KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (¹), w szczególności jej art. 8 ust. 2 akapit czwarty,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że państwo członkowskie może, w okresie 12 lat od dnia notyfikacji wymienionej dyrektywy, zezwolić na wprowadzenie do obrotu środków ochrony roślin zawierających substancje czynne niewymienione w załączniku I do tej dyrektywy, a znajdujące się w obrocie dwa lata po notyfikacji, podczas gdy prowadzone są równocześnie stopniowe badania tych substancji w ramach programu prac.

(2) Rozporządzenia Komisji (WE) nr 451/2000 (²) i (WE) nr 703/2001 (³) określają szczegółowe zasady realizacji drugiego etapu programu prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, i ustanawiają wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie, w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Wykaz ten obejmuje benfurakarb.

(3) Wpływ benfurakarbu na zdrowie człowieka i środowisko naturalne został poddany ocenie zgodnie z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniach (WE) nr 451/2000 i (WE) nr 703/2001 w odniesieniu do zakresu zastosowań proponowanych przez powiadamiającego. Ponadto w rozporządzeniach tych wyznaczono również państwa członkowskie pełniące rolę sprawozdawców, które mają przedłożyć odpowiednie sprawozdania z oceny i zalecenia Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 451/2000. W przypadku benfurakarbu państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy była Belgia, a wszystkie istotne informacje przekazano dnia 2 sierpnia 2004 r.

(4) Sprawozdanie z oceny zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie oraz grupę roboczą ds. oceny Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności i przedstawione Komisji dnia 28 lipca 2006 r. w formie wniosków Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności z przeglądu w ramach oceny zagrożeń stwarzanych przez pestycydy dla substancji czynnej benfurakarbu. Sprawozdanie to zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, a następnie przyjęte dnia 16 marca 2007 r. w formie sprawozdania z przeglądu dotyczącego benfurakarbu opracowanego przez Komisję.

(5) Podczas dokonywania oceny tej substancji czynnej wskazano na kilka zagrożeń. Benfurakarb to substancja, której głównym metabolitem jest karbofuran, który sam stanowi substancję czynną, która została objęta przeglądem na podstawie dyrektywy 91/414/EWG. Stosowanie benfurakarbu powoduje obecność jego metabolitu karbofuranu, które jest znacznie bardziej toksyczny niż związek macierzysty benfurakarb. Dla pozostałości karbofuranu wynikających z zastosowania benfurakarbu ocena wskazała na zagrożenie związane z krótkoterminowym narażeniem szczególnie zagrożonych grup konsumentów, w szczególności dzieci. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności stwierdził jednak, że nie jest możliwa pełna ocena zagrożeń dla konsumentów z powodu braku danych w dokumentacji przedstawionej przez powiadamiającego. Ponadto dane przedłożone w przepisowym terminie nie były wystarczające, by umożliwić Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności pełną ocenę zagrożeń związanych z zanieczyszczeniem wód gruntowych metabolitami innymi niż karbofuran. Wreszcie, w oparciu o dostępne dane, nie wykazano, że stopień zagrożenia dla ptaków, ssaków i organizmów wodnych, organizmów żyjących w glebie, dżdżownic i innych organizmów, niebędących przedmiotem zwalczania, jest dopuszczalny. W efekcie nie było możliwe w oparciu o dostępne dane stwierdzenie, że benfurakarb spełnia kryteria włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(6) Komisja poprosiła powiadamiającego o przedstawienie uwag w odniesieniu do wyników przeglądu oraz o poinformowanie jej, czy powiadamiający nadal chce utrzymać wniosek o wydanie zezwolenia dla substancji. Powiadamiający przedstawił uwagi, które zostały dokładnie zbadane. Jednak pomimo przedstawionych przez powiadamiającego argumentów nie udało się rozwiać istniejących obaw, a oceny dokonane na podstawie przedłożonych informacji i poddane ewaluacji w ramach posiedzeń ekspertów Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności nie wykazały, że można się spodziewać, by w ramach proponowanych warunków stosowania środki ochrony roślin zawierające benfurakarb zasadniczo spełniały wymogi ustanowione w art. 5 ust. 1 lit. a) oraz b) dyrektywy 91/414/EWG.

(7) Dlatego benfurakarbu nie należy włączać do załącznika 1 do dyrektywy 91/414/EWG.

(8) Należy podjąć odpowiednie środki, aby obowiązujące zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające benfurakarb zostały wycofane w ustalonym czasie i nie były odnawiane oraz aby nie udzielano nowych zezwoleń na te produkty.

(9) Dodatkowy okres przyznany przez państwa członkowskie na zbycie, składowanie, wprowadzanie do obrotu lub zużycie istniejących zapasów środków ochrony roślin zawierających benfurakarb powinien być ograniczony do dwunastu miesięcy w celu wykorzystania istniejących zapasów nie dłużej niż przez jeden kolejny sezon wegetacyjny, co zapewni dostępność dla rolników środków ochrony roślin zawierających benfurakarb przez 18 miesięcy od dnia przyjęcia niniejszej decyzji.

(10) Niniejsza decyzja nie wyklucza możliwości złożenia wniosku dla benfurakarbu, zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w celu ewentualnego włączenia go do załącznika I.

(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Benfurakarbu nie włącza się jako substancji czynnej do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

Artykuł 2

Państwa członkowskie dbają, aby:

a) zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające benfurakarb zostały wycofane do dnia 20 marca 2008 r.;

b) zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające benfurakarb nie były udzielane ani odnawiane począwszy od daty publikacji niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Dodatkowy okres przyznany przez państwa członkowskie zgodnie z przepisami art. 4 ust. 6 dyrektywy 91/414/EWG jest możliwie jak najkrótszy i upływa najpóźniej dnia 20 marca 2009 r.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 września 2007 r.