KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Traktat o Przystąpieniu Bułgarii i Rumunii, w szczególności jego art. 4 ust. 3,

uwzględniając Akt Przystąpienia Bułgarii i Rumunii, w szczególności jego art. 41,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków przetworów owocowych i warzywnych (¹), w szczególności jego art. 15 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na podstawie porozumienia w sprawie rolnictwa (²), zawartego podczas Rundy Urugwajskiej o wielostronnych negocjacjach handlowych, Wspólnota zobowiązała się do otwarcia od dnia 1 lipca 1995 r., na określonych warunkach, wspólnotowych kontyngentów taryfowych na niektóre grzyby zakonserwowane z rodzaju Agaricus spp.

(2) Warunki zarządzania tymi kontyngentami zostały określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1864/2004 z dnia 26 października 2004 r. otwierającym i ustalającym zarządzanie kontyngentami taryfowymi na grzyby zakonserwowane przywożone z państw trzecich (³). W celu zapewnienia jasności należy uchylić wspomniane rozporządzenie i zastąpić je nowym rozporządzeniem z dniem 1 stycznia 2007 r.

(3) Porozumienie w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Chińską Republiką Ludową zgodnie z art. XXIV:6 oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r., zatwierdzone decyzją Rady 2006/398/WE (⁴), przewiduje w odniesieniu do Chin zwiększenie o 5 200 ton kontyngentu taryfowego na grzyby zakonserwowane z rodzaju Agaricus, objęte kodami 0711 51 00, 2003 10 20 oraz 2003 10 30, pochodzące z Chin.

(4) Roporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarzą-dzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (⁵) ma zastosowanie do pozwoleń na przywóz w okresach obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych rozpoczynających się od dnia 1 stycznia 2007 r. Rozporządzenie (WE) nr 1301/2006 ustanawia w szczególności szczegółowe przepisy dotyczące wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz, statusu wnioskodawców oraz wydawania pozwoleń. Wspomniane rozporządzenie ogranicza okres ważności pozwoleń do ostatniego dnia okresu obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych. Przepisy rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 powinny mieć zastosowanie pozwoleń na przywóz wydanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem bez uszczerbku dla warunków uzupełniających oraz odstępstw dotyczących wnioskodawców, ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

(5) Należy dokonać szczegółowych ustaleń w celu zagwarantowania, że nadwyżki ilościowe kontyngentów taryfowych będą podlegały pełnym opłatom celnym przewidzianym we Wspólnej Taryfie Celnej. Pozwolenia muszą być zatem wydawane na koniec okresu, w którym dokonuje się sprawdzenia ilości oraz w którym państwa członkowskie dokonują niezbędnych zgłoszeń. Przepisy te stanowią uzupełnienie albo odstępstwo od przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (⁶).

(6) Należy zapewnić ciągłość podaży rozpatrywanych produktów, w odpowiedniej ilości, na rynku wspólnotowym po stałych cenach, przy uniknięciu niepotrzebnych zakłóceń na rynku w postaci poważnych wahań cen oraz negatywnych skutków dla producentów wspólnotowych. W związku z tym należy w coraz większym stopniu wspierać konkurencję pomiędzy importerami i zmniejszyć ciężar nałożonych na nich obowiązków administracyjnych.

(7) W interesie dotychczasowych importerów, którzy zwykle przywożą znaczne ilości danych produktów, a także w interesie nowych importerów, którzy dopiero wchodzą na rynek i którym powinno się w sposób sprawiedliwy umożliwić składanie wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz ilości zakonserwowanych grzybów w ramach kontyngentów taryfowych, należy wprowadzić rozróżnienie pomiędzy importerami tradycyjnymi a nowymi importerami. Należy w sposób jasny zdefiniować te dwie kategorie importerów, a także ustanowić określone kryteria odnoszące się do statusu wnioskodawców i wykorzystania przyznanych pozwoleń.

(8) Należy określić przydziały dla obu kategorii importerów na podstawie faktycznie przywiezionych ilości, a nie wydanych pozwoleń.

(9) W interesie obecnych importerów, w celu uniknięcia dalszego obniżania ilości referencyjnej zakonserwowanych grzybów przy obliczaniu tych ilości, należy również wziąć pod uwagę te ilości zakonserwowanych grzybów, które objęte są kontyngentami taryfowymi zarządzanymi na mocy niniejszego rozporządzenia i które, w wyniku działania siły wyższej, nie mogły zostać przywiezione w okresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego.

(10) Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz zakonserwowanych grzybów z państw trzecich, złożone przez poszczególne kategorie importerów, podlegają pewnym ograniczeniom. Ograniczenia takie są niezbędne nie tylko dla utrzymania konkurencji pomiędzy importerami, ale także po to, by umożliwić każdemu z importerów prowadzących własną działalność handlową na rynku owoców i warzyw obronę swojej usankcjonowanej prawnie pozycji handlowej wobec innych importerów oraz uniemożliwić przejęcie kontroli nad rynkiem przez pojedynczego importera.

(11) W celu usprawnienia i uproszczenia zarządzania kontyngentami taryfowymi na zakonserwowane grzyby należy ustanowić jasne przepisy dotyczące terminów i procedur składania wniosków o wydanie pozwolenia oraz wydawania pozwoleń przez właściwe organy państw członkowskich.

(12) Potrzebne są również środki ograniczające do minimum spekulacje przy składaniu wniosków o wydanie pozwolenia, które mogą powodować niepełne wykorzystanie kontyngentów taryfowych. Z uwagi na specyfikę i wartość rozpatrywanego produktu dla każdej tony (waga netto po odsączeniu) objętej wnioskiem o wydanie pozwolenia na przywóz należy wnieść zabezpieczenie. Zabezpieczenie powinno mieć wartość wystarczająco wysoką, aby zniechęcić do składania wniosków o charakterze spekulacyjnym, ale nie aż tak wysoką, by odwieść importerów handlujących owocami i warzywami od prowadzenia własnej działalności. Najwłaściwszym obiektywnym kryterium ustalenia poziomu zabezpieczenia jest ustalony na poziomie 2 % limit średniego dodatkowego cła stosowanego do przywozu do Wspólnoty zakonserwowanych grzybów rodzaju Agaricus spp. objętych kodami 0711 51 00, 2003 10 20 i 2003 10 30.

(13) Bułgaria i Rumunia mają przystąpić do Unii Europejskiej dnia 1 stycznia 2007 r. W związku z tym przyznany im obecnie kontyngent GATT powinien zostać przeniesiony na innych dostawców.

(14) Należy ustanowić środki przejściowe w celu umożliwienia importerom z Bułgarii oraz Rumunii korzystanie z niniejszego rozporządzenia.

(15) Należy poczynić uzgodnienia na lata 2007 i 2008 gwarantujące wprowadzenie rozróżnienia między tradycyjnymi importerami a nowymi importerami we Wspólnocie w składzie na dzień 31 grudnia 2006 r. z jednej strony, i między tradycyjnymi importerami a nowymi importerami z Bułgarii i Rumunii, z drugiej strony.

(16) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Przetworów Owocowych i Warzywnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Otwarcie kontyngentów taryfowych i stosowane cła

1. Niniejszym otwiera się kontyngenty taryfowe w odniesieniu do przywozów do Wspólnoty grzybów zakonserwowanych z rodzaju Agaricus, objętych kodami CN 0711 51 00, 2003 10 20 i 2003 10 30 (zwanych dalej „grzybami zakonserwowanymi”), na warunkach ustanowionych na mocy niniejszego rozporządzenia. Wielkości poszczególnych kontyngentów, ich numer porządkowy i okresy obowiązywania zostały określone w załączniku I.

2. Stosowana stawka celna wynosi 12% ad valorem dla produktów objętych kodem CN 0711 5100 oraz 23% w przypadku produktów objętych kodami CN 2003 10 20 i 2003 10 30.

Artykuł 2

Stosowanie rozporządzeń (WE) nr 1291/2000 i (WE) nr 1301/2006

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 i (WE) nr 1301/2006.

Artykuł 3

Definicje

1. Do celów niniejszego rozporządzenia „właściwe organy” oznaczają organ lub organy wyznaczone przez państwo członkowskie do wdrożenia niniejszego rozporządzenia.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia „ilość referencyjna” oznacza maksymalną ilość (waga netto po odsączeniu) grzybów zakonserwowanych przywiezioną na rok kalendarzowy przez importera tradycyjnego w ciągu jednego z trzech ostatnich lat kalendarzowych.

Przy obliczaniu ilości referencyjnej nie uwzględnia się przywozów zakonserwowanych grzybów pochodzących z państw członkowskich Wspólnoty w składzie na dzień 31 grudnia 2006 r. lub Bułgarii i Rumunii.

Przy obliczaniu ilości referencyjnej uwzględnia się ilości zakonserwowanych grzybów objęte kontyngentami taryfowymi, o których mowa w art. 1 ust. 1, i które nie mogły zostać przywiezione w okresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego w wyniku działania siły wyższej.

Artykuł 4

Kategorie importerów

1. W drodze odstępstwa od art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 „tradycyjni importerzy” oznaczają importerów, którzy mogą udowodnić, że:

a) przywozili do Wspólnoty zakonserwowane grzyby co najmniej przez dwa lata z trzech ostatnich lat kalendarzowych;

b) w roku poprzedzającym ich wniosek przywieźli do Wspólnoty co najmniej 100 ton przetworów owocowych i warzywnych określonych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96.

2. W drodze odstępstwa od art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 „nowi importerzy” oznaczają importerów nieokreślonych w ust. 1 niniejszego artykułu, którzy przywieźli do Wspólnoty co najmniej 50 ton przetworów owocowych i warzywnych, określonych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96, w każdym z dwóch poprzednich lat kalendarzowych.

3. W momencie składania pierwszego wniosku w odniesieniu do danego okresu obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego tradycyjni i nowi importerzy przedstawiają dowody spełnienia kryteriów, określonych w ust. 1 i 2, właściwym organom państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę i w którym są zarejestrowani, do celów podatku VAT.

Jako dowód prowadzenia działalności handlowej z państwami trzecimi wymaga się wyłącznie przedłożenia dokumentów celnych o dopuszczeniu do swobodnego obrotu, należycie poświadczonych przez organy celne i zawierających odniesienie do danego wnioskodawcy jako do odbiorcy.

Artykuł 5

Wnioski o wydanie pozwolenia i pozwolenia

1. Pozwolenia na przywóz (zwane dalej „pozwoleniami”) są ważne od faktycznej daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000.

2. Kwota zabezpieczenia wynosi 40 EUR za tonę (waga netto po odsączeniu).

3. Kraj pochodzenia należy wpisać w rubryce 8 wniosku o wydanie pozwolenia, a słowo „tak” zaznaczyć krzyżykiem.

Pozwolenia są ważne wyłącznie dla przywozów pochodzących z kraju w nich wskazanego.

4. W drodze odstępstwa od art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, uprawnień wynikających z pozwoleń na przywóz nie przenosi się.

Artykuł 6

Podział całkowitych ilości pomiędzy tradycyjnych i nowych importerów

1. Całkowitą ilość przydzieloną Chinom i państwom trzecim, zgodnie z załącznikiem I, dzieli się, jak następuje:

a) 95 % dla tradycyjnych importerów;

b) 5 % dla nowych importerów.

2. Jeżeli ilość przyznana Chinom lub innym państwom trzecim nie została w całości wykorzystana przez jedną z kategorii importerów, pozostała część może zostać przyznana drugiej kategorii.

3. W rubryce 20 wniosków o wydanie pozwolenia należy wpisać odpowiednio „importer tradycyjny” bądź „nowy importer”.

Artykuł 7

Ograniczenia mające zastosowanie do wniosków

1. Całkowita ilość (waga netto po odsączeniu) objęta złożonym przez tradycyjnego importera wnioskiem o wydanie pozwolenia na przywóz do Wspólnoty zakonserwowanych grzybów nie może odnosić się do ilości przekraczającej 150 % ilości referencyjnej.

2. Całkowita ilość (waga netto po odsączeniu) objęta złożonym przez nowego importera wnioskiem o wydanie pozwolenia na przywóz do Wspólnoty zakonserwowanych grzybów nie może przekroczyć 1 % całkowitej ilości, określonej w załączniku I w odniesieniu do tego pochodzenia.

Artykuł 8

Składanie wniosków o wydanie pozwolenia przez importerów

1. Importerzy składają wnioski o wydanie pozwolenia w ciągu pierwszych pięciu dni roboczych stycznia.

2. W przypadku gdy nowi importerzy uzyskali pozwolenia na przywóz na mocy rozporządzenia (WE) nr 1864/2004 lub zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w poprzednim roku kalendarzowym, muszą także przedstawić dowód wprowadzenia do swobodnego obrotu we Wspólnocie co najmniej 50 % przydzielonych im ilości.

Artykuł 9

Powiadamianie o wnioskach o wydanie pozwolenia

Nie później niż dziesiątego dnia roboczego stycznia państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach podanych w kilogramach, na które zostały złożone wnioski o wydanie pozwolenia.

W powiadomieniach należy podać informacje w rozbiciu na kod CN i przeznaczenie, a także odrębne liczby dla ilości każdego produktu, o które wnioskują odpowiednio tradycyjni i nowi importerzy.

Artykuł 10

Wydawanie pozwoleń

Pozwolenia są wydawane przez właściwe organy państw człon-kowskich siódmego dnia roboczego po terminie powiadomienia określonym w ust. 1 art. 9.

Artykuł 11

(skreślony)

Artykuł 12

Współpraca administracyjna między państwami członkowskimi

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki służące zapewnieniu wzajemnej współpracy administracyjnej dla należy-tego stosowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 13

Środki przejściowe na lata 2007 i 2008

W drodze odstępstwa od art. 4 ust. 1 i 2, w latach 2007 i 2008 i jedynie w Bułgarii oraz Rumunii stosuje się następujące definicje:

1) „tradycyjni importerzy” oznaczają importerów, którzy mogą udowodnić, że:

a) przywozili zakonserwowane grzyby co najmniej przez dwa lata z trzech ostatnich lat kalendarzowych;

b) przywieźli w poprzednim roku kalendarzowym co najmniej 100 ton przetworów owocowych i warzywnych, określonych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96;

c) przywozy, o których mowa w lit. a) i b), miały miejsce w Bułgarii lub Rumunii, gdzie dany importer ma siedzibę;

2) „nowi importerzy” oznaczają importerów nieokreślonych w ust. 1, którzy przywieźli do Bułgarii lub Rumunii co najmniej 50 ton przetworów owocowych i warzywnych, określonych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96, w każdym z dwóch poprzednich lat kalendarzowych.

Artykuł 14

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1864/2004 traci moc z dniem 1 stycznia 2007 r.

Artykuł 15

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

Artykuł 13 ma zastosowanie pod warunkiem i z dniem wejścia w życie Traktatu o przystąpieniu Bułgarii i Rumunii.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 2006 r.

ZAŁĄCZNIK II

(skreślony)