PARLAMENT EUROPEJSKI,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji w sprawie działań podjętych po wydaniu decyzji o absolutorium za 2003 r. (COM(2005)0449),

- uwzględniając komunikat Komisji w sprawie bilansów i sprawozdań finansowych szóstego, siódmego, ósmego oraz dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2004 (COM(2005)0485- C6-0430/2005),

- uwzględniając komunikat Komisji dotyczący sprawozdania w sprawie zarządzania finansami dotyczącego szóstego, siódmego, ósmego i dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok 2004 (COM(2005)0307),

- uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące działań finansowych z szóstego, siódmego, ósmego i dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) wraz z odpowiedziami kontrolowanych instytucji (¹),

- uwzględniając poświadczenie wiarygodności rozliczeń oraz legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw tych rozliczeń, dostarczone przez Trybunał Obrachunkowy na podstawie art. 248 Traktatu WE (²),

- uwzględniając sprawozdanie specjalne nr 2/2005 Trybunału Obrachunkowego w sprawie pomocy budżetowej z EFR dla krajów AKP i zarządzania przez Komisję kwestiami odnoszącymi się do reformy finansów publicznych, wraz z odpowiedziami Komisji (³) (przedstawiony na podstawie art. 248 ust. 4 akapit drugi Traktatu WE),

- uwzględniając raport za rok 2005 Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie milenijnych celów rozwoju (⁴),

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 1 marca 2001 r. w sprawie komunikatu Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie polityki rozwoju Wspólnoty Europejskiej (⁵),

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 marca 2005 r. w sprawie prac Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE w roku 2004 (⁶),

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 8 czerwca 2005 r. w sprawie wyzwań politycznych i środków budżetowych w rozszerzonej Unii Europejskiej w latach 2007-2013 (⁷),

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 listopada 2005 r. w sprawie strategii rozwoju dla Afryki (⁸),

- uwzględniając roczne sprawozdanie za 2004 r. z działalności Biura Współpracy EuropeAid,

- uwzględniając komunikat Komisji w sprawie sprawozdania rocznego 2005 na temat polityki rozwoju Wspólnoty Europejskiej oraz realizacji pomocy zewnętrznej w 2004 r. (COM(2005)0292),

- uwzględniając zalecenie Rady z dnia 22 lutego 2006 r. (5677/2006 - C6-0094/2006, 5679/2006 - C6-0095/2006, 5680/2006 - C6-0096/2006, 5681/2006 - C6-0097/2006),

- uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Unią Europejską i jej Państwami Członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu w dniu 23 czerwca 2000 r. (⁹) (Umowa z Kotonu),

- uwzględniając art. 33 umowy wewnętrznej z dnia 20 grudnia 1995 r. między przedstawicielami rządów Państw Członkowskich zawartej podczas ich spotkania w ramach Rady w sprawie finansowania i zarządzania pomocą wspólnotową na mocy drugiego protokołu finansowego do czwartej konwencji AKP-WE (¹⁰),

- uwzględniając art. 32 umowy wewnętrznej z dnia 18 września 2000 r. między przedstawicielami rządów Państw Członkowskich zawartej j podczas ich spotkania w ramach Rady, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą wspólnotową na mocy protokołu finansowego do Umowy z Kotonu oraz w sprawie przydzielenia pomocy finansowej krajom i terytoriom zamorskim, do których ma zastosowanie część czwarta Traktatu WE (¹¹),

- uwzględniając art. 276 Traktatu WE,

- uwzględniając art.74 rozporządzenia finansowego z dnia 16 czerwca 1998 r. mającego zastosowanie do współpracy na rzecz finansowania rozwoju na podstawie czwartej konwencji AKP-WE (¹²),

- uwzględniając art. 199 i 120 rozporządzenia finansowego z dnia 27 marca 2003 r. mającego zastosowanie do dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju (¹³),

- uwzględniając art. 70 i art. 71 tiret trzecie oraz załącznik V Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Rozwoju (A6-0110/2006),

A. mając na uwadze, ze art. 119 rozporządzenia finansowego z dnia 27 marca 2003 r. mającego zastosowanie do dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju zobowiązuje Komisję do podjęcia wszelkiego rodzaju inicjatyw w celu uwzględnienia uwag zawartych w decyzji o udzieleniu absolutorium z wykonania budżetu oraz do przygotowania, na wniosek Parlamentu, sprawozdania w sprawie środków podjętych w następstwie uwag i komentarzy,

B. mając na uwadze, że reforma zarządzania pomocą zewnętrzną Wspólnoty została rozpoczęta się w maju 2000 r. (¹⁴), a reforma polityki rozwoju Wspólnoty w listopadzie 2000 r. (¹⁵),

C. mając na uwadze, że Umowa z Kotonu weszła w życia w dniu 1 kwietnia 2003 r.,

EFR i milenijne cele rozwoju (MCR)

1. uważa, że polityka rozwoju jest głównym elementem działania zewnętrznego Unii Europejskiej, którego celem jest wykorzenienie ubóstwa za pomocą reform społecznych i gospodarczych oraz poprzez rozwijanie infrastruktur socjalnych, edukacyjnych i zdrowotnych, podnoszenie potencjału produkcyjnego ludności ubogiej, zagwarantowanie trwałości środowiska naturalnego oraz udzielanie wsparcia zainteresowanym krajom, aby mogły one zwiększyć wzrost gospodarczy i rozwijać swoje potencjały lokalne; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja nadal pracuje nad realizacją milenijnych celów rozwoju (MCR);

2. uważa, że Europejski Fundusz Rozwoju (EFR) jest ważnym narzędziem realizacji polityki rozwoju w krajach Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) i że jego wydajność powinna zostać zwiększona przez położenie nacisku na działania mające na celu wykorzenienie ubóstwa i szybkie wdrożenie przejrzystości, odpowiedzialności i przestrzegania zasad należytego zarządzania finansami;

3. jest świadomy problemów, jakie stawia mierzenie wpływu pomocy wspólnotowej na realizację MCR w sytuacji, gdzie jest wielu dawców pomocy finansowej; wzywa Komisję do zwiększenia wysiłków w celu wprowadzenia odpowiedniego mechanizmu w celu zmierzenia tego wpływu i nieograniczania się do mierzenia postępów poczynionych przez kraje rozwijające się na drodze do realizacji MCR;

4. zgadza się z opinią Trybunału Obrachunkowego (¹⁶), że istnieje potrzeba wprowadzenia obiektywnych, przydatnych i zrozumiałych wskaźników pozwalających zmierzyć wydajność pomocy; wierzy, że wskaźniki te zostaną wprowadzone na okres 2007-2013;

5. zauważa, że w 2004 r. z ogólnej kwoty 2 723 mln EUR przeznaczonej przez EuropeAid dla krajów AKP (z EFR i budżetu ogólnego Unii) 41 % (1 129 mln EUR) przeznaczono na infrastruktury i usługi socjalne; ubolewa, że tylko 12 mln EUR (0,4 %) przeznaczono na „kształcenie podstawowe”, a 74 mln EUR (2,7 %) na podstawową opiekę zdrowotną, pomimo zalecenia zawartego w ust. 6 swojej poprzedniej rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium (¹⁷); nalega, aby Komisja zwiększyła środki dla wymienionych sektorów i domaga się, aby procent wydatków Unii na współpracę na rzecz rozwoju, przeznaczonych na kształcenie podstawowe i zdrowie w krajach rozwijających się został zwiększony;

6. nalega na nadanie większego znaczenia głównym Milenijnym Celom Rozwoju w dziedzinie zdrowia i edukacji podczas kolejnej rundy krajowych dokumentów strategicznych;

7. z zadowoleniem przyjmuje sektorowe wsparcie budżetowe (¹⁸) jako środek służący zwiększeniu poziomu finansowania edukacji i zdrowia; uważa, że rozwiązanie to jest bardziej wydajne niż ogólne wsparcie budżetowe, nawet jeżeli łączy się z postępami w danych sektorach;

8. wspiera wysiłki Komisji mające na celu realizację postanowień Umowy z Kotonu; zauważa jednak że Komisja nie wspierała w odpowiedni sposób sprawiedliwego handlu, mimo tego, że jest to przewidziane w art. 23 lit. g) Umowy; wzywa Komisję, aby wspierała wszystkie postanowienia Umowy z Kotonu, w szczególności art. 23 lit. g) dotyczący rozwoju handlu, w tym promowania sprawiedliwego handlu;

9. uważa, że wartości takie jak demokratyzacja, dobry system rządu, prawa człowieka, równe szanse, w szczególności poszanowanie praw kobiet, umocnienie państwa prawa i rozwój wydajnej administracji sądowniczej i cywilnej są nie tylko wartościami istotnymi z natury, których osiągnięcie jest celem pomocy zewnętrznej, lecz także, że mogą one mieć korzystny wpływ na poprawne zarządzanie projektami w zakresie pomocy zewnętrznej;

Rachunkowość

10. wyraża zaniepokojenie faktem, że modernizacja rachunkowości EFR nie została zakończona w ustalonym terminie i że istniejący system OLAS (System Księgowości On-line) używany jest obecnie do prowadzenia rachunków; pragnie być informowany co pół roku o postępach w modernizacji nowego zintegrowanego systemu informatycznego (ABAC-FED) oraz o jego wdrażaniu w siedzibie Komisji i w jej przedstawicielstwach;

11. stwierdza, że chociaż fundusze EFR, którymi zarządza Europejski Bank Inwestycyjny (EBI), nie podlegają kontroli Trybunału Obrachunkowego lub Parlamentu Europejskiego w ramach procedury udzielania absolutorium, niemniej jednak wykazane są w skonsolidowanej rachunkowości EFR; uważa, że przekazywanie informacji dotyczących tych funduszy (kwoty według rodzaju wykorzystania, sytuacja finansowa) organowi uprawnionymi do udzielania absolutorium z rachunkowości EFR umożliwiłoby większą przejrzystość; zwraca się do EBI i do Komisji o dostarczenie tych informacji oraz do zawarcia ich w sprawozdaniach dotyczących EFR;

Poświadczenie wiarygodności

12. zauważa, że z zastrzeżeniem wymienionych poniżej problemów, Trybunał Obrachunkowy (¹⁹) uważa, że rozliczenia rzetelnie przedstawiają dochody i wydatki szóstego, siódmego, ósmego i dziewiątego EFR:

a) niekompletność aktywów wynikająca z faktu, że Komisja zbadała w sposób niewystarczający jaka część nierozliczonych zaliczek powinna zostać zwrócona EFR przez dłużników;

b) niekompletność rezerw na wątpliwe należności, które nie odzwierciedlają rzeczywistej wielkości złych długów;

c) brak wiarygodności bilansu funduszy Stabex przedstawionego w sprawozdaniu dołączonym do sprawozdań finansowych (832 mln EUR);

13. zauważa, że według sprawozdania rocznego Trybunału Obrachunkowego, roczne sprawozdanie z działalności Dyrektora Generalnego Biura Współpracy EuropeAid nie wymienia ważnych problemów dotyczących kontroli wewnętrznej; podkreśla, że problemy te dotyczą w szczególności niewystarczającej kontroli i ich monitoringu oraz że problemy z potencjałem zarządczym krajowych urzędników zarządzających zwiększają nakład pracy personelu przedstawicielstw; zwraca się do Komisji o podjecie odpowiednich środków i przygotowanie sprawozdania na ten temat;

14. stwierdza, że w odniesieniu do transakcji leżących u podstaw rozliczeń Trybunał Obrachunkowy uważa, że uwzględnione dochody, środki przydzielone na EFR oraz zobowiązania i płatności w roku obrachunkowym są, jako całość, legalne i prawidłowe;

15. przypomina, że Trybunał Obrachunkowy podkreśla w sprawozdaniu rocznym, że przypadki zamierzonych nieprawidłowości i nadużyć poza środowiskiem kontroli, z uwagi na swój charakter, nie mogą być systematycznie wykrywane poprzez stosowanie przez Trybunał jego standardów i strategii kontroli; uważa, że Komisja powinna wobec tego we wszystkich działaniach dotyczących pomocy zewnętrznej czuwać, aby:

- środowisko kontroli było chronione, rozszerzone, wzmocnione lub skuteczniejsze,

- zagwarantowano ochronę osób zgłaszających przypadki nadużyć, nieprawidłowości i złego zarządzania zarówno w służbach Komisji i jej pośredników, jak i wśród krajowych urzędników zarządzających i w instytucjach beneficjentach, z należytym uwzględnieniem swojego zalecenia zawartego w ust. 9 powyżej;

Sprawozdanie z zarządzania finansami

16. wyraża zadowolenie z poprawy jakości i ilości informacji zawartych w sprawozdaniu z zarządzania finansami, lecz podobnie jak Trybunał Obrachunkowy wzywa Komisję do rozwinięcia sprawozdania w przyszłości, mianowicie aby umożliwić porównanie środków przyznanych na projekty, wsparcie budżetowe i pomoc nieprogramowalną w zakresie dziewiątego EFR i poprzednich EFR oraz aby mieć zarys związanych z tym kosztów administracyjnych;

17. z zadowoleniem przyjmuje średnie zwiększenie personelu zarządzającego przypadającego na kwotę 10 000 000 EUR z 4,1 w 1999 r. do 4,8 w 2004 r.; z żalem przyjmuje, że ten wynik pozostaje znacznie poniżej średniej dla europejskich darczyńców i obecnie ma tendencję spadkową;

Odpowiedzialność

18. stwierdza, że komisarz ds. rozwoju i pomocy humanitarnej jest odpowiedzialny za politykę w zakresie EFR oraz specyficzne projekty i związane z nimi programy, którymi zarządza EuropeAid, a komisarz ds. stosunków zewnętrznych i europejskich polityki sąsiedztwa jest odpowiedzialny za ogólną politykę i zarządzanie działaniem EuropeAid, które wdraża EFR; wyraża zaniepokojenie faktem, że niezbyt jasne rozłożenie odpowiedzialności może spowodować brak jednoznaczności i trudności w działaniu; zwraca się do Komisji o jaśniejsze określenie odpowiedzialności w zakresie EFR i pomocy zewnętrznej;

Realizacja i zobowiązania pozostające do spłaty (RAL)

19. zauważa, że EuropeAid wskazało, że na koniec 2004 r. zobowiązania pozostające do spłaty wynoszą 9 777 mln EUR z EFR i 11 607 mln EUR z linii budżetowych, którymi zarządza EFR; uważa, że kwoty te są zbyt wysokie i nalega, aby Komisja przyśpieszyła wykorzystywanie środków na pomoc zewnętrzną;

20. podkreśla, że nawet jeśli szybsze wykorzystanie środków jest pożądane, nie wystarczy, aby stwierdzić, że wyniki EFR uległy poprawie, ponieważ należy także poczynić wysiłki w celu skuteczniejszego osiągania celów; przyjmuje do wiadomości porównanie między celami a wynikami, figurujące w sprawozdaniu z zarządzania finansami, lecz zwraca się do Komisji, aby poczyniła wysiłki w celu określenia celów wymiernych, tak jak zostało to przewidziane w rozporządzeniu finansowym;

21. wzywa Komisję do przeanalizowania wykonalności środków administracyjnych, legislacyjnych, technicznych i innych, mających na celu przyczynienie się do lepszej kontroli i redukcji zobowiązań pozostających do spłaty (RAL) w zakresie pomocy zewnętrznej, zanim zaplanowane zostaną dalsze zwiększenia środków oraz do przygotowania sprawozdania na ten temat;

Wsparcie budżetowe dla krajów AKP

22. stwierdza rosnącą wagę wsparcia budżetowego mając na uwadze wypłatę 624 mln EUR dla 23 krajów AKP w 2004 r.; przyznaje, że wsparcie to może wydajnie przyczynić się do realizacji celów redukcji ubóstwa oraz poprawy zarządzania finansami publicznymi w krajach beneficjentach, mianowicie poprzez nadanie im większego poczucia „własności”; wzywa Komisję do dostosowania narzędzi oceny reform gospodarczych i jakości zarządzania finansami publicznymi, które są warunkami do przyznania wsparcia budżetowego, zgodnie z art. 61 ust. 2 Umowy z Kotonu (²⁰);

23. popiera wysiłki Komisji mające na celu wprowadzenie i udoskonalenie narzędzi niezbędnych do monitoringu i oceny postępów we wdrażaniu reformy finansów publicznych w krajach beneficjentach; oczekuje, że decyzje i porozumienia o finansowaniu oraz korzystanie z odpowiednich narzędzi w celu śledzenia wdrażania reform będzie teraz przedstawiane w sposób bardziej ustrukturowany, aby jasno określić czy reformy finansów publicznych krajów beneficjentów idą w zadowalającym kierunku;

24. oczekuje, że Komisja zwróci szczególną uwagę na gromadzenie dochodów własnych oraz na zwalczanie nadużyć i korupcji w państwach beneficjentach oraz że poczyni nowe wysiłki w celu właściwego uwzględnienia problemów związanych z wdrażaniem reform finansów publicznych;

25. wzywa Komisję do poprawy, o ile jest to możliwe, stosunków na szczeblu lokalnym z pozostałymi darczyńcami, mianowicie informacji dotyczących przyznania i wypłaty wsparcia budżetowego, aby ulepszyć działania w zakresie koncepcji, programowania oraz oceny jakości i skuteczności reform finansów publicznych;

26. zachęca Komisję do ściślejszej i regularniejszej współpracy z najwyższymi organami kontroli oraz, w miarę możliwości, do zwrócenia się do rządów państw beneficjentów o zagwarantowanie bardziej aktywnego zaangażowania parlamentarnego w audyt oraz proces reform finansów publicznych;

Najwyższe organy kontroli

27. przypomina wagę, jaką przywiązuje Parlament, Rada i Trybunał Obrachunkowy do uczestnictwa najwyższych organów kontroli krajów AKP w kontroli EFR (²¹);

28. zauważa, że Komisja rozpatruje różne sposoby wsparcia i promowania roli najwyższych organów kontroli w krajach AKP; wnosi o sporządzenie sprawozdania w sprawie oceny różnych możliwości i stanu ich wdrażania w odpowiednim czasie przed następnym absolutorium;

Włączenie do budżetu

29. uważa, że włączenie EFR do budżetu pozwoliłoby uniknąć sporej ilość komplikacji i trudności w realizacji kolejnych EFR, umożliwiłoby szybszą wypłatę funduszy i zlikwidowałoby aktualny deficyt demokratyczny;

30. przypomina swoją wyżej wymienioną rezolucję z dnia 8 czerwca 2005 r. w sprawie wyzwań politycznych i środków budżetowych w rozszerzonej Unii Europejskiej w latach 2007-2013, w którym oświadczył:

„Europejski Fundusz Rozwoju (EFR):

przypomina, że Parlament Europejski zdecydowanie popierał włączenie EFR do budżetu ogólnego na podstawie zasady jedności budżetu i dla przejrzystości, ale zauważa, że w kontekście finansowym budżetowanie nie powinno hamować innych polityk; podkreśla zatem że włączanie do budżetu jest akceptowalne jedynie jeżeli ogólny pułap ram finansowych przynosi dodatkowe środki do budżetu ogólnego; wskazuje, że przyznane środki budżetowe powinny zostać wyodrębnione, w celu uniknięcia jakichkolwiek negatywnych skutków dla krajów AKP; podkreśla, że zasada partnerstwa z krajami AKP musi być respektowana w sytuacji gdy EFR jest włączony do budżetu ogólnego”;

31. ubolewa, że Rada Europejska w Brukseli w dniach 15. i 16. grudnia 2005 r. nie postanowiła włączyć EFR do budżetu, lecz z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Państwa Członkowskie uzgodniły, aby przeznaczyć 22 685 mln EUR po cenach bieżących na współpracę z krajami AKP w latach 2008-2013; niemniej jednak zachęca Radę i Komisję do dalszej pracy nad włączeniem EFR do budżetu ogólnego; oczekuje ostatecznej decyzji w sprawie perspektywy finansowej na lata 2007-2013, która jest zależna od porozumienia między Parlamentem a Radą w sprawie nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego;

Decentralizacja zarządzania w zakresie pomocy zewnętrznej i wsparcia budżetowego

32. popiera decentralizację środków i uprawnień do podejmowania decyzji na rzecz przedstawicielstw Komisji; wyraża nadzieję, że ta nowa organizacja pozwoli zrealizować zobowiązania i płatności jeszcze szybciej i zagwarantować skuteczniejszy monitoring projektów;

33. zauważa ryzyka, jakie stanowi proces decentralizacji na rzecz przedstawicielstw Komisji w krajach AKP, na przykład trudności w znalezieniu odpowiedniego personelu, a także ryzyka niespójnej interpretacji przepisów w różnych przedstawicielstwach; podkreśla, że ważne jest ulepszenie przepisów i znalezienie równowagi między ściślejszymi mechanizmami kontroli i koniecznością składania sprawozdań a szybkim i skutecznym procesem decyzyjnym, umożliwiającym przedstawicielstwom podejmowanie głównych decyzji w sprawie projektów;

34. wyraża zadowolenie z decentralizacji prawie wszystkich przedstawicielstw; zwraca się o potwierdzenie, że decentralizacji środków i uprawnień decyzyjnych na rzecz przedstawicielstw towarzyszyć będą szkolenia personelu i odpowiednie kontrole; zwraca się o sporządzenie sprawozdania w sprawie postępów procesu decentralizacji, opisującego oczekiwane korzyści za pomocą miarodajnych wskaźników, korzyści już osiągnięte, systemy kontroli w przedstawicielstwach i postępy w stosowaniu standardów kontroli wewnętrznej;

Fundusze Stabex

35. zauważa, że Komisja zakończyła inwentaryzację funduszy Stabex w 2004 r., z której wynika, że niektóre państwa AKP nie dostarczają wymaganych danych dotyczących finansów, w związku z czym nieokreślona część zadeklarowanego salda 832 mln EUR nie została poświadczona przez Komisję w oparciu o wiarygodne dokumenty; ponownie kieruje do Komisji ubiegłoroczny wniosek o dalszą pracę z państwami beneficjentami nad poprawą kontroli i czuwanie, aby pozostające fundusze zostały przeznaczone w jak najkrótszym terminie;

Standardy kontroli wewnętrznej

36. wyraża zadowolenie z wysiłków dokonanych przez Komisję w zakresie kontroli wewnętrznej; niemniej jednak jest zaniepokojona faktem, że Komisja przestrzega jedynie głównej linii pewnych standardów kontroli; zachęca Komisję do sporządzenia sprawozdania w sprawie przestrzegania standardów kontroli wewnętrznej;

Widoczność i przejrzystość

37. wzywa Komisję, w myśl większej przejrzystości i lepszych informacji dotyczących wiarygodności i należytego zarządzania przy wprowadzaniu w życie szóstego, siódmego, ósmego oraz dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju, do wytłumaczenia swojej odpowiedzi na prośbę o dodatkowe wyjaśnienia w sprawie kluczowych kwestii, przedstawioną przez Trybunał Obrachunkowy w rozdziale 1, ust. 8 lit. a) sprawozdania rocznego dotyczącego zwiększenia środków na dziewiąty EFR, ze szczególnym uwzględnieniem pozycji dotyczącej pomocy przyznanej Demokratycznej Republice Konga.

38. przyznaje, że Komisja dokonała postępów w celu zapewnienia lepszej widoczności działań wspólnotowych w zakresie pomocy zewnętrznej i zachęca ją do kontynuowania wysiłków; niemniej jednak ubolewa nad faktem, że w wielu projektach i programach prowadzonych wspólnie z organami ONZ i innymi organizacjami, duży udział Unii Europejskiej nie był widoczny dla opinii publicznej; zwraca się do Komisji, aby wywarła nacisk w tych organizacjach w celu:

- zapewnienia odpowiedniej widoczności wkładu i uczestnictwa Unii Europejskiej dla opinii publicznej,

- przyjęcia przepisów umożliwiających przeprowadzenie należytej oceny, audytu i kontroli, również w odniesieniu do projektów i programów prowadzonych wspólnie lub za pośrednictwem organizacji międzynarodowych lub organizacji pozarządowych.