RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) (zwane dalej „rozporządzeniem podstawowym”), w szczególności jego art. 9 i art. 11 ust. 2,

uwzględniając projekt przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Obowiązujące środki

(1) W grudniu 1993 r. Rada w drodze rozporządzenia (WE) nr 3386/93 (²) („dochodzenie pierwotne”) nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz magnezji całkowicie wypalonej (spiekanej) („produkt objęty postępowaniem”) pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”). Wspomniane środki miały formę minimalnej ceny przywozowej.

(2) Po przeglądzie wygaśnięcia wspomniane środki antydumpingowe zostały utrzymane na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 360/2000 (³) z lutego 2000 r.

(3) W następstwie przeglądu okresowego Rada, na mocy rozporządzenia (WE) nr 986/2003 (⁴), zmieniła formę obowiązujących środków antydumpingowych poprzez utrzymanie ceny minimalnej, jednak z zastrzeżeniem szczególnych warunków oraz poprzez nałożenie stawki ad valorem wysokości 63,3 % we wszystkich pozostałych przypadkach.

2. Wniosek o dokonanie przeglądu

(4) W następstwie publikacji zawiadomienia w sprawie zbliżającego się upływu terminu obowiązywania środków antydumpingowych na przywóz magnezji całkowicie wypalonej pochodzącej z ChRL (⁵), w listopadzie 2004 r. służby Komisji otrzymały wniosek o przegląd tych środków zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(5) Wniosek został złożony przez stowarzyszenie Eurométaux, działające w imieniu producentów Wspólnoty (zwanych dalej „producentami składającymi wniosek”), reprezentujące znaczny udział, w tym wypadku ponad 50 %, we wspólnotowej produkcji magnezji całkowicie wypalonej.

(6) W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponowienia dumpingu i zaistnienia szkody dla przemysłu wspólnotowego. Po konsultacji z Komitetem Doradczym Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające przeprowadzenie przeglądu, i rozpoczęła dochodzenie (⁶) zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

3. Dochodzenie

(7) O rozpoczęciu przeglądu służby Komisji oficjalnie powiadomiły producentów ze Wspólnoty składających wniosek, pozostałych producentów ze Wspólnoty, producentów eksportujących w ChRL (zwanych dalej „chińskimi eksporterami”), importerów, handlowców, zainteresowanych użytkowników i ich zrzeszenia oraz przedstawicieli rządu kraju wywozu.

(8) Służby Komisji przesłały kwestionariusze do wszystkich, którzy zgłosili się w terminie określonym w zawiadomieniu o rozpoczęciu przeglądu, oraz do wymienionych stron.

(9) Służby Komisji dały również stronom bezpośrednio zainteresowanym możliwość przedstawienia swoich poglądów na piśmie i zwrócenia się z prośbą o możliwość ustnego wyjaśnienia w terminie ustalonym w zawiadomieniu o rozpoczęciu przeglądu.

(10) Ze względu na dużą liczbę producentów eksportujących w ChRL oraz importerów produktu objętego postępowaniem, zawiadomienie o wszczęciu przeglądu przewidywało kontrolę wyrywkową zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego. W celu podjęcia decyzji co do konieczności kontroli wyrywkowej, a w przypadku uznania jej za konieczną, wybrania grupy reprezentatywnej, służby Komisji rozesłały formularze, prosząc o szczegółowe informacje na temat średniej wielkości sprzedaży oraz cen każdego z eksportujących producentów i importerów objętych postępowaniem. Nie otrzymano żadnej odpowiedzi ze strony eksportujących producentów, a tylko trzy odpowiedzi od importerów. W związku z powyższym postanowiono, iż kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.

(11) Ponadto kwestionariusze zostały wysłane do znanych służbom Komisji producentów w potencjalnych państwach analogicznych, czyli w Brazylii, Kanadzie i Turcji.

(12) Wszyscy producenci ze Wspólnoty składający wniosek odpowiedzieli na pytania zawarte w kwestionariuszu. Komisja nie otrzymała odpowiedzi od żadnego chińskiego producenta eksportującego ani importera. Jednakże dwaj importerzy przedstawili swoje opinie na piśmie. Jeden użytkownik przedłożył częściowo wypełniony kwestionariusz.

(13) Służby Komisji prowadziły dalsze badanie i weryfikację informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa utrzymania się lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz określenia interesów Wspólnoty. Dokonano wizyt weryfikacyjnych na terenie zakładów następujących przedsiębiorstw:

a) składający wniosek producenci wspólnotowi:

- Grecian Magnesite SA, Ateny, Grecja,

- Magnesitas Navarras, S.A., Pamplona, Hiszpania,

- Slovenské Magnezitové Závody a.s., Jelšava, Słowacja;

b) producent w kraju analogicznym:

- Kümaş Kütahya Manyezit Işletmeleri Pazarlama A.Ş., Kütahya, Turcja.

4. Okres objęty dochodzeniem

(14) Badanie w sprawie utrzymania się lub ponownego wystąpienia dumpingu dotyczyło okresu od dnia 1 stycznia 2004 r. do dnia 31 grudnia 2004 r. (zwanego dalej „okresem objętym dochodzeniem” lub „OD”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa utrzymania się lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2000 r. do końca OD (badany okres).

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1. Produkt objęty postępowaniem

(15) Produktem objętym postępowaniem jest ten sam produkt, co w poprzednich dochodzeniach, które prowadziły do nałożenia obowiązujących obecnie środków, tj. naturalna magnezja całkowicie wypalona, pochodząca z ChRL i sklasyfikowana pod kodem CN 25199030.

(16) Magnezja całkowicie wypalona jest otrzymywana z magnezytu, czyli występującego w warunkach naturalnych węglanu magnezu. Aby wyprodukować magnezję całkowicie wypaloną, należy wydobyć węglan magnezu, a następnie poddać go kruszeniu, sortowaniu i wypalaniu w piecu w temperaturze od 1500 do 2000 °C. Produktem tego procesu jest magnezja całkowicie wypalona o zawartości MgO (tlenku magnezu) od 80 do 98 %. Głównymi zanieczyszczeniami magnezji całkowicie wypalonej są SiO₂, Fe₂O₃, Al₂O₃, CaO i B₂O₃ (odpowiednio: ditlenek krzemu, tlenek żelaza, tlenek glinu, tlenek wapnia i tritlenek diboru). Magnezja całkowicie wypalona jest stosowana przede wszystkim w przemyśle materiałów ogniotrwałych do produkcji formowanych i nieformowanych materiałów ogniotrwałych. Choć istnieją różne typy produktu objętego postępowaniem, np. o różnej zawartości MgO, wszystkie one mają te same podstawowe własności chemiczne, fizyczne oraz zastosowania i są wzajemnie wymienne. W związku z tym, podobnie jak w poprzednim dochodzeniu, do celów niniejszego dochodzenia wszystkie gatunki magnezji całkowicie wypalonej należy traktować jako jeden towar.

