PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (²),

a także mając na uwadze co następuje:

(1) Dyrektywa 78/659/EWG Rady z dnia 18 lipca 1978 r. w sprawie jakości słodkich wód wymagających ochrony lub poprawy w celu zachowania życia ryb (³) została kilkakrotnie znacząco zmieniona (⁴). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości dyrektywa ta powinna zostać ujednolicona.

(2) Ochrona i poprawa środowiska wymaga podjęcia określonych działań chroniących wody przed zanieczyszczeniem, dotyczy to również wód słodkich, w których mogą żyć ryby.

(3) Zarówno z ekologicznego, jak i z ekonomicznego punktu widzenia niezbędna jest ochrona populacji ryb przed różnymi szkodliwymi skutkami wprowadzania substancji zanieczyszczających do wód, takimi jak w szczególności redukcja populacji ryb określonych gatunków, a nawet, w pewnych przypadkach, zanikanie szeregu tych gatunków.

(4) Decyzja nr 1600/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 2002 r. ustanawiająca szósty wspólnotowy program działań w zakresie środowiska naturalnego (⁵) ma na celu zagwarantowanie osiągnięcia poziomów jakości wód powierzchniowych, które nie wywierają znacznego wpływu na środowisko naturalne oraz nie stwarzają zagrożenia dla środowiska naturalnego.

(5) Różnice pomiędzy przepisami obowiązującymi w różnych Państwach Członkowskich w zakresie jakości wody słodkiej, w której mogą żyć ryby, mogą stwarzać nierówne warunki konkurencji i w ten sposób bezpośrednio wpływać na funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

(6) W celu osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie powinny określić wody, do których będzie się ona stosować, oraz będą musiały ustalić dla nich wartości dopuszczalne zgodne z niektórymi parametrami. Zostaną podjęte działania zapewniające, że wody wyznaczone w ten sposób będą odpowiadać tym wartościom w ciągu pięciu lat od ich wyznaczenia.

(7) Należy ustanowić przepisy, że wody słodkie, w których mogą żyć ryby, będą, na niektórych warunkach, uważane za spełniające te wartości parametryczne, nawet jeżeli określony procent próbek nie spełni wymienionych wartości granicznych.

(8) W celu zapewnienia, że jakość wód słodkich, w których mogą żyć ryby słodko wodne jest sprawdzana, należy pobierać minimalną liczbę próbek i wykonywać pomiary, odnoszące się do wymienionych w załączniku parametrów. Zależnie od jakości wody można zmniejszyć ilość pobieranych próbek lub zaprzestać ich pobierania.

(9) Państwa Członkowskie nie są w stanie kontrolować niektórych warunków naturalnych i dlatego, w pewnych przypadkach, niezbędna jest możliwość odstępstwa od niniejszej dyrektywy.

(10) Postęp naukowo-techniczny może spowodować konieczność szybkiego dostosowania pewnych wymogów ustanowionych w załączniku L Dla ułatwienia wprowadzania w życie środków wymaganych w tym celu należy ustanowić procedurę umożliwiającą bliską współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją, zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (⁶).

(11) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań Państw Członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa wewnętrznego dyrektyw określonych w załączniku III część B,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Niniejsza dyrektywa dotyczy jakości wód słodkich i ma zastosowanie do wód wyznaczonych przez Państwa Członkowskie jako wymagające ochrony lub poprawy w celu zachowania życia ryb.

2. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do wód w naturalnych lub sztucznych stawach rybnych, gdzie prowadzona jest intensywna hodowla ryb.

3. Celem niniejszej dyrektywy jest ochrona lub poprawa jakości wód słodkich płynących lub stojących, w których możliwe jest życie, lub, po zmniejszeniu czy eliminacji zanieczyszczeń, będzie możliwe życie ryb należących do:

a) naturalnie zróżnicowanych gatunków lokalnych;

b) gatunków, których obecność właściwe organy Państwa Członkowskiego uznają za pożądaną dla gospodarki wodnej.

4. Do celów niniejszej dyrektywy:

a) określenie „wody łososiowe” oznacza wody, w których żyją lub będą mogły żyć ryby z gatunków takich jak łosoś (Salmo sakr), pstrąg (Salmo trutta), lipień (Thumallus thymallus) i sieja (Coregonus);

b) określenie „wody karpiowe” oznacza wody, w których żyją lub będą mogły żyć ryby karpiowate lub innych gatunków, np. szczupak (Esox lucius), okoń (Perca jlwialis) i węgorz (Anguilla anguilla).

