa w art. 5 ust. 2.

3. Dopłatę wypłaca się za dostarczoną ilość umowną.

Jeśli ilość rzeczywiście przechowywana w okresie umownym jest mniejsza niż ilość umowna i:

a) nie mniejsza niż 90 % tej ilości, dopłata zostaje zmniejszona proporcjonalnie;

b) mniejsza niż 90 % lecz nie mniejsza niż 80 % tej ilości, dopłata za ilość rzeczywiście przechowywaną zostaje zmniejszona o połowę;

c) mniejsza niż 80 % tej ilości, dopłaty nie wypłaca się.

4. Po trzech miesiącach składowania w ramach umowy, na wniosek umawiającej się strony, może być wypłacona zaliczka, pod warunkiem jednak, że złoży ona zabezpieczenie równe kwocie zaliczki plus 20 %.

Zaliczka nie przekracza kwoty dopłaty należnej za trzy miesiące składowania.

Artykuł 7

1. Z wyjątkiem sytuacji wystąpienia siły wyższej wniosek o wypłatę subwencji i dokumenty towarzyszące muszą być złożone u właściwych władz w ciągu sześciu miesięcy po zakończeniu maksymalnego umownego okresu składowania. Jeśli dokumenty towarzyszące nie mogły być złożone w zakładanym terminie, mimo iż partner umowy dokładał starań, by zdobyć je na czas, dodatkowy okres, który nie może jednak przekroczyć sześciu miesięcy, może być przyznany w celu ich skompletowania.

2. Z wyjątkiem sytuacji zaistnienia siły wyższej, o której mowa w art. 10, oraz przypadków, gdy rozpoczęto postępowanie w sprawie uprawnienia do otrzymania dopłaty, zostanie ona wypłacona przez właściwe władze możliwie jak najszybciej, lecz nie później niż trzy miesiące od dnia złożenia przez umawiającą się stronę żądania zapłaty wraz z dokumentami towarzyszącymi.

Artykuł 8

Terminy operacyjne dla kursu wymiany mające zastosowanie do pomocy i zabezpieczeń to odpowiednio terminy określone w art. 2 ust. 5 i w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1913/2006.

Artykuł 9

1. Okresy, terminy i limity czasowe, określone w niniejszym rozporządzeniu, ustalane są zgodnie z rozporządzeniem (EWG, Euratom) nr 1182/71. Jednak art. 3 ust. 4 tego rozporządzenia nie ma zastosowania do określania okresu składowania, o którym mowa w art. 3 ust. 3 lit. d) niniejszego rozporządzenia lub jak zmieniono art. 3 ust. 3 lit. g) niniejszego rozporządzenia.

2. Pierwszym dniem składowania w ramach umowy jest dzień, który następuje po dniu zakończenia przyjmowania do przechowywania.

3. Odbieranie ze składowania może rozpocząć się w dniu, który następuje po ostatnim dniu składowania w ramach umowy.

4. Umawiająca się strona zawiadamia agencję interwencyjną odpowiednio wcześniej o zamierzonym rozpoczęciu usuwania ze składu; agencja ta może żądać, by zawiadomienie to zostało przekazane co najmniej na dwa dni robocze przed tym dniem.

W przypadku niedopełnienia obowiązku zawiadomienia agencji interwencyjnej, lecz jeśli wystarczająco oczywisty dowód dostarczono w okresie 30 dni od daty usunięcia ze składu, w sposób zadowalający właściwe władze odnośnie do terminu usunięcia ze składu i ilości dopłata zostaje przyznana, bez uszczerbku dla przepisów art. 6 ust. 3, i 15 % zabezpieczenia za ilość, o której mowa, zostaje zatrzymane.

We wszystkich innych przypadkach niedopełnienia obowiązku dopłata nie zostaje w ogóle wypłacona w ramach umowy, o której mowa, i całość zabezpieczenia w ramach umowy, o którym mowa, zostaje zatrzymana.

5. Z wyjątkiem wystąpienia siły wyższej, o której mowa w art. 10, jeśli umawiająca się strona przeoczy koniec okresu składowania w ramach umowy, każdy dzień kalendarzowy, w którym obowiązek nie został dopełniony, spowoduje obniżenie o 10 % kwoty dopłaty dla umowy, o której mowa.

Artykuł 10

W przypadkach wystąpienia siły wyższej mającej wpływ na wykonywanie przez umawiającą się stronę obowiązków umownych, właściwe władze zainteresowanego państwa członkowskiego podejmują decyzję, co do środków, jakie uznają za stosowne w odniesieniu do zaistniałej sytuacji. Władze te zawiadamiają Komisję o każdym przypadku wystąpienia siły wyższej oraz o działaniach podjętych w tej sprawie.

