RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 9,

uwzględniając wniosek Komisji, przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. ŚRODKI TYMCZASOWE

(1) Komisja nałożyła rozporządzeniem (WE) nr 1259/2005 (²) („rozporządzenie tymczasowe”) tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz KWasu winowego („KW”) obecnie objętego kodem CN 29181200, pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).

(2) Należy przypomnieć, że dochodzenie w sprawie dumpingu i szkody obejmowało okres od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 30 czerwca 2004 r. (okres objęty dochodzeniem – „OD”). Jeśli chodzi o tendencje istotne dla oceny szkody, Komisja przeanalizowała dane obejmujące okres od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 30 czerwca 2004 r. („okres badany”). Okres przyjęty do ustaleń w sprawie podcięcia cenowego, zaniżania cen oraz usuwania szkód to wspomniany wcześniej okres objęty dochodzeniem.

B. PÓŹNIEJSZA PROCEDURA

(3) Po nałożeniu tymczasowego cła antydumpingowego na przywóz KW pochodzącego z ChRL niektóre z zainteresowanych stron przedłożyły pisemne uwagi.

(4) Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację informacji uważanych za niezbędne do ostatecznych ustaleń. Po nałożeniu środków tymczasowych Komisja przeprowadziła dalsze weryfikacje, głównie w celu zweryfikowania ustalenia wartości normalnej, na terenie następujących przedsiębiorstw:

Producenci eksportujący w ChRL

- Hangzhou Bioking Biochemical Engineering Co., Ltd, Hangzhou, ChRL,

- Changmao Biochemical Engineering Co., Ltd, Changzhou City, ChRL,

- Ninghai Organic Chemical Factory, Ninghai, ChRL.

(5) Wszystkie strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i okolicznościach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego i ostateczny pobór KWot zabezpieczonych w postaci cła tymczasowego. Ponadto stronom przyznano okres, w którym mogą przedstawić uwagi związane z ujawnieniem informacji.

(6) Rozpatrzono ustne i pisemne uwagi przedstawione przez zainteresowane strony i, w stosownych przypadkach, odpowiednio zmieniono ustalenia.

C. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

(7) Produktem objętym postępowaniem jest KWas winowy, obecnie objęty kodem CN 29181200. Produkt objęty postępowaniem stosowany jest w winie, napojach, dodatkach do żywności, jako opóźniacz do gipsu oraz w wielu innych produktach. Otrzymywany jest jako produkt uboczny w produkcji wina, tak jak jest to w przypadku wszystkich producentów wspólnotowych, lub w procesie syntezy chemicznej ze związków petrochemicznych, tak jak jest to w przypadku wszystkich producentów eksportujących z ChRL.

(8) Dwóch importerów twierdziło, że należy rozróżnić KW klasy spożywczej lub farmaceutycznej, taki jak naturalny KW produkowany przez przemysł wspólnotowy, i syntetyczny KW klasy technicznej (niespożywczy). Twierdzili oni również, że syntetyczny KW należy wyłączyć z postępowania, ponieważ – w przeciwieństwie do KW produkowanego przez przemysł wspólnotowy – KW klasy technicznej nie nadaje się do spożycia przez człowieka.

(9) Jeden importer zaznaczył również, że KW produkowany przez przemysł wspólnotowy oraz KW przywożony z ChRL jest wynikiem zupełnie innego procesu produkcyjnego i tylko naturalny KW może być stosowany do produkcji wina. Importer ten twierdził ponadto, że określony rodzaj KW, który przywoził, był dostosowany do potrzeb jednego konkretnego użytkownika i nie mógł być stosowany przez innych. W związku z tym utrzymywał on, że ten rodzaj KW oraz KW produkowany przez przemysł wspólnotowy nie były produktami podobnymi.

(10) Jakkolwiek uznaje się, że istnieją różne rodzaje KW, których nie można stosować do tych samych celów, w dochodzeniu potwierdzono, że wszystkie rodzaje KW mają te same podstawowe cechy fizyczne i chemiczne. Jeśli chodzi o zastosowanie do produkcji wina, stanowiącej około 25 % udziału w rynku, stosować można wyłącznie naturalny KWas winowy. Jednakże do pozostałych 75 % udziału w rynku, w tym niektórych produktów przeznaczonych do spożycia przez człowieka, można stosować zarówno naturalny, jak i syntetyczny KW, i dlatego są one względem siebie konkurencyjne. Należy również zauważyć, że same procesy produkcyjne nie mają znaczenia dla określenia produktu podobnego.