Artykuł 2

Parametry fizyczne i chemiczne dla wód wyznaczonych przez Państwa Członkowskie są wymienione w załączniku L

Do celów stosowania tych parametrów wody dzieli się na łososiowe i karpiowe.

Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie ustalają, dla wyznaczonych wód, parametry wymienione w załączniku I w kolumnach G oraz L Parametry te powinny być zgodne z uwagami zawartymi w każdej z tych dwóch kolumn.

2. Państwa Członkowskie nie mogą wyznaczać mniej restrykcyjnych wartości od tych wyszczególnionych w załączniku I w kolumnie I i powinny dążyć do respektowania wartości z kolumny G, uwzględniając zasadę określoną w art. 8.

Artykuł 4

1. Państwa Członkowskie wyznaczają wody łososiowe i karpiowe i mogą następnie wyznaczać dodatkowe wody.

2. Państwa Członkowskie mogą zmieniać wyznaczenie niektórych wód w wyniku pojawienia się czynników nieprzewidzianych w czasie wyznaczania, biorąc pod uwagę zasadę określoną w art. 8.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie tworzą programy w celu redukcji zanieczyszczeń i zapewnienia zgodności wyznaczonych wód w ciągu pięciu lat od ich wyznaczenia, zgodnie z art. 4, z wartościami ustanowionymi przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 3, jak i uwagami znajdującymi się w kolumnach G oraz I załącznika L

Artykuł 6

1. Do celów wprowadzenia w życie art. 5 wyznaczone wody uważa się za spełniające przepisy niniejszej dyrektywy, jeżeli ich próbki pobierane przez okres 12 miesięcy w tym samym miejscu z minimalną częstotliwością określoną w załączniku I, wykazują zgodność zarówno z wartościami ustanowionych przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 3, jak i uwagami zawartymi w załączniku I w kolumnach G i I, w przypadku:

a) 95 % próbek dla parametrów: pH, BZT-5, azotany, niezjoni-zowany amoniak, całkowita zawartość azotanów amonu, całkowita zawartość chloru resztkowego, całkowita zawartość cynku i rozpuszczonej miedzi. Jeżeli częstotliwość pobierania próbek jest mniejsza niż jedna próbka miesięcznie, wszystkie wyżej wymienione wartości i uwagi są przestrzegane przy wszystkich próbkach;

b) wartości procentowych wymienionych w załączniku I dla parametrów: temperatura i tlen rozpuszczony;

c) średniego stężenia dla parametru: zawiesina ciała stałego.

2. Przypadki, w których wartości wyznaczone przez Państwa Członkowskie, zgodnie z art. 3 lub uwagami ujętymi w załączniku I w kolumnach G i I, nie są przestrzegane, nie są brane pod uwagę przy obliczaniu wartości procentowych przewidzianych w ust. l, jeżeli są one wynikiem powodzi lub innych klęsk żywiołowych.

Artykuł 7

1. Właściwe organy w Państwach Członkowskich przeprowadzają czynności związane z pobieraniem próbek, których minimalna częstotliwość określona jest w załączniku L

2. Jeżeli właściwe organy stwierdzą, że jakość wyznaczonych wód jest znacznie wyższa od tej, która wynikałaby z zastosowania wartości ustanowionych zgodnie z art. 3 i uwagami zawartymi w załączniku I w kolumnach G oraz I, częstotliwość pobierania próbek może ulec zmniejszeniu. W razie braku zanieczyszczeń lub niewystępowania ryzyka pogorszenia się jakości wód właściwe organy mogą uznać pobieranie próbek za zbędne.

3. Jeśli pobieranie próbek wskazuje, że wartość ustanowiona przez Państwo Członkowskie zgodnie z art. 3 lub uwagą zawartą w załączniku I w jednej z kolumn G lub I nie jest spełniana, Państwo Członkowskie określi, czy jest to wynik przypadku, zjawiska przyrodniczego, czy też zanieczyszczenia, i przyjmie właściwe środki.

4. Dokładne miejsce pobierania próbek, odległość miedzy nim a najbliżej położonym miejscem, gdzie zanieczyszczenia są zrzucane, oraz głębokość, z której próbki są pobierane, określają właściwe organy Państwa Członkowskiego, w szczególności na podstawie lokalnych warunków środowiska.

