KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (¹), w szczególności jego art. 12 lit. d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 12 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 318/2006 izoglukoza wyprodukowana w ilości przekraczającej kwotę, o której mowa w art. 7, może zostać wywieziona wyłącznie w ramach określonego limitu ilościowego.

(2) W przypadku niektórych wspólnotowych producentów izoglukozy wywóz ze Wspólnoty stanowi znaczącą część ich działalności gospodarczej; zdobyli oni dla siebie również tradycyjne rynki zbytu poza terytorium Wspólnoty. Wywóz izoglukozy na te rynki może być opłacalny również w przypadku odmowy przyznania refundacji wywozowej. W tym celu należy określić limit ilościowy dla wywozu pozakwotowej izoglukozy, tak aby zainteresowani producenci wspólnotowi byli w stanie nadal zaopatrywać swoje tradycyjne rynki.

(3) Szacuje się, że ustalenie limitu ilościowego wywozu izoglukozy pozakwotowej w wysokości 20 000 t suchej masy na okres od dnia 1 sierpnia do dnia 30 września 2007 r. odpowiadałoby popytowi rynkowemu.

(4) Na mocy art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 493/2006 z dnia 27 marca 2006 r. ustanawiającego środki przejściowe w ramach reformy wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru i zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1265/2001 i (WE) nr 314/2002 (²) w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007 zastosowano zapobiegawcze wycofanie z rynku określonych ilości cukru, izoglukozy oraz syropu inulinowego. Zainteresowane przedsiębiorstwa powinny wystąpić o to, aby ilości ich produkcji objęte tym środkiem zostały uznane w całości lub w części za produkty wyprodukowane poza odpowiednimi obowiązującymi kwotami, co otworzyłoby przed tymi przedsiębiorstwami możliwości w odniesieniu do produkcji pozakwotowej, przewidziane w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 318/2006. Odpowiednie wnioski powinny zostać złożone przed dniem 31 stycznia 2007 r. W celu umożliwienia zainteresowanym przedsiębiorstwom złożenia takich wniosków w odniesieniu do izoglukozy przeznaczonej na wywóz w ramach limitu ilościowego wywozu izoglukozy pozakwotowej należy zatem ustalić kolejny termin składania takich wniosków.

(5) Celem zapewnienia prawidłowego rozpatrzenia wniosków, uniknięcia spekulacji i umożliwienia skutecznej kontroli należy ustalić szczegółowe reguły składania wniosków o wydanie pozwolenia.

(6) W celu zminimalizowania ryzyka nadużyć oraz dla zażegnania wszelkich prób wykroczeń, związanych z ewentualnym ponownym przywozem lub wprowadzeniem na rynek Wspólnoty przedmiotowych syropów izoglukozowych, niektóre z państw Bałkanów Zachodnich należy wykluczyć z listy dozwolonych krajów przeznaczenia wywozu izoglukozy pozakwotowej. Niemniej jednak te z państw regionu, których organy zobowiązane są do wystawienia świadectw wywozowych celem potwierdzenia pochodzenia cukru lub wyrobów z izoglukozy przeznaczonych na wywóz do Wspólnoty, należy usunąć z listy wykluczonych krajów przeznaczenia, ze względu na ograniczone ryzyko nadużyć.

(7) Celem zapewnienia spójności z obowiązującymi przepisami mającymi zastosowanie do wywozów w sektorze cukru, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 958/2006 z dnia 28 czerwca 2006 r. dotyczącym stałego przetargu na ustalenie refundacji wywozowych na cukier biały w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007 (³) oraz zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 38/2007 z dnia 17 stycznia 2007 r. otwierającym przetarg stały na odsprzedaż cukru znajdującego się w posiadaniu agencji interwencyjnych w Belgii, Republice Czeskiej, Hiszpanii, Irlandii, Włoszech, na Węgrzech, w Polsce, Słowacji i Szwecji z przeznaczeniem na wywóz (⁴), wywóz izoglukozy pozakwotowej do niektórych bliskich miejsc przeznaczenia również nie powinien być dozwolony.

(8) W celu zapobieżenia ewentualnemu ponownemu przywozowi, a szczególnie dla zapewnienia przestrzegania przepisów szczegółowych dotyczących towarów powracających, o których mowa w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁵) oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁶), państwa członkowskie należy zobowiązać do podjęcia wszelkich niezbędnych środków kontroli.