ROZDZIAŁ II

PRZEPISY SZCZEGÓLNE

Artykuł 11

Jeśli kwota dopłaty ustalana jest wcześniej przy stawce ryczałtowej zaliczki:

a) wniosek o zawarcie umowy składa się we właściwej agencji interwencyjnej zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2;

b) decyzje dotyczące wniosków o zawarcie umów są podawane do wiadomości przez właściwą agencję interwencyjną dla każdego wnioskodawcy listem poleconym, faksem, drogą elektroniczną lub dostarczony za potwierdzeniem odbioru w ciągu pięciu dni roboczych od dnia złożenia wniosku, pod warunkiem że Komisja nie przyjmie specjalnych środków w okresie interwencyjnym.

Jeśli badanie wykaże nadużywanie systemu przedstawionego w tym rozporządzeniu lub jeśli istnieje ryzyko nadużyć, podjęte środki mogą obejmować:

- zawieszenie stosowania tego rozporządzenia na nie więcej niż pięć dni roboczych. W takim przypadku wnioski o zawarcie umów złożone w tym okresie nie są zatwierdzone,

- ustalenie procentu, o jaki zredukowane będą ilości zawarte we wnioskach w sprawie zawarcia umowy, z zastrzeżeniem, gdzie sytuacja tego wymaga, zachowania wymogu stosowania cen minimalnych,

- odrzucenie wniosków złożonych przed okresem zawieszenia, względem których decyzja musiałaby być podjęta w okresie zawieszenia.

Jeśli zostanie przyjęta oferta, umowę uważa się za zawartą w dniu wysłania zawiadomienia, o którym mowa w lit. b) akapit pierwszy. Agencja interwencyjna określa właściwą datę, o której mowa w art. 3 ust. 3 lit. c).

Artykuł 12

1. Jeśli dopłata przyznana jest w wyniku przetargu:

a) rozporządzenie wydające zaproszenie do przetargu zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 2529/2001 określa warunki ogólne, produkty, które mają być składowane, limity czasowe (data i godzina) składania ofert oraz ilości minimalne, na jakie oferta może być złożona;

b) oferty muszą być przedstawione w euro i złożone we właściwej agencji interwencyjnej zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2;

c) oferty zostaną zbadane na zamkniętym zebraniu agencji interwencyjnej państw członkowskich; osoby obecne na zebraniu zostaną zaprzysiężone w celu zachowania tajemnicy służbowej;

d) składane oferty przesłane zostaną anonimowo do Komisji za pośrednictwem państw członkowskich, tak aby dotarły tam nie później niż w drugim dniu roboczym po ostatnim dniu składania ofert, oznaczonym w zaproszeniu;

e) jeśli nie zostanie złożona żadna oferta, państwa członkowskie zawiadomią Komisję o tym fakcie w terminie określonym w lit. d);

f) na podstawie otrzymanych ofert Komisja podejmie decyzję zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2529/2001, czy ustalić najwyższą kwotę dopłaty czy też nie przyznawać dopłaty;

g) jeśli zostanie określona najwyższa kwota dopłaty, przyjęte zostaną oferty nie przewyższające tej kwoty.

2. W ciągu pięciu dni roboczych następujących po dniu, w którym państwa członkowskie zostaną zawiadomione o decyzji Komisji, właściwa agencja interwencyjna zawiadamia wszystkich oferentów o podjętej decyzji listem poleconym, telefaksem, drogą elektroniczną lub za pisemnym potwierdzeniem odbioru.

Jeśli zostanie przyjęta oferta, umowę uważa się za zawartą w dniu wysłania przez agencję interwencyjną zawiadomienia do oferenta, zgodnie z pierwszym podpunktem. Agencja interwencyjna określa właściwą datę, o której mowa w art. 3 ust. 3 lit. c).

ROZDZIAŁ III

KONTROLA I SANKCJE

Artykuł 13

1. Państwa członkowskie zapewnią dotrzymanie warunków, na jakich przyznane zostało prawo do dopłaty. W tym celu wyznaczą one krajowe władze odpowiedzialne za kontrolę transakcji składu.

2. Umawiająca się strona udostępni władzom odpowiedzialnym za kontrolę transakcji składu wszelką dokumentację dla każdej umowy, zezwalając zwłaszcza na kontrolę następujących informacji o produktach przekazanych do prywatnego składowania:

a) prawo własności w chwili oddawania do składowania;

b) data przekazania do składowania;

c) waga i liczba kartonów lub jednostek innych opakowań;

d) obecność produktów w składzie;

e) obliczona data zakończenia minimalnego okresu umownego przechowywania oraz, w razie stosowania art. 9 ust. 5, rzeczywista data usunięcia ze składu.

3. Umawiająca się strona lub, w danym przypadku, zarządzający składem, prowadzi ewidencję zapasów dostępnych w składzie, obejmującą dla każdej umowy:

a) oznakowanie produktów umieszczonych u prywatnego magazyniera;

b) datę umieszczenia do przechowywania oraz wyliczony termin zakończenia minimalnego umownego okresu przechowywania oraz rzeczywistą datę usunięcia ze składu;

c) liczbę tusz i półtusz, kartonów lub innych jednostek przechowywanych oddzielnie, opis produktów oraz wagę każdej palety lub innych jednostek przechowywanych oddzielnie, ewidencjonowaną, w razie potrzeby, w oddzielnych partiach;

d) miejsce produktu w składzie.

