RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 2 akapit drugi w związku z akapitem pierwszym lit. b) tego artykułu rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (¹) przewiduje, że Rada ma przyjąć ogólne zasady dotyczące środków mających na celu promowanie lepszej organizacji produkcji, przetwarzania i wprowadzania do obrotu.

(2) Systemy produkcji bydła w wieku do dwunastu miesięcy i jego szczególne cechy charakterystyczne w momencie uboju różnią się często w zależności od państwa członkowskiego. Na głównych rynkach konsumpcyjnych Wspólnoty mięso pochodzące z różnych przedmiotowych systemów produkcji jest na ogół wprowadzane do obrotu z jednakowym opisem handlowym.

(3) Doświadczenie wskazuje, że takie praktyki mogłyby zakłócić handel i sprzyjać nieuczciwej konkurencji. Ma to więc bezpośredni wpływ na ustanowienie i funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

(4) Praktyki te mogłyby stać się również źródłem nieporozumienia dla konsumenta i mogą wprowadzić go w błąd.

(5) W trosce o poprawę funkcjonowania rynku wewnętrznego wprowadzanie do obrotu mięsa pochodzącego z bydła w wieku do dwunastu miesięcy powinno być zorganizowane w sposób zapewniający jak największą przejrzystość. Pozwoli to również na lepszą organizację przedmiotowej produkcji. W tym celu należy szczegółowo zdefiniować opisy handlowe, które mają być stosowane w języku każdego państwa członkowskiego przy wprowadzaniu do obrotu mięsa pochodzącego z bydła w wieku do dwunastu miesięcy. Usprawni to również dostęp konsumentów do informacji.

(6) W niektórych przypadkach mięso pochodzące z bydła w wieku do dwunastu miesięcy podlega ochronie na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (²). W takich przypadkach jest ono wprowadzane do obrotu z chronioną nazwą lub chronionym oznaczeniem, dzięki czemu może być dokładnie identyfikowane przez podmioty gospodarcze i konsumentów. Niniejsze rozporządzenie nie powinno więc naruszać tych chronionych nazw i oznaczeń.

(7) Różne badania wykazały, że właściwości organoleptyczne mięsa, takie jak kruchość, smak i barwa, zmieniają się w zależności od wieku i sposobu żywienia zwierzęcia, z którego mięso pochodzi.

(8) Zgodnie z wynikami konsultacji publicznych zorganizowanych przez Komisję w 2005 r. dla większości konsumentów wiek zwierzęcia i jego żywienie są ważnymi kryteriami przy określaniu szczególnych cech mięsa. Natomiast waga zwierząt przy uboju wydaje się nie mieć tak dużego znaczenia.

(9) Systemy produkcji i typ stosowanego żywienia zwierząt w wieku do dwunastu miesięcy są na ogół związane z wiekiem przyjętym dla zwierząt przeznaczonych do uboju. Kontrola wieku przy uboju wydaje się łatwiejsza do przeprowadzenia niż kontrola stosowanego typu żywienia. W związku z powyższym stosowanie opisów handlowych różnych w zależności od wieku zwierząt powinno być wystarczające do uzyskania wymaganej przejrzystości.

(10) Według tych samych konsultacji większość konsumentów uważa, że zwierzęta w wieku do ośmiu miesięcy należą do odrębnej kategorii. Ta granica wiekowa jest również stosowana w art. 130 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników (³), w celu zakwalifikowania zwierząt do przyznania premii z tytułu uboju. Wydaje się wobec tego właściwe stosowanie tej granicy wiekowej przy podziale kategorii zwierząt w wieku do dwunastu miesięcy na dwie podkategorie.

(11) Konsultacje wykazały również, że w zależności od państwa członkowskiego różne mogą być oczekiwania konsumentów wobec tego samego opisu handlowego. Przy wyborze opisów handlowych rozsądnie jest wobec tego wziąć maksymalnie pod uwagę zwyczaje i tradycje kulturowe, aby pomóc konsumentom w wyborze zgodnym z ich oczekiwaniami.

