KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 7,

po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

1.1. Wszczęcie dochodzenia

(1) W dniu 24 września 2004 r. Komisja otrzymała skargę złożoną zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej („rozporządzenie podstawowe”) przez następujących producentów („skarżący”): Legré-Mante SA, Industria Chimica Valenzana S.p.A, Distilleries Mazzari S.p.a., Alcoholera Vinicola Europea S.A. oraz Comercial Quimica Sarasa s.l., reprezentujących większość, w tym przypadku ponad 50 %, całkowitej wspólnotowej produkcji KWasu winowego.

(2) Skarga zawierała dowód stosowania dumpingu KWasu winowego z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) i poważnej szkody, będącej jego skutkiem, co uznano za wystarczające uzasadnienie wszczęcia postępowania.

(3) Postępowanie wszczęto dnia 30 października 2004 r. publikując zawiadomienie o wszczęciu postępowania (²) w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

1.2. Strony, których dotyczy postępowanie

(4) Komisja oficjalnie powiadomiła skarżących, innych producentów wspólnotowych, producentów eksportujących, importerów, dostawców, użytkowników, jak również zainteresowane zrzeszenia użytkowników oraz przedstawicieli ChRL o wszczęciu postępowania. Zainteresowanym stronom umożliwiono pisemne przedstawienie opinii i złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(5) Skarżący producenci, inni współpracujący producenci wspólnotowi, producenci eksportujący, importerzy, dostawcy i zrzeszenia użytkowników przedstawili swoje opinie. Wszystkie zainteresowane strony, które złożyły wniosek i udowodniły, że istnieją szczególne powody, dla których powinny być przesłuchane, zostały przesłuchane.

(6) Aby umożliwić zainteresowanym producentom eksportującym z Chin złożenie wniosku o traktowanie ich jako podmiotu gospodarki rynkowej („MET”) lub o traktowanie indywidualne („IT”), Komisja przesłała im formularze wniosków. Wnioski o MET lub TI w przypadku, gdyby dochodzenie wykazało, że nie spełniają oni warunków MET, otrzymano od trzech producentów eksportujących.

(7) Komisja rozesłała KWestionariusze do wszystkich zainteresowanych stron oraz do wszystkich innych przedsiębiorstw, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Odpowiedzi otrzymano od trzech producentów eksportujących z ChRL, jednego producenta w analogicznym kraju – Argentynie, siedmiu producentów wspólnotowych oraz dwóch użytkowników wspólnotowych.

(8) Komisja zwróciła się o wszystkie informacje, które uznała za niezbędne do celu ustalenia istnienia dumpingu, powstałych szkód i interesu wspólnotowego, zweryfikowała je oraz przeprowadziła weryfikację w siedzibach następujących przedsiębiorstw:

a) Producenci wspólnotowi

- Alcoholera Vinicola Europea „Alvinesa” SA, Ciudad Real, Hiszpania

- Comercial Quimica Sarasa „Tydsa” SL, Girona, Hiszpania

- Distillerie Bonollo Srl, Frosinone, Włochy

- Distillerie Mazzari SpA, Ravenna, Włochy

- Etablissements Legré-Mante SA, Marseille, Francja

- Industria Chimica Valenzana „I.C.V.” SpA, Palermo, Włochy

- Tartarica Treviso Srl, Faenza, Włochy

b) Producenci eksportujący w ChRL

- Hangzhou Bioking Biochemical Engineering Co., Ltd, Hangzhou [1], ChRL.

- Changmao Biochemical Engineering Co., Ltd, Changzou City, ChRL.

- Ninghai Organic Chemical Factory, Ninghai, ChRL.

(9) Biorąc pod uwagę potrzebę ustanowienia wartości normalnej dla producentów eksportujących w ChRL, których nie można objąć MET, przeprowadzono weryfikację w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie danych z kraju analogicznego, którym w tym przypadku była Argentyna, w siedzibie następującego przedsiębiorstwa:

c) Producenci z państwa analogicznego

- Tarcol S.A., Buenos Aires, Argentyna.

1.3. Okres objęty dochodzeniem

(10) Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 30 czerwca 2004 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Jeśli chodzi o tendencje istotne dla analizy szkód, Komisja przeanalizowała dane obejmujące okres od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 30 czerwca 2004 r. („badany okres”). Okres przyjęty do ustaleń w sprawie podcięcia, zaniżania ceny oraz usuwania szkód to wspomniany wcześniej okres objęty dochodzeniem.

2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

2.1. Produkt objęty postępowaniem

(11) Produktem objętym postępowaniem jest KWas winowy („KW”). Jest on obecnie objęty kodem CN 29181200. Produkt objęty postępowaniem jest używany przede wszystkim przez producentów wina, przemysł spożywczy oraz liczne inne sektory przemysłu, jako składnik produktu końcowego lub jako dodatek przyspieszający lub spowalniający procesy chemiczne. Otrzymuje się go jako produkt uboczny podczas produkcji wina lub w procesie syntezy chemicznej związków petrochemicznych. Ze względu na właściwości fizyczne, proces produkcji oraz zastępowalność różnych rodzajów produktu z punktu widzenia użytkownika, KW uważa się za jeden produkt do celów niniejszego postępowania.

2.2. Produkt podobny

(12) Dochodzenie dowiodło, że podstawowe właściwości fizyczne KW produkowanego i sprzedawanego przez przemysł wspólnotowy we Wspólnocie, KW produkowanego i sprzedawanego na krajowym rynku chińskim oraz KW przywożonego do Wspólnoty z ChRL, jak również produkowanego i sprzedawanego w Argentynie są takie same, oraz że produkty te są używane w zasadzie do takich samych celów.

(13) Ustalono zatem wstępnie, że produkt objęty postępowaniem, KW sprzedawany na rynku krajowym ChRL, KW produkowany i sprzedawany w Argentynie oraz KW produkowany i sprzedawany we Wspólnocie przez przemysł wspólnotowy mają takie same właściwości fizyczne i są używane do takich samych celów, dlatego uważa się, że są one produktami podobnymi w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

3. DUMPING

3.1. Traktowanie jako podmiotu gospodarki rynkowej („MET”)

(14) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego, w dochodzeniach antydumpingowych dotyczących przywozu pochodzącego z ChRL wartość normalną określa się zgodnie z ust. 1–6 wspomnianego artykułu dla producentów, co do których stwierdzono, że spełniają kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(15) W skrócie i wyłącznie w celu ułatwienia wyszukiwania informacji, kryteria traktowania jako podmiotu gospodarki rynkowej są podsumowane poniżej:

1) Decyzje gospodarcze i koszty są odpowiedzią na warunki panujące na rynku i brak jest znacznej ingerencji ze strony państwa;

2) Rejestry księgowe podlegają niezależnej kontroli zgodnie z międzynarodowymi standardami księgowości i są stosowane do wszystkich celów;

3) Nie występują znaczne zniekształcenia przeniesione z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej;

4) Pewność i stabilność prawna gwarantowane są przez prawo upadłościowe i prawo własności;

5) Wymiany walut dokonuje się po kursie rynkowym.