4. Produkty składowane muszą być łatwo rozpoznawalne i muszą być oznakowane indywidualnie zgodnie z umową. Każda paleta i ewentualnie każda jednostka przechowywana oddzielnie musi być oznakowana, tak aby był widoczny numer umowy, opis produktu i waga. Data przyjęcia do składowania powinna być zaznaczona na każdej partii, przyjętej danego dnia.

Gdy produkty przyjmowane są do składu władze odpowiedzialne za kontrolę sprawdzą oznakowanie, o którym mowa w pierwszym akapicie i mogą opieczętować produkt umieszczony do przechowywania.

5. Władze odpowiedzialne za kontrole podejmą:

a) dla każdej umowy kontrolę zgodności ze wszystkimi wymogami art. 3 ust. 4;

b) obowiązkową kontrolę w celu sprawdzenia, czy produkty znajdują się w składzie podczas ostatniego tygodnia umownego okresu składowania.

Ponadto władze te podejmą:

- opieczętowanie wszystkich produktów składowanych w ramach umowy zgodnie z ust. 4 akapit drugi, lub

- niezapowiedziane kontrole wyrywkowe w celu stwierdzenia obecności produktu w składzie. Pobrane próbki muszą być reprezentatywne i odpowiadać co najmniej 10 % całkowitej ilości oddanej do przechowywania w każdym państwie członkowskim w ramach instrumentu dotowania prywatnego składowania. Takie kontrole obejmą, poza kontrolą rachunków, o których mowa w ust. 3, rzeczywistą kontrolę wagi oraz rodzaju produktów oraz ich oznakowania. Taka kontrola musi obejmować co najmniej 5 % ilości, której dotyczy kontrola.

Koszty opieczętowania i przechowania podczas operacji kontrolnych ponosi umawiająca się strona.

6. Kontrole dokonane zgodnie z ust. 5 są przedmiotem raportu, stwierdzającego:

a) datę kontroli;

b) czas jej trwania; oraz

c) przeprowadzone czynności.

Raport z kontroli musi być podpisany przez odpowiedzialnego urzędnika oraz przez umawiającą się stronę lub ewentualnie zarządzającego składem i musi być włączony do kartoteki płatności.

7. W przypadku znacznych nieprawidłowości, dotyczących co najmniej 5 % ilości produktów objętych jedną umową poddanych kontroli, weryfikacja zostaje rozszerzona na większą próbkę, którą określają władze odpowiedzialne za kontrole.

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o takich przypadkach w ciągu czterech tygodni.

Artykuł 14

W przypadku gdy władze odpowiedzialne za kontrole stwierdzą i sprawdzą, że deklaracja, o której mowa w art. 3 ust. 3 lit. a), jest deklaracją fałszywą złożoną świadomie lub poprzez poważne zaniedbanie, umawiająca się strona, o której mowa, zostaje wyłączona z programu dotowania prywatnego składowania na sześć miesięcy, poczynając od miesiąca, w którym fałszerstwo zostało stwierdzone.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 15

1. Państwa członkowskie informują Komisję o wszelkich środkach, podjętych w celu zastosowania niniejszego rozporządzenia.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję faksem lub drogą elektroniczną:

a) w poniedziałek i czwartek każdego tygodnia o ilościach produktów, dla których wnioski o zawarcie umów zostały złożone;

b) przed czwartkiem każdego tygodnia i zgodnie z podziałem według okresu składowania o produktach i ilościach, na które zawarto umowy w poprzednim tygodniu, podając podsumowanie produktów i ilości, na które zawarto umowy;

c) co miesiąc o produktach i ilościach całkowitych umieszczonych w składach;

d) co miesiąc o produktach i ilościach całkowitych faktycznie składowanych i o produktach i całkowitych ilościach, dla których umowny okres składowania się zakończył;

e) co miesiąc, jeśli okres składowania został skrócony lub przedłużony zgodnie z art. 3 ust. 3 lit. g), lub skrócony zgodnie z art. 9 ust. 5, o produktach i ilościach, dla których okres składowania został zweryfikowany, oraz o pierwotnych, jak i zweryfikowanych miesiącach wyprowadzenia ze składu.

3. Stosowanie środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu zostaje zbadane zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2529/2001.

Artykuł 16

Rozporządzenie (EWG) nr 3446/90 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 stycznia 2008 r.

ZAŁĄCZNIK I

Uchylone rozporządzenie i wykaz jego kolejnych zmian

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3446/90 (Dz.U. L 333 z 30.11.1990, str. 39)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1258/91 (Dz.U. L 120 z 15.5.1991, str. 15)	wyłącznie art. 1
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 3533/93 (Dz.U. L 321 z 23.12.1993, str. 9)	wyłącznie art. 3
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1913/2006 (Dz.U. L 365 z 21.12.2006, str. 52)	wyłącznie art. 15

ZAŁĄCZNIK II

Tabela korelacji