RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

uwzględniając wniosek przedłożony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1.Obowiązujące środki

(1) W dniu 22 stycznia 2001 r. rozporządzeniem (WE) nr 132/2001 (²) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe („istniejące środki”) w wysokości 33,25 EUR za tonę na przywóz azotanu amonu („AA”) objętego kodami CN 3102 30 90 i 3102 40 90 pochodzącego między innymi z Ukrainy. Dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia wspomnianych środków, będzie odtąd zwane „dochodzeniem pierwotnym”.

(2) W dniu 17 maja 2004 r. w następstwie częściowego przeglądu okresowego Rada rozporządzeniem (WE) nr 993/2004 (³) zwolniła z cła antydumpingowego nałożonego na mocy rozporządzenia (WE) nr 132/2001 przywóz produktu objętego postępowaniem, wytwarzanego przez przedsiębiorstwa, których zobowiązania zostałyby przyjęte przez Komisję. Na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1001/2004 (⁴) zobowiązania zostały przyjęte na okres do dnia 20 maja 2005 r. Celem tych zobowiązań było uwzględnienie niektórych konsekwencji wynikających z rozszerzenia Unii Europejskiej do 25 państw członkowskich.

(3) Rozporządzeniem (WE) nr 945/2005 w następstwie przeglądu okresowego, którego zakres ograniczony był do definicji produktu objętego postępowaniem, Rada zdecydowała, że należy doprecyzować definicję produktu objętego postępowaniem oraz, że obowiązujące środki powinny mieć zastosowanie do produktu objętego postępowaniem zawartego w innych nawozach, w zależności od zawartości azotanu amonu oraz innych substancji śladowych lub składników odżywczych.

2.Wniosek o dokonanie przeglądu

(4) Dnia 25 października 2005 r., w następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków w dniu 5 maja 2005 r. (⁵), złożono wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia na mocy art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Wniosek został złożony przez Europejskie Stowarzyszenie Producentów Nawozów (EFMA) („wnioskodawca”) w imieniu producentów reprezentujących znaczącą część, w tym przypadku powyżej 50 %, ogólnej produkcji wspólnotowej azotanu amonu.

(5) Wnioskodawca stwierdził i dostarczył dowody prima facie na to, że istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji i ponownego wystąpienia dumpingu oraz szkody dla przemysłu wspólnotowego w związku z przywozem azotanu amonu pochodzącego z Ukrainy („kraj, którego dotyczy postępowanie”).

(6) Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, Komisja ogłosiła w dniu 25 stycznia 2006 r., na mocy zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (⁶), wszczęcie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

3.Dochodzenie

3.1. Okres objęty dochodzeniem

(7) Dochodzenie w sprawie kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu dotyczyło okresu od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2005 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od 2002 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

3.2. Strony objęte dochodzeniem

(8) Komisja oficjalnie powiadomiła producentów eksportujących, importerów, zainteresowanych użytkowników i ich stowarzyszenia, przedstawicieli kraju wywozu, wnioskodawcę oraz producentów wspólnotowych o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia. Zainteresowane strony otrzymały możliwość przedstawienia swoich poglądów na piśmie i zwrócenia się z prośbą o możliwość ustnego wyjaśnienia w terminie ustalonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(9) Przesłuchano wszystkie zainteresowane strony, które wystąpiły z takim wnioskiem i udowodniły, że istnieją szczególne powody, dla których powinny być przesłuchane.

(10) Z uwagi na dużą liczbę producentów wspólnotowych i importerów we Wspólnocie uznano za właściwe, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego, zbadanie, czy należy zastosować kontrolę wyrywkową. Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej, a jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wyżej wymienione strony zostały poproszone, zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, o zgłoszenie się do Komisji w ciągu 15 dni od wszczęcia dochodzenia i dostarczenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu.

(11) Po zbadaniu przedłożonych informacji i mając na uwadze dziesięciu producentów wspólnotowych, którzy wyrazili chęć współpracy, podjęto decyzję o konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej w odniesieniu do producentów wspólnotowych. Tylko jeden importer dostarczył informacji określonej w zawiadomieniu o wszczęciu oraz wyraził swą gotowość dalszej współ-pracy ze służbami Komisji. Jednak siedziba tego importera znajdowała się poza Wspólnotą, a sam importer nie dokonywał przywozu produktu objętego postępowaniem na rynek wspólnotowy w ODP. W związku z powyższym postanowiono, iż kontrola wyrywkowa nie jest konieczna w odniesieniu do importerów.

(12) Dziesięciu producentów wspólnotowych wypełniło formularz dotyczący kontroli wyrywkowej w określonym terminie i oficjalnie zgodziło się na dalszą współpracę podczas dochodzenia. W odniesieniu do tych dziesięciu producentów wspólnotowych Komisja, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego, dokonała wyboru próby, przyjmując za kryterium największą reprezentatywną wielkość produkcji i sprzedaży azotanu amonu we Wspólnocie, która może zostać objęta dochodzeniem w określonym czasie. Czterech objętych próbą producentów wspólnotowych stanowiło 76 % łącznej wspólnotowej produkcji, zgodnie z definicją przedstawioną w motywie 51 w ODP, podczas gdy dziesięciu wyżej wymienionych producentów wspólnotowych reprezentowało 70 % łącznej produkcji wspólnotowej w ODP.

(13) Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego przeprowadzono konsultacje z zainteresowanymi stronami w sprawie wybranej próby i nie wniosły one sprzeciwu.

(14) Komisja przesłała kwestionariusze do czterech objętych próbą producentów wspólnotowych oraz do wszystkich producentów eksportujących.

(15) Otrzymano odpowiedzi na kwestionariusz od czterech objętych próbą producentów wspólnotowych i trzech producentów, z których dwóch było producentami eksportującymi w krajach, których dotyczy postępowanie, a także od jednego powiązanego przedsiębiorstwa handlowego.

(16) Ponadto jeden producent w kraju analogicznym przed-łożył pełną odpowiedź na kwestionariusz.

(17) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów ustalenia prawdo-podobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz określenia interesu Wspólnoty. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

a) przedsiębiorstwo handlowe powiązane z producentem ukraińskim Stirol:

- IBE Trading, Nowy Jork, Nowy Jork, USA;

b) producent w analogicznym kraju:

- Terra Industries, Sioux City, Iowa, USA;

c) producenci wspólnotowi objęci próbą:

- Terra Nitrogen Limited, Stockton, Zjednoczone Królestwo,

- Grande Paroisse SA, Paryż, Francja,

- Zakłady Azotowe Anwil SA, Polska,

- Yara SA, Bruksela, Belgia oraz jego powiązany producent Yara Sluiskil BV, Sluiskil, Niderlandy.

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1. Produkt objęty postępowaniem

(18) Produktem objętym postępowaniem są stałe nawozy z zawartością azotanu amonu przekraczającą 80 % masy, pochodzące z Ukrainy, objęte kodami CN 31023090, 31024090, ex31022900, ex 3102 60 00, ex 3102 90 00, ex 3105 10 00, ex 3105 20 10, ex 3105 51 00, ex 3105 59 00 i ex 3105 90 91. Azotan amonu („AA”) jest nawozem azotowym w stanie stałym, powszechnie wykorzystywanym w rolnictwie. Produkt ten, w formie bryłek lub granulek, jest wytwarzany z amoniaku i kwasu azotowego, przy czym zawartość azotu przekracza 28 % masy.