(16) W ramach niniejszego dochodzenia trzech producentów eksportujących z ChRL zgłosiło się i wystąpiło o MET zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego. Każdy wniosek o MET został przeanalizowany, przeprowadzono również weryfikację w siedzibach wymienionych współpracujących przedsiębiorstw (zob. motyw 7). W rezultacie ustalono, że trzech wspomnianych producentów spełnia wszystkie wymagania MET.

(17) Na tej podstawie MET przyznano następującym producentom eksportującym w Chinach:

1) Hangzhou Bioking Biochemical Engineering Co., Ltd, Hangzhou [2].

2) Changmao Biochemical Engineering Co., Ltd, Changzou City.

3) Ninghai Organic Chemical Factory, Ninghai.

3.2. Wartość normalna

3.2.1. Określenie wartości normalnej dla producentów eksportujących, którym przyznano MET

(18) Określając wartość normalną, Komisja ustaliła najpierw, czy ogólna wielkość krajowej sprzedaży KW każdego producenta eksportującego była reprezentatywna w porównaniu z ogólną wartością sprzedaży eksportowej do Wspólnoty. Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, sprzedaż krajowa zostaje uznana za reprezentatywną, jeżeli ogólna wielkość sprzedaży krajowej każdego producenta eksportującego stanowi przynajmniej 5 % jego ogólnej wielkości sprzedaży eksportowej do Wspólnoty.

(19) W przypadku producentów eksportujących, których ogólna sprzedaż krajowa była reprezentatywna, Komisja określiła rodzaje KW sprzedawane na rynku krajowym, identyczne lub bezpośrednio porównywalne z rodzajami produktu przeznaczonymi na wywóz do Wspólnoty.

(20) Dla każdego z tych rodzajów ustalono, czy sprzedaż na rynku krajowym była wystarczająco reprezentatywna dla celów art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajową określonego rodzaju produktu uznano za wystarczająco reprezentatywną, jeżeli ogólna wielkość sprzedaży krajowej tego rodzaju w OD stanowiła 5 % lub więcej ogólnej wielkości sprzedaży porównywalnego rodzaju wywożonego do Wspólnoty.

(21) Zbadano również, czy krajowa sprzedaż każdego rodzaju produktu może być uważana za dokonaną w zwykłym obrocie handlowym poprzez ustalenie proporcji rentownej sprzedaży danego rodzaju produktu na rzecz niezależnych klientów.

(22) W przypadkach, gdy wielkość sprzedaży danego rodzaju KW, sprzedawanego po cenie sprzedaży netto równej lub wyższej od obliczonych kosztów produkcji, przekraczała 80 % wielkości sprzedaży ogółem dla tego rodzaju, a średnia ważona cen tego rodzaju była równa lub wyższa od kosztów produkcji, wartość normalna oparta była na rzeczywistej cenie krajowej. Cenę tę obliczano jako średnią ważoną cenę sprzedaży krajowej ogółem tego rodzaju, zrealizowanej w OD, bez względu na to, czy była to sprzedaż z zyskiem, czy nie.

(23) W przypadkach, gdy wielkość sprzedaży z zyskiem danego rodzaju KW stanowiła najwyżej 80 % ogólnej wielkości sprzedaży tego typu, lub średnia ważona ceny dla tego typu była niższa niż koszty produkcji, wartość normalna oparta była na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona sprzedaży z zyskiem wyłącznie dla tego rodzaju, pod warunkiem, że sprzedaż ta stanowiła przynajmniej 10 % ogólnej wielkości sprzedaży dla tego typu.

(24) W przypadkach, gdy wielkość sprzedaży z zyskiem jakiegokolwiek rodzaju KW stanowiła mniej niż 10 % ogólnej wielkości sprzedaży dla tego rodzaju, uznano, że ten konkretny rodzaj sprzedawany jest w ilościach niewystarczających, aby cena krajowa mogła stanowić odpowiednią podstawę dla ustalenia wartości normalnej.

(25) We wszystkich przypadkach, w których nie można było zastosować ceny sprzedaży krajowej określonego rodzaju produktu sprzedawanego przez producenta eksportującego, stosowano konstruowaną wartość normalną.

(26) W związku z tym, zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, konstruowanie wartości normalnej następowało poprzez dodanie do kosztów wytworzenia wywożonych rodzajów rozsądnej wartości na wydatki związane ze sprzedażą, wydatki ogólne i administracyjne („SG&A”) oraz odpowiedniej marży zysku. W tym celu Komisja zbadała, czy dane o poniesionych wydatkach SG&A oraz zyskach osiągniętych przez każdego objętych postępowaniem producentów eksportujących na rynku krajowym są wiarygodne.

(27) Faktyczny krajowy poziom wydatków SG&A uznano za wiarygodny, jeżeli ogólna wielkość sprzedaży przedsiębiorstwa objętego postępowaniem na rynku krajowym mogła być uznana za reprezentatywną w porównaniu z wielkością sprzedaży eksportowej do Wspólnoty. Krajową marżę zysku obliczono w oparciu o sprzedaż krajową tych rodzajów, które były sprzedawane w zwykłym obrocie handlowym. W tym celu zastosowano metodologię opisaną w motywach 21–23.

(28) Ogólna sprzedaż wszystkich przedsiębiorstw była reprezentatywna oraz stwierdzono, że większość rodzajów produktu objętego postępowaniem, które były wywożone, sprzedawano na rynku krajowym w zwykłym obrocie handlowym. Dla rodzajów, które nie spełniały tych warunków, normalna wartość była konstruowana przy użyciu metodologii opisanej w motywie (24) oraz informacji o SG&A i zyskach każdego z zainteresowanych przedsiębiorstw.

3.2.2. Określenie wartości normalnej dla wszystkich producentów eksportujących, którym nie przyznano MET

a) Kraj analogiczny

(29) Zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, wartość normalną dla przedsiębiorstw, którym nie przyznano MET ustalano w oparciu o ceny lub wartość konstruowaną w kraju analogicznym.

(30) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja stwierdziła, że zamierza wykorzystać Argentynę jako właściwy kraj analogiczny dla celów ustalenia wartości normalnej dla ChRL, a zainteresowane strony zostały zaproszone do zgłaszania uwag w tej sprawie.

(31) Żaden z producentów eksportujących w ChRL, któremu nie przyznano MET, nie zgłosił zastrzeżeń w tej sprawie. Ponadto dochodzenie ujawniło, że Argentyna jest konkurencyjnym rynkiem dla produktu objętego postępowaniem, w kraju tym działa co najmniej dwóch producentów krajowych różnej wielkości, a produkt jest do niego również przywożony z krajów trzecich. Stwierdzono, że KW produkowany przez producentów krajowych jest podobny do produktu z ChRL, chociaż uzyskuje się go w inny sposób. Argentyński rynek został w związku z tym uznany za wystarczająco reprezentatywny dla celów ustalenia wartości normalnej.

