RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 789/2001 z dnia 24 kwietnia 2001 r. zastrzegające dla Rady uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do niektórych szczegółowych przepisów i procedur praktycznych dotyczących rozpatrywania wniosków wizowych (¹),

uwzględniając inicjatywę Belgii, Luksemburga i Niderlandów,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Załącznik 2 wykaz A Wspólnych Instrukcji Konsularnych zawiera wykaz państw, których obywatele będący posiadaczami paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub służbowych nie podlegają obowiązkowi wizowemu w jednym państwie Schengen lub większej ich liczbie, a którzy podlegają temu obowiązkowi, będąc posiadaczami paszportów zwykłych.

(2) Belgia, Luksemburg i Niderlandy pragną zwolnić z obowiązku wizowego posiadaczy indonezyjskich paszportów dyplomatycznych i służbowych. Należy zatem odpowiednio zmienić Wspólne Instrukcje Konsularne.

(3) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana, ani nie podlega jego stosowaniu. W związku z tym, że na mocy postanowień tytułu IV części trzeciej Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Euro-pejską niniejsza decyzja oparta jest na dorobku Schengen, Dania podejmuje, zgodnie z art. 5 wyżej wspomnianego protokołu, w terminie sześciu miesięcy od przyjęcia niniejszej decyzji przez Radę, decyzje o ewentualnym wdrożeniu niniejszej decyzji do swojego prawa krajowego.

(4) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (²), objętych obszarem, o którym mowa w art. 1 pkt A decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej Umowy (³).

(5) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy, zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (⁴); w związku z tym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w jej przyjmowaniu, nie jest ona dla niego wiążąca i nie jest zobowiązane do jej stosowania.

(6) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Irlandia nie uczestniczy, zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (⁵); w związku z tym Irlandia nie uczestniczy w jej przyjmowaniu, nie jest ona dla niej wiążąca i nie jest zobowią-zana do jej stosowania.

(7) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy podpisanej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską oraz Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, objętych obszarem, o którym mowa w art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2004/849/WE (⁶) i 2004/860/WE (⁷) w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej i Wspólnoty Europejskiej oraz tymczasowego stosowania niektórych postanowień tej Umowy.

(8) Niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany, w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 roku,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik 2 wykaz A Wspólnych Instrukcji Konsularnych zmienia się w następujący sposób:

W rubryce z nagłówkiem BNL dodaje się Indonezję i litery „DS” odnoszące się do niej.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 listopada 2006 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 5 października 2006 r.