(11) Wobec braku uwag dotyczących produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego, motywy od 11 do 13 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

D. DUMPING

1. Traktowanie na zasadach rynkowych („MET”)

(12) Wobec braku uwag dotyczących przyznania MET, ustalenia zawarte w motywach od 14 do 17 rozporządzenia tymczasowego zostają ostatecznie potwierdzone.

2. Wartość normalna

(13) Po tymczasowym ujawnieniu wniosków tymczasowych nie otrzymano żadnych uwag dotyczących metod ustalenia wartości normalnej. W związku z tym wnioski zawarte w motywach od 18 do 34 rozporządzenia tymczasowego zostają ostatecznie potwierdzone.

3. Cena eksportowa

(14) Wobec braku stosownych uwag dotyczących cen eksportowych, ustalenia zawarte w motywie 35 rozporządzenia tymczasowego zostają ostatecznie potwierdzone.

4. Porównanie

(15) Wobec braku uwag dotyczących porównania między wartością normalną a cenami eksportowymi, ustalenia zawarte w motywach 36 i 37 rozporządzenia tymczasowego zostają ostatecznie potwierdzone.

5. Margines dumpingu

a) Dla współpracujących producentów eksportujących, którym przyznano MET

(16) Dwóch producentów eksportujących przedstawiło zarzuty dotyczące szczegółowych obliczeń dokonanych w celu określenia poziomu stwierdzonych tymczasowych marginesów dumpingu. Uwagi te rozważono w świetle skorygowanych danych uzyskanych w trakcie wizyt weryfikacyjnych, zgodnie z motywem 4 niniejszego rozporządzenia. Następnie poprawiono niektóre błędy obliczeniowe.

(17) Zatem ostateczne średnie ważone marginesy dumpingu wyrażone jako wartość procentowa ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem są następujące:

b) Dla pozostałych producentów eksportujących

(18) Po tymczasowym ujawnieniu wniosków nie otrzymano żadnych uwag dotyczących metod obliczania marginesu dumpingu dla wszystkich pozostałych producentów eksportujących. Zatem tymczasowy poziom dumpingu dla całego kraju wynoszący 34,9 % ceny cif na granicy Wspólnoty zostaje ostatecznie potwierdzony.

E. SZKODA

1. Produkcja wspólnotowa

(19) Wobec braku uwag dotyczących produkcji wspólnotowej, motywy 43 i 44 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

2. Definicja przemysłu wspólnotowego

(20) Jeden z importerów stwierdził, że niektórzy producenci wspólnotowi, występujący pierwotnie jako skarżący, zaprzestali produkcji i zwrócili się do Komisji z prośbą o zweryfikowanie, czy nadal istniało wystarczające poparcie dla dochodzenia zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(21) W tym względzie dochodzenie potwierdziło, że producenci popierający zarzut stanowili ponad 95 % szacowanej produkcji wspólnotowej w OD. Dlatego też wymogi określone w art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego są spełnione.

(22) Wobec braku innych uwag dotyczących definicji przemysłu wspólnotowego, motyw 45 rozporządzenia tymczasowego zostaje niniejszym potwierdzony.

3. Konsumpcja we Wspólnocie

(23) Wobec braku uwag dotyczących konsumpcji we Wspólnocie, motyw 46 rozporządzenia tymczasowego zostaje niniejszym potwierdzony.

4. Przywóz do Wspólnoty z kraju, którego dotyczy postępowanie

(24) Wobec braku uwag dotyczących przywozu do Wspólnoty z kraju, którego dotyczy postępowanie, motywy od 47 do 52 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

5. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(25) Jeden importer/użytkownik oraz jeden eksporter wyrazili sprzeciw wobec analizy dokonanej w rozporządzeniu tymczasowym, argumentując to tym, że niektórzy producenci WE zaprzestali produkcji i dlatego nie powinni być uwzględniani w ocenie sytuacji przemysłu wspólnotowego.

(26) Należy zauważyć, że przeprowadzona przez Komisję analiza czynników, o których mowa w art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, nie obejmowała danych z przedsiębiorstw, które zaprzestały produkcji. Przedsiębiorstwa takie wspomniano w rozporządzeniu tymczasowym tylko w zakresie niezbędnym do zinterpretowania niektórych wskaźników zagregowanych, takich jak np. udział w rynku lub całkowite moce produkcyjne. Za każdym razem w tekście jednoznacznie wyjaśniono każdy wskaźnik, którego to dotyczyło, aby w pełni i poprawnie dokonać oceny sytuacji przemysłu wspólnotowego. Dlatego też uważa się, że analizę sytuacji przemysłu wspólnotowego przeprowadzono zgodnie z rozporządzeniem podstawowym.