2. Produkt podobny

(17) Zgodnie z ustaleniami poprzedniego dochodzenia, niniejsze dochodzenie przeglądowe potwierdziło, że produkty wywożone przez ChRL oraz produkty wytwarzane i sprzedawane na rynku krajowym ChRL, a także te wytwarzane i sprzedawane przez producentów wspólnotowych na rynku wspólnotowym oraz przez producenta w kraju analogicznym na rynku krajowym kraju analogicznego mają te same podstawowe cechy fizyczne i chemiczne oraz zastosowania końcowe, dlatego też uznaje się je za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

C. PRAWDOPODOBIEŃSTWO UTRZYMYWANIA SIĘ DUMPINGU

(18) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy wygaśnięcie środków mogłoby doprowadzić do utrzymywania się dumpingu.

1. Uwagi wstępne

(19) Wobec braku współpracy zarówno ze strony chińskich producentów eksportujących, jak i importerów wspólnotowych, badanie musiało oprzeć się na informacjach uzyskanych przez służby Komisji z innych źródeł. W tym zakresie i zgodnie z postanowieniami art. 18 rozporządzenia podstawowego do ustalenia ilości i cen przywozu posłużono się danymi Eurostatu z 8-cyfrowym kodem CN, sprawdzonymi z innymi źródłami.

(20) W oparciu o dane Eurostatu ustalono, że w OD przywieziono z ChRL do Wspólnoty 369079 ton magnezji całkowicie wypalonej, co stanowi ok. 40 % konsumpcji wspólnotowej.

(21) W OD dotyczącym poprzedniego przeglądu wygaśnięcia wielkość przywozu chińskiej magnezji całkowicie wypalonej do Wspólnoty wynosiła 260967 ton, tj. 54 % konsumpcji wspólnotowej.

(22) Należy zauważyć, że ze względu na rozszerzenie Wspólnoty do 25 państw członkowskich nie można dokonać bezpośredniego porównania wielkości wywozu i udziału wywozu w rynku ustalonych w trakcie poprzedniego i obecnego przeglądu wygaśnięcia.

2. Przywóz dumpingowy w okresie objętym dochodzeniem

(23) Zgodnie z art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, służby Komisji zastosowały tę samą metodologię, co w poprzednim dochodzeniu. Należy przypomnieć, że w poprzednim dochodzeniu ustanowiono margines dumpingu w wysokości 50 %.

Kraj analogiczny

(24) Przy wyliczaniu wartości normalnej uwzględniono fakt, że na rzecz tego dochodzenia wartość normalna na przywóz z ChRL musi - zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego - opierać się na danych pochodzących z kraju trzeciego o gospodarce rynkowej. W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania za odpowiedni kraj trzeci o gospodarce rynkowej uznano Turcję. Niepowiązany importer przedłożył uwagę, że Turcja nie jest właściwa, ponieważ dostęp do surowców jest w niej trudniejszy niż w ChRL: kopalnie magnezji w Turcji nie posiadają tych samych naturalnych udogodnień, co w ChRL, koszty wydobycia i obróbki są tam więc wyższe niż w kopalniach chińskich. Ten sam importer utrzymywał ponadto, że turecki rynek krajowy jest zbyt mały, aby mógł być reprezentatywny dla rynku chińskiego. Importer ten zaproponował Brazylię lub Kanadę jako bardziej odpowiednie potencjalne kraje trzecie o gospodarce rynkowej.

(25) Służby Komisji zbadały, czy wybór Turcji, która była już wykorzystana jako państwo trzecie o gospodarce rynkowej w poprzednim badaniu, jest nadal racjonalnie uzasadniony. W szczególności ustalono, że co najmniej trzy przedsiębiorstwa tureckie produkowały i sprzedawały w Turcji znaczne ilości magnezji całkowicie wypalonej, konkurując ze sobą nawzajem oraz z przywozem z innych państw. Kwestia łatwiejszego dostępu do surowców w ChRL niż w Turcji była już podnoszona w pierwszym badaniu i nie przedstawiono żadnych nowych dowodów pozwalających na zmianę wniosku, że Turcja jest właściwym państwem trzecim o gospodarce rynkowej. Gdyby wykazano istnienie takich różnic, można by je uwzględnić poprzez dokonanie niezbędnych dostosowań. Jeden turecki producent wyraził zgodę na współpracę.

(26) Wzięto również pod uwagę propozycję wyznaczenia Brazylii lub Kanady jako potencjalnego kraju analogicznego i wysłano kwestionariusze antydumpingowe do wszystkich znanych producentów magnezji całkowicie wypalonej w tych krajach. Nie otrzymano jednak odpowiedzi, służby Komisji nie miały więc informacji o cenach sprzedaży i kosztach produkcji magnezji całkowicie wypalonej w Kanadzie i Brazylii. Nie można zatem dalej rozważać stosowania Brazylii i Kanady jako krajów analogicznych.

(27) W związku z powyższym stwierdzono, że Turcja jest krajem analogicznym właściwym do celów ustalenia normalnej wartości.

Wartość normalna

(28) Zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego rozważono, czy turecki producent osiągnął wystarczającą sprzedaż krajową produktu objętego postępowaniem w zwykłym obrocie handlowym. Ponieważ ilość rentownych transakcji była wyższa niż 80 %, a średnia ważona cen przewyższała koszt produkcji wraz z kosztami sprzedaży, ogólnymi i administracyjnymi, wartość normalna została ustalona na podstawie średniej ważonej cen faktycznie płaconych za sprzedaż produktu objętego postępowaniem na rynku krajowym Turcji. Zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego i w braku jakiejkolwiek współpracy ze strony chińskich eksporterów, zastosowano średnią ważoną cen sprzedaży producenta tureckiego, ponieważ nie posiadano informacji na temat typów produktu przywożonych z ChRL do Wspólnoty ani informacji sugerujących, że asortyment produktu wywożonego z ChRL do Wspólnoty był znacząco odmienny od asortymentu produktu w sprzedaży krajowej w Turcji.

Cena eksportowa

(29) Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich eksporterów, cena eksportowa musiała być ustalona na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Za właściwą podstawę do określenia ceny eksportowej przyjęto dane liczbowe uzyskane z Eurostatu. Podane przez Eurostat średnie poziomy cen zostały potwierdzone poprzez odniesienie ich do informacji uzyskanych od jednego współpracującego użytkownika.

Porównanie

(30) Dokonano porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceny eksportowej magnezji całkowicie wypalonej, zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego, przyjmując obie ceny na poziomie ex-works.

(31) Aby dokonać rzetelnego porównania wartości normalnej z ceną eksportową, wzięto również pod uwagę różnice czynników mających wpływ na porównywalność cen, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym wprowadzono korekty z tytułu frachtu śródlądowego i morskiego, ubezpieczenia, opłat manipulacyjnych, załadunku oraz kosztów ubocznych.