(32) Skontaktowano się ze wszystkimi znanymi producentami w Argentynie, a na współpracę zgodził się jeden z nich. KWestionariusz został wysłany do wspomnianego producenta, a dane podane przez niego w odpowiedzi zostały zweryfikowane w jego siedzibie.

b) Wartość normalna

(33) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego, wartość normalna dla producentów eksportujących, którym nie przyznano MET została ustalona na podstawie zweryfikowanych informacji otrzymanych od producentów w kraju analogicznym tzn. na podstawie cen płaconych lub należnych na krajowym rynku argentyńskim za porównywalne rodzaje produktów, co do których stwierdzono, że istnieją w zwykłym obrocie handlowym, zgodnie z metodologią określoną w motywie 23. W stosownych przypadkach ceny te zostały dostosowane, aby zapewnić uczciwe porównanie z rodzajami produktów wywożonymi do Wspólnoty przez chińskich producentów objętych postępowaniem.

(34) W związku z powyższym normalna wartość została ustalona jako średnia ważona krajowych cen sprzedaży niepowiązanym klientom przez współpracującego producenta w Argentynie.

3.3. Cena eksportowa

(35) We wszystkich przypadkach produkt objęty postępowaniem był wywożony i sprzedawany niezależnym klientom we Wspólnocie. Z tego względu cenę eksportową ustalono zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, czyli na podstawie faktycznie zapłaconej lub należnej ceny eksportowej.

3.4. Porównanie

(36) Porównania zwykłej wartości i cen eksportowych dokonano na bazie ceny ex-works. W celu zapewnienia uczciwego porównania między wartością normalną i ceną eksportową, uwzględniono w formie dostosowania różnice mające wpływ na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Odpowiednie dostosowania dotyczące transportu i ubezpieczenia, kredytu, prowizji i opłat bankowych przyznano we wszystkich przypadkach, które uznano za uzasadnione, prawidłowe i poparte zweryfikowanymi materiałami dowodowymi.

(37) Dostosowania zastosowano również w odniesieniu do różnic w zwrotach VAT, ponieważ stwierdzono, że w przypadku sprzedaży eksportowej poziom zwrotu VAT był niższy, niż w przypadku sprzedaży krajowej.

3.5. Margines dumpingu

3.5.1. Dla współpracujących producentów eksportujących, którym przyznano MET

(38) W przypadku trzech przedsiębiorstw, którym przyznano MET, porównano średnią ważoną normalną wartość każdego rodzaju produktów objętych postępowaniem, wywożonych do Wspólnoty z odpowiadającymi im średnimi ważonymi cenami eksportowymi, zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego.

(39) [3] Na tej podstawie tymczasowe średnie ważone marginesy dumpingu wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Wspólnoty przed ocleniem, są następujące:

3.5.2. Dla pozostałych producentów-eksporterów

(40) W celu obliczenia marginesu dumpingu obowiązującego dla całego kraju, stosowanego w odniesieniu do wszystkich eksporterów w ChRL, Komisja ustaliła najpierw poziom współpracy. Dokonano porównania pomiędzy całkowitym przywozem produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL, wyliczonego na podstawie danych Eurostatu oraz odpowiedzi w KWestionariuszach, otrzymanych od eksporterów w ChRL. Na tej podstawie ustalono, że poziom współpracy był niski, stanowił bowiem 63 % całkowitego chińskiego wywozu do Wspólnoty.

(41) W rezultacie margines dumpingu został obliczony przy użyciu cen eksportowych i wielkości, o których informacje dostarczył Eurostat, odjąwszy uprzednio od nich ceny eksportowe i wielkości przedstawione przez współpracujących eksporterów, którym przyznano MET. Użycie danych Eurostatu, jako dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego było konieczne ze względu na brak dalszych informacji o cenach eksportowych do celów określenia cła obowiązującego dla całego kraju. Uzyskane w ten sposób ceny eksportowe porównano ze średnią ważoną wartością normalną, określoną dla analogicznego kraju dla porównywalnych rodzajów produktów.

(42) Na tej podstawie poziom dumpingu dla całego kraju został tymczasowo ustalony na poziomie 34,9 % ceny CIF na granicy Wspólnoty.

4. SZKODA

4.1. Produkcja wspólnotowa

(43) W trakcie dochodzenia przeprowadzonego w ramach kontroli wyrywkowej ustalono, że produkt podobny jest obecnie produkowany przez ośmiu producentów we Wspólnocie. Jeden z nich nie podjął jednak dalszej współpracy w ramach dochodzenia. Ponadto w badanym okresie kolejnych czterech producentów wspólnotowych zaprzestało produkcji i w związku z tym nie zostali oni uwzględnieni w dochodzeniu.

(44) W związku z powyższym wielkość produkcji wspólnotowej dla celów art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego została tymczasowo obliczona poprzez dodanie produkcji siedmiu współpracujących producentów wspólnotowych do wielkości produkcji pozostałych producentów, oszacowanej przez skarżących.

4.2. Definicja przemysłu wspólnotowego

(45) Skargę poparło siedmiu producentów wspólnotowych, którzy w pełni współpracowali w czasie dochodzenia. Z szacunkowych obliczeń wynika, że wymienieni producenci wyprodukowali ponad 95 % KWasu winowego produkowanego we Wspólnocie. Uznaje się zatem, że stanowią oni przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

4.3. Konsumpcja wspólnotowa

(46) Konsumpcję oszacowano dodając sprzedaż wspólnotową współpracujących producentów w WE, szacunkową sprzedaż niewspółpracujących producentów z WE i całkowity przywóz. Sprzedaż niewspółpracujących producentów z WE, w tym niektórych przedsiębiorstw, które zaprzestały produkcji oparto na skardze, ponieważ brak było innych źródeł informacji. Z powyższego wynika, że popyt na produkt objęty postępowaniem we Wspólnocie wzrósł o 15 % w badanym okresie.

4.4. Przywóz do Wspólnoty z kraju, którego dotyczy postępowanie

4.4.1. Wielkość oraz udział w rynku przywozu, którego dotyczy postępowanie

(47) Kształtowanie się przywozu z kraju objętego postępowaniem analizowano w oparciu o dane Eurostatu, ponieważ wielkości przedstawione przez współpracujących producentów eksportujących były znacznie mniejsze, niż podane przez Eurostat w badanym okresie.