(19) Należy zauważyć, że zakres produktu objętego postępowaniem został doprecyzowany w rozporządzeniu (WE) nr 945/2005.

2. Produkt podobny

(20) Zgodnie z ustaleniami dochodzenia pierwotnego w dochodzeniu przeglądowym potwierdzono, że azotan amonu jest produktem towarowym, a jego jakość i podstawowe właściwości fizyczne są identyczne niezależnie od kraju pochodzenia. Produkt objęty postępowaniem i produkty wytwarzane i sprzedawane przez producentów eksportujących na rynek krajowy oraz do krajów trzecich, a także te wytwarzane i sprzedawane przez producentów wspólnotowych na rynku wspólnotowym oraz przez producenta w kraju analogicznym na rynku krajowym kraju analogicznego mają te same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne oraz zastosowania i dlatego też uznaje się je za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

C. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA DUMPINGU

1. Część ogólna

(21) Trzech ukraińskich producentów produktu objętego postępowaniem współpracowało w toku dochodzenia. Dwóch producentów współpracujących dokonywało wywozu produktu objętego postępowaniem podczas ODP. Przynajmniej jeden producent ukraiński produktu objętego postępowaniem nie współpracował w toku dochodzenia.

(22) Porównanie danych dotyczących wywozu do Wspólnoty, dostarczonych przez producentów eksportujących, z danymi EUROSTATU dotyczącymi całkowitej wielkości przywozu wykazało, że dwaj producenci eksportujący odpowiadali za 60 % całkowitego przywozu z Ukrainy do Wspólnoty w ODP. Można jednak było ustalić, że większa część z 40 % pozostałego przywozu produktu objętego postępowaniem została zafakturowana w grudniu 2004 r. (i w związku z tym nie została przedstawiona w sprawozdaniu przez producentów współpracujących), jednak została wprowadzona do obrotu na rynku wspólnotowym w ODP (przez co również włączona do statystyki przywozu). Wywóz zafakturowany w grudniu 2005 r. i wprowadzony do obrotu na rynek wspólnotowy w styczniu 2006 r. był nieistotny. Na tej podstawie uznano, że 85–90 % całego przywozu do Wspólnoty z Ukrainy w ODP zostało dokonane przez producentów współpracujących. Poziom współpracy producentów był zatem wysoki.

(23) Całkowita wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Ukrainy była niewielka, tj. poniżej 1 % w porównaniu z całym rynkiem wspólnotowym.

2. Przywóz dumpingowy w okresie objętym dochodzeniem

2.1. Kraj analogiczny

(24) Ponieważ Ukraina nie była jeszcze uważana za kraj o gospodarce rynkowej w okresie składania wniosków o przegląd wygaśnięcia (⁷) wartość normalna w przypadku tego kraju musiała zostać ustalona na podstawie danych otrzymanych od producenta z kraju trzeciego o gospodarce rynkowej, zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego. W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania jako odpowiednie kraje analogiczne rozważano USA i Rumunię. Należy przypomnieć, że w dochodzeniu pierwotnym za państwo analogiczne została uznana Polska. Ponieważ Polska przystąpiła do Unii Europejskiej w maju 2004 r., państwo to nie może zostać uznane za kraj analogiczny. Wszystkie zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag dotyczących wyboru USA i Rumunii jako krajów analogicznych.

(25) Jednak analiza przeprowadzona po opublikowaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania wykazała, że rynek rumuński azotanu amonu został zdominowany przez przywóz z Ukrainy i Rosji, podczas gdy producenci rumuńscy są bardziej zainteresowani wywozem i tylko nieznaczna część ich produkcji przeznaczona jest na rynek krajowy. Na tej podstawie uznano, że ze względu na omówioną powyżej strukturę rynku rumuńskiego Rumunia nie może być uznana za odpowiedni kraj analogiczny.

(26) Tylko jeden producent współpracujący przedstawił swoje uwagi. Ten producent współpracujący zaproponował Algierię jako lepszą możliwość wyboru kraju analogicznego, mając na względzie jej dostęp do surowca, jakim jest gaz ziemny. W tym zakresie należy zauważyć, że dostęp lub brak dostępu danego kraju do złóż gazu ziemnego nie jest kluczowym kryterium wyboru kraju analogicznego. Główną kwestią braną pod uwagę jest to, czy cena gazu odzwierciedla wartość rynkową. Istnienie dwóch systemów wyceny gazu w Algierii jest wyraźną wskazówką, że cena gazu w tym kraju nie odzwierciedla wartości rynkowej, a zatem Algieria jest mniej odpowiednią opcją wyboru kraju analogicznego. W dalszej części zauważono, że zarówno USA, jak i Ukraina są producentami i importerami netto gazu ziemnego, podczas gdy Algieria jest eksporterem netto gazu ziemnego. Pod tym względem Ukraina bardziej przypomina USA niż Algierię.

(27) W dalszej części uwag stwierdzono, że USA nie mogą być odpowiednim krajem analogicznym, ponieważ w ODP ceny gazu na rynku w tym kraju były zbyt wysokie. W tym zakresie należy przyznać, że chociaż cena gazu była bardzo wysoka w czwartym kwartale ODP ze względu na katastrofy naturalne, to można w prosty sposób dokonać odpowiednich dostosowań, jak opisano to w motywie 35 poniżej.

(28) Wybór USA został również zakwestionowany ze względu na proces produkcji. Producent twierdził, że proces produkcji w Algierii bardziej przypomina proces produkcji na Ukrainie. W tym przypadku jednak producent nie poparł swojego zarzutu dowodami.

(29) Ponadto producent twierdził, że Algieria ma podobny poziom produkcji, konsumpcji oraz popytu co Ukraina. Według dostępnych informacji zarówno produkcja (⁸), jak i konsumpcja (⁹) krajowa w Algierii są nieznaczne. Z drugiej strony, zarówno Ukraina, jak i USA charakteryzują się znaczącym poziomem produkcji oraz dużym rynkiem krajowym.

(30) W przypadku USA pomimo obowiązujących środków antydumpingowych wprowadzonych w odniesieniu do przywozu azotanu amonu z USA uznano, że rynek w tym kraju jest rynkiem otwartym i konkurencyjnym, gdzie wielu producentów krajowych musi sprostać wysokiemu poziomowi konkurencji ze strony przywozu z krajów trzecich. Ponadto w USA odnotowano reprezentatywną sprzedaż krajową, a kraj ten ma podobny dostęp do surowców co producenci na Ukrainie.

(31) W związku z powyższym w dochodzeniu potwierdzono, że USA powinny być uznane za odpowiedni kraj analogiczny. W konsekwencji obliczenia zostały oparte na zweryfikowanych informacjach otrzymanych od jedynego współpracującego producenta z USA, który udzielił pełnej odpowiedzi na kwestionariusz.