(32) W poprzednim badaniu uznano, że dostęp do surowców był łatwiejszy w ChRL niż w Turcji. Wobec braku informacji wskazujących na jakiekolwiek zmiany w tym względzie, w celu uwzględnienia różnic w kosztach wydobycia w tych dwóch krajach zostało przyznane odliczenie. Wartość normalną skorygowano o taką samą wartość, jaką przyjęto podczas poprzedniego dochodzenia, tj. obniżono wartość normalną o wartość odpowiadającą 20 % kosztów wydobycia ustalonych dla współpracującego producenta tureckiego.

(33) Ponadto podobnie jak w poprzednich dochodzeniach stwierdzono, że czystość surowca pochodzącego z ChRL jest wyższa niż surowca tureckiego. Wobec braku informacji wskazujących na jakiekolwiek zmiany w tym względzie, w celu uwzględnienia tej różnicy przyjęto korektę odpowiadającą 25 % kosztów wytworzenia ustalonych dla współpracującego producenta tureckiego.

Margines dumpingu

(34) Porównanie wartości normalnej z ceną eksportową wykazało istnienie dumpingu z marginesem dumpingu równym wartości, o jaką wartość normalna, ustalona w sposób określony powyżej, przewyższała cenę stosowaną przy wywozie do Wspólnoty. Stwierdzony margines dumpingu, wyrażony procentowo w stosunku do ceny importowej cif na granicy Wspólnoty, wynosił 35 %.

3. Zmiany w przywozie w przypadku uchylenia środków

Uwagi wstępne

(35) W nawiązaniu do analizy występowania dumpingu w OD zbadano również prawdopodobieństwo utrzymywania się dumpingu. Wobec braku współpracy ze strony jakiegokolwiek chińskiego producenta eksportującego, a także mając na uwadze, iż niewiele jest powszechnie dostępnych informacji na temat chińskiego przemysłu magnezji całkowicie wypalonej, wnioski podane poniżej opierają się głównie na dostępnych faktach, a dokładniej na informacjach z badań rynku przedłożonych przez producentów składających wniosek lub uzyskanych podczas dochodzenia i uznanych za wiarygodne, wraz z danymi otrzymanymi z Eurostatu, Japońskich Statystyk Handlu oraz Biura Spisowego USA.

Chińskie moce produkcyjne

(36) Według wniosku o przeprowadzenie przeglądu wygaśnięcia, chińscy producenci posiadają znaczne niewykorzystane moce produkcyjne, ponieważ należą do nich największe na świecie złoża rudy magnezytu, oceniane na ok. 1300 milionów ton. Łącznie chińskie moce produkcyjne w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem ocenia się na ok. 3,5 miliona ton rocznie, podczas gdy konsumpcję krajową ocenia się na ok. 1,2 do 1,5 miliona ton, a wywóz na ok. 1 milion ton rocznie. Wskazuje to, że chińska produkcja mogłaby w szybkim czasie jeszcze bardziej wzrosnąć dzięki chińskim eksporterom.

Chińskie ceny eksportowe do Wspólnoty

(37) Zgodnie z danymi liczbowymi Eurostatu cena eksportowa chińskiej magnezji całkowicie wypalonej wywożonej do Wspólnoty spadła o 10 % pomiędzy rokiem 2000 a OD, w czasie obowiązywania środków. Średnia cena eksportowa magnezji całkowicie wypalonej pozostała jednak powyżej ustalonej minimalnej ceny importowej.

Wywóz do państw trzecich

(38) W badanym okresie Japonia i USA były dla Chin dwoma głównymi rynkami eksportowymi magnezji całkowicie wypalonej.

(39) Pomiędzy rokiem 2000 a OD chińskie ceny eksportu do Japonii spadły o ok. 7 %, z 20054 jenów za tonę do 19513 jenów za tonę, przy czym ilości pomiędzy 2000 r. a OD pozostały ogólnie stałe, w wysokości ok. 270000 ton. Ceny eksportowe do Japonii wyrażone w euro wynosiły odpowiednio 202 EUR za tonę w 2000 r. i 145 EUR za tonę podczas OD.

(40) Chociaż wciąż wyższe od cen eksportowych do WE, ceny eksportowe do Japonii były w ten sposób znacznie bliższe cen eksportowych do WE pod koniec badanego okresu niż na jego początku. W badanym okresie wywóz do WE stał się zatem dla chińskich eksporterów atrakcyjniejszy niż do Japonii i mieli oni bodziec do wywozu do WE większych ilości produktu.

(41) Pomiędzy rokiem 2000 a OD chińskie ceny eksportu do USA znacząco wzrosły, ze 129 USD za tonę do 208 USD za tonę podczas OD, co odpowiada 140 EUR za tonę i 167 EUR za tonę.

(42) W związku z tym ogromnym wzrostem cen eksportowych do USA należy zauważyć, że w badanym okresie wszyscy amerykańscy producenci naturalnej magnezji całkowicie wypalonej stopniowo kończyli działalność oraz że magnezja całkowicie wypalona przywożona z Chin zdominowała rynek USA. Podczas OD stanowiła ona ok. 82 % konsumpcji magnezji całkowicie wypalonej w USA.

(43) Ze względu na stosunkowo wysokie ceny, zwłaszcza przy wyższym poziomie cen eksportowych do USA niż do WE, rynek amerykański mógł stać się w badanym okresie bardziej atrakcyjny dla chińskich eksporterów magnezji całkowicie wypalonej. Ilość magnezji całkowicie wypalonej wywożonej do USA nie wzrosła jednak pomiędzy początkiem badanego okresu a OD i pozostała na poziomie 340000 ton rocznie. Nie wydaje się zatem prawdopodobne, aby w najbliższej przyszłości chińscy eksporterzy znacząco zwiększyli ilość wywożonej do USA magnezji całkowicie wypalonej.

(44) W każdym razie, biorąc pod uwagę znaczące niewykorzystane moce producentów w ChRL, nie jest prawdopodobne, aby państwa trzecie były w stanie przyjąć zwiększony chiński wywóz. Gdyby dopuszczono do wygaśnięcia środków, stanowiłoby to dla chińskich eksporterów zachętę do zwiększenia wywozu do Wspólnoty.

Prawdopodobna ewolucja chińskiego wywozu do Wspólnoty

(45) Biorąc pod uwagę brak współpracy przy dochodzeniu ze strony jakiegokolwiek chińskiego producenta eksportującego, analizę rozwoju chińskiego wywozu do Wspólnoty oparto na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(46) Zaobserwowane w badanym okresie tendencje wykazują duże wahania roczne średnich wielkości oraz cen jednostkowych chińskiego wywozu do Wspólnoty.

(47) Jak wspomniano powyżej, ogólny spadek cen w badanym okresie wynosił 10 %, ale znaczący spadek (- 24 %) wystąpił w ostatnich latach badanego okresu, czyli pomiędzy rokiem 2001 a 2004.