(27) Wobec braku innych uwag dotyczących sytuacji przemysłu wspólnotowego, motywy od 53 do 82 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

F. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

(28) Jeden z eksporterów twierdził, że producenci wspólnotowi zajmowali pozycję dominującą na rynku i że przywóz z Chin, stanowiący tylko 11,5 % udziału w rynku, nie mógł być główną przyczyną wystąpienia szkody.

(29) Szacuje się, że udział w rynku produktów przywożonych z ChRL wynosi od 11,5 % do 15,8 %, w zależności od tego, czy dane pochodziły z Eurostatu czy z chińskich źródeł statystycznych. Udziału w rynku, nawet ostrożnie szacowanego na 11,5 %, nie można uznać za nieznaczny, zważywszy, że zgodnie z rozporządzeniem tymczasowym szkoda była jednoznacznie spowodowana coraz większą presją w wyniku rosnącej wielkości przywozu po cenach w znaczący sposób podcinający ceny przemysłu wspólnotowego. KWestia tego, czy przemysł wspólnotowy zajmował pozycję dominującą, nie ma znaczenia w przypadku stwierdzenia, że przemysł wspólnotowy poniósł szkodę wyłącznie z powodu przywozu po cenach dumpingowych. W tym względzie należy zauważyć, że pomimo większego udziału w rynku, przemysł wspólnotowy nie był w stanie uniknąć znacznych strat w badanym okresie. Przeczy to twierdzeniu, że zajmował on pozycję dominującą. Ponadto przywóz z krajów trzecich również gwarantował dostateczną konkurencję na rynku.

(30) Inny eksporter zwrócił uwagę, że nowa produkcja wprowadzona na rynek przez dwóch producentów WE, którzy niedawno rozpoczęli działalność, miała większe znaczenie niż wzrost wielkości przywozu z Chin, w związku z czym producenci są sami odpowiedzialni za wystąpienie szkody. Jednakże ceny stosowane przez nowych producentów WE były zgodne z cenami stosowanymi przez istniejące już przedsiębiorstwa, a ich produkcja była mniejsza niż produkcja przedsiębiorstw, które zaprzestały działalności. Z tych powodów, nie uwzględniając przywozu z Chin, ich wejście na rynek nie mogło stanowić wyjaśnienia dla załamania cenowego, które zaistniało w kontekście rosnącej konsumpcji we Wspólnocie.

(31) Inny eksporter twierdził, że ramy regulacyjne wspólnej polityki rolnej zakłócają normalne warunki rynkowe dla producentów WE i że w analizie związku przyczynowego nie zostało to uwzględnione. Jakkolwiek argument ten przedstawiono tylko ogólnie, należy zauważyć, że wspólna polityka rolna nie reguluje cen samego KW, a jedynie określa minimalne ceny dla niektórych składników służących do produkcji KW, jak również cenę sprzedaży alkoholu. Jak określono w motywie 89 rozporządzenia tymczasowego, parametry regulacyjne pozostały niezmienione przez cały okres i dlatego nie mogą stanowić wyjaśnienia pogorszenia się sytuacji przemysłu wspólnotowego. Ponadto nie podają one w wątpliwość, że przywóz z Chin prowadzony był po cenach dumpingowych i powodował szkodę dla przemysłu wspólnotowego.

(32) Wobec braku uwag dotyczących związku przyczynowego, motywy od 83 do 95 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

G. INTERES WSPÓLNOTY

(33) Jeden użytkownik produktów wytwarzanych przez przemysł produkcji gipsu twierdził, że część, jaką KW stanowił w kosztach produkcji ponoszonych przez przemysł produkcji gipsu, o których mowa w rozporządzeniu tymczasowym (poniżej 2 %), była zbyt niska. Jednakże liczbę tę ustalono na podstawie danych dostarczonych przez to samo przedsiębiorstwo. Zgodnie z tymi danymi liczba ta byłaby nieco wyższa, gdyby została wyrażona jako procent tylko tych produktów, które zawierają KW. Z drugiej strony, dwie inne grupy producentów gipsu wskazały, że procent jest dużo niższy niż wspomniany wcześniej. Potwierdziło to, że dane, których użyto w rozporządzeniu tymczasowym, można uznać za uzasadnione.

(34) Ponadto należy przypomnieć, że według danych Eurostatu produkty gipsowe, w których zastosowano KW jako opóźniacz, nie są narażone na dużą konkurencję ze strony dostawców spoza WE. W związku z tym podtrzymuje się zawarty w rozporządzeniu tymczasowym wniosek, że umiarkowane cło antydumpingowe na wspomniany odsetek kosztów nie powinno w sposób znaczący wpływać na koszty i pozycję konkurencyjną przemysłu wykorzystującego produkt objęty postępowaniem.

(35) Wspomniany użytkownik twierdził również, że zastosowane środki mogły prowadzić do niedoborów KW, co, jak twierdzono, miało miejsce w przeszłości. Jednakże nie uważa się, aby cła antydumpingowe ustalone na indywidualnych poziomach dla przedsiębiorstw, które prowadzą wywóz stanowiący około dwóch trzecich wywozu z ChRL, były przeszkodą na rynku WE dla dostawców z ChRL.

(36) Jeden użytkownik produktów wytwarzanych przez przemysł produkcji emulgatorów twierdził, że ich pozycja konkurencyjna zostałaby zagrożona, gdyby zastosowano środki antydumpingowe w odniesieniu do przywozu KW pochodzącego z ChRL. Użytkownik ten twierdził, że z powodu zmiany technicznej emulgatory w coraz większym stopniu narażone są na konkurencję ze strony producentów spoza UE i że wzrost kosztów po nałożeniu środków antydumpingowych miałby wpływ na ich konkurencyjną pozycję na rynku. Komisja starała się sprawdzić na podstawie danych ilościowych, w jaki potencjalny sposób środki antydumpingowe wpłynęłyby na tę kategorię użytkowników. Jednakże z powodu braku konkretnych odpowiedzi na KWestionariusz Komisji oraz wobec braku współpracy ze strony tej grupy użytkowników, nie było to możliwe.

(37) Wobec braku innych uwag dotyczących interesu Wspólnoty, motywy od 98 do 114 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

H. OSTATECZNE ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

1. Poziom usuwający szkodę

(38) Po przedstawieniu tymczasowych wniosków przemysł wspólnotowy stwierdził, iż obliczona cena niepowodująca szkody była zbyt niska z dwóch powodów:

- cena surowców spadła w OD, tzn. przemysł zdołał przesunąć część presji cenowej na sektory wcześniejszej fazy produkcji. Zostało to zauważone w motywie 69 rozporządzenia tymczasowego, natomiast KWestia interesu dostawców została przeanalizowana w motywach od 101 do 106. Jak wspomniano w motywie 89 rozporządzenia tymczasowego, wspólna polityka rolna określa minimalną cenę zakupu surowca. Ponadto przedstawiciele przemysłu nie uzasadnili swoich zarzutów ani nie przedstawili żadnych dowodów wskazujących na to, że poziom cen surowców nie był zrównoważony i powinien być wyższy niż minimum. W związku z tym uznano, że argument ten jest bezpodstawny,

- pojawił się zarzut, że normalna marża zysku (8 %) zastosowana do obliczenia szkody jest zbyt niska dla przemysłu tego rodzaju. Jednakże biorąc pod uwagę zyski odnotowane przez przemysł wspólnotowy w roku poprzedzającym OD oraz przed wejściem na rynek produktów przywożonych po cenach dumpingowych, odsetek ten stanowi właściwy margines odzwierciedlający normalny poziom zysku, który można by osiągnąć, gdyby nie dokonywano przywozu po cenach dumpingowych.

(39) Wobec braku innych uwag dotyczących poziomu usuwającego szkodę, motywy od 115 do 118 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

2. Forma i poziom ceł

(40) W związku z powyższym oraz zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego należy nałożyć ostateczne cło antydumpingowe w wysokości ustalonych marginesów dumpingu, ponieważ w przypadku wszystkich producentów eksportujących objętych postępowaniem ustalono, że margines szkody jest wyższy od marginesu dumpingu.

(41) W odniesieniu do formy środków antydumpingowych przemysł wspólnotowy domagał się nałożenia ceny minimalnej opartej na poziomie usuwającym szkodę. Jednakże, ponieważ poziom cła antydumpingowego opiera się na ustalonym marginesie dumpingu, zgodnie z powyższym motywem, nałożenie cła antydumpingowego w postaci ceł ad valorem zostaje utrzymane.

(42) Na podstawie powyższych ustaleń ostateczne cła są następujące:

(43) Stawki cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw zawarte w niniejszym rozporządzeniu zostały określone na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Dlatego też odzwierciedlają one sytuację istniejącą w czasie dochodzenia i odnoszącą się do tych przedsiębiorstw. Stawki te (w przeciwieństwie do ceł obowiązujących dla całego kraju i stosowanych w odniesieniu do „wszystkich innych przedsiębiorstw”) mają zastosowanie wyłącznie do przywozu towarów pochodzących z kraju, którego dotyczy postępowanie, i wyprodukowanych przez określone przedsiębiorstwa, a zatem przez określone podmioty prawne. Przywiezione produkty wyprodukowane przez inne przedsiębiorstwo niewymienione konkretnie z nazwy i adresu w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, włącznie z podmiotami powiązanymi z podmiotami konkretnie wymienionymi, nie mogą korzystać z tych stawek i podlegają stawce celnej mającej zastosowanie do „wszystkich innych przedsiębiorstw”.

(44) Wszelkie wnioski o zastosowanie wspomnianych indywidualnych stawek cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji (³) wraz ze wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą na rynek krajowy i na rynki zagraniczne, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. W razie potrzeby rozporządzenie zostanie stosownie zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek cła.

(45) Aby zapewnić prawidłowe stosowanie ceł antydumpingowych, poziom cła rezydualnego nie powinien mieć zastosowania wyłącznie do eksporterów niewspółpracujących, lecz także do tych przedsiębiorstw, które nie dokonywały wywozu podczas OD. Jednakże te ostatnie przedsiębiorstwa, jeżeli spełniają wymagania art. 11 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia podstawowego, są proszone o złożenie wniosku o dokonanie przeglądu, zgodnie z przepisami tego artykułu, w celu indywidualnego zbadania ich sytuacji.

3. Ostateczny pobór ceł tymczasowych

(46) W świetle ustalonych wielkości marginesów dumpingu oraz poziomu szkody dla przemysłu wspólnotowego uznaje się za konieczne dokonanie ostatecznego poboru, do wysokości ostatecznie nałożonego cła, KWot zabezpieczonych w formie tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem tymczasowym, tj. rozporządzeniem (WE) nr 1259/2005. Ponieważ cła ostateczne są niższe od ceł tymczasowych, KWoty tymczasowo zabezpieczone przekraczające ostateczną stawkę cła antydumpingowego zostaną zwolnione.

(47) W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z wysoką różnicą w KWotach ceł uważa się, że w tym przypadku potrzebne są specjalnie środki do zapewnienia odpowiedniego stosowania ceł antydumpingowych. Te specjalne środki obejmują:

(48) Przedstawienie organom celnym Państw Członkowskich ważnej faktury handlowej, która będzie zgodna z wymogami określonymi w Załączniku do niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, będzie podlegał rezydualnemu cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do wszystkich innych eksporterów.

(49) Ponadto Komisja będzie monitorować eksportowe przepływy handlowe oraz stosowne kody CN dla soli i estrów KW. W przypadku gdy wielkość wywozu prowadzonego przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższych indywidualnych stawek celnych znacznie wzrośnie lub gdy wielkość przywozu zgłaszanego w ramach stosownego kodu CN dla soli i estrów wzrośnie w sposób gwałtowny, wówczas będzie można stwierdzić, iż istnieje prawdopodobieństwo, że indywidualne środki, o których mowa, są niewystarczające, aby przeciwdziałać stwierdzonemu dumpingowi wyrządzającemu szkodę. W takim przypadku, i z zastrzeżeniem spełnienia niezbędnych warunków, Komisja może wszcząć przegląd okresowy zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Podczas tego przeglądu można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych, a następnie nałożyć cło obowiązujące dla całego kraju,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz KWasu winowego z wyłączeniem KWasu D-(-)winowego skręcającego płaszczyznę światła spolaryzowanego w lewo o co najmniej 12,0 stopnia, mierzoną w roztworze wodnym zgodnie z metodą opisaną w Farmakopei Europejskiej, objętego kodem CN ex 2918 12 00 (kod TARIC 2918 12 00 90) i pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej.

2. [1] Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, wynosi dla produktów wytwarzanych przez niżej wymienione przedsiębiorstwa:

3. Stosowanie indywidualnych stawek celnych określonych dla przedsiębiorstw wymienionych w ust. 2 zależy od przedstawienia organom celnym Państw Członkowskich ważnej faktury handlowej, która jest zgodna z wymogami określonymi w Załączniku. Jeżeli faktura taka nie zostaje przedstawiona, stosuje się stawkę celną mającą zastosowanie do wszystkich innych przedsiębiorstw.

4. O ile nie postanowiono inaczej, stosuje się obowiązujące przepisy celne.

Artykuł 2

Kwoty zabezpieczone tymczasowym cłem antydumpingowym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1259/2005 w sprawie przywozu KWasu winowego, objętego kodem CN 29181200 i pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, zostają ostatecznie pobrane na zasadach ustanowionych poniżej. KWoty zabezpieczone z przekroczeniem KWoty ostatecznych ceł antydumpingowych zostają zwolnione.

Artykuł 3

[2] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 stycznia 2006 r.