2.2. Wartość normalna

(32) Ponieważ Ukraina nie była jeszcze uważana za kraj o gospodarce rynkowej w okresie składania wniosków o przegląd wygaśnięcia, wartość normalna w przypadku Ukrainy musiała zostać ustalona na podstawie danych otrzymanych od producenta z USA, jak to przedstawiono w motywie 31 powyżej.

(33) Reprezentatywność sprzedaży krajowej jedynego producenta współpracującego wytwarzającego produkt podobny w kraju analogicznym została oceniona na podstawie wywozu do Wspólnoty dokonywanego przez dwóch współpracujących producentów eksportujących. Należy zauważyć, że tylko jeden rodzaj produktu był wywożony do Wspólnoty. Nie przeprowadzono zatem analizy pod względem rodzaju produktu.

(34) Sprzedaż krajowa jedynego producenta współpracującego wytwarzającego produkt podobny w kraju analogicznym została uznana za reprezentatywną, ponieważ znacząco przekraczała wielkość wywozu azotanu amonu do Wspólnoty, dokonywanego przez dwóch ukraińskich producentów eksportujących współpracujących w dochodzeniu.

(35) W celu ustalenia, czy sprzedaż krajowa producenta w USA odbywała się w zwykłym obrocie handlowym, krajowe ceny sprzedaży porównano z kosztami produkcji. Podczas oceny kosztów produkcji producenta w USA ustalono, że w czwartym kwartale na koszty produkcji wpływ miała katastrofa naturalna. Według informacji opublikowanych przez tego samego producenta „huragany w Zatoce Meksykańskiej w USA w trzecim kwartale dokonały spustoszeń na rynkach gazu ziemnego i niekorzystnie wpłynęły na wyniki osiągnięte w czwartym kwartale oraz wyniki całoroczne (¹⁰).” Faktycznie, ceny gazu ziemnego notowane w USA (¹¹) wzrosły dwukrotnie między sierpniem (¹²) i październikiem (¹³), w międzyczasie zaś huragany Katrina (23-31 sierpnia 2005 r.) i Rita (17-26 września 2005 r.) uderzyły w zatokowe wybrzeże USA. Ponieważ gaz ziemny jest najważniejszym surowcem potrzebnym do produkcji azotanu amonu, skutki były znaczące i doprowadziłyby do sztucznie zawyżonej wartości normalnej. Zdecydowano zatem, że koszt produkcji w czwartym kwartale roku 2005 zostanie ustalony na podstawie średnich cen gazu ziemnego płaconych przez producenta w ciągu pierwszych trzech kwartałów roku 2005.

(36) Na podstawie powyższego ustalono, że większa część sprzedaży krajowej przynosiła zysk i w związku z tym wartość normalna została ustalona na podstawie cen sprzedaży krajowej dla pierwszego niezależnego klienta krajowego. Ponieważ producenci eksportujący z Ukrainy dokonywali wywozu do Wspólnoty tylko jednego rodzaju produktu w ODP, analizę ograniczono tylko do tego jednego rodzaju produktu.

2.3. Cena eksportowa

(37) Zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego cena eksportowa została ustalona w odniesieniu do ceny rzeczywiście płaconej lub należnej za produkt objęty postępowaniem w przypadku sprzedaży eksportowej do Wspólnoty. Cała sprzedaż współpracujących producentów eksportujących była skierowana bezpośrednio do niezależnych nabywców we Wspólnocie.

2.4. Porównanie

(38) Porównania wartości normalnej i cen eksportowych dokonano na bazie ceny ex-works. W celu zapewnienia właściwego porównania między wartością normalną a ceną eksportową uwzględniono, w postaci odpowiednich korekt, różnice wpływające na porównywalność cen, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Zgodnie z powyższym wprowadzono dostosowania uwzględniające różnice w zakresie transportu, obsługi towarowej, ładowania i kosztów dodatkowych, kosztów kredytu i prowizji, tam gdzie ma to zastosowanie i zostało poparte potwierdzonymi dowodami.

2.5. Margines dumpingu

(39) Ponieważ do celów niniejszego dochodzenia Ukraina nie została uznana za kraj o gospodarce rynkowej, a także na podstawie porównania pomiędzy średnią ważoną wartością normalną a średnią ważoną ceny eksportowej, dla całego kraju został ustalony margines dumpingu zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego. Jak wspomniano w motywie 22 powyżej, poziom współpracy był wysoki.

(40) Powyższe porównanie wykazało, że doszło do dumpingu (na poziomie około 30–40 %) w ODP na nieco niższym poziomie niż w dochodzeniu pierwotnym. Jednak mając na względzie ograniczony wywóz z Ukrainy do Wspólnoty w ODP, analiza skupiła się wokół prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu.

3. Zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków

3.1. Wolne moce produkcyjne

(41) Trzech producentów współpracujących w okresie badanym utrzymywało produkcję na niezmienionym poziomie. Również moce produkcyjne w tym okresie nie uległy zmianie. Producenci dysponowali wolnymi mocami produkcyjnymi, które mogły zapewnić wzrost wywozu do Wspólnoty o 600 000–700 000 ton (8–10 % konsumpcji we Wspólnocie) w przypadku uchylenia środków. Ponadto istnieje przynajmniej jeden dodatkowy producent ukraiński, który nie współpracował w dochodzeniu. Chociaż wolne moce produkcyjne tego producenta pozostają nieznane, nie można wykluczyć, że są to moce znaczące i podobne do wolnych mocy współ-pracujących producentów, sięgające 30 % produkcji.

(42) Sprzedaż krajowa trzech producentów współpracujących w okresie badanym stanowiła średnio 30–40 % mocy produkcyjnych. Wydaje się, że wchłonięcie większej części wolnych mocy produkcyjnych przez rynek krajowy na Ukrainie byłoby trudne, a zatem produkcja dodatkowa prawdopodobnie zostałaby wywieziona.

(43) Zatem w przypadku braku środków antydumpingowych znaczna część produkcji wynikającej z takich wolnych moc produkcyjnych mogłaby zostać wywieziona do Wspólnoty.

3.2. Związek pomiędzy ukraińskimi cenami sprzedaży na rynkach krajów trzecich a ceną sprzedaży we Wspólnocie

(44) Analiza sprzedaży eksportowej do krajów trzecich, prowadzonej przez współpracującego producenta ukraińskiego, dokonana przez porównanie cen DAF/FOB na granicy ukraińskiej, wskazuje, że taka sprzedaż odbywała się po cenach średnio o 20–30 % niższych niż ceny sprzedaży do Wspólnoty w ODP. Ponadto sprzedaż krajowa została dokonana po cenach o 20–30 % niższych niż cena sprzedaży do Wspólnoty. Z informacji odnoszących się do ODP wynikałoby, że w przypadku uchylenia środków powstałaby zachęta polegająca na korzyściach wynikających z wyższych cen i marży przy wywozie przekierowanym z krajów trzecich do Wspólnoty.