(48) Jeśli chodzi o wielkość i udział w rynku, przywóz kształtował się w następujący sposób:

(49) Podczas gdy konsumpcja KWasu winowego w badanym okresie wzrosła o 15 %, w tym samym okresie przywóz z kraju objętego postępowaniem wzrósł o 50 %. Po okresie stosunkowo dużej wielkości przywozu w 2001 r., spowodowanej wysokimi cenami i niedoborem produktu na rynku europejskim, przywóz z ChRL powrócił do niższego poziomu w 2002 r., od tego czasu ponad dwukrotnie wzrósł dzięki wyjątkowo niskim cenom. Wskutek tego udział w rynku ChRL w badanym okresie wzrósł z 6,0 % do 11,5 % w ciągu niecałych dwóch lat.

4.4.2. Ceny przywozu i podcięcie

(50) Następująca tabela przedstawia kształtowanie się cen przywozu z ChRL: W badanym okresie wymienione ceny obniżyły się niemal o 50 %.

(51) Jeśli chodzi o cenę sprzedaży produktu objętego postępowaniem na rynku wspólnotowym w okresie objętym dochodzeniem, porównano ceny przemysłu wspólnotowego z cenami producentów eksportujących w ChRL. Stosowne ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego to ceny dla niezależnych klientów, dostosowane w razie konieczności do poziomu ex-works, tzn. wyłączając koszty transportu do Wspólnoty i po odliczeniu obniżek i rabatów. Ceny te porównano z cenami sprzedaży stosowanymi przez chińskich producentów eksportujących po odliczeniu obniżek i dostosowanymi w stosownych przypadkach do ceny CIF na granicy Wspólnoty z odpowiednim dostosowaniem odnośnie do kosztów odprawy celnej oraz kosztów ponoszonych po przywozie.

(52) Porównanie to wykazało, że w OD omawiane przywożone produkty były sprzedawane we Wspólnocie po cenach podcinających ceny przemysłu wspólnotowego o 22 %, jeżeli wyrazić je jako wartość procentową cen tego ostatniego.

4.5. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(53) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, badanie wpływu przywozu dumpingowego z ChRL na przemysł wspólnotowy uwzględniało analizę wszelkich czynników i wskaźników gospodarczych mających wpływ na stan przemysłu wspólnotowego od 2001 r. do OD.

(54) Poniższe dane dotyczące przemysłu wspólnotowego przedstawiają zagregowane informacje dotyczące siedmiu współpracujących producentów wspólnotowych. Dwa z wymienionych przedsiębiorstw rozpoczęły jednak działalność w badanym okresie, odpowiednio w 2001 i 2003 r. Uznano, że biorąc pod uwagę tę szczególną sytuację, dane dotyczące wymienionych przedsiębiorstw mogą zniekształcić ogólne trendy, szczególnie jeśli chodzi o koszty, rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje oraz zwrot z inwestycji. Dlatego tam, gdzie to stosowne, liczby dotyczące tych dwóch przedsiębiorstw zostały wyłączone z odpowiadających zagregowanych wskaźników i potraktowane indywidualnie, tak aby uzyskać właściwy i reprezentatywny obraz sytuacji.

4.5.1. Produkcja, zdolności produkcyjne i wykorzystanie zdolności produkcyjnych

(55) Ewolucja produkcji siedmiu współpracujących przedsiębiorstw, ich zdolności produkcyjnych oraz wykorzystania tychże była następująca:

(56) Całkowita produkcja zwiększyła się o 8 % pomiędzy rokiem 2001 a OD. Należy jednak zaznaczyć, że wzrost ten można przypisać wyłącznie dwóm nowym przedsiębiorstwom, ponieważ produkcja pozostałych firm spadła o 6 % w tym samym okresie.

(57) Zdolności produkcyjne wzrosły o 12 %, co również zostało spowodowane pojawieniem się dwóch nowych przedsiębiorstw. Liczby te nie odzwierciedlają jednak spadku o kilka tysięcy ton, którego przyczyną było zaprzestanie produkcji przez czterech producentów wspólnotowych w badanym okresie. (zob. motyw 43). Pomimo, że dochodzenie nie przyniosło dokładnych danych o tych producentach, na podstawie danych zamieszczonych w skardze szacuje się, że ogólna zdolność we Wspólnocie utrzymywała się w zasadzie na tym samym poziomie pomiędzy 2001 r. a OD.

(58) Wykorzystanie zdolności produkcyjnych spadło w tym okresie z 81 % w 2001 r. do 78 % w okresie objętym dochodzeniem.

4.5.2. Zapasy

(59) Poniższe liczby dotyczą wielkości zapasów pod koniec każdego okresu.

(60) W badanym okresie zapasy zwiększyły się o 18 %. Należy zauważyć, że liczba odnosząca się do okresu objętego dochodzeniem odzwierciedla sezonową zwyżkę poziomu zapasów w okresie letnim. Co najmniej w przypadku jednego z przedsiębiorstw odnotowano jednak wyjątkowo wysoki poziom zapasów, który przedsiębiorstwo to przypisało swojej decyzji handlowej o zaprzestaniu sprzedaży po niskich, nieopłacalnych cenach.

4.5.3. Wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost i średnie ceny jednostkowe we Wspólnocie

(61) Poniższe dane dotyczą sprzedaży przemysłu wspólnotowego na rzecz niezależnych odbiorców we Wspólnocie.

(62) W badanym okresie wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego zwiększyła się o 24 %, a jego udział w rynku o 8 %.

(63) Udział w rynku pięciu przedsiębiorstw o ustalonej pozycji spadł w badanym okresie o 10 punktów procentowych. Po dodaniu wyników dwóch przedsiębiorstw, które rozpoczęły produkcję w tym okresie, całkowity udział w rynku wzrasta o 6 %. Jednakże, jak stwierdzono w motywie 57, dane te nie uwzględniają czterech producentów wspólnotowych, którzy zaprzestali produkcji w tym samym okresie. Pomimo, że dokładne dane dotyczące wymienionych przedsiębiorstw nie są dostępne, skarżący oszacowali, że produkcja tych producentów mogła wynosić kilka tysięcy ton. Oznacza to, że jeżeli producenci, którzy zaprzestali produkcji zostaliby wzięci pod uwagę, udział w rynku producentów wspólnotowych spadłby co najmniej o 2,5 % pomiędzy 2001 r. a okresem objętym badaniem.

(64) Średnie ceny sprzedaży niepowiązanym nabywcom na rynku Wspólnoty obniżyły się między 2001 r. a okresem objętym badaniem o ponad 50 %.

(65) Jeden z importerów podkreślił, że w przeszłości i w okresie dłuższym, niż został objęty badaniem, ceny KWasu winowego podlegały podobnym wahaniom, osiągając szczyt w latach 2000–2001. Jednak w wyniku dochodzenia stwierdzono, że nawet biorąc pod uwagę historyczne standardy, poziomy cen w okresie objętym dochodzeniem były wyjątkowo niskie, uwzględniając inflację.

(66) Z uwagi na spadek udziału rynkowego, biorąc pod uwagę producentów wspólnotowych, którzy zaprzestali produkcji i gwałtowny spadek cen, stwierdzono, że przemysł wspólnotowy nie mógł skorzystać ze wzrostu rynku, spowodowanego podniesieniem konsumpcji o 15 % w badanym okresie.