(12) Należy wprowadzić przepis stanowiący, że bydło w wieku do dwunastu miesięcy ma być oznaczane literą wskazującą, do której kategorii należy.

(13) Podmioty gospodarcze, które chciałyby dobrowolnie uzupełnić opisy handlowe przewidziane w niniejszym rozporządzeniu innymi informacjami powinny mieć taką możliwość zgodnie z procedurą określoną w art. 16 lub 17 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. ustanawiającego system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczącego etykietowania wołowiny i produktów z wołowiny (⁴).

(14) W celu zapewnienia prawidłowego stosowania informacji znajdujących się na etykietach zgodnie z niniejszym rozporządzeniem należy przewidzieć rejestrację danych umożliwiającą zagwarantowanie prawdziwości informacji na wszystkich etapach produkcji i wprowadzania do obrotu. W tym celu powinna istnieć możliwość stosowania systemu rejestracji, o którym mowa w art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1825/2000 z dnia 25 sierpnia 2000 r. określającego szczegółowe przepisy stosowania rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykietowania wołowiny i produktów z wołowiny (⁵), z zastrzeżeniem dokonania niezbędnych dostosowań.

(15) Państwa członkowskie powinny wyznaczyć organy właściwe do przeprowadzania kontroli przestrzegania warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu; należy również wprowadzić przepis pozwalający Komisji zapewnić, jeśli to konieczne poprzez kontrolę na miejscu, czy warunki te są spełnione.

(16) W trosce o zachowanie spójności należy wprowadzić przepis w celu zapewnienia, że mięso przywożone z państw trzecich spełnia wymagania określone w niniejszym rozporządzeniu. W tym celu, w przypadku gdy kontrole przeprowadza niezależny podmiot zewnętrzny, podmiot ten musi dawać pełną rękojmię kompetencji, niezawisłości i obiektywności.

(17) Państwa członkowskie powinny ustanowić zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić ich wykonywanie. Sankcje te powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(18) Środki niezbędne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (⁶),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Cel i zakres stosowania

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia warunki wprowadzania do obrotu we Wspólnocie mięsa pochodzącego z bydła w wieku do dwunastu miesięcy, w szczególności w odniesieniu do stosowanych opisów handlowych.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do mięsa pochodzącego z bydła w wieku do dwunastu miesięcy, którego uboju dokonano po dniu 1 lipca 2008 r., niezależnie od tego, czy wyprodukowano je we Wspólnocie, czy zostało ono przywiezione z państw trzecich.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla rozporządzenia Rady (WE) nr 1183/2006 z dnia 24 lipca 2006 r. dotyczącego wspólnotowej skali klasyfikacji tusz dojrzałego bydła (⁷).

3. Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do mięsa pochodzącego z bydła, w odniesieniu do którego została zarejestrowana chroniona nazwa pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 510/2006 przed dniem 29 czerwca 2007 r.

Artykuł 2

Definicja

Do celów niniejszego rozporządzenia „mięso” oznacza wszystkie tusze, mięso z kośćmi lub bez kości, podroby krojone lub niekrojone, przeznaczone do spożycia przez ludzi, pochodzące z bydła w wieku do dwunastu miesięcy, świeże, mrożone lub głęboko mrożone, bez względu na to, czy jest opakowane lub paczkowane.

Artykuł 3

Klasyfikacja bydła w ubojni

W czasie uboju bydło w wieku do dwunastu miesięcy jest oznaczane przez pracowników ubojni jedną z kategorii określonych w załączniku I, pod nadzorem właściwego organu, o którym mowa w art. 8 ust. 1.

Artykuł 4

Opisy handlowe

1. Opis handlowy jest nazwą, pod którą środek spożywczy jest sprzedawany, w rozumieniu art. 5 ust. 1 dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych (⁸).