(9) Niezależnie od przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (⁷), należy ustanowić kolejne przepisy wykonawcze dotyczące dysponowania limitem ilościowym określonym w niniejszym rozporządzeniu, a w szczególności w odniesieniu do warunków ubiegania się o pozwolenia na wywóz.

(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ustalenie limitu ilościowego wywozu izoglukozy pozakwotowej

1. W okresie od dnia 1 sierpnia do dnia 30 września 2007 r. limit ilościowy, o którym mowa w art. 12 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 318/2006, w odniesieniu do wywozu bez refundacji wyniesie 20 000 t suchej masy izoglukozy pozakwotowej objętej następującymi kodami CN: 1702 40 10, 1702 60 10 i 1702 90 30.

2. Wywóz w ramach tego limitu ilościowego jest dozwolony do wszystkich miejsc przeznaczenia, z wyjątkiem:

a) krajów trzecich: Andory, Stolicy Apostolskiej (Państwa Watykańskiego), Liechtensteinu, San Marino, Albanii, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry oraz Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

b) terytoriów państw członkowskich UE niebędących częścią obszaru celnego Wspólnoty: Gibraltaru, Ceuty, Melilli, gmin Livigno oraz Campione d'Italia, wyspy Helgoland, Grenlandii, Wysp Owczych oraz obszarów Cypru, nad którymi rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje faktycznej kontroli.

3. Wywóz produktów wymienionych w ust. 1 jest jednak dozwolony jedynie w odniesieniu do produktów:

a) otrzymanych bezpośrednio poprzez izomeryzację glukozy;

b) zawierających wagowo w stanie suchym co najmniej 41 % fruktozy; oraz

c) w których całkowita zawartość wagowa wielocukrów i oligosacharydów, włącznie z zawartością di-i trisacharydów, w stanie suchym nie przekracza 8,5 %.

Zawartość suchej masy izoglukozy ustala się na podstawie gęstości roztworu rozcieńczonego w proporcji wagowej 1:1 lub, w przypadku produktów o bardzo wysokiej konsystencji, poprzez suszenie.

4. W drodze odstępstwa od terminu określonego w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 493/2006, przedsiębiorstwa, których produkcja izoglukozy przekroczyła pułap ustalony w tymże ustępie, mogą, w terminie do dnia 30 września 2007 r., wystąpić z wnioskiem o uznanie części produkcji przekraczającej ten pułap, w części lub w całości, za produkcję wykraczającą poza kwotę.

Artykuł 2

Pozwolenia na wywóz

1. Ilości wywiezione w ramach limitu ilościowego określonego w art. 1 ust. 1 objęte są wymogiem przedstawienia pozwolenia na wywóz, zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 (⁸), rozporządzenia (WE) nr 951/2006 oraz z przepisami art. 19 rozporządzenia Komisji (WE) nr 967/2006 (⁹), o ile przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej.

2. W drodze odstępstwa od art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń na wywóz nie podlegają przeniesieniu.

Artykuł 3

Wniosek o pozwolenie na wywóz

1. Wnioski o pozwolenie na wywóz w odniesieniu do limitu ilościowego określonego w art. 1 ust. 1 niniejszego rozporządzenia mogą być składane wyłącznie przez producentów izoglukozy zatwierdzonych zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 i którym przyznano kwotę izoglukozy na rok gospodarczy 2006/2007 zgodnie z art. 7 tegoż rozporządzenia.

2. Wnioski o pozwolenia na wywóz przedkłada się właściwym organom państwa członkowskiego, w którym danemu producentowi przyznano kwotę izoglukozy.

3. Wnioski o pozwolenie na wywóz składa się w dniach roboczych kolejnych tygodni, począwszy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia aż do czasu zaprzestania wydawania zgodnie z art. 8.

4. Wnioskodawca może składać tylko jeden wniosek tygodniowo.

5. Ilość objęta wnioskiem o odrębne pozwolenie na wywóz nie może przekraczać 5 000 ton.

6. Wnioskowi towarzyszy dokument potwierdzający złożenie zabezpieczenia pozwolenia na wywóz, o którym mowa w art. 4.

7. Rubryka 20 wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz oraz pozwolenie zawierają następujący wpis:

„izoglukoza pozakwotowa przeznaczona na wywóz bez refundacji”.