4.5.4. Rentowność

(67) Przedstawiona poniżej rentowność została wyrażona jako procent obrotu w odniesieniu do sprzedaży niezależnym nabywcom na rynku Wspólnoty. Podano również dane dotyczące pięciu współpracujących przedsiębiorstw, które działały już na początku badanego okresu („przedsiębiorstwa o ustalonej pozycji”). W tym okresie pozostałe dwa przedsiębiorstwa znajdowały się w sytuacji przejściowej, jeśli chodzi o koszty i przychody, co znacząco wpływa na kształtowanie się całkowitej rentowności.

(68) W odniesieniu do pięciu przedsiębiorstw o ustalonej pozycji na rynku rentowność znacznie spadła w latach 2002–2003 z powodu poważnej obniżki cen, co zbiegło się w czasie ze wzrostem przywozu dumpingowego z ChRL. Tendencje w ogólnie ujętym przemyśle wspólnotowym, tzn. łącznie z dwoma producentami o ustalonej pozycji na rynku podczas badanego okresu są w znacznej mierze podobne. Po dramatycznym spadku zysków w 2002 r. ujęty całościowo przemysł odnotował poprawę w 2003 r. gdy producent mający ustaloną pozycję na rynku w 2001 r. umocnił ją, natomiast inny nowy producent pojawił się na rynku. Jednakże w okresie objętym postępowaniem zyski tych dwóch nowych producentów uległy ponownemu spadkowi, powodując straty w wysokościach porównywalnych do strat pięciu przedsiębiorstw o ustalonej pozycji.

(69) Spadek cen w dużym stopniu znalazł swoje odzwierciedlenie w cenach surowców ustalanych przez dostawców, biorąc pod uwagę fakt, iż umowy na dostawę surowców często indeksowane są zgodnie z ceną KWasu winowego. Jednakże to obniżenie kosztów surowców okazało się niewystarczające, aby zapobiec spadkowi rentowności przemysłu wspólnotowego z 1,9 % do – 6,7 % w badanym okresie.

4.5.5. Zwrot z inwestycji, przepływ środków pieniężnych, inwestycje i zdolność do zdobywania kapitału

(70) Tendencje dotyczące zwrotów z inwestycji (w tym przypadku aktywa netto), przepływ środków pieniężnych i inwestycje wyszczególniono w poniższej tabeli. Z powodów, o których mowa w motywie (67) przedstawiono dane liczbowe dotyczące pięciu producentów współpracujących działających aktywnie w 2001 r.

(71) Tendencje dotyczące zwrotu z aktywów netto w dużym stopniu odzwierciedlają tendencje dotyczące rentowności sprzedaży. Przepływ środków pieniężnych spadł pomiędzy 2001 r. a badanym okresem, jednakże odnotowuje się pewne wahania spowodowane zróżnicowaniem zapasów. W przypadku dwóch nowych przedsiębiorstw przepływ środków pieniężnych uległ szczególnie silnym wahaniom z powodu rozpoczęcia działalności zbiegającej się w czasie z szybko zmieniającą się sytuacją na rynku. W przypadku wszystkich przedsiębiorstw spadająca wartość zwrotu z inwestycji i przepływu środków pieniężnych wynikała z faktu, iż średnie ceny sprzedaży spadały szybciej niż średnie koszty sprzedawanych produktów.

(72) Przemysł wspólnotowy utrzymał wysoki poziom inwestycji w badanym okresie, a w przypadku pięciu przedsiębiorstw o ustalonej pozycji odnotowano nawet wzrost w stosunku do 2001 r. Wspomniane inwestycje były związane głównie z modernizacją, wyminą przestarzałego wyposażenia oraz unowocześnieniami technicznymi wymaganymi zgodnie z przepisami ochrony środowiska naturalnego. Jeżeli chodzi o stałe inwestycje dwóch nowych przedsiębiorstw, były one odczuwalne głównie w 2001 r. oraz w okresie objętym dochodzeniem.

(73) Nie stwierdzono, aby zdolność przemysłu Wspólnoty do zgromadzenia kapitału, zarówno pochodzącego z zewnętrznych źródeł finansowania, jak i od spółek dominujących, ucierpiała w znaczny sposób w badanym okresie. W większości przypadków, szczególnie w przypadku dwóch nowych przedsiębiorstw stało się tak, ponieważ należały one do większych grup, które przyjmują długoterminową politykę biznesową i uważają, że wyjście z obecnej, trudnej sytuacji, w której znajduje się przemysł będzie możliwe.

4.5.6. Zatrudnienie, wydajność i płace

(74) W poniższej tabeli przedstawiono dane dotyczące ewolucji zatrudnienia, wydajności i kosztów pracy u siedmiu producentów wspólnotowych objętych dochodzeniem.

(75) Jak wynika z powyższego zestawienia, liczba zatrudnionych u siedmiu producentów wspólnotowych objętych dochodzeniem wzrosła pomiędzy 2001 r. a OD. Wzrost ten, jak wspomniano w pkt 5.1 i 5.3, wynika z faktu, iż powyższe dane liczbowe obejmują dwa przedsiębiorstwa, które rozpoczęły produkcję w badanym okresie, natomiast nie uwzględniają czterech producentów wspólnotowych, którzy zaprzestali produkcji w tym samym czasie. Mimo to spadek poziomu zatrudnienia zaczął być odczuwalny pod koniec OD.

(76) W okresie tym wydajność utrzymywała się na stabilnym poziomie, odnotowano jej nieznaczny wzrost pomiędzy 2001 r. a OD. Koszty pracy wzrosły pomiędzy 2001 r. a OD, mimo pewnych wahań. Wahania te były spowodowane kosztami czasowymi związanymi z restrukturyzacją niektórych przedsiębiorstw.

4.5.7. Wielkość rzeczywistego marginesu dumpingu

(77) Marginesy dumpingu przedstawiono powyżej w części poświęconej dumpingowi. W widoczny sposób przewyższają one poziom de minimis. Ponadto, jeżeli uwzględni się wielkość i cenę przywozu dumpingowego, wpływu rzeczywistego marginesu dumpingu nie można uznać za nieznaczny.

4.5.8. Wniosek dotyczący szkody

(78) Przypomina się, że wielkość przywozu z ChRL znacznie wzrosła, zarówno pod względem wielkości, jak i udziału w rynku. Ponadto średnia cena za jednostkę przywozu spadła o niemal 50 %, co znajduje swoje odzwierciedlenie w podcięciu cenowym ustalonym w dochodzeniu.

(79) Podczas gdy wielkość sprzedaży i udział w rynku Wspólnoty siedmiu przedsiębiorstw objętych dochodzeniem wzrosły, można uznać, że pozostały one na względnie stabilnym poziomie, jeżeli dwa nowe przedsiębiorstwa pozostaną wyłączone. Z drugiej strony, przemysł wspólnotowy odnotował spadek cen średnio o 51 % w badanym okresie. Bez względu na spadek cen surowców oraz na wysiłki mające na celu zwiększenie wydajności, poziomy rentowności w OD pozostały ujemne.

