KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat o przystąpieniu Bułgarii i Rumunii, w szczególności jego art. 4 ust. 3,

uwzględniając Akt przystąpienia Bułgarii i Rumunii, w szczególności jego art. 37,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na mocy art. 2 Aktu przystąpienia postanowienia aktów przyjętych przez instytucje europejskie przed przystąpieniem są wiążące dla Bułgarii i Rumunii i są przez te państwa stosowane zgodnie z warunkami ustanowionymi w traktatach i w wyżej wymienionym Akcie.

(2) Artykuł 37 Aktu przystąpienia uprawnia Komisję do podejmowania stosownych działań, w przypadku gdy Bułgaria lub Rumunia nie wykona zobowiązań podjętych w ramach negocjacji w sprawie przystąpienia, powodując poważne naruszenie funkcjonowania rynku wewnętrznego bądź bezpośrednie ryzyko takiego naruszenia.

(3) Artykuł 17 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 oraz (WE) nr 2529/2001 (¹), wymaga od państw członkowskich ustanowienia zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli, zwanego dalej „systemem IACS”.

(4) Wymaga się, aby od dnia przystąpienia do UE Bułgaria i Rumunia posiadały funkcjonujący system IACS w celu kontroli dużej części wspólnotowego wsparcia dla rolnictwa w tych państwach. Na podstawie informacji dostarczonych przez Bułgarię i Rumunię przed dniem przyjęcia niniejszego rozporządzenia oraz na podstawie kontroli, przeprowadzonych przez te państwa we własnym zakresie, Komisja uznała, iż istnieje poważne zagrożenie dla istnienia i funkcjonalności systemu IACS w tych państwach.

(5) Poważne niedociągnięcia w systemie IACS w Bułgarii lub Rumunii doprowadziłyby do sytuacji, w której płatności z tytułu wsparcia dla rolnictwa, podlegające kontroli w ramach tego systemu nie byłyby kontrolowane lub nie byłyby kontrolowane w odpowiedni sposób. W związku z tym istniałoby poważne ryzyko, że wsparcie to otrzymywaliby producenci niebędący lub będący jedynie częściowo upoważnieni do otrzymywania wsparcia dla rolnictwa, tym samym znajdując się w korzystniejszej sytuacji niż przewidują to przepisy prawa wspólnotowego. W przypadku każdego z tych państw wydatki na dopłaty bezpośrednie i rozwój obszarów wiejskich, kontrolowane zgodnie z systemem IACS, wyniosą około 80 % łącznych wydatków na rolnictwo i będą wymagały przeznaczenia na ten cel znacznych kwot rzędu setek milionów euro, co wskazuje na to, że prawidłowe funkcjonowanie systemu IACS ma istotne znaczenie dla wprowadzenia wspólnej polityki rolnej w obu krajach i prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego Wspólnoty. Ponieważ jest bardzo prawdopodobne, że korzyści te wywierałyby wpływ na handel na rynku wewnętrznym, mogłyby one spowodować bezpośrednie ryzyko poważnego naruszenia funkcjonowania tego rynku.

(6) Powstaniu tego ryzyka nie można zapobiec, stosując jedynie art. 17 i 27 rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (²), zważywszy na charakter systemów i procedur przewidzianych w tych przepisach. W związku z tym konieczne jest zastosowanie art. 37 Aktu przystąpienia pozwalającego Komisji na podjęcie stosownych działań mających na celu wyeliminowanie ryzyka.

(7) Po przystąpieniu do UE zarówno Bułgaria, jak i Rumunia powinny, na podstawie sprawozdania niezależnego organu, złożyć Komisji oświadczenie stwierdzające, czy ich system IACS istnieje i jest zdolny do funkcjonowania. W przypadku stwierdzenia niedociągnięć wspomniane państwa powinny natychmiast je usunąć.

(8) Jeżeli Komisja, na podstawie oświadczenia Bułgarii i Rumunii bądź sprawozdania niezależnego organu lub wyników kontroli przeprowadzonej przez nią we własnym zakresie dojdzie do wniosku, że wciąż istnieją niedociągnięcia na tyle poważne, że wpływają one negatywnie na prawidłowe funkcjonowanie ogólnego systemu zarządzania wydatkami na rolnictwo i kontrolowania ich, objętego systemem IACS, i że w związku z tym istnieje bezpośrednie ryzyko poważnego naruszenia funkcjonowania rynku wewnętrznego, powinna ona tymczasowo obniżyć na określony czas jednego roku płatności miesięczne i pośrednie dokonywane na rzecz Bułgarii i Rumunii na mocy art. 14 i 26 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005. Tymczasowa obniżka powinna odpowiadać wartości procentowej, którą Komisja stosuje zgodnie z własnymi wytycznymi w ramach rozliczenia zgodności, jeśli system kontroli państwa członkowskiego wykazuje poważne braki i jeśli istnieją dowody na poważne nieprawidłowości. Taka tymczasowa obniżka jest konieczna, aby nakłonić zainteresowane państwo do usunięcia niedociągnięć w swoim systemie IACS w celu zapobiegania nieprawidłowym płatnościom i oszukańczym praktykom lub ich wykrywania oraz w celu odzyskiwania nienależnie wypłaconych kwot, eliminując w ten sposób ryzyko poważnego naruszenia funkcjonowania rynku wewnętrznego Wspólnoty.