Artykuł 4

Zabezpieczenie pozwolenia na wywóz

1. W drodze odstępstwa od art. 12 ust. 1 lit. b) tiret czwarte rozporządzenia (WE) nr 951/2006, wnioskodawca składa zabezpieczenie w wysokości 11 EUR na 100 gramów izoglukozy w postaci suchej masy netto.

2. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, może zostać złożone według wyboru wnioskodawcy, w gotówce lub w postaci gwarancji udzielonej przez instytucję spełniającą warunki określone przez państwo członkowskie, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia.

3. Zabezpieczenia, o których mowa w ust. 1, zwalniane są zgodnie z art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000:

a) w odniesieniu do ilości, w stosunku do których wnioskodawca spełnił wynikający z pozwoleń wydanych zgodnie z art. 6 niniejszego rozporządzenia obowiązek wywozu w rozumieniu art. 31 lit. b) oraz art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt i) rozporządzenia (WE) nr 1291/2000; oraz

b) w odniesieniu do których wnioskodawca w sposób zadowalający właściwe organy państwa członkowskiego, w którym wydano pozwolenie, udokumentował dokonanie przywozowych formalności celnych w miejscu przeznaczenia wywozu w rozumieniu art. 16 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 (¹⁰) w odniesieniu do przedmiotowych ilości izoglukozy.

Artykuł 5

Informacje przekazywane przez państwa członkowskie

1. Nie później niż w pierwszy dzień roboczy następnego tygodnia państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach izoglukozy objętych złożonymi w poprzednim tygodniu wnioskami o pozwolenia na wywóz.

Informacje o wnioskowanych ilościach podawane są w rozbiciu na ośmiocyfrowe kody CN. Państwa członkowskie informują również Komisję w przypadku, gdy ani jeden wniosek o wydanie pozwolenia na przywóz nie został złożony.

2. Co tydzień Komisja dokonuje obliczenia łącznej ilości, na którą opiewały złożone wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz.

Artykuł 6

Wydawanie i termin ważności pozwoleń

1. Pozwolenia wydawane są trzeciego dnia roboczego następującego po dniu powiadomienia, o którym mowa w art. 5 ust. 1, w zależności od przypadku, z uwzględnieniem ewentualnie ustalonej przez Komisję zgodnie z art. 8 wielkości procentowej zatwierdzenia.

2. Nie później niż w pierwszy dzień roboczy następnego tygodnia państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach izoglukozy objętych wydanymi w poprzednim tygodniu pozwoleniami na przywóz.

3. Pozwolenia na wywóz wydane w ramach limitu ilościowego określonego w art. 1 ust. 1 zachowują ważność do dnia 30 września 2007 r.

4. Każde z państw członkowskich odnotowuje ilości rzeczywiście dokonanego wywozu izoglukozy dokonanego na podstawie pozwoleń na wywóz, o których mowa w art. 6 ust. 1.

5. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję przed końcem każdego miesiąca o ilości rzeczywiście dokonanego wywozu izoglukozy w ciągu poprzedniego miesiąca.

Artykuł 7

Metody informowania

Informacje, o których mowa w art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 2 i w art. 5, przekazuje się drogą elektroniczną zgodnie z formularzami udostępnionymi państwom członkowskim przez Komisję.

Artykuł 8

Wielkość procentowa zatwierdzenia wydanych pozwoleń na wywóz i zawieszenie składania wniosków o pozwolenia na wywóz

W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz obejmują ilości przekraczające limit ilościowy ustalony w art. 1 ust. 1 niniejszego rozporządzenia na przedmiotowy okres, stosuje się przepisy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 951/2006 z uwzględnieniem niezbędnych zmian.

Artykuł 9

Kontrole

Państwa członkowskie podejmą wszelkie konieczne działania w celu ustanowienia odpowiednich kontroli niezbędnych dla

zapewnienia przestrzegania szczegółowych przepisów zapobiegających ponownemu przywozowi towarów powracających ustanowionych w rozdziale 2 tytułu VI rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 oraz w tytule I części III rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 oraz dla zapobieżenia praktykom obchodzenia postanowień umów preferencyjnych z krajami trzecimi.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 sierpnia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 sierpnia 2007 r.