(48) W kwestii ilości podkreślono, że chińscy eksporterzy mieliby zachętę do dalszego zwiększania wywozu do UE w związku z posiadaniem niewykorzystanych mocy produkcyjnych oraz ograniczonymi możliwościami zwiększenia wywozu do państw trzecich. Ponadto, choć ogólnie w badanym okresie odnotowano wzrost wysokości 6 %, znaczący wzrost wystąpił w ostatnich latach badanego okresu (+ 36 % pomiędzy rokiem 2001 a 2004).

(49) Ponieważ nic nie wskazuje, aby tendencje zaobserwowane w ostatnich latach badanego okresu nie mogły się utrzymywać, na podstawie dostępnych informacji można się spodziewać dalszej obniżki cen i dalszego wzrostu wielkości przywozu. Spodziewany dalszy wzrost chińskiego wywozu do WE nastąpiłby zapewne kosztem przemysłu wspólnotowego, czyli po cenach równych lub nawet niższych od poziomu obecnych cen dumpingowych, aby uzyskać udział w rynku.

(50) Należy ponadto podkreślić, że, jak opisano w motywie 73 rozporządzenia (WE) nr 360/2000, na ceny i wielkość chińskiego eksportu ma obecnie wpływ wprowadzony przez chińskie władze system licencji eksportowych; gdyby system ten został zniesiony, chińscy eksporterzy mieliby możliwość zwiększenia wielkości wywozu i obniżenia cen eksportowych.

Wnioski w sprawie prawdopodobieństwa utrzymania się dumpingu

(51) Dochodzenie wykazało, że chińscy eksporterzy w OD nadal stosowali praktyki dumpingowe w znaczącym stopniu. Biorąc pod uwagę, że ChRL posiada znaczące niewykorzystane moce produkcyjne oraz że Wspólnota mogła obecnie stać się dla chińskich eksporterów rynkiem atrakcyjniejszym w porównaniu z innymi rynkami, istnieje duże prawdopodobieństwo, że w przypadku uchylenia obowiązujących środków dumping zostałby utrzymany na co najmniej dotychczasowym poziomie. Ponadto w przypadku uchylenia obowiązujących środków istnieje prawdopodobieństwo znacznego zwiększenia ilości przywozu po cenach dumpingowych oraz obniżki jego cen.

D. DEFINICJA PRZEMYSŁU WSPÓLNOTOWEGO

(52) W OD we Wspólnocie działało pięciu producentów magnezji całkowicie wypalonej. W wyniku dochodzenia ustalono, że trzech składających wniosek i w pełni współpracujących producentów ze Wspólnoty reprezentowało ok. 55 % wspólnotowej produkcji magnezji całkowicie wypalonej i że w związku z tym ci producenci stanowią przemysł Wspólnoty w rozumieniu art. 4 ust. 1 oraz art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(53) Jeden producent nie współpracował, ale również nie sprzeciwiał się dochodzeniu. Wykazano, że producent ten jest producentem w całości zintegrowanym z nabywcami, a produkowana przez niego magnezja całkowicie wypalona jest przeznaczana wyłącznie na potrzeby wewnętrzne.

(54) W ramach postępowania skontaktowano się z jeszcze jednym znanym Komisji producentem. Przedsiębiorstwo to nie wyraziło poparcia ani protestów względem postępowania.

E. OKREŚLENIE WŁAŚCIWEGO RYNKU WSPÓLNOTY

(55) W celu ustalenia, czy przemysł wspólnotowy doznał szkody oraz w celu wyznaczenia wskaźnika konsumpcji oraz różnorodnych wskaźników ekonomicznych określających sytuację przemysłu wspólnotowego, zbadano, czy i w jakim stopniu późniejsze wykorzystanie wspólnotowej produkcji produktu podobnego musiało być uwzględnione w analizie.

(56) Magnezję całkowicie wypaloną wykorzystuje się w produkcji materiałów ogniotrwałych w tym samym przedsiębiorstwie lub jest ona w tym celu sprzedawana stronie trzeciej, powiązanej lub nie.

(57) Do celów niniejszego dochodzenia użytek własny zdefiniowano jako występujący, kiedy produkt przekazywany jest w obrębie tej samej grupy przedsiębiorstw do dalszego przetwarzania. W sytuacji użytku własnego sprzedaż lub transfer kosztów dokonywane były według wartości transferu, a nie wyznaczane według warunków rynkowych, lub dokonywane były na rzecz przedsiębiorstwa, które nie miało wolnego wyboru dostawcy. W związku z tym użytek wewnętrzny należało zanalizować na poziomie wytworzonych ilości oraz jego udziału w całości sprzedaży. Wszystkie pozostałe sytuacje traktowano jako sprzedaż wolnorynkową.

(58) Podział na użytek własny i wolnorynkowy jest istotny przy analizie szkody, ponieważ produkty przeznaczone na użytek własny nie są narażone na bezpośrednią konkurencję z przywozem. Natomiast produkcję przeznaczoną na sprzedaż na wolnym rynku uznano za pozostającą w sytuacji bezpośredniej konkurencji z przywozem produktu objętego dochodzeniem.

(59) Aby przedstawić możliwie najpełniejszy obraz sytuacji w przemyśle wspólnotowym, zebrano i przeanalizowano dane dotyczące całej działalności w zakresie magnezji całkowicie wypalonej, a następnie określono, czy produkcja była przeznaczona do użytku własnego, czy na wolny rynek.

(60) Na podstawie dochodzenia ustalono, że pewne wskaźniki ekonomiczne odnoszące się do przemysłu wspólnotowego mogłyby być w sposób uzasadniony zbadane w odniesieniu do całości działalności, tj. zarówno do użytku własnego, jak i do sprzedaży na wolnym rynku. Produkcja, moce produkcyjne i ich wykorzystanie, przepływ środków pieniężnych, inwestycje i zdolność do podwyższania kapitału, zapasy, zatrudnienie, koszty pracy i produktywność zależą od całości działalności, niezależnie od tego, czy produkt przekazywany jest w obrębie tej samej grupy przedsiębiorstw do dalszego przetwarzania, czy sprzedawany na wolnym rynku.

(61) Pozostałe wskaźniki ekonomiczne odnoszące się do przemysłu wspólnotowego zostały przeanalizowane i ocenione w odniesieniu do sytuacji panującej na wolnym rynku, w szczególności tam, gdzie istnieją wymierne warunki rynkowe i transakcje zawiera się przy normalnych warunkach rynkowych zapewniających wolny wybór dostawców: wielkość i ceny sprzedaży na rynku wspólnotowym, wielkość i ceny wywozu. Pod tym względem konsumpcja, udział w rynku, wzrost, a także rentowność i zwrot z inwestycji określane były na podstawie sprzedaży wolnorynkowej.

F. SYTUACJA NA RYNKU WSPÓLNOTOWYM

1. Konsumpcja na rynku wspólnotowym

(62) Konsumpcja we Wspólnocie była oparta na łącznej wielkości sprzedaży przez przemysł wspólnotowy we Wspólnocie, wyłączając użytek własny, przywozu z ChRL i przywozu z innych państw trzecich.