(45) Zauważono jednak, że ukraińskie ceny importowe dla gazu ziemnego znacząco wzrosły od ODP. Ponieważ gaz ziemny jest głównym elementem kosztów w przypadku produkcji azotanu amonu, nie można wykluczyć, że producenci ukraińscy będą musieli podnieść ceny eksportowe do krajów trzecich, przez co znacząco zmniejszy się różnica cenowa pomiędzy sprzedażą do krajów trzecich oraz sprzedażą do Wspólnoty, o których mowa w motywie 44 powyżej. Dowody wstępne (¹⁴) istotnie wskazują na zmniejszenie takiej różnicy.

4. Wnioski dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu

(46) Dochodzenie wykazało, że dwóch producentów współ-pracujących kontynuowało praktyki dumpingowe mimo obowiązujących środków. Ponadto nie można wykluczyć przekierowania do Wspólnoty wywozu obecnie przeznaczonego dla krajów trzecich.

(47) Ponadto średnie ważone ceny eksportowe współpracujących producentów eksportujących, stosowane na rynkach krajów trzecich, są znacząco niższe niż dominująca cena na rynku wspólnotowym. Uwzględniając ten fakt razem ze znaczącymi nadwyżkami mocy produkcyjnych, uznaje się, że istnieje zachęta dla ukraińskich producentów eksportujących, by skierować nadwyżki na rynek wspólnotowy po cenach dumpingowych w przypadku zniesienia środków.

D. DEFINICJA PRZEMYSŁU WSPÓLNOTOWEGO

(48) W obrębie Wspólnoty produkt podobny jest wytwarzany przez 14 producentów, których produkcja stanowi łączną produkcję wspólnotową produktu podobnego w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(49) Należy zauważyć, że w porównaniu z dochodzeniem pierwotnym nazwa przedsiębiorstwa „Hydro Agri” została zmieniona na „Yara”. Pięć z czternastu przedsiębiorstw stało się częścią przemysłu wspólnotowego ze względu na rozszerzenie Unii Europejskiej w 2004 r.

(50) Dziesięć przedsiębiorstw spośród 14 producentów wspólnotowych współpracowało podczas dochodzenia, wszystkie z nich zostały wskazane we wniosku o przegląd. Pozostałych czterech producentów („pozostali producenci wspólnotowi”) ujawniło się w wyznaczonym terminie i dostarczyło informacji wymaganych do przeprowadzenia kontroli wyrywkowej, jednak nie wyraziło gotowości do dalszej współpracy. Dziesięciu następujących producentów wyraziło zgodę na współpracę:

- Achema AB (Litwa),

- Zakłady Azotowe Anwil SA (Polska),

- BASF AG (Niemcy),

- DSM Agro (Niderlandy),

- Fertiberia SA (Hiszpania),

- Grande Paroisse SA (Francja),

- Nitrogénmű vek Rt (Węgry),

- Terra Nitrogen Limited (Zjednoczone Królestwo),

- Yara (Niemcy, Włochy, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo),

- Zakłady Azotowe w Tarnowie (Polska).

(51) Ponieważ produkcja tych dziesięciu producentów stanowiła 70 % łącznej produkcji wspólnotowej w ODP, uznano, że udział dziesięciu wyżej wymienionych producentów stanowi znaczną część łącznej produkcji wspólnotowej produktu podobnego. Dlatego też stwierdzono, iż wymienieni producenci stanowią przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego i będą oni zwani dalej „przemysłem wspólnotowym”.

(52) Jak wskazano w motywach 11 i 14 powyżej, dokonano wyboru próby składającej się z czterech przedsiębiorstw. Wszyscy objęci próbą producenci wspólnotowi współ-pracowali i przesłali odpowiedzi na kwestionariusze w wyznaczonym terminie. Ponadto pozostałych sześciu producentów wspólnotowych dostarczyło pewnych ogólnych rzetelnych danych w celu analizy szkody.

E. SYTUACJA NA RYNKU WSPÓLNOTOWYM

1. Konsumpcja na rynku wspólnotowym

(53) Rzeczywista konsumpcja we Wspólnocie została ustalona na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu wspólnotowego na rynku wspólnotowym, wielkości sprzedaży innych producentów wspólnotowych na rynku wspólnotowym oraz danych Eurostatu dotyczących łącznego przywozu UE. Mając na uwadze rozszerzenie Unii Europejskiej w 2004 r., w celu zachowania przejrzystości i spójności analizy konsumpcja została ustalona na podstawie rynku UE-25 w okresie badanym.

(54) Pomiędzy 2002 r. i ODP konsumpcja we Wspólnocie nieznacznie zmniejszyła się o 1 %. Wzrost o 4 %, odnotowany w roku 2003, ustabilizował się w roku 2004, podczas gdy dalszy spadek (– 1 %) odnotowany w ODP wskazuje na niewielką tendencję spadkową.

2. Wielkość, udział w rynku i ceny przywozu z Ukrainy

(55) Wielkość sprzedaży, udziały w rynku oraz średnie ceny przywozu z Ukrainy kształtowały się tak, jak to przedstawiono poniżej. Wskazane ilości i trendy cenowe są oparte na danych Eurostatu.

(56) Wielkość przywozu z Ukrainy zmniejszała się w sposób ciągły w okresie badanym. Ich udział w rynku spadł z 2,7 % w 2002 r. do 0,8 % w ODP. Ceny wzrosły z 88 do 122 EUR/tonę w okresie badanym. Taki rozwój sytuacji odzwierciedla korzystne warunki rynkowe opisane w motywie 73 poniżej.

(57) W celu obliczenia poziomu podcięcia cenowego w ODP ceny ex-works stosowane przez przemysł wspólnotowy względem niepowiązanych klientów porównano z cenami importowymi cif na granicy Wspólnoty stosowanymi przez współpracujących producentów eksportujących z krajów, których dotyczy postępowanie, właściwie dostosowanymi, aby odzwierciedlić cenę towaru wyładowanego. Porównanie wykazało, że przywóz z Ukrainy prowadził do podcięcia cen przemysłu wspólnotowego o 10-15 %.

3. Przywóz z innych krajów

(58) Wielkość przywozu z innych krajów trzecich podczas okresu badanego jest przedstawiona w poniższej tabeli. Wskazane ilości i trendy cenowe są oparte na danych Eurostatu.

(59) Przede wszystkim należy zauważyć, że wszystkie wymienione powyżej kraje zmniejszyły wielkość wywozu pomiędzy rokiem 2002 a ODP; wyjątek stanowi Gruzja, której udział w rynku wspólnotowym nieznacznie zwiększył się z 1,1 % w roku 2002 do 2 % w ODP. Jeśli chodzi o ceny eksportowe, wszystkie wymienione powyżej kraje dokonywały wywozu do Wspólnoty po cenach wyższych od cen przemysłu wspólnotowego w ODP, a w niektórych przypadkach również w badanym okresie, wyjątek stanowiły Rosja i Rumunia. W przypadku przywozu z Rosji od kwietnia 2002 r. przywóz z tego kraju został obłożony, rozporządzeniem Rady (WE) nr 658/2002 (¹⁵), cłem antydumpingowym w wysokości 47,07 EUR/tonę. W tym zakresie należy zauważyć, że ceny importowe były stale niższe niż ceny przywozu z Ukrainy w okresie badanym z wyjątkiem ODP. Jeśli chodzi o ceny producentów z Rumunii, to były one niższe niż ceny przemysłu wspólnotowego, jednak wielkość wywozu zmniejszyła się ze 187 tysięcy ton w roku 2002 do 111 tysięcy ton w ODP, co oznacza zmniejszenie się niewielkiego udziału w rynku o wartości 2,4 % w roku 2002 do 1,5 % w ODP.

4. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(60) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie istotne czynniki gospodarcze i wskaźniki mające znaczenie dla sytuacji przemysłu wspólnotowego.

4.1. Uwagi wstępne

(61) Ustalono, że trzech współpracujących producentów wspólnotowych używało produktu podobnego do dalszego przetwarzania, tak aby uzyskać mieszanki nawozowe lub nawozy sztuczne, które następnie można przetworzyć na nawozy azotowe zawierające oprócz azotu rozpuszczalny w wodzie fosfor i/lub rozpuszczalny w wodzie potas, które są pozostałymi podstawowymi środkami odżywczymi w nawozach. Takie produkty o zawartości azotanu amonu poniżej 80 % masy nie konkurują na rynku z produktem podobnym.

(62) Produkcja w ramach takiego wewnętrznego przenoszenia produkcji azotanu amonu na użytek własny nie jest wprowadzana na rynek, a zatem nie stanowi bezpośredniej konkurencji dla przywozu produktu objętego postępowaniem. Wobec tego zbadano, czy i w jakim zakresie dalsze wykorzystanie produkcji przemysłu wspólnotowego produktu podobnego powinno zostać uwzględnione w analizie. Ponieważ dochodzenie wykazało, że stosowanie produkcji na użytek własny stanowi niewielki ułamek produkcji przemysłu wspólnotowego, tj. 2 %, uznano zatem, że nie ma potrzeby rozróżniania produkcji na użytek własny i produkcji wolnorynkowej. Jednak dla jasności i przejrzystości wielkość produkcji AA wytwarzanego przez przemysł wspólnotowy i wykorzystywanego na użytek własny została przedstawiona w motywie 64 poniżej.

(63) W przypadkach odwoływania się do kontroli wyrywkowej, zgodnie z ustanowioną praktyką, pewne wskaźniki szkody (produkcja, moce produkcyjne, zapasy, sprzedaż, udział w rynku, wzrost i zatrudnienie) są analizowane w odniesieniu do całego przemysłu wspólnotowego („przemysł wspólnotowy” - „PW” w tabelach), podczas gdy te wskaźniki szkody, które odnoszą się do wyników poszczególnych przedsiębiorstw, tzn. ceny, koszty produkcji, rentowności, wynagrodzenia, inwestycje, zwrot z inwestycji, przepływ środków pieniężnych, zdolność do pozyskiwania kapitału, są badane na podstawie informacji gromadzonych na poziomie objętych próbą producentów wspólnotowych („producenci objęci próbą” - „PP” w załączonych tabelach).

4.2. Dane odnoszące się do przemysłu wspólnotowego jako całości

a) Produkcja

(64) Produkcja przemysłu wspólnotowego wzrosła o 7 % między 2002 r. a ODP, tzn. z poziomu około 5,1 miliona ton w 2002 r. do poziomu około 5,4 miliona ton w ODP. W przypadku produkcji wykorzystywanej na użytek własny pozostaje ona wyjątkowo niezmienna i bardzo niska w całym badanym okresie, wskazując, że nie może ona wpływać na szkodę przemysłu wspólnotowego.

b) Moce produkcyjne i wskaźniki wykorzystania mocy produkcyjnych

(65) Moce produkcyjne pozostawały praktycznie na stałym poziomie w okresie badanym. Z uwagi na wzrost produkcji wzrosło wykorzystanie mocy z poziomu 52 % w 2002 r. do 56 % w ODP. Jak już wskazano w dochodzeniu pierwotnym, wykorzystanie mocy w przypadku takiego rodzaju produkcji i przemysłu może wiązać się z produkcją innych produktów, które mogą być wytwarzane przez te same urządzenia produkcyjne, a co za tym idzie, jest mniej znaczącym wskaźnikiem szkody.

c) Zapasy

(66) Poziom zapasów końcowych przemysłu wspólnotowego zmniejszył się o 10 punktów procentowych między 2002 r. a ODP. Nagłe zmniejszenie się zapasów, zarejestrowane w latach 2003 i 2004, spowodowane było wzrostem sprzedaży, a w szczególności wywozem dokonanym przez przemysł wspólnotowy (patrz: motyw poniżej); spadek zapasów nie był raczej spowodowany obniżeniem produkcji.

d) Wielkość sprzedaży

(67) Sprzedaż przemysłu wspólnotowego na rynku wspólnotowym wzrosła o 13 % między 2002 r. a ODP. Taka zmiana powinna być analizowana w kontekście nieznacznie zmniejszającej się konsumpcji na rynku wspólnotowym.

e) Udział w rynku

(68) Udział przemysłu wspólnotowego w rynku zwiększył się między 2002 r. i ODP. W badanym okresie przemysł wspólnotowy zwiększył swój udział w rynku o ponad 8 punktów procentowych.

f) Wzrost

(69) Przemysł wspólnotowy zwiększył swój udział w rynku, który nieznacznie zmniejszył się w badanym okresie.

g) Zatrudnienie

(70) Poziom zatrudnienia w przemyśle wspólnotowym zmniejszył się o 5 % między rokiem 2002 a ODP, podczas gdy poziom produkcji zwiększył się, odzwierciedlając dążenie przemysłu wspólnotowego do stałego wzrostu wydajności i konkurencyjności.

h) Wydajność

(71) Wydajność w przeliczeniu na jednego pracownika zatrudnionego w przemyśle wspólnotowym znacząco wzrosła między rokiem 2002 a ODP, wskazując korzystny połączony wpływ ograniczonego zatrudnienia oraz wzrostu produkcji przemysłu wspólnotowego.

i) Znaczenie marginesu dumpingu

(72) Wpływ wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł wspólnotowy, przy uwzględnieniu niewielkiej wielkości przywozu z Ukrainy, uznaje się za nieznaczący – wskaźnik ten pozostaje bez znaczenia.