(9) Po upływie dwunastu miesięcy Komisja powinna dokonać przeglądu w celu podjęcia decyzji o kontynuacji lub zaprzestaniu stosowania tymczasowej obniżki płatności miesięcznych i pośrednich.

(10) Tymczasowa obniżka powinna być stosowana jedynie w odniesieniu do środków wsparcia zarządzanych i kontrolowanych w ramach systemu IACS.

(11) Tymczasowa obniżka powinna być w dalszym ciągu stosowana w ramach procedury rozliczenia zgodności, o której mowa w art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 i nie powinna naruszać postanowień decyzji, które mają zostać podjęte w tym kontekście,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Do końca trzeciego miesiąca po przystąpieniu Bułgaria i Rumunia składają Komisji oświadczenie na poziomie ministerialnym, stwierdzające, czy:

a) elementy zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli (zwanego dalej systemem „IACS”), o których mowa w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, zostały ustanowione na ich właściwych terytoriach zgodnie z odpowiednim prawodawstwem Wspólnoty w stopniu, w którym odnoszą się do zarządzania i kontroli systemów pomocy stosowanych w Bułgarii i Rumunii;

b) system „IACS” i inne elementy niezbędne do zapewnienia prawidłowego wypłacania pomocy, o której mowa w art. 3 niniejszego rozporządzenia, funkcjonują na ich właściwych terytoriach.

2. Oświadczenie przewidziane w ust. 1 przygotowywane jest na podstawie sprawozdania sporządzonego przez organ, który posiada niezbędne kompetencje naukowe i jest niezależny od agencji płatniczej i jednostki koordynującej, o których mowa odpowiednio w art. 6 ust. 1 i art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005. Zarówno Bułgaria, jak i Rumunia wyznaczają organ przygotowujący sprawozdanie.

Sprawozdanie stwierdza, czy wymogi przewidziane w ust. 1 są spełnione. Sprawozdanie to zostaje udostępnione Komisji.

Artykuł 2

1. Komisja podejmuje decyzję w sprawie tymczasowego obniżenia płatności miesięcznych i pośrednich, o których mowa w art. 14 i 26 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, o 25 % jeżeli na podstawie oświadczenia lub sprawozdania, o którym mowa w art. 1 niniejszego rozporządzenia, albo wyników kontroli przeprowadzonej we własnym zakresie, oraz po umożliwieniu danemu państwu członkowskiemu przedstawienia uwag w stosownym terminie, stwierdzi, że:

a) Bułgaria i Rumunia nie przestrzegają swoich zobowiązań wynikających z art. 1 ust. 1 i 2;

b) elementy, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a), nie zostały ustanowione;

c) mimo iż elementy, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a), zostały ustanowione, w systemie IACS lub innych elementach niezbędnych do zapewnienia prawidłowego wypłacania pomocy, o której mowa w art. 3, istnieją niedociągnięcia na tyle poważne, że wpływają one negatywnie na prawidłowe funkcjonowanie ogólnego systemu.

Bułgaria i Rumunia podejmują wszelkie niezbędne działania w celu natychmiastowego usunięcia wszelkich stwierdzonych niedociągnięć.

2. Tymczasowa obniżka stosowana jest w odniesieniu do płatności miesięcznych i pośrednich dokonywanych od dnia 1 grudnia 2007 r. do dnia 30 listopada 2008 r.

3. Komisja przedłuża tymczasową obniżkę na dalsze dwunastomiesięczne okresy, jeśli w dalszym ciągu spełniany będzie co najmniej jeden z warunków, o których mowa w ust. 1.

4. Tymczasowa obniżka nie narusza jakichkolwiek redukcji i zawieszeń na podstawie art. 17 i 27 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005.

Artykuł 3

Tymczasowa obniżka przewidziana w art. 2 jest stosowana w odniesieniu do wsparcia udzielanego w ramach następujących działań:

a) przejściowego uproszczonego wsparcia dochodów rolników w nowych państwach członkowskich przewidzianych w art. 143b rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 lub systemów pomocy, o których mowa w tytułach III i IV wymienionego rozporządzenia;

b) uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich przewidzianych w art. 143c rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, finansowanych na mocy przepisów znajdujących się w podsekcji E sekcji I załącznika VIII do Aktu przystąpienia;

c) płatności, o których mowa w art. 36 lit. a) pkt i)-v) i art. 36 lit. b) pkt i)-v) rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 (³), z wyjątkiem płatności odnoszących się do działań, o których mowa w art. 39 ust. 5 tego rozporządzenia oraz działań określonych w art. 36 lit. b) pkt i) oraz iii) w stopniu, w jakim dotyczy to kosztów założenia.

Artykuł 4

Jakakolwiek decyzja przyjęta na podstawie niniejszego rozporządzenia lub brak takiej decyzji pozostaje bez wpływu na rozliczenie zgodności rachunków, o którym mowa w art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z zastrzeżeniem i w dniu wejścia w życie Traktatu o przystąpieniu Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 września 2006 r.