(63) Na tej podstawie konsumpcja wspólnotowa w badanym okresie wzrosła o 32 %, z 693145 ton w 2000 r. do 911672 ton w OD. Było to częściowo związane z poprawą sytuacji w przemyśle stalowym.

Tabela 1 - Konsumpcja we Wspólnocie

(64) W celu uzupełnienia przedłożonych informacji o konsumpcję wspólnotową na wolnym rynku wyliczono również konsumpcję na użytek własny na podstawie zweryfikowanych odpowiedzi udzielonych w kwestionariuszu przez przemysł wspólnotowy oraz informacji na temat rynku przedłożonych przez producentów składających wniosek Stwierdzono, że konsumpcja na użytek własny wzrosła w badanym okresie o 12 %.

Tabela 2 - Użytek własny

2. Przywóz z ChRL

Wielkość i udział w rynku

(65) Wielkości przywiezione z ChRL nie zmieniały się w taki sam sposób, jak konsumpcja we Wspólnocie. Najpierw zmalały o średnio 25 % od 2000 do 2002 r., a następnie pomiędzy rokiem 2002 a OD wzrosły o 41 %. Ogółem w badanym okresie przywóz z ChRL wzrósł o 6 %, z 349561 ton do 369079 ton.

Tabela 3 - Przywóz z ChRL

(66) Udział przywozu z Chin w rynku, wyrażony jako procent konsumpcji Wspólnoty na wolnym rynku, spadł z 50 % w 2000 r. do 40 % w OD.

Tabela 4 - Udział przywozu z ChRL w rynku

Zmiany cen przywozu i podcięcie cenowe

(67) Średnia cena importowa z ChRL cif na granicy Wspólnoty pomiędzy rokiem 2000 a 2002 wzrosła o 14 %, lecz między 2002 r. a OD zmalała aż o 22 %. W całym badanym okresie zmalała o 10 % i w OD osiągnęła poziom 140 EUR za tonę.

Tabela 5 - Średnia cena importowa z ChRL

(68) Komisja zbadała, czy producenci eksportujący w kraju, którego dotyczy postępowanie, podcinali ceny przemysłu wspólnotowego podczas OD. W celu zapewnienia porównywalnej podstawy cen, ceny producentów wspólnotowych zostały dostosowane do poziomu ex-works.

(69) Ustalony na tej podstawie margines podcięcia wynosi 7,6 %.

3. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

a) Analiza czynników istotnych dla całości działalności, włączając w to użytek własny

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(70) Produkcja przemysłu wspólnotowego wzrosła o 11 % w badanym okresie, odzwierciedlając do pewnego stopnia tendencje konsumpcji we Wspólnocie. Zmniejszenie produkcji o 3 punkty procentowe w 2002 r. zbiegło się z obniżeniem konsumpcji magnezji całkowicie wypalonej na rynku wspólnotowym.

Tabela 6 - Wielkość produkcji

(71) W badanym okresie moce produkcyjne przemysłu wspólnotowego najpierw, między rokiem 2000 a 2002, pozostawały na stałym poziomie, a następnie wzrosły o 3 % między 2002 r. a OD.

Tabela 7 - Moce produkcyjne

(72) W badanym okresie wykorzystanie mocy produkcyjnych zmieniało się w taki sam sposób, jak produkcja i konsumpcja we Wspólnocie. Wykorzystanie mocy produkcyjnych spadło o 2 % pomiędzy rokiem 2000 a 2002, lecz wzrosło po 2002 r., więc w badanym okresie nastąpił wzrost o 7 %.

Tabela 8 - Wykorzystanie mocy produkcyjnych

Przepływy pieniężne

(73) W badanym okresie przepływy pieniężne były zmienne. Pozostały jednak ogólnie na tym samym poziomie (- 1 %).

Tabela 9 - Przepływ środków pieniężnych

Inwestycje i zdolność do pozyskiwania kapitału

(74) Inwestycje zmniejszyły się w badanym okresie o 23 %. Pozostawały jednak na znaczącym poziomie i w OD stanowiły ok. 10 % całkowitych obrotów przemysłu wspólnotowego.

Tabela 10 - Inwestycje

(75) Nie stwierdzono, aby przemysł wspólnotowy miał trudności z pozyskiwaniem kapitału w badanym okresie.

Zapasy

(76) Poniższa tabela pokazuje, iż w badanym okresie zapasy wzrosły aż o 88 %. Jednakże w wartościach bezwzględnych wzrost ten nie jest znaczący.

(77) Stosunek wielkości zapasów do wielkości produkcji, który w 2000 r. wynosił 4 %, w OD wzrósł do ok. 7 %.

Tabela 11 - Zapasy

Zatrudnienie, wydajność i koszty pracy

(78) Po wzroście o 8 % pomiędzy rokiem 2000 a 2002 zatrudnienie zmalało w 2003 r. i w OD. Ogółem zmniejszyło się w badanym okresie o 4 %.

Tabela 12 - Zatrudnienie

(79) Na tle wzrostu produkcji i zmniejszenia zatrudnienia, wydajność wzrosła w badanym okresie o 15 %.

Tabela 13 - Wydajność

(80) W badanym okresie koszty pracy w przemyśle wspólnotowym stopniowo rosły. Całkowity wzrost między 2000 r. a OD wyniósł 32 %.

Tabela 14 - Wynagrodzenia

b) Analiza czynników istotnych dla działalności wolnorynkowej

Wielkość sprzedaży, użytek własny i ceny sprzedaży

(81) Sprzedaż przez przemysł wspólnotowy klientom niepowiązanym na rynku wspólnotowym spadła o 9 % między 2000 a 2003 r., lecz wzrosła w OD, tak więc w całym badanym okresie wzrosła o 3 %.

Tabela 15 - Sprzedaż przemysłu wspólnotowego stronom niepowiązanym

(82) W badanym okresie średnie ceny sprzedaży panujące na wspólnotowym wolnym rynku magnezji całkowicie wypalonej, ustalane przez przemysł wspólnotowy, stopniowo rosły. Całkowity wzrost między 2000 r. a OD wyniósł 25 %.

Tabela 16 - Ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego

Udział w rynku

(83) Całkowity udział przemysłu wspólnotowego w rynku zmniejszył się z 26 % w 2000 r. do 20 % w OD.

Tabela 17 - Udział przemysłu wspólnotowego w rynku

Wzrost

(84) Podczas gdy konsumpcja we Wspólnocie wzrosła w badanym okresie o 32 %, wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego na wolnym rynku wzrosła tylko o 3 %, a udział przemysłu wspólnotowego w wolnym rynku zmniejszył się o 6 %. Tendencja wzrostowa w konsumpcji wspólnotowej nie pociągnęła zatem za sobą odpowiadającego jej wzrostu sprzedaży przemysłu wspólnotowego.

Rentowność i zwrot z inwestycji

(85) W badanym okresie rentowność wyrażona jako procent wartości sprzedaży netto podmiotom niepowiązanym rozwijała się w sposób następujący:

Tabela 18 - Rentowność

(86) Rentowność przemysłu wspólnotowego wykazywała te same tendencje co ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego. Po stratach w 2000 r. i roku granicy opłacalności, bez zysków ani strat, w 2001 r., przemysł wspólnotowy osiągał zyski w roku 2002 i następnych latach. Następnie rentowność wzrosła z 3,9 % w 2002 r. do 11,4 % w OD. Wiązało się to głównie z przestawieniem na wytwarzanie produktów o większej wartości dodanej. W badanym okresie średni zysk uzyskiwany przez przemysł wspólnotowy wynosił 4,5 %.

(87) Zwrot z inwestycji, wyrażony jako zyski/straty w odniesieniu do wartości księgowej netto inwestycji, wykazywał te same tendencje co rentowność.

Tabela 19 - Zwrot z inwestycji

4. Wpływ innych czynników

Działalność wywozowa przemysłu wspólnotowego

(88) Wywóz magnezji całkowicie wypalonej przez przemysł wspólnotowy w badanym okresie był zmienny. Pozostał on jednak ogólnie w OD na tym samym poziomie co w 2000 r. (lekki spadek o 1 %). Wywóz ten stanowił w OD w dalszym ciągu ok. 40 % całkowitej produkcji przemysłu wspólnotowego.

Tabela 20 - Wywóz przemysłu wspólnotowego

Wielkość i ceny przywozu z państw trzecich

(89) Wielkość przywozu magnezji całkowicie wypalonej do Wspólnoty z państw trzecich innych niż ChRL kształtowała się w sposób następujący:

Tabela 21 - Przywóz z innych państw trzecich

(90) Łączna wielkość przywozu magnezji całkowicie wypalonej z państw trzecich innych niż ChRL wzrosła w badanym okresie ponad dwukrotnie, z 164044 ton w 2000 r. do 358552 ton w OD. Głównymi eksporterami do Wspólnoty są Australia, Korea Północna, Turcja, Brazylia, Rosja i Korea Południowa.

(91) Udział w rynku przywozu pochodzącego z państw trzecich innych niż ChRL wzrósł w badanym okresie o 15,6 punktu procentowego i stanowił 39,3 %.

Tabela 22 - Udział w rynku przywozu z innych państw trzecich

(92) Średnie ceny przywozu z innych państw trzecich były w OD wyższe niż ceny przemysłu wspólnotowego, z wyjątkiem cen przywozu z Korei Północnej, Rosji i Korei Południowej. Należy zauważyć, że przywóz produktu objętego postępowaniem z tych trzech państw stanowił jedynie 8,9 % całości przywozu do Wspólnoty w badanym okresie i 7,1 %, łącznego udziału w rynku Wspólnoty, podczas gdy udział w tym rynku ChRL wynosił 40 %.

Tabela 23 - Przywóz do Wspólnoty z innych państw trzecich - ceny

(93) Na podstawie przedstawionych powyżej danych uznaje się, że przywóz produktu objętego postępowaniem z innych państw trzecich nie miał znaczącego wpływu na sytuację ekonomiczną przemysłu wspólnotowego w badanym okresie.

5. Wnioski na temat sytuacji przemysłu wspólnotowego

(94) Obowiązujące środki doprowadziły do częściowej poprawy sytuacji w przemyśle wspólnotowym od 2000 r. Równolegle do wzrostu całkowitej konsumpcji Wspólnoty, przemysł wspólnotowy zdołał zwiększyć ilość sprzedaży oraz podnieść ceny. Czynniki ekonomiczne, takie jak produkcja, moce produkcyjne i ich wykorzystanie, rentowność, zwrot z inwestycji oraz wydajność również wykazały pozytywny rozwój. Wskaźniki te pokazują, że przemysł wspólnotowy poczynił - uwieńczone pewnym sukcesem - wysiłki na rzecz poprawy swojej konkurencyjności. Sprzedaż przemysłu wspólnotowego we Wspólnocie od 2002 r. przynosi zyski.

(95) Z drugiej strony, inne wskaźniki wykazały rozwój negatywny: udział przemysłu wspólnotowego w wolnym rynku oraz inwestycje zmniejszyły się, natomiast wzrosły zapasy, koszt jednostkowy produkcji oraz koszty pracy. Można jednak stwierdzić, że ogólna sytuacja przemysłu wspólnotowego znacząco się poprawiła w badanym okresie, nawet jeśli poprawa ta jest częściowa. Poprawa sytuacji przemysłu wspólnotowego pozostaje nadal podatna, między innymi, na skutki zwiększenia presji cenowej przez przywóz po cenach dumpingowych z ChRL.

(96) Biorąc pod uwagę wstępną poprawę sytuacji przemysłu wspólnotowego, nie można stwierdzić utrzymywania się szkody spowodowanej przywozem po cenach dumpingowych. Dlatego też zbadano, czy szkoda wystąpiłaby ponownie, gdyby środki wygasły.

G. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

(97) W odniesieniu do prawdopodobnego wpływu wygaśnięcia obowiązujących środków na sytuację przemysłu wspólnotowego uwzględniono szereg czynników wraz z elementami opisanymi powyżej.

(98) Porównanie między przywozem z ChRL a przywozem z innych państw trzecich do Wspólnoty wykazało istotne różnice w cenach. Ceny przywozu z innych państw trzecich, z wyjątkiem Rosji, Korei Północnej i Korei Południowej, były w badanym okresie wyższe od cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego, podczas gdy średnie ceny dumpingowe przywozu z Chin zmniejszyły się o 10 %.

(99) W odniesieniu do stosunkowo niskich cen przywozu z Rosji, Korei Północnej i Korei Południowej, ich średnie ceny eksportowe do WE obniżyły się mniej niż chińskie ceny eksportowe do WE. Ponadto wielkość przywozu z tych państw pozostała bardzo mała w porównaniu z przywozem z Chin. Łączny udział Rosji, Korei Północnej i Korei Południowej w rynku wynosił w OD 7,1 %, czyli mniej niż jedną piątą chińskiego udziału w rynku. W OD wpływ gospodarczy przywozu z Chin na wspólnotowy rynek magnezji całkowicie wypalonej przewyższał zatem znacznie wpływ przywozu z Rosji, Korei Północnej i Korei Południowej i nic nie wskazuje, aby miało się to zmienić w przyszłości.