Mięso pochodzące z bydła w wieku do dwunastu miesięcy jest wprowadzane do obrotu w państwach członkowskich z opisem lub opisami handlowymi określonymi w załączniku II, ustanowionymi dla każdego państwa członkowskiego.

Opisy handlowe, o których mowa w akapicie pierwszym, mogą być uzupełnione informacją o nazwie lub oznaczeniu danych kawałków mięsa lub podrobów.

2. Opisy handlowe określone w załączniku II część A oraz każda nowa nazwa będąca odmianą wspomnianych opisów handlowych są stosowane wyłącznie, jeśli spełnione zostały wszystkie wymagania niniejszego rozporządzenia.

W szczególności terminy „veau”, „telecí”, „Kalb”, „jiooyapi”, „ternera” „kalv”, „veal”, „vitello”, „vitella”, „kalf”, „vitela” i „teletina” nie są stosowane w opisach handlowych ani umieszczane na etykietach mięsa pochodzącego z bydła w wieku powyżej dwunastu miesięcy.

Artykuł 5

Obowiązkowe informacje na etykiecie

1. Bez uszczerbku dla art. 3 ust. 1 dyrektywy 2000/13/WE i art. 13, 14 i 15 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000, na każdym etapie produkcji i wprowadzania do obrotu podmioty gospodarcze oznaczają mięso pochodzące z bydła w wieku do dwunastu miesięcy etykietami zawierającymi następujące informacje:

a) wiek zwierzęcia przy uboju wskazany, w zależności od przypadku, jako „wiek przy uboju: 8 miesięcy lub mniej” dla mięsa z bydła w wieku do ośmiu miesięcy lub „wiek przy uboju: od 8 do 12 miesięcy” dla mięsa z bydła w wieku powyżej ośmiu miesięcy, ale nie starszego niż dwanaście miesięcy;

b) opisy handlowe zgodnie z art. 4 niniejszego rozporządzenia.

Jednak na zasadzie odstępstwa od lit. a) podmioty gospodarcze mogą na każdym etapie produkcji i wprowadzania do obrotu, z wyjątkiem sprzedaży konsumentowi końcowemu, zastąpić wiek przy uboju literą identyfikującą kategorię zgodnie z definicją zawartą w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. W odniesieniu do mięsa pochodzącego z bydła w wieku do dwunastu miesięcy, sprzedawanego bez opakowania w miejscach sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu, państwa członkowskie ustanawiają zasady, według których podawane są informacje, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 6

Nieobowiązkowe informacje na etykiecie

Podmioty gospodarcze mogą uzupełniać informacje obowiązkowe, o których mowa w art. 5, nieobowiązkowymi informacjami zatwierdzonymi zgodnie z procedurą określoną w art. 16 lub 17 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000.

Artykuł 7

Rejestracja

Na każdym etapie produkcji i wprowadzania do obrotu mięsa pochodzącego z bydła w wieku do dwunastu miesięcy podmioty gospodarcze, aby zagwarantować dokładność informacji na etykiecie, o których mowa w art. 5 i 6, rejestrują w szczególności następujące informacje:

a) wskazanie numeru identyfikacyjnego i datę urodzenia zwierząt, tylko na etapie ubojni;

b) wskazanie numeru referencyjnego umożliwiającego określenie związku, z jednej strony, między identyfikacją zwierząt, z których pochodzi mięso, a, z drugiej strony, opisami handlowymi, wiekiem przy uboju i literą identyfikacyjną kategorii znajdującą się na etykiecie mięsa;

c) wskazanie daty przybycia zwierząt i mięsa do zakładu i ich odesłania z zakładu, aby zapewnić określenie związku między przybyciem i odesłaniem.

Artykuł 8

Kontrole urzędowe

1. Przed dniem 1 lipca 2008 r. państwa członkowskie wyznaczają właściwy organ lub organy odpowiedzialne za kontrole urzędowe przeprowadzane w celu weryfikacji stosowania niniejszego rozporządzenia i informują o tym Komisję.