4.3. Dane odnoszące się do reprezentatywnej grupy producentów wspólnotowych

a) Ceny sprzedaży i czynniki wpływające na ceny krajowe

(73) Średnia cena sprzedaży objętych próbą producentów wchodzących w skład przemysłu wspólnotowego znacznie wzrosła w 2004 r. i w ODP, odzwierciedlając dominujące korzystne warunki na rynku międzynarodowym w odniesieniu do AA w tym samym okresie.

b) Wynagrodzenia

(74) Jak przedstawiono w poniższej tabeli, średnie wynagrodzenia na pracownika między 2002 r. i ODP wzrosło o 9 %. Ze względu na stopę inflacji oraz zmniejszenie ogólnego zatrudnienia wzrost płac uznano za umiarkowany.

c) Inwestycje

(75) W badanym okresie roczne inwestycje w produkt podobny dokonane przez czterech producentów objętych próbą kształtowały się dodatnio, tj. wzrosły o 69 %, chociaż widoczne były pewne wahania. Inwestycje związane były głównie z modernizacją maszyn i urządzeń. Wskazuje to na wysiłki podejmowane przez przemysł wspólnotowy w celu stałej poprawy wydajności i konkurencyjności. Wyniki są wyraźnie uwidocznione w zmianach wydajności, która znacząco wzrosła (patrz: motyw 71 powyżej) w tym samym okresie.

d) Rentowność i zwrot z inwestycji

(76) Rentowność objętych próbą producentów wskazuje na stopniową poprawę w szczególności od 2003 r., osiągając w ODP poziom 8,2 %. W tym zakresie zauważono, że w dochodzeniu pierwotnym marża zysku w wysokości 8 %, którą można osiągnąć przy braku dumpingu wyrządzającego szkodę, została ustalona. Zwrot z inwestycji (ROI), wyrażony jako zysk w ujęciu procentowym wartości księgowej netto inwestycji, był, ogólnie rzecz biorąc, zgodny z opisanym trendem w całym badanym okresie.

e) Przepływy pieniężne i zdolność do pozyskiwania kapitału

(77) Przepływy pieniężne wzrosły o 13 punktów procentowych podczas badanego okresu. Zmiany te pokrywają się ze zmianami ogólnej rentowności w badanym okresie.

(78) W dochodzeniu nie wykazano żadnych trudności napotkanych przez objętych próbą producentów wspólnotowych w pozyskiwaniu kapitału. W tym zakresie należy zauważyć, że ponieważ wiele z tych przedsiębiorstw stanowi część dużych grup, ich działalność jest finansowana w ramach grupy, do której należą, poprzez systemy łączenia środków pieniężnych lub wewnątrzgrupowe pożyczki udzielane przez spółkę matkę.

5. Wniosek

(79) Między 2002 r. i ODP wszystkie wskaźniki szkody kształtowały się dodatnio: wzrosła wielkość produkcji przemysłu wspólnotowego, wzrosła jednostkowa cena sprzedaży przemysłu wspólnotowego oraz jej wielkość, a także wraz ze wzrostem cen znacznie poprawiła się rentowność. Wzrosły również zwrot z inwestycji i przepływy pieniężne. Wzrost wynagrodzeń był umiarkowany, a przemysł wspólnotowy nadal dokonywał inwestycji.

(80) Ponadto udział przemysłu wspólnotowego w zmniejszającym się rynku wzrósł o 9 %. Znacząco wzrosła również produkcja, odzwierciedlając korzystną tendencję w produkcji oraz wysiłki przemysłu wspólnotowego w celu jej poprawy poprzez inwestycje.

(81) W ujęciu ogólnym sytuacja przemysłu wspólnotowego uległa znacznej poprawie w porównaniu z okresem poprzedzającym wprowadzenie środków antydumpingowych w odniesieniu do przywozu azotanu amonu z kraju, którego dotyczy postępowanie w 2001 r. Należy zatem wyraźnie stwierdzić, że środki te wywarły korzystny wpływ na sytuację gospodarczą przemysłu wspólnotowego.

(82) W związku z powyższym uznaje się, że w okresie badanym sytuacja przemysłu wspólnotowego stopniowo poprawiała się w porównaniu z okresem poprzedzającym wprowadzenie środków.

F. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

1. Część ogólna

(83) Ponieważ nie odnotowano dalszego występowania istotnej szkody wyrządzonej przez przywóz z kraju, którego dotyczy postępowanie, analiza skupiła się na prawdopodobieństwie ponownego wystąpienia szkody. W tym zakresie zbadano dwa podstawowe wskaźniki: i) możliwa wielkość wywozu oraz ceny stosowane przez producentów z krajów, których dotyczy postępowanie; ^oii) wpływ na przemysł wspólnotowy planowanej wielkości wywozu oraz cen stosowanych przez producentów objętych postępowaniem.

2. Możliwa wielkość wywozu oraz ceny stosowane przez producentów z krajów, których dotyczy postępowanie

(84) Jak wskazano w motywie 41, współpracujący producenci ukraińscy dysponują wolnymi mocami produkcyjnymi o wielkości około 600–700 tysięcy ton, co stanowi 8–10 % rynku wspólnotowego. Taka nadwyżka mocy produkcyjnych oznacza, że producenci ukraińscy mają możliwość zwiększenia produkcji bieżącej, a co za tym idzie, również wywozu azotanu amonu.

(85) Ponadto, mając na względzie niewielki rynek krajowy, producenci ukraińscy w dużej mierze uzależnieni są od wywozu do krajów trzecich. Jak przedstawiono w tabeli poniżej, wywóz ukraiński do krajów trzecich w roku 2005 wynosił około 847 tysięcy ton ogółem, co stanowiło około 11 % rynku wspólnotowego.

(86) Jak wskazano w tabeli, wielkość wywozu azotanu amonu z Ukrainy do krajów trzecich wzrosła w latach 2004–2005. Taki wywóz był dokonywany po znacząco niższych cenach niż ceny wywozu do Wspólnoty.

(87) W powyższym kontekście rynek wspólnotowy wydawałby się atrakcyjny dla ukraińskich producentów eksportujących pod względem cen w porównaniu z pozostałymi rynkami eksportowymi. Na tej podstawie można oczekiwać, że znacząca część wywozu do krajów trzecich zostałaby skierowana na rynek wspólnotowy w przypadku wygaśnięcia środków, pomimo wcześniej-szych informacji na temat zmniejszania się różnicy cenowej pomiędzy cenami sprzedaży do krajów trzecich oraz cenami sprzedaży do Wspólnoty, jak wspomniano w motywie 44 powyżej. Stosunkowo nieduża odległość rynku wspólnotowego w porównaniu z pozostałymi rynkami eksportowymi również sprawiłaby, że rynek wspólnotowy stałby się bardziej atrakcyjny; sytuacja taka doprowadziłaby do przekierowania wywozu dokonywanego przez ukraińskich producentów eksportujących z krajów trzecich do Wspólnoty.

(88) Mając na względzie osłabioną pozycję rynkową produktów ukraińskich w WE, eksporterzy ukraińscy musieliby odzyskać utracony udział w rynku lub poszerzyć swoją bazę klientów; prawdopodobieństwo takich działań po cenach dumpingowych ustalonych w ODP jest prawdopodobne.

(89) Wnioskodawca twierdził, że w badanym okresie zysk przemysłu wspólnotowego był w zasadzie niewielki i tylko w ODP osiągnął on poziom 8 %. W dalszej części wniosku twierdził, że przemysł, który wymaga znaczących nakładów inwestycyjnych, taki jak przemysł nawozów sztucznych nie może przetrwać na dłuższą metę, tj. utrzymywać działalność i utrzymywać rentowność na takim poziomie. W tym zakresie należy zauważyć, że niewyrządzający szkody poziom rentowności, wynoszący 8 %, ustalony w dochodzeniu pierwotnym, został uznany za poziom normalny, który przemysł ten powinien osiągnąć przy braku dumpingu wyrządzającego szkodę. Jednak również w dochodzeniu pierwotnym ustalono, że ze względu na szkodliwy dumping m.in. pochodzący z Ukrainy, rentowność spadła do 12,4 %. Wobec tego, jeśli zostaną zniesione środki, istnieje poważne ryzyko, że rentowność spadnie do poziomu znacznie niższego niż poziom niewyrządzający szkody.

(90) Należy zauważyć, że około 80 % całkowitego wywozu z Ukrainy na rynek wspólnotowy w ODP zostało dokonane w ramach zobowiązania cenowego. Jednak ceny kształtowały się na poziomie o 20–25 % wyższym niż minimalna cena importowa ustalona w zobowiązaniu. Należy jednak zauważyć, że zobowiązanie było ograniczone limitem ilościowym i w związku z tym nie można było wyciągnąć ogólnych wniosków w odniesienie do polityki cenowej eksporterów w przypadku zniesienia takiego limitu ilościowego.

(91) Na podstawie powyższego istnieje prawdopodobieństwo tego, że znaczne ilości AA wytwarzanego na Ukrainie zostałyby skierowane na rynek wspólnotowy po cenach dumpingowych, które znacząco podcinałyby ceny przemysłu wspólnotowego w przypadku wygaśnięcia środków.

3. Wpływ przewidywanych wielkości wywozu i cen na przemysł wspólnotowy w przypadku uchylenia środków

(92) W świetle ustalonego powyżej prawdopodobieństwa znaczącego wzrostu wywozu z Ukrainy na rynek wspólnotowy po cenach dumpingowych i podcinających ceny przemysłu wspólnotowego przemysł wspólnotowy musiałby znacząco obniżyć ceny sprzedaży, aby utrzymać klientów. Jest to szczególnie prawdopodobne ze względu na fakt, że AA jest towarem wrażliwym, w przypadku którego na ceny może mieć znaczący wpływ przywóz po cenach dumpingowych podcinających ceny przemysłu wspólnotowego. Wobec tego zyski zmniejszyłyby się znacząco, ponieważ obecna poprawa sytuacji przemysłu wspólnotowego wynika z cen sprzedaży odzwierciedlających przede wszystkim korzystne warunki rynkowe występujące głównie w roku 2004 i w ODP.

(93) W odniesieniu do korzystnych warunków rynkowych w ciągu dwóch lat badanego okresu należy zauważyć, że razem z zastosowanymi środkami antydumpingowymi odgrywały one ważną rolę w utrzymaniu cen na wysokim poziomie. Istotnie, w omawianym okresie niekorzystny ogólnoświatowy stosunek podaży do popytu wywołał wysokie ceny wszystkich nawozów azotowych. Azotan amonu, podobnie jak inne nawozy azotowe, jest towarem, którego ceny zależą od wielu czynników, począwszy od zmiennych cen gazu mających znaczny wpływ na podaż jako najważniejszy element kosztów, po warunki pogodowe, zbiory i poziom zapasów ziarna wpływające na wyższy lub niższy popyt. Na rynku wspólnotowym, w szczegółowym ujęciu, przewiduje się, że popyt na nawozy azotowe będzie nieznacznie spadać w nadchodzących latach (¹⁶). Utrzymanie tak wysokich cen zależy zatem od sztywnej podaży, co zgodnie z wynikami dochodzenia jest raczej mało prawdopodobne, mając na uwadze wolne moce wywozowe kraju, którego dotyczy postępowanie, oraz możliwość przekierowania części jego wywozu z krajów trzecich do Wspólnoty w ODP w przypadku wygaśnięcia środków. Mając na względzie fakt, że ukraińskie praktyki cenowe znacząco podcinały ceny przemysłu wspólnotowego, prawdopodobny wzrost przywozu z Ukrainy spowoduje, że przemysł wspólnotowy będzie zmuszony znacząco obniżyć ceny, a co za tym idzie, ograniczyć zyski lub spowoduje utratę znaczącego udziału w rynku, a przy tym dochodów; taka sytuacja może też doprowadzić do obu tych scenariuszy. Udany proces restrukturyzacyjny przemysłu wspólnotowego mógłby prawdopodobnie jedynie częściowo przeciw-działać takiemu obniżeniu cen, a co za tym idzie, cały proces poprawy sytuacji byłby zagrożony. Dlatego też pogorszenie się ogólnych wyników przemysłu wspólnotowego byłoby nieuniknionym skutkiem uchylenia środków.

4. Wniosek w sprawie prawdopodobnego ponownego wystąpienia szkody

(94) Powyższe ustalenia prowadzą do wniosku, że wygaśnięcie środków spowodowałoby prawdopodobnie znaczny wzrost przywozu z kraju, którego dotyczy postępowanie, po cenach dumpingowych, które podcinałyby ceny przemysłu wspólnotowego. Najprawdopodobniej doprowadziłoby to do zniżkowej tendencji cenowej występującej na rynku, wywierając przewidywany negatywny wpływ na sytuację gospodarczą przemysłu wspólnotowego. Fakt ten utrudniłby w szczególności poprawę sytuacji finansowej, którą osiągnięto w 2004 r. i w ODP, prowadząc do prawdopodobnego ponownego wystąpienia szkody.

G. INTERES WSPÓLNOTY

1. Wprowadzenie

(95) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Wspólnoty jako całości. Określenie interesu Wspólnoty oparto na ocenie wszystkich różnorodnych interesów cząstkowych.

(96) Należy przypomnieć, że w dochodzeniu pierwotnym wprowadzenia środków nie uznano za działanie wbrew interesom Wspólnoty. Również fakt, że obecne dochodzenie jest przeglądem, czyli analizowaniem sytuacji, w której środki antydumpingowe już zostały zastosowane, umożliwia ocenę jakiegokolwiek negatywnego wpływu aktualnie stosowanych środków antydumpingowych na zainteresowane strony.

(97) Na tej podstawie zbadano, czy pomimo wniosku w sprawie ponownego wystąpienia dumpingu wyrządzającego szkodę istnieją istotne powody, które doprowadziłyby do wniosku, że w interesie Wspólnoty nie leży utrzymanie środków w tym konkretnym przypadku.

2. Interes przemysłu wspólnotowego

(98) Przemysł wspólnotowy udowodnił, iż jest przemysłem strukturalnie rentownym. Zostało to potwierdzone pozytywnym rozwojem sytuacji gospodarczej przemysłu, zaobserwowanym po wprowadzeniu środków antydumpingowych w 2001 r. Ponadto przemysł wspólnotowy poprawił swoją rentowność między 2002 r. i ODP i przeprowadził skuteczną restrukturyzację.

(99) Można zatem oczekiwać, że przemysł wspólnotowy skorzysta ze środków będących obecnie w mocy oraz dzięki temu, że utrzyma i zrównoważy rentowności, jego sytuacja będzie w dalszym ciągu się poprawiała. Jeżeli środki nie zostałyby utrzymane, prawdopodobne jest, że pojawi się zwiększony przywóz po cenach dumpingowych z kraju, którego dotyczy postępowanie, wyrządzając szkodę przemysłowi wspólnotowemu poprzez wywieranie nacisku na obniżanie cen sprzedaży, co może zagrozić jego obecnie dobrej sytuacji finansowej.