(100) Jak opisano już szczegółowo w motywach 45 do 50, jeżeli zezwolono by na wygaśnięcie środków antydumpingowych, istnieje duże prawdopodobieństwo, że przywóz z ChRL produktu objętego postępowaniem po cenach dumpingowych zwiększyłby się, a ceny zmniejszyłyby się, z następujących powodów:

- ChRL posiada znaczące niewykorzystane moce produkcyjne oraz największe na świecie złoża rudy magnezytu,

- zaobserwowane w badanym okresie tendencje w odniesieniu do cen i ilości już wskazują na prawdopodobieństwo dalszej obniżki cen i zwiększania ilości,

- ceny wyznaczane przez chińskich eksporterów przy braku środków antydumpingowych mogłyby być bardzo niskie, jeśli weźmie się pod uwagę, że zawierają one opłatę za licencję eksportową,

- rynek wspólnotowy jest atrakcyjny pod względem wielkości, a ponieważ znaczący wzrost wywozu do państw trzecich nie jest prawdopodobny, jeżeli zezwolono by na wygaśnięcie obecnych środków, chińscy eksporterzy najprawdopodobniej staraliby się zwiększyć swój udział w rynku WE poprzez dalsze obniżanie cen eksportowych.

(101) Można wywnioskować, że znaczący ilościowo przywóz z Chin po niskich i malejących cenach wywiera na wspólnotowy rynek magnezji całkowicie wypalonej coraz większy nacisk, który najprawdopodobniej dalej by się zwiększał w przypadku wygaśnięcia środków antydumpingowych, ponieważ ceny przywozu z ChRL prawdopodobnie by malały, a wielkość wywozu rosła. Wzrost przywozu z ChRL prawdopodobnie doprowadziłby do dalszego zmniejszenia udziału w rynku przemysłu wspólnotowego, a uwzględniając równoległą ewolucję w badanym okresie cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego oraz rentowności, zwiększona presja na ceny doprowadziłaby prawie na pewno do zmniejszenia zysku przemysłu wspólnotowego. Pozostałe wskaźniki najprawdopodobniej również rozwinęłyby się negatywnie, gdyby przemysł wspólnotowy stracił możliwości sprzedaży i musiał się zmierzyć ze znacznie malejącymi cenami.

(102) Ponadto nie wygląda na to, aby istniały inne czynniki, które mogłyby spowodować zaistnienie szkody dla przemysłu wspólnotowego. Przywóz z innych krajów odbywał się albo po cenach wyższych niż z ChRL, albo w dużo mniejszych ilościach i nic nie wskazuje, aby miało się to zmienić w przyszłości.

(103) W związku z powyższym stwierdza się, że dopuszczenie do wygaśnięcia środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do ponownego poniesienia przez przemysł wspólnotowy szkody spowodowanej przywozem po cenach dumpingowych.

H. INTERES WSPÓLNOTY

1. Wprowadzenie

(104) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy przedłużenie okresu obowiązywania istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Wspólnoty jako całości. Interes Wspólnoty określono na podstawie szacunkowej oceny różnych interesów cząstkowych, tj. przemysłu Wspólnoty, importerów i podmiotów gospodarczych oraz użytkowników produktu objętego postępowaniem.

(105) Aby ocenić prawdopodobny wpływ utrzymania lub zaprzestania stosowania środków, Komisja zażądała informacji od wszystkich zainteresowanych stron wymienionych powyżej. Komisja wysłała kwestionariusze do 18 importerów i 17 użytkowników produktu objętego postępowaniem. Żaden z importerów nie udzielił odpowiedzi na kwestionariusz, chociaż dwóch z nich przedstawiło pisemne uwagi. Jeden z użytkowników udzielił częściowej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(106) Należy przypomnieć, że w poprzednim dochodzeniu przyjęcia środków nie uznano za działanie wbrew interesom Wspólnoty. Ponadto należy zaznaczyć, że obecne dochodzenie jest tylko drugim przeglądem wygaśnięcia mającym na celu przeanalizowanie sytuacji, w której środki antydumpingowe są już stosowane. Wobec tego czas przeprowadzania niniejszego dochodzenia i jego charakter pozwalają na dokonanie oceny wszelkich przejawów ujemnego wpływu na zainteresowane strony, jaki mogły mieć w przeszłości obecnie stosowane środki.

(107) Na tej podstawie sprawdzono, czy pomimo wniosku w sprawie kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody istnieją niepodważalne powody mogące prowadzić do wniosku, że utrzymanie w mocy obecnych środków w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Wspólnoty.

2. Interes przemysłu wspólnotowego

(108) Przypomina się, że zostało ustalone, iż bez utrzymania w mocy środków antydumpingowych dumping najprawdopodobniej utrzyma się, z wysokim i rosnącym marginesem dumpingu, prowadząc do pogorszenia się sytuacji przemysłu wspólnotowego, który ciągle jeszcze nie osiągnął stanu pełnej stabilności. Z drugiej strony utrzymanie środków w mocy powinno pomóc przemysłowi wspólnotowemu poprawić jego sytuację oraz uniknąć szkód w przyszłości. Ponadto poczynione przez przemysł wspólnotowy wysiłki mające na celu racjonalizację produkcji oraz zwiększenie konkurencyjności, a także zysk osiągnięty przez przemysł wspólnotowy w ostatnich trzech latach badanego okresu pokazują, że przemysł wspólnotowy jest opłacalny i konkurencyjny.

(109) Biorąc powyższe pod uwagę, przedłużenie czasu obowiązywania istniejących środków wydaje się konieczne w celu uniknięcia niekorzystnego wpływu przywozu po cenach dumpingowych, który mógłby zagrozić poprawie sytuacji, a nawet istnieniu przemysłu Wspólnoty, a w konsekwencji liczbie miejsc pracy. Należy mieć na względzie, że gdyby przemysł Wspólnoty przestał istnieć, miałoby to ujemny wpływ na gałęzie przemysłu zajmujące się przetwórstwem surowca, którego on dostarcza, a te z kolei miałyby znacznie ograniczony wybór dostawców.

3. Interes importerów

(110) Jak wspomniano powyżej, żaden z importerów niepowiązanych nie udzielił odpowiedzi na kwestionariusz rozesłany przez Komisję. Brak współpracy sam w sobie wyraźnie wskazuje na to, że ten sektor nie odczuł istotnego ujemnego wpływu wprowadzenia środków na swoją sytuację ekonomiczną. Potwierdza to fakt, że importerzy nadal dokonywali znacznego obrotu handlowego produktem objętym postępowaniem, zwiększając nawet wielkość przywozu w badanym okresie.

(111) W związku z tym stwierdza się, że nałożenie aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych nie miało znaczącego ujemnego wpływu na sytuację ekonomiczną importerów produktu objętego postępowaniem. Dlatego też jest mało prawdopodobne, aby utrzymanie tych środków mogło doprowadzić do pogorszenia sytuacji ekonomicznej importerów w przyszłości.

4. Interes użytkowników

(112) Użytkownikami produktu objętego postępowaniem, czyli przemysłem przetwórczym, są głównie producenci materiałów ogniotrwałych. Jak wspomniano powyżej, tylko jeden z 17 użytkowników, do których służby Komisji wysłały kwestionariusz, udzielił częściowej odpowiedzi. Podobnie jak w przypadku importerów, niski poziom współpracy sam w sobie świadczy o tym, że ten sektor nie odczuł istotnego ujemnego wpływu środków na swoją sytuację ekonomiczną. Choć reprezentatywność współpracującego przedsiębiorstwa dla przemysłu przetwórczego jest ograniczona, ponieważ kupił poniżej 5 % łącznej ilości magnezji całkowicie wypalonej przywiezionej z ChRL w OD, oceniono wpływ obowiązujących środków na jego sytuację.

(113) W tym względzie w dochodzeniu ustalono, że współpracujący użytkownik mimo obowiązujących środków w dalszym ciągu importował magnezję całkowicie wypaloną pochodzącą z ChRL. Dlatego też te środki dla producentów materiałów ogniotrwałych nie są czynnikiem na tyle odstraszającym, aby skłonić ich do zmiany źródła zaopatrzenia. Mimo że magnezja całkowicie wypalona stanowi istotną, choć niewielką, część kosztów produkcji materiałów ogniotrwałych, chińskie ceny importowe były wciąż stosunkowo niskie, a w badanym okresie średnio nawet spadły. Na podstawie powyższego można wykluczyć, jakoby środki antydumpingowe miały znaczący negatywny wpływ na koszty i rentowność dla użytkowników produktu objętego postępowaniem.

(114) Współpracujący użytkownik zadeklarował, że choć krótkoterminowo utrzymanie środków antydumpingowych nie miałoby istotnego wpływu na jego sytuację, w perspektywie średnio- lub długoterminowej mogłoby prowadzić do przeniesienia produkcji większej ilości materiałów ogniotrwałych poza WE, a następnie importowanie ich przez WE zamiast surowca, czyli magnezji całkowicie wypalonej.

(115) Pod tym względem należy przypomnieć, że, jak wykazano powyżej, zamierzonym efektem wprowadzenia obowiązujących środków antydumpingowych nie było zamknięcie rynku Wspólnoty dla przywozu magnezji całkowicie wypalonej, lecz zwalczanie nieuczciwych praktyk handlowych i naprawienie w pewnym stopniu szkodliwych skutków przywozu po cenach dumpingowych. Zapewnienie równych szans wspólnotowemu sektorowi magnezji całkowicie wypalonej gwarantuje również wyższy poziom konkurencji na rynku WE między różnymi dostawcami tego produktu, włączając w to chińskich eksporterów magnezji całkowicie wypalonej.

(116) Ponadto ustalono, że wywóz z ChRL przeznaczony na niektóre inne duże rynki, m.in. do USA, odbywał się po cenach wyższych niż do Wspólnoty. Środki nie wydają się zatem powodować zwiększenia cen przywozu do Wspólnoty powyżej poziomu cen przywozu do innych państw trzecich. Odrzucono zatem stwierdzenie, że utrzymanie środków antydumpingowych wpłynęłoby na konkurencyjność na innych rynkach.

(117) Stwierdzono zatem, że gdyby utrzymano środki na tym samym poziomie, nie pociągnęłoby to za sobą pogorszenia sytuacji użytkowników.

5. Wnioski dotyczące interesu Wspólnoty

(118) Dochodzenie wykazało, że istniejące środki antydumpingowe pozwoliły na pewną poprawę sytuacji przemysłu wspólnotowego. Gdyby dopuszczono do wygaśnięcia środków, stanowiłoby to zagrożenie dla poprawy sytuacji i mogłoby prowadzić do zaniknięcia przemysłu wspólnotowego w tym sektorze. Utrzymanie środków leży zatem w interesie przemysłu wspólnotowego.

(119) Ponadto, jak się wydaje, obowiązujące obecnie środki nie miały w przeszłości istotnego ujemnego wpływu na sytuację ekonomiczną użytkowników i importerów. Na podstawie informacji zebranych podczas obecnego dochodzenia żadna wynikająca z nałożenia środków antydumpingowych podwyżka cen dla użytkowników nie wydaje się niewspółmierna w porównaniu z korzyścią osiągniętą przez przemysł wspólnotowy dzięki usunięciu zakłóceń handlu powodowanych przez import po cenach dumpingowych, a także z wynikającą dla użytkowników korzyścią dalszej konkurencji pomiędzy różnymi dostawcami magnezji całkowicie wypalonej na rynku WE. Wobec powyższego stwierdza się, że nie ma powodów, które w sposób przekonujący przemawiałyby przeciwko przedłużeniu okresu obowiązywania istniejących środków antydumpingowych.

I. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(120) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i okolicznościach, na podstawie których wnioskuje się o utrzymanie istniejących środków. Ponadto stronom przyznano okres, w którym mogą przedstawić uwagi związane z ogłoszeniem tych informacji. Nie otrzymano żadnych uwag, które mogłyby zmienić przedstawione powyżej wnioski.

(121) Z powyższego wynika, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, że zmienne cła antydumpingowe w połączeniu z ceną minimalną wynoszącą 120 EUR za tonę, nałożone na przywóz magnezji całkowicie wypalonej pochodzącej z ChRL na mocy rozporządzenia (WE) nr 360/2000, powinny zostać utrzymane,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz magnezji całkowicie wypalonej pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej, oznaczonej kodem CN 25199030.

2. Wysokość cła:

a) jest równa różnicy między minimalną ceną importową wynoszącą 120 EUR za tonę a ceną netto na granicy Wspólnoty, przed zapłaceniem cła, w każdym przypadku, gdy ta druga wielkość:

- jest mniejsza od minimalnej ceny importowej, oraz

- jest określona na podstawie faktury wydanej przez eksportera mającego siedzibę w Chińskiej Republice Ludowej bezpośrednio niepowiązanemu podmiotowi we Wspólnocie (dodatkowy kod TARIC A439);

b) wynosi zero, jeżeli cena netto na granicy Wspólnoty, przed zapłaceniem cła, jest określona na podstawie faktury wydanej przez eksportera mającego siedzibę w Chińskiej Republice Ludowej bezpośrednio niepowiązanemu podmiotowi we Wspólnocie i jest równa lub wyższa od minimalnej ceny importowej wynoszącej 120 EUR za tonę (dodatkowy kod TARIC A439);

c) jest równa cłu ad valorem wynoszącemu 63,3 % we wszystkich innych przypadkach, do których nie mają zastosowania postanowienia powyższych lit. a) oraz b) (dodatkowy kod TARIC A999).

3. W przypadku gdy cło antydumpingowe jest naliczane zgodnie z art. 1 ust. 2 lit. a), a towary zostały uszkodzone przed wprowadzeniem ich do swobodnego obrotu i przez to cena faktycznie zapłacona bądź należna jest dostosowana w celu określenia wartości celnej zgodnie z art. 145 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (¹), minimalna cena importowa, określona powyżej, zostanie zmniejszona o procent odpowiadający dostosowaniu ceny faktycznie zapłaconej lub należnej. Należne cło będzie wtedy równe różnicy między obniżoną minimalną ceną importową a obniżoną ceną netto na granicy Wspólnoty przed odprawą celną.

4. Stosuje się obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych i innych praktyk celnych, chyba że ustalono inaczej.

Artykuł 2

[1] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 maja 2006 r.