2. Kontrole urzędowe przeprowadzane są przez właściwy organ lub organy zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁹).

3. Komisja wspólnie z właściwymi organami zapewnia przestrzeganie przez państwa członkowskie przepisów niniejszego rozporządzenia.

W wymaganych przypadkach eksperci Komisji przeprowadzają, wspólnie z odpowiednimi właściwymi organami i, w stosownych przypadkach, z ekspertami państw członkowskich, kontrole na miejscu w celu upewnienia się, że niniejsze rozporządzenie jest wykonywane.

Państwo członkowskie, na którego terytorium przeprowadzana jest kontrola, zapewnia Komisji wszelką konieczną pomoc wymaganą do wykonania przez nią jej zadań.

Artykuł 9

Mięso przywożone z państw trzecich

1. Mięso pochodzące z bydła w wieku do dwunastu miesięcy przywożone z państw trzecich jest wprowadzane do obrotu we Wspólnocie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2. Podmioty gospodarcze z państwa trzeciego zamierzające wprowadzić do obrotu na rynku Wspólnoty mięso, o którym mowa w ust. 1, poddają swoją działalność kontroli właściwego organu wyznaczonego przez to państwo trzecie lub, w razie jego braku, kontroli niezależnego podmiotu zewnętrznego. Niezależny podmiot daje pełną rękojmię poszanowania warunków ustanowionych przez europejską normę EN 45011 lub ISO/IEC Guide 65 („Wymagania ogólne dotyczące jednostek prowadzących systemy certyfikacji wyrobów”).

Wyznaczony właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, niezależny podmiot zewnętrzny zapewniają spełnienie wymogów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

Sankcje

Państwa członkowskie ustanawiają zasady dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Najpóźniej do dnia 1 lipca 2009 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach dotyczących sankcji i niezwłocznie informują ją o wszelkich kolejnych zmianach ich dotyczących.

Artykuł 11

Środki wykonawcze

1. Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia zostają przyjęte zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 12 ust. 2. Środki takie obejmują w szczególności:

a) praktyczne metody wskazywania liter identyfikujących kategorie zgodnie z definicją zawartą w załączniku I w odniesieniu do miejsca, w jakim są umieszczone, i wielkości liter;

b) przywóz mięsa z państw trzecich, o którym mowa w art. 9, w odniesieniu do metod kontroli przestrzegania niniejszego rozporządzenia.

2. Załącznik II część B może być zmieniany zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

Artykuł 12

Komitet

1. Komisja jest wspierana przez Komitet Zarządzający ds. Wołowiny i Cielęciny ustanowiony art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

2. W przypadku odesłania do niniejszego artykułu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres, o którym mowa w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE, wynosi jeden miesiąc.

Artykuł 13

Środki przejściowe

Mięso pochodzące ze zwierząt w wieku do dwunastu miesięcy ubitych przed dniem 1 lipca 2008 r. może być nadal wprowadzane do obrotu bez spełnienia wymagań niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 11 czerwca 2007 r.

ZAŁĄCZNIK I

Kategorie bydła w wieku do dwunastu miesięcy

Przy uboju bydło w wieku do dwunastu miesięcy musi zostać przydzielone do jednej z poniższych dwóch kategorii:

A) kategoria V: bydło w wieku do ośmiu miesięcy,

litera identyfikacyjna kategorii: V;

B) kategoria Z: bydło w wieku powyżej ośmiu miesięcy, ale nie starsze niż dwanaście miesięcy,

litera identyfikacyjna kategorii: Z.

W państwach członkowskich klasyfikacja ta musi być dokonywana w oparciu o informacje zawarte w paszporcie zwierzęcia lub, w razie jego braku, w oparciu o dane zawarte w skomputeryzowanej bazie danych określonej w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000.

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz opisów handlowych, o których mowa w art. 4

A) W odniesieniu do mięsa pochodzącego z bydła należącego do kategorii V:

B) W odniesieniu do mięsa pochodzącego z bydła należącego do kategorii Z: