PARLAMENT EUROPEJSKI,

- uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2004 (¹),

- uwzględniając ostateczne sprawozdanie finansowe Wspólnot Europejskich za rok budżetowy 2004, Tom III (N6-0027/2005 - C6-0361/2005),

- uwzględniając roczne sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego za rok budżetowy 2004 wraz z odpowiedziami kontrolowanych instytucji (²),

- uwzględniając przedstawione przez Trybunał Obrachunkowy na podstawie art. 248 Traktatu WE (³) poświadczenie wiarygodności rozliczeń, jak również zgodności z prawem i prawidłowości transakcji leżących u ich podstaw,

- uwzględniając zalecenie Rady z dnia 14 marca 2006 r. (5971/2006 - C6-0092/2006),

- uwzględniając art. 272 ust. 10 oraz art. 275 i 276 Traktatu WE,

- uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁴), a w szczególności jego art. 50, 86, 145, 146 i 147,

- uwzględniając rozporządzenie finansowe z dnia 21 grudnia 1977 r. mające zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁵),

- uwzględniając art. 71 Regulaminu oraz załącznik V do Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A6-0113/2006),

1. zwraca uwagę, że Europejski Trybunał Obrachunkowy (ETO) administrował w roku 2004 budżetem w wysokości 96 925 410 EUR przy wskaźniku wykorzystania wynoszącym 81,5 %;

2. przypomina, że w roku 2004 księgi rachunkowe ETO były kontrolowane przez zewnętrzną firmę, KPMG (⁶), która stwierdziła:

„Wyrażamy opinię, że dane księgowe oraz sprawozdanie finansowe (...) przedstawiają, zgodnie z rozporządzeniem finansowym, przepisami wykonawczymi do tego rozporządzenia, ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości oraz przepisami wewnętrznymi Europejskiego Trybunału Obrachunkowego rzetelny obraz aktywów i sytuacji finansowej Europejskiego Trybunału Obrachunkowego na dzień 31 grudnia 2004 r., a także wyniku ekonomicznego oraz dochodów i wydatków za rok obrachunkowy zamknięty tego dnia.”

3. z zainteresowaniem zwraca uwagę na treść certyfikatu (⁷) wystawionego przez rewidenta ETO, firmę KPMG, wskazującego po raz pierwszy na:

„informację zawartą w nocie 1 załącznika do sprawozdania finansowego według której, zgodnie z normą rachunkowości nr 12 (świadczenia pracownicze), przyjętą decyzją księgowego Komisji z dnia 28 grudnia 2004 r., na podstawie art. 133 rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich Trybunał Obrachunkowy zaksięgował po raz pierwszy w dniu 31 grudnia 2004 r. rezerwę na renty i emerytury dla swoich członków oraz należność długoterminową od Państw Członkowskich w wysokości 43 689 621 EUR. Kwota rezerwy została obliczona na podstawie studium aktuarialnego przeprowadzonego przez Komisję Europejską.”

4. wskazuje na fakt, że nowa część siedziby ETO w Luksemburgu, której budowa trwa od 2001 r., została oddana w październiku 2003 r., na długo przed planowanym terminem przypadającym na czerwiec 2004 r.; zauważa również, że księgi rachunkowe odnoszące się do tego projektu są aktualnie zamykane, a pełne sprawozdanie zostanie przedstawione władzom budżetowym w odpowiednim czasie;

5. zwraca ponadto uwagę na odniesienie w sprawozdaniu z rewizji przeprowadzonej przez KPMG do zobowiązania ETO do nabycia gruntu pod dalszą rozbudowę (projekt K3), które znajduje się w pozycji „zobowiązania pozabilansowe”; wskazuje na fakt, że w założeniu projekt K3 ma zaspokoić spodziewane potrzeby lokalowe ETO wynikające z wejścia do UE Bułgarii i Rumunii oraz jeszcze jednego kraju za szacunkową kwotę 26 450 000 EUR (poziom cen z kwietnia 2003 r) (⁸) ; wskazuje na pragnienie ETO „lepszego rozłożenia ryzyka związanego z tego rodzaju projektem tak, aby w końcowym rozliczeniu nie obciążać nim w tak dużym stopniu podatnika europejskiego”; zwraca się z prośbą o przekazywanie mu informacji na temat sposobu realizacji tego celu ze szczególnym uwzględnieniem odpowiedzialności finansowej za przekroczenia planowanych kosztów;

6. popiera regularne organizowanie przetargów mających na celu powołanie zewnętrznej firmy do przeprowadzania rewizji ksiąg rachunkowych ETO, wyrażając jednocześnie zaniepokojenie dominującą pozycją, jaką zajmuje na rynku luksemburskim i innych rynkach kilka dużych firm konsultingowych; domaga się przejrzystej, sprawiedliwej i zrozumiałej dla Parlamentu procedury przetargowej przy zlecaniu przeprowadzenia kontroli rachunkowości zewnętrznym firmom;

7. zwraca uwagę na fakt, że po ostatnim rozszerzeniu UE w 2004 r. i powiększeniu się jej liczby członków do 25 ETO dokonał reorganizacji swych struktur, w których skład wchodzą obecnie cztery grupy kontroli i grupa koordynacyjna; zapytuje, czy struktura składająca się z 25 członków oraz ich gabinetów jest najbardziej skutecznym dostępnym rozwiązaniem; wzywa ETO do sprawdzenia możliwości zmniejszenia liczby członków do jednej trzeciej liczby Państw Członkowskich;

8. przypomina opinię wydaną przez nadzwyczajną komisję parlamentarną Izby Lordów ds. Unii Europejskiej, w związku z negocjacjami prowadzonymi przez Konwent w sprawie przyszłości Europy, która brzmi:

„Aktualna struktura ETO, który składa się z 15 członków o równym statusie, po jednym z każdego Państwa Członkowskiego tworzących kolegium, wymaga zmiany i będzie musiała ulec zmianie po rozszerzeniu Unii. Trybunał składający się z 20 pełnoetatowych członków wykonawczych będzie mało sprawny, powolny i niewydajny. Koncepcja systemu izb wprowadzona przez Traktat Nicejski wydaje się być jedynie mechanizmem absorpcji nowych członków, nie poprawia jednak wydajności ETO i nie zmienia sytuacji na tyle radykalnie, aby mogła być mowa o rozwiązaniu problemu.”

9. przypomina, że H. Weber, Prezes ETO, w swoim przemówieniu wygłoszonym w Strasburgu dnia 14 listopada 2005 r. poinformował Komisję Kontroli Budżetowej, że ETO dokonuje oceny swych struktur pod względem swej organizacji i metod pracy, po której nastąpi wzajemna weryfikacja (tzw. „peer review”); wyraża nadzieję na możliwość nadania ETO bardziej racjonalnej struktury przed kolejnym rozszerzeniem;

10. sugeruje, aby w tym przeglądzie metod pracy ETO uwzględnić, jako jedną z możliwości, propozycję wysuniętą przez Izbę Lordów zastąpienia istniejących struktur „wysoko wykwalifikowanym dyrektorem stojącym na czele silnego zespołu rewidentów, który podlegać będzie radzie przedstawicieli wszystkich Państw Członkowskich niemającej władzy wykonawczej i pełniącej swoje funkcje w niepełnym wymiarze godzin”;

11. z zadowoleniem przyjmuje fakt przekazania organowi udzielającemu absolutorium z wykonania budżetu rocznego sprawozdania z działalności wraz deklaracją podpisaną przez wydelegowanego intendenta;

12. jest wdzięczny za przekazanie organowi udzielającemu absolutorium z wykonania budżetu rocznego sprawozdania w sprawie funkcji kontroli wewnętrznej, jednak w przykrością stwierdza, że pomimo prośby zawartej w ust. 15 swojej rezolucji z dnia 12 kwietnia 2005 r. (⁹) to jednostroni-cowe sprawozdanie nadal nie przedstawia jasnego obrazu aktualnej sytuacji w dziedzinie kontroli;

13. przypomina w kwestii pojazdów służbowych do dyspozycji członków ETO, że w swojej rezolucji z dnia 27 października 2005 r. (¹⁰) wzywa ETO do zmiany do dnia 1 listopada 2005 r. wydanej przezeń decyzji administracyjnej z dnia 15 czerwca 2004 r. tak, aby uniemożliwić prywatne korzystanie z pojazdów służbowych;

14. zwraca się do ETO z prośbą o rozważenie publikacji oświadczeń majątkowych członków na stronie internetowej ETO, przyczyniając się tym samym do większej przejrzystości unijnych instytucji; jest przekonany, że nadanie większego rozgłosu rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 2290/77 określającemu uposażenie członków Trybunału Obrachunkowego (¹¹), np. przez opublikowanie go na stronie internetowej ETO, przyczyniłoby się do zwiększenia przejrzystości;

15. przypomina, że po dochodzeniu przeprowadzonym przez OLAF, przed sądami Wielkiego Księstwa Luksemburga już od pewnego czasu toczy się postępowanie sądowe przeciw byłemu członkowi ETO; z przykrością stwierdza, że bardzo często ostateczne sprawozdania z dochodzeń przekazywane Państwom Członkowskim przez OLAF są po prostu włączane do dokumentacji i nie wynikają z nich dalsze działania; jest przekonany, że opóźnienia sądowe nie są zadowalającą reakcją na potencjalnie kłopotliwe dossier; będzie uważnie śledzić przesłuchania prowadzone przez władze sądownicze Luksemburga w związku z wyżej wspomnianym postępowaniem sądowym.