3. Interes importerów

(100) Jak wskazano w powyższym motywie 11, tylko jeden importer wyraził gotowość do uczestnictwa w próbie i dostarczył podstawowych informacji wymaganych w formularzu kontroli wyrywkowej. Jednak omawiany importer nie dokonywał przywozu w ODP.

(101) Należy przypomnieć, że w pierwotnym dochodzeniu ustalono, iż wpływ wprowadzenia środków nie będzie znaczący w zakresie, w jakim przywóz będzie nadal dokonywany nawet po cenach niewyrządzających szkody oraz że, co do zasady, importerzy nie prowadzą handlu wyłącznie AA, lecz również innymi nawozami. Zniżkowa tendencja przywozu z kraju, którego dotyczy postępowanie w badanym okresie, prowadzi do wniosku, że niektórzy importerzy mogą istotnie odczuć negatywny wpływ wprowadzenia środków, jak wskazano w motywie 52 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1629/2000 (¹⁷). Jednak w przypadku braku współpracy ze strony importerów, a co za tym idzie, przekonujących dowodów pozwalających ocenić niekorzystny wpływ, uznano, że nałożenie środków, jak się wydaje, mogło mieć ogólnie ograniczony wpływ na większość importerów/handlowców.

(102) Nie ma wiarygodnych informacji wskazujących na to, że utrzymanie środków może w sposób znaczący niekorzystnie wpływać na importerów lub handlowców.

4. Interes użytkowników

(103) Użytkownikami AA są rolnicy we Wspólnocie. W dochodzeniu pierwotnym ustalono, że mając na względzie niewielki wpływ kosztów AA na sytuację rolników, wzrost tych kosztów prawdopodobnie nie będzie miał znaczącego niekorzystnego wpływu na ich sytuację. Fakt, że użytkownicy lub stowarzyszenia użytkowników nie dostarczyli żadnych informacji zaprzeczających powyższym ustaleniom w ramach obecnego dochodzenia przeglądowego zdaje się je potwierdzać: i) azotan amonu stanowi niewielką część kosztów produkcji ponoszonych przez rolników; ii) obecnie obowiązujące środki nie wywarły istotnego negatywnego wpływu na ich sytuację gospodarczą; oraz iii) dalsze stosowanie środków nie wpłynie negatywnie na interesy finansowe rolników.

5. Wniosek dotyczący interesu Wspólnoty

(104) Zważywszy na powyższe ustalenia, uznano, że nie ma żadnych istotnych powodów przemawiających za nieutrzymaniem obecnych środków antydumpingowych.

H. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(105) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również termin, w którym strony mogły przedstawić swoje uwagi do ujawnionych informacji.

(106) Z powyższych ustaleń wynika, że zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego środki antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu AA pochodzącego z Ukrainy powinny zostać utrzymane. Przypomina się, że środki mają postać szczególnych ceł.

(107) Jak wskazano w motywie 45, ukraińskie ceny importowe gazu ziemnego znacząco wzrosły w ODP i prawdopodobnie będą stopniowo zbliżały się do cen światowych w ciągu najbliższych lat. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 32, wnioski dotyczące dumpingu oparte są na wartości normalnej określonej z uwzględnieniem danych uzyskanych od producenta w kraju trzecim o gospodarce rynkowej. Po złożeniu wniosku o przeprowadzenie przeglądu wygaśnięcia środków Ukraina otrzymała status kraju o gospodarce rynkowej. Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że głównym surowcem do produkcji AA jest gaz ziemny, istnieje możliwość, że w przypadku przeglądu dumpingu w późniejszym okresie na podstawie danych o wartości normalnej uzyskanych z Ukrainy wnioski byłyby inne niż wnioski niniejszego przeglądu. Podobnie na potencjalnie szkodliwy wpływ wykazany w tym przeglądzie dumpingu miałaby również wpływ cena eksportowa wynikająca ze wzrostu kosztów produkcji wywołanych zmianami cen gazu na rynku krajowym. Wobec tego rozsądne jest ograniczenie utrzymania środków do dwóch lat, nie naruszając pozostałych przepisów art. 11 rozporządzenia podstawowego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz pochodzących z Ukrainy nawozów stałych o zawartości azotanu amonu przekraczającej 80 % masy, objętych kodami CN 3102 30 90, 3102 40 90, ex 3102 29 00, ex 3102 60 00, ex 3102 90 00, ex 3105 10 00, ex 3105 20 10, ex 3105 51 00, ex 3105 59 00 i ex 3105 90 91.

2. Stawki cła antydumpingowego, wyrażone w EUR na tonę, są następujące:

3. W przypadku gdy towary zostały uszkodzone przed wprowadzeniem ich do swobodnego obrotu i z tego powodu, do celów ustalenia wartości celnej, cena faktycznie zapłacona lub należna została obniżona, zgodnie z art. 145 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (¹), kwota cła antydumpingowego obliczona na podstawie stawek określonych powyżej jest proporcjonalnie zmniejszana odpowiednio do obniżenia ceny faktycznie zapłaconej lub należnej.

4. O ile nie postanowiono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy celne.

Artykuł 1a

[1] 1. Niezależnie od przepisów art. 1 ostateczne cło antydumpingowe nie ma zastosowania wobec przywożonych towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu zgodnie z kolejnymi ustępami niniejszego artykułu.

2. Przywóz stałych nawozów o zawartości azotanu amonu przekraczającej 80 % masy, pochodzący z Ukrainy, objęty kodami CN 3102 30 90, 3102 40 90, ex 3102 29 00, ex 3102 60 00, ex 3102 90 00, ex 3105 10 00, ex 3105 20 10, ex 3105 51 00, ex 3105 59 00 oraz ex 3105 90 91, zgłoszony do dopuszczenia do swobodnego obrotu i zafakturowany przez producenta eksportującego, którego zobowiązanie zostało przyjęte przez Komisję i którego nazwa została wymieniona w decyzji Komisji 2008/577/WE (¹⁸), z uwzględnieniem zmian, jest zwolniony z cła antydumpingowego nałożonego zgodnie z art. 1, pod warunkiem że:

- towary są wytworzone, wysłane i zafakturowane bezpośrednio przez wyżej wymienionego producenta eksportującego pierwszemu niezależnemu klientowi we Wspólnocie, oraz

- takim przywożonym towarom towarzyszy faktura w ramach zobowiązania, która jest fakturą handlową zawierającą co najmniej informacje i oświadczenie przewidziane w załączniku [2] do niniejszego rozporządzenia, oraz

- towary zgłoszone i przedstawione organom celnym odpowiadają dokładnie opisowi na fakturze w ramach zobowiązania.

3. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu:

- zawsze, gdy w odniesieniu do przywożonych towarów określonych w ust. 1 zostanie ustalone, że nie jest spełniony jeden lub więcej warunków wymienionych w tym ustępie, lub

- gdy Komisja wycofa swoją zgodę na zobowiązanie, zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, rozporządzeniem lub decyzją, które odnoszą się do konkretnych transakcji, i stwierdzi, że odpowiednie faktury w ramach zobowiązania są nieważne.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie pozostaje w mocy przez okres dwóch lat.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 19 kwietnia 2007 r.