5. Niektóre referencyjne metody analizy odnośnych parametrów są określone w załączniku I. Laboratoria stosujące inne metody zapewniają, że uzyskane wyniki są równoważne lub porównywalne z wynikami wyszczególnionymi w załączniku L

Artykuł 8

Wprowadzanie w życie środków podjętych na mocy niniejszej dyrektywy nie może w żadnym przypadku, bezpośrednio lub pośrednio, prowadzić do wzrostu zanieczyszczenia wody słodkiej.

Artykuł 9

Państwa Członkowskie mogą, w dowolnym czasie, ustanowić bardziej restrykcyjne wartości dla wyznaczonych wód niż te ustanowione w niniejszej dyrektywie. Mogą również wydać przepisy dotyczące parametrów innych niż przewidziane w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 10

W przypadku gdy wody słodkie przecinają lub stanowią granice państwowe miedzy Państwami Członkowskimi i jeżeli jedno z tych państw rozważa wyznaczenie tych wód, państwa te konsultują się w celu określenia, do których odcinków może się stosować niniejsza dyrektywa, oraz w celu określenia konsekwencji, jakie należy wyciągnąć ze wspólnych celów w zakresie jakości; konsekwencje te zostaną określone, po formalnych konsultacjach, przez każde zainteresowane państwo. W tych obradach może uczestniczyć Komisja.

Artykuł 11

Państwa Członkowskie mogą odstąpić od niniejszej dyrektywy:

a) w przypadku pewnych parametrów oznaczonych (0) w załączniku I z uwagi na wyjątkowe warunki pogodowe lub geograficzne;

b) kiedy wyznaczone wody podlegają naturalnemu wzbogaceniu w pewne substancje, tak że wartości wymienione w załączniku I nie są uwzględniane.

Naturalne wzbogacenie oznacza proces, poprzez który bez interwencji człowieka dany zbiornik wodny otrzymuje z gleby pewne substancje w niej zawarte.

Artykuł 12

[1] Komisja przyjmuje wszelkie środki niezbędne do dostosowywania do postępu naukowego i technicznego wartości G parametrów oraz metod analizy zawartych w załączniku I do niniejszej dyrektywy. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 13 ust. 2.

Artykuł 13

1. Komisje wspomaga Komitet ds. Dostosowania do Postępu Naukowo-Technicznego (zwany dalej „Komitetem”).

2. [2] W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

3. [3] (skreślony).

Artykuł 14

Do celów stosowania niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie przekażą Komisji informacje dotyczące:

a) wód wyznaczonych zgodnie z art. 4 ust. 1, w formie streszczenia;

b) zmiany w wyznaczeniu niektórych wód zgodnie z art. 4 ust. 2;

c) przepisów ustanowionych w celu wprowadzenia nowych parametrów zgodnie z art. 9;

d) stosowania odstępstw od wartości wymienionych w kolumnie I w załączniku L

Bardziej ogólnie - Państwa Członkowskie przekażą Komisji, na jej uzasadniony wniosek, wszelkie informacje konieczne do stosowania niniejszej dyrektywy.

Artykuł 15

Co trzy lata i po raz pierwszy w okresie 1993-1995 włącznie Państwa Członkowskie przekazują Komisji informacje dotyczące wykonywania niniejszej dyrektywy w formie sprawozdania sektorowego, które obejmuje również inne stosowne dyrektywy wspólnotowe. Sprawozdanie to jest sporządzane na podstawie kwestionariusza lub szkicu opracowanego przez Komisje zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 6 dyrektywy Rady 91/692/EWG z dnia 23 grudnia 1991 r. normalizującej i racjonalizującej sprawozdania dotyczące wykonywania niektórych dyrektyw odnoszących się do środowiska (⁷). Kwestionariusz lub szkic jest przesyłany Państwom Członkowskim sześć miesięcy przed rozpoczęciem okresu objętego sprawozdaniem. Sprawozdanie jest przesyłane Komisji w ciągu dziewięciu miesięcy od zakończenia trzyletniego okresu objętego sprawozdaniem.

Komisja publikuje sprawozdanie wspólnotowe w sprawie wykonania niniejszej dyrektywy w ciągu dziewięciu miesięcy od otrzymania sprawozdań od Państw Członkowskich.

Artykuł 16

Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 17

Dyrektywa 78/659/EWG zostaje uchylona bez naruszenia zobowiązań Państw Członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku III cześć B.

Odesłania do uchylonej dyrektywy należy odczytywać jako odesłania do niniejszej dyrektywy zgodnie z tabelą korelacji w załączniku IV.

Artykuł 18

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 19

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 6 września 2006 r.