(80) Pogarszającą się sytuację przemysłu wspólnotowego w badanym okresie potwierdza również negatywny rozwój wskaźników dotyczących wykorzystania mocy przerobowych, poziomów zapasów, zwrotu z inwestycji i przepływu środków pieniężnych. Należy również zauważyć, że w ostatnich latach z działalności wycofało się czterech producentów wspólnotowych. Od 2001 r. dwóch nowych producentów rozpoczęło działalność handlową, jednakże ich przedsiębiorstwa zostały założone na podstawie planów biznesowych uwzględniających wzrastające zużycie we Wspólnocie. Jednakże ustalono, iż w kontekście tendencji cenowych, rentowności i zwrotu z inwestycji, sytuacja tych przedsiębiorstw jest porównywalna do sytuacji innych producentów wspólnotowych.

(81) Wyżej wspomniane negatywne wydarzenia miały miejsce w okresie względnie stabilnej wydajności, zwiększonych inwestycji i wzrastającej konsumpcji w UE.

(82) Uwzględniając wszystkie wskaźniki uznaje się, że przemysł wspólnotowy ucierpiał znaczącą szkodę w OD w rozumieniu art. 3 rozporządzenia podstawowego.

5. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

5.1. Uwaga wstępna

(83) Zgodnie z art. 3 ust. 6 i art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy istniał związek przyczynowy pomiędzy przywozem dumpingowym z ChRL a istotną szkodą poniesioną przez przemysł wspólnotowy. Zbadano również znane czynniki, inne niż przywóz dumpingowy, które mogły w tym samym czasie spowodować szkodę na rzecz przemysłu wspólnotowego, celem zapewnienia, że możliwa szkoda spowodowana przez te inne czynniki nie została przypisana przywozowi dumpingowemu.

5.2. Skutek przywozu z ChRL

(84) Wielkość przywozu z ChRL wzrosła o 56%, zaś jego udział w rynku wzrósł o 3 punkty procentowe w badanym okresie. Ponadto ceny przywozu z ChRL spadły o około 50 % i doszło do znacznego podcięcia cenowego. Przemysł wspólnotowy został zmuszony do zareagowania na wspomniany przywóz poprzez obniżenie swoich cen równolegle o 53 % celem utrzymania normalnej wielkości sprzedaży. Obniżenie kosztów surowców nie wystarczyło, aby zapobiec spadkowi rentowności przemysłu wspólnotowego z 8 % do liczby ujemnej wynoszącej – 6 %. Taka rentowność wynosiła o wiele mniej od rentowności oczekiwanej od tego rodzaju przemysłu, ale przede wszystkim przy wartościach ujemnych nie można w dalszym ciągu funkcjonować.

(85) Dlatego też wstępnie uznano, że nacisk wywołany przez przywóz dumpingowy, którego wielkość i udział w rynku znacznie wzrosły od roku 2001 i który dokonywany był po szybko obniżanych, dumpingowych cenach, odegrał znaczącą rolę w spadku cen i w depresji cenowej przemysłu wspólnotowego i w konsekwencji spowodował jego ujemną rentowność oraz wynikającą z niego pogarszającą się sytuację finansową.

5.3. Skutek przywozu z państw trzecich

(86) Poza ChRL dwoma największymi dostawcami KWasu winowego na rynek Wspólnoty były Argentyna i Chile.

(87) Powyższe dane liczbowe pokazują, że udział wszystkich dostawców oprócz ChRL stanowił jedynie 2,5 % zużycia we Wspólnocie, zaś ich udzial w rynku zmalał pomiędzy 2001 r. a OD. Ich średnie ceny były również większe niż ceny ChRL, mimo iż ceny argentyńskie spadły do raczej niskiego poziomu w OD. Pewne jest, iż presja chińskiego przywozu na rynek odegrała rolę w spadku cen wyżej wspomnianych państw eksportujących.

(88) Uwzględniając powyższe fakty uznaje się, że ewolucja przywozu pochodzącego z innych państw trzecich, takich jak Argentyna i Chile nie była na tyle znaczna, aby przyczynić się do szkody poniesionej przez przemysł Wspólnoty.

5.4. Skutek ram prawnych

(89) Niektóre zainteresowane strony wskazały, że na rentowność przemysłu mają wpływ ramy regulacyjne WE, które określają minimalne ceny kupna głównych surowców, jak również cenę sprzedaży alkoholu, jako część wspólnej polityki rolnej w tym sektorze. Parametry regulacyjne mogą wpłynąć na sytuację przemysłu ujmowanego jako całość, jednakże pozostały one na stabilnym poziomie przez cały rozpatrywany okres i nie można ich uznać za powód pogorszenia się sytuacji przemysłu Wspólnoty.

5.5. Skutek wywozu przemysłu wspólnotowego

(90) W OD około 25 % wielkości produkcji przemysłu wspólnotowego było przeznaczone na wywóz poza Wspólnotę. Wielkość wywozu nieznacznie zwiększyła się w badanym okresie.

(91) Uznano, iż rentowność tego wywozu była nieco większa niż rentowność sprzedaży na rynku wspólnotowym, mimo faktu iż wywóz ten również ucierpiał z powodu spadających cen oraz konkurencyjności wywozu chińskiego skierowanego na rynki państw trzecich.

(92) W świetle powyższych ustaleń uważa się, że rozwoju wydajności wywozu nie można uznać za znaczny powód szkody, jaką poniósł przemysł wspólnotowy.

5.6. Skutek sprzedaży dokonanej przez innych producentów wspólnotowych

(93) Sprzedaż dokonana przez innych producentów wspólnotowych, łącznie z dwoma producentami, którzy zaprzestali działalności w badanym okresie, uległa znacznemu spadkowi pomiędzy 2001 r. a OD. W związku z tym, wspomnianej sprzedaży nie można uznać za winną szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.

5.7. Wnioski odnośnie do związku przyczynowego

(94) Należy podkreślić, że szkoda w tym przypadku wystąpiła głównie w formie obniżenia cen powodującego ograniczenie rentowności. Zbiegło się to z szybko wzrastającym przywozem po cenach dumpingowych z ChRL, znacznie podcinających ceny przemysłu wspólnotowego. Nie istnieją wskazówki, zgodnie z którymi wyżej wspomniane inne czynniki mogły stanowić poważny powód znacznej szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy. Podczas dochodzenia nie ustalono żadnych innych czynników, które mogły spowodować znaczną stratę.

(95) W oparciu o powyższą analizę skutków wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu wspólnotowego, uznaje się tymczasowo, że istnieje związek przyczynowo skutkowy pomiędzy przywozem dumpingowym z ChRL a znaczną szkodą poniesioną przez przemysł wspólnotowy.

6. INTERES WSPÓLNOTY

6.1. Uwagi ogólne

(96) Zbadano, czy istnieją przekonujące powody, które mogłyby nasunąć wniosek, że zastosowanie ceł antydumpingowych przeciwko przywozowi z państwa będącego przedmiotem dochodzenia nie jest w interesie Wspólnoty. Komisja rozesłała KWestionariusze do importerów, handlowców i użytkowników przemysłowych. Od dwóch użytkowników otrzymano częściowe odpowiedzi. Inni użytkownicy nie przesłali odpowiedzi na KWestionariusze, jednakże przesłali swoje opinie w formie pisemnej.

(97) Na podstawie informacji otrzymanych od stron współpracujących powzięto następujące wnioski.

6.2. Interes przemysłu wspólnotowego

(98) Przypomina się, że przemysł wspólnotowy składał się z siedmiu producentów zatrudniających ponad 200 osób przy produkcji i sprzedaży produktu objętego dochodzeniem. Przypomina się również, że wskaźniki gospodarcze przemysłu wspólnotowego wskazywały na pogarszające się wyniki finansowe w badanym okresie, prowadzące do zamknięcia czterech przedsiębiorstw producentów wspólnotowych w ostatnich latach.

(99) Jeżeli nie zostaną nałożone odpowiednie środki, jest całkiem możliwe, że w wyniku presji cenowej spowodowanej przez przywóz dumpingowy sytuacja finansowa przemysłu wspólnotowego w dalszym ciągu ulegać będzie pogorszeniu i więcej producentów wspólnotowych będzie zmuszonych do zaprzestania produkcji, co będzie miało negatywne skutki dla szerzej ujętego sektora produkcji wina (patrz poniżej). Jednakże, jeżeli takie środki zostaną nałożone, można oczekiwać, że ceny i rentowność osiągną bardziej zrównoważony poziom i że uda się zapewnić żywotność ekonomiczną przemysłu europejskiego.

(100) Dlatego też jasne jest, że zastosowanie środków antydumpingowych leży w interesie przemysłu wspólnotowego.

6.3. Interes dostawców

(101) Dwóch dostawców surowców przesłało Komisji pismo popierające przeprowadzenie dochodzenia. Niektórzy skarżący również posiadają przedsiębiorstwa powiązane w przemyśle winiarskim i skorzystali z okazji reprezentowania interesu tych przedsiębiorstw w dochodzeniu.

(102) Wszystkie te strony podkreśliły wagę gospodarczą przemysłu KWasu winnego z perspektywy wspólnotowych producentów wina.

(103) Po pierwsze, przemysł winiarski potrzebuje pewnego źródła KWasu winnego o zagwarantowanej jakości.

(104) Po drugie, używając produktów takich jak wysłodki i osad winiarski, przemysł KWasu winnego jest znaczącym źródłem przychodu dla sektora winiarskiego. Przypomina się, że sektor ten objęty jest wspólną polityką rolną i w chwili obecnej doświadcza poważnych trudności gospodarczych.

(105) Po trzecie, jeżeli we Wspólnocie nie będzie istniał żaden rentowny przemysł KWasu winnego, sektor winiarski zostanie zmuszony do poniesienia dodatkowych kosztów celem pozbycia się tych produktów ubocznych w obliczu coraz surowszych przepisów dotyczących ochrony środowiska naturalnego.

(106) Dlatego też jasne jest, że zastosowanie środków antydumpingowych leży w interesie dostawców wspólnotowych.

6.4. Interes użytkowników

(107) Początkowo KWestionariusze wysłano do wszystkich stron określonych w skardze jako użytkownicy. Informacje uzyskane podczas dochodzenia umożliwiły Komisji określenie najważniejszych sektorów przemysłu, w których wykorzystywany jest KWas winowy. W wyniku tego rozesłano dodatkowe KWestionariusze do pewnej liczby producentów żywności, napojów i gipsu, jak również do federacji przemysłów farmaceutycznych.

(108) Jedno przedsiębiorstwo działające w przemyśle produkukcji gipsu oraz jedno przedsiębiorstwo działające w przemyśle produkcji żywności odpowiedziało stwierdzając, że KWas winowy stanowi zbyt marginalny koszt w ich działalności, aby odpowiadać na KWestionariusze.

(109) Jedno przedsiębiorstwo produkujące gips współpracowało przesyłając odpowiedź na KWestionariusz. Inne przedsiębiorstwo produkujące gips przesłało odpowiedź częściową. Na podstawie uzyskanych danych można wyciągnąć wniosek, iż produkt objęty postępowaniem stanowi poniżej 2 % kosztów produktów gipsowych wytworzonych przez współpracujące przedsiębiorstwa. Dlatego też można uznać, że zaproponowane cła antydumpingowe miałyby relatywnie niewielki wpływ na koszty oraz konkurencyjną pozycję sektorów przemysłu wspomnianych użytkowników. Biorąc pod uwagę fakt, iż jest to główna grupa przedsiębiorstw zajmujących się produkcją gipsu, informacje te można uznać za dosyć reprezentatywne w odniesieniu do całego sektora. Należy również zauważyć, że materiały budowlane produkowane są głównie na potrzeby rynków lokalnych i krajowych i nie są narażone na konkurencję globalną, co umożliwia przedsiębiorstwom działającym w sektorze budowlanym obarczanie wszelkimi podwyżkami kosztów swoich klientów.

(110) Otrzymano również komentarze od dwóch przedsiębiorstw działających w przemyśle żywnościowym, wytwarzających emulgatory dla przemysłu piekarskiego. Przedsiębiorstwa te sprzeciwiły się dochodzeniu i zaznaczyły, że koszty KWasu winnego stanowią poważną pozycję w kosztach ich produktów. Jednakże, przedsiębiorstwa te nie przedstawiły odpowiedzi na KWestionariusze, tak więc ich wnioski nie mogły zostać zweryfikowane na podstawie wymiernych danych.

(111) W otrzymanych opiniach przedstawiciele sektorów przemysłu będących użytkownikami podkreślili niestabilność rynku naturalnego KWasu winnego i powracające w przeszłości braki na rynku europejskim. Poważniejszym problemem dla tych przedsiębiorstw wydaje się być raczej bezpieczeństwo dostaw, niż koszta KWasu winnego.

(112) W świetle powyższych faktów jest mało prawdopodobne, że środki antydumpingowe doprowadziłyby do braku dostaw lub do sytuacji niekonkurencyjnej w sektorach przemysłu będących użytkownikami. Zaproponowane środki jedynie przyczyniłyby się do odtworzenia cen rynku europejskiego do poziomu bliższego tendencjom długoterminowym i zapobiegłoby wycofywaniem się przedsiębiorstw z działalności gospodarczej. Jeżeli chodzi o wzrost kosztów, stwierdzono, iż byłby on jedynie marginalny i nie miałby znacznego wpływu na konkurencyjność sektorów przemysłu będących użytkownikami. Dlatego też wstępnie uznaje się, że w interesie użytkowników nie leży zabronienie nałożenia środków.

6.5. Wnioski dotyczące interesu Wspólnoty

(113) Nałożenie środków na przywóz KWasu winnego pochodzącego z ChRL w oczywisty sposób leżałoby w interesie przemysłu Wspólnoty. Jeżeli chodzi zarówno o importerów/handlowców i sektory przemysłu będące użytkownikami, oczekuje się, że wszelki wpływ na ceny KWasu winnego będzie znikomy. W przeciwieństwie do tego, straty poniesione przez przemysł wspólnotowy i sektory przemysłu dostawców, jak również ryzyko zamykania kolejnych przedsiębiorstw, stanowią znacznie poważniejsze zagrożenie.

(114) W świetle powyższych ustaleń, wstępnie uznaje się, że nie ma przekonywających powodów, aby nie nakładać ceł antydumpingowych na przywóz KWasu winnego pochodzącego z ChRL.

7. CŁO ANTYDUMPINGOWE

7.1. Poziom usuwający zagrożenie wystąpienia szkody

(115) Biorąc pod uwagę wnioski dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody i interesu wspólnotowego, należy zastosować środki tymczasowe po to, aby zapobiec dalszemu ponoszeniu szkody przez przemysł wspólnotowy z powodu importu dumpingowego.

(116) Środki należy nałożyć na poziomie wystarczającym do usunięcia szkody. Przy obliczaniu poziomu opłat celnych niezbędnych do usunięcia skutków szkodliwego dumpingu, uznano, że wszelkie środki powinny umożliwić przemysłowi wspólnotowemu pokrycie kosztów produkcji oraz osiągnięcie takiego zysku przed opodatkowaniem, jaki byłby możliwy dla tego rodzaju przemysłu w takim sektorze w normalnych warunkach konkurencji, czyli gdyby nie istniał przywóz dumpingowy, ze sprzedaży produktu podobnego we Wspólnocie. Margines zysku przed opodatkowaniem wykorzystany w tym obliczeniu wynosił 8 % obrotu opartego na poziomach zysku otrzymanego przed zaistnieniem przywozu dumpingowego. Na tej podstawie obliczono cenę produktu podobnego nie powodującą szkody dla przemysłu wspólnotowego. Nie powodującą szkody cenę otrzymano poprzez dodanie wyżej wspomnianego marginesu zysku wynoszącego 8 % do kosztów produkcji. Jeden typ produktu poddanego wywozowi z ChRL w OD nie był produkowany i sprzedawany przez przemysł Wspólnoty w OD. Przy obliczaniu poziomu wystarczającego do usunięcia szkody spowodowanej przedmiotowym przywozem bez przekraczania ustalonego marginesu dumpingu uwzględniono związek cenowy pomiędzy tym typem a innymi typami wywożonymi przez chińskich eksporterów.

(117) Niezbędny wzrost cen określono na podstawie porównania średnich ważonych cen importowych ze średnią ważoną ceną nie wyrządzającą szkody podobnego produktu sprzedawanego przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym.

(118) Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały następnie wyrażone w postaci odsetek średniej wartości importowej CIF.

7.2. Środki tymczasowe

(119) W związku z powyższym, uznaje się, że tymczasowe cło antydumpingowe powinno zostać nałożone na poziomie ustalonych marginesów subsydiowania, ale nie powinno być wyższe od marginesu szkody ustalonego powyżej zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(120) Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały określone na podstawie ustaleń poczynionych w bieżącym dochodzeniu. Dlatego też odzwierciedlają one sytuację opisaną podczas dochodzenia w odniesieniu do przedmiotowych przedsiębiorstw. Wspomniane stawki celne (w odróżnieniu od obowiązującego na terenie całego kraju cła stosowanego do „wszystkich innych przedsiębiorstw”) mają wyłączne zastosowanie do przywozu produktów pochodzących z kraju objętego postępowaniem i wyprodukowanych przez przedmiotowe przedsiębiorstwa i w ten sposób przez wymienione, określone podmioty prawne. Poddane przywozowi produkty produkowane przez jakiekolwiek inne przedsiębiorstwo nie wymienione szczegółowo w części operacyjnej niniejszego dokumentu z nazwy i adresu, łącznie z podmiotami związanymi z podmiotami szczegółowo wymienionymi nie mogą korzystać z tych stawek i podlegają stawce celnej mającej zastosowanie do „wszystkich innych przedsiębiorstw”.

(121) Wszelkie wnioski o zastosowanie wspomnianych indywidualnych stawek cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji (³) wraz z wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian dotyczących działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą na rynek krajowy i na rynki zagraniczne związaną, na przykład, z wyżej wspomnianą zmianą nazwy lub zmianą podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. Komisja, w stosownych przypadkach, po przeprowadzeniu konsultacji z Komitetem Doradczym zmieni odpowiednio rozporządzenie poprzez uaktualnienie wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek celnych.

(122) [4] Na podstawie powyższych ustaleń tymczasowe stawki celne wynoszą:

8. POSTANOWIENIA KOŃCOWE

(123) Celem zapewnienia dobrego zarządzania, powinien zostać określony okres, w którym zainteresowane strony, które zgłosiły się w terminie przewidzianym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, miałyby możliwość przedstawienia swoich opinii na piśmie i wystąpienia z prośbą o udzielenie możliwości złożenia ustnego wyjaśnienia. Ponadto należy podkreślić, iż ustalenia w sprawie nałożenia ceł dokonane na potrzeby niniejszego rozporządzenia mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone przy nakładaniu wszelkich ostatecznych ceł,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz KWasu winnego, objętego kodem CN 29181200, pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej.

2. [5] Stawka ostatecznego cła antydumpingowego stosowaną do ceny netto franco na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, wynosi:

3. Dopuszczenie do swobodnego obrotu na terenie Wspólnoty produktu, o którym mowa w akapicie 1 uwarunkowane jest wpłaceniem zabezpieczenia w wysokości KWoty cła tymczasowego.

4. O ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, stosowane są obowiązujące przepisy celne.

Artykuł 2

Bez uszczerbku dla art. 20 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96, zainteresowane strony mogą zwrócić się o ujawnienie zasadniczych danych i wniosków, na podstawie których przyjęto niniejsze rozporządzenie, przedstawić swoje opinie na piśmie i wystąpić o możliwość złożenia przed Komisją ustnych wyjaśnień w ciągu jednego miesiąca od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia

Zgodnie z art. 21 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 zainteresowane strony mogą przedstawiać uwagi odnośnie do zastosowania niniejszego rozporządzenia przez okres jednego miesiąca od daty jego wejścia w życie.

Artykuł 3

[6] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 niniejszego rozporządzenia obowiązuje przez okres sześciu miesięcy.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 lipca 2005 r.